DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
A. DAM Go,
f ¥oor het Heutrale
Centraie Ziekenhuis.
f Uit den Alkmaarschen Raad.
niniaBf!niP?ei!^fn!WmT1^5T^jaa^3
1927.
ibonnementsprljs MJ vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewtjsn. 5 ct Advertenttepr. 25 et p. regel, grootere letters naar plA'tfyfmfe
Brieven franoo H.V. Boek- en Handelsdr. vJi- Herms. Coster Zoon, Yoordam 09, TeL Administe. So. 3. Bedactle JS<K 3&
ZATERDA6
26 M A ART.
FIAT AUTO-GARAGE
HET adres yoor het verhureiij
repareeren en stallen van auto-
mobielen.
Tel. 490. Scbarloo 2-4.
Buitenland
,'S
Directeur: G. H. KRAK.
Hoofdredactenr Tj. N. ADEMA.
"Wij ontvingen deze week de volgende bij
dragen voor de 3e en laatste inzameling ten
b*te van het Neutrale Centraie Ziekenhuis:
Mej. A. J. P* f-
A. A. H. te Alkmaar 10.—
Mej. M. te Heiloo10.—
tW. I. te Alkmaar5.—
Kaartclub verboden te rooken 8.—
»p. E. C. M. 2.50
K. N2.50
Dames K. 2.50
A. C. A.
N. N. wegens het niet tot stand
kornen van het Nederl.-Belgisch
Verdrag
H. te Alkmaar
10.—
10.—
Totaal 72-50
Bij den penningmeester van het hoofd-
eomite, Mr. Moens alhier, zijn de volgende
bijdragen ingekomen:
J. A. H. 10-~
Mevr. G. B25.
H. J. H25.—
W. de J5.
A. D2.50
J. ri.
V.
W. S.
50.—
5.—
50.—
i f Totaal 172.50
De vorige week was bijeen f 1649.60
245.—
Bijgevoegd van beide
ipzamelingen
I In totaal dus thans 1894.60
f Het wordt een beetje eentonig, als wij er
/Ike week weer opnieuw op moeten wijzen,
dat het ingekomen bedrag veel te klein is en
daarom zeggen wij er ditmaal maar niets
over.
Wij zouden alleen de vraag willen stellen,
of er misschien nog meer kaartclubs zijn,
waar niet gerookt mag worden.
En wat het verwerpen van het Neder-
landsch-Belgisch tractaat betreft, wij zijn er
van overtuigd, dat er zeer vele anderen even
Irerblqd over zijn als mijnheer N. N.
Het eenige verschil tusschen dezen philan-
troop en de anderen is alleen maar, dat eerst-
genoemde in zijn blijdschap allereerst aan het
Etekenhuis gedacht heeft en de anderen alleen
tnaar aan het ziekenhuis denken, als hun ge-
zondheid allerminst reden tot eenige blijd-
Khap geeft.
Wat wij bij deze inzameling nog missen, is
het zoogenaamde penninkske der weduwe,
de golden, het kwartje desnoods, waarop het
•preekwoord van toepassing is, dat vele
Ideintjes een groote maken.
Het spreekt vanzelf, dat het niet alleen
weduwen behoeven te zijn, van wie wij
gaarne een kleine bijdrage in ontvangst wil
len nemen.
AUes is op het oogenblik welkom, want er
ontbreken nog eenige duizenden, die toch
binnen afzienbaren tijd bij elkaar moeten
komen.
Laat men in alle huizen nog eens aan
•teenen varkentjes en andere spaarpotjes
sehudden. Misschien komt er nog iets uit te
voorschjjn en is er een gedienstige geest te
vinden, die het in den loop der komende week
sp het redactie-bureau bezorgt.
De redactie heeft het altijd erg druk, maar
ket is opmerkelijk, hoe veel tqd er plotseling
fceschikbaar komt, *L een blijde boodscbap-
per met een aardige bijdrage voor het zieken-
hois verschijnt.
