Alkmaarsciie Gaoraot
Wie is Edmund Gray
Radio-hoekje
Binneniand
FE11LLETON.
Siadsnieuws
Yrijdag 11 Februari.
Het 75jarig bestaan der
St. Vincentiusvereeniging.
No^ 35 1927
Henaerd negsn sn twintigsti Jaargang.
Zaterdag 12 Februari.
Hilversum, 1050 M 12.Politieberichten.
4.305.Concert door het H. D. O.-orkest.
5.5.30 Deutsche les voor beginners. 5.30—
6.Fransclit les voor beginners 6.6.45
Vervolg concert. Operette-programma 6 45
7.45 Cursus voor boekhouden en Handels-
kennis. 7.45 Politieberichten. 10.30 Persbe-
richten. 8.10 V.A.R.A.-avord. 8.109.Le-
zing door den heer Dr. L. Heyermnns, Dir.
v. d. Gem. Geneeskund. dienst ie Amsterdam,
over: Het lot der minderwaardige arbeids-
krachten. 9.10.30 Mevr. M. Emeis-van
Buuren, declamatie. Trio: S. Metz, piano J
Honing, viool, W. Slier, cello, la. My Cu-
dey's due at two, to two day, foxtrott. b.
When it's twilight on Missouri, wals (trio).
2, Romance, Svend-en (viool). 3. Serenade,
Widor (trio). 4a. -'t Versken, Timanermans
b. Ambiorix, Timmcrmans (declam.). 5 Au!
einem Persischen Markt, Ketelbey, (trio). 6.
Kol Nidrei, Bruch (cello). 7. Ex.ase, Ganne
(trio). 8a. Van Vrouwenlevcn, Swarth. b. De
moeder die den lump „vredc zocht, Roland
Hoist, c. „De Daad Adnmia v. Snhelteina
(declam 9. Prise de mer, Leoncavallo (cel
lo). 10. In a little garden, foxtrott (trio).
11. Zelfmoord, Sam. Falkland. 12 The
clock is playing, Blasuw (piano). 13. Any
see to-day, lady, foxtrott (trio).
Daventry, 1600 M. 3.10 Intern. Ruaby,
match Engeland— Ierland4.50 Concert. Or
Krest en solisten (ccntra-alt, barifon, piano)
5.2.0 Causerie: A garden chat. 5.35 P nder-
aurtje. 6.20 Orkestconcert. 6.50 Tijdsem.
weerbcricht, nieuws. 7.05 Vocaal concert.
Koor van jongens en meisjes. 7.20 Causerie.
7.35 Vioolsonates van Corelli met basbegel.
7.45 LezingHockey. 8 05 Thompson, humo
rist. 8 20 „King Arthur", opera van H Pur-
cell. D. Vane, sopraan G. Palmer, contra-
al't. J. Adams, tenor. H. Heyner, bariton. Or
kest. 9.20 Weerbercht, nieuws. 9.35 Vervolg
„King Arthur" 10.35 Mr. Flotsam en Mr
Jetsam, humoristen. 10.5012.20 Dansmu-
ziek.
Parijs ..Radio-Paris"1750 M. 10 50
11.20 Niieuwsberichten en muziek. 12.50
2.10 Concert. Orkest Locatelli en de heer Ber-
nonville, zaiig. 5.05—5.55 Concert. Radio
Jazz Symphonic. 8.5011.20 Galaconcert.
Orkest, iazzband, instrument, en vocale so
listen.
Langenberg, 469 M. 10.20—11.20 Orkest
concert. 12.50—1.50 Orkestconcert. 4.20—
5.15 Operette-muzielc. Groot orkest. -7.50—
9.50 Vroolijke avond. Orkest en solisten 9.50
12.20 Dansmuziek uit de Bastei in Keulen
Konigswusterhaasen, 1300 M. en Berlijn
484 en 566 M. 2.50—7.05 Lezingen en les
sen. 7.5 OVroolijke liedjes bij de luit, door
Sepp Summer. 8.20 Blaas-orkest concert.
9.5011.50 Dansmuziek.
Hamburg, 394.7 M. 11.50—1.20 Orkest
concert. 1.25—2.10 Kamermuziek. 3.35—
4 20 Orkestconcert. 5.20—6.20 Kwartet-mu
ziek. 6.50—11.10 „Madame Butterfly", ope
ra in 3 acten van Puccini. Concert uit cafe
Wallhof.
