Illiwstic tanraiL
FEU1LLETON.
Honderd derfigste Jaargang.
Radio-hoekje
StarisiiSe&@wg
Binnenlancf
Ho, <58 1928
Vrydaf 15 Maart.
Toelating leerlingen
school voor buitengewooii
lager onderwtjs.
De aangifte van kerlingen voor bovcnge-
Boemde school zal bij het Hoofd d'ier school
in he! gebouw in het Vietoriepark kunnen
olaats hebben, op
DINSDAG 20 MAART eJc.
yan 4—5 uur namiddags.
De kinderen moeten op den datum van
toelating, t. w. 1 Mei e.k. 6 jaar oud zijn.
Inenitingsbewijs em geboortebewijs (even-
tueel trouwboekje) moeten- worden medege-
bracht.
Alkmaar, 16 Maart 1928.
Burgemeester en Wethouders
van Alkmaar,
WENDELAAR, Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
Zaterdag 17 Maart.
Hilversum, 1060 M. 12.Politieberich-
ten. 12.35—2 Lunchmuziek door het Trio
Oroeneveld. 2.453.45 Dansles door C.
jK'linkert. 3.50 Italiaansche taalles. 4.30
'5.15 Fransche taalles. 5.15—6.Duitsche
taalles. 6.—7.15 Concert door het Omroep-
orkest. 7.157.45 Tuinbouwhalfuurtje door
den heer R. Buisman: Rozen in den hof.
7.45 Politieberichten. 10.30 Persberichten.
8.05 V. A. R. A.-avond. Het Gooisch Vo-
taal lcwartet onder leiding van R. van Stam,
sopraan. A. Le Claire, alt. M. Plooyer, te
nor. Adr. Rijbroek, bas. O. Biichler en Bep.
Doyer aan den vleugel. Inleiding van de
Hummers door W. Breman. 1. Twee duetten
yoor alt en bas, Brahms, a. Die Nonne nnd
der Ritter. b. Es rauseht das Wasser. 2.
Drie liederen uit de reeks „Dichterliebe" van
H. Heine en Schumann, a. Im wunderschb-
nen Monat Mai. b. Am leuchtenden Sommer-
niorgen. c. Ich grolle nicht, bas. 3a. Where
'er you walk. Aria uit het oratorium
„Semele", Handel, b. „Ghsel", tekst van
H. Swarth en muz. van H. Zagwijn, alt
No.s. 1, 2 en 3. Aan den vleugel* O. Biich-
ikr. 4a. Egidius, waer bestu bleven Muz. v
Breman. b. Zij sluimert uit den sonnetten-
ikrans „Mathilde". Tekst van Perk en muziek
yan Diepenbroek. c. Naar Oostlantuit
„Oud Nederiandsche Minneliedjes" van W
Pijper. 5a. Aria uit „Judas Makkabaus",
Handel, b. Wiegenlied, Schubert, c. Mond-
nacht, Schumann, sopraan. Nos. 4 en 5. Aan
den vleugel: Bep Doyer. 6. lets over
'Brahms en zijn „Liebes!ieder. Inleiding van
W. Breman (Brahms, de geslokn Noord-
Btiitscher. Invloed van de Wiener Walzer op
hem en vele andere componisten. lets over
Weenen. Over oude dansen uit vroegere
eeuwen. De Wiener Walzer-Brahms „Liebes-
lieder". 7. Uitvoering van de Liebeslieder
(le reeks). 18 wr.lsen voor vocaal kwartet,
met 4-handige klavierbegeleiding. Tekst van
Daumer. In 1867 gecomponeerd door Joh.
Brahms.
Huizen, 341 M. (Na 6 uur 1950 M.)
12.30 Tijds. 12.30—1.30 K. R. O. Lunchmu-
ziek door het trio „Winke!s". 3.4.Kin-
deruurtje. De dames Ria Mulder en Jeanny
Leeflang en Jac. Suerink. 5.6.Diner-
muziek. 6.—6.30 Literair halfuurtje. Spr.:
P. van der Meer de Walcheren. 1. Breton-
sche legenden, Koenen. 2 Nieuwe Geluiden,
3e druk, Dirk Coster. 2. De Nederlandsche
Poezie in 100 verzen, Dirk Coster. 6.30
7.— Dinermuziek. 7.7.30 Cursus Hol-
lanijsch door D. G. G. van Ringelestein.
