DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De exploitatie van den
Hluziektnin.
No. 2?
londerd dertlgste faargang
Afoonnomentsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanflen f2.~, ft*, per post f2.50. Bewijsir 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. recel, grootere letters naar plaatSTllImtc.
Brieyen franco N.V. Boek- en Handelsdr, v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, TeL Administr. No. 3. Redactle No. 33.
Dageflijksch overzicht.
iuitenbnd
t)!f nnwmef oestaat on z Diaaen.
1928
WOEl§DA»
Directenr; O. H. KRAK.
Hoofdredadeur Tj. N. ADEMA.
1 FEBRUARI
■3*5*7
III.
Wij laten thans allereerst weer een voor-
itander van de tegenwoordige exploitaiie-
ivijze aan het woord, n.l. den bekenden koor-
jirigent den heer Corn. Jonker, die in het af
geloopen vijfjarig tijdvak herhaalde malen in
wizen Muziektuin een uitvoering heeit ge-
ijeven en ons over zijn ervaringen het vo't-
tende schrijven toezond:
„Volgaarne wii ik aan Uw verzoek vol-
doen om mijn meening te zeggen aan-
gaande de wijze van Exploitatie van den
Muziektuin; daaraan vastknoopend, naar
ik hoop met Uw toestemming, eenige per-
soonlijke ervaringen, die ik met de be
staande exploitatie-commissie heb gehad
De kwestie zoo zuiver mogelijk stel-
lend, zien wij, dat vier duidelijk te onder-
scheiden zaken en groepen bij een goed-
iunctionneerenden Muziektuin zijn gebaat:
1. Het Gemeentebestuur;
2. Vereenigingen (in 't bijzonder
Alkmaarsche)
5. Het publiek;
4. (last not least) de Muziek
De oplossing der moeilijke vragen waar-
voor wij ons nu zien geplaatst, zal alleen
dan kunnen geschieden, als aan de eischen
en verlangens van elk dezer groepen ge-
lijkelijk en naar evenredigheid wordt voi-
daan.
Hoe zal daaraan worden voldaan als de
Gemeente den tuin in eigen exploitatie
neemt?
Finantieel zal er een tekort komen, daar
de exploitatie van Gemeentelijke liehainen
altijd duurder werkt dan die van Burger-
lijke lichamen. en (een ieder weet het!)
ambtenaren uit den aard der zaak niet
zuinig zijn en veel geld kosten
Zij zullen natuurlijk, gedwongen door
de positie waarin zij verkeeren, geen en-
kele onderneming op touw zetten. om
goede muziek van buiten te laten komen,
iets wat de bedrijfsopbrengst aanmerkelijk
kan vergrooten, maar tegeiijkertijd een ri-
sico inhoudt, dat de Gemeente nooit zal
mogen of willen wagen.
En voor haar zelf en voor de kunst is
een gemeentelijke exploitatie dus te ver-
werpen
De vereenigingen zal het vrij onver-
schillig moeten zijn, wie den tuin exploi-
teert, mits zij een reglementair vastge-
legde zekerheid hebben, alien, zonder
onderscheid, den tuin te kunnen huren
tegen een matigen prijs.
Voor het publiek en ook weer voor de
kunst is een exploitatie-commissie uit
eenige burgers verre te verkiezen boven
gemeentelijk beheer.
De exploitatie-commissie heeft toch ons
in de afgeloopen vijf jaar in de gelegen-
heid gesteld reeksen coneerten te genieten,
die niet zullen worden voortgezet om de
reeds door mij bovenvermelde redenen.
Ik noem slechts de jaarlijksche H. O. V.-
cyclus, de Marine-Kapel, de Amsterdam-
sche Post-Harmonie, enz.
Goed, zal men zeggen, maar dat was bij
die Heeren alleen maar om winstbejag be-
gonnen. Ik vraag op mijn beurt, waarom
mag zulk een Commissie geen finantieel
voordeel hebben? Zeer vaak heb ik zelf
een Concert georganiseerd (ook in den
Muziektuin) en uit ondervinding weet ik
welk een moeite en risico aan zooiets is
verbonden, en ik gun ieder graag een be-
looning (mits niet buitensporig) voor zijn
werken. Een impressario of concertdirec-
tie werkt toch ook niet gratis?
