DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Buitenlandsch gemengd nieuws.
Baaiteriianri
Honaera negen en iwintigste jaargang
Dagelijksch overzicht.
faSni u1?2') daar kans toe
No. 17?
Oil emmet besfaaf sH 3 blade*
1927
Deze Courant wordl ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, ullgegeven.
ibonnemenfsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkaaaar /2m—. franco door
bet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewysmimmers 5 cents.
PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfeNi
Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsrnlmte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/b HERMs. GOITER ft ZOON>
Voordam C 9.
Diy/eAteurs O. H. KRAK.
ZATERDAG
Telef.nr. Administratie 3.
Telefoonnr. Redadie 33.
Postgiro 37060.
Hoofdredacteun Tj. N. ADEMA.
30 JULI
De maritieme conferentie.
Frankrijk en Rusland.
Er waren eens eenige menschen, die teza-
<nen hardnekkig gevochten hadden tegen eeni
ge andere menschen. Zij behaalden ten slot-
te de overwinning, maar de blauwe oogen en
andere kneuzingen van even ernstigen aard
iadden nochtans een zoodanigen invloed op
lun strijdlustigheid, dat zij besloten zoo
tit mogelijk was aan al het geruzie voor
eeuwig een einde te maken.
En zij begonnen dus met een waarlijk be-
wonderenswaardig optimismete bepraten
hoe op de beste wijze de vrede voor immer
()ewaard blijven zou.
Doch zij verloren blijkbaar uit het oog, dat
juist conferenties over vredesbevordering on-
eindige mogelijkheden bieden tot nieuw ge-
harrewar en felle ontstemming ja zelfs tot
meuw geruzie! En zoo gebeurde het, dat zij
na tal van besprekingen tot de ontstellende
conclusie kwamen, dat het, voortgaande zoo-
als zij tot dit oogenblik gegaan waren, er
opnieuw ruzie komen zou en ditmaal onder
elkander. J
Dus gingen zij met moedeloos hangende
hoofden uiteen maar de vriendschap was
verloren.
Een soortgelijk iets wordt momenteel te
Geneve vertoond. Zes weken is thans de man-
tieme conferentie reeds aan den gang en nog
steeds is men niet verder gevorderd dan in't
midden van de tweede week. Wei echter zijn
de vroegere bondgenooten Engeland, Ameri-
ka en Japan heel wat Koeler tegenover elkan
der geworden en bestaat er zelfs vrij groot-
kans, dat Engeland door zijn onprettige
houding, zoowel met Amerika als met Japan
in botsing komen zal.
Vandaar het buitenmatig pessimisme der
laatste weken, dat zoover geleid beeft, dat
men algemeen het't best acht zoo spoedig
mogelijk uiteen te gaan voor de koelte erger
wordt.
De lezer vindt dit wellicht overdreven som-
bere beschouwingen, maar het is om alien
moed erbij te verliezen, als men wacht op de
voortzettjng van een conferentie, waarover u
niemand inlichtingen lean geven. Wanneer de
Amerikaansche delegatie zoo fel was op haar
waardigheid ten opzichte van haar positie in
deze dagen, als zij het is in hef eischen van
schcpen waarvoor Amerika noch bezigheid,
noch bemanning heeft en waarvoor het zeker
de bouwkosten niet zal willen uitleggen, dan
zouden wij hier niet zoolang in onzekerheid
zijn gebleven. Het zelfde resultaat zou zijn
bereikt, wanneer de Japanners niet met einde-
loos Aziatisch geduld gewapend waren.
Maar de Amerikanen zijn doodsbang, nog
meer verwikkelingen en nog meer ontstem
ming te veroorzaken dAn er al is, en de Ja
panners zijn blijkbaar nog niet bekeerd tot
het Angelsaksische dogma, dat tijd tot geld
verklaard heeft.
Maar met dat al heben zoowel Amerika als
Japan alle hoop op een goeden afloop opge-
geven, vooral na de bekendmaking der nieu-
we voorstellen van Engeland.
