DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Voor bet Neutrals
Centraie Ziekenhais.
Uit den Alkmaarschen Raad.
Honderd negen en twintigrte Jaargang
iloouiiemeiitsprijs bij vooruitfoetaling per 3 maanden f2—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootcre letters naar plaatsrttlnito.
Brieyen franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoorddin C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33.
zaterdag
Wo. 165
Dif nmnmer besfaat uit 3 blade""
1927
Direcleur: G. H. KRAK.
Hoofdredacteui Tj. N. ADEMA.
16 JlJIil
Wij ontvingen deze week de volgende
bijdragen voor de 3? en laatste inzameling
ten bate van het Neutrale Centraie Zieken-
huis:
Van den heer Van't Hot als
halve opbrengst van de rij-
wielstalling2.60
Een oud-patient 1.
Ingezaraeld op een Zilveren
huwelijksfeest te Scbermer-
hom12.60
Van de bruiloft van Kloris
en Roosje1-80
Opbrengst etsjes onder mot
to „Vivat Gymnasium" 24.
Vervolg bijdrage van den
beer Jb. C50.
komst van een enthousiaste groep redac-
teuren te vernemen, dat hij de voorpagina
van onze courant wel voor ernstiger lec-
tuur kan gebruiken omdat de tienduizend
gulden door een dankbare groep lezers tij-
dens zijn vacantie ruimschoots volteekend
zijn geworden.
Totaal 92.
Bij den penningmeester van het hoofd-
comite, mr. Moens alhier, is deze week
niets binnengekomen.
De vorige week was bijeen 7415.75Y2
Bijgevoegd van beide inza-
melingen92.
- In totaal dus thans 7507.751y2
Rijk worden is voor een rijwielbewaar-
der niet weggelegd, althans niet tijdens een
Alkmaarschen wielerwedstrijd, want dan
zijn er gewoonlijk meer fietsen op de race-
baan dan in de bewaarplaats.
Des te meer waardeeren wij het dan
ook, dat de heer Van't Hof ons nog eens
de helft van zijn verdienste voor het Zie-
kenhuis is komen afdragen.
Een oud-patient bracht ons een gulden,
blijkbaar uit dankbaarheid dat hij weer be
ter is en het Ziekenhuis niet meer noodig
heeft.
En verder blijkt weer eens voor de zoo-
veelste maal, dat bruiloften van allerlei me-
tafll "bijzohder geschikte gelegenheden zijn
om een inzameling voor het Ziekenhuis te
houden.
Blijkbaar zijn op dergelijke gedenkdagen
alle familie-leden zoo ontroerd, dat zij het
zelfs niet over hun hart kunnen krijgen een
knoop van hun vest in het hun voorgehou-
den zakje te stoppen, zoodat de ijverige
nicht of neef, die met dat zakje rondgegaan
is, er allemaal dubbeltjes en kwartjes uit te
voorschijn kan halen.
Zoo is er op een zilveren bruiloft te
Schermerhorn weer 'n bedrag van 12.60
gecolledeerd, dat wij, met dank aan de
milde gevers, voor het Ziekenhuis in ont-
vangst hebben genomen.
Kloris en Roosje zijn ook weer ge-
trouwd voor de hoeveelste maal zou"
hun bruiloft al gevierd zijn?
Maar voor't eerst van al die trouwpar-
tijen, is Roosje persoonlijk op het redac-
tiebureau geweest om ons van het nog
maar kleine inkomen van Kloris 1.80
voor het Neutrale Ziekenhuis af te dragen.
Mogen alle toekomstige Klorissen en
Roosjes het weldadig hart hunner voor-
beeldige ouders bezitten.
Een aardige jongedame kwam ons niet
minder dan 24 brengen, met de verkla-
ring, dat het de opbrengst was van een
etsjes-verkoop op het Gymnasium.
