Alkmaarsche Courant
MARTIN'S VERJONGINGSKUUR.
L,to,pS™"3tiL6-JGramff00Tu;
FEUILLETON.
1927
No. 241
Honderd Regen en iwinxigsie jaargaftg.
Donderda^ 13 October.
zonderihgswetten, die hen het ieven Dijna Gandhi he eft hierop gereageerd met die
onhoudbaar maken en voor hen wierp zich j non-cooperation Act, waarin hi] met alleen
Gandhi al spoedig als verdtediger en leidter passieven weerstand predikt, maar ook aan
op Hij hracht het zelfs zoo ver, dat hij deze
Radio-hoekje
Vrijdag 14 October
Hilversum, 1060 M 12- Pohtieberich-
#n 12 35—2 Lunchmuziek door net trio
kr v d Hoek viool. J. Frank, cello. P. de
-ipi, 57Orgelconcert door den heer
Sforge Robert iAe St. Bavokerk te Haar
lem 7 Mededeelingen van het V. PR- O.-
r^h.reau 7 05 VPRO-cursus: Vrijzinmg
^roStantsche Levens- en Wereldbeschou-
f^r T eider- Ds G. Horreus de Haas,
7wolle 2e deel: De strijd tegen dogmatisme
Matenalisme. 7.45 Politieberichten. 8.10
—8.35 Lezing vanwege het onderwijsfonds
voor de binnenvaart door den heer U. A. M.
C van Kasteel uit Rotterdam: De assurantie
en de bevrachting in de Binnenvaart (De
schadeverzekering). Daarna concert door het
A N. R. O.-orkest onder leiding van Nico
Treen August Leopolder en Otto A. Graef,
piamsten uit Miinchen. Vervolgens een po-
Sr orkestconcert. 10.30 Persbenchten
10 30—12.— N. O. V. Populair-coneert door
het N. O. V.-ensemble onder leiding van
}°hDaventry, 1600 M. 1.20 Davent^-kwartet
en solisten, bas, viool en piano. 12.50 Orgel
concert 1.20—2.20 Orkestconcert. 3.20 Le
zing: How reading and writing began. £05
Concert. 4.10 Schooluitzendmg. 5.05 Con
cert 5 20 Causerie. 5.35 Kinderuurtje. 6.20
■Dansmuziek. 6.50 Tijds weerbencht en
nieuws. 7.05 Orkestconcert. 7.20 B. B. C.
muziekcritiek. 7.35 Pianosonates van Haydn
,7 45 Lezing: The art of the cinema. 8.05
Causerie over't programma. 8.2o Symphonic
concert. Wagnerprogramma. Orkest en M
Licette, sopraan. W. Widdop, tenor (om 9.20
onderbroken voor nieuwsbenchten). 10 55
Berichten. 10.45 Mr. Flotsam en Jetsam, hu-
moristen. 10.55—11.20 Irene Scharrer
pianoconcert. 11.20—12.20 Dansmuziek.
Pariis Radio-Paris", 1750 M. 10.50—
11— Muziek. 12.50—2.10 Orkestconcert.
5.055.55 Dansmuziek. 8.5010.50 Geva
rieerd programma. Orkest en solisten.
Langenberg, 460 M., Miinster242 M. en
Dortmund, 283 M. 12.30—1.50 Orkestcon
cert. 3.55—4.20 Kinderuurtje. 4.20—5.20
Dansmuziek. 7.20 Madame Butterfly
10.20—10.50 Dansmuziek.
K.onigswusterhausen, 1250 M. 2.20—7.05
Lezingen en lessen. 7.25 Macbeth", van Sha
kespeare. 9 50 „Fr6hliche Zecher", Schubert,
bas. Kermbach, orkest.
Hamburg, 395 M. 3.35 Orkestconcert.
Bizet. 6.20 Orkestconcert. 9.50 Actueele
causerie Daarna dansmuziek tot 10.10.
Brussel, 509 M. 5.20—6.20 Orkestconcert.
6 20 Esperanto. 8.20—10.20 „Requiem",
Berlioz.
Nlahafma Gandhi.
