Alkmaarsche Courant Het gelteim van de oude kasL ADVERTEERT IN DE ALKMAARSCHE COURANTI JFEUILLETON. Henderd negen en twintigsto Jaargang. naaitdaff 25 Juli. Raciio-hoekje Lendensch aanteekenboek. Binneniand No 172 1927 Dinsdag 26 Juli. Hilversum, 1050 M. 12.— Politieberichten 12,352.Lunchmuziek door het trio van het restaurant „De Rozenboom'' te Bussum, onder-leiding van Willem Lohoff. 6.8 IVooravondconcert door het A.N.R.O.-orkest. Lily Koekkoek, sopraan. 7.45 Politieberichten. 10.30 Persberichten. 8.10 R.K. Radio-avond. '^Eindhovensch Vocaal Kwartet", bestaande u'it de heeren H. Notermans, le tenor. A. Zimmerman. 2e tenor. E. Maas, le bas. F 'Glaes, 2e bas. Mej. Toska v. d. Burg, alt. la. Geloof (Alice Nahon), Wierts. b. Ave Maria .Stella, Thicken (kwartet). 2a. Lasciar d'amanti per non penar, Casparini. b. Sen core Fagnellatta, Sarri (alt). 3. Rede door iDom. Constantinus Brosschaert O. S. R over: Hereertiging der Kerken. 4a. Matrosen- grab, Sonnet, b. Wiegenlied, Brahms (vocaal kwartet). 5a. Geheimnis, Brahms, b. Immer fleiser wird mein Schlummer. Brahms (alt). 16a. Ave Maria, Broil, b. Meisje, Adama v. Bcheltema (kwartet). 7. M'ha preso alia sua ragna, Paradies (alt). 8a. Landknechtstand- chen, di Lasso, b. Indisches Wiegenlied, Wes- seler (kwartet). 9. Quella fiamma che m'ac- cende, Marcel le (alt). 10a. Der letzte Gruss. Gregert. b. Kerstliedje, Diamant. c. Die Miihle im Thale, Kraemer (kwartet). Daventry, 1600 M. 12.20—2.20 C. Win- deatFs band en solisten (sopraan, bariton, syncop. zangers). 3.20 Daventry-kwartet en solisten (viool, sopraan, bariton). 4.35 Or kestconcert. 5.20 Lezing: Recollections of Constantinople. 5.35 K'inderuurtje. 6.20 Da ventry-kwartet. 6.50 Tijdsein, weerbericht. nieuws. 7.05 Daventrykwartet. 7.20 Lezing: iWater divining. 7.35 Liederen van Rich. Strauss J. Armstrong, tenor. 7.50 Her-uiri jend'ing van andere Engelsche stations. 8.35 ■Plantage-1 iedjesO. Kavann, contra-alt. R Newell, bariton. Koor en strijkorkest. 9.20 Weerbericht, nieuws. 9.40 Lezing: Music and the ordinary listener. 10.E. Colombo's or kest. M. Thomas, sopaan. 11.0512 20 Dansmuziek. Parijs „Radio-Paris"1750 M. 10.50— 11 20 Concert. 12.50—2.10 Orkestconcert 5.05—5.55 Concert. 8.50—10.50 Concert. L. Kartun, piano. Mile Katowska, zang. Orkest Langenberg, 469 41, Milnster, 242 M Dortmund&283 Af. 1.30—2.50 Orkestconcert. 5.50—6.50 Orkestconcert. 8.5010.50 Con cert. Mannenkwartet. De vroegere militaire kapel. 11.— Sluiten. Konigswusterhausen, 1250 M. en Berlijn 484 en 566 M. 12.20—3.05 Lezingen en les- sen. -8.50 Uitzending van de muziekfeesten in Crefeld, Frankfurt' en Baden-Baden. Het Sdhubert-kwartet. G. Bamberger, piano. Hamburg, 395 M. 4.35 Ouvertures van Adam. Orkest. 6.20 Vroolijk concert. 8.20 ,.Joha<nn'isfeuer", tooneelspel in 4 acten van H. Sudermann. Tot 11.10 Dansmuziek. Brussel, 509 M. 5.20—6.20 Dansmuziek 8.20—10 35 Galaconcert. Orkest onder let ting van Floy. Alpaerts. Londen, 18 Juli 1927. De advertentie-wereld adverteert. Het groote tentoonstellingsgebouw van Londen, Olympia, heeft ogeveer 9000 vier- kante meters vloerruimte. Die ruimte is deze week geheel bezet met de zaken der reclame in ail haar vormen en vertakkingen. De man- nen der reclame hadden n.l. besloten -reclame voor hun reclame te maken. Zij verzorgen altijd' met zooveel ijver en vuur de reclame van anderen. Waarom zouden zij 't dan