Modepraatjes van een Pailsienne.
Kippen en Konijnen.
BSsigienland
tfer leidlng van den heer Arpau te Schoorl,
er zullen een 20-tal leerlingen aan deelnemen
De cursus gaat uit van dc tuinlbouwvereeni-
ging „De West".
UIT OOSTEREND.
Vrijdagavond gal ds. J. C. Aalders, van
Amsterdam (West) op uitnoodiging van do
Vereenigng van Gerefo-rmeerden, alhier m
het kerkgebouw der Doopsgezinden eene le-
zing over: ,,Het Evangelie, hetwelk aan mij
verkondigd is".
De voorzitter, de freer PBoon, leicide den
spreker in en meen-de, dat de aanwezigen
ziin richting voldoende zouden kennen, uit
wat hij in „Wcord en Geestreeds gegeven
hCDe spreker, die een vurig strijder bleek te
ziin voor wat ds. Geelkerken bezielde, begon
met te ze^gen, dat niemand het Evangelie
kan prediken, dan die van God daartoe ge-
roepen is. Domine zijn is maar met een
baantje om een broodje, maar het is een
heiligen arbeid Gods. Wie zich zoo het am-
bacht voorstelt, heeft te strijden tegen over-
levering en dwaling en vooral tegen verbas-
-terde traditie.
Zoo stelde eenmaal Paulus zich te weer te
gen zijn valsche breeders, waarbij hij niets
heeft ontzien. Als de waarheid in het ge-
drang komt, dan meet er wel eens gestreden
wo-den, dan is er geestesstuwing noodig en
dan verankert men zich niet aan vastgeroes
te denkbeelden of aan een zo-etsappige syno
dale meening.
Zoo gaat het thans in de Gereformeerde
Kerk om de vrijheid der prediking en daar
gaat het niet om de bijzaken, maar om de
hoofdzaak. E rastig en diepgaand is er den
strijd, hoewel men nog pas aan het begin
staat. Het Woord Gods is niet gebonden en
mannen, die zich geroepen gevoelen, het te
verkondigen, laten zich niet door m-enschen
op zijde zetten, maar zij blijven strijden om
de kern van het Evangelie, waar het om gaat
en dan kan men een ond-ergeschikte meening
aangaande het paradijs wel laten varen.
Het doel van het Christelijke is liefde en
daarvoor moet het Woord Gods gehandhaafd
blijven. 't Is een goede strijd, een strijd om
het ge.loof, waarbij de zonde moet worden
weerstaan.
Nadat er gedankt en gezongen was, wer-
den de leden verzocht nog even te vertoeven.
UIT URSEM.
De door Burgemeester en Wethouders de-
zer gemeente aan den Raad aangeboden be-
grooting dienst 1928 wijst in ontvangsten en
uitgaven aan een bedrag van 37556.64 'A
met een post voor onvoorzien van f 615. De
post inkomstenbelasting kon voor 1928 ruim
2500 lager worden geraamd.
Naar wij vernemen is de heer J.
Broertjes Jr. die onlangs slaagde voor het
politiediploma opgeroenen voor de betrek-
king van agent van politic te Amsterdam
Hij is voor den politiedienst aldaar geschikt
yerklaard en heeft het voorloopig examen
met gunstig gevolg afgelegd.
Door de Directie van de N.V. Zuivel-
Jabriek de Prinses alhier is vergunning aan-
fevraagd tot het verbouwen van hare fa-
riek. Er komt een grcote verdieping op het
oakhuis met lift terwijl de kaasmakerij even-
eens vergroot wordt. Een bewijs dat de zaken
aldaar onder leiding van den directeur Soe-
ters schitterend gaan.
UIT CASTRICUM.
Diefstal. Gistermorgen werd ter secretarie
alhier aangifte gedaan van de ontvreemding
van een rijwiel achter op een binnenplaats
van een perceel aan den Overtoom, welke
de eigenaar B. Kasenbroot Zondag-
avond daar had laten staan, De politie doet
onderzoek d-cch van de daders geen spoor.
Vechtpartij. Tijdens den kermiszondag
te Bakkum ontstond in de danszaal van van
der Veld-en twist tusschen een Egmondbinner
en een boerenknecht R. S. alhier. Blijkbaar is
van een mes gebruik gemaakt want de eerst-
genoemde moest door den dokter onderhan-
den genomen worden en een wonde in den
hals worden gehecht. De politie heeft den da-
der al te pakken en zijn gerecht st'raf zal hij
niet ontgaan.
