DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Modern ingericbte Voningen
f- en
¥oor het Keniraie
Centraie Ziekenhuis.
N00RB-H0LL. GLASHANOEL.
Een nuttige instelling.
■a
No 219,
Dif ntimmn bVsflll sit 3 biaiJes.
Honderd negen en twintigste Jaargang
1927
Deze Courant wordt CLKCN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbelaling per 3 maanden voor Alkaaaar /2.—franco door
bet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewljsnammers 5 cents.
PRIJS DER OEWONE ADVERTENTfEN:
Per regel /0.25, bij groote contracfen rabat. Groote letters naar plaafsrofmte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handetedrnkkerij v/b HERA?s, tSOSTBR ft WWh
Voordam CO.
Bi*«e*eur: Q. H. KRAK.
Telef.nr. Adminlsfrafle 3,
Telefoonnr. Redactie 33.
Hoofdredactenri Tj. N, ADEMA.
ZATERDAG
Postgiro 37060.
Wij ontvingen deze week de volgende
bijdragen ten bate van het Neutrale Cen
traie Ziekenhuis:
Van een leeraar uit vreugde
over een jubileum, dat hij
op 1 October zal vieren !0,—
Van de Zuivelfabriek „De
Onderneming" te Den
Hoorn (Texel), a!s premie
ontvangen van den stapel
kaas welke verleden week
Vrijdag de hoogste markt
opbracht 16.43
Van een kaartclub onder het
motto „Bcter laat dan nooit" 8.
Van N. N. onder het motto
„Nog een stecntje omdat er
bij het sloopen wel veel zul-
leu breken" 5.
Van een huisvader onder het
motto „Beter laat w a t, dan
nooit i e t s0.50
Van een Sint Pancrasser 3.
Van N.N10.—
Van een opgeheven kaart
club 1.17 welk bedrag
door de kashoudster wordt
verhoogd tot5.
Van N. N. overgehouden
van de kermis5.
Als overschot uit den pot
van't clubje van 6 vroolijke
vriendinmefjes1-08
Van mevr. N. N. te X 25.
Van de afd. Alkmaar van
den Centralen Nederland-
schen AmbtSflaarsb'ond 10.—
mst
Totaal 99.01
Bij den pennirgmeester van het hcofd-
comite, mr. Moens alhier, is deze week
niets ingekomen.
De vorige week was bijeen 9565.66V2
Bijgevoegd van beide inza-
melingen99.01
In totaal das thans 9664.6714
Heelemaal honderd gulden is het deze
tveek niet geworden, rnaar het scheelt toch
inaar bitter weinig.
En wat bovenal tot dankbaarheid stemt,
dat is, dat zoovelen ons Ziekenhuis weer
bedacht hebben, dat er weer van alle kan-
ten bijdragen ziin gekomen, dat men er een
eer in stelt, de 10.000 vol te maken opdat
later kan geiaigd worden, dat het toege-
zegde bedrag van 150.000 geheel aan
vrijwilligen giften bij elkaar is gekomen.
Er is wel eens gezegd, dat alleen be-
paalde volksgroepen in gtaat zijn voor hun
instellingen dergelijke offers te brengen.
Dat dit niet juist is, kan zeker deze inzame-
Iing bewijzen, want voor het Ziekenhuis
hebben mannen en vrouwen van allerlei
gelocf en politaeke overtuiging reeds een
bijdrage geschonken.
Rijk en arm heeft naar vermogen een
zwaarder of lichter steeutje aangedragen
en als straks het gebouw een sieraad van
den Hout zal blijken, als Alkmaar een
groote, zegenrijke instelling riiker zal zijn
geworden, dan is dat mede het werk ge-
weest van honderden, die de handen ineen
sloegen om dat doel te kunnen bereiken.
Het nieuwe Ziekenhuis moge in naam
een stedelij'ke inrichting worden, het zal in
wezen een instelling der burgerij zijn, niet
alleen vanuit Alkmaar, maar ook vanuit een
breeden kring van buitengemeenten.
