DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. ~r Bit den Alkmaarschen Raad. W. H. M. PELS ZOOS Mo. 4a Dif nttnitneS besfa'af sft 3 bladen. Honderd dertigste laargang. 1928 Deze Conrant word! ELKBN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, nifgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maaaden voor Alfcssar /2.- feet geheele Rijk /2.50. Afzonderlijke en bew^snnmmera 5 cents. franco door PRUS DER OEWONE ADVERTENTlfcNi Per regel /0.25, bij grooie contracten rabat. Groote letters naar plaafsrttfmfe, Brieven franco aan de N. V, Boek* en Handelsdrukkerij rjh HEBMo, Voordam C9. DUm^surt G. H, KRAK. ZATGRDAO ?e!ef.nr0 Administrate 3, Telefoonnr. Redact 5e 33. Postgiro 37060. Hoofdredacteuri Tj. N» ADEMA. wsissirsm *8 FEBRUARI Het ziekenhuis begint duur te worden aan presentiegeld voor de raadsleden. Twee weken achter elkaar zijn B. en W. en de Raad nu al aan het confereeren en discus- sieeren geweest en het eind van het liedje is, dat men nog niets verder tot elkaar gekomen is en dat men intusschen het Alkmaarsche huishouden zoo verwaarloosd heeft, dat er de .volgende week al weer vergaderd moet wor den om eenige voorstellen af te handelen, waar men tot dusver nog niet aan toe is kunnen komen. Wat thans in behandeling kwam waren in hoofdzaak slechts twee punten dezer korte maar belangrijke agenda, namelijk de ver- mindering der schuld van de N. V. Alkmaar sche Exportveiling van Land- en Tuinbouw- producten en de voorstellen betreffende uit- breiding van den ziekenhuisbouw, in verband met de conferenties welke B. en W. dezer da- gen met het bestuur der stichting „Alk- maarsch Neutraal Ziekenhuis" hebben ge- voerd, ,j: Over het besluit inzake de afschrijving van gelden ten behoeve der Exportveiling kunnen wij kort zijn. Met uitzondering van de heeren Thotnsen en Westerhof, die persoonlijk wel eens de moeite namen een kijkje op de veiling te ne- men en met uitzondering wellicht van eenige agrariers als de heeren Govers en Klaver, die van huis uit met groente vertrouwd gs- raakt zijn, hebben weinig leden van dit Edel- achtbare gezelschap eenig verstand van Je beste wijze waarop de kweekers hun produc- ten in handen der consumenten kunnen bren- gen. Slechts kon men dit wel algemeen consta- teeren, dat de wijze waarop het thans ge- beurt niet goed is. Immers niet alleen, dat Vbrschillende belanghebbenden het bij deze veiling steeds hopeloos oneens zijn, dat groo te aanvoerders en zelfs groepen van aanvoer- ders hun producten naar andere plaatsen brengen, maar het verzoek aan den raad om de Vennootschap een zeer belangrijk deel van deaan de Gemeente verschuldigde gelden te schenken, wijst er wel op, dat de toestand de zer veiling allesbehalve florissant i£. Men heeft, alvorens tot deze kostbare fchenking te besluiten, getracht het bestuur der veiling tot een vergadering te nopen waarin geschillen zouden bijgelegd kunnen worden, maar het bestuur heeft daarvan wei nig heil verwacht. Althans B. en W. stelden den Raad voor daarop maar niet verder aan te dringen en er zonder meer toe over te gaan het gevraagde offer te brengen omdat dit de eenige kans was de veiling op gezonde basis te brengen. Doet men dit niet, dan staat een faillisse- ment voor de deur en vischt de gemeente toch achter het net. Hoewel de kennis van groente zich bij de meeste raadsleden tot den naam van het product bepaalt, als het gekookt of gestoofd op tafel verschijnt, had de Raad toch beslo- ten zich geen knollen voor citroenen te laten verkoopen. Men besloot aan de toestemming tot afschrijving nog de voorwaarde te ver- binden, dat het bedrag der verminderde vor- dering of het onafgeloste deel daarvan te