Alkmaarsche Gourant
MARTIN'S VERJONCINQSKUUR.
i
FEUILLETON.
In en om de hoofdstad.
Een meening, die men vele malen hoort:
Adverteert in de Alkmaarsche Courant!
No. 221
1927
H indent negen en twlntigste Jaargang.
Dinsdasr 20 September.
ZIJ, DIE ZICH MET 1 OCTOBER VOOR
MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT BLAD
ABONNEEREN, ONTVANGEN DE TOT
DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUM-
MERS FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
POLiTIE-MAAT'REGELEN TIJDENS~~
DE LANDBOUWFEESTEN OP
WOENSDAG 21 SEPTEMBER.
DRAVERIJEN IN DE HARD-
DRAVERiSiLAAN.
De COM MISS ARUS VAN POLITIE te
ALKMAAR maakt bekend, dat 21 SEP
TEMBER 1927 tijdens de harddraverij des
namiddags van 1 tot 6 uur voor alle verkeer
zullen zijn afgesloten: DE WILHELMINA-
LAAN en METIUSGRACHT, terwijl de
Groote Kruislaan alleen mag gereden wor-
den in dte richting van Kennemerstraatweg
naar Westerweg.
Stationneerende voer-tuigen, auto's, fnuit-
wagens, ijs-karren enz. worden niet toegela
ten op den Kennemerstraatweg, Groote
Kruislaan of omgeving van het feestterrein,
dan volgens aanwijzing der Politie.
VEETENTOONSTELLING.
Vij-dens de veetentoonstelling op het Waag-
plein Doorbraak en Nieuwesloot van 10K
uur v.m. tot 1 uur n.m. zullen voor alle ver
keer gesloten zijn: de S-chapenbrug, Door
braak, Houttil (vanaf Magdalenenstraat tot
Pieterstraat), Korte Nieuwesloot en Ge-
dempte Nieuwesloot.
Eveneens is de Achterstiraat vanaf Lange-
straat tot Koningsstraat voor het verkeer af
gesloten van 9 tot 11 uur ten behoeve van
de veekeuring.
VU'URWERK.
Des avonds vanaf 8 uur tot afloop vuur-
werk wordt geen rijverkeer toegelaten op de
Kanaalkade vanaf Korte Nieuwesloot tot
Paternosterstraat en is hiervoor de auto-
bussen als route aangewezen: Heerenstraat,
Dijk, Koningsstraat, Koningsweg, Paternos
terstraat.
Op de Kanaalkade zullen niet wordten-toe-
gelaten: auto's, rijtuigen, fruitwagens, ijs
karren, tenten, stalletjes, te verhuren ladders,
stellages e. d.
Keuring voor den Dienstplicht.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
brengt het volgende ter kennis van belang-
hebbe-nden:
In November en December a.s. houdt de
Herkeuringsraad in deze gemeente zitting.
De Voorzitter van den Herkeuringsraad
kan aan voor den dienstplicht ingeschreven
personen, die nog niet bij de land- of de zee-
mac ht zijn ingelijfd, en aan gewone, zoowel
als aan bui ten gewone dienstpl-ichtigen, die
nog niet in werkelijken dienst zijn geweest d
gtlegenheid geven om bij genoemden raad
eien geneeskundig onderzoek naar hun ge
schiktheid voor den dienstplicht te ondergaan
Behoudens bijzondere machtiging van den
minister van Oorlog worden tot het onder
zoek NIET toegelaten personen:
a. die als vrijwilliger tehooren tot de land
macht de vrijwiliige landstorm hier
onder begrepen de zeemacht of de
overzeesche weermacht;
b. die in 1927 tijdelijk ongeschi-kt voor den
dienst werden verklaard.
