DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Modern ingericbte Voningen f- en ¥oor het Keniraie Centraie Ziekenhuis. N00RB-H0LL. GLASHANOEL. Een nuttige instelling. ■a No 219, Dif ntimmn bVsflll sit 3 biaiJes. Honderd negen en twintigste Jaargang 1927 Deze Courant wordt CLKCN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbelaling per 3 maanden voor Alkaaaar /2.—franco door bet geheele Rijk /2.50. Afzonderlijke en bewljsnammers 5 cents. PRIJS DER OEWONE ADVERTENTfEN: Per regel /0.25, bij groote contracfen rabat. Groote letters naar plaafsrofmte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handetedrnkkerij v/b HERA?s, tSOSTBR ft WWh Voordam CO. Bi*«e*eur: Q. H. KRAK. Telef.nr. Adminlsfrafle 3, Telefoonnr. Redactie 33. Hoofdredactenri Tj. N, ADEMA. ZATERDAG Postgiro 37060. Wij ontvingen deze week de volgende bijdragen ten bate van het Neutrale Cen traie Ziekenhuis: Van een leeraar uit vreugde over een jubileum, dat hij op 1 October zal vieren !0,— Van de Zuivelfabriek „De Onderneming" te Den Hoorn (Texel), a!s premie ontvangen van den stapel kaas welke verleden week Vrijdag de hoogste markt opbracht 16.43 Van een kaartclub onder het motto „Bcter laat dan nooit" 8. Van N. N. onder het motto „Nog een stecntje omdat er bij het sloopen wel veel zul- leu breken" 5. Van een huisvader onder het motto „Beter laat w a t, dan nooit i e t s0.50 Van een Sint Pancrasser 3. Van N.N10.— Van een opgeheven kaart club 1.17 welk bedrag door de kashoudster wordt verhoogd tot5. Van N. N. overgehouden van de kermis5. Als overschot uit den pot van't clubje van 6 vroolijke vriendinmefjes1-08 Van mevr. N. N. te X 25. Van de afd. Alkmaar van den Centralen Nederland- schen AmbtSflaarsb'ond 10.— mst Totaal 99.01 Bij den pennirgmeester van het hcofd- comite, mr. Moens alhier, is deze week niets ingekomen. De vorige week was bijeen 9565.66V2 Bijgevoegd van beide inza- melingen99.01 In totaal das thans 9664.6714 Heelemaal honderd gulden is het deze tveek niet geworden, rnaar het scheelt toch inaar bitter weinig. En wat bovenal tot dankbaarheid stemt, dat is, dat zoovelen ons Ziekenhuis weer bedacht hebben, dat er weer van alle kan- ten bijdragen ziin gekomen, dat men er een eer in stelt, de 10.000 vol te maken opdat later kan geiaigd worden, dat het toege- zegde bedrag van 150.000 geheel aan vrijwilligen giften bij elkaar is gekomen. Er is wel eens gezegd, dat alleen be- paalde volksgroepen in gtaat zijn voor hun instellingen dergelijke offers te brengen. Dat dit niet juist is, kan zeker deze inzame- Iing bewijzen, want voor het Ziekenhuis hebben mannen en vrouwen van allerlei gelocf en politaeke overtuiging reeds een bijdrage geschonken. Rijk en arm heeft naar vermogen een zwaarder of lichter steeutje aangedragen en als straks het gebouw een sieraad van den Hout zal blijken, als Alkmaar een groote, zegenrijke instelling riiker zal zijn geworden, dan is dat mede het werk ge- weest van honderden, die de handen ineen sloegen om dat doel te kunnen bereiken. Het nieuwe Ziekenhuis moge in naam een stedelij'ke inrichting worden, het zal in wezen een instelling der burgerij zijn, niet alleen vanuit Alkmaar, maar ook vanuit een breeden kring van buitengemeenten. Geboren uit liefdadigheid en uit een sterk saamhoorigheids- en gemeenschaps- gcvoel, zal zijn mensdilievend werk zeker tot zegen van deze streek zijn. Hartelijk dank aan alien, die aan het laat- ste torentje helpen meebouwen. De spits moet er nog op en misschien nog een kroontje als passenden windwij- zer. Maar we twijfelen er niet meer aan of het zal binnen afzienbaren tijd voltooid kunnen worden. Er zijn deze week, zcowel uit Alkmaar als uit andere gemeenten, vele bijdragen onder een motto ingekomen. Dat is een goed teeken, want het is een bewijs, dat er oelangstelling voor onze inzameling be- staat en dat men algemeen gaarne mee- welkf, het beoogde doel te bereiken. ce.P leeraar kon zelfs niet wachten tot i 'hileum viert. Reeds nu vloeit zijn hart