DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Sv KE§M.
HbWerfl netfen en t^fiftrgste Jaargang
tonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaa'JmiBJW.
Brieven franco N.V. Boek- en Handeladr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33.
WOEASDAG
Dagelijksch overzicht.
Buitenland
Bedden
en Dekens
stoomen.
amerika: i
No. 174
l5lTatftufffff tffsflfl H« 2 Sil'deh/
1997
Directeur: O. H. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
2? JIL1
Wat is de waarheid? De
V loot conference. Amerika zit
zonder aanbidders. Vrienden
in den mod
Pirandello heeft in zijn tooneelspel „Wat
fs de waarheid1?" op de hem eigene, ironi-
sche wijze gespot met de tegenstelling tus
schen officieele en niet-officieele waarheid.
De kern van dit stuk is aldus weer te geven:
wat wij als belachelijk, droevig, of als waar
heid beschouwen is dat lang met altijd in
werkelij'kheid en wat wij in onze bekrompen-
heid als leugen of valschheid meenen te mo-
gen aanduiclen, is niet zelden bet tegendeel.
Ook in Frankrijk blijkt men het met den
grooten Italiaan volkomen eens te zijn. En
dat heeft tot gevolg gehad, dat meii naar
aanleiding van Poincare's Zondag gehouden
redevoering waarin immers ook de schuld-
vraag aan den oorlog weer eens ter sprake
wera gebracht onderling wat aan't kibbe-
len is geraakt.
Vooral de Temps en de Volonte debatteer-
den nog al heftig en gaven beiden een zeer
verschillende interpretatie van Poincare's
tvoorden.
Nu leiden, zooals bekend, zulke kranten-
veldslagen zelden of nooit tot eenig resul-
taat en de Volenti vond't dan ook maar't
beste op een wel karakteriseerende wijze een
einde aan het debat te maken.
Het blad schrijft namelijk dat het er niet
aan denkt de geschiedenis te verloochenen,
integendeel het eischt, dat men de vraag, wie
verantwoordeliijk voor den oorlog is ge-
weest, aan de gesdiiedschrijvers zal over-
laten. Heden ten dage is de volledige waar
heid over de oorzaken van den oorlog nog
niet vast te stel'len en daarom moet men zich
vrijhouden van alle onrechtvaardigheid. En
het blad wenscht dan ook in geen polemiek
te.treden om te oordeelen over de in het ver-
drag van Versailles beschreven „Officieefe
waarheid".
De waarheid, dat men nooit met zekerheid
zeggen kan, wat de waarheid is, heeft ook in
verband met de vlootconferentie wel eenige
waarde.
Zooals men zich herinneren zal, is de hm-
dige stilstand dezer besprekingen grooten-
deels te danken aan het Engelsch-Amerikaan-
sche meeningsverschil en wederzijdsch wan-
trouwen
Dit wantrouwen in elkanders oprechtheid
inzake het streyen naar bewapeningsbeper-
king heeft klaarblijkelijk zoo'n ernstigen om-
vang aangenomen, dat het in Amerika tot
een naar men zegt „ongebreidelde" anti-
Engelsche propaganda gekomen is.
Dat kan Engeland natu-urlijk niet klakke-
k>os over zijn kant laten gaan en de Britsche
gezant te Washington heeft dan ook officieel
opdrachf gekregen om met groote veront-
waardiging te protesteeren tegen deze pro
paganda niet alleen, doch tevens tegen het
feit, dat herhaaldelijk valsche voorstellingen
tvorden gegeven en zelfs citaten uit officieele
Engelsche decumenten opzettelijk worden
vervalscht.
Het gerucht ging, dat ook Japan onaan-
genaam getroffen was door Engeland's aar-
zelende houding en ernstig overwoog of het
niet voordeeliger zoude wezen Amerika dan
Engeland in de kaart te spelen. Japansche
correspondenten van Londensche bladen be-
strijd-eri echter deze meening met kracht en
/erklaren dat integendeel Japan een buiten-
gewoon goed begrip toont voor de moeilijk-
heden bij de onderhandelingen te Geneve.