Overigens wordt iemand tot het onderzoek
slechts toegelaten, indien door hem of te
zijnen behoeve daartoe een aanvraag wordt
gedaan en in de aanvraag aannemelijk wordt
gemaakt, dat zich een der volgende gevallen
voordoet:
a. dat hij vroeger door een der keuringsra-
den voor den dienst geschikt werd ver
klaard, doch na de uitspraak van dien
raad ziekten of gebreken heeft gekregen.
waardoor hij vermoedelijk ongeschik!
voor den dienst is geworden;
dat hij vroeger bij het onderzoek door een
der keuringsraden behept was met ziekten
of gebreken, welke toen niet tot zijn onge-
schiktverklaring voor den dienst hebben
geleid, doch welke na de uitspraak van
dien raad in zulk een mate zijn verergerd,
dat hij vermoedelijk ongeschikt voor den
dienst is geworden;
t. dat hij vroeger verh-inderd was om voor
een der keuringsraden te verschijnen op
den daarvoor vastgesteldfen tijd, ook geen
der keuringsraden uitspraak omtrent hem
Door Rafael Sabatini.
Uit het Engelsch door C. M G. d. W.
i7)
Plotseling bedadht zij dat hij de woorden
van de markiezin gehoord en verstaan had en
zij kreeg een kleur als vuur, onmiddellijk ge-
volgd door een doodelijke bleekheid. En zij
dankte den hemel dat hij in de sehamering
haar gezicht niet goed zien kon.
„Indien u vindt dat ik te overhaast ben
teruggefcomen
„Neen, neen niet te haastig mijnheer; edel
moedig en dapper zij-t ge, boven alle lof ver-
heven. Ik wou dat ik woorden had om u te
zeggen hoe edelmoedig en dapper ik u vind."
„Het is niets vergeleken bij de dapperheid
van Rabecque om een gezicht, waarvoor ik
tot nu toe a-ltijd eeni-g respect gehad1 had, zoo
afschuwelijk te maken".
Hij schertste, liever dan haar mee te deelen
dat zijn buitengewone fierheid hem had doen
terugkeeren toen hij pas eenige weinige uren
op reis was geweest naar Parijs; het was hem
immers onmogelijk geweest zich het belache-
lij'ke figuur dat hij moest maken in te denken
wanneer hij aan het hof moest erkennen dat
zijn on-derneming mislukt was.
„Ach! maar wat kunt u alleen uitrichten?"
herhaalde zij.
„Geef mij temminsfe een paar dagen om
<»arover te denkenlaat mii eerst eens rood-1
heert gedaan en hij vermoedelijk onge
schikt voor den dienst is.
In de aanvraag moeten worden vermeld de
geslachtsnaam en de voornamen van den in
schrevene, het jaar en de datum van zijn ge-
boorte, de gemeente, waar hij voor den dienst
plicht is ingeschreven, de lichting voor welke
hij is ingeschreven. het korps, korps onderdeel
of dienstvak, waartoe hij behoort of waaraan
hij is toegewezen een en ander voor zoover
het hem bekend is en zijn nauwkeurig
adres.
De aanvraag moet worden gericht aan den
Voorzitter van den Herkeuringsraad en zoo
spoed-ig mogelijk aan dezen worden toegezon-
den onder het volgende adres: „Aan den
Voorzitter van den Herkeuringsraad, gebouw
van het Departement van Oorlog, Plein
No. 5, 's Gravenhage".
De aanvraag behoeft niet op gezegeld pa
pier te worden geschreven, maar moet wel ge-
f-rankeerd worden gezonden.
Alkmaar, 19 September 1927.
De Burgemeester voornoemd,
WENDELAAR.
Radio-hoekje
Woensdag 21 September.
Hilversum, 1060 M. 12.— Politieberich-
ten. 12.35—2.Lunchmuziek door het trio
D. Coronel, viool. J. Drukker, cello. L. Kap-
per, piano. 5.-6.Concert door het A. N.
R. O.-orkest onder leiding van Nico Treep.
Willem Herckemath, bas bariton. Egb. Veen
aan den vleugel. 66.30 Lezing door J.
Vincent, ever: Klokken en klokkenisten. 6.30
7.15 Vcortzetting van het Concert. 7.15
7 45 Gezondheidshalfuurtje. Dr. R. N. M
Eykel, Hcofdinspedeur van de Volksgezond-
heid te Nijmegen. 7.45 Politieberichten. 10.30
Persberichten. 8.10 K R. O.-uitzending. De
Harmonie „L'Union" te Heithuysen. M.