„Vivat Gymnasium", moest het motto
zijn, maar wij zeggen van harte „Vivat
deze ondernemende gymnasiaste" want wij
.zouden zonder haar medewerking een be-
langrijke bijdrage gemist hebben.
Dat de heer Jb. C., die reeds een zoo
royale gift schonk, ons andermaal een be
drag van 50 deed toekomen, mag hier
met groote erkentelijkheid gememoreerd
worden.
Hij is een van de mannen van de daad
en als er wat meer zoo in Alkmaar waren,
behoefde bovenstaande verantwoording al
weken lang niet meer geschreven te wor
den.
Kerkconcerten zijn er helaas deze week
niet meer gehouden, en de Alkmaarsche
Amor heeft ons bericht gezonden, dat hij
tot zijn grooten spijt, niemand onder schot
heeft kunnen krijgen.
Is er nu werkelijk niemand, die zich
eens wil opofferen, die zich eens wil verlo-
ven enkel en alleen om de voldoening te
kunnen hebben, eens een tientje in onze
extra collectebus te kunnen stoppen?
Wij blijven den moed nog niet opgeven
en zullen, desgewenscht, gaarne in een af-
zonderlijk artikeltje voor vrijgezellen, de
groote voordeelen en de gezelligheid van
het menschelijk huwelijk uiteen zetten.
Dat schrijver dezes een drietal weken af-
wezig zal zijn, behoeft natuurlijk voor nie
mand een bezwaar te zijn,. met milde hand
voor het Ziekenhuis te offeren.
Integendeel, niets zal den inzamelaar
meer genoeeen rfoes dan bij zijn terug-
De politieke gemeente-barometer, die gmii-
men tijd op „verandering" gestaan had,
toonde den laatsten tijd wel eenige neiging
den slechten kant op te gaan.
Wie er dezer dagen op tikte, zag den wij-
zer met groote sprongen achteruit gaan. Toen
de raadsvergadering een aanvang nam, wees
hij regen en wind en bij de behandeling van
de Lyceum-subsidie stond hij beslist op storm
uit sociaal-democratische richting.
„Waarom nu nog voor de komende begroo-
ting zoo'n belangrijke financieele kwestie ter
tafel gebracht!" riep de heer Westerhof met
stemverheffing.
Waarom tusschentijds een subsidie voor-
gesteld, die heel onschuldig met 3500 be-
gint, maar die weidra in een onafzienbare
reeks van jaren op 6000 per jaar kan ge-
schat worden!"
En toch was deze wethouder van onder-
wijs voor financieele gelijkstelling, ook zelfs
voor niet-verplichte bijdragen voor het bij-
zonder middelbaar en voorbereidend hooger
onderwijs, omdat ook het openbare den steun
van Rijk en gemeenten geniet.
Maaren dan kwam er een heele reeks
van maren, waarom niet gewacht tot de be-
grooting
Bij de Kweekschool was het een opbieden'
van Hoorn en Alkmaar, toen was er pericu-
lum in mora en als we ons niet gauw van die
Kweekschool verzekerd hadden, dan was het
Zuiderzee-stadje en niet onze gemeente de
plaats geworden, die leergierige jongelieden
voor het zoozeer begeerde onderwijzersambt
zou kunnen opleiden.
Maar dit Kath. Lyceum zou om de kwestie
van een 3500, wat vroeger of wat later toe
gekend, toch niet meer uit Alkmaar verdwij-
•nen en men kon heel best met deze subsidie
aanvrage nog eenige maanden wachten, tot-
dat een beter overzicht over de gemeentelijke
finantien zou zijn verkregen.
Zoo sprak de heer Westerhof, maar de
hceren van rechts dachten er blijkbaar an-
ders over.
Niemand zou durven beweren, dat zij de
liefde van den wethouder voor het bijzondere
middelbare onderwijs in twijfel trokken, maar
zij behoorden tot de categorie der voorzichti-
gen, die liever een vaste subsidie tusschen
tijds hebben, dan tien, die bij de begrooting
nog eens bekeken moeten worden.
