DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 209
Dff nammer Sesfaaf ail 2 bladen.
flonderd negeu en twlntigste Jaargang
"927
Beze Conrant word! ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, uitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkaaar /2>—franco door
\et geheele Rijk /2.50.
Afzonderlljke en bewljsnummers 5 cents.
Olrecieurt O. U. KRAK.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTlfcNi
Per rege! /0.25, bij groote contracten rabat. Qroote letters naar plaatsrufmfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en HanddsdrukkeriJ v/b HfiRMt, G08TBRI ZOOM*
Voordam C 9.
Telef.nr. Adminisfratie 3.
Telefoonnr. Redactie 33.
Hoofdredacteur: Tj. fel, AOEMA.
DIliDlG
Postgiro 37060.
OageBiJksch overzicht.
Frankrijk en Rusland. De
Vlaggestrijd in Duitschland.
Wij hebben onze lezers in de ru-briek
Bui ten-land uitvoerig op de hoogte gehouden
Van de Fransch-Russische spanning, ont-
staan door bet propagandistisch optreden
van Moskou's geza-nt Rakowski, dat den om-
vang van een heftige anti-Fransch-e cam-
pagne -heeft aangenomen.
Het moet wel eenige verwondering baren,
dat di-t geval, dat in normals omstandighe-
den onmidd-ellijk tot het conge van den
vreemdsoortigen ambassac'.eur zou hebben
geleid,, tot nu toe geen ernstiger gevolg heeft
geleid, dan dat men Rakowski's positie vrij-
w-el onhoudibaar noemts, een beefje venij-n in
de kranten a-fdrukt en verder de zaak
blauw blauw laa-t.
Hoe groot de ontstemming in den lande
ook is, men verwacht met, dat de Quai
d'Orsay energieke maatregelen zal tr-effen,
welke er toe zou-den kunnen bijdragen, de
oolitiek t-e desavoueeren, waaraan de linker-
zijde zoo buitengewoon gehecht is en waar-
van Briand en het meerendeel der ministers
eenvoudig de gevangene zijn.
Briand heeft imm-ers al te verstaan ge-
geven, dat de Quai d'Orsay genoegen zal
nemen met de afkeuring, door Tschitscherin
uitgesproken, daar bij het eische-n van het
vertrek van Raowski de vraag of een sovj-et-
gezant te Parijs wel wenschelijk is, in een
veel seherper daglicht zou treden, dan tot
dusv-er het geval is.
De behoudsgezinde -bladen meen-en echter
zonder uitzondering, dat Rakowski met meer
op zijn post te handhaven is, en natuurlijk
i tell en zij tevens de vraag, of het wel wen
schelijk is een opvolger van den sovjet-ver-
legenwoordiig-er te Parijs toe te laten. De
linksche pers wil natuurlijk van geen diplo-
matie-ke breu-k met Moskou weten, ze zou
ook niet anders kunnen doen, immers een
vijandschap met de ccmmunister. zou de
aanstaande herstemmingskansen voor radi-
calen en socialisten aanzi-enlij-k verminderen
De gematigden nemen Poincare en Briand
de zwakheid jegens het communistisch ge-
vaar zeer kwalij-k en ze zijn vooral verbolgen
op de rad-icaien, die tot tweemaal toe in kor-
ten tij-d- de gelegenheid lieten voorbijgaan,,
om met de communisten openlijk te breken
Eerst na de revolutionnaire wa-ndaden en nu
na de sin-guliere gedraging-en van Rakowski
Men ziet er een nieuw bewijs in, dat, on-
lanks alle uitvluchten en hypocriete verkla-
ringen, de radicalen het radicaal-socialistiseh-
communistisch bloc voorber-eiden.
Intusschen zal de anti-communistische ac-
tie in deze voorvallen toch nieuw voedsel
vinde-n. Dit bleek reeds gisteren: De wanor-
delijkheden van d-e vopige week ^ebb-en alle
patricttische vereenigingen naar de „Etoi'ie''
god-rev en, om daar eerhers-tel t-e brengen aan
de n-agedachtenis van den onbek-enden sol-
daat, wieri-s tombe door d-e cominunistische
belhamels geschonden was. Het werd een
grootsche betooging. Twee uren la-ng defi-
leerd-en, i-n d-i-chte d-rommen, de oud-strijders
ond-er de oogen van de aanzienlijke me-nigte
Parijzenaars, die van het communis-me niets
moet-en hebben.
