Iii en om de hoofdstad.
Binnenland
Hebt Gij rheumotfek!
Lijdt Gij aan jicht?
Anrzelt dan niet maar gebruikt
Aspirin-tabletten'Sfl^
in origineele verpakking met den
oranjen band. Masseer dan nog mei
Spirosal-opJossing tf&auak"
bet eenige wrijtmiddel, dat
diep in de huid dringi, cn Gij
verkrijgt oogenblikkclijk ventach-
ting van al uwe pijnen.
WAii Aspirin en Spirosal
Genezen U geheel en
J Slaboonen 1925 89.308 K.G., 1926 125 926
K.G.; Rabarber 1925 151.755 K.G., 1926
flOT.840 K.G.; Ramenas 925 26.175 KG,
'1926 28.885 KG.; Bieten 1925 527.130
K.G., 1926 702.040 K.G.; Rapen 1925
110.070 K.G., 1926 5.975 K.G.; Witlof 1925
11.536 K.G., Andijvie 1926 191.805 krip;
'Bloemkool 1925 1.927.962 stuks; 1926
2.220.857 stuks; Schorseneeren 1926 3.145
KG.
Wanneer wij de K.G, bij elkaar tellen, dan
blijikt daaruit, dat in 1925 globaal geveiM
zijn 7037 wagons van 10.000 K.G. en in
1926 6915 wagons van 10.000 K.G., dus in
1926 ruim 100 wagons minder dan in 1925,
wat in hoofdzaak vercorzaak is door minder
aanvoer van roode en witte kool. Dit jaar zijn
192000 stuks bloemkool meer aangevoerd
dan het vorige jaar, waar de maand Decem
ber al veel toe bijdraagt, want in dit jaar zijn
er in de maand December 125000 stivks meer
aangevoerd dan het vorige jaar in Dec.
Het aantal bcssen wortelen is dit jahr be
langrijk minder dan het vorige jaar, dit komt
echter niet alleen dodrdat de teelt zooveel is
ingekronipen, maar dat er dit jaar dubbele
bossen zijn aangevoerd. Dit neemt echter niet
weg dat de aarivoer evengoed nog belangrijk
minder is, waarvan ik de oorzaak reeds eer-
der heb gezegd.
De totaal omzet der veiling bedroeg van
1 (an. tot 31 Dec. 1923: 2.216.959.65
1924: 3.974.184.87; 1925: 3.702.429 65;
1926: 3.090.832.44.
Het is de gewdonte om de getallen over de
drie laatste jaren te geven, maar het leek mij
than sgoed om ook 1923 er nog bij te doen,
als zijride een jaar dat het laagste cijfer heeft
bereikt over de laatste 10 jaar. Vanaf 1918
werd de opbrengst per jaar steeds minder tot
aan 1923, toen wij dan ook werkelij'k van een
noodtoestand konden spreken. Doch in 1924
werd de opbrengst haast verdubbeld, zoodat
dat jaar weer veel goed maakte. Maar ook nu
gaan wij weer steeds t£rug totdatJa,
dat kan gelukkig niemand zeggen, wij wil-
len hopen dat wij nu.het laagste punt weer
bereikt hebben, want met dezen omzet is ons
thans zoo uitgebreid bedrijf niet loonend.
Verder wijdt het verslag eenige zeer waar-
deerende woorden aan de nagedachtenis van
het overleden eere-lid en oud-secretaris. den
heer S,. Zeeman.
De bescheiden van den penningmeester ga-
ven de volgende eindcijiers: Ontvangsien
42.909.93; Gitgaven 42.114.64; Saldc
795.29.
Het overzicht der bezittingen gaf een eind-
kapitaal aan van 67.204 04.
GIT KENNEMERLAND.
Den geheelen winter is er gelegenheid ge-
weest om groente te markten, want de vorst-
Icoze winter gaf daarvoor gelegenheid.
Dit is wel de grootste reden, dat er aan de
markt zoo weinig wordt aangevoerd ,behalve
kool, die er genoeg is, doch wie belieft cr
kool? Een groen kooltje of spruiten wil men
wel, doch de Deonsche kool en groote roode
kool belieft men niet en daarom gaat er van
dit overigens mooie -artikel en gezond voed-
sel weinig af en wat er af gaat, gaat voor een
prijsje weg.