Koolen, organist. Het Heibloemsche jongens-
koor. la. Marche militaire, Alford. b. Psal-
mes et Lauriers, ouvert., Langlois. (Harmo
nie). 2. Rede van den Burgemeester van
Heithuysen, de heer L. Mertens. 3. Danses
Hongroises no. 5 en 6, Brahms (Harmonie).
4. Causerie over „De Heibloem", door Br
Mathias, van het gesticht „De Heibloem". 5.
Adagio et Rondo, saxofoon-tenor, piano, Sin-
gelee, piano. 6a. Heibloemsche Volkslied,
Thyssen. b. Ave Maria, Theobaldus. c. In
memoriam (Fragment Jubile cantate van Br.
Theodorus), Br. Theobaldus. d. Roomsche
Blijdschap, Sicking, c. Potp van populaire
liederen (Heibloemsche Jongenskoor). 7.
Solo de Concert, clarinet en piano, Avoor. 8.
Samenspraak tusschen A. Braat en H. van
Beek, Heibloemsche jongens. 9. Intermezzo
die l'Arlesienne 2de suite, Bizet Harmonie.
10. Rede van den heer H. Terra, lid van de
Gemeenteraad te Bierick, als oud-leerling
van „De Heibloem". 11. The Midday, Al-
rorce (Harmonie). Orgelconcert door Martin
Koolen. 1. Adagio, solo voor fluit en orgel,
Kling. 2. 3e sonate, a. Preludio. b. Adagio
molto, Guilmant. 3 Fuga in G-moll, Bach.
10.3012.('s avonds). Cabaret. Willy
Corsari, levenslied.jes aan de piano. Alex de
Haas, conferencier. The Russian Balalaika
Orchestre.
Daventry, 1600 M. 12.20 Dansmuziek.
I.20—2.20 Orkestconcert. 3.20 Lich klassiek
concert. Daventry-kwartet en solisten, alt,
tenor en piano. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Con-
certorgelbespeling. 6.40 Tuinbouwpraatje.
6.50 Tijds., weerbericht en nieuws. 7.05 Con-
cert-orgelbespeling. 7.20 Lezing: Flying
over Europe. 7.35 Orgelconcert. 7.50 Orkest
concert. D. Jcnes, tenor. P. Cochrane, viool.
9.20 Weerbericht en nieuws. 9.35 Lezing:
The National radio Exhibition. 9.40 Actu-
eele causerie. 9.50 Nieuwsberichten. 9.55
II.20 „The Liars", orig. comedie in 4 acten
van H. A. Jones. 11.20—12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris, 1750 M. 10.50
11.20 Concert. 12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Kamermuziek, piano, viool en
cello. 8.5010.50 Orkestconcert. Populaire
muziek.
Langenberg, 469 M. 1.302.50 Orkest
concert. 5.506.20 Orkestconcert. 8.50
„Mutter Mews", nederduitsch drama in 5
acten van F. Stavenhagen. Daarna tot 12.20
Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. 12.20
7.40 Lezingen en lessen. 7.50 „Djamileh",
opera in 1 acte van Bizet. „Cavalleria Rusti-
cana", opera in 1 acte van Mascagni. 10.50
12.50 Concert door het orkest Prof. Fahr-
bach-Ehmki.
Hamburg, 395 M. 4.35 Gedichtenvoorle-
zing. 5.20 Dansmuziek. 6.20 Orkestconcert.
7.20 Orkestconcert. 8.20 Voorlezing uit de
werken van Hermann Lgns. Orkestmuziek.
Daarna tot 11.10 Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Orkestconcert.
8.3510.35 Operafragmenten. Orkest en
soli.
kijtken en de localiteit van onze gevangenis
goed opnemen. Er moet wat op te vinden zijn.
ik ben niet zoo ver gekomen als op dit oogen-
blik om nu weer het onderspit te moeten del
ven. Maar toch" ging hij voort, „indien u
denkt dat ik miijn krachten overscha-t, als u lie
ver heeft dat ik manschappen tracht te ver-
krijgen om een aanval op Condillac te doen,
en zoodoende den wil van de Koningin door
kracht van wapenen door te drijven, zeg het
dan en ik ben morgen hier van daan".
