mtmaarscfte Courant
jo 611
Scbaabrobriek.
Damrnbrieb.
Bet geheiziiife Cenootschap.
I
FEU1LLETON.
L. Frankenfeerg Alkmaar.
ms
Zaterdag- 30 Juni.
»o 153
i-WHffiff! dertigst® iaargang.
b.
NIJVERHEIDSONDERWIJS.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR roepen sollicitanten op naar
de betrekkingen van:
LEERAAR IN NATUURKUNDE aan
de School voor voorbereidend middelbaar
technisch onderwijs; aantal lesuren
per week; cursusduur 12 maanden;
LEERAAR IN VAKTEEKENEN, MATE
—-RIALENKENNIS, OPMAKEN VAN BE
STEKKEN EN BEGROOTINGEN, aan
de Gemeentelijke Avondschool voor N'ij-
verheidsonderwijsaantal lesuren vermoe-
delijk 12 per week; cursusduur 6 maan
den (1 October—31 Maart).
hrtfunctietreding aanvang cursus 1928/
Solaris volgens Rijksregeling (le klasse)
Vereischt is het bezit van wettelijke be-
VOegdheid.
Geen bezoek dan na oproeoing.
Solicitatiestukken (adres ongezegeld) in te
zenden aan het Gemeentebestuur voor 8 Jul!
Alkmaar, 29 Juni 1928.
3urgemeester en Wethouders voornoemd
WENDELAAR, Burgemeseter.
K. VEENDORP, loco-Secretaris.
POLITIEMAATREGELEN BIJ
s motorwedstrijden.
Op Zondag, 1 Juli 1928, wordt zoowel
pi] den aanvang als bij afloop het rijverkeer
in een richting geleid en wel door de
Nieuwpoortslaan in de richting Heiloo en
Hangs den Kennemerstraatweg in de richtin°-
Alkmaar.
Vanaf 12 uur n.m. zijn de Nieuwpoorts
steeg en Langelaan aan de straatwegziide
voor het rijverkeer gesloten. Alle voertui-
genverkeer gaat over de Nieuwpoortslaan in-
gang Vier Staten.
Voor het Sportpark zijn drie ingangen;
gerekend vanaf den Hout zijn de eerste en de
tweede ingang bestemd voor het loopende
publiek, terwijl de derde ingang bestemd is
voor auto's, andere voertuigen, motorrij-
wielen en fietsen, welke op het terrein worden
gestald.
Op de Zandersloot, waar een ingang is
voor het loopende publiek, worden geen rij-
wielen toegelaten en mogen aldaar ook niet
aan de hand worden vervoerd.
Op het middenterrein wordt niemand toe
gelaten, die niet voorzien is van een daar-
voor geldige kaart, welke strikt persoonlijk
is.
Voertuigen mogen niet langer dan noodig
is voor het in- en uitlaten van passagiers,
zich in de Nieuwpoortslaan ophouden.
Voor stationneerende rijtuigen en auto's is
gelegenheid bij de Vier Staten.
Vruchten- en ijswagens enz. worden bij de
.Vier Staten niet toegelaten.
Voetgangers, die zich naar en van het
terrein begeven, worden verzocht den rech-
terkant van den weg te houden.
Het einde der motorraces wordt door bel-
luiden bekend gemaakt. Na afloop kan het
publiek door alle uitgangen, welke op het
sportterrein aanwezig zijn, verti'ekken.
Bij het uitgaan moeten de voertuigen en
rijwielen, ook die op particulier terrein ge
stald zijn, wachten tot het loopende publiek
yertrokken is en is het rijverkeer uitsluitend
in een richting via Nieuwpoortslaan
Langelaan naar den Kennemerstraatweg.
Publiek, betwelk zich op het terrein be
vindt en na afloop met auto's of andere
voertuigen wenscht te vertrekken, moet aan
den derden ingang instappen
Voor den derden ingang zal voor inzitten-
den van motorrijtuigen gelegenheid zijn zich
van kaarten te voorzien, zonder het motorrij-
tuig te behoeven verlaten
door GRAAF DE ROMANONES,
ex-ministerpresident van Spanje.