UIT EGMOND AAN ZEn.
J. MAAS. t
Maandagmiddag bereikte ons de tijding,
dat de heer J. Maas, directeur der Prins
Hendrik-Stichting, betrekkelijk onverwacht
overleden was. Wel was de heer Maas al ge-
ruimen tijd ernstig ongesteld, doch daarin
scheen eenige verbetering gekomen te zijn.
In het door hem samengestelde Gedenk-
schrift bij gelegenheid van het 50-jarig be-
staan der Prins Hendrik-Stichting getuigde
de heer Maas: „Na in de vergadering van
regenten tot directeur benoemd te zijn (de
overledene was toen ruim 8 jaar onder-direc-
teur), aanvaardde ik op 15 Mei 1922 het di-
recteurschap en heb sindsdien met lust en
opgewektheid deze taak waargenomen, al
werden mij, evenals mijne voorgangers, de
mccilijkheden, aan het ambt verbonden, niet
gespaard".
Dit tnocht de heer Maas met een gerust
hart neerschrijven. Aan wie in de gelegen
heid geweest is hem zoo nu en dan in zijn
werkkring gade te slaan of met hem te kouten
over de „Stichting", was het spoedig duide-
lijk, dat het werk hem lief was en dat hij
er geheel „in" zat. Maar ook, dat de onaan-
genaamheden hem geenszins gespaard ble-
ven, zoo min als bittere kritiek op de door
hem bestuurde instelling. Doch iemand als
de heer Maas, een man met grooten recht-
vaardigheidszin, die het bovendien, „een
schoone taak" achtte „aan het hoofd van een
zoo groot gezin te staan en er naar te stre-
ven de laatste levensjaren van den ouden
zeeman zooveel mogelijk rustig en aangc-
naam te doen voorbijgaan", kon daardoor
niet ontmpedigd worden.
Toevallig waren wij eenige weken geleden
nog in een vertrouwelijk gesprek met e^n
paar verpleegden gewikkeld en vernamen
niet anders dan woorden van waardeering
over den directeur en van tevredenheid over
het leven in de Prins Hendrik-Stichting.
Hoewel de heer Maas zich niet gaarne wik-
kelde in de dorpskwesties en nog minder in
de dorpsrelletjes, of misschien wel juist
daarom, werd hii bii de vorige verkiezingen
naar de raadszaal afgevaardigd. waarin hij,
wanneer het pas gaf. omonwonden voor zijn
meening uitkwam. Hii was een flinke steun
voor degenen, die geleideliik het .wrakke
Egmondsche scheepje voor" de veilige naven
trachtten te loodsen. Zijn reeds wankele ge-
zondheid en zeer zeker ook zijn hartgron-
digen afschuw van het dorpsgemodder
deden hem na een aanvankelijke toezegging
besluiten zich geen candidaatstelling meer te
laten welgevalkn.
De heer Maas heeft ook als penningmees-
ter van „Het Witte Kruis" en als voorzitter
van de „Wijkverpleging" naar omstandighe-
den en venmogen medegewerkt in het alge-
meen belang zijner plaatsgenooten en als be-
stuurslid der „Noord-Zuidhollandsche Red-
dingmaatschappij" in het belang van alle
zeevarenden.
Hij ruste in vrede.
UIT DIRKSHORN.
Tot voorzitter van den Westereindpolder
is herkozen de heer W. Govers.
UIT ZU1D-SCHARWOUDE
Het gezelschap „Ndt en Genoegenverga-
derde Zaterdagavond voor de eerste maal in
dit seizoen. Medegedeeld werd, dat 4 leden
hadden bedankt en nu twee mieuwe leden wer
den ingeschreven. Bij monde van den heer Jb.
de Geus werd verder verslag uitgebracht over
zijn gehouden finaneieel beheer der biblio-
theek, welk een batig saldo aangaf van
18.10.
De heer P. Berkhout werd met, op twee na,
algemeene stemmen als voorzitter herkozen.
Bij de vaststelling der leesrooster gaven
voldoende gegadigden zich voor dezen winter
°P-
De lezing voor dezen avond was getiteld:
„De aarde als hemellichaam" en werd door
den voorzitter gelezen. Dit zeer interessante
onderwerp vermocht een aandachtig gehoor.
Bij de hierop gevolgde nabespreking werd be-
sloten dat over 14 dagen een vervolg op dit
onderwerp zal plaats hebben, waarbij ter
verduidelijking een teliurium zal gebruikt
worden.
