DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
~r
Bit den Alkmaarschen Raad.
W. H. M. PELS ZOOS
Mo. 4a
Dif nttnitneS besfa'af sft 3 bladen.
Honderd dertigste laargang.
1928
Deze Conrant word! ELKBN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, nifgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maaaden voor Alfcssar /2.-
feet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bew^snnmmera 5 cents.
franco door
PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfcNi
Per regel /0.25, bij grooie contracten rabat. Groote letters naar plaafsrttfmfe,
Brieven franco aan de N. V, Boek* en Handelsdrukkerij rjh HEBMo,
Voordam C9.
DUm^surt G. H, KRAK.
ZATGRDAO
?e!ef.nr0 Administrate 3,
Telefoonnr. Redact 5e 33.
Postgiro 37060.
Hoofdredacteuri Tj. N» ADEMA.
wsissirsm
*8 FEBRUARI
Het ziekenhuis begint duur te worden
aan presentiegeld voor de raadsleden.
Twee weken achter elkaar zijn B. en W. en
de Raad nu al aan het confereeren en discus-
sieeren geweest en het eind van het liedje is,
dat men nog niets verder tot elkaar gekomen
is en dat men intusschen het Alkmaarsche
huishouden zoo verwaarloosd heeft, dat er de
.volgende week al weer vergaderd moet wor
den om eenige voorstellen af te handelen,
waar men tot dusver nog niet aan toe is
kunnen komen.
Wat thans in behandeling kwam waren in
hoofdzaak slechts twee punten dezer korte
maar belangrijke agenda, namelijk de ver-
mindering der schuld van de N. V. Alkmaar
sche Exportveiling van Land- en Tuinbouw-
producten en de voorstellen betreffende uit-
breiding van den ziekenhuisbouw, in verband
met de conferenties welke B. en W. dezer da-
gen met het bestuur der stichting „Alk-
maarsch Neutraal Ziekenhuis" hebben ge-
voerd, ,j:
Over het besluit inzake de afschrijving
van gelden ten behoeve der Exportveiling
kunnen wij kort zijn.
Met uitzondering van de heeren Thotnsen
en Westerhof, die persoonlijk wel eens de
moeite namen een kijkje op de veiling te ne-
men en met uitzondering wellicht van eenige
agrariers als de heeren Govers en Klaver,
die van huis uit met groente vertrouwd gs-
raakt zijn, hebben weinig leden van dit Edel-
achtbare gezelschap eenig verstand van Je
beste wijze waarop de kweekers hun produc-
ten in handen der consumenten kunnen bren-
gen.
Slechts kon men dit wel algemeen consta-
teeren, dat de wijze waarop het thans ge-
beurt niet goed is. Immers niet alleen, dat
Vbrschillende belanghebbenden het bij deze
veiling steeds hopeloos oneens zijn, dat groo
te aanvoerders en zelfs groepen van aanvoer-
ders hun producten naar andere plaatsen
brengen, maar het verzoek aan den raad om
de Vennootschap een zeer belangrijk deel van
deaan de Gemeente verschuldigde gelden te
schenken, wijst er wel op, dat de toestand de
zer veiling allesbehalve florissant i£.
Men heeft, alvorens tot deze kostbare
fchenking te besluiten, getracht het bestuur
der veiling tot een vergadering te nopen
waarin geschillen zouden bijgelegd kunnen
worden, maar het bestuur heeft daarvan wei
nig heil verwacht.
Althans B. en W. stelden den Raad voor
daarop maar niet verder aan te dringen en er
zonder meer toe over te gaan het gevraagde
offer te brengen omdat dit de eenige kans
was de veiling op gezonde basis te brengen.
Doet men dit niet, dan staat een faillisse-
ment voor de deur en vischt de gemeente toch
achter het net.
Hoewel de kennis van groente zich bij de
meeste raadsleden tot den naam van het
product bepaalt, als het gekookt of gestoofd
op tafel verschijnt, had de Raad toch beslo-
ten zich geen knollen voor citroenen te laten
verkoopen. Men besloot aan de toestemming
tot afschrijving nog de voorwaarde te ver-
binden, dat het bedrag der verminderde vor-
dering of het onafgeloste deel daarvan te al
ien tijde opvorderbaar zal zijn.