Daarentegen blijven Engelsche correspon
denten in Amerika, melden dat Japan veel
meer sympathie voor de Amerikaansche dan
voor de Engelsche voorstellen heeft.
Wij waehten inmiddels belangstel'lend op
het verder verloop der nog steeds niet her
vatte conferemtie
Andre Tardieu, de Fransche minister van
openbare werken, bevindt zich in Amerika
Thans is in een Amerikaansch blad een inter
view met den minister opgenomen. Welnu
volgens Tardieu, is de schuldenregeling. in-
dertijd tusschen minister Mellon en gezant
Berenger tot stand gebracht, als vrijwel
dood te beschouwen.
Tardieu kwam weer eens met de voor
Amerikaansche ooren zoo onaangename tij
ding, dat Frankrijk de schuld aan de Ver-
eenigde Staten beschouwt als een oorlogs-
bijdrage van de Vereenigde Staten en dat
jIke Fransche regeering de verantwoorde-
iijkheid voor een regeling, waaronder Frank
rijk 62 jaar lang zou moeten blijven schulden
aflossen, zal weigeren.
Tardieu had in het hier vermelde inter
view ook eens (van zijn standpunt) de rede-
nen nagegaan voor de misverstanden, die- er
tusschen de Vereenigde Staten en Frankrijk
zijn gerezen. Voor een groot deel wijt Tar
dieu die misverstanden aan de „wonder-
baarlijke verzekerdheid van de Vereenigde
Staten altijd precies te weten hoe het moet
zijn". Deze „verzekerdheid" vertel-t Tar
dieu dan verder met een openhartigbeid, die
bij een minister in functie toch wel moet ver-
bazen berust op de aanbidding van de
Amerikanen voor wereldsche goederen. De
Amerikanen vergeten te gemakkelijk, dat in
Europa andere toestanden h-eerschen en dat
de Amerikaansche aanbidding van het succes
lan den overkant van den Atlantisch-en Oce-
lan geen toepassing vind't.
.Eenmaal waren de Vereenigde Staten de
afgod van Frankrijk; maar thans vinden de
Vereenigde Staten nergens aanbidders. De
financieele macht is nog slecbts het eenige
middel om invloed te oefenen dat de Veree
nigde Staten bezitten
Aldus Tardieu. Vermoedelijk zal deze de
hem in den mond g-elegde woorden wel
wraken of aithans verzachten.
Het is reeds meer dan drie maanden gele-
den, dit de Missisippi en de rivieren van
haar stroomgebied buiten haar oevers tra-
den, de dijken doorbraken en een groote uit-
gestrektheid vrucbtbaar land onder water
zetten.
Hoewel deze ontzettende vloed zich terug-
trok staat thans een oppervlakte van meer
dan een millioen acres van den besten grond
in Amerika nog tien tot twintig voet onder
water en een gebied, dat welhaast nog groo-
ter is, is doorsneden door diepe geulen, be-
dekt met zand, begraven onder eeri harnas
van steenharde klei of verstikt onder het on-
kruid.
En de bevolking dezer zwaar-beproefde
streken gevoelt zich door iedereen vergeten,
-behalve door het Roode Kruis en vooral:
Hoover.
Zij is zich bewust, wat zij aan Hoover te
danken heeft. Hij waarschuwde voor het ge-
vaar, dat de menschen 'liepen en r-edde hen,
toen zij niet naar hem luisterden. Hij richtte
toevluchtsoorden voor hen op, en zorgde,
dat zij gevoed werden. Hij sloeg zich door
alle bureaucratie been, kocht alles wat noo
dig was of vorderde het op en waar geen
geld was, gebruikte hij zijn eigen geld zon
der zich over de afrekening bezorgd t-e
maken.
De spoorwegen wist hij over te halen voor
een millioen dollars diensten te presteeren en
hij kreeg nog tweemaal zooveel van aarze-
lende ministers der regeering gedaan.
Maar, wat het kostbaarst van alles is, hij
bracht telkens en telkens weer verlichting in
de beproevingen. Over 't algemeen vergeet
men de overstroomingen, aithans men tracht
ze te vergeten maar Hoover zal den men
schen steeds in gedachte blijven.