UIT NOORD-SCHARWOUDE.
In de Ned. Herv. Kerk alhier werd eergis
ter een bijeenkomst gehouden, welke door ae
afd. Langendijk met nog een vijf-tal an
dere afdeelingen der Vrijz. Christel. Jong.-
Bond was georganiseerd. Het doel was pen
nauwer contact te verkrijgen tusschen Kerk
en V. C. J. B. Als spreker trad op Dr. Horn-
stra van Warmenhuizen met het onderwerp:
„De beteekenis van Jezus in het Geloofs-
leven."
Spreker wees er op hoe reeds in het midden
dezer eeuw en ook in onze dagen de historic.-
teit van Jezus' bestaan werd verworpen en gai
een resume van zijn persoonlijke opvatting
van de beteekenis van Jezus in het geloofs
leven. Verschillende vragen werden gesteld
eii door den spreker naar genoegen beant-
woord. Een pl.rn. honderdtal menschen woon-
de de samenkomst bij en volgde met be-
langstelling, deze uitvoerige, mooie en leer-
zame rede.
CASTRICUM. (Sept.)
Ondertrouwd: Simon Petrus Dekker
en Maria Zonneveld. Pieter Schouter te
Berkhout en Anna Duijn. Hendrik Hartog
te Amsterdam en Elisabeth Hendrika van
Bodegom. Adrianus Welboren t-e Heems-
kerk en Cornelia de Wit. Gerard Gorter
en Maartje van Egmond.
Getrcuwd W. C. Wasterval te Haar
lem en Th. M. Meussen. P. Schouten
te Berkhout en A. Duijn. S. P. Dekker- en
Maria Zonneveld. G. Gorter en M. van
Egmond. H. Hartog te Amsterdam en E
H. van Bodegom.
Overleden Catha-rina Ruiter, oud 16
jaar. Hendrik Jan Jacobs oud 2 dagen.
Antje Heun oud 48 jaar te Alkmaar. Neel-
tje Berndina Junkes, oud 71 jaar te Am
sterdam.
G e b o r e n Bernardus, zoon van A.
Luke en C. Nijman. Franciscus Hendrikus
Florentius zoon van J. F. Heeremans en M.
Zoontjes. Laurentius, zoon van A. de
Graaf en R. M. Mors. Adrianus, zoon v.
A. S. Greenland en A. Duijn. Martinus
Petrus, zoon van H. de Graaf en N. de
Reus. Nicolaas Jacobus Maria, zoon van
A. G. Kehl en Fr. Fok. Willebrordus An-
thonius, zoon van P. Groot en J. Liefting.
Jan, zoon van K. Bakker en F. Kooij.
Hendrik Jan, zoon van J. IT. Jacobs en G.
Wentink. Johannes Jurpen zoon van H.
Miedema en D. Witte. Johannes Floren
tius Maria, zoon van J. Schermer en M.
Twisk. Maria Anna Theresia, dochter v.
C. Kuilman en M. Beentjes.
ZUID-SCHARWOUDE (September.)
G eh or en: Theodores, z. van Willem
Duis en Johanna van Kleef. Jacob, z. van
Jan Hartog en Griet-je Ootjers.
Ondertrouwd: A. Timmerman en A
Thomas.
Getrouwdl: T. Timmerman en A.
Thomas. W. H. Woestenburg en G.
Bijwaard.
Overleden: Gri-etje Hoogland, 76 j.,
weduwe van K. Dekker. Haartje Dieps-
meer, 81 jaar, weduwe van K. Luitjes.
Anna Cornelia Bet, 25 jaar.
Den Haag, September.