Mocht het waar zijn, dat de bestaande
Commissie vereenigingen op een of andere
wijze heeft belemmerd in den tuin op te
treden, dan vind ik dit een font harerzijds,
hoewel mij persoonlijk de commissie al de
vele keeren, dat ik van den tuin gebruik
maakte nimmer eenige belemmering in den
weg heeft gelegd.
Dit alles kan toch ook in de toekomst
worden voorkomen door wijziging van het
'bestaande huurcontract en uitbreiding met
reglementen en voorschriften, die dit dui
delijk regelen en omschrijven, zij het ten
koste van een verlaagde pachtsoml!
De commissie zal dan kunnen blijven
doorgaan de beste en beroemdste muziek-
corpsen en koren uit te noodigen, wat
eenerzijds zware concurrentie voor onze
Alkmaarsche Vereenigingen zal zijn, maar
hen anderzijds zal moeten aansporen met
een zoo goed mogelijk verzorgd program-
ma voor den dag te komen.
Dat de belangstelling voor den tuin voor-
al het laatste jaar niet bijzonder groot
was, schrijf ik ten deele aan de radio toe,
maar zouden we de eerste jaren ook niet
,4es Guten zuviel" hebben gehad (4 H.O.V.
per jaar plus de noodige andere coneerten
is m.i. voor het Alkmaarsche Publiek te
veel) en moeten we ook bij een eerlijke be-
schouwing niet wijzen op de meer dan
slechte weersgesteldheid van het laatste
Zomerseizoen
Ten slotte nog twee feiten uit mijn per-
soonlijke ervaringen. In 1926 werd ik door
de exploitatie-commissie uitgenoodigd een
zangavond met zijn Koorklassen te geven.
Ik ontving een zeer behoorlijk honorarium,
maar het concert mislukte door het slechte
weer. Toen heb ik aangeboden een paar
dagen daarna de uitvoerinnr (zonder een
extra honorarium in rekening te brengen)
te herhalen. Dit geschiedde, en met ge-
ringe moeite mijnerzijds heb ik de com
missie voor een tekort behoed
Toen ik een jaar later den tuin huurde
voor een groot vocaal concert en dit ook
weer door regen en wind mislukte, deed
de commissie op haar beurt mij het voor-
stel om deze uitvoering op een anderen
dag te herhalen of een bedrag van de huur
in mindering te brengen, wegens door mij
geleden schade. Zou bij Gemeentelijke ex
ploitatie een dergelijke soepelheid worden
betracht, die wederzijdsche animo en werk-
lust ten zeerste opwekt ten voordeele van
alien???
Met bovenstaande beschouwingen en
raadgevingen (die naturlijk door deskun-
digen moeten worden uitgewerkt) aange-
vuld door twee grepen uit de practijk, meen
ik voldoende antwoord te hebben gegeven
op Uw vragen.
Ik hoop, dat het U en Uw lezers duide
lijk mag zijn geworden, dat ik een ondub-
belzinnig voorstander ben van een uit bur
gers van Alkmaar bestaande exploitatie-
commissie".
Blijkt de heer Jonker dus voorstander van
verhuring aan een exploitatie-commissie te
zijn, zoo mogelijk zelfs aan de tegenwoor
dige commissie, een geheel ander standpunt
wordt ingenomen door den thans te Egmond
aan den Hoef verblijf houdenden musicus, den
heer Willi Kohler, die voor zijne uitvoeringen
meermalen van den Muziektuin gebruik
maakte en ons over zijn ondervindingen het
volgende schrijven deed toekomen:
„Naar aanleiding van het van U ontvan-
gen rondschrijven, waarin U mijn meening
vraagt aangaande de exploitatie van den
Muziektuin, deel ik U mede, dat bij deze
exploitatie de factor winstbejag geheel uit-
gesloten moet worden.
