Alkmaarsche Courant MARTIN'S VERJONGINGSKUUR. L,to,pS™"3tiL6-JGramff00Tu; FEUILLETON. 1927 No. 241 Honderd Regen en iwinxigsie jaargaftg. Donderda^ 13 October. zonderihgswetten, die hen het ieven Dijna Gandhi he eft hierop gereageerd met die onhoudbaar maken en voor hen wierp zich j non-cooperation Act, waarin hi] met alleen Gandhi al spoedig als verdtediger en leidter passieven weerstand predikt, maar ook aan op Hij hracht het zelfs zoo ver, dat hij deze Radio-hoekje Vrijdag 14 October Hilversum, 1060 M 12- Pohtieberich- #n 12 35—2 Lunchmuziek door net trio kr v d Hoek viool. J. Frank, cello. P. de -ipi, 57Orgelconcert door den heer Sforge Robert iAe St. Bavokerk te Haar lem 7 Mededeelingen van het V. PR- O.- r^h.reau 7 05 VPRO-cursus: Vrijzinmg ^roStantsche Levens- en Wereldbeschou- f^r T eider- Ds G. Horreus de Haas, 7wolle 2e deel: De strijd tegen dogmatisme Matenalisme. 7.45 Politieberichten. 8.10 —8.35 Lezing vanwege het onderwijsfonds voor de binnenvaart door den heer U. A. M. C van Kasteel uit Rotterdam: De assurantie en de bevrachting in de Binnenvaart (De schadeverzekering). Daarna concert door het A N. R. O.-orkest onder leiding van Nico Treen August Leopolder en Otto A. Graef, piamsten uit Miinchen. Vervolgens een po- Sr orkestconcert. 10.30 Persbenchten 10 30—12.— N. O. V. Populair-coneert door het N. O. V.-ensemble onder leiding van }°hDaventry, 1600 M. 1.20 Davent^-kwartet en solisten, bas, viool en piano. 12.50 Orgel concert 1.20—2.20 Orkestconcert. 3.20 Le zing: How reading and writing began. £05 Concert. 4.10 Schooluitzendmg. 5.05 Con cert 5 20 Causerie. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 ■Dansmuziek. 6.50 Tijds weerbencht en nieuws. 7.05 Orkestconcert. 7.20 B. B. C. muziekcritiek. 7.35 Pianosonates van Haydn ,7 45 Lezing: The art of the cinema. 8.05 Causerie over't programma. 8.2o Symphonic concert. Wagnerprogramma. Orkest en M Licette, sopraan. W. Widdop, tenor (om 9.20 onderbroken voor nieuwsbenchten). 10 55 Berichten. 10.45 Mr. Flotsam en Jetsam, hu- moristen. 10.55—11.20 Irene Scharrer pianoconcert. 11.20—12.20 Dansmuziek. Pariis Radio-Paris", 1750 M. 10.50— 11— Muziek. 12.50—2.10 Orkestconcert. 5.055.55 Dansmuziek. 8.5010.50 Geva rieerd programma. Orkest en solisten. Langenberg, 460 M., Miinster242 M. en Dortmund, 283 M. 12.30—1.50 Orkestcon cert. 3.55—4.20 Kinderuurtje. 4.20—5.20 Dansmuziek. 7.20 Madame Butterfly 10.20—10.50 Dansmuziek. K.onigswusterhausen, 1250 M. 2.20—7.05 Lezingen en lessen. 7.25 Macbeth", van Sha kespeare. 9 50 „Fr6hliche Zecher", Schubert, bas. Kermbach, orkest. Hamburg, 395 M. 3.35 Orkestconcert. Bizet. 6.20 Orkestconcert. 9.50 Actueele causerie Daarna dansmuziek tot 10.10. Brussel, 509 M. 5.20—6.20 Orkestconcert. 6 20 Esperanto. 8.20—10.20 „Requiem", Berlioz. Nlahafma Gandhi. Mevrouw C. J. M. G. schrijft ons: Indien wij hier een en ander mededeelen over die persoon en het streven van dezen zeer op den voorgrond tredenden Hindoe- leider gelieve men in aanmerking te nemen, dat wlj hiertoe geen ander materiaal hadden, dan eenige vluchtig meergescbreven aantee- keningen. In de School voor Wijsbegeerte te 'Amersfoort trad Zaterdiag en Zondag 1.1. voor de oursisten op Prof. Dr. Otto Strauss uit Kiel, van wiens interessante voordrachten dit een „leeken"-verslag is. Van Gandhi's jeugd werd ons met veel verteld, alleen dat zijn vader en grootvader reeds zeer geziene, met gezag bekleedb, mem 6chen waren. Gandhi zelf ging op zijn 19e jaar naar Engeland. Voor een Brahmaan is het gaan „over het zwarte water" reeds eene onderneming, die .