Het kan soms wonderlijk loopen; zoo heb ik
mijn eerste „mode-show" in dit seizoen niet
bijgewoond in de salons van een modehuis
aan de Champs-Ely sees, in de rue de la Paix
of op de Place Vendome, maar in Holland's
„klein Parijs" bij „de Bijenkorf" en ik heb er
geen spijt van nu juist in Den Haag te zijn
De meest typische modellen van elken coutu
rier zijn met smaak en begrip van wat men in
Holland dragen kan, tot een mooie collectie
vereenigd en werden ons vanmorgen door
gracieuse mannequins, die op de klanken van
een strijkje voorbijzweefden, vertoond. Wat
loopen de Hollandsche vrouwen dikwijls lee-
lijk en wat is haar toilet weinig af, dacht ik
later in de lunchroom en toen ik op straat de,
ter eere van de opening der Kamers, op haar
best gekleede vrouwtjes zag, verwend als ik
was door het rhythmische beweeg van dit tot
in de finesse goedgekleede mannequins, voor
een deel toch 6ok Hollandsche meisjes! Zij
vertoonden ons het toilet van de Parisienne
van 's morgens tot's avonds, begonnen dus
in zijden neglige van georgette en kant of in
een lekker waxme uewat teerdc neig-
noir: slofjes, muiltjes, een wollen Iiondje, een
sigaret, een kanten mutsje
's Morgens doet de Parisienne een heel nut-
tig ding voor „de slanke lijn". Zij wandelt,
doet sport of gaat te voet naar haar werk. Zij
draagt dan een tricot pakje, meest met de
hand gebreid, dat of geruit is, of gedeeltelijx
een klein figuurtje heeft, bijv. de jumper op
een effen rokje. Chic was een grijs-groen pak
je met hoog dichtgeknoopt kraagje en een
paar donkere streepen in harmonische tint
onderaan de jumper, en kleine streepjes on-
deraan de mouwen en rok. Beige, in combina-
tie met een andere kleur. met tango bijv. of
donkerbruin, is nog steeds de sportkleur Bij
elk pakje een vilten hoedje in de tint,
i Stevige ruige mantels in beige en grijze tin-
ten met bontkraag en soms met bont gevoerd,
waren dikwijls geruit en hadden een ceinture
met gesp.
Toen kwamen de bontmantels: beige ge-
schoren lam met kraag van beige vossebont,
beige voering, die ongeveer tot taillehoogte
geborduurd was met gestyleerde stengels en
oloempjes. Die borduursels op mantelvoerin-
gen zijn heel nieuw. Dezelfde soort voering:
beige, geborduurd met zilver, was in een man
tel van breitschwantz met kraag en manchet-
ten van beige vos. Veel gestreept en gevlekt
bont: „percilla" is bruingestreept bont, „bu-
randucki" heeft fijne beige en bruine streeptjes,
hoedjes zwart vilt met zilver ,grijs met zilver
steeds harmonieerend met de mantel. Mantels
zijn volstrekt niet altijd met zijde gevoerd.
Zoo had bijv. een donkerblauw laken mantel
een voering van grij-s laken en een grijze bont
kraag. Hierbij is mooi een donkerblauw jurkje
met grijs of een grijs toiletje.
Er is een mooie donker-amandelgroene
kleur mode, een grijsgroene tint, waarvan
Worth een complet had gemaakt: jurkje bo-
venaan crepe marocain, rokje laken, klokvor
mig, middenvoor openvallend, mantel laken
met klokschoot, grcote blond-bruine bont
kraag. Zoo'n model van een grand-couturier
is heel eenvoudig van uiterlijk, maar de coupe
heeft een onbeschrijfelijke chic, dat mex-k ik
iederen keer als ik u een „modeljapon" wil
uitleggen!
Nog een paar middag-combinaties: donker
bruin laken, gevoerd met „blond" satijn voor
den mantel; dof en glanzend gebruikt crepe
satin voor het jurkje.
Van Patou weer zoo'n onbeschrijfelij'k mo
del: zwart velour chiffon met kleine goud-
kleur bloempjes, rok links gedrapeerd, hooge,
gedrapeerde boord en lange mouwen. De bin-
nenkanten van de drape's en van de slip van
den -boord gevoerd meet beige fluweel Een
ander jurkje van Patou, blauw met smalle
grijze borstrandjes langs een eenigszins
Russisch jakje, en verder een niet te inx-
teeren toiletje met groote bladvormige inzet
sels (incrustaties) van zwarte zijde.
Jenny munt uit door jeugdige jurkjes met
veel open randen, plooitjes, finesses dow het
naaiwerk zelf. Zoo bijv. een japonnetje met
kloktuniekje, met eenige open randjes; dezelf
de randj-es langs de hals en om de mouwen tot
boven de elleboog, de randjes naar boven
steeds dichter bij elkaar.
Gedistingueerd een donkerblauw marocain
toiletje, links met knoopen gesloten, cravate.
ceinture en strikjes om de polsen, met wit ge
voerd. Middagmantels hadden geen ceinture
en geen knoopen, moeten met de hand worden
vastgehouden, de rechterkant slaat, in klok-
vorm, soms over de linker ver heen. Op een
zwarte mantel was de chale kraag van gele
vos, ook de manchetten, maar ook aan de lin
ker cmslag een „klink" van vossebont („go-
det" noemen wij zoo'n driehoekige baan, die
de klokvorm helpt maken).