Brussel, 509 M. en Antwerpen, 266 M.
5.206.20 Orkestconcert. 8.5010.50 Con
cert. Orkest en vocale solisten.
dFmoord te ierseke.
Woensdag is de justitie uit Middelburg
weer den geheelen middag te Ierseke geweest,
waar zij verscheidene personen heeft gehoord.
Het onderzoek beweegt zich nog steeds in de
zelfde rich ting.
Naar verluidt, is bij het sectie-onderzoek
uitgemaakt, dat de wonde niet is toegebracht
met een bijl of een zwaar stuk ijzer, zooals
aanvankelijk gedacht werd, doch met een
vlijmscherp mes, dat diep in de hersenen is
doorgedrongen.
De verdachte R. blijft hardnekkig ontken-
nen en beweert, den avond van den moord om
10 uur naar bed te zijn gegaan De barbier
Remtne heeft evenwel gisteren voor de justi
tie pertinent verklaard, dat hij verdachte na
11 uur zijn woning heeft zien.binnengaan.
De Telg. meldt nog de volgende bijzonder-
faeid:
Ook zijn er tegenstnjenge verklaringen.
Zoals men weet staat't vast, dat de moorde-
naar op klompen hard is wegegloopen. De
verdachte beweerde dien avond op zijn pan-
toffels uit t'e zijn geweest en gaf verschillen-
de adressen van personen, waar men hier
naar informeeren Icon. Deze personen ver-
Waarden echter, dat verdachte klompen aan
had.
De bloedvlek op de klomp moet nog ondier-
zocht worden. Men tracht uit^te vorschen of
de vlek werxelijk van een bij net houthakken
verkregen wondje afkomstig kan zijn.
Onder doodsche stilte zagen de konderden
toegeloopen nieuwgierigen hun dorpsgcrcot
gisteravond wegvoeren.
De begrafenis van het sla:htoffer zal he-
den plaats hebben
VALSCHE-MUNTER.
Te Repeln heeft de politic bij een Neder-
landschen veefokker in beslag genornen een
aantal uit gips gemaakte platen tot vervaardi-
ging van valsch Duitsch zilverge'd en Neder-
landsche guldens, alsmede een aantal valsche
munten en gereedschappen.
ONDER HET SCHIP GERAAKT.
Tocn mej. B. uit Arendonk (Belgie) per
ficts van de Hollandsche grens bij Reusel (N.
Br.) huiswaarts keerrie, en langs het Kem-
penkanaal reed, werd zij geraakt door het
touw, waaraan een panrd een schip trok. De
scheepsjager bad de fout begaan het paard
aan den verboden kant te laten trekken De
vrouw kwam in het kanaal onder het schip
Credit en boewel de schipper zwemmende al-
les in het werk stelde, om mej. B. te redden,
slaagde hij daarin niet. Toen men haar bo-
venhaalde, wns zij dood.
GERMANIA LEVENSVERZ. MIJ.
De Germania I evensverzekering Mij. te
Stettin heeft naar de N. R. Crt. meldt, den
Nederlandschen verzekerden tot afkoop van
hun vorderingen ongeveer 11 pCf. geboden.
Een Nederlandsche commissie bevindt zich
op het oogenblik te Berliin, om den grond-
slag van het aanbod te onderzoeken.
EEN WORSTELING.
Gistermiddag kv/ant de 47-jarige schipper
Van D. uit Veghel met zijn schuit voor de
Blauwpoortbrug te Leiden. De brugwachter
gaf hem eenige aanwijzingen, alvorens de
brug te openen. Hieraan wilde de schipper
niet voldoen. Evenmin wilde hij zijn naam
aan den brugwachter opgeven. De hulp van
de p-ditie werd ingeroepen, waarna een wor-
steling tusschen schipper en politic ontstond,
v/aarbij een politieagent een bloedneus opliep.
De vrouw en de zoon van den schipper maak-
ten aanstalten, mede de politic te lijf te
gaan. De vrouw had een bijl in de hand. Tij-
dens de worseling met den schipper werd er
uit het publiek met steenen naar de politie
gegooid, echter zonder deze te treffen. De
schipper werd tenslotte overmand en geboeid
naar het politiebureau gefcracht, waar pro-
ces verbaal tegen hem werd opgemaaki.
HET „CONCOURS D'ART"
TfJDENS DE IXe OLYMPIADE.
