AlKmaarsche Oourant
MARTIN'S VERJflNdGSKUUR.
Honderci Negen en rwlntigste Jaargang.
Radio-hoekje
Londensch aanteekenboek.
Een meening, die men vele malen hoort:
Adverteert in de Alkmaarsche Courant!
Hi
FEUILLETON.
Rechfszaken
Binnenland
No. 240 1927
Woensdag* 12 October.
Donderdag 13 October.
Httversum, 1060 M. 12.Politieberich-
ten 12.352.Lunchmuziek door het trio
K v. d. Hock, viool. J. Frank, cello. P. de
Gruyter, piano. 3.00—4.30 Uurtje voor de
woes- cn ziekenfauizen door Mcvr. Ant. vsn
Dijk 5 —6.30 Concert door het A. N R. O-
orkest 6 30—7.45 Her-uitzending van het
nrogramma, gegeven voor den ultra-korte-
golfzender van Philip's te Eindhoven. 7.45
Politieberichten. 8.10 Aansluiting van het
Concertgebouw te Amsterdam. Het Concert-
gebouw-orkest onder leiding van Pierre Mon-
teux. Concerto grosso, Handel. Symphonie
La Reine, Haydn. Pauze. Suite, fantastique,
E. Schelling. Victory Ball, E. Schelling.
Daventry, 1600 M. 11.20 Daventry-kwar-
tet en solisten, viool. 12.20 Dansmuziek. 1.20
—2.20 Gramofoonmuziek. 2.50 Lezing: Out
of doors. 3.20 Vesper in de Westminster Ab
bey. 4.05 Lezing: How to make a girl's
school outfit. 4.20 Daventry-kwartet. 4.35
Lezing: Voor scholen. 4.50 Daventry-kwar
tet en J. Evans, mezzo sopraan. 5.35 Kinder-
uurtje. 6.20 Landbouwberichten. 6.40 Dans
muziek. 6.50 Tijds., weerbericht. 7.05 R, Ne
well, bariton. 7.20 Lezing: Music in the
theatre. 7.35 Pianosonates van Handle. 7.45
Sir Oliver Lodge: Pioneers in Astronomy.
8.05 Veaudeville-avond. J. Trix, zang. Clap-
ham en Dwyer, humoristen. E. Thomas, ne-
gerliedjes, ,Wun Tu", chineesche fantasie
met muziek: 9.20 Weerbericht en nieuws.
9.35 Lezing: Old Rothenburg. 9.50 Nieuws-
berichten. 9.55 Verval Veaudeville-avond.
Trio Vincent. I.St. Helier, imitaties. N. Ke-
nyon, Schotsche komiek. 10.5012.20 Dans
muziek.
Parijs „Radw-Paris", 1750 M. 10.50
11.Concert. 12.50—2.10 Orkestconcert.
5 05—5.55 Klassiek uurtje. 9.10—10.50
Operettefragmenten. Orkest en solisten.
Langercberg, 460 M., Dortmund, 283 M.
en Munster, 242 M. 12.301.50 Orkestcon
cert. 4.205.20 Liederen en aria's. Solisten
concert, sopraan, bariton, fluit en piano. 7 30
Orkestconcert. Werag-orkest en H. Guerma-
aowa, alt. Daarna tot 10.50 Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. 1.507.05
Lezingen en lessen. 7.35 A. Bruckner, con
cert. Groot orkest. 9.20 Concert. Daarna
dansmuziek tot 10.50.
Hamburg, 395 M. 3.35 Viool- en piano-
concert. 4.20 Orkestconcert. 5.20 Vroolijk
concert. 7.35 „Rausch", tooneelspel in 4 ac-
ten van Strindberg. Daarna tot 10.10 Dans
muziek.
Brussel, 509 M. 5.20—6.20 Kinderuurtje.
B.35 Orkestconcert. 9.3510.35 Dansmu-
tiek.
September 1927.
Oekrulde haren
Kapsels in soorten, gaf de tentoonstelling
zien, geshingelde, gebinglde, gebobde en
hoofden a la Pietje de Smeerpoets. Het was
een tentoonstelling van kappers en aanver-
wante vakken. De haarspeld-fabrieken schit-
terden door afwezigheid. Maar men kon er
zien wat er van die fabrieken is geworden.