Dan is het opmerkelijk zoo graag als het
publiek het nieuwe koc-pt. NauWelijks is er
jcoge groente of het "oude raakt in miscre-
diet, dit geldt althans voor wintergroente als
uien, wortelen e. d. Spruiten raken op, be-
weert men. Dit mag waar zijn op de tuincn
in deze omgeving, doch van elders komen
er nog partijtjes die moot zijn en de eerstc
soort bracht heden op van 45 tot 51 per
100 Kg. Jammer dat zoo weinigen van dezen
hocgen prijs profiteered.
Naast de spruiten is er nog steeds bloem
kool, die ook niet goedkcop is, de prijs vari-
eerde van 40 tot 45 per 100 stuks en ook
de 2e kwaliteit bracht een hoogen prijs op.
De aanvoer van rabarber blijft constant,
ook de prijs 27 a 32 pfer 100 bos is nier
laag
De aanvoer en prijs van kool zijn, behou-
dens de gcnoemde, gelijik, n.l. laag, uitgeslo-
ten van roode kool, welke iets hooger was dan
'de vorige week, voor zoo vert het betreft, die
kieine kool Het is opmerkelijk, hoe weinig
animo er is om een kool te koopen, welke
zwaarder is dan een kilo. Boerekool wordt in
kieine kwantums aangevoerd en de prijs is
hooger dan we den laatsten tijd gewoon zijn
en bakkool van /0.70/0.90, is niet laag in
prijs, docl 2e soort brengt bitter weinig op
wiilof is niet duur. We constateerden dat
de kwaliteit beter wordt docih kwantiteit en
kwaliteit houden geen gelijken tred en 24
a 30 voor le soort en /14a/ 18 voor 2e
soort, is niet hoog.
Prei is meer gewild dan de laatste weken,
dit geldt ook voor den overigen aanvoer van
bosgroente doch alleen de eerstgenoemde was
hooger in prijs.
De prijs van aardappelen is onveranderd,
voor onbekende kwalieit is weinig animo,
doch puike kleiaaraappelen zijn gewild; dat
geldt ook vcor duin aardappelen.
Sninazie wordt nog in kieine kwantums
aangevoerd en is nog geen kost voor iedereen,
daar een kistje spinazie voor pl.m. 1.50 nog
vrij duur is.
De kieine kwantums vruchten welke nog
worden aangevoerd zijn bijna niet te betalen,
appe'tn brachten op pl.m'. 60 per 100 I< G.
en peren- en welke peren war en dat nog pi.m.
13 a 25 per 100 K.G.
De overige aanvoer gaf geen redcn tot af-
zonderlijke vermelding.
UIT BERKHOGT.
Onze plaatsgenoot, de heer J. van Dijk,
slaagde dezei' dagen te Den Iiaag voor het
diploma 3de stuurman.
GIT CASTRICGM.
Maandagavond hield de vereeniging tot
verzekering tegen ziekenhuis- en operatie-
kosten een algemeene vergadering in het cafe
„de Harmonie" te Castricum.
De vergadering, die gepresideerd werd
door den heer Lommen, burgemeester, was
bezoch t door 60 leden.
Door den voorzitter werd met een woord
van welkom deze bijeenkomst geopend en
spr. deelde medg, dat het sueces van de initia-
tiefnemers voor de oprichting dezer vereeni
ging buifengewoon is, want in een tijd van
2 maanden 1700 leden te hebbcn, is waarlijk
wel iets dat tot verheugenis stemt.
Git het verslag van den penningmeester
bleek, dat in kas was, als resultaat van een
maand contributie en inleggeld na aftrek van
56 oprichtingskosten, een bsdrag van
440.
Omgerekend over een jaar zal de kas aan
het einde van het jaar bedragen voor de kas
van de ziekenhuiskosten 1950, w^aruit met
een uitkeering van 3 per verpleegdag
kunnen worden betaald 650 vei-pleegdagen,
terwijl de kas voor de uitkeeringen bij opera-
tie aan het einde van het jaar zal bedragen
1350, zoodat thans al 26 operatien kunnen
warden uitgekeerd van 50, hetgeen hot
hoogste bedrag is per operatic dat uitge
keerd wordt.
Aan het' einde van zijn uiteenzetting bracht
de penningmeester een woord van dank aan
de 18 commisarissen, die geheel belangelcos
de contributie ophalen en zich veel moeite
hebbcn getroost voor het rondbrengen der 10-
vuliingsformuiieren en het ophalen daarvan.
Vervolgens werd medegedeeld, dat het be-
stuur thans aftreedt en moet overgegaan.
worden tot vferkiezing van het definitief be-
stuur.
