IP
i
i
I
I!
In en om de hoofdstad.
mjiiLU'im
Een zwaluw maakt nog geen zomer!
Een advertentie geeft nog geen succesi
Adverteert in de Alkmaarsche Courant!
No. 48 1928
Honderd dertfasfe Jaargang.
JMaandag- Fet»ruari.
Racfio-hoekje
D'msdag, 28 Februari.
fjilversum, 1060 M. 12.— Politieberichten.
10 .12.Jaarbeursconcert.
12.302.Lunchmuziek door het radio-
l"rjo. 3.-^4.Knipcursus door Mevr De
Leeuw van Rees. 6.7.15 Dinermuziek door
het Radio-Trio. 7.15—7.45 Engelsche con-
versatieles. 7.45 Politeberichten. 8.05 Cause-
rie over boeken, door Dr. P. H. Ritter Jr.
8.25 Concert door het Omroep Orkest, onder
leiding van Nico Treep. Renee Regnard,
piano. 9.Pianoconcert door Renee Reg
nard. 9.35 Vervolg concert. 10.20 Persberich-
ten. i 0.30 Vervolg concert.
Huizen, 1950 M. (Voor 6 uur 340.9 M.J
12.30 Tijdsein. 12.30—1.30 K. R O. Lunch-
mt-ziek door het Trio „Wiiikels". 5.30—6.30
Dinermuziek. 6.30—7.— Esperantoles. 7.—
7.30 Engelsche les. 7.358.Cursus kerk-
latijn door Leo Speet. 8.— Aansluiting van
de St. Dominicuskerk te Amsterdam. Kerk-
koor onder leiding van G. H. Kimmijzer.
Evert Haak, orgel. Ed. Kcopmans, bariton.
Ben Pelser, cello. Spr.: Pastoor van Noord
over: In den lijdensvoorhof.
Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst.
11.20 Het Gershom Parkington kwintet en
solisten, bariton en sopraan. 1.202.20
Dansmuziek. 2.50 Muziekles. 3.35 Concert.
3.40 Fransche les. 4.10 Concert. 4.20 Orkest
concert. 4.35 Lezing. 4.50 Orkestconcert.
5 20 Boekbespreking. 5.35 Kinderuurtje. 6.20
Gramofoonmuziek. 6.50 Nieuwsberichten.
7.05 Gramofoonmuziek. 7.20 Lezing. 7.35
Schuman's liederen voor sopraan. 7.45Le
zing. 8.05 Concert. Militaire kapel en de St.
George's zangers. 8.20 Lezing: Nature and
nurture. 8.37 (Vervolg concert). 9.20
Nieuwsberichten. 9.35 Muziekles. 9.55
Nieuwsberichten. 10.— Kamermuziek. B.
Schonberger, piano, 't Entente strijkkwartet.
10.5012.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1750 M. 10.50—
11.— Concert. 12.502,10 Orkestconcert.
4.055.05 Orkestconcert. 8.5011.20 Con-
cert.Mme. Toutain, sopraan. Orkest.
Langenberg, 469 M. 12.251.50 Orkest
concert. 5.206.20 Gramofoonmuziek. 7.35
„Industrie gediehten". O. Blumenthal. F.
Ettel, H. Probst, declamatie. Mannenkoor en
knapenkoor, C. ScmidtWalter, bariton. G.
Bunk, piano.
Konigswusterhausen, 1250 M. (Zeesert).
11.20—7.05 Lezingen en lessen. 7.509.20
Grotesken. C. Bronsgeest, bariton. J. Berger,
cello. B. Seidler Winkler, piano. P. Bildt, de
clamatie.
Hamburg, 395 M. 5.20 Orkestconcert. 7.20
„CavarieTia Rusticana", opera. Groot orkest
en soli. 8.35 Orkestconcert. Daams tot 11.20
Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Dansmuziek.
8.35 Populair-orkestconcerc 10.35 Sluiten.
CCLXXIV.
