B: i P e
-It, ISlb
M W '8 H
Wt.wrk r -
m
Slervende leventjes
fet mm
BsvrSJd uw licfiaam van unnazunr,
cir p p 'S
W wi W
Ill en om de hoofdstad.
L. Frankenberg - Alkmaar
KING
EXTRA STRONG
oc?rt£|
Rechtszaken
Raadselhoekie.
'iij verzwakte nieren brengen urim-zuur
en andere vergi frige onzuiveroeden uw heele
gestel in de-war. Daarorn is het zoo gevaar-
Ajk cm waarschuwende verschijnselen ie ver-
waarloozen zooals ruepiin, urinestoornissen,
blaaskwalen, rheumatiscne pijnen, stijve en
gezwollen gewnchten, gruis of neerslag in
de urine, ischias en spit, geromniel in de
ooren, hoofdpijn, d-uize-Iigbeid en zenuwach-
tigheid.
Gij dient de behooriijke working uwcr nie
ren te herstelleii, waardoor zij de vergiften
ais uw bloed filtrearen. Het is onv-era-ntwoor-
delijk om de kanr, ie 1-oopen, dat" zich blaas
ontstckifig, chranische rbeuniatiek, Wftter-
zuch-t, steenvorming in de nieren of blaas, er
gevaarl.'jke chronische nierziekten ontw-k-
kelen.
Duideiijk.is, dat gij bijtfids uw nieren moot
opwekken en versterkcn. Wac-bt niet langer!
Gebruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het
speciiiek niermiddel, in geheel Nederland om
zijn succes bekend. Duizende dankbare man-
neti en vrouwen zeggen, dat Foster's Pillen
hen geholpen hebben, en zij kunnen ook u ge-
zond tnaken en houdvn.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier voora! op) bij apotheken en
drogisten a 1.75 per flacon.
Wit wkrt hier door:
1. 30—24! 1.
2. 22—18 2.
3. 20 37 3.
4. 33 4!
Ter cplo&dng voor deze week:
'Probleem 030 van A. P R. Waayerimik (t)
18 48 (dries-lag)
13 31
48 17 (tweeslag).
m,.
lib m
■M$k WM mk
mjm
m \m
3
Zw. 12 sch. op: 8, 9. 13, 14, 15, 17, 20, 25,
26, 27, 32, 36 en lam op 5.
W. 14 sch. op: 23, 28, 29, 30, 34, 35, 37,
39. 40, 41, 42, 43, 48, 49.
De auteur van dit ouitengewoon mooie
probleem was een der beste kraehten op dam-
ge-bied uit Twente, doch is op jeugdigen leef
tijd gestorven.
Zelden zagen wij een zoo mooie en ver-
rassende ontleding.
In onze volgende rubriek geven wij de
oploss-ing.
CORRESPONDENTS.
H. Z. te A. Zal Uw partijgedeelte nazien.
Hartelij'k dank.
CCXXI.
De hervorming in het Rijksmuseum.
Men zal zich herinneren, dat er een paar
jaren geleden, toen bepaald werd, dat dege-
nen, die de verzamelingen in ons Rijksmu
seum wensch-ten fe bezichtigen, zich daarvoor
een kleine opoffering, niet meer dan een dub-
beltje, als toegangsprijs, zo-uden hebben te
getroosten, een storm van verontwaardiging
daarentegen opstak uit den hoek van die-
genen in onze samenleving, die beweerden,
dat in onzen „democ:atischen" tijd geen en-,
tree mocht word-en geheven tot de verzame
lingen. die het ,,votk" toebehoorden. Geen
sterveling, hoe arm ook, moest de gelegen
heid onthouden worden, de kunstschatten,
waarvan zooveel opyoedende kracht koL uit-
gaan, te kunmen bczich-tigen.
