lH ooooooooooo
Parfjsohe Irievea.
VERKOOPT U MERKEN-ARTIKELEN WELK ART1KEL
VEBKOOPT U HET MEEST, HET GEADVERTEEBDE HKEBK
OF HET N1ET GEADVEBTEEBDE WAABSCHIJNLIJK
WEIGEBT U ZELFS ELK MERKEN-ART1KEL TE KOOPEN
WAARVAN U GEEN ZEKEBHEID HEEFT DAT HET GE-
ADVEBTEERD WORDT. EN WELKE LES IS DAARIN VOOB
U ZELF GELEGEN? -n-
ADVERTEERT IN DE ALKMAARSCHE COURANT.
Staat alles U tegen?
Gebrek aan eetlustr
Verstopping f
Slechte spijsverterlng en
alle voedlngsstoornissen
moeten spoedig swlchten
voor. Foster's Maagpil-
len, die uw geheele or-
ganisme verkwikken.
Poster's
ging zich hierover zekerheid verschaffen zal,
;of nog liever, dat de Regeering eigener bewe-
ging licht en zekebheid en gerustheid geven
zal.
Thans wil ik eindigen. Ik sprak van groote
dingen, van belangen, nauw verbonden met
de groote belangen des volks. Is het niet een
prachtig teeken, dat zdozeer Bondsbcl&ngzn
rV^Asbelangen zijn, dat zoozeer bevordenng
.van het belang, dat de A. N. W. B. voorstaat,
identiek is met bevordering van de belangen,
idie geheel de natie raken en ten goede komen
aan elkeen!
Daarom, laat ons krachtig blijven werken,
pnvermoeid arbeiden, het toerisme tot zegen,
het volk tot. heil. (Langdurig applaus.)
De Feestmaaltijd
;,Na af loop van de algemeene vergadering
jirei'eenigden de deelnemers zich aan een ge-
meenschappelijk diner in de Harmonie.
tir heerschte een gezellige stemming' onder
be deelnemers. Natuurlijk werden de noodige
Jafelspeechen gehouden, waarbij de heer Edo
iBergsma nog het een en ander herinnerde
'aan het leven en welzijn van den Bond.
Na de nede van den heer Bergsma sprak
jpethowder Thom6en namens het gemeente-
Ibestuur van Alkmaar, terwijl mr. J. P. Bos
nian namens de V. V. V. een aardige causerie
Shield.
De voorzitter van d^n A. N. W. B. beant-
ijvoordde de verschilende sprekers en voelde
Kich genoodzaakt, nogmaals hulde te brengen
Sean de stogre werkers van den A. N. W. B
waarbij ook het gemeentebestuur van Alk-
§aar en de V. V. V. niet vergeten werden.
en stotte stelde hij een dronk in op de
„Koningin der aarde", de pers, welke dronk
|b een zeer geestige speech door den heer
Meerum Terwogt van de N. R. C. beant-
jfroord werd.
Jenslotte heeft de heer J. V. A. Mulder,
bedrijfsleider van de Stoomvaart Mij. Zee-
tend, verteld van bet voornemen van deze
Maatschappij om in Augustus in samenwer-
ki-ng met den A. N. W. B. een tocht te orga-
mseeren naar Engeiand. Hij stelde twee
toten voor een vrijen overtocht ter beschik-
king.
Nadat het gezelschap nog gezellig bij -en
geweest was, ging men naar een concert in
de openlucht, waarna een bal champetre
volgde.
Het concert.
Het was gezellig in den muziektuin. Gezel-
liger dan we bet ooit gehad hebben in dit
seizoen. Niet alleen de A. N. W. B. leden,
doch ook vele andere muziekliefhebbers en
belangstellenden waxen aanwezig, om het
concert van de Marine Kapel van Helder te
hooren.