Mevrouw C. J. M. G. schrijft ons:
Indien wij hier een en ander mededeelen
over die persoon en het streven van dezen
zeer op den voorgrond tredenden Hindoe-
leider gelieve men in aanmerking te nemen,
dat wlj hiertoe geen ander materiaal hadden,
dan eenige vluchtig meergescbreven aantee-
keningen. In de School voor Wijsbegeerte te
'Amersfoort trad Zaterdiag en Zondag 1.1.
voor de oursisten op Prof. Dr. Otto Strauss
uit Kiel, van wiens interessante voordrachten
dit een „leeken"-verslag is.
Van Gandhi's jeugd werd ons met veel
verteld, alleen dat zijn vader en grootvader
reeds zeer geziene, met gezag bekleedb, mem
6chen waren.
Gandhi zelf ging op zijn 19e jaar naar
Engeland.
Voor een Brahmaan is het gaan „over het
zwarte water" reeds eene onderneming, die
.■tegen de zeden imdruischt. In Engeland freert
Gandhi eene universiteit bezocht en de
rechtswetenschap bestudeerd. Hij vexwierf er
zich vele en goedle vrienden.
Toegerust met veel Westexsche wijsheid,
keerde hij naar zijn land terug en beg on de
recbtspraktijk uit te oefenen. Dit werd geen
eucces en hit doorleefde een moeielijken tijd
Door een Mohamedaansche firma werd hij
naar Z.-Afrika, Natal, geroepen, om haar
belangen te bepleiten en hier maakte hij ken-
nis met het droevig lot der in Afrika wer-
kende Hindoes. Hun aantal is zeer groot en
men kan hunne werkkracht daar niet ont-
beren, maar tegen hunne bliivende vestiging
aldaar heef t men bezwaar, daar zij als kleine
kooplieden en in andere beroepen als concur-
renten worden gevreesd, en ongewenscht ge-
acht. Voor deze menschen gelden allerlei uit
passieve Hindoes, deze inerte massa bewoog
tot een grootschen, demonstratieven optocht,
waarin vrouwen en kinderen meeliepen.
Gandhi, die in Engeland vele hoogstaande,
liberale vrienden heeft, behield heel lang het
vertrouwen in het „British Empirium".
Toen hij weer teruggekeerd was in Britseh-
_ndie liet hij niet na steeds weer de aandacht
van de Engeische regeering te vestigen op
misstanden. Altijd meende hiji, dat de En
geische regeering bereid zou zijn, de belan
gen van de inlandlsche bevolking te bevorde-
ren, indien zij maar juist ingelicht werd.
In 1885 werd er een nationaal congres gc-
loudten, waarvan Gandhi alles verwachtte,
maar dat hem slecbts teleurstellinigen bracht
E'igenaardig is het, dat op dit congres uit-
slui'tend Engelsch gesproken werd en moesd
worden, omdat dit de eenige taal is, waarin
de inlandsebe bevolking elkaar kan benade-
ren. Er worden in Britsch-Indie ongeveer
tweehonderd talera gesproken.
De geheeie toe»iand hvert eigenaardige
bezwaren op. De EngelsLhe regeering komt
met een staf van hoogere ambtenaren naar
Indie: de lageren recrutecrt zij uit de bevol
king en sticht tot dat doel schoien, waar in
de eerste plaats de Engeische taai wordt on>
derwezea
Ondeding is de kastemscheidin/g zeer
groot en icomen de Hindoes^ geplaatst in ver-
tcbillende betrekkhcgen in Engelschen dienst,
soms tot e'lkaar in de zonderlingste verhou
ding te staan. De hoogT^ anibtenaar za!
vaak de diepste reverentie moeten betoonen
aan een lageren, als deze tot een hoogere
kaste behoort.
In de treunigste positie verkeeren zij, die
■tot geen kaste behooren en die Prof. Strauss
„die Unberiihrbaren" noemt. Dezen moeten
steeds het geringste werk vernchten Hun
positie is zoodanig, dat als een Brahmaan
van hooge kaste een dergelijken .,Unberuhr-
baren" tegen komt en diens schaduw valt op
den Brahmaan, deze zich ijlings naar huis
spoedt, een reinigingsbad neemt en schoone
kleeren aantrekt. Een vriend van Professor
Strauss had een Hindoe-iongen van teze
„Unberuhrharen" in zijn dienst voor. het gc:
ringste v/erk. Toen hij zag hoc intelligent hij
was, liet hij hem ander werk doen, bv.
„stofafnemeni in de eetkamer" met de bedoe-
l'ing den jongen geleidelijk verdter te brengen.
