DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
K©. 304
Honderd acht en twintigstc Jaargang
1926.
Atoonnomentsprijs bij voornitbetaling per 3 maanden f2.-, fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertcnticpr. 25 ct p, regcl, grootere letters naar
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, TeL Administr. No. 3. Uodactie No. 83.
MAANDAG
Rcdactte No. 83.
27 DECEMBER.
Uit het Pariement
Binnenland
Dit nummet bestaaf uit 2 blades.
Directeur: G. H. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
Den Haag, 24 December 1926.
De Eerste Kamer heeft heden nog eenige
tiren vergaderd ter afhangeling van de voor
stellen tot verlaging van belasting. Ten slotte
Iheeft de Kamer er hare goedkeuring aan ge-
schonken, doch niet dan niadat de heer Wi
baut, de leider der soc.-democratische fractie
in den Senaat, getracht had de wijziging der
Personeele Belasting te dcen aamhouden tot
de Regeering aangekomen zou zijn met een
behoorlijke regeling van de financieele ver-
houding tusschen den staat en de gemeenten.
Die regeling is dringend noodig, er is zelfs
een uitgebreide Staatscommissie benoemd,
die daarover aan de regeering advies moet
uitbrengen en nu meende de heer Wibaut, dat
de Kamer goed zou doen door te weigeren
mede te werken tot een herziening der Pers
Belasting, welke de gemeenten weer in moei
lijker omstandigheden zal brengen doordat
de regeling der gemenetelijke cpcenten op die
belasting in de war zou geraken, zoolang
niet, met of zonder medewerking der Staats
commissie, de Regeering was gekomen met
voorstellen tot verbetering der verhouding.
De minister van finiancien dreigde dan de
wet tot verlaging van het successierecht niet
te zullen afkondigen, en teen men daartegeu
grondwettelijke bezwaren opperde, dreigde
Bij met schorsing van de beraadslaging over
die verlaging te zullen aankomen, wat voor
de burgerij feitelijk op hetzelfde zou neerko-
men. Heden zijn de daarover aangevangen
besprekingen voortgezet, dcch ten slotte is de
motie, waarmee gister de heer Wibaut nog
dreigde, en welke hij heden inderdaad indien-
de, met groofe meerderheid verworpen en zijn
alle voorstellen tot bdastingverlagin'g
daarop goedgekeurd.
Zij komen, zooals men weet, in hoofdzaak
hierop neer, dat .het successierecht in de zijli-
nie wordt verlaagd, dat er 25 cpcenten van
de RijkSinkomstenbelasting afgaan, dat de
Verdedigingsbelasting II voor de helft wordt
verminderd en dat het minimum voor den
aanslag naar de huurwaarde in de Pers. Be
liasting verhoogd wordt. Het is een aange-
naam Kerstgescherak als een begin van ver-
lichting van den belastingdruk, doch in den
eersten tijd zal men er nog niet te veel v a
merken, omdat de wijziging van de Pers. Be)
eerst het volgend jaar ingaat.
N'a nog een aantal kleinere wetsontwerpen
te hebben afgedaan is de Kamer tot Dinsdag
uiteengegaan om dan nog eenige spoed-
eischende voorstellen, die v6or 1 Januari hun
beslag moeten hebben, te behandelen. Maar
dan gaat ook deze Kamer voor eenigen tijd
rust nemen.
DE MOORD AAN DE NOORDERMARKT.
Vrijdag is voor de rechtbank te Amster
dam de behandeling van de zaak tegen W F.
S., die op 12 April in een logement aan de
Noordermarkt de vrouw met wie hij leefde
heeft gedood. vdortgezet.
