Alkmaarsche Oauran!
Gezondheid
met
gl&z
Wie is Edmund dray
Woensdag 2 Febrnari.
Radio-hoekje
FEU1LLETON.
L. Fraskenfesrf - ilifemaar.
No. 27 1927
ionderd negen en twatigsts Jaargang.
Dond.erd.ag 2 Febrnari.
Hilversum, 1050 M. 12.— Politieberichten
3.304.30 Uurtje voor wees- en ziekenhui
zen. 5.6.45 Concert door het H. D. O -or
kest. A. de Leeuw, bas-bariton. 6.457 45
Beginselen van het Burgerlijk Recht en het
Handelsrecht. 7.45 Politieberichten. 10
Persberichiten. 8.10 Aansluiting van het con
certgebouw te Amsterdam. Het Concertge-
bouw-orkest onder leiding van Willem Men-
gelberg. Soliste: Vera Janacopoulos, liederen
van Strawinsky en Manuel de Falla. (Verde
re opgaven ontbraken nog). 10.30 Dansmu
ziek door het Radio-dans-orkest onder leiding
van Hans Mossel.
Daventry, loOO M. 11.20 Concert. Colom
bo's trio en solisten (contra-alt, tenor, piano).
12.05 Vocaal concert (mezzo sopraan)12.25
Concert (vervolg). 1.202.20 Gramofoon
muziek. 2.45 Voorlezing: Moby Dick, Melvil
le. 2.50 Lezing: A hunored years ago. 3 20—
4.05 Evensong van de Westminster Abbey
4.20 Orkestconcert. 5 20 Lezine: Up hill and
down dale. 5 35 Kinderuurtje. 6.20 Concert
Daventry-kwartet. 6 35 L-irdbouwberichten.
6.40 Daventry-kwartet. 6.50 T.'jdsein, weerbe
richt, nieuws. 7.05 Padvinderspraatje. 7.20
Lezing: Almanzora-Some incidents in my
life. 7.35 De senates van Mozart. Pianomu-
ciek. 7.45 Lezing: The making of man-Marie
8.05 'n Kwartiertje muziek van H. Darewski
8.20 Nationaal Concert. Groot orkest m
Pouishnoff, piano. 10.35 Lezing: Lost in the
Ant-arctic. 10.50—12.20 Dansmuziek van he;
Savoyhod.
Parijs Radio-Paris"1750 M 10 50
11.20 Persberichten en muziek. 12.50—2.10
Concert. Orkest Locatelli en Mile. Cabams,
zang. 5.05—5.55 Kinder-matinee. 9.05—
10.50 Orkestconcert.
Langenberg, 469 M. 3.505.15 Dansmu
ziek. 7.35—9.20 Wagner-avond. Orkest. J.
Hesse, sopraan. Tannhauser, Vliegende Hol
lander, Lohengrin. 9.20—11.20 Dansmuziek
Rdnigswusterhausen, 1300 M. en Berlijn
484 en 566 M. 1.50—7.05 Lezingen en les
sen. 7.5011.15 Solistenconcert viool, viola,
cello, fluit, fagot, trompet, xylophoon. Daar
na dansmuziek. Orkest Ette.
Hamburg, 394.7 M 11.501.20 Orkest
concert. 125—2.10 Kamermuziek. 3 35-
4.20 Balletmuziek. 5.20—6.10 Orkestconcert.
7.2011.15 Zie K6ni<?swusterhausen.
Brussel, 509 M. en Antwerpen 266 M
5 206.20 Kindermatinee. 8.5010.50 Con
cert. Orkest en solisten.
•Oa/t
jfc (Nadruk verbonden).
Het sovjet-regime.
