DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. RADIO DISTRIBUTIE. Uit den Alkmaarschen Raad. w. H. M. PELS ZOON WIJMA^DEL No. 6, Dif ntimmr besfaaf sit 3 blarfett Honderd dertigste laargang 1928 Deze Conrant wordl ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, nitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maandeo voor Alkauar franco door ket geheele Rijb /2.50. Afzonderlijke en bevVtysnummers 5 cents. Dkeoteur: G. H. KRAK. TeW.nr. Administratis 3. Telefoonnr. Redactie 33. PRUS DER GEWONE ADVERTENTlfeNi Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaafsrafmfe. Brleven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij r/h HIRM9. G09TBR A gOONi Voordam G 9. Hoofdredacteurt Tj. N. ADEMA. ZATERDAO r-*mm De agendapunten er waren er ditxnaal maar een en dertig vlogen, met een enkele uitzondering, zonder eenige bespreking of stemming, onder den voorzittershamer door. En ware het ndet, dat de levering van ge meente-drukwerk tot een uitvoerige bespre king leidde en de ijzel van 21 November een geanimeerd debat over gladheid en zand- strooien ten gevolge'had, wij zouden binnen een half uur weer op straat gestaan hebben en aan de verbaasde burgerij hebben verkon- digd hoe roerend de xaadsleden het ditmaal eens waren, hoe vervelend de vergadering was en hoe kort ze maar duurde. Maar er was een punt, dat de burgemees- ter zorgvuldig voor het laatst bewaarde als een plumpudding, die eerst tegen het einde van het diner ter tafel wordt gedragen. Dat was de levering van het gemeente- drukwerk. De heer Bonsema, op drukkerijgebied een uiterst deskundige, opende een welgericht mitrailleurvuur van op- en aanmerkinger; op het college van B. en W. en kon met vol- doening constateeren, dat verschiilende scho- ten blijkbaar raak waren. De heer Westerhof had niet zulke deugde- 1 ijke argumenten. Zijn kanonskogels zijn van heel wat zwaarder kaliber, maar hij mikt wel eens slec'ht en het gebeurt, dat zijn ontplol- bare projectielen over het college heen vlie- gen zonder iemandl te raken. Maar er kwam onverwachte hulp van Katholieke zijde. Ook in het elftal zitten nog eenige mannen van niet al te conservatieven huize en juist toen de heeren Bonsema en Westerhof al hun kruit verschoten hadden, knetterde er geweervuur van de overzijde en richtte de heer Woldendorp zijn welgemikte schoten naar de groene tafel waarachter de schrik der ambtenaren zetelt. De heer Keesom bracht een nieuwe batterij i>n stelling en toen de heer Van Slingerland aanstalten maakte om de tafel van B. en W. met handgranaten te bestoken, heesch de burgemeester de witte vlag en verzocht een wapenstilstand tot de eerstvolgende raads- vergadering. Blijkbaar hadden B. en W. een strijd van dezen omvang niet verwa^it. Zij hadden zich natuurhjk voorbereid op een aanval van democratische zijde en de secretaris had met ziin ambtenaren koorts- achtig gewerkt om zi n edelachtbare tafelge- nooten met zandzakken vol argumenten en berekeningen tegen het van de linkerzijde komende vuur te kunnen beschermen. Maar toen plotseling ook een aanval kwam opzetten van den kant waar het elftal als trouwe lijfgarde gewoonlijk alle politieke fevaren handig weet weg te werken, heeft de urgemeester zich in een hinderlaag gevoelci m onmiddellijk de witte vlag laten hijschen. Wapenstilstand dus. Want nog is de strijd niet beslist, hoewel geconstateerd kan worden, dat de positie van B. en W. allesbehalve sterk is. Het gemeente-drukwerk, hoe onschuldig het er ook uitziet, heeft voor een oogenblik de kraeht van het elftal gebroken. De drukkers hebben zoo'n druik uitge- oefend, dat zij ter rechterzijde de arbeiders- vertegenwoordigers losgedrukt hebben uit de star-conservatieve groep, die daar als politie ke erfenis uit een antidiiuviaansch tijdperk achter de groene tafel zetelt. De heer Bonsema had het al voorspeld: als de beide dagbladen het eens zijn, trekken B. en W. aan het kortste touwtje. Geen wonder, dat het secretarie-personeel opdracht heeft om elken dag nauwkeurig de beide couranten te vergelij-ken. Men kent de