Verd. volhardde bij zijn verklaring, dat
het feit om half vier g^beurd is, niettegen-
staande het slachtoffer gevonden werd met
hoed en mantel aan. Volgens verdachte zou
er van 8 uur's morgens, toen hij haar den
brief van den Griek had overhandigd en had
gezegdi, den hecflen dag bij haar thuis te
zullen blijven, tot half vier's middags voort-
diuirenid twist tusschen hem en het slachtoffer
zijn geweest. Hij kon niet verkteren waarom
hij den doek, dien hij om dbn hals van het
slachtoffer had getrokken, niet heeft lcsge-
knoopt, toen hij zag, dat zij wankelde Verd.
houdt ook vol om half zes te zijin thuisgeko-
men, nadat hij na de daad was uitgegaan.
Get. Van Kolversehoten, die dien middag op
bezoek bij haar moeder is geweest, heeft
niets gehoord op de kamer waar verd. met
het Slachtoffer was geweest. Deze kamer is
gelegen boven de huiskamer van de van K.,
tot waar anders elk geluid doordiringt. Wei
heeft deze getuige boven een geschuifel ge
hoord, een oogenblik maar. toen was het
weer stil. Haar zuster had haar op dat ge
luid opmerkzaam gemaak..
De volgende getuige be-vestigde de ver
klaring van haa- zuster. Ook zij had om-
streeks half vier het getrappd gehoord,
maar geen enlkel auder geluid, hoewel het
zeer gehoorig was.
De jomgste zuster verklaarde dat zij het
getrappel had gehoord even nadat verd. om-
streeks half vier het logement was binnen-
gelcomen.
Verd. ontkende oertinent, dat hij toen is
binmengekomen. Hij is gekomen om half zes,
toen hii slaapgeld heeft betaald.
Bij het verderc getuigenverhoor ver
klaarde een juiffrouw, die op een kamertje,
alien door een tussehenschot gesche'den
van de kamer van verd., 9liep, dat zij dien
dag, toen zij met koorts te bed lag verd.
heeft hooren zeggen: „Houdt stil, de men-
schen s'apen no°'. voor straf zul je den hee-
len dag in bed blijven''.
Verd verklaarde niet te hebben geweten,
dat Nellie Wiiker van hem weg wilde, dat ze
zelfs aan haar moeder geschreven heeft, of
deze er voor wilde zorgen, dat ze weer bij
den Griek kon tenngfcomen.
De getuigen a decharge, de moeder en de
beide broeders, verklaarden dr,f verd. altijd
goed en behulpzaam voor hum moeder is ge
weest Hii heeft vo' rens deze verMari&gen
van land af aan toevalien geleden.
Het requisitoir.
Daarna was het woord aan den officier
van justitie, mr. J. A. van Thiel.
In de dagvaardinig wordt verd. ten laste
gelegd ten eerste het oogmerk om van het
leven te berocven, ten tweede het voldoen
aan het uitdrukkelijk verlamgen van de ver-
sUgene, dfn haar van het leven te berooven.
Van dit al'-es is geen sprake, maar stellig
is er opzet in het spel geweest. Immers, vend,
heeft de handdoek om den hals van- het
slachtoffer vastgeknoopt, terngevolge waar-
van de dood is ingetreden.
Als motief voor zijn daad heeft verdachte
opgege-ven, dat hij in drift heeft gehamdeld,
maar het O.M. is er van overtuigd dat dit niet
het geval is geweest, dat jalouzie de dirijf-
veer is geweest, omdat hij de vrouw niet aan
den Griek gunde. Hij was bang, deze vrouw
te verliezen, zooals blijfct uit de verklaringen,
in de instructie afgelegd.
Maar op de zittiing heeft verdachte een
heel andiere honding aangenomen. Daar
heeft hij het jalouzie-motief laten varen en
gezegd, dat hij de vrouw al lang beu was.
