mtmaarscfte Courant jo 611 Scbaabrobriek. Damrnbrieb. Bet geheiziiife Cenootschap. I FEU1LLETON. L. Frankenfeerg Alkmaar. ms Zaterdag- 30 Juni. »o 153 i-WHffiff! dertigst® iaargang. b. NIJVERHEIDSONDERWIJS. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR roepen sollicitanten op naar de betrekkingen van: LEERAAR IN NATUURKUNDE aan de School voor voorbereidend middelbaar technisch onderwijs; aantal lesuren per week; cursusduur 12 maanden; LEERAAR IN VAKTEEKENEN, MATE —-RIALENKENNIS, OPMAKEN VAN BE STEKKEN EN BEGROOTINGEN, aan de Gemeentelijke Avondschool voor N'ij- verheidsonderwijsaantal lesuren vermoe- delijk 12 per week; cursusduur 6 maan den (1 October—31 Maart). hrtfunctietreding aanvang cursus 1928/ Solaris volgens Rijksregeling (le klasse) Vereischt is het bezit van wettelijke be- VOegdheid. Geen bezoek dan na oproeoing. Solicitatiestukken (adres ongezegeld) in te zenden aan het Gemeentebestuur voor 8 Jul! Alkmaar, 29 Juni 1928. 3urgemeester en Wethouders voornoemd WENDELAAR, Burgemeseter. K. VEENDORP, loco-Secretaris. POLITIEMAATREGELEN BIJ s motorwedstrijden. Op Zondag, 1 Juli 1928, wordt zoowel pi] den aanvang als bij afloop het rijverkeer in een richting geleid en wel door de Nieuwpoortslaan in de richting Heiloo en Hangs den Kennemerstraatweg in de richtin°- Alkmaar. Vanaf 12 uur n.m. zijn de Nieuwpoorts steeg en Langelaan aan de straatwegziide voor het rijverkeer gesloten. Alle voertui- genverkeer gaat over de Nieuwpoortslaan in- gang Vier Staten. Voor het Sportpark zijn drie ingangen; gerekend vanaf den Hout zijn de eerste en de tweede ingang bestemd voor het loopende publiek, terwijl de derde ingang bestemd is voor auto's, andere voertuigen, motorrij- wielen en fietsen, welke op het terrein worden gestald. Op de Zandersloot, waar een ingang is voor het loopende publiek, worden geen rij- wielen toegelaten en mogen aldaar ook niet aan de hand worden vervoerd. Op het middenterrein wordt niemand toe gelaten, die niet voorzien is van een daar- voor geldige kaart, welke strikt persoonlijk is. Voertuigen mogen niet langer dan noodig is voor het in- en uitlaten van passagiers, zich in de Nieuwpoortslaan ophouden. Voor stationneerende rijtuigen en auto's is gelegenheid bij de Vier Staten. Vruchten- en ijswagens enz. worden bij de .Vier Staten niet toegelaten. Voetgangers, die zich naar en van het terrein begeven, worden verzocht den rech- terkant van den weg te houden. Het einde der motorraces wordt door bel- luiden bekend gemaakt. Na afloop kan het publiek door alle uitgangen, welke op het sportterrein aanwezig zijn, verti'ekken. Bij het uitgaan moeten de voertuigen en rijwielen, ook die op particulier terrein ge stald zijn, wachten tot het loopende publiek yertrokken is en is het rijverkeer uitsluitend in een richting via Nieuwpoortslaan Langelaan naar den Kennemerstraatweg. Publiek, betwelk zich op het terrein be vindt en na afloop met auto's of andere voertuigen wenscht te vertrekken, moet aan den derden ingang instappen Voor den derden ingang zal voor inzitten- den van motorrijtuigen gelegenheid zijn zich van kaarten te voorzien, zonder het motorrij- tuig te behoeven verlaten door GRAAF DE ROMANONES, ex-ministerpresident van Spanje. Terwijl ik deze zinnen neerschrijf behoef ik mij niet in te spannen om enthousiast te zijn over de principes, waarop de Volkenbond steunt, want herhaaldelijk had ik gelegenheid dat door mijn daden te toonen. Laat mij er u aan herinneren dat het Spanje, tengevolge van een door mij ondernomen officieele reis naar Parijs om in onmiddellijk contact