Alkmaarsche Courant
Het gelteim van de oude kasL
ADVERTEERT IN DE
ALKMAARSCHE COURANTI
JFEUILLETON.
Henderd negen en twintigsto Jaargang.
naaitdaff 25 Juli.
Raciio-hoekje
Lendensch aanteekenboek.
Binneniand
No 172 1927
Dinsdag 26 Juli.
Hilversum, 1050 M. 12.— Politieberichten
12,352.Lunchmuziek door het trio van
het restaurant „De Rozenboom'' te Bussum,
onder-leiding van Willem Lohoff. 6.8
IVooravondconcert door het A.N.R.O.-orkest.
Lily Koekkoek, sopraan. 7.45 Politieberichten.
10.30 Persberichten. 8.10 R.K. Radio-avond.
'^Eindhovensch Vocaal Kwartet", bestaande
u'it de heeren H. Notermans, le tenor. A.
Zimmerman. 2e tenor. E. Maas, le bas. F
'Glaes, 2e bas. Mej. Toska v. d. Burg, alt. la.
Geloof (Alice Nahon), Wierts. b. Ave Maria
.Stella, Thicken (kwartet). 2a. Lasciar
d'amanti per non penar, Casparini. b. Sen
core Fagnellatta, Sarri (alt). 3. Rede door
iDom. Constantinus Brosschaert O. S. R
over: Hereertiging der Kerken. 4a. Matrosen-
grab, Sonnet, b. Wiegenlied, Brahms (vocaal
kwartet). 5a. Geheimnis, Brahms, b. Immer
fleiser wird mein Schlummer. Brahms (alt).
16a. Ave Maria, Broil, b. Meisje, Adama v.
Bcheltema (kwartet). 7. M'ha preso alia sua
ragna, Paradies (alt). 8a. Landknechtstand-
chen, di Lasso, b. Indisches Wiegenlied, Wes-
seler (kwartet). 9. Quella fiamma che m'ac-
cende, Marcel le (alt). 10a. Der letzte Gruss.
Gregert. b. Kerstliedje, Diamant. c. Die
Miihle im Thale, Kraemer (kwartet).
Daventry, 1600 M. 12.20—2.20 C. Win-
deatFs band en solisten (sopraan, bariton,
syncop. zangers). 3.20 Daventry-kwartet en
solisten (viool, sopraan, bariton). 4.35 Or
kestconcert. 5.20 Lezing: Recollections of
Constantinople. 5.35 K'inderuurtje. 6.20 Da
ventry-kwartet. 6.50 Tijdsein, weerbericht.
nieuws. 7.05 Daventrykwartet. 7.20 Lezing:
iWater divining. 7.35 Liederen van Rich.
Strauss J. Armstrong, tenor. 7.50 Her-uiri
jend'ing van andere Engelsche stations. 8.35
■Plantage-1 iedjesO. Kavann, contra-alt. R
Newell, bariton. Koor en strijkorkest. 9.20
Weerbericht, nieuws. 9.40 Lezing: Music and
the ordinary listener. 10.E. Colombo's or
kest. M. Thomas, sopaan. 11.0512 20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1750 M. 10.50—
11 20 Concert. 12.50—2.10 Orkestconcert
5.05—5.55 Concert. 8.50—10.50 Concert. L.
Kartun, piano. Mile Katowska, zang. Orkest
Langenberg, 469 41, Milnster, 242 M
Dortmund&283 Af. 1.30—2.50 Orkestconcert.
5.50—6.50 Orkestconcert. 8.5010.50 Con
cert. Mannenkwartet. De vroegere militaire
kapel. 11.— Sluiten.
Konigswusterhausen, 1250 M. en Berlijn
484 en 566 M. 12.20—3.05 Lezingen en les-
sen. -8.50 Uitzending van de muziekfeesten in
Crefeld, Frankfurt' en Baden-Baden. Het
Sdhubert-kwartet. G. Bamberger, piano.
Hamburg, 395 M. 4.35 Ouvertures van
Adam. Orkest. 6.20 Vroolijk concert. 8.20
,.Joha<nn'isfeuer", tooneelspel in 4 acten van
H. Sudermann. Tot 11.10 Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.20—6.20 Dansmuziek
8.20—10 35 Galaconcert. Orkest onder let
ting van Floy. Alpaerts.