Na eenige dagen kwam de jongen met het
verzoek: Och, Sahib, laat mij maar weer
mijn gewone werk d'oen, miin vader en mijn
grootvader hebben het ook altijd1 gedaan en
dus za! het wel goed zijn.
Natuurlijk was de jongen hier gestooten
op heftigen wedterstandi hij zijne soortgenoo-
ten, die niet wilden ,dat hij uit hun verband
trad.
Eene instelling, waartegen van Westersche
zijde tegenwoordig heftig geageerd wordt, is
die der kinderhuwelijken
De meisjes worden vaak op 3 a 4-jarigen
leeftijd uitgehuwelijkt aan een jongen van
eenzelfde kaste. Het huwelijk wordt voltrok-
ken, zoodra het meisje huwbaar is, dus onge
veer op twaalfjarigen leeftijd. Wordt het
kind-vrouwtje weduwe, dian is zij als het wa
re uitgebanmen, men knipt haar dte haren af,
zij moet 't geringste werk doen, mag zich
niet ophouden met haar tijdgenootjeszij
wordt „gedegradeerd" volgens onze begrvp-
pen. Hertrouwen wordt niet geoorloofd en
een hooger Brahmaan, in Engelschen dienst,
die zijn. dcchter een '.weed-- uv ..•m
aangaan, werd door zijne kastegenooten be-
schouwd als iemand, die iets ongeloofelijks
durfde bestaan en toen ook de tweede jonge
echtgenoot kwam te sterven, zeide men na
tuurlijk: ziedaar, wat er gebeurt, als men
zondigt tegen de zeden en gewoonten van
zijn volk.
Wij keeren nu weer terug tot de persoon
van Gandhi. Na een langdurig verblijf in
Natal is hij dus naar zijn land teruggekeerd1
en blijlft daar cok na de teleurstellingen die
hem het nationaal congres gebracht heeft.
voor verbetering strijden. Het vertrouwen
Engeland heeft hij1 langzamerhand verloren
Het heeft ten eindle krachtiger te kunnen op-
treden tegen die imheemsche bevolking een
uitzonderingswet in werking gesteld, die de
regeering in Indie het recht toekent de „poli-
tisch Verdachtigen", zooals Prof. Strauss
hen betitelt, gevangen te nemen. Dit heeft
aanleid'ing gegeven tot verschillende misgre-
pen, o.a. heeft men te Amritswar een groote
mienigte Flindbes, die zich van niets bewust,
bijeen gekomen waren, in een grooten tuin
overva-Men en met machinegeweren beschO'
ten. Hierbij werden honcerden Hindoes ge-
dood en het eenige gevolg van de vurige pro-
testen van Gandhi e. a. tegen d'it geweldda
dig optrecfen was, dat men van Engeische
zijde, door de z.g. Die-hards, dten generaa"
die de actie ingezet had, een eeresabel aan-
bood.
cringt op het stichten van eigen schoien,
waarin geen Engelsch onderwezen wordt.
Tevens doet hij een beroep op die bevolking
om alien buitenlandschen import te weren en
alle Engeische onderscheidingen terug te
geven. Uit politieke overwegingen heeft hij
zich zelfs verbonden met de Mohamedanen
en zich bereid verklaard hen te helpen in de
Kalifaats-kwestie, maar volgens Prof.
Strauss is een dergelijk samengaan uit den
aard der zaak bijna niet mogelijk, daar de
Hindoes niet mogen „schadigen", den Mo
hamedanen daarentegen het zwaard heilig is.
Natuurlijk heeft de passieve weerstand ge-
leid tot bloedige onlusten en werd Gandhi
gevangen genomen wegens opruiing.
Prof. S. ziet in Gandhi dten ideeelen uto-
pist, den wegbereider, over wien het thans
levende geslacht zich eigenlijk nog geen juist
oordteel kan vormen. Hij staat nog te veel in
het leven, handelt bij tijden zoo, dat men een
zekere dualiteit in hem meent te bespeuren,
die cchter vaak het onvermijdelijk gevolg is
van de tegenwoordige omstandighedten. Hij
wenscht b.v. dte Eurcpeesche mellici te weren,
die volgens hem de symptomen behandelen
in plaats van naar de oozraak der sympto
men te zoeken, maar dit heeft hem toch niet
weerhouden zich tijdens zijn gevangenschap
door een Europeeschen arts te laten behan-
dteien.