Intusschen ka-n verwacht worden, dat d-e
bonding van Rakowski tot een kamerdebat
aanleidiing zal geven, waari-n d-an de kwestie
van het verwijderen der roode ambassade zal
worden gestel-d, aangezien een vervanginig
van Rakowski door een anderen bolsjewist
de gevaren van het hoofdkantoor der revo
lutionnaire propaganda niet zou verminde-
-en.
Maar, zooals gezega. d-e sovj-et-gezant is
nog nie-t uit de Rue de Grenelle vertrokken.
Reeds gister m-e'dden wij, dat Marx op,
den Dui-tschen katholieken dag te Dortmund
".telling gekozen had inzake den vlagge
strijd en daarbij aan den Rij-ksvlag de voor-
keur ga-f boven de oude mo-narchisti-sche drie-
kleur.
Than-s heeft ook rijksminister Koch een
.'•ede gehouden over deze kwestie -en daarin
fel stelli-ng gekozen tegen Marx en minister-
president Braun.
De Pruisische minister-president, aldu-s
spr. Koch, tracht de kwest-ie op te lossen
loor het proclameeren van een boycot teg-en
zekere hotels, die op den jon-gsten constitu-
he-dag de rij-ksvlag niet hadden uitgestoken.
Het spreekt van zel-f, dat de rijkskleur-en
geeerbiedigd dienen te worden, ze zijn im-
ners constitutioneel. Maar dat is toch nog
heel wat anders, dan vrije bu-rgers dwi-ngen,
-ich met di-e rijkskle-uren te tooien.
Het is jammer, dat deze strijd op econo-
tnisch gebied -is overgeplaatst,
Men di-en-t tot bezonnenheid te ma-nen-, een
dergelijike -kwestie kan niet met ruw geweld
worden uitgevochten. De verdeeldheid van
ons volk moet niet nog groot-er word-en.
Onbeg-rijipelijk is het dan- ook, dat de Prui
sische minister-president zi-ch heeft laten v-er-
leiden, den politieken strijd te verscherpen.
De zwart-rood-goud-kleuren zijn door d-e
agitatie d-er „Rijks-banier" tot partijkleuren
£eword-en. Naar het oDtr-ed-en der sociaaVde-
6 SEPTEMBER
mocratie in de-ze affaire te oordeelen, zou
men zeggen, dat men aan die zijde reeds
thans doen-de is, d-e men-igte voor den stem-
busstrijd t-e -bewerken
De kwestie, monarchic of republiek is op
dit tijdBfip absoluut -n-iet meer van zoo groo-te
beteekenis. De monarchic kan weliswaar i-n
concrete gevallen nationaler en d-oelmatiger
zijn dan een democratisch staatssys-teemde
national-en stell-en echt-er de sta-atsid-ee altijd
hoo-ger dan de parfij.
De Duitsch-nat-ionalenzoo besloot Koch,
hebben den eed op d-e grondwet afg-elegd-; zij
hebben verdi-enstelijk in het rijiks-bestuur mee-
gewerkt; ze will-en dit ook in de toekomsf
-blijven doen.
Eenheid, dat is ons strev-en; geen agitafie,
waa-rdoor ons volk wordt verdeeld en ver-
scheurd!
Buitenland
DE VOLKENBONDSVERGADERING.
(Part, correspondence).
Geneve, 4 September.
Geneve heeft een drukken zomer achter
den rug. De maritieme drie-mogendheden-
conferentie moest tot veler teleurstelling on-
verrichterzake uiteengaan, na ged'urende an-
derhalve maand tevergeets gepoo-gd te heb
ben, tot eenige beperking laat staan tot
verm-lndering der zeestrijdkrachten te ko-
men. Vervolgens heerschte in het Volken-
bon-dspaleis groote bed'rijvigheid door de
Persconferentie en de Verkeersconferentie. die
gelukkig betere resultat-en te boeken hadden.