Naar wq hopen zullen wij de volgende
peek een vrij wat grooter bedrag dan heden
icnaen verantwoorden.
I Er behoort een zekene moed toe om zonder
meer een artikei over die gemeentebegTOoting
te schrijven.
f Wekenlang hebben wij die begrooting tot
to onderdeelen van posten uitgeplozen en on-
'der de loupe bekeken. Midda-gen en avonden
Jjebben vrijwel alle raadsleden er nog eens ver-
JJaezinjgspropaganda mee gemaakt en ten
plotte staat dan de overzichtsschiijver voor
de moei-lij'ke taak, al die zinnen en woorden
hit de diverse verslagen op een groote
zeef te leggen en die net zoo lang te sdi-udden
tot al het onbeteekenende er uit verdwenen is
en alleen de belangrijke opm-erkingen en be-
sluiten als bruikbaar materlaal zijn adhter-
gebleven.
Wij kunnen one heel best voorstellen, dat,
BU d% beslissingen reeds bekend zijn, de be-
elling voor de begrootings^iebattea
overal beneden het vriespuot gedaa-ld is en
wij vragen dan ook nederig excuus voor onze
brutaliteit er ijskoud zou men in Alkmaar
zeggen over te schrijven, alsof men nog
algemeen nieuwsgierig zou zijn er diverse bij-
zonderheden van te vernemen.
De eenige verzachtende omstandigheid is,
dat wij het ook niet voor ons pleizier doen en
dat de journalistiek haar dienaren wel eens
minder aangename pliditen oplegt, waaraan
helaas niet is te ontkomen.
Wiji schrijven dus over de begrootintg voor
1927, dat will zeggen over de begrooting die
voor September van het vorig jaar aan den
Raad moest wordlen aangeboden en waarover
voor Jamuari beslist had moeten worden.
Nog zelden is men daarmede zoo laat ge
weest als thans en ware het niet, dat Burg,
en Weth., voornameldjk wat het ooderwijs be
treft, met eenige ingrijipende voorstellen wa-
ren gekoimen, ware het niet tevens het jaar
der verkiezingen voor den gemeenteraad, er
zou ongetwijfeld voor deze begrootingsdiscus-
sies een minieme belangstelling geweest zijn.
Immers, wat geeft het, een verdwijnend
college en een verdwijnenden Raad a Iter lei
besohuldigingen naar het hoofd te werpen en
beloiten voor de toekomst af te persen, als
men weet, d'at in den loop van d'it jaar elke
verantwoordelijkheid van deze lichamen voor
hun verrichtingen in deze bestuursperiode
automatisdi eindigt.
Weldra zal een nieuwe Raad wellicht een
andere samenstelling toonen, weldra zullen
kersversche wethouders ons met een geheel
nieuw werkprogramma, een geheel nieuwe
troonrede verbiijden en het is d-us eigenlijk
belachelijik thans nog veel woorden aan het
beleid van het oude bestuur der gemeente te
verspillen.
Het zou belaehelijfk zijn wanneer niet de
datum der raadsvefkiezingen nog maar door
weinige kalenderblaadjes aan onze blikken
werd onttrokken.
Wanneer niet ieder raadslid allereerst
hoopte, dat hij; zelf zal herkozen worden en
daarna, dat met hem zoo mogelijk meer frac-
tiegenooten dan vroeger in de zaal der stede-
lijlke vroedschap zullen verachijnen.
Waar kan men beter eigen onkreukbare
eerlijkheid, eigen politieke voortreffelijkheid
en anderer minderwaardigheid demonstree-
rni dan in de raadSzaal voor twee voile tri
bunes met kiezers en kiezeressen en voor di
verse verslaggevers, die zieh overwerken, door
te trachten zooveel mogelijk van de wijze
woorden der afgevaardigden vast te leggen
om ze in duizenden krantenexemplaren aan
alle belangstellenden in stad en omgeving te
kunnen toezenden.
iDit is het vierjaarlijiksche schouwspel
waarin men den overheerscihenden invloed
van den machtigen fciezer voelt, waar men frij
wel ieder raadslid ziet opzitten en pootjes ge
ven en de ooren ziet spitsen, opd'at geen enkel
woord van his masters voice hem ontgaan
zal.
