DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Hit het Paspieinei^t
Oageiijksch
Ho 243,
nammer bestaat ait 3 bladen.
rionaera negeiu en twintigst^ Jaargaiig
1927
Dew Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
ftbonnemenfsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alksaar /2»—franco door
liet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewijsnutnmers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTlfcN*
Per regel /0.25, bij groote eontracten rabat. Groote letters naar plaafsruffflfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h HBRMth GQ8TSR A iOONi
Voordara C 9.
DkFfi^urj G, H. KRAK.
Telef.nr. Administrate 3.
Telefoonnr. Redactie 33.
Hoofdredacteuri Tj. N, ADEMA.
VKIIJDAG
Postgiro 37060.
21 OCTOBER
Den Haag, 20 October 1927.
De Tweedie Kamer is heden begonnen met
de herziening van de wet op het Reserveper
son eel af te handelen. In de gister gehouden
vergadcring was men met de behandeling er
van zoover gevorderd, dat men reeds met de
artikelen was aangevangen. Daarbij had de
minister van O-orlo-g onder meer overgenomeu
een amendment van den beer Tilanus (Ghr,
H.), krachten-s hetwelk het volgen van een
wintercursus of schriftelijken cursus in plaats
van opkomst in werkelijken dienst alleen kati
worden toegelaten, ind-.en de betrokken reser-
ve-off-icier op grond van een gunstige beoor-
deeling daarvoor in de termen valt.
In die middagvergaderin-g van h-eden is in
het bijzonder strijd1 gevoerd over de vraag in
hoeverre verlofsofficieren gelijk gesteld moe
ten worden met toeroepsoffitieren. De heer
Duymaer van Twist (A -R.) nam het op voor
de verlofsofficieren, dodh hij vond bestrijding
Zvlfs bij een partijgenoot als de heer J. J. C
van Dijk (A.-R.) die het volkomen rechtvaar-
diig vond, dat verlofsofficieren wat het salaris
betreft aclrtergesteld worden bij beroepsoffi-
cieren. Zoo diacht ook de minister van Oorlog
er over, er terecht op wijzende, dat de staat
tegenover een verlofsoffi-cier anders staat als
tegenover een beroepsofficier. De verlofsoffi
cier komt eenvoudiig zijin dienstp-li-cht na, een
beroepsoffider is in loondienst tegenover den
staat. De laatste heeft dus recht op een finan-
cieel betere behandeling dan de eerste. De Ka
mer was het daarmee eens en keurde bet re-
geeringsartikel met 48 tegen 39 stem-men
goed.
Nada-t nog enkele wij zi gi n gen door den mi
nister waren overgenomen, was het ontwerp
afgehandeld. De eindstemming zal, daar de
redactie nogeens moeten worden nagegaan
over een paar dagen plaats hebben.
Het ontwerp tot wijziging der Landarbei-
derswet is vervolgens zo-nder discussie goedge-
keurd, waarna de Kamer zich geduren-de de
rest van den middag verdiept heeft in het
wetsvoorstel tot wetteliyke regeling van den
Hoogen Raad van Arbeid. Het water der wel-
sprekendiheid heeft daarbij1 ruim gevloeid. Ter-
wij-1 eenerzijds teleurstell-ing werd uitgespro-
ken over het werk van den Hoogen Raad van
Arbeid, o.a. door den heer Bierema (V. B.),
die in het bijzonder er op wees, dat de instel-
ling in het afgeloopen jaar slechts eenmaal
advies heeft moeten uitbremgen, en door den
heer Stenhuis (S. D. A. P.) die den Raad een
mislukking h-eette en er alleen wat van ver-
wachtte, als hij niet enkel op s-ociaa-1 maar ook
op economisch gebied zou gehoord word-en.
werd van den anderen kant de loftrompet er
over gestoken, zooals door den heer Korten-
horst (R.-K.) en den heer Veraart (R.-K.), al
vonden zij de organisattie voor verbetering
vatbaar. Ook andere leden, zooals Kuiper
(R.-K.), Smeenk (A.-R.) en L. de Visser
(Comm.) hadden kritiek op de werkwijze van
den Raad.