Londen, 18 Juli 1927.
De advertentie-wereld adverteert.
Het groote tentoonstellingsgebouw van
Londen, Olympia, heeft ogeveer 9000 vier-
kante meters vloerruimte. Die ruimte is deze
week geheel bezet met de zaken der reclame
in ail haar vormen en vertakkingen. De man-
nen der reclame hadden n.l. besloten -reclame
voor hun reclame te maken. Zij verzorgen
altijd' met zooveel ijver en vuur de reclame
van anderen. Waarom zouden zij 't dan voor
de verandering eens niet voor hun eigen be
drid doen!
Het spreekt vanzelf, dat de zaak hun is toe-
vertrouwd. Hun bedrijf is machtig; en het
verschilt hierin van andere bedrijven, dat het
zich voortdurend en druk naar buiten open-
baart. Fiet springt in het oog van millioenen,
elken dag opnieuw; en 't overheerscht in de
uiterlijke ervaringen en indrukken van ons
aller dagelijksch leven.
Hoeveel reclamehelden en -heldinnen ken-
nen wij niet van aanzien? Het Kodak-meisje
en Johnny Walker, Baron de Beef en „that
old Johnny", die, dank zij het levengevend
zout op den ouden dag, nog over hooge hek-
ken springt. De man van net Kruschenzout,
zooveel in uw ochtendthee als op een cent
kan liggen", is misschien tevens het meest
eymboliek voor dit voortvarende en onderne-
mende bedrijf der reclame. Men mag er van
zeggen wat men wil en sorns van meening
f Oorspronkelijke schets in ouden Irani
door A. Duijts Oaydou.
6)
Spreek, senor, hoe komt de zegelring
van markies Walfried in uw handen, en wie
heeft dien brief geschreven?
Luister, Madonna. Eenige maanden ge-
leden ontmoette ik den markies in Vlaande-
ren; wij gingen samen van Duinkerken naar
Gent. Zijn wond aan den rechferarm was on-
derweg verergerd, en hij werd met andere ge-
wonden en gevangenen naar het kasteel van
den graaf gebracht; ik vergezelde hem zoo-
ver, daar hij geen Vlaamsch noch Spaansch
sprak. Hij liet mij toen dezen brief schrijven
en gaf mij zijn ring om u dien te brengen.
Lees nu Signora, en wees overtuigd
De brief is in het Fransch geschreven.
Walfried schrijft mij altijd in-het Italiaansch.
Ik kan het Italiaansch wel tamelijk goed
yerstaan, maar ik spreek het slecht en kan
net niet schrijven, daarom heeft Walfried mij
den brief in het Fransch gedicteerd.
De brief luidde als volgt:
A Madame la Marquise d'Este,
Montignoso, Toscane.
Ma chere espouse,
Le baron de Vijlanova vient de ma part.
zijn, "dat Kef "door een teveel aan nadrukke-
lijkheid zijn doel voorbij str^eft, maar men
z,al nimmer kunnen ontkennen, dat het leven
brengt in de brouwerij en dat het naast
veel vulgairs en afstootends ons bestaan
vaak kleuriger, gezelliger en belangwekken-
der maakt.
Ik sprak van een teveel aan nadrukkeijkheid
in de wijze waarop de meesters van het vak
tegenwoordig hun zaken aangrijpen. Waar
zoovelen indruk trachten te maken met de
sterkste woorden, daar verliest ook de over-
treffende trap zijn kracht en invloed. De
whisky-stokerij, die sinds jaar en dag een-
voudig blijft vaststellen dat „Johnny Walker
is still going strong" heeft, dunkt mij, de
diepste wijsheid in reclame gevat. Helaas vol-
gen weinigen het voortreffelijk voorbeeld. Zij
loopen vast in de beperkingen der taal, ge-
tuige o. a. de biljetten op d ruiten van win-
keis gedurende uitverkoopen, die na ach-
tereenvolgens te hebben gesproken van
,,koopjes'„ „mooie koopjes", „de beste koop-
jes", „de beste koopjes van Londen', „onge-
hoorde prijzen" en „the most unheard of bar
gains" ,enz. enz. nu als opschrift dragen
„desperate bargains" (wanhopige koopjes).