Het zij! zoo. Eens in de vier jaar is de ver-
zameling van kiezers, wier stem men de pu-
blieke opinie noemt, oppermachtiig.
Eens imi de vier jaar bedelt men sterker dan
coit om de gunst en de recommandatie van
ieder wien de wet het recht toekent uit de can-
didaten voor onzen raad de(n) uitverkorene
zijns harten in het stemhokje „zwart" te ma
ken.
Er is kens in overvloed, mannen en vrou-
wen van diverse kleur en levensrichting, de-
mocratisch of reactionnair, er is voor elck
wat wils.
En weet men niet wat ze waard zijn, weet
men niet op wel'ke wijze ze in de komende vier-
jarige periode het welzijn van de stad en ha
re inwoners zullen behartigen, welnu, de al-
gemeene beschouwingen voor de gemeente-
beigrooting geven een staaikaart van politieke
beiofteni, waarin elk iets naar keuze zal kun
nen vindlen
De eene partij: kondiigt haar werkzaamhe-
dten aan met Turksche trom en fanfare, de
andere doet het op beseheidener wijze, op de
politieke kermis maakt ieder voor eigen tentje
op de meest passende wijze reclame en de
udtslag der verkiezingen zal straks wel bewij-
zen, aan welke zijde die grootste kiezersvanigst
dUs het meeste succes is te boeken.
Het ligt geenszins in onze bedoeling den
nog wat onzeker zwaaienden weerhaan in de
een- of andere richting een duwtje te -geven
Wij gunnen alle partijen een zoo groot mo
gelijk succes, at gelooven wij dat, ondanks alle
politieke reclame der laatste da gen, de nieu
we raad in hoofdzaak van d'ezelfde samen
stelling als de oude zal zijn, hoewel de parle-
mentaire geschiedenis van deze goede ge
meente leert, dat men over vier jaar weer even
hard naar een nieuwen raad zal verlangen,
als men dlit ook op het oogenblik doet.
Genoeg hier over.
Het is thans onze plicht in vogelvluc'ht
nog een blik op de begrootingsdiscussies te
werpen en vast te leggen wat daaruit ten
slotte als practisch resultaat naar voren is
gekomen.
En daarvoor dient allereerst even aan-
dacht gewijd aan een tweetal besluiten, die de
begrootingsbesciiouwingen vooraf gegaaa
zijn, namelijk de instelling van een nieuwen
rang ter gemeentesecretarie en het ontwerpen
van een straat van Kerkplein naar Nieuwe-
sloot, de zoogenaamde Principeweg waarvan
het principe nu weg is.
Het scheppen van de nieuwe functie van
hoofdcommies-redacteur ter gemeentesecreta
rie, op een salaris van 4100 tot 5400,
is aan het initiatief van de zoogenaamde
commissie-Vogelaar te danken'.
Deze commissie wel eens oneerbiedig de
begrafenis-commissie genoemd scheen se-
dert langen tijd zelf in den grafkelder der
doodgeboren colleges verdwenen te zijn.
Men hoorde er althans niets anders van
dan dat zoo nu en dan een paar volwassen
raadsleden, als politie-agenten in een nacht-
kroeg, onverwachts een inval deden op een
of ander gemeentebedrijf om met het horloge
in de hand te controleeren of de directeur-
hoofdambtenaar wel precies op tijd op zijn
bureau kwam.
