SlliHistls Curait. Nisuwjaarswenschen. De grijze Dame. Maandag' 12 Mecemfoer. Radio-hoekje I' L IILL ETON. WMmmrnksm KERSTMIS,OUDEJAAR,NIEUWJAAR! ADVERTEERT DE ALKMAARSCHE COURANT IN No. 293 1927 Honderd ne^en en twlnfl^sfe Jaargang. IN HET NUMMER, DAT ZATERDAG 31 DECEMBER VERSCI1IJNT, ZAL WE- DEROM GELEGENHEID BESTAAN TOT HET PLAATSEN VAN NIEUW- JAARSWENSCHEN, a 50 CENT a CON- TANT. DE DIRECTIE. Provlwcsassl tiieuws D'msdag 13 December, mversum, 1060 M. 12.— Politiebexich- ten 12.35—2.20 I.unchmuziek door het A. N R- O.-trio. 3.-4.— Knipcursus door Mevr. de Leeuw—van Rees. 5.30—6.— Le zing door Mr. C. P. van Rossem: ^emge aanteekeningen over het spiritisme. 6.—7.15 Dinermuziek door het A. N. R. O.-orkest 7 15—7.45 Engelsche conversatieles. 7.45 Politieberichten. 8.10 A. N. R. O. en N O. V. Aansluiting met het Gebouw voor Kun- sten en Wetenschappen te 's Gravenhage. De bruiloft van Figaro", opera van Mo zart. A.van Raalte, muzik. leiding A. Pool- man, regie. Graaf Almavi'va, Paul Pul. Ko- sine, zijn gema'in, Liesbeth Poolman Meiss- ner. Figaro, Joh. Iseke. Susai-na, katner- mei'sje der Gravin, M. Adriani Don Basilio, zangleeraar, Schulze. Doctor Bartholo, H. Kubbinga. Marceliine, Meta van Tiel Schmidtke. Checubino, een page, Magda Litef. Antonio, tuinman, J. v. d. Meulen. Barbarina, zijne dochter, Jo v. d. Bergh. Don Curzio, een rechter, T. Kloppen-burg. In de pauze speelt't A.N. R. O.-trio. Huizen, 1840 Al. (Na 6 uur 1950 M.) 12.30—1.30 Concert door het Trio Winkels. P Lustenhouwer, piano. (Leider). 5.30 6.30 K. R. O.-concert. 6.30—7.30 Lessen (Es peranto en Engeisch). 7.308.Cursus Latijn door Leo Speet, Alkmaar. 8.— Con cert. K. R. O. Kro-kwartet (Mia Tibbe, piano. L. Wijngaarden, alt-viool. Henri Tibbe, 2e viool. Jan Wagemaker, cello. Mevr. Ellen Russe, voordrachtkunstenares en letterkun- dige te Oegstgeest. Spr. De heer J. W. Smit, oud-voorzitter van den Ned. R.K. Volksbond: De wereld wacht op daden. Daventry, 1600 M. 11.20 Daventrykwar- tet en Ivimey's ,.extet en soli, piano, alt, tenor en viool. 2.50 Muziekles. 3.35 Fransche les. 4 05 De Shoreditch School Mus. Ass. Con cert. 4.35 Orkestc,ncert. 5.20 Lezing. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Dansmuziek. 50 Nieuws- berichten. 7.05 Daventry-kwartet. 7.20 Le zing. 7.35 Mendelssohn's pianomuziek. 7.45 Lezing: The middle ages. 8.05 „Songe for my little ones", van Punch. D. Labbette, so- praan. F. H. Cowen, componist, aan den piano. 8.20 Dr. Sargant Florence: Men and machines. 8.20 Nieuwsberichten. 9.35 Mu ziekles. 9.55 Nieuwsberichten. 10.„The Grand Duchess of Gerolstein", kom. opera in 3 acten, van Offenbach. 11.4512.20 Dans muziek. Par us „Radio-Paris", 1750 M. 10.50— 11.Concert. 12.502.10 Orkestconcert. 5.05—5.55 Orkestconcert. 8.5011.20 Con cert. Orkest en so'isten. Langenberg, 469 Al. 12.251.50 Orkest concert. 3.35—4.20 „Die Tanzgeige", sprook- je. 5.206.20 Orkestconcert. 7.50 Concert. Werag-koor, knapeukoor, orkest en solisten. A. Holz, sopraan. H. Guermanowa, alt. In strument. solisten. Konigswusterhausen, 1250 At. 11.207.05 Lezingen en lessen. 7.5010.50 Symphonie- concert. Orkest enDr. G. Havemann, viool. Hamburg, 395 At. 3.35 Kamermuziek. Piano, viool en cello. 