voor de verandering eens niet voor hun eigen be drid doen! Het spreekt vanzelf, dat de zaak hun is toe- vertrouwd. Hun bedrijf is machtig; en het verschilt hierin van andere bedrijven, dat het zich voortdurend en druk naar buiten open- baart. Fiet springt in het oog van millioenen, elken dag opnieuw; en 't overheerscht in de uiterlijke ervaringen en indrukken van ons aller dagelijksch leven. Hoeveel reclamehelden en -heldinnen ken- nen wij niet van aanzien? Het Kodak-meisje en Johnny Walker, Baron de Beef en „that old Johnny", die, dank zij het levengevend zout op den ouden dag, nog over hooge hek- ken springt. De man van net Kruschenzout, zooveel in uw ochtendthee als op een cent kan liggen", is misschien tevens het meest eymboliek voor dit voortvarende en onderne- mende bedrijf der reclame. Men mag er van zeggen wat men wil en sorns van meening f Oorspronkelijke schets in ouden Irani door A. Duijts Oaydou. 6) Spreek, senor, hoe komt de zegelring van markies Walfried in uw handen, en wie heeft dien brief geschreven? Luister, Madonna. Eenige maanden ge- leden ontmoette ik den markies in Vlaande- ren; wij gingen samen van Duinkerken naar Gent. Zijn wond aan den rechferarm was on- derweg verergerd, en hij werd met andere ge- wonden en gevangenen naar het kasteel van den graaf gebracht; ik vergezelde hem zoo- ver, daar hij geen Vlaamsch noch Spaansch sprak. Hij liet mij toen dezen brief schrijven en gaf mij zijn ring om u dien te brengen. Lees nu Signora, en wees overtuigd De brief is in het Fransch geschreven. Walfried schrijft mij altijd in-het Italiaansch. Ik kan het Italiaansch wel tamelijk goed yerstaan, maar ik spreek het slecht en kan net niet schrijven, daarom heeft Walfried mij den brief in het Fransch gedicteerd. De brief luidde als volgt: A Madame la Marquise d'Este, Montignoso, Toscane. Ma chere espouse, Le baron de Vijlanova vient de ma part. zijn, "dat Kef "door een teveel aan nadrukke- lijkheid zijn doel voorbij str^eft, maar men z,al nimmer kunnen ontkennen, dat het leven brengt in de brouwerij en dat het naast veel vulgairs en afstootends ons bestaan vaak kleuriger, gezelliger en belangwekken- der maakt. Ik sprak van een teveel aan nadrukkeijkheid in de wijze waarop de meesters van het vak tegenwoordig hun zaken aangrijpen. Waar zoovelen indruk trachten te maken met de sterkste woorden, daar verliest ook de over- treffende trap zijn kracht en invloed. De whisky-stokerij, die sinds jaar en dag een- voudig blijft vaststellen dat „Johnny Walker is still going strong" heeft, dunkt mij, de diepste wijsheid in reclame gevat. Helaas vol- gen weinigen het voortreffelijk voorbeeld. Zij loopen vast in de beperkingen der taal, ge- tuige o. a. de biljetten op d ruiten van win- keis gedurende uitverkoopen, die na ach- tereenvolgens te hebben gesproken van ,,koopjes'„ „mooie koopjes", „de beste koop- jes", „de beste koopjes van Londen', „onge- hoorde prijzen" en „the most unheard of bar gains" ,enz. enz. nu als opschrift dragen „desperate bargains" (wanhopige koopjes). Men voelt, het vermogen der taal om na- drukkelijk en opzienbarend te zijn, is niet om begrensd. ,,Wanhopig" is nog een goede vondst, al lijkt het zeer op die commercieele openhartigheid, die ons van koopen moet doen terugschrikkenen al is men ge- neigd zich af te vragen aan welken kant ten slotte de wanhoop zal belanden, aan den kant van den