WOUDA's
„Lohencfrin".
Buitenland
Buitenlandssh gmenp nieuws.
Slapeioosheld
Binnenland
-01-
Zelfrijz&nel Bakmee!
Voor winkeliers en Gross, bij vjh. M. DE
HAAS, Alkmaar.
Kieldrechi (uitr.) 19 Juli v. Madias n. Cal-
01 3' HOLLANDOOST-AZIe. L1JN.
OJdekerk (ttiuisr.) 18 Juli te Suez.
JAVA—CHINA-JAPAN LIJN.
Tiibodas 17 Juli te Chinwangtao.
JAVA-NEW-YORK LIJN.
Artyanax, v. Java n. New-York, 17 Juli v.
Port Said.
Kangean, Java n. New;York 18 Juli v. Para
maribo.
JAVA—BENGALEN LIJN.
Calcutta, Calcutta n. Java, 18 Juli te Ran
goon.
Ceylon 18 Juli v. Calcutta n. Java.
STV. MIJ. OCEAAN.
Aeneas 19 Juli v. Japan te Rott.
Agamemnon, v. Bat. n. Amst, 18 Juli v.
Port Said.
Alcinous 19 Juli v. Amst. n. London.
Dardanus, v. Japan n. Rott., 18 Juli v. Port
Said.
Patroclus v. Japan n. Rott., 18 Juli te Sjang-
hae.
Automedon, v. Japan n. Rott., 18 Juli v. Sin
gapore.
Diomed, Japan n. Rott., 16 Juli te Marseille
Laemedon, v. Bat. n. Amst., 19 Juli v. Sin
gapore.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Djember 1.9 Juli v. Hamb. n. Rott.
Kawi (thuisr.) 19 Juli v. Perim.
Menado (thuisr.) 19 Juli v Havre.
Temate 19 Juli v. Bat. n. Rott.
Insulinde (uitr.) 19 Juli 12 u. v. Tanger.
Tabanan (thuisr.) 19 Juli v. Tanger.
HOLLAND— AUSTRALIA LIJN.
Aagtekerk (uitr.) 19 Juli te Fremantle.
AMeramin (uitr.) 19 Juli v. Sydney.
ROTTERDAM—ZUID-AMERIKA LIJN.
Algorab (thuisr.) 16 Juli v. Santos.
KON. PAKETV. MIJ.
Houtman 18 Juli v. Austnalie te Bat.
liiichtvaart.
OVER DEN OCEAAN.
Naar gemeld wordt is kapitein Courtney,
die met zijn Dornier-vliegboot ivan Engeland
naar Amerika wil vliegen, voornemens he-
denmiddag 12 uur te vertrekken.
Het pastzegel-mysterile.
Naar aanleiding van het feit, dat vrijwel
van de geheele zending brieven die comman
der Byrd met de „America" naar Europa
bracht, de postzegels ontbraken, hebben de
Fransche bladen erop aangedrongen, dat
door de directie der Posterijen ernstig zou
worden onderzocht op welke wijze de zegels
zijn verdwenen. De meest voor de hand lig-
gende verklaring was, dat de postzegels,
doordat de postzak bij de noodlanding bij
iVersur-Mer in het water had gelegen, aoor
ihet zeewater van de brieven waren geweekt.
Inderdaad bleek in het postkantoor van Ver-
sur-Mer, dat van verschillende brieven, de
postzegels hadden losgelaten; deze zegels
werden toen, heet het, zoo Jgoed mogelijk
weer op de brieven geplakt. Toen de diverse
stukken die deze eerste officieele trant-atlan-
tische luchtpost vormden, in Frankrijk, en
ook in ons land, bij de geadresseerden be-
zargd werden, bleken vrijwel van de geheele
zending de postzegels „en bloc" te zijn ver-
dwenen.
Het onderzoek door de Matin" begonnen,
had tot resultant, dat de directie der Fran
sche Posterijen, tien dagen nadat de post in
Ver-sur-Mer was aangekomen, met de mede-
deeling kwam, dat bij nader onderzoek 'n
vijftig postzegels op den bodem van den
postzak waren teruggevonden. De zegels
werden gedeponeerd bij de directie van het
postkantoor te Rouaan, waar zij, „zoo lang
de voorraad strekt", op vertoon of bij aange-
teekende toezending van de desbetreffende
pdststukken, konden worden opgevorderd.
