DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Buitenlandsch gemengd nieuws.
No. 203
Dif nommef b'eslaaf nil 2 bladen.
Honderd negen en twintigste Jaargang
1927
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uttgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 raaanden voor Alkaaaar 2.franco door
ket geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewljsnurnmers 5 cents.
PRUS DER GEWONB ADVERTENTlfeNi
Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Qroote letters naar ptaatsrtffrtite.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en HandelsdrukkirR t/b HHUfe GOtTBRft #00*
Voordam C9.
mnciAur« O. U. KRAK.
Telef.nr. Administrate 3.
Telefoonnr. Redactie 33.
Postgiro 37060.
HooJdredacteur: Tj. N, ADEMA.
DagelSjfcscSi overzichi.
LORD CECIL OAAT HEEN.
Ondanks de aanvankelijke tegenspraak,
volgend op bet gerucht, dat Lord Cecil zou
aftreden, blijkt dit gerucht wel degelijk be-
waarheid te zijn.
Dit aftreden is een feit van beteekenis. Niet
omdat de positie van Cecil zoo uitermate be-
langrijk is in het Engelsche kabinet dat
was zij zeer zeker niet! maar omdat met
lord Cecil een man uit de. regeering heen
gaat, die bekend was om zijn vrijzinnig-e op-
vattingen, die hij meermalen heeft laten gel-
den als tegenwicht teg en de conservatieve
Die-hards.
Naar gemeld wordt, is zijn aftreden geen
gevolg van persoonlijke grieven, doch alleen-
lijk te danken aan het feit, dat Cecil zich niet
kan vereenigen met de ontwapenings-politiek
van het kabinet.
Ik geloof, aldus verklaart Cecil in zijn om-
schrijving van de redenen tot ontslagname
dat de algemeent vermindering en beperking
van de bewapening noodzakelijk is voor den
wereldvrede en van dezen vrede hangt niet
alleen het bestaan van het Britsche rijk af,
maar vain de geheele Europeesche bescha-
ving.
Daaruit voigt dat ik beperking van de be
wapening als verreweg de voornaamste
kwestie van algemeen belang van den huidi-
gen dag beschouw.
Verder ben ik overtuigd, dat geen belang-
rijke beperking van bewapening verkregen
kan worden tenzij door internationale over
eenkomst. Daarom moeten naar mijn oordeel
de voornaamste krachten van de regeering
op de bereiking van zulk een overeenkomst
worden samengetrokken.
Ik zeg niet, dat het van grooter belang is.
dan eenig ander politick doeleinde.
Veel dat gebeurd is tijdens de zitting in
dit vocrjaar van de voorbereidende commis-
sie voor de vermindering en beperking van
de bewapening was voor mij van veront-
rustenden aard. Telkens en telkens weer was
ik door mijn instructies gedwongen in de
commissie voorstellen te verdedigen, die
moeilijk te vereenigen waren met een ernstig
verlan-gen naar het welslagen van haar ar-
bei-d. Grootendeels gingen deze instructies
over ondergeschikte punten, maar de geza-
menlij-ke uitwerking op de geestesgesteld-
heid van de commissie was zeer ongelukkig
en was grootelijks de oorzaak van haar be-
trekkelij'k slecht welslagen.
Niettemin het) ik, toen u zoo vriendelijk
was mij te vragen of ik een van de Engel
sche vertegenwoordigers op de pas gehou-
den conferentie wilde zijn, dat gaarne aan-
genomen. Ik dacht dat er weinig twijfel be-
stond of een overeenkomst zou worden be
reiki en ik meende dat een overeenkomst tus
schen drie groote machten ter zeer tot ver
mindering en beperking van haar bewape
ning van groot nut zou zijn ter vergemakke-
lijking van de pogingen van de voorberei
dende commissie voor algemeene beperking.
Haas mislukking zou natuurlijk een overeen-
komstige ramp zijn, maar ik hield geen reke-
ning met mislukking.