„Dit is geen voorstel", zeide de heer Wes
terhof, „dat men een stervenden Raad voor-
legt".
Hij sprak inderdaad van een stervenden
Raad en een traan blonk in zijn edelachtbaar
oog toen hij naar zijn partijgenoot Plevier
keek, die juist bezig was een langzamen poli-
tieken dood te sterven.
„Dit is een voorstel van zoo groote finan
cieele strekking, dat deze reeds half afgestor-
ven Raad het niet meer in behandeling mag
nemen."
„Wacht er mee", zeide de heer Westerhof,
„tot de nieuwe Raad bijeen komt".
Maar de burgemeester, die op zijn vingers
nageteld had, dat in den nieuwen Raad de
verhouding tusschen links en rechts nog pre-
cies eender zou blijven, die blijkbaar besefte,
dat slechts een wankele vrijheidsbonder door
een veel beginselvaster sociaal-democraat zou
worden vervangen, maakte de opmerking, dat
het zijns inziens geen verschil uitmaakte, of
de stervende dan wel de jonggeboren Raad
deze Lyceum-subsidie met 10 stemmen voor
zou accepteeren.
Waren niet alle leden der rechterzijde be-
reid er hun stem voor te geven en waren zij
ondanks alle uitspraken van de vrijzin-
nige kiesvereeniging niet zeker van de
stem van den heer Thomsen?
Wisten zij niet, dat de heer Thomsen het
cultured belang van deze onderwijsinrich-
ting boven alles zou stellen, zoo hoog zelfs,
dat hij volkomen bereid was er het deksel
van onze gemeentelijke schatkist kunstmatig
voor open te houden?
Was er in de bijlage niet gesproken van
geld, dat hiervoor gevonden zou moeten
worden, dat tot de verplichte uitgaven be-
hoorde, waarvoor het noodzakelijk was dek-
king te zoeken, evengoed als voor de rente
van onze leeningen?
„Maar" zeiden de leden van links, en
onder hen ook de heer Govers en de beide
vrijzinnig-democraten „hoe kunt gij een
zoo groote subsidie aan een Katholiek Ly
ceum verleenen, asl het openbaar onderwijs
nog niet veilig is?"
Waar was de bereidwilligheid, de gulheid
van den heer Thomsen, toen er op de leer-
middelen en de schoolbibliotheken der lagere
scholen moest bezuinigd worden?
Waar was de royaliteit van den heer
Thomsen, toen hij met klem van argumenten
betoogde, dat de Handelsschool een te kost-
bare inrichting was, dat de Meisjes U.L.O.-
school moest verdwijnen, dat de Bewaar-
school-subsidie moest worden verroinderd?
De heer Thomsen had er geen geld voor en
er was geen sprake yan, dat hij dit alles tot
de verplichte uitgaven rekende, en desge
wenscht den post voor onvoorziene uitgaven
daarvoor ter beschikking wilde stellen.
En het was niet mogelijk, dat deze inrich-
tingen toen uit cultured oogpunt werden
bekeken, dat zij beschouwd werden als instel-
lingen waarvan Alkmaar zich het voortbe-
staan noodzakelijk moest blijven verzekeren.
„Wij kunnen het volgend jaar niet opnieuw
op de lieermiddelen bezumigen", zegt de heer
Westerhof. „Noodgedwongen zal ik voor
het lager onderwijs dan f 40 a 50.000
meer dan nu moeten aanvragen".
„Welnu", zegt de heer Thomsen, „wat be-
teekent 3500 bij dergelijke sommen ver-
geleken. Het is bijna niets en er is geen
sprake van, dat de gemeente dat niet zou
kunnen betalen.
„Denk er eens aan", zegt mej. Cards, dat
alle subsidies aan vereenigingen en instellin-
gen dit jaar noodgedwongen werden vermin-
derd, dat de Kinderbewaarplaats reeds ge-
dwongen was te sluiten, dat er nadrukkelijk
bepaald is, dat er geen nieuwe subsidies
meer toegekend zullen worden.