Waar het een instelling is voor de
geheele Alkmaarsche bevolking, zoude ik
de voorkeur geven aan een exploitatie-
commissie uit de burgerij gekozen, waarin
tevens een bevoegd en onpartijdig musicus
zitting heeft, teneinde als deskundig advi-
seur te kunnen optreden bij alle besluiten
door de commissie te nemen in verband
met het engageeren van Vereenigingen.
De leden dezer commissie zouden hun
taak moeten vervullen zonder daarbij eenig
finantieel voordeel te genieten, daar een
eventueel batig saldo gebruikt zou moeten
worden voor de exploitatie der instelling.
De moeilijke taak dezer commissie zou
moeten zijn om met de voorhandene geld-
middelen, zooveel te doen als moge-
1 ij k i s, doch niet speculatief te gaan
werken, door bijv. een vereeniging, waar-
bij men zeker meent te zijn van een
goede recede te engageeren tegen een
honorarium dat boven de beschikbare mid-
delen gaat. Waar de Muziektuin niet be-
schikt over een zaal, waarin bij eventueel
slecht weer een concert kan worden ge-
gvven, is bij ons wisselvallig klimaat de
kans op een recette, die de kosten niet dekt,
te groot. De voorbeelden voor dergelijke
stroppen liggen in het afgeloopen jaar
voor het grepen.
Wat verder de plaatselijke vereenigin
gen betreft, zullen deze in de eerste plaats
in aanmerking moeten komen om in den
Muziektuin te kunnen optreden en wel
iedere vereeniging minstens een keer per
jaar tegen een billijke vergoeding uit de
kas van1 den Muziektuin. Deze vergoeding
zou voor alle vereenigingen vastgesteld
moeten worden op een gelijk bedrag.
Van groot belang is de dag, waarop de
uitvoering van een plaatselijke vereeniging
gesteld wordt. Het is nu eenmaal niet te
ontkennen, dat alles wat uit Alkmaar zelf
komt steeds minder belangstelling onder-
vindt, dan wat van buiten Alkmaar komt.
Dit is niet alleen in onze plaats zoo, doch
een verschijnsel dat bijna overal geconsta-
teerd kan worden. Daarom lijkt het mij
van groot belang de plaatselijke vereeni
gingen op een Zondag of feestdag te laten
optreden. Dan zal de kans op een behoor
lijk bezoek en dus op een behoorlijke
recette veel grooter zijn, dan wanneer men
een dergelijke uitvoering op een gewonen
dag in de week stelt. Persoonlijk heb ik
met de onder mijn leiding staande vereeni
gingen dit nadeel eenige malen onder-
vonden door te moeten concerteeren voor
een publiek dat in den grooten tuin niet
terug te vinden was.
Met de vereenigingen moet bovendien de
conditio worden gemaakt, dat bij even
tueel slecht weer het concert door de com
missie kan worden afgelast en op een late-
ren datum gesteld.
De maatregel, dat alle vereenigingen
bovendien in de gelegenheid worden ge
steld tegen een niet te hoog bedrag den
tuin voor een te geven uitvoering te
huren, zooals het vorige jaar reeds is in-
gesteld. dient zeker gehandhaafd te blijven.
Wanneer de commissie er in slaagt, op
deze wijze, misschien een geringer aantal,
doch aantrekkelijke coneerten te geven,
dan zal dit vanzelf het bezoek ten goede
komen.
Het zou toch te erg zijn, wanneer in
Alkmaar, waar wij beschikken over een
prachtigen Muziektuin en bovendien over
een Stedelijk Orkest, waarop zeer zeker
vele andere olaatsen naiiverig kunnen ziin.
een dergelijke onderneming geen bestaans-
mogelijkheid zou kunnen hebben."
