AlkiaarscHe ConranL
Nieywjaarsw8nscii?n.
Stadsnleuws
Radio-hockje
mil U,ETON.
He grijze Dame.
iiiiHiiiiiiiiiiiiiniiH
KERSTMIS, OUDEJAAR,NIEUWJAAR!
ADVERTEERT
IN DE ALKMAARSCHE COURANT
fro. 295 1927
Hondera ne?en en fwintnste Jaargang.
Doiidcrdas^ 15 Wecember.
IN HET NUMMER, DAT ZATERDAG
31 DECEMBER VERSCHIJNT, ZAL WE-
DEROM GELF.GENHEID BESTAAN
TOT HET PLAATSEN VAN NIEUW-
JAARSWENSCHEN, a 50 CENT a CON-
TANT.
DE D1RECT1E.
Vrijdag 16 December.
Httversum, 1060 M. 12.— Politieberich-
ten. 12.35—2.Lunchmuziek door het A.
N R. 0.-trio.5.30—7.15 Dinermuziek door
het A. N. R. O.-orkest. J. van Buggenum,
bariton. 7.15—7.45 Landbouw-ha-lfuurtje
door Jac. Wellerman, Burgemeester van
Krabbendijke: Onze bieteneultuur en onze
beetwortelsuikerin-dustrie. 7.45 Folitieberich-
ten. 8.10 Les vanwege het Onderwijsfonds
v d. Binnenvaart: C. A. M. G van Kasteel:
Verzekering in de binnenvaart. 8.35 Kamer-
muziek door het Haagsche strijkkwartet.
Sam Swaap, le viool. A. Poth, 2e viool
Jean Devert, altjviool. Ch. van Isterdael,
cello. 1. Kwartet op. 18 no. 1, Beethoven. 2.
Quartetto in Re Maggiore, Respighi. 10.—
Persberichten. 10.10 3. Quartetto No. KVII,
Mozart.
Huizen, 1840 M. (Na 6 uur 1950 M.)
12.301.30 Concert door het Trio Winkels.
P. Lustenhouwer, piano (leider). 3.4.
K. R. O. Vromvenuurtje door Mej. Do
Twaalfhoven. 4.5.N. C. R. V. Gramo-
foonmuziek. 5.6.N. C. R. V. Concert.
Mevr. Cante—van Amerongen, zang De
heer Char'enry, cello. Met pianohegeleiding
6.-6.45 Spr. N. C. R. V. Mr. D. N. O. A.
Schut: Middenstand enWanbetalers.
6.457.30 K. R. O. Kerkgeschiedenis door
Prof. W. Nolet uit Warmond. 7.30 V. P. R.
O. Ds. J. van Dorp: De verwachting. 8.15
V. P. R. O.-cursus, leider prof. dr. M. C. van
Mourik Broekman: De geestelijke opbouw
van onzen tijd (5). Bindende en ontbindende
krachten in de hedendaagsche cultuur. 9.
V P. R. O.-berichten. 9.10 V. P. R. O.
Franck-cyclus. Daarna persberichten.
Daventry, 1600 M. 11.20 Daventry-kwar-
tet en solisten, bas, bariton, cello en piano.
12.50 Orgelconcert. 1.202.20 Orkestcon-
cert. 3.20 Lezing. 3.45 Concert. 3.50 Lezing.
4.10 „Richard 2", door de Radio-Players.
5 05 Concert. 5.20 Tuinpraatje. 5.35 Kinder-
uurtje. 6.20 Orkestconcert. 6.50 Nieuws-
berichten. 7.05 Orkestconce: t. 7.20 Bioscoop-
bespreking. 7.35 Mende'sso-hn's pianomuziek.
7 45 Mr. Ervine: Modem drama. 8.05 Mr.
Maine: Next's msic-program. 8.20 Natio-
naal Svmphonieconcert, onder leiding van G.
Toye. R. Henderson, bariton. Symphonie-
orkest. (Om 9.20 Nieuwsberichten). 10.35
Nieuwsberichten. 10.40 „Punch and Judy",
van de Gibeme Sievking. L. White, bariton.