Zooals de fabrieken, die voor den grooten
orlog schrijf-, snij- en naaimachines vervaar-
digden, in dien oorlog obussen, kanonnen cn
mitrailleuses maakten, zoo hebben klaarblij-
kelijk de haarspeldfabrieken, toen vlechten,
dotten en allerlei andere constructies voor
lang haar geboycot werden, haar productie
ingesteld op tondeuses, scheerstelletjes,
klampjes, krullen, kammetjes, schaartjes,
haarmutsen en nog een serie aanverwante
artikelen. De tentoonstelling bevatte alles
voor het korte vrouwenhaar en niets voor het
lange. Vele mannequintjes wiegelden er rond,
haar hoofdje opgeheven met pauwelijke ijdel-
heid; maar geen enkel droeg heur haar ge-
vlochten of opgemaakt. Lang haar voor vrou-
wen is even ouderwetsch als baarden eii
snorren voor mannen. Heur haar is kort
en daarbij blijft het. Lang haar is zoo dood
als een pier, vertelde een der tentoonstellers.
Hij zeide in wer'kelijkheid „as dead as a
dodo". Dat is nog dooder dan een pier.
Wan t de dodo ie sedert de zeventiende eeuw
mtgestorven, hetgeen van pieren niet kan
worden gezegd.
Het is een ondankbare taak over vrouwen-
Jiaar te schrijven. Er is zoo weinig van
te vertellen. Toch, hier geldt meer dan ooit
het klassieke woord multum in parvo.
Het hoofd van de vrouw is van hoog ge-1
wicht in de samenleving. De invloed er van
kan niet worden onderschatvooral nict
omdat de vrouw zich niet meer laat or.der-
schatten en als gelijkgerechtigde met en tegen
den man gaat, man en vrouW, vrouw en
vrouw, man en vrouw, in het moderne le-
ven. Een journalist, die schrijft, heeft al
tijd voor zijn geestesoog horden mannen,
wien hij wat vertelt of die hij voorlicht. Hij
kan niet gemakkelijk vergeten, dat het eens
uitsluitend mannen waren die, althans in
naam, de maatschappij beheerschten. Nu dat
anders is gewprden, is het een van de nete-
ligheden van zijn beroep dat zijn taal de
vormen mist, die de twee geslachten zonder
aanstoot over een kam kan scheren. Hij wor-
stelt met „hij" eh „zij" en dat geestelijk
beeld van mannelijke lezers zit hem dwars....
en ik moet zelfs eenige aarzeling overwin-
nen om vrouwenhaar aan te roeren (in dit
Aanteekenboek, bedoel is).
Dit en passant. Lang haar is dus zoo
dood als de uitgestorven vogel dodo. Dat kon
ik waarnemen en hooren verklaren op die
tentoonstelling van haarkunstenaars. Ik werd
er heen getrokken door mijn vrouw. Twee
of drie mannen hadd'en het zelfde lot onder-
gaan. Maar overigens was het_ een menigte
vrouwen, vi-cfen dartel van uiterlijk, kort
van haar en kort van rok Zij leerden er,
dank zij de vindingrijkheid van de belang-
hebbenden, hoeveel verscheidenheid van cre-
atie mogelijk is met zoo weinig materiaal. Ik
zag er zetels, die zoo op het oog weinig min
der afschrikwekkend waren dan de electri-
sche stoel der Amerikaansche rechtspk*-
gingen waarbij de stoel van den
tandarts mij hemelsch verscheen. Mijn voor-
lichtster vertelde mij, dat in zulke zetels per-
manente golven worden geschapen, En toen
ik vroeg hoe het met die golven ging wan-
neer het haar naar zijn natuurlijken aard
ging groeien, legde zij mij uit dat de perma-
mentie nooit langer duurt dan drie maan-
den. Zoodat ik moest concludeeren, dat per-
manentie in de vrouwenwereld een aanzien-
lijk minder rekbaar begrip is dan in de
mannenwereld. Maar dat was tot daaraan
toe. De clou van de „Show" lag elders. Die
electrische stoel, die de vrouwen zoo vaak
hebben bestegen met den moed der ijdelheid,
die pijn niet telt, raakt uit den tijd. Op dit
bijzondere gebied der vrouwelijke haarver-
zorging gaat de stoom de electriciteit weer
opzij zetten. De stoom maakt golven en krul
len. En als het waar is wat venijnige ton-
gen wel eens hebben beweerd, dat gekrulde
haren gekrulde zinnen beteekenen, dan zul-
len wij in de naaste toekomst de zinnen der
vrouwen kunnen vergelijken met het interi-
eur van een timmermanswinkel, waar week
aan week lang is geschaafd, terwijl de krul-
lenjongen er geen hand heeft uitgestoken.