Daarentegen heb'ben verschillende getuigen
gezien, dat hij de vrouw bewaakte. Bij het
O.M. staat vast, dat hier alleen v/as de amgst
om de vrouw te verliezen. De vrouw was in
een opweliling van het oogenblik den ver
dachte naar Amsterdam gevolgd, maar toen
ze tot bittere armoede verviel, had ze be-
rouw ervan, dat ze den Griek had verlaten.,
dien wel veel ouder was, maar bij wien ze
het goed had. Ze wenschte niets lever dan
dezen man te verlaten. Voor alles wilde ver
dachte verhinderen, dat ze dten Griek ont-
moette.
Het O.M. is ervan overtuigd, dat de daad
niet om half vier is gebeurd, maar 's och-
tends tusschen half aCht eri acht uur.
Er zijn 18 a 20 verklaringen van den ver
dachte, die niet kloppen, noch met zijn eigen
verhoor bij den rechter-commissaris noch
met de getuigeverklaring-en. V oik am en on
aannernelijk is het, dat de vrouw dien heelen
dag hoed en mantel heeft aangehouden.
Neen, ze had 's ochtends haar hoed en man
tel aamgetrokken, toen verdachte de daad
heeft eenleegd tuisschen half acht en acht
uur. Hii heeft's ochtends om 8 uur 25 centen
aan den huisknecht gegeven, omd.at hij be-
lang erbii had, dat niemand boven kwam en
hij den Griek verwachtte, waarom hij den
huisknecht opdiroeg te zeggen, dat ze voor
10 dagen naar den Haag ginigen. Hij heeft
de vrouw geboncfenopdat de verdlenking op
een ander zou vallen.
Deze verdachte staat niet zoo goed bekend
als de familie het wil doen \oorkomen. Hij
heeft de moeder van een vorig meisje, met
wie hij leefde, bestolen, heeft haar aanvanke-
lijk bewusteloos willen maken, maar werd
daapvan door het meisje teruggehouden
Deze tnan telf een menschenJeVen niet. Eens.
toen hij een borrel niet kon betalen, heeft hij
jnet een hamer de herbe rgierster, die hem
dezen borrel had gesohonken, bewusteloos
gestagen.
Spr. eischt tenslotte, zopals reeds gemeld
is, een gevangenisstraf van 12 jaar.
Na de pauze hie Id de raadsman van ver
dachte, mr. Lind, zijn pleidooi. Hij begon
met crop te wijzen, dat hij tezamen met den
officier van justitie deze heele zaak heeft be-
sproken en ofschoon *de officier weet, hoe
pi staat ten opzichte van de betrouwbaar-
heid van den verdachte en het motief tot de
daad, heeft het O. M. toch een heel strenig
requisitoir genomen.
PI. meent, dat de verdediger, die steeds
voortdurend contact met den verdachte heeft,
over sommige j unten beter kan .oordeelen
clan de rechtbank oi de rechter-commissaris
Het komt spr. voor, dat de officier zich in
officio vergist. Zijin ambt dwi-ngt hem tot
het requisitoir. door hem gehouden, 'maar
zelf heeft de officier tot pi. gezegd: „Dit ge
val zou spoediig beslist zijn, als we de
ps'Thopatbenwet al hadden."
Wat is mu geschied?
Het staat vast, dat op een oogenblik een
dock om den hals van" het slachtoffer is 'ge
legd; dit w-Hen we uit de bekentenis van den
verdachte. Maar staat 't wel vast, dat de
vrouw door worging cm het leven is p-eko-
menHet heeft de deskundigen verbaasd,
dat de dock zoo los zat, dat er een vinger
gebracht kon worr!-en tusschen hals en dock;
men heeft gemeend, dat de doek bij het ver-
voer misschien is losgeraakt.
De bekenfenis van verdachte zelf is voor
pi. geen overruigend bewijs, omdat pi. ver
dachte geen normaa! mensch acht. Volgens
pi. staat vast, dat de vrouw het leven moe
was; meermalen heeft ze- zelf wel die han-
den van den verdachte om haar hals ge
legd. Is het nu niet mogelijk, dat de vrouw
riotsejing is doodlgegaan on het bogenb'ik,
dat ze daclit, dat ze dood ping? Het is be-
wezen, dat dergebjke gevallen vaker voor-
komen.