droeve historie. De Alkmaarsche drukkers lCven in droeven druk omdat het drukken niet bijster druik gaat. Vandaar, dat de bedrukte drukkers aan de gemeentegevraagd hebben waarom het eigenlijk noodig is, dat een massa gemeente- drukwerk aan drukkerijen buiten de stad wordt gegeven, waarom dus belastingbeta- lende burgers, die dat werk evengoed kunnen maken, gepasseerd moeten worden. ..Houdt het drukwerk binnen de gemeen- te", zeggen d-e gedupeerde drukkers, maar nu zijn er raadsleden o.a. een bekend lid der Katholieke fractie die dat een zeer ge- vaarlijk systeem vinden omdat het de conse- quentie zou meebrengen, dat men voortaan ook bij andere gemeentelijke opdrachten niet vrij zou zijn het werk aan elders wonenden te gunnen. Een vergelijking, die niet op gaat. Het is heel wel mogelijk, dat men, b.v. bij scholenbouw, in Alkmaar niet den architect voor het meest gewilde ontwerp vindt en evenmin den aannemer, die dat werk het goedikoopste kan uitvoeren. Want hier komt de concurrence tot uiting en kunnen aannemers uit andere plaatsen vaak belangrijk lager inschrijven dan ge- meentenaren. Bij de drukkers is dit evenwel uitgesloten omdat alien over het geheele land aan de- zelfde tarieven zijn gebonden. En willen B. en W. niet terecht komen bij ongeorganiseer- den, bij hen dus, die zich aan de alom inge- voerde verplichtingen ten opzichte van hun personeel onttrekken en in moreel opzicht zou die houding van een gemeentebestuur niet te verdedigen zijn dan kost het dus niets meer of het Alkmaarsche drukwerk in of buiten de gemeente wordt vervaardigd. Waarom zou men dan den belastingbeta- lenden burgers deze verdienste onthouden? Er is trouwens meer. Wie het ontwerp maakt en ivie het ook uit- voert, ook scholenbouw moet ten slotte bin nen de gemeente plaats vinden en den aan nemers is dwingend voorgeschreven hoevee' procent Alkmaarders daarbij te werk gesteld moeten worden. Bij gunning van drukwerk aan niet-ge- meentenaren is er natuurlijk geen sprake van, dat een der typografen hier ter stede er iets aan verdienen kan en waar de toestand in vele dirukkerijen tegenwoordig zoo is, dat men het als een verliehting gevoelt als zieke werknemers een d-eel van hun loon uit de verzekering kunnen trekken, is het niet te verwonderen, dat de zeer willekeurige distri- butie van gemeente-drukwerk vanuit de Secre- tarie en door verschiilende hoofdambtenaren ernstige ontstemming gewekt heeft. B. en W. hebben zich verdedigd door druk- werkcijfers van verschiilende jaren te verge- lijken, De heer Bonsema heeft de onbetrouwbaar- heid van dergelijke cijfers reeds aangetoond en de heeren Woldendorp en Keesom hebben er nadrukkelijk op gewezen, dat, waar ver schiilende jaren verschiilende eischen stel- len, jaarcijfers, die een stijgenden kostprijs moeten aangeven, niet vergeleken kunnen worden. Ten slotte hebben B. en W. erkend voor ongeveer 300.buiten de gemeente te heb ben gegeven, maar tevens verklapt, dat zij nog veel meer aan buitenstaanders zouden gegund hebben, wanneer niet overtuigend gebleken was, dat men het in Alkmaar even goed en even goedkoop kon leveren. De burgemeester erkende ruiterlijk zich vergist te hebben toen hij den Raad onlangs verzekerde, dat het Alkmaarsche drukwerk geregeld wordt aanbesteed. En evenmin werd ontkend, dat vanuit de secretarie zeer belangrijke drukwerkorders opdrachten van verscheidene duizenden guldens willekeurig aan een en denzelfden drukker hier ter stede waren gegeven, aan een drukker die daar blijkbaar een wit voetje had gekregen en die en dat is het mooiste van de geheele geschiedenis op dat werk niet eens ingericht was en het daarom groo- tendeels inAmsterdam heeft laten maken. Het bestek van den Ziekenhuisbouw was aan een drukker in Hilversum opgedragen. Dat was zoo gemakkelijk omdat de architect daar woonde en verzenden van drukproeven daarom niet noodig zou zijn. Wat een onzin. Stel al, dat het werkelij.k noodzakelijik was geweest, dat het werk in ongeloofelijk korten tijd klaar gemaakt moest worden van- waar die verschrikkelijke haast? dan wa ren