Ongelukkig is zij mislukt en de oorzaken
daarvan zullen ond-erzocht moeten worden
wanneer het parlement weer bijeen komt
Het is genoeg nu te zeggen, dat ik mijzelf
niet kon vereenigen met de instructies, weike
'k ontving, en geloof, dat een overeenkomst
bereikt had kunnen worden op voorwaarden,
die geen enkel essentieel Engeisch belang
zou hebben opgeofferd.
Wat nu van de toekomst te zeggen. Ik zi°
terug op de weigering een verdrag van we-
derkeeriger. bijstand te aanvaarden, de on-
voorwaardelijk-e verwerping voor het proto
col van de ininisterieele verklaring tegen ge
dwongen arbitrage, de gedeeltelijke misluk
king van de voorbereidende commissie en nil
Cc mislukking van de conferentie der drie
iiiogendheden.
Naar yooruit-gang in de richting ten eerste
van veiiigheid, ten tweede van arbitrage, en
-en slotte van de ontwapening zelf is ge-
hach-t en in ieder geval is men maar weinig
gevorderd. In ieder geval is ue politick, die
ik voorstond, min of meer geheel overstemd
z.oo in het verleden, zal het in de toe
komst zijn. Gelijke oorzaken zullen gelijke
gevoigen veroorzaken. Want de waarheid is,
noezeer ik ongeneigd ben haar te erkennen,
aat in dezr dingen mijn collega's het niet
niet me eens zijn. Ik zie geen weg, waar-
iangis ik in dit kabinet verder van dienst kan
zijn m deze aangelegenheid, wel'ke ik van
et meeste belang acht. Maar daarbuiten is
eel te doen. De hoop van de toekomst ligt
n de wakker geraakte en onderrichte open-
»are meemng. Dat is het doe), dat al en
meer dan al de krachten zal eischen, die mij
nog over zijn.
30 AUGUSTUS
werkelijk van Cecil's inzichten en de resulta-
ten van die politiek zijn niet onaanzienlijk,
daar het verdrag van Lovarno er ander
hoort.
Baldwin merkt op dat de instructies van
lord Cecil voor de ontwapeningseoiierentie
in hoofdzaak door hem, Cecil, zelf ontwor-
pen waren.
Baldwin zegt verder dat men geen verwijt
kan treffen voor de mislukking van de mari-
tieme conferentie, waarvan hij hoopte, dat
zij, haar sehijnbare mislukking ten spijt, zal
leiden tot een spoedige vermindering van de
bewapening en een beter ondreling begrip.
Hij verklaart, dat hij Cecil's pessimisme
niet kan deelien, met voile erkenning van de
moeilijikhederi op den weg naar ontwape
ning, die veel en groot zijn, maar „dit is
geen reden om den handdoek in den ring te
werpen" (den strijd op te geven).
Het onmiddellijk gevolg van dit aftreden
is, dat Engeland niet door lord Cecil zal
worden vertegenwoordigd ter Vol'kenbonds-
conferentie.
Sommigen meenen echter, dat zijn heen-
gaan mede een spiitsmg in het kabinet na
zich zal steepen. Dan zou dus dit aftreden
een muisje met een staartje worden
zal ingeven en die zij eenstemmig en ten
voile zoud-en uitvoeren.
HET ONGELUK BIJ CHAMONIX.
De oorzaak,
Het spoorwegongeluk bij Chamonix is, blij
kens den uitslag van het officieele onderzoek,
te wijten aan een vergissing van den machi
nist. De treintjes van de lijn naar de Mer de
Glace bestaan uit twee wagentjes, met een
daarachter gespannen locomotief, die de wa
gens bij het stijgen en bij het neerdalen tegen'
houdt. Het eerste stuk van den spoorweg na
het vertrek van het station Mer de Glace is
vlak, zoodat de locomotief daar trekken moet
Dan komt de helling, waar de machinist
tegenstoom moet geven en moet remmen. In
•dit geval bleek de machinist wel de rem t
hebben aangedraaid, die ook. wel werkte, doch
in plaats van tegenstoom te geven, heeft hij
de stoomkraan in de andere richting openge-
draaid. De snelheid nam zoodoende toe, al
stonden de remmen aan. Waarschijnlijk heeft
de locomotief, bij het openen van de kraan
een sprong gemaakt en is zoo de ontsporing
veroorzaakt.