Geboren uit liefdadigheid en uit een
sterk saamhoorigheids- en gemeenschaps-
gcvoel, zal zijn mensdilievend werk zeker
tot zegen van deze streek zijn.
Hartelijk dank aan alien, die aan het laat-
ste torentje helpen meebouwen.
De spits moet er nog op en misschien
nog een kroontje als passenden windwij-
zer. Maar we twijfelen er niet meer aan of
het zal binnen afzienbaren tijd voltooid
kunnen worden.
Er zijn deze week, zcowel uit Alkmaar
als uit andere gemeenten, vele bijdragen
onder een motto ingekomen. Dat is een
goed teeken, want het is een bewijs, dat er
oelangstelling voor onze inzameling be-
staat en dat men algemeen gaarne mee-
welkf, het beoogde doel te bereiken.
ce.P leeraar kon zelfs niet wachten tot
i 'hileum viert. Reeds nu vloeit zijn
hart van dankbaarheid over en heeft hij
behoefte gevoeld, ook anderen in zijn
vreugde te doen deelen.
Zelfs in Den Hoorn op Texel heeft men
ons Ziekenhuis bedacht en wij wenschen
deze philantropische fabriek van harte toe,
dat al haar kaasstapels elke week de hoogst
denkbare prijzen mogen opbrengen.
Moge de Ziekenhuisdirectie deze nobele
daad gedenken en de boterhammen der
zieken voortaan alleen met kaas van „De
onderneming" beleggen. Dat dit product
reeds den hoogsten prijs opbracht, is zeker
wel het beste bewijs van zijn goede kwali-
teiten.
Een kaartclub en een huisvader hebben
onder het motto „beter laat dan nooit"
een bijdrage ingezonden.
Nog mooier motto is „beter nooit te
laat", maar wij zijn toch van harte dank-
baar dat deze bijdragen nog tijdig in ons
bezit zijn gekomen.
Een Sint Prancrasser heeft zijn leven
over den Twuyverweg gewaagd om 3
op ons bureau te kunnen brengen 1 en een
kashoudster van een opgeheven kaartclub
heeft de activa der overleden vereeniging
vrijwillig tot een beduidend bedrag, ten
bate van het Ziekenhuis, opgevoerd.
In dezen tijd van algemeene kastekorten
mag deze nobele daad zeker wel te alge-
meener kennis gebracht en vele andere ver
eeniging ten voorbeeld gesteld worden.
Trouwens, ook andere Vereenigingen
hebben zich niet onbetuigd gelaten. Zes
vroolijke vriendinnetjes hebben haar clubje
geliquideerd en't batig saldo, ten bedrage
van 1.08, voor het goede doel afgedra
gen. Jonge meisjes hbeben maar heel wei
nig noodig om vroolijk te zijn en voor
i.C8 had dit clubje een dolvermakelijke
afscheidsfuif kunnen houden. Maar men
besloot het saldo ter opvroolijking van de
zieken af te dragen en zelden zal een over
schot zoo zuiver het doel der vereeniging
ten goede zijn gekomen.
Nog altijd blijken er bescheidenen, die de
verleiciingen der kermis met succes door-
staan hebben en de Afd. Alkmaar van den
Centralen Nederlandschen Ambtenaars-
bond, die reeds vroeger een belangrijke
bijdrage schonk, heeft wederom vele an
dere organ isaties een prachtig voorbeeld
gegeven.
N. N. stuurde 5 voor een nieuw steen
tje, omdat er bij het sloopen wel veel zullen
breken.
Dit laatste is inderdaad juist en wie de
puinhoopen bij het Ziekenhuis ziet, beseft
meer dan ooit, dat alles op deze wereld
vergankelijk is.
Gelukkig behoeft dit puin geen nieuwe
materialen te Ieveren en kunnen er dank
zij giften als deze kersversche steentjes
uit de fabriek worden aangevoerd.
Last not least maken wij met bijzondere
waardeering melding van een royale gift
van mevr. N. N. te X.