7.30—8.— Spr. Mr. F. Vorstman uit Haar
lem. De inrichting van onzen Staat. 8.
Concert. Mej. E. de Haas, sopraan. F. Bos-
hart, piano. W. Laghuwitz, viool. F. Kwart,
cello. Spr. Pater H. van Vrees S. V. D. uit
het Missiehuis te Soesterberg: Hoe Europa
en Amerika China in dezen toestand ge-
bracht hebben in verband met de missien. 1.
't Karakter der Chineesche beschaving, wie
verbrak de verstoring? (De Westerlingen
vanaf 1842, de Chineesche studenten in
Europa en Amerika)De verwording, het
verva) van het pude, de beginselloosheid van
het jiieuwe. 2. De gebeurtenissen der laatste
30 jaren. De Chaos. 3. Het dilemma voor
China: ondergang of regenereeren in het
Christendom.
Daventr. 1600 M. 10.35 Kerkdienst. 1.20
-2.20 Orkestconcert 2 254.55 Int. Rug-
bywedstrijd EngelandSchotland. 4.55 Het
Door J. S. Fletcher.
Qeautoriseerde vertaling wt het Engelsch
door Mr. O. Keller.
Stevenege wijdde bijna een uur aan de be-
zichtiging der schilderijen eri hij kwam tot
e c°nclusie, dat als de gedichten van den
zoon half zoo mod waren als de schilderijen
van den vader, de wereld binnenkort kennis
«en met ecn groot kunstenaar. De
Kmlderijen waren inderriaad goede kunst en
net verwonderde hem, dat de naam van den
unstenaar niet in ruimer kring bekend was.
aatste zeide hij hard op.
".;ader Hield er niet van zich op te drin-
O-swald. ,.Hij schilderdte,
mant hi] aandrang er toe gevoelde en om
hij niet veel. Wat zeg4 u van het
a dat Bransdale voor de o*childerijen beeft
geaaan, nu u de auquarellen beeft vezien?"
nJii V!t v°lstrekt niet oniede'iik v?.n
en kant ook beschotr1"^", antwov>rd/3le
231 er zi]n we" uithalen,
hond1e,rd guink'c ajflp «'4sjd honderd
tu^t'kte Oswald >^isg;-eeT« op. )fHil
CarTton Mason Sextet en D. Ofeane, so
praan. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Het Carlton
Mason Sextet. R. Olivers, bariton. 7.20 Mu-
ziekcauserie. 7.35 Pianoconcert. 7.45 Le-
zing: The varsity boat race. 8.05 Iersche
muziek door de Marinekapel. 8.50 Iersch
muziekfeest. De Clann Na Ngaedheal Pi-
perds Band. U. O. Connor, declamatie. D.
McCoiligh, zanger. A. Darley, viool. 9.20
Nieuwsberichten. 9.35 Voorlezing uit eigen
werken door Miss R. M. Ayres. 9.50
Nieuwsberichten. 9.55 Variete. 10.50—12.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1750 M. 10.50—
11.Concert. 3.504.50 Concert door de
Homonyme Jazz. 8.50—11.20 Galaconcert.
Orkest, jazzband en artisten uit de Parijzer
Theaters.
Langenberg, 469 M. 12.25—1.50 Orkest
concert. 5.206.20 Orkestconcert. 6.50
7.20 Declamatie uit Hauptmann's „Till
Eulenspiegel". 7.208.20 Concert. Koorver.
Keulen. 8.20 Vroolijke avond met Eygen
Transky, tenor. W. Auerbach etc. Als inlage
„Im Olpot", hoorspel van P. Hailing. Daar-
na tot 12.20 Dansmuziek.
Konigswusterhausen, 1250 M. (Zeesen).
11.107.05 Lezingen en lessen. 7.20 „Der
Graf von Luxemburg", operette in 3 acten
van Lehar. 9.5011.50 Dansmuziek en
dansles.
Hamburg, 395 M. 4.20 Russisch concert.
5.20 Vroolijk allerlei. Concert. 7.20 „Vorfriih
ling", een vroolijke avond. Orkest en solis-
ten. 11.2011.50 Dansmuziek.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Dansmuziek.
8:3510.35 Symphonie orkest onder leiding
van E. Fassin.