kooper of aan dien van den verkooper (die beweert reeds wanhopig te zijn). Maar er is al weer een goede zijde aan oit verschijnsel van aanprijzers die elkaar over- schreeuwen, zoo zeer, dat het „wanhopig" word't. Wat het oor niet meer kan onderschei- den, zal het oog doen. „Every picture tells a story" zegt men hitfr. En de wijze waarop plaatjes hun verhaal kunnen vertelkn is in tegenstelling met de uitdrukkingskracht van de taal onbegrertsd. De krant is een prentenboek geworden van ongewone beko- ring. Pioturale en decoratieve kunst, gescha- pen door de mannen van verf en de techniek, helpen mee aan den verkoop van „holeproof" en andere kouscn, vaft zeep, tabak en reukwa- ter. Zij eten mee aan de ruif van den handel en moge het hun goed bekomen. De krant dan wordt een prentenboek; en de openbarc muur als de wand van een museum van schil- derijen. Er is weliswaar veel gemeens bij maar dat zal niet blijven. Geen beroep op het publiek zal op den duur uitwerking hebben, indien het is vervat in leeiijken stijl. De beste reclamemakers voeden het op tot wardee- ring van schoonheid en verfijning. En de veredelende invloed der reclame-vei- luchting heeft alweer zijn uitwerking niet gemist op de gemosderen der tekst-schrij- vers, waarvan er velen beginnen in te zien dat de overtreffende trap nu weer overtroffen kan worden door den stelenden en die zich gaan verdiepen in woordkunst. Dichters be- zingen in feillooze sosnetten het aroma van cigaretten. En historici van naam helpen aan het opstellen van subfiele advertenties door een episode te verhalen uit de oudste, oude, nieuwe en nieuwste geschiedenis, die op het geadverteerde artikel slaat als de bekende tang op het even bekende varken. Zeer juistEens zal alle grofheid in recame moeten sneven voor de fijnheid, zooals Goli ath sneefde voor David. De advertentiestad. Onder zulke omstandigheden behoeft het niet te verbazen, dat de mannen die voor een week Olympia hebben afgehuurd om er een luisterrij-ke advertentiestad te sticht'en, den nadruk leggen op het wetenschappelijke, kunstzinnige en opvoedende van hun bedrijf. Dat vooral is de vorm die hun reclame voor ■hun reclame schijnt te nemen. Zij verschaffen zich de rechtvaardiging voor hun luidruchti- ge aanwezigheid door hun werk hoog aan te slaan, door het te verheffen tot een hoogst deskundig beroep, waar wetenschap op veler- lei gebied, waar psycho-analyse der massa, waar uitgebreide kennis van vele technieken en van eccnomie aan te pas komen. In over- een stemming met deze opvatting zijn de hui- selijke namen, waaronder de werkers van het advertentiebedrijf eens bekend stonden, ver- dwenen. Advertentie-agenten of -colporteurs kent men niet meer. Men spreekt van advi- seurs en deskundigen in publiciteitszaken. Het hoofd van een bekende advertentie-firma is dezer dagen ridder van het Britsche Rijk geworden en hij treedt als zoodanig slechts in de voetstappen van velen, in zijn beroep, die hem aldus zijn voorgegaan. Het is ook niet alleen een tentoonstelling, niet alleen een advertentiestad in glorie, die daar tijdelijk in het gebouw Olympia is in- gericht. Drie dagen zullen er tevens zijn ge- wijd aan een congres, waar honderd mannen van reclame- en handelsgezag honderd rede- voeringen zullen houden over reclame en den handel, de advertentie als tijdsbeeld, kunst en adverteeren, het reclamebiljet als verkoo per voor