Het is niet gemakkelijk uit deze letters
de schenkster te herkennen, want, onder
ons gezegd, heet deze dame niet N. N. en
woont ze ook niet te X.
Evenwel, nomina zijn hier uifdrukkelijk
cdiosa en wij willen hier volstaan met
deze oud-stadgenoote, die reeds zooveel
voor onze gemeente gedaan heeft, onzen
hartelijken dank voor dit nieuw bewijs ha-
rer onverflauwde belangstelling te bren
gen.
En nu bouwen wij inderdaad aan het
laatste torentje.
Het lekt nog een beetje door het dak
want nog enkele steentjes ontbreken om
het dicht te kunnen maken.
Wie zorgt er nu mee, dat onze zieken
binnen weinige weken tegen alle weer en
wind beschut kunnen liggen?
school'onderwijs noodzakelijk is.
Het is, zooals de naam reeds aanduidt, een
school voor buitengewoon lager onderwijs,
een school, die noodzakelijk kl&ne klassen
meet hebben omdat elke leerling afzonderlij
ke aandacht vraagt en een bijzondere wijze
van behandeling eischt.
Wie deze school bezoekt, vino, er kinderen
van verschillenden Ieeftijd en versciiillend
miiieu door elkander.
Hun kercapaciteit is geringer dan bij nor
male kinderen, dus moet het onderwijs niet
alleen in minder snel tempo gaan, bovendien
moet voor het les geven aan deze leerlingen
een geheel aparte methodie gevoigd worden
Vroeger, toen deze school haar zegenrijken
arbeid nog niet had aangevangen, bleven
vele dezer kinderen van onderwijs verstoken
of wel, zij hadden een diep-treurig leven op
de gewone lagere scholen, waar zij zich
steeds minderwaardig moesten gevoelen,
waar zij jaar op jaar zitten bleven en dus
als oudere en grootere kinderen bij de klein-
tjes kwamen, wat bovendien zeer renimerur
op den normalen gang van het onderwijs
werkte.
Toen is de school in het Victoriepark ge
komen en er is in overleg met den schoolarts
bepaald welke kinderen daar eigenlijk thuis
hooren.
Het gewone lager onderwijs is daardoor
bevrijidl van de elemental, die siorend op den
gang van zaken werkten en de betrokken
kinderen hebben een heel wat prettiger en ge-
makkelijker leven gekregen.
Immers, nu zijn zij onder elkaar, nu ge-
voelt geen bunner meer zijn minderwaardig
heid tegenover zijn omgeving en nu wordt
de elementaire kennis hen op zulk een wljze
bijgebracht, dat zij ze kunnen bevatien.
Nu eeien zij op preitigc en gemakkeiijke
W1jZei'Jnu 1611 2'J ondcrwijzers, die tijd1 en
gedald hebben om ieder op de voor hem
meest geschikte wijze de beginselen der
voornaamste vakken bij1 te brengen
En toch, hoevele kinderen bezoefcen nog
4e S'cwone lagere scholen, die er eigen
lijk met thuis hooren. Kinderen, die het
slachtoffer hunner eerzuchtige ouders zijn
ouders, die het niet deftig of niet prettig vin-
den, dat hun kinderen naar de ,,achterlijke
school" gaan. Die hun spruiten liever cen
paar jaar langer op de gewone school laten,
die daardoor hun kind in paedagogisch op-
zicht onberekenbaar nad°el toebrengen die
het in de eerste schooljaren, die zoo blij en
zorgeloos konden zijn, reeds zijn achterlijk-
heid en minderwaardigheid doen gevoelen.
Als men dat eens algemeen goed wilde be-
grijpen, hoeveel kleine stakkers zouden er
minder aan de eerzucht van vader of moeder
ten offer gebracht worden
1? NEF1KRRER
Voor- en Achtertuin.
SiillUiie psgzen. IlypoflieeR beschikbaar.
C. W. BRUIiWISSTRMT - ALIMAAR.
Maar genoeg daarover.