al ien tijde opvorderbaar zal zijn. Met dien stok achter de deur, ter aansporing van het weldra nieuw te kiezen bestuur om met de vele toekomstige kleine aandeelhou- ders, met tuinders en koopers overleg te pie- gen ten einde weer tot eendracht en doeltref- fende exploitatie te kunnen komen, heeft de j z'c^ *ens'ode met algemeene stemmen met de voorstellen tot vermindering der schuld vereenigd. Langduriger en heftiger waren de debatten over de ziekenhuiskwestie. In deze raadszitting werd het tweede be- on] f van het ziekenhuisdrama opgevoerd, na- dat tusschen dit en het vorige langdurig ge- confereerd was, door het stichtingsbestuur, meUjk 611 60 ^°°r ^e'^e Partiien Seza" Dat die conferenties van aangenamen aarc! z'jn geweest mag betwijfeld worden en wij hebben zoo'n stil vermoeden, dat beide parti]en een buitengewoon zware steen van net hart is gevallen toen men eindelijk tot een compromis was gekomen waarbij het stichtingsbestuur, met handhaving der oofavoorwaarden, bereid bleek de zooge- rusteii wenscheliiklleden voorloopig te laten dageraad van een blijden dag scheen rip ^e r,°u ,n' de vredespijpen lagen gereed, mwcl" waren begraven en de burge- i_ i e P'nkken, toen er plotseling een orkaan rak, Ie a' wat met zooveei njoeite tot stand gebracht was in enkele minuten totaal verwoest heeft Wij zullen, evenals wij dat de vorige week deden, het door beide partijen naar voren ge- brachte hier laten volgen en zoo objectief mogelijk tegenover elkander stellen. En allereerst volgt dan hier een kort re sume van wat door den burgemeester en ver- schillende leden in den. Raad naar voren ge bracht is. Tijdens de conferentie van Dinsdagmiddag heeft de heer Leesberg aangedrongen op voorlezing der stichtingsacte. Het stichtingsbestuur wij geven thans de lezing welke de heer Leesberg van het ge- val geeft had daartegen oorspronkefij* bezwaar. Het overlegde eenige oogenblikken in een afzonderlijk vertrek en gaf daarna te kennen, dat tegen gedeeltelijke voorlezing geen be zwaar bestond. Toen evenwel de heer Leesberg even later toch aandrong op volledige voorlezing, zou de voorzitter van het stichtingsbestuur in overleg met de leden, die daartegen geen be- zwaren maakten aan de volledige voorle zing zijn goedkeuring gehecht hebben. Bij art. 9, dat de samenstelling van het kiescollege regelt, zou toen de voorlezende secretaris van het Stichtingsbestuur, mr. De Groot, na het voorlezen der eerste zinnen ge- zegd hebben: „enz. enz., de rest schenken de heeren ons zeker wel". En mr. Leesberg, denkende dat dit iets van weinig belang was, had hierop niet verder aangedrongen. m Wat bleek nu evenwel later? Toen bleek, dat vacatures in het bestuur, voleens dit artikel, zouden aangevuld wor den door een commissie waarin niet alleen predikanten van verschillende kerkgenoot- schappen zitting zouden hebben, maar boven- dien de voorzitter der afd. Alkmaar van de Ev. Maatschappij en de voorzitter der Vrij- metselaarsloge de Noordstar te Alkmaar. Waar nu juist de Evang. Maatschappij bij de geldinzameling had medegewerkt op een wijze, die men anti-katholiek mocht noemen en de katholieken in dit opzicht ook allesbe halve gerust waren over de houding der Loge te hunnen opzichte, zag men in deze bepaling een anti-katholieke beaoeling en kon men zich, nu het ziekenhuis toch ook door loyalen steun der katholieken was verkregen, zoo wei nig met deze stichtingsacte vereenigen, dat men nog liever van het geld wilde afzien, dan het onder dergelijke voorwaarden te moeten accepteeren. En daarbij kwam nog iets anders. Mr. Leesberg had na de toestemming tot volledige voorlezing der stichtingsacte recht te verwachten, dat men hem niets