het Rijk, reclame voor kerkbezoek Recevez - le avec tous honneurs; je suis bles- se; je ne sai si je pourrai jamais reveair en nostre chasteau de Montignoso. Dieu vous garde. Votre espoux Walfried, - Marquis d'Este. a Gand. Aan mevrouw de markiezin d' Este Montignoso, Toscane. Lieve vrouw. Baron De Villanova wordt door mij gezon- den, ontvang hem met onderscheiding. Ik ben gewond en weet niet of ik wel ooit naar ons kasteel te Montignoso zal kunnen ferugkee- ren. God behoede u. Uw echtgenoot Walfried. Markies d' Este. te Gent. Het waren maar weinige korte en zakelijke regels; het papier viel uit de handen van Silvia. Zij zweeg, geheel ontdaan geluk- kig zag zij niet den valschen glimladh op het gelaat van de Villanova! Neen, die woor den kwamen niet van haar beminden Wal fried! Hoe geheel anders waren zijn lange liefdevolle brievenHoe kon zij die met een hart vol dankbaarheid aan haar lippen druk- kenZe bewaarde ze alle in een fijn beeneden houten kistje met lavendel en iris Dit brief je brandde haar vingers, het was stellig niet van hemMaar Silvia sprak met zachtheid en waardigheid tot den baron, .want zjj moestj^gb bedwingen en in acht pe- "en over meer De tweehonderc" stands worden tngenomen door dagbladbedrijven, de regeering, druk- kers, uitgevers, reclame-firma's, cliche-ma kers, reclame-kunstenaars, stoomvaart- en spoorwegmaatschappijen, fabrikanten van electrische reclamemiddelen en eenige han- dels-cndernemingen die om haar uitgebreide reclame-campagnes bekend staan. De advertentiestad is het geesteskind van een hypermodernen kunstenaar en een even modern architect die aan het geheel een bi- zarren indruk hebben verschaft. Er zijn za- kenwijken in, een mode'l-winkelstraat, tuinen, een societeit, een boekerij, vrije bioscopen, res taurants, een ideaal huis, een bankgebouw en dat kan nu eenmaal niet worden ge mist, een schoonheidspaleis, waar men alle fantastische meisjes der reclame, het Kodak- meisje met haar gestreepte jurk in den wind, Nippy het kellnerinnetje, het dametje met den stofzuiger en de gansche lieve rest in leven- den lijve kan bewonderen. Vierhonderd stands zijn sneeuwwit opdat de reclameleuzen en de slagzinnen, die er in kleurige friezen op zijn geschilderd, terdege zullen uitblinken. In de winkelstraat ziet men de etalage- kunst in haar meest ontwikkelden vorm. De chique van de schouwkast wordt er tentoon- gespreid in twee dozijn wedijverende winkels. Het ideale huis, voorzien van alle wonder- lijke dingen, heeft o.a. een badkamer met ul traviolet licht en een weegmachine. Deze uit- rustingstukken vertegenwoordigen daar vol- gens mijn opvatting een averechtsch ideaal. Maar in deze advertentiestad zijn de begrip- pen anders en gebaseerd op de wenschen van weegmachines en kunstzonnen, die aan den man willen worden gebracht. En zoo is er meer, veel meer en alles te zamen is het een lustig en grootsch feest van reclame. Een zestigjarige bakvisch. Miss Fannie Ward, een Amerikaansche ar- tieste, die hier op het oogenblik in een revue optreedt, heet zestig jaar te zijn en er uit te zien alsof zij twintig is. Zij is als zoodanig de verpersoonlijking van, of de verwezenlij- king van moderne vrouwelijke wenschen. Het is bekend, dat meer dan ooit het streven heerscht bij het zwakke geslacht het lieflijk waas der jeugd zoo mogelijk tot in grijze da gen in stand te houden tegelijk met een