DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. MOTORRACES Hit den Alkmaarschen Raad. nbonnemeiitSprJjs bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct. p. regel, grootero letters naar plaatSTBlatf* Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, TeL Adminlstr. No. 3. Bedactie No. 83. te alhmaar imm No. 83 Dif nnmmer oestaat sit 3 blades. Honflerd dertigste Jaargang 1928 i tRIJDAlii Direcfeur: G. H. KRAK. Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA. 6 APRIL II. Er zijn twee factoren geweest, die bij deze begrooting een voomame rol hebben ge- speeld, -at zijn het onderwijs en de bezuini- ring. De strijd van de oppositie heeft voor een rcoot deel in het teeken van het openbaar onderwijs gestaan, die van de raadsmeerder- heid in het teeken der bezuiniging. En waar onderwijs op een der kostbaarste hoofdstukken van onze gemeentebegrooting prijkt, en de bezninigers zelfs op dit in den regel'zoo verboden terrein over het hek ge- itlomtnen waren om voor de bouquet die zij de belastingbetalende burgers wilden aan- bieden nog het bloempje van het vervolg onderwijs te plukken, is het duideiijk, dlat de trotiwe bewakers daartegen een ernstig woord van protest deden hooren. Het is te betreuren, dat als er bezuinigd meet wordenen daarover zullen ale raadskden het wel eens geweest zijn het zoo n-uttige herhalingsonderwijs voor de idnderen der volksschool daarvan de dupe moet worden. Wij betreuren het verlies van deze cursussen evenzeer als het verdwijnen van bet bureau van beroepskeuze, dat door de tinderziekten heen is en thans in den aan- valigen leeftijd van nog maar enkele jaren door zijn eigen geestelijken vader om het leven gebracht wordt. Ook de burgemeester zegt met wee- moed het vervolgonderwijs op de lijst der ter dood veroordeelden te hebben zien prijken, maar hij is van oordeei, dat er geen enkele reden is bij een noodzakelijk gebleken algemeene bezuiniging bet onderwijs onge- rept te laten. Op leermiddeten kon dit jaar met meer gespaard worden, dus moest een andere post worden geschrapt en het vervolgonderwijs is daarvan de dupe geworden. In het algemeen achten wij het vanzelf- sprekend, dat bij bezuiniging ook het zoo kostbare onderwijs een veer zal moeten la ten,al zouden wij de besparing allereerst in jebouwen en leermiddelen en bet laatst in topping, van onderwijs wilfen zoeken. Het gaat hier ten slotte, in vergelijking fit de reusachtige som, die door onze ge- Kente.voor onderwijs wordt uitgegeven, maar om zeer kleine bedragen, om een paar duizend gulden en het is de groote vraag, of men die niet op andere wijze had kunnen yinden. Evenwel, ook wij gevoelen terdege, dat er iets gedaan moet worden, om de steeds zwaarder drukkende gemeenfebelasting te veminderen en wij geven toe, dat dit niet anders dan door een beperking van uitgaven zal kunnen gescbieden. Wij blijven het betreuren, dat de raad in deaen sipannenden tijd tot zoo nuttelooze iiitgaven als de kostbare verplaatsing van een borstbeeld kon besluiten en wij hebben in stomrne verwondering gezien, hoe men van gemeentewege bezig is op het Stations- plein een monumentale lantaren te plaaisen, die ongetwijfeld een schat -van geld zal moeten kosten. Wanneer heeft de Raad daartoe het be- sluit genomen? Als Alkmaar zich zoo moet bekrimpen, dat men op het onderwijs voor het volkskind moet bezuinigen, is het zeker niet noodig, onze stad met dergelijke kostbare rnonumen- ten te sieren. Wie geen middelen heeft om brood te koopen verliest het recht zich in dure kieeren te steken. Voor bet geld, dat aan dergelijke luxe wordt uitgegeven, zou men het vervbigonder- jvijs of de beroepskeuze in stand kunnen louden en wij kunnen ons heel goed be- grijpeo, dat dergelijke malie gevallen in weeden kring verwondering 'en afkeuring «bben gevonden. Overigens is er groot verschil in waar- deering