Ein.de- Augustus werd het Secretariaat op
een regena-chtigen avond uit zijn welverdien-
de nachtrust opgeschri-kt door een-e volksme-
nigte, die met minder goede bedoelin-gen
-kwam bet oogen tegen de terechtstelling van
Sa-cco en Vanzetti. Gelukkig hebben de wolfs-
honden, die des nachts het Volkenbondsge-
bouw bewaken, den betoogers zulk een schrik
op het lijf gejaagd, dat zij hunne booze be-
doelingen hebben moeten staken, voordat de
politie ter plaatse was, zoodat de schade zich
dan ock vo-ornamelijk tot glasruiten beperkt
heeft.
Thans maakt Geneve zich op tot de Volken-
bondsvergadering, die jaarlijks den eersten
Maandag van September bijeenkomt, en ge-
durende drie a vier weken de stad het aan-
zien van eene kleine wereldstad geeft. De
voornaamste taak van de Volkenbo-ndsverga-
dering, of Assemblee, is: na te gaan, wat de
Volkenbond in het afgeloopen jaar gepres-
teerd heeft en richtlijnen aan te geven, wa-ar-
langs hij zijne werkzaamheden voort moet
zetten. De Assemblee is hierdoor in staat, een
o-pbouwende critiek uit te oefenen, die zeer
ten gcede kan kcmen aan aangelegenheden,
die op andere wijzen niet geregeld konden
worden. Zco zal dit jaar de Assemblee,
naast enkele verblijdende gebeurtenissen,
zich hebben bezig te houden met zaken, wel-
ker verleop gedurende't afgeloopen jaar niet
rooskleurig is geweest en welke misschien
door eene aanwijzing van de Assemble langs
een beter spoor geleid zullen worden. Laat
ens eerst die gebeurtenissen Vermel den, die
een ieder tot vreugde mogen stemmen. In de
eesrte paats mag dan wel het feit gienoemd
worden, dat Duitschland, verleden jaar tot
den Bond toegetreden, actief aan zijne werk
zaamheden deelgenomen heeft. jdierd-oor is
een einde gekomen aan het verwijt, dat de
Volkenbond een wer-ktuig der Overwinna-ars
zou zijn, gericht tegen hunne vroegere tegon-
standers.
Toch zal er nog geruimen tijd moeten ver-
loopen, eer de z.g. geest van Locarno zijne
bedoelin-gen volledig vei'wezenlijkt zal heb
ben. De moeilijkheden over de vermindering
d-er Rijnlandbezetting en de toewijzing van
een mandaatgebied aan Duitschland voor de
afvloeii'ng zijner overbevolking zijn hiervan
slechts enkele voorbeelden. I> grondslagtn
der toenadCring zijn echter gelegd, hetgeen
men zeker niet zonder vreugde mag consta-
teeren. Verblijdend mogen ook genoemd wor
den de resultaten van de in Mei gehouden
Eccnomische Conferentie. De aldaar aange
nomen resoluties kunnen de basis vormen
van eene economisch-e samenwerking, waarin
het algemeen bela-ng boven dat van de ver-
schillende Staten wordt gesteld Minder ver
blijdend, ja zelfs zorgwekkend, zijn in het
afgeloopen jaar de werkzaamheden geweest,
die ten doel hadden te1 geraken tot eene ver
mindering der bewapeningen. De groote
struikelbiokken zijn hier nog steeds angst en
wantrouwen. De vijfde Assemblee heeft in
1924 eene gro-o-tsche poging ged'aan, om aan
deze bezwaren tegemoet te komen. Men was
toen tot de overtuiging gekomen, dat eene
vermindering d-er bewapeningen niet bereikt
kan worden, tenzij men voorzag in uitge-
breide garan-ties voor bijstand a-an aangeval-
len Staten, en een zoo dloeltreffend en alom-
vattend mogelijk systeem van beslechting van
internationale ges-chillen. Uit deze trilogie:
arbitrage, veiligheid, ontwan-ening is toen
geboren het z-oo vermaarde Protocol van Ge
neve. Dit verdrag is echter d-c-or het verzet
van verschillende R geei'ingen, vo-ornamelijk
door de Engelsche, niet in werking kunnen
treden. 't Volgend jaar heeft men toen de ont-
wapening weer afzcnderlijk trachten aan te
gpakken. De politieke hemel was eenigszins
opgeklaard door de verbeterde betrekkingen
tusschen de G-eallieerden en Duitschland ten-
gevolge van de Dawes-regeling. Eene com-
missie werd benoemd, om de plannen te ma-
ken voor eene algemeene Ontwapeningsconfe-
rentie. Deze commissie vergaderde onder
voorzitterschap van den Nederlander Jhr.