■tegen de zeden imdruischt. In Engeland freert Gandhi eene universiteit bezocht en de rechtswetenschap bestudeerd. Hij vexwierf er zich vele en goedle vrienden. Toegerust met veel Westexsche wijsheid, keerde hij naar zijn land terug en beg on de recbtspraktijk uit te oefenen. Dit werd geen eucces en hit doorleefde een moeielijken tijd Door een Mohamedaansche firma werd hij naar Z.-Afrika, Natal, geroepen, om haar belangen te bepleiten en hier maakte hij ken- nis met het droevig lot der in Afrika wer- kende Hindoes. Hun aantal is zeer groot en men kan hunne werkkracht daar niet ont- beren, maar tegen hunne bliivende vestiging aldaar heef t men bezwaar, daar zij als kleine kooplieden en in andere beroepen als concur- renten worden gevreesd, en ongewenscht ge- acht. Voor deze menschen gelden allerlei uit passieve Hindoes, deze inerte massa bewoog tot een grootschen, demonstratieven optocht, waarin vrouwen en kinderen meeliepen. Gandhi, die in Engeland vele hoogstaande, liberale vrienden heeft, behield heel lang het vertrouwen in het „British Empirium". Toen hij weer teruggekeerd was in Britseh- _ndie liet hij niet na steeds weer de aandacht van de Engeische regeering te vestigen op misstanden. Altijd meende hiji, dat de En geische regeering bereid zou zijn, de belan gen van de inlandlsche bevolking te bevorde- ren, indien zij maar juist ingelicht werd. In 1885 werd er een nationaal congres gc- loudten, waarvan Gandhi alles verwachtte, maar dat hem slecbts teleurstellinigen bracht E'igenaardig is het, dat op dit congres uit- slui'tend Engelsch gesproken werd en moesd worden, omdat dit de eenige taal is, waarin de inlandsebe bevolking elkaar kan benade- ren. Er worden in Britsch-Indie ongeveer tweehonderd talera gesproken. De geheeie toe»iand hvert eigenaardige bezwaren op. De EngelsLhe regeering komt met een staf van hoogere ambtenaren naar Indie: de lageren recrutecrt zij uit de bevol king en sticht tot dat doel schoien, waar in de eerste plaats de Engeische taai wordt on> derwezea Ondeding is de kastemscheidin/g zeer groot en icomen de Hindoes^ geplaatst in ver- tcbillende betrekkhcgen in Engelschen dienst, soms tot e'lkaar in de zonderlingste verhou ding te staan. De hoogT^ anibtenaar za! vaak de diepste reverentie moeten betoonen aan een lageren, als deze tot een hoogere kaste behoort. In de treunigste positie verkeeren zij, die ■tot geen kaste behooren en die Prof. Strauss „die Unberiihrbaren" noemt. Dezen moeten steeds het geringste werk vernchten Hun positie is zoodanig, dat als een Brahmaan van hooge kaste een dergelijken .,Unberuhr- baren" tegen komt en diens schaduw valt op den Brahmaan, deze zich ijlings naar huis spoedt, een reinigingsbad neemt en schoone kleeren aantrekt. Een vriend van Professor Strauss had een Hindoe-iongen van teze „Unberuhrharen" in zijn dienst voor. het gc: ringste v/erk. Toen hij zag hoc intelligent hij was, liet hij hem ander werk doen, bv. „stofafnemeni in de eetkamer" met de bedoe- l'ing den jongen geleidelijk verdter te brengen. Na eenige dagen kwam de jongen met het verzoek: Och, Sahib, laat mij maar weer mijn gewone werk d'oen, miin vader en mijn grootvader hebben het ook altijd1 gedaan en dus za! het wel goed zijn. Natuurlijk was de jongen hier gestooten op heftigen wedterstandi hij zijne soortgenoo- ten, die niet wilden ,dat hij uit hun verband trad. Eene instelling, waartegen van Westersche zijde tegenwoordig heftig geageerd wordt, is die der kinderhuwelijken De