DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Gen eerste hulpdienst tig ongelukken. 1928 Abonnementsprijs bij voormtftetaling per 3 maanden f2.~, fr. per post f2.50. Bewjjsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootcre letters naar plaatsrulmte. Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Admlnlstr. No. 3. Redactie No. 33. ZATERDACi 26 MEI No. 1%f Dif nummer besfaaf uit 3 bladeth Honderd dertigste laargang Diredeur: O. H. KRAK. Hoofdredarienr Tj. N. ADEMA. j PINKSTEREN. DE AEKMAARSCHE COURANT ZAL MAANDAG, 28 MEI, NIET VER- SCHIJNEN. DE DIRECTIE. Er was vroeger een zelcere leeftijd waarop de jonge meisjes in de lange rokken k warn en en het haar mochten opsteken. Dat was nog in den goeden ouden tijd. want zoowel de lange rokken als het opgesto- ken haar behooren tot het verleden. Er is tegenwoordig in kleeding en haar- dracht eigenlijk geen overgangstijdperk meer tusschen het meisje in den backiishleeftijd en de jonge vrouw die graag voor volwassen aangezien wordt, of het moest zijn dat van de laatste het costuum nog korter en het Ibobykopje nog jongensachtiger is. Het valt dus moeilijk in dezen tijd uit te Jeggen, dat Alkmaar in de rij der Holland- gene steden op den aanvaiHgen leeftijd is ge- komen, waarop zij haar uiterlijk wat meer in overeenstemming met haar leeftijd zali moe- ten brengen. Zij is, om een nog altijd gangbare vergelij -king te gebruiken, in het levenstijdperk, waar op zij te klein voor een tafellaken en te groot voor een servet is geworden. Dat is een heel lastige leeftijd, het tijdperk waarop men de oude kleeren ontgroeid is en nog niet groot genoeg is voor de nieuwe. Men neemt als plattelandsgemeente graag de allures van een stad aan, maar als de vreemdeling bij het station onzen tractor ziet, glimlacht hij en weet al preaes wat wij waard zijn. Te groot voor een paardentram en te klein voor een electrische. Alkmaar is zeker nog niet groot genoeg om hier een gemeentelijken geneeskundigen dienst in het leven te roepen. We hebben een eigen schoolarts en dat be vijst, dat we een plaats van eenige beteeke- nis zijn, we hebben een zeker aartal stadsart- setren gemeentelijke vroedvrouwen, maar dat hebben tegenwoordig ook vrijwel alle dorpen, zij het dan ook in bescheidener omvang. Maar wat we nog niet hebben, dat is een gemeentelijke geneeskundige dienst, een spe- ciale insteiling voor hulpverleening bij alien lei ernstige ongelukken en we mogen aan een kant natuurlijk blij zijn, dat zoo'n dienst hier niet; noodzakelijk wordt geoordeeld, want dat is het bewijs, dat ernstige ongeval- len hier nog betrekkelij'k weinig voorkomen. Alkmaar is in het stadium, dat hijgende jongetjes met natte neuzen dagelijks op het redactie-bureau komen meedeelen, dat er een „ongeluk" gebeurd is, wat dan bij nadere on- dervraging een aanrijding van een auto en een bakkerswagen of een botsing tusschen een Fordje en een wielrijder blijkt te zijn. Het blijft in den regel bij een verbogen spatbord en een kapotte knie, en maar zelden komen berichten van ernstige ongelukken binnen. Maar, al gaat het langzaam, Alkmaar groeit en het verkeer wordt steeds drukker en sneller. Het is te voorzien, dat het aantal verkeersongevallen eer zal toe- dan af- nemen en de gestadige vergrooting van het zielental brengt met zich mee, dat het aan tal ongelukken, dat niet aan het verkeer-kan worden toegeschreven, eer grooter dan klei- ner zal worden. Dat heeft sinds geruimen tijd de vraag naar voren doen komen of het niet tijd worcft hier een specialen hulpdienst in het leven te roepen, die in ernstige gevallen dadelijk ter plaatse kan zijn om gevraagden bijstand te verleenen. De heer Kusters heeft in de laatste begroo- tingsvergadering van den Raad medegedeeld, dat hij nog niets gevoelt voor de insteiling van een gemeentelijken geneeskundigen dienst omdat z. i. het aantal diensten niet Verder behoeft te worden uitgebreid. lets anders is het aldus di heer Kus ters wanneer B. en W. bij het tot stand ko men van het Steedijk Ziekenhuis