DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
UxraneinentspfJJs b!J voornitbetaltng per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 6 ct Adrertontiopr. 26 ct p re^elgrootere letters naar rllHl" H INWi
Brieves franco N.V. Book- en Handelsdr. vJt Herns. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Admlnktr. No. 3. Bedactie No. H.
WOEISDAG
No. 16?
Dft ntmmfer btsfaaf on 2 blatfen*
Honderd negen en twintigste laarganij
1927
Direcfeur: G. H. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
13 JIM
Dagelijksch overzicht.
De politieke loestand in Erank-
rijk. Nieuwe moeilijkheden.
De Vlootconferentie te Geneve.
Een belangrijke rede van Van-
dervelde.
Zoo is dan tenslotte na langdurige onze
ierheid de nieuwe Fransche kieswet toch aan
genomen, zij het eerst na versdieidene nacht-
zittingen der Kamer.
Waarschijnlijk zal de verandering, hier
door in de samenstelling der volksvertegen
I woordiging gebracht, van betrekkelijik om
v.vangrijken aard zijn, wat duidelijk wordt
tjwanneer men zich even de moeite getroost de
[geschiedenis van het parlementarisme in
efrankrijk slechts vluchtig te overzien.
Men moet dan tot de conclusie komen, dat
vanaf den aanvang der volksvertegenwoordi
Iging twee kiesstelsels bijna voortdurend in
■zwang zijn geweest, n.l. het lijststelsel en het
1 arrondissementstelsel. Terwijl bij het eerste
steeds op lijsten gestemd wordt, ingediend in
j bepaalde districten (waardoor dus ieder dis
strict een aantal afgevaardigden krijgt, even-
redig aan het aantal stemmen der inwoners
op een bepaalde lijst), bepaalt het arrondisse
mentsstelsel, dat ieder district (arrondisse-
ment) een afgevaardigde benoemen kan
Onmiddellijk springt het aanmerkelijk ver
schil in het oog. Imtners: terwijl bij het lijs
fenstelsel in hoofdzaak de principieele zijde
der verkiezing van belang wordt, daar de, kie-
zers minder met den candidaat dan wel met
de voorgestane programma's te maken hebben
geldt voor het arrondissementsstelsel meer de
persoonlijke voorkeur, welke men voor een be
paald candidaat hebben kan.
Beide stelsels zijn afwisselend aan bod ge
weest. Onder het keizerschap van Napoleon
III werd het arrondissementsstelsel uitge-
oefend. Na de ineenstorting van het tweede
keizerrijk bracht de republikeinsche regeering
het lijststelsel, dat als uitermate republi
keinsch werd beschouwd, in werking en dit
duurde zoo tot de groote crisis van 1889 al-
les omver wierp en het oude stelsel in eere
werd hersteld. Eerst in 1919 werd het lijst
stelsel weer toegepast en tot dit oogenblik
is de toestand niet meer veranderd.
Thans hebben de voorstanders van het ar
rondissementsstelsel opnieuw de overwinning
in de wacht gesleept en voorloopig zal het
dus met de gebruikelijke Fransche volksverte
genwoordiging, die slechts in weinig opzich
fen verschilde van de evenredige vertegen
woordiging, wel gedaan zijn.
De persoonlijke stemming heeft weer den
voorrang gekregen, met als waarschijnlijk
gevolg een belangrijke machtstoename d'
oppositiepartijen.
Men zal zich intusschen herinneren, hoe
door de kieswetdebatten de regeering in moei
lijkheden werd gebracht.
Nauwelijks zijn deze echter omzeild, of een
rieuw crisisgevaar komt reeds aanzetten,
want ook de financieele kamercommissie heeft
een manoeuvre tegen het kabinet op touw ge
zet.
Zoo ernstig is thans het gevaar, dat vrij al
gemeen de verwachting wordt gekoesterd, dat
de regeering dezen nieuwen aanslag op haar
gezag niet zal kunnen doorstaan.