5.20 Jazzband. 7.35 Bjorn, tal enavond. Vervolgens concert in cafe Wallhoff. 10.50—11.50 Dansmuziek. Brussel, 509 At. 5.206.20 Dansmuziek. 8 35 Orkestconcert. 8.55 Voorlezing uit ,.Uiienspiegel en Lamme Goedzak". 9.20 Concert. 10.0510.35 Dansmuziek. A-vanVALKEMBUR f.; -LEEUWARDEM Uit het Engelsch van Henry Seton Merriman. „En ge vind-t, dat een groote naam waard Is e: een fortuin aan te besteden, zooals aan een tuin, alleen voor het onderhoud?" „Ja". „Zooveel waarde hecht je er aan?" De donkere, ondoorgrondelijke oogen wer- den bedaard tot haar opgeslagen. „Ongetwijfeld moest gij weten, dat ik dit doe zeide hij. Mrs Harrington lachte en veranderde van onderwerp Zij kende het gezicht van dezen man goed, en zij zag. dat zijn gedul-d ten einde was. „Dus je hebt Luke gezien in Gibraltar?" zeide zij, zich tot Fitz wendend. „Ja, h-eei kort slechts. Ik had de „Croonah" nog nooit gezien Het is een mooie boot". „Dat begrijp ik. Zoo mooi zelfs, dat twee van mijn vrienden, de Ingham-Bakers, ge- noopt werden er mede naar Malta te gaan Er zijn tegenwoordig geen grenzen meer aan vroawelijke ondernemingsgees-t Moeders zijn verwonderlijke wezens, en hun dochters met minder N'est-ce pas. Senor?" „Alle dames zijn verwon-derlijk!" zeide de TEXEL. De raad dezer gemeente hield een spoed- eischende vergadering. Aanwezig aile (13) leden. De notuien zullen de volgende vergade ring gelezen worden. 1. Ingekomen een verzoek om steun van de Kon. Ned. Politiehond-Vereeniging werd om prae-advies gesteld in handen van B. en W 2. Bijdragen in de kosten van een nieuw Noordeiijk havenhoofd. B. en W. gaven het volgend advies en voorstel Ter uitvoering van Uw op 26 Nouvember j.l. genomen besluit hebben wij ons tot de N. V. Texel's Eigen Stoomboot-onderncmmg gewend met de mededeeling. dat Uwe verga dering alleen dan een zesde gedeelte in de kosten van het maken van een nieuw haven hoofd voor de haven bij Oudeschild zal ver- leenen, inbien door T.E.S.O. aan de Gemeen te een subsidie wordt toegezegd aan hetgeen van de gemeente boven een twaalfde gedeel te der kosten gevorderd zal worden. Dooi den Raad van Commissarissen van T.E.S.O. is in zijn op 3 November gehouden vergadering besloten in de bedoelde kosten geen subsid:e te verleenen uit overwegmg, dat t nieuwe havenhoofd geacht moet worden te zijn in het aigemeen beiang der schipperij en met voor de oooten van 1 .E.S.O. alleen. In ons voorstel van 23 November j.l. no. 46 waarvan aan T.E.S O. een exemplaar is toegezonden hebben wij bit geenzsins ont- kend. Dat wij het oog richtten op T.E.S O. vond zooals uit de voordracht blijkt in de eerste zijn oorzaak in het feit, dat wij her door het Rijk van de Gemeente gevraagae offer te groot achten, en naar onze meenmg een meening door Uw geheele vergade ring onderschreven in een bijdrage van T.u.S.O. een geoorloofd middel zagen de kosten der 'lexelscbe bevolkmg venmnderd te krijgen: immers de inkomsten van T.E.S.O. worden voor 'n niet onfcelangrijk gedeelte op- gcbracht door niet-ingezetenea onzer gemeen te, terwiji de mogeU}khe:d geenszins is uiige- sloten 'n eventueele bijdrage van