van onzen financieelen toestand. De sociaal-democraten beschouwen Alk maar als een rijke erfgename, die voorloopig nog wat zuinig zal moeten huishouden, maar me wellkht reeds over enkele jaren een on- "e^fgde toekomst tegemoet gaat. Wij zitten nu nog met belangrijke leenin- gen, maar weldra komen wij er doorheen en flat scheelt per jaar zooveel duizenden gul dens aan rente en aflossing, dat wij de be- lastingbetalers langzamerhand als een luantite negligeabie kunnen beschouwen. Dok de burgemeester die het wel eens zal betreuren, dat hij ooit op de gedachte is gckomen uitvoerige nieuwjaarsspeechen af te steken heeft in een zijner jaaroverzich- 'en verklaard, dat Alkmaar's financieele toe- stand kerngezond is en betoogde nog dezer agon, dat de voor korten tijd uitgegeven oougaties tot de meest betrouwbare beleg- ©ngen kunnen worden gerekend. a» n^e1' ye hebben tegenwoordig naast ocn wetnouder van financien een speciali st in den Raad, die niet over een nacht ijs gaat, _Hiys accountant en daarom gewoon alle i Seltjkekas- en grootboeken na te snuffe- ditsw°keCa^ Z^n <^'eiS^U;a^^ oordeei gaat Accountant Keesotn, die al aardiig qp weg is, zich op gemeentelijk financieelr gebied een onsterfelijken naam te verwerven, heeft op den staat van leeningen en aflossingen eens nagegaan wat er zoo hier en daar nog ge- boekt staat en hij heeft hoofdschuddend in den Raad verkondigd, dat het onderzoek tot alles behalve verblijdende resultaten ge- leid heeft. Zeker, de financieele toestand van Alk maar is in vergelijking met die van andere gemeenten, niet ongunatig en het belastbaar inikomen strijgt, maar wie meenen mocht, dat wij, over enkele jaren van de lasten van zware leeningen afkomen, vergist zich ten zeerste. Alkmaar heeft zich steeds dieper in de schulden gestoken, wij geven en dat is een fout van onze voorvaderlijke raadskden nu nog rente en aflossing voor crisis- schuldem, die al 1ang verdwenen moesten zijn, wij betalen nog aan leeningen voor bouwwerken,, die niet meer aan hun be stemming voldoen, wij keeren nog hooge wachtgelden voor bijbaantjes nit de crisis- jaren uit, wij sloten nog dezer dagen een nieuwe leening van een mililioen gulden en wij zullen in die eerstkomende jaren voor tal van groote werken weer nieuwe leeningen moeten aangaan. De schoolgelden zullen dalen, de woningbouwvereenigingen dreigen met ennstige tekorten. Wie dus verwacht, dat wij langzaam maar zeker door de misere heen komen, vergist zich en het is zeker tijd de tering naar de nering te zetten en zich bij alle nieuwe plan- nen ernstig af te vragen of de daar aan ver- bonden uitgaven ook werkelijk noodzakelijk zijn. Er is een tekort en wie belastingverhoo- ging wil voorkomen en dat willen ten slotte toch alle raadskden zal moeten aan- geven op welke wijze er bezuinigd zal moe ten worden. Nu is het natuurlijk heel wel mogelijk enkele kleinigheden bij elkaar te zoeken, en bijvoorbeeld te bepalen, dat de topgevel van het stadhuis dit jaar niet hersteld mag wor den en dat de secretaris een karpet voor dc kamer van B. en W. voor een prikje op een uitverkoop zal moeten aankoopen, al schijnt er wel eenige haast bij omdat het oude vloerkleed zoo kapot is, dat de burgemeester als hij wil opstaan met zijn voeten in het karpet vast zit, wat inderdaad voor vreem- delingen een eigenaardig gezicht moet zijn en niet geschikt is een gunstigen indruk van onze credietwaardigheid te geven. Maar dat zijn ten slotte maar kleinighe den. Er moet een tekort van 253.000 ge dekt worden en dat kan niet alleen op top- gevels en karpetten worden uitgewonnen. De sociaal- en vrijzinnig-democraten zijn van huis uit geboren goochelaars. Zij stoppen het tekort in een hoogen hoed, leggen er nog de door het elftal voorgestei- de bezuinigingen boven op, schudden alles goed door elkaar en dan, hocus pocus pila- tus, keert