Van Martial et Armand een blauwe
(„bleu") mantel met mollebont rij'k gegar-
noerd. Op een staalblauwe mantel was alleen
het bont op de rechter revers in chaletvorm,
maar de linker kant hield voor het midden op,
en daar was een bloem gestoken. Dit onsym-
metrische is heel modieus. Soms vormt een
vos de kraag met de rechter revers en dan
hangt de staart los vanaf het middel.
Van Lelong een zwarte mantel, geheel be-
stikt met ruiten op de punt, van grijze kerf-
jes; grijs bont. Toiletjes tusschen middag- en
avondjaponnen zijn dilcwijjs bovenaan wit,
zwart het rokje, bijv. een wit-zijden lijfje met
dhalekraag van zwart fluweel op een rokje,
ruim en klokvormig van breede zwartfluwee-
len banden op wit, hooge manchetten tot de
elleboog van die banden, maar smaller
Een avondjurkje: boven witte bolero met
een overgang naar het zwarte rokje door drie
steeds zwarter kralengalons gevormd, onder
aan het rokje drie steads witter wordende ga-
lons.
Veel „robes de style", een fantasie of vari-
atie op 18de eeuwsche en Biedermayer-stijl.
Jeanne Lanvin heeft deze crinoline-modellen
gelanceerd en is er specialiste in gebleven
Haar robes de style zijn, artistiek en onbe-
schrijfelijik (alweer, arme lezeres) Chic. Het
lijfje sluit nauw, heeft voor en achter soms
een punt, en de rok is wijd, vooral opzij, en
lang, wordt soms verlengd door een breede,
effen band van tulle. De rok bestaat uit smal
le gerimpelde lintjes of reepjes tulle of bree
de strooken van taft, recht of gestreept, met
een picootje of hies van tulle.
Deze robes de style zijn, als veel avondja-
oonnen dezen winter, meestal zwart; als
avondmantel er bij is mooizwart seal bisam
met grijs bont en grijze voering of zwart
astrakan met grijze kraag, of ook wel petit
gris. Bij alle middagjurkjes fijne leeren
schoentjes en hoedjes, maar ook half-groote
hoeden van fluweel of vilt, met voile soms; bij
de avondtoiletten zijden schoentjes of zilver-
leer; taschjes, vossen, handschoenen, waaiers,
bloemen completeerden elk op hun beurt eeu
toilet. Er waren wel tienmaal zooveel toilet-
ten als ik u kan beschriiven'k herinner me
nog namen als Bernard, Molyneux, die voor
Parijsche ooren een goeden klank hebben.
Anonyme creaties, die alleen een prijsje als
„etiquette" vertoonden.
Als dessert kregen we de „robes de grande
soiree" met haar mantels van fluweel of la
me, ook weer helaas onbeschrijfelij'k, maar
misschien hebt ge u wel eens voorgesteld, hoe
„Ezelshuid" was gekleed in haar sprookjes
gewaden; nu, zoo zijn deze maan- en zonne-
kleurige toiletten.
COLINE.
Nieuw bloed.
Als men aan een stam tijd en geld besteed
heeft, als men hem tot een zekere hoogte heeft
opgevoerd, dan ziet men nu eenige generaties
in bepaalde factoren een achteruitgang ont-
staan, die ons de noodzakelijkheid doet inzien
tot bloedverversc'ning over te gaan. Daar wij
weten, dat hierdoor sommige verkregen goede
resultaten heel dikwijls in het gedrang komen,
is het niet te verwonderen, dat deze verande-
ring zoo lang mogelijk uitgesteld zal worden.
Men volgde tot ausver een goed geleide in-
teelt, waardoor men- dan ook goede uitkomsten
kreeg ten opzichte van het doel, dat men zich
gesteld had. En terwijl men dit doel steeds
naderkwam-, traden er andere afwijkingen op,
die niet bedoeld waren. Had men bijvoorbeeld
door een juiste selectie dieren verkregen, die
het ideale tentoonstellings-type al zeer nabij
kwamen, dan onde'rvond men dat bijvoorbeeld
broedschheid tot een schrikbarende hoogte
steeg, of dat er een zeer sledhte leg ontstond,
of ook dat onvruchtbaarheid zich al meer en
meer ging vertoonen. Ook kwam het voor, dat
door het systematisch fokken op fijne afteeke-
ning, op keurige regelmatige streeping, smal
le zooming enz. al deze dingen wel bereikt
werden, maar dat helaas het model, het alge-
meen type sterk achteruitgingen. In al deze
gevallen had men dus het gestelde doel be
reikt, maar zijn er onverwachte bijzaken op-
getr^den, die een inmenging van ander bloed
noodwendig maken. De fokker, die in deze om-
standigheden overleg, volharding en geduld
mist, zal het niet bolwerken. Goed geleide in
teelt was tot groot nut, maar alleen dan, wan
neer de grondstelling steeds gevolgd werd om
alleen kerngezonde, volkomen uitgegroeide
cxemplaren in den foktoom op te nemen. Dus
alle dieren, die verschijnselen van zwakte ver
toonen, die een of andere ziekte doorgemaakt
hebben, worden volkomen uitgesloten van de
teelt.