te komen met de vredesonderhandelingen, mo- nnrr van aen cegftne al een plaats te bezel- ten; mijn land was de eenige neutrale macht, die tengevolge van een bijzondere bepaling van het Pact (art. VI) tot den eersten Vol- kenbondsraad behoorde. Ook meen ik dat het geen nut zou hebben op den door Spanje en den Volkenbond geleverden arbeid uitvoerig in te gaan. Ik beperk mij tot een bescheidener doel. Vow alles zou ik mijn genoegdoening wil len uiten over den terugkeer van mijn" land in den schoot van den Volkenbond, nadat het zich gedurende 2 jaar afzijdig hield. Ik wil geen oude koeien uit de sloot halen maar moet toch constateeren, dat naar mijn inzicht noch de Raad, noch de Vergadering van den Volkenbond gedaan hebben wat zij konden en moesten doen om het uittreden van Spanje te verhinderen. Het was niet zonder grond dat mijn land aanspraak maakte op een permanenten zetel in den Raad; vooral wanneer men bedenkt dat de toetreding van Duitschland tot den Volkenbond aan de welwillendheid van alle landen te danken was en tot bijzondere tevre- denheid van Spanje plaats vond. Mijn land bezat toen, en heeft die ook heden nog, rech- ten op grond waarvan het aanspraak maakt op een permanenten zetel. Aan den eenen kant waren de diensten, welke het den Raad had verleend, even talrijk als waardevol, ter wijl aan den anderen kant en de geschiede- nis, en de traditie van Spanje, het in bijzon dere mate de rol van tusschenpersoon toewe- zen tusschen hen, die in den oorlog tegen- standers waren geweest en nu aan de raads- tafel hadden plaats genomen. Voornamelijk kon Spanje, om aan zijn eischen kracht bij te zetten, niet alleen steunen op zijn territoriale uitgebreidheid en de steeds belangrijk'er toe name van zijn nationalen rijkdom en zijn be- volking, maar ook op het feit, dat het de ou- dere zuster van 20 landen is, die in Amerika zich ontwikkelen en vooruit gaan, daarbij alle "ebruik maken van de taal van Cervantes )eze feiten gaven en geven nog aan Spanje fundamenteele en zeer bijzondere rechten om met de overige groote mogendheden de eer en de verantwoordelijkheid te deelen om perma nent tot den Raad van den Volkenbond te be- hooren. Bij het ontbreken in den Volkenbond van de Vereenigde Staten, die het begrip Pan- Amerika boven het door president Wilson ver- dedigde en aangehangen wereldinzicht stel- den, bij afwezigheid ook van het bolsjewiek- sche Sovjet-Rusland, dat zijn revolutionnaire en communistische ideeen stelt boven den wereldvrede, mocht men aan Spanje billijker- wijze het voorrecht niet weigeren in den Raad een permanenten zetel te bezetten, wel ke men bij verschillende gelegenheden zeker zou hebben aangeboden, wat zoowel door het verleden van dat land alsook bij de te- genwoordige verhoudingen voor alle deelne- mers van groot belang zou zijn geweest. Spanje heeft er in het bijzonder belang bij, zich bezig te houden met de actueele proble- men van Centraal Europa en de Levant, want het heeft autoriteit en diplomatieke voorbe- reiding, welke het in staat stellen oplossingen voor te stellen, die op zulke oogenblikken niet slechts het behoud van den vrede waarbor gen, maar ook aan de besprekingen de noo- dige hartelijkheid verleenen om ze tot een goed einde te brengen. Noch Brazilie, noch Polen, die gelijktijdig met Spanje een permanenten zetel begeerden en wier eischen die der andere staten deden mislukken, konden Spanje deze eer betwisten of deze opdracht vervullen; Brazilie als zui- ver Amerikaansche staat kon zich niet inla- ten met de gevaarlijke problemen, die den Volkenbond bezig