Alle onderhandelingen liggen stil. Men
wacht at en houdt openhartige en soms felle
persoonlijke discussies in de halls der delega-
tie-hotels. De stemming tusschen Amerikanen
en Engelchen is natuurlijk heel wrhng. Men
zegt, dat de Japanners, ondanks hun verkla-
nng van gisteravond, nog rondloopen met
het ptan, een bemiddeling te beproeven. Hoe
dat mogelijk is, lijkt niet erg duidelijk. Al
gemeen beschouwt men de conferentie als at-
geloopcn.
De vraag is nog slechts, of er na Maandag
nog iets gebeurt. Men verwacht niet, dat het
antwoord uit Washington daartoe aanleiding
zal geven.
Nergens verwacht men dat. Ook niet al
geeft Londen nog steeds een ofiicieel optimis
•ne te kennen. Want de Londensche pers zingr
het klaaglied over de conferentie-mislukking
al even somber als de Japansche en Ameri-
kaansche.
Het toven geciteerde sprookje zei verder
nog, dat ten laatste de vroegere bondgenoo-
\y; wei"hehjk in de haren vlogen.
Wanneer de mislukking een absoiuut feit
woidt, staat inplaats van een bewapeningsbe-
jwrking een bewapeningsconcurrentie te wach
Zou het sprookje binnen korter of langer
tijd bewaarheid worden?
Het tweede sprookje.
rPP r was e,e"s,een man, die een anderen man
Rvm Syrpa !?k vond- Ten 'aatste ging die
sympathie zelfs zoover, flat hij besloot den
„,f" bl]. ZiCh in huis te halen. Maar de ont-
dp mlT?5 rWaS want nauwelijks was
treden dTf aU1S 4u'J begon zoodanig op te
»an h'™ had 2as,heer mee' lasl F'aziar
minlfnr.rijk ^alde de Sovjets binnen. Ten
socialisten en com-
stan wpT S CuhtCr toont men °ver dien
wordt 'f F^anig berouw, want vanuit Moskou
mijnd. ransche staatsgezag danig onder-
Het algemeen verbreid anti-militaristisch
optreden bij de herhalingsoefeningen heeft
tot zulke moeilijkheden geleid, dat men aan
de ondermijnende beweging wel de aandacht
moest schenken. Het spionnagestelsel in de
arsenalen heeft zulk een omvang gekregen
dat ter wille van zeer verontruste toeschou-
wers de regeering wel .eenige activiteit moest
toonen.
Feitelijk is de regeering reeds sinds jaar en
dag op de hoogte van wat er gebeurt en is zij
er ook ongerust genoeg over. De fameuze
aanval van Sarraut was een angstkreet en dat
men aan de Quai d'Orsay Cs zaken niet min
der gevaarlijk vond, is uit de opvolgende de
marches te Moskou wel gebleken.
Met die jongste vertoogen te Moskou is het
eigenaardig geloopen De „Matin" had de
zaak uitgebracht. Herbette, de Fransche ge-
zant bij de sovjet-regeering, die geruimen tijd
te Parijs is geweest en nu weer naar zijn post
is teruggekeerd, had de opdracht ontvangen
Moskou nog eens duidelijk aan het verstanci
te brengen, dat de propagandistische inmen
gingen zoo onduldbaar zijn geworden, dat de
Quai d'Orsay wel geoodzaakt zou zijn in te
grijpen.
Maar het bekend worden van een dergelijk
energiek bedoeld optreden was voldoende om
de krachten in beroering te brengen, welker
bedoeling het is ten aanzien van het bolsje-
wisme struisvogelpolitiek te voeren. De kar-
tellistische politiek mag niet gecritiseerd wor
den en dus liet men van de Quai d'Orsay
weldra weten, dat Herbette geen bijzondere
opdrachten had ontvangen en dat de wenken
aan Tsjitsjerin dezelfde waren, die geregeld
werden gegeven, n.l. dat men den sovjets
vcrzocht zich te onthouden van inmenging in
de Fransche binnenlandsche aangelegenhe-
den.