de heer Westerhof den hoed on- derste boven en, wonder boven wonder, is niet alleen het heele tekort verdwenen, maar komt er zelfs nog een batig saldo van 5000 te voorschijn, dat als een appeltje voor den dorst bij den post „onvoorzien" kan gevoegd worden. Het was werkelijk verbluffend. De heeren grijpen de honderdduizenden links en rechts uit de lucht en helpen alle financieele moei- lijkheden in een oogenblik uit de wereld. Hoera! roepen de uitgeperste belastingbe- talers, maar zij juichen te vroeg, want het is vanze'lf sprekend dat zij en niemand anders ten slotte het gelag zullen moeten betalen. Men moge hier ter stede een comite van verontwaardigde belastingbetalers oprichten en er op wijzen, dat een nog zwaardere druk tengevolge zal hebben, dat Alkmaar door ve- len als woonstad zal worden gemeden, de heeren sociaal- en vrijzinig democraten wen- schen op vrijwel niets te bezuinigen en de tekorten alleen en uitsluitend uit de zakken der burgerij te halen. Zij willen 5 procent meer op de gebouwde eigendommen en 100 opcenten op de vermo- gensbelasting en schijnen daarbij geenszins te bedenken, dat zij hard op weg zijn de kip ter wille van haar gouden eieren te slachten. Zij willen verandering in de progressie waardoor uit de inkomens van 3100 tot 5000 een bedrag van 40.000 meer aan belasting zal worden geheven, een verzwa- ring van lasten dus, die tal van middenstan- ders den strijd om het bestaan nog moeilijker zal maken. Zij willen de annui'teiten voor het pen- sioenfonds verlagen en als werkelijk blijkt, dat deze te hoog zijn, zal dit een prachtige bezuiniging geven al is het de groote vraag of men voor deze begrooting ook de vermin- dering over den dienst 1927 zal mogen ge- bruiken. En last not least willen zij niet alleen een extra bedrijfswinst van 107500 over 1927 aan deze begrooting ten goede doen komen, maar bovendien eenzelfde bedrag over 1928, over het jaar dus waarin die winst nog ge- maakt zal moeten worden. Men ziet, dat de oplossing ten slotte heel eenvoudig is. Kwamen wij nog 107500 tekort, welnu de heeren zouden er waarschijnlijk met ge- noegen ook nog de bedrijfswinst over 1929 bij opgeteld hebben. Of wij die een volgend jaar zuHen kunnen maken en missen, is een kwestie van later zorg. Wij leven vrij, wij leven blij en het vol gend jaar zullen wij wel weer nieuwe goo- cheltoeren uitdenken. Wij hebben te vaak onze opinie over het voor de huishouding der gemeente gebruiken van bedrijfswinsten gegeven, dan dat wij hier nog eens uitvoerig behoeven te betoogen, dat wij dit als den allerslechtsten vorm van belastingheffing beschouwen. Er is een tijd geweest, dat de sociaal-de mocraten er ook zoo over dachten, maar nood breekt wet en toen hun groote financier, de heer Wibaut in Amsterdam, geld noodig had, heeft hij uitgevonden, dat, wanneer de werk- lieden goed betaald worden en het product niet te duur is, de extra winst zeker ten bate van den gewonen dienst der begrooting zal mogen komen. Sindsdien is het paardje van de bedrijfs winst in tal van gemeenten van stal gehaald en op verschitlende plaatsen op hoi geslagen. Wie ziet hoe men hier zonder blikken of blozen tweemaal 107500 extra bedrijfs winst voor de begrooting van dit jaar wil besteden, begrijpt wel, dat de sociaal-demo- cratische leerlingen hun meester al lang over het hoofd gegroeid zijn. Wij zouden tegenover de zienswijze van den heer Wibaut een andere kunnen stellen en wel deze, dat meer dan honderdduizend gulden extra bedrijfswinst een teeken is, dat wij voor gas en licht veel te veel betalen en dat het hoog tijd wordt, dat men de tarieven eens gaat verlagen. Het maakt in de uitkomst ten slotte geen enkel verschil of wij het tekort op de begroo ting direct door hooger belasting dekiken of indirect door te veel voor ons gas en ons licht te betalen. Maar er bestaat in wezen een groot