De tuin en de muziekkoepel waren aller-
aardigst verlicht met een groot aantal ge-
kleurde lampions. Het was een genot,
eenige uren in deze heerlijke, rustige om
geving door te brengen. Dat iedereen er zoo
;over dacht, bewijst wel dit, dat de talrijke
aanwezigen slechts noode konden scheiden
en velen dan ook lang bleven zitten. Zeker
was ook't geanimeerd bal, dat op het concert
volgde, een der oorzaken daarvau,
Het was reeds laat, toen de laatste be-
zoekers vertrokken.
De tweede dag.
De autotocht.
Zondagmorgen halftien. Bij de Berger-
brug heerschte een gezellige bedrijvigheid.
De reunisten zouden bun autotocht aanvan-
gen. In een drietal open bussen, waarin voor
ieder plaats was, ging het, uitgeleide gedaan
door een talrijk publiek, naar de duinen van
Bergen, Castricum en omgeving. Alle deel
nemers genoten van de schitterende om
geving, van de heerlijke natuur, van den fris-
schen zeewind bij Castricum aan Zee. Na een
tocht over Heiloo, Castricum en Egmond
kwam men tegen twaalf uur bij „Duinver-
maak", waar alle deelnemers uitstapten, om
vandaar naar Schoorl te wandelen.
Hoe warm het was en hoe ver.
Die wandeling! Misschieri was die wel een
der mooiste nummers van het programma.
Het ging duin op duin af, zwoegende door
het mulle zand.
Ettelijke zweetdruppels parelden op de
voorhoofden der wandelaars. Aan den voet
der duinen werden door de corpulente beeren
zuchten geslaakt. „Hoe daar boven op te
komen!" Toch moest het, toch werd de top
bereikt. Steeds verder ging het, hier en daar
even stilstaande om uit te blazen en
rond te kijken. Eindelijk, na een tocht van
een uur, rolden de reunisten naar beneden.
Schoorl was bereikt! In „de Roode Leeuw"
werd het gezelschap verweikomd door den
jburcemeester van die gemeente, die er in een
aardige speech op wees, dat deze streek zoo
rijk aan natuurschoon is. Hij hoopte, dat
de aanwezigen zouden genieten en een her-
innering zouden bewaren aan Schoorl en
omgeving.
Daarna werd de lunch gebruikt. De wan-
deling had hongerige magen gemaakt, en het
was dan ook geen wonder, dat alles zich
goed liet smaken.
En teen ging het per auto weer op Bergen
aan naar „de Rustende Jager", waar de thee
geserveerd werd op hot terras. Hier bleef het
gezelschap eenigen tijd bijeen, om tegen 5
uur naar Bergen aan Zee te vertrekken.
Te Bergen aan Zee.
Te Bergen aan Zee werd genoten van het
mooie strand, het ruime terras van Nassau-
Bergen en het uitnemende strijkje in de dan
cing.
Om half zeven vereenigde men zich aan
een gemeenschappelijk diner in Nassau-Ber
gen, welk diner een zeer gezellig verloop
had.
Het woord werd gevoerd door den voorzit-
ter Edo Bergsma, den burgemeester van Alk-
uinni mi, weiiueiaai uie mede als Jongsfe
lid het woord voerde, doch overtroffen werd
door den burgemeester van Bergen Mr. van
Reenen, die zijn pas geboren zoontje als lid
opgaf, den vice-voorzitter van de V. V. V. tq
Bergen den heer Kiomp, den consul van
Schoorl den burgemeester van Schoorl baron
von Fridagh en den hoofdredacteur van „De
Kampioen" den heer Jan Feith.
Het speechen geschiedde zoodanig, dat de
lach meermalen door de zaal daverde.
Om 10 uur werd per tram naar het vuur-
werk te Alkmaar gereden.
Het vuurwerk.