11.2012.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris1750 M. 10.50
11.Concert. 12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Muzikaal en literair programma.
8 5011.20 Dansmuziek. Orkestmuziek.
Langenberg, 469 M. 12.251.50 Orkest
concert. 3.503'.50 Kerstliederen. 4.35
4 50 Gramofoonmuziek. 5.206.20 Eigen
piano, composities van Walter Niemann.
7 35 Concert. Werag-orkest. Mia Neusetzer
Thoenisse, sopraan. B. Mittmann, viool
Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. 1.407.05
Lezingen en lessen. 7.20 Mozart-concert.
Drie concertaria's door Maria Ivogiin, so
praan. 9.5011.50 Mandolineconcert.
Hamburg, 395 M. 3.35 Orkestconcert en
rang. 4.-20 „Doornroosje", sprookje. 5.20
Concert. 6.20 Concert. 7.20 Mecklenburg-
sche avond. 10.5011.50 Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Orkestconcert.
B.35 Calloconcerb 9.05 Voorlezing. 9.20
Orkestconcert. 9.50 Voorlezing. 10.10—10.35
Orkestconcert.
Uit het Engelsch van Henry Seton
Merriman.
62
Het werd laat. Een kathedraalklok op den
schoorsteenmantel kond'igde met harmonisch
geluid, het uur aan van middernacbt. Fitz
keek op, maar maakte geen aanstalten om
weg te gaan. Hij hield van Cipriano de Llo-
seta Hij had vooruit al geweten, dat hij dit
doen zou, maar nu ging hij verder, dan hij
van plan was geweest. Hij wilde hem nog
mecr over Eva liooren vertellen, want in
stilfe dorstte hij naar nadere bijzonderheden
van haar leven. Maar wilde niet op het on
derwerp terugkomen. Dan maar liever in
stilte lijden.
lerwijl zij zoo zwijgend tegenover elkaar
zaien, stond de andere bezoeker, de eenige die
over.gens nog in de kamer was de man
met het pijnlijk vertrokken gelaat met
moeite op uit zijn stoel. Achteloos wierp hij
de courant op de tafel en liep door de kamer
naar graaf de Lloseta. Hij was een buitenge-
woon groote man, als hij stond, ineengedoken
in zijn stoel had men dat niet vermoed. Zijn
haar was grijs vrij lang en borstelig
zijn lichtbruine oogen keken dwalend door
brilleglazen. Hij had ho-lle wangen en een
krachdge vierkante kin.
„Wcl", zeide hij tot Lloseta, „ik heb je in
lang niet gezien."
„ii ben weg geweest."
ALKMAARSCHE IJSCLUB.
De gisleravond in „De i oela^fgehoudeu
vergadering van de Aikmaarsche ljsclub
werd, hoewel door de smeeuw wel van een
winteratemming kon worden gesproken, door
slechts vijl heeren bijgewoond. Twee be-
stuursleden, de heeren A. J. Stikkel (voorzit-
ter) en Margadant, waren wegens ziekte af-
wezig
Het presidium werd waargenomen door
den heer H. Stikkel. De notukn, gelezen door
den n.euwen secretaris, den heer C. J. Ooms,
werden onveranderd goedgekeurd.
Het jaarverslag van den vorigen secretaris
klaagde over gebrek aan vorst, waardoor hot
ledenial advteruitgaande is. Gememoreerd
werd o. a., dat de secretaris, de heer Wig-
man, die, na 40 jaren de vereenlging te heb-
ben gediend, wegens vuLek uit de gemeente
zijn functie had neergelegd. Het verslag
eindtigde met het uitsprekcn van de hoop dat
in dezen winter weer de ijssport zal kunnen
worden beoefend. Het jaarverslag werd goed
gekeurd.
Hiema bracht de heer Swets als penning
moester zijn jaarverslag uit. Wij stippen hier-
uit aan, dat de o-ntvangsten waren met het
saldo van het vorige jaar 604.82V2., de uit-
gaven 149.96 en het saldo 454.8&i/d
werd goedgek.urd.
