DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Behoudvan natuurschoon,
F
Garage JAG. MET,
Stoomerij en Ververij
S. KROBL
v
Wij steomen en verven
plnohe en Flnweelen
MANTELS
do 261.
Dif oumtnet besfaaf nlf 3 bfaden.
Honderd negen en twintlgste Jaargang
^27
Deze Couranl wordl ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, nitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkaaar /Vs., franco door
feet gebeele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewljsnujnmers 5 cents.
PRUS DER OEWONE ADVERTENTIENi
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatarufnite.
Brleven franco aan de N.V. Boek* en Handelsdrukkerfy *jb HERM& Q091M fCHMl
Voordam C9.
ZATERPAO
Er wordt wel eens gezegd, dat de wereld in
geestelijk opzicht niet vooruitgaat, maar
wanneer wij de houding van den mensch te
genover het natuurschoon nagaan, moet ge-
constateerd worden, dat hier althans, bij
vroeger vergeleken, een groote verbetering
is gekomen.
Het is de schoonheidsdrang in vele men-
schen, die hen doet opkomen tegen aantas-
ting en vemieling van natuurmonumenten,
en daarnaast het medelijden, dat zooveel an-
deren doet streven naar bescherming der
dieren. die aan dat natuurschoon nog groo-
ter bekoring geven.
Men heeft zich van alle zijden voldaan
getoond toen Aikmaar en Heiioo tot overeen-
stemming kwamen met de eigenaren van het
Heilooer bosch, zoodat dit natuurmonument
voor deze streek behouden zou kunnen wor
den.
Men ziet belangstellend tegemoet, dat deze
kwestie definitief geregeld zal worden, want
nog is zij niet in de gemeenteraden ter sprake
gebracht en dreigt dus het gevaar van teniet
gaan der met zooveel enthousiasme ontvan-
gen overeenkomst.
Intusschen zal het, naar wij hopen, zoover
niet komen en wij hebben goede reden om aan
te nemen, dat een beslissing alsnog binnen
afzienbaren tijd door de hierbij betrokken
gemeentebesturen zal worden genomen.
De strijders voor behoud van natuur
schoon zullen altijd moeten ingaan tegen
menschen, wier financieele belangen door dat
behoud niet gediend worden. Hier is dus al
tijd een strijd tusschen sohoonheid en geld,
tusschen het ideeele en het materieele.
Zoo scheen het ook toen om het behoud der
oude windmolens in dit gewest werd gestre-
den. Het leek of de bewonderaars van het
oude landsohapsschoon hier tegenover een
groep slechts op gewin bedachte polderbe-
sturen stonden, tot weldra bleek, dat ook deze
gaame alle medewerking wilden verleenen
mits de kosten van het behoud van het schoo-
ne niet uitsluitend op de minst belanghebben-
den verhaald werden.
Het wordt wel eens vergeten, dat het ge-
makkelijk is te velde te trekken tegen aantas-
ting van natuurschoon, maar dat men daar
naast van geen enkelen particulier mag ver-
wachten, dat hij uitsluitend ter vold'oening
aan anderer schoonheidsgevoel zijn dikwijls
kostbaar bezit renteloos zal laten.
Juist dezer dagen is voor Gedeputeerde
Staten nog gepleit over een verordening uit
Heiioo waarin de bedoeling voorzit het lan-
delijk karakter in de omgevmg van het bosch
te waarborgen.
De gemeente bepaalde, dat slechts ten be-
hoeve van land- en tuinbouw mag worden
gebouwd op terreinen van minstens 500 M2.
oppervlakte, die 20 M. uit de as van den weg
en op een onderlingen afstand van 50 M.
zijn gelegen.
Het is volkomen begrijpelijk en zelfs toe
te juidien dat men dergelijke verordenin-
gen maakt, omdat zij uitsluitend ten doel
hebben aantasting van het natuurschoon uit
speculatieve doeleinden te voorkomen.
Maar de billijkheid is soms ver te zoeken
als dergelijke bepalingen niet voor eigen
grondbezit maar voor anderer eigendom ge-
maakt worden en het is te begrijpen, dat zoo-
wel de N. V. „Nijenburgh" als andere grond-
eigenaren tegen deze verordening bezwaren
in'brachten.