DE CONFEREiNTIE TE GENeVE.
Churchill heeft giste.en in het Lagerhuis
meegedeeld, dat het waarschijnlijk noodig
zou zijn, dat de regeering een verklaring af
legt nopens den stand der onderhandelingen
ter maritieme conferentie te Geneve, voordat
het Hnis op zomerreces kan gaan. De ver
klaring is vandaag of uiterlijlk Donderdag
te verwachten en Bridgeman en Cecil hebben
hun vertrek naar Geneve, in verband met de
waarschijnlijkheid dier verklaring, nog uit
gesteld. Het is echter eveneens onzeker, of
zij direct daarna zullen kunnen vertrekken,
omdat er nog veel te bespreken va'lt en adini-
raal Field, de chef der Engelsche deskundi-
gen, ziek geworden is.
- Churchill kon dan ook geen vast en datum
noemen, 'waarop de besprekingen' te Geneve
zullen worden hervat.
Een later bericht meldt dat de Engelsche de
legate heden naar Geneve terug zal keeren.
VOLKENBOND.
DE INTELLECTUEELe SAMEN-
WERKING.
De jaarlijksche zitting der volkenbonds-
commissie voor intellectueele samenwerking
te Geneve is gister beeiritiigd.
CHINA.
TYPHOON IN DE OHINEESCHE
WATEREiN.
150 personen verdronken.
Naar uit Shanghai gemeld wordt, zijn 150
personen verdronken door bet omslaan van
een passagiersvaartuig tijdens een typhoon,
welke ter hoogte van Canton gewoed heeft.
BORODIN OP ZOEK NAAR EEN1
BONDGE'NOOT.
Volgens een draadloos bericht uit Hankow
had het jongste bezoek, dat de Russische ad-
viseur der Hankowregeeriag, Borodin, aan
Kuling heeft gebracht, ten dod te onderhan-
delen met een vertegenwoordiger van gene-
raal Tsjang Kai Sjek, die Borodin's voor-
stel, om een accoord met Moskou aan te
gaan, had geweigerd.
Men gelooft, dat Borodin thans besprekin-
fen heeft aangeknoopt met generaal Feng
oe Siang, om dezen tot het sluiten van een
bondgenootschap met Mosko-u over te haien.
De pogingen van Borodin.
Feng-Joe-sjang. Wat er bij Sjoe-
tsjoe-foe gebeurt.
Te Sjanghai is een draadloos bericht ont-
vangen uit Hankou naar luid, waarvan het
recente bezoek van Borodin in Koeling ten
doel had gehad, besprekingen te houden met
de vertegenwoordigers van Tsjang-Kai-sjek.
Laatstgenoemde had echter het door Borodin
aangeboden vergelijk tusschen Hankou en
Nanking van de hand gewezen.
Men houdt het er voor, dat Borodin thans
in voeling is met Feng-Joe-sjang, ten einde
te trachten een verbond tot stand te brengen
tusschen Moskou en Feng.
Een draadloos bericht uit Nanking meldt,
dat de stad Sjoe-tsjoe-foe een vooruit gescho-
ven basis van het nationalistische leger dat
tegen Peking ageert, den 23ste dezer door de
Noordelijken was bezet. Dezen waren er ech
ter den volgenden dag door de troepen van
Feng-Joe-sjang uit verdreven.
Dit bericht is bdantrriik wijl er voor de
eerste maal uit blijkt dat er troepen van
Feng in de buurt van Sjoe-tsjoe-foe staan.
Het nationalistische front staat thans bij
Koetsjan, op 25 mijl ten zuiden van Sjoe-
tsjoe-foe.
DUITSCHLAND.
DE UITLATINGEN VAN DE
BROCQUEVILLE.
Didtschland's laatste woord.