Men sdhrij'ft ons:
Is u bekend, dat skids 1922 de kinderen
van Wales en Monmouthshire jaarlijks een
Vredesboodschap aan de jongeren van alle
andere landen uitzonden?
Deze boodschap luidt als volgt:
,,Wij, jongens en meisjes van het vorsten-
dom Wales en Monmouthshire, zenden een
hartelijken greet aan de jongens en meisjes
van alle andere landen. Wilt gij, miillioenen
'kameraden miet ons de bede uitspreken, dat er
zege moge rusten op de vereenigd'e vredes-
pogingen van mannen en vrouwen van elk
ras en van elice natie, opdat voortaan op
vreedzame wijze en zondei' bloedvergieten
alle oude veeten tusseihen de volkeren worden
opgelost?
Slaagt deze kruistodit voor den vrede, dan
bdioeft niemand onzer, eenmaal volwassen
gewordien, zijn vaderlandsliefde te betoonen
door andere nates te haten en te beoorlogen.
Lang leve de Volkenbond, de beste vriend van
alle coders, de beschermer van het huisgezin
en de schutsengel van de jeugd over de ge-
heele wereld!"
In 1922 werd deze boodschap draadloos
door Engeland uitgezonden en op denzelfden
dag door het Eiffeltoren-station herhaald.
In 1924 zonden Zweden en Polen een ant-
woord.
In 1926 kwamen verse' eidene antwoorden,
waarouder die van den Aartsbissdhop van
Upsala, Mussolini, M. Hijmans (Belgie),
Leon Bourgeois (Frankrijk) en van Sir Eric
Drumimond, Algemeen Secretaris van den
Volkenbond.
Ete Jongeren-afdeeling van het Roode-
Kruis in Engeland en Fran'krijk, de Padvin-
ders-vereeniging uit Frankrijik, zonden even-
als Finland, Amerika en Australie, antwoor
den.
In 1926 werd vastgesteld, dat 18 Mei de
dag zou zijn, waarop voortaan deze bood
schap door de jongeren zou worden gewis-
seld.
Deze dag werd sedert dien, de Goowill-Day
genoemd.
In 1927 beantwoordde Den Helder, waar
zich voor dat do-el een comite gevormd had,
de Vredesboodschap van Wales.
Dridhonderd jongeren, aangesloten bij
jeugdvereenigingen als V. C. J. B., Doops-
gezinde jongeren, led-en van de Practische
Idealisten Associate, leden N.B.A.S., Pad-
vinders, Meisjesgezellen, Theosophische
jeugdkringen, vereenigden zich daartoe op
18 Mei.
Het comite te Den Helder verzoekt thans
oim medewerking.
Het vraagt ten eerste aan alle Hoofd'be-
sturen van jeugdbewegingen om een ontwerp
in te zenden als antwoord op de Vredesbood-
schap uit Wales.
Van de ingekomen ontwerpen zal een wor
den uitgekozen en op 18 Mei naar Wales
worden gezonden, terwijl het tevens op dien
dag per radio in ons land zal worden bekend
gemaakt. Verder wordt in overweging ge-
geven, op 18 Mei een samenkomst te houden
met alle jeugdbewegingen uit den orntrek, die
met dit doel sympathiseeren. Teneinde deze
samenkomst, die te Alfcmaar zal worden ge-
houden, tijdig voor te bereiden, steilen de heer
Zaadnoordijk te Schoorl en mevrouw Selleger
heeft een aardig stelletje uitgekozen en ik
ben niet van plan er een op toe te geven.
Maar ik heb niet zonder bijbedoeling hem
het dozijn laten uitkiezen. Hij za! ze natuur-
lijk in Amerika erg ophemelen en dan zullen
landgenooten van hem ook werk van den
ouden heer willen koopen. Best, hoor! Ik
heb altijd nog vier dozijn beschikbaar. En
als ik bemerk, dat er van de zijde van Ame-
rikaansche kunstbeschermers vraag naar het
werk is, nu, dan stijgt de prijs, en niet wei-
nig ook! U ziet, dat ik mijn belangen niet uit
het oog verlies, nietwaar?"
„U is een praktisch dichter", zei Steve-
ne.ge, „volgens zeggen is dat met de meeste
dic'hters niet het geval."
„Ik kan beter dan een ander voor mijn za-
ken zorgen", antwoordde Oswald, „reken
daar maar op!"
