Indlsche Kroniek.
rfvpenat
Buitenlandsch gemengd nieuws.
Buitenland
Sport
WEET GIJ DIT WEL?
(Jan de concierge direct verplicht wordt een
steel aan te bierien, hetgeen hij nu vrijwillig
doet, als hij een vrouw ziet binnenkomen.
Ten 3de is't tribunetje zeer annx aan den
rookuitgang, welke gebezigd wordt voor de
fijne rook-aroma afkomstig van sigaren der
Edelachtbaren, onder welke sigaren zeker wel
eenigen zijn, die boven hun stand gekleed zijn.
M.i. kan veel verbeterd worden, indien door
een der raadsleden een voorstel wordt gedaan
om banken te plaatsen op de tribune. De kie-
zers hebben daar recht op. Tot heden hebben
ze blijkbaar alleen plichten (om te kiezen, an-
ders boete of hechtenis). Waar de kiezers in
verkiezingstijden zoo uiterst beleefd uitgenoo-
digd worden om dezen of genen candidaat te
kiezen, daar is het voor den gekozene niet
meer dan een staaltje van zijn plicht later
den kiezer, die hem in een prachtige zacht-
zittende fauteuil geplaatst heeft, fatsoenliji;
in de gelegenheid te stellen zijn redevoering,
dikwijls zijn vonnismotiveering (zooals b.v.
verhooging pensioenbijdrage) persoonlijk op
een houten bankje te volgen.
Geachte redactie, ofschoon men dikwijls
niet gesteld is op een onderschrift onder het
jngezondene, zal het me dit keer hoogst aan-
genaam zijn U langs dezen weg Uw opinie
omtrent bovengenoemde zitplaatsen geeft, op-
dat de kiezer. die van oorspronkelijkheid
houdt zich niet met ersatz behoeft tevreden
te stellen.
Dankend voor de plaatsing,
I. PRINS Az.
Dit is niet juist. Wij beoordeelen aller-
ininst of wat een raadslid zegt oorbaar is
voor de lezers. De raadsleden moeten zelf
maar weten wat ze zeggen of zwij;*en moeten
Wij geven steeds een samenvattmg van het
igesprokene. Zouden wij alles woordelijk
weergeven, dan hadden wij voor elke
raadsvergadering wel een heele courant noo
dig. Wanneer een spreker in derde of vierde
instantie telkens hetzelfde betoogt, maken wij
het resume wel eens heel kort. Zoodra het
debat belangrijk wordt of wanneer bijzondere
redevoeringen worden gehouden, nemen wij in
den regel het'gesprokene stenografisch, dus
woordelijk, over.
Wat de zitplaatsen op de publieke tribune
betreft heeft inzender gelijk. Er zijn er te wei-
aig vooral nu de linksche raadsfracties
voortaan in oppositie zullen gaan.
(Red. Alkm. Crt.)
door D. BAUDUIN.
Lullekkerkind aan boord. Lots
van den wal, los van de muizenis-
seru De heerlijkheid van de zee.
Scheepsleven. De zeef tus-
sc/ien twee Oceanen.
In onze materieele wereld beschouwt de
mensch zijn portemonnaie en zijn maag als
twee van de gewichtigste dingen, over wel
Iter positie hij liefst ten alien tijde gefixeerd
wil zijn. Over de rol van de portemonnaie in
het leven van den Indischgast zal ik nog ge
legenheid genceg krijgen om uit te weiden
maar nu ik zoo juist sprak over de zieke
maag, mag ik als tegenwicht terloops de be-
proevingen van de gezonde maag in het
Luilekkerland aan boord vermelden. Im-
mers, aan boord van de Indische mailbooten
oleegt men volgens oude traditie elken dag
daverende menu's op te dienen. Reeds het
ontbijt herinnert aan beschrijvingen uit Tijl
Uilenspiegel aan de lunch serveert men u
nooit minder dan twee gerechten en aan het
avondmaal nooit minder dan drie, plus voor-
rerechten, soep, toespijs, vruchten, kaas en
ioffie.