Zoo ziet hij1 een groot onheil voor Indie in
de toenemende industrialiseering en mecha-
niseering en wil hij h.v. het handweven weer
invoeren (gedeeltelijk ook om dte buitenland-
sche textiel-producten te kunnen missen en
om de -bevolking tot geregelden arbeid te
dvyingep). Dit neemt weer niet weg, dat hij
zelf gebruik maakt van de spoorwegen om
zich te verplaatsen. Hierin kan men eigenlijk
niets anders zien dan dte gewoon-menschelij-
ke conflicten, die ontstaan, als inen in alles
consequent wil zijn en niet altijd kan zijn
Gandhi zegt, dat zijn eigen geloof en het
christelijk geloof even diep in zijn hart ge-
wortteld zijn, maar het heeft bij groote aan-
rakingspunten, die in iedere religie te vindten
zijn, toch ook zoo veel verschilpunten dat een
vermenging van beide niet wel denkbaar is.
Een haat en een geloof zijn organisch ge-
roeid en men kan moeieiij-k eenige gods-
liensten vermengen en daaruit een nieuwen
godsdienst opbouwen.
Dat doet Prof. S. ook twij'felen aan de
blijvende waarde van het Esperanto: Jede
spraehe hat seine eigne Seele".
Gandhi, wiens heele leven gewijd is aan
wat hij als zijn taak ziet, heeft zich als van
zelve ook tot de jongeren van zijn volk ge-
wendi. Hij stichtte een soort kloosterschool,
waarin hij jongelieden opleidt tot zijn volge-
lingen. Als motto dient hier „Satyagraha-
Asrama": vasthouden aan de waarheid. Men
zou dit Instituut kunnen noemen: de School
voor het Waarachtige Leven.
De waarheid is een der eerste vereischten,
om tot het ware leven te komen. Zoo wordt
ons verteld van een Brahmaansch priester,
die jongeliedten -inleidde in de leer en sltechts
diegenen aannam, wier levensomstandighe-
den hem bekend waren. Nu wenschte op zeke-
ren dag een jongeling tot het ouderricht te
worden toegelaten' en de priester vroeg hem
„Wie was uw vader?" De jongeman ant-
woorddte: „Wie mijne moeder was, kan ik
u zeggen, zij heeft veel rondigezworven en
mij op zekeren. dag gekregen, naar zij mij
vertelde. Wie mijn vader is, weet ik niet.
Daarop zeide de priester: „Daar gij de waar
heid gezegd hebt, weet ik, tot wie gij behoort
en ik neem u aan".
Wordt vervolgd.
Door Rafael Sabatini.
lilt het Engelsch door C. M. G. d.
W.
17)
Hi} had dit alles werktuigelijk gedaan, meer
itkior instinct dan door redeneering; en toen
het gedaan was en de kans bepaald was ge-
IteerQ, begreep hij haast niet hoe het gebeurd
was.
Het lijik van den man die hem aangevallen
bad versperde den toegang tot de kamer ach-
ter dat l'ijk stond Forhmio, hij durfde niet na-
dlerhij te komen, want het zwaard dat hij niet
Iron zien Garnache stond nog altijd vlak
tegen den tpuur kon ook hem treffen.
In dat achuilhoekje stond Garnache even
tot adem te komen en hij glimlachte grimmig
onder zijn knevel. Zoolang hij maar met een
aaovaller te maken had, zag hij de noodzakte
lijkheid1 niet in uit zulk een uitmuntende post-
tie te wijjkeh. Valerie stond dicht bij hem, zij
kunde met al haar gewicht tegen de tafel, die
4$ zoo ver geschoven had. Zij zag doodsbleek
Jvoelde zich ellendig van den afschuw dien
dbode man op den drempei haar inbozeip-
de. Zij kon haar oogen niet afhouden van de
roode vlek <fie zich langzaam over den vloer
yerspreidde.
_i «KiJk: er jiiet naar, mademoiselle" fluisterde
Binmesiiaiiil
DE PRIMAIRE WEGEN IN
NOCRD-HOLLAND.
Wat er verricht is.
Ged. Staten hebben het tweedle verslag
doen verschijnen van wat met betrekking tot
den aanleg van wegen voor doorgaand v™
keer in het afgeloopen jaar is verricht.