De heer Jac. Jansen, musicus te Bergen, in
Alkmaar als orkestleider algemeen bekend,
heeft als zijn ooideel een korte. beschouwing
gegeven, welke wij hieronder laten volgen:
„In antwoord op Uw vraag, of Allonaar
het meest gebaat zal zijn door exploitatie
van den Muziektuin door de gemeente, dan
wel of de tegenwoordige toestand besten-
digd moet worden, diene't volgende:
't Exploiteeren van een Muziektuin is
rets anders dan het exploiteeren van b.v.
een slachthuis; hoewel er in beide de over-
eenkomst zou kunnen zijn van „slachten",
met echter tweeerlei uitwerking: de onder-
gang van eerstgenoemde en opkomst
voor't slachthuis.
Ziehier een kardinaal punt.
De commissie voor een Muziektuin moet
voor alles kunstzinnig zijn, vervuld dus
met liefde voor de kunst. en voldoende al-
gemeene ontwikkeling te dien opzichte;
met het theoretische doorzicht, den Muziek
tuin te kunnen maken tot een centrum
voor geheel Alkmaar.
De?e commissie kan zeer goed particu-
lier zijn, met een officieelen verlegenwoor-
diger der gemeene, en een deskundige in
haar midden.
De keuze eener commissie, hangt trou-
wens vooral af van de eischen, die men in
algemeenen zin aan een „Muziektuin" zou
willen stellen.
Over dit laatste punt valt natuurlijk
veel meer te zeggen".
Wij besluiten ditmaal met het antwoord
van den heer J. A. Hoekmeijer alhier, hoofd-
bestuurslid van „Volkszang", die ons het
volgende schrijven toezond:
„Naar aanleiding van Uwe circulaire
betreffende het vraagstuk van de exploi
tatie van den Muziektuin, heb ik de eer U
te berichten, dat het mij gewenscht voor-
komt, dat de exploitatie van den Muziek
tuin door een Commissie uit de burgerij
niet bestendigd wordt.
Mijns inziens zal Alkmaar het meest
gebaat zijn bij eene exploitatie door de
gemeente zelf.
Wat door de gemeente gesticht wordt
ten bate van de burgergemeenschap op
ideeelen grondslag, moet ook zoOveel mo
gelijk door de gemeente in eigen beheer
gehouden worden, en mag niet in handen
gegeven worden van een Commissie van
enkele particulieren, daar hierbij toch on-
middellijk zich de gedachte naar voren
zal dringen, dat winstbejag op den voor-
grond zit.
Bovendien komt het mij voor, dat bij
exploitatie door de gemeente, de onver-
kwikkelijkheden, die zich den laatsten tijd
nogal eens hebben voorgedaan dan niet
zoo licht meer zullen voorkomen",,
In ons nummer van Zaterdag hopen wij
opnieuw verschillende der ingekomen brie-
ven te publiceeren.
EEN NIEUW FRANSCH—DUITSCH
ONTWAPENINGSDEBAT?
Om de Rijnland-ontrturning.
Oevaren
Er schijnt zich tusschen Frankrijk en
Duitschland opnieuw een ontwapenings-debat
te zullen ontspinnen. Ook in 1927 gebeurde
dit een paar maal en bijna zonder uitzonde-
ring ten gevolge van door vooraansfaande
staatslieden gehouden redevoeringen. Dit
maal is het de gister reeds door ons vermel-
de rede van den Duitschen minister van bu:-
tenlandsche zaken, die in het overigens weer
betrekkelijk kalme politieke wereldje wat be-
roering brengt.
De heer Stresemann, sprekende over de Lo-
carno-politiek en de bezetting van het Rijn-
land, sprekende ook over de zucht naar veilig
heid bij Duitschlands voormalige vijanden,
nam n.l. geen blad voor den mond en deed
zijn toehoorders weten, dat in al dat veilig-
heidsgeroep veel huichelarij schuilt. Men ge
bruikt de veiligheid slechts als voorwendsel
om de mili'taire overmacht, die na den oorlog
is verkregen, zonder al te veel moeite te
handhaven, aldus Stresemann.
Nogmaals liet de minister doorschemeren,
dat Duitschland er niet aan denkt om ter
wille van de ontruiming van het Rijnland ook
den linker Rijnoever te demilitariseeren. Het
weigert ten stelligste verplichtingen aan te
gaan die uitreiken boven de reeds bij de vre-
aes-verdragen vastgestelde.