Loudon. Na gedurende de maanden M-a-art en
April van dit jaar gewerkt te hebben, is zij
niet tot overeenstemming kunnen geraken
over een basis der besprekingen voor de toe-
komstige algemeene Conferentie. De bezorgd-
heid, die zich over deze mislukkin-g van alle
kanten heeft doen gevoelen, is er zeker niet
minder op geworden, toen de maritieme con
ferentie tusschen de Vereenigde Staten, Enge-
land en Japan eveneens uiteen moest gaan,
zonder een resultaat bereikt te hebben.
Zoo komt het, dat velen zich beginnen af
te vragen, of het wel eenig nut heeft, dat de
Volkenbond denzelfden weg, wat betreft d-e
ontwapening, b-lijft bewandelen, en of het
niet verstandiger is, de voorgenomen Novem-
berzitting van de voorbereidingscommissie tot
de Ontwapeningsconferentie af te gelasten.
Zonder twijfel zal de Maandag bijeenkomen-
de Assemblee dit onder de oogen hebben te
zien. Men mag evenwel aannemen, dat vele
Staten zich tegen een dergelijke handelwijzc
zullen verzetten, en dat deze steun zullen vin-
den bij Duitschland. Dit land, dat door het
verdrag van Versailles ontwapend is, heeft
gedurende de zittingen van de voorbereidings
commissie meerder malen gewezen op het feit,
dat het vredesverdrag aan de andere Staten
eveneens de verplichting oplegt, te geraken tot
een-e vermindering hunner bewapeningen.
Misschien zal dus thans van Duitsche zijde
den weg gewezen word-en tot eene meer
doeltreffende ontwapeningspolitiek. Slaagt
deze Assemblee er in, deze te vinden, dan zal
zij evenals haar voorgangster van 1924 een
historische beteekenis krijgen. Wordt deze
weg gevonden, dan zal hij op soortgelijke
grondslagen moHen rusten als't Protocol van
Geneve. Ontwdpening kan niet op zichzelf
bereikt worden. Zij is geen doel, zij is een
gevolg. Een gevolg, dat a-utomatsch zal intre-
dCn, indien de internationale betrekkingen
niet langer geregeerd zullen worden door
wantrouwen, doch door een gemeenschappe-
lijk wegnemen van twistbronnen, en een slui-
tend systeem van regelin-g van internationale
geschillen. Zal de Assemblee dCze waarheid,
die ni-emand ontkent, doch die niemand- ook
nog in practijk heeeft kunnen brengen, iets
nader tot hare verwezenlij-king kunnen bren
gen, dan zulllen de oneenighedCn van het
afgdoopen jaar niet tevergeefs geweest zijn.
Een offer hebben zij echter reeds gekost: het
zich terugtrekken van Lord Robert Cecil. Ie
der, die de besprekingen van deze Assemblee
zal bijwonen, zal in zijne afwezigheid eene
leegte gevoelen, en de kernachtige figuur van
dCzcn oprechten voorvechter van de Volken-
bondsgedachte noode missen. Mogen wij in
onze volgende artikelen in staat zijn, meer
verblijdende dan teleurstellende gebeurtenis
sen te vermelden.
VOLKENBOND.
DE 8ste VOLK'ENiBON'DSVERGADE-
RI'NG.
Daar wij. zooals de lezer hierboven reeds
heeft kunnen consfateeren. over de 8ste Voi-
kenbondsvergadering een xreeks particuliere
brieven uit Geneve zullen' plaatsen, kunnen
wij zelve volstaan met het geven van korte
berlchten over de Maandag aa-ngevangen
Assemblee.