Wie bij het begin van de reis nog met zee-
ziekte had te kampen, hern zal in die pijnlijke
dagen de aanblik van zulk een daverend
menu of van zulk een welvoorzienen disch,
den strijd nog slechs verergeren. Maar dan
komt op zekeren dag het schoone oogen-
blik, dat ge u veilig aan tafel kunt wagen,
zonder na den derden lepel soep lijkbleek op
te rijzen en met ongewone haast over de ver-
it schansing te gaan kijken. Dan eet ge de vol-
gende weken elken dag uw Engelsch ontbijt
plus uw copieuse lunch plus uw daverend
menu plus uw ochtendchocola, plus uw mid-
dagthee met koekjes plus uw avondsand-
wiches, totdat ge zoo heel geleidelijk, meestal
een paar dagen voor Colombo, den invioed
van het overrijke, overdadige eten en van
het gebrek aan lichaamsbeweging gaat on-
dervinden in den vorm van een permanente
kregeligheid, die u onaangename dingen dpet
zeggen, wanneer aan de bridge-tafel uw
partner verkeerd snijdt of wanneer de vrouw
van den assistent-resident heeft beweerd, dat
uw Kareltje een wilde jongen is. De twisten
en de intrigues en de veeten en de conflicten,
de afscheidingen in clubs en clubjes, die
elkaar niet meer groeten en van e'kaar lee-
lijke dingen gaan verte'len, welke verschijn-
selen men tijdens een reis van of naar India
aan boord niet zelcien pleegt te aanschouwen,
moekn naar ik geloof zeker voor een deel
worden toegeschreven aan de overdadige
hoeveelheid vitaminen, eiwit- en koolwater-
stoffen, waarmede de maatschappij hun pas-
sagiers pkgen vol te proppen. Een eenigs-
zins matiger regime, waardoor dan mis-
schkn weer de hooge passage-prijzen ietwat
zouden kunnen verlaagd worden, zpu zeker
aanbeveling verdienen Trouwens, de erva-
ring leert, dat menschen, die aan den wal
een verzorgde doch eenvoudige keuken, ge-
woon eijn, op deze eetorgiegn meestal geen
prijs stellen, terwijl anderen, waarvan men
mag veronderstellen, dat zij het thuds heel
wat bescheidener gewend1 waren, meestal tot
de eersten Eehooren, die op de overigens
voortreffelijke kwaliteit van het scheepseten
afgeven.
Ik schreef hierboven, dat men aan dit te
veel aan vitaminen voor een deel zekere ver-
schijnselen van kregeligheid en wankelende
naastenliefde mag toeschrijven. Maar dan
ook slechts voor een deel. Want voor een
ander deel spruiten die voort uit de bloote
omstandigheid, dat een paar honderd men
schen geawongen zijn om drie of vier weken
in een klein bestek samen te leven met geen
andere afwisselipg dan elkanders doen en
laten, geen andere bezigheid dan onderlinge
critiek Ik wil hiermede volstrekt niet zeg
gen, dat het scheepsleven daarom ongenoeg-
lijk en de reis zelve onaangenaam verloopt,
integendtel, het leven aan boord van een
groote mailboot heeft een zeer bijzondere be-
koring en de onvermijdelijke kleine intrigues
«n conflicten zijn, voor wie zich daarboven
weet te verheffen, meestal niet geheel onver-
makelijk.