De opmetingen werden in het voorjaar van
1927 voortgezet. Zij omvatten: dien weg
HoornAvenhornSchermerhorn, ter leng-
te van 13 K.M.; den weg van de Sebermer-
hornersloot tot den Purmerendterweg, lang
4 K.M.; den Purmerendterweg in de Beemster
tusschen den- Oosthuizerweg en Purmerend,
lang 7 K.M.; en den Bussumergnndweg en
dte omgeving van 's-Graveland.
Grondboringen zijn in den loop van dit
jaar verricht voor de volgende trace's:
Heemstedle—Hoofddorp—Aalsmeer; de Lie
die—Schiphol—AmstelveenOuderkerk-
Diemen; Diemerbrug—Luye Gat (het Zand-
pad)
De opnemingen voor de te oonwen brug-
gen werden voortgezet voor het Zandpad "."an
Diemerbrug tot het Luye Gat en voor de we
gen de Liede— Schiphol—Amstelveen—Die
m-en en neemstedte—Aalsmeer
De ontwerpen voor de bruggen over den
water-loop van het gemaal „de Parel" vau
den drooggemaakten Vcenpoldter te Assen-
delft, over de sluissloot nabij den watertoren
te Assendelft en over het Kattegat ten Zui-
den van den Westzanerzeedijk in Zaandain
kwamen gereedi, terwijl die voor dte brug
over de vaart tusschen de Poel en de sluts
in de Koenekade nabij Amstelveen in bewer-
king zijn.
De op den Zaainlandschen Communicatle-
weg en op dten provincialen weg Huigendijk-
Ursem genomen proeven met weinig kostbare
wegdtekken hebben ook in het afgeloopen jaar
goedte resultaten cpgeleverd, zoodat verwacht
mag worden, dat aaarvan met succes gebruik
gemaakt zal kunnen worden bij den aanleg
der primaire wegen.
De in den loop van het vorige jaar opge-
meten trace's zijn in den afgeloopen winter
en in het voorjaar van 1927 voor het groot-
ste gedteelte in kaart gebracht, zoodat thans
over volledige teekemngen wordt beschikt
van de volgende trace's: het Zandpad van
Diemerbrug tot bet Luye Gatde weg van de
Hembrug door dte Zaanstreek naar den Rijks-
straatweg Haarlem-— Alkmaar; de weg Bui-
tenhuizenstation Koog ZaandijkPur
merend; de LiedeSchipholAmstelveen
Rijksweg Diemen; HeemstedeAalsmeer;
AmsterdamUithoorn
Enkele wijzlgingen.
In enkele trace's van wegen, die tot het
plan van December 1925 behooren, zijn wij-
zigingan aangebracht.
Omtrent de vraag, of de weg dloor de
Zaanstreek naar Alkmaar te Limmen dan
wel te Castricum op den Rijksstraatweg
HaarlemAlkmaar zal u-itkomen, konden
Ged. Staten nog geen definitieve beslissing
nemen omdat de gemeen-te Castricum zich
nog met bereid verklaard heeft, dten Bra-
kersweg voor hare rekening met de eischen
van het te verwachten verkeer in overeenstem-
ming te brengen. Een definitief besluit kon
dte gemeenteraad niet nemen, voordat hij weet
op welke bijdrage, uit het wegenfonds of uit
andere middtelen verkregen, hij voor het ge-
noemde doel zal mogen rekenen. De voort-
gang der werkzaamheden voor den aanleg
van den weg door de Zaanstreek maakt
thans echter het nemen eener beslissing om
trent het punt van aansluiting op dten Rijks
weg Haarlem—Alkmaar urgent en Ged. Sta
ten hopen dan ook, dat het overleg te dezer
zake spoedig Jot een definitief resultaat zal
leiden.
Het Rijksplan.
In de provinciate plannen ten aanzien van
de wegverb-ct-eringen m-oesten verdter nog
wijzigen worden aangebracht in verband
met het bij Kon. besluit van 4 Juni 1927
vastgestelde Rijkswegenplan in den zin van
de Wegenbelastingwet. Op dat plan komt on
der meer voor een weg van Amsterdam naar
Hoorn, in welke richtulg ook een weg was
opgenomen in het in de vergadering der Sta
ten van 2 December 1925 vastgestelde plan
van provinciate wegen. Voorts zijn in het
rijksplan nog opgenomen een weg van Hoorn
naar Medemblik en een van Oud-e Sluis naar
Van EwijtksluU, in verband waarmedie dte
provinciate wegen, die beoogden een gelijke
verbinding tot stand te brengen, zijn komen
te vervallen.