Op voorstel van den voorzitter werd beslo-
ten het getal leden van't bestuur te bepal-.n
op minstens 5 en geen 9, wat wel te groot
is, om de vergaderingen zooveel mogelijk vol-,
tallig te doen zijn. -
Hierna had de bestuursverkiczing plants
en werden als zoodanig bij volstrekte meer-
derlieid bij eerste stemming verkozen de hee-
ien Lommen, van Lunen, Hemmer, Louter wn
m'ej. Vahl. Voor zoover aanwezig mej.
Vahl was verhinderd verklaarden zij deze
benoeming te aanvaarden.'
Bij de rondvraag werden enkele vragen ge-
steld, waarbij kwam vast te staan, dat de uit
keeringen zullen begfnnen per 1 April a.s,
cok aan hen, die op dat tijdstip in een zieken
huis worden verpieegd.
Ten slotte bracht de voorzitter een woord
van dank aan de opgekomenen en aan den
commissaris, de heer Vervoort, die door ruk-
ke bezigheden heeft moeten bedanken, alsme
de aan den secretaris-pertningmeester van het
bestuur, die vele werkzaamheden heeft' ver
richt en een ingewikkelde administratie heeft
te voeren.
Hierna sluiting.
In de daama gehouden bestuursvergade-
ring werd besloten de functies als volgt tf.
verdeelen: P. H. L. J. Lommen, voorzitter;
N. A. van Lunen, secretaris-penningmeester
G. Leiter, J. J. Vahl en H. Hemmer, leden.
Als gedelegeerd lid werd aangewezen de heer
Louter.
GIT OTERLEEK.
i Zondag 20 en Dinsdag 22 Febr. gaf de
gymnastiekvereeniging Turnlust haar 2e en
laatste uitvoering in dit seizoen in't lokaal
van den heer A. van Ham. Het geheel stond
onder de eminente leiding van den directeur,
den heer G. de Rie uit Alkmaar. Het pro
gramma bevatte 14 nummers. Ailes slaagde
naar wensch.
Na de.pauze voerden eenige jongelui een
tconeelstukje op, getiteld: Het kan verkeeren.
Hoewel het verdienstelijk werd gespeeld en
het voor Turnlust zelf veel propaganda voer-
de, was het nu juist geen stukje om zich me-
de te amuseeren.
Als naar gewoonte had beide avonden een
verloting plaats van taart, krentebol en worst.
De belangstelling voor de Zondag-uitvoering
was treurig te noemen; voor Dinsdag was de
zaal aardig gevuld, boewel niet in die mate
als wij gewend zijn. In zijn sluitingswoord
bradht de voorzitter dank aan alien, die had-
den mcdegewerkt, in't bijzonder aan den di
recteur voor zijn leiding en aan Mevr. de Rie
voor hare medewerking in de damesafdeeling,
aangezien daarin slechts (buiten haar) drie
dames medewerkten.
De heer C. Kaij meende de tolk der aanwe-
zi'gen te zijn als hij directeur en leden dank
zegde voor het gebodene en wees meteen op
den vooruitgang, die was te constateeren.
UIT HEILOO.
Door B. en W. is het schilderwerk enz
voor het nieuw te bouwen raadhuis gegnnd
aan den heer G. Bakker te Alkmaar voor
1343.
CCXXIIl.
De bruggen der hoojdstad.
Onze nieuwste brug is gereed en in gebruik
genomen. Nu moet ge u, waarde lezer, niet
verbeelden, dat ik, dit zeggende, bedoel, dat
onze nieuwste Amsterdamsche brug over den
Amstel reeds gereed zou zijn en daarover het
groote verkeer in vollen gang is, want laat ik
u maar dadelijk mededeelen, dat we nog lang
zoo ver niet zijn. Ik heb u reeds vroeger ver-
meld, dat in verband met de geweldige uit
breiding, die deze stad ook langs de beide
Amstel-oevers gekregen heeft, een nieuwe
brug over de rivier hoogst noodzakelijk is
geworden; de „nieuwe" Amstelbrug, welke
Amsteldijk en Weesperzijde voor de Ceintuur-
baan verbindt. en die reeds sedert tal van ja
ren niet nieuw meer is, is de laatste die, uit de
stad gerekend, het breede water overspant.
Maai sedert zij gebouwa werd is de voort-
bouw aan beide oevers steeds verder gegaan.
