DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Dagelijksch overzicht, HuifeniaBid No 227. DH nammer besfaai uH 2 bladen. Honderd negen en twintigste Jaargang «92 Deze Conrani word! ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, nltgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkaa&ar /2»—franco door bet geheele Rijk /2.50. Afzonderlijke en bewHjBnnmmers 5 cents. PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfcMi Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar ptaatsrdfmte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handslsdiukketij v/fa HERfltft GOITERI EOCHfc Voordam C9. Dixfteisun G. El. KRAK. DIXiDAG Telef.nr. Administrate 3. Telefoonnr. Redactie 33. Postgiro 37060. Hoofdredacteun TJ. N. ADEMA. RECTTFICATIE. Door een onachtzaamheid op de zetterij is 3e laatste passage \an het Dagelijksch Over zicht in het blad van gister weggevallen en Igezet aan het slot van een udt de N R. Crt. geciteerd artikel „De grenzen van Hongarije" Daar in bedoeMe passage de naam van het blad de „Soir" genoemdl werd, heeft de lezer welUcht zelf reeds bemerkt, dat deze regels thuis behoorden bij het citaat nit dit blad' in cms Overzicht. VERlDERFELIJKE OORLOGSMONUMENTEN. Frankrijk onthult twee, Belgi'e een nieuw gedenkteeken. De uit gesproken redevoeringen. Out- e stemming. Wiji weze- er gister op, dat de onthulling van de reris al te talrijke oorlogsmonumen- ten dikwi is ongewenschte gevolgen na zich sleept. Wij vestigden de aandacht op wat Stresemami iny't midden bracht naar aan- leiding vaii'de Fransche critiek op Hinden- burg's rede bij/Tannenberg. TerzeMdertijd'plar.tsten wij een verslag van een rede)* door minister Barthou gehou den bij de onthullingvan een monument voor een Marokaanschen oorlogsheld, een rede, die lijnrecht inging tegen de bewerin- gen van Hindenburg en de veramtwoorde- lijkheid voor den wereldoorlog ten voile op de Duitsche schouders wentelide. Niet alleen Barthou, doch ook Poincare heeft Zondag echter bij een soortgelijke ge- legenheid gesproken en bracht daarbij de arbitrage-beginselen ter sprake, den wensch uitend, dat in de toekomst geweld en oorlog zullen wijken voor het scheidsgerecht. Helaas, zeide hijhangt de vervulliin-g van dien wensch niet'van Frankrijk alleen af; wij njoeten rekening blijven houden met de mo- felijkheid van een defensieven oorlog. Zou rankrijk opnieuw het slachtoffer worden van een aanval, dan zal het zijn kracht vin- den in de heiinnerkig aan de held end aden dergenen, die het in den grooten oorlog heb- ben gered. Wij wenschen vrede, werken zonder op- houden voor den vrede, wij verge'ten het on- recht, ons aangedaan. Frankrijks glorie ech ter en de dapperheid zijner zanen zullen wij nimmer vergeten. Een geheel anderen geest ademde de rede, die door den Belgischen minister-president Jaspar gehouden werd bij de inwijd'ing te Ostende van een gedenkteeken voor den Katholieken, in 1912 overleden staatsman Beernaert. Jaspar beging namel'ijk de onkieschheid de toch reeds zoo pijnlijke franc-tireurskwestie weer op't tapijt te brengen en wel in de vol- gende, weinig vre del ie vend e bewoordrngen: Beernaert, die zooveel deed ter bevesti- ging van den Europeeschen vrede en daarin zoo diep g-eloofde, heeft niet de weergalooze smart gekend1 de misdaad te beleven, die „met zuiver gemoed" gepleegd is door de- jenen, die onze neutraliteit schonden. Hij ieeft niet de afschuwelijke dagen doorge- maakt, toen een invasie, „met zuivere ham den" ons onschuldig land aan brandstich- ting, moord en verwoesting overleverde. Hij wist niets van de fusil lee ling zonder pardon van vrouwen, grijsaards en kinderen in de wieg, zijn hart werd niet beklemd door de systematische roof van onze geheele indus- trieele uitrusti'ng. Hij heeft noch van Leuven, noch van Vise, noch van Tamines, noch