„Waar wou u heengaan?" riep zij plotse
ling verschriikt.
„Tk zou te Lyon of Moulins hulp kunnen
zoeken. Ik zou missohien aan de Koningin ge-
trouwe soldaten vinden die mij wilden volgen
op grond van mijn volmacht om hulp op te
roepen, als ik hun maar zeg dat dit verzoek
mij in Grenoble geweigerd1 werd. Ik ben niet
ze-ker dat dit mij zou gelukken, want ongeluk-
kig moest het bew-ijs van mijn volmacht aan
den Senechal van Dauphine worden afgege
ven. Toch zou ik het kunnen probeeren."
„Neen, neen smeekte zij en in haar ijver
hem het plan haar te verlaten te doen opge-
ven, greep zij hem bij den arm en zag hern
smeekend aan.
„Laat mij hier niet alleen, mijnheer; ach
leb medelijden en laat mij niet alleen met die
menschen. U kunt mij als een lafaard be-
schouwen, miijnheer; dat ben ik dan ook. Ze
hebben een lafaard van mij gemaakt".
Hij begreep waar zij bang voor was, en hij
met zijn edelmoedig hart had diep medelijden
met dit arme, eenzame meisje, dat aan de ge-
nade was overgeleverd van die schoone heks
van Condillac en den mooien schurk van een
CCLIH;
ROUW IN „ARTIS". TOON'EEL
EN BIOSCOOP.
Juist in September-maand, de „oude" ker-
mismaand der hoofdstad, nu de trek der Am-
sterdammers naar „Artis" naar den
beestentuin zeggen de ouderwetsche lieden
in deze stad nog altijd zoo groot is, om-
dat hij dan dagelijks vbor elken stadgenoot
voor zoo luttel bedrag open stagi, heeft het
genootschap „Natura Artis Magistra" het
afsterven te betreuren van den man, die jaren
lang, vaa-k onder de moeilijkste omstandig-
heden men herinnere zich slechts de oor-
logsjaren voor de belangen van „Artis"
heeft gewaakt en geijverd. De directeur, Dr.
C. Kerbert, is op 78-jarigen leeftijd over-
leden.
Wie het voorrecht gehad heeft hem te ken-
n-en, zooals ik hem gekend heb, zal beseff-en
wat „Artis" in dezen directeur verloren heeft.
Dr. Kerbert had het grootste deel van zijn
leven aan den dienst van het genootschap
gewijd; hij leefde voor Artis"; hij deed al
ios wat in zijn vermogen was om de schat-
ten, aan zijn zorgen toevertrouwd, steeds te
doen toenemen; te bevorderen dat de verza-
melingen, waarover het beschikte zouden
staan op een hoog wetenschappelijk peil
de groote naam, dien zij hebben bij alle man-
nen der wetenschap op zoologisch gebied in
het buitenland, is aa-n Dr. Kerbert allereerst
te dianken. Daarnevens deed hij alles om de
Nederlanders, en in de eersfe plaats natuur-
lijk de Amsterdaminers, op te wekken, door
toetreden tot het lidlmaatschap den bloei van
het genootschap te helpen bevorderen. En
dat laatste is niet altijd1 gemakkelijk geweest,
vooral niet in de latere jaren, toen het opko-
men van vermakeLijkheden van allerlei aard
het ledental deed dalen de tijden waren voor-
bij, dat een Amsterdammer, die zich maar
even „voelde", het zijn plicht achtte lid van
„Artis" te worden en er geregeld dte muziek-
uitvotringen bij te gaan wonen. Bovendien,
de gemeente, die aan den eenen kant het
dient ten voile erkend de beteekenis van
„Artis" begrepen heeft, besefte welke voor-
name plaats deze verzamelingen hadden
voor het universitair onderwijs, heeft aan den
anderen kant, onder den invloed van „demo-
cratische" stroomingen, den lust tot lid wor
den van „Artis" en het bezoek tegengewerkt.