Minister Stotemaker de Bruine heeft aan
het einde van den middag nog even wat in
het midden gebracht en o.a. den heer Bierema
verzekerd, dat de Hoo^e Raad van Arbeid dit
jaar wel wat meer te doen zou hebben, maar
zijn eigenlijke rede zal hij morgen houden.
Dan is er alle aanleiding om nog op een paar
punten terug te komen, speciaal op de door
den heer Stenhuis naar voren gebracht ge-
dachte om den Raad in vier verschillende ra-
den te splitsen, een o. i. volkomen verwerpelijk
idee, al ware het slechts, dat die verdeeling
mieuwe verdeeldheid onder de menscht-n zou
ten gevolge hebben. Dan zou er misschien
iets meer te zeggen zijn voor het denkbeeld
van den heer Veraart om tot meer concentra
te van al die raden welke thans de regeering
van voorlichting moeten dienen over te gaan"
HET EENIGE BALKANGEVAAR.
Machtsverschuiving. Fmnkrijk
en ltall'e. De trc\ebelen in Mace-
doni'e. Naar een Eumpeesch
conflict?
vDe Balkan blijft een onophoudelijk ge-
v^ar. Zooals voor den oorlog daar de bron
^an alle moeilijkheden tusschen Ruslana en
Oostcnrijk gezocht moest worden, zoo dreigt
dcze uithaal van Europa thans een belan-
genbotsing tusschen Fraokrijk en Italie op
hedenk'elijke wijze in de hand te werken,
De Romeinsche correspondent van de Kol-
nische Zeitung wijdde eenigen tijd geleden
cen beschouwing aan dit vraagstuk, waaraan
wij het volgende ontieenen:
De rot, die Rusland en OostenrijkHon-
garije op den Balkan gespeeld hebben, is na
den oorlog overgegaan op Frankrijk en
Italie. Frankrijk handelt na den oorlog naar
de bi-kende uitspraak: „Als Oostenrijk er
niet was, diende het uitgevonden te worden."
Daar het er niet meer is, tracht Frankrijk den
gewezen Donaustraat in den een of anderen
vorm te herstellen, als kleine entente, als
Donaufederatie of als verbond van Ooste-
lijke Locarno-mogendheden. Het heeft zoo'n
verbond noodLir a® Het eergierifre en oo uit-
mmisfgimssm
breid-ing beluste Italie in den rug te binden en
zoodoende in de Middellandsche Zee volle-
dige vrij'heid te behouden voor een mogelijke
actie aan den Rijn. De politici, die raden oat
men Italie maar rustig zijn gang op den
Balkan moet laten gaan, omdat het dan met
de volken daar wel zooveel moeilijkheden
krijgen zal, dat het daardoor als het er op
aan komt machteloos en voor Frankrijk on-
schadelijk zijn zal, vormen slechts cen kleine
minderheid en juist op dit punt zijn demo-
craten en nationalisten het eens, dat voor dit
gebied slechts de formule: „De Balkan voor
de Balkanvolken gelden kan". De Fransche
diplomatie is er daarom onophoudelijk op uit
de twistpunten tusschen de Balkanvolken uit
den weg te ruimen, de botsingen bun scherpte
te ontnemen en de verschillende volken onder
elkaar te vereenigen.