van Aerschot, noch van Dinant g-eweten, noch met brandende oogen den langen stoet ge- volgd van onze tot slaven gemaakte en bij duizenden w-eggevoerde landgenooten. Hij onderging ook niet de laatste beproeving. zijn welbemind land te moeten verdedigcn tegen haat en laster, die onverpoosd vol- harden in hun pogen om Belgie's he-lden- moed en zijn lij-den te will-en verkleinen met het bed-erf van ieugen en kwade trouw. Na het gekibbel tusschen Stresemann en de Brouokere over de franc-ttreurskwestie ware het beter g-eweest, dit onderwerp te laten rusten. Verwacht werd, dat juist gister te Geneve een Duitsch-Belgisch commumique zou wor den geteekemd, waarin de regeeringen van beide landen vcrklaarden, af fe zien van de ins telling der door Van dervelde aangeboden en door de Duitsche regeering aanvaarde commissie van onderzoek naar de beweerde oorlogsgruwelen. Zulks in verband met de 'bezwaren, wellce het Belgische kabinet tegen Vandervelde's aanbod had gemaakt Vermoedelijk zal van die onderteekening than® wel niets komen: daartoe is de omt- stemming in Volkenbondskringen en Duifsch- land over de anti-Duitsche tendenz van Jaspar's rede te groot. Men neemt integendeel aan, dat van Duit sche zijde thans direct een vraag tot de Bel gische regeering gericht zal word'en, of zij bereid is de behand'eling van d'eze kwestie aan een hof van arbitrage voor te leggen. In ieder geval is door al de redevoerin- gen der laatste weken de stemming weer danig verkoeld. En die verkoeling kan niet anders dan schadelijk zijn voor het werk te Geneve. Trouwens: Jaspars rede zal blijken heel wat pennen in beweging te hebben gebracht en zou wel eens aanleiding kunnen geven tot ernst ig e o naangen aamhe d en Zou het niet beter zijn, als men de oor- logsmonumenten voortaan onthulde met een eerbied'ig zwijgen! VOLKENBOND. DE VOLKENBONDSVERGADERING. De ontwapeningsmotie met al- gemeene stemmen aangenomen. De volkentoondsvergadering heeft gister de besprekingen over de ontwapeningsreso- lutie ten einde gebracht. Zooals te verwach- ten was is deze eenstemmig aangenomen Uit de redevoeringen van gister valt vooral die te vermelden van generaal de Marinis, die met bijzonderen nadruk Itale's vredelie vende gezindheid verkondigde en zich opti- mistischer dan ooit te voren uitliet over de kansen op succes van het voortgezette werk van de voorbereid'ingscommissie voor de ontwapeningsconferentie. Nansen stelde vooral de groote beteekenis van de ontwikkeling der arbitrage voor de versterking der internationale vei- ligheid uiteen, waarbij hij het laat ste gedeelte der resolutie, dat op het verkrij- gen van nieuwe militaire veiligheidswaarbor- gen doelt, zoodanig negeerde, dat opnieuw bleek, welk een wezenlijk meeningsverschil er nog tusschen de verschillende opvattingen besta-at, ondanks die verkregen eenheid inzake de, woordenkeus van de resolutie. Opvallend waren voorts de buitengemeen minzame woorden van Nansen aan het adres van En- geland en de Engelsche volkenbondspolitiek, woorden van lof, die vooral in den mond van een groot bewonderaar en vriend van Lord Cecil op dit oogenblik eigenaardig aandeden De Servische gedelegeerde sloot zich ge heel aan bij Nansen's pleidooi voor de ont wikkeling van de arbitragegedachte als eer- ste voorwaarde voor verhoogde veiligheid. In tegenstelling tot Nansen meende hij echter, dat men nog geen wereldarbitrage- verdrag moet opstellen, doch zich eerst nog tot de bespoediging van het sluiten van twee zijdige arbitrageverdragen beperken moest. De redevoeringen van gister hebben dien indruk van Zaterdag bevestigd, dat er, bij alien goeden wil, nog heel wat meeningsver schil tusschen de verschillende delegaties be- staat, zood'at men zeker nog geen reden heeft al te optimistisch de onfwapeningsbesprekin- gen tegemoet te zien. De eenige winst