Ik voor mi] geloof, dat het heel gelukikig is,
dat men zich aan die verowtwaardiging van
zekeren kant niet heeft gestoord en een einde
gemaakt heeft aan de gelegenheid de open-
bare verzamelingen op kunstgebied om niet
te kunnen bezoeken. We weten al te goed, dat
de „democratie" reeds zooveel goede en nu-t-
tige zaken voor niemendal geeft, die heel wat
meer gewaardeerd zouden worden als de-
gene. die daarvan gen,iet, er zeK een kleinig-
heid, hoe weinig dan ook, voor zou hebben
te offeren derJk maar eens aan de invali-
diteits-zegeltjes, die wij plakken mogen
dat de heffing van tren cent toegangsgeld tot
ons Rijks-museum werkelij'k niet overdreven
kan heeten. Zulks is tro-uwens reeds lang be-
wezen; het enkele dubbeltje heeft zel'fs den
„kleinsten" man niet afgeschrikt om verza
melingen als die, we Ike men in Dr. Cuypers'
onvolprezen schepping genieten kan. te gaan
zien wis af en toe lief Rijksmuseum^ be-
zoekt, zal dat genoeg hebben kunnen op-
merken. De Amsterdammers zijn en terecht,
trotsch op het fei't, dat zulk een gebouw met
zulke verzamelingen. dagelijks voor hen open
sfaat en toch heb ik kunnen opmerken, dat er
nog velen zijn onder mijn stadgenooten, die
er zieh niet van bewust zijn, welke verande-
ringen van de allergrootste beteekenis er
sedert enkele weken in he mu-seum hebben
plaats gehad; veranderingen, waarvoor men
den huidigen direcfeur, den heer Schmidt
Degener, wel zeer erkentelijk mag zijn om-
dat hetgeen hij gedaan heeft, de kunstechat
ten, die onder zijn hoede zijn, veel meer o'oet
uitkomen dan ooit het geval is geweest. „flet
is een openbaring", afdns heeft iemand, die er
onlangs rondging, eens tot mij gezegd, „zoo-
als alles nu gerangsclnkt en gehangen is.
ziet men eerst heel goed, welke schatten
daargiads aan de Stadhouderskade tot land-
genoot en vreemdeling spreken". Hij had
vol'komen gelijk toen hij zoo sprak, maar ge-
li.k ik zeide, vele Amsterdammers kennen den
nieuwen ioestand nog niet en ik mag dus
veilig aannemen, dat er ook nog duizenclen
provincialen zijn. die hem niet kennen.
Vandaar dat ik hen nu daarop wijzen wil
en -eslist toeroepen: „Verzuim toch vooral
niet. wanneer ge deze stad weder komt be
zoeken en er een paar uurfjes voor over kuinf
hebben, uw schreden te rich-ten naar het
Riiksmuseum om er de nieuwe ran-gschikking
der kunstschatten t-e gaan zien en te genie
ten; ge zuik, gelijik mijm vriend, zeggen, als
ge later weder riot gebouw ^en.-fcr: hebt, aat
ook n een opesibariag werd geschonken.
D»w'"en, die m den zomer van 1925, toen,
d-af*-' h-ci ihitiafk!' der vereeniging
w lodanium", de belcende historisclie ten-
loon ding ter gelegenheid van het 650-
jang bestaan van Amsterdam in Rijks- en
Stedclijk Museum gehouden werd, de schit-
terende, kuaistverzanieliing in die eereza.al en
aangrenzen-de zalen van eerstgenoemd
museum bezichtigen kondem, hebben toen
mcermalcn gezegd „Kon dit aides skch-ts
zoo blijven".
Gebleven, zooals het toen was, is het niet;
daar waren bij die gekgenheid schiiderijen
en andere voorwerpen van kunst uit binnen-
en bukenland in bruikleen afgestaan, die
weder tcrug nioestcn naar de plaatsen van-
v/aar zij gekotnen waren-. maar de d-irecteur
heeft, toen hij aan het hervormen is gegaan,
wel degelijk rekening gehouden met hetgeen
in- 1925 te zien is gegeven. Hij is ze-lfs no-g
veel verder gegaan de veranderingen, die
hij deed aanbr-engen, hebben zich niet aileen
beperkt tot de eereza-al, de Rembrandt-zaal en
aangrenzende zakn, doch hij heeft die ook
uitgesrrekt over de geheele reeks bekende
kleine kabinetten het werk is zelfs ncjg niet
geheel voltooid, want er zijn n-o-g zalen,
waarin ei" den bezoe-ker op gewezen wordt,
dat daar nog slech-ts een tijdeliike rangschik-
iving bestaat. Zulks haugt trouwens samen
met het feif van de restanratie, die in enkele
zalen en ook in de groote voorhal. voor de
eere-zaal gelegen, nood-ig is gebkken; daar
zijn schilders en decora-teurs nog bezi-g om
schoon te maken, opnieuw te schilderen Maar
hetgeen nu nog plaats heeft, behoeft voor
-niemand een befctsel te zijn om te gaan zi-en
-datgene, dat gereed is en dat is het aller
grootste gedeelte.
