DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Veor bet Hentrale Centraie Ziekenhuis. Het Heilooer bosch zal als naluui- monumsnt beheuden kunnen blljven. No. 14! Honderd negen en twintigste Jaargang 7 1927 llboiinetnetitsprijs bij voornitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Rewijsn. 5 ct Adrertentlepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar pfrflnUTjuili Brleren franco N.Y. Boek- en Handelsdr. vJu Harms. Coster Zoon, Yoordam C9, TeL Admlnlstx. No. 3. Redact!® No. S3. ZATERDAO 18 Jt AI Dagelijksch overzicht. - wl Dif numtnei besfaaf ait 3 blades. Directeur: G. H. KRAK. Hoofdredadenr Tj. N. ADEMA. ^Wij ontvingen deze week de volgende bijdragen voor de 3e en laatste inzameling ten bate van het Neutrale Centraie Zieken- huis: Ingezameld op't feest van 'n vijf-en-twintig-jarige echt- vereeniging12. Van het hongerloontje van een kantoormeisje 1. Van haar zuster (naar ver- houding)2. Pop verloting door mevr. Harteveld47. Halve opbrengst rijwielstal- lingft 2.40 Overschot van de Domino- clnb 1.20 Clnbje P. A. F11.941/s Familie K. 4. Van een groep dames der 5Afd. Alkmaar van de Ned. Ver. van Huisvrouwen 11.70 Totaal f 93.241/2 Bij den penningmeester van het hoofd- comite, Mr. Moens alhier, is deze week 1/ 510 binnen gekomen als bijdrage van het bestuur der Weezenadministratie te Nieu- we Niedorp. De vorige week was bijeen 5783.9114 Bijgevoegd van beide inza- melingen 603.24i/2 In totaal dhs thans f 6387.16 Dat er, ondanks de dezer dagen georga- niseerde stormramp-inzameling, nog zoo goed om ons Ziekenhuis gedacht wordt, stemt zeker tot dankbaarheid. Er zijn deze week eenige giften ingeko men, die wij bijzonder apprecieeren omdat de geefsters daarvan zich bijzonder vee moeite getroost hebben en 00k omdat de bijdragen zoo spontaan bijeen gebracht werden. Allereerst mag gememoreerd worden, dat de pop-verloting door mevr. Harteveld in alle opzichten een succes is geworden. Mevrouw Harteveld is een geboren pop- verlootster, zij had binjnen weinige dagen al haar lootjes verkocht en had er zeker nog wel duizend meer aan den man kunnen brengen als de officieele verlotingsvergun- ning want dat moest allemaal heel offi eieel goedgekeurd worden dat maar toe gestaan had. Een bijzonder woord van dank brengen wij hier gaarne aan deze onvermoeide en altijd optimistisch gestemde medewerk- ster, die ons weer een stapte dichter bij het doel gebracht heeft. Een groep dames van de Huisvrouwen vereeniging, die Donderdagmiddag ons Courantenbedrij! hebben bekeken, meende haar dank niet beter te kunnen demonstree ren dan door op het redactie-bureau spon taan een collecte te houden ter vergrooting van onze wekelijksche inzameling ten bate van het Neutrale Ziekenhuis. Het doet wel even vreemd aan na den rondgang door het bedrijf een der redac- teuren zijn hoed als collecte-zakje te zien gebruiken, maar waar dit op voorstel en verzoek van een der dames-bestuursleden en met spontane goedkeuring van alle aan wezigen geschiedde, kunnen wij niet an ders dan dankbaar zijn voor de wijze waarop men door steun aan deze Zieken huis inzameling getoond heeft hoe men het bezoek aan onze onderneming geappre eieerd heeft. Onzerzijds willen wij hier gaarne de verzekering geven, dat dergelijke bewijzen van belangstelling door ons steeds bijzon der op prijs gesteld worden. Verder is er deze week van de ingekomen giften in hoofdzaak van ons onbekende medewerksters niet veel te vermelden. Sympathiek is de bijdrage van een kan toormeisje, die een gulden stuurt van een „loontje", waarvan zij, naar eigen getuige- nis, niet voldoende te eten kan krijgen. Dat haar zuster twee gulden stuurt met de opmerking „naar verhouding" is het be- wijs, dat haar honger gelukkig maar half zoo groot is. Laten wij hopen, dat deze beiden jonge- dames, die, ondanks