meisjes worden vaak op 3 a 4-jarigen leeftijd uitgehuwelijkt aan een jongen van eenzelfde kaste. Het huwelijk wordt voltrok- ken, zoodra het meisje huwbaar is, dus onge veer op twaalfjarigen leeftijd. Wordt het kind-vrouwtje weduwe, dian is zij als het wa re uitgebanmen, men knipt haar dte haren af, zij moet 't geringste werk doen, mag zich niet ophouden met haar tijdgenootjeszij wordt „gedegradeerd" volgens onze begrvp- pen. Hertrouwen wordt niet geoorloofd en een hooger Brahmaan, in Engelschen dienst, die zijn. dcchter een '.weed-- uv ..•m aangaan, werd door zijne kastegenooten be- schouwd als iemand, die iets ongeloofelijks durfde bestaan en toen ook de tweede jonge echtgenoot kwam te sterven, zeide men na tuurlijk: ziedaar, wat er gebeurt, als men zondigt tegen de zeden en gewoonten van zijn volk. Wij keeren nu weer terug tot de persoon van Gandhi. Na een langdurig verblijf in Natal is hij dus naar zijn land teruggekeerd1 en blijlft daar cok na de teleurstellingen die hem het nationaal congres gebracht heeft. voor verbetering strijden. Het vertrouwen Engeland heeft hij1 langzamerhand verloren Het heeft ten eindle krachtiger te kunnen op- treden tegen die imheemsche bevolking een uitzonderingswet in werking gesteld, die de regeering in Indie het recht toekent de „poli- tisch Verdachtigen", zooals Prof. Strauss hen betitelt, gevangen te nemen. Dit heeft aanleid'ing gegeven tot verschillende misgre- pen, o.a. heeft men te Amritswar een groote mienigte Flindbes, die zich van niets bewust, bijeen gekomen waren, in een grooten tuin overva-Men en met machinegeweren beschO' ten. Hierbij werden honcerden Hindoes ge- dood en het eenige gevolg van de vurige pro- testen van Gandhi e. a. tegen d'it geweldda dig optrecfen was, dat men van Engeische zijde, door de z.g. Die-hards, dten generaa" die de actie ingezet had, een eeresabel aan- bood. cringt op het stichten van eigen schoien, waarin geen Engelsch onderwezen wordt. Tevens doet hij een beroep op die bevolking om alien buitenlandschen import te weren en alle Engeische onderscheidingen terug te geven. Uit politieke overwegingen heeft hij zich zelfs verbonden met de Mohamedanen en zich bereid verklaard hen te helpen in de Kalifaats-kwestie, maar volgens Prof. Strauss is een dergelijk samengaan uit den aard der zaak bijna niet mogelijk, daar de Hindoes niet mogen „schadigen", den Mo hamedanen daarentegen het zwaard heilig is. Natuurlijk heeft de passieve weerstand ge- leid tot bloedige onlusten en werd Gandhi gevangen genomen wegens opruiing. Prof. S. ziet in Gandhi dten ideeelen uto- pist, den wegbereider, over wien het thans levende geslacht zich eigenlijk nog geen juist oordteel kan vormen. Hij staat nog te veel in het leven, handelt bij tijden zoo, dat men een zekere dualiteit in hem meent te bespeuren, die cchter vaak het onvermijdelijk gevolg is van de tegenwoordige omstandighedten. Hij wenscht b.v. dte Eurcpeesche mellici te weren, die volgens hem de symptomen behandelen in plaats van naar de oozraak der sympto men te zoeken, maar dit heeft hem toch niet weerhouden zich tijdens zijn gevangenschap door een Europeeschen arts te laten behan- dteien. Zoo ziet hij1 een groot onheil voor Indie in de toenemende industrialiseering en mecha- niseering en wil hij h.v. het handweven weer invoeren (gedeeltelijk ook om dte buitenland- sche textiel-producten te kunnen missen en om de -bevolking tot geregelden arbeid te dvyingep). Dit neemt weer niet weg, dat hij zelf gebruik maakt van de spoorwegen om zich te