Wi-en nu het museum gaat bezoeken, doet
het verstand-igst als hij binmengaat door den
toegang aan de linkerzijde. Is men dan de
trap opgekomen,- dan begint men zijn wande
ring door de Kabinetten aan de redderhan-d
en al dadelijk merkt men dan 'op, dat de
ni-euwe rangschikking zich i-nzet met de
oudste school der Vlaamsche primiti-even en
men, al voortwandelende, geleidelij'k de ge
heele oud-e Noord- en Zuid-Nederlandsche
scholen te zien krijgt, de talrijke schcld-erij-en
van de verschil'l-ende oude mees-ters zooveel
mogelij'k bijeengebracht. En niet dat aileen
de kuns'tliefhebber zal ook opmerken, dat men
bij het plaatsen der doeken al het mogelij-ke
gedaan heeft om ze zoodanig te hangen. dat
het invallende licbt ze zoo goed mogelijk tot
hun recht bra^h-t.
Het is hier natuurlijk'nie-t de plaats om een
opsomming te geven van al h-etgeen de be-
zoeker te zien krijgt; ik wil er slechts op
wijzen. dat men. vooi iwandelende, afiengs
bereikt de verschiWena-e zal-en, waarin de
kunstscha-t'ten van den bloeiiijd onzer schi:l-
denkunst van de 17e eeuw, bijeen zijn ge-
bracht en men schier van eiken grootrrr ester
van he-t penseel een afzonde-rlijke stulie kan
maken. to-t men we-kom-en is in de Rembrandt-
zaal, waar de „Nachtwacht" zich toon-t onde-r
de heerliikste belich-ting en de enkele ^groote
doeken aan de wanden. de aandach-t, die het
beroemde schilderij verdi-ent, niet te veel af
leiden. In heerrijke rust kan men op de ge-
makkeliike bank-en gezeten het meesterwerk
bewon-deren.
Die rust heeft men tirouwens gedurende de
geheele wandering, welke men tot d-usverre
deed, kunnen hebben, ni-e-t aileen o-mdat op
tad van plaatsen rustzetels in het midden der
zalen staan. maar ook omdat de -vloer-en
than-s overal zijn. belegd met dik bruin lino
leum, waardoor het geluid van de voetstap-
pen wordt ges-moord, een veranaering, die
niet te onderschaften valt, doch die men
en dat is, geloci ik, de een-ige teku-rstiiring,
welke men thans in het museum ondervindt
he-laas! missen moet, zoodra men uit de
Rembrandt-zaal de -:ere-zaal binn-engaat.
Laat i;k in verban-d h-iermedie zeggen, d-at
men niet langer, zooals voorheen het geval
was. die eere-zaal kan binnengaan uit het
hoofdportaal, want een an tick, fraai gesmeed
ifzeren h-ek slu-if thans het hoofdpo-rlaal van
de eere zaal af, wa: dus zeggen wil, dat men
hetzij coor de kabinetten ter linker- of ter
rechterzijde den rondgang heeft te maken om
ui-t de Rembrandt-zaal de eere-^aal te b^-tre-
den en laatstgenoemde weder via de Rem
brandt-zaal verlaten moet, tenzij men zich nog
in de eere-zaal mocht bevinden tegen het
uur, waarop het museum gesloten wordt.