Men ontneemt hun zonder meer de gele-
genheid gedeelten van hun grond als bouw-
terrein te exploiteeren en men onteigent zon-
der eenige schadevergoeding.
Hoezeer wij elke verordening tot behoud
van natuurschoon toejuichen, daarnaast moet
vaststaan, dat men geen riemen van ander-
mans leer mag snijden en dat het een ge-
meente niet veroorloofd is te pronken met
natuurschoon waarvan men de grondeigena-
ren te algemeenen bate de kosten laat dlragen
Het is juist omdat een dergelijk streven in
de regeling tot aankoop van het Heilooer
bosch geheel heeft ontbroken, dat wij van de
voorgenomen overdracht van dit bosdh met
zoo groote ingenomenheid hebben kennis ge
nomen.
lets anders is het wanneer in den strijd tot
behoud van natuurschoon diegenen benadeeld
worden, die trachten dat schoon te eigen bate
te misbruiken.
Naar uit een dezer dagen tot de burgemees-
ters in NoordJHolland gerichte circulaire
hlijkt, hebben Ged. Staten dezer provincie ge-
constateerd, dat herhaaldelijk den laatsten
tijd door particulier en reclames worden aan-
?ebracht, die het natuurschoon in deze streek
irnstig dreigen te verstoren.
Een <e'nkeling, op persoonlijk voordeel be-
(ust, misbruikt het natuurschoon, maakt er
Ojretlfiiiri G. KRAK.
inbreuk op door disharmonieerende reclame
borden.
TereCht dringen Ged. Staten er op aan, dat
meer dan tot dusver op de naleving der be-
staande verordening wordt toegezien en de
eigenaar of gebruiker van het onroerend goed
tot verwijdering van de aangebrachte reclame
zal worden genoodlzaakt.
Dat Ged. Staten strenger dan tot dusverre
willen optreden, is een bewijs, dat ook van
hoogerhand begrepen wordt, dat het weinige
natuurschoon dat wij nog bezitten, zoo moge-
lijk ongerept moet worden gelaten.
Dat dit ook de gedaohte van vele partic'u-
lieren is, is dezer dagen wel gebleken uit de
reel® ingezonden stukken over de bedreiging
van een deel der Schoorlsehe duinen, dat voor
het publiek is afgesloten en als kweekplaats
voor jachtwild zou gebruikt worden.
Men is en dat is een heel gelukkig ver-
schijnsel algemeen gaame bereid mee te
werken om natuurschoon tegen elke aantas
ting te vrijwaren, in samenweuking met een,
van een ander standpunt bekeken, even loffe-
lijk streven van toeristenbonden of V. V. V.'s
om door het maken van rijwielpaden of het
toegankelijk stellen van afgesloten gebied,
onaer bepaalde voorwaarden, zoo mogeliik,
ieder in de gelegenheid te stellen, van dat
natuurschoon te gendeten.
Bij het Ganzenveld te Schoorl is een ge-
deelte der duinen afgezet en men schijnt er
zich daar ter plaatse mee vereenigd te heb
ben omdat de bedoeling voorzat, planten en
dieren rustig gelegenheid te geven, zich onder
de meest gunstige voorwaarden te ontwikke-
len.
Geen wonder, dat deze algemeene instem-
ming bij velen tot verontwaardiging ge-
groeid is toen het duidelijk werd, dat het te-
vens de bedoeling was een gunstig jachtter-
rein te scheppen, toen bleek, dat het gebied,
dat ter verhooging van het natuurschoon
zoo angstvallig besohermd werd, platgetrapt
werd door drijvers, die het zoo lang met rust
tela ten wild opjaagden voor de geweren van
en, die zich aan de „edele" jachtsport wijd-
den.
Het is heel wel mogelijk, dat jagen in
sommiger oog een edele sport is, maar over
het algemeen zijn de streekbewouers er wei-
nig mee ingenomen.
Het terrein, dat zij, op straffe van een
proees-verbaal, niet mogen betreden, het wild,
dat zij ontzien mocten, worden in weinige
uren door vreemden vernield en gedood en al
mogen die jagers dan ook nog zoo bereid zijn
de aangebrachte schade te vergoeden, hun
vernietigend bedrijf wekt den afkeer van
velen, die liefde gevoelen voor de schoonheid
van het landschap en voor de dieren die
{fit landschap op natuurlijke wijze moeten
stoffeeren.