blijft, dat men overeenkomstig de bedoeling van het Nederlandsche voorstel is overeengeko men het vraagstuk in zijn geheel van arbi trage, veiligheid en ontwapening weer te be- kijken. Bepaalde aanwijzingen, dat de bespre kingen ditmaal tot grooter succes zullen voe- ren dan de vorige jarcn, kan men echter helaas nog niet zien, doch de verstenkte wil tot succes is aanwezig. Zal deze echter nog aanwezig zijn als over eenige maanden de voorbereidingscommissie Loudon haar be sprekingen hervat? Uit dezen grond kan in het uitstel der bijeenkomst dier commissie wel eenig gevaar schuilen, vreest de N. R. Cf. EEN GESPREK TUSSCHEN BRIAND EN STRESEMANN TE GENeVE. Briand, de Fransche minister van buiten- landsche zaken, en Stresemann, zijn Duit sche collega, hebben gister een onderhoud van een half uur gevoerd in de koffiekamer van de vergaderzaal van den Volkenbond. De beide staatslieden, die verleden jaar om denzelfden tijd te Thoiry hun belangriike bij eenkomst hebben gehouden, hielden aitmaal slechts een vriendschappelijke gedachtenwis- seling over eenige gebeurtenissen van de laatste weken. Zij wilden klaarblijkelijk too- nen, dat, ondanks zekere redevoeringen van Hindenburg, Poincare, Barthou en Jaspar, de vriendschappelijke betrekkingen tusschen hen beiden niet hebben geleden. Briand en Stresemann waren het erover eens, dat de polltiek van goede Europeesche overeenstemming, die te Locarno ingeleid is, in het belang is van alle betrokkenen. DE MANCHESTER GUARDIAN OVER GENeVE. Het Nederlandsche initiatief weer verzwegen. In een terugblik op de bijeenkomsten van den Volkenbond noemt de Manchester Guar dian het een der voomaamste reseltaten der beraadslagingen, dat de Assemblee de moge- Hj'kheid, dat de groote mogendheden van den Bond een instituut voor henzelf zouden ma- ken, voor den eersten tijd veibannen heeft. Het democratische orgaan van den Bond, schrijft zij, heeft de groote mogenheden tot het defensief gedwongen, en al blijft hun ge- zag natuurlijk beslissend, bewezen is nu, dat 2? iEPTEKBER geen der groote mogendheden, zelfs de groot- ste, zich ook zelfs maar den schijn kan ver- oorloven van tegenover de afkeuring der As semblee onverschillig te zijn. Merkwaardig genoeg schrijft de Manchester dit aan het initiatief van Polcn, Noorwegen, Zweden en Finland toe. Gelijk men ziet, ontbreekt ook hier Nederland weer op het appel. De Man chester Guardian vermeldt verder met in- stemming de aanvaarding der optioneele clausule door Duitschland en Frankrijk, en Nansen's voorstel voor algemeenc en ver- plidite arbitrage zonder sancties. Zij dringt aan op een spoedige ontwapeningsconferen tie, en bespreekt ook met hoop de vooruitzich- ten van een economischen vrede. CHINA. MOEILIJKHEDEN VOOR DE NATION ALISTEN. Qebrek aan. alle legerbehoeften. Ofschoon de nationalisten nog een goede 50.000 man troepen te Nanking zelf en een 20.000 man op den noordelijken oever van de rivier bezitten, kan van die troepenmacht niet veel actie meer uitgaan, volgens te Sjanghai ontvangen berichten, omdat de lo cale bankiers verdere voorschotten geweigerd hebben en de troepen behalve aan soldij, nog gebrek hebben aan winterkleeren, uniformen en munitie. Men verwacht, dat het met de Nankingsche regeering ook uit dien hoofde spoedig gedaan zal zijn. COMMUNISTISCHE OVERVAL IN SWATOU. Te Swatou, in Zuid-China, is volgens te Landen uit Sjanghai ontvangen telegrammen een bende van ongeveer 15.000 gewapende communisten binnengedrongen, die zich van het gezag ter plaatse hebben meester ge maakt en begonnen zijn de goederen der rijke Chineesche inwoner'- te confisceeren. Een Japansche kruiser heeft 60 matrozen aan land gezonden ter bescherming van de Ja pansche bank en het consulaat. DUITSCHLAND. NA DE RAMP IN HET ERTSGEBERGTE. De schade. Uif een memorie, die de Saksisehe regee ring aan den Landdag heeft voorgelegd blijkt dat bij de groote ramp in den nacht van 8 op 9 J-uli in de gemeeniten Bergieshiibel en Glas- hutte in het gehed 196 gebouwen geheel zijn verwoest en 265 gebouwen beschadigd. 