Het sovjet-stelsel was oorspronkelijk in de
opvattingen van Lenin het ideaalste regee-
ringsstelsel, dat maar denkbaar was. Wie de
werken van Lenin uit de pericde van de stich-
ting van den sovjet-staat kent, weet, in welke
overdreven bewoordingen de leider van het
bolsjewisme zich uitte over de voortreffelijk-
heid van dat regeeringsstelsel. Na eenige ja
ren heeft de harde practijk hem echter de vol-
komen ongegrondheid \2n deze overdreven
voorstelling van de betebkenis van de sovjers
leeren kennen. Eens heeft Lenin zelfs de ver-
zuchting geslaakt: „Qns staatsapparaat
(d.w.z. de sovjets) is in de hoogste mate een
overblijfsel van het verleden; het is alleen
maar boven rood bijgeverfd maar overigens
is alles bij het oude gebleven". Hier beweerde
Lenin dus, dat het sovjet-stelsel feitelijk niets
anders is dan het bureaucratische apparaat
van het czaristische regime. Lenin had echter
ongelijk. De bureaucratie van het oude regi
me had ontegenzeglijk veel gebreken, sterker:
het was een door en door verrot stelsel, maar
toch was het niet zoo erg als het stelsel, dat
de bolsjewiki hebben ingesteld en dat door
zoo vele dwazen in het buitenland als een
ideaal van een regeeringsstelsel wordt be-
schouwd. Tot deze conclusie komen nu lang-
zamerhand ook de bolsjewistische staatslie-
den, al erkennen zij het niet met zooveel
woorden.
Een vernietigend beeld van de sovjet-bu-
reaucratie heeft kort geleden de nieuwe bolsje
wistische staatsman Ordzjonikidze gegeven.
Een van de gevolgen van het sovjet-stelsel
is, dat het aantal bureaux, kantoren enz met
den dag toeneemt, dat het ambtenaren-leger
met den dag grooter wordt. In de jaren, toen
alle staatsuitgaven werden gedekt door het
drukken van steeds nieuwe bankbiljetten, was
85)
Geautoriseerde vertahng naar het
Engelsch van Walter Besant,
door Mej. E. Hoogewerf.
HOOFDSTUK Vltl.
dit onopnoudelijk groeien van het ambtena-1
ren-leger geen gevaar. N!u echter de sovjet-
regeering gedwongen is een sluitende begroo-
ting op te stellen en er voor te zorgen, dat de
uitgaven niet al te veel de ontvangsten zou-
den overtreffen, weet de overheid zich geen
raad met al die ambtenaren. Dzerzynski heeft
daarom verledefi jaar de leuze van bezuur
ging gelanceerd, hetgeen hij, op de den bolsje
wiki eigen wijze om alles in hoog d raven de
termen uit te drukken, heeft genoemd het:
„regime van economie". Er werden vele com-
missies benoemd, die opdracht hebben gekre
gen in het geheele land een onderzoek in te
stellen naar de mogelijke bezuiniging en alle
overbodige ambtenaren te ontslaan. Deze
commissies hebben natuurlijk geweldige som
men goud's gekost, hebben zelf nieuwe bu
reaux opgericht, nieuwe ambtenaren aange-
steidde resultaten waren echter meer dan
pover. In den loop van het afgeloopen boek-
jaar hebben de commissies 46.000 ambtena
ren ontslagen. maar toen de regeering in het
begin van het jaar een overzicht van de sta-
ten5 der ambtenaren heeft laten opmaken, ont-
dekte zij tot haar schrik, dat het aantal amb
tenaren niet alleen niet verminderd was, maar
zelfs tot 90.000 was toe.ger.omen. Nauwehjks
verliet een bezuinigingscommissie een stad o-
de verschillende bureaux benoemden in plaats
van de ontslagen ambtenaren nieuwe, soms
nop- meer dan de commissie had ontslagen.
En Ordzjonikidze moest de volgende ver-
klaring van dit feit geven: „De oorzaak moet
daarin ^ezocht worden. dat ons systeem zelf.
orze organisatie, het werk zelf, dat
wij in onze instellingen vernchten, leiden
tot een voortdurend zwel'en van het ambte
naren-le^er" Wij zien dus, dat de bolsiewis
tisc-he staatslieden aardig op weg zijn om de
werkelijke oorzaken van de anarchie. die '.n
het land heerscht, te leeren kennen. Ordzjom
kidze heeft in zi'n redevoering gewezen op een
van de vele kwalen van het sovjet-regime: de
ei"delor>7.e versLmen en ranrorten. Zooa's
bekend, hebben de'bolsjewiki zich ten doel ge-
steld in plaats van de anarch e", die m de
kanitilistische landen heerscht. een streng?