twee of drie der groote Alkmaarsche drukkerijen zeker in staat hetzelfde werk in nog korter tijd af te leveren dan de drukker in Hilversum dat gedaan heeft. Nu ging deze met de winst strijken en de Alkmaarsche drukkers mochten zich tevreden stelkn met een financieel offer ten bate van het neutrale Ziekenhuis af te dragen. Zijn B. en W. verrast door den aanval van twee zijden, hebben zij tot hun schrik bemerkt, dat de overwinning, die zij zoo gemakkelijk dachten te behalen, met vrij groote zekerheid in een nederlaag zou veranderen? Hoe het ook zij, de burgemeester heeft door tijdwinst getracht de dreigendte cata strophe nog af te wenden. Hij toonde zich plotseling ten zeerste ver rast door de mededeeling, dat een belangrij ke drukwerkorder, welke de protege van de secretarie in ontvangst mocht nemen, groo- tendeels in Amsterdam zou zijn uitgevoerd en vroeg schorsing der beraadslagingen om dit te kunnen onderzoeken. Een verbpzing, die wel even vreemd aan doet. Want in ons hoofdartikel van 12 Novem- Postgiro 37£6d. her j.l. Alkmaar en de 5drukkerspatroons Setiteld een artikel waarvan wij met zeker- eid weten, dat de burgemeester het heeft gelezen, werd reeds medegedeeld, dat de be- doelde drukker, die ook alle bestekken van Gemeentewerken thuis gestuurd krijgt, niet op dit werk berekend is, dat hij geen druk- kerij van eenigen omvang heeft en het ver- moeden bestaat, dat hij het werk in Amster dam laat uitvoeren. Een verrassend nieuwtje was het dus aller- minst. Trouwens, wanneer de burgemeester tij- dens de raadszitting bedoeldcn drukker even had laten opbellen, zou hij te weten zijn ge- komen, dat de drukkerij niet eens over zet- machines beschikt en dus niet in staat was het haar opgedragen werk zdfstandig tot uitvoering te brengen. Het burgemeesterlijk onderzoek zal tot po- sitieve resultaten leiden, maar wat doet het er eigenlijk toe. Er was geen enkele reden daarom niet te beslissen, dat het gemeente-drukwerk voor taan in Alkmaar za! moeten blijven. Naar wij van alleszins betrouwbare zijde vernemen, heeft de betrokken drukker op een vergadering van de patroons hier ter stede verklaard, dat het groote werk hem thuis ge- bracht werd, zonder dat hem zelfs prijs- opgave geyraagd was en dat hij het in Am sterdam liet zetten voor den voorgeschreven minimumprijs, dus voor denzelfden prijs waarvoor verschiilende drukkers het ook in Alkmaar hadden kunnen uitvoeren. Is het, met dergelijke voorbeelden voor oogen, niet te dwaas om de belastingbeta- lende middenstandto nog langer de dupe van de willekeur van eenige hoofdambte naren te laten worden? Hoe het ook zij, de burgemeester scheen ten hoogste veriast door de mededeeiingen van den heer Woldendorp en vond die zoo verschrrkkelijk gewichtig, dat de debatten er om geschorst moesten worden. En wat zal er nu gebeuren? Sommigen voorspellen, dat zoogenaamd deze ontdekking maar in waarheid het dreigende gevaar van een echec B. en W weldra met geheel andere voorstellen zal doen komen. Van verschiilende andere zijden hoorden wij beweren, dat tijd gewonnen moest wor den teneinde B. en W. en het conservatieve deel der rechterzijde gelegenheid te geven de heeren Woldendorp, Keesom en Van Slin gerland, die een beetje uit het gareel ge- sprongen zijn, weer recht voor het wagentje van mr. Leesberg te spannen. Het zal weldra blijken, in hoeverre deze in hun fractie nog recht op een zelfstandig oordeel kunnen laten gelden. Van het verdere debat verdient hoofdzake- lijk de inter.pellatie van den heer Westerhof de aandacht. Genoemde Edelachtbare heeft het aange- durfd om op 21 November, den dag, dat het zoo glad was, dat iedere wandelaar zijn leven waagde, een ritje in de tradortram te maken. Het was eigenlijk meer een glij- dan een rijpartij en onderweg passeerde men ver schiilende automobielen, die dwars over den weg stonden of hulpeloos naar het trottoir waren geschoven. De heer Westerhof schijnt dankbaar te zijn geweest, dat hij na eenigen tijd gezond en met ongebroken ledematen weer uit de trac tor kon stappen en hij heeft links en rechts