De opening,
De veirgaderi-ng was goed bezet dloch de
publieke belangstelling gering. Voorzitter
Villegas gaf eerst een overzicht van de werk
zaamheden van den bond over het afgeloo
pen jaar waarbij hij in het bijzonder stil-
ston-d bij de economische wereldconferentie
en de pogingen tot regeling der beperking
der bewapening. De mislukking der Geneef-
sche conferentie tusschen de drie gro-ote zee1
mogendheden werd betreuird, maar de voor
zitter sprak de verwachting en de overtui
ging uit dat het hooge doel niet uit het oog
zou worden verloren.
„Het is niet te verwo-nderen, vervolgde
Villegas, „dat een algemeene ontwapenings
conferentie, die zich dus tot alle staten zou
moeten uitstrekken, op moeilijkheden is ge-
stooten. Toch moet de bond m. i. het ontwa-
peningsvraagstuk van dit STandpunt blijven
bezien, hetwelk alleen een uiteindelijke op-
lossing doet verwachten. De nog te ver-rich-
ten arbeid is on-tzaglijik, maar de Volkenbond
heeft, als het ware in etappen, toch reeds een
d-eel er van overwonnen, en zich bij voorko-
mende gelegenheden op de hoogte van zijn
taak getoond. Vol moed is de Volkenbond
aan de taak b-egonnen, die zijn opri-chters
hem voo-rges-chreven hebben en hoe m-oeilijK
de volbrenging ook schijnt, er is een stroo-
min-g van ernstigen goeden wil die op den
duur over alle hinderpalen zegevieren moet.
Zelfs als d-e algemeene grondslag voor een
conventie zal gevonden zijn, weten we dat de
ontwapening nog niet bewerkt zal wez-en."
Komende tot de maritieme conferentie zegt
Villegas: ,yDe besprekingen tusschen de 3
groote zeemogendheden hebben de noodzake-
lijkheid van een zorgvuldige technische en
aiplomatieke voorbereiding tot zulke confe-
renties bewezen, zonder welke het onmogelijk
schijnt alle bestaande feiten binnen een ver-
band te brengen uit hetwelk later overeen-
stemmende besluiten kunnen voo-rtspruiten."
Daarop verklaardC Villegas de vergade-
ring geopend.
Gimni gekozen.
Voor de verkiezing van een nieuwen voor
zitter verklaarde de Japans-che afgevaardig-
de Ad-atsji dat hij het voorzitterschap niet
am-bieerde, en verzocht de afgevaardigden
met di-en wensch rekening te houden en ook
geen symphati-e-stemmen op hem uit te bren
gen.
Daarop werd Guani, de gezant van Uru
guay, te Parijs, die zijn land reeds lange ja-
ren te Geneve vertegen-woordigt met 24 te
gen 21 stemmen op graaf Mensdorff (Oos-
tenrijk) tot voorzitter gekozen.
Guani nam de verkiezing aan en wees in
zijn woo-rd- van dank op de eer, dat nu reeds
voor de derde maal een afgevaardigde van
Latijnsch Amerika tot voorzitter van den
Volkenbondvergadering gekozen was.
Daarna huldigde hij zijn voorgangers,
waarop tot de eigenlijke agenda werd over-
gegaan.
Het ontwapeningsvraagstuk.
Voorts werd een agenda-commissie be
noemd, naar wie alle amen-dementen betref-
fende de agenda erwezen moeten worden,
voordat zij door de Assemblee kunnen wor
den behandeld. Tot deze commissde behoort
onze landgenoot jhr. Loudon, die gelijk be-
kend,, ook voorzitter is van de voorbereidende
ontwapeningscommissie. In Jaatstgenoemde
functie kondigde hij aan, dat hij bij de alge
meene debatten do verwijzing naar de derde
commissie zal voorstellen van alle vraag-
stukken, welke de ontwapening betreffen, als-
ook van die kwesties, welke een meer politiek
karakter dragen, zooals de veiligheidskwes-
-tie. Daardoor zal h-et geheele vragencomplex
der ontwapening in een enkele commissie en
niet zooals tot dusver in meer dan een com
missie worden behandeld.