Het genootschap had op de gemeente een be-
roep om subsidie gedlaan in 1918, toen de
hooge kosten een dergelijk beroep wettigden
en het subsidie, tot een bedrag van 10.000
's jaars, werd toegestaan, maar daaraan
werd de voorwaarde toegevoegd, dat de Am-
sterdammers dan ook op Zaterdagen voor
een kwartje toegang mochten hebben, terwijl
bovendien „Artis" werd beschouwd als een
„vermakelijkheid" en op de toegangsprijzen
die belasting voor een publieke vermakelijk
heid werd gelegd. Gevolg: allereerst dat ve-
len, die vroeger lid waren, bedankten, de ge
meente gaf nu immers reeds steun met hun
belastingpenningen, en dat het bezoek onder
die zo-nderlinge belasting ging iijden; zon-
derling in dit geval zeker, omd'at de verzame
lingen van Artis" in de eerste plaats een
leerschool zijn en geen vermakelijkheid in
de ware beteekenis des woords. Het is niet
anders dan begnjpelijk, dat dergelijke nieu-
werwetsche democratisehe opvattingen den
thans overleden directeur meer dan eens
bittere oogenblikken bezorgd hebben.
Sed-ert 1890 was Dr. Kerbert directeur ge
weest hij is de tweede geweest gedurende
de fcijna negentig jaren, dat het genootschap
„Natura Ariis Magistra" bestaat; de opvol-
ger van den in genoemd jaar overleden eer-
sten directeur, tevens de eigenlijke stichter
van het genootschap, G. F "Westermann.
Van 1838 dagteekent het genootschap, op-
gericht op initiatief van den heer Wester-
mann, die het zoologisch museum had ge
sticht op het toen aan ae Fransche laan ge-
legen buitengoed „Middenhof". De verzame
lingen waren aanvankelijk afkoms-tig uit de
eollectie van Reindert Draak, een voor die
dagen hoo-gstaand preparateur, die, aange-
zien hij tevens suppoost van het Burgerwees-
huis was, zijn verzamelingen op de zolders
van dat stadSgebouw had. Toen de gemeente
die zolders ioodig had voor andere doelein-
den, werden op Westermann's initiatief in
1837 de verzamelingen eerst in de „Nieuwe
Stadsherberg" in de Plantage ten toon ge-
steld en later naar „Middenhof" gebracht
onder Draak's beheer ;ze bleven er tot 1840,
toen Draak ze terug nam, maar toen kon- dte
verzameling door h-et opgerichte genootschap
zelf worden aangevul-d. Immers in 1839 was
aangekocht de in die dagen bekende menage
rie van Cornelis van Aken- en de overleden
dieren vulden geleidelijk het zoologisch mu
seum aan. Onder Westermann's beheer is
Artis" steeds gegroeid. In 1851 verrees het
hoofdgebouw aan de Middellaan, waa-rin het
zoon. Hij streelde de hand die op zijn arm
rustte.
,,1-k geloof ook dat het het beste is hier te
blijven, nu ik eenmaal zoo ver gekomen ben"
zei hij. „Laat mij over de zaak nadenken. Het
kon best wezen dat ik er iets op bedenk".
„Mocht de hemel u iets in-geven, mijnheer.
Ik zal dten nacht in gebed doorbrengen en
God en Zijn Heiligen smeeken u den weg aan
te wijzen".
„De hemel zal zeker uw gebed verhooren,
mademoiselle" antwoordde hij peinzend met
de oogen gevestigd op het bleeke, heilige ge
zicht je, dat scheen te glanzen in de scheme-
ring. Toen schrikte hij plotseling op en boog
zich voorover om te luisteren.
„Er komt iemand aan" fluisterde hij. En hij
liep vlug naar de andere -kamer waar hij
doodstil op zijn stoel ging zitten terwijl de
voetstappen op de steenen trap naderden en
een gele lichtgloed langzamerhand op de
gang zidhtbaar werd.
HOOFDSTUK XII.
Een gewetenszaak.