Wanneer men eenmaal aa'n Hoord Is ge
gaan en de groote reis begonnen, wanneer
eenmaal1 de vaderlandsche kusten aan den
gezie'dseinder zijn vervaagd, de gezichten
en gestalten van hen, die achterbleven, onher-
kenbaar zijn geworoen, de reiziger ovex de
emoties van het afscheid wat is heengeraakt
en zich in zijn drijvende wereldl wat heeft in-
geleefd, dan voelt hij zich langzamerhand
do'ordrongen van een zalig gevoel van vrij-
heid, van los te zijn van de beslommeringen
en bedrijvigheidl der jachtende, rumoerige
wereld, die hij achterliet en waarvan niets en
niemand hem in de eerstvolgende weken nog
zal kunnen achterhalen. Zelfs het gemis van
die voor den modernen mensch op het vaste-
land onmisbare dagelijksche bronnen van in
formatie, de nieuwsbladen, dat hem de eerste
dagen na het vertrek nog een onbehaaglijk
gevoel van geisoleerdheid gaf, verkeert al
heel spoedig in een nieuwe charme en zelfs
de d^gelijks binnenkomende en gepubliceerde
radio-berichten trekken slechts zijn zeer ma-
tige belangstelline. Nu zijn het de wind en
de zee en de wijde oneindigheid geworden,
die den ontsnapten landrot iets te zeggen
hebben, dat he mvoor alles nieuw en be
langrijk lijkt. Wde de ontroering en de beko-
ring heeft leere-n kennen van het alleen zijn
op den neus van net schip of op het bovenste
dek, buiten het gewoel van de menschen, om
zich tijd en plaats vergeten te verdiepen in
het spel van de golven en den god'delijken
wind te voelen gieren door de haren en te
dri-nken in de wijd geopende longen, wie
's nachts op het onkere dek alleen is geweest
met de sterren in hun onbegrensden koepel,
wie daar in manenachten heeft gestaan, wan
neer het bleeke licht speelt op den wijden
Oceaan en men zich waant te drijven op
een zee van louter zilver, wie de ochtenden
heeft bemind op de nog verlaten dekken, in
nachtgewaad uit de warme hut ontsnapt, en
de zon den einder heeft zien verven met groe-
ne en mauve en zilveren en zachtrose en pur-
peren strepen, die zal zijn leven lang het te-
rugkeerde verlangen kennen naar de heer-
lijkheden van de wijde zee.
Maar daar zijn den langen dag aan
boord ook nog de menschen. Reeds den eer
sten dag van de reis hebt ge uw medereizi
gers naar het uiterlijk trachten te taxeeren.
Sormmigen waren op het eerste gezicht sym
pathies anderen minder, sommigen hebben
reeds dadelijk uw omgang gezocht, van met
anderen aan te knoopen banden koesterc ge
zelf verwachtingen, eenige types hebt ge
reeds entd-ekt, die u zeker zullen amuseeren,
het wezen van uw hutgenoot zijt ge nog be-
zig te ontraadselen. En dan zijt ge in het
verloop der dagen zelf medespel-er en tegelijk
gei'nteresseerd toeschouwer in de Verschil-
lende phasen van het maatschappelijk proces,
dat zich op een paar honderd vierkante me
ter plank-en boven een paar waterdichte
schoten tusschen lucht en water gaat ont-
wikkelen. In deze paar weken zult ge nog
vaak uw oordeel hebben te herzien, uw club-
je in d.e Middellandsche zee zal na Suez niet
meer bestaan van het personage, dat u in
Port Said nog niet aanstond, zult ge in
Priok wellicht een hartelijk afscheid nemen.
Misschien ook zullen uw voornemen om veel
te lezen in den stapel boeke-n, die ge het al-
lereerst hebt ontpakt, en veel te mij-meren in
den langen dokstoel ,dien ge hebt gehuurd,
onuitgevo-erd blijven. De bridge-tafel zal u
in beslag nemen meer dan ge ooit had ver-
moed, de s-pelletjes aan boord, sjoelbak,
shuffle-board, touwtrekken, zakloopen, hoe
kinderachtig en beneden uw waardiigheid ze
ook als gewichtig intellectueel te land gele-
ken hebben, ze zullen u nu afhouden van uw
lectuur en gij, die nimmer hebt gespeculeerd,
ge zult een cier hartstochtelijkste deelnemers
worden in den d'agelijkschen sweep-stake,
wanneer er vco-r geld wordt gewed op het
aantal mijlen dat de boot heeft afgelegd in
het afgeloopen etmaal! Bij het traditioneele
bal-masque zult ge uwe garderobe plunder
ren ter wille van een poging om Julius Cea-
sar te verbeeld-en en ge zult voor den eersten
keer van uw leven een lied-j-e zingen in een
gei'mprovis-eerd cabaret. En misschien, mis
schien zijn er nog andere ervaringen voor u
weggelegd, want het is op reizen als deze,
dat soms zielen glo-eiend worden aaneenge-
smeed voor kort of voor lang, maar in a lie
geval even romantisch als in een romanti-
schen roman.