van dankbaarheid over en heeft hij behoefte gevoeld, ook anderen in zijn vreugde te doen deelen. Zelfs in Den Hoorn op Texel heeft men ons Ziekenhuis bedacht en wij wenschen deze philantropische fabriek van harte toe, dat al haar kaasstapels elke week de hoogst denkbare prijzen mogen opbrengen. Moge de Ziekenhuisdirectie deze nobele daad gedenken en de boterhammen der zieken voortaan alleen met kaas van „De onderneming" beleggen. Dat dit product reeds den hoogsten prijs opbracht, is zeker wel het beste bewijs van zijn goede kwali- teiten. Een kaartclub en een huisvader hebben onder het motto „beter laat dan nooit" een bijdrage ingezonden. Nog mooier motto is „beter nooit te laat", maar wij zijn toch van harte dank- baar dat deze bijdragen nog tijdig in ons bezit zijn gekomen. Een Sint Prancrasser heeft zijn leven over den Twuyverweg gewaagd om 3 op ons bureau te kunnen brengen 1 en een kashoudster van een opgeheven kaartclub heeft de activa der overleden vereeniging vrijwillig tot een beduidend bedrag, ten bate van het Ziekenhuis, opgevoerd. In dezen tijd van algemeene kastekorten mag deze nobele daad zeker wel te alge- meener kennis gebracht en vele andere ver eeniging ten voorbeeld gesteld worden. Trouwens, ook andere Vereenigingen hebben zich niet onbetuigd gelaten. Zes vroolijke vriendinnetjes hebben haar clubje geliquideerd en't batig saldo, ten bedrage van 1.08, voor het goede doel afgedra gen. Jonge meisjes hbeben maar heel wei nig noodig om vroolijk te zijn en voor i.C8 had dit clubje een dolvermakelijke afscheidsfuif kunnen houden. Maar men besloot het saldo ter opvroolijking van de zieken af te dragen en zelden zal een over schot zoo zuiver het doel der vereeniging ten goede zijn gekomen. Nog altijd blijken er bescheidenen, die de verleiciingen der kermis met succes door- staan hebben en de Afd. Alkmaar van den Centralen Nederlandschen Ambtenaars- bond, die reeds vroeger een belangrijke bijdrage schonk, heeft wederom vele an dere organ isaties een prachtig voorbeeld gegeven. N. N. stuurde 5 voor een nieuw steen tje, omdat er bij het sloopen wel veel zullen breken. Dit laatste is inderdaad juist en wie de puinhoopen bij het Ziekenhuis ziet, beseft meer dan ooit, dat alles op deze wereld vergankelijk is. Gelukkig behoeft dit puin geen nieuwe materialen te Ieveren en kunnen er dank zij giften als deze kersversche steentjes uit de fabriek worden aangevoerd. Last not least maken wij met bijzondere waardeering melding van een royale gift van mevr. N. N. te X. Het is niet gemakkelijk uit deze letters de schenkster te herkennen, want, onder ons gezegd, heet deze dame niet N. N. en woont ze ook niet te X. Evenwel, nomina zijn hier uifdrukkelijk cdiosa en wij willen hier volstaan met deze oud-stadgenoote, die reeds zooveel voor onze gemeente gedaan heeft, onzen hartelijken dank voor dit nieuw bewijs ha- rer onverflauwde belangstelling te bren gen. En nu bouwen wij inderdaad aan het laatste torentje. Het lekt nog een beetje door het dak want nog enkele steentjes ontbreken om het dicht te kunnen maken. Wie zorgt er nu mee, dat onze zieken binnen weinige weken tegen alle weer en wind beschut kunnen liggen? school'onderwijs noodzakelijk is. Het is, zooals de naam reeds aanduidt, een school voor buitengewoon lager onderwijs, een school, die noodzakelijk kl&ne klassen meet hebben omdat elke leerling afzonderlij ke aandacht vraagt en een bijzondere wijze van behandeling eischt. Wie deze school bezoekt, vino, er kinderen van verschillenden Ieeftijd en versciiillend miiieu door elkander. Hun kercapaciteit is geringer dan bij nor male kinderen, dus moet het onderwijs niet alleen in minder snel tempo gaan, bovendien moet voor het les geven aan deze leerlingen een geheel aparte methodie gevoigd worden Vroeger, toen deze school haar zegenrijken arbeid nog niet had aangevangen, bleven vele dezer kinderen van onderwijs verstoken of wel, zij hadden een diep-treurig leven op de gewone lagere scholen, waar