DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Raad. LUXE FIAT-AUTOMOBIELEN. GARAGE SGHARLOO - ALKMAAR - TELEFOON 490. No. 272 1927 Aboniiementgprijs bij vooruitfoetaling per 3 majmflen f2.—fr. per post f2.50. Bcwijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootero letters naar pliyitAr^||)at^ Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. v.h. Ilerms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. liedactie No. 33. ZATBRDAO 19 NOVEMBER De Verfcleztng voor het Hoo^heemraadscfiap. Dit nummer besfaat uit 3 bladett Honderd negen en twintigSte iaargans Directeur: O. H. KRAK. Hoofdredadenr Tj. N. ADEMA. Nu de uitslag der verkiezing bekend is, tvdllen wij niet nalaten op deze plaats onze groote voldoenimguit te spreken. Het was te voorzien, dat de neutralen er niet in zouden slagen, hun candidaten in alle vacatuxes te doen verkiezen, het was zelfs de gioote vraag of zij eenige kans zou den krijigen het front der gezamenlijke poli- tieke parbijen hier en daar te doorbreken. Die hadden zich oppermachtig verklaard. Wat zou men kunnen beginnen tegen een ge- zamenilijke actie van alle politieke groepen, een mohsterverbond, zooals er gelukkig zeb den in dat gewest warden gesloten. Een kleine groep neutralen, onder leiding van Mr. Breebaart, heeft het aangedurid een waarschuwende stem te la ten hooren: blij-f af van ons waterscnap, dat zuiver een belangen- gemeenschap is, onderneem op ons terrein geen politieke strooptochten, die uitshii-tend op vergrooting van eigen partij'macht ge- richt zijn. Men heeft reeds zes jaar geleden een zwak- ke poging gedaa-n, het leger der verbonden politic! tegen te houden. Tevergeefs, men was te zeer verrast, er was geen krachtige tegen- actie en bovenal was den ingelanden nog niet duidelijk gemaakt, welke groote belan- gen hier op het spel stonden. Geen wonder, dat de heer Aukes, toen de oekase der politieke kopstukken in onze cou- rant verscheen, op vaderlijke wijze med'e- deelde er op te rekenen, dat door ingelanden geen andere candidaten zouden -gesteld wor den dan die welke Mr Leesberg c.s. voor hen uitgezocht hadden. Geen wonder, dat bij in machtsbewustzijn bij deze nieuwe, alles omvattende coalitie er nog eens op wees, dat het stellen- van eigen candidaten slechts verspiWing van kracht zou zijn gezien de resul'taten in 1921 in het toen reeds opstandige district Purmerend ver- kregen. Toch hebben de neutralen smalend Breebaartianen genoemd hoe kort die tijd van voorbereidiing ook was, zich met voor den afgod Politicus widen buigen en in elk district hiun eigen candidaten gesteld. De heeren van het compromis hebben er om gelachen. Wat ve-rmocht Klein Duimpje tegen den Reus Maar naarmate meer en meer bleek, dat zeer vele ingelanden van dit politick gedoe afkeerig waren, naarmate het duidelijk werd, dat men genoeg begint te krijgen van partij- program en partij-discipline, dat men geen kudderegeering door enkele machtige kop stukken begeert, maar het eigen verstand wit laten spreken en baas in eigen huis wil blijventoen werd1 van compromis-zijde een ander dlan het hooghartig bevelende ge- luid vernomen. Men begon aan eigen grootmacht te twij- felen en trachtte den groeienden tegenstanJer als een mindCrwaardige en zwakke te ken- schetsen. Men deed: het met unfaire middelen. „De Breebaartianen", zoo werd smalend in het ingezomden stuk van Zaterdag j.l. ge- schreven, „noemen zie'h neutraal, een neutra- liteit, die zich zoo aandient, dat geen enkel katholiek waardig is gekeurd als Hoofd- ingeland te fungeeren; een iitsluitings- politiek". Die strijdwijze was een «ch zoo machtig wanende pai-cij onwaardig. Men wist, kon althans weten, dat de tijd ontbrak een katho liek bereid te vinden een candidiatuur te aan- vaarden en