onder- scheid tusschen beide heffingen. Belasting wordt progressief, dat wil zeg- gen naar draagkracht geheven en de bedrijfs winst wordt verkregeri door een heffing, die naar verhouding het zwaarst op de minst kapitaalkrachtigen drukt en die wij dus de- gressief zouden kunnen noemen. Arm en rijk betalen evenveel voor licht en vuur en wanneer er te veel bedrijfswinst word't gemaakt dus wanneer de tarieven te hoog zijn is de minst kapitaalkrachtige daarvan allereerst de dupe. En bovendien is deze belasting extra on- billijk voor den middenstander, die voor zijn zaken en zijn etalages meer licht dan ande- ren noodig heeft en door een te hoog tarief dus onevenredig belast wordt. Geen onbillijker belasting dan die door be drijfswinsten wordt verkregen en het mag verwondering wekken, dat de democraten ter linker zijde niet alleen d'e bezitters van hui- zen en effecten, alsmede de inkomens boven de drie duizend1 gulden willen treffen, maar bovendien een steeds grootere bedrijfswinst willen confiskeeren en daarmede de lasten der minst kapitaailfcrachtigen op bedenkelijke wijze verzwaren. Uit de financieele voorstellen der oppositie is wel gebleken, dat het comite tegen belas- tingverhooging van die zijde weinig mede- werking heeft te verwachten. OageilJkscEi overzicht. BijZOEHT DE 2den Paaschdag - 9 April 1928 op het Gem. Sportpark. Aanvang half twee. ALCMARIA V. V. V. H&siferelaBidi DUITSCHLAND. VRIJSPRAAK VAN EEN OVERWEG- WACHTER. De rechtbank te Berlijn heeft Woensdag den overwegwachter Zahn, die beschuldigd was door nalatigheid het spoorwegongeluk van 2 December 1927 bij Mulderstein te heb ben veroorzaakt, vrijigesproken. De Berlijnsche D-trein is dien dag in bot- sinig gekomen met twee vrachtauto's, die den overweg passeerden. De slagboomen waren n.W opengelaten. Tengevolge van d'e aanrij- ding zijn de twee chauffeurs van de auto's ge- dood en de machinist en stoker van den trein zwaar gekwetst. Zahn kon voor de rechtbank bewijzen dat zijn dienst veel te zwaar was voor een man. Hij moest niet alleen den overweg bewaken, maar ook kaartjes verkoopen en een tele- graaftoestel met vier leidingen bedienen. Bo vendien was gebleken dat het kloksignaa! in het wachtershuis slecht wertote. Het is later door een nieuw vervangen. DOOR DEN ELECTRISCH'EN STROOM GE'DOOD. Een kwajangensstreek Toen een metselaar Woensdagmorgen te Friedlland in Mecklenburg uit een schuur ge- reed'sc'happen wilde halen, werd hij bij het aanraken van den d'eurkoop door een electri- sdhen stroom getroffen en op slag gedood. Twee andere metselaars, die hem ter hulp wilden Snellen kregen brandiwonden aan ae handen. Uit het onderzoek bleek dat een paar jongens van 10 tot 14 jaar de lichtleiding in verbinding hadden gebracht met de koperen deurknop om de metselaars te doen sehrik- ken. De getroffene laat vrouw en drie kinde- ren achter. FRANKRIJK. E'EN GR E NSI NCI DE NT. Een geheimzinnig reiziger gedood. De „Dernieres Nouvelles" meldt dat toen bij de aankomst te Kehl van een trein uit Duitschland een Diiitsdhe gendarme de papie- ren van een der erizigers vroeg, deze de vludht nam in de rich ting van den Rijnburg, klaarblijkdijk om aldus Frankrijk binnen te komen. De gendarme slaagde er in den vluchteling te pak'ken. Hij had geen enkel papier bij zich, verklaarde Kaufmann te heeten en Nederlan- der te zijn. Hij wer dnaar een politiepost over- gebracht wegens verzet tegen een ambtenaar van het openbaar gezag. Ondexweg poogde hij opnieuw te vluchten, doch werd toen met een revolverschot neergesdhoten. Men is van oordeei dat de man een Duit- scher was, die poogde Frankrijk binnen te komen om bij het Vreemtielingenlegioen dienst te nemen. y PERZI8. DE ONRUST IN LOERISTAN. Een minister gedood De minister van Openbare Werken, emii Tahmaspi, die een inspectiereis maakte in Loeristan, is bij Khoramabad in