Vender is opvallend, dat de vrouw zich in
de paar seconden, welke verliepen tusschen
het oogenblik, dat verdachte den doek om
den ha's sloeg. in het geheel niet heeft ver-
roerd. 7elfs geen reflexbeweglng heeft ze ge-
maakt. En bij het onderzoek is gebleken, dat
de kleedlnig vo'kc-men intact was. Ze heeft
zich als een lam laten slachten.
Men kan dus aannemen, dat de vrouw of
al stervende was of den man heeft gevraagd
haar te dooden. Dit is slerhts een vraag. die
pl sfelt. Maat volstrekt onjuisf is, dot ver
dachte een brunt is, die het meisje, met wie
hij vroeger is geweest, zou hebben gedreigd
of hebben teruggehouden naar huis terug te
keeren. Op verzoek van pl. heeft de verdachte
zijn leven sloop opgeschreven; later heeft hij
dit nog eens voor een psychiater gedaan, en
dit verhaal verscbilde in niets van het eerste.
Pl. weerlegt vervolgens verschillende be-
wijzen, door den officier aangevoerd tegen
de betrouwbaarheid van verdachte. Hij weet
o.a. werkelijk niet, waarom hij indertijd een
herbergierster op het hoofd heeft geslagen.
Zoon is zijn houding voortdurend, hij weet
het inderdaad niet.
Het strafregister is niet zoo erg, als de of
ficier het voorstelf, pl. wil ndet beweren, dat
verdacthe een brave jongen is, maar hij be-
hoort niet tot de „toHe jongenis", hij werkt
als't kan en helpt zijn moeder op alle moge-
lijike maniieren. Waarschiinlijik acht pl. het,
dat verdachte in epiileptischen toestand den
slag op het hoofd van de herbergierster heeft
heeft gegeven; het is immers belachelijk, om
een schutd van enkele dubbeltjes een moord
te wilen plegen, terwijl men kiel en bijl. die
veel meer waard zijin dan de schutd, achter-
laaf.
Het O.M. heef| al te veel willen bewijzen
door aan te nemen, dat de verdachte liegt als
hii zegt, dat de daad orn half vier moet zijn
gepleegd. Op dat oogenblik of even te voren
hebben de menschen in de huiskamer ge
schuifel gehoord, misschien was dat het
oogenblik, dat de vrouw haar -schoen naar
verdachte gooide en dat deze, gepriklkeld
door het wezen en het karakter der vrouw
als hij reeds weken lang was, haar toen heeft
aangegrepen. ook in epileptisehen toestand.
Absurd is het. d'at verdachte den .heelen
dag op de kamer zou gezeten hebben, als hii
de daad reeds om half acht had gepleegd
met zulk een voorbedachten rade, als de offi
cier hem toeschrijft. Van de gehooriigheid
zou pl. bij zijn bezoek nan het r-reeel weinig
hebben besmeuird, als men hem niet erop op
merkzaam had gemaakt. Als er iets bijzon-
ders gebemrde, kon men het in de huiskamer
hooren en dat is tegen half vier dan ook ge
beurd.
Als motief heeft de officier jalouzie gecon
sfateerdl, maar vast steal, dat verdachte de
vrouw. die zieer geoassioneerd was. beu
was. Hii heeft order inivloed van de vrouw
gestran. kon niet tegen haar on, maar onge-
twiifeW be^ft hii. hevig geprikkeld door den
twilsf, die vooraf ging, in een epileptiiseh toe
va1 de daad gepleegd.
Pl. acht onsluiting voor dezen verdachte
ommerscheliik. Hij vraagt om een hernieuwd
onderzoek naar de toerekeningsvatbaarheid
van verdachte. Hij behoont niet in de gevan-
"•enis. ook mitt in de maatsehappij en pl. acht
het wanhopigals de reddbank niet tot een
hernieuwd onderzo-k besluit dat de psycho
patenwet nog steeds niet is ingevoerd.