T.E.S.O af te wentelen op de passagiers, geen ingezete- nen zijnde. Evenwel het besluit van Commissarissen van ae N. V. T.E.S.O. ligt er, zoodat her geen z:n heeft er verder op in te gaan. Zooals Uw besluit luidt, wordt door cie gemeente in de kosten van het werk geen bij drage verleend. Voigens het schrijven van den hoofd-ingenieur van den Rijks-warer- staat zal dus het oude havenhoofd van rijkswege, zoo goed en zoo kwaad als het gaat, worden opgelapt. Dit gaf ons aameiding nogmaals te over- wegen, of door een ai'wijzenae houding van uwe vergadering het algemten lexels beiang wel gediend wordt. be ontkennen vait het niet, dat, indien de gemeente zich een uitgaa/ getroost van 17000, een bed-rag van f 100.000 ten behoeve tot den toegang van de haven besteed zal worden. Wann-eer wij bedenken, dat het havenhoofd inderdaad in slechten staat verkeert en de kosten voor de gemeente komende, in elk ge- val niet geringer zouden zijn, wanneer de ha ven bij be gemeente in beheer en eigendom zou zijn gebieven, dan meenen wij, mag het Rijk niet achterwege blijven. Wij hebben geenerlei zekerheid, dat dit niet het geval zal zijn, wanneer uwe vergadering bij zijn genomen besluit volhardt, terwiji de tijd ontbreekt ons deze zekerheid te versehaffen. Op grond hiervan meenen wij ons standpunt handhavende, dat Texel door een bijdrage van 1/6 gedeelte te zwaa-r belasr wordt en zich slechts noodgedrongen een dergelijk offer getroost U in overweging te moeten geven Uw bovenbedoeld op 26 No vember j.l. genomen besluit in te trekken en a. te besluiten voor het maken van een nieuw havenhoofd voor de haven te Oude schild een bijdrage uit de gemeente-kas tot cen zesde gedeetle der kosten beschikbaai te stellen en ons te machtigen hiervan aan het Rijk mededeeling te doen; en b. ons college op te dragen te trachten tot een zoodanige regeling te kornen, dat de voor rekening der gemeente komende kosten verminderd worden. Na eenige besprekingen, waarbij de heer Lap naar voren bracht, dat T.E.S.O. een be- langrijke bijdrage voor andere doeleinden beschikbaar wil stellen de gemeente wel lets meer voor het havenhoofd kan uitleggen, wordt het prae-advies verworpen met 11 te- gen 2 stemm-en. Voor de heeren R. P. Keijser en Lap. Door de heeren Leber, Dros en Lap werd voorgesteld een subsidie tot een maximum van 17000 te verleenen. Ook dit werd ver worpen met 8 tegen 5 stemmen. Voor de hee ren Pisart, Leber, Dros, Lap en R. P. Keijser. 3. Benoeming leden en regentes Alge- graaf, met een plechtige bulging. „Zij zij-n zooals de goede God ze gemaakt heeft." „Daarin ben ik het niet met je eens". snauwde mrs. Harrington hem toe. „Je hebt de Ingham-Bakers dus ook gezien, Fitz?" „Ja, zij hebben met ons geluncht." „En Agatha was zeker heel aardig i „Bijzonder". „Da-t is zij altijd tegen mannen. De graaf bewondert haai «zeer. Zij dwingt hem daartoe." „Dat kost haar niet veel moeite", merkte de Lloseta bedaard op. Het scheen wel, of er een wrok was over Agatha, tusschen deze beide menschen. „Je weet", ging mrs. Harrington voort, zich tot Fitz wendend, „dat Luke en ik het in orde gemaakt hebben? Wij zijn nu weer vrienden." Fitz antwoordde