VERSTERK UW NIEREN,
In en om de hoofdstad.
Rechtszaken
L. Franfeenberg - Albmaar
Haadseifeoekje.
Werp dat lusteloozc, afgematte gevoel van
u, en herwin uw gezondheid en energie door
uw nieren te helpen om de schaddijke en
kwaaddoende vergiften uit uw bloed te filtree-
ren. Maak uw leven weer tot een lust! Die
pijn in de lendenen, die urinestoornissen, dat
yermoeid, zenuwachtig, uitgeput gevoel, die
•hoofdpijn en duizeligheid kunnen alle te
w ij ten zijn aan nierzwakte, eni deze kan over-
wonnen worden.
Piekeren helpt u niet. Word {link en ge-
zond door het gebruik van Foster's Rugpijn
Nieren Pillen. De tijd bewees, dat drt speci-
fieke niergeneesmiddel aan de niereni juist die
jversterkende hulip geeft, die zij noodig heb
ben en deze organen bijstaat om het bloed
'volkomen en tefdege te zuiveren.
Door nieuwe k'racht aan de verzwakte nie
ren te geven, kunnen Foster's Pillen kwellen-
de nierverschijnselen als rheumatiek, isehias,
spit, waterznucht, niersteen en blaasontste-
king verlichten en voorkomen.
Duizenden in Holland danken hun tegen-
woordige goede gezondheid aan de genezen-
de eigenschappen van dit niermiddel. Begin
nog heden met het gebruik en zie hoe snel gij
een flinke gezondheid hunt herkrijgen.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken en
drogisten a 1.75 per f.lacon.
-Verkeers-
CCXL.
lets ovetr Van Heutsz' uitvaart
problemen.
De plechtige uitvaart van wijlen den oud-
Gouverneur-generaal van Heutsz heeft onder
groote beslangstelling van duizenden Amster-
dammers plaats gehad. Er was alle reden
voor hen om zich tijdig een goede standplaats
te verzekeren, ten einde de gelegenheid te krij-
'gen dezjen merkwaardigen begrafenissioet
Jiangs zich te zien voorbijtrekken, want een
'dergelijk openbaar huldebetoon aan een groo
i ten doode is iets wat in een menschenleven
j zelden voorkomt. Het groot militair vertoon,
dat wij nu hebben aanschouwd in de straten
I der hoofdstad; die tallooze hoofdofficieren en
i reeds sedert vel6 jaren gepensioneerde officie-
ren, die in Indie den lande hebben bediend en
onder wie-er velen waren, die roemvolle feiten
in hun geschiedenis mogen aanwijzen, dat al
les vormdie zeker een geschiedkundige gebeur-
tenis van de allergrootste beteekenis.
Of al mijn stadgenooten zich daarvan vol
doende bewust waren; of zij alien begrepen
1 hebben, genoeg beseften wie de man geweest
is, wiens nagedachtenis op zoo schitterende
wijze wend gehuldigd en die in ons rijk, aan
gindsche zijde van den evenaar zulk groot
werk heeft verricht ik heb reden gehad het
te betwijfden. Zeker, er zijn er natuurlijk dui
zenden geweest, die vol eerbied voorbij zich
zagen gaan het stoffelijk overschot van een
onzer grootste mannen en eerbiedig het hoofd
ontblootten hem ten laatsten groet, doch ik
iheb mij toch geweldig geergerd over die tal-
loozen om mij heen, die alleen uit nieuwsgie-
Higheid keken naar hetgeen daar plaats had
en zich niet de moeite gaven, al was het
slechts uit eerbied voor de majesteit van den
dood, even een eerbiedigen groet te brengen
en nog meer hinderde'het mij zelfs opmerkin-
gen over den man, die daar ter laatste rust-
pi aats werd gebracht, te hooren, die getuig-
den van totaal gemis aan besef van hetgeen
Van Heutsz voor zijn land en voor de gewes-
ten in Indie is geweest. Daar is blijkbaar in
de grootte stad des lands, die haar bloei woor
zulk een groot deel te danken heeft aan dege-
nen, die in Indie ons rijk wisten te vestigen,
•nog reden genoeg om door goed, onbevoor-
oordeeld, onpartijdig geschiedenis-onderwijs
over Indie, in het licht te stellen wat mannen
als Van Heutsz en de grondleggers van ons
,werk daar ginds. voor Amsterdam misschien
wel het meest, zijn geweest. Dat aan hun
,werk fouten, hebben gekleefd, wie zou het dur-
1 yen ontkennen, doch dat is, dunkt me, een re
den te meer om hun persoon, geplaats in den
tijd waarin zijn leefden, te schetsen. We mo
gen ons te Amsterdam wel zeer gelukkig ach-
ten, dat we hier thans kunnen wijzen op ons
Koloniaal Instutuut, waardoor de belangstel-
ling in alles wat Indie betreft ontegenzegge-
lijk bij: de Amsterdammers hoe langer hoe
meer zal worden bevorderd hetgeen wel
noodig is.