verplaatsen. Hierin kan men eigenlijk niets anders zien dan dte gewoon-menschelij- ke conflicten, die ontstaan, als inen in alles consequent wil zijn en niet altijd kan zijn Gandhi zegt, dat zijn eigen geloof en het christelijk geloof even diep in zijn hart ge- wortteld zijn, maar het heeft bij groote aan- rakingspunten, die in iedere religie te vindten zijn, toch ook zoo veel verschilpunten dat een vermenging van beide niet wel denkbaar is. Een haat en een geloof zijn organisch ge- roeid en men kan moeieiij-k eenige gods- liensten vermengen en daaruit een nieuwen godsdienst opbouwen. Dat doet Prof. S. ook twij'felen aan de blijvende waarde van het Esperanto: Jede spraehe hat seine eigne Seele". Gandhi, wiens heele leven gewijd is aan wat hij als zijn taak ziet, heeft zich als van zelve ook tot de jongeren van zijn volk ge- wendi. Hij stichtte een soort kloosterschool, waarin hij jongelieden opleidt tot zijn volge- lingen. Als motto dient hier „Satyagraha- Asrama": vasthouden aan de waarheid. Men zou dit Instituut kunnen noemen: de School voor het Waarachtige Leven. De waarheid is een der eerste vereischten, om tot het ware leven te komen. Zoo wordt ons verteld van een Brahmaansch priester, die jongeliedten -inleidde in de leer en sltechts diegenen aannam, wier levensomstandighe- den hem bekend waren. Nu wenschte op zeke- ren dag een jongeling tot het ouderricht te worden toegelaten' en de priester vroeg hem „Wie was uw vader?" De jongeman ant- woorddte: „Wie mijne moeder was, kan ik u zeggen, zij heeft veel rondigezworven en mij op zekeren. dag gekregen, naar zij mij vertelde. Wie mijn vader is, weet ik niet. Daarop zeide de priester: „Daar gij de waar heid gezegd hebt, weet ik, tot wie gij behoort en ik neem u aan". Wordt vervolgd. Door Rafael Sabatini. lilt het Engelsch door C. M. G. d. W. 17) Hi} had dit alles werktuigelijk gedaan, meer itkior instinct dan door redeneering; en toen het gedaan was en de kans bepaald was ge- IteerQ, begreep hij haast niet hoe het gebeurd was. Het lijik van den man die hem aangevallen bad versperde den toegang tot de kamer ach- ter dat l'ijk stond Forhmio, hij durfde niet na- dlerhij te komen, want het zwaard dat hij niet Iron zien Garnache stond nog altijd vlak tegen den tpuur kon ook hem treffen. In dat achuilhoekje stond Garnache even tot adem te komen en hij glimlachte grimmig onder zijn knevel. Zoolang hij maar met een aaovaller te maken had, zag hij de noodzakte lijkheid1 niet in uit zulk een uitmuntende post- tie te wijjkeh. Valerie stond dicht bij hem, zij kunde met al haar gewicht tegen de tafel, die 4$ zoo ver geschoven had. Zij zag doodsbleek Jvoelde zich ellendig van den afschuw dien dbode man op den drempei haar inbozeip- de. Zij kon haar oogen niet afhouden van de roode vlek <fie zich langzaam over den vloer yerspreidde. _i «KiJk: er jiiet naar, mademoiselle" fluisterde Binmesiiaiiil DE PRIMAIRE WEGEN IN NOCRD-HOLLAND. Wat er verricht is. Ged. Staten hebben het tweedle verslag doen verschijnen van wat met betrekking tot den aanleg van wegen voor doorgaand v™ keer in het afgeloopen jaar is verricht. De opmetingen werden in het voorjaar van 1927 voortgezet. Zij omvatten: dien weg HoornAvenhornSchermerhorn, ter leng- te van 13 K.M.; den weg van de Sebermer- hornersloot tot den Purmerendterweg, lang 4 K.M.; den Purmerendterweg in de Beemster tusschen den- Oosthuizerweg en Purmerend, lang 7 K.M.; en den Bussumergnndweg en dte omgeving van 's-Graveland. Grondboringen zijn in den loop van dit jaar verricht voor de