Buifenla&id
VOLKENBOND.
DE PER SCONEE R E NT IE
De beschertning van den journalist
in het buitenland.
De sluitingsrede van lord Burnham
De persconferentie heeft haar bespreking
van de faciliteiten voor jfcurnalisten voortge-
zet. Zij verklaart het instellen van een inter-
nationaal indentiteitsbewijs uiterst nuttig te
achten en heeft verder besloten den Volken-
bond te verzoeken .er bij de regeeringen op
aan te dringen, dat geen journalisten over de
grens gezet zullen worden om redenen, die
samenhangen met de uitoefening van hun be^
roep, zonder dat daarover advies is ingewon-
nen van een commissie van vakgenooten.
In zijn sluitingsrede ter persconferentie
heeft lord Burnham het vertrouwen uitge-
sproken, dat deze eerste persconferentie on
der de auspicien van den Volkenbond niet de
laatste zal zijn geweest. Hij hoopt, dat de
Volkenbondsraad binnen drie of uiterlijk vier
jaar een tweede persconferentie zal bijeenroe-
pen, en dat intussohen het Volkenbondssecre-
tariaat in nauw contact met alle persver
eenigingen in de verschillende landen zal
blijven. Lord Burnham sprak ten slotte den
wensch uit, dat het den Volkenbondsraad ge^
lukken moge, de regeering te bewegen tot
verwezenlijking der talrijke wenschen der con
ferentie op het gebied van tariefsverlaging,
journalisheke faciliteiten, persnieuws, enz.
Baldwin heeft uitvoerig geantwoord
•og voor zijn vertrek naar Aix les Bains, of
bovenvermeld schrijven van Cecil.
rll;w!5t^daaLn \e meenen dat Cecil de ver-
Hen tusschen hemzelf en de andere mi-
»ters overdrijft. In wezen verschilt de poli-
r* die te^eeriog, oaaj: het schijnt, niet
FRANKRIJK.
DE COMMUNISTENVERVOLGING
De behandeling van Marty in de
Sante. Een protest der vijftien op-
gesloten comrnunisten bij Barthou.
ZJj verklaren zich solidair met
Marty en eischen inirekking van de
jegens hem gevolgde behandeling.
De vijftien, volgens politiek regime, in de
Sante-gevangenis opgesloten comrnunisten
hebben bij Barthou, den minister van justi-
tie, geprotesteerd tegen de wijziging dezer
behandeling voor Marty, tengevolge waar
van hij thans als gewoon misdadiger gevan
gen zit. Men weet, dat dit geschiedde wegens
den open brief van Mart)' aan maarschalk
Foch in antwoord op diens interview in het
Engelsche weekblad The Referee. Het pro
test meldt, dat Marty den tekst op de ge-
wone wijze aan maarschalk Foch had toe-
gezonden. De onderteekenaars en Marty
zeggen niet te weten hoe de bfief twee dagen
later in de Humanite is afgedrukt. Zij wijten
de terugzetting van Marty aan den aan-
drang van de reactionnaire pers om in ver-
band met de opstootjes rondom Sacco en
Vanzetti tegen dt comrnunisten op te treden.