een scher- mutseling met Loers vermoord. De Medzjlis werd op staanden voet verdaagd. De Sjah ii Woensdag met bestemming naar Khormada' bad vertrokken. RUSLAND. x DE AR'RESTATIE DER INGENIEURS Nieuwe stappm van den Duiischin ambassadeur. Naar uit Moskou wordt gemeld, is bij het commissariaat van buifenlandsche zaken een bezoek aangekondigd van den Duitschen ge- zant Broekdorf-Rantzau. In deze confeTentif zal dte positie der gearresteerde Duitschen} ter sprake worden gebracht, terwijl tevens onderhandeld zal worden over hun verdedi- ffing- In strijd met de beloften is nog steeds de inhoud der dagvaarding niet bekend, of- schoon het proces reeds over tien dagen zal beginnen. Hun isolement. Geen Duitsche verdediger. Naar uit Moskou gemeld wordt heeft de G/noe te Rostow het verzoek van mevr. Meyer om een onderhoud te hebben met haar ge- arresteerden echtgenoot van de hand ge- wezen. De procureur-generaal heeft aan de Sovjet- regeering medegedeeld, dat toelating van een Duitschen verdediger een wetswijziging zoii vereischen en de Sovjet-Unie kan zich een der gelijke luxe voor-het oogenblik niet veroor- loven. Alleen in het Kindermann-proces is een uitzondering gemaakt, die echter niet kao worden herhaald. TOESTANDEN, DIE ooK BESTAAN. De Prawda brengt een beschrijving van de vreeselijke toestanden der fabriekswoningen in Iwano-Wosnessensk, een centrum der tex- tielindustrie. De woningen, of „kazernes'', zooals ze in het Russisch heeten, dateeren nog van voor de revolutie, maar zijn thans veel meer overbevolkt, nu op de meeste fabrie- ken in twee en op sommige in drie ploegen gewerkt wordt. De stank bij het binnenkomen werkt op de reuk, aldus de schrijver, als het gillen .van een locomotief vlabbij op het gehoor. Maar aan locomotiefgefluit komt een eind, niet aan dien vreeselijken stank van rottende kool en vuilwateremmers. Het vuile water wordt door den beheerder der huizen opgespaard en een- maal per maand verkocht als veevoeder. De zalen voor ongehuwden zijn thans zoo met bedden bezaaid, (houten kribben), dat het onmogeliijk is zelfs een houten krukje ti plaatsen. Als de arbeiders hun „woning'' op- zoeken moeten ze met opgetrokken knieen op hun bed zitten of gaan liggen. Uitkleeden is een onmogelijkheid, beddegoed bestaat niet. De stank der menschen wordt nog vermeer- derd door de viltschoenen, die bij de kachet te drogen wordfen gezet. Door het werken in dag- en naehtploegen moeten de menschen dadelijk gaan slapen na t'huiskomst van hun werk, omdat na eenige ure cen nieuwe ploeg weggaat en thuiskomt, zoodat men dan door het ieven wordt wakker gemaakt. Het hoogste blijik van cultured leven waren spuwbakjes in de zaal voor de jongeren, teneinde de ver- vuiling van de d'oer door het onophoudelijke spuwen tegen te gaan. Erger nog is het, zoo mogelijk, in de aides- ling voor gehuwden, waar ieder gezin een klein hokje heeft van eenige vierkante meter, dat beslapen wordt door vier, vijf of meer personen. Keukens op elke verdieping voor ge- meenschappelijk gebruik van tientallen gezin- nen, terwijll daarin nog stumpers wonen, in een geval een vrouw met twee kinderen, die door haar man was weggejaagdi, omdat hij zich een andere had genomen. Iedere vloek van den man, aldlus de sdirif- ver, en elke gil van de vrouw als antwoord daarop is hoorbaar door het heele him want de dunne muurtjes houden geen gehrid tegen. De rechtelijke ambtenaren beweren, dat het ranselen van de vrouwen in die men« schenpakhuizen thans tot een epidemic is ge worden. Maar niet alleen dat Het aantal: moorden en zelfmoorden ten gevolge van zulike woningtoestanden neemt toe, en even- eens de huiselijke drama's, die niet naar bui- ten bekend worden. Dat is de keerzijde van de opgevoerde pro-. ductie tot dekking van het gebruik dat men de noodige maatregelen kon treffen om in <Je be- hoefte aan woningruimte