Wij hebben vroeger al eens uir.en gezet
hoe men op deze school leeft, welke speciale
onderwijsmethode men er op nahoudt en hoe
het personeel steeds nieuwe leermididelen
zoekt en vervaardigt om de leerstof gemak-
kelijker te doen opnemen.
De taak der onderwijzers is niet gemak
kelijk en mmmer mogen zij het bun toever-
trouwde kind laten gevoelen, dat het in eenig
opzicht bij anderen ten achter staat.
Niemand van deze kleinen kan het helpen,
dat de natuur hem misdeeld heeft. Zelfs kin
deren van begaafde ouders kunnen een be-
klagenswaardige afwijking vertoonen en het
zou schande voor de ouders zijn als deze
min begaafden uit domme eerzucht tot een
inspamning boven hun krachten werden ge-
noodzaakt.
Maar wie deze jongens en meisjes aanziet
en nagaat hoeveel lichamdijk zwakken er
onder zijn, zwak in alle opzichten, vraagt
zich onwillekeurig; af of voortaan een be-
trekking in de buitenlucht voor velen van
hen niet de grootste aanbeveling zou ver-
dienen.
Land- en tuinarbeid, dat is voor velen van
deze misdeelde kleinen het vak der toekomst
Practische bouwers kunnen zij worden, men-
schen met liefde voor hun werk, die in ver-
loop van jaren uit de resultaten van hun ar
beid de meest economische wijze van werken
zullen leeren.
Toen bedacht men, deze school een proef-
tuin te geven en het is een verdienste van den
yoormaligen wethouder van Onderwijs, den
heer Westerhof, dat hij gezorgd heeft, dat
de tuin tot stand is gekomen.
Het is een verloren hoekje gemcentegrond
achter het stationnetje op den Tienenwai,
dat aan de school is afgestaa-n en waarop de
jengens met enthousiasme zijn aangevallen.
Om dit terrein, 400 vierkante meter groot,
heeft de gemeente een hekwerkje geplaatst,
zij heeft een paar eenvoudige bergplaatsjes
gebouwd en er voldoend tuingreedschap in
geborgen.
Toen hebben de jongens enkele uren per
week, in den tijd, dat s winters weer handen-
arbeid wordt onderwezen, den grond ter-
dege onderhanden genomen. Onder leidlng
van het hcofd der school hebben zij den tuin
omgespit en er cen laagje kunstmest in ver-
wcrkt, er is voor een paar gulden zaad in ge-
strooid en vol verwachting heeft de jeugd
daarop naar de resultaten uitgekeken.
Elke jongen heeft 20 vierkante meter
grond in „eigendom" gekregen, d. w. z. ieder
heeft zijn eigen afgebakend gedeelte van den
tuin waar hij mag kweeken naar believen.
Toen wij dezer dagen met het hoofd en de
jongens op het ouderwetsche pontje het ka-
naal overstaken de vlotbrug schijnt nog
altijd bij den tiniiinerman in reparatie te zijn
was er al enthousiasme onder het bewe-
gelijke groepje en nauwelijks was de tuin be-
reikt en het gereedschap uitgedeeld, of ieder
toog druk aan den arbeid.
Touwtjes werden gespannen, randjes recht
gestoken, overtollige rupsen verhuisden naar
dte sloot, paadjes werden aangeharkt en elk
plantje werd r.auwkeurig bekeken, want de
jongens telen hun eigen groente en alles
wat opkomt en geoog;st kan worden, wordt
in triojnf mee naar huis genomen.
Als zij straks van school komen en een
tuinder neemt ze in zijn dienst, dan staan
hun handen niet verkeerd, dan zijn zij dade-
lijk loonend werkzaam, dan zetten zij met vol-
doening den arbeid voort, die hun nu sp&-
lenderwijs wordt bijgebracht
Daarom is juist deze schooltuin van zoo
bijzondere beteekenis en wij zijn den heer de
Winter dankbaar, dat hij er eens onze aan
dacht voor gevraagd heeft
'Niet het minst omdat wij nu eenmaal een
ongezochte gelegenheid hadden eens op het
groote nut van deze school te wijzen.