Met dien stok achter de deur, ter aansporing
van het weldra nieuw te kiezen bestuur om
met de vele toekomstige kleine aandeelhou-
ders, met tuinders en koopers overleg te pie-
gen ten einde weer tot eendracht en doeltref-
fende exploitatie te kunnen komen, heeft de
j z'c^ *ens'ode met algemeene stemmen
met de voorstellen tot vermindering der
schuld vereenigd.
Langduriger en heftiger waren de debatten
over de ziekenhuiskwestie.
In deze raadszitting werd het tweede be-
on] f van het ziekenhuisdrama opgevoerd, na-
dat tusschen dit en het vorige langdurig ge-
confereerd was, door het stichtingsbestuur,
meUjk 611 60 ^°°r ^e'^e Partiien Seza"
Dat die conferenties van aangenamen
aarc! z'jn geweest mag betwijfeld worden en
wij hebben zoo'n stil vermoeden, dat beide
parti]en een buitengewoon zware steen van
net hart is gevallen toen men eindelijk tot
een compromis was gekomen waarbij het
stichtingsbestuur, met handhaving der
oofavoorwaarden, bereid bleek de zooge-
rusteii wenscheliiklleden voorloopig te laten
dageraad van een blijden dag scheen
rip ^e r,°u ,n' de vredespijpen lagen gereed,
mwcl" waren begraven en de burge-
i_ i e P'nkken, toen er plotseling een orkaan
rak, Ie a' wat met zooveei njoeite tot
stand gebracht was in enkele minuten totaal
verwoest heeft
Wij zullen, evenals wij dat de vorige week
deden, het door beide partijen naar voren ge-
brachte hier laten volgen en zoo objectief
mogelijk tegenover elkander stellen.
En allereerst volgt dan hier een kort re
sume van wat door den burgemeester en ver-
schillende leden in den. Raad naar voren ge
bracht is.
Tijdens de conferentie van Dinsdagmiddag
heeft de heer Leesberg aangedrongen op
voorlezing der stichtingsacte.
Het stichtingsbestuur wij geven thans
de lezing welke de heer Leesberg van het ge-
val geeft had daartegen oorspronkefij*
bezwaar.
Het overlegde eenige oogenblikken in een
afzonderlijk vertrek en gaf daarna te kennen,
dat tegen gedeeltelijke voorlezing geen be
zwaar bestond.
Toen evenwel de heer Leesberg even later
toch aandrong op volledige voorlezing, zou
de voorzitter van het stichtingsbestuur in
overleg met de leden, die daartegen geen be-
zwaren maakten aan de volledige voorle
zing zijn goedkeuring gehecht hebben.
Bij art. 9, dat de samenstelling van het
kiescollege regelt, zou toen de voorlezende
secretaris van het Stichtingsbestuur, mr. De
Groot, na het voorlezen der eerste zinnen ge-
zegd hebben: „enz. enz., de rest schenken de
heeren ons zeker wel".
En mr. Leesberg, denkende dat dit iets van
weinig belang was, had hierop niet verder
aangedrongen.
m
Wat bleek nu evenwel later?
Toen bleek, dat vacatures in het bestuur,
voleens dit artikel, zouden aangevuld wor
den door een commissie waarin niet alleen
predikanten van verschillende kerkgenoot-
schappen zitting zouden hebben, maar boven-
dien de voorzitter der afd. Alkmaar van de
Ev. Maatschappij en de voorzitter der Vrij-
metselaarsloge de Noordstar te Alkmaar.
Waar nu juist de Evang. Maatschappij bij
de geldinzameling had medegewerkt op een
wijze, die men anti-katholiek mocht noemen
en de katholieken in dit opzicht ook allesbe
halve gerust waren over de houding der Loge
te hunnen opzichte, zag men in deze bepaling
een anti-katholieke beaoeling en kon men
zich, nu het ziekenhuis toch ook door loyalen
steun der katholieken was verkregen, zoo wei
nig met deze stichtingsacte vereenigen, dat
men nog liever van het geld wilde afzien,
dan het onder dergelijke voorwaarden te
moeten accepteeren.
En daarbij kwam nog iets anders.
Mr. Leesberg had na de toestemming tot
volledige voorlezing der stichtingsacte recht
te verwachten, dat men hem niets zou ver-
zwijgen.