Natuurlijk moet er paal en perk gesteld
worden aan al te groote uitbreiding van
schadelijk wild, maar men late het niet zoo
ver komen, dat de dieren speciaal voor de
jacht gefokt worden.
De tijden zijn voorbij toen heeren jagers
oppermachtig over leven en dood beschikten
en het den boeren zelfs niet vergund was het
schadelijk wild van hun eigen terrein te ver-
wijderen. Wij leven gelukkig niet meer in den
tijd,, dat een Duitsch edelman van een stroo-
per de huid liet afstroopen om er een jacht-
broek van te maken, dat edelen straffeloos
den oogst der boeren mochten vertrappen.
Die tijden zijn voorbij en reeds gaan er
stemmen op, die wat thans in Schoorl ge-
sehiedt, openlijk afkeuren, die niet willen, dat
natuurmonumenten worden afgesloten om
straks, als ze tot de grootst mogelijke schoon
heid gekomen zijn; overgelaten te worden aan
jagers, die daardoor slechts een pachtsom
hebben te-betalen.
De jacht als sport of vermaak is dezer
dagen in onze courant ter sprake gekomen en
al behoort dit onderwerp niet geheel bij de
propaganda tot behoud van natuurschoon,
het staat er toch wel in zoo nauw verband
mede, dat wij er hier even de aandaoht op
willen vestigen.
Er zijn werkelijk menschen wie het jagen in
het bloed zit, voor wie het een der meest ener-
veerende takken van sport moet beteekenen.
Maar er zijn araderen en hun get at
word't steeds grooter die het jachtvermaak
van een geheel andere zijde bekijken.
Die er op wijzen, dat wij vol veront
waardiging tegen stierengevechten opkomen,
maar dat wij het daarnaast nog vanzelf-
sprekend vinden, dat op weerlooze dieren
gejaagd wordt door dikwijls onibekwame
schutters.
Er zijn er, die het ongevaarlijke en daar
door wat Iaffe vermaak, om opgejaagde
kleine dieren te dooden, onedel vinden, den
mensch van dezen tijd niet meer waaraig.
Toch kan dit niet het sterkst naar voren
eebracht worden wanneer men nrotesteert
Telef.nr. Admlnlstrafle 3^
T»kfoontxr. Gedaclie 33.
Postgiro 37060.
Hoofdredacteuri Tj. N, ADJEMA.
tegen afsluiting van natuurmonumenten, om
dat de jacht niet tot dit gebied beperkt blijft
en het ontactdsch zou zijn te verlangen, dat
hier niet gebeurt, wat overal in den lande
wettelijk is geoorloofd.
De beteugeliog van de jacht als vermaak
zal moeten voortkomen uit het steed's groeien-
de inzicht van het immoreele aan een derge-
lijik tijdverdrijf verbonden.
Zeer terecht heeft dezer dagen de Staats-
boschwachter uit Schoorl wien men zeker
niet mag verwijten, dat hij zijn verplichtingen
nakomt opgemerkt, d'a-t die tusschenkomst
van het gemeentebestuur, wat het verbieden
van de jacht betreft, onlogisch zou zijn, daar
het zelf de jacht op gemeentegroniden ver-
pacht heeft.
Niet in deze nichting voere men actie, want
de tijd schijnt verre, waarop het jachtver
maak van enkelen door de verontwaardiging
van velen onmogelijk gemaakt zal worden.
Men streve er thans slechts naar, het jacht-
gebied te beperken en bet door gemeenschap-
pelijlk protest steed's moeilijker te maken,
natuurgebied ter wille van enkelen aan die
gemeenschap te ontnemen.
Het genieten van ongerept natuurschoon
moet een recht voor alien worden en steeds
minder mag zoo'n brok natuur een winst-
object voor den Staat zijn, die het slechts
voor den meest biedentde toegankelijk stelt,
nog ongeacht de vraag, wdk wreed vermaak
daarvan het gevolg zal worden.
Het is nu meer dan ooit de tijd om over
behoud van natuurschoon te schrijven.
Nooit sterker dan in dezen tijd van het
jaar, in de laatste herfstdagen, treft ons de
onvergelijkelijke pracbt van het geboomte.