Het zou geen ?in hebben hier thans meer
neer te schrijven over de plechtige uitvaart
zelf; ieder uwer heeft dienaangaande in de
dagbladen de uitvoerige beschrijvingen kun
nen lezen. Ik teeken alleen nog even aan, dat
onder al die mdlitaire detaohementen der ver-
schillende wapens, die den stoet hielpen vor-
men, dat der I ndische militairen ongetwijfeld
de grootste aandacht trok. Het was dan ook
wel een eigenaardig gezicht daar tusschen al
die blanke menschen op te merken dien troep
bruine soldaten uit onze overzeesche gewesten,
hun hoofd niet gedekt door de leelijke grijze
■helmen van onze na-den-oorlog-tijd, maar
door die groote bruine hoeden, waaronder die
kleurige gezichten zoo typisch uitkeken
daar waren kranige Oosterlingen onder en
de tallooze eereteekenen, die hun borst sier-
den, bewezen voldoende, wat deze bruine
broeders gepresteerd hadden voor het land
van de Koningin van Holland, hewelk zij
voor het eerst aanschouwd hebben. Het zou
•niet onaardig zijn wanneer men eens zou kun-
nen afluisteren wat zij straks aan hun familie
en vrienden in Indie te vertellen zullen hel>
ben van het Nederland, waarvoor menigeen
onder hen zijn leven heeft veil gehad, en van
die groote „Kotta" Amsterdam en de begra-
fenis van generaal Van Heutsz.
Vermoedelijk zal geen hunner zich bewust
zijn geweest, dat in diezelfde stad, waar hij
hielp ter ruste brengen het stoffelijk overschot
•van den man, die zoo stevig ons bewind in In
die bevestigde, juist drie eeuwen geleden on-
;eveer, in 1625, woonachtig was en in het
huwelijk trad de grondlegger van ons gezag
in Indie, de Gouverneur-Generaal Jan Pie-
tersz. Coen. In dat jaar ging hij ten tweede
male als opperste gezaghebber naar Indie,
om nooit naar het vaderland terug te keeren.
doch vier jaren later te Batavia zijn laatste
rustplaats te vinden. En nu, drie eeuwen later,
is de man, die de krachtige bevestiger is ge
weest van hetgeen Coen gegrondwet had, te
Amsterdam ten grave gedragen
De lange begrafenisstoet, die door zulk een
groot deel der stad had te gaan en dan nog
wel in het begrafenis-tempo, heeft j.l. Dori-
derdag nog eens duidelijk doen zien van hoe
enorme Deteekenis Eet vereker In de2e groote
stad geworden is. Het kon nu eenmaal niet
anders, het verkeer van trams en alle andere
voertuigen moest wel geruimen tijd stop wo:-
den gezet in die straten, welke de stoet door-
trok en verhinderde uiteraard ook dat ver
keer over de kruispunten van andere straten
Menigeen, die er belang bij had dien ochtend
of in een deel van den namlddag spoedig een
bepaald punt dfei- stad te bereiken, zal wel ge-
mopperd hebben over het ongerief, dat hij on-
dervond. Dan, dergelijke gebeurtenisst n als
deze begrafenis komen slecht hoogst^zelden
voor, maar het bewees des te meer hoe ver-
standig het van de politie-autariteiten is als
zij: optochten, door een of andere vereeniging
op touw gezet, in den regel slechts toelaten op
Zaterdag- of Zondagmiddagen, wanneer de
zakenmensohen niet door het tijdelijk stopzet-
ten van het tramverkeer geschaad worden.