De briei gaat dan het interview na, waar-
in Foch zeide in 1919 den Gezantenraad aan-
geboden te hebben de Sowjet-republiek te
vernietigen, maar bot te hebben gevangen
omdat, naar de meening van dien raad;, de
heele wereld vechtens moede was. Acht jaar
geleden nu speelde Marty een groote rol,
toen de Fransche soldaten en matrozen,
eveneens vechtens moede, weigerden zonder
reden of oorlogsverklaring Russische arbei-
ders en boeren aan te vallen. Marty was van
dit verzet het zinnebeeld. Als Foch nu den
aanval tegen Rusland zou willen hernieu-
wen zou Marty weer de soldaten en matro
zen oproepen zijn voorbeeld van toen te vol-
gen. De andere communistische gevangenen
verklaren zich nu solidair met Marty, zoo
dat, als zijn straf veranderd wordt, dit ook
met de hunoe moet gebeuren. Ze betwisten
dat het politieke gevangenisstelsel een gunst
is. Als deze maatregel niet ingetrokken
wordt, dreigen de onderteekenaars de open
bare meening te zullen aanroepe.i met zulke
daden ais hun plicht van comrnunisten hun
f OOSTENRIJK.
VE'RRASSENDE VERKIEZINGSUITSLAG
De uitslag van de nieuwe verkiezingen
voor vertrouwenslieden van de Weensche
politite heeft een groote verrassing gebracht
Van de 6500 kiesgerechtigden hebben onge-
veer 4000 gestemd voor de anti-socialis-
tische lijst, de zoogenaamde onpolitieke lijst
terwijl sliechts ongeveer 1000 stemmen uitge-
bracht zijn op de zoogenaamde lijst der
vrije vakvereenigingen, weike de socialis-
tische lijst was. Dientengevolge verkrijgen
de anti-socialisten 111 vertegenwoordigers
en d-e socialisten slechts 12. In bet engere
uitvoerende comih: kom-en nu ook 5 anti
socialisten en 1 socialist. De verhouding
was tot nu juist andersom.
Dit result aat is het gevolg van de wilde
ophitsingsveldtocht der socialisten tegen de
politic sedert de Juli-troebelen.
RUSLAND
DE OP POSITIE.
Het vraagstuk van het intrekken
van de royementen.
Terzake van het conflict in de Russische
communistische partii verneemt de Roe!
thans, dat de eisch, door de oppositie ge-
steld dat alle in den laatsten tiju genomen
besluiten tot royement van leden die tot de
oppositie behooren of daarmede sympathi-
seeren zullen worden geannuleerd naar alle
waarschijnlijkheid zal worden ingewilligd.
In een artikel van Jaroslafski in- de Prawda,
waarin gepleit wordt voor een „tegemoetko-
mende houding" tegenover de oppositie, is
klaarblijkelijk reeds een voorbereiding tot een
zoodanigen maatregel te zien. Uit den aard
der zaak mag deze maatregel beschouwd
worden als een nieuw bewijs van de niet ge-
ring te schatten macht der oppositie. Ook de
houding van Trotskj schijnt er op te wijzen,
dat de papieren der oppositie we der stijgen,
want Trotski staat bekend om zijn flair om
steeds het psychologisch goede moment voor
zijn optreden te kiezen. Bekend is hoe hij
zich kort geleden de groote ontevredenheid
van. de aanhangers van Stalin op den hals
heeft gehaald door de antwoorden, door hem
gegeven op vragen, hem door een Ameri-
kaansche delegatie gesteld. De Prawda heeft
hem daarover uitvoerig onderhanden geno
men, daarbij latende uitkomen, dat hij voor-
al welsprekend is geweest doorte zwij-
gen! Het achterwege laten van zeer nood-
zakelijke toelichtingen op zijn korte antwoor
den heeft, volgens het blad, een verkeerden
indruk moeten wekken waarom het
Trotski natuurlijk te doen is geweest. Dat de
boetpredicatie van de Prawda op den ener-
gieken en geslepen oppositie-leider veel in
druk zal maken, mag men natuurlijk niet
verwachten Algemeen verwacht men dan
ook van Trotski spoedig een openlijke her-
vatting der vijandelijkheden.