Toen nu toch mr. De Groot het bij dit ar
tikel liet voorkomen alsof het iets onbelang-
rijks was, de voorlezing slechts tijdverspil-
ling zou zijn, had hij en mr. Leesberg
stelde daarvoor het geheele stichtingsbestuur
verantwoordelijk iets gedaan wat men uit
juridisch oogpunt oplichting moest noemen.
Er kwamen nog meer sterke kwalificaties
over de houding van dit bestuur, maar de op-
merking, dat hier van „oplichting" kon wor
den gesproken, was ongetwijfeld de sterkste.
In een en ander haaden de drie wethou-
ders aanieiding gevonden alle verdere relatie
met het stichtingsbestuur te verbreken en met
den burgemeester, die hun opvattino- deelde,
hadden zij een voorstel aan den Raad gefor-
muleerd waarin zij vaststelden welke voor
waarden een comite of stichtingsbestuur zal
mogen stellen. Wenscht men daartoe niet te
besluiten, dan zou de Raad het geld niet ac
cepteeren en zouden B. en W. ter verkrijging
van de ontbrekende 150.000.eenvoudig
een crediet vragen.
De burgemeester heeft daarbij ie kennen
gegeven, dat hij op het oogenblik, dat de
stichtingsacte werd voorgelezen, heel goed
wist, wat het beruchte art. 9 zou bevatten.
Toen men daarover heen gleed en de heer
Leesberg er niet nader naar vroeg, had hij
hoop, dat op dat oogenblik moeilijkheden
daardoor voorkomen konden worden en hij
drong daarom ook niet op volledige voorle
zing aan.
Na afloop der conferentie gevoelde de bur
gemeester zich hierover evenwel bezwaard
en hij had het stichtingsbestuur verzocht de
geheele acte streng vertrouwelijk, ter inzage
van den Raad te willen leggen, waartegen
geen bezwaar bleek en waartoe men Woens-
dagmiddag den dag voor de Raadsverga-
dering is overgegaan.
Intusschen bleek, geheel afgescheiden van
dit alles, de heer Kusters op een of andere
wijze ook in het bezit eener stichtingsacte te
zijn gekomen en hij behield zich voile vrijheid
voor daarvan naar welgevallen gebruik ie
maken.
Vandaar, dat zoowel het Noord-Hol-
landsch Dagblad als de Alkmaarsche Cou-
rant Donderdagmorgen den tekst daarvan
van den heer Kusters ontvingen, met het ver
zoek, dezen denzelfden dag nog te publicee-
ren.
Wij voegen hieraan ten slotte nog toe, dat
na al deze mededeelingen en na schorsing
der beraadslagingen, alle fracties de opinie
van B. en W. bleken te deelen, dat het be
stuur der stichting zich zelf moet aanvullen,
dat deze voorwaarden ontoelaatbaar waren
en dat men, wanneer het stichtingsbestuur
onhandelbaar bleek, B. en W. een crediet van
150.000 zou toestaan.
Mr. Leesberg nam de kwalificatie „oplich-
ting" vrijwillig terug, de burgemeester bracht
een woord van hulde aan het stichtingsbe
stuur voor zijn initiatief en met zooveei suc-
ces bekroonde inzameling en de geheele Raad
met uitzondering van mr. Sluis keurde
ten slotte de uitbreiding van den bouw goed
en machtigde B. en W. zich de daarvoor noo-
dige gelden te verschaffen.
Op verzoek van het stichtingsbestuur had
den wij gistermorgen een conferentie met
voorzitter, secretaris en penningmeester, die
ons in de gelegenheid wilden stellen ook hun
zienswijze te publiceeren.
Volgens dit bestuur bevat de stichtingsacte
verschillende bepalingen van huishoudelijken
aard, waarvan men bij een overeenkomst met
derden geen mededeeling behoeft te doen, be
palingen welke men desnoods in een huishou-
delijk reglement had kunneq vastleggen zon
der ooit verplicht te zijn ze in deze omstan-
digheden kenbaar te maken.
Nimmer heeft tijdens de conferenties het
bestuur dan ook besloten de stichtingsacte
volledig voor te lezen. Men zou, op voorstel
van den burgemeestei, met lezen beginnen en
dan nader zien in hoeverre al dan niet uit-
voerigheid op sommige punten noodig zou
blijken.
Mr. De Groot heeft bij artikel 9 gezegd,
dat vacatureS in het bestuur zouden worden
aangevuld door een commissie bestaande uit
9 Alkmaarsche mannen en niemand vroeg
wie dit waren.