De Italiaansche politiek heeft er geruitnen
tijd naar gestreefd de heerschende Balkanvol
ken van Frankrijk af te trekken en op haar
zijde te krijgen, juist om in de Middelland
sche Zee in den rug gedekt zijn. Dit scheen
ten opzichte van Servie dcor het sluiten van
de verdragen van Ranal'lo (November
1920), Rome (Januari 1925) en Nettuno
(Augustus 1925) gelukt te zijn en ten op
zichte van Roemenie scheen het te gelukken,
zoolang Avarescu aan het roer was. Maar
dat was maar een voorbengaamd succes; het
Servisch parkment liet de ratificatie van het
verdrag van Netuno ac'hterwege en in
plaats van Avarescu kwam in Roemenie op-
nieuw de Fransch gezinde Bratianu aan
het bewind. Sindsdien heeft Italie steeds meer
toenadering gezocht tot de ondcrdrukt'e vol
ken. Het heeft overeenkomsten getroffen met
Hongarije, het heeft in November 1928 met
Albanie het verdrag van Tirana gesloten
en het heeft toenadering gezocht tot de Bul-
garen, zooals uit het verblijf van koning
Boris in Italie en zijn bezoeken aan Musso
lini en den Koning blijkt. Ook Italie erkent
naar budten de formule: „De Donau- en
Balkanlanden voor de Donau- en Balkan
volken", maar het vat deze gansch anders op
dan Frankrijk. Het komt op voor die vrijheid
van de afzonderlijke volken van den Zuid-
Slaviscben staat, daar het niets dan voor
deel voor Italie zou opleveren indiem Zukr-
Slavic in een half d'ozijn republieken uiteen-
viel, die dan evenals Albanie voor de hand-
having van de binuenlandsche orde de Ital:-
aansche hulp zouden moeten inroepen.
Daarom komt op het oogenblik de Itali
aansche pers in alle toonaarden op voor de
opstandige Macedoniers, spreekt zij van- de
ontlragelijke onderdrukking door de Ser-
viers, van Servische gruweldaden en van de
onschuld van Bulgarije. Macedonie is irn-
mers het achterlandl van Albanie, dat onder
Italiaansch protectoraat staat, en bovendien
is het het kernlandl van den Balkan, dat stra-
tegisch Salonikl, de grootste haven van den
Balkan, beheerscht. Een Macedonische re-
pu'bliek, die zich evenals de Albaneesche bij
Italie zou aansluiten, zou het beste zijn wat
de Italiaansche belangen maar kunnen ver-
langen. Reeds over het verdrag van Tirana
is Frankrijk zeer verontrust geraakt, een af-
scheuring van Macedonie van Servie op wel
ke manier ook zou het moeilijk kunnen ver
dragen, daar dan Italie vroeger of later
meester over het Westen van den Balkan zou
worden en het Fransche gezag daarmee een
ortheelbare wonde zou toehrengen. Italie zou
dan de handen tegenover Frankrijk in de
Middelandsche Zee vrij hebben. Waar Italie
behoefte aan heeft, zijn kolonlen en die lig-
gen voor dit land niet op den Balkan, maar
in Noord-Afrika. In deze omstand'igheden
in den Balkanstrijd tusschen Frankrijk en
Italie ligt het wezenlijke gevaar, dat de
loop van zaken op den Balkan ten aanzien
van zijn invloed op den vrede in Europa
heeft.
nomen twijfelaclhtig, want daar ontwapening
tegelijfc het erkende doel van de Duitsche poli
tiek en een van de groote baginselen van het
Protocol is, zou men nog dienen af te wachten
wat de houding van Duitschland zou zijn, in-
d'ien de kwestie duidelijk gesteld werd.
Een drievoud'ige entente tusschen Enge-
land, Frankrijk en Duitschland waarvan
nooT te voorzien is tegen welke wisselingen en
nieuwe politieke constellaties in Europa zij
bestand zou zijn, (om maar iets te noemen is er
tusschen de politiek van Engeland en van
Duitschland tegenover Sovjet-Rusland op het
oogenblik reeds een fundamenteel verschil),
kan bij geen benadering eenzelfden waarborg
bieden als een universeele regeling, die geba-
seerd ware op de beginselen van het Protocol.
VOLKENBOND.
EEN F RA NSCH-DUITSCH-E NGE L SCH
ALLIANTIE.
In Engeland waar het Protocol van Gene
ve taboe is, heeft men bijzondere aandacht ge-
schonken aan een redie van den Franschen
oud-minister Caillaux, waarin hij elke toespe-
ling op het Protocol van Geneve vermeed en
een vredespolitiek bepleitte die gegrond zou
zijn op een innige overeenstemming tusschen
Engeland, Frankrijk en Duitschland. On-
langs, aldus de N. R. Ct., heeft Leon Blum,
de Fransche socialistische leider, zich vrijwel
CHINA.
ONRUST IN PEKING.
Commuriisten in hechtenis genomen.