dat men niet langer kon wachten op gevaar af de eigen actie onmogelijk te maken. Hoort hoe machtsbewust even later weer fiet trompetgeschal der verbondenen klinikt toen zij schreven: „Men kan zeker zeggen, dat de candi daten van het compromis bijna alle kiezers achter zich hebben, irnmers, al zijn alle Tweede Kamer kiezers in dit district nog geen kiesgerechtigden in het Hoogheem- raadschap, men kan zeker concludeeren, dat achter het compromis een geweldig aantal stemgerechtigde ingelanden staat". Smalend wordt gezegd, dat het idee om een stemming door enkele candidaatstelling te voorkomen verijdeld is door een groep, die geen „organisatie" vertegenwoordigt, doch „met zijn vijf en zeventigen een volledig stel candidaten heeft gesteld''. „De Breebaartianen", ald'us het prachtig slot van dat stuk, „voeren een onbehoorlijke politiek van „Wip wat zit" met z'n vijf en zeventigen tegen duizenden en men late hun. candidaten boven op de wip, dat is in de iucht zi'tten" Wetau de stemming heeft wel bewezen, dat dit alles bluf was. Er is niet meer zoo'n liefde voor politiek, die naar eigen macht streeft, als de h°eren kopstukken der partijen wel veronderstellen. Zeer velen van hun eigen geestverwanten moeten hen ditmaal in den steek hebben ge- laten en wanneer slechts het stelsel van even- ledige vertegenwoordiging en niet datder volstrekte meerderheid had gegolden, dan zouden de anti-politiekers een bpduidend aantal zetels hebben veroverd. Nog was hun strtjd nu een zeer zware, want de politieke herders brachten hun kudden in beweging en men heeft voor a 1 den katholieken, die de trouwste volgelingen zijn, duidelijk trachten te maken, dat het hier een anti-kathoiieke actie gold, waartegen elk goed geloofsgenoot in het geweer diende te komen. De katholieken hebben over het geheel de compromis-candidaten nog een, zij het weinig roemdjke, oveiwinning bezorgd. Waren de neutralen hun actie wat vroeger begomnen, hadden zij niet enkele' tactische fouten gemaakt, door b.v. Jhr. Van Foreest in het district Hoorn en niet in het district Purmerend candidaat te stellen, had den zij tijdig een oDafhankelijken katholie ken candidaat gehad, en was hun groote man in het district Helder, de wethouder Verstegen, door zijn soc.-dem. partijgenooten niet krachtig bewerkt om de neutralen op het laatste oogenblik in den steek te laten, dan zouden ook in Helder en Hoorn nog mooiere resultaten bereikt zijn. Maar toch, wij mogen tevreden zijn. Het stemmental der neutralen heeft in vele plaatsen zelfs dat der verbondenen over- troffen, in de districten Helder en Purmerend moeten herstemmingen voor plaatsverVan- gend hoofdingeiand worden gehouden en in het district Purmerend werd een der neutrale candidaten direct tot hoofdingeiand gekozen en is een ander van het viertal in herstem- ming gekomen. De zoo gesmaaldc vijf en zeventig hebben het politieke front der duizenden op ver- scheidene plaatsen doorbroken Dat is een waarschuwing voor de politieke partijien, in dezen tijd niet te sterk meer aan de verblindheid en onmondigheid der groote massa te gelooven. dat geeft hoop voor de toekomst en d'oet verwachten, dat over zes jaren een zorgvuldig voorbereide actie der neutralen elk spoor van politiek op afdoende wijze uit het waterschap zal doen ver- dwijnen. Waar is de mooie zomerdag gebleven toen Alkmaar's vroede vaderen en moederen want wij konden toen nog van twee moede ren spreken, waarvan er in werkelijkheid maar een moeder was waar is, zoo vroe- gen wij, die mooie dag gebleven toen vo- gels van zeer diverse politieke pluimage op kosten van den burgemeester eendrachtelijk naar Bergen aan Zee trokken. Waar is de dag, dat elke auto een mengel moes van gekleurde edelachtbaren vervoerde, in schakeeringen van het roodste rood tot het diepste zwart. En dat en daar komt het ten slotte op neer - al die diametrale tegenstanders om nu maar eens een geliefkoosde uitdruk- king van den heer Westerhof te gebruiken vriendelijk keuvelend over het strand wan- delden en zich op een scort ki langs het duin ge^nenlij-k Daten btogra ippentranjo totografee- ren. W?