Wie thans door onzen grooten stadstuin
wandelt, komt onder den indruk van de felle
berfsttinten, van de kleurschakeeringen in
bruin en rood, in geel en groen, die op boo-
men en struiken het stempel van bet jaarge-
tijde gedrukt bebben.
Laat de Lente baar teere kleuren brengen,
de Zomer zijn overweldigend groen, slechts
de Herfst heeft de gedurfde tinten Wie
door het dichte tapijt van gevallen bladeren
wandelt, ziet slechts een mozai'k van bleuir-
plefcjes, dat sprookjesachitig ritselt als de
wind door de halfontbladerde takken speelt
Langzaam valt het d'orre blad, het blad in
de roodbruine tint van een ouden dorpstoren.
soms bloedrood, soms bruin als roesteno
ijzer, soms donkergroen, dat bijna zwart lijkt
of, als het kastamjeblad, verkleurdi tot het geel
van de boterbloem.
Als daar de zon op schijnt, als het licht
speelt op al die felle kleuren, is onze Hout
mooier dan in eenig ander jaargetijde, nu is
hex een woud in goudlbronzen tinten en wij
beseffen meer dan ooit, dat het zwijgende
herfstbosch een onzer heerlijkste bezittingen
is.
Gelukkig, dat dit natuurmonument althans
geen gevaar van afsluiting dreigt, d'at het
een blijvend bezit voor al onze gemeente-
naren zijn kan
VOOR
AIjMMAAH. TEL. 572.
Oaf|©lijkscSi ovepziclit.
DE SOCIALISTEN IN OOSTENRIJK.
Een kentering in hun politiek
Het staat, na alles wat daarover bij brok-
jes en beetjes bekend geworden is, wel vast,
dat het voornamelijk aan de agitatie der Oos-
tenrijksche Socialisten te danken is geweest.
dat de beruchte Juli-onlusten een zoo grooten
omvang konden aannemen.
Tevens weet men, dat diezelfde socialisten
nog gedurende het oproer toen zij n.l. za
gen dat het zaakje misliep de bakens reeds
verzet hebben en zoo goed mogelijk medege-
werkt aan het herstel van rust en orde.
Die kentering, bestaande uit toenaderings-
gezindheid tot de burgerlijke partijen, inzon-
derheid tot de christelijk sociale organisatie,
welke onder leiding staat van den bondskan-
selier dr. Seipel, heeft zich gaandeweg voort-
gezet.
Vooral op het dezer dagen beeindigde soci-
alistisch partijcongres is gebleken dat de ge>
moederen aanmerkelijk bedaard zijn, dat er
geen sprake meer is van een in de hand wer
ken van eenige agitatorische actie ja zelfs,
dat men de z.g.n. wilde demonstraties, die de
onmiddellijke aanleiding waren tot de botsin
gen op 15 Juli, is gaan verfoeien.
De Weensche, socialistische burgemeester
Dr. Seitz heeft n.l. onomwonden verklaard,
dat dergelijke demonstraties noch in de poli-
tieke partij, noch in de vakvereenigingen ge^
duld kunnen wordeoj
Dr. Seitz verklaarde: „Wij willen de de
mocratic, wij willen de vreedzame ontwikke-
ling, wij willen den geestelijken strijd, omdat
wij weten, dat wij zullen overwinnen, maar
wij zijn weerbaar. Wij zullen deze republiek
Oostenrijk weten te handhaven tot het
oogenblik, dat zij een waardig deel vormt
van de groote Duitsche republiek". (Naar
men weet zijn de soc. groote voorstanders
van de aansluiting van Oostenrijk bij
Duitschland).
Dat men toch wel eenige moeilijkheden
vreest, moge blijken uit wat de Arbeiterzei-
tung over het partijcongres na de slotzitting
schreef.
„De geheele partij is het er over eens al het
mogelijke te doen om te voorkomen, dat het
tot een catastrofe komt. Of zij daarin zal sla-
gen, hangt er van af, of burgers en boeren
onze waarschuwing verstaan. Wie met ons er
voor wil arbeiden, dat de republiek een on-
festoorde democratische ontwikkeling verze-
erd wordt ,zal ons tot samenwerking bereid
vinden".
Er wordt hier op een mogelijke catastrofe
gezinspeeld. Doch terzelfdertijd op toenade-
ringsbereidheid.
Het is nu de groote vraag maar, hoe de
overige Oostenrijksche politieke partijen den-
ken over samenwerking met de socialisten.