Deze officieele oplossing van het mysttrie,
heeft die Fransche bladen niet bevredigd. De
postzak die de bewuste mail bevatte, was di
rect na aankomst al tenminste tien maal bin-
nenste buiten gekeerd. Dat hij desalniette-
min na een voile week nog 50 poszegels bleek
te bevatten, is een zeer merkwaardig ver-
schijnsel. Algemeen is men van oordeel, dat
de Posterijen, door het welwillend plotseling-
boven-water-laten-komen van 'n vijftigtal ze
gels, aan de pijnlijk wordende enqufiie een
einde heeft willen maken De „Matin" wijst
er voorts nog op, dat in de laatste maana'en
bij herhaling is gebleken, dat zeldzame post-
legels van poststukken zijn verdwenen.
VLIEGONGELUKKEN BIJ 1
ITALIe.
Vijf dpodeti.
Cp het militaire vliegterrein van Campino
is een vliegtuig neergestort. De 2 inzittenden
zijn gedood. Ook te Malpenso is een vlieg
tuig neergestort, waarbij 3 personen gedood
zijn.
FRANKRIJK.
MUITERIJ TE CHERBOURG.
Volgens de Journal hebben te Cherbourg
ongeveer 100 soldaten gehoorzaamheid ge
weigerd en trokken zij later onder het zingen
van de internationale door de stad.
Twaalf personen zijn wegens opruii'ng ge-
arresteerd. Daaronder bevond zich een spoor-
wegambtenaar uit Parijs, die een paket anti-
militairistische strooibiljettien bij zich had.
Volgens de „Humanite" zijn te Blois 11
soldaten gearresteerd, die op 14 Juli, den na-
tionalen feestdag, op de kazerne aldaar een
rcode vlag zouden hebben geheschen.
JOEGO-SLAVIe.
GEWELDIGE WOLKBREUK.
Qrcote overstroomingsschade.
Zondag is over het Euladal een nieuwe ge-
weldige wolkbreuk losgebarsten. De gevolgen
daarvan overtreffen de onheilvolle catastrofe
van 9 Juli in aanzienlijke mate.
Ve'le huizen zijn volkomen weggevaagd
Een papierfabriek werd grootendeels door
den stroom meegesleurd.
POLEN.
DE REGEERING EN DE SOCIALISTEN.
De minister van spoorwegen heeft zich de
vijandschap van de scciaal-demoeratie op
den hals gehaald, daar hij gedreigd heeft een
afgevaardigde, die spoorwegambtenaar is, te
zuilen straiten, daar deze heeft deelgenonun
aan een conferentie, waarop de eischen van
het spoorwegpersoneel werden besproken.
De sociaal-democratische partij heeft niet al-
leen besloten de oppositie tegen de regeering
te verscherpen, maar cok weldra een spoor-
wegstaking en eventueel zelfs een algemeent
staking te proclameeren. De Robodnik, het te
Warschau verschijnende centraal-orgaan
van de Poolsche sociaal-democratische partij,
is op een dag tweemaal verboden.
AMERIKA.
DE AMERIKANEN IN NICARAGUA
Bittere verontwaardiging in Pan-
Amerikaansche arbeiderskringen.
Een bloedbad.
Naar Renter uit Washington meldt heeft
het jongste gev'echt tusschen Amerikaansche
marinetroepen en Nicaraguaers, welke laat-
sten werden aangevoerd door generaal San-,
dino, aanleiding gegeven tot een tumult in de
openingsvergadering van het Vijfde Pan-
Amerikaansche arbeiderscongres. Een afge
vaardigde van Nicaragua hield een korte
maar felle redevoering, die met wildd geest-
drift werd toegejuicht door de afgevaardigden
uit Latijnsch-Amerika. De spr. verklaarde
o.m. dat indien de Amerikaansche marine
troepen niet uit Nicaragua weggingen zij de
geheele bevolking van die republiek zouden
moeten uitroeien.
Er zijn in Washington nog geen officieele
mededeelingen ontvangen zoomin aan het
dept. van Staat als aan het dept. van marine,
maar op grond van de laatst ontvangen nie*-
officieele telegrammen schijnen er zoowat 100
Nicaraguaers te zijn gedood door een ge-
meenschappelijke strijdmacht van Amerikaan
sche mariniers en Nicaraguasche politie. Bo-
vendien zouden naar het heet nog twee
hoqderd anderen gedood zijn door vijf Ame
rikaansche fcombardeervliegtuipen, die naar
het gevechtsterrein waren gedirigeerd door
den officier, die het bevel voert over de Ame
rikaansche troepen in Nicaragua.