alle wereldsche be- slommeringen zoo goed om ons Ziekenhuis gedacht hebben, weldra zooveel promotie zullen maken, dat zij „naar verhouding" nog eens met extra groote bijdragen op onze wekelijksche lijst zullen voorkomen. Door kou en regen heeft de rijwielstal- hng van den heer Van't Hof in totaal maar 4.80 opgebraeht waarvan de hplft voor't Ziekenhuis bestemd was. Weldra zal deze proef nog eens herhaald worden bij de wielerwedstrijden, die onge- twijfeld aller belangstelling zullen trekken. Er is niets spannender dan een wieler- wedstrijd en ieder rechtgeaard Alkmaarder moet er per fiets naar gaan kijken en zijn rijwiel bij den heer Van't Hof in bewaring geven. Men zal eens ondervinden met welk een vaderlijke zorg hij er op passen zal. Verschillende ons onbekende clubjes hebben ons deze week kranig geholpen en op een zilveren bruiloft heeft men de gele- genheid te baat genomen een bedrag van f 12 voor ons Ziekenhuis te verzamelen. Wij hopen van harte, dat bruid en brui- degom nog eens hun diamanten feest zul len vieren en dat hij noch zij ooit in het gebouw zullen komen waarvoor zij nu zoo spontaan een bijdrage hebben geschonken. Het is bijna drie jaren geleden, dat men aan het einde van het Heilooerbosch, daar waar het aan de Kerkelaan grenst tusschen den straatweg en de spoorlijn de zoo veel be- sproken piketpaaltjes in den grond gezet heeft. Het was in den tijd, dat in Heiloo zeer veel gebouwd werd, dat gunstig gelegen bouw- terrein kostbaar bezit werd en velen sloeg de schrik om het hart bij de gedachte dat het eeuwenoude, mooie wandelbosch er nu aan zou moeten gelooven. Immers, wie kon eischen, dat dit kostbaar grondbezit voortdurend ten bate der gemeen- schap ongeschonden zou worden gelaten, wie zou er zich over kunnen verwonderen, dat de eigenaren zich niet meer tevreden wilden stellen met wat het bosch aan overtollig hout leverde, terwijl diezelfde grond als bouwter- rein een zeer groote waarde vertegenwoor- digt. Laat dit mooie brokje natuur niet onder de bij 1 van den houthakker verdwijnen, laat den Heilooers en Alkmaarders deze voor ieder toegankelijke wandelplaats. Zoo is er van alle zijden waarschuwend geroepen, maar men dacht er te weinig aan dat men daardoor beslag legde op anderer eigendom, dat men de eigenaren Van dit bosch uitnoodigde hun kostbaar bezit zonder meer aan de gemeenschap te laten. Men had geen recht dit te eischen en nie- mand zou er iets aan hebben kunnen veran- deren als de eigenaren hun terrein op de meest voordeelige wijze, dus als bouwgrond, in exploitatie gebracht hadden. Evenwel, men heeft destijds niet voldoen de begrepen en daardoor 00k niet vol doende gewaardeerd dat het plan tot be- bouwing van dezen uithoek slechts een mid- del was om het bosch in zijn geheel te kun nen behouden. Immers, waar de houtopbrengst zoo ge- ring was, dat het bosch een te kostbaar bezit dreigde te worden, kon er geenszins bezwaar bestaan een klein hoekje daarvan als bouw- terrein te exploiteeren om uit de opbrengst de gelden tot instandhouding van het geheel te kunnen vinden. Men mag het ongerept laten van het bosch in dezen tijd, nu zooveel particulier bezit voordeelig geexploiteerd wordt, misschien excentriek vinden, men had hier met buiten- gewone factoren rekening te houden. Allereerst en allermeest met de omstan- digheid, dat dit bosch het particulier bezit is van de familie Van Foreest en dat de naam dezer familie eeuwenlang met dien van Hei loo verbonden is geweest. Wat zou Heiloo zijn als Nijenburg er niet geweest was, als de heeren van Nijenburg hun particulier bezit niet te alien tijde voor iedereen toegankelijk hadden gesteld. Er is gedurende vele elkaar opvolgende geslachten een steeds hechtere band ont- staan tusschen Nijenburg en de gemeente en het is volkomen begrijpelijk dat de