1„Ja, maarnrantwoordt de heer
Sluis, „een Kinder-bewaarplaats is iets heel
anders dan een Lyceum, want kleine kinde-
ren brengen geen geld op en dit Lyceum is,
om zoo te zeggen, een voortdurende bron van
allerlei financieele verrassingen.
Wat zullen die leeraars niet aan salarissen
ontvangen en wat zullen die menschen een
belastimg betalen. En al die kinderen, die hier
een kostbuis moeten zoeken. Wat zal daar
niet aan verdiend wordien!"
Neen, de heer Sluis staat bekend als een
man, die geen financieele bokkesprongen zal
maken, die er heusch niet voor is als't geld
kost, maar die ditmaal gerust zijn stem voor
't Lyceum durft geven, omdat hij de vesti
ging daarvan, uit een geldelijk oogpunt, een
bijzonder voorrecht voor onze gemeente
acht.
Ten slotte werd er gestemd en natuurlijk
had men evengoed bij het begin kunnen
stemmen, omdat iedereen wel wist, wat de
uitslag zou zijn.
Met 10 tegen acht stemmen de heer
Bosman was afwezig en de heer Thomsen
schaarde zich aan de rechterzijde werd
besloten een subsidie van 3500 te ver
leenen.
Ieder mensch heeft wel eens een stok-
paard'je-en de heer Klaver had al geruimen
tijd gdeden het zijne ou de veemarkt ge
vonden.
De jaarmarkten moesten verzet worden als
't zoo eens uitkwam, dat ze op een katholie-
ken feestdag vielen en de heer Klaver sprak
er over in de Marktcommissie en in den
Raad, maar kon n erg ens een overweldigende
meerderheid vinden, totdat B. en W. be
sloten,, eens het advies van de Landbouw-
organisaties te vragen.
De groote vereenigingen waren er tegen,
enkele katholieke organisaties er voor en de
verrassende conclusie van dit alles was, dat
B. en W. voorstelden, den beer Klaver zijn
zin te geven en voor dit jaar eens een proef
te nemen.
De heer Thomsen, die eerst, ook aan de
oude data vasthield, ging thans met de rech
terzijde mee en de heer Govers een markt-
deskundige bij uitnemendheid bleek een
roepende in de woestijn van den Vrijheids-
bond geworden.
Ik wit zelfs geen troef, zei hij in zijn agita-
tie en hij bedoelde, dat hij geen proef wilde
De voorzitter herinneide er, vrij over-
bodig, aan, dat de nestor van den Raad niet
aan't whisten was maar in den Raad zat,
maar de beer Govers had nog niet heelemaal
ongelijk, want Klaver was troef en werkelijk
heeft de heer Klaver zijn zin in den Raad
weten door te drijven.
De veemarkt-data zullen verzet worden en
de deskundigen voorspellen, dat onze markt
daardoor geschaad zal worden.
Er zijn handelaren, die uitsluitend op hun
Enkhuizer almanakken afgaan en deze alma-
nak-maniakken zullen dus met hun vee ver-
schijnen als er geen markt is en omgekeerd
natuurlijk.
„Wij laten ons door een katholieke minder-
heid niet de wet voorschrijven", riep mevr
Westerhof theatraal uit, maar de heet
Klaver lachte maar eens fijntjes.
Hij wist wel dat Klaver troef was hij had
zijn mannetjes al geteld en wat vermag de
linkerzijde tegen de verbonden rechtsche
troepen en den heer Thomsen?
Nadat mr. Leesberg betoogd had, dat het
speelterrein van de U. L. O. school voor
jongens en meisjes zoo groot was, dat hij er
best eeni sfcuk van verkoopen kon en nadat
het hem tot onze verwondering ook met
de stem van den heer Govers gelukt was
dit voorstel aangenomen te krijgen, kwam een
gasprajis-verlaging aan de orde.