De oude kwestie en wat daarmedc
samenhangt.
Van het Centraal-Station hadden wij, mijn
vriend en ik, ons te begeven naar de nieuwe
woning, die hij onlangs betrokken had in een
der nieuwe straten in de buurt van het Sta-
dion en dus v/as tramlijm 16, die dwars door
de stad heen het hoofdstation met het spoor-
wegstationnetje Willemspark verbindt, ons
aangewezen vervoermiddeh De lijn leidt
door stadsgedeelten, die juist in deze dagen
nog al de aandacht van ons, Amsterdammers,
hebben en mijn vriend, volbloed Annster-
dammer, had, toen wij, staande op het tram-
balkon, om ons heen keken, ruimschoots ge-
legenheid zijn cpmerkingen over onze goede
stad te maken en uiting te geven aan zijn
ontegenzeggelijk niet altijd misplaatsle. erger-
nis. Hij was van oordeel, dat er in onzen tijd
erbarmelijk met zijn stad „gesold" wordt;
dat veel er van hopeloos is verknoeid en dat
nog allerlei booze plannen worden gesmeed
om nog meer te verknoeien.
Zoodra we den Dam genaderd waren ge-
raakte hij reeds in vuur en sprak hij schande
over ons gemeentebestuur; over onzen Raad
die, in allerlei partijtjes verdeeld, welke al-
leen maar oog en oor voor de beiangetjes
•hebben dergenen, die zij als .hun ,,klasse" be-
weren te vertegenwoordigen, doch niet den
moed hebben breed te zien voor de algemeene
belangen der steeds groeiende handelsstad.
Waarin hij zeker geen ongelijk heeft. Hoe me-
nigmaal worden in onzen Raad ellenlange de-
batten gehouden over de inrichting van eeni-
ge arbeiderswoningen; over d;e belangen van
and ere reden terug wil zetten in loon; over de
werkuren van bestuurders van eenmans-tram-
wagens alle vermoedelijk heel belangrijke
kwesties voor de belanghebbenden, doch dje,
volgens veler oordeel, evengoed door't Dag.
Bestuur of althans door een Raadscommissie
konden worden afgedaan. Maar als het
groote belangen voor Amsterdam geld't, stelt
men uit; treuzelt men; durft men niet ingrij-
pen; maakt men er politieke „gevalletjes"
van. Let maar eens op den Dam, waarover
mijn vriend op de tram zoo verontwaardigd
was; het oude stadsplein, hetwelk men reeds
in menig opzicht bedorven heeft, maar waar
over men nu reeds jaren en jaren zit te tob-
ben en te modderen om er althans nog van
te redden wat er van te redden valt. Kijk
eens, provincie-man, als ge hier moet wezen,
naar dien schandaiigen toestand op den hoek
van Dam en Damrak; een rommel, die be-
paald de grootste stad van Nederland, de
plaats, waaraan gebouwd werd een der merk-
waardigste gebouwen ter wereld en waarin
men elk jaar de landsvorstin berbergt, tot
oneer strekt. 't Is alsof niemand er zich om
bekommert en men vraagt zich af of er geen
enkele mogelijk te vinden is om aan zulk een
wantoestand een einde te maken.
Wend daarna den blik eens naar dat met
heele goede bedoelingen aangelegd zooge-
naamd plantsoentje of stadstuintje, daar aan
den kant van den Vijgendam; 's zomers wel
aardig even, als de tulpen er bewijs geven
van onze horticulture bed'revenheid, doch
niettemin op die* plek totaal misplaatst
notabene, er zijn in den Raad al stemmen
opgegaan om die open plek te behouden,
alsof icmand anders er iets aan zou hebben
dan niets te doen hebbende typen, zooals elke
groote stad ze heeft en die er zich zouden
kunnen uit-luieren op een bank, of de Am-
sterdamsche straatjongens. Geen enkel breed
voorstel om er van stadswege een flink ge-
bouw voor een of ander doel te plaatsen,
dat het plein een mooie afsluiting aan dien
kant zou geven. Evenmin een enkel voorstel
om bet middenplein voor het Paleis, dat om
„iets" vraagt. te sieren met een passend ge-
denkteeken of een mooie fontein; het gedenk-
teeken, dat er eens stond, de destijds be-
kende „Naatje Eendracht", was erg leelijk.