Terwijl ik deze zinnen neerschrijf behoef
ik mij niet in te spannen om enthousiast te
zijn over de principes, waarop de Volkenbond
steunt, want herhaaldelijk had ik gelegenheid
dat door mijn daden te toonen. Laat mij er u
aan herinneren dat het Spanje, tengevolge
van een door mij ondernomen officieele reis
naar Parijs om in onmiddellijk contact te
komen met de vredesonderhandelingen, mo-
nnrr van aen cegftne al een plaats te bezel-
ten; mijn land was de eenige neutrale macht,
die tengevolge van een bijzondere bepaling
van het Pact (art. VI) tot den eersten Vol-
kenbondsraad behoorde. Ook meen ik dat het
geen nut zou hebben op den door Spanje en
den Volkenbond geleverden arbeid uitvoerig
in te gaan. Ik beperk mij tot een bescheidener
doel.
Vow alles zou ik mijn genoegdoening wil
len uiten over den terugkeer van mijn" land
in den schoot van den Volkenbond, nadat het
zich gedurende 2 jaar afzijdig hield. Ik wil
geen oude koeien uit de sloot halen maar
moet toch constateeren, dat naar mijn inzicht
noch de Raad, noch de Vergadering van den
Volkenbond gedaan hebben wat zij konden en
moesten doen om het uittreden van Spanje te
verhinderen.
Het was niet zonder grond dat mijn land
aanspraak maakte op een permanenten zetel
in den Raad; vooral wanneer men bedenkt
dat de toetreding van Duitschland tot den
Volkenbond aan de welwillendheid van alle
landen te danken was en tot bijzondere tevre-
denheid van Spanje plaats vond. Mijn land
bezat toen, en heeft die ook heden nog, rech-
ten op grond waarvan het aanspraak maakt
op een permanenten zetel. Aan den eenen
kant waren de diensten, welke het den Raad
had verleend, even talrijk als waardevol, ter
wijl aan den anderen kant en de geschiede-
nis, en de traditie van Spanje, het in bijzon
dere mate de rol van tusschenpersoon toewe-
zen tusschen hen, die in den oorlog tegen-
standers waren geweest en nu aan de raads-
tafel hadden plaats genomen. Voornamelijk
kon Spanje, om aan zijn eischen kracht bij te
zetten, niet alleen steunen op zijn territoriale
uitgebreidheid en de steeds belangrijk'er toe
name van zijn nationalen rijkdom en zijn be-
volking, maar ook op het feit, dat het de ou-
dere zuster van 20 landen is, die in Amerika
zich ontwikkelen en vooruit gaan, daarbij alle
"ebruik maken van de taal van Cervantes
)eze feiten gaven en geven nog aan Spanje
fundamenteele en zeer bijzondere rechten om
met de overige groote mogendheden de eer en
de verantwoordelijkheid te deelen om perma
nent tot den Raad van den Volkenbond te be-
hooren.
Bij het ontbreken in den Volkenbond van
de Vereenigde Staten, die het begrip Pan-
Amerika boven het door president Wilson ver-
dedigde en aangehangen wereldinzicht stel-
den, bij afwezigheid ook van het bolsjewiek-
sche Sovjet-Rusland, dat zijn revolutionnaire
en communistische ideeen stelt boven den
wereldvrede, mocht men aan Spanje billijker-
wijze het voorrecht niet weigeren in den
Raad een permanenten zetel te bezetten, wel
ke men bij verschillende gelegenheden zeker
zou hebben aangeboden, wat zoowel door
het verleden van dat land alsook bij de te-
genwoordige verhoudingen voor alle deelne-
mers van groot belang zou zijn geweest.
Spanje heeft er in het bijzonder belang bij,
zich bezig te houden met de actueele proble-
men van Centraal Europa en de Levant, want
het heeft autoriteit en diplomatieke voorbe-
reiding, welke het in staat stellen oplossingen
voor te stellen, die op zulke oogenblikken niet
slechts het behoud van den vrede waarbor
gen, maar ook aan de besprekingen de noo-
dige hartelijkheid verleenen om ze tot een
goed einde te brengen.