Het gaat om het volgende: Er is over 1926
een begrootingsoverschot van ruim een half
milliard. Dit overschot moest in de amortisa-
tiekas gegtort worden. Maar stilzwijgend is
die belofte voorbijgegaan en er was een ac-
coord tusschen de partijen verkregen om dat
half milliard te gebruiken voor de verbete
ring der ambtenaarssalarissen, die een ver
hooging zouden krijgen, van 1 Januari 1927
af terugwerkende kracht hebbend. Evenwel,
de socialisten eischen, dat die terugwerkende
kracht zich zal uitstrekken tot 1 Januari
1926. De gematigden die vernomen had
den dat Poincare zulks zou weigeren en daar
op de kwestie van vertrouwen zou stellen, her
innerden zich de houding van het ministerie
in de tegen hen gerichte kieswethervorming
en besloten, dat, zoo Poincare andermaal een
beroep op de oppositie zou doen om te kunnen
aanblijven zij zich wel twee maal zouden be
denken alvorens maar steeds te dienen to
reddingsplank voor de regeering die de gemo
dereerden steeds in den sleek laat.
De groote vraag is nu wat zij doen zullenj
of met de socialisten en communisten in dit
geval meestemmen of zich onthouden In
beide gevallen is het ministerie hoogst ernstig
a gevaar.
Zeer teekenend is't, dat de commissie van
hnancien met 13 stemmen voor en met enkele
Fgen (de gemodereerden hebben zich onthou
den; zieh uitgesproken heeft voor de verhoo-
feruS"v,/erkcnde kracht tot Januari
'926, niettegenstaande Poincare tot twee-
•naal toe was komen verklaren geen verder
strekkende terugwerkende kracht dan tot 1
Januari 1927 toe te staan en daarop de kwes
"e van vertrouwen te stellen.
In de wandelgangen van den senaat waar
J oincare zich eenige malen vertoonde, werd
1 v!i ^eParlemer|tareerd om den minister-pre
sident te bewegen een transactie te beproeven
Het vtrloop dezer zaak wordt in groote
spanning gevolgd, aangezien het minste wat
men kan zeggen is, dat het kabinet van een
gering incident tijdens de zitting afhangt.
Terwijl in Frankrijk de moeilijkheden mat
den dag toenemen, confereert men te Geneve
rustighjk voort over de vlootbeperking en
aarverwante kwesties.
Maar veel voortgang wordt daarbij uiet
gemaakt.
Het eenige vermeldenswaardige is wel, dat
heden of Donderdag de Maanaag j.l. uitge-
stelde voltallige zitting zal gehouden worden
en dat de AmerikaansChe belangstelling
voor het Engelsche compromis-plan, waarvan
wij gister melding maakten, stijgende is.
Dat is het eenige vermeldenswaardige van
deze vrijwel nuttelooze en eindelooze conferen-
tie, waar men nog weinig anders gedaan
heeft dan zwaar geboomd over tedhnische
kruiser-details.
Vandervelde, de Belgische minister van
buitenlandsche zaken heeft bij de opening der
algemeene beschouwingen over de begrooting
van buitenlandsche zaken een belangrijke re
de gehouden over de buitenlandsche politiek
van Belgie, waarin hij achtereenvolgens be-
handelde de economische betrekkin,gen met
Frankrijk, de verhouding met Nederland na
de verwerping van het Belgisch-Neder-
landsch verdrag, de moeilijkheden met Lu
xemburg enz.
Spreker besloot zijn uiteenzetting met een
verheerlijking van den geest van Locarno die
niet mag verloren gaan, maar wilde toch nog
den eisch herhalen, alvorens deze door verja-
ring mocht vervallen, de kwestie van de te-
rugneming der marken tot een oplossing te
zien brengen. Ook verheugde hij zich over de
uitbreiding van het aantal arbitrageverdra-
gen door Belgie met andere staten dezer
dagen nog met Portugal gesloten en ein
digde met te wijzen op het groote oeconomi-
sche en cultureele belang dat met een uitbrei
ding der verkeersmogelijkheden met de
Nieuwe Wereld is gemoeid. Te midden der be-
proevingen van de laatste jaren, aldus zijn
slotwoord, hebben wij er steeds naar gestreefd
ons als goede Europeanen te gedragen. Den
dag dat Lindbergh gekomen is, hebben wij,
meer dan ooit, het bewustzijn gehad ook we
reldburgers te zijn.aldus van der Velde.