nog eens de aandacht willen wijden aan de vraag of de wijze waarop de eerste hulp wordt ver- leend bij ongevallen, niet dienf te worden ge- reorganiseerd en gemodemiseerd. En de burgemeester heeft daarop geant- jvoord, dat, met het oog op de financien, op het oogenblik nog niet te denken valt over de inrichting van een gezondheidsdienst. Een eerste-hu'lpdienst aldus de burgemeester is iets anders en dat is misschien niet on- mogelij'k. Zonder een positieve toezegging te doen wilde de burgemeester deze zaak nog wel eens overwegen. Men is hierover al meer in onderhandeling geweest met de arisen, »aar het is een zeer moeilijke zaak. Evenwel gevoelde ook de burgemeester, dat hier iets ®ntbreekt en als het mogelijk blijkt, wi'l hij gaarne iets doen. Het is niet de eerste maal, dat wij een der- ®ens^ let sprake brengen. Men moet het ijzer smeden als het beet is fjameer bij vroeger voorgekomen onge- luicken bleek, dat er iets haperde aan de hulp verleening, hebben wij steeds bepjeit hiexin verandering te brengen. Een bijzonder markant geval wij mogen dat hier nog wel even in herinnering bren gen was het verdrinken van een jongetje, dat op 8 September j.l. in een put achter het huis gevallen was en daaruit werd opge- haald toen de levensgeesten waarschijnlijk nog niet heelemaal waren geweken, maar waarbij het een klein kwartier duurde eer men iemand gevonden had, die het slacht- offer de eerste hulp kon verleenen. Onze brandweer is naar de eischen des tijds ingerieht en wij zijn er trotsch op te weten, dat weinige minuten na het uitbreken van een brand doeltreffend materiaal en ge- schoold personeel op elk bedreigd punt on zer stad aanwezig zal zijn. Zoo worden onze woningen beschermd. maar is het niet even, of nog meer noodzake' lijk, dat er eveneens een organisatie is, die bij een ernstig ongeluk direct een deskundige met behoorlijk materiaal ter plaatse kan doen komen? Een behulpzame voorbijganger belde des- tijds, bij het ongeluk op den Kennemerstraat- weg, achtereenvolgens drie doktoren op, die geen van alien thuis waren. Hij telefoneerde naar de societeit, in de hoop, daar op dat uur een medicus aanwezig te zullen vinden, wat niet het geval bleek. Hij belde zoowel het Sint Elisabethziekenhuis als het Stadszieken huis op, waar ook geen dokter aanwezig was en kreeg eindelijk, na een klein kwartier, contact met een lid van de transportcolonne van het Roode Kruis. Beseft mem wat het voor de ouders van dit knaapje geweest is, zooveel kostbare mi nuten ongebruikt voorbij te zien gaan, be- grijpt men wat het voor hun zeggen wil dc gedachte te behouden, dat hun kind misschien nog leven zou als er hier ter stede een goec georganiseerde eerste-hulpdienst geweest was. Ieder weet, dat hij bij brand niets anders te doen heeft dan de politie op te bellen en iedereen zal voortaan ook moeten weten, dat hij zich bij een ernstig ongeluk slechts met een bepaald adres in verbinding behoeft te stellen om zeker te weten, dat binnen weinig oogenblikken hulp zal worden geboden. De apothekers hebben met elkaar een rege- ling getroffen, waardoor het publiek, zoowel 's nachts als Zondags, precies weet waar het terecht kan, maar men kan niet verlangen, dat in een stad van onzen omvang steeds een medicus met het oog op mogelijke ongeluk ken, thuis zal blijven en dus te bereiken zal zijn. Maar dan blijft het bij ongelukken altijd een onsystematisch zoeken Men belt de ziekenhuizen op en treft er specialisten aan, die met een operatie bezig zijn en hun pa- tienten onmogelijk in den steek kunnen laten Met het opzoeken van telefoonnummers van huisartsen of leden der transportcolonne voor zoover men de laatsten kent gaat veel tijd verloren en men is er nimmer zeker van, ze thuis en dadelijk beschikbaar te zullen treffen. Wat zou de burgerij er wel van zeggen als er na het ontdekken van brand zooveel kost bare tijd met het zoeken naar brandweer- mannen verloren moest gaan? Het wordt inderdaad hoog tijd, dat hier een goede regeling wordt getroffen. Ieder oogenblik