Kan dan van listig handelen, van „op-
lichting" worden gesproken?
Trouwens, de burgemeester kende dit arti
kel en drong evenmin op voorlezing aan. Dus
treft hem mede het verwijt, al heeft hij dan
den volgenden dag op het overleggen der
stichtingsacte aangedrongen.
In de algemeene vergadering welke in het
najaar met afgevaardigden van alle plaatse-
lijke comite's in dfe Cadettenschool werd ge-
houden, is bet bewuste artikel besproken en
vastgesteld.
Het heeft, volgens het Stichtingsbestuur,
geen antjrkatholieke strekking. Men wist
de circulaires meldden dit reeds veel vroeger
diat men een ziekenhuis wilde n a a s t het
katholieke en vandaar dat het vanzelfspre-
kend was, dat men slechts bijdragea van
niet-katholieken vroeg. Op welke wijze deze
ckA gegeven of verzameld zijn, bij het hoofd-
comite heeft nimmer de gedachte aan een
anti-katholieke a-ctie voorgezeten.
Het heeft in zijin streven naar voortdurende
neutraliteit eenvoudig een kiescollege samen-
gesteld, waarin vertegenwoordigers zitten
van de groote volksgroepen, waaruit de gif-
ten zijn voortgekomsn, vertegenwoordigers
van wie men zeker kan zijn, dat zij nimmer
van standpunt zullen veranderen.
Dus gaf artikel 9 slechts een waarborg
voor "voortdurende neutraliteit en men had
het stichtingsbestuur, wien toch al verweten
wordt, dat het potentaatje speelt, dankbaar
moeten zijn, dat het althans de uekze van la
tere bestuursleden aan onverdaehte voor-
standers van een neutraal ziekenhuis uit han
den had gegeven.
Burg, en Weth. hebben dit nog als bij-
komstige cpmerking van het Stichtingsbe
stuur in bun voorstel aan den Raad Don-
d'erdag de volgende clausude opgencmen:
„overwegende, dat uit de Raadsbijla-ge No.
18 van het jaar 1925, houdende het rapport
der ziekenhuis-oommissie, welk officieel stuk
in de circulaire van inzameling door genoemi
comite is aangehaald, blijlkt, dat verwacht
mocht worden, dat dit bedrag ten behoeve
van het te stichten Ziekenhuis aan de Ge-
ineenite ten geschenke zal worden aangebo-
den en dit ten geschenke geven tot voorwaar
de van den bouw is gemaakt" enz.
Het stichtingsbestuur ontkent nadrukkeijk
zich op deze wijze tot schenking verplicht te
hebben. Het is zeilfs niet tnogelijk, dat het
Rapport der Ziekenhuiscommissie in de cir
culaire van inzameling is aangehaald, aange-
zicn deze circulaire reeds in Januari 1925 is
gepubliceerd en het bewuste rapport toen
nog niet verschenen en dus van" later en da
tum is.
Mr. de Groot heeft er ons, na de verschij-
ning van ons steno-grafisch opgenomen
raadsverslag, op gewezen, dat de uitlatingen
van den burgemeester volkomen bevestigen,
dat nimmer door het stichtingsbestuur be
sloten was de acte in haar geheel voor te
lezen.
De burgemeester zeide tech volgens het
raadsverslag
„Laten wij beginnen met de acte voor te
lezen voor zoover het comite hut wil". Spr.
bedoelde daar niets anders mee, dan het
conflict uit te stellen en te kijken of mr.
leesberg tevreden zou zijn met hetgeen
voorgelezen zou worden, om daarna ver
der te kijken. En toen het comite voorle
zing deed, zooals mr. Leesberg heeft me-
degedeeld, dacht ik, dat mr. Leesberg met
de vraag zou komen om alles voor te lezen
en op die gronden heb ik op dat moment
niet ingegrepen, hoewel ik wist, dat iets
van belang werd overgeslagen."
Bdijkt hieruit niet zcnneklaar zoo
vraagit het stichtingsbestuur dat de burge
meester de vraag van mr. Leesberg om alles
voor te lezen, nog verwachtte op het oogen
blik dat het bewuste artikel al aan de orde
was?