En daar heeft het gelijk in!
In Frankrijk hebben Stresemann's woorden
over het huichelachtige veiligheidsgeroep een
onaangenamen indruk gemaakt en men heeft
er dan ook geen gras over laten groeien om
deze verdachtmakingen te ontzenuwen of te
rechtvaardigen.
Verschillende leden stelden vragen, of
oefenden critiek uit op Briand's politiek. En
daarbij bleek, dat diens diplomatiek optreden
toch geen onverdeelde instemming geniet.
Slechts de afgevaardigde Hubert constateer-
de, dat de Fransche politiek gericht was en
is op het zoeken van vrede en beheerscht
wordt door de idee, dat er zonder arbitrage
geen veiligheid bestaat en zonder veiligheid
geen mogelijkheid van ontwapening. In ver
band met Stresemann's rede legde spr. er in
't bizondcr den nadruk op, dat Duitschland
zich wD.iswaar ontwapend verklaart, doch in
werkelijkheid zich een klein, echter uiterst
modern geoutilleerd leger heeft verschaft,
veel en veel moderner dan het Fransche le
ger is of binnen afzienbaren tijd zal wezen.
Ten einde een nieuwen oorlog te voorkomen
bepleitte hij 'n internationale eenheid en een
stevig gevestigde macht en wenschte Briand
er geluk mede, zijn leven te hebben gewijd
aan het vredeswerk. dat hij zonder verzwak-
king voortzet.
Overigens bleef de critiek op Briands poli
tiek niet uit. Het overgroote deel der kamer
en senaatsledeu wil thans van Briand een
duidelijke uiteeenzetting hebben omtrenf de
regeermgsplamnen ten aanzien van de Rijn-
land-ontxuiming, vooral omdat Stresemann
verklaard heeft, dat er geen sprake van is,
dat voor de ontruiming compensaties van an
deren aard gegeven zouden worden.
Het scherpst uitte zich de linksche republi-
klein Lemeiy, die harde woorden zei over
Briand's afwachtende houding, en de pogin-
gen om tot een anti-oorlogsverdrag met Ame-
rika te geraken becritiseerde.
Hij wees op het gevaar dat ontstaan zal
indien na de ontruiming van het Rijnland
Polen mocht worden aangevallen. Aangezien
volgens het Pact van den Volkenbond de
aanvaller bij eenstemmigheid moet worden
aangewezen, zal dit voor het geval Duitsch
land aanvalt, niet mogelijk zijn en zou
Frankrijk niets voor Polen kunnen onderne-
men zonder zelf in theorie overtreder te wor
den. Lemery drong daarom zeer sterk aan
op een Locarno in het Oosten. Vooral echter
vroeg hij antwoord met „ja" of „neen" op de
vraag of-Stresemann het recht gehad heeft
in zijn verklaring van 23 November 1926 te
zeggen dat men in officieele Fransche krin-
gen oordeelt dat het dwaasheid was voor de
ontruiming van het Rijnland compensaties
te vragen.
Briand heeft nog geen gelegenheid gehad
de sprekers van antwoord1 te dienen. Men re-
kent echter op een duidelijk antwoord aan
Stresemann. Wordt dat inderdaad gegeven,
dan kan zich, zooals wij reeds in den aan-
hef schreven opnieuw een interessant, maar
wellicht onverkwikkelijk ontwapeningsdebat
tusschen Duitschland en Frankrijk tegemoet
worden gezien.
DUITSCHLAND.
DE VEEMMOORDENAARS.
Vier nieiiwe arrestaties wegens
medeplichtigheid.
De rechtbank te Landsberg heeft tegen vier
nationalisten een strafvervolging ingesteld
wegens medeplichtigheid aan moord.
Zij worden beschuldigd den terdoodveroor-
deelden veemmoordenaar Klapproth na den
moord op Groschke geholpen te hebben om
zich aan zijn arrestatie te onttrekken.-
OPNIEUW EEN INBRAAK IN DEN
PRUISISCHEN LANDDAG.