uit den tijd bovendien, behoorde te verdwij-
nen, maar was dat reden om daarvoor in de
plaats te laten een vlakte van keurig neer-
gevlijde! basalt-steentjes, en daarmede
uit? „Het gedenkteeken voor Van Heutsz be
hoorde daar te staan!" zeide mijn tram-
vriend.
Ik schrok bijna, dat hij zoo iets durfde zeg-
gen op een openbaar trambalkon! We hebben
immers zoo pas gehoord, dat er in den Raad
in geheime zitting door B. en W. „gepolst"
is over de vraag in hoeverre de gemeeirte
moet medewerken aan het doen verrijzen van
een gedenkteeken voor den man, aan wien
Indie, Nederland, Amsterdam wel het aller-
meest misschien, zooveel te danken hebben
gehad Maar voor sommige Raads-par-
tijtjes om van te rillen! Verbeeld u, mede
werken tot het oprichten van een gedenk
teeken van een laat ik maar niet neer-
sebrijven de vriendelij'ke woorden door die
nieuwe „Insulinde-bevrijdersover hem ge-
uit. Toch, een gedenkteeken dat er komen
moet, zoo niet in de hoofdstad, wanneer deze
wat wij niet kunnen denken zoo klein
zou blijken om aan het tot tand komen er van
niet mede te werken, dan elders in het land.
Op den Dam zou het niet misplaatst zijn,
hoewel velen het willen doen verrijzen in de
nabijheid van het Koloniaal Instituut, waar
ook veel voor te zeggen zou zijn, al schijnt
die plek bij de Muiderpoort minder geschikt,
omdat duizenden daar zelden of nooit ko
men. Maar hoe het zij de Dam vraagt naar
een passende versiering van het middenp'oin
voor het Paleis.
Het Paleis de oude kwestie Paleis of
Raadhuis is weer aan de orde nu het gaat
over de vraag: wat er met het Museum ter
rain gebeuren moet, nu de gronden, to: dus-
verre door de IJsclub gepacht, weder in het
vrij bezit der gemeente komen
Onze tramwagen fracht mijn vriend en
mij daar ook en wij stapten af om zelven eens
rond te kijken in verband met de kwestie,
die thans zooveel pennen in beweging brengt
en aanleiding heeft gegeven tot enquetes in
de bladen over de vraagwat diemt er achter
het Museum te gebeuren?
De golfjes speelden in het water dat alsnog
het IJsclub-terreiin dekt. toen we er om heen
wandelden en een indruk poogden te krijgen
van het geen deze plek wezen zal, als eer
Door J. S. Fletcher.
Oeautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door Mr. G. Keller.
83)
,,'t Is zoo'n zenuwachtig, teergevoelig
mensch", viel Barbie hem in de rede ,hij
vindt het verschrikkelijk, dat er verdenking
op hem rust".
„Laat hij dan de moeilijkbeid1 flink onder
d» oogen zien en de zaak in orde maken",
zei Stevenege. Wat heeft hij te vreezen als
hij onschuldig is?"
Ik ben dat met geheel met u eens", merk-
te zi; kalm op „Er zijn heel wat vo'kotnen
onschuldigen door rechters en juries veroor-
deeld! Kom! ik ben genoeg op de hoogte om
dat te weten!"