heeren Van Foreest er nu zoo krachtig mogelijk toe medewerken, dat Heiloo zijn ouden schoon- heidsroem 00k in de toekomst kan blijven handhaven. De beteekenis van Heiloo als woonplaats staat of valt met het al dan niet bezitten van het Heilooer bosch. Dat maalct het begrijpelijk, dat de eigena ren van dat bosch er nimmer toe konden ko men de gemeente dit kostbare bezit te ontne- men, nog afgescheiden van hun eerbied voor een familie-traditie waarin het streven tot uiting komt dit in den loop van eeuwen ver- kregen bezit zoo mogelijk steeds ongeschon den te bewaren. Dat alles is oorzaak geweest, dat van ge- slacht op geslacbt het Heilooer bosch intact is gebleven. Maar desondanks hebben velen zich de laatste jaren afgevraagd of wijziging der tijdsomstandigheden den eigenaren niet tot voor het publiek betreurenswaardige maatre- gelen zou kunnen noodzaken. Df .ffiefiuing dat dit bosch sx eigeolijk al-. tijd geweest is, dat het stamt uit den tijd der oerwouden, berust op een veel verspreia mis- verstand. Enkele eeuwen geleden was het tusschen Alkmaar en Heiloo even onbegroeid als thans nog tusschen Heiloo en Limmen. Toen de familie Van Egmond van haar slot Nijenburg in Alkmaar's omgeving naar deze gemeente trok, waar zij van omstreeks 1517 tot 1700 gewoond heeft, kochten opeen- volgende geslachten na 1680 telkens stukken grond tusschen Alkmaar en Heiloo, welke dan met boomen beplant werden. In 1710 werd door deze familie het be- kende Huis gebouwd en werd de naaste om geving diaarmedie in passenden staat ge bracht. Voornamelijk Johan van Egmond heeft hierin een groot aandeel gehad, maar de laat ste Egmond stierf in 1730 en zijn weduwe, Marie van Egmond geboren Van Foreest en. bestonden tusschen deze beide families in den loop der jaren vele familie-relaties overleefde hem tot 1742, toen zij al hare be- zittingen aan Cornelia en Nanning van Fo reest vermaakte, die toen te Hoom verblijf hielden. Zoo is Nijenburg in het bezit der familie Van Foreest gekomen. Cornelis kreeg de buitenplaats, zijn zoon Dirk erfde die in 1765, diens zoon weer in. 1782, waarna ze eigendom werd van Dirk Corndiszoon tot 1825. Steeds breidden volgende geslachten het bezit uit, voortdurend werden de nieuw aan- gekochte gronden beplant en steeds 00k werd getracht dat bezit in zijn geheelen omvang bijeen te houden. Na 1825 treedt Cornelis Dirkszoon op den voorgrond, die in 1850 het gemeene bezit van broers en zusters overnam. Diens zoon, Pieter Corndiszoon, werd in 1877 eigenaar Hij was de „oude heer Fo reest", die ieder in deze streek gekend heeft, de populaire landeigenaar, het liberale Ka- merlid, de man, die in zoo vele vereenigings- besturen in deze omgeving een plaats van beteekenis heeft ingenomen, en die in 1922 op het kerkhof te Heiloo ten gave is gedra- gen. Heeft hij een oogenblik gevreesd, dat na zijn dood het famiiebezit versnipperd zou kunnen worden? Hij trof althans maatregelen om te voorko men, dat bij boedelscheiding dit deel van het familiebezit aanstonds over zijn kinderen ver- deeld zou moeten worden. Deze maatregel, uitsluitend voor de in standhouding van het bosch genomen, heb ben dat natuurmonument ongerept doen blij ven, al willen wij daarmede niet gaarne te kennen geven, dat de tegenwoordige bezitters zonder de door hun vader getroffen regeling een andere gedragslijn zouden gevolgd heb ben. Evenwel men moge familie-tradities eeu wenlang hoog houden, men mag zich ge slachten lang offers in het algemeen belang getroosten, niemand mag verwachten, dat dit zoo door zal gaan als andere tijdsomstandig heden andere eischen stellen. Wat zou er met het bosoh gebeuren, nu de kinderen van den heer Van Foreest dit als erfdeel hadden gekregen en het vrijwel zeker was, dat het niet meer door een van hen als gemeen bezit van broers en zusters zou