Zooais men weet, zal aan de Olympische
Spelen ook een „Concours d'Art" w or den
vcrbaidi&n, dat in een apart gebouw op de
Stadion-terreinen zal worden ondergebracbt
In verband hiermede is de heer C. W. H.
Baard, directeur van het Stedelijk Museum
te Amsterdam, uitgenoodigd door het Comite
1928, om met de verschiltende genootschap-
pen en vereenigingen op het gebitd van
schilderkunst. architectuur en literatuur,
beeldhouwkunst en muziek, besprekingen te
voeren, waarmede inmiddels reeds een begin
is giemaakt.
HET NEDERLANDSCH-BELGISCHE
VERDRAG.
Ter beurze te Amsterdam heeft dezer da
gen een adres aan de Eerste Kamer tegen
het verdrag met Belgie ter teekening gele-
gen. Dit adres is door 394 chefs van te Am
sterdam gevestigde liandelshuizen, onder wie
vele leidende personen uit de Amsterdam-
sche handels- en scheepvaartwereld, getee-
kend.
DE HERZIENING VAN HET
handeLsverdrag MET SPANJE
De Bond van Kaasproducentea te Gouda
heeft aan den ministei" van binnenlandsche
zaken en landbouw geschreven, dat hij, gezien
de bezwarende omstandigheden waaronder de.
producten van den Holiandschen landbouw
als kaas en vee in Spanje kunnen worden in-
gevoerd, waarbij naast zeer hooge invoerta-
rieven, waardoor de afzet dezer producten
sterk wordt belemmerd, nog komt de bezwa
rende concurrence, doordat uit andere lan-
den, met name uit Zwitserland, tegen lager
invoerx-echt mag worden iingevoei'd; hoopt,
diat het mogelijk zal zijn bij de herziening
van het handelsverdrag met deze groote Ne
derlandsche belangen reken'.ng te houden en
indien het al niet mogelijk is, gunstiger vooy-
waard edan andere landen te bedingen, in
deze toch de meest begunstiginigsclausule in
het verdrag worde opgenomen.
BUITENLANDSCHE POST OVER
VLISSINGEN.
Men schrijftaan de N. R. Crt.:
Sedert eenige maanden laat het Duitsche
postbestuur de voor Duitschland bestemde
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van Walter Besant,
door Mej. E. Hoogewerf.
43)
„Dat is de brief. Het is niet de manier van
handelen die u gewend is, toch kan ik er
niets buitengewoons in vinden.
„Neem mij niet kwalijk, zei George. „Ik
ben niet zoo gewoon stukken te koopen, als
mijn deelgenoot. Wilt u er mij dus alles van
vertellen?"
„Wij zouden het gedaan hebben en onzen
cli'e'nt de rekening hebten gezonden van het
bedrag, tegelijk met onze commissie. Als we
instructies hadden gekregen, om te verkoopen,
zouden we mr. Dering hebben uitbetaald het
bedrag, verminderd met ons commissieloon.
Met een overdracht is dat iets anders. Mr.
Dering droeg deze stukken over aan zijn
client mr. Edmund Gray. Het was dus aan
hem, om met den client den prijs van de
overdracht en de waarde van de stukken te
verhandelen. Daarom zonden wij een reke
ning voor de overdracht. Die werd uit de
hand geleverd en de bode ontving daarvoor
een wissel."
George nam den brief van hem over, keek
<fen inhoud in en legde'm voor zijn deelge-
noot.
Mr. Dering las den brief, hield'm bij het
licht bekeek'm zere nauwkeurig en schoof 'rri
toen naar Checkley:
„Als iemand mijn handschrift kent, dan
ben jij't wel. Wiens schrift is dat?"
„Het lijkt het uwe. Maar de letters beven
wat. Het is niet zoo flink als uw schrift in
den regel placht te zijn.-Toch zou ik het 't
uwe noemen, als ik niet aan uw gezicht zag,
dat het niet zoo is."
„Neen, het is niet mijn schrift. Ik heb dien
brief niet geschreven. Dit is voor het eerst,
dat ik van den inhoud van den brief hoor.
Kijk naar de onderteekening, Checkley. Twee
puntjes ontbreken na het woord Dering, en
de krul na de laatste n is verkort tot half
de lengte. Heb je ooit gezien, dat ik ook maar
in het m-inst afweek van mijn' onderteeke
ning?"