„Jawel, in dat opzicht heeft u gelijk Hot
is, helaas, maar al te waar! Maar al'ts goed
beschouwd, een verdachte heeft aanspraak
erop dat hem recht geschiedt, maar als iemand
verdacht wordt, dan maakt hij zijn zaak
niet beter door weg te loopen. Laat ik u nu
verzekeren, dat ik het erg op prijs stel, dat u
nu] heeft willen aanhooren en ik vo'eg er bij,
dat veel van wat u heeft geopperd ten voor-
deele van Whatmore kan worden aange-
voerd Ik denk verder niet aan dezen ongetee-
kenden brief en natuurlijk heb ik geen oogen-
hlik plan om uw gangen na te gaan, gelijk
de onbekende schrijver mij raadt. Doch wan-
lang oe gebouwen der club aan de van
Baerlestraat zullen verdwenen zijn. Ge weet,
•er zijn plannen hangende om op dat vrijge-
komen terrein den nieuwen Wagner-sehouw-
burg te plaatsen. Daartegen is verzet aange-
teekend en een verzet, dat beteekenis heeft,
omdat het gekomen is van een bekend man,
den kunstschilder Bauer, die door woord en
teekeningen heeft willen aantoonen, dat men
op d'it terrein geen hoogen schouwburg
plaatsen mag; dat bet dient gevormd te wor
den tot een fraai aangelegd park, waarin
men zou kunnen plaatsen de oude poortjes
en steenen,, die nu verborgen llggen in den
tuin van het Stedelijk Museum, en aldus
is er van andere zijde aan toegevoegd als
men bouwen wil, een groote villa zou kun
nen zetten voor de Koningin, opdat de
Vorstin dan bij Haar bezoeken aan de
hoofdstad geriefelijker zou zijn gehuisvest
dan nu bet geval is in bet Paleis op den
Dam.
En daarmee is de oude kwestie zoo waar
opnieuw aan de orde, de kwestie Paleis of
Raadhuis en is de vraag: moet het voorstel-
Bauer aanvaard worden of moet men den,
zeker voor een stad als deze ook noodigen,
Wagner-schouwburg daar doen verrijzen?
Voor zoover ik heb kunnen nagaan heeft
het denkbeeld van den kunstenaar Bauer
naar de meening van Amsterdammers, op
wier oordeel prijs mag worden gesteld, verre
•de voorkeur. Het denkbeeld achter het
Museum een park te zien en daarin dan een
enkele villa, bestemd voor de Koningin. heeft
veel medestanders, vooral ook, omdat deze
•dan hopen, dat het oude stadhuis der voor-
vaderen weder tot zijn oude bestemmiog zal
worden teruggebracht; weder zetel zal wor
den van het stadsbestuur, al ware het slechts
in dien geest, dat de burgemeester er als
eerste magistraat zetelen zou elken dag, of
dat de patriciscbe zalen tenminste dienstbaar
zouden worden gemaakt, wanneer het stads
bestuur bij deze of gene gelegenheid ontvan-
gen moet. Het zou toch zeker meer tot de
Amsterdammers spreken, wanneer het stads
bestuur, als in de dagen van Amsterdam's
groot verleden, in dat gebouw de vorstelijke
familie ontvangen kon, dan de toestand van
heden: het stedelijk bestuur telken jare te
gast bij de Vorstin in het historisch groote
huis door Amsterdam voor zijn vroedschap
gebouwd.
Zal straks de Amsterdamsche Raad den
durf hebben in deze de beslissing te nemen,
die zeker de hreerderheid van zijn bevolking
voldoening zou geven, of zullen ook in deze
zaak de politieke partij-belangetjes de zege-
praal behalen en even laag-bijd'e-grondsche
beweringen over een villa voor de Koningin
opgeld doen, gelijk dergelijke opmerkingen
over een Van Heutsz-gedenkteeken?
Rond kijkende om dat IJsclub-terrein zal
ieder, die zich daarvoor de moeite geeft,
dunkt me, tot de slotsom moeten komen, dat
met het verwezenlijken van het plan-Bauer
een goede daad voor Amsterdam zou worden
verricht, al ware het alleen reeds om de kans,
dat dan het Paleis te Amsterdam weder zou
worden tot hetgeen, waarvoor het gebouwd
werd.