orde in te voeren. Er werd benaald, dat niets
aan de willekeur of aan het toeval zal over-
o-elaten worden. dat alles in het economisc.ie
feven des lands zal geregeld worden door
centrale lichamen. Deze lichamen zouden elk
jaar vooruit bepalen, hoeveel van elke waar
zou geproduceerd worden. hoeveel graan van
elke soort de boeren zouden verbouwen. hoe
veel van elke waar uit- en ingevcerd zou wor
den enz. en dat alles een jaar vcorui. Den
laahTen tijd hebben de bolsjewiki zelfs dit on-
voldoende gevonden en bes'oten zij zu-xe
.pionnen" voor viif Gar uit te werken Gm.
zulke „plannen" uit te werken, om toezicht
uit te cefenen op de uitvoering van de Man
n-en enz. ziih natuurlijk veel ambtenaren noo-
diV Het ideaal van de bolsjewiki was een ar
beider. die in de rene rand een hamer vast-
houdt en in de andere een telefoorhoorn, om
telkens aan een ambtcnaar te rapporteeren,
wat hij net gedaan had (de bolsjewiki hebben
het ideaal in een propaoanda-plaat vereeu-
wigd die onder de aH-iders werd verspreia
als vcorbeeld van de wijze, waarop het eigen-
lijk moest ziin).
Zoo erg is het ge'ukkig nooit geweest,
maar toch eischt de noodzakelijkheid, telkens
van alles uitvoerig verslag aan de centrale
regeeringsorganen uit te brengen, tot on-
houdbare toestanden. Elke staatsinstelling en
onderneming (de lezer weet natuurlijk dat de
industrie in Rusland genationaliseerd is en
dat de fabrieken, mijnen enz. staatsonoerne-
mingen zijn, die in verschillende trusts ver-
deeld zijn) is verplicht elkiaar een uitvoerig
verslag op te stellen; uit al die verslagen en
de eigen gegevens stelt dan elk syndicaat een
verslag op, "dat gedrukt wordt en aan de con-
trole-instellingen toegezonden. Waartoe oeze
toestand leidt, zien wij uit de volgende voor-
beelden, die Ordzjonikidze heeft medege-
deeld: De textiel-trust van Moskou (de Mos-
soekno) heeft een verslag ingediend in 13
boekdeelen, in totaal 7354 bladzijden, welke
aan den staat niet minder dan 1.306.000 roe-
bel hebben gekost: het verslag van den trust
Oeralmet (metaal-industrie van den Oeral)
telt 9457 bladzijden en heeft meer dan een
millioen roebel gekost; het verslag van de
spoorwegendirectie beslaat 18.000 bladzijden
en heeft 9 millioen roebel gekost enz. enz.
Het spreekt van zelf, dat niemand zulke om-
vangrijke folianten leest, dat de controle dus
volkomen onmogelijk is.
Feitelijk weet de regeering dus, ondanks
haar monsterachtige bureaucratie, niets van
den toestand. Een voorbeeld. De regeering
wilde weten, hoe groot de winst was, die de
textielnijverheid heeft behaald. Zij wendde
zich tot de textieltrust en deze antwoordde,
dat de winst bedroeg 132.3 millioen roebel;
het volkscommissariaat van financi n be-
streed de juistheid van deze opgave en reken-
de uit, dat de winst minstens 160.6 millioen
roebel moest neDDeu opgeleverd; at Hooge
Raad voor de Volkshuishouding was het met
het volkscommissariaat van financien niet
eens en bepaalde de winst op 76.5 millioen
roebel. Toen werd er een speciale commissie
ingesteld, en die rekende uit, dat de winst
122 millioen roebel heeft opgele-erd! Om
verderen strijd te vermijpen deed de regee
ring al»of j geloofde, dat nu dt definitieve
cijfers waren verkregen. Niemand twijfelt er
echter aan, dat een nieuwe rommissie weer
tot een anaer resultaat zou komen.
De trusts weten, dat al die verslagen niets
waard zijn, dat het alleen maar papier-ver-
knoeien is. Elke trust houdt er aan ook een
speciale staf ambtenaren op na, die de op
dracht hebben alle enquetes van de regeering
(deze enquetes zijn ook een van de vele pla-
gen van de sovjet-bureaucratie) te beant-
woorden, de door de centrale organen die
voor het „planmatige" van het stelsel moeten
zorgen, verlangde inlichtingen te verschaffen
enz., waarbij als regel geldt, dat hoe meer
deze ambtenaren liegen, hoe beter het is.