zou ver- zwijgen. Toen nu toch mr. De Groot het bij dit ar tikel liet voorkomen alsof het iets onbelang- rijks was, de voorlezing slechts tijdverspil- ling zou zijn, had hij en mr. Leesberg stelde daarvoor het geheele stichtingsbestuur verantwoordelijk iets gedaan wat men uit juridisch oogpunt oplichting moest noemen. Er kwamen nog meer sterke kwalificaties over de houding van dit bestuur, maar de op- merking, dat hier van „oplichting" kon wor den gesproken, was ongetwijfeld de sterkste. In een en ander haaden de drie wethou- ders aanieiding gevonden alle verdere relatie met het stichtingsbestuur te verbreken en met den burgemeester, die hun opvattino- deelde, hadden zij een voorstel aan den Raad gefor- muleerd waarin zij vaststelden welke voor waarden een comite of stichtingsbestuur zal mogen stellen. Wenscht men daartoe niet te besluiten, dan zou de Raad het geld niet ac cepteeren en zouden B. en W. ter verkrijging van de ontbrekende 150.000.eenvoudig een crediet vragen. De burgemeester heeft daarbij ie kennen gegeven, dat hij op het oogenblik, dat de stichtingsacte werd voorgelezen, heel goed wist, wat het beruchte art. 9 zou bevatten. Toen men daarover heen gleed en de heer Leesberg er niet nader naar vroeg, had hij hoop, dat op dat oogenblik moeilijkheden daardoor voorkomen konden worden en hij drong daarom ook niet op volledige voorle zing aan. Na afloop der conferentie gevoelde de bur gemeester zich hierover evenwel bezwaard en hij had het stichtingsbestuur verzocht de geheele acte streng vertrouwelijk, ter inzage van den Raad te willen leggen, waartegen geen bezwaar bleek en waartoe men Woens- dagmiddag den dag voor de Raadsverga- dering is overgegaan. Intusschen bleek, geheel afgescheiden van dit alles, de heer Kusters op een of andere wijze ook in het bezit eener stichtingsacte te zijn gekomen en hij behield zich voile vrijheid voor daarvan naar welgevallen gebruik ie maken. Vandaar, dat zoowel het Noord-Hol- landsch Dagblad als de Alkmaarsche Cou- rant Donderdagmorgen den tekst daarvan van den heer Kusters ontvingen, met het ver zoek, dezen denzelfden dag nog te publicee- ren. Wij voegen hieraan ten slotte nog toe, dat na al deze mededeelingen en na schorsing der beraadslagingen, alle fracties de opinie van B. en W. bleken te deelen, dat het be stuur der stichting zich zelf moet aanvullen, dat deze voorwaarden ontoelaatbaar waren en dat men, wanneer het stichtingsbestuur onhandelbaar bleek, B. en W. een crediet van 150.000 zou toestaan. Mr. Leesberg nam de kwalificatie „oplich- ting" vrijwillig terug, de burgemeester bracht een woord van hulde aan het stichtingsbe stuur voor zijn initiatief en met zooveei suc- ces bekroonde inzameling en de geheele Raad met uitzondering van mr. Sluis keurde ten slotte de uitbreiding van den bouw goed en machtigde B. en W. zich de daarvoor noo- dige gelden te verschaffen. Op verzoek van het stichtingsbestuur had den wij gistermorgen een conferentie met voorzitter, secretaris en penningmeester, die ons in de gelegenheid wilden stellen ook hun zienswijze te publiceeren. Volgens dit bestuur bevat de stichtingsacte verschillende bepalingen van huishoudelijken aard, waarvan men bij een overeenkomst met derden geen mededeeling behoeft te doen, be palingen welke men desnoods in een huishou- delijk reglement had kunneq vastleggen zon der ooit verplicht te zijn ze in deze omstan- digheden kenbaar te maken. Nimmer heeft tijdens de conferenties het bestuur dan ook besloten de stichtingsacte volledig voor te lezen. Men zou, op voorstel van den burgemeestei, met lezen beginnen en dan nader zien in hoeverre al dan niet uit- voerigheid op sommige punten noodig