Wanneer men bedenkt, dat er vooral tegen
over de Christ.-Socialen zich herhaaldelijk
moeilijkheden voordoen, dat velen onder de
socialisten allesbehalve ingenomen zijn met
den bondskanselier Seipel en dat langs
den anderen kant de overige partijen ook niet
in alien deele instemmen met de idealen der
Oostenrijksche socialisten, zal het duidelijk
zijn, dat men goed doet af te wachten wat de
toekomst in dit opzicht brengen zal.
Laten wij voor Oostenrijk zelve hopen, dat
inderdaad toenadering binnen niet al te lan-
gen tijd tot stand komt. Het land, dat nog
steeds in allerlei moeilijkheden verkeert, kan
er niet anders dan wel bij varen.
Met de dreigende moeilijkheden waarop
wij in het bovenstaande zinspeelden, bedoel-
den wij dfe door de Leipz. N. Nachrichten
verspreide geruchten omtrent een a.s. liok-
schen staatsgreep.,
Het Oostenrijksche gezanfschap te Berlijn
publiceert thans 'n verklaring, dat er niet de
minste reden bestaat voor deze bewering.
Deze tegenspraak wordt voornamelijk ge-
grond op de hierboven door ons omschreven
besprdiingen op den jongsten sociaal-demo-
cratischen partijdag.
Tevens gmg het gerucht ,dat bondskanse
lier dr. Seipel ziek zou zijn en wel zoo ern-
stig, dat er sprake was van een aftred'en.
ok dit 'bericht wordt tegen gesproken.
Byitenlandl
VOLKENBOND.
DE VOORBERF.IDING DER
HAAGSCHE CONFERENTIE VOOR
CODIFICATIE VAN HET
INTERNATIONAAL RECHT.
De waarnemende voorzitter van den vol-
kenbondsraad, Villegas, heeft na raadpleging
van de andere leden van den raad uitvocring
gegeven aan de door den volkenbondsraad in
Octobier verleende machtiging om een com-
missie van vijf deskundigen te benoemen, die
de Haagsche volkenbondsconferentie voor de
codificatie van het internationaal recht in
1929 zal hebben voor te bereiden. De keuze
van Villegas is gevallen op de volgende vijf
personen
Prof. Basdevant, Frankrij'k; Castro Ruiz,
Chili; prof, dr.' J. P. A. Francois, Neder-
land; Sir Cecil Hurst, Engeland; Pilotti,
Italie.
De benoeming van prof. Francois in deze
belangrijike juristencomimissie is stellig een
welverdiende onderscheiding voor het vele
uitnemende werk, dat de bekwame diredeur
van de volkenbondsafdeeling van ons mimsfe-
rie van buitenlandische zaken zoowel in deze
hoedanigheid als in den boezem der Neder-
landsche delegatie van de eerste volkenbonds-
vergadering af, verridht heeft.
DE IN- EN UITVOERVERBODEN.
Eerste lezing van het ontwerp-
conventie geeindigd.
De conferentie-Colijn voor de afschaffing
van de in- en uitvoerverboden heeft gister de
eerste lezing van het ontwerp-conventie ge
eindigd na een fieeten strijd over de uitzon-
deringsbepalingen, die sommige staten erin
wenschten te zien opgenomen. De conferentie
heeft helaas geen weerstand geboden aan het
Roemeensche verzoek om een uitzondering
voor den uitvoer van ruwe petroleum uit
Roemenie toe te staan, zij het dan ook met
een platonische verklaring van de Roemeen
sche delegatie, dat dit uitvoerverbod niet lan-
ger dan noodig gehandhaafd zal worden, en
dat rekening zal worden gehouden met de
belangen van de aangrenzende staten. Ener-
gieker toonde de conferentie zich gelukkig
ten aanzien van de uitgebreide lijst van uit-
zonderingsbepalingen, die Tsjecho-Slowakije
zich zou willen zien toegekend en die Colijn
de zeer rake opmerking ontlokte, dat de con-
5AOVEWHER
-!
Depot te Bergen bij J. DEN BR0EDER.
Stationsstraat 17.
ferentie van af dat oogenblik zou ophouden
een conferentie voor afschaffing van in- sn
uitvoerverboden te zijn en zou veranderen in
een conferentie tot invoering van zulke ver-
boden.