Achter de Weesperzijde is de nieuwe uitge-
breicle Transvaalbuurt gekomen, die zich tot
bij den Ringdijk uitstrekt en aan den anderen
leant heeft men al die nieuwe straten gekregen
in de bv.urt van Trompenberg, waarvan de
breede Amstellaan- de voornaamste is en
tusschen de Stadionbuurt, 'ginds bij den Am-
stelveenschen weg, en die Amstellaan lig'gen
de uitgestrekte terreinen van het zoogenaam-
de Plan-Zuid voor verdcre uitbreiding der
stad gereed en de noodzakelijkheid van een
brug over den Amstel voor die Amstellaan is
overtuigend gebleken. De Raad heeft trou-
wens aan den bouw reeds zijn goedkeuring
gehecht en architect Berlage, die eens de ont-
werper van de brug voor de Ceintuurbaan is
geweest, treedt ook nu weder bij Publieke
Werken als adviseur voor den bouw op
maar, begonnen is het groote werk nog niet
en dc nieuwste brug, waarvan ik u hierooven
tie voltooiing vermeldde, is dan ook elders te
vinden.
Het is een brug van bescheiden grootte. In
onze, aan verkleinwoorden zoo rijke taal, die-
nen wij haar eigenlijk te betitelen als een
„een lief, klein houten bruggetje", gespannen
over de vaart voor de Valentijnkade; zoo'n
gebogen bruggetje, dat men aan weerskanten
over kieine trapjes bet reed t; maar dat voor
de buurt, waar het is gebouwd, van groote
beteekenis is. Duizendc Amsterdammers we-
ten het vermoedelijk niet te vinden, evenmin
als de Valentijnkade, tenzij zij hun nieuwste
kaart van Amsterdam raadplegen of den
politie-agent om iidichting vragen, die, wan
neer hij het „zelf" niet mocht weten, kan
raadplegen het straatnamenboekje, hetwelk
tot zijn uitrusting behoort. Zeer begrijpelijk,
Amsterdam is na de annexaties der laatste
jaren en na al aien bouw van niepwe wijken
met tal van namen,' waarvan menigeen nooit
gehoord heeft, zoo groot geworden, dat men
zelfs niet van onze politie-agenten kan ver-
gen, dat ze dadelijk "it het hoofd zullen kun
nen antwoorden op de vraag waar deze of
gene nieuwe straat is te vinden en er zijn tal
van Amsterdammers, die nog nooit in deze of
gene nieuwe buurt zijn geweest. Wanneer dat
het geval is, kan ik zeker niet vergen, dat
mijn provincie-lezer zou weten, waar hij de
Valentijnkade dient te zoeken en de nieuwste
brug. Die kade vormt de grens van het aller-
nieuwste gedeelte van de Indische wijk achter
de Muiderpoort en ligt langs de ringvaart,
die vroeger Amsterdam van Watergraafs-
meer scheidde en een overbrugging dier vaart
was voor de bewoners van dat stadsgedeelte
noodig geworden; het nieuwe bruggetje is
hun tot nut, totdat ook eenmaal de tijd zal
gokomen zijn om daar een breedere brug te
leggen, doch voor het zoove is zullen in dat
deel der stad nog heel wat veranderingen
noodig zijn, ook al in verband met de spoor-
banen, die er liggen het is daar geworden
een bijzonder verkeersvraagstuk, hetwelk
eens oplossing zal behoeven, vermoedelijk
door tunnelbouw op verschillende plaatsen
onder de spoorbanen door, maar verbete-
ring van verkeerswegen vergt hier reeds mil-
lioenen, zonder dat we er nog tunnels en
tunneltjes bij graven, welke nog meer zouden
verslinden. Er aan ontkomen op den duur
zal echter onmogelijk blijken. Bij het Muider-
poort-station voor de van Smiedenstraat
smachten duizenden er al sedert jaren naar,
doch er komt niets van voorloopig, hetgeen
wel het beste blijkt uit het voornemen «m
naast de over de spoorbaan ter plaatse be-
staande hooge voetbrug nog een tweede te
leggen, waardoor althans voorkomen kan
worden het gedrang, dat thans elk oogenblik
op de brug ontstaat door de tegen elkander
in zich bewegende mensch.nstroomen.
Er liggen nog zoo'n paar voetbruggen over
de spoorbaan, die de baner. bij Muiaerpoort-
station met die naar het Weesperpoort-station
verbinden, ook lastige dingen voor de bewo
ners van Transvaalbuurt en Watergraafs-
meer, die stadwaarts of huiswaarts gaan.