zij zich steeds minderwaardig moesten gevoelen, waar zij jaar op jaar zitten bleven en dus als oudere en grootere kinderen bij de klein- tjes kwamen, wat bovendien zeer renimerur op den normalen gang van het onderwijs werkte. Toen is de school in het Victoriepark ge komen en er is in overleg met den schoolarts bepaald welke kinderen daar eigenlijk thuis hooren. Het gewone lager onderwijs is daardoor bevrijidl van de elemental, die siorend op den gang van zaken werkten en de betrokken kinderen hebben een heel wat prettiger en ge- makkelijker leven gekregen. Immers, nu zijn zij onder elkaar, nu ge- voelt geen bunner meer zijn minderwaardig heid tegenover zijn omgeving en nu wordt de elementaire kennis hen op zulk een wljze bijgebracht, dat zij ze kunnen bevatien. Nu eeien zij op preitigc en gemakkeiijke W1jZei'Jnu 1611 2'J ondcrwijzers, die tijd1 en gedald hebben om ieder op de voor hem meest geschikte wijze de beginselen der voornaamste vakken bij1 te brengen En toch, hoevele kinderen bezoefcen nog 4e S'cwone lagere scholen, die er eigen lijk met thuis hooren. Kinderen, die het slachtoffer hunner eerzuchtige ouders zijn ouders, die het niet deftig of niet prettig vin- den, dat hun kinderen naar de ,,achterlijke school" gaan. Die hun spruiten liever cen paar jaar langer op de gewone school laten, die daardoor hun kind in paedagogisch op- zicht onberekenbaar nad°el toebrengen die het in de eerste schooljaren, die zoo blij en zorgeloos konden zijn, reeds zijn achterlijk- heid en minderwaardigheid doen gevoelen. Als men dat eens algemeen goed wilde be- grijpen, hoeveel kleine stakkers zouden er minder aan de eerzucht van vader of moeder ten offer gebracht worden 1? NEF1KRRER Voor- en Achtertuin. SiillUiie psgzen. IlypoflieeR beschikbaar. C. W. BRUIiWISSTRMT - ALIMAAR. Maar genoeg daarover. Wij hebben vroeger al eens uir.en gezet hoe men op deze school leeft, welke speciale onderwijsmethode men er op nahoudt en hoe het personeel steeds nieuwe leermididelen zoekt en vervaardigt om de leerstof gemak- kelijker te doen opnemen. De taak der onderwijzers is niet gemak kelijk en mmmer mogen zij het bun toever- trouwde kind laten gevoelen, dat het in eenig opzicht bij anderen ten achter staat. Niemand van deze kleinen kan het helpen, dat de natuur hem misdeeld heeft. Zelfs kin deren van begaafde ouders kunnen een be- klagenswaardige afwijking vertoonen en het zou schande voor de ouders zijn als deze min begaafden uit domme eerzucht tot een inspamning boven hun krachten werden ge- noodzaakt. Maar wie deze jongens en meisjes aanziet en nagaat hoeveel lichamdijk zwakken er onder zijn, zwak in alle opzichten, vraagt zich onwillekeurig; af of voortaan een be- trekking in de buitenlucht voor velen van hen niet de grootste aanbeveling zou ver- dienen. Land- en tuinarbeid, dat is voor velen van deze misdeelde kleinen het vak der toekomst Practische bouwers kunnen zij worden, men- schen met liefde voor hun werk, die in ver- loop van jaren uit de resultaten van hun ar beid de meest economische wijze van werken zullen leeren. Toen bedacht men, deze school een proef- tuin te geven en het is een verdienste van den yoormaligen wethouder van Onderwijs, den heer Westerhof, dat hij gezorgd heeft, dat de tuin tot stand is gekomen. Het is een verloren hoekje gemcentegrond achter het stationnetje op den Tienenwai, dat aan de school is afgestaa-n en waarop de jengens met enthousiasme zijn aangevallen. Om dit terrein, 400 vierkante meter groot, heeft de gemeente een hekwerkje geplaatst, zij heeft een paar eenvoudige bergplaatsjes gebouwd en er voldoend tuingreedschap in geborgen. Toen hebben de jongens enkele uren per week, in den tijd, dat s winters weer handen- arbeid wordt onderwezen, den grond ter- dege onderhanden genomen. Onder leidlng van het hcofd der school hebben zij den tuin omgespit en er cen laagje kunstmest in ver- wcrkt, er is voor een paar gulden zaad in ge- strooid en vol verwachting heeft de jeugd daarop naar