kan er een boot omslaan of een steiger instorten of wel een ernstig verkeers- ongeluk plaats vinden en het moet van alge- meene bekendheid zijn, wat men in zoodanig geval te doen heeft. Het eenvoudigste zou wel zijn, dat men een bureau opbelde waar altijd iemand „thuis" is, dus het politiebureau. Maar, is van de politieagenten, die zich in hun vrijen tijd voor het verleenen van eerste hulp moeten bekwamen, te verwachten, dat zij alien zoo deskundig zijn, dat een patient hun direct kan worden toevertrouwd? Er schijnt kort geleden een vertegenwoor- diger van een Duitsche firma in onze ge- meente te zijn geweest, die voor de desbetref- fende autoriteiten een soort reclamezuil ge- demonstreerd heeft, welke op verschillende gevaarlijke punten onzer stad opgesteld kon worden en welke de firma, tegen vergoeding van de daarop aan te brengen reclame, gratis zou willen vcorzien van alle materiaal een brancard incluis voor eerste hulpver leening bij ongelukken. Men heeft dan dus te alien tijde de be- schikking over het verplegingsmateriaal, maar zal er ook steeds iemand aanwezig zijn die dit materiaal dadelijk zal kunnen ge bruiken? Ook dit stelsel heeft zijn bezwaren. Het is wenschelijk, dat er een vast adres is, dat men slechts behoeft op te bellen om onmiddellijk zoowel een deskundige als het materiaal ter plaatse te kunnen hebben. Dat adres zou een der ziekenhuizen moe ten zijn en waar het Sint Elisabethziekenhuis een particuliere inrichting is, schijnt het Stedelijk Ziekenhuis de eenige inrichtng van waaruit men een dergelijk hulpbetoon in het gemeentelijk belang zou kunnen eischen. Die eerste hulpverleening zal hoofdzakelijk mannenwerk zijn. Heeft het Stadsziekenhuis een portier, die onmiddellijk met een bran card ter plaatse kan zijn en hulp kan verlee nen of is deze man in staat zich voor die hulpverleening te bekwamen? Zoo niet, dan zal het noodzakelijk zijn aan dit ziekenhuis een mannelijken verpleger te verbinden er zijn in de groote ziekenhuizen uitstekende verplegers te vinden, die met dit werk vertrouwd zijn die te alien tijde be schikbaar moet blijven. Hij kan een patient de eerste hulp verlee nen en per brancard naar het ziekenhuis brengen waar een medicus kan nagaan naar welk ziekenhuis hij moet overgebracht wor den, dan wel of hij naar zijn huis vervoerc zal kunnen worden. Het ziekenhuis zou dan een regeling kun nen treffen, zoodat van uren of dagen waar op de verpleger niet beschikbaar is aan de politie wordt kennis gegeven en deze op der- gelijke tijdstippen een deskundige uit eigen personeel op het bureau beschikbaar kan houden. Een en ander zal nog vergemakkelijkt worden wanneer men voor elk S. O. S.-sein slechts het politiebureau behoeft op te bellen en van hier uit het waarschuwingssein voor hulpverleening wordt gegeven. Het eenige bezwaar voor een dergelijken hulpdienst die, naar wij meenen, de in- stemming van verschillende medici heeft zou het kostenvraagstuk kunnen zijn, maar wanneer men bij een eerstvolgende vacature aan het Stedelijk Ziekenhuis eens niet een vrouwelijke, maar een mannelijken verpleger aanstelt en hem een instructie in bovenge- noemden geest geeft, zullen de kosten niet zoo groot worden, dat zij voor de gemeente eenig bezwaar kunnen opleveren. Het wordt hoog tijd, dat er in een stad van dezen omvang eens een practische rege ling wordt getroffen. Men wachte nu niet langer met het dem- pen van de traditioneele putten tot er weer verschillende kalveren verdronken zijn, maar make aan den thans bestaanden onzekeren toestand zoo spoedig mogelijk een einde. Hit het Pariemeni Den Haag, 25 Mei 1928. De Voorzitter heeft zijn plan om de Twee- de Kamer op 31 Mei weder bijeen te doen komen opgegeven: de afgevaardigden hebben tot 5 Juni vrijaf, maar, als het noodig is, zal er 7 Juni een avondvergadering worden ge- houden en zelfs ook nog eens op 14 Juni. Maar dat zien we, als het voornemen blijft bestaan om 15 Juni op reces te gaan nog niet zoo dadelijk gebeuren. De heeren zullen er nu wel spoed achter