Dat dt oppositie een steeds grooter aan-
hang krijgt, schijnt uit verschillende omstan-
digheid te worden opgemaakt. Onder de
communistische jeugd wordt een sterke
propaganda voor de denkbeelden der oppo
sitie gemaakt en de moties, die door commu
nistische jeugdvergaderingen worden aange-
nomen, gaan steeds meer het stempel dier
denkbeelden dragen De Roel meent boven-
dien uit de, in verband met de terechtstelling
van Sacco en Vanzetti door de Russische aca
demic van wetenschappen gepubliceerde mo-
tie te moeten opmaken, dat ook deze i-nstel-
ling steeds meer tot de beginselen der opposi
tie gaat overhellen.
HONGARIJE.
HONGARIJe EN ROEMENIe.
Nogmaals de kwestie der min-
derheden.
De „Daily Mail" bevatte dezer dagen een
artikel over de geschillen tusschen Hongarije
en Roemenie, waarvan het verloop, zooals
men weet, in zekere Britsche kringen met be-1
langstelling gevolgd wordt. De Hongaareche
bladen wijden reeds uitvoerige commentaren
aan bedoeld artikel, waaruit hier de belang-
rijkste passus volgt:
Het Britsche publiek slaat de situatie in
Europa met bezorgdheid gade. Volgens de
berichten gaan de minderheden in Roemenie
en Tsjecho-Slowakije gebukt onder een on-
rechtvaardige behandeling. Zij bestaan voor
het meerendeel uit Hongaren en wonen in
compacte massa's nabij de nieuwe grenzen
ingevolge het vredesverdrag van Trianon.
Hongarije heeft, in goed vertrcuwen op de
verzekering van Millerand, betreffende de
grenscorrecties, die zouden worden aange
bracht, de vredesvoorwaarden aangenomen.
Deze correcties van economische of nationale
ongerechfigheden zijn tot dusver niet aange-
bracht. Dientengevolge is er in de afgeloopen
zeven jaar een zoodanige wrijving en onrust
ontstaan, dat grenswijziging op het oogen-
blik absoluut noodzakelijk sdiijnt.
Voor de mogendheden komt het erop aan,
te beslissen, of zij op twee plaatsen in Euro-
pa een toestand wenschen bestendigd te zien
even gevaarlijk voor den vrede als vroeger
die van Elzas-Lotharingen: namelijk in de
Hongaarsche streken van Roemenie en Tsje
cho-Slowakije, weike laatstgenoemde ondanks
het den kiezers aangedane geweld twaalf
„protesteerende afgevaardigden" naar Praag
hebben gezonden.
Wanneer aan deze ingelijfde Hongaren
niet recht gedaan wordt zullen Roemenie en
Tsjecho-Slowakije de welwillendheid van het
Britsche volk verbeuren.
Inzonderheid het landbouwendie deel van
de in Roemenie wonende Hongaren is tot
ernstige klachten gerechtigd. De Roemeen-
sche klachten gerechtigd. D(e Roemeensche
regeering wendt idealistische bed-oelingen
voor, om het Hongaarsche grondgebied on
der de boeren te verdeelen. Dit klinkt mooi,
maar is in werkelijkheid een onteigening
zonder schadevergoeding van de Hongaar-
sche goederen in Roemenie.
De Hongaarsche belanghebbenden hebben
dan ook ingevolge het vredesverdrag van
Trianon scheidsrechterlijke tusschenkomst
gevraagd. De Roemeensche regeering heeft
den Roemeenschen vertegenwoordiger uit het
scheidsgerecht teruggeroepen.
De Hongaarsche regeering heeft de zaak
daarop voor den volkenbond gebracht, die
haar aan Chamberlain heeft opgedragen.
Zij zal nu begin September voor den bond
in behandeling komen.
Men hoopt algemeen, dat het vertrouwen
van Hongarije op den Britschen rechtvaar-
digheidszin niet zal beschaamd worden en
dat Chamberlain die de zaak met tact en
toch beslist behandeld heeft, leniging van den
nood der ongelukkige minderheden en inlos-
sing van de plechtige geloften van Millerand
zal weten te verkrijgen.