zijn medeschepselen tot zelfs een deftig ambtenaar als de gemeentesecretaris op straat allerlei acrobatische toeren zien uit voeren, die gewoonlijk alleen maar in een circus vertoond worden. Hij heeft burgers ten einde raad met rsch- bakken naar den rijweg zien loopen en een politieagent ontdekt, die uit louter hulpvaar- digheid een bak met asch en glasscherven strooide voor de wielen van een auto, die niet op gang kon komen. Hij heeft vernomen, dat de burgemeester in hoogsteigen persoon bij de Groote Kerk door den wind in den rug is gegreper en op de straat uit zeilen is geweest of hij midden op de Kager Plassen zat En hij wees op den heer Speet als het levende bewijs van gemeentelijke nalatigheid, omdat deze op dien gedenkwaardigen mor- gen gevallen is en zijn pols heeft gebroken. Hij betreurde dat omdat hij zelfs zijn poli tieke tegenstamWs goed bruiKbare leJeinafer. toewenscht. Hij had bij den directeur van Gemeente werken gei'nformeerd waarom de Kcnnemer- straatweg niet begaanbaar gemaakt werd en hij had vernomen dat het een Rijksweg was en dat er alleen voor het huis van mr. Bos- man gestrooid werd. 7 JAYI1IM Daar vanaf 1 Jaiiiiari de ver^iiiiniii^eii voor het spannen van lfjnen voor HiDIO-lH§TRlBlITIE weer x|jii vrli^e^even, worden g-egadigden verzocht zich spoedig op ie geven. Aanvragers worden in volgwde aangesloten, geeft U dus nog- heden op aan onder§taande adressen. J. KdSTERS, Spoorsiraat. E.N.R.G., Kerklaan, Heiloo. N.V. A.R.D.O., Langesiraat. A. BAKKENES, le Landdwarsstr. 25. Hij had zich verwonderd afgevraagd of de Alkmaarsche burgers, die aan beide zijden van dezen weg wonen, dan maar hun armen en beenen moeten breken met de weinig troostbrengende gedachte, dat zij het ongc- luk niet op een gemeentelijken, maar op een Rijksweg hebben gekregen. Maar ten slotte het moet al laat op den dag geweest zijn had hij mannen ont dekt, die zand van een wagen schepten en het over de straat strooiden en het bij zon der langzaam deden omdat zij niet op de zandkar zaten maar er achter bleven loopen. Ten slotte vroeg hij om in voorkomende gevallen van gladheid vlugger en beter maat- regelen te nemen, zoo noodig daarvoor werk- loozen in dienst te stellen en scherper op te treden tegen buigers, die nalatig blijken het trottoir voor hun woningen met zand te be- strooien. Volgens het antwoord van mr. Leesberg was het eigenlijk heelemaal niet glad ge weest, althans niet. 's morgens vroeg, maar al ware dat wel zoo, dan kon hij daar tegen- over stellen, dat het in Londen en Berlijn ook glad was en dat daar zooveel ongelukken gebeurd zijn, dat we allemaal dankbaar mo- gen zijn, dat hier alleen maar meneer Speet zijn pols heeft gebroken, nog afgescheiden van de omstandigheid, dat deze er eigenlijk nog best afkwam omdat hij evengoed zijn nek had kunnen breken. Bovendien hadden de menschen zelf schuld aan de ongelukken en niet de gemeente, want de menschen hadden ouwe sokken om hun schoenen moeten doen, of ijshakken moeten koopen of hun hakken met ijzeren pennen laten beslaan zoodat ze op scherp stonden, net als de paarden. Er was nu eenmaal volgens de oude ge- meenteverordening gewerkt, die voorschrijft, dat er vier ploegen van 5 man aan het zand- strooien moeten gaan als het glad is. Dat was dan ook gebeurd en van alle zand- bakken, die op verschiilende punten van onze stad staan, was dien dag een dankbaar ge- bruik gemaakt, zoodat de gemeente niets viel te verwijten. Trouwens, ook de burgemeester bleek vol- daan en hij zou geen gemeente weten, waar dien dag eigenlijk practischer gewerkt was dan in de dierbare stad onzer inwoning. Het is niet te verwonderen, dat de heer Westerhof met dergelijke antwoorden niet tevreden was en dat vrijwel de geheele Raad dit evenmin bleek, Immers, velen hebben den laatsten tijd wel eens een reisje gemaakt en kunnen constatee- ren hoe men bij gladheid vrijwel overal rus- tig loopen kan behalve in Alkmaar. Mis- schien zou het zijn nut hebben als de be trokken bedrijfsdirecteur eens een reisje naar Berlijn of Londen maakte om daar het