niet terstond. Zijn ge zicht betrok Zoo in toorn, kreeg het iets hards, het maakte hem ouder, wat uitgeput. Hij sloeg zijn oogen op en plotseling kre- gen zij een zachter uitdrukking, want zij had- den Eva's oogen ontmoet, en zij scheen hem te begrijp en. „Ik ben niet geneigd over Luke te spre- ken", zeide hij kalm. „Mij-n lieve, dat was ook niet mijn plan", antwoordde mrs. Harrington en haar stem was zoo onderdanig en verzoenend, dat de Lloseta opkeek van zijn bord, van het eene gezicht naar het andere. Dat mrs. Harrington dit verwijt zoo on derdanig zou oonemen, verbaasde iedereen, meen Armbesfuur. Herkozen werden de bee- 1 ren G Witte Pz., A. Bakker Jzn. en mevr. de wed. P. Zoetelief, resp met 11, 12 en 13 stemmen. 4. Benoeming regent-en en regentes Alg. Weeshuis. Herkozen werden de heeren A. Dros Albz., Jac. Kooiman Gz. en m-evr N. KeesomDijt resp. met 13, 12 en 13 stem- men. 5. Benoeming lid schookommissie. Her kozen met 13 stemmen de heer W. H. Wil- lemse. 6. Benoeming lid van de Commissie van Toezicht op het Nijverheidsonderwijs 13 stemmen de heer D. C. Herkozen met Dros. 7 Onderhandsche verhuring woning aan de Groeneplaats. Dat betrof de woning be- woond door den heer Klein Klauwenbur- geerder, di-recteur bij het Gem. Electr. Bidr. Besloten werd deze woning vanaf 1 Ja- nuari a.s. te verhuren voor f 4 en na 1 Mei voor 5 per week. Daartoe werden B. en W. gemachtigd. 8. Vaststelling straat- en wegnamen. Besloten werd, dat de weg burgHaven voortaan zal heeten Schilderweg, de weg over de hoogte Schansweg, de weg door Oos: Buurtweg, de weg van Waalderweg naar Schilderemd Wilhelminalaan, de straat van Groentje naar de Centrale Schildereind, van Steenenplaats naar Algem. Begraafplaats Koogerstraat, de weg achter Oudeschild Achterweg, te Oosterend zal de Koetebuurt voortaan heeten Hoekstraat, de Kneppel- buurt Schoolstraat, de straat bewesten de herv. kerk Weststraat, benoorden de ker-K Kerkplein, beoosten de kerk Kerkstraat, Ver- loren Kost Nieuwstraat, de weg achter Tul- nen Boschstraat. Naambordjes van emaille zullen worden aangebracht. 9. Verkoop inventaris gemeente-electricl- teitsbedrijf. B. en W. werden gemachtigd een en ander op de voordeeligste manier van de hand te doen. 1-0. Bevordering Vreemdelingenve-rkeer. In een ontvangen schrijven van den Dl- recteur van de N. V. Texels Eigen Stoom- bootonderneming werden B. en W. in kennis gesteld met een door den Raad van Commis sarissen van T. E. S. O. genomen besluit om aan de gemeente een bijdrage te verleenen van lO.OGO in de kosten van werken, welke in het beiang van het v-reemdelingenverkeer zullen worden uitgevoerd. Uit een bespreking, die B. en W. met ver- tegenwoordigers van T.E.S.O. hebben ge- had, bleek, dat boven deze 10.000 niet zal worden uiigekeerd het indertijd aangebod-en subsidie van 1500 in de kosten van be- harding van den weg van de hofstede Zee- wijk naar 't Horntje. Bij dat onderhoud zijn enkde werken genoemd, welke daarvooi naar de meening van het bestuur van T.E.S.O. in de termen vallen. Deze werken behooren tot die welke wij voornemens waren U te eeniger tijd ter uitvoering voor te leg- gen. Wij achten het niet