De leuze is: Hoe kleiner het hoofd hoe ele-
ganter. En hoewel shingle, bingle, bob en
„gollywog" een bescheiden bestaan zullen
blijven lijden, is de vogue een t o u t e ns e m-
b 1 e van kort haar in myriaden kleine krul-
letjes gezet, min of meer in den geest stel
ik mij voor van de haardracht van som-
mige negerrassen.
Inmiddels was er ook troost voor.. den
man, bij wien ,.de maan door het loover gaat
f.chijnen". Kaalhoofdighead kan werkielijJc
worden vermeden of tegengegaan indien men
het haar gezond houdt, vertelde een haarkun-
stenaar. En zelfe zulk een nuchter lichaam
als de Londensche Graafschapsraad schijnt
er aan te gelooven en heeft zijn goedkeuring
gehecht aan de instelling van een opleidings-
inrichting voor .kappersbedienden, die hun
klanten zullen moeten beschermen tegen
kaalhoofdigheid.
De nieuwste automaat.
De Engelsche spoorwegstations zuchten
onder den last van automatische machines,
die chocola, lucifers, sigaretten, kauwgomj
zuurtjes, parfum, toffee en biscuits uitwerpen
voor een stuiver. Ik ken een automaatlichter,
voor de automaton van een ondergrond-
schen spoorweg dien ik geregeld bereis.
Door het werk van dien man weet ik, dat de
automaten niet licht door gebrek aan be-
weging zullen roesten. Wanneer die man
bezig is, staan er vele hooge kolommen
pennies om hem heen, die hij uit de ijzeren
mgewanden van de „robots" heeft gehaald;
en hij torst dikke tasschen en doozen vol
dunme plakjes chocolade en het andere goed
om er de blijkbaar altijd hongerige auto
maten mee te vullen. De mogelijikheden der
automaten zijn echter geenszins uitgeput.
Aan een der noordelijke stations van de stad
is nu een automaat geplaatst, die den ver-
geetachtigen reiziger voor een sixpence 'n
keurig gestreken, sneeuwwitten, in mooi pa
pier gewikkeldhn zakdoek verschaft. Deze
automatische zakdoeken-kverancier staat er
voor een maand op proef, opdat de onder-
nerners kunnen nagaan of en hoe vaak de
reiziger vergeet een zakdoek van huts mee
B „lk behoef niet te advertee- H
g ren, als ik er voor zorg, dat §j§
J m'n ^talages steeds aantrek- g
M kelijk en verzorgd blijven" J
Zij, die dit zeggen, hebben jjj
J ongelijk, het publiek moet tot |jj
ifl de £talage komen, de annonce H
IB ,echter komt tot het publiek. jjj
jjj Om een grooten kring van jjj
jjj menschen in Noord-Holland §j§
B te bereiken is er een manier: W
ontkende ook de poging tot zware mishande-
ling en verzocht een lichtere geldboete. D<
officier handhaafde zijn requisitoir. Verded'i-
ger zijn conclusie.
NOGMAALS EEN ZEDEN'MISDRIJF.
Met gesloten dieuren werd verder behan
deld een zaak betreffende bevordering van
ontucht contra Cornelis van D., vroeger
cafehouder te Helder, thans handelsreizigei
te N.-Scharwoude.
Mr. Smal trad in deze zaak op als raad&-
man en verdediger.