Men voelt, het vermogen der taal om na-
drukkelijk en opzienbarend te zijn, is niet om
begrensd. ,,Wanhopig" is nog een goede
vondst, al lijkt het zeer op die commercieele
openhartigheid, die ons van koopen moet
doen terugschrikkenen al is men ge-
neigd zich af te vragen aan welken kant ten
slotte de wanhoop zal belanden, aan den
kant van den kooper of aan dien van den
verkooper (die beweert reeds wanhopig te
zijn).
Maar er is al weer een goede zijde aan oit
verschijnsel van aanprijzers die elkaar over-
schreeuwen, zoo zeer, dat het „wanhopig"
word't. Wat het oor niet meer kan onderschei-
den, zal het oog doen. „Every picture tells
a story" zegt men hitfr. En de wijze waarop
plaatjes hun verhaal kunnen vertelkn is
in tegenstelling met de uitdrukkingskracht
van de taal onbegrertsd. De krant is een
prentenboek geworden van ongewone beko-
ring. Pioturale en decoratieve kunst, gescha-
pen door de mannen van verf en de techniek,
helpen mee aan den verkoop van „holeproof"
en andere kouscn, vaft zeep, tabak en reukwa-
ter. Zij eten mee aan de ruif van den handel
en moge het hun goed bekomen. De krant
dan wordt een prentenboek; en de openbarc
muur als de wand van een museum van schil-
derijen. Er is weliswaar veel gemeens bij
maar dat zal niet blijven. Geen beroep op het
publiek zal op den duur uitwerking hebben,
indien het is vervat in leeiijken stijl. De beste
reclamemakers voeden het op tot wardee-
ring van schoonheid en verfijning.
En de veredelende invloed der reclame-vei-
luchting heeft alweer zijn uitwerking niet
gemist op de gemosderen der tekst-schrij-
vers, waarvan er velen beginnen in te zien
dat de overtreffende trap nu weer overtroffen
kan worden door den stelenden en die zich
gaan verdiepen in woordkunst. Dichters be-
zingen in feillooze sosnetten het aroma van
cigaretten. En historici van naam helpen aan
het opstellen van subfiele advertenties door
een episode te verhalen uit de oudste, oude,
nieuwe en nieuwste geschiedenis, die op het
geadverteerde artikel slaat als de bekende
tang op het even bekende varken. Zeer
juistEens zal alle grofheid in recame
moeten sneven voor de fijnheid, zooals Goli
ath sneefde voor David.
De advertentiestad.
Onder zulke omstandigheden behoeft het
niet te verbazen, dat de mannen die voor een
week Olympia hebben afgehuurd om er een
luisterrij-ke advertentiestad te sticht'en, den
nadruk leggen op het wetenschappelijke,
kunstzinnige en opvoedende van hun bedrijf.
Dat vooral is de vorm die hun reclame voor
■hun reclame schijnt te nemen. Zij verschaffen
zich de rechtvaardiging voor hun luidruchti-
ge aanwezigheid door hun werk hoog aan te
slaan, door het te verheffen tot een hoogst
deskundig beroep, waar wetenschap op veler-
lei gebied, waar psycho-analyse der massa,
waar uitgebreide kennis van vele technieken
en van eccnomie aan te pas komen. In over-
een stemming met deze opvatting zijn de hui-
selijke namen, waaronder de werkers van het
advertentiebedrijf eens bekend stonden, ver-
dwenen. Advertentie-agenten of -colporteurs
kent men niet meer. Men spreekt van advi-
seurs en deskundigen in publiciteitszaken.
Het hoofd van een bekende advertentie-firma
is dezer dagen ridder van het Britsche Rijk
geworden en hij treedt als zoodanig slechts
in de voetstappen van velen, in zijn beroep,
die hem aldus zijn voorgegaan.