gewenscht thans daar- op verder in te gaan en gaven U in overwe ging af te wachten, totdat wij U meer uitge- werkte plannen kunnen voorleggen. De voorzitter sprak een woord van dank voor bereidwilligheid van T.E.S.O. waarop de wethouder Keijser liet hooren: „We krij gen 't niet cadeau, er zijn bezwaren aan ver- bond-en". Daarna werd de openbare vergadering ge- schorst en begaf de raad zich in geheime zitting. Na heropening werd medegedeeld, dat be sloten was nade-re plannen van B. en W af te wachten. Rondvraag. De heer Epe herinnerde aan een adres van „De Vereenigde Koog" en meende, dat het tijd werd, met voorbereiding voor werkeloos- heid te moeten aanvangen. Er zal nota van genomen worden. De heer Vonk wees op een stukje weg te Oost Komt in orde na de kabellegging. De heer De Graaf achtte het gewenscht, dat de tegemoetkoming voor aanleg electrici- teit werd uitgekeerd. Komt weldra in orde. De heer Pisart zou gaarne zien, dat met hulp van T.E.S.O. een rijwielpad naa-r de Muy gemaakt werd Komt later aan de orde. Daarna sluiting. BREFORDNERS. PERFORATEURS. ALLE SOORTEN OPBERGMAPPEN. L. Frankenber^, ASkmaar. BERGEN. Te Amsterdam is geslaagd voor het exa- men aardrijkskunde M. O. mej. S. F. Adema alhier. Oeleefd of gelcefd worden. Bovenstaand onderwerp werd Vrijdag- avond door den heer Kees Meijer, de be- kende man van de nieuwe gedachte, in „Hotel Kreb" besproken voor de vereeniging van voordrachtavonden. Het is voor de m-eeste menschen, missch-ien uitgezonderd de roma-nschrijvers, een vreemd en onopgelet iets, de verhouding, die be- staat tusschen ons innerlijk en psychiscbe toestand en ons uiterlijk 1-even. Toch is d-it niet alleen een blijvende ver houding, maar ook een verhouding, waarbij bepaalde dingen, zonder verandering in ons psychisch leven wortel-en, meespreken en in- vloed uitoefenen. Flet is een bekend verschijnsel, dat dingen, die wij vreezen, waarvoor wij angst heb ben, dat wij die, als het ware juist door die vrees tot ons trekken. De dingen, waarover wij ons gestaag be- kommeren, ontgaan wij gewoonlijk niet. Later, als fyet gebeurd is, zul-leri wij ons afvragen, of die vrees een voorgevoel was en dat is misschien ook wel het geval, maar het is ook zeker, dat de zielkundige gesteld- heid, die wij ons zelf gemaakt hebben, van invloed was. Het is zeker, dat menschen, die een beetje gevoelig leven, ook inderdaad rekening houden met dit verschijnsel. Wie zoo leeft, zal geneigd zijn, een op- komende vrees weg te duwen in bet onbe- wust-e gevoel, dat hij juist door die vrees kanalen opent vooi hetgeen gevreesd wordt Omgekeerd weten wij goed, dat dingen, die wij hopen en verlangen, wanneer wij er toe komtn, die te verlangen, niet met heete hartstocht, maar met een gestaag rustig ver- wachten, d-at wij dan all-e kans hebben, die dingen te zien komen in ons leven Een ieder kent d-e rol, die het geloof in zich zelf in zijn toekomstig leven speelt. De psychische geneeswijze van Couee be rust op deze macht en met slechts de psy chische geneeswijze. Elke arts houdt reke ning met de invloed van een opwekkende sug'gesfie. Dat is de macht van de geest over het lichaam, maar ook d-e macht