Een correspondent te Peking van de Daily
Telegraph meldt d.d. Woensdiag, dat dien dag
daar ter stede acht communisten waren gear-
resteerd. Het heet, dat zij het plan hadden ge-
maakt om met dynamiet bruggen en duikers
te vernielen in di spoorlijnen in de buurt van
Peking. Te Peking was (Woensdag) het ka-
nongdmlder dui<felij:k hoorbaar. Een der miii-
taire autoritetten van de Noordelijken had den
correspondent meegedeeld, dat dit kano-nvuur
nog niet behoefde te beteekenen, dat de vijan-
delijike troepen met elkaar in aanraking wa
ren, maar dat het ook best kon zijn, dat het
gebulder diende als middei tot waarschuwing
van den vijand, om maar liiever wat uit de
■buurt te blijven.
Naar gemeld werd, waren de troepen uit de
provincie Sjan-sl goed voorzien van handgra-
naten.
Er bestaat alle reden om aan te nemen, dat
de noordelijke troepen goed1 op weg zijn om
volledig succes te hebben tegen de troepen van
Sjan-si.
Aldus de man te Peking van de D. Tel.
DUITSCHLAND.
DE SCHOOLWET IN DEN R1JKSDAG.
Bij de verdere beschouwingen over het
sohoolwet-ontwerp in den Duitsehen Rijks
dag verdedigden de Duitsch-Nationalen en
de Centrum-woardvoerder het ontwerp.
Later op den dag werden de algemeene be-
schouwiingen beeindigd.
Het ontwerp werd daarna naar de Op
vo edi ngscommissie verwezen.
DE STAKING IN HET BRUINKOOL-
GEiBIED.
De staking in het MiddemDuitsche bruiin-
koolgebied neemt steeds ernstiger afmetin-
gen aan. In tal van mijnen vermindert het
aantal werkwilligen onrustbarend en ook de
Industrie begint te lijden onder de gevol-
gen van het gebrek aan brandstof.
De onderhandelingen op het ministerie
van arbeid hebben nog geen resultaat opige-
leverd. Zij worden vanmiddiag om 1 uur
voortgezet.
EEN PLAN OM EEN DEEL VAN DE
DUITSCHE HANDELSVLOOT AAN
ZWEDEN TE VERKOOPEN.
Geruimen tijd is er in Z wed en sprake g.e-
weest van een aanbod van Duitsche zijde om
een deel van de Duitsche handelsvloot over
te nemen. De Zweedische regeering heeft ge-
logenstraft dat een aanbod is gedaan. Thans
heeft de Duitsche consul te Helsingfors ver-
klaard diat inderdaad de directeuir van de
Norddeutsche Lloyd Stapenfeldit een handels
vloot ter waarde van 800 millioen mark en de
directeur van de Roland een ter waarde van
400 millioen mark door zijn bemiddeling aan
Zweden had widen aanbieden. De consul
had eerst widen informeeren en daarop brak
de oorlog met de Vereenigde Staten uit, zoo-
dat van deze zaak niet kwam, want het ging
natuurlijk om Duitsche scbepen, die in Ame-
rika in beslag waren genomen. De consul
had de Zweedsche regeering dus ook geen
melding van het plan gemaafct.
DE TUNNELS IN HET ZWARTE WOUD.
Voortaan verlicht.
Bij gelegenheid van het verbouwen en we-
der onderzoeken van de tunnels van den
Zwarte-Woudspoorweg tussdhen Offenburg
Triberg en Constanz, een gedeelte van de
groote internationale lijn htederland-Zwarte
Woudi-Zwitserland, zulfen de tunnels voor
goed- verlicht worden.
Bovendien worden drie tunnels, boven Tri
berg gelegen, ook van licht voorzien en wel de
Scheiteltunnel van Sommerau, de Gremmels-
op het zelfde standpunt geplaatst en, gegeven 'Jl" JT x x
de pogingen tot hers-tel van het radicaal-so- I ^aehtunpel^tusschen Nussbaoh en Trtberg en
cialistisch kartel, stelt men in verband hlermee
de vraag, of Blum en Caillaux het onder-
hands reeds niet eens zouden geworden zijn
over zulk een richting van de Fransche bui-
tenlandsdhe politiek.