„Nooit," antwoordde Checkley. „Twee
puntjes ontbreken en een halve krul. Gaat u
voort, sir! Ik dacht daar juist zoo iets. Maar
gaat u voort!"
„U meent toch niet dat dit, bijvoorbeeld
een vervalsching in geschrifte is?" vroeg mr.
Ellis. „Maar dan O, dat is onmoge-
lijk. Dan zou het't begin zijn van een heele
serie vervalschingen. Dat valt haast niet aan
te nemen. De brief kwam van dit kantoor,
het poststempel toonf aan, dat hij uit dit dis
trict kwam. Het antwoord werd hierheen ge
zonden. De overdrachten, let wel, de over-
drachten werden eveneens naar dit kantoor
gestuurd. Ik zond het bewijs van overdracht,
gesteld op naam van Edmund Gray, naar dit
kantoor. Ik zond de berekening van de over
dracht met mijn commissiekosten naar dit
post uit Noord- en Miuaer.-Amerika te Sout
hampton lossen en niet mcer te Cherbourg,
in zoover deze post wordt overgebracht door
Engelsche slcomvaartlijnen of door het Ame-
rikaansche tcomschip Leviathan. Deze maat-
regel is genornen, omdat de Fransehe spoor-
wegen niet voor een sneile doorzending kon-
den zorg dragen, zoodat de post van Cher
bourg naar Duitschland soms twee dagen
noodig had.
Deze wijziging heeft ten gevolge, dat nu de
altijd zeer groote Amerikaansche-Duitsche
post dikwijls over Nederland wordt vervoerd.
Voor de Nederlandsche posterijen zit hierin
een groot voordeel, omdat voor het vervoer
over ons land transsitierechten worden ontvan
gen. Wanneer r.u echter de locale spoorweg-
autoriteit te Vlissingen van de 2000 zakken
groote post een 700 a 800 zakken achterlaat,
hetzij omdat zij een te laat vertrek van den
mailtrein wil voorkomen, hetzij omdat de
trein andters te zw^ar beladen zou worden,
gaat het doel, dat het Duitsche postbestuur
beoogde met de verandering van de haven
van ontscheping, weer voor een goed deel ver-
loren. Moeten de moeilijkheden, welke steeds
ondervonden werden bij de doorzending van
de te Marseille of Genua ontsclieepte Indische
mails en welke allien afdoende onden on-
dervangen worden door de in sidling van
speciale mailtreinen door de maatschappijen
Nederland en Rotterdamsche Lloyd, nu ook
op onzen eigen bodem ontstaan? De aan-
komst van een groote post wordt lang te
voren telegi'afisch aangekondigd, zoodat de
noodrie maatregel voor directe doorzending
getroffen kunnen worden. Indien er spoor-
weg-technische bezwaren tegen bestaan, dat
het vertrek van den mailtrein wordt uitge-
setld tot het tijdstip, dat de geheele post daar
in is geladen en aan de Duitsche postambte-
naren is overgedragen, dan zou toch door de
instelling van een onmiddellijk daarop ver-
trekkenden, z.g. volgtrein aan die bezwaren
wel tegemoet gekemen kunnen worden. Het is
een Nederlandsch belang, dat buitenlandsche
post, over ons land vervoerd wordt. Daarom
is het noodig, dat alle maatregel en genorn en
worden om te alien tijde aan die post den
snelsten doorvoer te verzekeren. Anders zoekt
men wellicht den weg door Belgie, waar de
samenwerking tusschen spoorwegen en post
mogelijk effectiever is.
TEELT VAN TOMATEN EN
KOMKOMMERS.
Gisteravond kwamen een veertigtal heeren
in het Landhouwhuis bijeen naar aanleiding
van een oproep van de tuinderspatroo'nsver-
eeniging „Algemeen Belang". Deze organi-
satie achtte het wenschelijk een bespreking
-te houden over de vroag of het, in verband
met de uitbreiding der glasteelt in Alkmaar
en omgeving, niet mogelijk is samen te wei"-
•ken tot het telen van gelijksoortige produc
ten, zulks met het oog op den afzet naar het
buitenland. De vergadering werd gepresi-
deerd door den heer W. J. G. Bier man,
die de aanwezigen welkom heette, speciaal
de van buiten gekomenen en de heeren W.