Daarna sluiting.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van politic
Langestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol-
gendie voorwerpen als gevonden gedeponeerd
op 8, 9 en 10 October 1927rozenkrans in
etui, zakje inh. portemonnaie, schoen, bont
overhemd, laag kinderschoentje.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgen-
de ingezetenen, onderstaande voorwerpen.
als gevonden aangegeven op 8, 9 en 10 Octo
ber 1927: rijwielplaatje M. Bak, Schermer-
weg 50; stuk van een bankbiljet, J. Bieman,
Oudorperdijkje 44; motorkap, K. Hopma,
Lindenlaan 67; 3 led'ige vruchtenmanden, P.
Pels, Groot Nieuwland 9led'ige portem. Th.
Langenberg, le Landdwarsstraat 3; belas-
tingplaatje, D. Modder, Overdiestraat 53;
zilveren collier met ketting, N. Wiese,. Over
diestraat 54; double kettingarmband, J. die
Jong, Boezemsingel 61; mantelceintuur, K.
Idlema, St. Jozefstraat 9; damestaschje inh.
portem. spiegeltje, P. Revers, Oudegracht
58; kindertaschje, J. Hassing, Drebbelstraat
30; damesarmbandhorloge, R. Ruiter, Ko-
ningsweg 71; nikkelen vulpen, W. Baas
Dahliastraat 5; paar kinderschoenen, W.
Ton, Rkard'ostraat 3; flacon odeur, W. de
Gelder, Oudegracht 231; kindermuts, R. de
Hoop, Nieuwpoortslaan 91; schroeven-
draaier, W. de Moel, Eikelenbergstraat 33.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voqrwerp, wordlt men verzocht hier-
van kennis te geven aan het Bureau van
politic.
Door Rafael Sabatini.
Uit het Engelsch door C. M. G. d. W.
56)
Er gingen minuten voorbij voordat zij eenig
voordeel behaalden op dezen eenen man, het
was of hij niet een maar twaalf degens han-
teerde, zoo snel waren zijn stooten, zoo alom-
tegenwoordig zijn degenpunt. Was hij daar
blijven staan, dan zou het spoedig met hem
gedaan geweest zijn, maar hij week langza
merhand achteruit naar de deur van de zitka-
mer. Daar stond Valerie met angstige oogen
en ingehouden adem dien vreeselijken strija
aan te zien, een strijd dien zij ieder oogenblik
verwachtte te zien eindigen met den dood van
haar eenigen vriend.
En zij hielp Garnache, ofschoon zij er zich
Biet van bewust was. De zes kaarsen in de
kandelaar die zij omhoog hield verschaften
het eenige licht bij dit stormachtig tooneel, dat
hcht viel op de aauvallers van Garnache, zoo
dat hij hun gezicht kon zien en zijn eigen ge-
laat in't duister bleef.
Hij week al langzatfierhand terug naar die
deur. Hi| kon de deur niet zien, maar dat hin-
derde niet. Hij wist dat deze deur vlak tegen-
aver de andere lag die op de trap uitkwam,
daarnaar richtte hij zich, steads achteruii. Het
wss zijn doel die kamer te bereiken, ofschoon
*iin vijanden daar geen idee op hadden en
dachten dat hij genoodzaakt was achteruit te
wijken. Hier in de wachtkamer was het beste
wat hij doen kon met den rug tegen d'en muur
te gaan staan, er daar een of twee degenstoo-
ten te geven voordat zij een eind aan zijn
leven konden maken. Dit vertrek was te ruim,
te leeg voor zijn doel. In de zitkamer stonden
meer meubelen waarmee hij zich kon verdedi-
gen: en zijn vijanden den doortocht belemme-
ren; daar kon het een kloek gevecht worden,
dat den overlevenden nog lang zou heugen.
Hij dacht er niet over zelf te zullen sterven
ofschoon in een anders oog zijn dood vroeger
of later onvermijdelijk was het eenig moge-
lijke slot van dit gevecht. Hij dacht aan niet
anders dan dit gevecht; LJl was zijn taak d?
anderen te d'ooden, en niet zelf gedood te wor
den. Hij wist dat er weldra nog meer zouden
komen om deze drie te helpen. Zij waren mis-
schien reeds op weg, hij was dus zoo zuinig
mogelijk met zijn krachten. Hij was zich zelf
zeer goed bewust dat hij meer ervaring had
en in Ifalie meer geleerd had van schermen
toen hij nog jong was, er was dan ook geen
kunstgreep waarmee hij niet bekend was, geen
listen en lagen in een oproer waarvan hij niet
op de hoogte was. Hij was zich ook zijn kracht
bewust, zijn uithoudingsvermogen, zijn langs
armen; op al die dingen rekende hij; dus op
zijn geluk.