Want een kwartier voor het slukin-gsuur zal
sl-aan word't het ijzeren hek door den sup-
poost geopenn, opdat degenen, die dan in de
eere-zaa: zjjn, nivt meer den omweg zullen
hebben te maken, teneimde d-e trap pen naar
den flitgang te bereiken.
Zij, die het Riiksmuseum kennen, weten,
da-t de doeken in de eere-zaal geplaatst wa
ren ter rechter- en ter linkerzijde "in de n-issen,
die een paar tred-en hooger li-ggen dan de
vloer van de zaal. Het ge-heeie aspect van de
zaal is veranderd doordat men over d-en ge-
hselen tegelvloer "een eikenhouten parketvloer
heeft gelegd, waardoor deze nu op gelijke
hoog-te 1-igt als de nisvloeren, de treden daar-
he-en zijn dus verdwenen. Op zichzelt" is dit
een schitteren-de verbetering. Wi-e uit de
Rembrandit-zaal kom-t, staat werkelijk een
oogenblik stom van verbazing; niet aileen
door het gezicht over dien fra-ai-en vloer, die
zi-ch ui-tstre-kt tot het gen-oemde afsluithek,
maar bovenal door d-en- aanblik, dien men nu
heeft naar de nrssen ter beider zijden en op
geuoi van he! rcmdgaau fn de eere-zaa-r af-
breuic doet, zulks tc meer, omdat men, al-
vo-rens daar binn-en te trede::. over dat ge-
ruiscblooze hn-okum had geloopcn Het is te
ho-pen, da-t men er nog iets op z.vveien te
vozinn-en om dczen onaangenam ::ri iactor te
niet te docn.
Teruggckecrd in de Rembrandt-zaal zet
men de wandeiing door de volgende zalen en
de kabinetten un de westzijde van het museum
voort, om dan de voorhal weder te bereiken,
vanwaar men het gebouw w-eder verlaten
kan gelijk ik zeide, dat gedeelte is nog niet
heelcmaal m den nieuwen geest gera-ng-
schikt, doch zulks zal ook wel spoed-ifg het
geval zijn.
Ik heihaal, wat ik in den aanvang schreef:
ons Rijksmuseum heeft onder den huidigen
directeur een hervorming ondergaan, welke
niet genoeg te waardeeren valt, en nooit ge
noeg in gansch het land bekend behoort te
worden.
Daartoe hoop ik, dat het hier geschre-vene
zal bijdragen.
SINi SANA
Onderhoud van Scbrijfmacbines
per abonnement.
W. schrijft het volgende aangrijpende
artikeltje in de Tel.:
De stormwind loeit over den troosteloozen
Drentschen veenbult, waar de krotten en ke-
ten maar even uit oprijzen, a,ls zochten ze in
den grond beschutting tegen eigen wrakheid.
Voort gaan we, nu te voet, over zwarte veen-
kluiten, diepe gaten, over de ruines van ver
laten en soms afgebrande keten en plaghut-
ten, dwars over het land, dat door onherberg
zaamheid, trechter-gaten en trieste ruines
herinnert aan de Fransche slagveld^n. Naar
andere keten en andere kinderellendes
Bij dpzijnen honderden. Hier slechts nog
een, om u even een beeld te geven. Het meest
van de hopeloosheid en de betrekkelijke on
macljttot hulpe.
Daar staat er een, grauw door vervallen-
heid, half weggescholen in de aarde. Met
daarnaast vriendelijk-modern-weldadig
een T.B.C.-tentje, met grpote ramen op Oos-
ten, Zuiden en Westen, waarin, zeldzaamheid
in deze wereld, een echt-ijzeren ledikant met
keurige matras. Door de autoriteiten ver-
strekt. Tot ge~"ring van een patient.
En het is leeg en verlaten. De eenige pa
tient, die er van profiteert, is een wrakke fiets,
die zalig tegen het ledikant geleund staat.
Maar in het huisje, bij rookend potkachel
tje, in een verstikkende, bitterzoet-riekende,
bijna snijdbare atmosfeer, zitde zieke.