Dat oude Weesperpoort-station, nog gebleven
als oude station van de vroegere Rijnspoor-
wegmaatschappij, later Staatsspoorweg, van
Amsterdam naar Gtrecht, is een voor het
huidige Amsterdam leelijke sta-in-den-weg
geworden, hetwelk belet, dat men daar ter
plaatse een afdoende verbetering kan maken.
In hoeverre die toestanden zullen kunnen
veranderen, wanneer de nieuwe spoorweg-
ceintuurbaan, die nu van het westelijk deel
der stad naar de Watergraafsmeer in aan-
bouw is, gereed zal zijn gekomen, zal te zij-
ner tijd moeten blijken; voorloopig zullen er
nog eenige van die hooge voetgangersbrug-
gen over de spoorbanen op verschillende
plaatsen in de stad moeten bestaan.
Zij vormen een der drie soorten bruggen,
die Amsterdam rijk is. Onze aan grachten
rijke stad heeft van haar geboorte af natuur-
lijk tal van bruggen gehad, waarvan velen,
die als „bulten" over het water lagen, in den
mond der oude Amsterdammers althans, als
sluizen werden betiteld, ook al waren het niet
altijd sluizen in de letterlijke beteekenis van
het woord. De hooge bruggen, die aan den
westkant van den Amstel tusschen Amstel-
straat en Sarohatistraat liggen, betitelt men
hier nog steeds als luizen en een echt oud
Amsterdamsch type sluis is in de breede To-
rensluis nog behouden gebleven. Jaren her,
voor dat't Spui en de N. Z. Voorburgwal ge-
dempt waren, hadden we tusschen de twee
Kalverstraat-gedeelten, bij het Spui, de Osjes-
sluis en er was er ook een voor het oude post-
kantoor aan den Voorburgwal; door een on
der het posikantoor liggende vaart had men
toen verbinding tusschen N. Z. Voorburgwal
en N. Z. Achterburgwal, de tegenwoordige
Spuistraat. Een type van zulk een vaart on
der de straat door heeft men nog onder het
Muntplein, waar Singel en Binnen-Amstel in
verbinding staan.
En behalve dan deze oude „sluizen" heeft
men de tallooze bruggen over verschillende
grachten, tezamen ongeveer 250, die bij Pu
blieke Werken alien hun offieieel nummer
hebben; wij mogen al spreken van de Hooge
Sluis dat cok al lang geen sluis meer is
van de Amstelbrug, en., in de „offirieele ge-
meentetaal" staan ze geboekt met hun num
mer.
Vele dier bruggen zijn door de verschillen
de grachtdempingen, die in den loop der ja
ren hebben plaats gehad, natuurlijk mede ver-
dwenen. We kennen nog wel de Oudebrug-
steeg, die zich van den Nieuwendijk over het
Dainrak voortzet tot de Warmoesstraat,
maar de Gudebrug, die daar over het water
lag en aan den eenen kant tegen de toenmali-
ge Korenbeurs haar winkeltjes had, is reeds
lang verdwenen EeVeneens is reeds iang tei
zielc de hoog over het teen nog niet gedmepte
Damrak gelegen Papenbrug, die zich bevo'rn!
ter plaatse, waar nu bet Beurspleinije is
voor het gebouw van den Effectenhandel en
zoo zouden tal van verdwenen bruggen ie noe
men zijn. Maar de bruggen-traditie der
hoofdstad wordt toeh ook in onzen tijd voort-
gezet, eensdeels in de verbreede en in menig
opizicht verfraaide bruggen, die in de laatste
jaren gebouwd zijn iii de groote verkeerswe
gen, met name Leidsche-, Vijzel- en Gtrecht-
sche straten en over de Buiten-singels mer;
denke slechts aan de fraaie nieuwe brug, die
nu voor het Leidsche Plein en het gemoderni-
seerde Leidsche Boschje ligt, anderdeels aan
de nieuwe bruggen, die gelegd worden over
de nieuwe grachten van onzen tijd. Want men
vergeet misschien wel eens te veel, dat wij te
Amsterdam nu en dan niet alleen oude grach
ten ter wille van het verkeer dicht gooien,
doch ook wel degelijk nieuwe grachten maak-
ten, zij het dan ook onder andere benamiiig
Het Amstel-kanaal, hetwelk den Buiten-Am-
sel bij de Amstellaan met dien Schinkel ver
bindt, is en dier wateren van den nieuwen tijd,
waarop we zeker trotsc'h mogen zijn. Vreem-
delingen, die de stad bezoeken, moeten bij ge
legenheid maar eens hun schreden richten
langs dat kanaal, hetwelk van het Stadion
uitgaande onder de benamingen Olympiade-
kade, Pieter Lastmankade, Reinier Vinkeles-
kade, Jozef Israelskade. tot den Amstel gaat
en de beide zijden die kaden zijn op verschil
lende plaatsen door moderne bruggen verbon-
den.