Valeie lette nauwkeuring op hem en giste
zijh plan om te trachten de zitkamer te berei
ken, hij wou over den drempel waarop zi|
stond. Zij ging een paar passen achteruit bij-
na werktuigelijk, om plaats voor hem te ma
ken. Deze beweging kostte hem bijna het
leven. Daar het licht Fortunio niet meer pre-
fe nemen. De spoorwegmaatschappij heeft T
weinig dunk van de nauwlettemdheid van
het publiek en heeft graag een stukje Perr""
voor de machine ingeruimd. Wellicht is u.
zakdoek het begin van gansch nieuwe func-
ties voor de automaten. De boorden, dassen,
veters en knoopjes, overhemden en bretels,
die men thans in zekere ondergrondsche in-
richtingen der stations kan koopen, zullen
straks automatisch, met opoffering van eeni
ge zilverstukken, te voorschijn kunnen wor
den gebracht.
Verschoten Hemelsblauw.
Sir Napier Shaw, een vermaard meteoro-
loog in dit land, heeft dezer dagen verteld,
dat de lucht haar blauw verliest. Hoe hij
het heeft kunnen waarnemen in een jaar, dat
slechts regenwoiken heeft gekend, is niet dui-
delijikmaar de mannen der wetenschap heb
ben scherper oogen dan de gewone bur
gers. Een verklacing uit zoo gezaghebbenden
mond dient men te aanivaarden. Het blauw
van de lucht is dus verschoten. Sir Napier's
verklarimg is, dat het verschijnsel moet wor
den toegeschreven aan sluiiers c'hemicalien of
waterdeeltjes, gevormd, misschien door vul-
cahische uitbarstingen. Achttien maanden
lang, zegt die geleerde, is de lucht bleek-
blauw geweest, over de geheele wereld. Zij.n
foto's vertellen dat 'n wolkachtige substantie,
die echter niet de samenstelling van wolken
heeft, den luchtkoepel bedekt; de substantie
heeft het effect van fijnien mist, maar niet
dicfat geinoeg om bij een wolkenlooze lucht
de helderheid van zon, maan en sterren te
doen afnemen. Sir Napier zoekt veiband
tusschen dit verschijnsel, het ongewoon
slechte weer en vulcanische uitbarstingen.
De jonge meteorologische geschiedenis leert
dat het weer altijd slecht is geweest in jaren
van drukke vulcanische werking op aarde.
Zoo gezegd zou er iets niet in den haak
zijn met de afcmosfeer. Daaraan schrijft men
ook toe de ongewoon veelvuldige p'heno-
menen, als vuurballen, meteoren en myste-
rieuse lkhtsclfijnsels, hier den laatsten tijd
waargenomen. De abnormaal hevige on-
weren en cyclonen in West-Europa Neder-
land weet er van mee te praten ziet hij ook
als gevolgen van een toestand in dten damp
kring van de aarde, die zich voorheen niet
heeft geopenbaard en waarvoor een aan-
nemelijke verklaring niet terstonid is te vin-,
den. De tint van de lucht deert ons op het
oogentblik niet. Wat men niet ziet, mist
men niet. Maar wij zullen zeker met onge-
wone belangstelling naar de lucht kijken
wanneer de looden wolken (indien zij nog
eens zoo vriendelijk wilien zijn) optrekken.
Indien de lucht dan werkel'ijk flets blijkt te
zijn,, zullen de diichters hun ad) ec tie ven en
vergelijikingen mtoeten gaan veranderen. En
als het verschijnsel permanent blijft, zullen
onze nazaten voor raadselachtige passages
in gedichten komen te staan en zich moeten
afvragen waarom een vroeger litterair tijd-
perk met zooveel ophef gewaagde van de
heerl'ijkheid van het blauw van een lucht, die
hoogstens op oververwaterd zakjesblauw
lijlkt.
ARRON DISS L ME NTS-R ECHTB AN'K
TE ALKMAAR.
