Umiiisclt Couraot.
De sjg'ijz'© lame.
Sclitabrobriek.
i itm-imi
k 0
m
m
Damrabriek.
0 m
ii i m
si r
M 9 m
rnjCw
MMMM
M
B
■cis
n. a
a
V1
mm
WHi.
.IJL,
m.m
m m
II A M i l m
Em
rn^Wms. -1
w m
m
M 9 i®r 11
FEUlliLKTON.
I®
mk¥
wm.
mm m-
So. 285 1927
Honderd negen en twinngste jaargang,
Zaterdag' 3 Peceniber.
Ilcrtis: iaren arfoeiti by lid
openbaar bestuiar
door
D. KOOIMAN,
lid van gedeputeerde staten van
Noordholland
(Noordhollands land- en tuinbouw
voorheen en thans.)
II.
Land- en tuinbouwers, er is thans gelukkig
veel meer dan vroeger de gelegen-heid om u
te bekwamen in uw vak, om praktijk en
itheorie te doen gaan hand en hand. Ik ben
het zoo geheel eens met wat ingenieur Riet-
sema, rijkstuinbouwconsulent te doom, on-
langs zeide bij gelegenheid van de opening
<van ons nieuw veilingsgebouw van de af-
slagvereenigmg Beemster, Purmerend en
omstreken, hetgeen ik in het kort gezegd al-
dus heb begrepen, dat in de eerste jaren der
'mimere beoefening van de landbouwweten-
jchap voornamelijk de mannen van de stu-
deerkamer ten behoeve van den land- en
tuinbouw hebben gedacht en gszocht, dat in
de latere jaren ook de mannen van de prak
tijk steeds meer daaraan zich zijn gaan ge-
yen en dat dit in de toekomst moet voortgaan
jn toenemende mate. Het tijdperk moet nu
aanbreken, dat, na het genieten van goed la
ger onderwijs, onze aanstaande land- en
tuinbouwers in grooter aantal gaan bezoe-
^en de land- en tuinbouwcursussen en de
jand- en tuinbcuwschokn, waarbij vooral
'jiandacht verdient uitbreiding van het aan
tal lagere land- en tuinbouwscholen.
Boven sehetste ik u wie vroeger aange-
merkt werden als „goeie boeren" en „goeie
oouwers" Laat het voortaan zoo worden,
dat men daaronder slechts begrijpt hen, die
niet alleen practisch, maar tevens theoretisch
iq genoegzame mate zijn onderlegd.
lk heb vol vertrouwen, dat het in een
inieuwe kwarteeuw in Noordhollands noor
derkwartier zoo heusch wel zal gaan. Ons
'and- en tuinbouwvereenigingsleven heeft
zich schitterend ontwikkeid. Wij hebben
zien ontstaan en steeds grooter vl-ucht zien
nemen cnze fokvereenigingen, die zoozeer
streven naar veeveredeling, onze pluimvee-
en bijenteeltvereenigingen, die nuttig werk-
zaam zijn, vooral voor den kleinen man, on
ze cooperatieve aankoopvereenigingen en
graanmalerijen, die bevorderen de aanschai-
fing van beter veevoeder tegen billijken prijs,
onze boerenleenbanken, die het credietwezen
in land- en tuinbouw belangrijk hebben ver-
beterd, onze zuivePabrieken, die de zuivel-
productie hebben gebracht op hooger peil,
onze tuinfcouwvereenigingen, die zorgen voor
land- en tuinbouwonderwijs, gemeenschap-
pelijken aankoop van benoodigdheden, leer-
zame voordrachten enz., onze veilingsver-
eenigingen, die zorgen voor verbeterden af
zet van groenten en fruit, de vereenigingen
tot exploitatie van proeftuinen en kweekkas-
sen, voor den tuinbouw van bijzonder groot
nut, de vereeniging voor landbouwhuishoua-
on-derwijs, de vereenigingen van oud-kerlin-
gen aan de rijksiandbouwwinterschool te
Schagen, aan de rijkstuinbouwwinterschool
te Hoorn en aan de vakschool voor kaas-ma-
kers te Hoorn en zoovele organisaties meer.
En in al die organisaties hebben nit de krin-
gen van land- en tuinbouw zelf plaats geno-
men bekwame en ijverige bestuurders. Een
van onze boeren (bij heet zelfs De Boer)
was nu eenige jaren achtereen een hoogst be-
kwaam voorzitter van de Hollandsche maa-t-
schappij van landbcuw, nadat eerder steeds
„heeren" daar de leiding hadden. Zooals ik
boven mededeelde heb ik zes jaren arbeid
gegeven in de provincie Utrecht. Het heeft
mij steeds getroffen hoe zeer ons land- en
tuinbouwvereenigingsleven dat in die pro
vincie ver vooruit is, gevolg misschien voor
sen deel ook wel van de omstandigheid dat
de Noordhollanders zooveel onafhankelijker
zich kunnen voelen dan de Utrechtenaren in
stcffelijk en gees-telijk opzicht in menig geval
onderges-chikt aan ambachtsheer en Utrecht-
sehen adel.
Vele onzer vereenigingen zijn vereenlgd in
provinciale bonden, werken op die wijze ge-
meenschappelijk, trekken leering uit elkan-
ders ervaringen en komen door on-d-erlinge
gedachtenwisseling diehter aan de bereiking
van het gezamen-iike doel. We hebben den
provincialen bond van rundveefokvereeniigin-
gen (31 vereenigingen met 6'CO leden), de
vereeniging tot bevordering van de sdia-pen-
fokkerij, het Noordhollands groot-yorkshire
Uit het Engelsch van Henry Seton
Merriman.
82'-
„Om naar Indie te moet en gaan?" vroeg
mrs. Harrington, even van haar brieven op-
kijkend.
„Neen. Ik ben bang, dat Malta niet geheel
de plaats is, waar men zijn dochter gaarne
brengt."
„Ik kan mij VGorsteken, dat dit afhangt
van de plannen, die men met betrekking tot
zijn d-ocnter heeft", antwoordde de gastvrouw
argelocs."
Op d'it oogenblik kwam Agatha binnen. Zij
zag er frisch en aardig uit "in haar kleedje
van lichte wollen stof. Zij had iets over zich,
dat de menschen op straat naar haar deed
omkijken. Al jaren iang had zij dit, met vol-
doening, gemerkt. Maar zij begon genoeg te
krijgen van de hulde van't plaveisel. Zij, die
zich omdraaiden, om haar nog eens te zien,
Icwamen nooit terug om haar een hart en een
fortuin aan te bieden. Misschien begon zij
fiauv/ te vermoeden, wat velen weten name-
lijk, dat zij die de bewon-dering heeft van ve
len, zelden de lief de bezit van een, en, zoo zij
die bij toeval krijgt, zij er nooit de waarde
van kent en haar zelden behoudt.
„Ik vroeg mrs. Harrington juist een en
ancter over Malta, iieve", riep mrs. Ingham-
Baker uit. „Het is een mooie plaats,' niet
vark'ensstamboek, den provincialen bond va.n
geitenfokvereenigingen (27 vereenigingen
met 1200 leden in het bezit van de „koe der
armen"), den cooperatieven bond van 19
codperataeve lanabouwvereenigingen (aan
koopvereenigingen en graanmalerijen met
2500 leden), de provinciale commissie uit
de veilingen (een federatie van veilingsver-
eenigingen met 15000 leden Langendijk
met 1000 leden, Grootebroek 1500 leden,
Bangert 1350 leden, Medemblik 2 vereeni
gingen samen 1000 leden, Beemster 800
leden, Venhuizen 500 leden enz.), afdeelin-
gen van de algemeene vereeniging voor
bloembollencultuur, den bond van zuivelfa-
brieken in Noordholland (45 fabrieken), den
nieuwen bond van N. H. zuivelfabri'.ken (24
fabrieken), den provincialen bond van melk-
veehouaers enz. enz.
De tuinbouwvereenigingen in o.nze pro
vincie tellen samen 20148 leden, het hoogstc
aantal in eeruige provincie van ons land;
Zuid-Holland volgt daarop met 14451 le
den. Er blijkt hieruit wel hoe krachtig voor
al in den tuinbouw hier hej: vereenigingsleven
zich reeds heeft ontwikkeid.
Bij de boerenleenbanken in Noordholianb
bedroeg eind 1925 het totaal der spaargeiden
bijna 39 millioen gulden en het totaal der
voorschotten bijna 23 miilioen gulden.
De aankoopen der cooperatieve aankoop
vereenigingen in Noordholland bedroegen
over 1924 aan meststoffen, voedermiddeien,
zaaizaden en andere artikelen ten behoeve
van 10769 leden voor bijna 634 millioen
gulden.
De veilingen in Noordhollands Noorder-
kwartier veilden in 1925 voor ruim 24 mil
lioen voornamelijk aan groenten en fruit, in
1910 dus slechts 15 jaar tevoren voor
skchts ruim 3 millioen gulden.
Dertig jaren geleden was van het meeren-
dee! dezer schitterende organisaties nog
niets te bespeuren. Sommige zaken waren
aangevat door wakkere piomers, maar ver-
keerden toch nog slechts in een begin-sta-
dium.
Maar dat alles mag nu ook met reden
doen verwachten, dat als Noordhollands
noorderkwartier weer een kwarteeuw verder
is, de land- en tuinbouw practisch en theore
tisch iniensief beoefend zal worden op een
wijze als waarvan we nu nog slechts een
begin mogen aanschouwen. Die vele bekwa
me en ijverige bestuurders in ons land- en
tuinbouwvereenigingsleven, bezield met Idef-
de voor hun streek, zullen tot taak hebben te
zorgen, dat daartoe de noodige stuwkracht
uitgaat van hen op belanghebbenden, als
deze niet zelf mochten inzien hun eigen be-
lang, en dus deze stuwkracht van noode heb
ben.
Ons lager onderwijs ten piattenlande ver
dient in verband hiermede voortdurend ook
de ernstige aandacht van de bestuurders der
gemeenten en van andcren, die op deze be
stuurders invlced kunnen uiitoefenen. Het is
menigmaai met de resultaten van dat onder
wijs nog zeer treurig gesteld en vcoral blijkt
herhaaldelijk na korten tijd, dat het geleerde
niet is onderhouden. Hec geld, ter bevorde
ring van gced lager onderwijs en vervolg-
onderwijs uitgegeven, zal met v/oekerrente
na korten tijd terug keeren.
Buitengewoon is in onze provincie de over-
gang geweest van het grootbedrijf naar het
kleiribedrijfBlijkens het 1 andbouwvers:ag
over 1897 waren er toen 14066 land-entuin-
bouwbedrijven van meer dan 1 hectare, waar
van ongeveer de helft in eigendom, de helft
in pachi. In 1921 (latere gegevens zijn nog
niet bekend) waren er 18701 zcodanige be-
drijven, waarvan evenzeer ongeveer de helft
in eigendom, de helft in pacht.
Het getal land- en tuinbouwbedrijven van
1—5 hectaren steeg in 25 jaar tijd van
5237 tot 8878, dat van 2G>50 hectaren ver-
minderde van 2735 y t 2589, dat van meer
dan 50 hectaren daa.de van 261 tot 211
Er was in 1897 in onze provincie in ge-
bruik 154000 hectaren grasland, 45000 hec
taren touwland en tuingrond, in 1925 was
de oppervlakte grasland verminderd tot
131000 hectaren, de oppervlakte bouwland
en tuingrond vermeerderd- tot 63000 hecta
ren. De oppervlakte zwarte grond is dus in
een kwarteeuw met 40 vermeeTderd,
18000 hectare is omgezet van grasland in
bouwland. Het percentage van 40 zou zeker
nog veel hooger zijn als gegevens bekend
waren bij v. alleen ten aanzien van bepaalde
streken van Noordhollands noorderkwartier.
Een eeuw geleden was er in geheel Noord
holland slechts 13000 hectaren bouwland en
tuingrond.
Tcekenend met betrekking tot de wijziging
van de eulturen is wel, dat in 1925 voor de
teelt van tudnbouwzaden 594 hectare werd
gebezigd, voor bloembollenkweekerijen 1866
hectaren. Op school leerden we, dat bloem-
bollen alleen konden worden gekweekt in de
duinstreek. Andijk, de Streek, Bcrkhout, An-
waar Marian?"
„Dat ge.oot ik wel."
„En ik heb zu,k een behoefte er heen te
gaan.Ik weet niet, hoe het komt," zeide mrs.
Baker breedsprakig. „Het zou zoo heerlijk
zijn weet wat zonneschijn te hebben na deze
grijze luchten, denk je ook niet, lieve?"
Agatha huiverde even, teen zij ging zitten.
„Het zou wel een genot zijn, je werkelijk
weer eens warm te voelen", "zei zij. „Als die
vreeselijke zeereis er maar niet was."
„Ik durf wedden, dat je daar, na de eerste
twee dagen, heel veel van zou genieten"
merkte rnrs. Harrington op.
„Vooral als wij een mooie grcote boot uit-
kozen een van die, met twee schoorstee-
nen!" vulde mrs. Ingham-Baker aan. „Met
weike boot zouden wij dan moeten gaan?"
„Met die van Luke", opperde mrs. Har
rington, cynisch kortaf. Haar toon deed ver
moeden, dat zij het spel doorzag en er lag
een zweem van vermoeidheid in die als het
ware zei:
„Nu zijn wij, waar wij wezen moeten."
„Zou het werkelijk een mooie boot zijn?"
vroeg twijfelend mrs. Ingham-Baker.
„Dat heeft men mij verteld."
„Ik verwacht", merkte Agatha achteloos
op, „dat de eene boot wel even goed zal zijn
als de andere."
Als een bliksemstraal uit vriendelijk la-
chenden hemel wendde mrs. Harrington zich
tot haar.
„Maar de eene boot wordt niet zoo goed
bestuurd als de andere, mijn lieve!"
Agatha even vinnig en niet minder er-
varen in de schermkunst wildfe zich niet
uit het veld laten slaan en keek mrs. Harring-
na Paulowna en andere deelen van Noord
hollands noorderkwartier leeren het nu an-
ders. Op de tweede gladiolenveilimg te Bo-
venkarspel op 9 Novembier 1927 werden
maar zoo eventjes 634 millioen boll-en gc-
veild!
Nog steeds gaat het met de splitsing in
kl-ein-ere fcedrijven voort, nog steeds verfijnd
wordt de cultuur. Reeds wordt hier en daar
in Noordhollands noorderkwartier de laatste
jaren d-e teelt onder glas op ruime schaal be
oefend in druivenkassen en in zoo-genaamde
warenhuizen vooral voor de teelt van vroe-
ge groenten en van tomaten. Verloopt het ge-
tij, dan moet men de bakens verzett-en. Het
voorbeeld van het Westland vindt bij ons
navolging en de provincie moedigt 't thans
nog sehuchter streven van onze tuinders
zooveel mogelijk aan door financieele mcde-
werking aan de stichting en exploitatie van
zoogenaamde demonstratiebedrij'ven. Het ge-
tij verloopt, dat wil zeggen sommige bestaan-
de eulturen voldoen ni-et iangcr genoegzaam
wat betreft teelt en prijs, de bakens worden
verzet in dezen zin dat naar ni-euwe cultuur
wordt omgezien. Of aidus de bakens worden
verzet op de juiste wijze? Wie zal het zeg
gen. Zoo rni-n als op ander terrein, weet men
in den tuinbouw wat de toekomst zal geven.
Maar men gaat de toekomst toch op deze
wijze wel hoopvol tegemoet. Onderzoekt alle
dingen en behoudt het gcede! Dit intusschen
zou ik onzen tuinders willen raden: zet niet
alles op een kaari, behoudt namelij'k naast de
glascultuur een deel van het oude bedrijf In
een opzicht kan men zeker zeggen, dat de
bakens op juiste wijze worden verzet, dat is
namelij'k "de vermeeredirng van de opbrengst
van den bodem. Op steeds kleiner stunje
grond wordt aldus voor een gezin de kost
verdiend. Had men in vroeger jaren soms 10
a 15 hectaren grasland, menigmaai veel
meer, noodig om zich een bestaan te verscnaf-
fen en aan een paar andere handen werk te
geven, later werd dat 1, 2, 3 hectaren, en
aansto-nds zullen velen met 34 hectare om-
streeks of nog minder kunnen volstaan. Er
opent zich wat bestaansmogelijkheid betreft
op deze wijze een nog eindeloos verschiet en
als aanstonds de Zuiderzeeprov-incie komt
droog te liggen, zal daar weder voor groot-
bedrijven als vanouds de mogelijkheid ont
staan.
Deze gang van zaken is ook ir.derdaad
noodig. Er is bij de tegenwoordige bevol-
kingsd-ichtheid van Noordhollands noorder
kwartier een te geringe oppervlakte grond
om op den oud-en voet op te kunnen werken
en leven. In 1897 telde Noordholland boven
het Noordzeekanaai (zonder de eiland-en)
230.000 inwoners op ongeveer 140.000 hec
taren grond, dat is 1.6 per hectare. Thans
is de bevoiking vermeerderd iot 320.000, dus
2.2 per hectare. Op dozen voet kan het niet
doorgaan. De meer -intensieve bodemcultuur
eenerzijds, het winnen van nieuwen grond
in de Zuiderzeepol-ders anderzijds, het zijn
economische noodwendigheden, het is de
bevordering van het algemeen beiang.
't B-estuur van de Alkmaars-che Schaak-
club V. V. V. heeft, evenals vorige jaren, be-
slcten om een propagandaavo-nd te houden
en wel op 15 December a.s. om half 8 in het
clublokaal van hotel De Nachtegaal in de
Langestraat. Er zal door den Voorzitter een
simuitaanseance gehouden worden, waar-
aan deeln-emen kan ieder, die daartoe hist
heeft. y
't Besfuur zal gaame een groote opkomst
zien van dames en h-eeren, die geen lid zijn
de schaakclub.
Voor zoo ver er nog plaats is, mogen ook
leden d.dnemen.
Het Btstuur der s'.haakclub V. V. V. te
Aikmaar heeft, na studie, plannen ontwor-
pen ora te komtn tot :eo; ganisatie van den
Nederl Schaakbond, Dl plannen komen
hierop neer, dat de bond die tot nog tee be
stead uit aangesloten clubs, voortaan zal
bestaan uit aaugesloten gewesten.
De gewesien kn;gen dan in den Bond een
groote autonomic De clubs zijn voortaan
aangesloten bij een gewest.
Hiertoe heeft Aikmaar- zich gewend tot
de bij den Bond aangesloten clubs.
Naar aanleiding van de desbetreffende
circulaire ontving V. V. V. een twintigtal
adhaesiefceiuigingen. Hierna heeft V. V. V.
de vereenigingen, die hun nstemmng betuigd
hadden, verzocht een gedelegeerde te z-enden
naar een vergaderng die j.l. Zondag te
Utrecht is gehouden. Op die vergadering
heeft de voorzitter van V. V. V.. de beer
Van Burken, de plannen met de afgevaardig-
d-en besproken en uiteen gezet. Gevolg van
een en ander is geweest, dat er besloten is een
studiecommissie te vormen, die Zondag 11
ton onbevangen, recht in het gelaat.
„U dcelt op Luke", zeide zij. „Na-tuurlijk
ben ik overtuigd, dat bij een goed officier
is. Maar toch aarzelt men altijd, waar het
geldt zijn vrienden te vertrouwen is dat
niet zoo?"
„Zoo is het", antwoordde mrs. Harrington,
tot haar brieven terugkeerend.
HOOFDSTUK XI.
Schepen op zee.
„En het schijnt wel, of het je niets kan
scheien." Agatha lachte inwendig, een triom-
feerend lachje.
„Denk je?" antweordde zij, met zijdeling-
sehen bl-ik van onder haar wimpers.
Luke tuurd-e recht voor zich uit met saam-
geknepen lippen. Een gevaarlijk uitziend man,
een met wien niet viel te spotten, en welke
vrouw b-egeeft zich niet gaarne in zulk een
gevaar?
Zij wandelden samen heen en weer op het
breede promenadedek van de „Croonah" en
de „Croonah" gleed door de grauwe wate-
ren van den At antischen Oceaan. Links de
kust van Portugal, lachend in den zonne
schijn. Rechts, de bol des lichts zelf, door
wolkeloozen hemel dalend naar den horizon.
Recht vooruit. koud en eenzaam, de gevrees-
de Burlings. De boosaardige Golf van Bis-
caje a-chter. Reeds had een groot aantal pas-
sagiers moed gevat, de kajuitstrap verlaten,
naar dek gekropen, om, lusteloos achterover
liggend in lange stoelen, te praten over kal-
mer dagen, die, naar zij hoopten, nil volgen
zouden.
Agatha had getoond geen aanleg voor zee-
ucc. door V. V. V. bijeen geroepen zal wor
den te Amsterdam om geinsfalkerd te v or-
den.
Om te voorkomen, dat de indruk geves-
tigd zou kunnen worden, dat er eenige anl-
mosit-eit bestaat zal getracht worden het
Hoofdbcstu-ur te bewegen een zij-ner leden in
die studiecommissie aan te wijzen.
Wij hopen, dat de goede bedoeling, die
bij V. V. V. voorzit, begrepen zal worden en
dat het resultaat zal zijn een fl-inke uitgroei-
ing van den N. S. B.
Wij ontvingen van d-e Uitgevers G. B. van
Goor en, Zn. te Gouda het schaawerk van
Den Hertog—Euwe: Practische schaaklessen
in drie deelen, 't 4e is nog in bewerking.
Gaarne willen wij dit uitnemende werk on
der de aandacht der schakers brengen van
Aikmaar en omgeving.
't Is niet een boek, dat alleen een beschou-
wing geeft, maar't is ingericht, zooals de
doozei liUlE
Nieuwstfl uitvoerin'.
Prima papier. Mocierne doozen
li. Frankeiitierg-, Aikmaar.
ttiel heel juist aangeeft, als lesgever. De be-
w-erkers ge-ven les in practisch schaken.
Er worden in 't eerste deel heel veel stel-
lingcn gegeven en daarna wordt gevraagd
naar de best-e zed-en. Achterin vindt de lezer
de oplossingen.
O. i. is dit de nicest doeltreffen-de manier
om iemand schaakles te geven. WJj willen
uit dit cerate deel enkele voorbeelden aanha-
ien waaraan men kan zien hoe het is inge
richt.
Ten slotte wekken we iedereen op dit
prachtwerk te kocpen (of als St. Nicolaas-
cadeau te vragen).
't Eerste deeltje kost 0.90.
Men behoeft niet alle deelen gelijk te
koopen. Iniegendeei, wij raden ieder aan
voorloopig 't eerste deeltje te bestellen en
langzamerhand zich te voorzien van de an
dere deelen. le^er, die 't -eerste deeltje met
studie uitgewerkt heeft, zal zijn inzicht in 't
s-chaakspel veel verbeterd hebben. Spoedig
hopen wij ook een beschouwing te geven over
de and-ere deelen.
Oplossing probl-eem 168. Pauly (3 zet).
1. Ta4 Kb-6 2. c4. enz.
1Kd5 2. De-6f enz.
1I<b5 2. Dd6 Ka4
3. Db4 mat.
Einds-pel 19-8
(no. 101 uit HertogEuwe.
mm
mi'
S fc'' fi
a be (1 e t
De opgave luid'i:
Wat is de beste zet voor wit?
Antwoord:
1. Pe6 Wi-t wint een volstmk want zoo-
wel op 1fe-6 als op 1De6 voigt
2. Te4 en Zwart kan niet terug nemen, zon-
der dat hij de Dame verliest.
Eindspel 199
(no. 102 uit HertogEuwe).
imm Wm
Wat is de beste zet voor Wit:
l.Tbdl! Een curieu.se stelling! Zwart
moet to-e'iaten dat de Dame op do geslagen
wordt door d-en T. want anders wordt hij
mat gezet op d8.
Hier ziet men al weer, hoe goed het is
eerst nog eens flink uit te kijken voor men tot
afruil over gaat.
zi-ekie te hebben. Zij wand el dt naast Luke
Fitz Henry met haar gewonen pittigen stap
en zelfbewusie houding. Luke, in uniform,
keek zeer ernstig.
Zij hadden gesproken over Gibraltar, dat
de „Croonah" den volgenden morgen zou
aandoen, en Luke had Agatha juist verteld,
dat hij niet met haar en mrs. Ingham-Baker
aan land zou kunnen gaan.
„Denk je?" herhaalde het meisje met een
zucht.
„Ja, het schijnt zoo."
„De waarheid is", zeide Agatha, ,,-dat ik
innerlijk overtuigd ben dat het eigenlijk de
mosite niet waarn zal zijn."
„Wat zal de mo-eite ni-et waard zijn?"
„Aan land te gaan."
„Je zult dus niet gaan?" vroeg hij met
vuur.
„Ik denk het niet", antwoordde zij met
neergeslagen oo-gen.
En Luke Fitz Henry was de gelukkigste
man aan boord van de „Crconah". Hier was
geen misverstand mogelijk. Luke, die zich-
zelf een pessimist wist een man, die
voortdurend ongeluk verwachtte voel-d-e,
dat het haar bedoeling was aan boord te blij-
ven, om-dat hij niet aan land kon gaan.
De bel voor het diner kconk over het kal-
m-e dek, en met een vriend-elijk knikje ver lief
Agatha haar metgezel.
Aan den morgen van den volgenden dag
stroomde de ,,Croonah" langs de hoogten van
Trafalgar. Een huilende wind gierde uit het
Westen, en over de bergen van Tarifa en
over de sombere uitgestrektheid van Ceuta
in 't verschiet, hingen donkere, dreigende
wolken. De zee, opgezweept, vol witte vlekken
Eindspe! 200
no. 106 uit HertogEuwe.
mm n» a
m S zm. a
1. b3f. Gevolgd door 1Ka3 en 2
Pc2 mat.
In een stelling als deze s-peelt Wit natuur-
lijk op winst!
AAN DE DAMMERS!
In onze vorige rubriek gaven wij ter op
lossing probleem 992 (auteur P. Kleute fr.)
Stand.
Zw. 11 sch. op: 6, 9, 15, 18, 21, 23, 26,
34, 39. 40, 44.
W. 11 sch. op: 11, 20, 24, 25, 3-6, 38, 42,
43, 4-5, 4-8, 50.
Oplossing.
1. 38—32 1. 6 17
2. 32—27 2. 21 32
3. 43—3-8 3. 32 43
4. 42—38 4. 43 32
5. 20—14 5. 9:29
6. 25—20 6. 156:24
7. 4-8—43 7. 39 48
8. 50:37 8. 48:31
9. 45:21 9. 26:17
10. 3-6 27! en wint. Zeer mooi!
UIT DE PARTIJ.
In cen pariij door den heer R. van Frank
gespeeld met wit in den kampioenswedstrijd
van den Haag kwam de volgende positie
W/,.,
Zw. 18 sch. op: 2, 3, 4, 6/11, 13/17, 19.
21, 23, 24.
W. 18 sch. op: 2-6, 27, 28. 30/33, 35, 37
3-8. 39, 42/45, 47, 45, 49.
Wit spcelde:
1. 28—22 1. 17:28
2. 26:17 2. 11:22
3. 27:20 3. 14 34 (2 slaan)
4. 32 5!
In een partij in Fran-krijk ges-peeld werd
in het midden-spd de voi-gende positie be-
reikt: -
mm
Zw. 13 sch. op: 3, 8/11, 15/18, 20, 21,
24, 26.
W. 13 sch: op: 27, 29, 32/36, 40, 41, 42,
48.
Zwart aan zet speelde 17—22? waavna
van wit volgcfe:
1. 37—31 1. 26: 30 (4 sch.)
2. 4-0—34! 2. 21:43
3. 34 5 3. 24 33
4. 48 6!
en strepen, vloog door de straat, en nu en
dan werd het watervlak verdu-isterd door
snijdende hagelbuien. Er was iets ontza-gwek-
kends en geheimzinnigs in het tooneel, iets
somber en onheilspellends over de kustlijn
van Afrika.
Aller oogen waren gevestigd op de Rock,
die nu langzaam te voorschijn kwam achter
de h-euvelen, die Algeciras verbergen.
Luke, op wacht op de brug, stond onbewe-
gelijk op zijn post. Hij dacht aan Agatha-,
want het ankeren op Gibraltar was een een-
vqudige zaak voor deze matrozen. Duizender-
lei kleine voorvallen riep hij terug in zijn
herinnering, en plotseling doortril-de een ge-
voel van warmte zijn hart, het koude, strenge
hart van een teleurgesteld man. Hij herinner-
de zich woorden, die zij gezegd, een blik, die
zij hem gegeven, een veelbeteekenend zwijgen,
dat zij bewaard had. En dit alles vertelde
hem een en hetzelf-de -ding. Alles ging naar
het binnenste van zijn hartstochtelijk, zich-
zelf-verterend hart.
Nu lag de baai voor hem. Enkele stoom-
booten lagen voor anker, en achter de oude
Mole, oude zwarte kolenschepen zonder
tuiga-ge. Eensklaps lichtte Luke de deksel
op van de kleine doos bevestigd aan de leu-
ning voor hem en zocht zijn telescoop. En
kele s-econ-den keek hij door de glazen strak
in de richti-ng van cfen Mole. Toen begaf hij
zich naar den kapitein.
„Dat is de „Kittiwake", zeide hij.
„Dat dacht ik a-1!" h-ernam de' kapitein
van eigen zaken vervuld.
(Wordt vervotad.)
Y/////W,
ii
a b c d e i' ii
a b c d e f g h
Wat is d-e beste zet voor Wit:
w
V. w/z/i
7$/
i
V/ZZ:.''/m%
m a