Het is ook niet alleen een tentoonstelling,
niet alleen een advertentiestad in glorie, die
daar tijdelijk in het gebouw Olympia is in-
gericht. Drie dagen zullen er tevens zijn ge-
wijd aan een congres, waar honderd mannen
van reclame- en handelsgezag honderd rede-
voeringen zullen houden over reclame en den
handel, de advertentie als tijdsbeeld, kunst
en adverteeren, het reclamebiljet als verkoo
per voor het Rijk, reclame voor kerkbezoek
Recevez - le avec tous honneurs; je suis bles-
se; je ne sai si je pourrai jamais reveair en
nostre chasteau de Montignoso.
Dieu vous garde.
Votre espoux Walfried,
- Marquis d'Este.
a Gand.
Aan mevrouw de markiezin d' Este
Montignoso, Toscane.
Lieve vrouw.
Baron De Villanova wordt door mij gezon-
den, ontvang hem met onderscheiding. Ik ben
gewond en weet niet of ik wel ooit naar ons
kasteel te Montignoso zal kunnen ferugkee-
ren.
God behoede u.
Uw echtgenoot Walfried.
Markies d' Este.
te Gent.
Het waren maar weinige korte en zakelijke
regels; het papier viel uit de handen van
Silvia. Zij zweeg, geheel ontdaan geluk-
kig zag zij niet den valschen glimladh op
het gelaat van de Villanova! Neen, die woor
den kwamen niet van haar beminden Wal
fried! Hoe geheel anders waren zijn lange
liefdevolle brievenHoe kon zij die met een
hart vol dankbaarheid aan haar lippen druk-
kenZe bewaarde ze alle in een fijn beeneden
houten kistje met lavendel en iris
Dit brief je brandde haar vingers, het was
stellig niet van hemMaar Silvia sprak
met zachtheid en waardigheid tot den baron,
.want zjj moestj^gb bedwingen en in acht pe-
"en over meer
De tweehonderc" stands worden tngenomen
door dagbladbedrijven, de regeering, druk-
kers, uitgevers, reclame-firma's, cliche-ma
kers, reclame-kunstenaars, stoomvaart- en
spoorwegmaatschappijen, fabrikanten van
electrische reclamemiddelen en eenige han-
dels-cndernemingen die om haar uitgebreide
reclame-campagnes bekend staan.
De advertentiestad is het geesteskind van
een hypermodernen kunstenaar en een even
modern architect die aan het geheel een bi-
zarren indruk hebben verschaft. Er zijn za-
kenwijken in, een mode'l-winkelstraat, tuinen,
een societeit, een boekerij, vrije bioscopen, res
taurants, een ideaal huis, een bankgebouw
en dat kan nu eenmaal niet worden ge
mist, een schoonheidspaleis, waar men alle
fantastische meisjes der reclame, het Kodak-
meisje met haar gestreepte jurk in den wind,
Nippy het kellnerinnetje, het dametje met den
stofzuiger en de gansche lieve rest in leven-
den lijve kan bewonderen. Vierhonderd stands
zijn sneeuwwit opdat de reclameleuzen en de
slagzinnen, die er in kleurige friezen op zijn
geschilderd, terdege zullen uitblinken.
In de winkelstraat ziet men de etalage-
kunst in haar meest ontwikkelden vorm. De
chique van de schouwkast wordt er tentoon-
gespreid in twee dozijn wedijverende winkels.
Het ideale huis, voorzien van alle wonder-
lijke dingen, heeft o.a. een badkamer met ul
traviolet licht en een weegmachine. Deze uit-
rustingstukken vertegenwoordigen daar vol-
gens mijn opvatting een averechtsch ideaal.
Maar in deze advertentiestad zijn de begrip-
pen anders en gebaseerd op de wenschen van
weegmachines en kunstzonnen, die aan den
man willen worden gebracht.
En zoo is er meer, veel meer en alles te
zamen is het een lustig en grootsch feest van
reclame.
Een zestigjarige bakvisch.