Deze vliegtuigen vlogen boven de troepen
van generaal Sandino en decimeerden die met
een vernielend vuur.
SACCO EN VANZETTI.
Beiden weigeren voeisel.
Sacco, die met Vanzetti in de gevangenis
te Boston de beslissing afwacht inzake hun
beider terechtsteHing, heeft Maandag het
voorbeeld van zijn makker gevolgd en even-
eens geweigerd voedsel tot zich te nemen.
Vanzetti dronk's ochtends nog een kop kof-
fie, doch Sacco weigerde ook te drinken.
EEN BREED GEBAAR.
1000,000 geweigerd.
Volgens een bericht in de New York Ame
rican heeft de verpleegster Ethel Sears, die
kolonel Sterwood A. Herd voor zijn dood
had opgepast, een legaat geweigerd, haar
door Herd vermaakt. Daartoe behoorde eeni-
ge zedelijke moed, eenige zelfverloochening en
heel wat onbaatzuchtigheid. Het was een be-
drag van lOOO^OO.
De familie krijgt nu het geld'.
25 GOUDEN BRUILOF1 EN
Til GENT.
Te Gent hebben j.l. Maandag 25 echtparen
hun gouden bruiloft gevierd.
De gouden bruisparen werden, vergezeld
van hun kinderen, kleinkinderen en andere fa-
militleden, pleehtig ten stadhuize ontvangen
door den wethouder van den Burgelijken
Stand, die door tal van gemeenteraadsleden
omringd was.
De wethouder wenschte alle jubilarissen
nog vele gelukkige jaren toe en sprak de
hoop uit, dat zij eens hun diamanten bruiloft
zouden vieren.
Juffrouw Jansen, wilt u dezen brief nog eens over
maken, en er in't vervolg aan denken dat u niet duizend
kussen enz. onder een order voor 10 ton koolteer hoeft
te zetten. 'ussing Show).
HET LIJK IN DEN KOFFER.
Gratie-verzoek van de moeder
der vermoorde.
De moeder van mrs. Bonati, die zooals men
weet door zekeren Robinson vermoord werd
(men herinnert zicli ongetwijfeld nog de ge-
schiedenis van het lijk in den koffer) heeft
aan den secretaris van binnenlandsche zaken,
sir Joynson-Hicks, een schrijven gericht,
waarin zij om gratie voor den ter dood ver-
oordeelden moordenaar van haar dochter
vraagt.
Het schrijven luidt aldus:
„Ofschoon ik gebroken ben van droefheid
over den dood mijner dochter, heeft het ver-
driet van mrs. Robinson in de rechtzaal mij
doen denken, dat het ophangen van haar
echtgenoot mij en den mijnen thans geen goed
kan doen.
Wat wij ook doen, mijn dochter kan niet in
het leven teruggeroepen worden, dus wilt u
misschien den weg openen om hem in de ge
vangenis te houden, waar hij geen kwaad
meer kan doen; dit terwille van zijn vrouw en
kinderen, cmdat, ofschoon hij een zecr slecht
mensch is, ik kan begrijpen, hoe vreeselijk zij
en haar kind het zuilen vinden, als hij wordt
opgehangen.
Hoogachtend,
(mrs.) E. BUDD.
HUIS 1NGESTORT.
15 menschen bedolven; 2 doo'den.
Werklieden waren in de benedenverdieping
van een huis van drie etages in Beak-street
te Londen aan den arbeid, toen het gebouw
plotseling, zondek dat men tevoren iets ver-
dachts had waargenomen, instortte.
Eenige arbeiders konden ongedeerd de
straat bereiken, doch de anderen en het mee.
rendeel de bewoners van het huis, waarvan
er sommige nog te bed lagen, stortten met de
puinmassa's omlaag en werden order kalk en
steenen begraven.
Niet minder dan 15 personen werden al
dus ingesloten. Na hardnekkige en gevaarlij-
ke pogingen, waarbij leden van de brandweer
groote kordaatheid aan den dag legden,
slaagde men er in, 13 hunner levend te voor-
schijn te halen. Velen hunner waren gewond.