Noch Brazilie, noch Polen, die gelijktijdig
met Spanje een permanenten zetel begeerden
en wier eischen die der andere staten deden
mislukken, konden Spanje deze eer betwisten
of deze opdracht vervullen; Brazilie als zui-
ver Amerikaansche staat kon zich niet inla-
ten met de gevaarlijke problemen, die den
Volkenbond bezig houden en die in hoofd-
zaak Europeesche vraagstukken betreffen;
wat Polen aangaat zonder den nadruk te
willen leggen op zijn kort bestaan als onaf-
hankelijke staat dit was juist een der par-
tijen in de problemen die ik heb aangeduid.
Bovendien kan men er op wijzen, dat
de intrede van Duitschland in den Volken
bond, dat inzichten vertegenwoordigt welke
aan die der geallieerden (die alien perma-
nente zetels bezetten) tegengesteld zijn, een
gelegenheid bood om een ander land toegang
te verleenen, dat door zijne neutraliteit, wel
ke het steeds bewaard heeft en door het feit,
dat de openbare meening tusschen beide par-
tijen in stond, de rol op zich had kunnen ne-
men van een onontbeerlijken bemiddelaar.
Geen ander land had Spanje deze aanspraak
mogen betwisten en het is inderdaad te ver-
wonderen, dat Duitschland dit niet inzag en
Spanje's wensch niet ondersteunde. De Vol
kenbond heeft de houding van Spanje onvol-
doende begrepen, een zekere tijd moest ver-
strijken voor men dat inzag. Nu men deze
verr'
tuut van Geneve de zaak van den vrede een
voortreffelijken dienst en tegelijkertijd mijn
vaderland een zoowel belangrijke als welver
diende eer bewezen.
Onnoodig te wijzen op de houding van hen,
die geroepen waren in naam van Spanje te
handelen en die alien lof verdienen; het door
Spanje gedane verzoek om toewijzing van een
permanenten zetel was rechtvaardig en voor
den Volkenbnod voordeelig. Desalniettemin
mag ik zeggen, zonder het verwijt te verdie
nen van mijzelf te zoeken, dat, zoodra men
in den schoot van den Volkenbond of zelfs in
het Pact, ja meer nog zelfs in de souvereini-
teit der Staten. verschillen maakt, het onver-
mijdelijk is een gradueel verschil der mo
gendheden te constateeren naar 't principe
dat de werkelijke gelijkheid daarin bestaat*
ongelijke staten ook ongelijk te behandelen
Hiervoor zijn twee wegen: of wij moeten de
volkomen gelijkstelling der Staten aanvaar-
den, en in dat geval zou men komen tot de
conclusie van volkomen gelijkwaardigheid
van Engeland, Frankrijk en Albanie, of wij
moeten de ongelijkheid van de belangen en
toestanden der Staten inzien en dan een
schaal vaststellen waarbij met de verschillen
de factoren rekening wordt gehouden. Deze
classificatie zou Spanje moeten voorstellen
en wel door de bijzondere plaats, die het in-
neemt, indien al niet de laatste in de rij der
groote mogendheden, dan toch zeker in de eer
ste der tweederangs Staten. En het is niet on-
mogelijk dat het Spanje door dit werk van cre
rechtigheid gelukt, een permanenten raadsze-
tel te erlangen, waarnaar het, zij het al niet
met recht, toch inderdaad streeft.
Laat ons bovendien opmerken, dat de te
rugkeer van Spanje naar Geneve en Brazi-
lie's vasthouden aan het besluit om zich er
6- Pg8f6l
7. Lcl—g5
Deze voor sterk doorgaande aanval wordt
door Riga op interessante wijze weerlegd.
Het is echter niet gezegd dat hiermee de heele
variant g3 valt. In plaats van Lg5 kan Wit
nog 7. Lg2 spelen en dat zal wel het beste
zyn. Zwart kan daaroj^met Pe4 vervolgen.