Buitenland
BELGIe.
VERKLARINGEN VAN MINISTER
VANDERVELDE.
BELGIe's GEZ1NDHEID ONVER-
A'NDER'D.
De mededeelingen van jhr.
Beelaerts laten ruimte voor de
verwachting dat alle mogelijk-
heden voor oveivenstemming nog
niet zijn uitgeput.
Gistermidda-g zijn in de Kamer besprekin-
gen gehouden over de begrooting van Bui
tenlandsche Zaken. De minister van Buiten
landsche Zaken Vandervelde, gaf daarbij
o.a. een uiteenzetting van de politiek der re
geering en van zijn denkbeelden over de ver
houding tusschen Nederland en Belgie.
De heer Vandervelde zeide o. m.:
Met de Commissie voor Buitenlandsche
Zaken betreur ik ten zeerste, dat de verwer
ping van het ontwerpverdrag van 3 April
1925 door de Staten-Generaal, de pogingen,
welke de regeeringen van den Haag en
Brussel s-edert jaren hebben aangewend, om
het voor oorlogsche regiem te liquideeren en
aan de betrekkingen tusschen de twee buur-
staten een soiiden grondslag te geven, heeft
doen mislukken.
De verklaringen, welke de nieuwe minister
van Buitenlandsche Zaken in Nederland on-
langs heeft afge'egd, laten echter ruimte
voor de verwachting, dat alle mogelijkheden
om tot overeenstemming te geraken, nog niet
zijn uitgeput. Ik ben het gehseel en al met
minister Jhr. Beelaerts van Bldkland eens,
als hij bevestigt, dat beide landen elkaar niet
voorbij kunnen gaan, dat het niet alleen een
wederzijdsch, doch ook een Europeesch be
lang is, dat zij in goede verstandhouding
leven en als goede buien zich met elkander
verstaan.
Aan den anderen kant houd ik mij aan de
ze beiangrijke verklaring, dat Nederland niet
zal weigeren in beginsel tegemoet te komen
aan de Belgische verlangens op economisch
gebied, verlangens, die voortkomen uit de
aardrijkskundige positie van Belgie ten op-
zichte van Nederland. Die aardrijkskundige
ligging zou alleen al voldoende zijn, om de
daadwerkelijke aanspraken van Belgie ten
opziehte van de maritieme verbindingswegen
te rcchtvaardigen. Derge'ijke overwegingen
hebben de conferentie van L on den tot leid-
draad gediend bij de bestudeering van dit
vraagstuk, n.l. om aan Belgie goede verbin-
ding met het buitenland te verzekeren en het
vrije toegangswegen naar de zee en den Rijn
te verschaffen. Zij heeft er dan ook bij het
Verdrag van 1839 voor gezorgd, de ver-
plichtingen, die in dit opzicht op Nederland
rusten, vast te stellen. Maar sommige ver
langens. welke in het verdrag neergelegd
zijn, hebben discussie uitgelokt en meenings-
verschil doen ontstaan.
Voor goede verhouding in de
toekomsl.
De groote ontwikkeling van het verkeer
eischt echter gebieden-d, herhaling dezer on-
eenigheicf te voorkomen, ten einde in de toe-
komst de goede verhouding tusschen beide
landen te verzekeren. De algemeene verkla
ringen van den minister van Buitenlandsche
Zaken in Nederland, staan ons niet toe een
oordeel uit te spreken ovx-er de kwestie of hij
de oplossing van deze groote problemen in
letzelfde licht ziet als wij.
Maar indien men in Holland ten aanzieo
van de twee voornaamste punten: toegang
tot de zee en toegang tot den Rijn, geneigd
is rekening te houden met belangen, die niet
alleen die van Belgie zijn, zullen de minder
belangrijke vraagstukken gemakkelijk wor
den opgelost en zal Nederland ons evenzeer
bereid vinden om in een geest van vriend-
schappelijke samenwerking, rekening te hou
den met zijn wettige aanspraken.
Om een juis-t oordeel te vellen over de ge-
zindheid van Belgde ten opzichte van Ne
derland, zouden onze buren goed doen even
weinig waarde te hechten aan de activistische
manifestaties als aan de roerige uitnngen van
tegengesteldle minderheden, die van geen be
lang en onverantwoordielijk zijn.