(MEERVOODIGE STRAFKAMER).
Zitt'ing van Dinsdag 11 October.
Uitspraken vonge zitting.
Adries v. d. R., Hoom, gedetineerd, dlief-
stal, 6 maanden gevangenisstraf.
M. van W., Blokker, heling, nadere in-
structie.
Reindlert D., O.-Niedorp, heling, nadere
instructie.
Jan K., Heldler, Hooger beroepzaak, ont-
slag van rechtsvervoiging.
B artel V., Helder, Hooger beroepzaak,
vrijgesproken.
NIBUWE ZAKEN.
TEN UITVOERiLEGGING VOORW.
STRAF.
De harmonicaspeler A. die J., eigentlijk
genaamd Z., stond met gesloten dieuren te-
recht op grond dat hem ten uitvoering van
een voorwaardelijk hem opgelegde gevange
nisstraf dreigde.
HOOGE'R BEROEPZAAK.
Heden werd voortgezet de zaak tegen den
heer Fijke St., ondernemer van cafe Populair
te Alfcmaar, door het Kantongerecht te Alk-
maar veroordieeld ter zake het geven van
een openbare vermakelijkheid na gedane pu-
blicatie, zonder dat daartoe vergunning was
verleend. Het betrof hier een wedstrijd op
Home trainers. Gehoord werd die beer Kra-
pels, president van de in dit proces ter spra-
ke gebrachte sportvereeniging. Deze ver-
klaardle overeenlcomstig het verweer van dien
niet verschenen appellant.
Op grond van het koude seizoen was de
wedstrijd beneden in het lokaal, anders Werd
deze op de bovenzaal gegeven.
cies in de oogen viel, kon de kapitein duidelij-
ker zien dan tot nu toe en hij deed een vlug-
gen doodelijken stoot precies in de richting
van het hart van Garnache. Deze sprong ach
teruit toen het zwaard vlak bij zijn borst was;
een der handlangers volgde dit voorbeeld,
sprong een stap vooruit en strekte zijn gewa-
pende hand uit naar zijn vijand. Garnache
greep het lemmet bijna b., het gevest en richt-.
te het op de uitgestrekte keel van den man. Hij
raakte dezen vlak boven den Adamsappel en
met een akeligen gorgelenden kreet zonk hij
achterover in' dezelfde houdlng die hij voor
dten moorddadigen stoot had aangenomen.
In een oogwenk stond Garnache weer klaar.
Maar in minder dan geen tijd waagde Fortu
nio een tweeden aanval. Hij sloeg het lemmet
met zijn linkerhand af en sloeg met de punt
van zijn eigen degen den aanval van den an
deren huurling af. Toen sprong hij weer ach
teruit en kwam aldus op den drempel van de
zitkamer. Vlug ging hij1 'n achrede achteruit,
toen weer een. Hij stond nu op zwaartlengte
in de kamer en daar stond hij vast als een rots
en ontmoette Fortunio's zwaard, die hem de
kamer in gevolgd was. Maar Garnache stond
daar meer op zijn getnak. De ingang van de
kamer was smal. Twee mannen konden er niet
naast elfcaar door; want de eene zou de bewe-
gingen van den andere belemmeren. Als ze
een voor een kwamert, voelde hij het gevecht
wel tot den morgenstond te kunnen volhouden
ala er zoo lang mannen overbleven om hem
het hoofd te bieden.
Een woeste opgewondenheid beving hem, een
waanzinnige begeerte om te ladhen. Scher
men was zeker het vroolijkste spel dat ooit
Voorts werd gehoord de monteur Chr.
Mol, uit Bergen, secretaris-pennlngmeester
van de wielrennersdub „Onder'ling Genoe-
gen", welke leden den Home-trainers-wed-
strijdi hieldten. Ook dteze beweerde, in over-
eenstemming met de verklaring van den ap
pellant, dat niet 'n afzonderlijke annonce was
geplaatst, doch dat de aankondiging was
opgenomen in een andere advertentie van
dten heer Fijke St.
De officier noemde dte vermakelijkheid
tweeslachtig, zoowel sportief als amuse
ment kan deze wedistrijd genoemd worden.
Er werd ook vermakelijikheidsbelasting voor
betaald zoo goed als voor een voetbalmatch.