En zijn kroost
Veenarbeider van circa dertig jaar, blond,
bleek, met rosse koonen, omgeven door drie
kinfleren, van drie, vijf en zeven jaar, gehuld
in lompige kleertjes, met groezelige snuitjes,
de verwarde haren vol met neten, de nekjes
van luizenpikken opengekrabt, in totale ver-
goring. Met hun vieren hokken zij in een ver-
trekje, dat tot bukken dwingt, twee bij d ie
meter groot is, met twee duistere holletjes
van bedsteedjes, die krioelen van ongedierte
en ondefinieerbare lompen. In hun grauwe
ellende hebben ze daar bijeen gezeten. Van
een vrouw is niets te bespeuren. De man
hoest dof en schurend de kinderen in het ge
zicht, de atmosfeer een kweekplaats voor
bacillen.
Elk mensch zou in zulke omgeving ziek
worden of omkomen. Met hun vieren leven
ze nog. Zelfs met hun vijven. Achter,
bijna onder het potkacheltje, ontdek ik nog
een menschelijk wezentje, dat twee jaar oud
moet zijn, maar hoogstens een jaar schijnt.
Die ouwste is zeven, vertelt de man,
wiens accent niet aan het Drentsch herinnert,
hier waarschijnlijk eenmaal gekomen om
er te sterven, „maar die is niet bij der ver-
stand, ziet u kijk maar
Een vermagerd klein wezentje, met zwarte
haartjes sluik langs het gezicht, donkere oog-
jes, niet grooter dan 'n gewoon kind van drie.
En het lacht. Het lacht verlegen me toe, om
dat ze waarschijnlijk wel weet dat ze niet wel
bij haar verstand is. En zich daarvoor ge-
neert. De carieuse tandjes lijken een wonde.
De glimlach een klacht tegen de menschheid
en civilisatie. Het geheele milieu een vloek
tegen moderne hygiene.
Ik krijg vijf gulden per week uitkeering
en anderhalven liter melk en de kinderen le-
vertraan. Daar leven we met zijn alle van.
Dat „leven" is gewoon gezegdin betee
kenis van „eten". Maar het is als een ironie,
het had ook kunnen luiden: daar „sterven"
we met zijn alien van.
Ik heb al vier jaar niet kenne werke,
mag niet van de dokter. En ik ken ook nie, ik
geef telkes bloed op. In het tentje is het r.ou
te koud, ik mot maar bij de kachel zitte, heeft
dokter gezegd, as het zoo koud is. En we heb-
be ook de griep.
Aan den wand, eenig sieraad, een leege tor-
tel-lachduivenkooi. Misschien er geen eten
voor gehad. Ofopgegeten. Als ze nog
leefden, zouden de auiven schateren. Daar
tegenover een wandspreukje „Heere help
mij". Mogelijk door liefdadige dame geschon-
Wezenloos staan de kindertjes rondom
ken
het kacheltje, dat loeit en rookt. Hongerig de
oogjes, hongerig de schrale lijfjes, met lon-
getjes die hongerig de T.B.C.-bacillen slur-
- pen om ze verder te kweeken. Moord r.aars
de groote vitrm-es. welke in de zaal geplaatst j worden nog weldadig-kort gehangen. - Die
zijn bij de toe ganger tot de nissen, vftrines,
waarin d-e schitterend-e kostbare porseleinver-
zamelingen, die ons museum rijk is o.a de
collectie Van- Loon ter bezi-chtiging zijn
gesteld. Wanneer men daarbij weet, dat in
de n-isrui-mten, evena-ls in enkele de-r zalen, die
wij reeds door wandelden, hier en daar een
oud, kostbaar meubelstuk is geplaatst, waar
door elke ruimte a-ls 't ware een )rintiem
karakter" krijgt, waarbij. al die heerlijke
kunstschatten passen, dan begirijpt men, dat
de Museum-directie er in geslaagd is een
geheel te scheppen, zooals men ve-rmoedelijk
in niet veel openbare schiiderijen- en bunst-
verzamelinger. vinden zal.