van de j geest over de stof. De wil heeft een soms wonderlijk schijnen- de overwegende invloed. Palaiulsus zegt: „Men schept wat men vast gelooft", en dit geld-t zoowel van de vrees als van het geloof. Men wordt tot op cekere hoogte van bin- nen uit gemaakt. Het komt er slechts op aan, of wij ons zelf, wanneer wij iets van het leven widen, voorbereiden, om het verlangde te ontvangen. Tot op zekere hoogte kan men dit middel niet altijd toepassen-op elke begeerte Een mensch is nu eenmaal g-eboren met een oe- paalden aard en aanleg en alleen dat, wat past in het geheel van dezen aanleg. kan van een edele begeerte worden tot een vas- ten wil. In d-e eerste plaats rnoe'en wij datgrne zoeken, wat past in het geheel van ons aan geboren karakter en dat is datgene waarnaar onze voorkeur onze liefde gestadig uitgaat. Flet woord van Jezus: „Vreest niet. gelooft alleen" geldt hier in het bizonder Het :s het geloof in uw macht, om te bereiken wat uit het diepste van u zelf is afkomstig Men moet altijd trachten het beste te Wei- ken in hetgeen men met liefde doet. Iedcr mensch kan in zeker opzicht een levenskun- stenaar zijn en iets moois en groots brengen in zijn leven als een deel van de schoonh -id, die een weelde is voor aitijd. Op dezen weg moet men a'Fjd rekenen behalve Fitz, die rustig met eten doorging. Het scheen wel, of mrs. Harrington aan het begin van het diner, door de een of an dere kleinigheid, uit haar humeur was ge- bracht, en nu aan alles gezamenlijk, aan haar misnoegen luch-t ga"; stellig zou zij hiermede door zijn gegaar, als Fitz haar niet zoo scherp had toegesproken. Want nu nam zij een geheel andere hou ding aan en verliep de rest van den maaltijd vrij aangenaam. Mrs. Harrington wijd-de zich aan haar gasten en vermeed nu even an-gst- vallig alle gevaarlijke onderwerpen, als zij ze tevoren scheen te hebben gezocht. Na afloop van het diner vroeg zij den graaf, zijn viool te stemmen, terwiji zij het accompagnement even doorliep. Fi-tz stak de kaarsen aan en zette de muzie-k klaar met een zekere hand-igheid, die men hoofdzakelijk bij zeelieden aantreft. Toen keerde hij terug naar het kleine salon, waar Eva met een handwerk bij d-en haard zat. Hij stond een oogenblik tegen den schoor- stee'nmantel geleund. Misschien wachtte hij, tot zij zou beginnen te spreken. Misschien be- sefte hij niet, hoe veelbetee-kenend zijn lan- gen zwij-genden blik was. „Hoe lang ben je hier geweest?" vroeg hij, toen de muziek een aanvang nam. „Tien dagen", antwoordde zij, zonder op te zien. Maar je bent toch niet van plan, hier te blijven wonen?" met eenig wantrouwen. „0 neen Ik ga naar mijn oom in Suffolk." Hii deed een oaar stappen om een courant met zfchzelf er moet men zich nfer voor zTcft- zelf behoeven te schamen. Met het „zeif" beaoelt spr. niet den ge- wonen dageiijkschen menoch want d.o is maar het knechtje, die de buittndeur open doet. Tot den mensch zelf zijt gij eerst vol- ledig toegelaten, wanneer gij zijt doorge- droiigen tot het diepste, het mecsr inner- lijke m dien wensch Het is datgene, wat in u tfas, toen gi.i nog kind waart en nog is: Uw geweten Het is de mensch in zijn zuiverhei.l en