Spreker vorderdte derhalve bevestiging van
het Kantonrechterlijik vonnis.
ZEDENMISDRIJF.
De 23-jarige Friesche kousenventer Popke
te B. thans gedetineerd had zich op 30 Au
gustus te Hoorn schuldig gemaakt aan mis-
drijf, strafbaar gesteld bij artikel 242 Wet-
boek v. Strafrecht. Uiteraard werd deze zaak
buiten tegenwoordigheid van publiek benan-
deid. Mr. A. Prins opponeerde in dteze lang-
durige zaak als verdediger.
VERDUrSTERING VAN EEN AUTO.
De niet verschenen verdhchte Jacob K.
had in de maand April j.l. een automobiel,
'n Essex, die hij in z.g. buurkoop in zijn
bezit had, zonder vergunning van den eige-
naar of rechthebbende, geruild met een an-
dter merk auto, het eigendom van den chauf
feur Schaap te Schoorl, welke ruil was ge-
schied in het cafe van den heer Bakker te
Alkmaar. Schaap had 550 toegegeven en
aan dten verdachte uitbetaald.
Dat geld was door hem niet aan de maat
schappij aan wie die auto toebehoorde, afge-
dragen. Vol gens den expert was de geruilde
afgedragen Essex wel 1000 meer waard
dan de andtere.
Eisch 2 maanden gevangenisstraf.
HOOGER BEROEP VENTERS-
VERBOD.
De straatventer Dirk K., te Allkmaar, was
door dten Kantonrechter veroordeeld ter zake
het venten zonder vergunning in dte gemeen
te de Rijp. Hij was van het vonnis in hooger
beroep gegaan. Verdachte ventte destijds met
een poetsmiddel en werd gecalanceerd door
veldwachter van Kluijver, Hij was veroor
deeld tot 5 boete welke straf hem te hoog
voorkwam. Overigens erkende hij zich aan
het feit te hebben schuldig gemaakt.
Gevraagd werd bevestiging van het vonnis
door dien Kantonrechter gewezen.
POGING TOT DOODSLAG.
De 23-jarige arbeider Jan K., wonendle te
Enkhuizen, stond terecht voor het feit, dat hij
op een bouwwerk te Enkhuizen op 12 Aug.
den 38-jarigen opperman J. H. Schuitema-
ker, die in een goot, 3K M. boven den bega-
nen grond, zich bevond, ondter het uiten van
zware bedreigimgen naar benedbn te werpen,
welke voornemen werd verhinderd, omdiat het
Schuitemaker gelukte, zich vast te grijpen
aan een ijzeren staaf.
Verdachte zeidte, dat getuige hem en zijn
meisje en nog andtere meisjes met water nat
had gespoten. Hij was toen driftig geworden
en was naar boven gegaan, maar het was
niet zijn bedoeling geweest om getuige naar
beneden te werpen. Wel gaf hij toe vooraf
een paar steenen naar Schuitemaker te heb
ben geworpen. De verloofde van verdachte,
gehoord als getuige h dlecharge, zeide dat
Schuitemaker haar dikwerf lastig was.
De officier gaf toe dat getuige S. aanlei-
ding had gegeven en vorderde wegen® po
ging tot zware mishandeling 60 boete of
60 dagen hechtenia.
Mr. C. Bosman, verdediger van verdachte,
was uitgevonden. Hij stak zijn arm uit en
zijn wapen was aan een bliksemschicht gelijk
Ffet scheelde niet veel of hij had Fortunio's
hart geraakt. Maar nu riep hij al vechtende
Valerie te hulp. Hij had haar noodig om zijn
toebereidselen te maken voordat de anderen
kwamen.
„Zet uw kandelaar neer, mademoiselle"
vroeg hij, „op den schoorsteenmantel achter
mijn rug. Zet den anderen kandelaar daar
ook nee?'.
Vlug en toch half waanzinnig van angst,
levencfe als in een nachtmerrie, liep zij dade-
lijk weg om te doen wat hij verzocht, en nu
gaf het licht dat achter hem stond hem het
zelfde geringe voordeel over zijn tegenpartij
als daar straks. Op scherpen toon gaf hij zijn
verdere bevelen.