wor den overgenomen? Men heeft het zich ernstig afgevraagd en toen de piketpaaltjes van hoe weinig be teekenis dit 00k eigenlijk was in den grond verschenen, is er in Heiloo een speciale raads- commissie benoemd, die zou trachten een op- lossing te vinden, waardoor het bosch in on- veranderden staat voor de gemeente behou den zou kunnen blijven. Wat er in de laatste drie jaar verder ge- beurd is, kan gevoegelijk achterwege blijven. Heiloo zoowel als Alkmaar hebben begre pen van hoe overwegend belang het voor deze gemeenten is dat het bosch niet ver- dwijnt, dat het niet als bouwland verkocht, noch voor het publiek afgesloten wordt en de dagelijksche besturen van beide gemeenten hebben van den beginne af aan sympathiek gestaan tegenover het streven, een alien be- vredigende oplossing te vinden. Toen heeft de commissie zich tot de Ver eeniging tot behoud van natuurmonumenten gewend, de vereeniging, die reeds op zoo vele plaatsen landschapsschoon voor het nageslacht gered1 heeft. Zij verzekerde zich 0 a. het ongestoord bezit van de Mookerheide, van het Naarder- meer, van de Venne bij Oisterwijk en de Ha- genouwsche bosschen bij Dieren. Welnu, deze Vereeniging wilde gaarne tot behoud van het Heilooerbosch medewerken en was bereid het, bij voldoende geldelijlke hulp van belanghebbenden, te koopen, om het in ongerepten staat te kunnen houden. Langdurige onderhandelingen zijn gevolgd en- de heeren Van Foreest kwamen voor een moeilijke beslissang te staan. Nu zou toch het eeuwenoud familiebezit uit handten gegeven moeten worden, maar daar- naast stond de zsekerheid, dat, der traditie ge- trouw, het bosch &n en ondeelbaar zou blij ven, dat men de gemeenschap dat kostbaar bezit niet zou ontnemen. Men begreep door afstand van den grond als b 0 s c h terrein sen offer te brengen maar daar tegenover mocht de aankoopende Vereeniging niet profiteeren van gevoelsargu- mieniten en moest natuurlijk een redelijke ver- goedimg worden gegeven. Het Staatsboschbeheer is aan het taxeeren gegaan, men heeft daarnaast rekening gehou den met de waarde der onbeboschte gronden en zoo is men ten slotte tot een eindcijfer ge komen, dat, omdat de eigenaren zich 00k een financieel offer getroost hebben, alleszins re- ddijk geacht kan worden. De heeren Van Foreest hebben zich op een klein hoekje onder Heiloo na thans bereid verklaard het bosch en het z.g.n. Over- bosch te verkoopen aan de Vereeniging tot behoud van natuurmonumenten, mits in vier maanden tijds het benoodigde bedrag bijeen- gebracht zal zijn, waartoe gerekend wordt op den steun van Rijk, Provincie en de Gemeen ten Alkmaar en Heiloo. Het totaal bedrag wij1 hebben op 't oogenblik geen vrijheid dit te noemen zal niet alleen naar draagkracht bijeen gebracht moeten worden maar 00k naar verhouding van het belang dat elk der partijen bij hei in stand houden van dit bosch heeft. Wij kunnen hieraan toevoegen, dat met de dagelijksche besturen van Heiloo en Alkmaar reeds overleg gepleegd is en dat binnenkort aan de gemeenteraden zal voorgesteld wor den, een zeker bedrag voor den aankoop te bestemmen. Even dient gememoreerd, dat hierbij niet inbegrepen is een hoekig §tuk grond, aan Alk maar grenzend, dat het particulier bezit van den heer P. A. - de Lange is. Het is zeker te betreuren, dat 00k dit bosch-gedeelte niet on der den aankoop begrepen is en men mag sleChts hopen, dat het alsnog mogelijk za! blijken 00k hier tot overeenstemming te ko men, opdat inderdaad het geheele bezit intact kan blijven zooals men dat van geslacht op geslacht hier gekend en gewaardeerd heeft Wij verwachten, dat alle belanghebbenden op het aa-nbod zullen ingaan en dankbaar zullen blijken voor de gelegenheid die thans onder zoo a'leszins aannemelijke voorwaar- den wordt geboden, het natuursohoon in deze streek te bewaren Laat