Nog meer is echter de vorige week ge-
bleken hoe door den geweldigen uitgroei der
stad, in de laatste vijftig jaren vooral, ver-
keers-belemmeringen zijn ontstaan, die zoo
spoedig mogelijk uit den weg dienen te wor
den' geruimd, hetgeen echter bovenal om fi-
nancieele redenen wordt uitgestelden uitge
steld tot in den treure.
Mij is verteld en ik heb niet de minste
reden aan de juistheid te twijfelen dat men
bij het bepalen van den weg, dien de begrafe
nisstoet van Van Heutsz zou hebben te volgen
om de Oosterbegraafplaats in de voormalige
Watergraafsmeer thans gemeente Amster
dam te bereiken, voor de groote moeilijk-
heid stond hoe met zulk een langen stoet de
spoorwegrails aan het einde der Linaeus-
straat over te komen, aangezien daar elk
oogenblik weer de afsluitboomen dienen te
worden neergelaten. Het is daar ter plaatse
steeds een ellende voor het voertuigen- en
voetgangersverkeer, want op deze drukke
ceintuurbaan, waarover de treinen tusschen
Centraal-Station en Weesperpoortstation
gaan, alsmede een enorm goederenvervoer,
staat het treinverkeer nagenoeg nooit stil. Er
is dan ook over gedacht den' begrafejnisstoet
te laten gaan langs de Weesperzijde en dan
verder langs den hoofdweg, die Amsterdam
met het Gooi verbiedt, tot den anderen kant
der Kruislaan, waaraan de begraafplaats ge-
legen is; dan zou men ook wel een spoorweg-
oyergang hebben te pass-eeren gehad, doch
niet op zulk een druk punt van treinverkeer.
Hiervan is echter niets gekomen, omdat er
prijs op werd gesteld, dat de stoet het Kolo
niaal Instituut buiten de Muiderpoort zou
voorbijtrekken.. Men heeft het ten slotte met
de spoorweg-autoriteiten klaar weten te spe-
len, doch toch is die spoorweg-overgang aan
de Linnaeusstraat oorzaak geweest, dat de
stoet later dan bedoeld was de begraafplaats
bereikte.
Misschien zullen nu de autoriteiten in de
volgrijtuigen, die deze verkeersbelemmering
gezien hebben, overtuigd wezen, dat de groote
uitbreiding, welke Amsterdam aan gene zijde
van die spoorbanen verkregen heeft het bou-
wen van een spoorwegtunnel daar ter plaat
se, waarop reeds sedert jaren is aangedron-
gen, dringend noodzakelijk heeft doen worden
en eindelijk eens tot aaden moet worden
overgegaan. Ze kunnen dan tevens eens her-
innerd worden aan een dergelijke, niet minder
verfoeide verkeersbelemmering door de spoor-
wegovergangen bij het Muiderpoortstation..
De Insuiinde buurt aan gene zijde der spoor-
baan is in de laatste jaren gegroeid tot een
stad op zich zelve, doch nog altijd „steeds"
gesloten boomen en verder het „genot" van
een hooge, niet overdekte voetbrug voor voet-
gangers. Al jaren en jaren roept men in dat
deel der stad: „Geef ons toch een tunnel on
der die spoorbaan!" en steeds is hetzelfde
anfwoord: ..Spoorwegbezwaren, veel te kost-
baar!", alsof bezwaren er niet zijn om te wor
den opgelost en het geld wel te vinden zou
zijn, als men slechts ernstig wilde.
Doch wie weet of de uitvaart van Generaal
Van Heutsz de autoriteiten, die tot dusverre
de noodzakelijikheid van verbeteringen in dat
deel onzer stad niet voldoende beseft hebben,
omdat zij de verkeersbelemmering aldaar
nooit met eigen oogen aanschouwden, thans
eindelijk tot andere gedachten zullen komen.
Ware zulks het geval, de naam van den groo-
ten ontslapene zou niet alleen in dankbare
herinnering blijven in het verre Indie, doch
ook in het „Insulinde" te Amsterdam.
SINI SANA.
- VOOR DEN KANTONRECHTER.
Zitting van Vrijdag 17 Juni.
GEMEiEN MET VOLLE EN
OVERMAAT.