houden en die in hoofd- zaak Europeesche vraagstukken betreffen; wat Polen aangaat zonder den nadruk te willen leggen op zijn kort bestaan als onaf- hankelijke staat dit was juist een der par- tijen in de problemen die ik heb aangeduid. Bovendien kan men er op wijzen, dat de intrede van Duitschland in den Volken bond, dat inzichten vertegenwoordigt welke aan die der geallieerden (die alien perma- nente zetels bezetten) tegengesteld zijn, een gelegenheid bood om een ander land toegang te verleenen, dat door zijne neutraliteit, wel ke het steeds bewaard heeft en door het feit, dat de openbare meening tusschen beide par- tijen in stond, de rol op zich had kunnen ne- men van een onontbeerlijken bemiddelaar. Geen ander land had Spanje deze aanspraak mogen betwisten en het is inderdaad te ver- wonderen, dat Duitschland dit niet inzag en Spanje's wensch niet ondersteunde. De Vol kenbond heeft de houding van Spanje onvol- doende begrepen, een zekere tijd moest ver- strijken voor men dat inzag. Nu men deze verr' tuut van Geneve de zaak van den vrede een voortreffelijken dienst en tegelijkertijd mijn vaderland een zoowel belangrijke als welver diende eer bewezen. Onnoodig te wijzen op de houding van hen, die geroepen waren in naam van Spanje te handelen en die alien lof verdienen; het door Spanje gedane verzoek om toewijzing van een permanenten zetel was rechtvaardig en voor den Volkenbnod voordeelig. Desalniettemin mag ik zeggen, zonder het verwijt te verdie nen van mijzelf te zoeken, dat, zoodra men in den schoot van den Volkenbond of zelfs in het Pact, ja meer nog zelfs in de souvereini- teit der Staten. verschillen maakt, het onver- mijdelijk is een gradueel verschil der mo gendheden te constateeren naar 't principe dat de werkelijke gelijkheid daarin bestaat* ongelijke staten ook ongelijk te behandelen Hiervoor zijn twee wegen: of wij moeten de volkomen gelijkstelling der Staten aanvaar- den, en in dat geval zou men komen tot de conclusie van volkomen gelijkwaardigheid van Engeland, Frankrijk en Albanie, of wij moeten de ongelijkheid van de belangen en toestanden der Staten inzien en dan een schaal vaststellen waarbij met de verschillen de factoren rekening wordt gehouden. Deze classificatie zou Spanje moeten voorstellen en wel door de bijzondere plaats, die het in- neemt, indien al niet de laatste in de rij der groote mogendheden, dan toch zeker in de eer ste der tweederangs Staten. En het is niet on- mogelijk dat het Spanje door dit werk van cre rechtigheid gelukt, een permanenten raadsze- tel te erlangen, waarnaar het, zij het al niet met recht, toch inderdaad streeft. Laat ons bovendien opmerken, dat de te rugkeer van Spanje naar Geneve en Brazi- lie's vasthouden aan het besluit om zich er 6- Pg8f6l 7. Lcl—g5 Deze voor sterk doorgaande aanval wordt door Riga op interessante wijze weerlegd. Het is echter niet gezegd dat hiermee de heele variant g3 valt. In plaats van Lg5 kan Wit nog 7. Lg2 spelen en dat zal wel het beste zyn. Zwart kan daaroj^met Pe4 vervolgen. 8." Pf3Xd4 Lf8c5! Een nieuwtje, dat goed schijnt te zijn. In dien 9. Pb3 dan Lf2:f 10. Kf2:, Pg4f be- nevens Dg5:. Ingeval van 9. e3 dan Ld4: 10. ed4:, 0—0 en Zwart staat beter. 9. Pd4Xc6 Misschien was e2—e3 toch nog te ver- kiezen. b7Xc6 h7—h6! 