men bedenken hoe honderden elken dag naar het bosch trekken, hoe het steeds gewaardeerd is, dat dit particulier bezit voor ieder werd opengesteld, hoe zeer men het al tijd geappricieerd "heeft; dat de familie Van Foreest't oude liberale standpunt handhaaf- de en het meetingterrein bij den Kattenberg aan alle aanvragende vereenigingen in ge- bruik gaf, onverschillig welke de politieke of godsdienstige overtuiging harer leden was. waren, Zeer veel heeft men van dit bosch geprofi- teerd en dankbaar zal men mogen zijn, dat de Vereeniging tot behoud van natuurmonu menten alle tot dusverre ongeschreven rech- ten en plichten tegenover de gemeenschap zal blijven eerbied'igen. Het is al heel wat jaren geleden dat Nico- laas Beets over Heiloo heeft geschreven: Schoone dreven heeft Heiloo Waarom klopt het hart mij zoo, Midden in zijn dreven, Als van tusschen't groen geboomt 't Witte Huis te voorschijn koomt, Statig en verheven? Er is na dien tijd overal heel wat veran- derd en menigeen herkent na jaren afwezig- heid nauwelijks de streek meer waar hij' als jongen gespeeld heeft. Des te meer is het te waardeeren, dat het bosch in a'l die jaren onveranderd is geble ven. Dat bosch zoo hebben wij er vroeger al eens van geschreven is een kerk van on gekorven hout, een brok natuur, juist groot genoeg om den bezoeker de illuaie te laten, dat snoei- en hakmes het tegen den wasdom van boomen en struiken moesten afleggen. In deze laantjes voelt men zich ver van stad en dorp in de vrije natuur waar tusschen het looverdak van boomen en struiken talloo- ze vogels neste'len en waar's avonds tusschen duizenderlei uit het mos opschietende plantjes het stekelvarken op de muizenjacht zijn vroo- lijk geknor laat hooren. Hoeveel ouders zijn niet jarenlang met hun kinderen naar den Kattenberg getrokken, den berg, waar je in het mulle zand zoo heer- lij'k op en af kunt loopen, den berg, die ge- kroond is door een eeuwenouden boom, die zijn dichten bladerkop hoog in de luoht steekt en als een reusachtige spin met tallooze poo- ten zijn dikke wortels over den heuveltop spreidt. Hoevelen profiteeren er na dagtaak niet van het zachte mos-tapijt in de prachtige Rondeau-laan, van waar men eenerzijds het gezicht heeft op Nijenburg, het Witte Huis, dat zich in een omlijsting van groen in het vijverwater spiegelt en waar men anderzijds, heel ver naar de spoorlijn, boomen en strui ken slechts een kleine ronde opening ziet vrij- laten waarin op zonnige dagen de breede zonneschijf ter kimme zinkt en de geheek door blad' en mos omsloten laan in een feee- riek rood-gouden gloed zet. Hoe velen „i'n der schonen Zeit der jungen Liebe", dwalen er niet door de lonunerrijke paadj«s om eeq. beschut plekje tusschen het struikgewas te zoeken. Hoevelen kennen er niet de geheime kronkelwegjes, waar onder tallooze neerhangende takken het gras door voortdurende voetstappen een uitgesleten paadje toont, dat naar idyllische plelqe# voert waar het nieuwsgierig oog van cfea voorbijganger op het vertrouwelijk samenriju geen storenden invloed oefent. Van het Heilooer bosch hebben talloos ve len geprofiteerd, het is altijd de groote attrae- tie geweest voor alien die eens echt buiten wilden zijn, die volop van de vrije natuur wilden genieten. Dat dit alles 00k voor de toekomst verze- kerd zal worden, is uitsluitend te danken aan de welwillendheid der tegenwoordige eigena ren, die hun belang bij' traditie en gemeen- schapsbelang hebben achtergesteld en voor wier sympathieke medewerking tot het thans verkregen resultaat hier zeker een woord van hartelij'ken dank mag worden geschreven. Belangrijke gebeurtenissen in China. Nabenhanwingen over de Economische Conference. Het Engelsch-Egyptisck Conflict opgelost. In China zijn twee belangrijke gebeurte nissen te noteerenin de eerste plaats