volgende trace's: Heemstedle—Hoofddorp—Aalsmeer; de Lie die—Schiphol—AmstelveenOuderkerk- Diemen; Diemerbrug—Luye Gat (het Zand- pad) De opnemingen voor de te oonwen brug- gen werden voortgezet voor het Zandpad "."an Diemerbrug tot het Luye Gat en voor de we gen de Liede— Schiphol—Amstelveen—Die m-en en neemstedte—Aalsmeer De ontwerpen voor de bruggen over den water-loop van het gemaal „de Parel" vau den drooggemaakten Vcenpoldter te Assen- delft, over de sluissloot nabij den watertoren te Assendelft en over het Kattegat ten Zui- den van den Westzanerzeedijk in Zaandain kwamen gereedi, terwijl die voor dte brug over de vaart tusschen de Poel en de sluts in de Koenekade nabij Amstelveen in bewer- king zijn. De op den Zaainlandschen Communicatle- weg en op dten provincialen weg Huigendijk- Ursem genomen proeven met weinig kostbare wegdtekken hebben ook in het afgeloopen jaar goedte resultaten cpgeleverd, zoodat verwacht mag worden, dat aaarvan met succes gebruik gemaakt zal kunnen worden bij den aanleg der primaire wegen. De in den loop van het vorige jaar opge- meten trace's zijn in den afgeloopen winter en in het voorjaar van 1927 voor het groot- ste gedteelte in kaart gebracht, zoodat thans over volledige teekemngen wordt beschikt van de volgende trace's: het Zandpad van Diemerbrug tot bet Luye Gatde weg van de Hembrug door dte Zaanstreek naar den Rijks- straatweg Haarlem-— Alkmaar; de weg Bui- tenhuizenstation Koog ZaandijkPur merend; de LiedeSchipholAmstelveen Rijksweg Diemen; HeemstedeAalsmeer; AmsterdamUithoorn Enkele wijzlgingen. In enkele trace's van wegen, die tot het plan van December 1925 behooren, zijn wij- zigingan aangebracht. Omtrent de vraag, of de weg dloor de Zaanstreek naar Alkmaar te Limmen dan wel te Castricum op den Rijksstraatweg HaarlemAlkmaar zal u-itkomen, konden Ged. Staten nog geen definitieve beslissing nemen omdat de gemeen-te Castricum zich nog met bereid verklaard heeft, dten Bra- kersweg voor hare rekening met de eischen van het te verwachten verkeer in overeenstem- ming te brengen. Een definitief besluit kon dte gemeenteraad niet nemen, voordat hij weet op welke bijdrage, uit het wegenfonds of uit andere middtelen verkregen, hij voor het ge- noemde doel zal mogen rekenen. De voort- gang der werkzaamheden voor den aanleg van den weg door de Zaanstreek maakt thans echter het nemen eener beslissing om trent het punt van aansluiting op dten Rijks weg Haarlem—Alkmaar urgent en Ged. Sta ten hopen dan ook, dat het overleg te dezer zake spoedig Jot een definitief resultaat zal leiden. Het Rijksplan. In de provinciate plannen ten aanzien van de wegverb-ct-eringen m-oesten verdter nog wijzigen worden aangebracht in verband met het bij Kon. besluit van 4 Juni 1927 vastgestelde Rijkswegenplan in den zin van de Wegenbelastingwet. Op dat plan komt on der meer voor een weg van Amsterdam naar Hoorn, in welke richtulg ook een weg was opgenomen in het in de vergadering der Sta ten van 2 December 1925 vastgestelde plan van provinciate wegen. Voorts zijn in het rijksplan nog opgenomen een weg van Hoorn naar Medemblik en een van Oud-e Sluis naar Van EwijtksluU, in verband waarmedie dte provinciate wegen, die beoogden een gelijke verbinding tot stand te brengen, zijn komen te vervallen. In het ontwerp-Rijkswegenplan, dat aan Ged. Staten in den loop van het vorige jaar ter kennisneming was toegezonden, kwam ook voor de weg van de Hembrug door de Zaan streek naar dten Rijksweg Alkmaar—Fiaar- lem. In het feit, dat" die weg uit het dtefinitieve