Maar, gelijk ik zeide, de vloer in- de eere-
zaal is een teleurstel'ling in zooveme. dat die
heelemaaf- niet geruischloos is. Wel voor
zoover hij lfgl in de n-issen, want daar ligt
-iij direct op den s-teen-en vloer daaronder,
doch in het midden rust hij op balken, zoo-
•dat er een groote hol-te is ontstaan tussch-en
de twee vloeren. en die holte is oorzaak dat
elke stap daar kli-nkt, hetgeen werkelijk het
kinderen moeten langzaam, heel traag, daar
worden doodgemarteld. Staag aan ver-
schrompelen. Klein hoekje aarae... Graf!
Geen Nederlandsche wet kan ze beschermen
tegen dien moord. Bij scheiding zduden ze
zich schreiend aan den eerst levenwekkenden,
dan moordenden T.B.C.-vader vastklemmen.
Ik geef iets. Bijna aileen om eigen pijn te
stillen. Wat is een guldentje in dit groote
gat van verderf, in dien poel van levende ver-
rotting en ondergang. Ik izie met pijn in ka-
ken, dichte keel naar die vermagerde, afster-
vende jonge leventjes, breng nog een conven-
tioneele frase uit, die mij reeds in ha'.s be-
sterftomdat die nog grooter leugen is
dan het armzalig guldentje:
Dag kinderen, jullie moeten maar
goed „Eten" heb ik willen zeggen. Ik slik
het in breng het er anders uit
Maar goed in dezon loopen.
Dat is alles wat ik zeggen mag en ze wen-
schen kan. Omdat er niet een, maar zoo hon
derden zijn.
Buiten staat strak de grauwe lucht, loeit de
£espmaai
prwi/ea wordt.
dujJtencLrnaal
fcoztfien!'
IN IEDER TABLET
MOET VOLUlT STAAN;
Wiukeri'ers
LIESHOUT
KUIPER ts AlRuiaar.
winterstorm.
Het idiootje lacht zoetjes, stil.
„Heere help mij", fiuistert de spreuk
den wand.
aan
En het is mij, of alles in die grauwe hut
zacht bidtom een hf-cl spoedig vredig,
stil grafjeIn het zwarte duistere veen.
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Strafzitting van 4 Febr. '27.
VERZET TEGEN EEN BIJ VERSTFK
GEWEZEN VONNIS.
De mo-nt-eur H., uit Alkmaar, was te Zuid
en Noordschermer door een lid van de vrij-
willige verkeerspolitie gesnapt, omda-t hij
motor reed, zonder het stuur vast te houd-en
en dus volgens art. 15 der motor- en rijwiel-
wet, voor de veiligheid- van het verkeer ge-
vaar had opgeleverd en desweg-e bij verstek
was veroord-eeld tot f 20 boete of 10 da-gen
hechtenis.
Hij was in verzet tegen dar vonpis geko
men. Ter zijner rechtvaardiging voerd-e hij
thans aan, met de arme-n over elkaar gesla-
gen te hebben gereden, omdat de koude wind,
daar hij zeer dun gekleed1 was, herti v-erkil-
lend onder d-e okse-ls blies.
Daar bleek, dat de veiligheid van het ver
keer heel weinig gevaar had gel-oopen, op
grond dat er zoo goed ais geen verkeer was,
r-educeerd-e d-e Kantonrec-hter de straf to-t
12 boete of 6 dagen hechtenis.
GEEN MISHANDELINGEN
GEPLEEGD.
We kregen daarop voortzetting van de
zaak tegen den arbeider P. B. te Heerhu-
gowaard, die verzuimd had zijn nog onder
de leerplichtvallend zoontje niet naar de
R. K. bijzo-ndere school, hoofd de heer van
Schaik, had gczonden, bewerc'nde dat de jon-
gen op school werd mishande-ld Ten einde
da-t verweer nad-er te co-ntroleeren, was de
zaak aangehouden teneinde a-lsnog als getui-
gen te hooren -mej. Maria v. d. Vliet, de on
der wij zeres en den onderwijzer J. J. de Wit.