Balk en J. G. Hazel oop, rijkstuinbouwcon-
sulent. Spr. hoopte dat de vergadering vruch-
ten zou mogen afwerpen.
De heer B a l k, die een inleiding over het
doel der vergadering hield, sprak er zijn te-
leurstelling over uit, dat niet meer heeren
van buiten waren opgekomen, omdat dte tuin-
bouw niet alleen voor Alkmaar maar ook
voor de omgeving van groot belang is.
Spr. had dezer dagen op een vergadering
van „Algemeen Belang" gesproken over de
cultures in het algemeen en zou nu speciaal
naar voren brengen den verkoop van tomaten
en komkommers.
Wanneer cultuurwijziging plaats heeft,
wordt niet altijd die mogelijkhsid van afzet
voldoende onder het oog gezien en het wil
wel eens voorkomen, dat die afzet door een
of andere oorzaak aan banden wordt ge-
legd. Maatregelen dienen te worden beraamd
om redelijken afzet tegen redelijke prijzen
mogelijk maken. De vraag is waar men met
het product heen moet, als de aanvoer zoo
groot wordt dat de afzet in- het binnenland
niet meer mogelijk is. Thans staan de tuin-
ders in deze streek voor die vraag ten opzich
te van tomaten en komkommers.
Er is, door uitbreiding der glasteelt, een
teveel voor binnenlandsch gebruik, maar nog
te weinig voor export. Het had spr. verheugd
dat de vereeniging „Algemeen Belang" be-
reid-was geweest een deel van het beschik-
bare glas disponibel te stellen voor de teelt
van eenzelfde soort en af te zien van het af-
zonderlijk aanbieden der producten en in
stede daarv'an over te gaan tot gezamenlijken
verkoop.
De teelt van tomaten is in de laatste jaren
zeei". toegenomen door vraag uit het buiten
land, waar nog veel is te plaatsen. Nier over-
al echter kan men van die afzetmogelijkheid
kantoor en kreeg voor die kosten een cheque
van dit kantoor. Hoe kan zulk een ingewikkel
de zaak, en slechts de eerste van een serie
overdrachten, nu een vervalsching zijn? Daar
zou je wel een dozijn medeplichtigen voor
noodig hebben!"
„Het is mij nog niet geheel duidelijk," zei
George, die nog onbedi'even was in de over
dracht van effecten.
„Kijk, ik kan geen effecten verkoopen, zon
der machtiging van den eigenaar, die moet
dan de overdracht teekenen. Maar, als ik op-
dracht krijg van een notaris, om zijn papie-
ren op een client over te dragen, is het niet
mijn zaak cm er mij verder mee te bemoeien,
of hij het geld nu krijgt of niet."
„Jui§t, juist. En is er niets, dat dan op deze
zesduizend pond waarde aan papieren,
wijst?" vroeg George aan mr. Dering.
„In het geheel niets. De brieven en alles
zijn vervalschingen
„En u, mr. Ellis, heeft een wissel ontvan-
gen voor uw commissie?"
Juist."
„Geef eens even de oude wissels en het
cheque-boek", zei mr. Dering.
De wissel was geteekend, evenals de brief
was geschreven in het handschrift van mr.
Dering, met het kkine verschil in de onder
teekening, waarop hij had gewezen.
„Is u er waarachtig zeker van, dat u dien
wissel niet geteekend heeft?" vroeg George.
„Waarachtig zeker."
„Maar van dien Edmund Gray 22 South
Square, wat weet u van dien?"
„Niets, in het geheel niets."
voiaoeade profiteerea en vclen blijven daar-
dtTor op binnenlaiuT -h gebruik aangev.ezcn
Dit jaar breidt /;F de'cuTtuur nog ster;;
uit, dank zm~de -ronaganda, zoodat voor
binnenlandsche vi"ea^ beslist veel te veel ge-
produceerd wordt. Daarom moet de varleden
jaar genornen proef met export worden voorc-
gezet. Noodiig is daarvoor de teelt van een
zelfde soort door alle tuindei's, omdat het
buitenland dat vraagt, alsmede eenzelfde sor-
teering. Voor Engeland is de vraag naar
„Elze Gre", voor Duitschland is de gevraag-
de soort „Tuckwood". Engeland komt gere-
geld hier aan de mailt, Duitschland niet en
dit land vraagt het meest naar de grootte
der tomaten.