Over het standpunt der Duitsdhe regeering
nopens het jongste Belgisdhe memorandum
over de beweringen van den Belgischen mi
nister van oorlog de Brocqueville, melden de
bladen van officieele zijde:
„De Duitsche regeering stelt tot haar
groot leedwezen allereerst vast, dat de Belgi
sdhe minister ook in dit laatste memorandum
zijn beweringen nog durft volhouden, of
schoon hij klaarblijkelijk niet in staat is ge-
weest om op de officieele Duitsche bescheiden
met een concreet feit te antwoorden of ze op
eenig punt te weerleggen.
Wanneer een verantwoordelijk minister in
het openbaar aanklachten tegen een anderen
staat inbrengt en dan het bewijs van het te
gendeel eenvoudig weigert te aanvaarden,
met een beroep op het geheime karakter van
zijn bronnen van inlichting, dan zal de open-
bare meening hier en elders daaruit wel con-
clusies trekken die voor Duitschland niet on-
gunstig kunnen luiden. De Duitsche regee
ring vindt dan ook geen reden, om het door
haar bij de Belgische regeering ingediend
protest, dat naar van zel'f spreekt in vollen
omvang gehandihaafd wordt, in een nieuwe
nota te herhalen, die 'uiteraard slechts in
herhalingen zou kunnen treden.
Op een punt wenscht de Duitsdhe regeering
echter nog een opmerking te maken. In haar
nota heeft zich de Belgisdhe regeering ook
beroepen op de rapporten van de Duitsche
Rijksdagcommissie naar de oorzaken van
den wereldoorlog. Het is niet erg duidelijk
hoe de werkzaamheden van deze commissie
eenig verband kunnen houden met de bewe
ringen van minister de Brocqueville. Deze
commissie immers, is ingesteld door de Duit
sche Nationale Vergadering van Weimar
naar aanlieding van de artrkelen 227231
van het Verdrag van Versailles waarin
Duitschland gedwongen werd de sdhuld over
het uitbreken van den oorlog alleen op de
schouders te nemen. Deze commissie is na
een arbeid van 7 jaar nagenoeg met haar
werk gereed en de Belgische regeering heeft
een door haar aan het Belgische parlement
voorgelegd memorandum nopens de rappor
ten dezer commissie ook aan de Duitsche
regeering meegedeeld. De Duitsche regeering
is van plan dit Belgisch memorandum aan
haar eigen commissie te overhandigen en dc-
aangelegenheid daarna als afgedaan te be
schouwen. De Duitsche gezant in Brussel
heeft opdracht ontvangen dit standpunt der
Duitsche regeering aan de Belgisdhe regee
ring kenbaar te maken.
DE CRISIS IN DE RIJKSBANIER.
In de Rijksbanier schijnt de crisis onvermij
delijtk tengevolge van het ontslag van rijks-
kanselier Marx. Men vreest namelijk, dat
vele tot het centrum behoorende leden der
organisatie het voorbeeld vas den rijkskanse-
lier zullen volgen. De houding van Marx is
inderdaad zonderling, aangezien hij ontslag
nam, hoewel bekend was, dat Hoersing wel-
dra zou heengaan als regeeringscommissaris
Men vermoedt in republikeinsche kringen, dat
de rijkskanselier slechts een voorwendsel
heeft gezocht om de rijksbanier te kunnen ver
laten.
Enkele bladen meenen, dat de schoolwet in
deze zaak wel een rol zal spelen. Immers bij
de aanstaande debat ten in den Rijksdag za!
de rijkskanselier, en met hem het geheele cen
trum, aandringen op den steun van de rech
terzijde. Deze echter verwijt den rijkskanselier
steeds weer zijn al te goede betrekkingen
met de linkerzijde en aan deze betrekkingen
heeft Marx klaarblijkelijk thans op demon-
stratieve wijze eer einde willen maken. Men
denkt dat dr. Kohler, rijksminister van finan
cien, die als goed republikein bekend staat, in
de eerste plaats het voorbeeld van Marx zal
volgen.
Zooals gemdd, zullen de leden van de tot
de rijksbanier behoorende leiders van het cen
trum deze week te Berlijn vergaderen. De
linkervleugel van het centrum, wier leider dr.