(Een vriend van Ordzjonikidze heeft dit
overigens ruiterlijk erkend). Het gevolg van
deze eigenaardige wijze van handelen is, dat
de chaos steeds grooter wordt, dat de regee
ring hoe langer hoe minder in staat is eeni-
gen kijk op den toestand te hebben.
Het officieele hoofd van elke trust, van
elke onderneming is 'n communist, die niets
van de zaken af weet, wiens eenige aanbeve-
iing het feit is, dat hij onder het czarisme
een min of meer werkzaam lid van de bolsje
wistische partij is geweest. De werkelijke lei
der is echter een vakman of „spets", zooals de
bolsjewistische term luidt. Deze „spetsen"
hebben een hekel aan de bolsjewiki en aan
hun malle fratsen en het zijn zij die de re
geering van deze schitterende informaties
voorzien. Dat doen zij om de regeering te be-
letten zich met de zaken van de onderneming
te bemoeien. Op deze wijze lukt het den
„spetsen" hun ondernemingen te redden. Dit
klinkt vreemd, maar toch is het zoo. De bols
jewiki schrikken voor die geweldige versla m
e keuren alles goed, wat de „spetsen" ver-
langen. Konden zij die verslagen wel door-
lezen, dan hadden zij onmogelijke „hervor-
mingen" willen invoeren en dan zou de on
derneming onherroepelijk verloren zijn.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Bechfszaken
MISHANDELINO MET DOODELIJKEN
AFLOOP.
Voor de rechtbank te 's-Gravenhage heb
ben gister terecht gestaan de 36-jarige cafe-
houder G. v. D., de 62-jarige G v D. Sr.,
zonder beroep, de 30-jarige C. v. D., rijwiel-
hersteller, de 36-jarige P. d. E., losse werk-
man, en de 22-jarige F. G. v. d B., koop-
man, alien te Noordwijkerhout, ter zake dat
zij aldaar op 27 September tezamen en in
vereeniging met elkander en met F. L. L.,
M. J. Schurink bebten mishandeld, door
hem met de vuisten of met de ha ride n ver-
scheidene slagen of stompen op het hoofd en
het liehaam toe te brengen en hem nieerma'en
tegen het liehaam te sehoppen en te trappen
L. heeft Schurink met de vuist of de hand
verscheidene slagen op het hoofd en op het
liehaam toegebracht en met een klomp eeni
ge harde slagen in den linkerslaapstreek.
Schurinks slaapspier werd tengevolge van de
mishandelingen verbrijzeld, de schedel was
geharsten. Schurink is kort daarna aan de
gevolgen overleden.
Het was gebeurd tijdens de kermis. In een
dronken bui had Schurink een ruit ingesla-
gen van het caf6 van v. D. Verdachten ver-
klaarden, dat zij toen S. hadden beetgegre-
pen, om hem aan de politie over te leveren.
Alle vijif wierpen zij de schuld op L., die de
eenige zou geweest zijn, die S. mishandeld
had.
Als deskundige werd gehoord dr. J. P L.
Hulst, arts te Leiden, die verklaarde, dat een
slag doodelijk was geweest, de overige slagen
hadden slechts geringe bloedingen teweeg
gebracht.
DE ZAAK MONKHORST TEGEN
DEN STAAT.
Het Haagsche gerechtshof heeft arrest ge
wezen in de zaak tusschen Monkhorst en den
Zooals bekend is, was Monkhorst gepen-
sionneerd als adjudant-onderofficier van het
Ned.-Indische leger. Bij de mobilisatie in
Augustus 1914 werd hij als reserve le luite-
nant in werkelijken dienst gesteld bij de mi-
litaire administratie van het Ned. leger. In
laatstgenoemde functie genoot hij op grond
van het K. B. van 16 December 1915 een
z.g. mobilisatietoelage en een vergoeding we-
gens gemis aan levensmiddelen. Bij ministe-
rieele beschikkingen werden later voor gepen-
sionneerden die toelagen verminderd, zoodat
van Monkhorst 1.63 per dag werd inge-
houden. Monkhorst achtte deze inhouding
onrechtvaardig en stelde een vordering in te-1
gen den staat, om alsnog een bedrag vi.n on-
geveer 7.50 te ontvangen.
De Haagsche rechtbank verklaarde daar-
op de bedoelde ministerieele beschikkingen in
strijd met het K. B. en derhalve krachteloos,
zoodat de vordering werd toegewezen.