En de Wagner-schouwburg dan? Dat die
er in een stad als de onze ook komen moet, is
iets, wat ik, naar ge weet, in dit blad reeds
meer dan eens heb trachten aan te toonen
we missen in deze stad een dergelijfcen
schouwburg ongetwijfeld, doch met goeden
wil zal daarvoor wel een andere plek te vin
den zijn.
„Op.het Frederiksplein", heb ik al eens
hooren verdedigen, „het Paleis voor Volks-
vlijt heeft reeds lang afgedaan". Misschien
zou de oplossing van het Wagner-schouw-
burg-vraagstuk inderdaad gevonden zijn, in-
dien ooit de mogelijkheid zou bestaan in de
plaats van het gebouw aan het Frederiks
plein. hetwelk, trots alle verbouwingen, die
er in den loop der jaren in plaats hebben ge
had, niet meer geschikt is voor een goede
schouwburg, evenmin voor goede conctrt-
zaal, ook niet als tentoonstellingsgebouw,
een schouwburg te plaatsen, geheel volgens
dte eischen van onzen tijd Sarphati's stich-
ting in haar huidige gedaante heeft evenmin
zin meer als het uit dienzelfden tijd dagtee-
kenende Crystal Palace te Londen.
Maar of het ooit tot zulle ingrijpende ver-
anderingen op het Frederiksplein komen zal,
is iets, dat de tijd zal moeten leeren; zoo lang
het gebouw nog onder het huidige beheer
staat, is het wel niet te verwachten,, dat er
veel veranderen zal. Doch hoofdzaak is, dat
er durf bij ons gemeentebestuur zal bestaan
om mede te werken tot het scheppen van
grootsche dingen, die voor die burgerij eener
groote stad beteekenis hebben en peuterige
klassen-belangetjes zulks niet belemm^ren
zullen.
SIN'I SANA.
Proviitciaal nieuws
neer u weet, waar Whatmore is, zeg hem
dan dat u met mij heeft gesproken en raadt
hem aan zich onmiddellijk naar Detterling te
begeven om de zaak in het reine te brengen.
Geen sterveling heeft iets tegen Whatmore!
Al wat we wenehen is. dat er klaarheid komt
in die moordzaak. Iemand heeft in ieder geval
Tyson vermoord. Maar wie? Heeft men ver
denking op Whatmore en kan hij de onge-
grondheid dier verdenking aantoonen, des
te beter! Laat hij uit zijn hoekje komen, zich
van de beste rechtskundige hulp verzekeren
en den boel uitvechten! Dat is mijn raad!"
Barbie antwoordde niet en Stevenege stond
op om heen te gaan. Zij stond ook op en
met hem de deur uitgaande, liep zij met hem
den tuin door.
„U heeft dus niet het plan naar Whatmore
te speuren?" vroeg zij zacht. „U wilt hem
laten schieten?"
„Ik heb nog geen oogenblik naar zijn spoor
gezocht", antwoordde Stevenege. „Dat is
meer Detterling's werk. De gemeente-
politie
Hij zweeg, toen onverwachts een gestalte
uit het duister opdook, blijkbaar een schaap-
herder of boer, die bleef staan toen hij hem
zag. Met een onderdrukten kreet snelde Bar
bie op hem af. Stevenege bleef staan op de
plek, waar zij hem had verlaten, totdat zij na
een paar minuten tot hem terugkeerde, terwijl
de nian. met wien zij had gesproken, ver-
dween in de richting van de rivier.
„Het doet er niet veel toe, wat u zegt of
raadt!" fluisterde zij, zich weer bij Stevenege
voegend, „de politic heeft Whatmore gear-
resteerd."
Js dat waar? Niet enkel een praaiie?,"
OUDORP.
Vrijdiagavond vergaderde de Raad dezer
gemeecnte in voltallige zitting:
Ingekomen was een schrijven van het R.K.