5 en d4 d8Xf6 dreigt. buiten te houden, noodzakelijkerwijs het pro- bleem van den grondslag van den Volken bond grondig moet bei'nvloeden. Zal het van nu af een wereldinstituut of een Europeesch organisme zijn? Zonder twijfel was de grond- idee van den Volkenbond: algemeenheid, met het doel om voor de geheele wereld een re- geling te treffen. De tegenstand van het par- lement van de Vereenigde Staten en hun ver- moedelijk defintief wegblijven hebben den Volkenbond een meer begrensd karakter ver leend, zonder daarom geheel Europeesch te worden. Japan behoort inderdaad tot den Volkenbond en neemt een permanenten zetel in. Bovendien zullen spoedig verschillende Aziatische, Afrikaansche en Amerikaansche staten toetreden voorzoover zij er niet reeds toe behooren. Wat de laatste betreft valt op te merken, dat zij, die onder den invloed van Washington staan, zich meer of minder van het werk van Geneve verre houden, terwijl zij, die zich onafhankelijk willen houden, den Volkenbond nader komen en in Europa, of al- thans buiten de Amerikaansche groep, hun ontwikkeling en de garantie hunner persoon- ujkheid zoeken. De terugkeer van Spanje zou deze weifelpolitiek kunnen veranderen. Met den terugkeer van Spanje in den Vol kenbond moeten wij ons gelukwenschen, want de werkzaamheid van deze mogendheid zal wel verre van anderen te schaden, het alge- meen welzijn bevorderen. Het is te hopen dat de Vergadering en de Raad van den Volken bond dit begrijpen en de formule zoeken en vinden zullen, die Spanje zal toestaan in zijn midden een plaats in te nemen, die het ver- dient, en waarvan het gebruik zou maken om de ontwikkeling van de rechtvaardigheid en den vrede te dienen, die toch het doel van den Volkenbond zijn. GEWEIGERD DAMEGAMBIET. Correspondentiepartij gespeeld per tele graaf van Dec. 1909 tot Febr. 1911 tusschen de schaakclubs Riga en Moskou. Wit: Moskau. Zwart: Riga. 1. d2—d4 d7—d5 2. Pglf3 e7e6 3. c2—c4 c7c5 Qver de waarde van dit tegengambiet zijn de meemngen zeer verdeeld. Tot de tegen- standers van de variant c7—c5 behoort o a ook de schaakmeester Dr. Bernstein, die tot het Moskouer comite behoorde. Voor Riga gold het dus dubbel: wees op je hoede 4. c4Xd5 e6Xd5 5. Pblc3 Pb8c6 Om met Lg2 den geexponeerden Zwarten pion d5 nog meer te bedreigen en gelijktijdig Zwart tot een verklaring te dwingen. Dit zich verklaren is niet gemakkelijk. 6 Pf6 zou na 7. Lg5 Le6 noodzakelijk maken! Na 6cd4: 7. Pd4:, Db6 wor- nog nai ^ia!f![kenr! Cn dtt' nu de ^d I Krause aanbevoienj 'wordt Zwart Sgroote dert, dat de afwezigheid van Spanje in den gevaren blootgesteld. Volkenbond uit hoofde van de bepalingen van het Pact als definitief moet worden be- Terwijl na 6. 9 10. e2—e3 11- Lg5Xf6 Lf4 dan De7! en 1 1 12. Lfle2 12. Lg2? dan Tb8 13. 0—0, La6! 14. Tel, Tb2: enz. 1 2Ta8~b8 Behalve deze tot de rochade dwingende zet, kwamen nog 12,0—0 en d5—d4 in aanmerking. Na d5d4 had kunnen geschie- den: 13. Pe4!, Lb4f 14. Kfl, Lh3f 15. Kgl, De7! 16. Dd4:, Tad8 17. Dc4! en Wit staat met een pion-plus goed genoeg. 13. 0—0 Daar hierop na 13Lh3 14. Tel, Tb2: 15. Pa4, Lb4! 16. Pb2:, Lei: 17. Del Db2: 18. Tbl, De5 19. Db4! Wit het betere spel zou verkrijgen, geloofde Moskou veilig te kunnen rocheeren. 13. h6h5 Hiermee gaat Zwart tot een aanval over die het rustige landschap in een woest slag- veld verandert. 14. Tal—cl! Lc5d6 15. Ddla4 Onder de talrijke varianten die hier in aanmerking komen, moeten we op f2f4 wij zen. Het valt Zwart dan zwaar eenig grijp- baar yoordeel te krijgen, want ten eerste zou Lc5 door 16. Pd5:, Dd6 17. Pc7f, Dc7: 18 Tc5: weerlegd worden en tweedens moet na De7weg ens 16. e4 (met tegenaanval) het yoordeel voor Zwart nog aangetoond den. Tenslotte ware Tb2:, wegens 16. Pd5 steeds niet richtig. 1 5Lc8—d7 16. Tel— c2! Om gelijktijdig b2 en indirect ook h2 te dekken. 