8." Pf3Xd4 Lf8c5!
Een nieuwtje, dat goed schijnt te zijn. In
dien 9. Pb3 dan Lf2:f 10. Kf2:, Pg4f be-
nevens Dg5:. Ingeval van 9. e3 dan Ld4: 10.
ed4:, 0—0 en Zwart staat beter.
9. Pd4Xc6
Misschien was e2—e3 toch nog te ver-
kiezen.
b7Xc6
h7—h6!
5 en d4
d8Xf6
dreigt.
buiten te houden, noodzakelijkerwijs het pro-
bleem van den grondslag van den Volken
bond grondig moet bei'nvloeden. Zal het van
nu af een wereldinstituut of een Europeesch
organisme zijn? Zonder twijfel was de grond-
idee van den Volkenbond: algemeenheid, met
het doel om voor de geheele wereld een re-
geling te treffen. De tegenstand van het par-
lement van de Vereenigde Staten en hun ver-
moedelijk defintief wegblijven hebben den
Volkenbond een meer begrensd karakter ver
leend, zonder daarom geheel Europeesch te
worden. Japan behoort inderdaad tot den
Volkenbond en neemt een permanenten zetel
in. Bovendien zullen spoedig verschillende
Aziatische, Afrikaansche en Amerikaansche
staten toetreden voorzoover zij er niet reeds
toe behooren. Wat de laatste betreft valt op te
merken, dat zij, die onder den invloed van
Washington staan, zich meer of minder van
het werk van Geneve verre houden, terwijl
zij, die zich onafhankelijk willen houden, den
Volkenbond nader komen en in Europa, of al-
thans buiten de Amerikaansche groep, hun
ontwikkeling en de garantie hunner persoon-
ujkheid zoeken. De terugkeer van Spanje zou
deze weifelpolitiek kunnen veranderen.
Met den terugkeer van Spanje in den Vol
kenbond moeten wij ons gelukwenschen, want
de werkzaamheid van deze mogendheid zal
wel verre van anderen te schaden, het alge-
meen welzijn bevorderen. Het is te hopen dat
de Vergadering en de Raad van den Volken
bond dit begrijpen en de formule zoeken en
vinden zullen, die Spanje zal toestaan in zijn
midden een plaats in te nemen, die het ver-
dient, en waarvan het gebruik zou maken om
de ontwikkeling van de rechtvaardigheid en
den vrede te dienen, die toch het doel van den
Volkenbond zijn.
GEWEIGERD DAMEGAMBIET.
Correspondentiepartij gespeeld per tele
graaf van Dec. 1909 tot Febr. 1911 tusschen
de schaakclubs Riga en Moskou.
Wit: Moskau. Zwart: Riga.
1. d2—d4 d7—d5
2. Pglf3 e7e6
3. c2—c4 c7c5
Qver de waarde van dit tegengambiet zijn
de meemngen zeer verdeeld. Tot de tegen-
standers van de variant c7—c5 behoort o a
ook de schaakmeester Dr. Bernstein, die tot
het Moskouer comite behoorde. Voor Riga
gold het dus dubbel: wees op je hoede
4. c4Xd5 e6Xd5
5. Pblc3 Pb8c6
Om met Lg2 den geexponeerden Zwarten
pion d5 nog meer te bedreigen en gelijktijdig
Zwart tot een verklaring te dwingen. Dit
zich verklaren is niet gemakkelijk. 6
Pf6 zou na 7. Lg5 Le6 noodzakelijk maken!
Na 6cd4: 7. Pd4:, Db6
wor-
nog
nai
^ia!f![kenr! Cn dtt' nu de ^d I Krause aanbevoienj 'wordt Zwart Sgroote
dert, dat de afwezigheid van Spanje in den gevaren blootgesteld.
Volkenbond uit hoofde van de bepalingen
van het Pact als definitief moet worden be-
Terwijl na 6.