„Maar nu moet ik weer aan de mijne den-
ken", verklaarde Stevenege. ,,'t Is hier erg
gezellig, maar ik moet weer aan 't werk."
„Zeker altijd nog aan't snuffelen in die
gehehnzinnige geschiedtenis", merkte Oswald
cynisch op. „Ik zou er den brui aan geven!
U komt er nooit achter. Lieve hemel, gelooft
u, dat u een greintje kans heeft, als heel
Alanchester tegen u is?" Ze lachen u achter
uw rug uit!"
yWat bedoelt u?" vroeg Stevenege.
Oswald schonk nog een glas sherry in en
liet dit bedachtzaam door ziin keelgat glij-
dem
FTouf fe Bergen ztdh besdhikhaaf om door
middel van oorrespondentie of ^stjrcliBg, de
verschiMende jeugdbewegingen ejkaar te
brengem, waarna een comite tot dit doel kan
worden gevormd.
DE STRIJD VAN NU.
Rede R. Stenhuis.
De voorzititer van het N. V. V., de heer
R. Stenhuis, trad gisteravond* op in een open-
bare vergadering van de afd. Alkmaar van die
S. D. A. Pwelike samenkomst werd gehou-
den in het hotel ,,'t Gulden Vlies". De zaal
was geheel bezet, zelfs op d'e tribune hadden
eenigen een plaats gezooht.
Na het veratrijken van het Alkimaarsch
'kwartiertje heette de heer P. Dekker,
voorzitter der afdeeling, de aanwezigen wel-
kom, vervolgens wijzend op de enmaebt der
kapitalistische klasse om de gaten, door den
oorlog geslagen, te dichten.
De heer Stenhuis begon zijn rede met
te herinneren aan de vele revoluties e. d., ook
een fascistische, in de laatste jaren, alle wij-
zend'e op onrust onder de massa, onzekerheid
en ibewogemheid. Aan de S. D. A. P. is de
taak om rust en zekerheid te brengen, het
volk tot hooger maatschappelijk en cultured
peil te voeren, door den klassenstrijd.
In den tijdi voordat de stem der soc.-d'em.
werd gehoord, bestond de toestand, dat in
Maastricht d-opr kinderen nachtarbeid werd
verricht in fabrieken en dat de Maatschappij
van Weldadigheid dertienjarigen een zestig-
tal uren liet werken voor 30 cent Ter week
plus den schralen kost.
Aan ^en beschouwing van dr Brugmaus
over de arbeiders van die dagen (omstreeks
1860) ontleende spr. nog meer bijzonder-
heden, waaruit hij conclud^erde, dat het
kapitalisme niet alleen de hersens, maar ook
de lichamen der arbeiders vrat (doelende op
den vroegtijid'igen dood der meeste werk-
nemers).
Tien jaar later, ioen Marx zijn theorieen
had verkondigd en de arbeiders hier en daar
een vakvereeniging hadden gevormd, werden
d'eze organisaties gewoon verboaen: het lidl-
maatschap opzeggen of de fabrie'k uit. Be-
weerd werd door sigarenimakerspatroons, dat
een werkweek van 72 uren matig was en dat
met overwerk wel tot elf gulden per week
ken worden verdi,end (dat was in 1873).
Toen later de stem van Domela Nieuwen-
huis had weerklonken, bleek uit een daarna
gehou-dien enquete (1885), dat de werkweek
nog wel eens honderd uur was, voor kinder
ren van 12 jaar dikwijils 7080 uur.
Tot den r.-k. heer dr. Poels, die oniangs de
verdiensten dfer r.-k. kerk op sociaal gebied
breed uitstalde en daarbij had gevraagd, wat
de S. D. A. P. daartegenover had1 gedaan,
zou spr. willen zeggen: ziji heeft de klasse der
arbeiders, die uit niet anders dan paupers
bestond, zoo opgevoerd, dat zij nu uit
menschen bestaat. (Applaus).
Dat heeft veel strijd! en veel opoffering ge-
kost en nu moet worden nagegaan, wat ge
daan kan en moet worden, om verder voort
te gaan.
Het kapitalisme kan niet veel meer geven
en geen concessies meer toestaan, zonder zich
zelf principieel aan te fasten De arbeiders
hebb.en in die laatste paar jaren zich hier en
daar terugzetting moeten laten welgevallen.