Het hof besliste thans, dat terecht aan die
beschikkingen rechtskracht is ontzegd, dat de
ingehouden gelden alsnog behooren te worden
uitbetaald en bevestigde het vonnis der recht
bank.
Aan de 'overwegingen van het hof wordt
ontleend, dat de rechtbank terooht is uitge-
gaan van het beginsel van de Nederlan Ische,
zoowel burgerlijke als militaire, wetgeving,
dat pensioen is uitgesteld loon, waarop men
dus een verkregen recht heeft dat noch ge-
heel, noch ten deele ontnomen kan worden.
Voorts werd overwogen, dat beginsel ten
grondslag ligt aan de reeds in de Reserve-
wet 1905 gewaarborgde cumulatie van trac-
tement en pensicen, waarop Monkhorst als
reserve-officier terecht aanspraak maakt. Dit
komt mede tot uiting in het K. B. van 4 Oc
tober 1913, betrekking hebbende op gepen-
sienneerden van het Nederlanc'sche leger,
waarin de cumulatie met het pensioen uit-
drukkelijk wordt gewaarborgd, behalve voor
militaire tractementen ook voor andere mili
taire belooningen.
Wat Monkhorst aangaat mag worden aan-
genomen, dat de bedoeiing van het K B. van
11 Januari 1915, bepalende, dat gegageerden
en gepenoionneerde miHtairen van het leger
in Ned.-Indie en van de landmacht in West-
Indie gedurende het volbrengen van de ,vrij-
wiliige verbintenissen als bedoeld in het K.
B. van 3 Augustus 1914 in het genot blijven
van het hun toegekende gagement of pensioen,
geen andere was dan om te dien aanzien de-
zelfde rechten ie scheppen voor gepension-
neerden van het leger in Oost- en West-Indie
als bij het K. B. van 1913 aan die van het
Ned. leger waren tcsgekend en dat derhalve
aan eerstgenoerrde hun pensioen onverkort
werd gewaarborgd naast tractement of ande
re militaire belooning.
Het Hof wasverder van meening, dat het
betoog van den Staat, dat het hier slechts
gaat om extra-tegemoetkomingen, waarom-
trent de minister geheel vrii zou zijn regelin-
gen te treffen en waarvan hij dus ook de ge-
pensienneerden als verkeerende in gunstiger
omstandigheden, zou mogen uitsluiten, geen
steek houdt, daar het voor de betrokkenen
rechtens en feitelijk op hetzelfde neerkomt of
de korting plaats heeft op hun pensioen dan
wel geschiedt door inhouding van toelage en
vergoeding.
Tenslotte achtte het Hof het beroep van
den Staat op art. 18 van het Reisbesluit even-
min houdbaar.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 3i januari.
MIsH AN DELING.
De 41-jarige schipper P. B. te Van Ewyck-
sluis, die op 2 2 Nov. kwestie kreeg met den
getuige Albert Nuyen over een soideerboud,
had deze in de keel gegrepen en geslagen.
De mishandelde was niet als getuige ver-
schenen, waarvan acte werd gevraagd en
verkregen. Verdachte schreeu'wde luid dat hij
wel wat met Nuyen been en weer had gewor-
steld doch hij had hem niet geslagen. Me],
Goosen—La Febre had gezien, dat verdachte
met getuige handgemeen waren Verdachte
had Nuyen bij de haren. Zij had niet zien
slaan. Verdachte was nog al driftig en twist-
ziek, maar was overigens een oppass-end man.
De officier requireerde aanhouding tot
over 14 dagen ten einde Nuyen alsnog te
hooren. Conform besloten.
Tereere vaude Gebeurteois.
De eetkamer bij mr. Deriing was nog in
den ouden stijl ingericht, de stoelen, tafel en
buffet waren van zwaar mahoniehout; de
inuren waren behangen met fluweelig don-
keirooa-genbt papier; gordijnen en kleeden
waren eveneens rood; er hiinigen stilevens
aan den wand; er stouden kunstvruchiten op
het buffet.
Cheokley, de oude klerk, die genoodigd
was, als trouwe dienaar van het huis, ter
viering van het nieuwe deelgenootschap,
verscbeen het eerst. In zijin zwarte gehuurde
jas leek hij wel een begrafenis-ondennemer;
het sombere op zijn gelaat diroeg er nog het
zijue toe bij, om die gelijlkenis des te tref-
fender te doen zijn. Waarom dat deelgenoot
schap hem zoo somber maaikte, weet i'k niet.