B. en W. stelden voor, den gasprijs met
een cent per M3. te verlagen en wij hebben
er ons ten zeerste over verwonderd, dat
ndeh de sodaal-democraten, noch de vrij-
zinnig-deoiocratea daaraao bun stem hebben
gegeven
De heer Westerhof wenschte, dat er geld
zou zijn als hij bij de komende begrooting
zijn verlanglijstje bekend maakt en de heer
Sietsma verklapte, dat men nu reeds naar de
noodige fondsen uitkijkt om daarmede straks
de pensioenpremle der ambtenaren te kunnen
verlagen.
Dus wilden zij beiden geen winst uit de
bedrijven den ver'bruikers ten goede laten
komen, maar alles vasthouden tot tijd en
wijle er door de gemeente bij de begrooting
over beschikt zou kunnen worden.
Wij hebben in onze jaarlijksche begroo-
tingsoverzichten reeds te vaak doen uit-
komen hoe wij over die bedrijfswinst den-
ken, dan dat wij nu nog uitvoerig ons stand-
punt moeten motiveeren.
Het is de laatste jaren gewoonte gewor^
den, de bedrijven als melkkoetjes te gebrui
ken, maar o.i. heeft een monopolistisch be-
drijf als de gasfabriek allereerst tot taak haar
product voor alle ingezetenen zoo goedkoop
mogelijk beschikbaar te stellen.
De gasprijs-belasting is een zwaar druk-
kencle, omdat het gas voor alle normale ver-
bruikers even duur is, omdat de prijs dus
het sterkst op de financieel zwakken dTukt
en de beiastmg daardoor degressief en niet
progressief k,an genoemd worden.
Wanneer het bedrijf zulke groote winsten
maakt, dat B. en W. er tenslotte verlegen
mee zitten, is zeker de tijd aangebroken,
het gas eens wat goedkooper te maken.
En wij kunnen de noodzakelijikheid niet in-
zien, dat al die kleine verbruikers zooveel
meer dan den kosfprijs moeten betalen, om
onze ambtenaren het volgend jaar aan een
lagere pensioenpremie te kunnen helpen.
Als dat democratisch is, kunnen de duizen-
den kleine gasverbruikers zich beter achter
het vaandel van den wethouder van de be
drijven opstellen.
Ten slotte was er nog dfe traetortram-
kwestie.
Die komt achteraan', niet omdat de tractor
zoo'n langzaam vervoermiddel is, maar om
dat het juist een geschikt onderwerp is om
er dit overzicht mee te besluiten.
Uit de Maandag verschenen bijlage van
B. en W is wel gebleken, dat ons artikel van
Zaterdag nauwkeurig heeft weer gegeven
wat zich op tractor-gebied in het college van
B. en W afgespeeld heeft.
Met deze uitzondering slechts, dat het
niet alleen de heer Westerhof maar het heeie
college was, dat de kwestie graag aan het
oordeel van den Raad wilde onderwerpen.
De heer Westerho*f heeft in den Raad ont-
kend dat hij ons bepaalde mededeelingen zou
verschaft hebben. Laten wij hier alleen con-
stateeren, dat wij onze inilichtingen niet al
leen van de zijde van genoemr'en wethouder
hebben en er verder ^aar niy te veel over
spreken.
De burgemeester heeft op een vraag van
den heer Kusters waarom moest het juist
deze groote vriend van onze courant zijn die
zoo iets vroeg? medegedeeld, dat hij't ook
met wenschelijk acht, dat de Alkmaarsche
Courant bijzonderheden uit de besprekingen
van het college verklapt nog voor ze den
Raadsleden bekend zijn.