algemeen jeugdigen indruk in gestalte en be- weging. De oude artiste Fannie Ward heeft het daarin ver gebracht. Zij is misschien niet zestig jaar; en zij ziet er zeker ondanks haar bakvisch-voorkomen ouder uit dan twintig. Maar dat zij „erg jong is voor haar jaren" kan niemand betwisten. Met dat al noem ik het geval van Fannie Wark pijnlijk. Zij heeft zich blijkens haar uitlatingen veel opofferingen en ontberingen getroost om het zoo ver te brengen dat zij zich als zestigjari ge kan laten bekijken om haar wond^lijk jeugdig voorkomen. Deze „grannie of the flappers" (zooals haar landgenooten haar noemen) wascht zich nooit met zteep maar met een stuk ijs, in een handdoek gewikkeld. Vleesch, suiker en brood raakt zij nimmer aan en heeft zij nimmer aangeraakt. Dat zijn ernstige opofferingen voor een mensch, dat van brood alleen niet kan leven noch van vleesch alleen maar dat die voedingswaren evenmin gemakkelijk kan missen Het loon voor deze opofferingen moet in dubbel op- zicht een ijdel loon zijn. Het is op zichzelf een ijdel verlangen er met zes kruisjes jeug dig te willen uitzien. Ijdel is het ook te ver- waehten, dat men met het uiterlijk zich op zulk een leeftijd jong zal voelen, in dien zin, dat men den eenigen schat, die aan jeugd haar hooge waarde geeft den schat der zorgeloosheid zou hebben bewaard. Aan- gezien dat nimmer het geval kan zijn, zou ik als ik een vrouw was mij blijven ver- kwikken aan brood en vleesch en mij blijven laven aan thee met suiker. Ik zou trouwens al te laat zijn voor het recept van deze „groot- moeder der bakvisschen." DE DIPHTHERIE TE BEILEN. Donderdag heeft te Beilen de eerste inen- ting tegen de diphtherie plaats gehad, waar- aan ongeveer 550 leerlingen der drie scholen en 200 niet-schoolgaande kinderen zijn on- derworpen. In verband met de geringe be- langstelling, indertijd bij een lezing over dit onderwerp van de zijde der ouders betoond en de bezorgdheid, die er was gewekt door een onjuiste opvatting van een persbericht omtrent de vaccinatie te Goes, had men een dergelijken toeloop niet verwacht en moesten velen -teleurgesteld terugkeeren, omdat de entstof opgeraakt was. De inenting, die door dr. Doyer, inspec- teur van de volksgezondheid te Hilversum, met assistentie van de plaatselijke geneeshee- ren werd verricht, geschiedde volgens de Amerikaansche methode, waarmee o.a. te Zaandam, Koog a. d. Zaan. Uitgeest en Wormerveer zulke goede resultaten zijn be- reikt. men. Ik dank u, senor, voor de diensten, die gij mijn gemaal hebt bewezen. Gij zijt mijn gast, zoolang gij in ons land zult vertoeven. Rinaldo, breng den baron naar de vertrekken in den linker vleugelzij zijn tot uw beschik- king, Senor en Villanova, zal u welkom zijn, goeden nacht, baron. En voordat de Villanova een woord kon spreken, had Silvia zich teruggetrokken. Gualtiero volgde haar en Rinaldo bleef met de Villanova alleen. Hij had den baron bestudeerd, de oude Rinaldo. Hij had den grijnslach op zijn ge laat waargenomen, en wist nu met wien hij te doen had: „Niet te vertrouwen, die gast! Maar als een geslepen vos liet hij er niets van merken. Heel ernstig en met diepe en nederige buigingen vergezelde hij den baron naar zijn vertrekken. Hij maakte zelf alles voor hem in orde en toen hij hem met het ontkleeden had geholpen, riep hij een page en beval den verstandigen knaap in de- anticham- bre van de Villanova