Miss Fannie Ward, een Amerikaansche ar-
tieste, die hier op het oogenblik in een revue
optreedt, heet zestig jaar te zijn en er uit te
zien alsof zij twintig is. Zij is als zoodanig
de verpersoonlijking van, of de verwezenlij-
king van moderne vrouwelijke wenschen. Het
is bekend, dat meer dan ooit het streven
heerscht bij het zwakke geslacht het lieflijk
waas der jeugd zoo mogelijk tot in grijze da
gen in stand te houden tegelijk met een
algemeen jeugdigen indruk in gestalte en be-
weging. De oude artiste Fannie Ward heeft
het daarin ver gebracht. Zij is misschien niet
zestig jaar; en zij ziet er zeker ondanks
haar bakvisch-voorkomen ouder uit dan
twintig. Maar dat zij „erg jong is voor haar
jaren" kan niemand betwisten. Met dat al
noem ik het geval van Fannie Wark pijnlijk.
Zij heeft zich blijkens haar uitlatingen veel
opofferingen en ontberingen getroost om het
zoo ver te brengen dat zij zich als zestigjari
ge kan laten bekijken om haar wond^lijk
jeugdig voorkomen. Deze „grannie of the
flappers" (zooals haar landgenooten haar
noemen) wascht zich nooit met zteep maar
met een stuk ijs, in een handdoek gewikkeld.
Vleesch, suiker en brood raakt zij nimmer
aan en heeft zij nimmer aangeraakt. Dat zijn
ernstige opofferingen voor een mensch, dat
van brood alleen niet kan leven noch van
vleesch alleen maar dat die voedingswaren
evenmin gemakkelijk kan missen Het loon
voor deze opofferingen moet in dubbel op-
zicht een ijdel loon zijn. Het is op zichzelf
een ijdel verlangen er met zes kruisjes jeug
dig te willen uitzien. Ijdel is het ook te ver-
waehten, dat men met het uiterlijk zich op
zulk een leeftijd jong zal voelen, in dien zin,
dat men den eenigen schat, die aan jeugd
haar hooge waarde geeft den schat der
zorgeloosheid zou hebben bewaard. Aan-
gezien dat nimmer het geval kan zijn, zou ik
als ik een vrouw was mij blijven ver-
kwikken aan brood en vleesch en mij blijven
laven aan thee met suiker. Ik zou trouwens
al te laat zijn voor het recept van deze „groot-
moeder der bakvisschen."
DE DIPHTHERIE TE BEILEN.
Donderdag heeft te Beilen de eerste inen-
ting tegen de diphtherie plaats gehad, waar-
aan ongeveer 550 leerlingen der drie scholen
en 200 niet-schoolgaande kinderen zijn on-
derworpen. In verband met de geringe be-
langstelling, indertijd bij een lezing over dit
onderwerp van de zijde der ouders betoond
en de bezorgdheid, die er was gewekt door
een onjuiste opvatting van een persbericht
omtrent de vaccinatie te Goes, had men een
dergelijken toeloop niet verwacht en moesten
velen -teleurgesteld terugkeeren, omdat de
entstof opgeraakt was.
De inenting, die door dr. Doyer, inspec-
teur van de volksgezondheid te Hilversum,
met assistentie van de plaatselijke geneeshee-
ren werd verricht, geschiedde volgens de
Amerikaansche methode, waarmee o.a. te
Zaandam, Koog a. d. Zaan. Uitgeest en
Wormerveer zulke goede resultaten zijn be-
reikt.
men.
Ik dank u, senor, voor de diensten, die
gij mijn gemaal hebt bewezen. Gij zijt mijn
gast, zoolang gij in ons land zult vertoeven.
Rinaldo, breng den baron naar de vertrekken
in den linker vleugelzij zijn tot uw beschik-
king, Senor en Villanova, zal u welkom zijn,
goeden nacht, baron.
En voordat de Villanova een woord kon
spreken, had Silvia zich teruggetrokken.
Gualtiero volgde haar en Rinaldo bleef
met de Villanova alleen.
Hij had den baron bestudeerd, de oude
Rinaldo. Hij had den grijnslach op zijn ge
laat waargenomen, en wist nu met wien hij te
doen had: „Niet te vertrouwen, die gast!
Maar als een geslepen vos liet hij er niets
van merken. Heel ernstig en met diepe en
nederige buigingen vergezelde hij den baron
naar zijn vertrekken. Hij maakte zelf alles
voor hem in orde en toen hij hem met het
ontkleeden had geholpen, riep hij een page en
beval den verstandigen knaap in de- anticham-
bre van de Villanova te blijven, en hem, Ri
naldo bij het minste onraad te waarschuwen.