Later werden een 52-jarige man en een 60-
jarige vrouw dood onder de puinen uitge-
haald.
Vier personen moesten in het ziekenhuis ter
verpleging worden opgenomen.
Een aangrenzend pand werd door de in-
storting zoo zeer in gevaar gebracht de
eerste verdieping stortte reeds jn dat de
brandweerlieden en hun helpers het werk der
vernieling moesten voltooien in het belang
van hun en anderer veiligheid.
Maschenka Pestrjakowa was een lief, na
lief jong meisje. Zij had 'n mopsneusje, leuke
grijze oogen en in het voorjaar zomersproeL
jes. Zij leefde samen met haar moeder en
broertje en gaf les op een particuliere school,
waar noch overvloedig noch op den datum
betaald werd.
De moeder hield er een klein pension op na
en verhuurde kamers. De broer bezocht het
gymnasium. Maschenka was voor beiden een
steun; aan haar moeder gaf zij een deel van
haar verdiensten en met den jongen deed ze
het schoolwerk. Haar groote passie was de
opera, speciaal dweepte ze met Wagner. Een
gang naar het Maria-theater tooverde de
-neele banale wereld harer omgeving uit de
Peterburgsche Erwten straat voor vele we-
ken om in bovenaardsche sferen. Iedere ken-
nis werd, onder dezen indruk, overgoten met
een poetischen glans en vulde het licht-ont-
vlambare hart van Maschenka, totdat het,
voldaan, zich afwendde. Zij was kieskeurig;
de jongelui gingen haar spoedig vervelen,
maar cp zekeicn dag werd zij door een jonge-
man geboeid, van wien nauwelijks te ver-
wachten was, dat hij aan haar critischen
smaak zou voldoen.
Hij was klein, niet knap, onhandig en
weinig soepel, had dun-ingeplant, rossig
haar en een puntbaardje. Zijn kleeding was
netjes en correct, verried echter, noch door
stijl, noch door luxe, den man uit mondainen
kring. /Vlen kon onmogelijk zeggen wie hij
was, noch wat hij was. Maschenka noemde
hem maer Lochengrin. Als een bescheiden
belletje ging, zei ae moeder: „Je Lohengrin
belt!"
Maschenka gaf haar vriend dezen bij-
naam, omdat zij bij een Lohengrin-opvoering
het eerst met hem had kennis gemaakt, na-
tuurlijk op de galerij! Zij was er toen ge-
weest met twee vriendinnen en twee studen-
ten. Lohengrin zat terzijde van haar en tuur-
de aldoor naar haar. Onwillig draaide zij
hem den rug toe, en toen het licht in de zaai
uitging en de muziek inzette, werd zij zoo
sterk acor de heerlijke melodieen overmees-
terd, dat zij heelemaal den vreemdeling ver-
geten was, wiens uiterlijk daarenboven haar
niet direct beviel.
In de pauze echter, toen zij met de vrien
dinnen in de wandelgangen rondliep, voelde
zij zijn blik opnieuw, eveneens toen men
weer de plaatsen opzocht.
„Weet u ook wie die meneer achter u kan
zijn?" vroeg zij aan een der studenten.
„Neen, waarschijnlijk een enthousiaste
prol!" klonk het terug.
Maschenka wist zelf niet waarop haar dit
antwoord pijnlijk trof; een oogenblik dacht
zijmisschien is het iemand, die, evenals ik,
met deze verrukkelijk opera dweept. Zij zette
nu echter haar mond in een hautaine plooi,
fronsde de wenkbrauwen en wilde geen noti-
tie meer van dien meneer nemen, wiens
oogen haar zonder ophouden zochten, naar
zij instinctmatig voelde. In de volgende pau-
tengevolge van de zomerwarmte, oveiwint
men spoedig door het gebruik van een paar
Mijnhardi's Zenuwtabletten
Glazon buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
ze was hij weer in haar nabijheid. Juist wil
de zij zich over deze opdringerigheid bekla-
gen, toen plotseling een gevoel van meelijden
in haar opwelde. Zij hield zich rustig en liep,
na afloop, vroolijk en opgewonden met haar
kennissen in de richting van het eigen huis
terug, waarna men scheidde en zij nog een
kortea weg had af te leggen. Zij hoorde
schreden achter zich; later een fluisteren
met den concierge van de woning.