In Engeland merkt men op dat de regee
ring daar precies hetzelfde d:oel als Caillaux
en Blum nastreeft, en dat dit een gezegende
uitweg zou zijn om van een herleving van de
beginselen van het Protocol af te komen. Im-
mers, zoo redeneert men er, Duitschland is
evenmin gediend van het Protocol als E-nge-
laudi Dfere Gatste onderstelling is miinst ne
de groote Triberger Kerhrtunnel. Terwijl d
beide laatste rond 900 meter lang zijn, is de
Scheiteltunnel met een lengte van 1696 meter
de grootste tunnel van den Zwarte Woud-
spoorweg.
SNELVERKEER OP HET MEE'R VAN
CONSTANZ.
Met glijbooten.
Op het Meer van Constanz zal een glijboot-
snelverkeer worden ingericht. De snelglijboo-
ten met een diepgang van slechts 80 c.M., 20
M. lengte en 4 M. breedte zullen 50 personen
en bovendien non lading vrachteoed1 kunnen
bevatten.
De snelheid1 van deze booten, die hun bruik-
baarheid reeds op den beneden-Rijn bewezen
hebben, bedraag-t 70 K.M. per uur.
FRANKRIJK.
EEN OPZIENBAREND PROCES.
Wreker van Jodenmoordin voor
het gerecht.
Zooals wij reeds gemeld hebben is te Parijs
het proces begonnen tegen Samuel Schwarz-
bard, een Oekrainische kkermaker, die op 25
Maart vorig jaar te Parijs den vroeg-eren het-
man Simon Petljoera doodschoot. De laatst-
genoemde was president geweest van de voor-
loopige regeering van Oekraine. Tijdens zijn
bewind waren vel-e Jodenmoorden (pogroms)
in Oekraine voorgekomen.
Na de Russisdhe wolutSe in Maart 1917
speelde Petljoera een groote rol in de Oekrai
ne. Hij voerde strijd tegen de bolsjewiki, die
zijin trcepen tot tweemaal toe versloegen en
in 1920 was Petljoera's heerschappij "geein-
dxigd. Hij vluchtte naar Polen en vestigde zich
daarop te Parijs.
Het onderzoek, dat een enquete-commissie
samen met het Roode Kruis heeft ingestelc,
heeft aangetoond, dat de mannen van Petl
joera in het geheel 50.000 Joden, mannen,
vrouwen en kinderen hebben vermoord. De
ergst-e pogroms hebben plaats gevonden in
Januari 1919 te Berditsjew, Zjitomir en
Owroetsj, in Februari 1919 in Proskoerow,
npg eenmaal in Zjitomir, enz. De Oekrainsche
legerafdeelingen, die deelnamen aan de po
groms en die onbeschrijflijke wreedheden heb
ben gepleegd, stonden onder oppercomimando
van Petljoera. De onderzoek-commissie heeft
vastgesteld, dat het hoofd van de regeering,
de „diictator" Petljoera, niets heeft gedaan ter
onderdrukking der pogroms, dat hij zijn of-
ficveren en manschappen, die zulke misdaden
hadden gepleegd, nooit had gesiraft, dat
sommigen door hem zelfs beloond werden. De
algemeene overtuiiging is dan ook, dat Petl
joera voor de pogroms verantwoordeiijk is.
De mioordenaar van Petljoera, Schwarz-
bard, is afkomstig uit Zuid-Rusland. Hij ging
op 20-jarigen leeftijd naar Frankrijk. Bij het
uitbrdken van den oorlog nam hij vrijwilig
dienst in het Fransche leger en gedroeg zich
op een voorbeeldige wijze. In Mei 1915 werd
hij bij Carency zwaar gewond en kreeg het
militaire kruis.
In 1917 keerde hij na het uitbreken van de
revolutie naar de Oekraine terug. Hij maakte
vreeselijke pogroms inede en werd bijna ver
moord. Hij moest het aanzien, hoe vijftien
zijner famikeleden door de Oekrainsche sol-
daten werden vermoord. Vervuld van haat
tegen de moordtenaars en het bewind, dat zoo
iets had toegelaten, keerde hij in 1920 naar
Parijs terug.