9
10. e2—e3
11- Lg5Xf6
Lf4 dan De7! en
1 1
12. Lfle2
12. Lg2? dan Tb8 13. 0—0, La6!
14. Tel, Tb2: enz.
1 2Ta8~b8
Behalve deze tot de rochade dwingende zet,
kwamen nog 12,0—0 en d5—d4 in
aanmerking. Na d5d4 had kunnen geschie-
den: 13. Pe4!, Lb4f 14. Kfl, Lh3f 15. Kgl,
De7! 16. Dd4:, Tad8 17. Dc4! en Wit staat
met een pion-plus goed genoeg.
13. 0—0
Daar hierop na 13Lh3 14. Tel,
Tb2: 15. Pa4, Lb4! 16. Pb2:, Lei: 17. Del
Db2: 18. Tbl, De5 19. Db4! Wit het betere
spel zou verkrijgen, geloofde Moskou veilig
te kunnen rocheeren.
13. h6h5
Hiermee gaat Zwart tot een aanval over
die het rustige landschap in een woest slag-
veld verandert.
14. Tal—cl! Lc5d6
15. Ddla4
Onder de talrijke varianten die hier in
aanmerking komen, moeten we op f2f4 wij
zen. Het valt Zwart dan zwaar eenig grijp-
baar yoordeel te krijgen, want ten eerste zou
Lc5 door 16. Pd5:, Dd6 17. Pc7f, Dc7: 18
Tc5: weerlegd worden en tweedens moet na
De7weg ens 16. e4 (met tegenaanval) het
yoordeel voor Zwart nog aangetoond
den.
Tenslotte ware Tb2:, wegens 16. Pd5
steeds niet richtig.
1 5Lc8—d7
16. Tel— c2!
Om gelijktijdig b2 en indirect ook h2 te
dekken.
1 6Df6—g6
17. e3-e4
Niet het beste. Wit ^overziet Zwart's
19en zet met het vernietigende torenoffer
1 7h5—h4
18. Le2-f3 h4Xg3
19. f2Xg3
Na 19. h2Xg3 gaat Wit door Lc5! even-
eens snel te gronde.
1 9Th8Xh2!
Door dezen treffer uit het zware geschut
wordt de Witte koningsstelling uiteengereten
20. Pc3e2
Nog wel het beste. Aannemen van het offer
beteekende onmiddellijk verlies. Biiv 20
S2^f?gn'ft 21' ThA2' Lc5t 22 Tf2> Lf2;t
23 Kfl, Df3: enz. Of 20. Kh2:, Dg3:f 21
Khl, Ke7 enz.
2 0Ld6^-c5t!
21. Tc2Xc5
w,?edw^f' want °P 21 Kh2:, geraakt
Wit na Dh6f in een matnet.
21- Th2Xe2!
22. Lf3Xe2
Of g3g4, Dg6d6 enz.
22Dg6Xg3f
23. Kglhi Ke8-e7
24. Le2h5!
Ook deze interessante verdediging is niet
meer toereikend. S
2 4Dg3h4f
niet 24Th8 wegens 25
Tf7:f, Ke8 26. Tf5f enz.
25. Khl—gl Dh4g5t
26. Kgl—f2 Tb8Xb2f
27. Tc5—c2!
Wederom gedwongen. De schijnbaar plau
sibele zet Lh5—e2 voert na Df4 tot mat
27c6c5!
De beslissende slotmanoeuvre.
28. Tc2Xb2 Ld7Xa4
29. Lh5—f3
Riga las uit het cijfertelegram Lh5Xf7
Daarom antwoordde Zwart met
29Dg5—f6(f)?
Op dit vermeende schaak antwoordde Wit
echter
30. Tb2—b7f
Tot geluk voor Riga was het spel steeds
30.
31.
32.
33.
34.
35.
e4Xd5
Tflel
Kf2fl
Tele4
Tb7Xf7
Kc7d6
c5c4
Df6h4f
c4c3
Dh4g3
Tf4:
Of 35. Le2, c2 36. Tec4, Df4t 37.
clDf en Df4(f) enz.
35. La4b5f
Wit geeft op. Een prachtige partij, van
groote waarde voor de theorie van de gebe-
zigde variant. Annotaties van Riga.