43 K M. straatweg, 20 K.M. spoorweg, 31 spoorwegbruggen en 103 andere bruggen zijn vernield. De schade, die de bevolkin. heeft geleden wordt op 14,5 millioen ma: geschat, terwij'l de schade, berokkend aan staat en gemeenten 11,25 miflioen mark be- diraagt. Het zal d'us noodig zijn ongeveer 26 millioen mark op te brengen tot berstel van de schade en wel 17 K millioen teratond en de rest gedurende de jaren 1928 en 1929. De vrijsfaat Saksen is niet in staat dit geld uit eigen middelen op te brengen en onder- handelt met het rijk over een subsidie. In het geheel zijn 5,45 millioen gestort voor de slachtoffers van de ramp en wel 1.97 millioen door het rijifc, 1 millioen door de Saksisehe Staatsverzekering en 2,48 millioen van par- ticuliere zijden. FRANKRIJK. EEN REDE VAN POINCARe. De schuldkwestHp. Het fimtndeel kertstel. Bij gelegenheid van zijn herkiezing tot voorzitter van den conseil general van de Meuse, wees Poincare erop, dat de bevol- king van Lotharingen in geval van een oor log 'hef meest is blootgest-eld, en dus meer belang bij den vrede heeft dan zij die er het meest over spreken. Niemand onzer had voor 1914 een andere politick dan Frankrijk in staat te sfellen zich in geval van een oorlog te verdedigen; nie mand onzer zou den schandelijken moed1 ge- had hebben den oorlog te verklaren of uit te lokk-en. Toen de oorlog ons opgedtrongen werd, wilden wij slechts de overwinning, waar- door de imdringer zou teruggedrongen wor den, de terri tori ale integriteit van Frankrijk werd hersteld, en dit land volkomen veilig heid werd gegeven met herstel van de aan- .gerichte schade. Niet in ons land1 kunnen wij de legende ernstig nemen, welke men nu overal ingang poogt te doen vinden, van een welwillende invasie, welke bijna onschuldig was en eer- bied voor de burgeiiijke bevolking koester- de. Te veel grijsaards en vrouwen werden in de eerste weken van den oorlog in de bezette gemeenten gedood, te veel huizen werden platgebramd, dan dat onze landgenooten niet zouden protesteeren, wanneer zij de evident- tie hooien loochenen. Wij1 willen wel vergeten, maar wij wittem niet, dat de leugen wortel schiet. Sinds het einde der vijandelijkheden ken- nen wij slechts een gedachte: het uitgeputte Frankrijk weer op krachten te brengen en de v-erwoestingen te herstellen. Wij hebben onmiddellijk beexenen. dat eer dergelijfce ondememing slechts in vrede, vei ligheid en eendracht kan slagen. Hartstochte- lijk zijn wij trouw gebleven aan de ideeen, welke wij steeds verdedigden en welke op het oogenblik nog evenveel recht van bestaan hebben als vroeger. Vervolgens tot den binnenlandschen toe- stand overgaande verklaarde Poincare, dat niemand' kan ontkennen, dat de financieele en monetaire toestand! verbeterd is, dat het be- grootingsevenwicht krachtig hersteld is en dat het openbaar crediet weer normaal is. De vraag is nu, of men dit werk wil voort- zetten met de middelen, waardoor dit werk van langen ad em tot'stand kwam, of dat men er de voorkeur aan geeft hen, die het tot stand brachten, te verjagen. Het is aan de nationale unie te danken, dat het geschokte crediet snel hersteld: werd en dat het land in de voor zijn redding noodzakelijke offers toe- stemde. Deze unie verbroken zou zijn alles vernietigen. Ik zou het als desertie beschouwen, als ik den post verliet, waartoe ik geroepen ben. Ik zal hem slechts verlaten als de kamers mij haar vertrouwen ontzegden of als een votum uitgesproken werd, dat het begonnen werk bedteigde of op essentieele punten met mijrn overtuiging in botsing kwam. Mijtn bestoit is ook dat van mijn medewerkers. DE