-2j is a djd, dat mevrouw Westerhof iSch in de nabijheid van den heer Leesberg waagde om te vragen of hij nog thee of ge- bakjes wilde, waar is de dag, dat een aan el- kaar gebakken koekje broederlijk gedeeld werd door een Vrijzinni-g-Democraat en een Christelijk-Historicus. Het was nog niet de dag waarvan voor- speld is, dat het lam en de leeuw vriend- schappelijk naast elkaar in hetzelfde hok zullen liggen, maar die onvergetelij'ke zo- mermiddag aan Bergen's vlakke stranden bevatte toch een kiem van den wereldvrede en uit het broederlijk samengaan van vrouwen en mannen uit de belangrijkste politieke par tijen moet ten slotte een blijde toekomst van vrijheid en vrede geboren worden. Niet altijd is dit samengaan een winst voor de gemeenschap. Want ook bij de verkiezing voor het Hoog- beemraadschapi is er van een samenwerking van vele politieke kopstukken sprake ge- weest, maar het doel daarvan was slechts een algemeene inval op neutraal gebied, een gezamenlijke rooftocht op zoek naar grootere politieke macht, een onderling verdeelen van den buit, waarbij men zeer goed wist slechts door gezamenlijk optreden iets te kunnen be reiken. Liever want dat is de meest natuurlijke verhouding zien wij de politieke groepen elkaar met waren strijdlust in de haren vlie- gen. Liever zien wij de fracties met hun leiders in twee groote gelederen geschaard en de kopstukken van elke fractie in de kleuren hunner partij te paard stijgen, om met ge- velde lansen op elkaar af te stuiven. De riddertijd is helaas voorbij, de lans heeft haar macht aan de vulpen moeten af- staan en de steekspelen worden hoofdzakelijk op onbloedige wijze in de raadszalen der ge- meenten gehouden. Ook in Alkmaar is weer een verwoed ge- vecht geleverd. De heer Westerhof heeft her- haalde malen de stormladder der S D. A. P. tegen de hechte burcht Van het College ge- plaatst en is aan den spits van zijn getrou- wen het allereerste boven de wallen ver- sdhtenen. Maar tevergeefs, want zij die hoog cn droog in die Burcht zetelen en de heer Westerhof weet hoe hoog en hoe droog dat wel is hebben met den steun van een machtig elftal de stormladders cmver gewor- pen en alle aanvalkn met sucecs van zich afgeslagen. In den tijd dat de heer Van Drunen nog raadslid was hoe lang lijkt dat al niet ge leden! heeft hij eens vragen gesteld waar van de bedoeling was den wethouder van Publieke Werken in den Raad een bijzonder hooge hak te zetten. De wethouder zou nameldjk geheel voorbij gezien hebben, dat er zoo iets als een Ar- beidsbeurs onder zijn hooge bescherming stond, een instituut waaruit zooveel mogelijk arbeiders voor openbare werken betrokken moesten worden. Hij zou den uitvoerder van den zieken huisbouw een aantal werklieden aanbevolen hebben, die hij zelf in zijn aannemerszaak graag kwijt wou, of al kwijt was, .en de uit voerder, wetende met den obersten Kriegs- herr op het gebied van gemeentewerken te spreken, zou dat niet hebben durven weige- ren, Integendeel, hij nam die arbeiders aan en weldra ging het als een loopend vuurtje door de rijen der werkloozen, dat de naam Ringers niet alleen een waarborg is voor goede chocolade, maar ook voor een goed baantje als steenensjouwer of timmerman bij een bouwwerk van de gemeente. Vandaar, dat de bel in het huis des heeren Ringers den heelen dag door hoopvolle werkloozen in beweging werd gehouden en tal van arbeiders, die in vroeger jaren nog eens bij de firma Ringers gewerkt hadden, een geiuigschriftje kwamen verzoeken. Natuurlijk verhuisden al die getuigscririf- ten naar den uitvoerder van het Ziekenhuis en waar de naam Ringers, zooals zoo menig- maal geadverteerd wordt, een garantie voor goede kwaliteit is, werden de gelukkige be- zitters van een zoodanig epistel heel spoedig bij het bouwwerk in dienst genomen. Tot groote verontwaardiging natuurlijk van de minder gelukkigen, die reeds weken bij de Arbeidsbeurs waren ingeschreven en ten einde raad bedachten, dat de heer Rin gers ten slotte ook wethouder en met de bij- zondere bescherming van die bw'7p bekst was. Zoo luidt althans het volledig verhaal van soc.-dem. zijde, waarvao 6e heeren Dekker, Veen en Westerly de stukken aan elkaar ge- past hebben. Het wss kiderdaad al een geschiedenis van oadon datum en de heer Van Drunen, die de beamtwoording dezer dagen uitlokte, was in politiek opzicht al een paar maanden dood en begraven. Een oud volksverhaal wil, dat sommige dooden zich in hun kist omkeeren, als er iets gebeurt, dat hun in het aardsche leven bij zonder getroffen zou hebben. Als dat inder- daad mogelijk is, dan zal de politiek gestor- ven interpellant zich zeker wel tweemaal om- gekeerd hebben, want de heer Ringers ont- kende ten stelligste al het hem ten laste gelegde. Hij had wel getuigschriften afgegeven, maar was zich niet bewust waarvoor deze dienen moesten, hij had heele verzamelingen werkloozen, die om „een briefje" kwamen, onverrichtefzake naar huis gestuurd en hij had den uitvoerder van het bouwwerk heel toevallig maar een keer gesproken, toen deze op een mooien zomermorgen voorbij zijn woning kwam fietsen. Toen had hij zijn goede hart laten spreken en op plaatsing van enkele zijn-er vroegere werkkrachten aangedrongen. Hij was in zijn goedhdd hij zag het nu zelf wel in wat te ver giegaan. Evenwel, was het niet de groote Abraham Kuyper, die eens verkondigd heeft, dat het boetekleed den mensch niet ontsiert? Welnu, ook de heer Ringers sioeg zich dit kleed om zijn welgedane gestalte en vei- toonde zich aan den Raad als de verloren zoon, die berouwvol wedergekeerd is en eerlijk bekent, dat hij heeft gezondigd. En al was er in den Raad geen gemest kalf te slachten, uit de stilte, die op 's hee ren Ringers „mea culpa" gevolgd is, kon toch wel geconstateerd worden, dat hij weer waardig gekeurd is, an allerhochster Stelle op het gestoelte der eere te zetelen. Intusschen is toch ook de Arbeidsbeurs nog even ter sprake gekomen. Men vreesde, in verband met uitspraken van aannemerszijde, dat deze instelling niet naar verdienste gewaardeerd' werd en waar een gemeentelijk bestek slechts voor de ongeschoolde arbeidskrachten naar de beurs verwees en deze oractisch niet cevraaud Vertrouwd adres voor het huren van werden, werd niet ten onrechte de veronder- stelling geopperd, dat de instelling uit de Doelenstraat onder het vaderlijk toezicht van Wethouder en Directeur van Gemeente werken een gebrekkig achteraankomertje dreigt te worden. Er kon, dacht men, in gemeentelijke bestek- ken een verplicht te werk stellen van inge- schrevenen bij de Arbeidsbeurs opgenctnen worden en het geheele vraagstuk zal dan ook met voorbeelden uit andere gemeenten aan de Commissie van Toezicht worden overgedragen, zoodat wij er binnen niet al te lange jaren nog wel eens wat meer van zul len vernemen. Nadat den Commissaris van Politie door zijn diametralen tegenstander, den heer Veen, op overduidelijke wijze was te kennen gegeven, dat hij ten bate van particuliere on- dernemingen, zelfs geen druppel gemeente- inkt uit zijn vulpen mag laten vloeien en nadat de burgemeester, met de houding van iemand, die zijn uiterste beste heeft gedaan, ronduit verklaard had, dat het door hem te organiseeren Georganiseerd overleg voor de politie-agenten in acht maanden tijds nog geen stap verder was gekomen, kwam de aanvrage der A. J. C. in bespreking. Het verzoek namelijk van de Jeugdcentrale om een voor haar beschikbaar gesteld lokaal in de oude Ambachtsschool op eigen kosten te mogen laten verbouwen om het meer ge- schikt voor spel en dans te kunnen maken. De heer Keesom is er tegen op gekomen, dat allerlei lichamen en vereenigingen voor weinig of geen geld van de lokaliteiten van gemeentegebouwen profiteeren om er cursus- sen en voordrachten te gever. of zang, spel en dans te beoefenen. Hij vreesde, dat-de gemeente hier een on- gewenschte concurrent wordt van de parti culiere zaalhouders en voor een groot deel kunnen wij deze bezwaren zeer zeker onder- schrijven. Van de sebouwburg- en cafe-eigenaars hier ter stede worden ook aan opbrengst van openbare vermakelijkheden zware offers geeischt en het is begrijpelijk, dat zij met lee- de oogen toezien hoe de gemeente als concur rent optreedt en gratis lokaliteiten afstaat zonder daarbij ook nog eenige belasting te heffen. En nu moge men zeggen, dat sommige vereenigingen de hooge zaalhuren niet kun nen betalen, of dat er in de gemeente zalen te kort zijn, dit alles tast het principe niet aan en neemt niet weg, dat hier inderdaad van een ongewenschten toestand kan worden ge sproken. Nu de A. J. C. niet alleen gebruik van een lokaal maar zelfs verbouwing vroeg, liep 's heeren Keesom's maat over, al ontkomt hij en zijn elftal-genooten niet aan de veron- derstelling, dat die maat wel wat grooter zou geweest zijn als het hier niet de roode A. J. C maar b.v. een Christelijke zangvereeniging had gegolden. Evenwel, in den bestaanden toestand zit iets ontoelaatbaars en de heer Westerhof heeft het er niet beter op gemaakt, door te verklappen, dat een zangvereeniging, die on der beschermheerschap van den burgemees ter staat, zelfs stoelen en een piano in een gemeentelijk gymnastieklokaal heeft mogen plaatsen. Het is algemeen bekend, dat een goed be- schermheer een krachtige steun kan blijken de dierenbescherming kan er van meepra- ten maar wij keuren het af, dat de kost- bare gymnastieklokalen, voor welker gebruik van particulieren het voile pond geeischt wordt, op guns tiger voorwaarden aan een of andere zangvereeniging in gebruik worden gegeven. Dat is een meten met twee maten en door deze toestemming benadeelen B. en W. den cafehouder in wiens lokaliteiten die zangver eeniging thuis hoort. Nadat de heeren Westerhof en Sluis een heftig debat gevoerd hadden, waarvan ten slotte de nutteloosheid bleek omdat zij het roerend eens waren en elkaar alleen maar niet begrepen hadden, werd besloten het vraagstuk-Keesom eens in studie te nemen en daarna zoo spoedig mogelijk op het ver zoek van de A. J. C. een beslissing te nemen. Bij het aangehouden voorstel tot oprich- ting van een distillatie-toestel aan de gasfa- briek speelde de heer Tomassen een oogen blik voor August de Domme en deed net of hij na wekenlang zoeken nog altijd niet wist of het dist/ilatie moest zijn, zooals hij in zijn jeugd leerde, dan wel distdlatie, zooals B. en W. in de agenda hadden geschreven. Het is duidelijk, dat elk woordenboek hem uitkomst had kunnen brengen, maar wij be- eriioen fieel <med waarom hi) d'V eewna-" oplossing tot dusver volkomen over het hoofd gezien had. Het gebeurt niet alle dagen, dat een lid van de arbeiderspartij de steunpilaren van het kapitalisme een onvoldoend ciifer voor de kennis der Nederlandsche taal kan toeken nen. De school voor buitengewoon lager onder» wijs zal het zoo lang begeerde vervolgonder- wijs wel krijgen. Nog waren er allerlei gezochte bezwaren, hoofdzakelijk van financieelen aard hoe- wel duidelijk aangetoond werd, dat de kosten- berekening van B. en W. vijf maal te hoog was maar zelfs de katholieke fractie schijnt het niet aangedurfd te hebben, de mis- deelde kinderen, die daaraan het allermeeste behoefte hebben, het vervolg-onderwijs te onthouden. Bij de a.s. begrootingsbehandeling wanneer zal dat zoo ongeveer zijn? schijnt men inderdaad goedgunstig op het verzoek voor dezen vervolgcursus te wilier beschikken. Na uitvoerig debat is terecht uitgemaakt, dat werkloozen niet met de armen we zou den haast zeggen met de „beroeps"-armen te vergelijken zijn. Hun armoede is van tijdeldjk-en aard en al laat de Arm-enwet althans volgens B. en W. niet toe, dat zij door een ander lichaam dan het Burgerlijk Armbestuur ,,bedeeld" worden, toch is voor hen een zoodanige rege- ling getroffen, dat zij zich uitsluitend tot een vertrouwde hunner organisatie kunnen wen- den, waardoor hun den zwaren gang naar het Armbestuur kan bespaard blijven. Wij betreuren het slechts, dat voor de on- georganiseerden niets verbeterd is. Wel moge de heer Westerhof zeggen, dat ook zij van de regeling profiteeren, mits ze zich maar organiseeren, maar het is duidelijk dat wij het niet over bekeerde georganiseerden maar wel over ongeorganiseerden hebben. De thans getroffen regeling is op- nieuw een wapen om de zelfstandigen naar de groote kudde van partij of organi satie te drijven. Wij begrijpen, dit streven van hen, die juist door de macht hunner organi satie op het gestoelte dter eere zetelen, maar het is verkeerd van een gemeentebestuur, dat slechts naar in nood verkeerende ingezetenen en niet naar partij of vakvereeniging heeft te kijken. Laten wij eindigen met de blijde tijding, dat de Sint Nicolaasmarkt, die zoolang het dikwijls niet erkende stiefkind geweest is, thans officieel geadopteerd is en als gelijk- gerechtigde met andere markten in de ge- meentelijke verordening is opgenomen. En ook met de mededeeling, dat de heer Govers naar ons met behulp van stoelen en een paar ra-adstafels aanschouweldjk voor- gesteld is alleen naar de rechterzijde der vergaderzaal verhuisd is omdat anders de heer Bonsema, hoe klein hij ook is, aan het langste tafeleind geen plaats meer zou kun nen krijgen. Wij zullen de vraag maar laten rusten of de verplaatsing van de linker- naar de rech terzijde juist van den heer Govers en 'tschui- ven van zijn zetel naast dien van den heer Kusters, in de gegeven omstandigheden eer verstandige daad is geweest. Last not least blijft te vermel-den, dat de koeien in onze gemeente voortaan, op straffe van hooge boeten, geen melk meer mogen leveren met een vetgehalte lager dan 2.75 pCt. Natuurlijk zijn niet de koeien daarvoor verantwoordelijk, maar hun eigenaren, die der gel ijke melk niet mogen verkoopen. De heer Govers een bij uitstek deskun- dige op dit gebied noemde het vetgehalte veel te laag en vreesde, dat menige melkboer, die bij de waterleiding aangesloten is, van deze bepaling ten koste zijner clientole zal profiteeren. Intusschen zijn diverse huismoeders zeker in staat blauwe melk van witte te onderschei- den. Zij kiezen den besten leverancier en de heer Govers heeft daarvan heel handig gepro- fiteerd, door in de raadszaali openlijk meae te deeten en dit gratis in de couranten te la ten opnemen dat zijn vee melk met niet minder -dan 3.75 pCt. vet levert. Het was te verwachten van koeien, die via hun eigenaar in zoo nauwe betrekking met onze gemeentelijke autoriteiten staan en wij will en er hier gaarne de af-d. Alkmaar der Ned. Vereeniging van huisvrouwen nog eens op wijzen, dat de melk van's heeren Govers koebeesten niet duur is en door een bijzonder royaal vetgehalte de beste en voordeeligate in ALKMAARSCHE COOHANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 1