Maar juist zulk een officieele lezing maakt
de zaak er niet beter op. Het blijkt dus, dat
de Quai d'Orsay permanent den hinder ge-
voelt van de sovjet-propaganda. Niemand,
die er aan twijfelde, evenmin als er iemanu
is, die niej overtuigd is, dat men onder de
pressie van links alles in het werk stelt om
toch maar niet het Britsche voobbeeld behoe-,
ven te volgen, niettegenstaande de toestand1
volkomen onhoudbaar is geworden.
De feiten stapelen zich op en elken dag
worden de bewijzen sterker, dat de gewcldige
kostbare actie, die de communisten allerwe-
gen in de staatsorganisatie en het leger voe
ren, door het geld van Moskou worden ge-
voed. Bij rechterlijke uitspraak is dat nu er-
kend moeten worden. De Parijsche rechtbank
heeft uitgemaakt, dat en de communistische
propaganda wordt gevoerd met geld van
Moskou en dat Moskou een uitgebreide ver-
spiedingsdienst in Frankrijk onderhoudt.
En dat is wel 'n heel bitter te slikken pill
Exenals het feit, dat de positie der Sovjets
door de ongehinderde bewegingsvrijheid al
sterker wordt.
Zelfs de kartellisten moeten zich daarvan
rekensc'hap geven, maAr zij stellen alle ingrij-
pen uit tot na de verkiezingen. Maar de
communisten geven weinig gelegenheid tot
wachten. Dp socialistische C.G.T. zit nu al in
zak en asch wegens het voortwoekeren der
concurreerende communistische vakcentrale
en de pressie, die de communisten op de so
cialisten uitoefenen, brengt tal van radicalen
in gevaar, zoodat het kan gebeuren, dat de
oude kaitelpartijen tegen hun berekeningen
in, zich op het communisine zullen moeten
werpen. In dat geval zou het „gezantschap in
de rue de Grenelle" het niet lang meer ma
ken. Want zoo spoedig bijkomstige belangen
het niet meer noodig maken te verbloemen,
welken aanstoot dat bureau van verspieding
en propaganda geeft, zal onverschillig wie
de portefeuille van buitenlandsche zaken
heeft, de Quai d'Orsay slechts een laadje be-
hoeven open te trekken om duizend redenen te
hebben, den sovjet-gezant buiten de deur te
zetten.
Het tweede sprookje zei, dat de man ten
slotte zijn lastpost in zijn wanhoop de deur
uitsmeet.
Frankrijk zal ten laatste, uit welbegrepen
eigenbelang, met Rusland hetzelfde moeten
doen.
CHINA.
DE ANTI-JAPANSCHE BEWEGING.
Een actie van de koeomintang
De opwinding i;n Chtr.a over het optreden
der Japaneezen, in het bijzonder over hun
optreden te Tsingtau, heeft thans geleid tot
het oprichten van een anti-Japansche volken-
bond voor Noord-China met Tientsin als
middeipunt.
De nieuwe organisafie stelt zich ten doe!
Japan tp boycotten beraevens annuleering
van het handelsverd'rag met Japan. Verder
eischt zij teufuggave van Port Arthur en van
de Japansche concessie te Tientsin en ten
slotte de verwijdering van de Japansche
troepen uit China.
De boycotbeweging breid't zich sterk uit.
wat zeer door de regeering van Peking be-
treurd wordt d^ar zij uit fmancioel oogouint
belang heeft bij een goede verstandhouding
met Japan.
In politieke krinigen te Peking neemt men
aan dat deze beweging verband houdt met
de door de koeomintang gevoerde actie in
Noord-China.
De toestand te Tsingtau is thans rustiger
geworden, nieuwe botsing-en zijin niet voor-
gekomen.
GROOTE OVERSTROOMBNGEN.
10.000 personen verdronken.