zou blijken. Mr. De Groot heeft bij artikel 9 gezegd, dat vacatureS in het bestuur zouden worden aangevuld door een commissie bestaande uit 9 Alkmaarsche mannen en niemand vroeg wie dit waren. Kan dan van listig handelen, van „op- lichting" worden gesproken? Trouwens, de burgemeester kende dit arti kel en drong evenmin op voorlezing aan. Dus treft hem mede het verwijt, al heeft hij dan den volgenden dag op het overleggen der stichtingsacte aangedrongen. In de algemeene vergadering welke in het najaar met afgevaardigden van alle plaatse- lijke comite's in dfe Cadettenschool werd ge- houden, is bet bewuste artikel besproken en vastgesteld. Het heeft, volgens het Stichtingsbestuur, geen antjrkatholieke strekking. Men wist de circulaires meldden dit reeds veel vroeger diat men een ziekenhuis wilde n a a s t het katholieke en vandaar dat het vanzelfspre- kend was, dat men slechts bijdragea van niet-katholieken vroeg. Op welke wijze deze ckA gegeven of verzameld zijn, bij het hoofd- comite heeft nimmer de gedachte aan een anti-katholieke a-ctie voorgezeten. Het heeft in zijin streven naar voortdurende neutraliteit eenvoudig een kiescollege samen- gesteld, waarin vertegenwoordigers zitten van de groote volksgroepen, waaruit de gif- ten zijn voortgekomsn, vertegenwoordigers van wie men zeker kan zijn, dat zij nimmer van standpunt zullen veranderen. Dus gaf artikel 9 slechts een waarborg voor "voortdurende neutraliteit en men had het stichtingsbestuur, wien toch al verweten wordt, dat het potentaatje speelt, dankbaar moeten zijn, dat het althans de uekze van la tere bestuursleden aan onverdaehte voor- standers van een neutraal ziekenhuis uit han den had gegeven. Burg, en Weth. hebben dit nog als bij- komstige cpmerking van het Stichtingsbe stuur in bun voorstel aan den Raad Don- d'erdag de volgende clausude opgencmen: „overwegende, dat uit de Raadsbijla-ge No. 18 van het jaar 1925, houdende het rapport der ziekenhuis-oommissie, welk officieel stuk in de circulaire van inzameling door genoemi comite is aangehaald, blijlkt, dat verwacht mocht worden, dat dit bedrag ten behoeve van het te stichten Ziekenhuis aan de Ge- ineenite ten geschenke zal worden aangebo- den en dit ten geschenke geven tot voorwaar de van den bouw is gemaakt" enz. Het stichtingsbestuur ontkent nadrukkeijk zich op deze wijze tot schenking verplicht te hebben. Het is zeilfs niet tnogelijk, dat het Rapport der Ziekenhuiscommissie in de cir culaire van inzameling is aangehaald, aange- zicn deze circulaire reeds in Januari 1925 is gepubliceerd en het bewuste rapport toen nog niet verschenen en dus van" later en da tum is. Mr. de Groot heeft er ons, na de verschij- ning van ons steno-grafisch opgenomen raadsverslag, op gewezen, dat de uitlatingen van den burgemeester volkomen bevestigen, dat nimmer door het stichtingsbestuur be sloten was de acte in haar geheel voor te lezen. De burgemeester zeide tech volgens het raadsverslag „Laten wij beginnen met de acte voor te lezen voor zoover het comite hut wil". Spr. bedoelde daar niets anders mee, dan het conflict uit te stellen en te kijken of mr. leesberg tevreden zou zijn met hetgeen voorgelezen zou worden, om daarna ver der te kijken. En toen het comite voorle zing deed, zooals mr. Leesberg heeft me- degedeeld, dacht ik, dat mr. Leesberg met de vraag zou komen om alles voor te lezen en op die gronden heb ik op dat moment niet ingegrepen, hoewel ik wist, dat iets van belang werd overgeslagen." Bdijkt hieruit niet zcnneklaar zoo vraagit het stichtingsbestuur dat de burge meester de vraag van mr. Leesberg om alles voor te lezen, nog verwachtte op het oogen blik dat het bewuste artikel al aan