Het spreekt van zelf, dat wij ons direct
voorgenomen hebben nooit meer iets zonder
toestemming van B. en W. te publiceeren en
evenmin een nieuwtje te verspreiden voordat
wij heel zeker weten, dat alle Raadsleden
met hun vrouwen en kinderen daarover eerst
uitvoerig van officieele zijde zijn ingelicht
geworden.
Maar om op de tractor terug te komen
en dat is niet zoo heel moeilijk als je er even
uitgestapt bent het spijt ons erg, te moeten
melden, dat noch B. en W. noch de Raad
heelemaal overtuigd waren, dat er voldoende
grond voor de optimistische beschouwlngen
van de tractor-aandeelhouders geweest is.
Men kan daar wel juichen en dkaar het
morgenrood van een blijde toekomst aanwij-
zen, maar de cijfers wijzen toch uit, dat er
een belangrijk financieel tekort was.
En dat de oude uniformjas van den meest
populairen conducteur verdwenen is en deze,
blijkbaar noodgedwongen, in een half offi
cieeil colbertje dienst doet, is een voor alien
zichtbaar bewijs, dat de tractor-onderaemlng
een allesbehalve florissant bedrijf is.
De tractor zou „opgesoupeerd" worcJen en
wat kan men verwachten van een stadsver-
voermiddel, dat elk jaar minder inkomsten en
meer reparatiekosten begint te krijgen.
„Hoever is 't souper?" vroeg de heer
Kusters en de heer Klaver bleek van mee-
ning. dat de rails toch niet „opgesoupeercF'
konden worden.
Het lij'kt inderdaad een gerecht, dat wat
zwaar in de maag ligt, maar dat ook de jas
van den conducteur al ter tafel gebracht
was, doet wel vermoeden,' dat men langzaam
maar zeker aan het nagerecht is gekomen.
De burgemeester heeft wel uitvoerig uit-
eengezet, dat in B. en W. plotselinge bezwa-
ren tegen de autobussen zijn gerezen, maar
hij heeft dit niet kunnen verklaren en wij
blijven nog altijd gelooven, dat er voor
een drietal wethouders een onzichtbaar trac-
tortje was gespannen, dat hen in een bepaal
de richting heeft getrokken.
Overigens genoten dezein slechts den steun
van den heer Govers, die wij fen bet paarden-
Abonne's, die de stad verlaten en hnn
courant wenschen nagezonden te hebben,
worden verzocht hiervan twee dagen te vorea
kennis te geven. j
DE ADMINISTRATIS 1
trammetje blijkbaar al gekend had toen hij
als jongeling in Alkmaar was gekomen, wat
omstreeks 1573 het geval moet geweest zijn.
Anderan steun genoten de wethouders niet
en zij keken tevergeefs naar den heer Geels
uit, den geestelijken vader van de tractor in
zijn tegenwooraige gedaante, die opnieuw
door zijn begeesterend woord de kansen zou
kunnen doen keeren. j
Zou een vader zijn eigen kind verlooche-
nen?
Helaas, het droevig schouwspel is ons
niet bespaard gebleven.
De heer Geels wist, dat hij door banden
van geesteiijk bloed aan dezen tractor was
verbonden, hij wist, dat alder blikken zich ditv
mahl cup hem zouden richten en hij was voor-
bereid. - J
Hij heeft een redevoering voorgelezen van
wel vijf folio-vellen typwerk en hij deed het
op zoo'n onderhoudende wijze, dat het er
wel vijf-en-twintig inplaats van vijf leken.
Maar het ergste, het gruwjaamste was,
dat hij langzaam maar zeker zijn eigen
geesteskindje om hals bracht. t
Hij deed het op een barbaarsche manier,
zooals men een ongelukkige in de middel-
eeuwen langzaam kon doodmartelen.
Hij ontkende het vaderschap niet, zeide
er ook geen spijt over te hebben, maar sou-
peerde zijn kindje zelif zoo grondig op, dat
er totaal niets van overbleef.
„Leve de autobus!" riep deze ontaarde
kanibaal en toen gaven B. en W. zich ge-
wonnen.