Spr. vond het wenschelijk, dat gewerkt
■wordt in de richting van teelt voor export
naar Engeland, omdat Duitschland ook ge-
noegen neemt met de soi'teering voor En-
ge'and.
Deze sorteering moet zorgvuldig geschie-
den, opdat alle kistjes even veel van dezelfde
soort en gelijk gewicbt bevatten.^ Machimale
sorteering en verpakking door geschoold per-
soneel is noodig
In hun eigen belang dienen de tuinders
hun vrijheid van export gedeeltelijk op te
geven en over te dragen aan de veiling. Men
voert de tomaten ongesorteerd1 en in eigen
emballage naar de veiling. Daar wordt het
product gesorteerd1, gewogen en verpakt in
uniforme verpakking. De veiling geeft den
aanvoerder dan bericht van de grootte van
diens aanvoer en verkoopt het product In
eens, om den hoogst mogelijken prijs te kun
nen bedingen. Wil ieder tuinder afzonderlijk
exporteeren, dan drukt dit de prijzen. Het
Uitvoer-Centraal Bureau geeft het kenteeken
van deugdelijkheid enz. aan den gezamenlij
ken export eener veiling, wat een groote vooi-
sprong geeft boven den afzonderlijken
export.
Door een en ander zal grootere uitbreiding
van de tomatenteelt mogelijk zijn.
Hierop besprak de heer Balk de teelt van
komkommers, diie eveneens zeer toeneemt. Tot
dusver toelde men voornamelijk de gele kom-
kommer voor verbruik hier te lande, maar nu
die teelt zooveel grooter omvang kreeg,
dreigt een teveel voor binnenlandsch gebruik.
Jammer is het dat het buiteni'and alleen de
groene komkommer vraagt De gele is geen
exportartikel.
Spr. achtte het wel mogelijk om tot gere-
gelden afzet van de komkommer te komen.
Het is zeer wel mogelijk een voor export vol
doende hoeveelheid: groene komkommers te
telen. Overal blijkt, zei spr. nadrukkelijk,
dat de prijzen stijgen naarmate de aanvoer
grooter wordt, omdat dan export mogelijk
wordt. De teelt van groene komkommers Is
niet moeilijker of riskanter dan die van de
gele, feitelijk is de groene nog vruchtbaarder.
Zekerheid dat de exporteurs de komkom
mers hier zullen afnemen voor export, kon
spr. niet geven, maar de ondervinding heeft
wel zooveel geleerd, dat men daar gerust op
mag vertrouwen. Immers de groothandelaren
uit deze omgeving kochten meermalen het
artikel in het Westland, waarom zouden zij
het dan niet hier doen, als zij in hunne on-
middellijke nabijheid terecht kunnen?
Mogelijk zal voor errkelen een bezwaar
zijn, dat beslist onmogelijk moet worden ge-
maakt, dat een tuinder individueel exporteert.
Daardoor blijft echter de verzending in het
binnenland nog evengoed mogelijk, gelijk
spr. aangaf.
Met het ooft in Westfriesland is deze wijze
van gezamenlijken verkoop de beste gebleken,
naar spr. aantoonde met te wijzen op het
voorbeeld van de veiling „Bangert en om-
sti'eken".
Hoe grooter de partij voor export, aange-
boden met de mogelijkheid van koopen in
eens, hoe hooger de prijs, leerde de ondervin
ding. Men dient hiermede het best een goede
wijze van verkoop, beter dan door het aan-
voeren en verkoopen van kle.inere partij en,
waardoor meestal de prijzen worden gedrukt.
Na deze inleiding werd gelegenheid gege-
ven tot het stellen van vragen en het maken
van opmerkingen.
De heer Be un vroeg of gezamenlijke
aankoop van zaad van komkommers en toma
ten niet aan te bevelen zou zijn. e
De heer Balk meende dat hier zeer veel
voor is te zeggen.
De heer E 1 i o n vond het riskant de teelt
in te richten op export naar een land, zon
der dat men weet dat de vraag uit dat land
zal blijven. Spr. zou vrijheid willen laten
om het bedrijf in te richten op teelt voor ex
port ook naar andere zijde. Nu het hier nog
slechts een probeersel betreft en Engeland in
den laatsten tijd toch al reeds chicanes be-
proeft met Nederlandsche producten en zeer
zeker geen prijzen worden gegarandeerd,
vond spr. die vrijheid zeer gewenscht.