de resultaten uitgekeken. Elke jongen heeft 20 vierkante meter grond in „eigendom" gekregen, d. w. z. ieder heeft zijn eigen afgebakend gedeelte van den tuin waar hij mag kweeken naar believen. Toen wij dezer dagen met het hoofd en de jongens op het ouderwetsche pontje het ka- naal overstaken de vlotbrug schijnt nog altijd bij den tiniiinerman in reparatie te zijn was er al enthousiasme onder het bewe- gelijke groepje en nauwelijks was de tuin be- reikt en het gereedschap uitgedeeld, of ieder toog druk aan den arbeid. Touwtjes werden gespannen, randjes recht gestoken, overtollige rupsen verhuisden naar dte sloot, paadjes werden aangeharkt en elk plantje werd r.auwkeurig bekeken, want de jongens telen hun eigen groente en alles wat opkomt en geoog;st kan worden, wordt in triojnf mee naar huis genomen. Als zij straks van school komen en een tuinder neemt ze in zijn dienst, dan staan hun handen niet verkeerd, dan zijn zij dade- lijk loonend werkzaam, dan zetten zij met vol- doening den arbeid voort, die hun nu sp&- lenderwijs wordt bijgebracht Daarom is juist deze schooltuin van zoo bijzondere beteekenis en wij zijn den heer de Winter dankbaar, dat hij er eens onze aan dacht voor gevraagd heeft 'Niet het minst omdat wij nu eenmaal een ongezochte gelegenheid hadden eens op het groote nut van deze school te wijzen. W anneer straks de Raad het voorstel om 800 voor het herhalingsonderwijs te ver- strekken niet opnieuw verwerpt, zal het on- derwijs van de school in het Victoriepark, ook nadat de kinderen deze instelling ver- laten hebben, vastgelegd en onderhouden blijven. Dan is er alle kans, dat er uit velen dezer misdeelden flinke vaklieden zullen groeien, die hun schooltijd steeds in dankbare herin- nering zullen blijven gedenken. CONCURREERENDE PRIJZEN. ALKMAAR ZAADMARKT 35. TELEFOON 380. Oageiijksch overzicht. VOOR VOLKENBOND EN VREDE. „Kunt U", zoo vroeg de heer Winter, hoofd der school voor Buitengewoon Lager Ondprwijs in deze gemeente ons, „kunt U niet eens wat schrijven over onzen nieuwen schooltuin?" We hebben er eens over gesproken en het bleek, dat de tuin juist voor deze schooi van zoo bijzondere beteekenis is, dat het zeker de moeite loonde, er eens naar te gaan kijken. Wij hebben in vroegere artikeien meerma- len de beteekenis dezer school naar voren la ten komen. Alkmaar heeft in het Victorie-park een in richting waar onderwijs wordt gegeven aan kinderen, die op de gewone school niet mee kunnen, hetzij door een organised gebrek, hetzij door gemis van de normale begaafd- heidl die voor het volgen van het gewone Het is vanzelf sprekend, dat op deze school; buiteng^wone aandacht aan den hancJenar- beid besteed wordt. Deze jongens en meisjes zullen in de toe komst door licharoelij'ken arbeid hun brood moeten verdienen en het is heel best mogelijk van velen onder hen bekwame ambachtslie- den te maken. Reeds nu boetseeren zij alteraardigste din- gen, zij doen aan cartonnagewerk, zij hebben Slbjd-lessen en daarnaast houdt men de aan- sluiting met het practische leven in het oog door o.a. boekbinden te onderwijzen. Wanneer straks een jengen deze school verlaat en hij kan boekbinden, dan heeft hij een streepje voor op den jongen- van de ge wone lagere school, die ook bij een binder solliciteert maar bet werk nog nooit gedaan heeft. Nog onlangs is een jongen als schippers- knecht gaan varen en het bevalt hem uit- stekend. Maar het is vanzelfsprekend, dat hij zijn practische opkiding daarvoor niet op de schooi heeft gekregen. Een instructie-vaartuig als de „Prins Hendrik" houdt de heer de Winter er niet op na, trouwens het zou niet mogelijk zijn, zich op elk gebied te snecialiseeren. „Mijnheer!, mijnheer!, mijnheerl, komt U bij mij eens kijken. Mijnheer, is dit bloem- kooltje al goed? Mijnheer, zou ik al spruit jes kunnen plukken en wat denkt U van die slakropjes? De heer de Winter komt tijd te kort om alle vragen te beantwoorden Geen grooter feest dan wanneer cen bloemkooltje eetbaar