Het Chineesche blad „Shunpao" meldt, dat
10.000 personen verdronken zijn en 100.000
dakloos zijn geworden in Tsjangtsjowfe, 80
K.M. ten Westen van Amoy, tengevolge van
een overstrooming, aanrgericbt door de ri-
vier Koeliog.
Zeven district en staain onder water. De
oogsten hebben er zwaar geleden.
De schade zou 5 miilioen Mexicaansche
dollars bedragen.
DUITSCHLAND.
VLAGGENCHAOS IN BEIEREN.
De Beiersche stedenbond heeft dte meening
van zijn leden ge-vraagd omtrent de vlag,
welke bij feestelijke gelegenheid van de stede-
lijke gebouwen moet wapperen.
De volgende uitslag was het resultaat:
50 steden, w.o. Munchen, Passau, Regens-
burg en Bamberg wenschen geen Duitsche
vlaggen, maar alleen de stads- en landskleu-
ren, 2 steden, voornamelijk uit de Paltz, bo-
vendien Neurenberg en Wiirzburg laten naast
de landsvlag de wettelijke rijkskleuren wappe
ren, maar voor een deel onder beperkende be-
palingen, b.v. dat het een feest moet zijn, dat
het geheele rijk aangaat, waarvan dus de be-
teekenis zich ook buiten Beieren uitstrekt.
Een stad, Dinkelsbuhl, vlagt alleen zwart-
wit-rood (de vlag van het keizerrijk) en wit-
blauw (de Beiersche kleuren). Kempten
steekt zoowel de oude als de nieuwe rijksvlag
uit.
DE ONTRUIMINGSKWESTIE.
Nog enkele punten te regelen.
In het Engelsche Lagerhuis heeft Locker
Lampson in antwoord op een vraag gezegd,
dat behalve de nu voltrokken slechting van
versterkingswerken in de vestingen aan de
Duitsche Oostgrens, nog enkele andere pun-
ten van Duitschland's ontwapening vervuld
moeten zijn, voor er sprake kan zijn van een
ontruiming der bezette gebieden.
AANSLAG OP EEN D-TREIN.
Mislukt
Op de'lijn MaagdenburgBerlijn is Vrij-
dagnacht, dichtbij het station ETrandenburg
een aanslag op een D-trein gepleegd, door-
dat men 20 groote keien en muurbrokken op
de rails had gelegd. Een goederentrein die
5 minuten voor den eersten D-trein passeert
heeft de steenen stuk gereden en terzijde ge-
schoven, zonder te ontsporen, zoodat ook de
D-trein zonder ongeval de gevaarlijke plek
is gepasseerd. Een onderzoek is aan den
gang.
ENGELAND.
EEN OORDEEL OVER DEN
TOESTAND IN SOWJET-RUSLAND.
Uit den mond van den mijnwer-
kersleider Herbert Smith. „ln Rus
land zijn de werklieden weinig
meer dan slaven."
Herbert Smith, de voorzitter van den mijn-
werkersbond, heeft zich tijdens de groote
staking bij de mijnen zeer radicaal in zijn
opvattingen getoond, maar dit neemt niet
weg, dat hij, in tegenstelling met zijn vriend
Cook, den secretaris, niets van't sowjet-stei-
sel moet hebben. Daarom zeide hij Woensdag
op het congres der mijnwerkers:
„Ik heb eenigen tijd in Rusland doorge-
bracht, en ik heken dat ik, als ik onder het
sowjet-stelsel geboren was, een revolution-
nair ertegen zou zijn. In Rusland zijn de
werklieden weinig meer dan slaven.
„Als de communisten niet van ons stelsel
gediend zijn, laten zij dan uit de vakvereeni-
ging gaan.
„Neem mij mijn stemreoht als lid van die
vakvereeniging af en ook mijn kiesrecht voor
het parlement en de gelegenheid om het te
gebruiken, dan zal ik mij bij die lui aanslui-
ten, maar niet eer."
Deze uitlatingen verdienen de aandacht,
omdat Smith de eerste vakvereenigingsleider
is die in het openbaar uit heeft gesproken
wat anderen denken.