de orde was? Afgescheiden van dit alles staat men nu voor de groote moeilijkheid hoe weer tot ei- kaar te komen. H-et stichtingsbestuur zal niet: liever dan een oplossing vinden, al moet het, na deze gebeurtenissem, natuurlijk opniieuw met afgevaardigden van alle comite's en sub- comite's over zijn houding beraadslagen. Anderzijds hebben B. en W. den Raad wel heel royaal de beschikkin-g over een crediet van 150.000 gevraagd, maar het is de groote vraag of Ged. Staten dit besluit zul len goedkeuren, waar deze vroeger slechts hun goedkeuring verleenden onder voor waarde, dat 150.000 uit vrijwillige bijdra- gen werden verkregen. Aan beide kan-ten zit men voor een groote moeilijkheid en het blijft slechts tc hopen, dat een oplossing daarvan ter wille van het door alien gewenschte ziekenhuis niet lang meer op zich zal laten wachten. Wanneer wij hier meded-eelen, dat d-e bur gemeester in het licht gesteld heeft, dat de Loge geen anti-katholieke instelling is en de leden daarvan ieders geloofsovertuiging vol komen eerbiedi-gen, dan laten wij daarop nog even de lcwestie-Kusters volgen. Het stichtingsbestuur vraagt zich namelijk af op welke wijze de heer Kusters in het be zit is gekomen van een stichtingsacte, waar- mede hij zoo'n vrijheid van handelen had, dat hij ze zelfs aan de pers ter publicatie kon aanbkden. Er zijn destijds concepten van deze acte aan de plaatselijke comite's gezonden en het is naituurlijk mogelijk, dat een der comite- leden, die het met zijn geweten niet zoo na-uw neemt, een dergelijk concept in handen van den heer Kusters heeft gegeven. Evenwel, tusschen dit concept en de acte, zooals ze ten slotte geworden is, is een zeer groot vers-chil, daar er op- de bewuste alge meene vergadering veel in veranderd en aan toegevoegd is. Wat mr. Kusters in de couranten liet op- nemen, was de volledige acte, zelfs met de namen der getuig-en, en de aanteeken-in-gen der registratie, welke op het concept niet voorkomen. Van deze acte nu bestaan slechts drie exemplaren. Een is het oorspronkelijke, dat bij den no- ta-ris berust en niet wo-rdit afgegeven c-f ter inzage verstrckt. Een ongeteekend afsch-rift daarvan berust bij een vertrouwden drukker, die het achter slot heeft en geen oogenblik uit handen heeft gegeven. Het derde g-eteekende exemplaar is Woens- dagmiddag te kwart over vier aan den bur gemeester ter kennisneming in strikt ver- tro-uwen voor de raadsleden gegeven en dadelijk bij de stukken gelegd. Waar nu, door een toevallige vraag, het aan zekerheid grenzend vermoeden bestaat, dat mr. Kusters slechts een concept in zijn bezit had, bestaat er maar een mcgelijkheid', namelijk deze, dat bedo-eld raadslid dit con cept aangevuld en bijgewerkt heeft volgens de aan de raadsleden onder geheimhouding verstrekte volledige acte. En in dat geval zou dit raadslid zich aan schend-ing der overeenkomst en, misbruik van vertrouwen hebben schuldig gemaakt. Wij zouden hier mede kunnen besluiten, ware het niet, dat de burgemeester, thans in openba-re raadszitting, er wederom op ge- doeld heeft, dat ons raadsverslag van de vo rige week een onjuisten indruk zou hebben gegeven van wat .hij, over het stichtingsbe stuur sprekende. zou gezegd hebben. KOOKBTKAAi 49-51. TELEFOOiS 207. ALKMAAR. Wij kunnen c-ns heel goed voorstellen, dat iemand in drift of wanneer hij in een zek-ere em-otie verke-ert, iets te veel zegt. Ook mr. Leesberg heeit dit thans gedaan, hoewel hij daarna openiijk d-e bedoelde kwali ficatie van het stichtingbestuur heeft terug* genomen. j j Heeft de burgemeester de vorige week te veel gezegd, zich op zeker oogenblik te sterk uitgedrukt, welnu, iaat hij ridderlijk zijn, dit openiijk crkennen