Na re- "v duoliek werd de uitsipraak be-
paald op 7 Januari.
,POKKEN TE MAASTRICHT.
Het Hdbl. verneemt van zijn Limburgschen
berichtgever
Reeds eenigen tijd heerscht on der de bevol-
king van Maastrihct de meening, dat het
voorkomen van eenige pokkengevallen te de-
zer stede te wijten is aan het feit, dat de eer
ste leider aan deze ziekte uit de naburige
grensgemeente Eckelrade naar het ziekenhuis
te Maastricht is overgebracht en zoodoende
de omgeving besmet heeft. Ook doen verschil
lende geruchten de ronde dat eenie pokkenge
vallen niet zijn aangegeven te bevoegder
plaatsen. Om zekerheid te krijgen, hebben
wij ons gewend tot den directeur van den Ge-
neeskundigen Dienst te Maastricht, die ons
het volgende mededeelde:
Het eerste pokkengeval heeft p1aats gehad
bij den inspecteur van het Staatsveeartsenij-
kundig toezicht dr. Q te Sittard. Doordat dit
geval niet herkend was, werden hierdoor be
smet fvvee dames en de jorgere broer van dr.
Q. Bij cen dezertlames, die verzocht had door
cen anderen medicus te worden behandeld,
werden pokken geconstateerd. De jengere
broer van dr. 0. in Eckelrade wconachtig,
bracht de besmetting over op zijn zuster en
de dienstbode. Dit waren echter lichte geval
len, welke zelfs niet onder mcdische behande
ling gesteld werden.
PldtsHing werd de vader van dr. Q., even-
eens te Eckelrade, ziek en srierf ra drie dagen
order verschijnselea, die ten sterlcste de pok-
ziekte doen vermoeden. De doktcr ter plaatse
kon dit echter niet constateeren, omdat de pa
tient reeds voor de uitbarsting overleden was.
Hierdoor heeft wederom een besmetting
plaats van een gehuwden zoon. Op den vier-
den dag na het uitbreken der pokken (onge-
veer zestien dagen na de besmetting) consta-
teerde de behandelende geneesheer pokken
In plaats nu alle mogelijke voorzorgsmaat-
regelen te treffen, verzwecg deze medicus
het geval en verzocht eerst op den tienden
dag na het uittrek n der ziekte aan den Gem.
Geneeskundigen Lienst te Maastricht ver-
voer naar de pekkenbarak. Dit vervoer heeft
met de roodige voorzorgsmaatregelen plaats
gehad, terwijl deskundigen als dr. Kuijper
en dr. Veldhuyzen te Amsterdam, alsmede de
hoofdinspecteur van Volksgezondheid de mee
ning zijn toegedaan, dat overbrenging van
den patient hcegenaamd geen gcvaar voor
Maastricht heeft opgeleverd. Alhoewel de
hoofdinspecteur van het Staatstoezicht op de
volksgezondheid eind October berichtte, het
Sittardsche publiek niet te alarmeeren, is de
directeur van den Gen. Dienst te Maastricht
na het geval in Eckelrade dire:t tot massa-in-
enting overgegaan, omdat door het niet tijdig
aangeven van het pokkengeval aldaar het be-
smettingsgevaar voor Maastricht zeer groot
was. Door de bevolking is bij de eerste aan-
maning slc-chts matig gebruik gemaakt tot
inenting en dit verklaarde de directeur met
klem: indien hier direct ten voile gebruik
van was gemaakt, had Maastricht nooit vijf
pokkengevallen gehad.
Misschien zullen zich nog een paar geval
len voordoen, docli dan in zeer lichten graad
Men hoopt echter, dat nog voor Nieuwjaar
alles zal zijn nfgeloopen. Het is natuurlijk
best mogelijk, dat zich nog eenige lichte ge
vallen hebben voorgedaan, die niet onder me-
dische behandeling zijn geweest; deze zijn na
tuurlijk niet te achterhalen.