gaan zetten! De beraadslaging in verband met de mo tie-Sannes betreffende de ouderdomsvoorzie- ning is heden ten einde gebracht. Bijna alle sprekers in eerste instantie hebben nogmaals wat in het midden gebracht en vooral de heer Oud (V.D.) heeft zich druk gemaakt om het door hem voorgestelde stelsel tegenover den heer Sannes nader toe te lichten. Van de overige repliceerenden vermelden wij enkel den heer L. de Visser, den communist, omdat hij weer eens een merkwaardig staaltje heeft gegeven van de mentaliteit van de bolsjewie ken en communisten. Er was door een der sprekers herinnerd aan het bijbelsche woord, dat wie niet werkt ook niet eten zal. Nu, zei onze pientere communist, als dat in onze mo- derne maatschappij inderdaad van toepassing was, zouden er vele bourgeois in een zeer slechte conditie verkeeren. Die volksvertegen. woordiger schijnt nog altijd het ouderwet sche idee aan te hangen, dat een „bourgeois" feen steek uitvoert en zich te goed doet aan ippenpastei en champagne. Een man, die achter de bakkerskar loopt, gelijk weleer de heer De Visser heeft gedaan, is volgens hem blijkbaar een nuttiger lid der maatschappij dan een winkelier, die er steeds op zint zijn zaak tot hooger bloei te brengen. Gelijk wij gister mededeelden, had de heer Sannes zijn motie in twee deelen gesplitst. In het eerste werd in het algemeen de wensche- lijkheid uitgesproken van een herziening van onze ouderdomsverzorging, in het tweede werden de middelen daartoe aangegeven. Zonder de beschouwingen welke er aan gewijd waren geweest zou misschien de eerste motie wel kans hebben gehad om aangenomen te worden, maar in het licht der discussies was het onvermijdelijk, dat zij werd verworpen en zulks geschiedde dan ook met 48 tegen 27 stemmen terwijl onder de voorstemmers behalve de sociaal-democraten enkel de vrijzinnig-democraten waren alsme- de de communist. Maar de heer Sannes was zoo verstandig na die beslissing zijn tweede motie in te trekken, daar zelfs de vrijzinnig- democrafen en de communist met het daarin vervatte stelsel niet konden instemmen. En daarmee was de zaak afgedaan. Nadat een wijziging van een artikel van het Wetb. v. Koophandel en een van een paar artikelen van het Wetb. van Strafvorde- ring zonder beraadslaging of stemming wa ren goedgekeurd, heeft de Kamer de rest van den middag besteed aan het veelbesproken adres van den heer Vrijman, gewezen rijks bouwkundige, die destijds tot zes maanden is veroordeeld, omdat hij zich had schuldig ge maakt aan valschheid in geschrifte enz. In dat adres vroeg de heer Vrijman herstel van grieven onder aanvoering, dat hij op onjuiste gegevens zou zijn veroordeeld en dat zijn Tandelingen hem in geen enkel opzicht ma- terieel voordeel hebben geschonken. De ka- mercommissie, die de zaak had onderzocht, vond ook, dat er in die zaak iets niet in den haak was en had voorgesteld de Regeering te verzoeken een nader onderzoek omtrent verschillende punten in te stellen. De heer Van Schaik (R.K.) lichtte dit als voorzitter der commissie, nader toe en drong er in het bijzonder op aan, dat de regeering den heer Vrijman, in afwachting van een nader on derzoek omtrent handelingen van de rechter- lijke macht zou rehabiliteeren, in ieder ge val hem weer aan pensioen zou helpen. De minister-president, de heer De Geer, verklaar- de zich bereid tot een nader onderzoek, dat binnen zes maanden zou afloopen, doch hij vond het dwaas alvast, hangende dat onder zoek, den heer Vrijman in zijn eer te herstel- len. Daartegenover hield de heer Van Schaik de'rechtmatigheid van zijn wenscb vol en legde hem zelfs in een motie vast. Met het oog vermoedelijk op het schrale aantal leden, dat nog tegenwoordig was, vond hij het evenwel goed, dat die motie na het Pinksterveriof zal behandeld worden. Daarop is de Kamer tot 5 Juni uiteen ge- gaan. Dagfeiijksch overzicht. DE VERHOUDING TUSSCHEN ITALIe EN OOSTENRIJK. Hoe de herdenkingsdag van Italia gevierd werd. Deze week was het dertien jaar geleden, dat Italie deel ging nemen aan