Uit tijdschrift Ned. Sch. Bond jaargang 1911
AAN DE DAMMERS!
In onze vorige rubriek gaven wij ter op-
lossing probleem no. 1022.
Stand:
Zw 7 sch. op: 4, 9, 12, 13, 14, 18, 19 en
twee dammen op 2 en 15.
33W39U SCh' °P: U' 21' 22, 25' 27^30> 32»
Oplossing.
1. 22—17
17: 8
27—22
22 24
28 10
30—24
25 3!
Zeer mooi!
PARTIJGEDEELTEN
2.
3.
4.
5.
6.
7.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2
13
16
15
4
38
16
2
19
38
35
20
■M'M. Wm
gelijk werd gemaakt in het Geneefsche insti- schouwd, herstel noodig is, heeft het insti- I wegens 8. Pb3! Zwart zette echter toch
"Plr""- T cc!4: 7- Pd4: onmid- I voor Moskau verloren. De scheidsrechterlie-
wprriL O Dk'li ^anbejvelenswaardig schijnt sliste, dat Df6 zou blijven
moest de partij
gelden
voortgezet worden.
en zoo
in en
je!" mompelde Pa-
„En wat wil je nu
Naar bet Engelsch van J. S. Fletcher
door Mej. A. T.
6)
„Heel vriendelijk van
eke en beetje weifelend.
dat ik doen zal?"
„In de eerste plaats alles er van hooren",
antwoordde Sraye. „Ik zal het op de kortste
en eeovoudigste manier vertellen. Je moet
weten, dat die kast of kafoinet, waarin die
voorwerpen bewaard worden, nooit op slot is
mijn grootvader, die de verschillende voor
werpen het eerst schikte, heeft het nooit ge
sloten, mijn vader deed het niet, en natuurlijk
volgde ik hun voorbeeld. Intusschen is er in
vijftig of zestig jaar nooit iets vermist. Ik ver-
moed, dat duizenden en nog eens duizenden,
door onze staatsvertrekken geloopen zijn,
sedert wij ze ter bezicbtiging open stelden,
maar wij zijn nooit iets kwijt geraakt. Nu ko
men we tot de zaak in kwestie. Toevallig was
ik zelf gisterenavond in de Koninginnekamer,
an ik zag het kruis van den tsaar op zijn ge-
wone plaats. Mijn butler, Viner, die iederen
kvond de ronde doet, zag het gisterenavond
half elf ook op zijn plaats. Vanmorgen om
seven uur kwam hij mij vertellen, dat het ver-
dwenen was. Ik ging met hem naar de kamer,
zag met eigen oogen, dat het verdwenen was
■en telegrafeerde dadelijk om jou. Dat is alles
tot dusver Packe.'*
Paoke schonk zich een glas sherry
dronk er peinzend van.
„Voordat je verder gaat, moet ik je een
paar vragen doen," zei hij. „Ten eerste, is
het geen inbraak geweest?"
„Neen, neen! Geen inbraak. Was het in
braak geweest, dan zouden de inbrekers het
er niet bij gelaten hebben alleen het kruis weg
te nemen. Er zijn voorwerpen in dat kabinet!
die veel meer waard zijn."
„Hoeveel is dat kruis waard?"
»A ik geloof, wat werkelijke waarde be
treft, yijf a zesduizend pond. Het is natuur
lijk zuiver goud en bezet met diamanten. Ik
heb het nooit laten schatten, maar Viner heeft
me gezegd, dat het in den tijd van mijn vader
geschat is en dat dit ongeveer het cijfer is,
waarop het toen getaxeerd is. Maar ik geloof
niet, dat het gestolen is alleen om zijn werke
lijke waarde."
„Niet? Waarvoor dan?"
Sraye scbudde het hoofd. „Dat punt is me
nog niet helder", antwoordde hij. „Ik heb
zoowat verwarde gedachten, die zullen we
later uitwerken. Dat is de vooraaamste reden
waarom ik je hulp noodig heb. Het is geen
gewone diefstal, Packe, het is bepaald een
zeer ongewone."