te voorzien. Het ie ook te begrijpen, dat met arbeiders, die in dergelijke verhoudingen moeten leven, Van een goed product geen sprake kan zijn, ALKMAARSCHE DE WIJZIGING VAN HET PLAN- DAWES, Persstemmen. Parker Gilbert, de agent-generaal voor de schadevergoedingsbetalingen maakt een reis door enkele hoofdsteden van Europa ten einde een ernstig onderzoek in te stel len naar de herstel- en schuldenkwesties en de daarmede in verband staande wijziging van het plan-Dawes, waarover zooals wij reeds in 't begin der week schreven, weer ernstig wordt gedacht. Eenige maanden geleden heeft Parker Gilbert in een officieel rapport erop gewe- zen, dat het verstandig zou zijn, het bedrag der schadeloosstelling definitief vast te stel len in plaats van vast te houden aan het bedrag van 132 milliard goudmark, waar- van in geenen deele vaststaat, dat het door Duitschland zal betaald worden. Thans heeft Gilbert achtereenvolgens Londen en Parijs bezocht om daar te spre- ken met leidende personen der ministeries van financien en momenteel vertoeft hij te Rome, waar hij confereert met minister Volpi. Parker Gilbert, aldus schreef de „Matin' dezer dagen, is goed op de hoogte van de politieke en financieele verhoudingen in Duitschland, en hij weet dat Duitschland de eerste de beste gelegenheid zal aangrijpen om een herziening van het Dawesplan te verlangen, wanneer de jaarlijks te betalen bedragen niet verminderd worden. Aan den anderen kant weet Parker Gilbert echter ook, dat de Fransche regeering zich tegen een dergelijke vermindering niet zal verzet- ten, wanneer tegelijkertijd het intergealli- eerde schuldenvraagstuk wordt geregeld. Daar geen definitieve regeling voor de Amerikaansche verkiezingen mogelijk is, zou het voorbarig zijn thans reeds een strijd over den aard der wijzigingen te openen. Evenwel is toch de tijd gekomen om zich met de technische zijde van het vraagstuk bezig te houden en de meeningen van de betrokken regeeringen te leeren kennen. Het blad meent dat Parker Gilbert zich voornamelijk hiermede belast heeft. De „Excelsior", die melding maakt van een onderhoud, dat Parker Gilbert heeft gehad met Poincare, herinnert aan de kwestie der eventueele commercialisatie van de Duitsche schuld, waarover in de laatste dagen zooveel is gesproken. Het blad verklaart, dat de Fransche regeering niet zal worden overvallen door voorstellen, die zoowel uit Berlijn als uit Washington of New York afkomstig kunnen zijn. Natuur lijk gaat het op het oogenblik slechts om voorbereidende werkzaamheden of diplo- matieke peilingen en voor de verkiezingen in Frankrijk, Duitschland en Amerika kan geen enkele oplossing tot stand k men. Het blad van Loucheur, het Petit Jour nal" merkt op, dat het voorbarig is reeds thans te spreken over het op de markt brengen van de Dawes-obligaties. Het blad wijst er evenwel op, dat in verband met de laatste redevoering van Poincare en de ver andering in de openbare meening in Ameri ka meer hoop gekoesterd mag worden op een algemeene financieele regeling tusschen Amerika en Europa. De Italiaansche pers wijst op de belang- rijkheid dezer besprekingen, die onmiddel- lijk na de door Parker Gilbert met Poincare gevoerde besprekingen plaats vinden. Men neemt aan, dat de agent-generaal met de Italiaansche regeering over de vaststelling van het reparatiebedrag wil onderhandelen. Ook Graaf Volpi, de minister van Finan cien, zou de samenkoppeling, van het repa- ratieprobleem met de kwestie der interge- allieerde oorlogsschulden zeer gaarne zien, om aldus door af te zien van Italie's aan- spraken op reparatie tevens kwijtschelding der oorlogsschulden aan Engeland en Ame rika te verkrijgen. DE WILD LAAT, over de Boterstraat, Telef 34 en 35. Bekende gegarandeerde Emaille B. K. Gegalv, Huish. IJzerwaren H. F. Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1