Intusschen schijnt de commissie begrepen
te hebben, dat zij in den loop der jaren ook
eenigen blijk van practischen arbeid moest ge
ven en de nieuwe hoofdcommies-redacteur,
die eerlang ter secretarie zal verschijnen, is
een harer geesteskinderen, zeker de eerste en
waai'schijnlijk ook wel de laatste, daar het te
voorzien is, dat v66r de nieuwe verkiezingen
de commissie-Vogelaar ontbonden zal wor
den verklaard onder dankbetuiging voor de
vele en gewichtige diensten aan onze ge
meente bewezcn.
Wat den Principeweg betreft, hi} is een
grootere broer van de Krebbesteeg, hoewel
zij tegelijkertijd in den Raad zijn geboren.
In een zelfde raadsvergadering werd des-
tijds besloten de Krebbesteeg te verbreeden
en in principe tot den nieuwen weg te beslui
ten. De Krebbesteeg is na dien een keer of
zes om beurten verbreed en versmald al
thans wat de beschikkingen van den Raad
betreft en een soort harmonica-steeg ge-
worden.
De Principeweg is tot dusver altijd meer
principe dan weg geweest, maar aangezien
het principe door de laatste raadsbeslissing
thans in een vast besluit' is veranderd, zal
weldra een 65 meter'lange en 12.5 meter
breede straat de Koorstraat met de Nieuwe-
sloot verbinden, waardoor een toegangsweg
naar de veemarkten wordt verkregen, waar
over verscheidene raadsleden zich uiterst vol-
daan verklaard' hebben.
De kwestie van den Twuyverweg is in
zooverre opgelost, dat men van plan is, hem
voor 50.000 in behoorlijk bruikbaren staat
te brengen en aangezien met uitzondering
van Sint Pancras de Langedijker gemeen-
ten haar eigenbelang boven het gemeen-
schapsbelang blijven stellen en botweg weige-
ren voor den door hare ingezetenen meest ge-
bruikten weg eenige tegemoetkoming te ge
ven, heeft de Alkmaarsche Raad uit de gru-
welkamer der mid 'eleeuwen de pijnbank weer
opgezocht, om hen op hardhandige wijze
eenige paedagogische lessen over samenwer-
king van gemeenten toe te dienen.
Het komt gelulckig niet dikwijls vooi-, dat
B. en W. zich in besluiten uit bijlagen van
keizerlijke decreten van 1811 moeten bedie-
nen.
Dit laatste is een veeg teeken en blijkt dan
ook noodzakelijk voor iets zoo hopeloos ouder-
wetsch als een tolheffing.
In den jare 1927 sticht Alkmaar een tol-
gaarderswoning op den Twuyverweg en een
oude juffrouw met een neepjesmutsje
uit het eerste geslacht der „Opstandigen"
zal bij het passeeren van elken wielrijder en
autobestuurder uit haar huisje kornen en na
het in ontvangst nemen van enkele penningen
den afsluitboom openen en het voertuig door-
gan^ verleenen.
Het zou te dwaas zijn om er over te spre-
ken ware het niet, dat die zelfde neepjes-
mutsjuffrouw als een levend protest tegen de
schrielheid der Langedijker gemeentebesturen
bedoeld is.
Sint Pancras heeft deze plagerij uitge-
dacht en Alkmaar heeft ze dankbaar van het
kleine broertje overgenomen en zal ze in
practijk brengen.
Elke gemeenife kan den tol afkoopen en zoo
zullen B. en W. de besturen der weigerach-
tige gemeenten dwingen te betalen wat zij
niet vrijwillig hebben willen bijdragen.
Hopelijk breekt spoedig de tijd van samen-
werking aan en zullen tolboom en neepjes
mutsje als curiosa dezer dagen voorgoed
naar het gemeente-museum kunnen verhuizen.
De laatste maanden zullen den burgemees-
ter onzer gemeente wel geleerd hebben, dat
spreken zilver maar zwijgen goud is.
Hoe minder men zegt, hoe minder men te
verantwoorden heeft en er is biijkbaar niets
gevaarlij'kers om over te spreken dan missie
tentoonstellingen en de toestand der ge-
meente-financien.