Twee hartstochtelijke beoefenaars van de
edele visscherijsport uit Zaandam waren op
7 Mei door een rijkspolitievaartuig-overvallen,
terwijl zij bezig waren met aaldobbers in het
vischwater de Stierop. Het bleek den com
mandant van de politiemotorboot dat de aan-
gehoudenen wel in het bezit waren van een
vischacte, doch geen schrifteiijke vergunning
ven den rechthebbende op het vischwater
konden toonen. Bovendien werd in hun bezit
gevonden een verboden vischtuig, in casu een
aalzegen. De heeren verdachten waren heden
niet aanwezig, doch hadden een schriftelijk
bewijs van vergunning ingezonden, hen uit-
gereikt door de gebroeders Dil te Koog aan
de Zaan, doch volgens den getuige Dirk Dil
hadden deze leden der beroemde Dillen-fami-
lie geen recht op bedoeld vischwater. Waar
het hier bekende stroopers gold, gaf de kan-
tonrechter hen de voile laag door het opleg-
gen van 2 X-/ 15 boete of 2 X 10 dagen
hechtenis, met verbeurdverklaring van het in
beslag genomen vischtuig.
GETROKKEN AAN HET KORTSTE
EINDJE.
Met prijzenswaardige ambitie werd voort-
ezet de behandeling van het simpele water-
eidingzaakje tegen een bejaarden slager te
Schermerhorn. Veldwachter van Leeuwen be
vestigde de verklaring van den slager wat
betrof de onaangenaamheden met zijn buren
omtrent het eigendomsrecht van een stukje
grond, doch aangezien per saldo deze verwik-
kelingen den slager niet van zijn verplichting
tot aansluiting onthieven, werd hij veroor-
deeld tot 2 Boete of 2 dagen hechtenis.
OOK DE ARBEIDER HEEFT
RECHTEN EN PLICFITEN.
Een 18-jarige opperman, in dienst van met-
selaar Jonkers te Heerhugowaard^ had .ver-
zuimd ten kantore van den Raad van Arbeid
een rentkaart aan te vragen, ten einde deel-
achtig e kunnen worden aan de zegeningen
der overvloedlge ouderdomsrente a 300 centen
per week.
Voor ditmaal was het niet dus eens de
baas, maar de knecht die er inliep en zijn on-
achtzaamheid gestraft zag met 3 boete of
3 dagen hechtenis.
DAT EITJE WE'RD TE BROEDEN
GEZET.
Een 41-jarige uitvoerder van bouwwerken
te Hieiloo stond terecht omdat hij op 8 Juni
een werkman beneden den lSjarigen leeftijd
op een steiger had te werk gesteld, zonder
daarbij de noodige veiligheidsmaiatregelen te
nemen. De baas erkende het feit, maar het
betrof hier een grooten jongen, die bijna den
18-jarigen leeftijd had bereikt en daardoor
was onopgemerkt het voorschrift verwaar-
loosd.
Eisch f 6 boete of 4 diagen hechtenis. Uit-
sjiraak over 14 dagen.
DE FORMALITEITEN MOET EN IN
ACHT WORDEN GENOMEN.
Een koekfabrikant te Alkmaar, die terecht
moest staan ter zake overtreding der Ar-
beidswet, had zijn belangen toevertrouwd
aan mr. A. Prins aldaar
De verdediger stelde zich tevens voor als
gemachtigde, maar de kantonrechter wensch-
te dit niet a bout portant te accepteeren. Hij
gelastte de verschijning van den verdachte
in persoon, ten einde op onverwachte juridi-
sche slimmigheden voorbereid te zijn en stel
de de verdere behandeling dezer zaak uit tot
de volgende week.
ZIJN MONDWERK HAD NIET 'it
GELEDEN.
Een klein mannetje van 50 jaar kwam, ge-
wapencl met een wandelstok, het gerechts-
zaaltje binnen stappen en stelde zich voor als
handelaar in roomijswafeltjes. Als zoodanig
had hij met zijn verfrisschingsvoertuig op
den Dirk Duivelsweg bij de Friesche brug
een verboden standplaats ingenomen Het
venteje verklaarde nu met bewonderenswaar-
dige radheid van tong dat hij reeds 7 jaar
lang bedlegerig was geweest. Nu was hij in
zooverre hersteld, dat hij persoonlijk iets kon
bijdragen tot zijn levensonderhoud en dit
werd hem nu weer bemoeilijkt door de poli
tic, die hem verbood een standplaats in te ne
men op de plek, waar een andere roomijs-
negociant, een gebrekkige kleermaker, ver
gunning had, op tijden dat die kleermaker
met zijn roomijs-installatie afwezig was. Dit
alles klonk nu wel heel mooi en 'meelijwek-
kend, doch in het proces-verbaal werd een
heel ander liedje gezongen. Het bleek, dat
het ziekelijke mannetje een vervaarlijk groo
ten mond' tegen den agent had opgezet. On
der vloeken en razen had hij geweigerd aan
de lastgeving om in te pakken te voldosii.