1 6Df6—g6 17. e3-e4 Niet het beste. Wit ^overziet Zwart's 19en zet met het vernietigende torenoffer 1 7h5—h4 18. Le2-f3 h4Xg3 19. f2Xg3 Na 19. h2Xg3 gaat Wit door Lc5! even- eens snel te gronde. 1 9Th8Xh2! Door dezen treffer uit het zware geschut wordt de Witte koningsstelling uiteengereten 20. Pc3e2 Nog wel het beste. Aannemen van het offer beteekende onmiddellijk verlies. Biiv 20 S2^f?gn'ft 21' ThA2' Lc5t 22 Tf2> Lf2;t 23 Kfl, Df3: enz. Of 20. Kh2:, Dg3:f 21 Khl, Ke7 enz. 2 0Ld6^-c5t! 21. Tc2Xc5 w,?edw^f' want °P 21 Kh2:, geraakt Wit na Dh6f in een matnet. 21- Th2Xe2! 22. Lf3Xe2 Of g3g4, Dg6d6 enz. 22Dg6Xg3f 23. Kglhi Ke8-e7 24. Le2h5! Ook deze interessante verdediging is niet meer toereikend. S 2 4Dg3h4f niet 24Th8 wegens 25 Tf7:f, Ke8 26. Tf5f enz. 25. Khl—gl Dh4g5t 26. Kgl—f2 Tb8Xb2f 27. Tc5—c2! Wederom gedwongen. De schijnbaar plau sibele zet Lh5—e2 voert na Df4 tot mat 27c6c5! De beslissende slotmanoeuvre. 28. Tc2Xb2 Ld7Xa4 29. Lh5—f3 Riga las uit het cijfertelegram Lh5Xf7 Daarom antwoordde Zwart met 29Dg5—f6(f)? Op dit vermeende schaak antwoordde Wit echter 30. Tb2—b7f Tot geluk voor Riga was het spel steeds 30. 31. 32. 33. 34. 35. e4Xd5 Tflel Kf2fl Tele4 Tb7Xf7 Kc7d6 c5c4 Df6h4f c4c3 Dh4g3 Tf4: Of 35. Le2, c2 36. Tec4, Df4t 37. clDf en Df4(f) enz. 35. La4b5f Wit geeft op. Een prachtige partij, van groote waarde voor de theorie van de gebe- zigde variant. Annotaties van Riga. Uit tijdschrift Ned. Sch. Bond jaargang 1911 AAN DE DAMMERS! In onze vorige rubriek gaven wij ter op- lossing probleem no. 1022. Stand: Zw 7 sch. op: 4, 9, 12, 13, 14, 18, 19 en twee dammen op 2 en 15. 33W39U SCh' °P: U' 21' 22, 25' 27^30> 32» Oplossing. 1. 22—17 17: 8 27—22 22 24 28 10 30—24 25 3! Zeer mooi! PARTIJGEDEELTEN 2. 3. 4. 5. 6. 7. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 2 13 16 15 4 38 16 2 19 38 35 20 ■M'M. Wm gelijk werd gemaakt in het Geneefsche insti- schouwd, herstel noodig is, heeft het insti- I wegens 8. Pb3! Zwart zette echter toch "Plr""- T cc!4: 7- Pd4: onmid- I voor Moskau verloren. De scheidsrechterlie- wprriL O Dk'li ^anbejvelenswaardig schijnt sliste, dat Df6 zou blijven moest de partij gelden voortgezet worden. en zoo in en je!" mompelde Pa- „En wat wil je nu Naar bet Engelsch van J. S. Fletcher door Mej. A. T. 6) „Heel vriendelijk van eke en beetje weifelend. dat ik doen zal?" „In de eerste plaats alles er van hooren", antwoordde Sraye. „Ik zal het op de kortste en eeovoudigste manier vertellen. Je moet weten, dat die kast of kafoinet, waarin die voorwerpen bewaard worden, nooit op slot is mijn grootvader, die de verschillende voor werpen het eerst schikte, heeft het nooit ge sloten, mijn vader deed het niet, en natuurlijk volgde ik hun voorbeeld. Intusschen is er in vijftig of zestig jaar nooit iets vermist. Ik ver- moed, dat duizenden en nog eens duizenden, door onze staatsvertrekken geloopen zijn, sedert wij ze ter bezicbtiging open stelden, maar wij zijn nooit iets kwijt geraakt. Nu ko men we tot de zaak in kwestie. Toevallig was ik zelf gisterenavond in de Koninginnekamer, an ik zag het kruis van den tsaar op zijn ge- wone plaats. Mijn butler, Viner, die iederen kvond de ronde doet, zag het gisterenavond half elf ook op zijn plaats. Vanmorgen om seven uur kwam hij mij vertellen, dat het ver- dwenen was. Ik ging met hem naar de kamer, zag met eigen oogen, dat het verdwenen was ■en telegrafeerde dadelijk om jou. Dat is alles tot dusver Packe.'