In het belang van den vrede moet er een
einde gemaakt worden aan het onrecht.
KORTE BERICHTEN.
Op den weg tusschen Sofia en de Bul-
gaarsche badplaats Banki zijn Zondag enkele
revolverschoten gelost op de automobiel van
minister-president Liaptsjef, die zich echter
niet in het rijtuig bevond. De chauffeur, die
onmiddellijk met groote snelheid verder reed,
bleef ongedeerd. Men vermoedt, dat politieke
tegenstanders van den minister-president op
den auto hebben geschoten, denkende dat
Liaptsjef er mede naar de hoofdstadi terug-
keerde.
De lnstorting van t dak en 'n deel van
de muren van de kazerne te Livorno heeft
op zijn minst 3 dooden en 24 gewonden ge-
vergd. Nog 15 soldaten moesten zich gis-
termiddag onder de puinhoopen bevinden.
- De door geestverwanten van Sacco en
Vanzetti in een groeve bij Guadaljara pp-
gesloten achttien Amerikanen en elf En-gel-
schen zijn nog steeds niet bevrijd, daar de
Mexicaansche regeeringstroepen onderweg
zijn opgehouden.
De Parijsche bladen maken melding
van een spoorweg-ongeluk in het station
Joigny, waar de trein Autum—Parijs in
botsing is gekomen met een losse machine.
Er zijn vijf-en-dertig ieizigers gekwetst.
Bij het begin van den vliegwedstrijd
Belgrado—Praag—Warschau had een doo-
delijk ongeluk plaats. De Zuid Slavische
vlieger onder-officier Dominik wilde van een
vrij groote hoogte met zijn parachuut naar
beneden gaan, maar deze ging. echter niet
open en Dominik werd tegen de aarde ge-
smakt. In zwaar gewonden toestand werd
hij naar een ziekenhuis gebracht, waar hij
spoedig overleed.
Een toer-auto is op 'weg van Londen
naar Margate bij Swenley (Kent) omgesla-
gen. Een man werd gedood, vier mannen en
vijf vrouwen kregen wonden en liggen in het
ziekenhuis. Twee motorfietsers die bij het on
geluk betrokken waren, zijn minder ernstig
gewond >-
VIER KINDEREN BEDOLVEN.
Te Berck, ten Zuiden van Boulogne-aiih
Mer, had een vreeselijk ongeluk plaats. AHf-
ter een van de rustoorden, weike daar aan
zee liggen, is 'n zandbak, waarin de kinder-.n
zich vermaken Tegen het verbod van de
overste van het rustoord in hadden een drie-
tal kinderen van 13 jaar een tunnel gebouwd.
Een vierde, Blondel genaamd, speelde op hun
verzoek mee.
Toen de surveillante op haar ronde de kin
deren niet ontmoette, ging zij naar den zand
bak en zag tot haar ontzetting een kramp-
achtig samengetrokken hand uit het zand ste-
ken. Onmiddellijk riep i
aangrenzend bouwwerk
ken. Onmiddellijk riep zij werklieden van een
aangrenzend bouwwerk te hulp. Een van hen
begon bij de uitstekende hand te graven en
wist Blondel te voorschijn te brengen De
dokter slaagde er in diens levensgeesten
weer op te wekken.
Het gelukte echter ondanks alle inspan-
nmg niet de 3 overige bedolvenen levend op
te graven.
E>e politie heeft een onderzoek ingestefd om
n^fte gaan wie bier de verantwoordelijkheid
Het eenige wat de kleine Blondd kan me-
dedeelen is, dat toen zij in de tunnel speelden
dez plotseling instortte en hen alle vier be-
dolf.
EEN VREEMDSOORTIGE
CHOCOLADEFABI^IEK.
Eigenaardige bevindingen van een
deurwaarder.