De heer Balk gaf toe, dat Engeland het
ons wel wat moeilijk maakt, maar andere
landen xioen met anders. Voor Engeland
worden alierlei waarborgen gevraagd, ter-
wijl Duitschland invocrrechten eischt en
verhooging daarvan dreigt. Als we het be-
trekkelijk geringe gedeelte voor export naar
het buitenland nog gaan splitsen, wordt de
mogelijkheid van flinke prijzen kleiner en de
risico voor den tuinder grooter Spr. bleef
bij zijn mecning dat het aan te bevrien is zich
toe te leggen op het voldoen aan de door
Engeland geeischte waarborgen, omdat
Duitschland ook het vow dat land geteelde
wel neemt en niet omgekeerd.
De heer E 1 i o n stelde de vraag of de ge-
niepige wijze van optreden van Engeland te-
genover het Nederlandsche product niet nog
gevaadijker is dan de plompe, maar dan
toch in elk geval operdijke bemoeilijking
door Duitschland. Spr. geloofde, dat de
vraag uit het buitenland zich regelt naar den
prijs; hoe hooger die is, hoe meer de vraag
stijgt. Spr: was niet tegen gezamenlijke teelt
voor het buitenland, maar wilde daarbij
voorzichfigheid en geen dwang in een be-
paalde richting, omdat we nog niet weten
wat de export zal opleveren.
De v o o r z i 11 e r deelde mede, dat de le-
den van de tuindersvereeniging een deel van
hun glas beschikbaar hadden gesteld voor
de teelt van groene komkommers. Voor de to
maten is dit iets anders, omdat de tuinders in
deze streek meestal nieuwe kassen hebben, die
gemakkelijk zijn in te richten op de teelt
van „Elze Gre".
D£ heer Balk zette zijn standpunt nog
nader uiteen, daarbij er den nadruk op leg-
gend, dat hij alleen poogt te handelen in
het belang van de kweekers.
De heer H a z e 1 o o p voelde wel wat voor
bet standpunt van den heer Elion, maar
meende toch dat er groot gevaar bestaat in
versnippering van de teelt, omdat er dan van
elke soort niet voldoende voor export zal
kunnen worden aangevoerd. Het beste zar
dus zijn een teelt voor een land te kiezen en
dan komt de vraag: welk land? Tot dusver
is Engeland gebleken de trouwste en groot
ste afnemer te zijn. Zoolang onze voorraden
nog niet groot genoeg zijn voor verschillen-
de landen, vond spr. het verkieselijk om voor
Engeland te telen, wat toch ook steeds de
hoogste prijzen geeft. Hij wilde echter de
kweekers niet dwingen.
De heer Elion wilde wel meedoen aan
den voorgenomen maati-egel, maar men moet
het niet contracted willen vastleggen.
Spr. heeft met zijn teelt reeds rekening
gehouden met de exportmogelijkheid van
„Elze Gre", waaruit z. i. duidelijl* bleek, dat
hij het plan als door den heer Balk onx-
vouwd, niet wil tegenwerken
De voorzitter gaf den aanwezigen ge
legenheid om zich nog te beraden op het be
schikbaar stellen van glas voor tomaten- en
komkommerteelt. Opgave daarvan staat open
bij den secretaris.
Na rondvraag volgde sluiting.
In aa'nsluiting op het gisteren medegeded-
de omtrent de herdenking van het 75-jarig
bestaan der St. Vincentiusvereeniging alhier,
latea wij hieronder nog de bijzonderheden
volgen van de l'eccptie, die gistermiddag ui
het St. Vincentiusgebcuw heeft plaats gehad.
Het eerst kwamen de afgevaai'digden van
de conferentie te Bergen, de heeren H. Bou-
chette, Sneiders en v. d. Steen hunne geluk-
wenschen aanbieden.
Voorts merkten wij o. m. op kap. Helmer
en kapdaan van den Berg, het bestuur van
de conferentie St. Domimicus, het bestuur
van <«-■ St. Elisabethvereeniging, den broeder
Overste, broeder Thomas, hoofd van schooi
B, het bestuur van de conf erentie .van St. Vin-
centius der St. Josepiiparochie, namens het
schcolb^stuur Mr. Kusters en diens echtge-
noote, heer de Wild, namens het Israeli-
tisch Armbestuur den heer A. Englander en
den heer A. de Wolff.