Voorts had hij den agent geadviseerd liever
naar de woonwagens te kijken en de smade-
lijke vc-ronderstelling er bij gevoegd, dat de
agent dit niet durfde.
De kantonrechter verloor eensklaps alle
sympathie met dit wonderbaarlijk genezen
iismannetje en veroordeelde hem tot niet min
der dan 6 boete of 6 dagen.
OOK 'N REUZEBETREKKING.
Aan 'n taxichauffeur uit H. H. Waard, te
Alkmaar in betrekking bij 'n ondernemer met
een wagentje, was op 10 Juni een bonnetje
uitgereikt, omdat het nummerbord van zijn
voertuig geschilderd was met zwarte letters
op 'n witten ondergrond. Voorschrift is blauw
op wit. De verdachte erkende het feit. Hij had
zelf ook al den patroon gewezen op de over
treding maar die had gezegd: Ga jij nu
maar rijden dan kom ik direct met een ander
bordje, wat hij ook werkelijk deed; doch in
dien tijd had het onheil zich reeds voltrokken.
De kantonrechter overwoog den patroon zelf
eens te ontbieden, maar volgens verdachte
was deze als liedjeszanger de wijde wereld
in. De taxi behoorde aan een bankinstelling
te Haarlem en deze had den chauffeur toege-
staan te blijven rijden tot hij zijn niet ontvan-
gen safaris had inverdiend. Bij zooveel ramp-
spoed kon de kantonrechter het oog niet
droog houden en hij: legde den goeden slok-
ker, daar d;e wet nu eenmaal gehandhaafd
moet worden f 1 boete of 1 dag op.
DAT WORDT DAAR "N WINST-
GEVEND ZAAKJE.
Een lange 24-jarige tuinder uit Heems
■kerk was op Tweeden Pinksterdag zoo vrij-
postig geweest met zijn uitverkorene door den
tunnel te fietsen bij den Bergerweg te Alk
maar. Hij' beweerde nu zeldeh Alkmaar te be-
zoeken en niet op het verbodsbord te hebben
gelet. De kantonrechter vermoedde echter
dat verdachte het wel te druk zou hebben ge
had met zijn meisje en legde hem verzach-
tende omstandigheden in aanmerking nemen-
de, ook hij was eenmaal jong, 6 boete of 3
dagon op.
DAT REMMETJE VOLDEED NIET
AAN DE EISCHEN.
Een 24-jarige loodgieter uit Broek op Lan-
gendijk, die zich op 2 April overgaf aan de
genoegens van de motorsport, ondervond te
Alkmaar aan den Friesohen weg. dat het niet
alles goud is wat er blinkt. Zijn motor werd
door de politie geinspecteerd en zij bevond
dat de handrem niet werkte. Het verzuim van
een behoorlijke inspectie, die ook den berijider
ten goede komf, kwam verdachte heden te
staan op 3 boete of 3 dagen.
Hit Ktusland.
brengt door directeu inkoop in het Buitenland
steeds HET MEUWSTE in
l»AME&TAS€HJES.
HYGSeNE- EN
VE6LIGHEIDSHOEKJE
Bij olie> of benzinebrand,
Blusch niet met water, doch met
zani.
GEZONDHEIDSRAAD.
riirEifiiri
OPLOSSINGEN ©ER RAADSELS UIT 'T
VORIGE NUMMER.
Voor grooteren.
K
o
o
R
T
k
T
o
T
T
o
R
o
O
s
2. Piet Hem.
3. Glasgow, Galg, wol, glas, was.
4. Barcelona.
Voor kleineren.
1. Berk, el; berkel.
2. Maakte Jacob aanmerking op mij'n
schrijven? (jacoba).
Weet u ook, hoe lang er dagelijks ge-
werkt wordt op dat kantoor? (Gerda).
Wij gaan eerst wandelen, al regent het.
(Lena).