Nu Vrordt ook geleidelijk voor den reizi
ger naarmate de reis vordert een stuk van
den sluiter opgelild, die hangt over het fan-
tastische Oosten, en zooals het meer gaat
met verbeeldingen, ook nu zal de werkelijk-
heid heel anders biijken dan in wakende
droom-en was b-edacht. De eerste kennisma-
king met die nieuwe wereld is eigenlijk al
den eersten dag der reis begonnen door het
contact met de inlandache djengos (bedien-
den), die aan boord bedienen onder het toe-
zicht van de Europeesche hofmeesfers.e Gij
het er een voor uw privegebruik verbonden
aan uw hut en ge zult hem aan tafel terug-
vind-en, wanneer hij zijn best doet u in het
bijzonder te gerieven, indien althans zijn
verwachtingen op uwe goedgeefschheid hem
vo-ldoende gefuncieerd lijken. Dat contact
gaat u nog een beetje onwennig af. Gij waart
tot nog toe niet gewoon om bediend te wor
den door een mensch op bloote voeten, die u
door zijn geruischlooze nadering vooralsnog
doet schrikken, die een taal spreek, welke gij
in het geheel niet verstaat en die de uwe zoo
goed kent, dat hij van uw orders en verzoe-
ken alleen die verstaat, welke hem voor inw'l
liging vatbaar lijken,. Later zult ge begrij-
ipen, dat dit de zoo bckende Oost-Indische
doofheid was. Tegenover hem probeert ge
ook uw eerste Maleische woord-en, doch met
zoo poover resultaat, dat ge Maleisch even
moeilijk gaat ac! .1 als Russisch en ernstig
iegint te twijfelen of ge het wel ooit zult
leeren. Dat zal later verbazend meevallen,
maer dat weet ge nu no-g niet en daarom pro
beert ge elken dag kennis te vergaren uit
Maleische spraakkunsten en woordenboeken,
waarm woorden staan die ge later nimmer
meer zult hooren.
Ik zal nu niet overgaan tot een gedetail-
leerde beschrijving van de reisroute en van
al het schoone en merkwaardige, dat deze
vaa-rt van tienduizend mijlen biedt, doch het
bij het bovenstaande laten. De geleideliike
onthulling van het Oosten, wanneer de rei
ziger achtereenvolgens in Tanger of Al
giers, in Port-Said en Colombo, in Sabang
en in Singapore aan land gaat en in een
andere wereld wordt verplaatst, is reeds on-
telbare malen beschreven, doch kan aiieen
toch maar beleefd worden. Voor wie in de"
'ts-en
esn <tc cudoer£erillp'<t>u/nx^<van vc/gend
nstirtvmr.r SDtts vtczn qced c/ipefetf
kronieken ook practische leering zoekt, zl]
er slechts op gewezen, dat Dorgeles van
Port-Said zegt, dat het is een zeef tusschen
twee oceanen, waar a lie ongerechtigheid
blijft hangen. Met deze minder vleiende uit-
spraak is de havenstad aan den ingang van
het kanaal van Suez uitmuntend gekarak-
teriseerd, d'och is meteen gezegd, dat men
hier het echte Oosten nog niet moet zoeken.
Inderdaad is Port-Said niets anders dan hef
Oosten in den vorm van een bazaar in een
poel van ongerechtigheid. Hier is alles te
koop en wordt alles verkocht, voor het mee-
rendeel zaken, die ge in uw Hollandsche
huiskamer niet zoudt dulden, do-ch die de
onnoozele reiziger zich als Egyptische cu-
riosa laat aanpraten, al zijn ze ook made in
Germany. Maar bij Simon Artz en Nestor
Gianaclis koopt men verrukelijke cigaretten.
I^uchtvaart.
15.
C. Wanner
1— 0—30
16.
P. C. Weel
1— 0—28
17.
Joh. Stikvoort
1— 0—46
18.
H. J. Struijs
1— 0—43
19.