Maschenka sliep dien nacht zeer slecht.
Dan weer hoorde zij Lohengrin's gezang,
dan weer zag zij den rossigen jongeman met
de linksche bewegingen. Sedert dezen avond
volgde hij haar als een schaduw, reeds des
morgens, als zij in groote haast naar school
trok. Op zekeren dag wierp zij hem een woe-
dende blik toe. Hij echter, mplaats zich gein-
timideerd te voelen, lichtte zijn hoed en zei
met eenigszins heesche, maar zeer aangena-
me stem
„Neem me niet kwalijk, Maria Konctanti-
nowna
„Hoe weet u mijn naam?" vroeg zij ge-
ergerd.
„Van den concierge ^ernam ik uw naam,
stand en woning."
,,'n Mooie bezigheid iemand aldus na te
gaan!" riep ze boos en voegde er aan toe:
„Mag men ook weten de reden van deze
spionnage?"
„U doet heel wijs, om in deze tijden voor-
zichtig te zijn met het maken van kennissen,"
luidde het ontwijkende antwoord.
Maschenka moest onwillekeurig lachen en
merkte op:
„Wees u dan ook maar voorzichtig en
probeer niet met mij in kennis te komen."
„Dat is onmogelijk!"
„Onmogelijk?" vroeg zij en lachte om de
dwazo ontmoeting. Zij merkte nauwelijks op
hoe zij inmiddels rustig naast den vreemde
voortliep en nieuwsgierig den klank van zijn
stem beluisterde, die aantrekkelijk en droevig
klonk en die haar aan den zanger Lohengrin
herinnerde.
Met ernstige stem sprak hij
„Ik moet met u kennis maken, omdat u op
de Lohengrin-uitvoering in de opera een on-
uitwischbaren indruk op mij gemaakt hebt
Sedert ben ik zoo vervuld van u, dat ik uwe
gangen moest nagaan en meer over u moest
te weten komen."
Schalks wierp zij tegen:
„U hebt u absoluut vergeefsche moeite ge
geven Laat ik u zeggen, dat ik meer dan ge-
noeg kennissen bezit. Is u een fatsoenlijk
mensch, loop me dan niet na en breng mij
niet in opspraak."
Hij vicl haar niet in de rede. Reeds meen-
de zij, dat hij, be'eefd groetend, zich zou ver-
wijdeden, wat zij bijna even jammer vond
toen er iets geheel anders gebeurde.
Hij nam zijn hoed af en steld'e zich zelve
voor: Nikolaus Stpanowitsch Skonjanow!"
De schouders optrekkend, zei ze
„Die voorstelling is onnooriig, u hoort im-
mers dat ik geen nieuwe kennissen wil ma
ken."
„Jaag mij niet weg, ik vraag u toch niet
iets direct. Maar mijn liefde is zoo groot, dat
zij verwachtingen vvekt; u zultstellig mij ook
eens lief krijgen
't Is werkelijk idioot een wild-vreemde
jongeman, die op je aangerend komt en dcr-
gelijke redeneeringen houdt! Laat mij nu
liever alleen
Haastig stapte Maschenka been. Hij ech
ter versnelde ook zijn pas en haalde haar in.
Haar eerliik in de oogen ziende. zei hij:
„U moet toestemmen, dat het meermalen
voorkomt, dat menschen op straat kennis met
elkaar maken en die willen voortzetten. Is
het hart van een waarachtige liefde vervuld,
dan doen de uiterlijke omstandigheden er toch
verder niets toe!"
Onder deze gloedvoile woorden deed hij.
met de eene hand op zijn hart, de andere
omhoog, precies als Lohengrin, als deze van
zijn afkomst rept. Het meisjes kreeg plezier
in het avontuur, zij hoorde hem zeggen:
„Daar ik ernstige plannen heb, wou ik u
vragen mij aan uw moeder voor te stellen."
„Waartoe? Ik heb u toch genoeg gezegd,
dat
„U moogt toch niet boos op me zijn, dat
ik u liefheb. Mocht na eenigen tijd blijken,
dat a niets voor me voelt, dan zal ik uwe
rust niet langer storen."