Om nog meer vertrouwen te wekken bij de
douairiere en haar zoon zette Garnaclhe een
klein komedietje op touw, een paar nachten
nadat hij te Condillac als gevangenbewaarder
was aangesteld. Een poos na middernacht
maa-kte hij alarm en toen half gtekleede man-
nen, op den voet gevolgd door Madame en
Marius, de kamer binnenstormden waar hij
stond1 als een toonbeeld van opgewondenheid,
vestigde hij hun aandacht op twee ineen ge-
draaide laikens. aan elkander rrebonden. die
„lk behoef niet te advertee- H
H ren, als ik er voor zorg, dat wm
B m'n ^talages steeds aantrek- J
kelijk en verzorgd blijven" J
gj Zij, die dit zeggen, hebben jjj
gj ongelijk, het publiek moet tot jjj
jjjj de etalage komen, de annonce
M echter komt tot het publiek.
J Om een grooten kring van jj
H menschen in Noord-Holland
1 te bereiken is er e^n manier: W
-----
museum gevestigd werd; daarna zijn ge
sticht het etnnografisch museum en ge-
bouwd verschillende verblijven voor de die
ren en al heel spoedig werd „Artis" dienst-
baar gemaakt aan het onderwijs in de zoolo-
gie. In 1877 kreeg het genootschap van de
gemeente een groot terrein aan- de Muider-
gracht in erfpacht, onder voorwaarde, dat
daarop een aquarium zou verrijzen en dit is
in September 1882 geopend Dr. Kerbert,
toen lector in de zoologie aan de Amsterdam-
sche universiteit, werd er als hoofdeonserva-
tor aan verbonden en volgde acht jaren la
ter Westermann als directeur van het genoot
schap op. Steeds uitgebreidter werden de ver
zamelingen der levende dieren door aankoop,
sche.nkingen, ruil met buitenlandsche dieren-
tuinen; steeds sierlijker werden de dieren-
verblij-ven en de aanleg der tuinen; van
steeds grooter beteekenis voor de wetenschap
werden de musea, de bibliotheek, het onvol-
prezen aquarium en mannen van wetenschap-
pelijken naam werden naast den directeur
•aan al deze verzamelingen verbonden. Dr.
Kerbert laat bij zijn afsterven een stichting
na, die een grooten naam heeft in ons land
en ver daar buiten; die de trots is der Am-
sterdammers, ook al zijn er nog te veel, die
niet achter behoefden te blijven om d-oor
hun lidmaatschap te toonen, dat zij de groo
te beteekenis van „Artis" beseffen.
Maar, gelijk ik boven reeds zeide, de tijden
zijn veranderd. Velen beschouwen het thans
als wat „kinderachtig" geregeld naar „Ar-
tis" te gaan en bovendien, de middelen van
vervoer zijn van dien aard geworden, dat
men de bchoefte aan een grooten tuin, waar
men van den zomer genieten kan ten min-
ste als het zomer zijn will niet meer ge-
voclt; auto's en electrische trams brengen de
Amsterdamme-rs immers binnen eenige minu-
ten naar Haarlem's dreven en naar Gooi-
land. En dan de moderne vermakelijkheden
en dte sportvelden zij berokkenen „Artis"
allemaal financieele s-chade .Ik denk, dat er
op dit oogenblik grooter belangstelling be
staat voor het 25-jarig bestaan van het
„Rembrandt-theater" op het Rembrandtplein
dan voor een ins telling als Artis", alt'hans
bij een zeer groot aantal mijner stadgenoo-
ten. Niet omdat het" „Rembrandt-theater" de
zetel is van een tooneelg^zelscha-p, doch om
dat het sedert de laatste jaren geworden is
tot ten der meest bekende en drukst-bezochte
bioscoop-theaters van Amsterdam.
Met die bedoeling werd1 het gebouw een
kwart-eeuw geledten niet gesticht. Ik herin-
ner mij nog zeer goed hoe groot indertijd de
belangstelling van Amsterdam was, toen be
kend werd, dat die eigenaardige oude hoek
aan den oostkant van het plein door een
nieuwen schouwburg zou worden ingenomen.
Een dergelijk gebouw was toen in die buurt
werkelijk noodig geworden." De oude „Salon"
in dte Ams-telstraat had zijn. tijd gehad; dte
schouwburg van Lier was niet meer „up-to-
date", men kon er best een nieuwen schouw
burg gebruiken. Bovendien, het Rembrandt
plein zou er zeker door verfraaid worden.