Hier is het boek; wat heeft Leo Hoebe't
sierlijk ingepakt! (Betsie).
3. Eind, hoven; Eindhoven.
4. Hommel, rommel, Dommel.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
1. Kruisraadsel.
Op de kruisjeslijnen komt de naam vat
een stad in Noord-Holland.
X
X
X 1
1 X
xxxxxxxxx
X
X
X
X
1° rij een klinker.
2° een rivier in Beieren,
3° een zoute vloeistof.
4° een voorwerp, dat dient om afval
in te werpen.
5° 't gevraagde woord.
6° een stad in Noord-Afrika.
7° een rivier in Duitschland.
8° een lichaamsdeel van een dier.
9° een medeklinker.
2. Mijn geheel wordt met 8 letters geschre'
ven en noemt een vrucht.
5, 6, 7, 8 is een verkorte jongens- en een
dito meisjesnaam.
Een 5, 3, 4, 8 is een wapen, een Indische
dolk.
Een 2, 1, 3, 5 is een vaartuig.
Een 8, 6, 5 is een heerenkleedingstuk.
Een 2, 1, 8 is een zangstem.
3. Ik bij een viervoetig, heel vlug dier, dat
goed klauteren kan. Onthoofdt men
mij, dan word ik een badplaats in
Duitschland.
4. Welke knolvrucht kun je, maken van:
man as e r
Voor kleineren.
1. Mijn geheel wordt met 8 letters geschre-
ven en noemt een dorp op de Veluwe.
Een 2, 2, 6 is een tijdsverloop.
Een 6, 7, 8 hoort bij een kippenhok. y
1, 5, 7, 8 is een verkorte meis-jesnaatn.
4, 2, 6, 7, 8 is een ander woord voor sta>
ren, lang op een plaats kijken.
Een 4, 2, 3, 3* 7, 1 is een gang door een
berg.
2. Met m lig ik op den grond, met r ben il
een knaagdier, met k een huisdier en
met g een opening. Wie raadt deze
woorden?
3. Ik ben een ander woord voor gil. Ont
hoofdt men mij, dan word ik een ander
woord voor spleet of nauwe opening.
Onthoofdt men mij nu ten tweede
male, dan word ik de gebiedende wijf
Z van een werkwoord.
4. Op de zigzagkruisjeslijn komt de naam
van een stad in de prov. Groningen.
X 10 rij een roofdier.
X 2° een deel van een voer-
X tuig.
X 3° 'n deel van fe gezicht
X 4° een stad in Zeeland.
X 5° iets, dat een teeken
X van vroolijkheid is.
X 6° een warme drank.
fX 7° een vette vloeistof.
X 8° een jongensnaam.
9° een ander woord voo?
moeras.
10° iets. dat dikwijls bij
een huis hoort,
(Nadruk verboden).
Terroristische waanzin.
De talrijke nederlagen, die de Sovjetregee-
ring den laatsten tijd heeft geleden, hebben de
bolsjewistische leiders prikkelbaar gemaakt,
hebben hen de onafwendbare nadering van de
ineenstorting xan hun macht aangetoond. Het
geknechte en onderdrukte Russische volk kan
door de bolsjewistische pers zoo bewerkt wor
den, dat het de waarheid niet kent, dat het ne-
derlagen voor schitterende overwinningen aan-
ziet (dit is overigens in een land, waar alleen
communistische bladen bestaan, geen al te
groote kunst), de bolsjewistische leiders we-
teO wel beter. Voor hen was de afbreking van
de diplomatieke betrekkingen door Engeland
een waarschuwing, dat het einde nadert. In
deze stemming van geprikkeldheid, van vrees,
van verwarring was de moord op Wojkow een
mokerslag.
Sommigen vergelijken den moord op Woj
kow met dien op Worowsky in Zwitserland.