De uitdrukking op zijn gezicht was zoo
aandoenlijk, dat het meisje een gevoel van
medelijden niet onderdrukken kon Ten slotte
voelde zij duidelijk, hoe deze het ernstig
meende, terwijl de meeste jongelui, die haar
het hof maakten, dit alleen uit amusement de-
den. Zij probeerde echter toch streng te zijn
en vroeg ernstig:
„Wie is u eigenlijk?"
„Iemand, die doodelijk van u is
„Wat doet u eigenlijk?"
„Maar waarom moet u dat weten?"
„Daar heht u gelijk in, maar we nemen dan
nu maar meteen afscheid."
Onwillekeurig, als i medleijden ook een
beetje met zichzelfvoegde zij er aan toe
„U wenschte aan mijn|moeder te worden
voorgesteld; zou ik dan moeten zeggen: Hier
moedertje, hier is een meneer, die verliefd op
me is?!"
„Ja, zeker!"
„Onzin, dat wordt niets!"
„Maria Konstantinowa, ik begrijp, dat ge
mijn beroep en mijn maatschappelijke positie
wilt kennen. Als ik niets daarvan vertel, heb
ik daar mijn redenen voor. Had Lohengrin
niet ook zijn gronden en had de nieuws-
gierigheid zijner Elsa niet de treurigste ge
volgen
„Ach! Lohengrin!"riep Maschenka
sentimenteel uit. Zij was intusschen aan haar
huis aangeland. Vol verwachting keek hij
haar aan en daar zij niet wist, hoe zich van
hem te bevrijden, zei ze:
„Welnu, ik zal moeder op uw bezoek voor-
bereiden, misschien staat zij het toe!"
De moeder was niet weinig verbaasd over
hetgeen haar dochter haar meedeelde.
„Kind. hoe kun je z6o dom zijn om iemand
van de straat in huis te willen brengen!
Weet je, wat je doet, kijk eeas gauw het
adresboek er op na, wie en wat die meneer
is'.
Tevergeefs had Maschenka, ook den vol-
genden dag, zijn naam trachten uit te vinden
Toen hij des avonds, na een zeer kort be-
zoekje, dat hij de moeder bracht, heenging,
vroeg Maschenka:
„Waarom is uw adres niet in het adres-
boek te vinden?"
„Omdat ik eerst sedert kort in Petersburg
ben."
„En mag men nu ook weten, wie u is?"
„Neen, want u moet mij eerst leeren lief-
hebben, voordat u dat weet"
De moeder, hoewei de veronderstelling
uitend, dat hij spion of beul kon zijn, rawest
toch de dochter toegeven, dat hij een aan-
doenlijk-lieven, eenvoudigen indruk maakte
Langzamerhand k.wam hij vaker, bracht
bloemen mee, bonbons, en sprak veel over
schouwburg en opera. Zijn heele houding
was uiterst simpel, maar zeer correct.
Maschenka merkte zeer goed op, hoe zij op-
fleurde, als zij zich met hem onderhield. ais
zij vriendelijk hem tegemoet kwam. Voort-
durend voelde zij zich als prinses Elsa, inge-
lascht in een roman, en in haar bloeide een
neiging op voor haren Lohengrin. De moeder
waarschuwde, om niet het hart aan een on-
bekende te verliezen. Het broertje fluisterde:
„Zeg, als hij een roover-hoofdman is, moet
hij mij in zijn troep opnemen!"
„Voor mijn part is hij een weggeloopen
gevangene of een spion Ik heb hem liefge-
kregen fluisterde zij onder tranen haar
moeder in't oor.
Den volgenden dag ontving Maschenka
over de post een brief. Hij was van den vol
genden inhoud:
„Nikolaus Stepanowitsch Balkonschin,
meesier-boekbinder. Matjewewskaja 3; deze
naam, dit beroep. wilde ik geheim houden
uit vrees. dat je je van een handwerksman
zou afwenden. Thans echter ben ik van je
liefde overtuigd en heb geen angst meer."
De moeder was blij, dat er niets ernstigs
achter het geheim stak en zei alleen:
..Jammer, dat hij boekbinder is."
Maschenka wierp plannen op, dat er in
zijn werkplaats voortaan ook artistieke ban-
den zouden worden gemaakt Alleen de kleine
Serecha bleef zeer leleurgesteld, omdat zijn
droomen van nachtelijke overvallen nu niet
werkelijkheid zpuden worden.