Het is waar, dat de op^nbare meening in
Belgie, bij het vernemen van de verwerping
van het verdrag, algemeen pijnlijk getroffen
was, maar onze gezndheid ten opzichte van
Nederland is tot nu toe dezelfde gebleven.
Overtuigd van de rechtvaardigheid van
zijn zaak, heeft het Belgische volk besloten,
verwezenlijking te verkrijgen van zijn gewet-
tigde en onafwijsbare aanspraken, terwijl
het in zijn betrekkingen tot z-ijn Noordelijke
buren zal voortgaan met zich te houden aan
de edele geda-chte, die de Nederlandsche af
gevaardigde Jhr. van Swinderen op de Parij-
sche conferentie reeds heeft geuit, n.l. om van
beide vol'ken meer en meer te maken „under-
standi-ng souls", ziel-en, die elkander begrij-
pen en die door een goede verhouding en
vruchtbare samenwerking, hebben bijgedra-
gen aan de versterking van den vrede.
Opmerkingen bij het debctt.
Bij het op's ministers rede volgendfe debat
merkte de heer Herman Vos, afgevaardigde
van de Frontpartij, op, dat de verwerping
van het verdrag blffkbaar uitgelokt zou zijn
door het feit, dat de Belgische regeering
nimmer de politieke actie, welke zich na den
wapenstilstand in Belgie heeft ontwikkeld en
die ann-exatie van grondgebied beoogde, cate-
gorisch heeft verloochend. Spr. maakte met
afkeuring melding van de annexionastische
propaganda, die in Nedierlandsch Limburg
wordt gedreven.
Z. i. o-pent de verwerping van het verdrag
de mogelijkheid op nieuwe onderhandelingen
met Nederland, thans op betere grondslagen.
Minister Vandervelde antwoordde o. m.,
dat, indien vijandige manifestaties van eenig
belang tegen Nederland zouden zij voorgeko-
men, de Belgische regeerig zeker energieke
maatregelen zou hebben genomen om deze te
onderdrukken.
De minister besloot met te zeggen, dat een
verdrag niet moet geinspireera zijn door
eenige politieke bijgedachte. Nederland moei
echter begrijpen, herhaalde spr., dat het
voor Belgie een levensnoodzakelijkheid is,
uitwegen te bezitten naar de zee en naar den
Rijn. De reserve-clausules van een verdrag
kunnen twee landen niet beletten hand aan
hand te gaan.
DE ONTWAPENING VAN
DUITSCHLAND.
De Duitsche gezant te Brussel heeft nog-
maals een stap gedaan bij minister Vander
velde in verband met de verklaringen van De
Broqueville, den minister van landsverdedi-
ging, in den Senaat, over de Duitsche bewa-
pening en legersterkte. Vandervelde zeide ten
tweeden male toe, het verzoek van Von Kel
ler om mededeeling te krijgen van de docu-
menten, waarop De Broqueville zich bij zijn
verklaring steunde, aan den betrokken minis
ter te zullen overbrengem.
DE TWEE TALEN IN BELGIe.
De Vlaamsche actie tegen de tweetaligc
officieele berichten uit het Vlaamsche land,
volgend op het afscheuren in het Walenland
van de Vlaamsche vertaling van Fransche
officieele mededeelingen en berichten voor't
publiek bestemd, is de laatste dagen voort-
ge zet. In de provincies Antwerpen, Brabant,
West-Vlaanderen, in vele steden en dorpen
zijn honderden Fransche vertalingen met
zwarte verf overschilderd1.
VOLKENBOND.
DE INTERNATIONALE HULPUNIE.
De volkenbondsconferentie tot stichting
van een internationale hulpunie is gesloten
na de eenstemmige goedkeuring der conven-
tie. De directe hulpverleening der nieuwe unie
is thans beperkt tot een eerste noodleniging
bij buitengewoon zware rampen, die de eigen
hulpkrachten varf het geteisterde volk te bo-
ven gaan.
De toetredende staten hebben geenerlei an
dere financieele verplidhtingen dan een een-
malige bijdrage voor een aanvangsfonds.