FRANKRIJK.
EEN ARRONDISSEMENTSSTELSEL.
Ernstige proiesten
Zooals te verwachten was, heeft de partij-
dige versnijding der kiesdistricten, bij de be-
handeling van de kieswethervorming tot
stand gebracht, tot zeer ernstige protesten
aanleiding gegeven.
In sommige districten nemen de leden der
vertegenwoordigende besturen uit protest
hun ontslag en voor wat Sedan bijvoorbeeld
betreft, is de toestand door die massa-ont-
slagnemingen zoo ernstig geworden, dat de
gewestelijke raden in vergadeing zijn bijeen-
geroepen en men den storm hoopt te stillen
door een toezegging van den senator van Se
dan, de zaak opnieuw voor den senaat te
brengen,
In parlementaire kringen is men overtuigd1,
dat tal van versnijdingen niet te handhaven
zullen zijn en dat men bij den parlementairen
terugkeer een revisie der arrondissementen-
tabel zal ondernemen. Maar daar men van
links de verkregen voordeelen niet wil prijs
geven, wordt de revisie zeer moeiiijk. M.en
verwacht, dat de oplossing zal worden ge-
vonden door een nieuwe vergrooting van het
aantal kamtrzetels.
DE VERWORSTING VAN ORCHIES.
In antwoord op de herhaalde Duitsche be-
weringen aangaande de verwoesting van Or-
chies in 1914 publiceert Havas twee docu-
menten, die de Duitsche schuld vaststellen.
Het eerste document bestaat uit een brief,
gedagteekend 25 September 1914, van den
burgemeester van Orchies aan den prefect
van 't Noordelijk departement, waarin hij de
gebeurtenissen vermeldt, zooals die zich
voordeden. Daaruit blijkt, dat zeven Duitsclie
auto's, welke het teeken van het Roode Kruis
droegen, met soldaten, die te Orchies gewon-
den kwamen zoeken, op 24 September aan-
kwamen.
De eerste schoten dOodden Fransche schild-
wachten. De Franschen beantwoordden het
vuur en doodden vier soldaten en veroverden
drie auto's. Den volgenden dag stak een
Duitsche colonne de oogstvoorraden in
band, en requireerde burgers, onder wie eene
vrouw, die ten gevolge van bajonnetsteken
stierf. De Franschen sloegen den aanval af en
maakten gevangenen, waarvan er een ver-
klaarde 't bevel gekregen te hebben Orchids
plat te branden, om het Duitsche Roode Kruis
te wreken.
Het tweede document is afkomstig van een
ooggetuige en vermeldt gelijke gebeurtenis
sen, hetgeen door alle inwoners van Orchies
bevestigd wordt.
DAUDET.
De ochtendbladen publiceeren uittreksels
uit een brief van Leon Daudet aan den minis
ter van justitie, waarin hij zich beklaagt
over de wijze, waarop het proces over den
dood van zijn zoon Philippe is gevoerd en
zich bereid verklaart in de gevangenis terug
te keren, indien naar aanleiding van zijn
klacht een nieuw onderzoek ingesteld en
zonder belemmering uitgevoerd zal worden.
Daudet stelt den eisch, dat de politieamb-
tenaren, ide bij deze zaak betrokken zijn, teri
beschikking zullen worden gestcld, opdat hij
de noodige waarborgen zal hebben, dat het
onderzoek behoorlijk plaats heeft
AMERIKA.
SACCO EN VANZETTI.
Een^ bewaker van de staatsgevangenis,
waar Sacco en Vanzetti opgesloten zijn, deel-
de aan de pers mede, dat beide gevangenen
hun hongerstaking nog voortzetten, doch dat
er geen poging wordt aangewend om hen
kunstmatig te voeden.
Tot nu toe zijn er over het lot van deze
twee mannen geen mededeelingen gedaan,
maar alles wijst er op, dat gouverneur Fuller,
die persoonlijk het grondig onderzoek leidde,
de beslissing dezer dagen zal bekend maken.