De ingeente personen reageeren nogal
sterk, en daar de ingeente pokstof verulent
geweest is, wordt cr nogal geklaagd over
„zich niet wel gevoelen." Voor ongeveer
90.000 personen pokstof is er verbruikt, zoo-
dat, wel beschouwd, geheel Maastricht en
omgeving opnieuv, imgeent zijn.
Het eigenaardige van de voorgekomen ge
vallen is, dat deze adsoluut geen contact heb
ben gehad noch het ziekenhuis, noch met een
besmette, en de schakel-overbrenger niet ge
vonden is.
De patienten ma'-en het naar omstandighe-
dengoed.
Tegen den medicus, die door zijn nalatig
heid de besmetting in de hand heeft gewerkt,
is proces-verbaal opgemaakt.
BEGRAFENIS A. VOOGD.
Zeer veten hebben Vrijdagmiddag het stof-
felijk overschot van den Dinsdag overleden
redacteur van het Weekblad, gewijd aan de
belangen van Rotterdam, en het dagblad
Scheepvaart, ondervoorzitter en vroeger pen-
nmgmeester van het bes'tuur van den Neder-
landschen Journalisienknng, voorzittcr der
Rotterdiamsdie Joumaiistenvereeniging, den
heer A. Voogd, naar zijn laatste rustplaats
vergezeld Onder hen, die zich in de kapel
op de begraafplaats' Crooswijk bevonden om
den doode de laatste «er te bewijzen, waren
de burgemeester, mr. J. Wytema, de gemeen-
tesecretaris, mr. M. Smeding, en de admini-
strateur ten stadhuize, chef van den dienst
van den burgemeester, mr. A. Th. Peiffer.
Voorts de raadsleden E. de Korver, van de
Vrijheidsbondsche; mr. J. A. de Visser en
en mr. F. C. Koch, van de Christelijk-histo-
rische; dr. H. E. Reeser, van de Vrijz.-demo-
cratische; mr. W. F. C. Baars, dr. C. M.
Kleipool en H. W. Hoebe, van de R. K.
raadsfractie, en het oud-raadslid, de heer
J. v. Meggelen.
Groot was ook de belangstelling uit jour
nal istenkringen, van de zijde der vereeniging
tot bevordering yan het vreemdelingenver-
keer, van de Kamer van Koophandel en uit
de kringen van handd, scheepvaart en finan-
cien.
Toen de kist slechts gedekt door een en-
kel bloemstuk van witte aronskelken op een
palmbted van de naaste familie en de im-
mortellenkra.ns, die Donderdag op Voogd's
plaats op de perstribune in de raadszaal was
gelegd door de Rotterdamsche Journalisten-
vereeniging terwijl het orgel treurmuziek
speelde, was binr n gedragen, trad het eerst
de voorzitter van den Nederlandschen Jour
nal istenkring, de heer D. Hans, naar voren,
die zeide, dat het in den geest van den gestor-
ven collega en met instemming van het be-
stuur van den Kring was, indien hij hier
slechts een enkel woord sprat Het voorne-
men bestaat om in den Kring Voogd uitvoeri-
ger te herd en ken. Wat Voogd als mensch,
voor ons beroep en voor den Nederlandschen
Journalistenkring is geweest staat ons als
een lichtend voorbeeld voor oogen. Ziin le-
vensgeschiedenis getuigt van de edelste en
nobelste journalistiek, die ooit is geschreven.
Vervolgens is het woord gevoerd door Mr.
P. C. Swart, vice-voorzitter van de Rotter
damsche Journalisten-Vereeniging.
Henri Dekking, de heer A. Robertson, mr.
Kalma, de heer Holwiik en de heeren Proost,
de Monchy en Perk, die alien den overledene
als een bekwaam en humaan mensch h:bben
gehuldigd.