Ook i.\.->men ter recepne burgemeester W.
C. Weiaodaar en mevr. Zijlstra, namens den
Armenr'"vi,
Mr. Wenddaar vvenschte het bestuur der
jubiieerende vereeniging geluk en zeide steeds
met groote ■"•eugde het werk van de St. Via
centiusvereeniging te hebben gadeslageo.
In het 1/Tender was spr. getroffen door
de mooie 'vnw van de uitdeding aan de
j\lgemeene .'oTxec <er staa, welke tallooze
gezinnen moment van verheldaing
bracht in dezen tijd van nood.
Spr. juichte het sympathieke idee van hade
toe en waaHcei'de ten zeerste den goeden
geest der S' Vincentiusvereeniging, welke
zich door deze da^ "penbaarde. (Aplpaus).
De heer Th. v. A Klei danktc burgemeester
Wendelaar voor zijn waar dee rendt- wooi'den
en hoopte, dat het voorbeeld bij tal van an
dere vereenigingen navolging moge vinden,
ter voorzieniag in de behcefte van de armen.
„Ik weet iets," zei Checkley. „Maar ga
voort, ga voort."
„Hij kan een gefingeerd persoon zijn.
„Zeker. Ik weet niets van een Edmund
Gray."
„Wacht even," mompelde Checkley.
„Nu maar," ging mr. Ellis voort, dit was
slechts een begin.
In Maart schreef u mij weer, dat wil zeg
gen, kreeg ik weer een brief, dien ik hield
voor een van u. U gaf mij orders, enkele pa
pieren over te dragen, voor een waarde van
twaalf duizend pond aan voorgenoemden Ed
mund Gray. Op dezelfde wijze als te voren,
werden de overdracht-papieren u ter ondertee
kening gezonden. Op dezelfde wijze werden
ze, geteekend, teruggezonden en op dezelfde
wijze werd het commissiegeld u in rekening
gebi'acht en ook dcor u betaald. Het was pre-
cies dezelfde handeling als daarvoor, enkel
met dit onderscheid, dat het nu voor het
dubbele van de som was, van die in de maand
Februari."
Mr. Dering nam den tweeden brief en keek
dien in, met een soort lijdzame berusting.
„Ik weet er niets van," zei hij. „In 't ge
heel niets."
„Er was nog een derde en laatste hande
ling", sprak de makelaar. „Ditmaal in April.
Hier is de brief, die door u geschreven werd
en orders inhoudt, preeies gelijk aan die van
de vorige keeren, maar het bedrag waar het
nu over gaat, belcopt in de negentien-duizend
pond, en wij'ontvingen weer uw cheque voor
commissiegeld."
„Elk van die brieven, iedere onderteekening
voor de overdracht, van de papieren, en op
de wissels, was een vervalsching", sprak mr.
Dering langzaam. „!k heb geen client van
name Edmund Gray ik ken niemand van
dien naam. Ik heb nooit eenig geld voor de
overdracht ontvangen, deze beleggingen zijn
gestolen!"
„Laat mij de bi'ieven nog eens zien," vroeg
George. Hij bekeek ze nauwlettend, vergeleek
ze met elkaar.
„Ze zijn zoo verwonderlijk knap-vervalscht,
dat de meest-oplettende er door bedrogen zou
worden! Ik zou geen oogenblik dralen, om er
een eed op te doen, wat het handschrift- be
treft."
Gelijk reeds gezegd, had ir.r. Dering's
handschrift het eigenaardige, dat het schrij-
ven kenmerkt van alien die veel de pen ge-
bruiken: de woorden van belang kwamen
duidelijk uit, terwijl de andere slechts een
soort verbindingshaakje vormden. Maar cle
onderteekening ,die was zoo flink en duidelijk,
of daarmee als het ware de bloei van het huis
werd te kennen gegeven.
„Kijk toch eens," zei George. „Wie zou nu
niet zweren op dit handschrift?"
„Ik tenminste!" antwoordde mr. Ellis. „En
ik heb het nu al meer nan veertig jaren ge-
kend! Als dat niet je eigen schrijven is, De-
ring, dan is'het toch al een bijzonder knappe
nabootsing!"
„Ik geloof toch niet, dat mijn geheugen,
geheel\veg is. Zeg Checkley, hebben wij ooit
een client gehad, die Edmund Gray heette?"
Wordt vtrvolgd. 1