Bij de invoering van nieuw bloed riskeert
men veel. Al is de haan bijv. dien men daar
toe aanschaft, een hoogt-ekroond dier, dan >s
men nog niet zeker, want onder op t-entoon-
stellingen hoogbekroonde hanen komen ook
wel toevalsprodukten voor, die niet van een
zuivere paring afkomstig zijn. Men krijgt.
dan in den nabroed kuikens van ongewensch-
te kleur of diertjes met zulke onverwachte af
wijkingen, dat het lang duren kan eer deze
onzuiverheden weer uit den stam verdwenen
Wij vragen ons daarom af hoe in deze om-
standigheden de behandeling moet zijn. Hoe
wel in onze stadstuintjes de woning onzer
kippen het geheele jaar door regen vrij en de
bodem los en droog moet zijn, geldt dit meer
dan dubbel tijdens den rui. Dan kan door
een plolseling omslaan van het weer, door
een zware regenbui, als er geen afdoendc
schuilhoek tevinden is, het dier zoo vac
ctreek raken, dat een ernstige storing, ;a
zdfs de dood er het gevolg van kan zijn.
Meer dan anders hebben ze dus tijdens het
ruien warmte noodig. Dus zorgen voor een
droge, warme, tochtvrije, maar goed geventi-
leerde slaapplaats. In de geheel afgedektc,
regenvrije ren bovendien met een paar ramen
een gedeelte afschutten, waar de stilstaande,
kouwelijke dieren zich aangenaam kunnen
gevoelen en ook een zandbad kunnen nemen.
Tijdens den rui hale men de uitgevallen vee-
ren steeds weg.
Behalve voor een goede huisvesting van
onze droogte-minnenae hoenders moet de
voederig krachtig zijn. Eiwit, kalk, zwavel-
en fosforverbindingen moeten er in aanwezig
zijn om in hun bloed de vereischte bouwstof-
fen voor de nieuwe veeren op te hoopen. De
uitstekende voedersoorten en graanmengsels,
die vele firma's tegenwoordig in den handel
brengen, zijn voor ons een ware uitkomst.
Een ruime bijvoedering van groenvoer,
liefst kortgesneden, gehakte rauwe uien, wat
warmtegevend hennepzaad en zonnepitten,
versch paardengehakt, dat alles zal den vlot-
ten rui bevordern.
Mochten echter de veeren langdurig in de
taaie hulsels blijven steken, dan is het goed
ze met een sponsje te bestrijken met half-
warm schcon water. Maar hierbij is er op te
letten, dat't dier met de natfe veeren binr.en
blijft tot alles droog is. In het alleruiterste
geval kan men met en naald voorzichtig de
hulsels openschcuren, zonder eenige blocding
te veroorzaken.
Ziet ge muggen, lang van pool,
'Aarzelt niet maar slaat ze dood.
Een haan van onbekenden stani aan te koo-
pen en hem te paren aan de allerbeste hennen
van den toom zou kunnen leiden tot de kans
een heel seizoen geen prima kuikens te verkrij
gen. Het komt ons voor, dat het beter is dat
de ingebrachte haan van halfbloed is. Bij
voorbeeld een haan, voortgekomen uit een
dier, dat men vroeger overgedaan heeft aan
een bevrienden fokker, een dier dat wel
vreemd, maar voor een deel ook eigen bloed
voert van den stam. De overgang is dan meer
geleidelijk.
Maar men kan het nieu-we bloed ook invoe-
ren via een of meer hennen van niet geheel
onverwant bloed. Men kan dan tevens de leg
capaciteit ccntroleeren en is gewaarborgd dat
eventueel niet de heele stam erdoor achteruit
kan gaan in nuteigenschappen. Men komt
dan wel iets langzamer tot het doel dan met
een haan, omdat deze laatste zijn eigenschap-
pen in grooter' omvang afgeeft, omdat hij zich
paart met alle hennen van den foktoom.