We hebben er gehad s-peciali-teiten, operettes,
nog eens operette, tot in het begin van 1919
het gebouw op eenmaal' van eigenaars ver-
wisselde en de bioscoop, de alles op kunstge-
bied verdringende bioscoop, er zijn entree
maakte en er tot heden gebleven is en triom-
fen gevierd heeft. We kunnen er ach en wee
over roepen met betrekking tot onze too-
neelspeelkunst, doch er is met veel tegen te
doen het publiek wil nu eenmaal niet an
ders, ook al doen onze schouwburg-directies
nog zooveel moeite om de menschen naar hun
voorstellingen te tr-ekken. De concurrentie is
natuurlijk ernstig genoeg, vooral omdat de
verdceldheid toch altijd nog groot is. We
hebben in deze stad te veel schouwburg-ge-
uit het raam boven de gracht hingen; en in
antwoord op de vragen der markiezin deelde
hij haar mede dat hij- verda-chte geluiden had
gehoord en de kamer binnenkomende, had hij
ontdekt dat mademoiselle deze toebereidselen
had gemaakt om te ontvluchten.
Valerie had de deur van haar slaapkamer
op slot gedaan en weigerde voor den dag te
komen, zooals de markiezin haar verzoeht,
maar haar stem stelde Madame de Condillac
gerust omtrent haar aanwezigheid en daar
haar pogingen mislukt waren was Madame
gerust en drong er niet vender op aan.
„Dat dWaze kind!" zei ze toen ze het raam
uit-k-eek in den duisteren nacht, „zij zou zeker
dood gevallen zijn. Die lakens reikten niet
verder dan tot een derde van den afstand. Zij
zou zich meer dan dertig voet moeten laten
vallen, en als dat alleen niet voldoende ge
weest was om een eind aan haar leven te ma
ken, zou zij stellig en zeker in de gracht ver-
dronken zijn".
Zij gaf haar ingenomenheid te kennen over
de trouwe waakzaamiheid van Battista en gaf
hem's morgens eenige goudstukken en daar
de hoogte van het venster en de gradit daar
benedten geen voldoende hinderpalen schenen
te zijn voor de pogingen van mademoiselle om
te ontvluchten, lief madame T raam dicht spij-
keren. Dus ze zou er alleen kunnen uitekomen,
wanneer ze het raam sink maakte, en het bre-
ken van het glas zou zoo veel leven maken,
dat Battista het zeker hoorde.
Onder de leiding van Garnache werd de oo-
merfie nog verder zoortgezet. Mademoiselle
deed alsof zij een onoverwinnelijken afkeer
had van haar tinier en At gaf zii duideliik te
zelschappen. In den Stadss-chouwburg het ge-
zelscha-p van Verkade en Verbeek; in het Pa-
leis voor Volksvlijt een gezelschap onder
leiding van Saalborn; in den Hollandschen
Schouwburg in de Plantage 'n onder directie
van Louis de Vries; daarnevens het nieuwe
Rika Hopper-gezelschap en troepen in den
Plantage Schouwburg en bij van Lier; ope-
rette-opvo-eringen in Flora en straks Itali-
aansche opera in het gebouw Carre. Al die
directies hebben ons schitterende voorstellin
gen beloofd1; hebben dte stellige verzekering
gegeven, dat zij zich voorstellen het beste te
geven op kunstgebied wat maar mogelijk is.
Geen sterveling, die aan hun goede voorne-
mens twijfelt, doch het is de groote vraag of
elk gezelschap werkelijk in staat zal blij-ken
goed-e kunst voor het voetlicht te brengen en
bovena! of het dien steun van het publiek
zal krijgen, welke de leiders in staat zal stel-
len het financieel te kunnen bolwerken tegen
alle concurrentie onder elkaar en tegen aller
ccncurrenten: de bioscoop en de dansvloeren.
Dat is de groote vraag!