Een belangrijke brug ontbreekt nog steeds,
n.l. die over het I J, hoewel die hoe langer
hoe noodzakelijker schijnt geworden, sedert
aan den overkant belangrijke industrie- en
wocnterreinen ontstaan zijn, maar hier geldt
het nu juist een brug, waarvan wij hopen
moeten, dat zij nooit gebouwd zal worden,
cmdat daarmede onze sclieepvaart leelijk in
het gedrang zal komen. De groote veerpon-
ten moeten tot heden goed maken, hetgeen wij
in die bruggen missen. Maar blijvend kan
die toestand nooit zijn; er zal een tijd moeten
komen, dat de „brug" tusschen beide deelen
van de hoofdstad, aan deze en gene zijden
van het I J, onderaardsch zal gebouwd wor
den, onder den naam „tunnel" het kan
niet uitblijven, zoo ver moet het eenmaaal ko
men. Waarom? Dat is een vraag, waarop het
antwoord niet te geven is, doch het zal nog
wel jarefl en jaren zijn dat we hier alleen zul
len kunnen spreken van „sluizen", bruggen,
„lucht"-bruggen over de spoorbanen en voet-
bruggetjes in het type van die „baby" aan de
Valentinkade.
SINI SANA.
AFSCHEID COMMANDANT
DE GROOT.
De commandant van het Zwitsersche Heils-
leger, onze landgetioot, commissaris De
Groot, heeft Dinsdagavond voor een stamp-
voile zaal te Geneve afscheid genomen, in
verband met zijn aanstaand vertrek naar
zijn nieuwe standplaats Johannesburg. Git de
getuigenissen van een groot aantal officieren
van het Leger bleek ten duidelijkste, hoezeer
commissaris De Groot de harten van zijn
Zwitsersche vrienden en ondergeschikten
heeft weten te veroveren door zijn groote ga-
ven van hart en hoofd, door zijn nooit ver-
slappende stuwkracht en zijn voortreffelijke
strijderseigenschappen. De Groot zelf sprak
met groote dankbaarheid over de zeven jaar,
die hij in Zwitserland heeft gewerkt aan het
hoofd van corps (1000), officieren en solda-
ten, wier medewerking en offervaardigheid
zijn taak veel heeft verlicht. Onder De Groot
heeft het Zwitsersche Heilsleger zich belang
rijk uitgebreid en ook de geest in het leger is
door zijn voorbeeld en prediking veel verbe-
terd. Tal van sociale werken zijn door hem
tot stand gebracht, die in een ware behoefte
voorzien en die onder leiding van zijn opvclg-
ster nog verder zullen worden uitgebreid.
MISHANDELING?
Aan den Frieschen Straatweg te Gronin-
gen is vannacht tegen 1 uur de 19-jarige
Paul van den Berg, timmerman te Stadska-
naal, met een mes in den hals gestoken; de
luchtpijp werd geraakt. De jongen Hep naar
de dichtst bij zijnde woning, sloeg er een ruit
in en schreeuwde om hulp. Toen zakte hij in-
een. Hij was nog in staat te vertellen, wie
hij was, maar kon niet zeggen wie hem gesto
ken had. Na een rezoek aan Mil le Colonnes
aan de Groote Markt was hij met enkele per-
sonen per feits naar den Frieschen Straat
weg gegaan. Wie hem gestoken had, kon hij
niet meer vertellen.
In bedenkelijken toestand werd hij naar het
academisch ziekenhuis gebrach. Zijn toestand
was vanmorgen nog zeer ernstig:
Nader meldt men aan de N. R Crt.