C. Korver
1— 1—32
20.
G. E. Koopman
1— 1—52
21.
C. Wanner
1— 2—40
22.
L. v. Vuure
1— 2—59
23.
H. J. Caarls
1— 3—26
24.
H. Machielse
1— 3— 0
25.
A. J. Dekker
1_ 3—41
26.
C. H. Noome
1— 3-44
27.
C. J. de Moel
1— 3-45
28.
Ant. de Wit
1— 3—29
29.
C. Wanner
1— 4—41
30.
C. H. Noome
1— 5— 6
POSTDUIVENVEREENIGING
KAPITEIN COURTNEY'S VLIEGTOCHT
Kapitein Courtney is niet fortuinlijk met
zijn vliegtocht, want de eerste tusschenlan-
ding op zijn reis West—Oost over den Atlan-
tischen- Oceaan had hij pas op de Azoren
moeten doen en Zaterdag is hij te La Coruna
in Spanje neergestreken.
De route over de Azoren is voor hem ge-
volgd door de Ameri'kaansche vliegers, maar
in tegengestelde richting, voor den overtocht
van Amerika naar Portugal. Van de Azoren
tot St. John's (New-Foundland) is de afstand
ongeveer 1450 mijl, van St. John's tot New
York 1170 mijl.
Zijn geheimzinnige passagier is Hosmer,
zoon van een bekend Canadeesch financier en
millionair. Eenige weken lang was hij voor
ontspanning in Engeland geweest en hij nam
daar het besluit met de eerste vlieggelegen-
heid die zich aanbood, terug te gaan en zoo-
doende de eerste passagier te zijn die met een
vlieger over den Oceaan vloog en voor zijn
passage betaalde.
DE "PRIDE OF DETROIT".
De „Pride of Detroit" is te Allahabad aan-
gekomen.
EEN VALSCH HOOGTERECORD.
Den fraude van een vlieger ontmaskerd.
De Aero Club de France heeft Zaterdag-
avond een mededeeling verspreid, dat h-et
hoogterecord van 13000 M., dat den 29sten
Augustus door een Fransch vlieger te Buc
behaald zou zijn, op knoei-erij berustte en dat
een barograaf, verborgen in den staart van
het vliegtuig had uitgewezen, dat de vlieger
niet hooger is geweest dan 4000 M.
Naar de Daily Express nader over deze
knoeierij meedeelt, krijgt een vlieger, die een
hoogterecord wil breken, altijd een vergezel-
de baiograaf mee. De vlieger had echter te
voren een rol papier machtig weten te wor
den, die om den trommel van de barograaf
gelegd moest worden en daarop met onzicht
bare inkt de curven aangeteekend, die wezen
op een hoogte van 1TOOO M. Hij wist deze rol
op de barograaf te plaatsen, even voordat
dit tcestel werd verzegeld.
Bij het opstijgen moet hij op de een of an
dere manier de naald van het toestel buiten
werking hebben gesteld en tevens een kleur-
loos preparaat in het toestel hebben gespoten,
waardoor de vooraf aangebrachte curve zicht-
baar werd.
Dezelfde vlieger had het vorig jaar achter
eenvolgens het hoogterecord op 12000 en
12442 M. gebracht, doch toen reeds verdacht
men hem van knoeierij. Vandaar dat men
buiten zijn weten een tweede barograaf aan-
bracht in de staart van het toestel, waardoor
hij ontmaskerd werd.
De-vlieger heeft na zijn ontmas-kering de
knoeierij erkend.
TWEE VLIEGERS VERBRAND.
Een vliegtuig, dat gister, bij dichte mist op-
steeg voor een oefeningstocht naar Metz, is
bij La Malmaisson met de toppen der "boomen
in aanrakir.j gekomen en neergestort. Het
toestel vattc vlam en de beide inzittenden, een
tweede luitenant en een monteur zijn beide
verbrand.
DOO-DELIJKE SPRONG.