Gezien den heftigen tegenstand, dien de
betreffende verlangens van de Tsjechoslo-
waaksche delegatie in de conferentie vonden,
werd deze resolutie ingetrokken. Enkele tij-
delijke uitzonderingen werden toegestaan.
Naar het B. T. A. nog bericht, aanvaardd<
de conferentie een uitzondering voor de Ver.
Staten, wat betreft den uitvoer van heliurn-
gas.
DUITSCHLAND.
DE E E NHEID S ST A AT.
Een motie der Berlijnsche kcop*
lieden vodr de efficiency.
Het hoofdbestuur der vereeniging van Ber
lijnsche koopliedien en industrieelen heeft een
motie aangenomen, waarin wordt betoogd,
dat het noodzakelijk is de auaestie van de
grondige staats- en bestuursnervorming uit
het stadium der jarenlange onvruchtbare
overwegingen en naar een practische oplos-
sing te brengen. Het einddoel van zulk een
hervorming moet, zal deze geen lapwerk op-
leveren, de vorming van den Duitschen een-
heidsstaat zijn. Deze is zeer goed mogelijk
zonder het geheele bestuur in de rijkshoofd.-
stad te centraliseeren. Integendeel, zij zal een
vergaande decentralisatie van het bestuur
mogelijk maken. De verantwoordelijke leidera
van het Duitsdh volk ddenden in dezen tijd;
waarin reedis continenten op economisch ge
bied' concurreeren en waarin de economische
aaneensluiting van Europa steeds noodzake-t
lijker wordt, in te zien, dat het hun plicht is,
het Duitscihe volk duidelijk te maken, dat het
zich de weelde van een zinnelooze verkwis-
ting van geld en energie, zooals de bestaande
situatie die meebrengt, niet kan veroorloven.
DE BEZETTING VAN HET
RIJNLAND.
10.000 man verlrokken.
Naar de Dem. Ztg.-dienst van welingelich--
te zijde vemeemt, heeft de vermindering van
het aantal bezettingsitroepen zijn beslag ge-
kregen.
De daarvoor aangewezen troepen zijn af-
getrokken en de hergroepeering, die daarvan
het gevolg moest zijn, heeft plaats gehad.
Overeenkomstig het plan hebben rond
10.000 man vreemde troepen het Rijnland
verlaten.
FRANKRIJK.
DE RADICALE KAMERGROEP.
Een verontwaardigde motie tegen
Franklin Bouillon. Paul Bon-
cour wordt voorzitter van de com.-
missie van Buitenl. Zaken.
In de eerste vergadering van de radicale
Kamergroep na de vacantie toonde Daladier,
de nieuwe partijvoorzitter, zijn taak krachtig
te willen aanpakken. Hij drong aan op het
verkrijgen van eenheid zoowel in de Kamer
groep als in de partij en hij verklaarde geen
arijver te zullen zijn, maar alle mogelijke
tegemoetkoming te willen toonen tegenover
partijgenooten, die op bepaalde punten an
dere inzichten prediken.
Op den ontslagbrief van Franklin Bouil
lon, waarvan wij gisteren reeds melding
maakten, reageerde de Kamergroep zeer
heftig door het aannemen van een motie,
waarin verontwaardiging werd uitgesproken
over de ontoelaatbaarheid der gebezigde ter-
men, met name heeft de partij zich nimmer
uitgesproken omtrent een ontruiming van
het Rijnland en den „Anschlusz" van Oos
tenrijk bij Duitschland, terwijl zij zich even-
min ooit heeft onttrokken aan den plicht der
landsverdediging. Het wordt paradoxaal ge-
noemd, dat Franklin een verbond wil met
mannen, die het vredeswerk van Geneve en
Locarno afkeuren.
Men verwacht, dat Paul Boncour, die
officieel zijn candidatuur gesteld heeft voor
het voorzitterschap van de commissie van
buitenlandsche zaken, zonder tegencandidaat
zal worden gekozen.
ESTLAND.
BIRK VRIJGESPROKEN.
De vroegere Estlandsche gezant in Mos»
kou, Birk, bcschuldigd van het niet opvolgen
der bevelen zijner regeering, is vrijgespro-
ken, maar van zjjn amlbt ontheven.
ALKMAARSCHE COORANT.