Na deze redevoeringen speelde het orgel:
,.Est ist bestimmt in Gottes Rath", dat door
de aanwezigen in diepe or.troering werd aan-
gehcord. Allen volgden de baar dan tot aan
de'geopcnde groeve, waar een laatste greet
werd gebracht aan den doode. Een broer van
den overledene bedankte voor de groote be
langstelling, die een troost zal zijn voor de
nabestaanden.
DE MALVERSATIES BIJ EEN
BOERiENLEENBANK.
Naar men aan de N. R. Ct. meldt, heeft
de aangehouden kassier van de Boerenleen-
*ank te Dodewaard, H. K., voor den rech-
rercommissaris te Tiel -en volledige beken-
tenis afgelegd. Hij was sedert de oprichting
van de Boerenleenbank kassier en genoot als
zcodanig bijna onbeperkt vertrouwen. Hij
was voorts secretaris van den polder, wet-
houder en vertrouwensman in schier alle
aangelegenheden van Dodewaard's ingezete-
nen.
In den laatst.n tijd gingen de uitbetalin-
gen van de bank minder vlot. Bij het bestuur
kwamen hierover klachten in en een door de
leden van den raad van beheer ingesteld on
derzoek bracht dadelijk aan het licht, dat
gestorte spaargelden wel in de spaarbank-
boekjes, maar niet in het kasboek werden in-
geschreven en door K. ten eigen bate werden
aangewend. Hoe groot het aldus verduister-
de bedrag is, valt niet te zeggen, maar daar
de fraude al van geruimen tijd her dagtee-
kent, zal het wel eenige duizenden beloopen.
K. is in het huis van bewaring te Tiel
opgesloten.
DE GEBEURTENISEN OP JAVA.
In de jongste zitting der Uitgebreide Exe-
cutieve heeft het Tsjecho-Slowaksche lid der
Exfccutieve Smeral, het optreden van de Hol-
landsche partij naar aanleiding der gebeur-
tenissen op Java gecritiseerd.
„Het optreden der C. P. FI. verdient een
zoo scherpe critiek", zei Smeral, „dat de
mogelijkheid om zulke fouten te maken voor
altijd moet zijn uitgesloten en niet alleen
voor de Hollandsche partij. De Hollandsche
partij heeft, instede van den Leninistischen
eisch van het nationale zelfbeschikkingsrecht
tot politieke afscheiding toe, voor de Java-
nen te propageeren, samen met de sociaal-
democraten, het zenden eener koninklijke
commissie van onderzoek naar Java ge-
e scht. Op het moment, waarop op Java
bloed vloeide, eischten de Hollandsche com-
munisten van de regeering „zelfbestuur",
zooals Groot-Britannie dat aan Indie, toe-
staat." „Er zijn zelfs in de C. P. H. stemmen
opgegaan, die verklaarden dat de opstand
op Java enkel een provocatie was."
Het communistisch Tweede-Kamer-lid, L.
de Visser die ter vergadering aanwezig was,
heeft, naar de Tribune meedeelt, op deze
critiek een zeer scherp potest laten hooren.
SCHULDMISDRIJF.
Voor de Vierde Kamer der Rechtbank te
Amsterdam heeft zich Donderdag te verant-
woorden gehad een 30-jarig expediteur uit
Hoofddorp beschuldigd, dat hij op 9 Februa-
ri jl. als bestuurder van een vrachtauto met
groote onvcorzichtigheid en roekeloosheid in
de Oudebrugsteeg te dezer stede een voetgan-
ger had aangereden, waardoordeze persoon
een breuk van de elleoijp en een ontwrich-
ting van het spaakbeen had opgeloopen, ten-
gevolge waarvan hij verscveidene weken ziek
is geweest en zijn beroepsbezigheden niet
heeft kunnen verrichten. Flet slachtoffer liep
op het voetpad in genoemde steeg en geraakte
in het nauw doordat de auto dit voetpad op-
reed.