Op -voorstel van den voorztter, werd daar
op de president van den Zwitserschen bonds-
raad Motta, leider der Zwitsersch-e delegatie,
tot eere-lid van het bureau gekozen, waar-
voor deze -hartelijik dankte.
Om halfzeven werd overgegaan tot de
verkiezing van de voorzitters der zes com-
missies, die tevens het presidium der ve-rga-
de-ring vorm-en. Gekozen werden Adatsjd,
Danhurand, Benesj, prof. Van Eysinga,
Hambro, voorzitter van de Noorsche Kamer
van Afgevaardigden, en Beck, Luxemburgsch
staatsminister. Tot vice-presidenten werden
gekozen Scialoja, Briand, Chamberlain,
Stresemann, graaf Mensdorff en Nemours
(Haiti).
Prof. Van Eysinga dankt zijn ben-oeming
tot voorzitter der financieele commissie voor
een groot deel aan- d-ruk, door d'en secretaris-
feneraal Sir Eric Dummond, op de Assem-
lee utgeoefend. Men wenschte namelijk in
secretariaatskringen een krachtig president
aan het ho-ofd der vierde commissie, welke
o.a. het zeer la-stige vraagstuk van den
bouw van het Volkenbon-dlspaleis zal dienen
te behandelen, waarvan prof. Van Eysinga
volkomen op de hoogte is.
Aanvankelijk scheen de Japa-nsche gedele-
geerde Adlatsji veel kans te hebben voor pre
sident. Sedert echter Adatsji htt voorzitter
schap van de eexsle of juridische commissie
te beurt viel, was de benoeming van Van
Eysinga verzekerd.
De Nederlandsche gedelegeerden
en de Commissies.
De Nederlandsche delegatie ter Volken-
bondsvergadering zal zich als volgt over de
zes commissies der Assemblee verdeelen:
Eerste of juridische commissie Mr. J.
Limburg.
Tweede of technische commissie: Graaf
van Lynden van Sandenburg, prof. Francois
en de heer De Kat Angelino.
Vierde of financieele commissie: prof,
van Eysinga.
Vijfde commissie voor sociale en humani-
taire vraagstpkken: prof. Francois, mevr.
Kluyver en de heer Van Wettum.
Zesdie of politieke commissie: Graaf van
Lynden van Sandenburg en de heer De Kat
Angelino.
Hierbij: valt op te merken, dat thans voor
de eerste maal de Nederlandsche delegatie
aan een v-rouw, n.l. aan mevr. Kluyver, het
recht heeft gegeven, kelfstandig als gedele-
geerde het woord te voeren.
Belgie vraagt herkiezing.
De Belgische delegatie heeft de Volk-en-
bondsvergadering een officieele medCdeeling
doen toekomen, het verzoek -bevattend onmid
dellijk Belgie weer in den Raad te kiezen als
niet-permanent lid. Het verkiezingsregle-
ment, dat het vorig jaar aangajomen is, be-
paa-lt, dat de vergadering met een meerder-
heid van 2/3 beslissen moet of Belgie weder
onmiddellijk gekozen kan worden zonder met
den termijn van drie jaar rekening te houden.
In kringen van de Volkenbondsvergaderig
houdt men de herkiezing van Belgie voor
verzekerd, daar de aanwezigfieid er van in
den Ra-ad met het oog op de bijzondere be-
langen, welke het met de ove-rige Locarno-
mogendheden verbinden, van algemeen nut
is.
CHINA.
EEN LUCHTGOMEDJE BOVEN
SJANGHAI.
Sir Percival Phi-lipps vertelt in de Dailj
Mail, hoe voor -het -eerst in de geschiedenis
een Ghin-eesch luichtbombardemen-t van
Sjanghai plaats had. Het betreft hi-er de
reeds in ons Zon-dagochtend-blad vermelde
luchtaamval op het arsenaal van Kiangau.