en zijn woorden terug nemen. Dat heeft de burgemeester wel gedaan, maar op een heel eigenaardige en o. i. wei nig sympathieke wijze. Hij heeft namelijk getracht, den indruk te wekken aisof men door een onvoliedig 'raads verslag van zijn woorden een geheel anderen indruk had g-ekregen, zoo-dat de lez-ers gesug- gereerd werden te g.looven, dat eigenlijk de schuld niet bij hem, althans voor een groot deel niet bij hem, maar bij den verslaggever lag. Wacht, heeft hij gezegd, op het officieeie raadsverslag van den stenograaf, waarbij 'ik mij onvoorwaardelijk zal neerleggen. En in de thans gehouden ra-adszittipg heeft hij zonder de bedoelde passage voor te lezen medeged.eld, dat hij volkomen in het gelijk gesteld was, aangezien de steno graaf zijn woorden precies had weergegeven als zijn bcdo-eling was geweest. Met andere woorden dus: de couranteA hebben,,— hoewel zij te verontschuldigen zijn dodrdat zij persklaar moeten werlcen en daardoor onvoliedig ".moeten zijn burge- meester's woorden verkeerd weergegeven. Laten wij daarbij allereerst opmerken, dat het officieeie raadsverslag van d-en ambte- naar, den heer Sodij, geen stenografisch ver- slag is, maar een analytisch verslag, waarbij de sprekers dus niet woord-elijk gevolgd wor den, maar samengevat wordt wat zij zeg- gen. Deze yerslaggever heeft dus ook vrijheid- naar eigen inzicht wcord-en weg te laten en wij hebben vroeger, bij een opmerkelijke an dere kw?stie, al eens geconstateerd, dat hij dit toen ook werk-elijk gedaan had. Wij zullen dit verder laten rusten en hief slechts constateer-en, dat de heer Sodij ditmaal al bijzonder vlug met zijn verslag d'at soms maanden op zich iaat wachten ge reed is gekomen. Thans is controle mogelijk, doordat wij in het bezit zijn met voorkenins van den bur gemeester van de betrokken passage, waaruit dfe mindere betrouwbaarheid van het verslag in de Alkmaarsche Courant zou moe ten blijken. Waar ook het N.-Holl. Dagblad in zijn verslag van 9 Februari dezeifde zinsn-ede be- vatte, is het ons een raadsel, waarom het in- gezonden stuk van dfen heer Wemd-elaar dezei dagen alleen in onze courant en niet in he' N.-Holl. Dagblad is verschenen. Het ging, in een overigens vrij zwak be* toog, waarin hij zelf al twijfel uitte of hij de wcorden al dan niet had gesproken en waarondfer de bstrokken verslaggever reeds de juistheid van het door hem opget-eekende yeraedigd heeft over de volgende uitdruk- king „en na komt de stoot van achter en, vun. hen, die sprducht, dut zijn vrienden Karen." Beide overzichtschrijvers hebben deze woorden ook gehoord en het N.-Holl. Dag blad bevatte in zijn verslag de volgende zin- snede „en nu komt deze aanval als een stoot van aehteren, van hen, die spr. zich vrienden rekende." Het is vanze-lfsprekend, dat beide bladen zich vergist kunnen hebben en wij moesten dat toch bijna cnni'Ogclijke wol accepteeren toen de burgemeester Donderdag verkond'ig- de, dat thans uit het verslag van den steno* graaf bleek, hoe geheel anders zijn uitlatingen geweest zijiy. Welnu, de betrokken passage uit dit ver slag ligt hier voor ons. „Spreker was er" aidus dit verslag „zoo goed als zeker van, dat heden de bekro- ning van het werk zou volgen en nu koml plotseling deze aanval in den rug van hen die hij dacht dat zijn vrienden waren in deze zaak. Wij zullen er niet meer van zeggen en den lezers de beoordeeling laten in 'hoev-erre de burgemeester gerechtigd was zich in dit geval achter een verkeerd citeeren door onzen ver slaggever te verschuilen. ALKMAARSCHE CODRANT vripna u op llet Punt van den b°om des vnendschappeiijken overlegs de rijpe vruch- .V -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1