Deze vergelijking gaat in veel opzichten niet
op. Als persoon kon Wojkow zelfs in de scha-
duw van Worowsky niet staan. Worowsky was
een van de weinige eerlijke bolsjewiki en een
van de werkelijk knappe koppen, die de regee-
rende partij bezat. Wojkow is echter een vol
komennulliteit geweest. Zijn eenige Verdienste
was, dat hij een van de leerlingen van Lenin
tijdens de ballingschap van den „grooten lei-
der" is geweest, dat hij tot de kliek behoorde,
die den toekomstigen „rooden czaar" (zoo
noemde kort geleden Kroepskaja, de weduwe
van Lenin, haar overleden echtgenoot) verge-
zelde tijdens zijn tocht door Duitschland. Zoo-
als de lezer zich wellicht zal herinneren, heeft
Ludendorf, om het Russische front geheel te
vernietigen, Lenin met zijn leerlingen in een
goed bewaakten trein over Duitschland naar
Rusland laten overbrengen. In dien trein zat
ook Wojkow. Later onderscheidde Wojkow
zich in Juli 1918 door den moord op czaar Ni-
colaas II en zijn gezin te organiseeren. Wojkow
zelf heeft wel is waar geen direct aandeel aan
den moord genomen, het vuile werk heeft hij
aan zijn ondergeschikten overgelaten, maar hij
organiseerde den moord, zorgde voor de noodi
ge chemicalien om de lijken te vernietigen,
verschafte den moordenaars alles, wat die noo
dig hadden om den laffen moord op de weer-
looze gevangenen uit te voeren.
Dat waren de verdiensten van Wojkow.
En dat was in de Sovjet-Unie genoeg om
recht te hebben op een goed betaald baantje,
om in staat te zijn op kosten van het uitge-
mergelde volk een lekker lui leventje te lei-
den. Wojkow bekommerde zich alleen om zijn
eigen pleizier; hij dacht alleen aan fijn chique
kleeren, aan zijn auto, aan zijn parfums en aan
zijn ontelbare liaisons.
Wojkow is geen Worowsky. En Kowerda is
geen Conradi. De moordenaar van Worowsky
beschikte over de noodige middelen om Wo
rowsky in een restaurant te volgen. Hij had
later het geluk door een onafhankelijke Zwit-
sersche rechtbank berecht te worden. Kower
da, de moordenaar van Wojkow, is een arme
jongen, die zijn laatste geld heeft gebruikt om
een kaartje naar Warschau te koopen, die te
Warschau honger leed en die nu wellicht voor
een standrechtbank zal verschijnen en dat in
Polen. De Zwitsersche regeering trok zich
niets van alle dreigementen van Moskou aan en
voor de rechtbank te' Lausanne was het van
geen belang, wat de gebieders te IVloskou zul
len zeggen over haar vonnis. Warschau ligt
niet ver van de Russische grens en de Poolsche
rechters, vooral militairen, zullen zeker niet
over dezelfde kalmte beschikken als hun Zwit
sersche collega's. De Poolsche regeering heeft
reeds eenige concessies aan de Moskousche
heerschers moeten doen en zij zal zeker niet
voor een terechtstelling van Kowerda terug-
deinzen, als dit dienstig zal zijn voor de goede
betrekkingen met de Sovjet-regeering. Dat wil
natuurlijk niet zeggen, dat wij de Poolsche
rechters van verkrachting der wetten willen be-
schuldigen. Maar de opgewonden stemming in
Polen in zoo groot, dat de rechters niet meer in
staat zijn onafhankelijk recht te spreken. Bo
vendien, door Kowerda aan een standrecht
bank over te leveren kan de Poolsche regee
ring den schijn bewaren, dat zij recht laat spre
ken en tegelijkertijd den bolsjewiki de zeker-
heid geven, dat de gymnasiast, die zich wilde
opofferen om den smaad te wreken, aan Rus
land aangedaan, terechtgesteld zal worden.
Dat het dien weg kan uitgaan, bewijst het
feit, dat de Poolsche autoriteiten, om den bols
jewiki pleizier te doen, vele Rusen, die niets
met den moord uitstaande hebben, hebben la
ten arresteeren, dat er overal bij Russen huis-
zoekingen worden gehouden, dat de Russen in
Polen geterroriseerd worden.
Dat de Sovjet-reegeering dat alles niet ge
noeg vindt, dat de bloeddorstige regeerders van
Rusland een lijk onvoldoende zullen achten als
wraak voor den dood van Wojkow, lag wel
voor de hand, maar dat de heeren van het ou-
de Kremlin in hun waanzin zoo ver zouden
gaan, als zij gegaan zijn, dat dacht men in west-
Europa niet.