Hij kon toch niet verwachten, dat hij zelve
ook tot deelgenoot zou bevordera worden
Misschien was het een soort jalouzie, die
zijn gemoed vervulde. Althans, hij wilde niet
langer zoo veel weten van de zaak.
George kwam met zijn schoommoeder en
met zijn verloofde. Vergevensgezindheid.
vrede en zach'moedigheid stonden n:rs. Arun
del op het gelaat te lezen. Ze was rijlk-ge-
kleed, in een donkerrood fluweelen kleed, en
ze droeg kosfbare versierselen. Er wordt im-
mers beweerd, dat Joodisehe dames met de
pracbt van haar gewaad den bloei van haar
zaak te kennen geven. Waarom ook niet? Het
is een vorm van sueces-gemieten. Er zijn vele
vormen. De een koopt boeken, de ander ver-
zamelt schilderijen. Waarom zou dus mrs
Arundel geen rood-fluweel dragen, ate ze
daar vermaak in vond? Ze droeg dit meer
om te toonen, dat het een bijzondere gele-
gerheid was.
Haar dodder, lady Dering, verscheen in
amberkleurige zijde, met een aigrette van
veeren in het haar. Eteie droeg een wit kleed-
je, dat wel lets had van een bruidsjapon,
maar zij zag er veel gelukkiger uit, dan de
meeste bruidjes.
Hilda's echtgenoot, sir Samuel, de wel een
zes a zeven jaar jonger was, dan zijn broer,
dicteerde geheel den man van wetetand; in
houding en Weeding. Hij was corpulent, had
een flinke kleur, een kalen schedel en een
zwart-geverfden fenevel.
De oneenigheden waren totaal vergeten.
Mrs. Arundel omhelsde haar dochter.
„Lieve kind'", fluisterde zij. .,Wij' hebben
het gehoord! Alles is nu anders geworden
door de gelukk'ige gebeurtenissen, die je dan
wel tot eer strekken, George."
Ze drukte ooik hem teeder de hand.
Ik kan je niet zeggen. hoe gelukkig die
tifding ons alien heeft gemaakt! Je zulf rij'k
worden, in den looo der jaren. Sir Samuel zei
HUISVREDEBREUK.
Aan Leendert Sch. en Mina P,. beiden
niet verschenen, was ten laste gtlegd, dat zij
op 16 December wederrechtelijk vertoevende
in den winkel van A. F. Loomans te Texel,
thans te Helder, zich niet op de herhaalde
vordering van Loomans hadden verwijderd.
Verdachte en zijn echtgenoote hadden kwes
tie over een door Loomans op afbetaling ge-
kochte wagen, waarvan hij nog 8 moest
voldoen. Met behulp van den zoon was de
vrouw met geweld verwijderd. Loomans Se
nior had bij dat karwei nog zijn pols ver-
stuikt.
Eisch tegen L. Sch. f 10 boete of 10 da
gen bechtenis en Maria P. tot 15 boete of
15 dagen hechtenis.
Vonnis: S. 7 boete of 7 dagen en zijn
vrouw 10 boete of 10 dagen hechtenis.
VERDUISTERINGEN.
De vrachtrijder Dirk P., te Werverhoof,
niet verschenen. had zich wederrechtelijk toe-
geeigend eenige bedragen, die hij had ont
vangen van onder rembours geleverde siga-
ren- en sigaretten aan den winkelier P. Beers
doch niet afgedragen aan den leverancier H.
te Hoogkarspel. Deze beweerde nog 12.30
van verdachte te vorderen te hebben Volgens
verdachte moest dat bedrag 10.30 zijn,
maar hij was volgens een ingekomen schrij-
ven van verdachte bereid den heer Hoog
karspel f 12.30 te voldoen.
De officier vroeg en verkreeg drie weken
uitstel der behandeling.
De eveneens niet aanwezige verdachte Hen-
drik W., had. zich, toen hij in dienst was van
den base ul em a ker J. A Brandes te Hoorn
zich eenige bedragen, die hij anders dan
door misdrijf onder zich had, totaal een be-
dtag van f 11 zich wederrechterlijk toegc-
eigend
Verdachte werkte op provisie en moes
eenige getepareerde bascules bezorgen en te-
vens't bedrag der reparatie ontvangen. Hij
was er echtei met het ontvangen geld van
door gegaan en had het geld er door ge
bracht. Hij was reeds eenige malen veroor-
deeld
Eisch 1 maand gevangenisstraf.