Nederland zou bij toetreding zeven duizend
gulden moeten betalen.
Ondanks de prachtvolle slot-redevoeringen
over het edelmoedig idee Ciraolo hebben
slechts negen staten de conventie ondertee-
kend: Belgie, Bulgarije, Columbie, Cuba,
DuitsChland, Ecuador, Italie, Monaco, Span-
je Nederland heeft nog niet geteekend
CHINA.
DE HOUDING VAN TSJOE TEGEN-
OVER DE REGEERING TE PEKING.
Een tegenspraak en een bevesti-
ging.
Terwijl de Geneefsche bladen berichten,
dat Tsjoe, de vertegenwoordiger van de re
geering te Peking bij den volkenbond, reeds
per boot uit Napels naar China is terugge-
keerd, om rich daar ter beschilddng van de
nationalistische regeering te Nanking te stel
len, geeft de Chineesche delegatie bij den vol
kenbond een volstrekte tegenspraak van deze
berichten en zcgt zij, dat alleen Tsjoe's gezin
voor fcorten tijd naar China is teruggegaan
en dat hij zelf hoopt te volgen, ter wille van
een bezoek aan zijn oude moeder en dat de
reis geen politieke bedoelingen heeft. Uit goe
de bron werd echter verzekerd, dat Tsjoe
eenigen tijd geleden naar Peking getelegra-
feerd heeft, geen lust te hebben langer in
dienst van een rooverhoofdman te staan (be-
doeld is Tsjang tso Lin). Misschien heeft de
opgewonden Tsjoe hans weder spijt van zijn
optreden, doch dit telegram kenschetst zijn
tegenwoordige gevoelens over China.
EEN RUSSISCH-CHINEESCH
INCIDENT.
Koelies te Hankau in opwinding.
Renter meldt uit Hankau, dat het kantoor
van den Russischen adviseur, Borodin, door
een aantal koelies was aangevallen. Den koe
lies was bevolen, de bagage van Borodin (die
uitgezet is), naar het spoor te brengen. Er
ontstond twist tusschen de koelies en het per-
soneel van Borodin; en de koelies probeer-
den het gebouw binnen te dringen, niettegen
staande de politie dit wilde verhinderen. De
toestand werd uiterst gespannen en de gewa-
pende wachten van Borodin waren genood-
zaakt schoten te lossen oveT de hoofden van
de koelies heen. Hierdoor waren dezen ge-
dwongen halt te houden, doch zij wilden niet
weggaan. Pas door hen te dneigen met re
volvers wisten de Russen hen tot afdeinzen
te dwingen.
DUITSCHLAND.
COMMUNISTISCHE VERDICHTSELEN.
Over de te Berlijn gevonden ge-
raamten.
De Rote Fahne, het communistische or-
gaan, heeft over de geraamten, die te Berlijn
bij graafwerk voor de tunnelspoor zijn ge
vonden, een griezelroman gemaakt. Zij be-
weert dat op de plaats, waar het gebeente
gevonden is, in 1919 een groot aantal Spar-
taciers op bevel van Noske en Reinhardt
standrechtelijk zijn doodgeschoten. Het blad
plaatst op deze gebeurtenis ook een vloek-
gedicht waarvan de maker dezen sluipmoord
„ter eere van de Vorwarts" gepleegd noemt.
De Vorwarts weerlegt In den breed* dit
verzinsel en herinnert dat deskundigen heb
ben uitgemaakt, dat het gebeente ten minste
50 jaar in den grond heeft gelegen. Vermoe-
delijk is het afkomstig van een so'daten-kerk-
hof uit den Napoleontischen tijd.
Wanneer de Rote Fahne gelijk had, zou
zich toch wel een ooggetuige van dezen
„sluipmoord" aanmelden Maar er is letfer-
lijk niemand, die van een summiere terecht-
stelling van meer. dan 50 Spartaciers In
1919 iets weet.
Ondanks dit verweer van de Vorwarts
houdt de Rote Fahne haar beweringen in den
meest krassen vorm vol en noemt zij het amb-
telijk rapport over de vondst van den Berlijn-
schen president van politie Zorgiebel „drieste
leugens". Op grond hiervan dringen enkele
bladen op een proces aan, om de Rote Fahne
in de gelegenheid te stellen, haar beweringen
te staven.