De terechtstelling is voorloopig vastge-
steld op 10 Augustus.
EEN BOOTRAMP OP HET
MICHIGAN-MEER.
Tientallen dooden.
Naar Reuter uit Chicago meldt, zijn op
het Michigan-meer twee toeristen-booten om-
geslagen en gezonken.
Blijkens een mededeeling van de politie
zijn verscheiden personen verdronken. De
meeste slachtoffers zijn kinderen; maar de
politie heeft nog geen definitieve verklaring
kunnen afleggen omtrent den omvang der
ramp. Men spreekt echter van 25 dooden.
Een later ontvangen Reuter-bericht luidt
echter nog pessimistischer en stelt het aantal
slachoffers meest vrouwen en kinderen
op ongeveer 40. Er zou een plezierboot zijn
vergaan geduiende een onweer.
Volgens het zeggen van den kapitein had
het onweer een paniek teweeggebracht, het
geen had gemaakt dat de passagiers alle
naar een kant van het schip waren geloopen.
Dat had het vaartuig do-en omslaan. Reeds
zijn 27 lijken geborgen.
De kapitein van de boot is in hechtenis ge-
steld.
PRESIDENTIEELE GENOEGENS.
Het is nog niet zoo'n eenvoudig baantje
president dei" Vereenigde Staten te zijn!
Er komt heel wat bij te pas waar een on-
wetend buitenstaander zoo geen begrip van
heeft. Wanneer je de foto's beschouwt, die
dagelijks bij dozijnen uit de zomerverblijf-
plaats van president Coblidge stroomen en
je de verwrongen trekken en scherpe groeven
ziet die zich in het presidentieele gelaat af-
teekenen dan begrijp je dat er nog wat meer
aan vast zit dan zich denken laat. En ails je
die portretten beschouwt, dan kom je nog tot
een andere conclusie en dat is, dat het niet
iedereen gemakkelijk en goed afgaat, come-
die te spelen, en Calvin Coolidge zeker niet!
aldus een New Yorksche correspondent in de
N. R. Ct. Per slot moest een president der
Vereenigde Staten verheven zijn boven het
baantje van clown hoe eerbaar dat op
zich zej'f heschouwd dan ook zijn mag.
Maar als hij als clown dan ook nog een
droevig figuur slaat, moest het bepaald vef-
boden zijn. Per slot kan men zich een presi
dent denken wien het goed en gemakkelrjk af
gaat als clown te fungeeren. Zulke presiden-
ten hebben we hier gehad, Roosevelt bijv.
Maar die deed het zoo goed en met zoo'n
animo en enthusiasme dat niemand er aan
stoot aan nam. Roosevelt liep ook rond in
cow-boy pa-kjes, draafde daarin te paard
rond en liet zich door geen beroeps-cowboy
de loef afsteken. Ook Roosevelt heeft zich in
Ind'ianenkkeren gestoken en met Indianen
om het hardst een oorlogsdans uitgevoerd.
Maar hij deed het met Schwung en maakte
den indiuk alsof hij er zelf plezier in had.
Als iemand echter rondloopt in cowboy-groot
tenue en met een arme-zondaarsgezicht en
een uitdrukking van den grootsten weerzin
een vurigen strijdhengst bij den teugel rond-
leidt en ten voile den indruk maakt dat hij
het een koopje vindt maar om der wille van
de lieve kiezers niet anders kan dan is het
haast niet om aan te zien. Roosevelt was het
per s'lot ook om de kiezers te doen, maar nie
mand dacht er aan.
Met president Coolidge is dat echter heel
wat anders. Wat hij ook doet, het draagt
alles duidelijk het teeken „voor den kiezer
Gemak en handigheid ontbreken hem vol
komen.