ve plan is weggelaten, hebben Ged. Staten aanteiding gevonden zich andermaal tot den minister van Waterstaat te wend en met het verzoek, voor dezen weg, behalve het aan- deel uit de Rijkswegenbelasting, een extra bijdrage uit's Rijks kas te mogen ontvangen, zulks in verband met het feit, dat de minister had med-egedeeld, dat na de totstandkoming van de wegenbelastingwet subsidie voor aanleg en verbetering van provinciate wegen, voorkomende in het Provinciate wegen-plan, niet dan onder zeer bijzondere omsiandig heden zou worden verkend en die zeer bij zondere omstandighedten naar dte meening van Ged. Staten in dit geval ongetwijfeld aanwezig zijn. Op dit schrijven is nog geen antwoord van den minister ingekomen. Rijkswegen door de provinces uit te voeren. Zooals door den Minister van Waterstaat is medegedeeld, ligt het in de bedoeling, cte bestaande Rijkswegen in de komende vijf ja- ren van een goede verharding te voorzien en eeret daarna over te gaan tot den aanleg van nteuwe in het Rijkswegenplan opgeno men, verbindingen. In die omstandigheid hebben Ged. Staten aanleiding gevonden rich tot den minister van Waterstaat te wen den met de bereidverklaring een tweetal, daarvoor naar hun oordeel in het bijzonder in aanmerking komende wegen, te weten dien WEET GIJ DIT WEL? adverteert in de ALRMflflRSCHE COURRNTI van Amsterdam over Uithoorn in de rich ting Rotterdam en den weg AmsterdamFloorn —Medemblik, die zoowel op het eerste pro vinciate wegenplan als op het Rijkswegen plan voorkwamen, ten einde de totstandko ming van een behoorlijk wegennet zooveel mogelijk te bevorderen, door de provincie te doen aanleggen, onder voorwaarde, dat de kosten, welke de provincie dientiengevolge zou hebben te maken, haar door het rijk vol- iedig zouden worden- vergoed. Naar aanteiding van die bereidverklaring heeft de minister medegedeeld, dat er bij hem geen bezwaar tegen bestaat, oat de provincie aanstonds den aanleg dier wegen ter hand neemt, mits de plannen voor den aanleg te voren- door hem zouden zijn goedgekeurd en de uitvoering zou geschieden onder toezicht van den Rijkswaterstaat. t Op het eind van 1926 heeft de hoofdinge- nieur-directeur van den Provincialen Water staat zich andermaal tot de besturen van de gteineenten in de Zaanstreek gewend met het verzoek medtewerking te verleenen aan de totstandkoming van den weg door de Zaan- streek De Raad van Zaandam besloot gedurende 40 jaren eene bijdrage aan de provincie te geven, overttenkomer.de met een bedrag in- eens van 100.000, als bijdrage van de ge- meetite in de kosten van de benoodigde gron- den. Aangezien het niet zeker is, dat in alle gemeenten waardoor de weg zal komen te loopen, d-e terreinen bij minnelijke schikking zuilen kunnen worden verkregen, zal niette- ■min aan den minister van Bin-nenlandsche Zak-cn en Landbouw worden verzocht te be vorderen, dat bij de wet het algemeen nut der onteigening van die terreinen wordt ver klaard. Voor zoover de wegen in den Haarlemmer- meerpolder betreft heeft het overleg met het bestuur van dien polder er toe geleid, dat hoofdingelanden besl-oten hebben de helft van de kosten van aankoop van de terreinen en gebouwen, die noodig zijn voor de ver- breeding van dten Spaarnwoudterdwarsweg en den Kruisweg, voor rekening van den folder te nemen. Het gemeentebestuur van Nieuwer-Amstel stelt prijs op eene spoedige totstandko ming van den weg van Schiphol naar Ouderkerk. In verband daarmed'e zijn dte desbetreffende plannen nader uitgewerkt. Voor dten aanleg van het wegvak