oorspronke- lijkheia Zelfs bij den grootsten misdadiger kon men daarop een - berocp doen Ieder heeft in zich het zuivc-re beeld van wat hij had moeten verwerkenjken, als het 1-ven het niet verwaaid had. Als wij ons tot dit „ze!f wenclen. de kracht daarvan beproeven, dan verl-eent het ons zijn macht, want het is de scheppende macht, die het leven beheerschen kan Om dat „zelf" te ontmoeten mojtet wij eerst in ons de stiite maken. Wie opgaat in het uiterlijk gevoel van het leven, zit gev2n- gen in de strikken van het k'eine overleg I lij heeft zijn hoofd vol zorgen en gaat daar niet boven uit. Hij kan de stiite in zich niet maken en is in zijn leven als een schip zon der roer. De meeste menschen leven te druk en zijn, als de zorg komt, daardoor geabsor- beerd. Toch mogen wij daaraan niet toe- geven. Wij moeten weten, dat niets van buiten ons eenig kwaad kan doen, als het niet een bondgenoot vindt in ons innerlijk, in onze vrees, in ons gebrek aan geloof in ons zelf. Wie op de stille macht in zijn leven ver- trouwt, is, theoretisch gesproken, in staat, de wereld te overwi-nnen en zijn leven te ma ken. Dit is het geheim, besloten in het woord: „Vreest niet, gelooft alleen". Het moet hier naiuurlij-k gaan om gewich- tige dingen. Men kan zich aan zoo'n dringend-en, die- pen wensch slechts overgeven, wanneer de ziel zuiver is. Wat beteekent het eigenlijk, dat de ge- wone, zwakke mensch. oogenschijnlijk een speelbal der omstandigheden, toch in zich de macht heeft, die de wereid overwint, waardoor hij niet ianger geleefd wordt, maar zeif leeft, om a. h w. een held te worden Vanwaar komt die macht? Spr. herinnerde eraan, dat hij gesproken had van een schep pende macht in ons Het ,,z-elf" in ons is niet de gewone, dagelijksche, etende cn verstan- dig redeneerende mensch; maar dat is, wat in den mensch was, toen hij nog kind was en toen het zuiverste aan den dag trad Wanneer wij een berotp doen op het ge weten van den mensch dan doen wij een 5e- roep op den blijvemJen, onversnderlijken wensch in ons en dit noemt spr, de schep pende macht, want hkrdoor wordt het leven gemaakt en beheerscht. Daaruit spruit voort het geluksverlangen, dat nooit ten voile vol- daan wordt en ons aldoor verder drijft en ons heden doet hopen op morgen. Dit ge- luksverlangen ontsteekt het diepere in ons. Het is het verlangen naar meer waarachtig naar dieper, meer echt leven, een leven, waar- in men zich volkomen zou kunnen uiten en vvaarin men zich opgeheven weet in een sfeer van zuiverheid en reinheid. Dit blijvende is altijd op den achtergrond. Het kind is liefelijk, omdat daariii het rein-e, zuivere nog spreekt en tenslotte is het leven een bewustwordiug van dit zelf Wij vin- den dit niet alleen bij der. mensch. maar wij vinden dit in de natuur, bij elk schepsel. op den achtergrond. Altijd is het scheppende element het d-iepste van een levend wezen. op te rapen, die gevallen was. Direct daarop nam hij zijn plaats bij den schoorsteenman- tel weer in. Nu begon Eva het gesprek terwiji zij haar zijden handwerkje zorgvuidig glad streek en met de grootste aandacht bekeek. „Ik heb je nog nooit bedankt", zeide zij, „voor alle