De arme Silvia was naar de kamere van
haar lieveling gegaan; hij sliep, de onschul-
dige, kleine jongen; zijn mooie bruine lokken
waren om zijn fijn kopje op het kussen ge-
spreid; een zachfe glimlach speelde om zijn
halfgeopend mondje; zijn ademhaling was
rustig als de golfjes, die dien ochtend zoo
zacht tegen het strand ruischten.
Mjjn lieyeling! Hij droomt misschien
I
HET DRAMA TE ZUNDERT.
Op de rol van de vacantiekamer der Haag-
sche rechtbank kwam Vrijdag voor de zaak
van de weduwe C. van de Meer te Zundert,
wier man in den nacht van 10 op 11 Januari
1927 door eenige marechaussees is doodge-
schoten. Genoemde weduwe had hiervoor den
Staat en de beide marechaussees gedagvaard
en zij eischte voor zich en voor haar kinderen
betaling van een bedrag van 50.000.
Voor den Staat stelde zich de landsadvo-
caat mr. f. H. Telders, voor den marechaus-
see Claassen jhr. mr. G. W. van der Does,
en voor den marechaussee Coolen mr. A. F.
Telders.
De zaak werd aangehouden tot 6 Sept.
VERZEKERING TEGEN
STORMSCHADE.
Naar het bestuur van het Utrechtsch
Landbouw Genootschap vernam, worden
thans de boeren door vele personen bezocht,
die verzekeringen tegen stormschade trachten
af te sluiten.
Het bestuur meent goed te doen, te waar
schuwen, niet tot het afsluiten van zulk een
verzekering over te gaan, alvorens men een
onderzoek ingesteld heeft naar de soliditeit
van de betreffende maatschappij, alsmede
naar de polis-voorwaarden en naar de te be-
talen premie.
De secretaris van het Utrechtsch Land
bouw Genootschap is bereid, desgevraagd
hiermede zoo mogelijk behulpzaam te zijn.
HE NG STE NK EUR 1NGE N.
De minister van binnenlandsohe zaken en
landbouw heeft bepaald dat de gewone keu-
ringen van tot dekking bestemde hengsten in
het najaar 1927 welke alleen door de stam-
boekeommissien zullen geschieden, in de pro-
vincie Noord-Holland (alleen voor type tuig-
pard) zullen worden gehouden op 30 Aug. te
Texel, 31 Aug. te Terschelling, 1 Sept. te
Wieringen en Schagen.
EEN NIEUWSG1ERIGE BUUR-
VROUW.
Een bewoonster van een pand aan de Zwij-
nenstraat te Rotterdam hoorde dat haar bu-
ren. de losse werkman A. B. en zijn vrouw
J. de B., een stomdronken vreemdeling mee
naar hun woning brachten, Uit nieuwsgie-
rgheid ging zij naar de kamerdeur van de fa-
milie B. en keek eens door het sleutelgat. Zij
zag toen juist, dat B. en zijn vrouw de zak-
ken van den vreemdeling leeghaalden. Zij
deed hiervan aangifte bij de politie en deze
stelde een onderzoek in. De vreemdeling
bleek een zeeman te zijn, die des morgens
had afgemonsterd. Hij had toen 12 pond
ontvangen. Toen de politie hem ondervroeg,
had hij niets meer. Hoeveel B. en zijn vrouw
hebben gestolen is niet meer na te gaan,
want de zeeman is van zijn 12 pond den ge-
heelen dag gaan passagieren. In elk geval
zijn B. en zijn vrouw aangehgouden en op-
gsloten.
KINDERARBEID IN DEN LANDBOUW.
De Zeeuwsche Landbouwmaatschappij het
Kon. Ned. Landbouw-Comite heeft gewezen
op de wenscheijlkheid van invoering van een
verplicht 7e en in de toekomst misschien 8e
leerjaar. In verband o. m. met de eischcn
van het bedrijf zou bepaald kunnen worden,
dat het onnderwijs in het 7e en 8e leerjaar
slechts gedurende een half jaar of gedurende
de wintermaanden wordt gegeven.