W anneer straks de Raad het voorstel om
800 voor het herhalingsonderwijs te ver-
strekken niet opnieuw verwerpt, zal het on-
derwijs van de school in het Victoriepark,
ook nadat de kinderen deze instelling ver-
laten hebben, vastgelegd en onderhouden
blijven.
Dan is er alle kans, dat er uit velen dezer
misdeelden flinke vaklieden zullen groeien,
die hun schooltijd steeds in dankbare herin-
nering zullen blijven gedenken.
CONCURREERENDE PRIJZEN.
ALKMAAR ZAADMARKT 35.
TELEFOON 380.
Oageiijksch overzicht.
VOOR VOLKENBOND EN VREDE.
„Kunt U", zoo vroeg de heer Winter,
hoofd der school voor Buitengewoon Lager
Ondprwijs in deze gemeente ons, „kunt U
niet eens wat schrijven over onzen nieuwen
schooltuin?"
We hebben er eens over gesproken en het
bleek, dat de tuin juist voor deze schooi van
zoo bijzondere beteekenis is, dat het zeker de
moeite loonde, er eens naar te gaan kijken.
Wij hebben in vroegere artikeien meerma-
len de beteekenis dezer school naar voren la
ten komen.
Alkmaar heeft in het Victorie-park een in
richting waar onderwijs wordt gegeven aan
kinderen, die op de gewone school niet mee
kunnen, hetzij door een organised gebrek,
hetzij door gemis van de normale begaafd-
heidl die voor het volgen van het gewone
Het is vanzelf sprekend, dat op deze school;
buiteng^wone aandacht aan den hancJenar-
beid besteed wordt.
Deze jongens en meisjes zullen in de toe
komst door licharoelij'ken arbeid hun brood
moeten verdienen en het is heel best mogelijk
van velen onder hen bekwame ambachtslie-
den te maken.
Reeds nu boetseeren zij alteraardigste din-
gen, zij doen aan cartonnagewerk, zij hebben
Slbjd-lessen en daarnaast houdt men de aan-
sluiting met het practische leven in het oog
door o.a. boekbinden te onderwijzen.
Wanneer straks een jengen deze school
verlaat en hij kan boekbinden, dan heeft hij
een streepje voor op den jongen- van de ge
wone lagere school, die ook bij een binder
solliciteert maar bet werk nog nooit gedaan
heeft.
Nog onlangs is een jongen als schippers-
knecht gaan varen en het bevalt hem uit-
stekend.
Maar het is vanzelfsprekend, dat hij zijn
practische opkiding daarvoor niet op de
schooi heeft gekregen.
Een instructie-vaartuig als de „Prins
Hendrik" houdt de heer de Winter er niet op
na, trouwens het zou niet mogelijk zijn, zich
op elk gebied te snecialiseeren.
„Mijnheer!, mijnheer!, mijnheerl, komt U
bij mij eens kijken. Mijnheer, is dit bloem-
kooltje al goed? Mijnheer, zou ik al spruit
jes kunnen plukken en wat denkt U van die
slakropjes?
De heer de Winter komt tijd te kort om
alle vragen te beantwoorden
Geen grooter feest dan wanneer cen
bloemkooltje eetbaar geoordeeld wordt, wan
neer de jongens oogsten en moeder eigen
geteelde groente thuis brengen. Daar krijgen
ze dan ook wel wat extra van en een ijverig
uuinmannetje vertelde, dat hij van zijn eigen
kooltjes altijd drie schepjes kreeg tegen twee
voor zijn broertjes en zusjes.
Zoo wordt de arbeid beloond en wat
smaakt er lekkerdier dan groente, die men
zelf geteeld heeft.
Een kweekerszoontje heeft het mooisfe
tuintje, maar wat wonder, hij heeft speciale
deskundige voorlichting en hij beschikt over
een keur van plantjes.