Van den bouw van den nieuwen Royaards-
schouwburg aan de Weteringschans hoori
men op dit oogenblik niet meer; de plannen
schijn-en te rusten, vermoedelijk ook omdat
de groote tooneelspeLer nog steeds ongesteld
is; het is zeker voor Amsterdam te bejamme-
ren, dat hij in het nieuwe seizoen niet op den
voorgrond kan treden. Wij kunnen de oude-
ren op tooneelgebied nog zoo moeilijk missen.
SIN'I SANA.
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Zitting van- 16 September.
(Vervolg).
AUTOBUSBESTUURDERS LEVEN OOK
NIET LOUTER VOOR DE LOL.
De bestuurde-r van een autobus op Bergen
had passagiers meegenomen buiten den ge-
wonen rijdienst, wat verboden is en door
een agent te Alkmaar was geconstateerd.
De vardachte beweerde echter 3 personen
niet als betaalde passagi-ers, doch als goede
kennissen zonder betaling te hebben inede-
genomen. Andere wachtende reizigers waren
door hem geweigerd. Deze zaak werd tot
nad'er onderzoek tot 23 September aan-
gehouden.
SCHIPPER HOU JE ROER RECHT!
Een 25-jarige fabrie-ksarbeider te Alkmaar
stond te-recht op grond, dat hij zich in ken-
nelijk-en staat had bevonde-n in de Lange-
straat. Een zeer ongeschikte plaats voor
dranklijders, want het politiebureau is vlak
bij. Dezen vereerder van Schiedam, wiens
uiterlijik trouwens meer wees op een tekort
aan speklapj-es, dan op een abnormaal droge
lever, werd onder waarschuwing zich lie
ver bij ranja of troebe-l-e kwast te houden,
veroordeeld tot 3 boete, subsidair 3 dagen
hechtenis.
HIJ SPEELDE MET ZIJN KOSTBAAR
LEVEN
Een dikgebrilde boerelift-boy uit een hooi-
schuur bij de Kalkovens, had in den duiste
ren nacht op een fiets zonder licht gereden
naar de veeboot, waarop hij vermoedelijk een
besproken plaats had best-eld. Een fietser
zonder licht is een groot gevaar voor zich
zelf en voor het verkeer en de kantonrechtej
maakte hem zuiks d-uide-lijk door het opleg
gen van 4 boete of 4 dagen hechtenis.
DIE HAD HET AL HEEL RAAR
VERSIERD.
Een ingezetene van Alkmaar werd in det
avond van 13 Augustus gesnapt op den
Sch-enmerweg wegens fietsen zonder licht.
Naar zijn naam gevraagd, gaf
hij op P-i-et Baardwinkel te heetem maar het
kennen.
Eens op een morgen, drie dagen na haar
gepoogde vlucht, wandelde zij heen en weer in
den tuin van Condillac. „Battista" steeds op
de wacht, liep een paar pas achter haar, toen
zij plotseling werd in-gehaald door Marius
een zeer knappe, gracieuse verschijning, in 'n
rijeostuum van bruin fluweel en gele broek,
de pijpen afgezet met goud, hooge laarzen
van fijn marokijnleder en zijn bruine hond'
achter hem aan. Het was de laatste October,
maar het weder dat de laatste veertien dagen
koud' en regenachtig geweest was, was nu veel
beter. De zon scheen, er woei geen wind en
het was bepaald warm en wanneer de grond
niet bedekt was met afgevallen bladeren en
men niet een eigenaardige najaarslucht rook
dan zou men zich best kunnen voorstellen dat
het een vroege voorjaarsdag was.
Valerie was niet gewoon te blijven stilstaan,
wanneer Marius aankwam. Daar zij hem niet
verhinderen kon te loopen waar hij lust in
I had, had zij het al lang op gegeven hem te
I verzoeken heen te gaan wanneer hij in haar
I nabijheid kwam. Maar zij was ten minste
I nooit blijven stilstaan en was ook niet lang
zamer gaan loopen. Dezen morgen echter
week zij af van haar gewoonte. Niet alleen
stond zij stil toen zij hem zag aankomen,
maar zij riep hem alsof hij nader moest ko
men. En cf hij zich haastte! Zijn oogen schit-
terden voornamelijk van verwondering, maar
ook een beetje van hoop.
(Wordj