Afgescheiden van dit alles staat men nu
voor de groote moeilijkheid hoe weer tot ei-
kaar te komen. H-et stichtingsbestuur zal niet:
liever dan een oplossing vinden, al moet het,
na deze gebeurtenissem, natuurlijk opniieuw
met afgevaardigden van alle comite's en sub-
comite's over zijn houding beraadslagen.
Anderzijds hebben B. en W. den Raad wel
heel royaal de beschikkin-g over een crediet
van 150.000 gevraagd, maar het is de
groote vraag of Ged. Staten dit besluit zul
len goedkeuren, waar deze vroeger slechts
hun goedkeuring verleenden onder voor
waarde, dat 150.000 uit vrijwillige bijdra-
gen werden verkregen.
Aan beide kan-ten zit men voor een groote
moeilijkheid en het blijft slechts tc hopen,
dat een oplossing daarvan ter wille van het
door alien gewenschte ziekenhuis niet lang
meer op zich zal laten wachten.
Wanneer wij hier meded-eelen, dat d-e bur
gemeester in het licht gesteld heeft, dat de
Loge geen anti-katholieke instelling is en de
leden daarvan ieders geloofsovertuiging vol
komen eerbiedi-gen, dan laten wij daarop nog
even de lcwestie-Kusters volgen.
Het stichtingsbestuur vraagt zich namelijk
af op welke wijze de heer Kusters in het be
zit is gekomen van een stichtingsacte, waar-
mede hij zoo'n vrijheid van handelen had, dat
hij ze zelfs aan de pers ter publicatie kon
aanbkden.
Er zijn destijds concepten van deze acte
aan de plaatselijke comite's gezonden en het
is naituurlijk mogelijk, dat een der comite-
leden, die het met zijn geweten niet zoo na-uw
neemt, een dergelijk concept in handen van
den heer Kusters heeft gegeven.
Evenwel, tusschen dit concept en de acte,
zooals ze ten slotte geworden is, is een zeer
groot vers-chil, daar er op- de bewuste alge
meene vergadering veel in veranderd en aan
toegevoegd is.
Wat mr. Kusters in de couranten liet op-
nemen, was de volledige acte, zelfs met de
namen der getuig-en, en de aanteeken-in-gen
der registratie, welke op het concept niet
voorkomen.
Van deze acte nu bestaan slechts drie
exemplaren.
Een is het oorspronkelijke, dat bij den no-
ta-ris berust en niet wo-rdit afgegeven c-f ter
inzage verstrckt.
Een ongeteekend afsch-rift daarvan berust
bij een vertrouwden drukker, die het achter
slot heeft en geen oogenblik uit handen heeft
gegeven.
Het derde g-eteekende exemplaar is Woens-
dagmiddag te kwart over vier aan den bur
gemeester ter kennisneming in strikt ver-
tro-uwen voor de raadsleden gegeven en
dadelijk bij de stukken gelegd.
Waar nu, door een toevallige vraag, het
aan zekerheid grenzend vermoeden bestaat,
dat mr. Kusters slechts een concept in zijn
bezit had, bestaat er maar een mcgelijkheid',
namelijk deze, dat bedo-eld raadslid dit con
cept aangevuld en bijgewerkt heeft volgens
de aan de raadsleden onder geheimhouding
verstrekte volledige acte.
En in dat geval zou dit raadslid zich aan
schend-ing der overeenkomst en, misbruik van
vertrouwen hebben schuldig gemaakt.
Wij zouden hier mede kunnen besluiten,
ware het niet, dat de burgemeester, thans in
openba-re raadszitting, er wederom op ge-
doeld heeft, dat ons raadsverslag van de vo
rige week een onjuisten indruk zou hebben
gegeven van wat .hij, over het stichtingsbe
stuur sprekende. zou gezegd hebben.
KOOKBTKAAi 49-51. TELEFOOiS 207.
ALKMAAR.
Wij kunnen c-ns heel goed voorstellen, dat
iemand in drift of wanneer hij in een zek-ere
em-otie verke-ert, iets te veel zegt.
Ook mr. Leesberg heeit dit thans gedaan,
hoewel hij daarna openiijk d-e bedoelde kwali
ficatie van het stichtingbestuur heeft terug*
genomen. j j
Heeft de burgemeester de vorige week te
veel gezegd, zich op zeker oogenblik te sterk
uitgedrukt, welnu, iaat hij ridderlijk zijn, dit
openiijk crkennen en zijn woorden terug
nemen.