Uit de Oekrainsche en Russische bladen
kwam hij later te weten, dat Petljoera, dien
hij voor den schuldige hield van de moorden,
ook te Parijs vertoefde. Hij besloot hem te ver-
moorden en achtervolgde hem langen tijd. Hij
trof Petljoera steeds aan in gezelschap van
vrouw en dochter. Dit weerhield Sdiwartbard
van de uitvoering van zijn daad, omdat hij
vreesde een onschuldige te vermocrden. Een
week lang adhtervolgde hij hem. Op 25
Maart 1926 trof hij hem alleen aan in een
Russisch restaurant in het Quartier Latin,
Scbwartzbard volgde hem, liep even naar het
dichfbijgelegen postkantoor en zond zijn
vrouw een briefje, waarin hij haar mededeel-
de over zijn voornemen Petljoera te dooden.
Om kwart over twee verliet Petljoera het
restaurant. Schwartzbard haalde hem op den
hoek van boulevard-Saint Michel in en vroeg:
„Bent u meneer Petljoera?"
Petljoera draaide zich om. Toen hij in de
hand van Schwartzbard een revolver zag,
probeerde hij zich te verweren met zijn stole'
Schwartzbard loste achter elkaar 7 schoten
en riep daarbij
„MoordenaarHier heb je je straf voor de
pogroms!"
Toen men Schwartzbard overweldigde, ver-
klaarde hij „Ik heb een moordenaar terecht-
gesteld."
Petljoera stierf op weg naar het zieken-
hms.
Het proces trelot zeer de aandacht en ver-
slaggevers van Joodsche bladen, ook uit Ame-
rika en Pal-estina zijn aanwezig.
Er zijn 150 getuigen geda-gvaard; onder
hen zijn Maxim Gorki, mine. Severine, de
gravin de Noaitles, professor Einstein, pro
fessor Aulard, Tristan Bernard. Voorts graaf
Karolji, Hongaarsche oud-minister-presiden t,
eenige Fransche oud-ministers, een-ige Kamer-
leden, o. a. Leon Blum en Andre Berthon.
De verdediigers van Schwartzbard zijn
Henry Torres en Gerard Rosenthal.
ENGELAND.
BALDWIN EN DE PIJP.
Baldwin heeft onder eenige plechtigheid
een nieuw gebouw geopend voor de bi-ologi-
s-che faculteit der universiteit van Birming
ham, bij welke gelegenheid hem ook de ho-
noraire graad van doctor in de rechten is
verleend. Hij we-rd enthousiast ontvangen;
ten exemplaar aangeboden, welke hij on-
miidd-ellijk over zijin schouder legde, alsof het
een bijil was.
Na afloop van de openingsplechtigheid werdi
hij tenslotte in trioniph met een wagen, ge-
trok-ken door studenten, door de stad ge-
reden.
VOLKENBONDSPROPAGANDA.
De campagne van Lord Cecil.
Lord Cecil zal heden een groote campagne
voor aDemeene ontwapening en voor den vob
kenbond begi-nnen met een rede voor den af.
gemeenen raad der Engelsche volkenbonds-
vereeniginigen.
Naar de „Daily News" verneemt, zal de
rede geen aanval op Chamberlain of op de
regerrng bevatten noch iets, wat in conserva
tive kringen on-tstemming zal kunnen wekken-.
Aan het einde van zijn rede zal lord Cecil
een aantal moties voorleggen, die door de uit-
voerende commissie vanden raad reeds zijn
ar.ngenomen.
Een der moties zal, naar lord Cecil aan een
medewerker van het blad meedeelde, verkla-
ren, dat een algem'eene vermindering en be-
perking van de bewapening door internatio
nale overeenkomsten, voor het te laat is, drin-
gend nocdig is. De regeering wordt uitge-
noodigt het werk van d-e voo-rberei-dende ont-
wapen-ingscommised-e te steunen, de faculta-
ti-eve clausule van het statuut van het perma-
nente gerechtshof te.onderteekenen, zoo noo-
d'ig onder voorbehoud, en zich bereid te ver-
klaren onvoorwaardelij'k met iedere beschaaf-
de natie selleidsrechter 1 ijke overeenkomsten te
sluiten. Lord Cecil verklaarde, dat volgena
zijn m-eening het juiste oogenblik daartoe o-c-
komen is.