Er heerscht stilstand en dit beteekent achter-
uitgang. Spr. herinnerde er aan wat
Troelstra bij zijn afscbeid van de arbeiders-
beweging had gezegdl: het kapitalisme moet
principieel worden laangetast.
De kapitalisten kunnen de werdd niet
redden, wat reedls lang gebleken is, en daar-
om moet het socialisme zijn macht en zijn
kunnen toonen. Die strijd zal zeer zwaar
zijn, als hij niet door alien gezamenlijk wordt
gestred-en.
Jaren geleden wex-d geloofd, dat het
socialisme groeide uit het kapitalisme, maar
dat was een valsch geloof, want het kapi
talisme kan ook leiden tot oorlog, ont'binding
en ondergang van de beschaving.
De Engelsche lord Grey sprak in zijn
memoires van een crisis in Europa, en waar-
schuwde tegen den z.i. dreigendien onder
gang van de huidige heerschappij in het
oude werelddeel en het overnemen ervan
door een ander ras.
Spr. was overtuigd, dat alleen de sociaal-
democratie de wereld kan red'den en daarom
wekte hij op tot het welbewust voeren van.
den klassenstrijd.
Dat de tegenstanders dien klassenstrijd af-
keuren, was voor spr. bet beste bewijs, dat
hij wel terdege bestaat. Het verwerpen van
den klassenstrijd noemde spr. dXvaasheid,
immers hij is geen filosofisohe leersteliing,
maar een maatsohappelijik verschgnsel.
Het socialisme heeft geen levens- noch een
wereldbeschouwing, zooals zoo vaak door
tegenstanders wordlt beweerd, maar het wil
alleen een andere maatschappellijke ord'ening,
waarin de productie dien weiker ten goede
zal komen en waarin de werkelijke mensche-
lijke beschaving een aanvamg zal nemien.
„U kent deze stad niet, waarde heer", ver-
volgde hij. „Anders zou u weten dat Ollard
en vermoedelijk enkele vertrouwelingen van
hem in het gemeentebestuur, blikskaters veel
meer omtrent die noodmunten zouden kun
nen joslaten dan ze ooit tegenover u hebben
gedaan. Wat Whatmore's ontvluchting be-
treft, dat was-niets meer dan komediespel.
Ze hebben hem vermoedelijk zelf vriendelijk
verzocht zich uit de voeten te maken en hem
aan het noodige geld geholpen om aan hun
verzoek te voldoen. Ja, daar valt niet aan te
twijfelen!"
„U spreekt daar ernstige beschuldigingen
uit!" merkte Stevenege op.
„Zeker! Maar zoo is Alanchester een
beroerde stad en een beroerd volk, tot alle
laagheden in staat! Lieve hemel, gelooft u
een oogenblik, dat de groote heeren, het
stelletje ingewijdien, zich de kans laten ont-
glippen om 15000 pond voor die munten te
krijgen? Ik niet!"
,,10000 pond", verbeterde Stevenege hem.
„Nu goed, 10000 pond dan", gaf Oswald
toe. „Whatmore? Och kom! Wel de laatste
man ter wereld om te stelen of te moorden
een brave domoor! Als ik had kunnen ver-
moeden, dat deze schopjeSguinje van hem
was, had ik er tegenover u nooit over gekikt.
Whatmore is volkomen onschuldig, maar
verlies niet uit het oog, <Jat Whatmore mis-
schien van iets a fwist, waarom enkele leden
yan het gemeentebestuur het beter yonden,
Th'ans ©efeekenen 'de Nederlandsche d'ichfers
en kunstenaars voor de massa niets, en daar
om moet het zoo worden, dat ieder. die het
ernstig wil, daarvan kan genieten. Wij wil
len geen maatschappij, waarin de gebraden
duiven rondvliegen, maar een maatschappij,
die aan iederen ernstigen werker een be-
staan, een werkelijk leve n geeft.