tusschen den Zaandammenveg en den watertoren, zal het grondwerk nog in dit jaar kunnen wor sen aanbesteed. De uitvoering. Resumeerc-nde kan worden geconstateerd, dat door den aanleg van dten weg nabij Schiphol de uitvoering van het provinciate wegenplan is aangevangen, terwijl de tech- niteche en administratieve voorbereidingen overigens zoo ver gevorderd zijn, dat binnen enkele maanden het werk op verschillende punten in uitvoering zal kunnen zijn en wel op de volgende trajecten: Spaanwouder- dwarsweg; Schiphol—Ouderkerk; Uiter- meer—Luye Gat; Zaandammerweg—Water toren bij 'Assendelft; Hembrug—Koog aar de Zaan. PROVINCIALE STATEN VAN NOORD-HOLLAND. Verschenen is.de rekening der prov. inkom- sten en uitgaven over 1925. Het totaal be drag der inkomsten is 43.063.992, dat der uitgaven 42.830.437, zoodat het batig sal- do f 233.535 bedraagt. Garnache smeekend. „Wees dapper kind; doe uw best dapper te zijn." Zij trachtte zich zelve moed in te sprekeu en met inspanning wendde zij de oogen af van dat afsch'uwelijke en vestigde ze op het kalme, stoutmoedige gezicht van Garnache. Het ge- zicht van zijn rustige oplettende oogen, zijn glimladienden mond, schenen haar zenuwen weder te stalen. „Ik heb de tafel vast, mijnheer" zei ze. ,,1 kan hem niet dichter bij d-en muur krijgen Hij begreep dat dat niet was uit gebrek aan moed of aan kracht, maar omdat ae tafel nu stond waar hij' haar verzocht had. Hij gaf haar een wenk uit den weg te gaan en toen zij dit gedaan had, sprong hjj vlug op zij en greep de tafel, terwijl hij zijn zwaard bleef vast houden met zijn twee voorvingers. Hij had het zware meubel halverwegen voor de deur gezet voordat Fortunio zijn plan be- grepen had. Dadelij'k trachtte dte kapitein er zijn voordeel mee te doen, denkende dat hij Garnache onverwachts kon treffen. Maar hij had zijn neus nog niet bij den deurpost ver- toond of het zwaard van Garnache flikkerde vooir zijn oogen eii dfeef hem achteruit met een bloedige groef in zijn wang. „pas op, mijnhecr dte kapitein" zei Garna che spotfend. „Als n een streep verdter geko men was zou het met u gedaan geweesf zijn. Daar hoorde men voetjtappen op <te trap- pen-; Garnache zette zijn verdeefegi ngswerk voort en wierp de tafel dwars door (te open deur. Nu had hij een oogenblik rust, want doer Fortuaio's wond' ofschoon niet erhstig was het niet waarschijnlijk dat hij weer zou beginnen voordat de anderen er waren. En terwijl de anderen naderden, terwijl hun stem- men duidelijker werden en eindelijk hun stap weerklonk op den houten vloer van de wacht- weigerd hebben den wensch van Manus te vervU'llen. Maar even zek-er was zij, dat zij niet geweigerd zou hebben indien hij haar als belooning voor haar toestemming be- lcofd had het leven van Garnache te sparen, kamer had Garnache een stoel onder de tafel dat zij onherroepelijik verloren achtte. geworpen om zich te beschexmen tegen een l"~" aanval van ben-eden, terwijl hij een anderen stoel boven op de tafel zette om de barricade eenigszins te versterken. Valterde keek in doodsanigst toe, tegen den muur geleundi -met de handen op de borst, alsof zij het iuide kloppen van haar hart wilde smoren. Toch werd haa-r angst getem- -pe-rd door een groote verbazing en bewon- d-ering voor dezen man, die met zulke kaltae oogen en glimlachende lippen dien vreese- lijken toesta-nd in het aaogezicht zien kon en toch moest een gewisse dood hem wachten voor hij misschieu slechts eenige minuteni •ouder was. Eni zij stride rich hem voor met wonden bedekt, badende in zijn