den grooten wereldoorlog. Nu moge Italie van den oor- log niet alles verkregen hebben, wat het er van verwacht had, het verkregene is groot genoeg, om een feestviering te wettigen. Is Italie niet van een betrekkelijk kleine staat geworden een land, dat behoort tot de groo te mogendheden? Strekken zijn grenzen niet uit tot den Brenner en tot Fiume, heeft het Zara niet ter bedwinging der Dalma- tijnsche kust, vergrootte het niet zijn Noord- en zijn Oost-Afrikaansche kolonien? en heeft het niet het gezag en het ontzag, dat het thans in de wereld geniet, te danken aan zijn partijkiezen voor de geallieerden? En het fascisme, is dat niet het ideale, wat er op onze aarde te bereiken valt? De herdenkingsdag der oorlogsvarklaring is dan ook een nationale feestdag gewor den, een dag, waarop weer eens bleek, dat Mussolini met zijn fascisme nog overal re- geertOveral? Zeker, maar dan aan de oppervlakte van het menschelijk gemoed. Innerlijk zijn velen anti-Mussie. En onder die velen, die Mussolini haten, behooren zeer zeker de onderdanen van het op Oos- tenrijk veroverde gebied Tirol. Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat Europa werd opgeschrikt door Mussolini's vuistslag naar aanleiding van het protest, dat men in Oostenrijk had durven uiten in verband met de fascistische methoden in Z.-Tirol toegepast voor een spoedige assi- milatie der Duitsche bevolking een stre- ven, hetwelk de leider van het huidig Italie aldus weergaf: Voor het germanisme is het spel verloren; Tirolers, Oostenrijkers, heel de wereld moet het weten, dat aan den Brenner met zijn levenden en zijn dooden heel ItaliS de wacht houdt." En in de Ka mer hield Mussolini een rede over Z.-Tirol, waarin hij verklaarde: „Voor de laatste maal zal ik over de Z.-Tiroolsche kwestie het woord voeren. Een volgende maal zul len de daden spreken." Oostenrijk was dus gewaarschuwd en zweeg, wat ook maar het verstandigste was. Totdat de bovengenoemde dag kwam. Als goed Italiaan heesch de Italiaansche consul-generaal van Noord-Tirol (dat nog aan Oostenrijk behoort) de vaderlandsche vlag. Dat mocht hij natuurlijk doen. Mis schien echter had hij verstandiger gehan- deld, als hij de vlag niet geheschen had. Want ook in de politiek, evengoed als in het dagelijksche leven in de maatschappij is kieschheid een factor, die dikwijls een krachtiger en zegenrijker wapen blijkt te zijn, dan het gebruik maken van een „recht". Vooral als het gaat tusschen een zwakkere en overwonnene en een sterken overwinnaar De Italiaansche vlag werkte als de beken- de roode lap op den stier: de bevolking liep te hoop, optochten werden gehouden en in den middag haalden een paar heet- hoofden, Duitsch-nationale studenten, de vlag omlaag. Onmiddellijk greep de politie in, maar het was te laat: de misdaad was bedreven en moest verzoend worden. De beleedigde Ita liaansche consul-generaal stelde de autori teiten zijn eischen: de vlag moest onder mi- litair eerbetoon weer worden geheschen. Een compagnie van het bondsleger trad aan, en presenteerde het geweer voor het weer verschijnende Italiaansche dundoek. Daar- nevens bood de „Landeshauptmann" den consul-generaal zijn verontschuldiging aan, terwijl werd toegezegd, dat de daders zullen worden gestraft. Ten slotte heeft een amb- tenaar van de bondskanselarij namens de regeering op het Italiaansche gezantschap te Weenen amende honorable gemaakt. De Italiaansche regeering kan zich dus moeilijk erover beklagen, dat zij van Oos- tenrijksche zijde niet de voile maat heeft gekregen. Wat echter de reactie van het gebeurde op de volksziel was, bleek uit de betoogin- £en. die verder den steheelen dag tot laat in den avond spontaan plaats vonden, en waarbij de politie herhaaldelijk met geweld moest ingrijpen om de demonstranten aan het verstand te brengen, dat dergelijke uitingen ongewenscht werden geacht. Er is vrede gesloten in 1918. Nu, bijna 10 jaar later, blijkt het nog telkens, dat het geen verzoeningsvrede geweest is. In Duitschland niet, in Oostenrijk niet, nergens, Laat