* Paoke schonk zich een glas sherry dronk er peinzend van. „Voordat je verder gaat, moet ik je een paar vragen doen," zei hij. „Ten eerste, is het geen inbraak geweest?" „Neen, neen! Geen inbraak. Was het in braak geweest, dan zouden de inbrekers het er niet bij gelaten hebben alleen het kruis weg te nemen. Er zijn voorwerpen in dat kabinet! die veel meer waard zijn." „Hoeveel is dat kruis waard?" »A ik geloof, wat werkelijke waarde be treft, yijf a zesduizend pond. Het is natuur lijk zuiver goud en bezet met diamanten. Ik heb het nooit laten schatten, maar Viner heeft me gezegd, dat het in den tijd van mijn vader geschat is en dat dit ongeveer het cijfer is, waarop het toen getaxeerd is. Maar ik geloof niet, dat het gestolen is alleen om zijn werke lijke waarde." „Niet? Waarvoor dan?" Sraye scbudde het hoofd. „Dat punt is me nog niet helder", antwoordde hij. „Ik heb zoowat verwarde gedachten, die zullen we later uitwerken. Dat is de vooraaamste reden waarom ik je hulp noodig heb. Het is geen gewone diefstal, Packe, het is bepaald een zeer ongewone." „Ik vermoed," zei Packe, „dat het kruis van den tsaar eenige beroemdheid heeft, dat het van andere soortgelijke voorwerpen onder- scheidt? Enkele van die erfstukken, bijvoor- beekl zijn door de geheele wereld beroemd. Is hef een van deze?" „Ja. Het werd gegeven, zooals ik je geloof ik yerteld heb, toen je op Scraye waart, aan miin grootvader door den fcoenmalineso i&aar van Rusland, bij het sluiten van den vrede van Tilsit in 1814. Mijn overgrootvader was toen in diplomatieken dienst en bewees bijzon dere hulp aan de geallieerde vorsten. Onder oude Engelsche familie-erfstukken is het zeer goed1 bekend zeer beroemd. Zelfs Viner heeft me gezegd, dat tenminste de helft der duizenden bezoekers, die elk jaar de staats vertrekken komen zien, goed bekend is met zijn geschiedenis en hem altijd vraagt om het aan te wijzen." ,,Dat is al iets om te weten," zei Packe peinzend. „De beweegreden van een diefstal of inbraak is met altijd enkel roof. Heb je me nu alle omstandigheden verteld, die betrek- king hebben op je ontdekking, dat het kruis vermist wordt? Alle. Het is eenvoudig verdwenen „Heel goed," zei Packe. „Dan zal ik je een duidehjke vraag doen. Wij besluiten, dat het kruis gestolen is. Verdenk je iemand er van, het gestolen kruis te hebben?" Scraye leunde glimlachend over de tafel Hijwees met zijn duim naar de ramen. la!" antwoordde hij fluisterend. „Ja. Ik verdenk de vrouw, die ik je zoo even heb aangewezen. Mevrouw Wytkenshawe!" HOOFDSTUK IV. G e h e i m e diefstal. Packe legde zijn mes en vork neer en staar- z4T1A^tl?eer met verbaasde blikken aan. »Wat? riep hij uit. „Je eigen gast?" Scraye fronste de wenkbrauwen, knikte en 0® Z1MX tealdfen kwain eeu bittere alimlach „Mijn eigen gast!" antwoordde hij. „Mijn eigen gast! Ik zou er duizend pond onder willen verwedden, dat zij het heeft, Packe, ik ben er zeker van!" Packe nam zijn mes en vork weer op en ging voort met eten. „Nu!" zei hij, na een poos stilzwijgen, „ik vermoed, dat je je gasten kent. Maar mijn hemel, Sraye, het is een ernstige beschuldi- ging, die je tegen een vrouw uitspreekt." „Ik behoor niet tot hen, de iemand be- schuldigen zonder goede gronden en tenzij ik volmaakt overtuigd ben dat ik gelijk heb" za Scraye beslist. „Ik weet zeker, dat ik in dit geval gehjik heb. Als ik ongelijk heb, als die vrouw mijn kruis niet gestolen heeft, als zij het niet in haar bezit heeft of daar, waar zij er de hand op kan leggen, dan zal ik nooit meer in mijn leven van iets zeker zijn! Ik her haal het, Packe, ik ben er zeker van!" „Heb je gronden voor je zekerheid?" vroeg Packe. „Die zal ik je geven," antwoordde Scraye. ,,iMu ten eerste, je kent mevrouw uit vrees