FRANKRIJK.
DE ZIEKTE VAN CLEMENCEAU.
Clemenceau schijnt beterende te zijn. Zijn
omgeving denkt, dat de bronchitis, waaraan
hij lijdt als een gevolg van de griep van voor
enkele weken, spoedig genezen zal zijn en hij
binnenkort naar de Vendee zal kunnen ver
trekkken. Een blad, dat een oude veete me
hem heeft, beging de perfide den nadruk te
leggen op de verzwakking van zijn geestver
mogens.
HEVIGE ONWEDERS TE PARIJS.
Weer 20.000 telefoonnummers
gestoord en wel op den linker
oever.
De laatste dagen is Parij's door zware on
weders bezocht. Dat van gisteren was onge
woon hevig. De wolkbreuk, die ermee samen
ging, blijkt met name het telefoonverkeer ont
wricht te hebben. Dit geldt vooral den linker-
oever, waar drie centrales en wel Segur,
Vaugirard en Invalides in een en hetzelfdc-
huis zijn ondergebracht.
De kelder, waar de lijnen samenkomen, is
opnieuw overstroomd. Het water steeg er tot
drie meter. Dit is niet de eerste maal, dat dit
gebeurt, maar het geld ontbreekt om de be
trokken 20.000 aangeslotenen voor narigheid
te behoeden, die gedurende een tot drie maan-
den van alle verbinding verstoken zijn. De
ad-ministratie begint wel de lijnen van de mi-
nisteries en de gezantsChappen, die zeer tal-
rijk zijn in die wijken, te herstellen. De be-
langhebbenden hebben geen recht op schade-
loosstelling. Ook het telegraafverkeer met an
dere steden is grootelijks gestoord.
ENGELAND.
DE MO0RD OP OT1IGGINS.
Tien mannen zijn gisteren- voor den poli-
tiereehter te Dublin verschenen in verband
met den moord op minister O'Higgins. Na
de vaststelling van hun identiteit zijn zij tot
Maandag in voorloopige hechtenis gesteld
Dan komt hun zaak voor.
Een der beklaagden, een zoon van graaf
Plunkette zeide, naar men nog uit Londen
meldt:
Het is niet meer dan billijk, diat het pu
bliek en vooral onze vrienden weten, dat
geen van ons ook maar het minste van den
moord afweet. Te oordeelen naar de wijze,
waarop wij gearresteerd zijn, eenigen on-
zer niet voor de eerste maal blijkt het, dat
men ons als gesc-hikte lieden bcschouwt om
ons te arresteereo, als de politie met de zaa-k
geen raad weet.
O'Higgins wordt vandaag op staatskosten
te Dublin begraven. Te Londen wordt er in
de kathedraal van Westminster een mis van
requiem opgedragen. Gisteren zijn er weer
duizenden langs het lijk getrokken, diat op
een praalbed in de ambtswoning van den bur-
gemeester van Dublin is gelegd.
DE MOOR'D TE GIBRALTAR. U
Gratie voor Duffield.
Men meldde gisteren uit Londen:
Uit Gibraltar wordt bericht, dat die tei
dood veToordeelde luitenant Duffield, die
zijn kolonel heeft doodgeschoten, en aan
wiens geestvermogens getwijfeld werd, van
den gouveraeur gratie heeft gekregen. Zijn
straf is veranderd in levenslange gevange-
nisstraf. Een groote menschenmenigte trok
naar het huis van den gouverneur om hem
voor dit besluit te danken.
ONWEER EIN SLAGREGENS.
In verschillende steden van Engeland heb
ben Maandag weer onweders en slagregens
gewoed, die hoofdzakelijk overstroomingen
veroorzaakt hebben. Te Londen is het water
in een der stations van de Piccadilly-railway
binnen gedrongen, zoodat het verkeer ge-
staakt moest worden. Van-nacht hoopt men
het overtollig water weer te hebben geloosd.
Bij het onweer van Maandag zijn twee
mannen door den blikse-m gedood en is een
bakerkindje verdronken. Het kindje bevond
zich in een kelderwoning te Fulham, welke
door den overvloedigen regen overstroomd
werd.