In de tweede plaats werd gewezen op de
mogelijkheid om aan de gewone- tweejarige
landbouwcursussen een voor-cursus vooraf
te doen gaan. en in dit geval den leeftijd tot 1
of 2 jaren te vervroegen.
Men zou dan komen tot 3-jarige cursussen.
Ten slotte is er de aandacht op gevestigd,
dat een wijziging van de L. O.wet in voorbe-
reiding is bij een Staatscommissie. waarbij er
o. a. ook van de zijde van Ged. Staten van
van zijn vader. Neen, die brief is niet van u,
mijn Walfried. Gij zoudt uwen Alfonso ge-
noemd hebbenWat moet ik doen, om de
waarheid te ontdekken! Gualtiero naar Gent
zenden? En ik hier blijven, met dien man,
neen, o neen, dat nooit! Ik ken hemhij is de
dagen te Modena nie't vergeten. Ik heb hem
afgewezen o, hemel, zou hij zich willen
wreken? Elena, laat Rinaldo en Gualtiero
zich naar de kleine wapenzaal begeven, dade-
lijk; ik moet hen raadplegen. Ik blijf zoolang
hier, maar als ik ga, verlaat Alfonso geen
oogenblik en spreek met. niemand.
De moeder knielde nog even naast het bed-
je van haar zoontje neer; een stil dringend
gebed steeg op tot den Almachtige en Silvia
stond op, versterkt, vastberaden en onwankel-
baar in haar liefde en trouw van vrouw en
moeder, de twee groote factoren, die heldenda-
den kunnen doen verrichten. Thans was het
oogenblik gekomen om te handelen, en zij
begaf zich naar de kleine zaal, waar Rinaldo
en Gualtiero haar wachten.
Gij hebt baron de Villanova gehoord,
mijn beste vrienden, en hier is de brief; gij
gelooft ook niet, dat hij van uw meester is,
niet waar? Ik kan niet in onzekerheid hier zit-
ten wachten. Wie weet, wanneer wij een ander
bericht zullen ontvangen. En die Spanjaard
Madonna, zei Rinaldo zachtjes, hij is
nu in zijn kamer. Den jongen Rodiigo heb ik
bevolen in de antichamhre de wacht te hou
den. De man was vermoeid, ik heb hem een
goede flesch Pontremoli voor gezet, die heeft
Zeeland gewezen is op de slechte regeling
van het vervolgonderwijs, en verschillende
wenschen zijn kenbaar gemaakt.
DE AMSTERDAMSCHE HUUR-
VERORDENING.
Vrijdag is afgekondigd het Staatsbl. Np.
248, waarin opgenomen het Kon. Besl.. van
14 Juli 1927 tot schorsir.g van het besluit
van den Amsterdamsc.hen gemeenteraa-i d.'d
16 Juni j.l. tot vaststel'ling van een huurver-
ordening voor de hoofdstad.
PRIJSVRAAG-MARBURQ.
De faculteit der rechtsgeleerdheid te Ifc
den had voor den prijsvraag-Marburg Alt
volgende onderwerp vastgesteld: „De ver-
mindering der wapeningen als algemeen
volkenrechtelij'k instituut sedert de Eerste
Vredesconferentie, in het bijzonder de arti-
kelen 8 en 9 van het grondverdrag van den
Volkenbond en de maatregelen tot ver-
wezenlijking dier bepalingen".
Een commissie van studenten. die op voor-
stel van den heer Marburg zelf zouden be-
slissen, wien de prijs zou toekomen, heeft
een eervolle vermelding, benevens de helft
van de uitgeloofde som, toegekend aan den
heer C. J. F. Calje, jur. cand. te 's-Graven-
hage.
DE DANKBARE AMERIKAAN.
In den afgeloopen winter gebeurde het,
dat een Amerikaan aan het N. H. Kanaal
nabij Het Schouw met zijn auto in den mod-
der wegzakte. Hij vroeg toen tevergeefs aan
eenige voorbij'komende melkrijders om zijn
wagen met hun paard uit den modder t«
trekken. Een boerenzoon uit de Broekenneer
heeft ten slotte geholpen de auto op den
weg te trekken. De Amerikaan dankte en no-
teerde den naam van zijn helper.