Wirth is, zal natuurlijk weigeren de rijksba
nier te verlaten en een zelfde houding kan
ook wel worden verwacht van de vele katho-
lieke arbeiders in het Westen, die lid van de
republikeinsche strijdorganisaties zijn. De
vraag is alleen maar of het centrum zelf van
zijn aanhangers zal verlangen dat in deze de
partij-diseipline geeerbiedigd wordt. Enkele
groote tot het centrum behoorende bladen
verlangen, dat een einde zal worden gemaakt
aan de vriendschap tussdien de partij en de
rijksbanier. Andere bladen die meer repubti-
keinsch gezind zijn, zooals de Berlijnsche
Germania heeft tot nu toe haar houding over
de aangelegenlheid nog niet te kennen gege
ven.
- Woensdag zal te Berlijn een bespreking
van de voomaamste leden van het centrum
plaats hebben, die tevens lid van den bond
rijksbanier zijn, ten einde over de verhouding
van het centrum tot den bond te beraadsla-
gen.
Volgens het „Berf. Tagebl." neemt men
aan, dat verschillende eischen zullen worden
geformuleerd, van welker aanvaarding of af-
wijzing door Horsing het zal afhangen, of
de centrumsleden in de rijksbanier zullen
blijven.
ZWARE STRAFFEN.
In het proces tegen een aantal communis-
ten wegens .hoogverraad, moordaanslag en
valschheid in geschrifte voor de rechtbank te
Stuttgart zijn de beklaagd n heden tot buiten-
gewoon zware straffen veroordeeld. Goecke-
ler, de hoofdbeklaagde kreeg 13 jaar gevan-
genisstraf en 1000 mark boete, de overige be-
klaagden straffen van 8 tot 2y2 jaar-
In de motiveering van het vonnis wordt o.a.
gezegd, dat niet alle beklaagden als ver
antwoordelijk voor de gepleegde misdrijven
dienen te worden beschouwd. De werkelijke
verarttwoordelijken bevinden zich in Rusland.
Nadat het vonnis geveld was riepen de ver-
oordeelden „leve Rusland! Weg met de
klasse justitie!" Voor de reditbank had een
groote menigte post gevat, die door de politie
uit elkaar werd gedreven.
ENGELAND.
ENGELAND EN EGYPTE.
De onderhandelingen, die tijdens het ver-
blijf van den Egyptischen koning te Londen
tusschen Sarwat en het Engelsche ministerie
van buitenlandsche zaken zijn gevoerd, zijn
volgens de Engelsche bladen zoo goed als
afgeloopen en hebben tot een grondslag voor
verdere onderhandelingen te Kairo geleid.
De bladen bevestigen dat het Engelsche
ministerie vasthoudend is geweest, voor zoo-
ver het de vraagstukken betrof, waarbij de le-
vensbelangen van het Engelsche rijk zijn be-
t'rokken, doch dat het zich zoo tegemoetko-
mend als mogelijk heeft getoond om de na
tionale gevoelens van Egypte te ontzien.
Een officieele mededeeling over de onder
handelingen zal eerst worden gepubliceerd,
nadat Sarwat Pasja in Egypte zal zijn terug-
gekeerd en met zijn medeministers daarover
geconfereerd heeft.
OOSTENRIJK.
DE ONLUSTEN IN DEN NATIONALEN
RAAD.
Gister zijn in den Oostenrijkschen Natio-
nalen Raad de besprekingen begonnen over
de van 1518 Juli plaats gehad hebbende
onlusten.
Bij den aanvang besprak bondskanselier
Seipel de eerste oorzgak der troebelen:
het vonnis in het Schattendorfer proces.
Een deel der pers heeft reeds voor het vonnis
geveld was de beklaagden als moordenaars
gebrand-merkt en aldus de openbare meening
in bepaalde richting geleid. Dat inderdaad
geen zoogenaamd vonnis van „Klassenjusti-
tie" geveld is moge hieruit blijken dat bij de
samenstelling der lijst van getuigen een aan
tal getuigen, op verzoek van sociaal-democra-
tische zijde en met vollen steun van den open'-
baren aanklager, gewraakt -zijn als bevoor-
oordeeld. Wel waren tegen den vorrn waarin
deze soort processen behandeld worden ernsti-
ge bedenkingen gerezen en een deel van het
publiek had blijkbaar zijn vertrouwen in dit
soort rechtspraak verloren.
Men had missehien van het parlement kun
nen eischen, dit proces op te schorten tot meer
vertrouwen in de rechtspraak zou terugge-
keerd zijn, maar een dergelijk verzoek heeft
de regeering niet bereikt. De regeering heeft
inmiddels wel een ontwerp tot wijziging van
het procesrecht voorbereid maar zij heeft dit
niet willen indienen op een tijdstip dat de
gemoederen na de gebeurtenissen van Schat-
tendorf verhit en verbitterd waren, omdat zij
meende dat een dergelijke aangelegenheid
van gewicht, voor alles, op rustig zakelijke
wijze moet kunnen behandeld worden.
In zijn rede zeide Seipel verder nog ten
aanzien van de feiten van den 15en Juli het
volgende:
De veiligheidlswacht was bij de eerste aan-
vallen nog niet met geweren gewapend1 en
hoezeer de aanvallen van de zijde van het
opgehitste volk zijn uitgegaan blijkt uit het
feit dat gedurende de eerste twee uur in de
onderscheidene ziekenhuizen uitsluitend ge-
wonde politiedienaren zijn ingeleverd. Toen
de Landeshauptman militair ingriipen deson-
danks nog onnoodig achtte heeft Schober
eenige afdeelingen politie ter zelfverdediging
van geweren voorzien. Toen de militairen
eindelijik moesten ingrijpen en het parlement
en de bouwvallen van het paleis van justitie
bezetten, hidden de excessen vrijwel onmid-
dellijk op en de militairen hebben geen enkel
sc'hot behoeven te lossen. Ik persoonlijk ben
overtuigd dat de onlusten niet de helft van
het aantal slachtoffers zouden hebben ge-
eischt als de militaire macht onmiddeilijk
had kunnen ingrijpen.
De rede van Bauer.
Na de rede van Seipel nam de socialist!
sche leider Otto Bauer het woord. Zijn rede,
waarin hij het standpunt van zijn partij uit-
een zette, duurde meer dan twee uur. Hij ver-
klaarde, dat het een font van zijn partij was
geweest, dat zij geen geregelde betooging
had in d'kaar gezet, dat de republikeinsche
Schutzbund niet snel genoeg is kunnen wor
den gealarmeerd, en dat de gemeentelijlke
wacht niet reeds Vrijdag gereedl stond.
Daarna richtte hij scherpe aanvallen tegen
die politie. Hij heriiaalde de bewering, dat
er dum-dum-kogels waren gebruikt.
Toen het volk, dat na het schieten razend
was geworden, vergelding eischte door wraak
te plegen, verkeerden de sociaal-dem-ocrati-
sche leiders in den moejjijksten denkbaren
toestand. De vericeerestaking was noodig om
een werkelijken burgerooriog te veihinderen.
Iemand moest den burgerooriog verhinderen
wij of de regeering. De regeering deed niets.
(Bijval en handgeklap links, interrupties
rec'hts, langdturig lawaai en nadruk). De op»
roep tot beeindiging van de staking is, hoe
wel de regeering niet heeft bijgedragen tot
het lichter maken van dit besluit door het
spoorwegpersoneel onmiddeilijk nagekomen.
De spreker verdedigde de instelling van de
„gemeente-wacht" en verklaarde, dat de ge-
meente volgens de grondwet daartoe het redht
had. Daarentegen hadden de autoriteiten van
de landen in strijd met de wet gehandeld
door de „heimatschutz"-formatie die in
strijd met de grondwet zijn, te hulp te roe-
pen. Bauer zette voorts de wensrhen van deg
sociaal-democratischen partijdag uiteen, n.L
een commissie van onderzoek, amnestie, hulp
voor de nabestaanden der slachtoffers. Aan
Sei'pel's eisch om een scherpe afscheidings-
lijn in de partij te trekken, kon hij geen ge
volg geven. De rede van Seipel getuigde
van blindheid voor hetgeen in de volksziel
leeft. De regeering nam tegenover de go*
beurtenissen een kleingeestige en huichelach-
tige houding aan. Wee het land, dat in zullc
een oogenblik op een zoo benepen wijze ge*
regeerd wordt.