te blijven, en hem, Ri naldo bij het minste onraad te waarschuwen. De arme Silvia was naar de kamere van haar lieveling gegaan; hij sliep, de onschul- dige, kleine jongen; zijn mooie bruine lokken waren om zijn fijn kopje op het kussen ge- spreid; een zachfe glimlach speelde om zijn halfgeopend mondje; zijn ademhaling was rustig als de golfjes, die dien ochtend zoo zacht tegen het strand ruischten. Mjjn lieyeling! Hij droomt misschien I HET DRAMA TE ZUNDERT. Op de rol van de vacantiekamer der Haag- sche rechtbank kwam Vrijdag voor de zaak van de weduwe C. van de Meer te Zundert, wier man in den nacht van 10 op 11 Januari 1927 door eenige marechaussees is doodge- schoten. Genoemde weduwe had hiervoor den Staat en de beide marechaussees gedagvaard en zij eischte voor zich en voor haar kinderen betaling van een bedrag van 50.000. Voor den Staat stelde zich de landsadvo- caat mr. f. H. Telders, voor den marechaus- see Claassen jhr. mr. G. W. van der Does, en voor den marechaussee Coolen mr. A. F. Telders. De zaak werd aangehouden tot 6 Sept. VERZEKERING TEGEN STORMSCHADE. Naar het bestuur van het Utrechtsch Landbouw Genootschap vernam, worden thans de boeren door vele personen bezocht, die verzekeringen tegen stormschade trachten af te sluiten. Het bestuur meent goed te doen, te waar schuwen, niet tot het afsluiten van zulk een verzekering over te gaan, alvorens men een onderzoek ingesteld heeft naar de soliditeit van de betreffende maatschappij, alsmede naar de polis-voorwaarden en naar de te be- talen premie. De secretaris van het Utrechtsch Land bouw Genootschap is bereid, desgevraagd hiermede zoo mogelijk behulpzaam te zijn. HE NG STE NK EUR 1NGE N. De minister van binnenlandsohe zaken en landbouw heeft bepaald dat de gewone keu- ringen van tot dekking bestemde hengsten in het najaar 1927 welke alleen door de stam- boekeommissien zullen geschieden, in de pro- vincie Noord-Holland (alleen voor type tuig- pard) zullen worden gehouden op 30 Aug. te Texel, 31 Aug. te Terschelling, 1 Sept. te Wieringen en Schagen. EEN NIEUWSG1ERIGE BUUR- VROUW. Een bewoonster van een pand aan de Zwij- nenstraat te Rotterdam hoorde dat haar bu- ren. de losse werkman A. B. en zijn vrouw J. de B., een stomdronken vreemdeling mee naar hun woning brachten, Uit nieuwsgie- rgheid ging zij naar de kamerdeur van de fa- milie B. en keek eens door het sleutelgat. Zij zag toen juist, dat B. en zijn vrouw de zak- ken van den vreemdeling leeghaalden. Zij deed hiervan aangifte bij de politie en deze stelde een onderzoek in. De vreemdeling bleek een zeeman te zijn, die des morgens had afgemonsterd. Hij had toen 12 pond ontvangen. Toen de politie hem ondervroeg, had hij niets meer. Hoeveel B. en zijn vrouw hebben gestolen is niet meer na te gaan, want de zeeman is van zijn 12 pond den ge- heelen dag gaan passagieren. In elk geval zijn B. en zijn vrouw aangehgouden en op- gsloten. KINDERARBEID IN DEN LANDBOUW. De Zeeuwsche Landbouwmaatschappij het Kon. Ned. Landbouw-Comite heeft gewezen op de wenscheijlkheid van invoering van een verplicht 7e en in de toekomst misschien 8e leerjaar. In verband o. m. met de eischcn van het bedrijf zou bepaald kunnen worden, dat het onnderwijs in het 7e en 8e leerjaar slechts gedurende een half jaar of gedurende de wintermaanden wordt gegeven. In de tweede plaats werd gewezen op de mogelijkheid om aan de