De laatste zoo heeft de burgemeester in
zijn steeds girooter wordende nieuwjaars-
speech gezegd zijn kerngezond. En waar
de begrooting in mineur getoonzet is en van
het -begin tot het eind-e een jammerklaeht
over bezuiniging en gebre-k aan financien is
geworden, is het geen wonder dat diverse
raadsleden gevraagd hebben waarin dan
eigenlijk dat kemgezonde onzer gemeentelijke
ge-fdmiddelen wel is gel-egen.
In alle toonaarden en uit alle hoekeij der
raadszaal zijn daarover vragen gesteld tot
ten slotte, na een verklaring van den wethou-
der van financien, gebleken is, dat zoowel de
optimisten als de pessimisten gelijk hebbfen,
daar de kapitaal-dienst der gemeente er bui-
gewoon goed voors-taat, maar wij in een
depressie-tijd leven waarin de huishoudelijke
dienst heel wat hoofdbrekeos veroorzaakt.
Men verwijt het college, -dat het in zich
zelf verdeeld is, een verwijt, dat to-ch eigen
lijk ongemotiveerd is.
Het is todh vanzelf sprekend, dat men
vooral in verkiezingstijd geen unanieme
beslissingen kan verwachten van een groep
mannen, die uit twee Vrijheidsbonders, een
Katholiek, een Chris-telijk Historicus en een
Sociaal-Democraat bestaat.
Hoe zouden zij zich alien in het oog
hunner kiezers blameerem wanneer zij over
alle voorstellen van het college een gelij-ke en
gelijkvormige meening bezaten.
Wi-e een tijger, een kat, een vogel, e-en
spin en een vlieg in een hok samensluit, kan
met reden verwachten, dat na eenigen tijd
een of meer dezer gevangenen voorgoed ver
dwenen zullen zijn en al zij-n B. en W. heel
wat minder geva-arlijk voor elkaar, toch is het
volkomen begrijpelij'k, dat na elke college-
vergadering blijkt, dat zich een mearderheid
-en een minderheid gevormd heeft, die het
hopeloos met elkaar oneens zijn.
Eerlijk gezegd, vinden wij dat nog zoo
erg niet, omddt het eigenlijk niet meer dan
vanzelf sprekend is.
Een college dat het onderling eens is, en
een raad1, die in roerende eenstemmigheid
alle voorstellen aanneem-t, zijn voornamelij-k
in verkiezingstijd, onbestaanbaar.
Wat zou de Raad vervelend1 zijn en hoe
zouden wij aan copie moeten komen als alle
Vroede vaderen en moederen er diezelfde op-
vattingen op na hielden.
Algemeen wordt dankbaar geconstateerd,
dat het college in de afgeloopen bestuurs-
periode veel werk verric'ht heeft. Bij'na de
voor vier jaar uitges-proken troonrede is
afg-ewerkt en het eenige dat de gemoede-
ren in dezen tijd nog warm ho-udt, is de
strijd voor behoud van het openbaar onder-
wijs, in welk teeken waarsc'hijnlijk door de
linksche partijen de aanstaande strijd bij' de
stembus zal worden uitgevochten.
In theorie zijn zoowel de Vrijheidsbonders,
de Vrijzinnig-Democraten als de Sociaal-
democraten de steunpilaren onzer openbar-e
scholen.
De heer Thomsen heeft het laatste jaar
niet steeds de zijde gekozen van hen, die
onze openibaxe scholen tegen elken aanslag
beschermd wenschen te ,zien. H-ij was voor
opheffing der Handelssehool, voor opheffing
der Meisjessc-hool, voor subsidie-verlaging
der Bewaarschool en diesondanks voor vrij-
willige subsid-ieverleening aan een katholieke
onderwijsinrichti-ng.