Dezen verklaarden tha-ns, dat hun van mis-
handelingen absoluut niets bekend was De
heer van Schaik stond goed bekend bij d-e
ouders der leerlingen en hij had ook best
met den bewusten jongen kunnen opschieten,
maar in het laat-s-te leerjaar gin-g dit minder
goed. Naar de meening van deze getuigen
was het er de ouders om te doen geweest,
hun zoontj-e thuis te houden, opdat het wat
kon gaan verdienen.
Na deze toe-lichtingen waren zoowel de
ambtenaar van het O. M. als de kantonr-ech-
ter eenstemmig van oordeel, dat het hoofd
der school geen schuld had en werd de nala-
tige vader -mitsdien veroordeeld tot 8 boete
of 4 dagen hechtenis.
OVERTREDING VISCHWET.
De landbouwer K. S., uit Schermerhorn,
en cen 3-tal veld- en akker arbeiders van een
leef tijd, varieerende van 16 tot 20 jaar, had-
den met behulp van een stuk ijzergaas in een
nagenc-eg droge sloot paling en karper ge-
vangen. Zij had-den hiertoe geen vergunning,
terwijl het vischrecht toekwam aan den land
bouwer Wijbrand te Schermerhorn.
Vermoedelijk was deze zaak riiet vervolgd,
maar de ijverige visschers hadden ook nog
een dam vernield en de werklieden hadden
daarvan aangifte gedaan. De landbouwer
en zijn oudste bediende werden veroordeeld
ieder tot 12 boete of 6 dagen hechtenis en
de twee jongere palingmeppers ieder tot 4
boete of 1 week tuchtschool.
GEWOND PAARD.
De sleeper J. B. te Alkmaar, had zijn col-
lega Laan een paard afgestaan, welk paard
echter bleek aan schoft en rechterschouder
gewond te zijn. Agent Wijnberg had zulks
al heel gauw in de gaten gekregen, het dier
uit laten spannen en proces-verbaal opge-
maakt. De eigenaar stond heden terecht en
daar ook uit de verklaringen van den des-
kundige, den heer Voorthuijzen, werd aange-
nomen, dat het dier pijn had geleden, veroor-
deelde de kantonrechter B. onder aanneming
van verzachten-de omstandigheden tot 5
boete of 3 dagen hechtenis.
NOG EENS DE LEEFPLICHTWET.
Mej. M. de G., huisvrouw van A. V., uit
Egmond aan Zee, stond terecht wegens over
trading der leerplichtwet omdat zij haar
dochtertje Trijntje niet behOorlijk naar school
had gezonden. De vrouw had niet veel zake-
lijks in te brengen. Het is een arme tobber
met 8 kinderen en een blinde moeder te haren
laste. Eisch en vonnis waren van deze zaak
roerend gelijk: 3 boete of 2 dagen hechte
nis.
DUBBELE OVERTREDING.
De -bakker Corn. K. te Heiloo was gever-
baliseer-d, ten eerste, omda-t hij niet gezorgd
c.i i .x. d t zgn ,con. ..en in ode
waren en ten tw-eede, o-mdat hij vcor zijn be
diende Beers geen ren-tezegels had- gepla-kt
De bakker beweer-de, dat de in het dossier
aanwezige loonFjsten de zijn-e niet waren.
Wat het met plakken der zegels be-treft,
dit gaf hij toe, doch zeide, dat hij niet in het
bezit was geweest van het remteboekje en
eerst voor eeni-ge da-gen een, dupliicaat had
gekregen
De loonlij-stenzaak werd' alsnu tot as.
week aangehouden, maar wat betreft de
remtezeg-els, had ons bakkertje een onvoor-
deeligen dag. Hij werd tot 24 X 1 boete of
24 X 1 dag hechtenis veroordeeid. i
TE WEINIG LICHT.
De stroohandebar W. S., uit Spaarndam,
reed in den avond van 2S November te Cas-
tricum met zijn vrachtfordjc iu de Stations-
straat, alwaar werd geconsiateerd, dat slechts
1 voorlicht brandde. Wat er volgde bleek
uit zijn versdkijning heden als verdachte. De
stroohandelaar decide mede, dat hij aa zijn
aanhouding voor- er. achteruit had gereden.