Met slechts de stem van den heer Govers
als troostprijs, zagen B. en W. zich de over-
winning ontglippen en kreeg de burgemeester
gelegenheid, de aandeelhouders der tractor-
tram van gansche harte dank te zeggen
voor de offers, die zij zich zoo lange jaren
vrijv/illig ten bate der gemeenschap getroost
hebben.
't Was een treffend slot van een mooien
middag waarin menig stervend raadsilid
de heer Plevier was ditmaal al bijzoijder op
dreef n^g eens gelegenheid kreeg zijn
kiezers te ^wijzen, dat door zijn noodge
dwongen afscheid den Raad een oratorisch"
talent van groote beteekenis is ontvallen.
Dagelijksch overzicht.
De maritieme conference. Een
Spaansche droom. Groote onlus-
ten te Weenen.
De latere berichten over de Donderdag ge
houden voltallige openbare zitting der mari
tieme conference te Geneve gewagen van ein-
delooze redevoeringen der diverse gedelegeer-
den die per slot van rekening allemaal
neerkwamen op dit reeds bekende feit: „er is
in de kruiser-kwestie nog geen vooruitgang te
constateeren" en verder in geen enkel opzicht
een belangrijken stap in de goede richting be-
teekenden. i
Zeker: dp toon waarin de bespreking°n ge-
voerd werden was waardig, kalm, beheerscht.
En na de eerste redevoeringen had het er ook
werkelijk veel van, dat optimisme me., en
meer gerechtvaardied werd.
Thans laten de verschillende delegaties alle
moed weer zakken.
Engeland is ontevredener dan ooit omdat
Amerika zijn zin niet doen wil. Amerika laat
Gods watertje over Gods akker loopen, doet
zelf geen enkef voorstel, redeneert zelfs niet
noemenswaardig, oordeelt het 'tveiligste de
kat uit den boom te kijken. Alleen op de Ta-
panners zijn ze licl telijk gebeten
En gebeuren doet er intusschen ter confe
rence niets. Want niemand blijkt onder de
groote mogendheden, na de verschrikkino'en
van een wereldoorlog, na de stichtinc van een
volkenbond, iv het sluiten van tal-van ver-
dragen tot bevordering van den yrede, r.a het
houden van ontelbare ontwapenings-confe-
rentie's bereid ook vaar een stap te doen in de
richting eener daad'verkelijke ontwaper.ing.
Is het niet trapirch en bespottelijk ter zelf-
der tijd?
'"f 1
Tot overmaat van ramp klinkt uit Spanje^
terwijl dus in Geneve de ontwapeningsvlag
halfstok hangt, een nieuwe stem eens roepen-
den in de woestijn. j
O schoone vredesdroom, zooals die ontwifc-
keld wordt door een ongenoemden schrijver
(in wien men Primo de Rivera vermoedt!)
t lijkt al
les zoo buitengewoon mooi met waar: de Vol-
in het officieuse blad „Nacion!" Het
kenbond allereerst opdoeken. Natuurlijk,
want dat instituut heeft nog bitter weinig ge-
daan, wat zonder dat de bond bestond niet
zou gedaan zijn.
Daarna een nieuwen bond stichten waar
van alleen Rusland zou uitgesloten zijn. Bo
ven dien bond een intemationaa! scheidsge-
recht aanstellen, dat alle tnoeilijkheden in
laatste instance oplossen zal.
Ingeval een uitspraak van dit gerecht Olet
zou worden aanvaard, zouden de andeic
bondsleden hel onwillige schaap door diplo»
'.latieke of economische maatregelen daartoe
dwingen. En zou ook dat niet belpen, dan kan
de boirK maar ook dan alleen aan het
onwfllifr medelid den oorlog verklaren ea
niaq- een nationaal leger met geweld dk
wenscjcea *7 uieenirtesd krajj|t bqzettam
T f