De chr. en de r.-k. zeggen hetzelfde en
willen ook de solidariteit, naar zij beweren,
maar zij denken die te bereiken langs hun
eigen, langs ker'kelijke wegen. En het resul-
taat daarvan? In 1926 kon een rapport ge-
publiceerd worden, waaruit bleek, dat de
toestandien onder de arbeiders in Z.-Neder-
land veel slechter zijn dan in het Noorden. De
kerkelijken verklaarden dit met te zeggen:
„Ons solidarisme is wel goed, maar de pa-
troons begrijpen het nog niet". Maar, vroeg
spr., als 19 eeuwen Christendom dat dien
'patroons nog niet geleerd heeft, zal het dat
dan in de eerstvolgende halve eeuw wel
doen?
De r.-k „Volkskrant" schreef na het ver-
schijnen van genoemd rapport, „dat zij niet
zonder hoop was, dat de toestand beter zou
worden, nu de soc.-dem. leiders zoo gingen
uitpakken". (Applaus).
led ere vier jaar weer kom t de bourge oisie
verkondigen, dat alleen zij kan regeeren en
dat de socialisten nxet anders kunnen dan
schreeuwen. Spr, meende te mogen consta-
teeren, dat de bourgeoisie de kunst van
regeeren nie t verstaat, dat zij het kentmerk
draagt van volkomen onmacht tot regeeren.
Van het begin dezer eeuw af bestonden bij
het kapitalisme twee problemen: het zoekien
van afzetgebieden en het zoeken van goede
belegging voor de opgestapelde kapitalen. De
oplossing daarvan heeft de bourgeoisie niet
willen vinden, want dan had zij alle koningen
enz. moeten onttronen, dan had zij tot een
andere staten-ordening moeten komen: de
Vereeniigde Staten van Europa en daarnaast
tot een economische eenheid met Azie
Maar neeni, men zocht de oplossing in
iederen staat afzonderlijk ten koste van den
anderen en daardoor ontstond de oorlog,
die den grond drenkte met bloed van milli-
oenen mannen. En het vredesverdrag, dat
daarop volgde, ademt denzelfden geest als
die den oorlog had doen ontstaan.
Nitti, de oud-minister van Italie voor ,,de
bandiet van thans" regeerde, noemde de
politiek van na den oorlog een politick van
haat, de staatkunde was gcricht op roof.
Ondanks dit alles sticht men den Volken
bond en spreekt jnen in Geneve over vrij-
handel en ontwapening, maar, zei spr., die
zullen niet komen alvorens de soc.-d'em. de
macht in handen hebben genomen.
Niet de trust en het kartel zullen de wereld
kunnen redden, zij zullen daarentegen de
macht van het kapitalisme slechts verhoogen.
Aan de hand van de politiek van de staaltrust
toonde spr. dit nader aan. Spr. is het met
dr. van Gijn, mej. mr. van Dorp en anderen
geheel eens, dat alleen meer productie meer
wclvaart *kan brengen en daarom zou spr.
daartoe ook steeds aansporen. Maar de
staaltrust v eri a a g de de productie om de
winst hooger te maken en deed daarmee dus
een aanslag op de volkswelvaart. Bovendien
legde de staaltrust aan Duitschland een
boete op wegens het meer produceeren dan
de overeenkomst aangaf, en zij gaf Frankrijk
ee-n premie, am'dat het bleef teneden de toe-
gekende maximum-productie. Dit zijn dus
maatregefen tegen de welvaart, tegen het
volksbeiang
Alleen als de arbeidersklasse het ernstig
wil, kan daarin verandering worden ge-
ibracht, maar men beseffe daarbij wel, dat
voldoende ontwikkeling daarvoor een eerste
vereisohte is. (Applaus).
Voor het voeren van debat meldde zich aan
de heer S t e u r, die den heer Stenhuis vroeg
naar de opvoedende kracht van het socia
lisme en daarbij vertelde van een man, die
bij een staking onderkruiperswerk had ver
richt en -twee dagen na de opheffing van die
staking met een vaandel eener vakorganisatie
liep. Ten tweede vroeg spr., waarom de
socialisten bij het begin der mobilisatie de
menschen naar de grenzen lieten gaan en
ten derde hoe de heer Stenhuis dacht over
het Alkmaarscbe soc.-dem. raadslid, dat on
iangs tegen een deputati'e werkloozen gezegd
had: „laat de werkloozen stikken".
De heer Stenhuis beantwoordde dien
debater kort: 1. Er was niet gezegd welke
staking en welke arbeider bedoeld was, zoo-
dat het niet te controleeren viel. Maar als
het waar was, wat de heer Steur had gezegd,
zou spr. dien man zeker het vaandel hebben
ontnomeri, zoo hij hem daarmee ontmoet
had.