Bij Smethwick spoelde een spoorbaa-n weg
onder een trein, die daar gestopt had, om-
dat het water tot boven de rails gestegen
was. Passagiers, die het gevaar zagien aan-
komen, slaagden er nog juist bijtijds in het
personeel van den trein te bewegen dkzen
wat op te trekken. Achter de laatste wagens
stortte toen de baan over 'n lengte van 80 M.
in een kanaal langs den spoorweg.
POLEN.
SPIONNAGE TEN GUNSTE VAN
RUSLAND.
Talrijke arrestaties
Naar de „Kurrier Porannij" meldt, heeft
de Poolsche politie in het gebied van Wilna
een wijdvertakte spionnage-organisatie, die
voor Rusland werkzaam was, ontdekt.
Dit spionnen-centrum had vertakkingen in
tal van andere steden en plaatsen.
Talrijke personen zijn gearresteerd.
SPANJE.
HET TANGERVRAAGSTUK.
Een vier mogendheden-conferentie.
Naar verluidt, is van Spaansche zijde de
wensch te kennen gegeven dat in aansluiting
op de onderhandelingen, welke met Frankrijk
over het Tangervraagstuk zijn gevoerd, thans
ook een conferentie onder deelneming van En
geland en Italie zal plaats hebben.
De Times" herinnert eraan, dat de onder
handelingen over de kwestie Tanger, welke
nu al geruimen tijd tusschen Spanje en
Frankrijk worden gevoerd, op het doode punt
zijn gekomen, daar de Spaansche regeering
haar eisch handhaafttoezicht van Spanje op
de politie in het internationaal gebiea.
Dat is de reden, zegt het blad, waarom is
voorgesteld, de conferentie der twee mogend-
heden, welke thans in Parijs gehouden wordt,
uit te breiden tot een Vier mogendheden-confe
rentie, een conferentie dus, waaraan ook En
geland en Italie zullen deelnemen.
Er zijn aanwijzingen, volgens de „Times",
dat bedoelde mogendheden op dit voorstel
zullen ingaan. j
JOEGO-SLAVIi.
HITTEGOLF IN JOEGO-SLAVIe.
Groote boschbranden
Te Bdgrado heerscht sinds eenige dagen
een geweldige hitte. In de schaduw werd
46 gaden vastgesteld.
In Serajewo is tengevolge van de groot*
droogte brand uitgebroken.
Volgens de „Wieme" zijn in Bosnie groot*
boschbranden uitgebroken, vooral in de om-
geving van Han Piessak, waar rich eel
jachtslot van koning Aliexander bevindt. Et
zijn hulptroepen onderweg om de branden
te local iseeren.
RUSLAND. i
CYCLOON.
80 personen omgekomeru
Uit Moskou wordt gemeld, dat de stad No-
worossysk door een cpcloon geteisterd is.
Volgens tot nu toe ontvangen berichten kwa-
men tachtig personen om het leven en werden
er twintig gewond. Ook in Kertsch is groot<
schade aangericht.
GROOTE OVERSTROOMINGEN.
Talrijke doo'den.
Doordat de rivier Tschar nabij Lukoyanow
buiten haar oevers is getreden, is de prwin-
cie Nisjni-Nowgorod, volgens berichten uit
Moskou, overstroomd. Talrijke personen zijn
om het leven gekomen.
Honderden huizen en vele bruggen zijn
verwoest. Telegraaf- en telefoonverbindingen
zijn gestoord.
Te Lukoyanow zijn de bewoners op de da-
ken van hun huizen gevlucht.
TERECHTSTELLINGEN.
De arrestaties en executies in sowjet-Rus
land houden, volgens berichten uit anti-bolfr
jewistische bron, nog steedis aan. Tot de meer
belangrijke gevallen van de laatste dagen be-
loort dat van een 11-tal personen, die, onder
,>eschuldiging van spionnage ten bate van
?oemenie, ter dood verooraeeld en bereids
gefusilleerd zijn. Een verzoek om gratie,
dat voor deze personen was ingedfojd. is
MAARSGHE GOURANT.