't Is -fcegrijp-elijk. dat vele Vrij-heidsbon-ders
van oordeel zijn, dat hij als hun vert-egen-
woordiger een anderen koers had moeten
volgen, dat men hem verwijt wat van den
r-echten weg te zijn afgedwaa-ld en in vreemd
vaarwater te zijn verzeilH. Ja zelfs, dat men
van hem zegt, dat hij in de .n-etten van recht-
s-che partijen v-erstrikt i-s geworden
Wij- -hebben te dikwijls zijn houding be-
critiseerd, te vaak tegen een verder gaan op
dien weg geprotesteerd, te m-enigmaal voor
de -bedreig-ing van de openbare school g-e-
waarsch-uwd, dan dat wij niet openlijk de
houding van dezen afgevaardigde zouden
mogen afkeuren.
Maar erkend dient daamaast, dat hij
zij h-et dan in aanhank-elijkheid aan het o. i.
verk-ee-rde consequent is gebl-even en tot
het bittere -einde zijn bel-often aan anderen
gesta-nd- heeft gedaan,
V-eel m-eer te laken is de houding van mr.
J. P. Bosman, den Vrijheidsbond-er, die zich
des-t'ijds even fel als de heer Thorn-sen teg-en
de Handelssehool verklaard heeft, die ons in
de nog versch in bet g-eheugen liggende da
gen van strijd op zoo unfai-r-e wijze heeft aan-
gevallen, dat wij aan hem een apart artikei
gewijd hebben en die nu poseert als steun-
pilaar en verdediger van bet openbaar on-
derwijs. Die openlijk dank uitspreekt, dat hij
niet is alszijn eigen fractie-genoot, zijn
medestander van nog maar weinige maan
den geleden, di-en hij, nog voor een der an
deren daartoe was overgegaan, voor de
oogen zijner kiezers aan den scbandpaal ten
toon wil-die stellen.
Dat is een weerzinwekkende vertooning,
die oorzaak zal zijn, dat d-e Vrijheidsbond,
wiens houding de laatste dag-en in alle krin-
gen onzer -burg-erij reeds ernstig becritiseerd
wordt, nog meer van zijn toch reeds sterk
v-ermind-erde populariteit zal verliezen.
Tem-eer, wanneer waar blijkt, dat ook de
heer Govers zich meermalen in de verkeerde
richting op sleeptouw heeft la-ten nemen en
eerst door his masters voice wak-ker geschud,
al-s verd-edig-er van ons openbaar onderwijs
in het strijdperk is gestreden.
Trouwens, -het is van algemeene bekend^-
heid,_dat wat er acht-er de schermen gebeurt,
heel iets anders is dan wat men op "het too-
neel ziet.
Booze tongen beweren, dat zelfs de heer
Westerhof in principe aanvankelijk voor
subsldieverleening aaa een kath. lyceiun
geweest is, wat natuurlijik ten voile zijn
recht is, maar eenigszins vreemd aan doet,
wanneer men ziet, op welke wijze bij daar-
tegen thans te ve-lde is getrokken.
Wij blijven van m-eening, dat het stichten
van elke nieuwe onderwijoinrichting in Alk
maar zooveel mogelijk steun verdient, onver-
schi-llig, van welke groep die stichting uit-
gaat
Maar dat het daarnaast niet opgaat, f 6000
subsidie voor een kath. lyceum te voteeren,
wanneer men tegelijkertijd voorstelt,. uit be-
zuinigingsnoodzaak een openbare meisjes-
school en een bewaarschool te doen ver-
dwijnen.
Dan is het tijd, de voorstanders van ons
openbaar onderwijs te wapen te roepen, dan
is h-et tijd, tegen eenzijdige bevoorrechting
te velde te trekken en het is met groote vol-
doening, dat wij constateeren, dat Burg, en
Weth. het voorst-el, de meisj-esschool op te
heffen, hebben ingetrokken en dat nader over-
leg in d-e fracties er toe gel-eid heeft, het be-
waarschoolonderwijs zooveel levensmoge-
lijkheid te verschaffen, dat het voort-bestaan
der neutra'e school thans wel als zeker mag
worden aang-enomen.