In het ontwerp-Rijkswegenplan, dat aan
Ged. Staten in den loop van het vorige jaar
ter kennisneming was toegezonden, kwam ook
voor de weg van de Hembrug door de Zaan
streek naar dten Rijksweg Alkmaar—Fiaar-
lem. In het feit, dat" die weg uit het dtefinitieve
ve plan is weggelaten, hebben Ged. Staten
aanteiding gevonden zich andermaal tot den
minister van Waterstaat te wend en met het
verzoek, voor dezen weg, behalve het aan-
deel uit de Rijkswegenbelasting, een extra
bijdrage uit's Rijks kas te mogen ontvangen,
zulks in verband met het feit, dat de minister
had med-egedeeld, dat na de totstandkoming
van de wegenbelastingwet subsidie voor
aanleg en verbetering van provinciate wegen,
voorkomende in het Provinciate wegen-plan,
niet dan onder zeer bijzondere omsiandig
heden zou worden verkend en die zeer bij
zondere omstandighedten naar dte meening
van Ged. Staten in dit geval ongetwijfeld
aanwezig zijn.
Op dit schrijven is nog geen antwoord van
den minister ingekomen.
Rijkswegen door de provinces uit
te voeren.
Zooals door den Minister van Waterstaat
is medegedeeld, ligt het in de bedoeling, cte
bestaande Rijkswegen in de komende vijf ja-
ren van een goede verharding te voorzien en
eeret daarna over te gaan tot den aanleg
van nteuwe in het Rijkswegenplan opgeno
men, verbindingen. In die omstandigheid
hebben Ged. Staten aanleiding gevonden
rich tot den minister van Waterstaat te wen
den met de bereidverklaring een tweetal,
daarvoor naar hun oordeel in het bijzonder
in aanmerking komende wegen, te weten dien
WEET GIJ DIT WEL?
adverteert in de
ALRMflflRSCHE COURRNTI
van Amsterdam over Uithoorn in de rich ting
Rotterdam en den weg AmsterdamFloorn
—Medemblik, die zoowel op het eerste pro
vinciate wegenplan als op het Rijkswegen
plan voorkwamen, ten einde de totstandko
ming van een behoorlijk wegennet zooveel
mogelijk te bevorderen, door de provincie te
doen aanleggen, onder voorwaarde, dat de
kosten, welke de provincie dientiengevolge
zou hebben te maken, haar door het rijk vol-
iedig zouden worden- vergoed.
Naar aanteiding van die bereidverklaring
heeft de minister medegedeeld, dat er bij hem
geen bezwaar tegen bestaat, oat de provincie
aanstonds den aanleg dier wegen ter hand
neemt, mits de plannen voor den aanleg te
voren- door hem zouden zijn goedgekeurd en
de uitvoering zou geschieden onder toezicht
van den Rijkswaterstaat. t
Op het eind van 1926 heeft de hoofdinge-
nieur-directeur van den Provincialen Water
staat zich andermaal tot de besturen van de
gteineenten in de Zaanstreek gewend met het
verzoek medtewerking te verleenen aan de
totstandkoming van den weg door de Zaan-
streek
De Raad van Zaandam besloot gedurende
40 jaren eene bijdrage aan de provincie te
geven, overttenkomer.de met een bedrag in-
eens van 100.000, als bijdrage van de ge-
meetite in de kosten van de benoodigde gron-
den.
Aangezien het niet zeker is, dat in alle
gemeenten waardoor de weg zal komen te
loopen, d-e terreinen bij minnelijke schikking
zuilen kunnen worden verkregen, zal niette-
■min aan den minister van Bin-nenlandsche
Zak-cn en Landbouw worden verzocht te be
vorderen, dat bij de wet het algemeen nut der
onteigening van die terreinen wordt ver
klaard.
Voor zoover de wegen in den Haarlemmer-
meerpolder betreft heeft het overleg met het
bestuur van dien polder er toe geleid, dat
hoofdingelanden besl-oten hebben de helft
van de kosten van aankoop van de terreinen
en gebouwen, die noodig zijn voor de ver-
breeding van dten Spaarnwoudterdwarsweg
en den Kruisweg, voor rekening van den
folder te nemen.