bloed, leven- ioos, zijn dapperheid voor altijd verdwenen en dat alles ter willte van haar. Omdat zij nieitig, onwaardig wezen niet wou frou- wen, zooals zij wenschten, voor haar alleen, was die ridderlijike schoone ziri verdf even uit het krachtige lichaam. Zij was bitter bediroefd en begon weer hevig te snikken, evenais zoo straks. Zij had geweigerd met Marius te trouwen, zij wist Immers dat Fforimonds leven gespaard zou worden want voordat Marius hem koa berea- ken zou zij haar verloofde waarschuwen. En al was dit niet zoo geweest zij zou toch ge-. Plotseling wer-d zij in haar overpeinzin- gen gestoord door zijn rustige, kalmeerende stem: „Houdt u bedaard, mademoiselle, alles is nog lang niet verloren". Zij dacht dat hij dii.t alleen zei om haar te troosten; zij kon de werking van zijn oorlog- zuchtigen aard niet volgen, zijn gediachte was immers geheel geconcentreeid op het werk van dat oogenblik en hij dacht of be- kommerde z-i-ch weinig om wat ex later ge- beuren zou. Toch -deed zij haar best haar sn-ikken te bedwingen. Zij wi-l-de dapper zijn, al was het alleen om rich de kameraadschap en de vriendschap waardiig te toonen van zulk een dapper man. Tusschen de barricade door tuurde hij M de kamer om te zien welke frissche tegeni- st-anders hij tegenover zich zou zien en was bepaald1 verbaasd1 maar vier mannert bij For tunio te ziten etaafl, terwijl hij achter hen, meer in't donker een vrouw meende te on- dteTsCheiden en naast haar een anderen man, een idein dik mannetje. Hij bedacht hoe laat het was en dte om standigheid dat de meeste huurlingen op dit uur te bed lagen; daarin moest de verkla- ring gezocht worden dat de versterking niet waSf De vrouw kwam meer vooruit, en hij zag, zooals hij wel vermoed had, de douaiiriere in eigen persoon. Toen de dikke geda-ante naast haar meer in het licht kwam van uit de deur die door Garnache verdedigd werd, v-ertoon- den zich de gelaatstrekken van mijnheer de Tressan. Indien er nog eenige twijfel had be staan omtrent de trouw en oprechtheid van den Sentechal, dan was die twijfel nu wegge- nomen. Maar nu uitte de douairiere plotseling een kreet van angst. Zij had Marius zien liggen -en Hep ijliqgs naar hem toe. Tressan liep haar spoedig ach-terna, samen nam-en zij den jongeling op en hieipen hem op een stoel, en daar zat hij nu en s'treek zich over zijn voor- hoofd dat hem zeker veel pijn deed. Het was duidelijik dat hij bijkwam, waaruit Garnache tot zijn spijit moest opmaken dat zijn slag niet hard genoeg geweest was. De markiez-in wendde zich tot Fortunio, die bij haar was gekomen en haar oogen schoten vuur over iets dat hij haar meded-eelde. „Garnache?" hoorde deze haar zeggen en hi} zag hoe Fortunio met zijn duim wees in dte richting der barricade. Zij scheen haar zoon te vergeten; zij ifep piotieiihg mar den in gang der kamer c keek naar de krachtige gestalte van Gnp- rtache, die slechts flauw zichtbaar was dot"*; den stapei meubels die hem tot aan zijn borst beschermdten. Zij sprak geen woord tot den man. Maar stond hem een oogenblik aan te zien met samengeperste lippen en een wit verschrikt boos gezicht. En toen: 'Wordt yervolgd). Een zaak, die geregeld adverteert zal meer defend raken en meer nteuwe Klanten Hrligen, dan een zaaK, die niet adverteert en al leen maar steunt op vroegere connect ties en ouden Wilt ge In Alkmaar en omstreken steeds meer oekend worden, meer de aandacht trekken, dan kunnen we U slechts dien eenen goeden raad geven:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 5