Door het verdere onderzoek, dat de politie
vanmorgen instelde, komt zij meer en meer
tot de overtuiging, dat de getroffene zich zelf
een steek heeft toegebracht. Op de plaats,
waar hij gestoken zou zijn, is een hoed gevon-
den en een mes uit de sioot gehaald, die ver
moedelijk beide aan den getroffene toebehoo-
ren. Hij zegt niet te weten, hoe hij zoover
buiten de siad is gekomen en geheel alleen te
zijn geweest, toen hij door een hem onbekende
zou zijn aangesproken. De politie houdt ern
stig rekening met de mogel'ijkheid, te doen te
hebben met een hystericus. Zijn toestand is
thans bevredigend.
VLIEGTOCHT NEDERLAND—
INDIe EN TERUG.
Mij meldt aan het Haagsche' Aneta-kan-
toor:
In de laatste weken heeft' luitenant Koppen
in nauwe samenwerking met het Comite
Vliegtocht NederlandIndie, doorgewerkt
aan de voorbereiding van zijn p'an, binnen
een maand een retourvhicht naar Neder-
landsch-Idie uit te voeren. In verband met
de meteorologische cmstandigheden op dit
15.000 K.M.-lange traject is zulk een vlucht
het best uitvoeroaar in't voorjaar, omstreeks
April, en in hei najaar, omstreeks October.
Op den duur, wanneer het geregelde lucht-
verkeer op deze route in exploitatie zal zijn,
zal men minder met de weersomstandigheden
rekening hebben te houden, daar dan alle
tusschen liggende stations van voldoende
technische en meteorologische hulpmiddelen
voorzien zullen zijn.
Bij de voorbereidingen van luitenant Kop
pen, met name ten opzichte van den bouw en
de verzekering van het vliegtuig, werden vele
mceilijkhecTen ondervonden en het bleek niet
mcgelijk, reeds in April van een deugdelijke
organisatie van den tocht verzekerd te zijn.
Mitsdien is besloten, dfe vlucht in het aau-
staande najaar te doen.
iiitusschen wordt het voorbereidende werk
tot den tocht geregeld voortgezet. In verband
hiermeefkunnen wij nog vermekien, dat ook
in Indie veel belangstelling voor den tocht
blijkt te bestaan, en dat de Indische Vereeni
ging vcor Luchtvaart een belangrijke bijdra-
ge in de kosten heeft toegezegd.
VERSTEKELINGEN-TRAGIEK.
In Januari, zoo vertelt de N. R. Crt.,
maakten twee Italianen, D. Garofoli en F.
Papagni, in Genua kennis met een landge-
noot van hen, die aanbood hen te helpen, als
verstekeling naar Amerika te reizen. Voor
zijn bemiddeling mcesten zij hem samen 4500
lire (ongeveer f 475) vooruit betalen, en na
aankomst in het nieuwe vaderland zouden zij
hem nog 140 dollars moeten geven. Zij tra-
den in het voorstel en reisden als verstekeling
aan boord van een schip van Genua naar
Marseille. Van daar gingen zij met hun
drieen naar Rotterdam, waar zij 31 Januari
jl. aankwamen. Zij namen hun intiek in een
hotel aldaar en daar bracht hun landgenoot
hen in kennis met een vierden Italiaan, die
hen aan een schip zou kunnen helpen. Dezen
Italiaan moesten zij voor zijn bemiddeling
100 dollar geven. Toen ook deze som betaald
was er was bij bepaald, dat ook deze Ita
liaan na aankomst in Amerika nog 140 dol
lar moest hebben stelde de -aatste hen
voor aan een Amerikaan, die opvarende van
een schip zou zijn, dat weldra de reis naar
Amerika zou maken.
Donderdag 17 Februari ontvingen Garofoli
en Papagni bericht, dat alles in gereedheid
was gebracht. Hun landgenooten brachten
hen des avonds naar een hun onbekende
plaats waar de Amerikaan al met een auto
op hen stond te wachten. Nadat de auto sen
heel eind had gereden, moesten zij uitstappen.
Zij waren toen dicht bij een haven, en de
Amerikaan bracht nen weldra aan boord van
een in die haven liggend stoomschip. Heel
onder in het schip werden zij in een kieine
ruimte gebracht, welke er uitzag als een pro-
visiekamertje. In cat vertrekje lagen al een
paar matrassen klaar, welke hun "tot slaap-
plaats tijdens de reis zouden moeten dienen.
Men liet de beide reizigers weldra alleen
en dezen gingen al spoedig liggen slapen.
Des nachts het zal ongeveer 3 uur zijn
geweest werden zij gewerkt door gestoin-
mel. Drie kerels drongen het vertrekje bin
nen en vielen de beide versfekelingen aan.