Dat heeft de burgemeester wel gedaan,
maar op een heel eigenaardige en o. i. wei
nig sympathieke wijze.
Hij heeft namelijk getracht, den indruk te
wekken aisof men door een onvoliedig 'raads
verslag van zijn woorden een geheel anderen
indruk had g-ekregen, zoo-dat de lez-ers gesug-
gereerd werden te g.looven, dat eigenlijk de
schuld niet bij hem, althans voor een groot
deel niet bij hem, maar bij den verslaggever
lag.
Wacht, heeft hij gezegd, op het officieeie
raadsverslag van den stenograaf, waarbij 'ik
mij onvoorwaardelijk zal neerleggen.
En in de thans gehouden ra-adszittipg
heeft hij zonder de bedoelde passage voor
te lezen medeged.eld, dat hij volkomen in
het gelijk gesteld was, aangezien de steno
graaf zijn woorden precies had weergegeven
als zijn bcdo-eling was geweest.
Met andere woorden dus: de couranteA
hebben,,— hoewel zij te verontschuldigen
zijn dodrdat zij persklaar moeten werlcen en
daardoor onvoliedig ".moeten zijn burge-
meester's woorden verkeerd weergegeven.
Laten wij daarbij allereerst opmerken, dat
het officieeie raadsverslag van d-en ambte-
naar, den heer Sodij, geen stenografisch ver-
slag is, maar een analytisch verslag, waarbij
de sprekers dus niet woord-elijk gevolgd wor
den, maar samengevat wordt wat zij zeg-
gen.
Deze yerslaggever heeft dus ook vrijheid-
naar eigen inzicht wcord-en weg te laten en
wij hebben vroeger, bij een opmerkelijke an
dere kw?stie, al eens geconstateerd, dat hij
dit toen ook werk-elijk gedaan had.
Wij zullen dit verder laten rusten en hief
slechts constateer-en, dat de heer Sodij ditmaal
al bijzonder vlug met zijn verslag d'at
soms maanden op zich iaat wachten ge
reed is gekomen.
Thans is controle mogelijk, doordat wij in
het bezit zijn met voorkenins van den bur
gemeester van de betrokken passage,
waaruit dfe mindere betrouwbaarheid van het
verslag in de Alkmaarsche Courant zou moe
ten blijken.
Waar ook het N.-Holl. Dagblad in zijn
verslag van 9 Februari dezeifde zinsn-ede be-
vatte, is het ons een raadsel, waarom het in-
gezonden stuk van dfen heer Wemd-elaar dezei
dagen alleen in onze courant en niet in he'
N.-Holl. Dagblad is verschenen.
Het ging, in een overigens vrij zwak be*
toog, waarin hij zelf al twijfel uitte of hij de
wcorden al dan niet had gesproken en
waarondfer de bstrokken verslaggever reeds
de juistheid van het door hem opget-eekende
yeraedigd heeft over de volgende uitdruk-
king „en na komt de stoot van achter en,
vun. hen, die sprducht, dut zijn vrienden
Karen."
Beide overzichtschrijvers hebben deze
woorden ook gehoord en het N.-Holl. Dag
blad bevatte in zijn verslag de volgende zin-
snede „en nu komt deze aanval als een
stoot van aehteren, van hen, die spr. zich
vrienden rekende."
Het is vanze-lfsprekend, dat beide bladen
zich vergist kunnen hebben en wij moesten
dat toch bijna cnni'Ogclijke wol accepteeren
toen de burgemeester Donderdag verkond'ig-
de, dat thans uit het verslag van den steno*
graaf bleek, hoe geheel anders zijn uitlatingen
geweest zijiy.
Welnu, de betrokken passage uit dit ver
slag ligt hier voor ons.
„Spreker was er" aidus dit verslag
„zoo goed als zeker van, dat heden de bekro-
ning van het werk zou volgen en nu koml
plotseling deze aanval in den rug van hen
die hij dacht dat zijn vrienden waren in deze
zaak.
Wij zullen er niet meer van zeggen en den
lezers de beoordeeling laten in 'hoev-erre de
burgemeester gerechtigd was zich in dit geval
achter een verkeerd citeeren door onzen ver
slaggever te verschuilen.
ALKMAARSCHE CODRANT
vripna u op llet Punt van den b°om des
vnendschappeiijken overlegs de rijpe vruch-
.V -