2. De socialisten zouden niets hebben be-
reikt, als zij in 1914 de menschen zouden
hebben omtraden naar de grenzen te trekken.
De macht was veel te klein. Spr. meende, dat
deze1 vraag eigenllijk buiten de rede gimg en
dat er bovendien al zoo vaak over gesproken
is, dat hij er nu niet verder op behoefde in
te 'gaan.
dat hij van't tooneel verdween".
„Juffrouw Lansdale verzekerde mij, dat
Whatmore onschuldig was", merkte Steve
nege opzettelijk op, terwijl hij zijn oogen op
den ander gevestigd Meld. „Zij scheen daar
zeker van te zijn op grond van eigen weten-
schap. Maar hoe kwam zij daaraan, indien
zij werkelijk iets weet?"
„Barbie Lansdale weet van niets", ant
woordde Oswald, „dat is niets anders dan
vrouwenpraat. Het eenige wat zij wel weet
is dat Whatmore uitgehongerd bij haar
kwam, mededeelde dat hij zich vlak bij Or-
charcroft had verstopt, haar bezwoer dat
hij onschuldig was en om wat eten smeekte.
Zij heeft hem elken dag aan eten en drinken
geholpen. Ik wist daarvan. Er is geen spra-
ke van, dat iemand anders dat wist; wanneer
Barbie en ik des avonds een wandelingetje
maakten, dan zochten we Whatmore in zijn
schuilplaats op. Natuurlijk was dat voor zijn
arrestatie. Maar dat hij de munten zou ge-
stolen hebbenonzin!"
„En wat is dan uw opinie O'mtrent Tyson!"
vroeg Stevenege.
Oswald blies een kringetje sigarettenrook
de lucht in en zeide met een cynisch laohje:
„Mijn opinie? Nu, beste kerel, mijn opinie
omtrent Tyson is, dat het geen wonder is dbt
hij een slag op zijn kop heeft gekregen. Hij
geurde t« veel met zijn geld!"
3. Spr. betwijfelde of er we! -een raadslid is
geweest, dat een uitdrukking bezigde tegen
werkloozen, zooals debater zei Waarom
anders geen naam genoemd?
In zijn slo'hvoord bracht de heer Dekker
dank aan den beer Stenhuis voor zijn opwek-
kend woord, de hoop uitsprekend dat het
mocht leiden tot hechte aaneensluiting en het
vormen van sterke gelederen voor den strijd
tegen het kapitalisme.
HET AUTO-ONGELUK BIJ LEIDEN.
De beide geredden van het auto-ongeluk
bij Spanjaardsbrug, kapelaan Janus eu de
heer Van Zon, hebben gistermorgen het EH-
sabethgesticht te Leiden verlaten en zijn naar
E)elft teruggekeerd.
EEN STUDIER'EIS NAAR INDie.
Prof. jhr. mr. B. C. D Savornin Lohmaii,
hoogleeraar aan de Utrechtsche universitdt
en lid der Eerste Kamer, is voomemens voor
ongeveer een half jaar een studiereis naar
Ncderlandsch-Indie te maken.
Prof. Lohman zal 23 Mei a.s. vertrekken
en in het najaar weer terug komen. Hij reis'
voor een comite uit de Christelijk-HistoriscM
Unie.
HET VERPLICHTE ZEVENDE
LEERJAAR.
Het verplichte zevendc leerjaar, waarto®
de Tweede Kamer deze week een besluit
nam, zal gelden voor die kerlingen, voor wie
de lagere school het eindondervvijs is, en die
dus niet naar Ambachtsschool, M.U.L.O.,
H.B.S., Gymnasiucn, of andere inrichting
van voortgezet onderwijs zullen gaan. Kinde
ren van b.v. twaalf jaar, die na zes jaren
lagere school naar de H.B.S. willen gaan, be-
hoeven het zevende leerjaar lagere school
niet door te maken.
In zeldzame gevallen kan het volgende
vocrkomen: een leerling gaat, na het zesde
leerjaar te hebben doorloopen, naar de
H.B.S., maar hij voldoet daar niet, kan niet
meekomen en verlaat de H.B.S. na en half
jaar weer
Die leerling moet dan terug naar de lagert
school, om het zevende leerjaar te doorloo
pen.