vriendelijkheid, die je mij bewees op d' Erraha. Je was een vriend in nood" Het klonk heel anders dan op d' Erraha. Ook het verschi! in aimos-feer was groot op de beide plaatsen. Eva scheen reeds een Lon- densch tintje over zich te hebben gekregen, merkbaar in haar gereserveerde houding en aan iets onoprechts in haar spreken. Zij was niet langer het natuurkind, onbesmet door wereldschgezindheid oprecht, vrij, en openhartig. Fitz stond verteld. „Och", antwoordde hij, „ik kon niet veel doen. Feiteiij-k kon ik niets doen dan mij ge- reed houden, in geval ik noodig mocht zijn". Eva nam haar naald weer op. „Maar", zeide zij, „dat is al iets. Het is dikwijls een groote troost, vooral voor vrou- wen, te weten, dat er iemand is, die zich „ge- reed houdt", zooals je het noemt, in geval men hem noodig heeft". Zij lachte even en werd toen plotseling heel ernstig. De herinnering aan een gesprek op d' Erraha schoot als een bliksemstraal door haar brein, zooals herinneringen dik wijls komen op het verkeerde oogenblik. Het bewuste gesprek had toen diepen indruk op haar gemaakt het was biina woord voor woord als dit, maar toch heel verschil- lend. In al zijn natuurlijken eenvoud stond Fitz haar aan te kijken. „Wil je mij het genoegen doen", zeide hij, .mij altij-d als zoodanig te blijven beschou- wen?" Zij had haar hoofd over haar werk gebo- gen, terwiji hij sprak, en toen hij de 'aatste woorden zeide was he t of haar ad em e <en stokte, also! zij zich in den vinger had ge- prikt. Juist hadden de musici hun schitterend spel geei-ndigd, en voor Fitz te antwoorden, keek zij naar de aangrenzende kamer, knikte, lachte, en dankte hen. Toen wendde zij zich tot hem en zeide, op de luchtigen, bijna on- verschilligen toon, die hem zoo nieuw was „Dank je zeer, maar natuurlijk heb ik mijn oom. Hoe hoe lang denk je aan wal te blijven? Je verdient wel een lange vacantie, vindt je niet?" „Ja, dat geloof ik wel", zeide Fitz afge- trokken. Blij-kbaar had hij meer naar de stent dan naar de woorden geluisterd. Hij vergat de vraag te beantwoorden. Maar zij heroaal- de die. „Iioe lang krij-g je vacantie?" vroeg zij op hopeloozen conversatietoon. „Ongeveer drie weken „Langer niet. O! daar is de thee Zou ik moeten aanbieden ze te schenkcn?" Maar mrs. Harrington verli»t r'e piar.o eu zeide, dat zij niet goed meer kon zien. Zij had genoeg muziek gemaakt. (Wordt vervolgd.) 29- :!;il-!!!l!i!i'i!-!!ii uimiiaonnoii'jnniap WiimimiinfmT»nimmimiinm«rnniminnimiiimTTT:ininmnimiinnTnwTirnTrrnfnniiiifliTiiinuiii!iinBffwiiiTniiiTiinTtf>t^ffl**nw»»wmii«iwiw»mim4Kwnnr«niiunimi!nRniniii[m!rni ALS ER EEN TIJD IS, BIJ UITSTEK GESCHIKT VOOR HET MEER BEKEND MAKEN VAN UW ZAAK OF UWE ARTIKELEN, DAN IS HET ZEER ZEKER WEL DE TIJD VOOR EN NA KERSTMIS. ZOU DIT VOOR DE NOG NIET ADVERTEERENDE ZAKENMENSCHEN NU GEEN PRACHTIGE GELEGENHEID ZIJN, OM HET MET EEN PAAR PLAATSINGEN TE PR03EEREN? WIJ WETEN ZEKER, DAT ZIJ NA EEN PAAR MALEN ZEGGEN„HAD IK HET MAAR EERDER GEDAAN". iii)iiiiiuniiiiiiiiiit«iiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiminiiiiminiiiiinirDn!niiniBnnniih rfflirtnntrctn

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1927 | | pagina 5