gewone- tweejarige landbouwcursussen een voor-cursus vooraf te doen gaan. en in dit geval den leeftijd tot 1 of 2 jaren te vervroegen. Men zou dan komen tot 3-jarige cursussen. Ten slotte is er de aandacht op gevestigd, dat een wijziging van de L. O.wet in voorbe- reiding is bij een Staatscommissie. waarbij er o. a. ook van de zijde van Ged. Staten van van zijn vader. Neen, die brief is niet van u, mijn Walfried. Gij zoudt uwen Alfonso ge- noemd hebbenWat moet ik doen, om de waarheid te ontdekken! Gualtiero naar Gent zenden? En ik hier blijven, met dien man, neen, o neen, dat nooit! Ik ken hemhij is de dagen te Modena nie't vergeten. Ik heb hem afgewezen o, hemel, zou hij zich willen wreken? Elena, laat Rinaldo en Gualtiero zich naar de kleine wapenzaal begeven, dade- lijk; ik moet hen raadplegen. Ik blijf zoolang hier, maar als ik ga, verlaat Alfonso geen oogenblik en spreek met. niemand. De moeder knielde nog even naast het bed- je van haar zoontje neer; een stil dringend gebed steeg op tot den Almachtige en Silvia stond op, versterkt, vastberaden en onwankel- baar in haar liefde en trouw van vrouw en moeder, de twee groote factoren, die heldenda- den kunnen doen verrichten. Thans was het oogenblik gekomen om te handelen, en zij begaf zich naar de kleine zaal, waar Rinaldo en Gualtiero haar wachten. Gij hebt baron de Villanova gehoord, mijn beste vrienden, en hier is de brief; gij gelooft ook niet, dat hij van uw meester is, niet waar? Ik kan niet in onzekerheid hier zit- ten wachten. Wie weet, wanneer wij een ander bericht zullen ontvangen. En die Spanjaard Madonna, zei Rinaldo zachtjes, hij is nu in zijn kamer. Den jongen Rodiigo heb ik bevolen in de antichamhre de wacht te hou den. De man was vermoeid, ik heb hem een goede flesch Pontremoli voor gezet, die heeft Zeeland gewezen is op de slechte regeling van het vervolgonderwijs, en verschillende wenschen zijn kenbaar gemaakt. DE AMSTERDAMSCHE HUUR- VERORDENING. Vrijdag is afgekondigd het Staatsbl. Np. 248, waarin opgenomen het Kon. Besl.. van 14 Juli 1927 tot schorsir.g van het besluit van den Amsterdamsc.hen gemeenteraa-i d.'d 16 Juni j.l. tot vaststel'ling van een huurver- ordening voor de hoofdstad. PRIJSVRAAG-MARBURQ. De faculteit der rechtsgeleerdheid te Ifc den had voor den prijsvraag-Marburg Alt volgende onderwerp vastgesteld: „De ver- mindering der wapeningen als algemeen volkenrechtelij'k instituut sedert de Eerste Vredesconferentie, in het bijzonder de arti- kelen 8 en 9 van het grondverdrag van den Volkenbond en de maatregelen tot ver- wezenlijking dier bepalingen". Een commissie van studenten. die op voor- stel van den heer Marburg zelf zouden be- slissen, wien de prijs zou toekomen, heeft een eervolle vermelding, benevens de helft van de uitgeloofde som, toegekend aan den heer C. J. F. Calje, jur. cand. te 's-Graven- hage. DE DANKBARE AMERIKAAN. In den afgeloopen winter gebeurde het, dat een Amerikaan aan het N. H. Kanaal nabij Het Schouw met zijn auto in den mod- der wegzakte. Hij vroeg toen tevergeefs aan eenige voorbij'komende melkrijders om zijn wagen met hun paard uit den modder t« trekken. Een boerenzoon uit de Broekenneer heeft ten slotte geholpen de auto op den weg te trekken. De Amerikaan dankte en no- teerde den naam van zijn helper. Eenigen tijd later ontving de jonge man als belooning een radio-toestel cadeau. Daarna een huisorgel. En