BRAND.
Te Zuid-Lutte nabij Oldenzaal is totaal
afgebrand de boerenbehuizing op het erf-
Wegman, eigendom van den heer W. Spiel'
te Lesser. Alleen de levende have werd ge
red. De oorzaak van den brand is ontekend.
Alles was verzekerd.
ABORTUS.
Een man, die zich te verantwoorden had
ter zake van het in behandeling nemen eener
vrouw, daarbij de verwachting van abortus
opwekkende, werd gister door de Vierde Ka
mer der rechtbank te Amsterdam veroordeeld
tot zes maanden gevangenisstraf. Het O. M.
had een jaar gevorderd.
Bedoelde vrouw was zijn echtgenoote, di'
aan de gevolgen der behandeling overleed.
JOHANNES-STICHTING.
In de boschi'ijke omgeving van Huis-ter-
Heide is cp een uitgestrekt terrein aan den
Amersfoortschen straatweg een tweede mo-
numentaal gebouw van de johannes-Stich-
ting verrezen, welke stichting ook te Nieuw-
veen een inrichting heeft ter verzorging van
ouden van dagen en van hen, die door om-
standxgheden reeds cp jeugd'iger leeftijd nie'
zelfstandig in het maatschappelijk leven
kunnen verkeeren.
De arbeid der Johannes-Sticbting beweegt
zich op sociaal-philanthropisch terrein.
De Johannes-Stichting is sedert dertig ja
ren voor taboos velen tot zegen geweest. in-
zonderheid voor menschen uit den arbeiders-
stand.
Het ruim 20 H.A. groote terrein der nieu
we Stichting heeft een frontbreedte van 90
M. en een diepte van 20 M. en van 390 M.
met een totale diepte van 620 M. Het gebouw
is 139 M. breed. Alle luze is in het gebouw
geweerd, maar toch is de bouwmeester, de
heer Tjeerd Kuipers, er in geslaagd aan aile
zalen en vertrekken een buitengewoon gezel
lig karakter te geven.
Hedenmiddag zal het gebouw officieel wor
den geopend door minister Kan.
DE TYPHUSGEVALLEN AAN BOOR'D
VAN DE ,,GELRIA".
De directie van den Kon. HoH. Lloy deelt
mede, dat de maatregelen, genomen in ver
band met eenige gevallen van tvphus aan
boord van het stoomschip „Gelria", tot het
resultaat geledi hebben, dat vast kwam t«
staan dat ecn bacillcndrager onder de opva-
renden aanwezig was. Dr. E. Dinger van hei
Kolonaal Instituut heeft in een daartoe spe*
ciaal door de directie van den Kon. Holl.
Lloyd aan boord mgericht laboratorium uit'
gebreide onderzoekmgen verricht. Het resul
taat van dit onderzoek van, dr. Dinger, die
de geheele reis meemaakte, was, dat de'oor-
HOOFDSTUK XIX.
De ontbrelxnde brief.
Stevenege verliet Oswald's kamers eenios-
zins onder den indruk van het feit, dat zoo-
wel een romanschrijver als een dichter tot
de slotsom waren gekomen, dat Tyson om
zijn geld was vermoord door iemand, wien
hij dwaselij'k zijn rijkdom had laten zien. De
onbekende romanschrijver was, te oordeelen
naar zijn brief, blijkbaar in ieder geval een
scherpzinnig man en Oswald Cleverley was,
hoe ijdel, egoist en blufferig hij zich mees-
tentijds yoordeed, voorwaar geen idioot. Ste
venege liep het Marktplein over, peinzend
over wat Oswald hem had gezegd en plotse-
ling herinnerde hij zich een opmerking van
hem, welke hem niet duidelijk was geweest.
„Hoe kwam Cleverley er toe een bedrag
van 15000 Pond te noemen als den prijs,
dien Bransdale voor de munten had gebo-
den? prevelde hij. „Ik heb dat bedtrag nooit
hooren noemen, 10000 Pond was de prijs.
Was het enkel een vergissing
Hij kreeg op dat oogenblik Ollard in het
oog, die op weg was van zijn huis naar zijn
bureau. Handelend onder den indruk van't
oogenblik, li#p hij ham achtarna en sprat
hem aan
(Wordt vervolgd).
191