Er zijn heel wat variaties te maken bij de
invoering van ander bloed, maar hoe dat nu
ook door de omstandigheden uitvalt, blijft het
altijd noodig de nieuwelingen te kennen naar
hun ofkomst, te weten of ze geen smetstofdra-
gers zijn, of ze geen ziekte doorgemaakt heb
ben, oi him opkweeking lange goede lijnen is
geschied.Dat alles is 'n zaak van 'n vertrouw-
den, ons bekenden collega. Veel kan er in goe
de richting ook bereikt worden, als goede fok
kers wederkeerig elkander materiaal afstaan.
'HET R'UIEN.
De ruitijd is weer aangebroken, dat jaar
lijks teregkeerend vernieuwings-proces van
het vederkleed onzer hoenders, een van de
moeilijke perioden in hun leven. Dan komt
aan den dag of de manier, waarop wij de
dieren hebben gehuisvest en gevoederd, zoo
is geweest, dat zij een voldoende weerstands-
vermcgen hebben verworven. Want er moet
heel wat gebeuren. De oud-e veeren, die een
jaar hebben meegedaan en in de laatste w
ken geen toevoer van vcedingssappen kregen
worden door de er onder zittende stoppels al-
lengs verdrongen en vallen dus uit. Dat is d
beginperiode van den rui, het opkomen der
met bloedig vocht gevulde stoppels is de
tweede en de ontplooii'ng der veeren het der
de bedrijf. Bij een normaal verloop zullen de
staart- en vleugelpennen het eerst vallen
twaarin de haan meestal voorgaat. Hij ver
liest zijn sikkels en slagpennen rechts en
links in bepaalde volgorde. De hennen vol-
gen spoedig zijn voor&eld. Achtereenvolgens
komen de kleinere borst-, buik- en rugvee-
ren aan de beurt, benevens de donspartij. Al
les gebeurt bij een normalen rui zoo geleide
lijk, dat men alleen aan de frisschere kleur
en glans de vorderingen van de verwisseling
kan waarnemen. Maar er zijn ook voorbeel-
den, dat in zeer korten tijd, zelfs in een en-
kelen nacht, zooveel dekveeren uitvallen, dat
het dier er als half geplukt uitziet en ons
medelijden gaande maakt. Natuurlijk loopt
zoo'n individu veel kans ziek te worden, als
juist kouder weer met regen en wind mocfat
invallen.
De al of niet normale vorming van het
nieuwe kleed hangt begrijpelijker wijze af
van de conditie, van de levenskracht, waarin
de ruiende vogel verkeert. Heeft het door een
onafgebroken goede voiding in zijn bloed al
de noodige stoffen vereenigd, dan zullen de
stoppels spoedig uitgroeien. De fijne, schil-
ferachtige hulsels van de zoogenaamde bloed-
pennen drogen en scheuren vlug en de
baardjes van de veer ontplooien zich in al
hun volmaaktheid. Men vindt dan ook op de
plek, waar de vogel gerust heeft, de stukjes
van deze schilfers. Gebeurt dat niet geregeld,
blijven de veeren in hun spoelen zitten, dan
is de rui gestoord en verloopt niet nor
maal. Het dier wordt lusteloos, verliest zijn
eetlust en trekt zich ineengedoken in afzon-
dering terug. Blijkbaar is een soort koorts-
toestand ingetreden. De vogel voelt zich on-
behagelijk en koud. Dan kan men spreken
van ruiziekte, hoewel de normale rui niet tot
de ziekten gerekend behoort te worden, als
zijnde een noodzakelijk, elk jaar teregkeerend
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van Politie,
Langestraat, en alaaar te bevrageii op alle
werKdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol-
gende voorwerpen, als gevonden gedepp-
neerd op 4, 5, o en 7 Ociobef 1927:
Rijwitlplaatsje in etui; rozenkrans in etui;
zakje, inh. portemonnaie en zakdoek;
choen.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgen-
de ingezetenai, onderstaande vcorwerpcn,
als gevonden aangegeven op 4, 5, 6 en 7,
Octooer 1927:
Rijdeken, J. Govers, Westdijk 11streng
koraien, M. Landman, Koningsweg 22; le-
dige portemonnaie, A Wcrtel, Lindelaan 83;
pakje voering, S. Molenaar, Grensstraat 16;