Vonnis conform.
OPLICHTING.
De in 1879 geboren Arbeider- Cornelis Sn..
te Schoorl, destijds te H.-H.-Waard, had
zich in 1922 schuidig gemaakt aan oplich-
ting van Cornells Ouihuis, die hij wijs maak-
te, dat hij werkzaam was aan de waterleiding
en geen arbeidsloon had uitbetaald gekregen
Ook moest hij kleeren koopen wat ook bezij-
den de waarhcid was. Hij wou indertijd in
de kost bij een weduwe.
De 81-jarige Arie Outhuis, de bedrogeoe,
stelde zich civiele partij ten bedrage van f 50
Hij zou het geld niet hebben gegeven ate
hij had geweten, dat alles wat verdachte ver-
telde, onwaar was.
Getuige had indertijd aangifte gedaan bij
den toenmaligen geme.ente-veldwachter Has-
ter, doch deze had er geen werk van gemaakt
Verdachte wilde nu 5 per week afbetalen.
Hij erkende schuidig te zijn.
De verdere behandeling werd uitgesteld
tot over 3 weken.
BELEEDIGING VAN EEN
AMBTENAAR.
De agent van politie S. Wijland te Enkhui-
zen was op 2 Januari j.l. in het openbaai
beleedigd door den niet verschenen verdachte
Gerrit L. Deze was dronken en was om-
streeks 12 uui in den naeht door Wijland
thuis gebracht.
Tot dank had hij Wijland uitgescholden en
gedreigd hem te zulien sehoppen.
Eisch 10 boete of 10 dagen hechtenis.
Vonnis overeenkomstig den eisch.
DIEFSTAL VAN EEN KEPST-
BOOMPJE.
De 24-jarige bakker Floris M. stond te
recht ter zake wederrechtelijke toeeigening
van een dennenboornpje uit het bosch te Ber
gen aan Zee, zulks met het doel het als Kerst-
boompje te bezigen.
Strooker had het boompje gevonden ten
huize van verdachte toen hij cp onderzoek
was naar een andere zaak.
joist nog,,1'k zei, jongemau viel de
Ridder in „dat het schoonste nog is van het
bezit van geld, dat het 't karakter zoo zeer
oatwikkelt. Van de armen verlangen wij niet
zooveel deugden; erakel eerlij'kheid en ijver.
Maar ate een man rijkdom heeft verkregen,
dan eerst letten wij op zijin betere hoedanig-
h-den"
„Zoo is h^'1" mefuoe nu ook Hilda. „Dan
trvden zijn betere hoedanigheden aan het
licht. Elsie, kind dat is een heel aardig toi
let je. Ik geloof niet, dat i'k het al eens van je
gezien heb. Hoe vind je mi jo japon?"
George aanva'ardde dezen plotselingen
ommekeer van opvatting met een glimlach.
Het maakte op hem ren indru'k. of hij be-
loond werd voor de een of andere goede
daad.
Het diner begon om zeven uur. De gast-
faeer zelve leidde mrs Arundel binnen en liet
Elsie plaats nemen aan zijin linkerzijde. In't
eerst beloofde het een sti'lle feestelijkheid te
worden. De Gnige verloofdten voelden zich
niet in een stemming, om veel te praten. Ze
waren nog niet bekomen van de overwel-
digende verrassingen van den dag.
Sir Samuel sprak nooit aan het begin van
een diner, bovendien was er schildpadlsoep
en roode harder en harimig. Het zou dus niet
beleefd zijn cm deze schcpselen niet eenige
aandacht te schenken.
Zijn vrouw sprak nooit veel, bij geen en-
kele gelegenheid. Het statige van haar
schoonheid gedoogde dit niet. Praten gaf licht
aanleiding tot lachen en dit weer tot ver-
trekken van het gelaat Een vrouw moet de
mannen wel weten aan te moedw^o am te
praten, maar dit kan zij doen, zonder daar
om zelve nog veel te zeggen.