Gistermiddag is in den Pruisischen Land-
dag opnieuw een diefstal gepleegd. Ditmaal
hadden de dadters de fracfiekamer van het
Centrum als operatie-terrein uitgekozen.
Van de fractie-secretaresse werd een hand-
taschje ontvreemd, waarin haar maand-sala-
ris en een gouden dames-horloge.
Men is er nog niet in geslaagd de dadters
op het spoor te komen.
PAUL SCHMELZER.
Onverwachte invrijheidstelling.
Naar de „Voss. Ztg." verneemt heeft de
rechtbank te Frankfort aan de Oder den in
het Ahrensdorfer moordproces wegens mede
plichtigheid aan boord op twee leden van
de rijksbanier zwart-rood-goud tot 1% jaar
tuchthuis veroordeelden landbouwer Paul
Schmelzer gisteren op vrije voeten doen stel
len. De jury had indertijd bij het uitspreken
van het vonnis de onmiddellijke arrestatie
van Schmelzer verlangd.
De officier van justitie te Frankfort heeft
tegen deze invrijheidstelling geprotesteerd.
ENGELAND.
DE GRAAF VAN WARWICK, t
Te Londen is gisteren op 45-jarigen leef-
tijd de graaf van Warwick overleden. Hij had
een zeer avontuurlijk leven. Als 17-jarige
jongen vluchtte hij uit Eton weg en nam
dienst als vrijwilliger in den Zuid-Afrikaan-
schen oorlog. Hij werd in dien oorlog adju-
dant van lord Milner.
In den Russisch-Japanschen oorlog had
hij talrijke avonturen als speciaal oorlogs-
correspondent aan Russische zijde.
Bij het uitbreken van den grooten oorlog
werd hij benoemd tot adjudant van sir John
French en later werd h'\] commandant van
de vierde Canadeesche infanterie-brigade.
MAARSCHALK HAIG. f
Een oordeel van zijn grooten te-
genstander in den oorlog.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat generaal
van Ktuek zijn groote teleurstelling heeft
uitgedrukt over het felt, dat hij zijn nobelen
en knappen tegenstander van de eerste oor-
logsweken niet meer persoonlijk heeft mo
gen ontmoeten. De generaal had aan lord
Haig door bemiddeling van den afgetreden
Engelschen gezant lord d'Abernon, te Ber
lijn, een uitnoodiging gericht om hem te
Berlijn te komen bezoeken en Haig had deze
uitnooodiging in beginsel aan'genomen, maar
geen dag voor zijn bezoek aan Berlijn be-"
paald.
Generaal von Kluck zeide gisteren: Haig
en Smith Dorrien waren de mannen, die mij!
belet hebben Parijs te nemen. Hun taaien te-
gentand van Mons tot Marne, somwijlen te
gen een zesvoudige overmacht is het ge-
weest; die de eerste oorzaak is geworden
van de omkeer op 5 September. Haig wat
een uitmuntend korpscomandant, en heeft.
zich in den oorlog tot een groot algemeen be-,
velhebber ontwikkeld.
Geen begrafenis in de St. Pauls
Kathedraal.
In tegenspraak met de aanvankelijk
gepubliceerde berichten zal veldmaarsehalk
Lord Haig niet worden begraven in .de St.
Pauls Kathedraal, maar ingevolge zijn eigen
verlangen op zijn landgoed Bemersyde in
Schotland. Het stoffelijk overschot zal morgen
in de St. Columbakerk in Belgravia (Londen)
in staatsie liggen en Donderdagmorgen naar
de abdij van Westminster worden gebracht
waar het eerste gedeelte van den militairen
rouwdienst zal beginnen. De begiafenis in
Schotland zal Zaterdag of Maandag plaati
vinden.
De Fransche reegering heeft de veldmaar-
schalken Petain en Foch afgevaardigd om
Frankrijk te vertegenwoordigen. Mogelijk
wordt er ook een detachement Fransche troe-
pen gezonden. De ambassadeur te Londen
zal den persident vertegenwoordigen. De
Belgische regeering heeft voor de plechtig-
heid een speciale missie afgevaardigd.