Nadat zijn vrouw, Zondag te Altenburg
(EiuTschland), tot tweemaal toe een geslaag-
den sprong met een valscherm gedaan had, is
het den vlieger Triebaer den derden keer mis-
lukt. Het valscherm ging niet op-en en de
vlieger stortte van 500 M hoogte naar bene-
den. Hij was terstond docd.
„DE POSTDUIF".
Zondag 4 Sept. hield bovengen. ver. een
wedvlucht met oude en jonge duiven vanuit
Vilvoorde afstand 191 K. M. los 9.35 met
Z- O. wind. Aankomst als volgt:
1. Jos. v. Seggelen 125339
2. C. D. Huiberts 12—56—43
3. Edm. Kralz (Bergen) 13423
4. B. Willers 13— 2—23
5. Edm. Kratz (Bergen) 137—33
6. Dezelfde 13733
7. Jos. v. Seggelen 1341
8. J. Koolhaas 135—32
9. Edm. Kratz (Bergen) 13109
10. C. D. Huiberts 13820
STEEDS IN SPANNING.
De pestduivenvereeniging „Steeds in Span
ning" hield Zondag 4 Sept. een wedvlucht
van uit Vilvoorde (Belgie). Afstand 191
K. M.
Gelost om 9 uur 35 min. met Oostenwind.
Aankomst als volgt:
1. J. J. Veel 12—57— 3
2. M. Th. Kroese 1— 1—57
3. C. Rabeling 1236
4. Th. Valk 1— 3—27
5. Idem 1357
6. Idem 1440
7. F. H. C. Dingerdis 1513
8. J. Huiberts Jz. 1— 78
9. R. J. Ran 1— 7—56
10. F. H. C. Dingerdis 1— 814
11. P. de Jong 1— 857
12. F. H. C. Dingerdis 11011
13. Jn. Kaper i_n_42
14. S. Dingerdis 11258
15. F. H. C. Dingerdis 11259
Voelbal.
Su-cces I speelde Zondag een nederlaag-
wedstrijd tegen Wieringerwaard I. Eind-
stand 21 in het voordeel van Succes.
Succes II speelde een neder'aagwedstrijd
tegen Kleine Slui II van Anna Paulowna en
won met 30.
POSTDUIVEN-VEREENIGING
„ALCMARIA VICTR1X" TE ALKMAAR
Bcvengencemde Vereeniging hield Zon
dag 4 Sept. een wedvlucht met oude en ionge
duiven vanaf Vilvoorde (Belgie). Afstand
191 K.M. Deelnemende duiven 168 stuks.
Wind N. Oost. Duiven gelost 9—35.
Aankomst.
1.
2.
3.
4.
5.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
L. v. Vuure
Theo v. Gijzen
H. Machielse
W. Godschalk
R. Thie
Theo v. Gijzen
A. J. de Wit
H. J. Struijs
R. thie
C. Jansen
R. thie
A. j. de Wit
P C Weel
W. Godschalk
12—48—28
12—53—39
12—55—24
12—55—44
12—56—49
12—57—22
12—57—25
12—57—25
12—57—10
12—57—35
12—57—50
12—58—17
12—59—17
12-59—19
ENGELAND.
HET VAKVEREENIGINGSCONGRES.
De openingsrede van Hicks. Het
verzet tegen de nieuwe vakver-
eenigingswet.
De rede van Hicks wordt niet
zeer gunstig beoordeeld.
Het congres van vakvereenigingen is gis-
teren te Edinburgh geopend onder voorzit-
terschap van George Hicks. In zijn ope
ningsrede zeide deze, dat het congres het
antwoord was van de arbeidersklasse op den
aanval, die de regeering met haar vakver-
eenigingswet op de arbeiders heeft gedaan.
Wel scheen de regeering van plan eenigszins
bakzeil te halen, wat bleek uit Baldwin's
noodkreet, dat het congres zich toch zou uit-
spreken voor industrieele vrede en vooruit-
gang, maar zoolang de wet niet ingetrokken
was, zouden de arbeiders deze regeering als
haar vijand blijven beschouwen.
Hicks stelde voor om Dinsdagoehtend een
dringend voorstel te behandelen, dat het be-
stuur geformuleerd heeft als antwoord op
Baldwin's wenschen, waarmee de vergade-
ring zich vereenigde.