glad- heidsvraagstuk te bestudeeren. Wat de 21ste November betreft, wij heb ben geconstateerd, dat 's middags om half drie door een gemeentewerkman eenige schoppen zand over de gevaarlijke Berger- brug werden geworpen en dat de helling van het Station tot halfweg den Stationsweg vrij wel vergeten is, zoodat den geheelen dag auto's in dwarschen stand, met stilstaande wielen, naar beneden kwamen glijden. Dergelijke gevaarlijke experimenten moet men niet met een beroep op een oud systeem tracbten goed te praten. Dat zij voorkwamen, bewijst, dat het systeem niet deugde. Niet de burgers hebben er voor te zorgen, dat er overal bakken met ouwe sokken gereed staan, maar de gemeente moet zoo actief zijn, bijtijds zooveel zand te strooien, dat men zonder gevaar voor ongelukken over de wegen kan loopen. Op een der gladste dagen van de vorige week wa9, door het optreden der politic voor alle huizen in de Langestraat zand of asch gestrooid, behalve voor het Stadhuis en het kantoor van den Gemeenteontvanger. Dat teekent de activiteit van het gemeente bestuur. In de buitenwijken trok 50 p€t. der be- woners zich niets van een strooigebod aan, zonder dat bekend is, dat iemand proces- verbaal heeft gekregen. En nu moge de heer Leesberg betoogen, dat de politieverordening zoo opgevat moet worden, dat bewoners van huizen van min- stens een Meter breedte over den geheelen rijweg voor hun woning zand moeten strooien, er zijn gelukkig niet zooveel abnor- maliteiten onder de burgerij, dat zij in huis- jes van een Meter breedte kunnen wonen. Natuurlijk is bedoeld, dat over een Metei breedte gestrooid moet worden en alleen ovei het trottoir ter plaatse. De rijweg blijft, ondanks alle juridisch< bokkesprongen van mr. Leesberg, gehee voor rekening van de gemeente. B. en W. hadden geen erg gelukkigemmid dag., want nadat de motie in den aanhef wat vriendelijker gemaakt was, bleek de geheele Raad er mee accoord te gaan. Mr. Leesberg zag het dreigend echec in en bespaarde zich een openlijke nederlaag door met een zuur- zoet lachje mede te deelen, dat B. en W. de zoo fel bestreden motie zonder meer zouden aanvaarden. De heer Westerhof heeft zich dus op dien gedenkwaardigen Novembermorgen niet te vergeefs op glad ijs gewaagd. Moge spoedig blijken, dat Gemeentewer ken voor goed met het verouderde systeen' heeft gebroken. Van de rest der agenda vermelden wij slechts, dat de oude vraag of.paal- dan wel staalfundeeringen de voorkeur verdienen, op- nieuw ter tafel is gebracht en de deskundi- gen het er allesbehalve over eens bleken. De heer Dekker beweerde bij het debat over de nieuwe brug in den Bergerweg, dat men het soliedste op zand kan bouwen, wai in het evangelie naJrukkelijk ontkend wordt, Paal en staal zullen opnieuw tegen elkaai worden afgewogen en in de volgende Raads zitting zal waarschijnlijk verkondigd wor den, dat het hout ten slotte den doorsla? heeft gegeven. Last not least blijft te vermelden, dat dt burgemeester dit jaar weer den gebruikelij- ken Nieuwjaarswensch heeft voorgelezen, die gelukkig wat korter was dan een jaar te voren. Wij zijn weer verblijd met allerlei statisti- sche gegevens waaruit o.a. blijkt hoeveel varkens ons dit jaar met een bezoek aan onze markten vereerd hebben, hoeveel pil'en er door malaria-lijders geslikt zijn, hoeveel beerputten er dit jaar gebouwd werden, hoe veel tonnen de wethouder voor de reiniging kan missen en hoeveel zijn ambtgenoot van financien er te kort komt. Der langen Rede kurzer Sinn is, dat Alk maar weer een jaar ouder is geworden en dat de financieele toestand er allesbehalve rooskleurig uitziet. De heer Govers heeft, als nestor van dien Raad, weer een waardig antwoord gegeven-. In den stijl van het antwoord op de troon- rede, heeft hij gczegd te wenschen en te ho- pen wat ook de burgemeester gewenscht en gehoopt heeft en daarmede behoorde dit jaarlijks terug keerende historische moment gelukkig weer tot het verleden. KOORSTRAAT 49-51. TBLEFOON 207. ALKMAAR. ALKMAARSCHE CODRANT. Bia®.-Ki»isMBSssani

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1