DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Be oplossing van bet
Ziekeniraisvraagstuk.
ass
Honder^ ^ertigste Jaargang
No. 12»
OH nnmmei beslaai aH 3 bladen.
1928
Dcze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, nitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar 2.—, franco door
bet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewTjsnummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTlfiN:
Per regel /0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsrnfmte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h HERMs. COSTER ft ZOON.
Voordam C9.
Directeur: G. H. KRAK.
ZATERDAG
Telef.nr. Administratie 3.
Telefoonnr. Redactie 33.
Postgiro 37060.
Hoofdredacteur: Tj. N. AOEMA*
„Is het juist?", zoo vroeg het raadslic
Westerhof op 10 Mei j.l. aan B. en W., „dat
ide Stichting Centraal Neutraal Ziekenhuis
reeds drie maanden geleden de geweigerde
150.000 opnieuw ter beschikking van den
Raad heet gesteld op voorwaarden waarbij
met de bezwaren van den Raad rekening is
gehouden
Zoo ja, waarom hebben B. en W. dan tot
nu toe den Raad daarvan geen mededeeling
gedaan en wanneer kan ten voorstel tot aan
vaarding tegemoet gezien worden?"
De loeo-burgemeester, die dit te beant-
woorden kreeg en uit ondervinding wist, dat
bet Ziekenhuis-terrein vol voetangels en
klemmen ligt, bleek met deze vragen allesbe-
balve ingenomen.
Het is niet prettig als loco-burgemeester
het hoofd in een of ander wespennest te mce-
ten steken. Dat is meer de taak van een bur-
gemeester en omdat de ongesteldheid van bet
hoofd onzer gemeente zich niet ernstig liet
aanzien en het dus te verwachten was, dat hij
de eerstvolgende raadsvergadering weer zou
kunnen presideeren, heeft wethouder Thorn
sen zich op 10 Mei van alle lastige debatten
afgemaakt, door geheimzinnig te verklaren
dat B. en W. op's heeren Westerhof's vragen
geen antwoord zouden geven.
Of, beter gezegd, dat zij dat antwoord tot
de eerstvolgende raadsvergadering zouden
uitstellen.
Dat was een heel verstandig woord van
dezen wethouder. Niet alken omdat hij nu
aan den burgemeester kon overlaten het Zie
kenhuisvarken te wasschen wclk spreek
woord in dit verband natuurlijk allerminst
op den interpellant van toepassing is
maar bovendien crmdat B. en W. zelf wel ge-
voelden, dat zij allesbehalve sterk stonden
Weliswaar, was er geen sprake van, dat
er reeds drie maanden geleden een nieuw
aanbod der Stichting zou gedaan zijn het
oorspronkelijke aanbod was toen n<-»g niet
eens in den Raad in bespreking geweest
maar omdat B. en W. niet de minste haast
getoond hadden om tot een voor beide par-
tijen bevredigende oplossing te komen.
Het Stichtingsbestuur had B. en W. ver-
shillende vragen gesteld, in de verwachting
daarop binnen afzienbaren tijd antwoord te
zullen ontvangen.
Maar het had er daarbij niet aan gedacht,
dat B. en W. nooit over een nacht ijs gaan
Het ingewikkelde raderwerk met zijn vele at-
deelingen en onderafdeelingen, dat in ons ge-
meentehuis functionneert, draait wel, maar't
draait heel voorzichtig en daardoor heel
langzaam. Het is algemeen bekend, dat tot
B. en W gerichte vragen soms eerst beant
woord worden als de verzoeker zelf al weer
vergeten is, dat hij iets gevraagd heeft.
Het is wel voorgekomen verschillende
raadsleden kunnen er van meespreken dat
er vragen of moties gesteld zijn, waarvan
nooit iemand meer iets vernomen heeft of
waarvan het antwoord zoovele jaren op zich
liet wachten, dat er intusschen verkiezingen
hadden plaats gevonden en slechts de herbe-
noemde leden zich konden herinneren, dat de
kwestie al eens vroeger in den Raad was be-
sproken.
Het is gebeurd men denke maar eens
aan de vragen van den heer Van Drunen
dat B. en W. zoo lang met de beantwoording
gewacht hebben, dat de interpellant geen
raadslid meer was en zijn partijgenooten het
antwoord voor hem in ontvangst hebben ge-
nomen.
2 JI YI
Laten wij daarover niet verder spreken.
Wij zijn nu in een stemming om van alles
den mooisten kant te zien en constateeren dus
met voldoening, dat deze houding van B. en
W. zeker van een hoogst voorzichtig beleid
getuigt.
Geen antwoord gaat van het college uit of
B. en W. hebben de kwestie van alle kanten
bekeken en besproken, er nog eens over gesla-
P«o, en ze weer bekeken en nog eens bespro
ken.
Vandaar, dat het Stichtingsbestuur weken-
lang niets te hooren kreeg en omdat dit be
stuur blijkbaar in de verkeerde veronderstei-
ling leefde, dat B. en W. de kwestie over het
hoofd gezien hadden of wellicht met de mo-
gelijkheid rekening hield. dat de bode den
brief per ongeluk in zijn zak had gehouden,
heeft het opnieuw een schrijven aan B. en W
gezonden en verzocht daarop nu toch zoo
spoedig mogelijk antwoord te mogen ontvan
gen.
Dat antwoord is dan ook op 9 Mei binnen
gekomen, den dag voor de raadsvergadering
waarin de heer Westerhof zijn interpellati-e
had aangekondigd, wat natuurlijk geenszins
zeggen wil, dat er tusschen beide gebeurtt-
flissen eenig verband moet gezocht worden.
Wij hebben destijds al gemeld, dat B. en
W. toen aan het Stichtingsbestuur eenige
wenschelijkheden te kennen hebben gegeven,
o. a. om van de toegezegde 150.000 met een
leening, maar een schenking te maken, waar
bij zij tevens vroegen te bepalen, dat de stich
tingsacte later niet zon-der hun goedkeuring
gewijzigd zou kunnen worden.
B. en W. gingen dus nog verder dan de
Raad.
Immers, het overwegende bezwaar van den
Raad was destijds het artikel der Stichtings-
acte, waarin bepaald werd op welke wijze
vacatures in het bestuur zouden aangevuld
worden.
Dat was het veelbesproken artikel negen.
dat destijds in een vergadering van B. en w!
en het Stichtingsbestuur voorgel£zen zou
worden en verzwegen werd of, zooals het
bestuur meende, niet voorgelezen behoefde te
worden.
Men herinnert zich, dat beide partijen el-
kanders goede trouw destijds in twijfel ge-
trokken hebben en dat er wederz:'ds heftige
verwijten zijn gedaan, totdat ten huize van
een onzer meest vooraanstaande ingezetenen
de verzoeningsthee is gedronken, bij welke
gelegenheid men algemeen heeft ingezien, dat
alles eigenlijk op een afschuwelijk misver-
stand berustte, dat zoo spoedig mogelijk uit
den weg geruimd diende te worden.
Daarna is toen gebleken, dat B. en W. de
zaak zoo grondig bestudeerd hebben, dat het
geen wonder is, dat daar eenige maanden
overheen gegaan zijn en het verheugt ons
ten zeerste thans te kunnen voorspellen, dat
de heer Westerhof in de eerstvolgende raads
vergadering een antwoord zat krijgen, dat
hem in alle opzichten zal kunnen bevredigen.
Immers zal, naar onze informaties luiden,
dan blijken, dat B. en W. den laatsten tijd
een uitvoerige correspondentie met het Stich
tingsbestuur gevoerd hebben, welke er toe
geleid heeft, dat men tot een vo-or beide
partijen bevredigende oplossing is gekomen.
Het Stichtingsbestuur heeft zich daarbij op
het standpunt gesteld trouwens, het heeft
dat altijd gedaan dat artikel negen, dat
aangeeft hoe vacatures in het bestuur zullen
aangevuld worden, geenszins een partiidig
karakter draagt.
Weliswaar was da-arm bepaald, dat de
commissie, welke de vacatures zou aanvulien,
uit verschillende predikanten en voorzitters
van bepaaide vereenigingen zou bestaan,
maar dit was uitsluitend zoo vastgesteld om
dat het hoofdcomite er voor wilde zorg dra^
gen, dat de noodige waarborgen werden ge-
schapen om de neutraliteit van het Zieken
huis voor altijd te verzekeren.
Het hoofdcomite had zich het nader vast-
stellen van voorwaarden vanaf den aanvang
der geldinzameling nadrukkelijk voorbehou-
den. Het hield er rekening mede, dat men
een ziekenhuis wilde n a a s t net Katholieke,
waarom dan ook slechts bijdragen aan niet-
katholieken gevraagd w-erden.
Nimmer zat bij het hoofdcomite de gedach-
t-e aan een a n t i -Katholieke actie voor en
het had, in zijn streven naar voortdurende
neutraliteit, eenvoudig een kiescollege samen-
gesteid waarin v-ertegenwoordigers zaten
van de groote volksgroepen waaruit de gif-
ten zijn voortgekomen.
Het artikel beocgde dus slechts een waar-
borg voor voortdurende neutraliteit door het
kiezen van gemachtigden van wie men ver
wachten kon, dat zij nimmer van beginselen
zouden veranderen.
Men weet hoe dit artikel door vele raadsle
den opgevat is. Men kon zich allesbehalve
met de samenstelling van een dergelijk kies
college vereenigen, men zag zelfs in de keuze
van den voorzitter der Afd. Alkmaar der
Evangelische Maatschappij en den voorzitter
der Vrijmetselaarsloge het bewijs, dat het
hoofdcomite zijn medewerking aan de tot
standkoming van dit ziekenhuis van anti-ka-
tholieke strekking wilde doen zijn.
En waar dit nu geenszins de bedoeling
was, waar men later gezamenlijk verzoe
ningsthee had gedronken en een vredespijp
had gerookt, waar de Raad onoverkomeGjke
bezwaren tegen dit artikel bleek te hebben en
het Stichtingsbestuur het toch ook niet aan-
genaam zou vinden als de 150.000 dit
ziekenhuis niet ten goede zouden komen,
heeft men naar een oplossing gezocht en de
ze gevonden.
Vastgesteld werd nu, dat vacatures in het
bestuur der Stichting niet zullen worden
aangevuld door een kiescollege, maar dat het
bestuur eventueele vacatures zelf zal aan
vulien.
Het bestuur ziet hierin geen principieel
verschil omdat en daarom was net dit be
stuur slechts te doen ook nu bij een vaca-
ture zooveel mogelijk rekening zal worden
gehouden met de godsdienstige en politieke
heginselen van dengeen door wiens uittreden
de vacature wordt veroorzaakt.
Waar het kiescollege destijds mede in de
acte was opgenomen om zelfs den schijn te
vermijden, dat het bestuur zich zelf te veel
macht wilde tcekennen, heeft het inderdaad
ook nog meer op den weg van den Raad dan
van het Stichtingsoestuur gelegen te bepalen,
dat -dit bestuur de bevoegdheid zou verkrijgen
zich bij vacatures naar eigen keuze te mogen
aanvulien.
Wanneer, na de thans verkregen overeen-
stemming, dit groote struikelblok uit den
weg geruimd is, zullen de andere bepalingen
waartegen B. en W. trouwens reeds vroe
ger geen overwegende bezwaren bleken te
hebben weinig moeilijkheden opleveren.
Dat zijn slechts bijzaken en het Stichtings
bestuur heeft, naar wij vememen, gemeend,
aan verschillende reeds vroeger naar voren
gebrachte punten te moeten vasthouden,
waartegen B. en W- dan ook geen bedenkin-
gen meer zullen opperen.
Het ligt in de bedoeling de voornaamste
bepalingen der oude Stichtingsacte ongewij
zigd te laten.
Dus blijft bepaald, dat het geld aan de
gemeente zal worden geleend waarbij de
rente weer aan -de gemeente wordt geschon-
ken, wat dus het karakter van een schenking
zonder meer draagt op voorwaarde, dat
het ziekenhuis zal worden geexploiteerd door
of na-mens de gemeente, dat de exploitatie op
neutralen grondslag zal geschieden en op de
schaal van het raadebesluit van 3 Maart
1927, waar-door vastgelegd wordt, dat van
het gebouw of van het bijbehoorend terrein
niets za-g worden a-fgenomen.
Slechts w-ordt bepaald, dat de exploitatie
zal mogen verkleind worden als de noodzake-
lijk-heid daartoe wordt aangetoond.
Stel, dat Alkmaar wat intusschen niet
te verwachten is op den -duur een ville
morte met een klein aantal inwoners zou wor
den, dan zou een later Stichtingsbestuur ze
ker niet eischen-, dat een dan wellicht groo-
tendeels overbodig ziekenhuis op dezelfde
groote schaa-I geexploiteerd zou moeten wor
den.
Nu door het raads-besluit van 3 Maart
1927, waarbij het rapport-Wortman werd
aanvaard, voldoende vaststaat, dat het zie-
kenhuisterrein niet kan worden verkleind en
het gemeentebestuur zich niet met een des-
betreffende voorwaarde in de Stichtingsacte
kon vereenigen, is besloten, deze vroeger
naar voren gebrachte „wenschelijkheid"
thans onvermeld te laten.
Evenmin wordt nog van de tweede „wen-
schelijkheid" de vrije artsenkeuze, gesproken.
De huisartsen hebben zich reeds tot B. en W.
en het college van regenten gewend en het is
te verwachten, dat een gunstige beschikking
op hun verzoek, om desgewenscht ook in het
neutrale ziekenhuis hun patienten te mogen
behandelen, niet lang meer zal uitblijven.
Waar een Stichting in juridisch op/icht
weer iets anders is dan een gewone Vereeni-
ging, heeft het bestuur gemeend een nieuwe
Stichting in het leven- te moeten roepen, daar
de bepalingen der reeds bestaande niet kun
nen worden gewijzigd
Er blijft ruimte voor een andere meening,
maar om te dien aanzien meerdere zekerheid
te hebben, zal in de nieuwe Stichtingsacte
vastgelegd worden, dat wijziging der bepa
lingen van deze acte n-iet mogelijk zal zijn,
waarmede men tegelijkertijd aan den wensch
van B. en W. tegemoet komt, die voor moge
lijk latere wijzigingen hun goedkeuring ver-
Dang-d hadden.
Naar wij vernemen, zal van de thans ver
kregen oKereenstemming dezer dagen aan
het hoofdcomite—waarin alle subcomite's
vertegenwoordigd zijn mededeeling ge
daan worden.
Wij verwachten, dat zoowel dit hoofd
comite als dte Raad er zich over zullen ver-
heugen, dat thans, door de inschikkelijkheid
van beide partijen, een door alien aanvaard-
bare overeenkomst tot stand is gekomen,
waardoor de 150.000 der burgerij uit Alk
maar en omgeving aan het gemeentebestuur
kunnen worden overgedragen.
Dan zal het laatste bedrijf van dit zieken-
huisdrama zijn afgespeeld en als het scherm
weer opgaat, zullen wij het resultaat van
aller samenwerking kunnen aanschouwen:
een Neutraal, Centraal Ziekenhuis met klas-
se-verpleging, dat tot in lengte van jaren een
zegenrijke insteljing voor deze streek zal
blijveu
Dagelijksch overzichi.
HET MILITAIRE VRAAGSTUK IN
BELGIe.
De nieuwe wet op den duur van eer-
ste oefening; opnieuw aanwakkerende
strijd op taalgebied.
Bmitenland
CHINA.
DE STRIJD OM PEKING.
Tsjang-Tso-lin gaat vertrekken.
Een telegram uit Peking meldt, dat Tsjang-
Tso-lin aan de vertegenwoordigers der vreem-
de mogejidheden heeft laten weten, dat hij
Peking spoedig zou ontruimen. Alle maat
regelen zijn genomen om na zijn vertrek ti
Peking de orde te handhaven.
Men meldt uit Londen:
Officieele berichten, heden uit Peking ont
vangen, geven te kennen, dat de militaire ad-
viseurs van Tsjang-Tso-lin, uit hun posities,
die Peking dekken, zijn teruggetrokken en
naar Mandsjoerije wijken. Dit beteekent, dai
er waarschijnlijk niet zwaar zal worden ge-
vochten, als de Zuidelijken Peking innemen
De terugtocht der Noordelijken.
Een telegram uit Tientsin te Tokio ontvan
gen meldt, dat generaal Tsjang-Tsoen-tsjang
bevel heeft gegeven tot den algemeenen terug
tocht van de zich langs den spoorweg Tient
sinPoekou bevindende Noordelijke legers.
Tsjang-Tso-lin en het corps diplomatique.
Het corps diplomatique heeft Tsjang-Tso-
lin gisteren in zijn paileis bezocht en heeft
hem bedankt voor de goede orde en de verze-
kering van de veiligheid van de levens en
goederen der vreemdelingen tijdens zijn be-
wind te Peking. Tsjang-Tso-lin gaf de ver-
zekering, dat de veiligheid van de vreemde
lingen gehandhaafd zal blijven. De datum
van zijn vertrek werd niet genoemd. Men
meent, dat hij de rondzending van een tele
gram heeft voorbereid, waarin bevel wordt
gegeven tot het eindigen der vijandelijkheden.
Men heeft voorbereidingen getroffen tot hef
vormen van een commissie voor de openbare
veiligheid tijdens de ontruiming.
Het hoofdkwartier van Tsjang-Kai-sjek
Het nationalisfische persagentschap deeli
mede, dat generaal Tsjang-Kai-sjek zijn
hoofdkwartier van Hsoetsjou naar Tehtsjot
heeft overgebracht.
ENGELAND.
EEN GUITIG PAIR OVER LANG EN
KORT VROUWENHAAR.
Aan een feestmaal te Brighton, dat gehou
den werd in verband met een beweging om
voor deze badplaats en haar uitoreiding
reclame te maken, heeft Lord Riddell een
tafelrede gehouden, waarin hij zeide:
„Deze dagen heeft een Engelsch blad een
vragenlijst aan de pairs gezonden over da
kwestie van lang en kort haar en hun ge
vraagd waaraan zij de voorkeur geven. Ik
antwoordde: kort haar, omdat lang haar een
overblijfsel is van de barbaarsche tijden, toen
de mannen hun vrouwen bij het haar rond-
sleurden. In een moderne stad als Brighton
zal men met groot leedwezen vernemen, dat
de pairs zich in groote meerderheid voor lang
haar verklaarden, maar als ik vermeld dat dt
meerderheid grootendeels bestond uit heeren
wier leeftijd de 85 te boven ging, zult u ge
makkelijk de reden kunnen begrijpen."
MARTELAREN VAN DE WETEN-
SCHAP.
Slachtoffers van gele koorta.
Te Londen is bericht ontvangen van het
overlijden te Accra (West-Afrika) van dr.
William Alexander Young, directeur van het
Instituut voor geneeskundige onderzoekingen
van de Goudkust. Hij was daar eenige jaren
werkzaam geweest bij het zoeken naar een
middel om gele koorts te genezen.
Een van zijn collega's daar, prof. Nogoesji,
is eenige dagen geleden aan de ziekte bezwe-
ken, en men acht het mogelijk dat dr. Young
zich besmet heeft bij de sectie op zijn lijk.
Een ander onderzoeker, prof. Adrian Sto
kes, van de Londensch universiteit ,is ver-
leden jaar te Lagos aan gele koorts gestor-
ven.
ALRHAARSCHE GODRANT
1
Tel. 34 en 35.
DE WILD
Laat over de Boterstraat. -
Gereedschappen voor
alle ambachten.
Alleen kwaliteitsartikelen en goedkoop.
Militaire vraagstukken zijn altijd gevaar-
lijke klippen voor de regeerders van een
land, die niet gemakkelijk omzeild kunnen
worden. Dat is thans weer in Belgie geble
ken, waar de regeering nieuwe plannen
voor den dienstplicht heeft gemaakt. Don-
derdag is de regeering met de nieuwe leger-
wet voor den dag gekomen en het ontwerp
is dadelijk doorgezonden naar de kamer-af-
deelingen, teneinde zoo spoedig mogelijk
behandeld te worden.
Het militaire vraagstuk leidde er toe, dat
aan de regeerings-coalitie der drie groote
partijen een einde kwam. De socialisten
hielden vast aan hun eisch van den zes-
maandschen diensttijd een eisch, tegen
welks inwilliging de Belgische gererale staf
zich ten sterkste verzette, en van welke de
minister van oorlog, de Broqueville, die bij
de leger-organisatieplannen gebonden was
door de met Frankrijk bestaande militaire
conventie, gesteund door de conservatieve
katholieken en de liberalen, natuurlijk niets
wilde weten. Het gevolg was, dat de socia
listen zich uit de coalitie terugtrokken. Er
kwam een nieuwe regeering tot stand van
katholieken* en liberalen, waaraan ook de
christen-democraten medewerking verleen-
den, ondanks het feit, dat zij in principe ook
sterke voorstanders zijn van den ".esmaand-
schen diensttijd. De nieuwe regeering be-
sloot de kwestie der4 legerorganisatie en
defensie nog eens weer in overweging te
doen nemen, waarbij zij den duur van eerste
oefening eenvoudig schrapte. Dat wil zeg
gen, dat als uiterste grens hiervoor genomen
moest worden de tijd, welke noodig zou
blijken voor de belangen en de verdediging
van het land.
Er werd een gemengde commissie inge-
steld, waarin echter het militaire element
overheerschte en zoo stond het dus vast,
dat haar advies aan de regeering in geen
geval de door de socialisten verlangde ver-
korting van den diensttijd zou bevatten.
Zoo is het dan ook geschied en de regeering
heeft in de nieuwe, heel de legerorganisa
tie in een ontwerp omvattende wet, de
diensttijd op een minimum van acht maan
den bepaald, met zooveel voorbehoud ech
ter, dat de verkregen diensttijdverlaging
slechts een betrekkelijke is. Trouwens de
bepalingen te dezen aanzien zouden eerst
van de lichting van 1930 af beginnen te gel
den.
Het was te voorzien, dat dit voorstel op
tegenstand zou stuiten van de socialisten.
Het bleek dan ook bij de behandeling er-
van in de afdeelingen der Kamer, dat de
socialisten zich absoluut niet konden ver
eenigen met dit ontwerp. Toen het dan ook
op stemmen aankwam, waren zij met de
communisten en de frontpartij eenparig
tegenstanders. Katholieken en liberalen
evenwel zorgden voor een meerderheid.
Niet echter t. o. v. de legerorganisaties,
ook op taalgebied heerscht in Belgie groote
ontevredenheid, voornamelijk onder de
Vlamingen, en deze taalkwestie raakt ook
weer den militairen kant. De Vlamingen
wenschten n.l. Vlaamsche en Waalsche le-
gerdivisies, resp. bestuurd door en aange-
voerd in het Nederlandsch en het Fransch.
Ook daarover is een wetsontwerp aan-
hangig.
De Vlaamsch-negeerende, om maar niet
te zeggen Vlaamsch-vijandige geest die bij
het overgroote deel van het Belgische offi-
cierenkorps bestaat, wordt door de nieuwe
wet niet getroffen, zoodat het regeerings-
voorstel de bestaande feitelijke indeeling in
eersterangs- en tweederangs soldaten, vol-
gens de door de miliciens gesproken taal,
bestendigt. ,,De militaire commando's en de
betrekkingen tusschen de militaire overhe-
den blijven, zegt de memorie van toelich-
ting, overeenkomstig de gevolgtrekkingen
der gemengde commissie, door de noodza-
kelijkheid van eenheid in het commando
beheerscht", wat niet beteekent dat deze
„eenheid in het commando" op het gebruik
der taal van de Vlaamsche meerderheid
zal worden gevestigd maar het wel op het
Fransch, de taal der Tninderheid volgens
een nog voor enkele dagen door den minis
ter van Landsverdediging gepubliceerde
statistiek, zal blijven. Dit stond trouwens
uitdrukkelijk vermeld in het klad der door
minister-president Jaspar geschreven me
morie van toelichting, maar werd, op aan-
dringen der katholieke Vlaamsche minis
ters, door de meer neutraal schijnende for-
mule vervangen.
Door den hoofdraad van den Katholieken
Vlaamschen Landsbond, die, zooals bekend,
op het Vlaamsch-Belgische standpunt
staat, werd eensgezind de meening uitge-
drukt dat het voorstel van de regeering in
zijn huidigen vorm, niet kan aanvaard wor
den en de actie voor het bekomen van
Vlaamsche en Waalsche „eenheden" moet
worden voortgezet.
De Vlaamsche Oud-Strijdersbond (V. .0,
S.) die zich buiten den politieken partijstrijd
houdt, maar radikaal-Vlaamsch voelt ei
optreedt, roept van zijn kant alle Vlamin
gen op tot een gezamenlijk protest tegen de
nieuwe wet die dienstvermeerdsring in
plaats van dienstvermindering brengt en
voor de Vlamingen, waar zij bepaalt dat
hunne taal, noch voor de commando's,
noch in de leger-administratie, noch dooi
de officieren onderling ,,mag worden ge-
bruikt", een oorveeg in het voile gelaat be
teekent.
Uit dit alles zien we duidelijk, dat het in
Belgie niet bepaald rustig is. Vooral de
talenkwestie moet als zeer ernstig be-
s'chouwd worden. Hier staan twee partijen
tegenover elkaar, die geen haar breed wil-
len wijken. Dat de Vlaamsche burgers
echter langzamerhand veld winnen, blijkt
wel uit het feit, dat de vorige week de
kroonprins bij z'n intocht in Antwerpen in
het Nederlandsch werd toegesproken en
in het Nederlandsch antwoordde!