voor mogelijke luistervinken, zal ik de me- vrouw X noemen - niet, ik herhaal, je kent haar met, en je hebt niet van haar gehoord?" „Ik weet niets van haar. Ik kan van haar gehoord hebben in die berichten van de uit- gaande wereld, die ik lees. Haar naam me echter voor het oogenblik niets." „Nu zij is in ieder geval een tamelijlc alge- meen bekend vrouw van de wereld Zij is we- duwe haar echtgeiioot was in diplomatieken dienst. Hij was een bloedverwant van lord Bennington en zij behoort tot de familie Mrevcastle. is ecu yrouvy. die veel ger«sd M. De om In- w/ sc.h' °P; 2- 8' 12/17, 19, 23, 24, 26. W- 12 sch. op: 28, 31/34, 37, 38, 39, 42. 44, 46, 48. Bovenstaande stand is voorgekomen een simultaan-seance, gegeven door Fabre, wereldkampioen, te Rotterdam, heer L. Boas, speelde met zwart. De laatste zet van zwart was 9—14 het opbrengen van schijf 46 te beletten. dien wit 46—41 zou spelen, dan volgde- Wit: Zwart: 1. 46—41? 23—92 2.34:23 i2-l8 3- 23 3 15-20 4. 3:21 met winst. Wit doorzag dien gang en speelde 31— 27. 28 22 (17 28) en 33 ging natuurlijk met door 23—29 (34 23 en 19 17 van Zwart. Zwart speelde na 31—27 van wit 17 21, waardoor hij een sterken stand heeft en een fraaie dreiging. Wit speelt 27—22, om na 12—18 spel te maken door: Wit: Zwart: 1. 27—22 12—18? 2. 22-17 21 12 3. 28—22 18 4. 32 :21 26 5. 33—29 42 6. 38 20 15 Zwart speelde echter niet 1318! Wit 22 13, zwart 32 21 en zwart 23 43. Wit meende nu het gevaar af te wenden door 46—41 te spelen, zwart 16 27. wit 42—38, zwart 43 32 en wit 37 28. Wit had echter de volgende voortzetting gelijk 27 17 33 24 12—18, 21—27! doch Wit Al onze koffers zijn waterdicht en voor zien van koperen montuur en sioten. heeft. Zij is een van de knapste bridge-speel* sters in Engeland. Zij heeft een mooie so- praanstem. Zij is een geboren vertelster van aardige dingen. Zij is pittig en knap genoeg om evengoed een vrouw ovor de vrouven als een vrouw voor de mannen te zijn. Zij kleedt zich altijd uitstekend en zij is nooit vervelend. En daardoor krijgt zij meer uitnoodigingen dan eenige andere vrouw van de wereld. Ik heb haar de laatste drie jaren overal ontmoet en zij is de ziel van ieder landhuis, waar zii heengaat." J „Een aantrekkelijke persooniijkheid", zei Packe. „Ik ga zeer groot belang in haar ste'- len ,,'Dat zal je nog meer doen, klaar zijn. Nu, zooals je weet, behoort rae- voordat wij vrouw X tot een aantal gasten, die ik nu 00 scraye heb. Het is maar een klein gezelschan m het geheel acht. Het is de eerste maal, dat zij op Scraye is, vreemd, dat ik haar nooit U voren gevraagd heb. Heel goed nu dwalen we af naar een ander pad een zijweg die ons naar een bijzonderheid van mijn famiPe voert. Je weet het misschien niet, Packe, maar de Gcaye s zijn honderden jaren beroemd- ge- de farnil'epapieren wordt er her haaldelijk op gezinspeeld, heeft de bibliothe- cans van Scraye mij gezegd om een merk- waardige scherpheid van reuk. Onze reukor- g;anen znij abnormaal ontwikkeld. Ik Wuf lkJe, ik viooltjes, bijvoor- beeld, een halven mijl ver kan ruiken van den weg of het bosch waar zij groeien." weriwaarSg!" zei Pack; „lk denk, dat het soms nuttig kan zijn op dat punt zoo ongewoon ontwikkeki te ziih d?eUbe^on?"bee!d' brand ruiken' mo<S*a f U.S. OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGEl ZONDEN DE BROCHURE OVER ORANULINE, HET MIDDEL VAN DR. J. H. VAN GRAFHORST ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER> ZIEKTE. Middelburgscha»tr.Z17, Schevgningep. ■sTPTTZt, WW. in WKJ^BUl V

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 5