Ingekomen was de beschrijvingsbrief vocr
de 43ste algemeene vergadering van den Ijs-
bond Holland's Noorderkwartier op 21 De
cember as. in ,,'t Gulden Vlies' 'alhier. Als
afgevaardigde werd aangewezen de heer
H. Stikkel.
De wenschelijkheid werd uitgcsproken, dat
de algemeene vergadering voortaan steeds te
Alkmaar zal worden gehouden en dan op
e. n vast en datum.
Als plannen voor den a.s. winter werd
vastgesteld een wedstrijd in schoonrijden voor
dames, heeren en paren en een wedstrijd voor
-jongeren cm kunstvoorwerpen.
Mcdegedeeld werd nog, dat was ingeko
men een schriiven van B. en W., waarin aan
de Alkmaarscne ljsclub verlof werd gegeven
tot het a.anleggen van banen op de Singel-
grachtcn tusschen Nieuwlandersingel en het
Eiland tegenover de Doe'enklnft, alsmede on
de Hoornsche vaart langs het terrein van die
voormalige meelfabr'ck. banevens op de Hoc-
vervaart tot de Kalkovensbrug en voorts om
vlonders te doen aanbren^en ender gemeente-
bruggen, alles op de gebruikelijke vcorwaar-
den betreffende onderhoud en vrij b:ri;den
der banen. enz. De baanveqers mceten v/ot-
den betrokken via de arbeidsbeurs, reddings-
middelen m<oeten in voldocnde mate bij de
hand zijn, gevaarliike plaatsen in het ijs war
den van gemeentew°ge voor rekoraing der ver
eenlging afgebakend.
Hierop volgde een uitvoerige bespreking
van het te houden bal-masque. A1s datum
werd vastgesteld Woen^dag 18 Januari a.s
Bcpaald werd dat vor de 'ledra reductie zal
worden verkend cp den toegangsprijs als
toeschouwer en eveneens op de priizen voor
d'eelname.
HEKSERIJ IN VLAANDF.REN.
Inderaaad is de tweede lezing door den
heer A. Brijs voor de Ver. de Dageraad gis-
teravond in de Harmoniedancing gehoujen,
niet minder belangwekkend gebkken, dan de
eerste. Was het ruim een maand geleden het
geloof aan den duivel in Vlaanderen dat be-
handeld werd, ditmaal was het de hekserij,
waarover de beer Brijs zijn hoorders onder-
hield.
Spr. deed dit op een vlotte, eenvoudige
wijze, zich strikt bij zijn onderwerp bepa-
lend, uitlegging gevend waar zulks noodig
was en deze uitleggingen illustrterend met
tal wan nog heden ten dage voortlevende,
veelal Vlaamsche sagen.
Reeds bij de Grieken en Romeinen, voor
het begin onzer jaartelling, besfonden er
waarzegsters, waaraan een bovennatuurlijke
macht werd toegekend. Meestal waren dit
priesteressen van de een of andere godheid
en in Rome bestond zelfs een vereeniging
van menschen, die zich bezig hidden m:t
wiskunde, toovenarij enz., enz. Na de op-
komst van het Christendom werden de leden
dezer vereeniging genoodzaakt hun zwarte
kunst in het geneim uit te oefenen en meer en
meer verbreidde zich vervolgens het geloof
aan het bestaan van hekeen.
Etymologisch stamt de naam heks van het
Middel-Nederlandsche woord voor hagedis:
de hagedis is een heksendier. Oorspronkelijk
verstond men onder heksen een collectief be-
grip, waaronder alien, die zich met toove
narij en duivelskunsten bezig hielden begre-
pen waren .Eerst later is men aan die per-
sonen afzonderlijk denzelfden naam gaan
geven.
Met zijn zonderling kritischen bilk keek
de lange man op hem neer.
„Spanje?"
„Spanje."
Met een vluchtigen groet wendde hij zich
af, maar nog voor hij een paar passen had
gedaan bleef hij staan.
„En wanneer denk je nu die schetsen over
het leven in Spanje te schrijven?" vroeg hij
met een vroolijien lach, die niet erg gepast
fclodk. „Nooit vermoed ik. Welnu, het verlies
is aan mijn kant. Goeden nacht, Lloseta
Hij ging been, zonder nog om te kijken.