HET ONGELUK MET COSGRAVE'S
TREIN.
Geen aanslag
Volgens mededeeling van de politie te Ot
tawa is het trein-ongeval, dat president Cos-
grave is overkomen, niet het gevolg van een
aanslag.
De bereden politie is naar de plaats des
onheils vertrokken om een nauwkeurig onder-
zoek in te stellen.
JOSEPHINE BAKER TE LONDEN.
Zondagmiddag is er in het London Pavi
lion een matinee gegeven ten bate van ck
slachtoffers van de jongste overs troom in get
van de Theems. Josephine Baker zou uit
Parijs overkomen om haar medewerking te
verleenen, doch niemand had haar preciei
medegedeeld hoe laat zij moest optreden.
Om twee uur Zaterdagnacht was zij uit
haar cabaret te Parijs thuis gekomen en had
zich ter ruste gelegd. Om tien minuten vooi
twee Zondagmiddag, toen zij nog sli p,
kwam men haar wekken. Om vijf minuten
voor half drie bracht een auto haar naar het
vliegveld buiten Parijs, waar een vliegtuig
gereed stond, dat om tien minuten voor drie
naar Londen vertrok. Om vier uur veertig
arriveerde ze te Londen en om kwart over
vijf betrad zij de planken in het Pavillion
De matinee bracht meer dan duizend pd,
sterling op,
BELGIe.
HET BOLSJEWISME OP SCHOOL.
Een interpellatie met een politick
doel?
In de Kamer van Volksvertegenwoordi-
gers heeft de katholiek Fieullien den minister
van Kunsten en Wetenschappen geinterpel
leerd over de aanwezigheid van vele commu
nistische leerkrachten onder het onderwijs
personeel. Volgens spr. zouden XOO Belgi
sche onderwijzers, die bij de socialistischf
arbeiderspartij zijn aangesloten, meest alien
naar het communisme overhellen. Voortdu-
rend in de rede gevallen door sociaiistische
Kamerleden, eischte spr. dat tegen die onder
wijzers, die openlijk de leer van Moskou
aanhangen, zou worden opgetreden. Feuil-
lien uitte ook een aanklacht over de hulp der
sovjet bij de stichting van het gebouw voor
de onderwijzers te Brussel. Die aanklacht
verwekte heftige tegenspraak bij de commu-
nistische en vele sociaiistische Kamerleden.
Verder wees spr. op de vele blijken van be
langstelling door de Belgische onderwijzers
in de sovjetpolitiek gegeven en hij besloot
met de opmerking, dat onder het minister-
schap van Huysmans die onderwijzers zicb
beschermd voelden en hun propaganda krach-
tig voortzetten, hetgeen aanleiding gaf tot
een heftig tumult.
De minister van Kunsten en Wetenschap
pen antwoordde, dat hij ook tegen commu-
nistische propaganda door onderwijskrach-
ten gekant was, doch hij moest erkennen, dat
hij tot nog toe slechts tegen Vlaamsche acti-
visten, nooit tegen communisten had moeten
optreden.
Zoo verliep de interpellatie zonder eenig
gevolg. In vele kringen meent men, dat deze
vooral ten doel had propaganda te maken
tegen de officieele scholen ten bate van de
confessioneel-katholieke onderwijs-inrichtin
gen.
DE OECONOMISCHE ONDERHAN- -
DELINGEN MET FRANKRIJK.
Parijsche bladen meldden Dinsdag, dat d«
Belgische regeering concessies zou hebben
gedaan in zake het handelsaccoord met
Frankrijk, vooral betreffende wijn en zijde-
producten, wat het den Franschen zou heb
ben mogelijk gemaakt op hunne beurt iets toe
te geven, voor wat betreft den invoer van
locomotieven, chemische producten, electrici-
teitsartikelen. Te Brussel is in officieele
kringen van dit alles echter niets bekend, De
ALKMAARSCHE
QDSSfli
J