Een droppel teleurstelling bleef inderdaad
ook achter op de ziel van Maschenka, nu al
het geheimzinnigp en beangstigende zich zoo
eenvoudig opgefost en opgehelderd had Nu
verliep de roman eigenlijk evenals ieder an-
der, maar het ridderlijke beeld van haar
Lohengrin zou niet verbleeken. omdat de
liefde niet slechts sterker is dan de dood.
maar ook machtiger dan de alledaagschheid
van het bestaan.
BOND VAN CHRISTELIJKE
ORANJE-VEREEN1GINGEN.
De Bond van Christelijke Oranje-Vereeni-
giogen hield gister zijn jaarlijksche vergade-
ring te Zutphen.
Maandagmiddag is de Bond op het stad-
huis ontvangen.
Maandagavond heeft de Christelijke Oran-
jeveKenigmg te Zutphen de bonds leden ont
vangen.
STAKENDE CHAUFFEURS.
Maandag is de autobusdienst van de fir-
ma Gebrs. Korpel te Schiedam, waar ge>-
staakt wordt, begonnen met vijf chaulteurs
van den Brockwaydienst LeidenHaarlem.
Van dezen zetten er al spoedig twee hun
wagen te Rotterdam neer en een derde volg
de later. Ter bescherming van de overblijven-
de chauffeurs plaatste toen de maatschappij
kantoorpersoneel op de bussen. Een daarvan
had een ongeladen revolver op zak, op grond
waarvan hij door de Rotterdamsche politie
werd aangehouden. Een der dienstdoenrie
chauffeurs deed bij de politie aangifte, dat hij
voortdurend gehinderd werd door een auio
met stakende chauffeurs. Des avonds haddtn
aan het eindpunt voortdurend relletjes
plaats, waarbij de politie handelend moest
optreaen. Een chauffeur kreeg van het pu-
bliek een krans van brandnetels over net
hoofd. Van een der wagens zijn verschillende
ruiten verineld.
Gister reed er af en toe een wagen van
dezen dienst.
Voortdurend is gepoogd nog enkeie
Brockway-bussen in dienst te brengen, maar
dit mislukte telkens, niet alleen door het op-
treden van de stakende chauffers, maar voor
een deel ook door de tegenwerking van het
publiek. Voortdurend hadden oploopen plaals
en in den avond volgden honderden men
schen de invallers.
Een groote politiemacht was op de been om
de menigte te verstrooien.
De staking is een nieuwe phase ingetre-
dcn. De firma Gebrs. Korpel, op wier con-
cessie de Brockway-bussen rijden, heeft aan
de Brockway-maatschappij bericht, dat zij
haar vergunning inhoudt, zoolang de staking
duurt. De stakers waren blijkbaar zeer inge-
nomen met dit beshrit.
HET NIEUW-TESTAMENTISCHE
KERKLIED.
Men schrijft aan het Hbld.:
In zijn brief aan de „Standaard" schreel
de leger- en vlootpredikant ds. H. Janss,u
(chr.-geref.) over zijn reis met het eskader
naar Noorwegen o. m.
„Tot onze openbare Godsvereering behoort
bijv. zingen. Een godsdienstoefening zonder
gezang kunnen wij ons niet, voorstellen. Maar
een andere vraag is nu, of wij nu uitsluitend
psalmen daarbij moeten zingen, of dat wij
ook ruimte moeten lafcen voor het Nieuw-
Testamentische lied. Velen zeggen, dat dit
uit den booze is. Ik geloof er niets van.
Christus wordt door het lied niet minder
verheerlijkt dan door de oud-Testamentische
psalmen, anders dan kunnen wij onze orgeU
in de huiskamer wel sluiten, want daarop
worden meer Christelijke liederen dan psal
men gespee'.d en gezongen. Op dit punt zou
ik dan ook beslist een herziening en uitbrei-
ding van onze liturgie wenschen. Ik acht
dt zelfs dringend noodzakelijk en ik geloof,
dat op dit punt ook met voorzichtigheid en
tact heel veel bereikt kan worden".
Het is dus niet juist dat alle Chr.-Geref.
tegenstanders zijn van het N.-T. kerklied in
den eeredienst. Er zijn blijkbaar in hun kerk'
ook ernstige voorstanders te vinden. En ds.
lansscn is niet een van de minstea.