„Weet j<4 wie dat is?" vroeg de graaf
aan Fitz, toen de deur gesloten was.
Fitz, was opgestaan, hij keek op de klok.
„Neen. Maar zijn gezicht is mij niet onbe-
kend."
Giimlachend keek de graaf op.
„Dat behoorde je te weten. Het was John
Craik.
HOOFDSTUK XVI.
F a i 1 1 i e t.
De kleine stad Somaivh, in Suffolk, be-
staat uit een straat, the van de zoogenaamde
haven naar boven loopt. Aan den eenen kant
is het station, aan den anderen de haven en
de zee, en dat is Somash. Naar vermeld
wordt, was er in de dagen van weleer in
de dagen van welvaart aan de Oostkust
een burgemeester in Somarsh of Southmarsh,
zooals het toen werd geschreven.
Geheel Somash was op straat, op zekerefl
morgen, nadat Fitz weer naar zee was ge-
gaan, en die vrouwen die niiet luid aan het
praten waren weenden zacht. De booten wa
ren nog niet binnen, maar het weer was mooi,
Van de heksen werd het volgende vertela: I
Zij konden zich voordoen in de gedaante
van een dier, haddon met den duivei een over-
eenkomst gesloten, moesten ten gevolge daar
van kwaad en onheil in de wereld stichten
begaven zich een maal per week gezeten op
een bezemsteel of een ander dier naar den
heksensabbath en bezaten de macht om al- i
leen reeds door iemand aan te zien, dien
persoon ziek te doen worden of te doen ster-
ven Ook werd algemeen geloofd, dat de
heksen met den duivel en zijn trawanten ge-
slachtelijk verkeer hadden.
In de vroegste middeleeuwen drong in de
kerk het besef door, dat het geloof aan hek
sen bijgeloof was. Later echter, bepaaldelijk
in de veertiende eeuw kwam het geloof aan
hekserij en toovenarij opnieuw omhoog,
vaardigden tot zelfs in de zeventiende eeuw
de pausen bullen uit tot het voeren van
heksenprocessen. Deze heksenprocessen wer
den volgens een bepaalden regel gevoeri en
duizenden vrouwen zijn daaraan ten offer
gevallen.
Er bestonden natuurlijk ook middelen om
een heks te herkennen. Dit was mogelijk door
een paaschnagel op den drempel te leg-
gen van de woning waarin zich een vromv
bevond, die van hekserij verdacht werd. Had
men dit gedaan, dan kon de persoon in hwes-
tie deze woning niet verlaten waaunede het
bewijs van de hekserii geleverd wis
Uitvoerig stond de heer Brijs stil bij de
verhaien, die omtrent heksen in Vlaanderen
in omloop zijn, waarbij nog bleek, dat de
toovermacht steeds overgaat op de oudste of
de jongste dcchter van de heks. Weigert deze
die macht over te nemen, dan kan de heks
niet sterven, maar wordt zij op ondraaglijke
wijze gekweld.
Nog heden ten dage bestaat het geloof aan
heksen Spr. vertelde eenige sagen, waarin
sprake was van de te'.efoon en den spoor-
trein! Wel een bewijs dus, hoezeer het bij
geloof nog voortleeft in bepaalde volks-
groepen.
Het zou ons te ver voeren, stil te staan bij
de door den heer Brijs vertelde sagen. In
het bovenstaande meenen wij de hoofdlijnen
van zijn betoog beknopt te hebben weerge-
geven en voor het overige moeten wij vol-
staan met te heihalen, dat ook deze lezing op
folkloristisch gebied inderdaad zeer veel te
genieten gaf.
De Vereeniging De Dageraad behoeft geen
spijt te hebben, dezen spreker tweemaal ach-
tereen te hebben uitgencodigd. Hij ontpopte
zich als een vlot en gemoedelijk causeur en
zijn lezingen waren zonder twijfel leerzaam
en interessant.
BEROEPSKEUZE.
Gisteravond hield de heer Haremaker di
recteur van het Bureau voor advies bij be-
roepskeuze hier ter stede, voor de afd. Alk
maar van de Ned. Ver. van Huisvrouwen
een lezing over bovengenoemd onderwerp in
de bovenzaal van „De Unie".
In haar openingswoord heette de voor-
zitster, mevr. Eijma uit Egmond aan Zee, de
aanwezigen hartelijk welkom en sprak ze
haar spijt er over uit, dat, waarschijnlijk door
het vele, dat Alkmaar en omgeving juist
dezen avond te genieten geeft en ook door bet
slechte weer, de opkomst niet grooter was
Hierna gaf zij het woord aan den heer
Haremaker.
Deze ving aan met te zeggen, dat hij het
zeer op prijs stelde, over het heel belang-
rijke, doch moeilijke vraagstuk der beroeps-
keuze voor de Vereeniging van Huisvrou
wen te kunnen spreken.
Dit vraagstuk genoot vroeger, aldus spr.,
niet die belangstelling als tegenwoordig.
Langzamerhand gaat men aan deze kwestie,
die van steeds grooter maatschappelijk be-
lang wordt, meer aandacht wijden.
Dat dit vraagstuk zoo moeilijk is, komt
voornamelijk door de vele invloeden, die
zich bij het kiezen van een beroep doen
gel den.
Ten eerste heeft men die der geographische
omstandigheden, d. w. z. de invloeden, die de
aard en de gesteldheid van de omgeving op
een zeker persoon uitoefenen; zoo zullen
b.v. in visschersdorpen de jongens zich aan-
getrokken of aangewezen voelen tot het vis-
scbersbedrijf, terwijl daarentegen i.n de mijn-
stT'eek allereerst tot mijnarbeid zal worden
overgegaan.
Andere invloeden zijn de economische in
vloeden: voor vele betrekkingen is een kost-
bare voorbereiding of een zeker kapitaal
noodig.
Dan nog de sociale invloeden: Veelal
wenschen de ouders. dat de kinderen een be-
trekking of ambt zullen bekleeden, dat min-
stens gelijk stat met dat van hun vader.
Heel dikwijls gebeurt het, dat een jongen
zijn vader in het bedrijf op volgt, hoewel ook
verschillende keeren voorkomt, dat de directe
en de kalrne, saffraankleurige zee was door
bruine zeilen als met stipjes bezaaid. Met de
booten was alles in orde.
Neen, de onrust was aan wal, zooals meest
al het geval is. Het kwam niet van de zee,
maar van menschen. Het was aangeplakt op
de deur van Merton's Bank in de High
Street. De vorm was onbegrijpelijk, want de
woordenkeus, waarin de aankondiging ge-
steld was, ging voor't meerendeel .buiten het
Suffolk's woordenboek. Er stond iets met het
handschrift van een klerk, over intrekking
van crediet, die een staking van betalingen,
tijdeins de reconstructie der bank, noodzakelijk
maakte.
Maar de menschen in dte straat zeiden, dat
Merton's Bank „failliet" was. De' konstabel
zeide het, en het was een erkend autoriteit
in zaken, op het droge land en op de wet be-
trekking hebbende. De deur was van binnen
gesloten, de luiken waren dieht, de jalousieen
neer, alsof gerouwd werd over een solide cre-
dietinstelling in het Oosten.
„En dat rijdt dan nog achter hun twee
paarden," zeide een oude, verweerde visscher,
die verdacht werd aan de verkeerde zijde te
stemimen in verkiezingstijd.
Enkelen schudden hun hoofden, maar het
woord werd niet verder verspreid, want de
man, die zijn zaken op de groote wateren
doet, heeft een grenzenlocs respect voor oude
instefiingen. En sinds tal van geslachten was
Merton's een goede bank geweest
„Misschien", zeide een oude vrouw, die
niets te verliezen had want de zee had
haar zelfs haar lijken ontnomen „mis-
schien is dat, wat wij zeggen over recon
structie wel in orde. Maar daar komt de
kapitein".
verdiensten, die een of andere betrekking op-
levert, of door den stand der arbeidsmarkt,
tot een beroepskeuze wordt overgegaan
Waarbij dan meestal het beroep bepaald
wordt door hen, die zich in de naaste om
geving van den jongen bevinden, dus ouders
of familie en kenuissen.
Een vierde, niet te onderschatten invloed
is die der attractie van toevallige bijomstan-
digheden, d. w. z. dikwijls voelt een jongen
zich door enkele uiterlijkbeden tot een be
paald vak aangetrokken.
Een aardig voorbeeld, dat spr. hierbij aan-
haalde, was het volgende: Vlak na de ge-
slaagde vlucht van Lindbergh meldden zich
ruim driemaal zooveel personen bij de Ame-
rikaansche luchtvaart aan, als daarvoor.
Vervolgens ging spr in groote lijnen na
het opgroeien van het kind, eerst grooten-
deels in de ouderlijke woning, daarna op de
lagere school en vervolgens op een aanslui-
tende onderwijsinrichting of in een vak bij
een baas.
Het jeugdige kind dan, wordt voor een
groot deel door de moeder, die er den gehee-
len dag mee omgaat, opgevoed. In haar
moeilijke taak zal zij langzamerhand de ver
schillende eigenschappen van het zich ont-
wikkelende kind 1-eeren kennen, veel beter dan
de vader, die door zijn dagelijksche arbeid
een groot deel van den dag buitenshuis door-
brengt.
Daarom is het van zoo veel belang, dat de
moeder met den vader de eigenschappen van
het kind bespreekt, opdat zij -elkaar bij de op-
vceding zooveel mogdijk kunnen* aanvullen.
De ouders dienen zich er evenwel voor te
wachten, dat zij de eigenschappen hunner
kinderen. niet overschatten, waartoe zij in
hun ouderlijke trotsch maar al licht geneigd
zijn.
Vooral het spel kan den ouders veel om
trent het kind leeren, het geeft hen menig uit-
sluitsel over hun jongen of meisje
Hierbij haalde spr. enkele regels aan uit
het cnlangs v-erschenen boek van prof. Casi-
mir „Langs de lijnen van het leven" en enkele
uitspraken, hierop betrekking hebbende, van
prof. Roels, directeur van het psychisch la-
boratorium te Utrecht.
Daarna zal d-e tijd komen, dat het jonge
kind de lagere school gaat bezoek-en.
Dit beteekenl, zcowel voor het kind als
voor de ouders een groote overgang. De jon-
je scholier komt met meerdere kinderen in
grooter verban-d in aanraking. Weer andere
eigenschappen zien wij in die periode naar
vcren komen. In de eerste plaals is het de
ondenvijzeres of or.derwijzer, die bijzondere
eigenschappen bij zijn leeriingen zal opmer-
ken, waarvoor de schoolgemeenschap van
zoo'n groot belang is.
Dit illustreerde spr. met eenige citaten uit
een paar tijdschriften.
Verschillende vooraansiaande personen op
paedagogisch gebied achten de school dan
cok voor het observeeren der kinderen, met
het cog op latere beroepskeuze, zeer belang-
rijk.
Hoewel het kind een groot deel van den
dag naar school en dus uithuizig is, zullen
de ouders toch zooveel moge!i}k contact met
hem moeten horden. Hier zijn het ouders en
onderwijzers die elkaar bij de opvoeding van
het kind en het onhvikkelen zijner eigenschap
pen moeten aanvullen.
Niet alleen door ouderavonden, maar ock
door besprekjngen met de onderwijzers zal
men dit contact moeten trachten te bewaren.
is de lagere school doorloopen, dan komt
de eerste keuze voor de ouders. Voor vele
kinderen >valt dan reeds de beslissing der be
roepskeuze, zoowel voor hen, die in een be
trekking gaan als voor lien, die het onderwijs
aan een vakschool gaan volgen, terwijl ook
zij, die een handelsschool gaan bezoeken, al
in een zekere richting worden geleid. Om nu
de juiste schoolopleiding te kiezen, waarbij
men de verschillende eigenschappen van het
kind weer dient te rade te gaan, is in de
meeste gevallen zeer moeilijk.
Dikwijls wordt een verkeerde beslissing ge«
nomen, wat soms ernstige gevolgen met zich
brengt. Zoodra dan ook gemerkt wordt, dat
het kind een voor hem minder geschikte on
derwijsinrichting bezoekt, dient men van
school te 'veranderen.
Om op de scholen, aansluitende bij het la
ger onderwijs nog contact met de kinderen te
houden, is weer moeilijker dan dit op de
lagere school het geval was.
Heeft het kind ook deze onderwijsinrich
ting, b.v. de H. B. S. afgeloopen, dan gebeurt
het zeer vaak, dat, zoowel de zoo juist g»
slaagde, als de ouders nog niet weten, welfc
vak of welke betrekking gekozen zal worden.
Van de jongen of het meisje zelf is in dit
geval weinig te verwachten. Bij een gehouden
onderzoek was gebleken, dat verschillende
oorspronkelijke, vaak ontnuchterende ant-
woorden door hen werden gegeven, waar-
van de heer Haremaker eenige frappante
voorbeelden gaf.
Een juiste beroepskeus is mede zoo moei
lijk, orndat pas de praktijd zal leeren of
iemand voor een bepaalde betrekking ge-
schikt is.
Gaat men dan na welke verplichtingen,
vooruitzichten, enz. aan verschillende behek-
kingen verbonden zijn, dan zullen dikwijls
gegevens ontbreken of onbekend zijn. En dan
is een bureau voor advies bij Beroepskeuze,
waar men alle gewenschte inlichtingen en ad-
viezen kosteloos kan bekomen, van zoo uiter-
mate groot belang.
Na de pauze, die vervolgens gehouden
werd, vertelde de heer Haremaker nog het
een en ander ever de beteekenis van het bu
reau voor advies bij Beroepskeuze en deelde
hij enkele ervaringen uit zijn twee-en-half-
jarige praktijd als directeur van dat bureau
mede.
De directeur houdt op vastgestelde men
zitting.
Noodig is voor een goed advies, dat hij
zoowel met den /ader, de moeder als het kind
spreekt. En niet alleen de cuders, doch ook de
onderwijzers, bij wie het meisje of de jongen
op school is geweest, worden om inlichtingen
verzocht.
Heeft men eindelijk het oog op een zekere
betrekking gevestigd, dan dient nog een ge-
neeskundig onderzoek te worden ingesteld,
wat hier geschiedt door den schooiarts.
Uit de inwoners der stad is naast den di
recteur een commissie van 25 personen be-
noemd, wa-aruit weer een werkcommissie van
5 personen is gekozen, die den directeur bij
het geven van adviezen ter zijde staat.
Een uitgebracht advies kan natuurlijk al
of niet door de ouders worden opgevolgd. Ge
beurt dit wel, dan is de taak van het bureau
nog niet afgeloopen: dan volgt nog de na-
zc-rg. Het bureau houdt n.l. nog contact met
de persoon, die zij van advies gediend heeft,
om na te gaan in hoeverre dat advies geluk-
"^SMi!!iiiinBn!i!iiniiiiii!i]}iffiiiyiiiiii!fflniiniiii!HiHiniiiiiiniii!!tiiffliiiii!Hiiiiiniiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiiiniiiuiiiiffliinniiiiiiii[iiiiiiinyiiiiiiiiiiiiiiiiiiii0
ZEER ZEKER WEL DE TIJD VOOR EN NA KERSTMIS.
De menigte keerde zich om als een enkele
man, om de komst van kapitein Bontuor ga-
de te slaan.
De oude man was gekleed in zijn beste
pilotpak. Hij was er de laatste maand heel
roekeloos mee geweest, want sinds Eva bij
hem woonde, droeg hij het elken dag. In
zijn morgenwandeling veertig maal de
lengte van zijn eigen ijzeren h-ek voor Mala
bar Cottage. De postbode, die brieven voor
Eva bracht, had hem vertel-d, dat er wat te
doen was beneden in de stad en dat hij er
waarschijnlijk wel bij noodig zou zijn.
Toen hij zag waar de menigte vergaderd
was hield hij zijn adem in.
„Neen", zeide hij 1-uid tot zichzelf, „neen,
Merton's kan het niet zijn."
En toen hij de stedelingen naderde, zagen
zij dat zijn door de zon verbrand, verweerd
gezicht aschkleurig was.
„Makkers", zeide hij, „wat is er aan de
hand?"
„Merton's is failliet Merton's is fail-
liet!" antwoordden zij en lieten hem den weg
vrij om zelf de aankondiging te lezen. In
Somarsh beschouwde men kapitein Bontuor
als een geleer-de. Als zoodanig mocht hij,
ffiisschien, het handschrift van den klerk in
een korte tijd ontcijferd hebben, dan hij er
nu toe noodig had, maar aan d-e Oostkust
wordt een goede naam niet gemakkelijk aan
het wankelen gebracht.
Zwijgend wachtten zij de uitspraak. Na vijf
minuten keerde hij zich om en het zien van
zijn gezicht gaf enkelen van hen een schok
Zijn vriendelijke blauwe oogen hadden een
pijnlijk verwarde machtelooze uitdrukking,
die er in Barcelona en Londen dikwijls in
bad gelegen. Maar in Somarsh was si edits
Eva er mede v-ertrouwd.
„Ja, kameraden", zeide hij, zijn beste pak
ten spijt weer in zijn oude zeemanstaal ver-
vallend, „ja, scheeps-kameraden, voor zoovei
ik er uit wijs kan worden is de bank failliet
En en er zijn er onder ons, die totaal ge
ruineerd zijn". Hij bleef een oogenblik recht
voor zich uitstaren heel oud plotseling
en niet bepaald geschikt tot den strijd des
levens. Toen ging hij been.
„Ik ga het even aan mijn nicht vertellen",
zeide hij.
En zij keken hem na, zooals hij daar stiji
en stram wegliep stoer, rechtop nog
een man.
„Het is een hard eind aan een hard leven",
zeide de oude vrouw, die nog moed inge-
sproken had, en daarop begonnen zij het ge
val te bespreken van uit het punt, waar het
hun eigen levens raakte wat niet meer dan
menschelijk was.
Malabar Cattage stond aan het hooge ge-
deelte van de High Street zoo goed als
alleen met vrij uitzicht over het kleine,
groene stukje gemeenschappelijken grond.
waar de vlaggepost van den kustwachter
stond naar den kant van de zee. Het was een
solide gebouwd, kl-ein buitentje, met een
laag dak voorheen een kustwachtstation,
maar ten tijde van het smokkelen op de Oost
kust vervangen door een grooter station,
verder den heuvel op. In het kleine tuintje er
voor, door den kapitein zelf onderhouden,
groeiden slechts die ouderwetsche bloemen!
die met zijn onoordeelkundige behandeling
tevreden waren. De witte jasmijn tierde ei
wehg, hoog opschietend boven de kleine v—
anda.
(Wordt vervolgd.If
^iiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiiiiiuiinnHiiiiitiiiitiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiifiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiifliuiuuiiufiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiuiiUiiiifliiiiiiiiuuiuiiiiiiiiHuiiur
iHniiiiiiiiiiiniiiniiniiminnniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiriniiiiiiiiiiiniiiiiKiiiniiiiiiirnitiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiinuiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiuiriiiiiiiiiiiiiiiVihiiiiiii.'rtiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiniiniiiiHRntnni
ALS ER E£N TIJD IS, BIJ UITSTEK GESCHIKT VOOR HET MEER
BEKEND MAKEN VAN UVV ZAAK OF UWE ARTIKELEN, DAN IS HET
ZOU DIT VOOR DE NOG NIET ADVERTEERENDE ZAKENMENSCHEN
NU GEEN PRACHTiGE GELEGENHEID ZIJN, OM HET MET EEN PAAR
PLAATSINGEN TE PROBEEREN? WIJ WETEN ZEKER, DAT ZIJ NA
EEN PAAR MALEN ZEGGEN: „HAD IK HET MAAR EERDER GEDAAN".
amiiiiiniiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiitiuiiuiiiinniiiiitiifuniiiiimiiiuiiuiiniiiiiiuiiit