Duitschland nog steeds anti-Fransch zijn, de Tirolers, zoowel de Oostenrijksche als de Italiaansche, hebben een onverzoen- baren haat jegens de Italianen. Zij haten Mussolini, zij willen vrij zijn, niet meer „on- der het juk" der fascisten staan Waar zal dat nog eens op uitloopen? BaaStenland DUITSCHLAND. NA DE VERKIEZINGEN. Adenauer Prmsische minister-presidentl Naar de sociaal-democratische „Rhein. Ztg." uit politieke kringen in Berlijn ver- neemt, zou de eerste burgemeester van Keu- len Adenauer in aanmerking komen voor het Pruisische premierschap, ingeval Otto Braun rijkskanselier mocht worden. DE ONTPLOFFING TE HAMBURG. De angst voor het phosgeengas. Een valsch alarm. Te Nieder-Georg-Swerder liepen in den af- geloopen nacht geruchten over een naderen- de gaswolk, tengevolge waarvan een paniek onder de bekolking ontstoncL De bewoners verlieten in groote opwinding hun huizen om hun leven in veiligheid te brengen. Politie-beambten uit Hamburg kon den de bewoners slechts met groote moeitf weer tot bedaren brengen. AUTO-ONGELUK. Een chauffeur zonder rijbewijs. Donderdagavond is in de hoofdstraat van Agram een afschuwelijk auto-ongeluk ge beurd. Een particuliere auto reed tegen een toer-auto op, die omsloeg. Een meisje van vier jaar werd dood onder de autobus van- daan gehaald, negentien andere passagiers van dit voertuig werden ernstig gewond. Bij het onderzoek bleek, dat de chauffeur geen examen ter verkrijging van het rijbewijs had afgelegd en chauffeeren geleerd had op eet niet erkende school. De politie heeft daarop zoowel den chauffeur als den directeur van d* chauffeursschool in hechtenis genomen. WORSTVERGIFTIGING. Twee dooden. Een boerenfamilie te Wachenbrunn was Hemelvaartsdag ongesteld geworden na het eten van worst uit Weckglazen. Donderdag zijn de boer en een zijner dochters overleden, een andere dochter ligt op sterven, en de ove rige zieken, onder welke een kind van een buurman, verkeeren alien nog in levensge- vaar. Een onderzoek heeft uitgewezen dat de worst reeds vergiftigd was toen zij gewecki werd. AUTO-ONGELUK VAN MEVR. A HARDEN. Mevrouw Harden, de weduwe van Maxim! lian Harden, is Woensdagavond na afloop van een feest van het Duitsch-Fransche Ge- nootschap te Berlijn op weg naar huis hei slachtotfer geworden van een ernstig auto- ongeval. Haar taxi nam een bocht te scherp, reed het trottoir op en botste tegen een tralie- hek. De chauffeur kreeg slechts eenige schrammen; mevrouw Harden werd ernstig aan net hoofd gekwetst en kreeg een onder armbreuk. FRANKRIJK. DE GESMOKKELDE MACHINE- GEWEREN. A De Echo de Parijs betreurt, dat het rap port, dat in opdraeht van den Volkenbond door de commissie van drie leden onder lei- ding van minister Beelaerts van Blokland is opgesteld omtrent de bekende zaak van de Hongaarsche machinegeweren, op verzoel van de Fransche regeering pas 4 Juni gepu- bliceerd wordt. Het blad noemt de opstelhnf buitengewoon laconiek en vaag. ENGELAND. EEN KIND DOOR EEN HOND GESCALPEERD. Te Wolverhampton is een achtjarig meisje door een bull-terrier, die de Leveling van het gezin was, aangevallen, gescalpeerd en ook verder ernstig toegetakeld, zoodat het kind in hachelijken toestand in het ziekenhuis opge- nomen moest worden. Haar zestienjarigt broer snelde op haar hulpgeroep toe en hei met bloed bespatte dier liet zich door hem ge willig vastleggen. Het kind had altijd met den hond gespeeld. zonder dat deze haar ooit kwaad had gedaan' Het dier had haar nu aangevallen, toen zij het weg trachtte te duwen. BRAND OP EEN BOERDERIJ. leven personen verbrand. Bij een gisteren te middernaeht uitgebroken brand op een boerderij te Amarata is een ko- lonist, genaamd Alfred Dweller, met zijn zes kinderen verbrand. AMERIKA. THOMAS EDISON GEHULDIGD. 1 Thomas Edison heeft den gouden penning voor wetenschap van het Amerikaansche ge- nootschap van kunsten en wetenschappen ge kregen. Ziixi zoon Charles Edison heeft hem aan H I ALRMAARSCHE COURANT. r

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1