nu heeft hij weer een nieuw motorrijwiel van den Amerikaan gekregen. WAT TE DOEN TEGEN HOO!B,ROEI? Hoe groot de vorderingen der landbouw- wetenschap en techniek de laatste jaren ook mogen zijn, het vraagstuk van den hooibroei, d.w.z. het voorkomen en temperen er van, blijft nog steeds voor een groot deel onopge- lost. In de Veldbode geeft H. d. L. de praktijk thans het volgende aan de hand, daarhij twee gevallen onderscheidende: a. Wanneer tijdens „nonnale" weersom- standigheden alle groote boeren een deel van hun „dikste", meest leverende gras gingen „ruiteren" en een ander deel, dat minder „aik" staat, gewoon gingen hooien, dan zou een der belangrijkste oorzaken van sterken hooibroei worden weggenomen. Immers is vaak het snel tempo, waarin het hooi van zeer vruchtbaar land binnengehaald wordt, een der voor- naamste oorzaken van sterk broeien. Wanneer nu een vrij groot deel van het moeilijk te hooien „dikke gras" veilig op rui- ters staat, zoodat dit deel het broeigevaar in de bergplaats voorloopig en ook later niet ver groot, dan krijgen we hierdoor een veel veiliger toestand. Want in hoe langza- mer tempo de hooiberg gevuld wordt, onder overigens gelijke omstandigheden, hoe minder gevaarlijk de broei zal zijn. b. Is in't begin van den broeitijd en we raden onzen boeren steeds aan, dezen vroeg te stellen het weer zeer ongunstig, dan mag o.i. tooh het maaien niet worden uitge* steld, maar is het aanzetten van een pershoop, tegelijk met het .,ruiteren" van enkele percee- len, aan te bevelen. Het eerste, n.l. een pershoop maken in 't begin van de hooiing, wordt in Frieslaod steeds meer toegepast en het voldoet daar heel goed. Op deze wijze wordt voorkomen, dat men (door het natte weer en het zeer jonge hij leeg gedronken en zich daarna ter ruste begeven. Geloof me, hij zal zich vooreerst niet verroeren. Ja, maar, wij moeten spoed maken, om den markies te redden, indien hij gevangen zit, viel hem Gualtiero heftig in de rede. Ma donna, ik ben gereed om te gaan, beveel maar, en ik spring op mijn paard Wacht, jongmensch, vervolgde Rinal- do, laat mij uitspreken. Gij alleen zoo'n groo- ten tocht ondememen, dat is dwaasheid Hoor eens, vrienden dit is wat ik denk te doen, riep Silvia plotseling uit haar ge- peins ontwakend, en met een straal van hoop in haar blik. Laat de kleine karos inspannen. Er is plaats voor Alfonso, Elena en mij. Gij, Gual tiero, neenrt drie of vier ruiters onder uw be vel, en de twee muilezels met eenige bagagc Alles kan in een paar uur gereed zijn, mc waar? Gij, Rinaldo, blijft hier, om over het kas teel te waken met je dappere manschappen. Alles hier vertrouw ik in uwe handen. God en de lieve Madonna zullen ons bijstaan. II ben al eens met mijn vader naar Vlaanderer geweest, ik ken dus den weg. De winter m voorbij en de wegen zijn nu droog; goeder moed dan, en vooruit! Ik zal spoedig gereed zijn, zei Cualb'e. ro, ik ben ook in Gent geweest, wees dus go- rust, Madonna, gij kunt op mij rekenen. (Wordt vervoJgd)i Als ge alias hebt baproefd an da enargie voor uw zaak U nog nlat da rasultatan heeft gebracht, die Uzich hadt voorgesteld, besluitdan tot hat nemen van een regelcontract in eon goad, door alia standen gelezen dagblad. Wij twijfelen niet, of dit zal U zeer zeker brangen tot hat gewenschte succes. Hat zal blijken HET MIDDEL te zfjnl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 5