BELGIe.
TEGENGESPROKEN GERUCHTEN,
DAT VANDERVELDE ZOU
heengaan.
In sommige offieieuse lrringen blijft het ge-
rucht aanhouden, als zou de socialistische lei-
der, Emile Vandervelde, ook mede in verband
met zijn aanstaand huwelijk, maar vooral ten
gevolge van het echec, onlangs door Bel-gie
in den Volkenbond opgeioopen en ook om po
litieke redenen van binnenlanidschen aard, het
plan hebben, ontslag te nemen als minister
van buitenlandsche zaken in het kabin-et Jas-
par. Een liberaal blad no-emt reeds den naam
van Hymans .thans minister van justitie als
opvolger van XLTn-dei-veide, tenvijl het socia
listische kamerlid Soudan de portefeuille van
justitie zou overnemen. In de omgeving van
minister Vandervelde wordt dit gerucht echter
tegengesproken.
RUSLAND.
DE BETREKKINGEN
MET DUITSCHLAND.
Op aandringen van Tsjitsfen
voorloopig geen steunverleening aan
de stakende Duitsche niijnwerkers.
iHc.ar de Reel meldt heeft het uitvoerend
comdd der roods vak-internationale beslote.n,
zich voorlcop-ig te onthouden van steunver
leening van de stakende mijnarbeiders in
puitschland. Dit besluit zou genomen zijn oo
krachtig aandring'en van Tsj'itsjejrin, di's
steunveiTeeni-ng een ernstig gevaar acht voor
d-e go-ed-e versta-ndhouding tuss-chen de Sovjet.
uni-e en Duitschland. Het uitvoerend comite
heeft zich echter volledige vrijheid van hande,-
len voorbehouden voor net geval de staking
lang mocht duren of grooteren omvang mocht
aannemen dan thans het geval is.
RUSLAND EN DE NIEUWE
VOORBEREIDENDE
ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
De Iswestija merkt in verband met een a-rft.
kel in de Frankfurter Zeitung over de tegen
Rakofe-ki gevoerde campagne" op, dat tegehik
met den vel-dtocht tot het afbreken van de
Franscn-Russische betrekkingen, ook in Gene-
ve weer intrigues begonnen zijn, in verband
met de bijeemkomst van de voorbereidende ont-
wapeningscommiss-ie, die binnen'kort gehou
den wordt, waaruit een vijandi'ge stemmingf
tegenover de Sovjets blijikt.
Onder verwijzing van het bericht van- den
correspondent te Geneve van de Frankfurtei
Zeitunig, dat men de Sovjet-regeerin-g voor
d-eze bijeenkomst niet zal uitn-oodigen, schrijfl
de Iswestijja, dat de d-eelneming van Rusland
aan d-e conferenti-e voor de imperialistische
ma-chten en haar agenten niet voordeelig zou
zijn en_ d-a-t deze d-aarom met alle middelen het
verschijnen van de Sovjet-delegatie zullen
zien te verh-nderen.
JOEGO SLAVI5. "j
KOMITADZJI'S IN ZUID-SLAVIe.
E™ Bulgaarsche bende, bestaandte uit der*
tig of veertig Komitadzji's, is opnieuw uit AJ«
banie de grens overgekomen. Een gecombi-
neerd op-treden van Grieksche en Servische
gendarmes heeft het mogelijk gemaakt de ben-
de op het Albaneesche grondgebied terug te
werpen.
Volgens andere berichten uit Bitolj is het
b-eroem-de bendeh-oofd Adam Tours gesneuveld
bij een stroopto-cht, d-ien hij bij verrassing met
een ben-de van vijftien ka-mitadzji's onderno-
ook werd hem nog, in verband met zijn ver men had. U-it de boeren gerecruteerde troetjen
knochthei-d aan de piijp een exoot ke-rs-enhou- hebben de ben-dp no de v-ludtn
ALKMAARSCHE
iv
BHaeSMMW