het feit, dat Tsjang Tso Lin de militaire dictatuur over de Noordelijken in handen heeft gekre gen, in de tweede plaats de staatsgreep in de provincie Joenan. Wat het eerste aangaat, door de benoe- ming tot opperbevelhebber over de Noorde lijken, wordt aan den feitelijken toestand niets veranderd, daar Tsjang als hoofd van het Ankwotsjuun reeds het opperbeve] over alle noordelijke legers had, terwijl de bevel- voerende generaals hun commando's zullen behouden. Tegelijk wordt echter een kabinetswijziging te Peking aangekondigd. Pan-foe zal door den nieuwen generalissimus tot premier be noemd worden, zoodat het heengaande kabi- net, dat in elk geval nog eenigermate een constitutioneele basis had, vervatigen wordt door een regeering, die haar autoriteit uit sluitend ontleent aan de positie van den generalissimus, Tsjang Tso Lin. Verwacht wordt, dat verscheidene ministeries samen- gevoegd zullen worden, terwijl 'vth-img enkele andere wijzigingen tot stand zullen worden gebracht, die tot bezuiniging moeten leiden. Getracht zal worden alle inkomsten, die geind worden in de provincies, welke on der het bewind der noordelijken staan, in de schatkist der nieuwe regeering te doen vloeien. Deze wijzigingen, die op zich zelf geen groote beteekenis schijnen te hebben, wijzen er niettemin op, dat de vooruitzichten voor een overeenkomst met de nationalisten voor het oogenblik verdwenen zijn. Voorts, dat de vrees voor een inval uit Honan verminderd is ten gevolge van de wanorde, die naar men aanneemt te Woehan heerscht, en verder dat Tsjang Kai Sjek alleen niet krachtig genoeg wordt geacht en om naar het noorden op te rukken. De noordelijke leiders schijnen faun posrtie thans sterk genoeg te achten om zich in hun eigen gebied krachtiger te doen gelden en een zuiver militair bewind in te voeren Het gar- nizoen te Peking zal worden vervangen door de lijfgarde van den generalissimus. Inzake den toestand in Joenan verwijzen wij naar ons buitenlandsch nieuws. De Volkenbondsraad heeft bijna mi ge heele zitting gewijd aan nabeschouwingen over de onlaugs gehouden economische we- reldconferentie. Stresemann, die over dit onderwenp rap- porteerde, noemde de economische wereld- conferentie een van de nuttigste en vrucht- baarste conferenties, tot nog toe door den Volkanbond bijeen geroepen. Hij legde groo- ten nadruk op de internationale samenwer- king, die door de deskundigen ter conferentie als midjdel aan de hand is gedaan om de economische moeilijkheden van dit tijdsge- wricht uit den weg te ruimen en op de noodzakelijkheid om den internationalen handel te bevrijden van alle kunstmatige bar rieres en wel speciaal van die, welke gevormd worden door de hooge tariefmuren Talrijke raadsleden, waaronder 00k onze minister van buitenlandsche zaken Jhr. Bee- laerts v. Blokland, sloten zich hierbij aan Uit de verklaringen van verschillende raadsleden mag worden apgemaakt, dat in vele landen ernstig rekening zal worden ge houden met de resoluties, al zal het wel ge- ruimen tijd duren eer de nieuwe orienteering der handelspolitiek, als een waarschuwlngs- sein door de conferentie voor de staten opge- heschen, in de practijk merkbaar zal zijn. Zooals wij gister reeds meldden mag het Engelsch-Egyptisch conflict thans als opge lost worden beschouwd .En zooals te ver wachten was: Egypte heeft het onderspit moeten deiveu. Aan de voornaamste Engel- sche eischen heeft Egypte toegegeven en slechts enkele minder belangrijke kwesties zullen nog nader aan besprekingen moeten worden onderworpen. Tegelijik met de verklaring in het Lager- huis over de bijlegging van het geschil, heeft de Egyptische premier Sarwat pasja daar van mededeeling gedaan in het stamipvolle Eevotische oarlemfinL heigeen bii de ALKHAARSGHB COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 1