Schoolbestuur, houdende aanbkding afreke-
ningkesten instandhouding zijner scholen
over de jaren 1925 tot en met J927. Hieruit
blijkt, dat het Schoolbestuur 2200 is geble-
ven beneden het bedrag, waarop het aan
spraak kan maken. De bijlagen zullen door
B. en W. worden onderzocht.
Van hctzelfde schoolbestuur was een ver-
zoek ingekomen am een voorschot op de ge-
meentelijke vergceding. De kosten van het
onderwijs hebben in het afgeloopen jaar voor
de Openbare School 18.75 per leerling be-
dragen, zoodat de Bijzondere School naar
verhouding van het aantal leerlingen recht
heeft op een bedrag van f 3000, hetwelk in
vier driemaandelijksche termijnen zal word'en
uitbetaald.
Aan de orde lewam nu een verzoek van
het R.K. Schoolbestuur cm een subsidie van
500 tot aanstelling van eene assistente aan
de Meisiesschool.
B. en W. stelden voor, dit bedrag toe te
staan, daar het Schoolbestuur hierop volgens
de wet aanspraak kan maken.
De heer Schardam keurde deze aan-
vrage ten sterkste af, omdat deze alleen ge
schiedt, daar er aan de Openbare School
eene assistente is aangesteld. Aan de Open-
bare School was deze aanstelling noodzake-
lijk, omdat daaraan maar een lerkracht was
verbonden, terwijl aan de R.K. Meisjcsschool
drie leerlcrachten zijn. Bovendien wordt de
Bijz. School nog bevoorrecht door de uitga-
ven ten behoeve van het vervolgonderwijs en
de Bewaarschool.
Ook de heer Bruin achtte het geen ge-
gronde reden tot het doen der aanvrage, al
leen omdat de Openbare School een assistente
heeft.
De heer Kunst zeide, dat ©r van bevoor-
rechting geen sprake is, daar het Schoolbe
stuur rechten kan laten gelden en is daarom
voor het verleenen van 't gevraagde bedrag.
Hicrna werd bij stemming beslcfen het
verzoek in te willigen.
Van Gedeputeerde Staten was een schrijven
ingekomen, houdende verdaging beslissing
op de gemeentebegrooting 1928.
Door B. en W. van Alkmaar was toege-
zenden de begrocting voor den Keurings-
dienst voor Waren voor 1928. De kosten zul
len 17.3 cent per inwoner bedragen.
Verder was door B. en W. van Alkmaar
tcegezonden de goedgekeurde gemeenschap-
pelijke regeling omtrent toelating van kinde-
ren uit deze gemeente tot de Openbare Lagere
Scholen te Alkmaar.
Van een groot aantal ingczetenen uit Ou-
dorp was een adres ingezonden met het ver
zoek om van gemeentewege wederom de vuil-
nis te laten oohalen.
B. en W. erkennen, dat de staking van het
vuilnisophalen groot ongerief heeft veroor-
zaakt en stellen daarom voor dezen dien.s'
weder in te stellen. Een stuk gemeentegTonc
achtfr de R.K. School achten B. en W. ge
schikt tct bergpla-ats voor bet vui'l.
Besloten werd bet ophalen van de vuilnis
in het dorp om de veertien dagen te doen
plaats hebben, terwijl het in het Ooievaars
nest elke we.k zal geschieden.
Van Gedeputeerde Staten was ingekomen
een bericht, dat goedgekeurd werd't besluit
tot overname van de onderhoudsplicht dei
wegen door de gemeente.
Goedgekeurd werd de ingediende supple-
toire begrooting dienst 1927.
Op voorstel van B. en W. werd besloten
tot aankoop van rentegevende stukken in de
Staatsleeningen, tot een bedrag van 150C
in de plaats van afgeloste.
In bespreking kwam hierna een voorstel tot
aanbouw of vcrbcuw van het Raadhuis.