Ten slotte besprak hij de weigering der re
geering om Tomski en zijn Russischen par-
tijgenoot een visum te verleenen, wat dom en
onnoodig was, omdat het congres den Rus-
sen waarlijk wel verteld zou hebben, dat de
Engelsche arbeiders geen adviezen noodig
hadden en zeer wel wisten hun eigen zaken
te behartigen.
De aanval van de Russen op de leiders
van de Engelsche vakbeweging bewees
slechts onkunue of arrogantie, maar tot hun
vercntschuldiging mocht misschien gezegd
worden, dat zij vroeger een harden leerschool
hebben doorgemaakt en den toestand in En
geland nog niet kunnen begrijpen.
In de rede van den voorzitter stelde Pom-
mett voor om de bonden van zeelieden en
stokers waarvan Haveloek Wilson voorzitter
is, van hun voorzitterschap vervallen te ver
klaren.
Op voorstel van Hicks, die beloofde dat
het bestuur deze kwestie aan de orde zou
stellen, liet Pommett zijn dringend voorstel
vallen.
Hierna werden de com missies gekozen.
Voorts meldt men uit Londen:
De openingsrede van Hicks op het vakver-
eenigingscongres te Edinburg wordt niet al
te gunstig beoordeeld. Zijn poging om de
bolsjewiki eenige harde waarheden te zeg
gen en toch tegelijkertijd de verantwoorde-
lijkheid voor hun cptreden van hun schou-
ders te lichten wordt als een al te doorzichti-
ge poging beschouwd om iedereen te vriend
te houden. „Het is niet heelemaal de schuld
van de bolsjewiki als ze lomp en arrogant
zijn, zeide Hicks. Het tsarisme dat zij met
bloed hebben weggespoeld is er meer schuld
aan dan het bolsjewisme, dat zij ervoor in de
plaats hebben gegeven".
RUSLAND.
MACHTSVERTOON.
Een mobilisatie der reservisten.
Volgens berichten uit Helsingfors zijn 34
reserveklassen van het Russische leger in
het gebied van Petrograd en in de provincie
Pskoff ender de wapenen geroepen.
Tegelijkertijd voeren de sovjetbladen een
intense propaganda, om de bevolking de
noodzakelijkheid te demonstreeren eener
krachtige verdedigingsorganisatie.
In een proclamatie van kolonel Kork, mi
litairen bevelhebber van het gebied van Pe^
trograd, heet het o.m.:
„De sovjets moeten ten alien tijde gereed
zijn, om van den vrede over te gaan tot den
oorlogstoestand, want de bedreiging loert
aan onze poorten".
In officieele proclamaties wordt verkon-
digd, dat deze mobilisatie noodzakelijk is,
om der wereld duidelijk te maken, dat de sov
jets gereed zijn, om den kapitalistischen sta
ten, die zich tegen Rusland wapenen, var
antwoord te dienen.
RUSLAND EN DE VOLKENBONDS-
VERGADERING.
Uit Moskou wordt aan het Berliner Tage-
blatt geseind, dat men aldaar de beraadsla-
gingen te Geneve met het grootste wantrou-
wen volgt, daar men vermoedt dat Enge
land pogingen zal ondernemen ter versprei-
ding van anti-sovjet-propaganda. Polen en
de Balkanstaten zouden van plan zijn een
gemeenschappelijk non agressie-verdrag met
Rusland voor te bereiden. De Prawda zet
nogmaals het Russische standpunt uiteen
volgens hetwelk Rusland slechts bereid zal
worden gevonden met elken staat afzonder-
lijk een dergelijk verdrag te sluiten.
HONGARIJE.
DE AANHOUDINGEN TE BOEDA-
PEST.
Wat dr. Kormiss nog meer heejt
gedaan.