Naar de „Montag" meldt, zou dezer dagen
een deurwaarder overgaan tot het ontruimen
van de kantoren opslag- en werkplaatsen van
den groothandel in levensmiddelen en van de
chocoladefabriek Kauffman G. m. B. H.
De uitzetting geschiedde op grond van een
rediterhjk vonnis, onlangs uitgesproken, om
dat de firma sedert jaren geen huur^Mtk^-.
taald.
De deurwaarder bevond dat er in de kelders
^firma voor waarde van ongeveer
500000 mark levensmiddelen lagen, die ech
ter bedorven waren. Verder vond de man van
de wet in een kelder een verborgen brandkast
die door vijf waakhonden werd bewaakt. Ir
de brandkast bleek zidh een geheime corres-
pondentie van de firma te bevinden, welke
aan de justitie ter hand werd gesteld. Tenslot.
te bleek, dat de firma sedert jaren geen tele-
foon, gas, electriciteit of waterleiding had be-
taald, doch dat buiten de meters om geheime
aansluitingen tot stand waren gebracht, ter
wijl voor de telefoon een geheime aansluiting
op een andere verbinding was verkregen.
De chocolade, die in de fatwiek werd ver-
vaardigd, wend niet verkocht, doch eenvoudig
in de kelders opgeborgen, waar zij lag te b?
derven. Evenzoo ging het met groote partijeo
levensmiddelen, tabak, enz.
De firma deed ook op groote schaal com*
missiezaken met het buitenland.
Men zoekt thans naar den firmant 'Adolf
Kauffman, die in zijn woning niet schijnt go-
woond te hebben en wiens tegenwoordijze ver-T
blijfplaats onbekend is. J i
DE VERSLAGGEVTR TN DE KMBL'.I
De verslaggever waarvan hier sprake 4,
vyas een man van de New-York Herald (Pa
rijsche editie). Hij bevond zich aan het sta
tion St. Lazare om de aankomst gade te
slaan van leden van het Amerikaansche
legioen, die met de Carmania aangekomen
waren. Daar stapte een New-Yorksch in-
specteur van politie uit den trein, kranig in
zijn uniform. Dadelijk schoot de inspecteur
van het station, eeni Corsikaan, op zijn Ame-
rikaanschen collega toe. Zij omhelsden el»
kaar hartelijk en Begonnen een druk gesprek
Maar de New-Yorker was het Franschj ne-
^en jaar geleden geleerd in het hospitaal te
>t. Mihiel, weer vergeten, en de Corsikaan
moest nog aan zijn Engelsche studie begin-
nen. Het gesprek vlotte dus niet erg en de
verslaggever hielp een handje. De arme, had
hij het maar niet gedaan! De beide inspec-
teurs sleurden hem mee naar den politepost
op het station, waar zij begonnen met elkaars
revolvers te vergelijken. Toen haalde de
Amerikaan een ploertendooder te voorschijn.
,,Kijk dat gaat zoo", zei hij en meteen had
dte verslaggever een klap op zijn schouder
gekregen, die aankwam. „Nooit op he!
hoofd slaan", legde hij uit, maar hij dacht
met aan zijn slachtoffer. De Corsikaan
schudde het hoofd, een onverhoedsehe bewe-
ging en de verslaggever had een boei om
zijn rechterhand. „Da-t is beter", zei hij,
maar hij liet er toch even een „Pardon" tot
het slachtoffer op volgen. Toen liet de New-
Yorker een staaltje van jiujitsu zien, wat de
Corsikaan beantwoordde met aan te toonen
op hoe afdoende wijze een apache buiten ge-
vecht wordt gesteld.
De inspecteurs verstonden elkaar al beter
en beter, maar de tolk had zich 'intusschen
van de handboei weten te bevrijden en
strompelde naar de deur. „Ik ga nu maar",
z»i hij al stotterende, nadat hij nog juist de
mededeeling had opgevangen, dat de New-
Yorksche inspecteur's avondls door zou rei-
ALKMAARSCHE COURANT.
i fS.M