De voorzitter decide mede, dat, ten-
gevolge van de toeneming der bevolking en
tengevolge daarvan de meerdere administra-
tie, de bestaande ruimte in het Raadhuis,
slechts een vertrek, ten eenenmate onvol-
doende is.
Door B. en W. is daarom overwogen het
Raadhuis te vergrooten met een deel van de
onderwijzerswcning. Daar deze verbouw,
evenwel groote moeilijkheden meebrengt,
wegens gebrek aan ruimte, achtten B. en W.
het wenschelijker over te gaan tot aanbouw,
Ook in deze richting is het niet gemakkelijk
een oplossing te vinden, zonder het gebouw
te ontsieren. Besloten werd daarom deskun-
dige voorlichting te vragen van den architect
Leguit.
Hierna kwam in bespreking de uitvoering
van de verbetering der wegen.
Besloten werd het gedeelte van de Halve-
maansbrug tot de Fuik het eerst te laten uit-
voeren onder eigen beheer, terwijl de aanleg
der andere wegen aanbesteed zal worden. De
kosten worden begroot op 16000 a
17000.
Voor de verbetering van den Onderweg
zal door B. en W. met enkele eigenaars in
onderhandeling worden getreden om een
noodzakelijke verbreeding aan te brengen.
Op voorstel van den heer Kunst werd
besloten de verdere bespreking van het we-
genplan in comite te behandelen.
Bij de rondvraag zeide de heer Kunst,
dat door een der inwoners de weg zeer wordt
bevuild door het vervcer van mest.
De voorzitter zegde toe, hiertegen
maatregelen te zullen nemen.
De heer Leering vroeg of de Molen-
kade niet verbeterd kon worden, daar deze
dikwij'ls onbegaanbaar is.
De voorzitter zeide, dat hiertegen
niets is te doen, daar de gemeente hiervoor
niet onderhoudplichtig is.
Hierna werd de vergadering gesloten,
DSE^IG
3
„0, neen, ze hebben hem! Die man kwam
het me mededeelen. En nu
„Ja, wat nu?"
„Och, ik weet het niet!" riep zij op ver-
drietigen toon uit. „Ik weet het heelemaal
niet! Maar ik mag er in ieder geval op reke-
nen, dat u dat alles voor u houdt? En
maar ik weet niet wat ik er van denken moet.
Ik veronderstel
Het tuinhek werd onverwachts geopend en
bij het licht van de lamp in die gang zag Ste
venege Oswald Cleverley langs het pad aan-
komen.
Ondanks Barbie's stel'lige verklaring van
zooeven, zag Stevenege duidelijk, dat Os
wald op hen toetrad met een air, alsof hij
eenige aanspraak op haar had en weldra liet
hij Barbie en hem samen alleen.
HOOFDSTUK XIII.
In de kamer van den
burgemeester.
Stevenege vertrok na dit onderhoud met
Barbie Lansdale met een zeer onbevredigd
gevoel, en dat wel omtrent verschillende pun-
ten. Hij was er van overtuigd, dat zij meer
wist dan zij hem had medegedeeld. Hij ver-
moedde zelfs, dat zij een en ander wist om
trent de feitelijke omstandigheden, waaronder
Tyson den dood: had gevonden. Hij hield er
zich van verzekerd, dat zij, en vermoedelijk
anderen met haar, Whatmore beschermden
en hem van eten en drinken voorzagen. Maar
boven dat alles was hij in de war gebracht
door haar antwoord op zijn vraag omtrent
haju- verhouding tot Oswald Cleverley. Ste
venege kon toch wel op zijn eigen oogen en
ooren vertrouwen; de ontmoeting tusschen
haar en Oswald, waarvan hij toevallig ge-
tuige was geweest, had toch volkomen het
karakter van een samenkomst van geliefden;
de kus viel niet weg te cijferen, zoomin als
het feit, dat Oswald zijn arm om Barbie's
middel had gelegd. En het was ook niet te
ontkennen, dat, toen Oswald verscheen, hij
het air had alsof hij ten voile het recht bezat
tot zijn bezoek. Hij had als een echte ver-
loofde onder Stevenege's oogen het meisje
onder den arm gepakt en mee naar huis ge-
ncmen. Toch had zij, bijna verstoord, ver-
klaard, dat zij niet verloofd was met Oswald.