Hij begreep er niets van, dat de verbaiisanten
slechts 1 liclvt hadden waargenomen.
Hij werd tot 3 boete of 3 dagen hechtenis
veroordeeld.
ONVOEDOENDE GOEDKEURING.
De autobus-ondernemer Com K., uit An-
n-:.-Pau!owna, had tc Alkmaar een proces-
verbaal opgeloopen omdat hij aldaar had ge
reden met een niet goedgekeurde autobus
De man, thans terecht staande, beweerde, d'at
zijn bus volgms voorschrift van den heer
Loving, burgemeester van Anna-Paulowna,
was goedgekeurd door den heer Maas uit den
Helder. Verdachte legd-e nu dit bewijs van
goedkeuring over.
D - Wet verlangt echter, dat de bussen
worden goedgekeurd door een deskundige,
aangev/ezen door den Commissaris van de
Koningin.
We imdden hier dus weer te doen met een
verwarring van officieele en wettelijke voor-
schriften, waar de een den ander tegen-
spreekt. Om dit nu eens in de punties uit te
zoeken, werd deze zaak voor onbepaalder
tijd uitgesteld.
OVERTREDING ARBEIDSWET.
Simdn S., een te Alkmaar, wonende bak
ker, had op 25 Januari 'smorgens 5'miau-
tcn voor half 6 zijn knecht in de bakkerij la-
ten werken, terwijl hij eerst om 7 uur mocht
aanvangen. Een agent van politie constateer-
de zulks en verbaliseerde den bakker. Hi
bekende het feit, doch voegde er bij, dat hem
dien morgen een welgeschapen dochter gebo-
rtn was en daarorn had hij het noodig gevon-
d-en zijn knecht naar beneden te zenden.
Met het oog op deze omstandigheden werd
de straf gesteld op slechts 2 boete of 2 da
gen hechtenis.
OPLOSSINGEN DER RAADSELS
UIT 'T VORIGE NUMMER.
Voor grooteren.
1. Kraken-de wagens d-uren het langst Ne-
derlanjl. Karel. Gelderland, kust, Uik,
delta, gans. baas hark. was.
2. Pad. den, stoel; padd-enstoel.
3. Nancy.
4. Hou-tzaagmolen.
Voor kleineren.
1. Paring. Lang, nap, pil, aap, gil.
2. De tijd.
3. Een boom.
4. b e k e r
g e w i s Kvrikstaart
Z e i s t
e n k e 1
A s s e n
liter
paard
s t a a 1
t a r w e
b o t e r
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
Verander de beginl-erters
van deze woord-en. zoodat je
anaere zelfs-tandige naam-
woorden krijgt. Je moet dit
echter zoo doen, dat de be-
ginletters va-n boven naar
beneden een spreekwoord
vorm-en.
2.
boom
ei
klo-k
boer
zand
bom
pi-k
wij-s
horen
Kamraadsel.
a
r™1
2°
3°
4°
5°
6°
7°
Op den rug van den kam komt de naam
van een Nederland-sch eiland,
Op d-en 1° tand het tegenovergestelde van
oud.
een wezelac.htig dier.
een fraai dorp in de prov.
Utrecht
een deel van je been,
een dorpje in Drank.
een jongensnaam.
een stad in Zuid-Li-mburg.
3. Verborgen steden in het buiten,land.
Johan schreef de thema in zijn njeuwt.
schrift.
Heeft An-n-ie van Marie u verAel ge-
bracht?
Je bent al heel lui, Koos!
Zijn meeste grappen waren flauw; een
enkele maal slechts was nij geestig.
4. Welke stad in de prov. Groningen- kun
je maken van:
A ding ms pap.
Voor kleineren.
1. Met d oen i'k een bepaald aantal, met I
een klein gednoogd vruchtje.
2. Ik ben een vogel. Neem mijn kop en mijn
staart weg en ik beteeken: ongeluk,
tegenspoed.
2. Mijn geheel noemt een meisjesnaatn en
.wordit met 9 letters geschrcven.
7tllt1 n 11 /T/i (Yo ti.onnt- IaI 4 m 11 1 i
if
if
«5
<8>