Hoewel, het dient gezegd, dat diezelfdie
jongen op school is gekomen met een groote
mand botanische verrassingen. Compliment
van vader en voor allemaal wat kweekplan-
tjes, worteltjes, bieten, slaplantjes, spinazie,
boontjes, kool of rhabarber.
Achter in den tuin hoopt de heer de Win
ter weldra deze kweekerij door wat glascul
tuur te kunnen volmaken.
En om ook de meisjes in deze vreugde te
laten deelen zal er meer werk van de bloe-
metjes gemaakt worden. Er staan er nu aan
de achterzijde al wat, maar het zijn nog
maar „ordinarre" Afrdkaantjes en andere
pronkstukken, die heelemaal geen naam
schiijnen te hebben.
Die moeten er uit en dan kunnen er wat
mooie bloembedjes gemaakt worden. Wat een
vreugde voor de kleine meisjes, die nu al zoo
zorgzaam zaaien en gieten, als zij weldra
aan moeder een bouquet van eigen teelt kun
nen aanbieden.
Hier kweekt men liefde voor het buitenle-
ven en er zijn jongens, die geheel in dit werk
opgaan.
Een motie-Boncour na een week
van weinig belangrijke dingen.
De Roemeensch-Hongaarsche kwes-
tie.
Leek het aanvankelijk alsof de gedelegeer-
den, na de belangrijke voorstellen van Neder-
land, Polen en Noorwegen te hebben toege-
juicht of heftig bestreden, hun beste kruit on
hoogst bedenkelijke wijze hadden verschoteri,
zoodat de Raadsverkiezingen de meeste aan
dacht tot zich trokken, op 'tlaatst van deze
week is er nieuw leven in de brouwerij geko
men.
Vrijdagmiddag beeindigde de Ontwape-
nings-commissie n.l. haar algemeene beschou-
wingen met een drietal vrij onbeduidende re-
devoeringen van Holsti (Finland), Sandler
(Zweden) en Litton (Indie) en een uiterst be-
langwekkend betoog van den Franschen g»-
delegeerde Paul Boncour.
Deze wendde al zijn welsprekendheid en
overredingskracht aan om de derde commissie
te bewegen tot zijn inzicht, dat de voorberei-
dingscommissie-Loudon voor de ontwape-
ningsconferentie meer aandacht aan het vei-
ligheidsvraagstuk moet schenken.
1 let liefst zou Boncour zien, dat de com-
missie-Loudon zou overwegen of men door
wijziging van het protocol 1924 niet toen nog
tot overeenstemming zou kunnen komen.
Boncour zou er geen bezwaar tegen hebben,
dat hst protocol desnoods op eenige punten
nog wat rekbaarder zou worden gemaakt, en
hij herhaalde speciaal zijn denkbeeld van
eenige maanden geleden van een continentaal
turopeesch protocol.
W eliswaar wilde hij er niet dien naam aan
geven, hij wilde de universaliteit van het pro
tocol met opgevenhet protocol zal voor
ledereen ter onderteekening moeten open
staan, doch hij liet wel doorschemeren, dat
hij reeds tevreden zou zijn als het voorloopig
alleen door de staten van het Europeesche
vasteland zou geteekend worden, waarbij de
ze zelfs de bevoegdheid zouden hebben hun
verplichtingen tot bepaalde regionen te be-
perken.
Ten slotte diende hij een motie in.
Doze legt de commissie-Loudon geen ver-
plichting op dezen weg in te slaan zij biedt
naar de mogeliilcheid daartoe maar oppert
ook andere methoden ter bespreking van het
veiligheidsvraagstuk, De hoofdzaak is, dat de
commissie-Loudon meer dan tot dusver weder
aandacht schenkt aan het verband tusschen
veiligheid en ontwapening. De motie-Boncour
bevestigt ook weder de noodzakelijkheid van
ALKMAARSGHE COURANT.
.1
DE WILD
Laat over de Boterstraat. Telef. 3i en 35.
HAARDEN en
KACHELS.
Vuurvast geemailleerde Haarden
met circulatie vanaf f 60.—.
Nieuw geillustreerde prijscourant gereed.
Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop!