DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Gen eerste hulpdienst
tig ongelukken.
1928
Abonnementsprijs bij voormtftetaling per 3 maanden f2.~, fr. per post f2.50. Bewjjsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootcre letters naar plaatsrulmte.
Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Admlnlstr. No. 3. Redactie No. 33.
ZATERDACi
26 MEI
No. 1%f
Dif nummer besfaaf uit 3 bladeth
Honderd dertigste laargang
Diredeur: O. H. KRAK. Hoofdredarienr Tj. N. ADEMA.
j PINKSTEREN.
DE AEKMAARSCHE COURANT ZAL
MAANDAG, 28 MEI, NIET VER-
SCHIJNEN.
DE DIRECTIE.
Er was vroeger een zelcere leeftijd waarop
de jonge meisjes in de lange rokken k warn en
en het haar mochten opsteken.
Dat was nog in den goeden ouden tijd.
want zoowel de lange rokken als het opgesto-
ken haar behooren tot het verleden.
Er is tegenwoordig in kleeding en haar-
dracht eigenlijk geen overgangstijdperk meer
tusschen het meisje in den backiishleeftijd en
de jonge vrouw die graag voor volwassen
aangezien wordt, of het moest zijn dat van
de laatste het costuum nog korter en het
Ibobykopje nog jongensachtiger is.
Het valt dus moeilijk in dezen tijd uit te
Jeggen, dat Alkmaar in de rij der Holland-
gene steden op den aanvaiHgen leeftijd is ge-
komen, waarop zij haar uiterlijk wat meer in
overeenstemming met haar leeftijd zali moe-
ten brengen.
Zij is, om een nog altijd gangbare vergelij
-king te gebruiken, in het levenstijdperk, waar
op zij te klein voor een tafellaken en te groot
voor een servet is geworden.
Dat is een heel lastige leeftijd, het tijdperk
waarop men de oude kleeren ontgroeid is en
nog niet groot genoeg is voor de nieuwe.
Men neemt als plattelandsgemeente graag
de allures van een stad aan, maar als de
vreemdeling bij het station onzen tractor
ziet, glimlacht hij en weet al preaes wat wij
waard zijn.
Te groot voor een paardentram en te klein
voor een electrische.
Alkmaar is zeker nog niet groot genoeg om
hier een gemeentelijken geneeskundigen
dienst in het leven te roepen.
We hebben een eigen schoolarts en dat be
vijst, dat we een plaats van eenige beteeke-
nis zijn, we hebben een zeker aartal stadsart-
setren gemeentelijke vroedvrouwen, maar dat
hebben tegenwoordig ook vrijwel alle dorpen,
zij het dan ook in bescheidener omvang.
Maar wat we nog niet hebben, dat is een
gemeentelijke geneeskundige dienst, een spe-
ciale insteiling voor hulpverleening bij alien
lei ernstige ongelukken en we mogen aan
een kant natuurlijk blij zijn, dat zoo'n dienst
hier niet; noodzakelijk wordt geoordeeld,
want dat is het bewijs, dat ernstige ongeval-
len hier nog betrekkelij'k weinig voorkomen.
Alkmaar is in het stadium, dat hijgende
jongetjes met natte neuzen dagelijks op het
redactie-bureau komen meedeelen, dat er een
„ongeluk" gebeurd is, wat dan bij nadere on-
dervraging een aanrijding van een auto en
een bakkerswagen of een botsing tusschen
een Fordje en een wielrijder blijkt te zijn.
Het blijft in den regel bij een verbogen
spatbord en een kapotte knie, en maar zelden
komen berichten van ernstige ongelukken
binnen.
Maar, al gaat het langzaam, Alkmaar
groeit en het verkeer wordt steeds drukker en
sneller. Het is te voorzien, dat het aantal
verkeersongevallen eer zal toe- dan af-
nemen en de gestadige vergrooting van het
zielental brengt met zich mee, dat het aan
tal ongelukken, dat niet aan het verkeer-kan
worden toegeschreven, eer grooter dan klei-
ner zal worden.
Dat heeft sinds geruimen tijd de vraag
naar voren doen komen of het niet tijd worcft
hier een specialen hulpdienst in het leven te
roepen, die in ernstige gevallen dadelijk ter
plaatse kan zijn om gevraagden bijstand te
verleenen.
De heer Kusters heeft in de laatste begroo-
tingsvergadering van den Raad medegedeeld,
dat hij nog niets gevoelt voor de insteiling
van een gemeentelijken geneeskundigen
dienst omdat z. i. het aantal diensten niet
Verder behoeft te worden uitgebreid.
lets anders is het aldus di heer Kus
ters wanneer B. en W. bij het tot stand ko
men van het Steedijk Ziekenhuis nog eens
de aandacht willen wijden aan de vraag of
de wijze waarop de eerste hulp wordt ver-
leend bij ongevallen, niet dienf te worden ge-
reorganiseerd en gemodemiseerd.
En de burgemeester heeft daarop geant-
jvoord, dat, met het oog op de financien, op
het oogenblik nog niet te denken valt over de
inrichting van een gezondheidsdienst. Een
eerste-hu'lpdienst aldus de burgemeester
is iets anders en dat is misschien niet on-
mogelij'k. Zonder een positieve toezegging te
doen wilde de burgemeester deze zaak nog
wel eens overwegen. Men is hierover al meer
in onderhandeling geweest met de arisen,
»aar het is een zeer moeilijke zaak. Evenwel
gevoelde ook de burgemeester, dat hier iets
®ntbreekt en als het mogelijk blijkt, wi'l hij
gaarne iets doen.
Het is niet de eerste maal, dat wij een der-
®ens^ let sprake brengen.
Men moet het ijzer smeden als het beet is
fjameer bij vroeger voorgekomen onge-
luicken bleek, dat er iets haperde aan de hulp
verleening, hebben wij steeds bepjeit hiexin
verandering te brengen.
Een bijzonder markant geval wij mogen
dat hier nog wel even in herinnering bren
gen was het verdrinken van een jongetje,
dat op 8 September j.l. in een put achter het
huis gevallen was en daaruit werd opge-
haald toen de levensgeesten waarschijnlijk
nog niet heelemaal waren geweken, maar
waarbij het een klein kwartier duurde eer
men iemand gevonden had, die het slacht-
offer de eerste hulp kon verleenen.
Onze brandweer is naar de eischen des
tijds ingerieht en wij zijn er trotsch op te
weten, dat weinige minuten na het uitbreken
van een brand doeltreffend materiaal en ge-
schoold personeel op elk bedreigd punt on
zer stad aanwezig zal zijn.
Zoo worden onze woningen beschermd.
maar is het niet even, of nog meer noodzake'
lijk, dat er eveneens een organisatie is, die bij
een ernstig ongeluk direct een deskundige
met behoorlijk materiaal ter plaatse kan doen
komen?
Een behulpzame voorbijganger belde des-
tijds, bij het ongeluk op den Kennemerstraat-
weg, achtereenvolgens drie doktoren op, die
geen van alien thuis waren. Hij telefoneerde
naar de societeit, in de hoop, daar op dat uur
een medicus aanwezig te zullen vinden, wat
niet het geval bleek. Hij belde zoowel het
Sint Elisabethziekenhuis als het Stadszieken
huis op, waar ook geen dokter aanwezig was
en kreeg eindelijk, na een klein kwartier,
contact met een lid van de transportcolonne
van het Roode Kruis.
Beseft mem wat het voor de ouders van
dit knaapje geweest is, zooveel kostbare mi
nuten ongebruikt voorbij te zien gaan, be-
grijpt men wat het voor hun zeggen wil dc
gedachte te behouden, dat hun kind misschien
nog leven zou als er hier ter stede een goec
georganiseerde eerste-hulpdienst geweest
was.
Ieder weet, dat hij bij brand niets anders
te doen heeft dan de politie op te bellen en
iedereen zal voortaan ook moeten weten, dat
hij zich bij een ernstig ongeluk slechts met
een bepaald adres in verbinding behoeft te
stellen om zeker te weten, dat binnen weinig
oogenblikken hulp zal worden geboden.
De apothekers hebben met elkaar een rege-
ling getroffen, waardoor het publiek, zoowel
's nachts als Zondags, precies weet waar het
terecht kan, maar men kan niet verlangen,
dat in een stad van onzen omvang steeds een
medicus met het oog op mogelijke ongeluk
ken, thuis zal blijven en dus te bereiken zal
zijn.
Maar dan blijft het bij ongelukken altijd
een onsystematisch zoeken Men belt de
ziekenhuizen op en treft er specialisten aan,
die met een operatie bezig zijn en hun pa-
tienten onmogelijk in den steek kunnen laten
Met het opzoeken van telefoonnummers van
huisartsen of leden der transportcolonne
voor zoover men de laatsten kent gaat
veel tijd verloren en men is er nimmer zeker
van, ze thuis en dadelijk beschikbaar te
zullen treffen.
Wat zou de burgerij er wel van zeggen als
er na het ontdekken van brand zooveel kost
bare tijd met het zoeken naar brandweer-
mannen verloren moest gaan?
Het wordt inderdaad hoog tijd, dat hier
een goede regeling wordt getroffen. Ieder
oogenblik kan er een boot omslaan of een
steiger instorten of wel een ernstig verkeers-
ongeluk plaats vinden en het moet van alge-
meene bekendheid zijn, wat men in zoodanig
geval te doen heeft.
Het eenvoudigste zou wel zijn, dat men een
bureau opbelde waar altijd iemand „thuis"
is, dus het politiebureau.
Maar, is van de politieagenten, die zich in
hun vrijen tijd voor het verleenen van eerste
hulp moeten bekwamen, te verwachten, dat
zij alien zoo deskundig zijn, dat een patient
hun direct kan worden toevertrouwd?
Er schijnt kort geleden een vertegenwoor-
diger van een Duitsche firma in onze ge-
meente te zijn geweest, die voor de desbetref-
fende autoriteiten een soort reclamezuil ge-
demonstreerd heeft, welke op verschillende
gevaarlijke punten onzer stad opgesteld kon
worden en welke de firma, tegen vergoeding
van de daarop aan te brengen reclame, gratis
zou willen vcorzien van alle materiaal
een brancard incluis voor eerste hulpver
leening bij ongelukken.
Men heeft dan dus te alien tijde de be-
schikking over het verplegingsmateriaal,
maar zal er ook steeds iemand aanwezig zijn
die dit materiaal dadelijk zal kunnen ge
bruiken?
Ook dit stelsel heeft zijn bezwaren.
Het is wenschelijk, dat er een vast adres
is, dat men slechts behoeft op te bellen om
onmiddellijk zoowel een deskundige als het
materiaal ter plaatse te kunnen hebben.
Dat adres zou een der ziekenhuizen moe
ten zijn en waar het Sint Elisabethziekenhuis
een particuliere inrichting is, schijnt het
Stedelijk Ziekenhuis de eenige inrichtng van
waaruit men een dergelijk hulpbetoon in het
gemeentelijk belang zou kunnen eischen.
Die eerste hulpverleening zal hoofdzakelijk
mannenwerk zijn. Heeft het Stadsziekenhuis
een portier, die onmiddellijk met een bran
card ter plaatse kan zijn en hulp kan verlee
nen of is deze man in staat zich voor die
hulpverleening te bekwamen?
Zoo niet, dan zal het noodzakelijk zijn aan
dit ziekenhuis een mannelijken verpleger te
verbinden er zijn in de groote ziekenhuizen
uitstekende verplegers te vinden, die met dit
werk vertrouwd zijn die te alien tijde be
schikbaar moet blijven.
Hij kan een patient de eerste hulp verlee
nen en per brancard naar het ziekenhuis
brengen waar een medicus kan nagaan naar
welk ziekenhuis hij moet overgebracht wor
den, dan wel of hij naar zijn huis vervoerc
zal kunnen worden.
Het ziekenhuis zou dan een regeling kun
nen treffen, zoodat van uren of dagen waar
op de verpleger niet beschikbaar is aan de
politie wordt kennis gegeven en deze op der-
gelijke tijdstippen een deskundige uit eigen
personeel op het bureau beschikbaar kan
houden.
Een en ander zal nog vergemakkelijkt
worden wanneer men voor elk S. O. S.-sein
slechts het politiebureau behoeft op te bellen
en van hier uit het waarschuwingssein voor
hulpverleening wordt gegeven.
Het eenige bezwaar voor een dergelijken
hulpdienst die, naar wij meenen, de in-
stemming van verschillende medici heeft
zou het kostenvraagstuk kunnen zijn, maar
wanneer men bij een eerstvolgende vacature
aan het Stedelijk Ziekenhuis eens niet een
vrouwelijke, maar een mannelijken verpleger
aanstelt en hem een instructie in bovenge-
noemden geest geeft, zullen de kosten niet
zoo groot worden, dat zij voor de gemeente
eenig bezwaar kunnen opleveren.
Het wordt hoog tijd, dat er in een stad
van dezen omvang eens een practische rege
ling wordt getroffen.
Men wachte nu niet langer met het dem-
pen van de traditioneele putten tot er weer
verschillende kalveren verdronken zijn, maar
make aan den thans bestaanden onzekeren
toestand zoo spoedig mogelijk een einde.
Hit het Pariemeni
Den Haag, 25 Mei 1928.
De Voorzitter heeft zijn plan om de Twee-
de Kamer op 31 Mei weder bijeen te doen
komen opgegeven: de afgevaardigden hebben
tot 5 Juni vrijaf, maar, als het noodig is, zal
er 7 Juni een avondvergadering worden ge-
houden en zelfs ook nog eens op 14 Juni.
Maar dat zien we, als het voornemen blijft
bestaan om 15 Juni op reces te gaan nog
niet zoo dadelijk gebeuren. De heeren zullen
er nu wel spoed achter gaan zetten!
De beraadslaging in verband met de mo
tie-Sannes betreffende de ouderdomsvoorzie-
ning is heden ten einde gebracht. Bijna alle
sprekers in eerste instantie hebben nogmaals
wat in het midden gebracht en vooral de heer
Oud (V.D.) heeft zich druk gemaakt om het
door hem voorgestelde stelsel tegenover den
heer Sannes nader toe te lichten. Van de
overige repliceerenden vermelden wij enkel
den heer L. de Visser, den communist, omdat
hij weer eens een merkwaardig staaltje heeft
gegeven van de mentaliteit van de bolsjewie
ken en communisten. Er was door een der
sprekers herinnerd aan het bijbelsche woord,
dat wie niet werkt ook niet eten zal. Nu, zei
onze pientere communist, als dat in onze mo-
derne maatschappij inderdaad van toepassing
was, zouden er vele bourgeois in een zeer
slechte conditie verkeeren. Die volksvertegen.
woordiger schijnt nog altijd het ouderwet
sche idee aan te hangen, dat een „bourgeois"
feen steek uitvoert en zich te goed doet aan
ippenpastei en champagne. Een man, die
achter de bakkerskar loopt, gelijk weleer de
heer De Visser heeft gedaan, is volgens hem
blijkbaar een nuttiger lid der maatschappij
dan een winkelier, die er steeds op zint zijn
zaak tot hooger bloei te brengen.
Gelijk wij gister mededeelden, had de heer
Sannes zijn motie in twee deelen gesplitst. In
het eerste werd in het algemeen de wensche-
lijkheid uitgesproken van een herziening van
onze ouderdomsverzorging, in het tweede
werden de middelen daartoe aangegeven.
Zonder de beschouwingen welke er aan
gewijd waren geweest zou misschien de
eerste motie wel kans hebben gehad om
aangenomen te worden, maar in het licht
der discussies was het onvermijdelijk, dat zij
werd verworpen en zulks geschiedde dan ook
met 48 tegen 27 stemmen terwijl onder de
voorstemmers behalve de sociaal-democraten
enkel de vrijzinnig-democraten waren alsme-
de de communist. Maar de heer Sannes was
zoo verstandig na die beslissing zijn tweede
motie in te trekken, daar zelfs de vrijzinnig-
democrafen en de communist met het daarin
vervatte stelsel niet konden instemmen. En
daarmee was de zaak afgedaan.
Nadat een wijziging van een artikel van
het Wetb. v. Koophandel en een van een
paar artikelen van het Wetb. van Strafvorde-
ring zonder beraadslaging of stemming wa
ren goedgekeurd, heeft de Kamer de rest van
den middag besteed aan het veelbesproken
adres van den heer Vrijman, gewezen rijks
bouwkundige, die destijds tot zes maanden is
veroordeeld, omdat hij zich had schuldig ge
maakt aan valschheid in geschrifte enz. In
dat adres vroeg de heer Vrijman herstel van
grieven onder aanvoering, dat hij op onjuiste
gegevens zou zijn veroordeeld en dat zijn
Tandelingen hem in geen enkel opzicht ma-
terieel voordeel hebben geschonken. De ka-
mercommissie, die de zaak had onderzocht,
vond ook, dat er in die zaak iets niet in den
haak was en had voorgesteld de Regeering
te verzoeken een nader onderzoek omtrent
verschillende punten in te stellen. De heer
Van Schaik (R.K.) lichtte dit als voorzitter
der commissie, nader toe en drong er in het
bijzonder op aan, dat de regeering den heer
Vrijman, in afwachting van een nader on
derzoek omtrent handelingen van de rechter-
lijke macht zou rehabiliteeren, in ieder ge
val hem weer aan pensioen zou helpen. De
minister-president, de heer De Geer, verklaar-
de zich bereid tot een nader onderzoek, dat
binnen zes maanden zou afloopen, doch hij
vond het dwaas alvast, hangende dat onder
zoek, den heer Vrijman in zijn eer te herstel-
len. Daartegenover hield de heer Van
Schaik de'rechtmatigheid van zijn wenscb
vol en legde hem zelfs in een motie vast.
Met het oog vermoedelijk op het schrale
aantal leden, dat nog tegenwoordig was,
vond hij het evenwel goed, dat die motie na
het Pinksterveriof zal behandeld worden.
Daarop is de Kamer tot 5 Juni uiteen ge-
gaan.
Dagfeiijksch overzicht.
DE VERHOUDING TUSSCHEN ITALIe
EN OOSTENRIJK.
Hoe de herdenkingsdag van Italia
gevierd werd.
Deze week was het dertien jaar geleden,
dat Italie deel ging nemen aan den grooten
wereldoorlog. Nu moge Italie van den oor-
log niet alles verkregen hebben, wat het er
van verwacht had, het verkregene is groot
genoeg, om een feestviering te wettigen. Is
Italie niet van een betrekkelijk kleine staat
geworden een land, dat behoort tot de groo
te mogendheden? Strekken zijn grenzen
niet uit tot den Brenner en tot Fiume, heeft
het Zara niet ter bedwinging der Dalma-
tijnsche kust, vergrootte het niet zijn Noord-
en zijn Oost-Afrikaansche kolonien? en
heeft het niet het gezag en het ontzag, dat
het thans in de wereld geniet, te danken
aan zijn partijkiezen voor de geallieerden?
En het fascisme, is dat niet het ideale, wat
er op onze aarde te bereiken valt?
De herdenkingsdag der oorlogsvarklaring
is dan ook een nationale feestdag gewor
den, een dag, waarop weer eens bleek, dat
Mussolini met zijn fascisme nog overal re-
geertOveral? Zeker, maar dan aan de
oppervlakte van het menschelijk gemoed.
Innerlijk zijn velen anti-Mussie. En onder
die velen, die Mussolini haten, behooren
zeer zeker de onderdanen van het op Oos-
tenrijk veroverde gebied Tirol.
Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat
Europa werd opgeschrikt door Mussolini's
vuistslag naar aanleiding van het protest,
dat men in Oostenrijk had durven uiten in
verband met de fascistische methoden in
Z.-Tirol toegepast voor een spoedige assi-
milatie der Duitsche bevolking een stre-
ven, hetwelk de leider van het huidig Italie
aldus weergaf: Voor het germanisme is het
spel verloren; Tirolers, Oostenrijkers, heel
de wereld moet het weten, dat aan den
Brenner met zijn levenden en zijn dooden
heel ItaliS de wacht houdt." En in de Ka
mer hield Mussolini een rede over Z.-Tirol,
waarin hij verklaarde: „Voor de laatste
maal zal ik over de Z.-Tiroolsche kwestie
het woord voeren. Een volgende maal zul
len de daden spreken."
Oostenrijk was dus gewaarschuwd en
zweeg, wat ook maar het verstandigste was.
Totdat de bovengenoemde dag kwam.
Als goed Italiaan heesch de Italiaansche
consul-generaal van Noord-Tirol (dat nog
aan Oostenrijk behoort) de vaderlandsche
vlag. Dat mocht hij natuurlijk doen. Mis
schien echter had hij verstandiger gehan-
deld, als hij de vlag niet geheschen had.
Want ook in de politiek, evengoed als in
het dagelijksche leven in de maatschappij
is kieschheid een factor, die dikwijls een
krachtiger en zegenrijker wapen blijkt te
zijn, dan het gebruik maken van een
„recht". Vooral als het gaat tusschen een
zwakkere en overwonnene en een sterken
overwinnaar
De Italiaansche vlag werkte als de beken-
de roode lap op den stier: de bevolking
liep te hoop, optochten werden gehouden
en in den middag haalden een paar heet-
hoofden, Duitsch-nationale studenten, de
vlag omlaag.
Onmiddellijk greep de politie in, maar het
was te laat: de misdaad was bedreven en
moest verzoend worden. De beleedigde Ita
liaansche consul-generaal stelde de autori
teiten zijn eischen: de vlag moest onder mi-
litair eerbetoon weer worden geheschen.
Een compagnie van het bondsleger trad aan,
en presenteerde het geweer voor het weer
verschijnende Italiaansche dundoek. Daar-
nevens bood de „Landeshauptmann" den
consul-generaal zijn verontschuldiging aan,
terwijl werd toegezegd, dat de daders zullen
worden gestraft. Ten slotte heeft een amb-
tenaar van de bondskanselarij namens de
regeering op het Italiaansche gezantschap
te Weenen amende honorable gemaakt.
De Italiaansche regeering kan zich dus
moeilijk erover beklagen, dat zij van Oos-
tenrijksche zijde niet de voile maat heeft
gekregen.
Wat echter de reactie van het gebeurde
op de volksziel was, bleek uit de betoogin-
£en. die verder den steheelen dag tot laat in
den avond spontaan plaats vonden, en
waarbij de politie herhaaldelijk met geweld
moest ingrijpen om de demonstranten aan
het verstand te brengen, dat dergelijke
uitingen ongewenscht werden geacht.
Er is vrede gesloten in 1918. Nu, bijna 10
jaar later, blijkt het nog telkens, dat het
geen verzoeningsvrede geweest is. In
Duitschland niet, in Oostenrijk niet, nergens,
Laat Duitschland nog steeds anti-Fransch
zijn, de Tirolers, zoowel de Oostenrijksche
als de Italiaansche, hebben een onverzoen-
baren haat jegens de Italianen. Zij haten
Mussolini, zij willen vrij zijn, niet meer „on-
der het juk" der fascisten staan
Waar zal dat nog eens op uitloopen?
BaaStenland
DUITSCHLAND.
NA DE VERKIEZINGEN.
Adenauer Prmsische minister-presidentl
Naar de sociaal-democratische „Rhein.
Ztg." uit politieke kringen in Berlijn ver-
neemt, zou de eerste burgemeester van Keu-
len Adenauer in aanmerking komen voor het
Pruisische premierschap, ingeval Otto Braun
rijkskanselier mocht worden.
DE ONTPLOFFING TE HAMBURG.
De angst voor het phosgeengas.
Een valsch alarm.
Te Nieder-Georg-Swerder liepen in den af-
geloopen nacht geruchten over een naderen-
de gaswolk, tengevolge waarvan een paniek
onder de bekolking ontstoncL
De bewoners verlieten in groote opwinding
hun huizen om hun leven in veiligheid te
brengen. Politie-beambten uit Hamburg kon
den de bewoners slechts met groote moeitf
weer tot bedaren brengen.
AUTO-ONGELUK.
Een chauffeur zonder rijbewijs.
Donderdagavond is in de hoofdstraat van
Agram een afschuwelijk auto-ongeluk ge
beurd. Een particuliere auto reed tegen een
toer-auto op, die omsloeg. Een meisje van
vier jaar werd dood onder de autobus van-
daan gehaald, negentien andere passagiers
van dit voertuig werden ernstig gewond. Bij
het onderzoek bleek, dat de chauffeur geen
examen ter verkrijging van het rijbewijs had
afgelegd en chauffeeren geleerd had op eet
niet erkende school. De politie heeft daarop
zoowel den chauffeur als den directeur van d*
chauffeursschool in hechtenis genomen.
WORSTVERGIFTIGING.
Twee dooden.
Een boerenfamilie te Wachenbrunn was
Hemelvaartsdag ongesteld geworden na het
eten van worst uit Weckglazen. Donderdag
zijn de boer en een zijner dochters overleden,
een andere dochter ligt op sterven, en de ove
rige zieken, onder welke een kind van een
buurman, verkeeren alien nog in levensge-
vaar. Een onderzoek heeft uitgewezen dat de
worst reeds vergiftigd was toen zij gewecki
werd.
AUTO-ONGELUK VAN MEVR. A
HARDEN.
Mevrouw Harden, de weduwe van Maxim!
lian Harden, is Woensdagavond na afloop
van een feest van het Duitsch-Fransche Ge-
nootschap te Berlijn op weg naar huis hei
slachtotfer geworden van een ernstig auto-
ongeval. Haar taxi nam een bocht te scherp,
reed het trottoir op en botste tegen een tralie-
hek. De chauffeur kreeg slechts eenige
schrammen; mevrouw Harden werd ernstig
aan net hoofd gekwetst en kreeg een onder
armbreuk.
FRANKRIJK.
DE GESMOKKELDE MACHINE-
GEWEREN. A
De Echo de Parijs betreurt, dat het rap
port, dat in opdraeht van den Volkenbond
door de commissie van drie leden onder lei-
ding van minister Beelaerts van Blokland is
opgesteld omtrent de bekende zaak van de
Hongaarsche machinegeweren, op verzoel
van de Fransche regeering pas 4 Juni gepu-
bliceerd wordt. Het blad noemt de opstelhnf
buitengewoon laconiek en vaag.
ENGELAND.
EEN KIND DOOR EEN HOND
GESCALPEERD.
Te Wolverhampton is een achtjarig meisje
door een bull-terrier, die de Leveling van het
gezin was, aangevallen, gescalpeerd en ook
verder ernstig toegetakeld, zoodat het kind in
hachelijken toestand in het ziekenhuis opge-
nomen moest worden. Haar zestienjarigt
broer snelde op haar hulpgeroep toe en hei
met bloed bespatte dier liet zich door hem ge
willig vastleggen.
Het kind had altijd met den hond gespeeld.
zonder dat deze haar ooit kwaad had gedaan'
Het dier had haar nu aangevallen, toen zij
het weg trachtte te duwen.
BRAND OP EEN BOERDERIJ.
leven personen verbrand.
Bij een gisteren te middernaeht uitgebroken
brand op een boerderij te Amarata is een ko-
lonist, genaamd Alfred Dweller, met zijn zes
kinderen verbrand.
AMERIKA.
THOMAS EDISON GEHULDIGD. 1
Thomas Edison heeft den gouden penning
voor wetenschap van het Amerikaansche ge-
nootschap van kunsten en wetenschappen ge
kregen.
Ziixi zoon Charles Edison heeft hem aan
H
I
ALRMAARSCHE COURANT.
r