Dat hij de Zwarte Bergen in South-Dako
ta tot zomerverblijf heeft uitgezocht, was op
zich zelf beschouwd al erg genoeg. De stak-
ker heeft het waarlijk niet voor zijn genoegea
gedaan. Wanneer je de hi-tte in Washington
wil ontloopen en je dan in de Zwarte Berger
van South-Dakota nestelt, dat is nog veel er
ger dan van den wal in de sloot te land ko
men. Den tweeden Zondag, nadat het presi
dentieele echtpaar op hun zomerverblijf was
aangekomen steeg de thermometer tot 94
graden, terwijil het dien dag in Washington
maar 84 graden jgeweest was. Een thermo-
meterstand van 110 graden is er volstrekt
niet ongewoon. Voortdurend komen er berich-
ten dat het in het bureau van den president
over de negentig graden was. Buitendien u
alles zoo ongerieflijk gelegen. De president
en mevrouw Coolidge wonen in een soort
jachthuis dat in staats-domeinen gelegen is.
Maar't huis is niet groot. De president heeft
zijn bureau dus in het naast bijgelegen
stadje waar ook zijn staf is ondergebracht en
ook het leger correspondenten, fotografen,
enz. Dat stadje heet Rapid City en is dertig
mijl van het jachthuis gelegen. Iederen dag
moet de president dus tweemaal dien weg af
leggen: tweemaal dertig mijl over een heel
stoffigen en boomloozen weg en dikwijls, vrij
zeker eens per dag, door een gloeiend heete
zon. De dag is lang en gerekt er is weinig
afwisseling. Van „aanloop" is geen sprake.
Wel komen er bezoekers, maar dat is aienst.
De berichten die over den president en zijin
vrouw uiflekken wijzen op wat je noemt een
taai bestaan. Er zijn ook andere verhalen
maar dat is verkiezingspropaga-nda. Daar
wordt per slot heel wat moeite en tijd aar
besteed. Ter wille van de kiezers gaat Cal
vin Coolidge visschen. Ter wille van een
deel der kiezers vischt hij met wormen. Om
de andere helft zijner kiezers tot vriend t<
houden vischt hij met kunstmatig lokaas
zulks is het bestaan van een president der
Vereenigde Staten. Mevrouw Coolidge houdt
zich ook onledig met visschen. Ook wandelt
ze. Voorts breit zij zijden sokken en dasje®
voor haar zoon Jan, die student is. Onlang*
heeft zij de tevredenheid en de goedkeuring
van de Hears-tbladen verworven, omdat zij
weigerde met een sportbroek rond te loopen
inplaats van met een „matig" korten rok.
Dat zal den president eenige punten en goede
komen.
Intusschen hebben Coolidge's voorstandem
het klaar weten te spelen, dat de pers zoo vo'
is van Coolidge, dat zijn concurrenten en a.s.
concurrenten vrijwel dood gezwegen worden.
Maar misschien is het nog een beetje te vroeg
om ernstig over concurrenten te spreken
Kapers zijn er altijd op de kust, in den ve»
kiezi-ngs-tijd en daar buiten.
JEUGDIGE MOORDENAARS.
In het dorpje Hoerstel in het district
Tecklenburg in West Duitschland verdween
de vorige week een 12 jarige knaap, die met
twee kameraadjes was gaan bessen plukkea
In het bosch had hij zich volgens mededee
ling van de beide vriendjes van hen verwif-
derd om zijn vrder in een herberg te gaan af-
halen. De politie, die gewaarschuwd wat,
zocht dagen lang tevergeefs, tot zij thans het
ltjk van den verawenen jongen in hfct Mittel-
landkanaal ophaalde. Het lijk droeg emstigt
wonden aan het hoofd. Men vermoedde ccrwt,
dat deze ontstaan waren door de schroef vat
een schip. Het bleef echter een raadsel op
welke wijze de knaap in het kanaal was t«-
rechtgekomen. De zaak is echter spoedig ojv
gehelderd. Het bleek, dat de twee kameraad
jes het slachtoffer tijdens een woordenwissa-
ling hebben doodgeslagen. Toen ze bemerit-
ten wat ze gedaan hadden, sleepten zij het
lijk naar het kanaal en wierjgen het id h«t
yvatecr -
GODRANT.