„Kunt u de tafel verzetten, mademoiselle?"
vroeg hij. „Probeer die hier naar toe te trek-
ken, naar dten muur links van mij, zoo didht
bij de deur als u kunt."
„Ik zal het probeeren" zei ze hijgend en we
der trachtte zij te doen wat haar verzocht
werd.Het was of haar ledemafen, die een
oogenblik te voren hun dienst schenen te wei-
geren, meer dan gewone kracht ontwikkclden
Zij snikte onwiliekeurig in haar hartsfochte-
lijken ijver om hem de hulp te verleenen waar-
toe zij met mogelijkheid in staat was. Als een
waanzinnige trok zii aan dte zware eikenhou-
ten tafel en begon die door de kamer te sleu-
ren zooals Garnache haar verzocht had. For-
tttrcio zien.de wat er gebeunde, en gissend Vat
het voornemen was van Garnache, trachtte
zich een weg te banen en in de kamer te ko
men. Maar Garnache was op zijn boede. Men
DE NED. FILM.
Ter vertooning op de Italiaansche scholen
heeft de Ver. „Nederland in den Vreemde"
naar zij ons mededeelt, een exemplaar van de
Nederlandsche film geschonken aan het mi-
nisterie van Onderwijs te Rome.
Eenzelfde film schonk de vereenignig, op
verzoek van onzen gezant te Washington,
aan een officieel bureau in Amerika, eveneene
ter vertooning voor de schooljeugd. Op ver
zoek van het ministerie van B uitenlandsche
Zaken werd een exemplaar van de film ,;Ne-
derland" geschonken aan het „Office cinema-
tographique d'enseignement et d'education
de la Region de Nord" te Rijssel.
EIGENAARDIGE MANIEREN.
Er heerschen in het waterschap „de Lin-
de" eigenaardige tcestanden, aldus wordt ui:
Weststellingwerf (Fr.) aan de Telg. gemeld.
Ongeveer 60 ingelanden, daartoe herhaal
delijk aangenaamd, blijven halsstarrig beta-
ling weigeren van de polderlasten.
Volgens hun oordeel is de aanslag vai
hunne perceelen te hoog.
Zij hebben de hulp van Ged. Staten inge-
roepen; een conferentie met afgevaardigdeti
en Provinciaal bestuur werd gehouden, maar
men heeft nog geen beslissing genomen.
Een ander eigenaardig verschijnsel is dit,
dat bij hoogen waterstand, ingelanden op
hun eigen houtje gingen zorgen voor water-
afvoer van hun eigen perceelen. Er worden
hoorde een scherp geluid van tegen elkaar
knarsend staal en eindelijk een luid klinkenden
slag. En Fortunio werd de wachtkamer weer
ingeworpen, waar hij in gesprongen was om
zijn hachje te redden.
Een oogenblik pauze; Garnache liet zijn
arm rusten totdat ze hem weer kwamen aan-
vallen. De kapitein riep hem van uit de wacht-
kamer een verzoek toe zich over te geven. Hij
beschouwde die vraag als een beleediging en
was een oogenblik woenden.
„Overgeven?" brulde hij. „Overgeven aan
jou, een moordenaar, een schavuit? Je kun)
mijn zwaard krijgen als je het komt halen.
maar je krijgt het in je keel."
Fortunio maakte zich nu ook boos en boog
het hoofd naar het oor van zijn metgezel om
hem een bevel te geven. Ten gevolge daarvan
was het nu dte huurling die naderde en een
uitval deed. Plotseling viel hij op zijn knieen
en over zijn hoofd heen ontmoette het zwaard
van Garnache plotseling dat van Fortunio
Het was een slimme streek en het kwam Gar
nache op dat oogenblik in't geheel niet te pas.
Maar met de verrassing kwam tevens de ver
klaring van wat de andere van plan was. Het
zwaard van den knielenden man moest Gar
nache in de ingewanden gestoken worden
Toen mademoiselle een kreet van schrik deed
hooren sprong Garnache ter zijde naar den
muur, waar hij gedekt was voor Fortunio's
wapen, hij keerde plotseling om en stak zijn
degen midden door het lichaam van den knie
lenden vent.
4 -j- Wordt vervolgd.