geoordeeld wordt, wan neer de jongens oogsten en moeder eigen geteelde groente thuis brengen. Daar krijgen ze dan ook wel wat extra van en een ijverig uuinmannetje vertelde, dat hij van zijn eigen kooltjes altijd drie schepjes kreeg tegen twee voor zijn broertjes en zusjes. Zoo wordt de arbeid beloond en wat smaakt er lekkerdier dan groente, die men zelf geteeld heeft. Een kweekerszoontje heeft het mooisfe tuintje, maar wat wonder, hij heeft speciale deskundige voorlichting en hij beschikt over een keur van plantjes. Hoewel, het dient gezegd, dat diezelfdie jongen op school is gekomen met een groote mand botanische verrassingen. Compliment van vader en voor allemaal wat kweekplan- tjes, worteltjes, bieten, slaplantjes, spinazie, boontjes, kool of rhabarber. Achter in den tuin hoopt de heer de Win ter weldra deze kweekerij door wat glascul tuur te kunnen volmaken. En om ook de meisjes in deze vreugde te laten deelen zal er meer werk van de bloe- metjes gemaakt worden. Er staan er nu aan de achterzijde al wat, maar het zijn nog maar „ordinarre" Afrdkaantjes en andere pronkstukken, die heelemaal geen naam schiijnen te hebben. Die moeten er uit en dan kunnen er wat mooie bloembedjes gemaakt worden. Wat een vreugde voor de kleine meisjes, die nu al zoo zorgzaam zaaien en gieten, als zij weldra aan moeder een bouquet van eigen teelt kun nen aanbieden. Hier kweekt men liefde voor het buitenle- ven en er zijn jongens, die geheel in dit werk opgaan. Een motie-Boncour na een week van weinig belangrijke dingen. De Roemeensch-Hongaarsche kwes- tie. Leek het aanvankelijk alsof de gedelegeer- den, na de belangrijke voorstellen van Neder- land, Polen en Noorwegen te hebben toege- juicht of heftig bestreden, hun beste kruit on hoogst bedenkelijke wijze hadden verschoteri, zoodat de Raadsverkiezingen de meeste aan dacht tot zich trokken, op 'tlaatst van deze week is er nieuw leven in de brouwerij geko men. Vrijdagmiddag beeindigde de Ontwape- nings-commissie n.l. haar algemeene beschou- wingen met een drietal vrij onbeduidende re- devoeringen van Holsti (Finland), Sandler (Zweden) en Litton (Indie) en een uiterst be- langwekkend betoog van den Franschen g»- delegeerde Paul Boncour. Deze wendde al zijn welsprekendheid en overredingskracht aan om de derde commissie te bewegen tot zijn inzicht, dat de voorberei- dingscommissie-Loudon voor de ontwape- ningsconferentie meer aandacht aan het vei- ligheidsvraagstuk moet schenken. 1 let liefst zou Boncour zien, dat de com- missie-Loudon zou overwegen of men door wijziging van het protocol 1924 niet toen nog tot overeenstemming zou kunnen komen. Boncour zou er geen bezwaar tegen hebben, dat hst protocol desnoods op eenige punten nog wat rekbaarder zou worden gemaakt, en hij herhaalde speciaal zijn denkbeeld van eenige maanden geleden van een continentaal turopeesch protocol. W eliswaar wilde hij er niet dien naam aan geven, hij wilde de universaliteit van het pro tocol met opgevenhet protocol zal voor ledereen ter onderteekening moeten open staan, doch hij liet wel doorschemeren, dat hij reeds tevreden zou zijn als het voorloopig alleen door de staten van het Europeesche vasteland zou geteekend worden, waarbij de ze zelfs de bevoegdheid zouden hebben hun verplichtingen tot bepaalde regionen te be- perken. Ten slotte diende hij een motie in. Doze legt de commissie-Loudon geen ver- plichting op dezen weg in te slaan zij biedt naar de mogeliilcheid daartoe maar oppert ook andere methoden ter bespreking van het veiligheidsvraagstuk, De hoofdzaak is, dat de commissie-Loudon meer dan tot dusver weder aandacht schenkt aan het verband tusschen veiligheid en ontwapening. De motie-Boncour bevestigt ook weder de noodzakelijkheid van ALKMAARSGHE COURANT. .1 DE WILD Laat over de Boterstraat. Telef. 3i en 35. HAARDEN en KACHELS. Vuurvast geemailleerde Haarden met circulatie vanaf f 60.—. Nieuw geillustreerde prijscourant gereed. Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 1