Hierop ontstond groot rumoer ter rechter-
zijde. Toen het weder rustig werd, ovedhan.
digde Bauer den voorzitter twee moties van
zijn partij, de eerste tot vaststelling van een
commissie van onderzoek, de tweede tot het
uitspreken van wantrouwen in de regeering.
Voor de christelijk-socialen voerde Kun-
schah het woord.
Nadat onder groot tumult de vice-kanselier
Hartleb nog een verklaring had afgelegdt
werd de vergadering gesloten.
DE OE MEE NT EW ACHT" TE 3
WEENEN. n
Men meldt uit Weenen, dat de socialisti-
sche meerderheid in den Weenschen gemeen-
teraad van de „gemeentewacht" een blijvende
instelling zou wenschen te maken. Voorloopig
zou de sterkte 2000 man bedragen, doch na
Septeihber nog maar 1000 man. De dagsoldij
zon acht shilling wezen.
De burgerlijke pers wijst op de onwettig-
heid van dezen maatregel, waardoor het zal
moeten komen tot voortdurende conflicten met
de staatspolitie. Verder merkt de niet-socialis-
tische pers op, dat de burgemeester van Wee
nen beloofd had, dat de gemeentewacht
slechts voor de dagen van gevaar was in het
leven geroepen. Die belofte van den Ween
schen burgemeester is thans vergeten.
EEN OPROEP VAN DE WEBNiSCH'E
OOMMUNISJEN.
Uit Weenen wordt gemeld dat de Ween-
sche communisten een oproep hebben uitge.
vaardigd, waarin zij uiteenzetten, hoe de ar-
beidersklasse door het verraad van haar lei
ders een nederlaag heeft geleden; daarom
moest men thans den weg betreden die be-
gaan was door het Russische proletariaat
De communisten hadden zoo heette het
verder in den oproep de laatste dagen een
krachtigen toevloed uit het socialistische
kamp gehad. Zij (de communisten) staan
dan ook op het punt de leiders van het prole
tariaat te worden. Zij eischen de bewapening
van die arbeiders, de ontbinding van de fas
cistische organisaties, de vergemeentel ijkinj
van de politie, de invrijheidstelling van all,
gedetineerden en de afzetting van de regee
ring van Seipel.
PIECK VRIJGELATEN.
Uit Weenen wordt thans officieel gemeld
dat het onderzoek der politie nopens de rol
die het communistische lid van den Pruisi-
schen Landdag, Pieck, bij de jongste onlus
ten gespeeld heeft, geen voldoende motieven
heeft opgeleverd om Pieck te vervolgen. Hij
wordt vandaag vrij gelaten onder de eenige
voorwaarde dat hij naar Pruisen terugkeert'
STIERMARKEN WENSCHT d.
REACTIONNAIRE M AATREGELEN.
Desiderata van den Landdai
De correspondent van de N. R. Crt.
Weenen meldt, dat de Landdag van Stiermar-
ken een resolutie heeft aangenomen, ingediend
door de burgerlijke partij en, en waarin wordt
aangedrongen op beperking van de vrijheid
van drukpers, de wederinvoering van de
doodstraf, de reorganisatie van de jury-recht-
banken, de wijziging van het beroepsleger in
een militieleger, en de invoering van een wet
tegen werkstakingen, -
OVERSTROOMINGEN IN VENEZUELA
10 menschen omgekamem
Uit Caracas wordt gemeld, dat in hej
Zuidelijk deel van Venezuela verechekfene
districten door overstroomingen geteisterd
zijn. De stad Paragua is geheel overstrooaKfc
Er zijn 10 menschenlevens te betreurea. ,3
VAJNZETTI WEER IN HONGERk
STAKING. *'v
Volgens een bericht uit New York is Vat^
zetti, die zijin hongerstalking met een flirik
dejeuner had onderbroken, opnieuw tot ho*
gerstaking overgea^an-
RMAARSCHE COURANT.