Het gemeentebestuur van Nieuwer-Amstel
stelt prijs op eene spoedige totstandko
ming van den weg van Schiphol naar
Ouderkerk. In verband daarmed'e zijn dte
desbetreffende plannen nader uitgewerkt.
Voor dten aanleg van het wegvak tusschen
den Zaandammenveg en den watertoren, zal
het grondwerk nog in dit jaar kunnen wor
sen aanbesteed.
De uitvoering.
Resumeerc-nde kan worden geconstateerd,
dat door den aanleg van dten weg nabij
Schiphol de uitvoering van het provinciate
wegenplan is aangevangen, terwijl de tech-
niteche en administratieve voorbereidingen
overigens zoo ver gevorderd zijn, dat binnen
enkele maanden het werk op verschillende
punten in uitvoering zal kunnen zijn en wel
op de volgende trajecten: Spaanwouder-
dwarsweg; Schiphol—Ouderkerk; Uiter-
meer—Luye Gat; Zaandammerweg—Water
toren bij 'Assendelft; Hembrug—Koog aar
de Zaan.
PROVINCIALE STATEN
VAN NOORD-HOLLAND.
Verschenen is.de rekening der prov. inkom-
sten en uitgaven over 1925. Het totaal be
drag der inkomsten is 43.063.992, dat der
uitgaven 42.830.437, zoodat het batig sal-
do f 233.535 bedraagt.
Garnache smeekend. „Wees dapper kind; doe
uw best dapper te zijn."
Zij trachtte zich zelve moed in te sprekeu
en met inspanning wendde zij de oogen af van
dat afsch'uwelijke en vestigde ze op het kalme,
stoutmoedige gezicht van Garnache. Het ge-
zicht van zijn rustige oplettende oogen, zijn
glimladienden mond, schenen haar zenuwen
weder te stalen.
„Ik heb de tafel vast, mijnheer" zei ze. ,,1
kan hem niet dichter bij d-en muur krijgen
Hij begreep dat dat niet was uit gebrek aan
moed of aan kracht, maar omdat ae tafel nu
stond waar hij' haar verzocht had.
Hij gaf haar een wenk uit den weg te gaan
en toen zij dit gedaan had, sprong hjj vlug op
zij en greep de tafel, terwijl hij zijn zwaard
bleef vast houden met zijn twee voorvingers.
Hij had het zware meubel halverwegen voor
de deur gezet voordat Fortunio zijn plan be-
grepen had. Dadelij'k trachtte dte kapitein er
zijn voordeel mee te doen, denkende dat hij
Garnache onverwachts kon treffen. Maar hij
had zijn neus nog niet bij den deurpost ver-
toond of het zwaard van Garnache flikkerde
vooir zijn oogen eii dfeef hem achteruit met
een bloedige groef in zijn wang.
„pas op, mijnhecr dte kapitein" zei Garna
che spotfend. „Als n een streep verdter geko
men was zou het met u gedaan geweesf zijn.
Daar hoorde men voetjtappen op <te trap-
pen-; Garnache zette zijn verdeefegi ngswerk
voort en wierp de tafel dwars door (te open
deur. Nu had hij een oogenblik rust, want
doer Fortuaio's wond' ofschoon niet erhstig
was het niet waarschijnlijk dat hij weer zou
beginnen voordat de anderen er waren. En
terwijl de anderen naderden, terwijl hun stem-
men duidelijker werden en eindelijk hun stap
weerklonk op den houten vloer van de wacht-
weigerd hebben den wensch van Manus te
vervU'llen. Maar even zek-er was zij, dat zij
niet geweigerd zou hebben indien hij haar
als belooning voor haar toestemming be-
lcofd had het leven van Garnache te sparen,
kamer had Garnache een stoel onder de tafel dat zij onherroepelijik verloren achtte.
geworpen om zich te beschexmen tegen een l"~"
aanval van ben-eden, terwijl hij een anderen
stoel boven op de tafel zette om de barricade
eenigszins te versterken.