„Ik vermoed," zei Packe, „dat het kruis van
den tsaar eenige beroemdheid heeft, dat het
van andere soortgelijke voorwerpen onder-
scheidt? Enkele van die erfstukken, bijvoor-
beekl zijn door de geheele wereld beroemd. Is
hef een van deze?"
„Ja. Het werd gegeven, zooals ik je geloof
ik yerteld heb, toen je op Scraye waart, aan
miin grootvader door den fcoenmalineso i&aar
van Rusland, bij het sluiten van den vrede
van Tilsit in 1814. Mijn overgrootvader was
toen in diplomatieken dienst en bewees bijzon
dere hulp aan de geallieerde vorsten. Onder
oude Engelsche familie-erfstukken is het zeer
goed1 bekend zeer beroemd. Zelfs Viner
heeft me gezegd, dat tenminste de helft der
duizenden bezoekers, die elk jaar de staats
vertrekken komen zien, goed bekend is met
zijn geschiedenis en hem altijd vraagt om
het aan te wijzen."
,,Dat is al iets om te weten," zei Packe
peinzend. „De beweegreden van een diefstal
of inbraak is met altijd enkel roof. Heb je me
nu alle omstandigheden verteld, die betrek-
king hebben op je ontdekking, dat het kruis
vermist wordt?
Alle. Het is eenvoudig verdwenen
„Heel goed," zei Packe. „Dan zal ik je een
duidehjke vraag doen. Wij besluiten, dat het
kruis gestolen is. Verdenk je iemand er van,
het gestolen kruis te hebben?"
Scraye leunde glimlachend over de tafel
Hijwees met zijn duim naar de ramen. la!"
antwoordde hij fluisterend. „Ja. Ik verdenk
de vrouw, die ik je zoo even heb aangewezen.
Mevrouw Wytkenshawe!"
HOOFDSTUK IV.
G e h e i m e diefstal.
Packe legde zijn mes en vork neer en staar-
z4T1A^tl?eer met verbaasde blikken aan.
»Wat? riep hij uit. „Je eigen gast?"
Scraye fronste de wenkbrauwen, knikte en
0® Z1MX tealdfen kwain eeu bittere alimlach
„Mijn eigen gast!" antwoordde hij. „Mijn
eigen gast! Ik zou er duizend pond onder
willen verwedden, dat zij het heeft, Packe, ik
ben er zeker van!"
Packe nam zijn mes en vork weer op en
ging voort met eten.
„Nu!" zei hij, na een poos stilzwijgen, „ik
vermoed, dat je je gasten kent. Maar mijn
hemel, Sraye, het is een ernstige beschuldi-
ging, die je tegen een vrouw uitspreekt."
„Ik behoor niet tot hen, de iemand be-
schuldigen zonder goede gronden en tenzij
ik volmaakt overtuigd ben dat ik gelijk heb"
za Scraye beslist. „Ik weet zeker, dat ik in
dit geval gehjik heb. Als ik ongelijk heb, als
die vrouw mijn kruis niet gestolen heeft, als
zij het niet in haar bezit heeft of daar, waar
zij er de hand op kan leggen, dan zal ik nooit
meer in mijn leven van iets zeker zijn! Ik her
haal het, Packe, ik ben er zeker van!"
„Heb je gronden voor je zekerheid?" vroeg
Packe.
„Die zal ik je geven," antwoordde Scraye.
,,iMu ten eerste, je kent mevrouw uit vrees
voor mogelijke luistervinken, zal ik de me-
vrouw X noemen - niet, ik herhaal, je kent
haar met, en je hebt niet van haar gehoord?"
„Ik weet niets van haar. Ik kan van haar
gehoord hebben in die berichten van de uit-
gaande wereld, die ik lees. Haar naam
me echter voor het oogenblik niets."
„Nu zij is in ieder geval een tamelijlc alge-
meen bekend vrouw van de wereld Zij is we-
duwe haar echtgeiioot was in diplomatieken
dienst. Hij was een bloedverwant van lord
Bennington en zij behoort tot de familie
Mrevcastle. is ecu yrouvy. die veel ger«sd
M.
De
om
In-
w/ sc.h' °P; 2- 8' 12/17, 19, 23, 24, 26.
W- 12 sch. op: 28, 31/34, 37, 38, 39, 42.
44, 46, 48.
Bovenstaande stand is voorgekomen
een simultaan-seance, gegeven door
Fabre, wereldkampioen, te Rotterdam,
heer L. Boas, speelde met zwart.
De laatste zet van zwart was 9—14
het opbrengen van schijf 46 te beletten.
dien wit 46—41 zou spelen, dan volgde-
Wit: Zwart:
1. 46—41? 23—92
2.34:23 i2-l8
3- 23 3 15-20
4. 3:21
met winst.
Wit doorzag dien gang en speelde 31—
27. 28 22 (17 28) en 33 ging natuurlijk
met door 23—29 (34 23 en 19 17 van
Zwart. Zwart speelde na 31—27 van wit
17 21, waardoor hij een sterken stand heeft
en een fraaie dreiging.
Wit speelt 27—22, om na 12—18
spel te maken door:
Wit: Zwart:
1. 27—22 12—18?
2. 22-17 21 12
3. 28—22 18
4. 32 :21 26
5. 33—29 42
6. 38 20 15
Zwart speelde echter niet
1318! Wit 22 13, zwart
32 21 en zwart 23 43.
Wit meende nu het gevaar af te wenden
door 46—41 te spelen, zwart 16 27. wit
42—38, zwart 43 32 en wit 37 28.
Wit had echter de volgende voortzetting
gelijk
27
17
33
24
12—18,
21—27!
doch
Wit
Al onze koffers zijn waterdicht en voor
zien van koperen montuur en sioten.
heeft. Zij is een van de knapste bridge-speel*
sters in Engeland. Zij heeft een mooie so-
praanstem. Zij is een geboren vertelster van
aardige dingen. Zij is pittig en knap genoeg
om evengoed een vrouw ovor de vrouven als
een vrouw voor de mannen te zijn. Zij kleedt
zich altijd uitstekend en zij is nooit vervelend.
En daardoor krijgt zij meer uitnoodigingen
dan eenige andere vrouw van de wereld. Ik
heb haar de laatste drie jaren overal ontmoet
en zij is de ziel van ieder landhuis, waar zii
heengaat." J
„Een aantrekkelijke persooniijkheid", zei
Packe. „Ik ga zeer groot belang in haar ste'-
len
,,'Dat zal je nog meer doen,
klaar zijn. Nu, zooals je weet, behoort rae-
voordat wij
vrouw X tot een aantal gasten, die ik nu 00
scraye heb. Het is maar een klein gezelschan
m het geheel acht. Het is de eerste maal, dat
zij op Scraye is, vreemd, dat ik haar nooit U
voren gevraagd heb. Heel goed nu dwalen
we af naar een ander pad een zijweg die
ons naar een bijzonderheid van mijn famiPe
voert. Je weet het misschien niet, Packe, maar
de Gcaye s zijn honderden jaren beroemd- ge-
de farnil'epapieren wordt er her
haaldelijk op gezinspeeld, heeft de bibliothe-
cans van Scraye mij gezegd om een merk-
waardige scherpheid van reuk. Onze reukor-
g;anen znij abnormaal ontwikkeld. Ik Wuf
lkJe, ik viooltjes, bijvoor-
beeld, een halven mijl ver kan ruiken van den
weg of het bosch waar zij groeien."
weriwaarSg!" zei Pack;
„lk denk, dat het soms nuttig kan zijn op dat
punt zoo ongewoon ontwikkeki te ziih
d?eUbe^on?"bee!d' brand ruiken' mo<S*a
f
U.S.
OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGEl
ZONDEN DE BROCHURE OVER ORANULINE,
HET MIDDEL VAN DR. J. H. VAN GRAFHORST
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER>
ZIEKTE. Middelburgscha»tr.Z17, Schevgningep.
■sTPTTZt,
WW.
in
WKJ^BUl V