Opeens begon mr. Dering te praten. Hi]
deed er blijkbaar zijn best voor. Eerst met
mrs. Arundel over gewone dingen, toen met
Elsie, en vervolgens met zijn broer. Maar
steeds zoo, of het hem moeite kostte of hij,
eigenlijk, vervuld was van andere dingen.
Het gaf het gezetechapje iets gedwongens
Toen het dessert op tafel stond, schonk hij
alien in en hield een vriendelijike toespraak.
„Mijn deelgenoot, begon hij. Dezen dronk
breng i'k u toe. Dat uw betrekking met ons
huis voorspoedig moge wezen. Het is een ge-
luk voor mij, dat ik zulk een deelgenoot heb
mogen vinden. Elsie, jij bent hier ook in be-
grepen. Ik wensch je beiden alle geluk!"
Hij ledigde het voile bokaal en^iet de ka-
raffen rondigaan.
Toen begon hij te praten, en hetgeen hij
sprak was hoogst-vreemd.
Ware nu de eenigszins overspannen ver
beelding van een schrijver aan het woord ge
weest, dan zou ik het mij hebben kunnen be-
grijpen, maar van hem, van een strengen,
ouden notaris, een man die nooit eenigen on-
zin heeft gesproken is het heel onbegri]pelijk
Op z'n zachtst gesproken. Hij zei nu wel,
dat het een zinsbegoocheiing was. Maar wie
heeft nu ooit gehoord van zulk een man, die
droomen en zinsbegoochelingen zou hebben.
ik hoop niet, dat het een teeken is van gees-
tes-achteruitgang.
Zeker had niemand mr. Dering ooit hooren
spreken, op deze wijze. In den regel was hij
stil en ernstig, zelfs aan het hoofd van zijn
tafel. Hai snrak wcinig en eveneens overzwaar
DIEFSTAL VAN HOUT.
De 28-jarige los arbeider Dirk M., te
Bergen, broeder van vorige verdachte, iiacJ
zich op 19 Dec. wederrechtelijk toegeeigenc
een hoeveelheid brandhout, hetwelk was op>
geslagen op het terrein van het hotel Nassau
Bergen te Bergen aan Zee.
De huisknecht van het hotel, die merkte
dat de houtstapel steeds minderde, had aan
gifte gedaan bij de poiitie.
Verdachte was al eens veroordeeld wegens
diefstal van hout uit het Bergerbosch.
Eisch tegen F. M f 5 boete of 5 dagen
hechtenis en tegen Dirk M. f 10 boete of
10 dagen hechtenis.
Verdachten verzoeken een voorw. straf.
Vonnis conform den eisch.
Daarna sluiting.
REPARATiE-INRICHTING voor vuipsnhoudsrs,
elk systeem onder garantie gerep.
wichtige dingen. Maar, dezen avond, was d<
toon van zijn gesprek, zoowe! als zijn gelaat
heel anders. Wie zou ooit verwacht hebben,
dat mr. Dering er voor uitgekomen was, hoe
hij wel aan zinsbegoochelingen en droomge-
zichten leed? Vergeet niet, dat de spreker
vijf-en-zeventig jaar oud was en dat hij haas.
nooit sprak, dan het hoog-noodige. Dan zal
het u duidelijk worden, hoe zeer het heele ge-
zelschap verbaasd was.
Hij begon met het hoofd op te richten en te
glimlach en, met een hem vreemde en nieuwe
zachtmoedigheid. Maar Elsie dcaht aari haar
portret.
„We zijn alien een gezin hier," zei hij en
dus kan ik vrij uit praten. Ik wil ti vertellen
van iets heel merwaardigs, dat mii ovcrko-
men is. Het heeft dit merk 4: nu - al een
paar jaar in mij omgewoeld, maar nu legt
het duidelijk beslag op mij, en het is een van
de redenen, waarom ik de zaken van het huis
nu overgedragen heb ik handen van een jon
ger man. Want het kan een teeken van het
einde zijn. Op vijf-en-zeventig jarigen leef-
lijd kan ieder ongewoon verschijnsel daar een
teeken van zijn."
„U ziet er goed uit, mr. Dering, en krach-
tig ate een man van zestig", zei mrs. Arundel
„Dat kan wel. Ik voel mij ook flink en goed
Maar feit is dat ik word gekweld of ver
maakt of bezeten door een zinsfoegoo
cheling."
„Jij? Door een zinsbegoocheiing?" riep
zijn broer.
stclclt