Een deskundig onderzoek van den wagen
had uitgewezen, dat de stuurinrichting zeer
onnauwkeurig en de handrem in het geheel
niet werkten; verdachte verklaarde ter zitting
reeds geruimen tijd te rijden en nog nimmer
een cngeval te hebben gehad. Dat het stuur
moeilijk draaide had verdachte, naar hij zei
de, nimmer geconstateerd, daar hij altijd op
dezen auto had gereden en hem misschien
eerst bij besturing van een anderen wagen
opgevallen zou zijn, dat er iets aan het stuur
van zijn eigen wagen haperde.
De ambtenaar van het O. M. Mr. Reilingh.
die het ten laste gelegde bewezen achtte,
eisch te veroordeeling van verdachte tot drie
weken voorwaardelijke hechtenis en tot beta-
ling van tachtig gulden scha-devergoed'ing
aan het slachtoffer.
De verdediger Mr. A. Kuinders verzocht
de Rechtbank zijn client alleen met oplegging
van een geldboete te willen straffen.
Uitspraak over 14 dagen.
EEN EIGENAARDIG PROCES. x
De voorganger van de Sephardisch Isr.
gemeente te Montreal de oud-Amsterdam-
mer de heer Isaac de la Penha heeft, naar
het Nw. Isr. Wkbl. meld't, bij den Londen-
schen Privy Council een klacht ingediend,
die zoowel in Canada als te Londen groot
opzien heeft gebaard. Rev. De la Penha
maakt voor zich en zijn familie aanspraak op
het bezit van Labrador, dat aan een zijner
voorvaderen, gelijk uit een authentieke akte
zou blijken en door den koning-stadhouder
Willem III ten geschenke is gegeven. Bedoel-
de Jozef de la Penha heeft Willem III van
een zekeren dood door verdrinking gered'.
Jozef de la Penha (spr. uit Penja) was een
aanzienlijk koopman, eigenaar van vele han-
dels- en vrachtschepen. Toen Willem III met
zijn jacht zich in voile zee bevond, brak een
geweldige storm los. Het vaartuig begon te
zinken. Willem III zou een prooi der golven
zijn geworden, als Jozef de la Penha hem
niet met gevaar voor zijn eigen leven had
gerea. Nadat de koning zich van den schrik
had hersteld, vroeg hij zijn redder, waar-
mede hij hem kon beloonen. Jozef antwoord-
de: „Ik verlang niets en heb ook nCrgens
aanspraak op. Mijn eenige belooning is voor
mij het bewustzijn, dat ik den koning het
leven heb gered."
In dien tijd was juist Labrador ontdekt,
„Ik schenk u", zeide die koning, „Labrador
Wanneer gijzelf ook geen nut ervan kunt
trekken, uw nakomelingen zullen toch in
ieder geval de vruchten ervan kunnen ge-
nieten".
Spoedig daarop verleende de koning hem
een acte, waarin werd vastgesteld, dat La
brador, Cortereal en Estohland met al wat
daarop is, het eeuwig erfdeel wordt van
Jozef de la Penha en zijn erfgenamen. De
acte, uitgegeven op Het Loo, geteekend Wil
lem Rex en gedateerd 1 Noc. 1697, is her
nieuwd in 1763 en later nog in 1903.
De nakomelingen van Jozef de la Penha
het officieele stuk spreekt van Penja
te Rotterdam woonachtig, waren voor het
meerendeel rijke koopiieden, die van hun
eigendomsrechten geen gebruik hebben ge
maakt. Nu is er echter een proces aanhaogig
tusschen Canada en New Foimdland die
zich beide als eigenaars hebben opgeworpen.
Rev de la Penha heeft hierin aanleiding ge-
vonden, voor zich en zijn familie, die de oud-
ALEMAARSCHE GODRANT.