FRANSCH-RUSSISCHE KWESTIE. Schulden en voorschot Jn politieke kringen heerscht alreeds de overtuiging, dat de Fransch-Russische kwes tie over de schulden en voorschot, welke het incident Rakowski thans vrijwel doet vergeten, op de lange baan zal worden getrolcken, zoo- dat de toeleg van Litwinoff, om Rakowski te Parijs te handhaven veel kans van slagen heeft. Zooals thans de zaken staan, schijnt een succes der sovjets onvermijdelijk. De linksche partijen, die er belang bij heb ben, met den communisten op goeden voet te blijven en de aanknoopingspolitiek van Her- riot voort te zetten, zullen dit op-de-lange- baan-schuiven natuurlijk bevorderen, daar ze heel goed weten, dat zij voor't oogenblik met den senaat hebben rekening te houden. De senaat zal wel niet geneigd zijn, met de sovjets een regeling der schulden te onderne- men, die feitelijk slechts een verdere uitbrei- ding der schuld zoude zijn en waarbij de Fransche belastingbetaler het gelag moet be- talen. Senator de Monzie, die om persoonlijke sa- tisfactie de vocrstellen van Litwinoff weer voor de door hem gepresideerde commissie der Fransch-Russische onderhandelingen wil brengen, wordt om zijn russoptiele houding zeer aangevallen. Hij wordt echter krachtig gesteund door de socialisten, die willen, dat de onderhandelingen voortgezet worden. Eenerzijds zal het slagen van het Russisch voorstel afhangen van de komende verkiezin- gen, anderzijds van de handigheid, die Lit winoff zal kunnen aan den dag leggen, om een zoodanigen schijn van garanties voor het voorschot te bieden, dat de linksche demago- gie de publieke opinie kan overtuigen van het „voordeel" van dergelijk aecoord. Natuurlijk zitten de tegenstanders der fi nancieele hulp aan Moskou ook niet stil. Men hoopt nog, dat het gouvemement zijn zwakheid tegenover de oude kartellisten zal kunnen te niet doen, door zich vast te klam- pen aan materieele en vooral moreele waar- borgen, daar de sovjets noch het een noch het ander kunnen geven. Inmiddels kan Rakowski toch reeds in zijn vuistje lachen. ITALIe. DE OVERSTROOMINGEN IN TIROL. Een trein in de rivier gestort. Elf menschen omgekomen. Uit Trient in Zuidl Tirol wordt gemeld, dat gisteren op de spoorlijn TrientBrenner na- bij Franzensfeste een trein met spoorwegper- soneel in de Eisack is gestort. Een ingenieur en twaalf spoorwegarbeiders waren met een hulptrein uitgezonden, om maatregelen te nemen ter beveiliging van den spoorweg, die door de overstroomingen tengevolge van het hooge water ondermijnd werd. De spoorburg over de rivier is bij het passeeren van den trein foezweken, waardoor de trein in de rivier sfortte. Elf personen zijn om het leven ge- komen. De spoorweg is over een groot gedeelte weggeslagen. De Ned. Reisvereeniging is ech ter ongedeerd te Bozen aangekomen. In de Italiaansche provincie Sondrio heeft een bergbeek, die door de hevige regens van de laatste dagen sterk gewassen was, over een lengte van 150 meter aen dijk weggeslagen Ook bruggen zijn vernield. De Adda is buiten haar oevers getreden, waardoor veel schade aangericht is. De pro- vindale straatwegen en de spoorlijn bij Cas- tione staan gedeeltelijk onder water, zoodat het verkeer onderbroken is. Verscheidene per sonen moeten om het leven zijn gekomen. In de Bergamasker Alpen zijn aardverschuivin- gen voorgekomen, waarbij drie personen het leven hebben verloren COMMUNISTEN VEROORDE'ELD. De bijzondere krijgsraad heeft de zaak van de communisten van Asti, negen mannen, die ervan beschuldigd waren in het geheim bijeen te komen ter beraming van een aanslag twen den staat en omverwerping van het nukfige regiem, beeindigd. Piuseppe Carretto, een« secretaris van de Kamer van arbeid te Tuxim is veroordeeld tot 1214 jaar gevangemsetraf, de anderen kregen straffen van tusschen de 8y2 en 4 jaar. Nadat zij hun straf hebben