In West-Europa maakten de menschen
zich wijs, dat de bolsjewiki „evolutioneeren",
dat zij zich langzamerhand wijzigen. Er waren
zelfs zulke optimisten, die dachten, dat geleide-
lijk de evolutje zoo ver zal komen, dat de bols
jewiki onmerkbaar een normale regeering zul
len vormen. De bolsjewiki hebben nu West-
Europa aangetoond, dat al die verwachtingen
volkomen ongegrond zijn, dat zij, die steeds
verkondigd hebben dat er geen sprake van
evolute bij de bolsjewiki kan zijn, gelijk hebben
gehad.
De Sovjet-regeering herinnerde zich haar
,,heroische tijden de tijden van de onbeperk-
te heerschappij van de Roode Terreur, de tij
den van het fusilleeren van honderden en dui
zenden gijzelaars, de tijden, toen elken dag in
geheel Rusland honderden menschen werden
doodgemarteld. In antwoord op dedaadvanden
gymnasiast Boris Kowerda liet de regeering te
Moskou 20 personen terechtstellen, die niets
met de daad van den gymnasiast uitstaande
hadden, die niet eens van het bestaan van den
geexalteerden jongen afwisten. En evenals in
die vreeselijke ,,heroische" tijden, geschiedde
deze moord zonder eenigen vorm van recht-
spraak, werd de moord uitgevoerd alleen op
bevel van de G. P. 0. E. (de politieke politie),
de tegenwoordige Tsje-Ka.
Begrijpt de lezer wel het verschrikkelijke
van deze moorden op menschen voor een daad,
bedreven door een ander, voor een daad, die
zij misschien veroordeelden? In de door de bols
jewiki gepubliceerde lijst van de 20 martelaars
vinden wij namen, die wij niet kennen, maar er
zijn ook namen van zeer bekende personen bij.
De eerste plaats onder hen neemt vorst Paul
Dolgoroekow in. Trouwens, de bolsjewiki heb
ben zijn naam ook opzettelijk aan het hoofd
van hun lijst geplaatst. Vorst Dolgoroekow was
een van de beste vertegenwoordigers van de
Russische aristocratie, een aristocraat in de
allerbeste beteekenis van het woord. Het was
een ridder zonder vrees of blaam, een man, die
alles veil had voor zijn overtuigingen, voor het
hartstochtelijk beminde vaderland. Iedereen,
die vorst Dolgoroekow heeft gekend (en er zijn
zeer weinig beschaafde Russen, die hem niet
kenden, al is het alleen van naam, al is het
alleen naar zijn daden) was vervuld met ont-
zetting, met afgrijzen, bij het vernemen, dat
deze zeventig-jarige man, die alle gevaren trot-
seerde om opnieuw Rusland te zien, om den
vaderlandschen bodem te betreden, dat deze
hoog geeerde grijsaard door de beulen van het
Kremlin werd doodgeschoten!
Deze daad getuigt alleen van de volkomen
verwarring, die te Moskou in de regeerende
kringen heerscht. Alleen menschen, die in t
nauw zijn gedreven, die den grond onder hua
voeten voelen wegglijden, konden zulk een
stommiteit begaan. Hoe groot de verwarring te
Moskou is, zien wij ook uit het potsierlijke
communique, dat de Sovjet-regeering heeft
gepubliceerd en dat als eenige handteekening
het woord ..Kremlin" draagt.
In dat merkwaardige stuk erkent de Sovjet-
regeering, dat den laatsten tijd in de Sovjet-
Unie zeer vele aanslagen op regeeringspersonen
hebben plaats gevonden, dat complotten overal
werden ontdekt, dat kruitmagazijnen werden
opgeblazen, dat, kortom, het volk in openlijken
opstand tegen zijn heerschers verkeert. En nog
eenige dagen geleden logen alle Sovjet-bladen
en zwoeren bij alles, wat een communist heilig
is (dat is weliswaar niet veel), dat er in Rus
land een volmaakte rust heerscht, dat er geen
vuiltje aan dfe lucht te bespeuren viel, dat al
de berichten over complotten, aanslagen enz,
alleen door de vijanden van het Sovjet-regime
gefantaseerd worden. Alleen volkomen anar-
chie, een algemeene verwarring was in staat de
Sovjet-regeering nu openlijk te doen erkennen,
dat zij gelogen had, dat het in Rusland kookt
en ziedt, dat de dag der bevrijding nadert.
Dr. BORIS RAPT.SCHINSY.
1.