Beiden werden zoo hard op het hoofd, gesla-
gen, dat zij den volgenden dag nog wat ver-
suft waren. Zij liepen vrij ernstige hoofdwon-
den op. Toen de drie kerels hen zoowat bui
ten kennis hadden geslagen, roofden zij hun
portefeuilles, welke tezamen nog 300 dollar
bevatten, en het horloge van een der Italia
nen, waarna zij er van door gingen.
De beide verstekelingen waren er op dat
oogenblik zoo slecht aan toe, dat zij er niet
aan konden denken te vluchten. Geheel versuft
hebben zij nog enkele uren op hun matras ge
legen. Tenslotte hebben zij in den vroegen
morgen van den volgenden dag Vrijdag
besloten, het schip te verlaten Het gelukte
hun met veel moeite onopgemerkt van boord
te komen. Zij zijn toen naar het Italiaansche
consulaat gegaan, waar zij dit verhaal van
hun avonturen hebben gedaan. De Italiaan
sche consul deed hiervan dadelijk aangifte
bij de centrale recherche. Nog dienzelfden
Vrijdag werden op het hoofdbureau van poli
tic aan het Haagscheveer de beide Italianen
gehcord. Beiden hadden het hoofd in zwach-
tels en het bleek, dat zij nog niet in staat wa
ren, een heldere uiteenzetting van het gebeur-
de te geven. Toen kon men uit hun verhaal
al zooveel aanwijzingen krijgen, dat men be-
greep, dat het schip in de Lekhaven gelegen
moest hebben. .Met de Italianen is men naar
die haven gegaan, en daar wezen zij dadelijk
het Amerikaansche stoomschip West Apaum
aan, dat op het punt van vertrekken lag en
dat zij met groote beslistheid herkenden, als
het schip, aan boord waarvan zij den vorigen
nacht waren beroofd.
De politie ging aan boord, sfelde den kapi-
tein met het gebeurde in kennis en liet de ge-
heele bemanning aantreden, omdat men ver-
moedde, dat de beroovers onder de opvaren-
den zouden schuilen. De Italianen konden
echter in geen der opvarenden hun
aanvallers herkennen. Het bleek even-
wel, dat nog een lid van de beman
ning ontbrak. Dat was de 25-jarige
stoker T. H. S. Op het allerlaatste
oogenblik kwam deze nog stomdronken opda-
gen. Beide Italianen herkenden in hem dade
lijk een van hun aanvallers. S. werd daarop
aangehouden en naar het bureau aan het
Haagscheveer overgebracht. Morgen zal hij
ter beschikking van de justitie worden ge-
steld en in het huis van bewaring worden op-
gesloten.
Het onderzoek naar de beide andere beroo
vers en de twee Italianen, die vermoedelijk
ook ,in het complot betrokken zijn geweest,
wordt nog voortgezet. De West Apaum is in-
middds vertrokken.
De beide beroofde Italianen zijn nog te
Rotterdam. Zij zijn al hun spaarpenningen
kwijt geraakt en zijn zonder middelen van
bestaan. Vermoedelijk zullen zij ter beschik
king van den vreemdelingendienst worden
gesteld, om over de grens te worden gezet.
OF DIE OOK ONDERZOCHT ZGLLEN
WORDEN!
Voor het onderzoek van acht recruten in
verband met de voor-opleiding, logeerden te
Nes (Ameland) vijf superieuren, namelijk een
kapitein, een eerste luitenant, een tweede lui
tenant, een sergeant-majoor en een sergeant.
DE REGZEN-HAGEDIS IN NED.-INDIE.
De residet van Timor keurde de regeling
goed ter bescherming van den reuzen-hage-
dis, Varanus Komodoensis, voorkomende pp
een tweetal eilanden bij Flores.
Varanus Komodoensis draagt dien naam
naar het eilandje bij Flores: Komodo, waar
de hagedis het eerst is aangetroffen. Een
Amerikaansc'he expeditie bracht eenige leven-
de exemplaren naar New York en ook Artis"
heeft een levend exemplaar van ruim drie me
ter lengte bezeten. Het dier is, jammer ge-
noeg, gestorven; zooals bij de sectie bleek ten-
gevcige van builcvliesontsteking, ontstaan na
een breuk. In opgezetten staat zal het nu met-
tertijd zijn plaats krijgen in de collecties van
liet zoplogisch museum, y- - -