Eenigen tijd later ontving de jonge man
als belooning een radio-toestel cadeau.
Daarna een huisorgel. En nu heeft hij weer
een nieuw motorrijwiel van den Amerikaan
gekregen.
WAT TE DOEN TEGEN HOO!B,ROEI?
Hoe groot de vorderingen der landbouw-
wetenschap en techniek de laatste jaren ook
mogen zijn, het vraagstuk van den hooibroei,
d.w.z. het voorkomen en temperen er van,
blijft nog steeds voor een groot deel onopge-
lost. In de Veldbode geeft H. d. L. de praktijk
thans het volgende aan de hand, daarhij twee
gevallen onderscheidende:
a. Wanneer tijdens „nonnale" weersom-
standigheden alle groote boeren een deel van
hun „dikste", meest leverende gras gingen
„ruiteren" en een ander deel, dat minder „aik"
staat, gewoon gingen hooien, dan zou een der
belangrijkste oorzaken van sterken hooibroei
worden weggenomen. Immers is vaak het snel
tempo, waarin het hooi van zeer vruchtbaar
land binnengehaald wordt, een der voor-
naamste oorzaken van sterk broeien.
Wanneer nu een vrij groot deel van het
moeilijk te hooien „dikke gras" veilig op rui-
ters staat, zoodat dit deel het broeigevaar in
de bergplaats voorloopig en ook later
niet ver groot, dan krijgen we hierdoor een
veel veiliger toestand. Want in hoe langza-
mer tempo de hooiberg gevuld wordt, onder
overigens gelijke omstandigheden, hoe minder
gevaarlijk de broei zal zijn.
b. Is in't begin van den broeitijd en we
raden onzen boeren steeds aan, dezen vroeg
te stellen het weer zeer ongunstig, dan
mag o.i. tooh het maaien niet worden uitge*
steld, maar is het aanzetten van een pershoop,
tegelijk met het .,ruiteren" van enkele percee-
len, aan te bevelen.
Het eerste, n.l. een pershoop maken in 't
begin van de hooiing, wordt in Frieslaod
steeds meer toegepast en het voldoet daar heel
goed. Op deze wijze wordt voorkomen, dat
men (door het natte weer en het zeer jonge
hij leeg gedronken en zich daarna ter ruste
begeven. Geloof me, hij zal zich vooreerst
niet verroeren.
Ja, maar, wij moeten spoed maken, om
den markies te redden, indien hij gevangen
zit, viel hem Gualtiero heftig in de rede. Ma
donna, ik ben gereed om te gaan, beveel maar,
en ik spring op mijn paard
Wacht, jongmensch, vervolgde Rinal-
do, laat mij uitspreken. Gij alleen zoo'n groo-
ten tocht ondememen, dat is dwaasheid
Hoor eens, vrienden dit is wat ik denk
te doen, riep Silvia plotseling uit haar ge-
peins ontwakend, en met een straal van hoop
in haar blik.
Laat de kleine karos inspannen. Er is
plaats voor Alfonso, Elena en mij. Gij, Gual
tiero, neenrt drie of vier ruiters onder uw be
vel, en de twee muilezels met eenige bagagc
Alles kan in een paar uur gereed zijn, mc
waar?
Gij, Rinaldo, blijft hier, om over het kas
teel te waken met je dappere manschappen.
Alles hier vertrouw ik in uwe handen. God en
de lieve Madonna zullen ons bijstaan. II
ben al eens met mijn vader naar Vlaanderer
geweest, ik ken dus den weg. De winter m
voorbij en de wegen zijn nu droog; goeder
moed dan, en vooruit!
Ik zal spoedig gereed zijn, zei Cualb'e.
ro, ik ben ook in Gent geweest, wees dus go-
rust, Madonna, gij kunt op mij rekenen.
(Wordt vervoJgd)i
Als ge alias hebt baproefd an da enargie voor uw zaak U nog nlat
da rasultatan heeft gebracht, die Uzich hadt voorgesteld, besluitdan
tot hat nemen van een regelcontract in eon goad, door alia standen
gelezen dagblad. Wij twijfelen niet, of dit zal U zeer zeker brangen
tot hat gewenschte succes. Hat zal blijken HET MIDDEL te zfjnl