Nu, dacht Stevenege, misschien stroofct dat
wel met de gewoonten en gebruiken van jon-
gelui van dergelijken leeftijd in deze streek,
doch niettemin had hij Barbie nooit be
schouwd als een meisje, dat zich ongegeneerd
door jeugdige vrienden liet kussen. Intus-
schen, je kunt nooit weten, bepeinsde hij iet-
wat cynisch en bovendien had hij wel wat
anders te doenwat op het oogenblik het
meest zijn geest vervulde, was het feit. dat
het aan de gemeentepolitie gelukt was What
more te arresteeren
Hij wandelde met versnelden pas naar de
stad terug en ging rechtstreeks naar Det
terling's particuliere woning De hoofdin-
specteur zat aan het avondtnaal en noodigde
hem mede aan te zitten. Doch Stevenege ver-
klaarde, dat hij erg laat zijn middagmaal had
gebruikt, zoodat hij zich excuseerde. Maar
een frisschen dronk sloeg hij toch niet af en
na daarvan voorzien te zijn, liet hij zich in
een stoel bij den haard vallen.
,JLn u heeft Whatmore kunnen pakken -
•begon hij.
Detterling, die juist een flinken hap vleesch
had genomen, knikte en wees met zijn hoofd
in de richting van de arrestantenlokalen van
het politiebureau.
„In de eel!" zei hij, zoodra zijn mond leeg
was. „Goed opgeborgen! Ik heb hem de
beste eel gegeven en gezorgd, dat hij het er
zoo goed mogelijk heeft. Het is zijn eigen
schuld, nietwaar, en we mogen niet opnieuw
de kans loopen, dat hij weer op den loop
gaat".
„Waar zat hij?" vroeg Stevenege.
„Hij had zich verscholen in een dier kleine
zijdalen van Alansdale", antwoordde Detter
ling. Hij had het zich gezellig gemaakt in
een grot. Maar natuurlijk zorgde iemand
voor zijn eten en drinken iemand die van
alles afwist. Ik zou toch wel willen weten,
wie die iemand was!"
Dat heeft hij u natuurlijk niet verklapt!"
opperde Stevenege.
„Neen! Hij heeft niets gezegd, alleen bui-
tengewoon kalm verklaard, dat ik me deerlijk
vergiste. Ik hem hem geantwoord, dat wij ons
allemaal wel eens vergissen, en dat, als dit
thans mij overkwam, me niets liever zou run
dan mijn vergissing erkennen."
„Wanneer komt hij voor?" vroeg Steve
nege, .vermoedelijk morgen?"
,,'t Treft prachtig!" antwoordde D -ttei-
ling, terwijl hij zorgvuldig nog wat vleesch
sneed, „de plaatselijke rechtbank houdt hier
morgen zitting gekrbkig en dat begint om
10 uur. Wij brengen Whatmore's zaak als
eerste op de rol en deze wordt dan dadelijk
afgedaan
Wordt yervolgd).
De eerste zwaluw, die geziea
wordt, fs nog geen bewije dafc
de zomer er al is. Wel echter it
het een aanduiding dat er ver-
andering ten goede in de natuur
Zoo is het ook met adverteerem
m
Daarom moet ook ten stelligstc
de meening weerlegd worden,
die men *00 *ele malen hocvt:
rIk heb al eens een advertentie
geplaatst, het geeft toch niet*,
Sk heb nooit sncces gehad of
vooruitgang bemerkt'*
Neen, natuurlijk niet, door ttn
advertentie maakt gij nw zaak
niet bekend, gij moet regel-
matig adverteeren, wij geven n
de verzekering, dat gij beslist
en afdoend succes zult hebben.