uitgezeten, zullen ze bovendien nog 3 jaar onder bijzonder politietoezicht staan. POLEN. HET LOCARNO DER OOSTZE1- 1 STATE N. Wat men er te Warschau van denM. Te Warschau heeft de rede van Zeden% den Leblandschen min. van buitenlandsche zaken, die zich heeft uitgesproken voor een Locarno der Oostzee-staten, vrij veel ontstem- ming verwekt, voornamelijk ook omdat de minister gesproken heeft over de Duitsdh- Poolsdhe grenzen. De correspondenten der Duitsch bladen te Warschau meenen, dat de Oostzee-staten geen garantie-verdragen met Polen zullen willen sluiten zoolang Polea en Duitschland het niet eens worden over hun gemeenschappelijke grenzen en zoolang Po len weigert zijn goedkeuring te hechten aan een herziening van deze grenzen, UTAUEM. DE ONLUSTEN TE TAUROOGEN. De officieele commissie tot onderzoek van de onlusten te Tauruoggen heeft een vereis uitgebracht, volgens hetwelk vaststaat dat f den opstand de volkssodalisten, sociaal-dano" craten en communisten hebben samengewertrt. In den kritieken nacht, zegt het verslag, ston- den tegenover de 40 aanvankelijke o^tande- lingen slechts 20 bewapende politiedienaren, leden van den verdedigingsbond en sdrrijvenB op het eommandantsbureau. De plaatselijke autoriteiten werden alien verrast en zondet verzet ontwapend, behalve .de teratond ge» vluchte en nu aangehouden militaire comman- dant van Tauroggen. De gevangeniswadft werd ontwapend en 14 gevangenen werden1 vrijgelaten. Het station en het postkantoor werden eveneens onverwachts bezet, maar een telegrafiste was erin geslaagd, een verzoek om hulp naar Kowno te zenden. De lichtinff van het nog niet teruggevonden kwartmiljoen lit uit de brandkast van het filiaal der staata- bank kon ook zonder tegenstand gebeurea. Omstreeks den middag bedroeg het aantal op» standclingen al 200. In den omtrek begonnen zich kleine oproerige groepen te vonnen. Kort daarop werd een door den waarschijnlijk naar Duitschland gevluchten voorman Majus ge* teekende bekendmaking aangeplakt, volgens welke zij die tegenstand boden zonder vonn van proces zouden worden doodgeschoten. Toen's middags de militairen kwamen, wa ren zij den toestand weldra meester. Er zijn 211opstandelingen en leden van het comite tot redding van de repubHek in hechtenis genomen. Negen hoofdaanvoerdem zijn reeds veroordeeld en ter dood gebracht, 44 deelnemers zijn tot vrijheidsstraffen ver oordeeld. TSJECHO-SLOWAKIJE. HEVIG VUURGEVECHT IN DE GEVANGENIS TE OLMuTZ. Een rooverhoofdman trachtte te ontsnappen. In den nacht van Zondag op Maandag heeft in de gevangeois te Olimiitz een hevlg vuurgevecht plaats gehad tusschen dien we- gens zijn talrijke moorden en inbraken tot den strop veroord-eelden Tsjecho-Slowaak- schen rooverhoofdman Lecian en de gevao- geniswacht. Lecian had een cipier omgekocht en had van dezen een geweer en zestig patronen ontvangen. Vergezeld door nog een mis- dadiger trachtte hij daarop de geva.ngenis te verlaten, doch daarbij stootte hij op een sol- da at, die, hoewel hij tegenover de twee zwaargewapende bandieten verre in de min- derheid was, zich niet liet bepraten, om hen door te laten. Zij tracbtten hem toen met die bajonet van kant te makeo, doch de held* haftige tegenstand van den soldaat dwe hen ten slotte toch te schieten, waarbij soldaat d'oodeldjk getroffen werd. Dit schot riep echter de geheele gevange- niswacht in het geweer en in een der gangen ontwikkelde zich een vuurgevecht, dat een uur duurde. Daarbij werden nog twee sol- daten zwaar gewond, doch eindelijk moeaten de twee bandieten, daar hun munihe uitgeptrt was, zich aan de wacht overgeven. ALKMAARSCHE CODRANT. I I DE WILD Laat over de Boterstraat. Telef. 34 en 35, Buitengewoon is de prachtsorteering HAARDEN en KACHELS, welke U aantreft in onze magasijnen. Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 1