Valterde keek in doodsanigst toe, tegen den
muur geleundi -met de handen op de borst,
alsof zij het iuide kloppen van haar hart
wilde smoren. Toch werd haa-r angst getem-
-pe-rd door een groote verbazing en bewon-
d-ering voor dezen man, die met zulke kaltae
oogen en glimlachende lippen dien vreese-
lijken toesta-nd in het aaogezicht zien kon en
toch moest een gewisse dood hem wachten
voor hij misschieu slechts eenige minuteni
•ouder was. Eni zij stride rich hem voor met
wonden bedekt, badende in zijn bloed, leven-
ioos, zijn dapperheid voor altijd verdwenen
en dat alles ter willte van haar. Omdat zij
nieitig, onwaardig wezen niet wou frou-
wen, zooals zij wenschten, voor haar alleen,
was die ridderlijike schoone ziri verdf even
uit het krachtige lichaam.
Zij was bitter bediroefd en begon weer
hevig te snikken, evenais zoo straks. Zij had
geweigerd met Marius te trouwen, zij wist
Immers dat Fforimonds leven gespaard zou
worden want voordat Marius hem koa berea-
ken zou zij haar verloofde waarschuwen. En
al was dit niet zoo geweest zij zou toch ge-.
Plotseling wer-d zij in haar overpeinzin-
gen gestoord door zijn rustige, kalmeerende
stem:
„Houdt u bedaard, mademoiselle, alles is
nog lang niet verloren".
Zij dacht dat hij dii.t alleen zei om haar te
troosten; zij kon de werking van zijn oorlog-
zuchtigen aard niet volgen, zijn gediachte
was immers geheel geconcentreeid op het
werk van dat oogenblik en hij dacht of be-
kommerde z-i-ch weinig om wat ex later ge-
beuren zou. Toch -deed zij haar best haar
sn-ikken te bedwingen. Zij wi-l-de dapper zijn,
al was het alleen om rich de kameraadschap
en de vriendschap waardiig te toonen van
zulk een dapper man.
Tusschen de barricade door tuurde hij M
de kamer om te zien welke frissche tegeni-
st-anders hij tegenover zich zou zien en was
bepaald1 verbaasd1 maar vier mannert bij For
tunio te ziten etaafl, terwijl hij achter hen,
meer in't donker een vrouw meende te on-
dteTsCheiden en naast haar een anderen man,
een idein dik mannetje.
Hij bedacht hoe laat het was en dte om
standigheid dat de meeste huurlingen op dit
uur te bed lagen; daarin moest de verkla-
ring gezocht worden dat de versterking niet
waSf
De vrouw kwam meer vooruit, en hij zag,
zooals hij wel vermoed had, de douaiiriere in
eigen persoon. Toen de dikke geda-ante naast
haar meer in het licht kwam van uit de deur
die door Garnache verdedigd werd, v-ertoon-
den zich de gelaatstrekken van mijnheer de
Tressan. Indien er nog eenige twijfel had be
staan omtrent de trouw en oprechtheid van
den Sentechal, dan was die twijfel nu wegge-
nomen.
Maar nu uitte de douairiere plotseling een
kreet van angst. Zij had Marius zien liggen
-en Hep ijliqgs naar hem toe. Tressan liep
haar spoedig ach-terna, samen nam-en zij den
jongeling op en hieipen hem op een stoel, en
daar zat hij nu en s'treek zich over zijn voor-
hoofd dat hem zeker veel pijn deed. Het was
duidelijik dat hij bijkwam, waaruit Garnache
tot zijn spijit moest opmaken dat zijn slag
niet hard genoeg geweest was. De markiez-in
wendde zich tot Fortunio, die bij haar was
gekomen en haar oogen schoten vuur over
iets dat hij haar meded-eelde.
„Garnache?" hoorde deze haar zeggen en
hi} zag hoe Fortunio met zijn duim wees in
dte richting der barricade.
Zij scheen haar zoon te vergeten; zij ifep
piotieiihg mar den in gang der kamer c
keek naar de krachtige gestalte van Gnp-
rtache, die slechts flauw zichtbaar was dot"*;
den stapei meubels die hem tot aan zijn borst
beschermdten. Zij sprak geen woord tot den
man. Maar stond hem een oogenblik aan te
zien met samengeperste lippen en een wit
verschrikt boos gezicht. En toen:
'Wordt yervolgd).
Een zaak, die geregeld adverteert zal
meer defend raken en meer nteuwe
Klanten Hrligen, dan een zaaK,
die niet adverteert en al
leen maar steunt op
vroegere connect
ties en ouden
Wilt ge
In Alkmaar
en omstreken
steeds meer oekend
worden, meer de aandacht
trekken, dan kunnen we U
slechts dien eenen goeden raad geven: