■TVIM
80S- 80
N.V. Ssektiandel vl HERMs. COSIER ZOON
Gns7elriekende adem
VOCR SLACHTOFFERS VAN
SLECHTE SPIJSVERTEERING
JLjCJi
"m
Boekera
In en om de hoofdstad.
Indien U gekweld wordt door maaglijden,
eenige uren nadat gij Uw maaltijdcn hebt
gcnuttigd, of gedurende den nacht, dan is
het meer dan waarschijnlijk dat gij aan
hypcrchloorhydrie lijdi, of in cenvoud'.ge
wcorden, aan verhoogd zuurgehalte van hct
maagsap. Indien gij de schadelijke invloeden
van deze ovcrmaat van zuur neuiraliscert,
dan verdwijnt Uw maaglijden en Uwe spijs-
vertering geschiedt weder op normale wijze.
•Het voortreffelijkste middel ter neutralisee-
ring van het zuur is Gtbismureerd Mag
nesium, hetwelk gedurende veie jaren aige-
hcele verlichting heeft gebracht in gevallen
van zure oprispingen, branding in de maag,
ophooping van gassen in de darmcn, sleehtc
spijsvertcring, dyspepsie, cnz., enz. Gebruik
ten half theelepeltje Gcbismureerd Mag
nesium in een beetje water na de maaltijrien
of wanneer de behoefte daartoe zich aoet
igevcelen en overtuig er U zelf van. Ver-
krijgbaar bij alle goede Apothekers en Dro-
gisten a 1per flesch.
Ter oplossing voor deze week
Probleem 993 van P. Kleute Jr. den liaag.
idH- "fHf li
1
mm 'Wrn, Wm WY
m Tf m
mi v<m. W
Ym. Ym
Zw. 16 sch. op: 9, 10, 14, 16, 17, 2'0, 21,
23, 24, 28/31, 34, 36, 37.
W. 12 sch. op: 18, 35, 39, 42/50.
in onze volgende rubriek geven wij de
oplossing.
J. P. Zoomers—Vermeer, Janna (Een Liej-
deleven). Uitgave Van Holkema Waren-
dorj's Uitgevers Mij., Amsterdam.
Mevrouw Zoomers—Vermeer is een schrijf-
ster van buitengewoon talent. Nauwelijks is
Een klein meisje alleen verschenen en hebben
wij haar ingedeeld bij de categorie, die lieve
verhalen voor meisjes kan schrijven en allerlei
kleine avoniuurtjes van schoolkinderen heel
smakelijk verteld in boekvorm kan gieten, of
daar verschijnt Janna. En we haasten ons
tante Vermeer bij de kleine meisjes weg to
halen en haar te rangschi'kken bij de man-
vrouwen, bij de vrouwclijke naturalisten, odj
de schil'ders die het leven uitbeelden met
fcrsche vegen van hun dikke verfkwasten, die
zij in hun eeltige knuislen omklemd houden.
Wie Janna schreef moet het leven tot in
alle schuilhoeken bespied hebben en wij vra-
gen ons af, waar de schrijfster haar weten-
schap heeft opgedaan van alles wat zich af-
speelt in het duistere wereldie van zinnelijk
held,-die in het milieu van de misdaad tot
ziekte en sterven voert.
Hoe meesterlijk heeft mevrouw Zoomers—
Vermeer het uitbuiten van den bartstocht in
het donkerste der groote steden tegenover de
rust en de gezondheid van't buitenleven ge-
steld. Daar misdaad en ellende, hier het rijke
landlevcn, het geluk van den mensch die in
Gods vrije natuur werkt als hij ziet, dat de
vruchtbare aarde zijn zwoegen met rijpe
vruchten beloont, als zijn vee zich vermenig-
vuldigt en zijn bedrijfje door de jaren heen
tot een kapitale bezitting groeit.
In dit spel van danker en liicht bewegen
zich de meesterlijk geteekende figuren, aller-
eerst Janna, die op zich zelf een litteraire
vondst is, maar wier uitbeelding een groot
talent vereischte. Want Janna is goed en
slecht beide en het moet moeilijk geweest
zijn haar precies op het smal'le paadje te
houden, waardoor zij nirnmer een gerouti-
neerde vrouw en ook nooit een deugdzaam
meisje is geworden.
Janna is die struische boerendochter, boor-
devol levenslust, die maar muziek hoeft te
hooren om aan haar levensblijhcid in een
dolle springpartij uiting te geven.
De natuur heeft Janna een goed karakter,
een zekere onnoozelheid en onschuld, te wei-
nig verstand en een te groote hceveelheid
levenslust gegeven.
Zij is allerminst hartstochtelijk, zij wil niet
een jongen, want dat wordt een vervelend
zoenen en vrijen in 't donker, maar ze wil
tien jongens tegelijk, om er mee te stoeien en
te dansen, om er prikkelende likeurtjes van te
krijgen, om er mee te hossen bij een dansor-
gel en wild mee rond te draaien op het sfei-
gerend.e paard van een stoomcaroussel.
Zij is cok de dochter van een hard wer-
kenden vader en moedCT, die in eenvoud en
vroomheid hun boerderijtje tot bloei bren-
gen en die Janna, als zij dat graag wil, wat
meer willen laten worden dan een boeren
dochter.
Daarom heeft Janna mooi ondergoed en
een elegant japonnetje, dat zij aantrekt als
zij naar meestcr Juuriaans om orgelles gaat.
Vader is naar 't land, mceder is met de
tram naar stad, als Janna stoeit met Jelle,
den opgeschofen buurjongen, die stiekum de
„speelhoren" even opdraait, de bron van al-
lerheerlijkste muziek, waarop je dansen kunt,
heel wat anders dan de lariggerekte orgelto-
nen, die Janna op meesters' aanwijzing uit
het huisorgeltje kan halen.
In een overmoedige bui eet Janna te vcel
boterhammen met stroop, rijgt haaf omvang-
rijk corset te stijf dicht en gaat naar orgel
les.
Meester Jurriaans behoort tot de categorie
waarbij zendelingen en evangelisten in ro-
mans als deze gewoonlijk worden ingedeeld.
Zijn vader was catechiseermeester en zijn
moeder is een magere juffrouw in 't zwart,
die zedig door het dorp loopt en boodschap-
pen doet, terwijl meester les geeft.
Janna voelt zich nooit op haar gemak bij
den teringlijder in zijn jaquet, maar als zij
tijdens de les niet goed wordt. vartclt zij
hem ldnderlijk-nalf van de boterhammen met
strcop en het stijve corset.
Meester raadt haar, wat op de canape te
rusten en haar goed losser te maken. .Hij zal
zich wel even omkeeren".
Helaas, homo sum, kan dit menschelijk
wra'k rcepen als hij zich ontijd'ig omdraait
en Janna ziet zooals hij een boerendochter
niet zien mocht. De natuur gaat boven de
leer en wie wcet welk droevig drama zich af-
gespeeld zou hebben als twee opgeschofen
dorpsjongens niet boven op een hooiwagen
voorbij waren gekomen en meester in zijn
opzet haddon verhinderd. Dan gaat het
praatje over het dorp en het slechte nieuws
breidt zich uit als een olievlek in het papier
over alle dorpen en gehuchten in den omtrek.
Meester en Janna, zij zijn beiden veroor-
deeld.
Dan trekt een schuw geworden Janna
naar een naburig gehucht om haar zieke
zuster te vervangen, de vrome Fern, die voor
een erntige operatic naar het gasthuis in de
stad meet.
Hoe meesterlijk heeft de schrijfster, Janna's
zwager, Hannes, de lobbes en het dochtertje,
de kleine Dina, geteekend, het nocit begre-
pen kind, het plantje dat opgroeit in de
schaduw van afkeuring en verbod.
Hier is Janna vrij, zij vergeet meester en
alle zorgen en het ongeluk wil, dat zij hiei
in aanraking komt met Tilda, de gekke Tilda
van Toontje de Klamper, uit't gezin dat in
den afgebranden rnolen huist, waar elk spoor
van moraal hopelocs zoek is. Toontje de
Klamper is een dier in menschengedaante en
zijn kindenn zijn kleine boschkatten, behalve
Tilda,:.die haar vaders compagnon is. Zij
leven van het afval van alle ho even uit den
omtrek en Tilda weet uit endervinding van
menschen en hun hartstochten zoo veel, dat
Janna met open cnond naar haar verhalen zit
te luisteren.
Weldra is het kermis in 't naburige dorp
en Janna verdanst haar te lang opgespaarde
levenslust in een enkelen avond in een_ duis
tere kroeg. Zij vindt er Tilda en Toontie met
een paar schippersmeiden en een heel gezel-
scliap polder- en fabrieksjongens. Nooit wa
ren de kermisbittertjes zoo lekker als dien
avond en als het zwart van den nacht het
kermisrumcer gedoofd heeft, trekt de dron-
ken bendie huiswaarts onder aanvoering van
Toontje de Klamper, die als zijn deel van den
buit een suf-dronken schippersmeid uitge-
zocht heeft. Janna heeft geen besef meer" wat
er met haar gebeurt. Ze laat zich leiden als
een koe en valt wezenloos in net oosch necr.
Die tocht door het donkere boseh is een
brokje realiteit, een fragment van dierlijk
menschen'leven als zelden door een vrouw tot
in alle details is weergegeven.
Janna wordt 's morgens wafcker tusschen
de struiken en haast zich naar Inns voor
iemand haar schande zal ontdekken.
Te laat. De gevolgen blijven niet uit. Jan
na zal een kind het leven schenken, zonder
ooit te weten wie de vader geweest is.
Te vergeefs gaat zij bij Tilda om raad. Wat
Tilda hd.pt, blijft bij Janna zonder succes en
dan keert Janna vol zorgen onder het ouder-
lijk dak terug.
Treffend is de blijdschap van de boerm,
als zij haar jongste weer thuis ziet. Maar
Toontje de Klamper heeft te veel gepraat, cp-
nieuw strooit de wind het gerucht door de
dorpen en Janna's moeder, ingewijd door
Hannes, keert angstig van het veid naar huis
en hetrapt Janna, die in haar angst Tilda's
raad wil volgen en glas tot snippers stampt
om het in te nemen.
Janna biecht en moeder en dochter beslui-
tcn den vader onkundig te laten. Maar, het
grcote gebeuren overvalt haar als zij met
vader alleen thuis is. Als door den bliksem
getroffen zinkt de oude beer in den stal bij
zijn trouwe dieren neer.
Zijn Janna, zijn alles
zonder vader.
Als het ergste voorbij is, trekt Janna naar
die stad en verhuurt zich als dienstbode.
Zij ontvlueht weldra het huis der vrome
dames, die op haar zullen letten cn de teu-
gels veel te strak houden, zij komt opnieuw
met cnanoen in aanraking, de groote stad
wen let en lokt met duizend beloften en Janna
leeft cn Janna heeft lief, eerst een, dan meer-
oeren, dan telkcas een ander cn janna zinkt
zoo diep tot het niet lager kan.
Docdarm en ziek leest zij een adverteniie,
waarin haar vader haar opsporing verzoekt.
Als de verloren dochter keert zij na twee
jiaar in het ouderlijke huis weer en vindt er
een ouden vader, een doodzieke moeder -.n
haar eigen zoontje, dat haar niet kent.
Dan komt zij tot inkeer, de vrede van het
huis omvangt haar en het is een uitgeraasde
en gelouterdie Janna, die in de boerderij
haar plicht tegenover haar huipbehoevende
oud'ers gaat vervullen.
„Een liefdeleven" heeft de schrijfster tot on-
dertitel gekozen en dat is het eenige wat
verklaring eischt.
Want Janna's leven is geen liefdeleven,
haar verlangen gdng uitsluitend naar muziek
en dans, naar stoeien en lachen uit. En wat
daardoor in haar leven kwam was wat be-
geerige mannen er in brachten en waaron-
dier zij atlermeest heeft geleden.
Het liefdeleven is veeleer dat van haar va
der en mceder, twee stoere figuren, krom ge-
werkt op het wijde land, eenvoudige men
schen met harten van goud en niimmer ver-
zakende liefde voor Janna, die ,ondanks alles,
altijd hun kind is gebleven.
Dit book behoort tot de beste HoMandsche
werken die door een vrouw werden geschre-
ven. Tj.
middelpunt van net wuisende, mondaine J
leven daarvan, op het Rembrandtplem, plot-
seling werd weggerukt, naast en met zijn
gade, een artist in de voile kracht van zijn
leven; een man, van wien voor de kunst, die
hij allereerst tot de zijne had gemaakt, nog
zooveel te verwachten was geweest; een man,
die duizenden aan zich verplicht had, door-
dait hij hun vaak de droefenissen des levens
voor een wijle vermocht te doen vergeten door
zijn opwekkende, vaak ook diep-treffende lie-
deren; van een man, die op zijn gebied Ne-
derland ook een welverdiende naam had ge
geven ver buiten de grenzen van zijn vader-
land.
Jean Louis Pisuisse is plotseling op wreede,
aangrijpende wijze aan zijn gezin, zijn ver-
wanten, zijn tallooze vrienden, het Neder-
landsch kunstlievend publiek ontrukt. Gij
weet alles tot in de kleinste bijzonderheden
ik behoef van het vreeselijk drama, dat
zich daarginds op het bekende stadsplen
heeft afges-peeld, niets meer te zeggen
Maar gij zult het kunnen begrijpen, dat ik
het niet in de pen kon houden, ook hier nog
te gedenken dien vriend van het Nederland-
sche volk, die is weggerukt en die zoo moei
lijk, zoo heel moeilijk te vervangen zal zijn,
indien hij ooit te vervangen is. Want ieder
weet het, Pisuisse had door zijn artistiek voe-
len; door zijn zeggenskracht; door zijn ge-
zonden humor, v/aaraan zich soms bij tend
saroasme paarde, als hij reden vond veront-
waardigd te zijn; door zijn geheele persoon
cn optreden, eigenschappen in een man ver-
eenigd, die hcogst zelazaam in een enkel per
soon terug te vinden zijn.
Feitelijk was hij niet iemand, die bepaal-J
behoorde tot de Amsterdamsche artisten-
wereld, veel meer kon hij tot het Haagsch
milieu gerekend worden, misschien nog meer
een eosmopolitisch kunstenaar worden ge-
noemd. Evenmin was hij Amsterdammer van
geboorte, noch stamde hij uit een familie,
die steeds tot het tooneellevcn had behoord
Te Vlissimgen stand zijn wieg en voor het be-
scheiden ambt van klasse-onderwijzer was hij
in zijn jongelingstijd voorbestemd. Doch
reeds toen, als zeer jonge man, had hij vaak
bewijzen van voelen voor muziek, zang, too-
neel gegeven en de hoofdstad trok hem aan
en in het bijzonder het glibberig pad der
journalistiek in Nederland, omdat hij het
voile leven, het omgaan met menschen uit
alle kringen onzer maatschappij, wilde leeren
kennen.
Ik behoor tot degenea, die zijn loopbaar.
van de.eerste dagen af, dat hij naar Amster
dam gekomen is, heb medegemaakt. Ik heb
hem in zijn jonge jaren zien groeien tot een,
die voor de hoofdstad des lands voelde en die
wist mede te leven het in zoo tal van op-
zichtcn .op den jeugdigen geest in werkende
merkwaardige leven dezer groote stad. Ik
heb hem zien optreden als zanger, als bespe-
ier van guitaar en mandoline, in de huiska-
KiNG
publiek toch wel hoog worden gewaardeerd,
want men heeft in de Kalverstraat's middags
en's avends herhaaldelijk „queue gemaakt"
om voor het goede doel te kunnen koopen.
't Is waar, we naderen het St. Nicolaasfeest
en we leven dus in dagen, waarin het publiek
bereid is gemakkelijk tot het koopen van dik-
werf niet bepaald noodzakelijke voorwerpen
over te gaan ze komen imniers eerstdaags
altijd wel te pas als een geschenk voor deze
of gene maar zelfs rekening houdende met
dit feest-seizoen, is het toch niet te loochenen,
dat het feit, dat zoovele honderden zich bij
vcorkeur begaven naar de magazijnen, waar
artisten voor het goede doel, op ander dan -
tooneelgebied cptraden, genoeg bewijst, dat
bet tooneel in de hoofdstad bij de groote mas-
sa zeer gewaardeerd wordt.
Klopt deze laatste bewering met het derde
feit van dien merkwaardigen Zaierdag, die
achter ons iigi wanneer ik vermeld, dat men
in het Grand Theatre de oudere Amster-
dammers spreken met betrekking van dez-:n
schouwburg nog steeds van Van Lier ge-
noodzaakt was wegens te geringe fcelangst-el-
ling van bet publiek de voorstellmg niet te
laten doorgaan; dat de directie te kennen
gaf, dat bij zulk siecht bezoek bet optreden
der artisten de kosten onaiogelijk dekken kon?
Ik geloof, dat. de ocrzaak hiervoor elders ligt,
n.l. in de zoo dikwerf reeds van vele kanten
aangevoerde reden, dat onze stad, dat ons
land, zich naast hopdooze verdeeldbeid op
politick en kerkelijk terrein, ook kenmerkt
daar eenzelfde wanhopige verdeeldheid met
betrekking tct het tooneel. Zooveel schouv-
burgen en gezelsdiappen te Amsterdam;
zooveel te Rotterdam en Den Haag het is
onmogelijik, dat voor die alien in een land van
zeven millioen zielen, waarvan de overgroote
meerderheid niet naar de schouwburgen gaat,
een behoorlijk bestaan te vinden is.
Het gezelschap, hetwelk op dit oogenblik
in het Grand Theatre optrad, was zeker niet
samcngesield uit de alkreerste sterren van
heeft een kind
Een i*Bsime Sceiase
Tindt
CCLXIV.
Een dag vol beteekenis in het Amsterdarnsch
tooneelleven.
Degene, die zich te avond of morgen tot
taak zal stellen de geschiedenis te boekstaven
van het Amsterdamsche tooneel in de
meest uitgebreide beteekenis van dat woord,
dus daaronder ook te verstaan cabaret, revue,
opera in de eerste helft der twingtigste
eeuw, zal daarin ongetwijfeld aandacht moe-
ten schenken aan den 26en van November-
maand 1927, aangezien die dag in het too
neelleven der hoofdstad van groote beteeke
nis is geweest. Die dag is er voor ons tooneel
te Amsterdam een geweest van vreugde, van
teleurstelling, van ronw van rouw, aan-
grijpende rouw, in de allereerste plaats.
Want het was aan den avond van dien dag,
dat uit het artistiek leven dezer stad, in het
iHiofiaag*
paar goede tooneelgezelschappen geheel voor
haar rekening nam, dan zouden de anderen
zich, als buiten giemeentesteun vallende, ver-
moedelijk aaneensluiten. Ongetwijfeld zijn
tegen een zocdanige regeling emstige bezwa-
ren in te brengen, maar de toestanden, zooals
die nu zijn, het gebeurde in het Grand
Theatre bewijst het, zijn evenmin gezond.
Heb ik te veel gezegd, toen ik in den aan-
vang den 26en November j.l. gekenmerkt heb
tot een beteekenisvol'le dag in de geschiedenis
van het Amsterdamsche tooneelleven?
SIM SANA.
Prowigioiaa! nieuws
mer van den familiekring; als degene, die met
een benijdenswaardige zekerheid de leiding
durfde op zich te nemen van een onder zijn
drang opgeriehte operette-club; hem toege-
juicht als hij in vriendenkring ons wist mede
te sleepen door zijn stem en snaren-spel; ik
heb hem gekend als journalist, waarbij het
verslaggeven „langs den weg", het opsporen
van berichten, het bestudeeren van het leven
om ons, hem allereerst aantrok, want voor
het verslag maken in de vergaderzaal voelde
hij niets, zijn Bchemien-geest was daar te on-
rustig voor. Wat hij als journalist buiten het
kranten-gebouw kon doen, heeft gansch het
Nedcrlandsche publiek gelezen in zijn „Avon-
turen als straatmuzikant", die hij met zijn
vriend en college Max Blokzijl doorleefde,
en uitnemend verslaggeverswerk leverde hij
destijds toen hij het drama van de schipbreuk
der Berlin" aan den Hoelc van Holland in
Februari 1907 in het „Handelsblad" be-
schreefal die artikelen over dat aangrij pend
gebeuren zijn later ook in brochure-vorm uit-
gegeven.
Zijn levensdraad is plotseling afgesneden,
terwijl hij nog schitteren-d in het voile artis-
tenleven stand. Met hem is heengegaan een
man, die ander zijn oud-collega's der Nedcr
landsche pers, onder zijn broedersartisten,
als trouw vriend steeds in herinnering zal
blijven. Nederland verliest in hem een lieder-
zanger en „conferender" van den eersten
rang; geheel Amsterdam mag hem, ook al
was hij hier dan niet geboren, rekenen onder
zijn beste zonen op kunstgebied.
Afgobroken werd die levensdraad aan den
avond van denzelfden dag, dat des middags
honderden en nog eens honderden Amster
damsche mannen en vrouwen zich in Gerzon-
magazijnen in de Kalverstraat verdrongen
om daar te belpen steunen het pensioenfonds
der artisten. Men zal zich herinneren, dat
enkele maanden geleden de z.g. maskerdag,
voor dat fonds op touw gezet, door het slech
te weder tot een mislukkmg was geworden
De „collecte" voor het heoogde doel werd
Zaterdag op andere wijze herhaald en de
toonselspelers en tocneelspeelsters, die er hun
steun voor verleenden, hadden het geluk, dat
zij thans niet van bet weder afhankelijk be
hoef den te zijn. Zij hadden nu gelegenbeid
als verkoopers en verkoopsters op te treden in
de verschillende afdeelingen der firma Ger-
zon, die toegezegd had van de ontvangen be-
dragen tien procent voor het tooneelfonds af
te staan. Bewezen is, dat de Nederlandsche
acteurs en actriccs door het Amsterdamsche
ons nationaal tooneel, doch het stond onder
leiding van Henri de Vries, die zeker onder
onze beste tooneelspelers mag worden gere
kend; die met Heijermans' „Brand in de Jon
ge Jan" zoowel in ons land als in Engeiand
en Amerika triumfen heeft gevierd. Men
vraagt zich af hoe het mogelijk is, dat voor
een dergelijk yclbloed Nederlandsch en Am-
sterdamsch artist geen emplooi te vinden is
bij onze beste gezelschappen. De groote ver
deeldheid op tooneelgebied, te Amsterdam
allereerst, is buiten twijfel de hoofdoorzaak
van toestanden, zooals nu het Grand Theatre
te zien gaf. Wanneer men daarbij in aanmei-
king neemt al datgene, wat op muzikaal ge
bied be Amsterdam gegeven wordt; wanneer
men verder let op de geweldige concurrentie,
het tooneel aangedaan door de tallooze bios-
copen en daaraan nog toevoegt de belasting
op de openbare vermakelijkheden, waardoor
de schouwburgprijzen worden opgedreven tot
een hoogte, die voor d'e meeste beurzen het be-
zodcen van schouwburgen zoo al niet oncloen-
lijk maakt, dan toch zeker beperkt tot slechts
een of een paar keeren in het seizoen, dan is
door dit alles te zamen zeker verklaard het
moeilijk bestaan der schouwburg-ondernemin-
gen. De toestand is beslist door en door on-
gezond. Door kunstmatig gedoe, d.w.z. door
te moeten steunen op gemeentelijke subsidic,
houden eenige ondernemingen op tooneel- en
muziekgebied zich staande, doch hebben zich
daarmede natuurlijk ook aan eenige gemeen
telijke voorwaarden in den vorm van volksuit-
vocringen te onderwerpen. De vraag kan ge-
steld of de toestand niet logischer zou zijn,
indien de gemeente zelf een. desnoods een
UIT HENSBROEK.
De raad dezer gemeente vergaderde Woens-
dags des namiddags ten drie ure
Voorzitter-secietaris burgemeester Kooi-
man. Aanw-ezig alle teden.
Ingekomen was o.a. een brief van Ged
Staten, inhoudende goedkeuring gemeente-
rekening 1925;
Subsidie-aanvrage afd. Spierdijk van den
R.-K. L. en T.-bond 20, welk bedrag reeds
o.p de begrooting 1928 is geplaatst.
Adres van de Kon. Ned. Politieftonden-
vereeniging. Aanvrage of de gemeente als
begunstigster zou willen toetreden met een
minimum contributie a f 10. Dit werd voor
kennisgeving aangenomen.
Adres van hot bestuur van den Bond te
gen het schenden door het vloeken van Gods
Heiligen naam, houdende verzoek, een bepa-
li.ng in de politie-verordening te willen op-
nemen, waarbij vloeken wordt verboden. B.
en W. stelden voor, dit stuk voor kennis
geving aan te nemen. De minderheid in B. en
W. (Smal) stelde voor de bepaling wel op te
nemen. Na breedvoerige discussie werd het
voorstel-Smal met 4 tegen 3 stemmen ver-
worpen.
Verzoek van het P. E. B. van Noord-
Holiana om, evenals voorgaande jaren, het
tarief der maximale belasting van 1928 met
50 pCt. te verhoogen.
Van 1920 tot en met 1925 werd verhoo-
ging van 50 pCt. toegestaan, in 1926 en
1927 25 pCt. Z. h. si. werd het voorstel van
B. en W., n.l. cm wederom 25 pCt. toe te
staan, aangenomen.
Behandeling van het verzoek van de com-
missie-Van Aalst om een bijdrage van 600
per jaar voor de West-Friescbe kanaalplan-
n en.
B. en W. stellen voor, afwijzend te be-
schik-ken.
In de motiveering zeide de voorzitter o.m.
dat men de kanalisatieplannen wel genegen
is, maar men een andere regeling, zou willen
zien tot stand gebracht.
Aanbev-eling zou het verdienen, indien de
kosien geheel voor rekening van het centraal
gezag kwamen. Het moeilijke ligt juist in het
beoordeeien. der verschillende belangen. Ook
de voorzitter was persooniijk een voorstan-
der van betere waterwegen, maar hier is het
de kwestie, hoe of het tot stand wordt ge
bracht. Z. i. ddent dit geheel van provincie
of staat uit te gaan Na eenige discussie
werd het voorstel van B. en W. z. h. st. aan
genomen.
Dankbetuiging van A. Gunde en P. Diig-
num voor jaarwedde-verhooging.
Verzoek A. Volkers om met ingang van
1 Jan. eervol ontslagen te worden als dood-
graver. Werd ingewiliigd. Voor 10 Dec.
werden sollieitanten opigeroepen. Volkers
blijft administrateur.
G. M R. de Haan werd als lid van de
commissie van toezicht op het L. O. (p-erio-
diek aftr.) herbenoemd.
Wordt goedgek-eurd voorstel B. en W.
reglements-wijziging Burgerliik Armbestuur,
betreffende geneeskundig onderzoek voor ge-
zinnen, waar een armlastige zal worden uit-
bes.teed in verband schrijven Ged. Staten).
Verleening eervol ontslag van Jac. Dekker
als hooi-steker.
Een administratieve wijziging rekening
1926, waarna rondvraag volgde, waarin de
heer Wit er de aandacht op vestigde, dat de
heer Bart soms stroo voor de inwoncrs af-
leverd op'de publieke weg, en wat laatstge-
noemden soms een nacht laten liggen. De
vorige week nu gebeurde het, dat een wiel-
rijder een brandende sigaret in zoo'n hoop
gooide, waardoor gevaar voor de naaste
omgeving ontstond.
Gaarne zag spreker hierin eenige verbete-
ring aangebracht.
De voorzitter zegde diit tee waarns
sluiting "volgde.
UIT HOORN.
De vereeniging „Ontwikkeling" heeft haai
tweede bijeenkomst in dit seizoen gehouden
De Parkzaal was dicht bezet met ruim 600
belangstellenden. Als spreker trad op de heer
dr. Van der Steen te Haarlem met het onder-
werp„Vier maanden kampeeren in de Hyma-
laja".
Het was in een woord een schitterende
avond. De heer V. d. S. toonde zich een on-
derhoudend geestig causeur, terwijl het on-
derwerp van het begin tot het einde boeide.
Een serie prachtige lichtbeelden verduide
lijlcte de voordracht.
Naar we veraemen zal de Eerw. Overste
van de ziekenverpleging „Het Sint-Jansgast-
huis" alhier naar Oost-Indie vertrekken, ors
aan het hoofd van een missiepost op Zuid
Sumatra te worden geplaatst.
UIT DE STREEK.
Het blijkt ihans, dat de geheele late bloem-
Icooloogsi door vorst en ijzel bijna geheel vev-
loren is gegaan. De schade wordt geraamd
op ongeveer 1 a 2 ton. Ongetwijfeld een ge-
dudite scliadepost voor de Streekertuinders.
wk .Ywmv/Yw.
King-pBpermurrf is per ans verkri/gbear in sped
/le N aJe King- zakjes en tserder in ralien van 5nn in rr?nJ
Voor h.h. winkeliers bij J. F. VAN LIESHOUT en G. KUIPER te Alkmaar.
leisiesboeken
is weerzinwekkend. Tanden met leelyke kleur
ontsieren het gelaat. Deze schoonheidsgebreken
worden spoedig verholpen door het poetsen met
de heerlyk verfrissehende i tiloirodoiit Tsm«l-
pasta. De tanden krygeneenschitterenden, ivoor-
kleurigenglans.ook aan de zykanten.by gelyktydig
gebruik van den speciaal voor dit doel gesehikten
ClitorodoutTamleuiborstel, waarop debaren
in den vorm van de tanden geplaatst zyn. Rottende
spysresten, welke onvermydelyk tusschen de
tanden aebterblyven en de hoogst onaangename
lucht veroorzaken, worden geheel verwyderd.
Probeert U eerst een kleine tube van 35 cent
in verpakking met garantiestrook en meisieskopje.
CbluitHtonl Taiidenborstel voor kinderen
45 cent, voor dames (middelhard haar) 75 cent, voor
heeren (hard haar) 75 cent, in de bekende blauw-
groene Clhlorodont-doos. Alom verkrygbaar.
65 mm