Overeenkomstig de Ghineesche g-ewoon-
ten, geschi-edde het bom-bard-em-en't vrijwel
bij afspiraa-k, daar de locale Chineesche mili-
taire autoriteiten hoofdelijk gewaarschuwd
werden omtren-t de vermoedelij-ke tijd, waar-
op het vliegtuig verwacht kon worden en de
commissaris van buitenlandlsche zaken zond
een verzoek aan generaal Duncan, den com
mandant van de vreemd-e legermach-t tt
Sjanghai, om geen Britsche vliegtuigen
boven h-et Chineesche gebied toe' te laten,
daar de troepen order hadlden elken bezoe-
ker in de lucht, ond-er vuur te nemen.
Men meent, da-t het vijandelijke vliegtuig
bestuurd werd door een Rus en meegebracht
was door het Noordelijk ooriogsschip Wei
He-i.
Vier -bommen vielen neer, in tegenwoor-
digheid van dui-zenden toeschouwers; twee
ervan ontploften niet, de and-eren vielen ver
van- het doel.
Het inlandsche garnizoen schepte er een
kinderlijke vreugde in, om gebombardeerd
t-e worden. Het laat de wereld zien, zeidep
zij,, dat de Chineezen even goed zijn uitge-
rust als d-e vreemde legers.
De mislukte poging van de Noordelijk*
legers om Nanking en Sjanghai te hernemen
en hun daarop volgende terugtocht, is ge-
volgd- door een groote vpmeerdering van
de anti-buitenlandsche agitati-e bij die Zuid-e-
lij'ke troepen aan de Ja-ngtse. Tusschen Woe-
hoe en Tsi-nkiang is he-vig geschoten op d«
bu-itenlandsche schepen, die onverwijild' ant
woord en.
Alle Zuidelijke partijen juichen over de on-
verwachte bevrijding van de Noordelijke be-
dreiging, maar de verschillen tusschen hen
zijn zoo groot, dat het niet mogelijk lijkt,
dat zij een sta-biele regeeri-ng zouden kunnen
vormen.
HOE MEN IN CHINA MET DE
SOLDATEN OMSPRINGT.
Volgens een bericht u-it Sjanghai moeten
10.000 man der Noordelijke troepen, di-e door
de nationalisten gevangen waren genomen,
naar Hankow gezonden zijn teneinde daar
ingelijfd te worden bij de Zuidelijke troepen.
Verder verluidt, dat vier generaals van het
Noordelijke leger door de nationalisten dood-
geschoten zijn.
Generaad Soen Tsjoean Fang heeft Poe-
kow on-truimd en zijn strijdkrachten in de
buuirt van Foengchow aan deii Noordfelijikeq
oever van de Yangtse geconcentreetd.
FRANKRIJK.
MAARSCHALK FOCH
Een tegenspraak.
Korten tijd geleden heeft een interview
van maarsehalk Foch met een Lond-ensch
weekblad -heel ve-el gerucht verwekt. De
maarsehalk zou daarin nog al met den sabel
hebben gekletterd, vooral in de richti-ng van
sovjet-Rusland.
Thans doet .het mini-sterie van oorlog de
volgende mededeeling.
Maarsehalk Foch heeft tot stelr-egel niet
tusschenbeide te komen i-n d-iscussies, ont-
staan door aa-n hem toegeschreven uitlatin-
gen. Hij acht het echter thans noodzakelij-k
in verba-nd met onlangs versch-enen art-ike-
len mede te deelen, da-t -hij de zoog-ezegde in
terviews, die hem zijn toegeschreven over de
mogel'ijkheid van oorlog, over de Internatio
nale polit-iek slechts kent uit de uittreksels
daarvan en de commentaren daarop, die er in
de Fransche pers zijn versch-enen.
RUSLAND.
DE „KOSTIA" VERBEURD
VERKLAARD.
De Egyptenaren tot betaling det
proceskosten veroordeeld.
De arrondissementsrechtbank te Odessa
heeft vonnis geveld in het geding over het
stoomschip „Kostia" het vroegere Russische
schip „Inkermann".
De uitspraak luidt. dat het schip aan de
■arq. I.UIUWML i u i III innmm mi»iiim«ii m
DE WILD
Laat over de Boterstraat. Telefoon 34 en 35.
HAARDEN en
KACHELS.
Nieuw geillusireerde prijscourant gereed.
Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop!