l koordje, j. Smit, Polderstraat; dames-
horloge, A. Rus, Ropjeskuil 36; portemon
naie, J. Broekstra, mgelandstraat 6; zilve-
ren insigne, P. Peperkamp, Paternoster-
straat; rijwiel, J. Berkhout, Luttik Oudorp
57; rijwielplaatje in etui, J. Wiedijk, Nieuw-
landersingel 15; rijwielplaatje, E. Zuurbier,
Wesidijk 5; rijwielplaatje in etui, A. Braak
Akerspad 5; portemonnaie met inhoud,
P. Tool, Spoorstraat 12; zwarte japon, M.
van Hartingsveld, Wester weg 62; handwa-
gen, J. Ranzijn, Westerhofje 23; zilveren ro
zenkrans, W. Krijns, 2e Landdwarsstraat 12:
haarspeld, A. Vader, Kinheimstraaf 41groo
te boor, H. Damhaar, Overdiepad 8; zakmes
met ketting, R. Ober, Spoorstraat 44; fiets-
pomp, A. leitsma, Gashouderstraat 5; para-
pluie, H- Puttenaar, Luttik Oudorp 10; bank-
biljet van f 25, J. Besteman, fs'ieuwesloot
B 19; kindertaschje, J. Koning, Bergerweg
18 (B.)jongensmuts, D. v. d. Wissel, lste
Kabelstraat 15; portemonnaie met inhoud,
C. Lengers, Akerslaan 23; rol inh. 2 mode-
platen, T. Venneker, Laat 90; portemonnaie
met inh., B. Woudstra, Ritsevoort 36; muts,
H. v .d. Schilde, Langestraat 65; sleuteltje
W. Visser, 2e Kabelstraat 11koraien beurs
met inh., J. Timmer, Laat 2; rijwiel,
J. Feijen, Langestraat; alpinetmuts, B. van
Baden, Westerhofje 19; rozenkrans, M
Snel, Snaarmanslaan 77.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voorwerp, wordt men verzocht
hiervan kennis te geven aan het Bureau van
Politie.
MUZIEK-LYCEUM TE AMSTERDAM.
In een deel van het nieuwe „Zuid" aan de
Zuidzijde van het Noorder-Amstelkanaal te
Amsterdam is een villapark in aanbouw,
waarin plaats is uitgespaard voor enkela
openbare gebouwen. Daar is ten westen van
het August Allebeplein in aanbouw het nieu
we Amsterdamsche Muziek Lyceum.
De grondwerken zijn gereed; met den op-
bo uw is reeds een begin gemaakt. De heer
Dick Gzeiner, architect, is de bouwmees-
ter van het Lyceum.
De directie hoopt het nieuwe gebouw da'
voor het „Muziek Lyseum" een belangrijkt
aanwinst zal beteekenen en dat Amsterdam
een nieuwe concertzaal zal schenken, onge
veer 1 Juni 1928 in gebruik te kunnen ne«
men.
DS. J. M. LINDEYER, VLOOT- i-
PREDIKANT.
Ds. J. M. Lindeyer, Ev. Luth. predikan-tte
Purmeren-d, zal als vlootpredikant medegaar
op den tocht van H. Ms. Hertog Hendrik
naar West-Indie.
De Hertog Hendrik zal Dinsdag 1 Novem
ber van Den Helder vertrekken en wordt
half Maart 1928 weer in het vaderland te-
rugverwacht. Behalve onze kolonien zal hei
schip ook onderscheiden havens in Zuid-
Amerika aandoen.
Ds. W. E. VAN DUIN.
Zondagmorgen is in de Parkkerk te Am
sterdam, die stampvol was, ds. W. E. van
Duin, voormalig geref. predikant in Haar-
lemmermeer, bevestigd als predikant bij de
geref. kerken in hersteld verband met stand-
plaats Amsterdam Zuid. De bevestiger, dr.
J. G. Geelkerken, had tot tekst gekozen Timo-
theus 2 vers 9 b: „Maar het Woord Gods is
niet gebonden".
's Avonds deed ds. W. E. van Duin, even-
eens in de Parkkerk, zijn infrede. De tekst
was ontleend aan Handelingen 26 vers 22—
23.
STAKINGSNAWEE.
De zaak van de Ned. Ver. van Spoor- en
Tramwegpersoneel tegen de Tramweg Mij
ZutphenEmmerik, is hedenmorgen door
de rechtbank te Rotterdam wederom veertien
dagen uitgesteld voor het nemen van conclu-
zijn.