Het schijnt dat dr. Kormiss, die in Boeda-
pest is aangehonden, omdat hij ervan be-
ticht werd, communistische onlusten aan te
stoken, een ietwat wonderlijk heer is. Bij zijn
verhoor heeft hij erkend ook de man te zijn,
die eenigen tijd geleden in de Kolumbusgas-
se zich aan afpersing heeft schuldig ge-
maakt. Hij beweerde als psycho-analyst ge-
handeld te hebben, om op zichzelf een proei
te nemen door het uiterste van zijn zenuwen
te eischen. Om zijn verhaal te ondersteunen,
legde hij sleutels, een revolver en een groene
bril op tafel. Voor het overige had hij ook
stoffelijker drijfveeren. Omdat men van de
psycho-analyse niet leven kon, had hij, mis-
lukte, pogingen gedaan als romanschrijyer,
reporter en zelfs filmregisseur. Om nu te be-
wijzen, dat hij als reporter en regisseur toch
zijn verdiensfen had, besloot hij de vlucht in
het publiek te. nemen. Hij deed het door zich
als detective voor te doen aan een textielhan-
delaar, bij wien hij een onderzoek naar ge-
stolen goederen kwam instellen. Samen gin-
gen zij naar de villa van den koopman, waai
dr. Kormiss hem onder bedreiging met eer
revolver geld vroeg. Tegelijkertijd „contro-
leerde" hij zichzelf. Zijn hart en pols klop-
ten normaal, maar zijn slachtoffer zag bleek
en beefde en zou zeker het geld gegeven heb
ben, als hij het bij zich had gehad. Nu zou
den ze naar een bank rijden, om het te ha
len. Onderweg liet de dokter stilhouden voor
een politieagent; hij wou den rampzaligen
koopman gelegenheid geven om hulp te roe-
pen en dan eens zien, hoe hij erop reageerde.
Maar tot zijn teleurstelling was de man zelfs
te laf om te roepen, zoodat er niets waar te
nemen viel. In de bank ging dat beter: daai
liep het proefdier hard vooruit, sloeg de deui
achter zich dicht en vroeg den directeur heir
te helpen. Dr. Kormiss is er toen ijlings var
door gegaan.
Na zijn vlucht heeft hij aan verschillende
bladen beschrijvingen van het geval gezon-
den, om te toonen, wat een goed verslagge-
ver hij was.
Ook schreef hij politieke schotschriften, o.
m. een brochuretje In Zwolfter Stunde, waar-
in hij aartshertog Jozef als troonpretendent
aanbeval en trachtte aan te toonen, dat de
candidatuur van aartshertog Otto en de an
dere pretendenten voor het land nadeellg
was.
ADVERTEERT IN D E
ALKMflflRSCHE COURflNTI
EEN WANHOOPSDAAD.
Vele slachtofferi
De Italianen van het nieuwe regime houden
niet van halve maatregelen, sommige Italia
nen in de Nieuwe Wereld al evenmin Wat
b.v. te denken van het optreden van een Ita-
liaansche werklooze in de staalindustrie, te
Youngstown, in Ohio, die maar even zeven
leden van zijn familie afmaakte met revolver-
schoten. Hij gebruikte een oud wapen en dat
feit had zijn beteekenis voor den loop der tra-
gedie naar men zal zien.
De man schoot eerst zijn vrouw dood en
toen drie dochters en drie kleinkinderen. Bo-
vendien verwondde hij ernstig een schoonzus-
ter, twee buren en een politie-agent. Drie an
dere kleinkinderen kwamen er wonder boven
wonder goed af. Men vond hen weenende bij
de lijken.
Toen de dader door de politie ondervraagd
werd, zeide hij, dat het zijn plan was geweest
het geheele gezin ook zichzelf uH.je
roeien. Hij had den revolver herhaaldelijk
nieuw geladen om zichzelf het leven te bene-
men, maar steeds weer haperde het moord-
tuig.
AvORDT VERVOL6D.
6.
7.
8.
Een zaak, die geregeld adverteert zal
meer bekend raken en meer nieuwe
Klanten Krijgen. dan een zaaK.
die nlei adverteert en al
leen maar steunt op
vroeyere connec-
ties en ouden
oaaaw
Wilt ge
In flIKmaar
en omstreken
steeds meet bekend
worden, meer de aandacht
trekken, dan kunnen we U
slechts dlen eenen goeden raad geven:
