mi.
De grijze Dame.
Honderd
negen
en twinfigsfe Jaanang.
Za4erdagr 31 SfceeemSter.
Radio-lioek]e
1'Elll LLETON.
In en om de hoofdstad.
StadsEiieisws
Zondag 1 Januari.
HUversum, 1060 M. 10.30 V. P. R. O-
Uitzending van de Vereeniging van Vrijz.
Herv. te Amsterdam. Voorganger, Ds. D.
Bakker: Met vernieuwde krachten. 12.30
1.30 N. O. V. Lunchmuziek onder leiding
van Is. Trijtel. 1.302.30 N. O. V. Voor-
drachten te houden door Mevr. van der
Lugt Melsert—van Ees en Cor van der Lugt
Me.sert. 2.304.30 Populair concert door
het N. O. V.-orkest onder leiding van Henri
Zeldenrust. Met medewerking van mej. Mar-
garetha Adriani en den heer Willem Hercken-
rath, zang. 6.—7.15 Dinermuziek door het
A. N. R. O.-Trio. 8.10 Nieuwjaarsprogram-
ma. Het versterkte A. N. R. O.-orkest onder
leiding van Nico Treep. Daarna ,,'t Minne-
brugje", zangsotternije in 1 bedrijf. Muziek
van Arth. van Oost. Hans, de liedjeszanger,
Ed. van der Ploeg. Baas Nork, kastelein en
schout van het dorp Bloemendaal, Gerard
Leenders. Roosje zijn dochter, Betty van der
■Bosch—Schmidt. Willem van den Molenaar,
Jules Moes. Vervolgens ,.De Bruiloft van
Kloris en Roosje", klucht met zang en dans.
Thomas, vader van Kloris, Ed. van der
Ploeg.Pieter, moeder van Kloris, Mevr. Coer-
des. Kloris, Jan Jansen. Roosje, Mies Root-
lieb. Kre'is, Jules Moes. Elsje, Betty van der
BoschSchmidt. Teeuwis, H. Hendriks.
Mansette, J. van Hurk. Het versterkte A. N.
R O.-orkest. Muzikale leiding, J. J. van
Amerotn. Alg. voorber., Chris de Vos. De
Nieuwjaarswensch in het stuk is vervaardigd
door Clinge Doorenbos. Voorgelezen door
Clinge Doorenbos.
Huizen, 1950 M. 10.30—12.— K. R. O.
Hoogdienst in de St. Antoniuskerk te Til-
burg-. Het zangkoor der kerk onder leiding
van J. C. Claesen. J. Heerkens, orgel. Ge-
zongen wordt de „Missa ad majorem Dei
Gloriam", voor 4st. mannenkoor van J.
Schrijvers. Na de H. Mis het Tantum Ergo
Sacramentum van Alph. Diepenbrock en het
Laudate Dominum van J. Nieland, voor 4st.
mannenkoor. Predikatie door Kapelaan Mich.
Smits. 12.301.30 Lunchmuziek door het
Trio „Winkels". P. Lustenhouwer, piano
(Leider). H. Sertoli, viool. O. Hendriks, cello.
1 30—2.15 Godsdienstonderricht voor Oude-
ren door Prof. D. Bont K. R. O. 4.-5.
Ziekenlof uit Bloemendaal K. R. O. 6.
Dienst in de Geref. kerk te Spakenburg.
Voorganger: Ds. P. de Jong N. C. R. V. 7.30
8.K. R. O. Bijbel-exegese door prof. Dr
R. jansen O. P. v. d. Keizer Karel-Univer-
siteit te Nijmegen. 8.Kunstavond met
medewerking van B. Verhoeven, decla-mator.
Het K. R. O.-orkest order leiding van M. v.
d Ende. Jules Moes, Muzikale leider. 10.30
K. R. O. Eniloog. Oecilia-kwartet onder
leiding van Mej. van Rooyen.
Daventry, 1600 M. 3.50 Concert door het
Militair orkest. G. Naish, sopraan. G.
Naish, sopraan. G. Eastman, bas. 5.40 Ver-
teliingen uit het Oude Testament. 5.50—
6.05 Missionaire causerie 8.20 Dienst in de
Holy Trinity kerk. 9.05 Liefdadigheidsop-
roep. 9.10 Nieuwsberichten. 9.25 Concert.
Radio-strijkkwartet. A. Crammer, bariton.
Koor. 10.50 Epiloog.
Parijs Radio-Paris", 1750 M. 12.20 Re-
ligieuse muziek. Gem. koor en predikatie.
I.05 Orkestconcert. 8.35 Circus Radio-Paris.
9 0511.20 „Revue schets", Jazzband en
zang.
Langenberg, 469 M. 8.20—9.20 Kath.
Morgenwijding. 11—11.30 Declamaties.
II.3512 20 Orgelconcert. 12.20—1.05 Mi-
litaire muziek. 3.053.45 Beethoven's Piano-
muziek. 4.505.20 Orkestconcert. 6.50 „Die
Zauberflote", opera van Mozart. Daarna tot
11.20 Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. 8.20 Mor
genwijding. 10.50—11.50 Orkestconcert.
3.506.20 Orkestconcert. 7.50 Cabaret, Sen-
ta Sone'and, Elli Glassner, Paul Graetz etc.
9 5011.50 Dansmuziek.
Hamburg, 395 M. 8.35 Morgenwijding.
10.50 Morgenconcert. 12.25 Nieuwjaarscon-
cert. 3.35 Vcorlezing en pianobegeleiding.
4.50 Vroolijk concert. 7.20 Walsconcert, Koor
en solisten. 10.5011.50 Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Dansmuziek
8.35—10.35 Galaconcert. (9.20 Vlaamsche
causerie).
VTaanuag 2 Januari.
nttversum, 1060 M. 12.— Politieberichten
12.35—2.— Lunchmuziek door het A. N. R.
O.-Trio. John. Heiden, viool. M. van 't
Woud, cello en G. Verhey, piano. 4.4C5.50
Kinderuurtje onder leiding van Mevr. Ant.
van Dijk. 6.7.15 Dinermuziek door het A.
N. R. O.-trio. 7.157.45 Engelsche les voor
beginners. 7.45 Politieberichten. 8.10 Con
cert. A. N. R. O.-orkest onder leiding van
Nico Treep. Sophie Haaze—Pienemann, so
praan. Daarna een programma „Op ver-
zoek". 10.Persberichten.
Huizen, 1840 M. (Na 6 uur 1950 M.)
12.301.45 N. C. R. V. Orgelconcert door
S. P. Visser, organist van den Ned. Herv.
kerk te Hillegom.
6.157.N. C. R. V. Spreker: Ds. Jac
van Nes, Missionair Pred. onder de Joden
te's Gravenhage, over: Het Jodendom 7.—
7.30 N. C. R. V. Concert. 7.30—S N. C.
R. V. Spr.W Meyers, hoofdcontroleur kaas-
contro te Utrecht: Onze Boerenstand. 8.—
N C. P. V. Spr.: K. Lantermans leest uit
eigen Ovcr-Betuwsch werk. a. 'n Vroolijke
Juffer. b. Drie portretjes van Kees. Frida
Mooy, sopraan. Nic. Klasen, fluit. Jan Vo-
gel, piano. 3e avond der liederen-cyclus:
Hollandsche Componisten.
Daventry, 1600 M. 11.20 Daventry-kwar-
tet en solisten, viool, sopraan en bariton. 1.20
2.20 Orge'concert. 3.20 Daventry-kwartet
en solisten, sopraan en piano. 4.20 Orkest
concert. 5.20 Huishoudpraatje. 5.35 Kinder
uurtje. 6.20 Dansmuziek. 6.35 Mr. Crow-
ther: Stars of the Month. 6.50 Nieuwsberich
ten. 7.05 Dansmuziek. 7.20 Liter, critiek.
7.35 Beethoven's liederen. Baritonzang. 7.45
E. Ludwig: Bismarck. 8.05 Duetten voor 2
violen. 8.35 Balladenconcert. W. Davis, mez
zo. R. Watson, bariton. W. Baumer, piano.
9.20 Nieuwsberichten. 9.35 Mr. Komisar-
jovsky, As others see us. 9.50 Nieu«vsberich-
ten. 9.55 Kamermuziek, harp, fluit, viool en
viola. 10.55 „Brothero Juniper", van de
„Little Plays of St. Francis", van L. Hous-
man. 11.2012.20 Dansmuziek.
Parijs Radio-Paris", 1750 M. 10.50—
11-Concert. 12.502.10 Klassieke kwar-
tetten. Beethoven, Haydn Mozart. 5.05
5.55 Literaire en muzik. matinee. 8.50 „Les
C'oches de Corneville", operafragmenten.
Orkest en soli. 11.20 Sluiten.
Langenberg, 469 M. 1° "5—1.50 Orkest
concert. 5.20—6.20 Sc" mmeltrio. 7.35
,.Wolf-Morike-Avcnd." H. Rode, alt. Ch
Christann, declamatie. Dr. Zelle, inleiding.
Westf. Strijkkwartet. P. Eberhard, begelei-
ding. Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. 11.20-
7.05 Lezingen en lessen. 7.20 Vo'ksconcert
9 5011.50 Concert. Kermbach-orkest en A.
Alexandrowa, sopraan.
Hamburg, 395 M. 5.15 Orkestconcert
6.20 OrkestconcerL 7.20—11.20 Volkscon
cert.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Trio-concert.
8.35 Orkestconcert. 9.50—10.35 Dansmu
ziek.
nen met het paard vot vroolijk-klinkende bel-
len, gezien en ik heb er naar gekdten ah
naar een bijzonderheid uit vervlogen jaran
de jeugd van onzen tijd, die zoo langza-
merhand het weelde-paard slechts bij over-
levering leert kennen, moet nu wel opkijken
naar een arreslede, die niet als de auto, doch
getrokken door het paard, wordt voortbewo-
gen, en de AmsterdamscJie jeugd van heden
zal vermocdelijk niet meer tallooze fraaie ar-
ren langs de „Buitensingels" en door het
Vondelpark zien gaan, zocals een goede
kwarteeuw geleden nog te zien was.
Maar het ijs heeft voor de Amsterdammers
van heden evengoed de aantrekkelijkheid be-
houden, gelijk het die had voor hun vaders
en grootvaders en Zondag j.L, op doen mooi-
en winterdag, waren de vij-vers in het Vondel
park reeds in trek, ook alle andere plekfen
water in en osr, de stad, die al betrouwbaar
hard waren. En de week beg on met de be-
kende A.IJ.C.-Bordjes aan de tram., die hid
den tot de banen der „Amsterdamsche IJs-
club" aehter het Rijksmuseum, weike nu ten-
minste op waardige wijze gesloten zullen
worden. Want ik heb u zuiks al eens -ge-
meld in verband met de schouwburgplannen,
die men daar ginds heeft, dit is daar de laat
ste winter voor de IJsclub zij zal nieuwe
terreinen, grodtere en betere terreinen krijgen
verder weg, daar aan den Schinkel, hetgeen
vcor de liefhebbers van het wintervermaak
een groote verbetering zal wezen. Rcden ge-
noeg om tha-ns iets meer te schrijven over de
wintersport te Amsterdam.
De Amsterdammer behoeft niet te klagen,
dat hij in de omgeving zijner stad gebrek aan
gelegenheid heeft de beenen uit te slaan op de
bevroren vlakten, als het heusch winteren wil.
Water genoeg in de buurt. Het IJ over en dan
Waterland in; straics als't ijs sterk is de
Zuiderzee over naar Marken; misschien ovei
den Amstel naar Oudekerk en't Gien in en
voor hen, die niet zoover heen willen, de
grachten, enkele grachten
vers, de IJSclubbanen.
Aan de „Amsterdamsche
Amsterdam op sportgebied
heel veel te danken gehad; de mannen, die
haar oprichtten, nu al meer dan zestig jaren
geleden, in 1864, hebben juist gezien toen zij
beseften, dat zij leiding hadden te geven aan
de echte vaderlandsche sport, weike voor dien
eigenlijk niet geleid was doch meestal afhing
van een of anderen kastelein, die zijn zaak
dreef in de nabijheid van een water, waarop
hij een wedstrijd zou kunnen doen houden
althans, parkvij-
IJsclub" heeft
ontegenzeggelijk
Uit het Engelsch van Henry Selon
Merriman.
44)
Zij keek rond.
»'^''at hebben wij weinig heeren," zeide zij.
„Wij missen Luke, niet waar?"
Zij keek recht naar Agatha, die haar blik
met brutale onverstoorbaarheid beantwoord-
de. Slechts in Luke's bijzijn was zij onzeker.
was hij weg, dan durfde zij het tegen de ge-
heele wereld opnemcn.
„Ik heb Luke nooit gezien", zeide Eva tot
den graaf, die bevel had gekregen haar zijn
arm aan te bieden. „Het spijt mdj zoo, dat ik
hem misgeloopen ben."
Agatha, die voor hem uitliep op de trap,
keerde zich om en keek hem met een zonder-
lingen glimlach aan. Zij sloeg of geen acht
op den graaf, of zij onderschatie zijn opmer-
kingsgave.
„Ge zoudt stellig van hem gehouden heb
ben zeide de Spanjaard.
Na eenig overleg over de tafelschikking,
werd ten slotte De Lloseta aan de eene zijde
tan mrs. Ingham Baker geplaatst, terwijl de
twee meisjes naast elkaar tegenover hem za-
jen.
Fitz zat onderaan de tafel.
In den loop van het gesprek boog de Span-
aard zich tot Agatha en zeide:
„Hebt ge de „Commentator" van deze
reek al gezien, Miss Ingham Baker?"
Eea onverklaarbare gtilte viel over de vtr-
CCLXVII.
Winter te Amsterdam. Onze IJsclub.
Er behoort misschien eenige moed toe om
in een landje als het onze, hetwelk n'evens al
de goede hoedanigheden, die het bezit, toch
ook deze eigenaardigheid heeft, dat men fei-
telijlc geen etmaal op het weer aan kan, zich
te durven neerzetten met het doel een en an
der te gaan nedersehrijven, dat in verband
staat met de weersgesteldheid van het
oogenblik. Ik bevind mij thans in die rmstan-
digheid, doch zal het er toch maar op wagen,
eensdeels omdat de weerprofeten, die mij'en-
kele weken geleden op welken weten-
schappelijiken grond heb ik niet van hen ge-
hoord, ik denk dat ze hun wijsheid geput had
den uit een of andere aimanak of Ameri
kaansche krant een strengen winter in De
cember voorspclden, toevallig gelijk schijnen
te krijgen, anderdeels omdat hetgeen ik ga
schrijven, zelfs al zou de vorst opgehouden
zijn, voor deze den lezer onder de oogen
komt, toch waarheid blijft voor een eventueel
tweede schaatsenrijders-festijn in dit winier-
seizoen.
Want, het spreekt wel vanzelf, na al die
kwakkelwinters, weike wij in de laatste jaren
gehad hadden, gaat ieder edit Hollander,
zelfs al is hij geen „infcocrling" uit Fries-
land of Groningen, doch een Amsterdam
mer, in dezen winter op, die eindelijk weer
eens gelegenheid geeft tot schaatsen-rijden,
tot slede-rijden zelfs. Ofschoon dit laatste m
onzen automobiel-tijd wel een zeldzaamheid
is geworden. Ik heb buiten Amsterdam juist
een echte oud-Hollandsche arre-slede, bespan-
om door hem uifgeloofde prijzen, weike hij er
lang en breed door de verteringen, die bij hem
genaakt zouden worden, kon uithalen. Der-
gelijke wedstrijden waren in vroeger gehou
den op den Amstel bij't „Kalf je" of ook op
den Buiten-Amstel, daar waar nu nog het
clubgebouw der roei- en zeilvereeniging „De
Hoop" zich bevindt, zulks ook nog in het be
gin van 1864.
In het einde van dat jaar werd in het ge-
bcuw „Diligentia" in de Kalverstraat de
,,Amsterdamschie IJsclub" opgericht en reeds
in het begin van Januari kon de nieuwe ver
eeniging den eersten wedstrijd uitschrijven,
toen op een baan aan het Oude Tolhuisgat,
dus aan den overkant van het IJ. Dat was't
begin van een roemvol gestaan tot op den
huidigen dag.
Ikdenk er niet aan de geheele geschiede-
nis der club hkr ncer te schrijven; het zou
ook ondoenlijk zijn. Van haar „ups and
downszijn olaazijden vol neer te pen.nen,
wat trouwsns reeds verdienstelijk is geschiea
in het gedenkbosk, helwelk in 1914 bij het
50-jarig bestaan der vereeniging werd uitge-
geven, maar wel is het aardig, nu we weaer
m een heuschen schaatsenrijden-tijd zijn ge-
kemen, er aan te herinneren, dat de „A. IJ.
C." heel wat zwdrltochten heeft gemaakf,
voor zij gekomen was tot den huidigen staat
van boei, bekendheid, van nauwe verwant-
schap tot het gemeehtebestuur der hoofdstad,
Zij heeft haar banen gehad op de Heeren-
gracht bij het Ihorbeckeplein; zij heeft haar
banen gehad op de vijvers van het Willems-
park, thans reeds lang met het Vondelpark
saamgegro'id; zij heeft haar eoncurrenie
ncg gefcnd, jaren lang, in de „Amsterdam-
sche Skatingclub", die haar banen had op
de Keizersgracht tusschen Reguliersgracht
en Vijzelstraat. Natuurlijk, dat was nooit het
ware, cmdat de Amsterdamsche grachten
zoo iang mogelijk voor het scheepvaartver-
keer werden open gehouden en het dus zaak
werd een sportterrein te vinden, hetwelk,
eenmaal door de wintervorsf in ,boeien" ge-
slagen, voor de liefhebben van het ijsvermaak
ongerept zcu blijven. Dat is langzamerhand
zoo geworden toen men de geschikking kon
krijgen over terreinen achter de P. C. Hooft-
stiaat, teen in Januari 1881 op een terrain
achter het nog in aanbouw zijnde Rijksm:u-
seum de wedstrijden konden worden gehou- t
den. In 1885 vinden wij de club loch weder
cp de banen van het Willemspark terug en
vierde zij er op 24 Januari van dat jaar den
merkwaardigen aag van iiet eersle electrisch
lidit op de baan, totdat in 1886 het verblijf
op de Museum-terreinen meer vastheid kreeg
door onderhandclingen met het gemeentebc-
stuur en de IJsclub er haar triomfen gckend
heeft met wedstrijden, waarin in 1890' en
1891 beroemdheden als een Ja-p Eden en
Jos D. Donoghue, cm maar geen anderen te
noemen, het schaatsenrijdend Nederland ver-
baasd deden staan.
De banen werden steeds verbeterd en ver-
gropt en toen het nieuwe clubgebouw, in-
gericht naar alle billijke eischen, die gesteld
mochten worden, in den winter van 1904
1905 geopend was, had't er alles van dat de
„Amsterdamsche IJsclub" nu voorgoed haar
verblijf gevonden had. Hetgeen, naar men
weet, niet het geval is, want de goede naam
van de club, het toenemen van haar ledental,
waren reeds lang rcden genoeg om te pogen
grcoter terreinen te zocken, en wanneer men
die het volgend jaar verder westwaarts heen
gevonden zal hebben, zal een nieuwe merk-
waardige mijlpaal in de geschiedenis dezer
populaire Amsterdamsche sportvereeniging
zijn bereikt.
Ziedaar een stukje Amsterdamsche geschie-
denis in herinnering gebracht, dat zeker
waard is in dezen wintertijd gekend te wor
den, cok buiten Amsterdam, want de „A.
IJ. C." heeft ontegenzeggelijk den stoot ge-
geven tot het oprichten van een aantal ijs-
clubs in verschillenc'e steden van ons land
en de sportmenschen zullen ongetwijfeld er-
kennen, dat het de Amsterdamsche IJsclub"
■is geweest, die er den sioot aan heeft gegeven.
dat de nationalc en internationale wedstrij
den op de schaais niet alleen langs goede ba
nen in de letterlijke beteekenis van dat
woord, doch ook in betere banen, in figuur-
lijfce bcteeicenis, zijn geleid geworden. De Am
sterdammers zijn troisch op hun ijsclub;
zelfs zij. die deze wintersport niet beoeienen,
weten dat de „A. IJ. C'" in het leven der
hoofdstad een ecrvolle plaats inneemt; een
piaats door onvermoeid werken van de ver-
schillende besturen, die elkander in den loop
der jaren opvolgden, ten voile verdient, en
iedereen wenscht he; tegenwoordige fcestuur
gaarne toe, dat het nog eenigen tijd zijn ba
nen zal kunnen openhouden en dat ook nog
in de kemende vacantiedagen leden en hum
ne vrienden daarvan ruimschoots zullen kun
nen genieten.
De hoofdstad, althans een zeer groot deel
der hoofdstad, gaat nu op in het oud-Hol
landsche yermaak en indien, onverhoopt, als
deze regels u a.s. Zaterdagavond onder de
oogen komen, toch de vcor velen groote te-
leurstelling van ingevallen dooi mccht ge-
kom.n zijn, dan b 1 ij f t het boven-geschre-
vene Amsterdamsche geschiedenis, die waard
is gekend te worden. Hoe het zij, den lezer
wensch ik van ganscher harte aangenvme
Iverstdagen; allereerst in den familiekring
maar daarnevens: indien hij zich op de
ijzers thuis gevoelt, cok op onze bevroren
wateren en anders het genot daarop van den
wat te kunnen aanschouwen de echte, deoe-
lijke HoilandscJlie sport bij uitnemendheJd.
Dat het dan ook leven en beweging zal zijn
achter ons Rijksmuseum. hier te°Amsterdam,
kan ik hem verz.keren. Laat ons hopen, dat
de dcoi met de plannen van velen verijdelen
zal
SINI SANA.
zamelde gasten. Eva Challoner's gelaat ver-
bleekte. Haar oogen werden neergeslagen op
haar bord. Niemand keek naar haar, behalve
de graaf, en zijn blik was vluchtig.
„Ja en natuurlijk heb ik de Spaansche
Schets gelezen. Ik geloof wel, dat heel Lon-
den dat gedaan heeft. Ik heb er lust door ge
kregen naar Spanje te gaan."
Met haar allergewichtigst air keek mrs
Ingham Baker naar den Spanjaard. Agatha
kon nog wel eens gravin worden een bui-
tenlandische, maar toch een gravin. Fitz zag
De Lloseta aan. Hij besloot natuurlijk dat de
graaf het artikel geschreven had. Piotseling
keerde de Spanjaard zich tot hem en zeide
„En jij Fitz? Jij kunt er over meepraten!"
En Eva Challoner verried zichzelf volk->
men. Toevallig lette niemand op haar, behal
ve Cipriani de Lloseta, en hij zag niet alleen.
dat zij het bero'emde artikel geschreven had,
maar ook dat zij Fitz lief had. De meening
van Fitz alleen had waarde voor haar. Door
haar vurig verlangen die te hooren, vergat zij
totaal haar geheim te bewaren.
„Ja", antwoordde Fitz, verbaasd waar de
graaf heen wilde. „Ik heb ze beide gelezen
na'tuurlijk. Ik hoop, dat er nog meer volgen.
De man is goed op de hoogte van zijn on-
dierwerp."
„Dat is hij", zeidie de graaf. over de tafel
heen tegen Eva Iachend.
Plotsding schenen de lippen van't meisje
droog en koortsig te worden, zij mcest ze be-
vochtigen. Haar handen beefden. Schijnbaar
was zij vreeselijk bang geweest voor de opinie,
zoo aigeloos door den Spanjaard gevraagd.
De Lloseta veranderde nu eensklaos van
onderwerp. Hij had ontdekt, al wat hij' weten
wilde, «o meer. Het was zijn plan niet er v«r-
JAARVERGADERING VAN DE
PROVINCIALE COMMISSIE
UIT DE VEILINGEN
IN NOORDHOLLAND
(Vervolg.)
De vocrzitter dankte de commissie voor
het nazien en zeide, dat het punt betreffende
den seci-etaris-penningmeester al eens bekeken
is, doch zeker in den loop van het jaar nader
onder oogen zal worden gezien.
Overeenkomstig het bestuursvocrstel werd
de contributie van de aangesloten veilincen
verhoogd van 1/70 pCt op 1/50 p€t. van den
omzet.
Inzake de d'emonstratiebedrijven werd
megedeeld, dat een leening is gesloten bij
der pensioenraad tegen 4.64 pCt. rente
De drie terreinen weike zijn aangekocht
zijn zeer gunstig gelegen en het bouwen der
bednjven is respectievelijk gegund aan de
hrma de Lange te Muiden, aan den heer Van
Gelder te Brock en aan den heer Veerman te
Westwoud.
Voor elk bedrijf is een plaatselijke com-
missie benoemd van 7 personen, waarvan
- voor den L. T. B. benoemd zijn
der op in te gaan.
In hoofdzaak was het de graaf, die het ge
sprek mcest gaande houden. Fitz, in detj rcrrcl
geen dru-k prater, was nu opmerkelijk stil. Hij
had mets te bieden, dat tot het genot van't al-
gemeen bijdroeg. Zijn opmerkingen warm
kort en onbeduidend. Blijkbaar waren zijn ge-
dachten elders. Zijn bonding jegens Eva was
beleefd, maar terughoudend. Een paar maai
had Eva hem gelegenheid gegeven, terug te
komen op voorvallen uit het verleden, waarbij
zij gemeenschappelijk belong hadden, doch
hij had daar geen gebruik van gemaakt. A":
lang had Agatha Ingham Baker een zonder-
ling vermoeden namelijk dat Eva en Fitz
elkander liefhadden. Toch had zij hier abso-
luut geen reden toe. En niettegenstaande dat
nam haar vermoed-en toe, en werd overtib-
ging.
Agatha was vroeg naar het salon gegaan,
met het doel Fitz voor zich in beslag te ne-
men. In de hal trof zij De Lloseta, die met
haar naar binn-en ging. Telkens als zij tracht-
te haar recht op de aandacht van den eenigen
aanwezigen jongen man door blik of woord
te doen gelden, scheen De Lloseta met zijn
somberen glimlach tusschenbeide te komen.
Zoo ook aan tafel was het steeds Cipriani de
Lloseta, die haar tallooze kleine manoeuvres
deed mislukken
En Eva zag dit alles. Zij zag meer dan de
schranciere Spanjaard. Ten eerste, omdat zij
een vrouw was. Ten tweede, omdat zij Fitz
liefhad.
HOOFDSTUK VII.
Een Reis.
Het leven is tenslotte een gewoonte. In die
famitlies, waar vldegende tmn& wMijk is,
schijnen de opvolgende geslachten er aan ge-
woon, vroeg te sterven. Zij aanvaarden het,
zonder zich te btklagen, als vanzelf sprekend.
Zeelieden en andere mensdren, die een ruw
en gevaarlijk leven lei den, schijnen deze phi-
losofische levensbeschouwing ook te verkrij-
gen. Luke Fitz Henry verliet Londen en ver-
trok, op den daartoe bestemden dag, weer met
de „Cioonahnaar zee, zonder ook maar in
t minste tegen het lot te morren.
Met was zeer hard voor hem weer zoo
spoedig van Agatha te scheiden, in net eersH
vuur van zijn hartstocht. Maar nij verliet
haar bijna gelukkig. Zijn liefde voor haar
nam steeds toe en vulde zijn geheele bestaan.
cn niet die 1 evens, die door duizenderlei ae-
nosgens verbeuzeld worden, zijn de gelukk?°--
ste. Dat is het krachtige leven, dat geheel op-
gaat in een groot beiane, zij het liefde of zij
het slechts geld verddenen.
Tot dusver was Luke eigenlijik een man zon
der Qoel geweest. Hij was een uitstekend zee-
man, niet omdat hij er zich op toelegde, maar
alleen omdat zeemanschap hem aangeboren
was, gepaard met een onverstoorbaar gelijk-
matig zenuwstelsel en volkomen onbevreesd-
heid. Zoo gemaklcelijk was het een goed zee-
man te zijn, dat hij zelfs de voldoening niet
had, zich te moeten inspannen. Zijn hart was
leeg, wel had hij de zee, maar zijn liefde tot
haar was onbewust. Was hij op een afstand
van haar, dan was hij niet op zijn gemak;
aan haar bcezem was hij niet bepaald geluk
kig, hij voelde er zich thuis. Doch hij had
geen loopbaan, geen grooten prijs om naar
te streven, en dat was juist wat zijn strijdlus-
tige natuur behoefde. Carriere had hij nijt
meer te maken, want hij was al dicht bij den
top van den nederigen ladder, waarop het
Voor twee bedrijv'en is reeds de bedrijfs-
leider benoemd.
De terreinen zijn respectievelijk groot
3/4 H.A 7/8 H.A. en 46 Are.
Over het bloemkoolzaad uit Italie werd
meegedeeld, dat 107 pond te verkoopen was,
terwijl voor het volgende jaar 800 pond is
besteld.
De vrees, dat door de kou in Italie de
bloemkool weg zoit zijn is ongegrond ge-
bleken.
Beverwijk zou ook Le cerf-zaad beschik-
baar willen zien.
De voorzitter deed de toezegging, dat dit
zeker zal gebeuren als de behoefte gevoeld
wordt
Als bestuursleden werden herbenoemd de
heeren J. T Nijssen te Santpoort en Jb. van
Baarsen te Beemster.
Voor het nazien van de volgende reke-
ning werden de veilingen te Medemblik,
Obdam en Westerblokker aangewezen.
Verschillende mededeelingen werden
daarna gedaan over de benoemde commis-
sies en de toegezegde bedragen voor het
reclamefonds.
Vervolgens werd een voordracht gehou
den van Mr. Niemiiller, secretaris van het
centraal bureau over De economische betee
kenis van den Tuinbouw voor ons land.
De inleider wees allereerst op het aft-
gebreide te rein dat door Noord-Holland
voorzien wordt.
Niet alleen wordt voorzien in de behoefte
van de 7 millioen eigen inwoners, doch ook
zijn in het afgeloopen jaar 70000 wagons
voor meer dan 140 millioen van hier uitge-
voerd.
Daarover wordt o.a. door het Handels-
blad schande gesproken en toch is het uitge-
sloten, dat een grootere of kleinere uitvoer
van invloed is op de binnenlandsche prijzen.
Nooit kan dit het geval zijn, omdat deze
prijzen al te veel door de buitenlandsche
markten worden beheerscht.
Dergelijke uitingen kunnen niet anders
dan kortzichtig beschouwd worden.
Maatregelen daartegen te nemen zou ooic
geen landsbelang wezen, omdat Nederland
niet in staat is zelve in de behoefte te voor
zien en meer uit het buitenland noodig
heeft, dan wordt uitgevoerd.
Door den uitvoer blijft de Nederl betaal-
oalans in evenwicht.
Door de andere landen wordt maar al te
veel getracht den invoer uit Nederland1 te be-
perken en bovendien moet men niet geioo-
ven, dat Duitschland en Engeland ons niet
kunnen missen
Van de 69 millioen K.G. uien, weike in
Duitschland werden ingevoerd, kwam maar
12 millioen uit Nederland, terwijl deze cijfers
voor de tomaten 54 en 12, voor de bloem
kool 81 en 34 en voor appelen 181 en 12 zijn.
Hetzelfde beeld geven ook de Engelsche
markten te zien.
Om aan te toonen. dat het zaak is ten
zeerste actief te blijven, werd verder ge-
wezen op de Amerikaansche maatregelen
tegenover onze producten en op pogingen,
die ook in andere landen worden aangewend
om den invoer uit ons land te beptrken
Spreker vroeg zich af, of de regeering niet
moest ingrijpen in bet feit, dat hier alle
mogeiiike vrijheid bestaat voor ieder, om
naar Amerika te zenden, wat hem goed-
dunkt.
De Scandinavische landen zoeken het in
zeer hooge invoerrechten, zoodat wel biijkt,
dat de export in het algemeen met veel moei-
lijkheden te kampen heeft.
Het is ten zeerste gewenscht, dat die re
geering in deze meer bevoegdheid krijgt en
door de blinders van de lessen der weten-
schap meer gebruik wordt gemaaict.
Alles moet gedaan worden, om de teelt
zoo zuiver mogelijk te maken en het bezoek
aan de tuinbouwscholen moet giooter wor
den.
Meer aandacht te schenken aan de proef-
tuinen is eveneens ten zeerste gewenscht.
Sorteering en verpakking moeten zoo uni
form mogelijk gemaakt worden en het ver-
zet tegen nieuwe maatregelen moet ophou-
den.
De economische toestand hangt voor een
groot deel van de tuinders zelve at
Met een krachtig applaus beeindigde spr.
zijn gloedvol en goed gedocumentcerd be-
toog.
Vervolgens deed de heer Niemiiiler mede
deelingen over de zegelwet, waarbij bleek,
dat dit thans voor de ledenregisters van niet
te groote beteekenis is.
Van een zegel van 1 mag het geheele
formulier met handteekeningen beschreven
worden als het maar op eenzelfden dabim
gebeurt.
Verder is voor elk inieuw iid een zegelrechi
noodlot zijn voeten geplaatst had Toen
kwam Agatha en het leege hart werd gevaar
lijk piotseling gevuld.
In de smart, die dit vertrek veroorzaakte,
lag ook een zeker genoegen. Er zijn vele man
nen en enkele vrouwen, die aan de liefde twij
felen, tenzij zij een werkelijke smart met zich'
brengt. Luke had het lot altijd gewantrouwd
en, zoo liefde alleen geluk bracht, zou hij
waarschijnlijk aan haar oprechtheid getwh-
feld hebben. Hij koesterde al zijn twijfel, jm
loerschheid hartstochtelijte gedachten. Hi''
had niets om zich aan vast te houden. Agatha
had hem nooit gezegd, dat zij hem liefhad.
Maar voor hem was zii zoo geheel anders
dan alle andere vrouwen, dat het noodzake-
lijk scheen, dat hij voor haar ook niet was
als andere mannen. Niet bijzonder veel voor
een minnaar om gedurende vier of vijf maan-
den op te leven!
Agatha had hem een portret van haarzelf
gegeven een modieus portret in onnatuur-
lijke houding en avondtoilet maar zij had
beshst geweigerd te schrijven. Deze fotogra-
fte deed Luke in een lijstje en zoodra de
,,Uroonah uit het dole vvas, hing hij haar op
in zijn kleine hut. Zijn bediende zag en her-
kende de mooie passagier van een vorige reis
maar hij kende zijin plaats en zijn meester :e'
goed cm er op te zinspelen.
Niet als de gewone jonge man, wiens we-
dachten zich veel bij die liefde bepalen, was
rnz geen slecht zeeman in weerwil van zijn
opgaan in zichzelf. Al zijn zorg, gdieel zijn
scherp onverschrokken oordeel werden ver-
eischt; want de „Croonah" liep door een mis-
ng kan as.] in san onstuimigen Atlantischer
Oceaan,
(Wordt vervoigd).
No. S08