PILSOEDSKI SLUIT DE SEJM.
Uit Pilsoedski deelde Donderdagavond den
Sejmpresident Rataj plotseling mede, dat de
regeering had besloten de Sejm voorloopig te
sluiten. Hij liet Rataj vrij ten aanzien van
den datum der sluiting, maar hij drong er op
aan, dat deze uiterlijk Dinsdag zou plaats
hebben. Pilsoedski beloofde de Sejm in de
tweede helft van April weer bijeen te roepen.
Onder de in het Sejmgebouw aanwezige
afgevaardigden heerschte over dit regeerings-
besluit nog al opwinding.
NIEUWE INTERPARLEMENTAIRE
UNIE.
Naar de „Prager Presse" verneemt, zijn
Frankrijk, Polen, Roemenie, Joegoslavie,
Belgie en Tsjechoslowakije doende een inter-
parlementaire unie te vormen.
Elk der aangesloten staten zal een natio
nal groep vormen, terwijl iedere groep in
drie commiss-ies zal worden onderverdeeld,
namelijk een politieke, een cultureele en een
economische commissie.
Het doel dezer interparlementaire unie i«
de aaneensluiting van de parlementaire groe-
pen van die landen, die gelijke of overeen-
komstige belangen op bedoelde gebieden heb
ben. I
De unie zal worden geleld door een be
stuur, dat gevormd zal worden door de voor*
zitters der nationale groepen, terwijl de voor-
zitters der commissies den raad der interpar
lementaire unie vormen. 1
De unie houdt zich bezig met de actueele
kwesties ter handhaving van den vrede en
ter positieve samenwerking der volken.
De constitueerende vergadering der Tsje-
choslowaaksche groep heeft reeds plaats ge-
vonden.
DE OVERBEVOLKING VAN ITALIS. i
Jacques Seydoux betoogt in de „Petit Pa-
risien", dat met de eventueele oplossing van
het Albaneesch incident de eigenlijke
hoofdkwestie niet van de baan is. Dia
hoofdkwestie is: Italie's overbevolking. Di'
is volgens Seydoux een zaak, die recht-
streeks den Volkenbond raakt. Indien zij
niet methodisch en wetenschappelijk wordt
bestudeerd, zal Italie politieke middeien, d,
w. z. geweld ^ebruiken, en dit zou uiteraard
den wereldvrede verstoren.
Leefden wij in een periode, waarin men
verder gevorderd was met het gebruik der
Volkenbondsmiddelen, dan zou Italie zelf
het vraagstuk voor den Bond hebben ge-
bracht. De kwestie der overbevolking is ei
een, die niet slechts voor Italie acuut is,
maar ook voor Duitschland en Polen, even-
eens landen met een bevolkingsoverschot,
dat zij niet kunnen voeden.
Frankrijk heeft Italie reeds een ontzaglij-
ken dienst bewezen door vrijwel de helft
van de Fransche emigratie op te nemen,
Maar er zijn nog genoeg gebieden, die eee
arbeidzame en matige bevolking zouden
kunnen gebruiken. Op den duur, zoo besluit
Seydoux, zal men het vraagstuk wel voor
den Volkenbond moeten brengen, want de
heele wereld heeft er belang bij.
EEN PROTESTSTAKING.
De Tsjecho-Slowaaksche mijnwerkers heb
ben heden een staking van 24 uur gehouden
als protest tegen het wetsontwerp der regee
ring tot saneering van de ondersteuningskas
der mijnwerkers. Aan de staking nam ca. 80
pCt. van alle personeelen deel. Ettelijke ver-
gaderingen werden gehouden; de rust werd'
nergens gestoord. (Bedoeld wetsontwerp
schrijft voor een verhooging van de contri-
butie der mijnwerkers voor de sociale verze-
ALRMAARSCHE SOURAN
kp.rinfrL