's Avonds 11 uur werd in de Singelgracht
bij den Bergerhout een „schitterend" vuur-
werk afgestoken. Terwijl de mannen der py-
rotechnische fabriek in bootjos door het wa
ter voeren, staken zij hier en daar de in de
gracht geplaatste vuurwerkstukken aan. Het
werden als't ware kleine eilandjes van spui-
tend vuur, waarop molens van vonken draai-
den, waaruit gekleurde ballen in de lucht
schoten en bengaalsch vuur alles in wijden
omtrek in daghelder licht zetten. Ook de ver-
lichtingen langs den wallekant gaven den
geheel cn omtrek een sprookj'esachtig aan-
zien. Het slotnummer, opgeluisterd door een
deel van het Stedelijk Muziekkorps was een
„waterval" van vuur vanaf de Bergerbrug
naar de Singelgracht.
Wij gelooven wel te kunnen verzekeren,
dat de Burgerij den A. N. W. B. voor deze
„vurige" attentie zeer dankbaar is geweest.
Na het vuurwerk ging het i n op tocht ach-
ter de muziek de stad door. Er werd gehost,
gezongen, pret gemaakt, kortom, de heele
Langestraat was in een feeststemming.
Na alioop was er nog een „gezellige sa-
menkomst" in de Unie. De voorzitter van
den A. N. W. B. dankte uit naam van den
Bond den burgemeester van Alkmaar voor
de buitengewoon hartelijke ontvangst, die
de leden hier getroffen hadden. Zij zouden
ongetwijfeld alien aan Alkmaar een prettige
herinnering bewaren en gaarne terzijnertijd
nog eens terug komen.
En hiermee was het programma afge-
werkt.
Vanmorgen vertrokken de laatsten uit
Alkmaar, waar ze, naar men ons van ver-
schillende zijde mededeelde, twee bizonder
gezellige dagen gehad hebben. Alkmaar kan
tevreden zijn!
DE TWEE MANNEN VAN DEN DAG.
Twee mannen en hoe verschillend!
hebben in de afgeloopen weken de aandacht
van heel Parijs op zich gevestigd gezien, de
een tegen zijn zin, de ander tot zijn groot
genoegen, de een Italiaan, de andere Duit-
scher, de een diamant-handelaar, de ander
huurkoetsier, de een 'n moordenaar, de an
der een doodonschuldige sportieve oude baas:
Mestorino en Hartmann.
Mestorino en zijn proces hadden natuur
lijk de meeste aandacht een sensationeel
moord-proces, vooral wanneer het een welge-
steld burger betreft of iemand uit hooger
kringen, is een echt buitenkansje voor Pa
rijs, waar rijk en arm, jong en oud zich hevig
voor interesseert. De kranten vertellen op hun
eerste pagina elken dag' alle bijzonderheden
ervan, die zich in het Paleis van Justitie heb
ben afgespeeld, en de meest bevoorrechten
wonen het proces zelf bij.
De rechtszittingen in Parijs zijn openbaar.
Men zou dus zoo denken, dat ieder die maar
wil ze kan bijwonen, mits hij vroeg genoeg
voor de deur staat, om een plaats te vinden
in de zaal. Geen kwestie van! Bijna alle toe-
hoorders (of moet men zeggen: toeschou-
wers?) komen er op introductie-kaarten bin-
nen, die hun verstrekt zijn door rechters en
advocaten. Nooit zijn er kaarten genoeg voor
zoo'n proces. Heel Parijs wil er heen en
slechts de maatschappelijk allerhoogsten ge-
lukt het er toegang te krijgen, het publiek be-
staat er dan ook gewoonlijk uit ministers,
kamerleden, beroemde kunstenaars, mannen
van invloed, en uit dames heel veel dames,
in hoofdzaak dames uit de heele en de halve
wereld. Ze komen daar opgetuigd als voor
een premiere in den schouwburg, behangen
met diamanten en paarlen, en zwaar geurend
naar de nieuwste modeparfums.
Wanneer al die gei'ntroduceerden binnen
zijn, dan pas wordt het eigenlijke publiek
binnen gelaten, ten getale van een dertig
ongeveer. En terwijl de meeste introduces een
behoorlijke zitplaats vinden, krijgen de dertig
publieks-toeschouwers een staanplaats achter
een barriere, waar ook nog een troep politie-
agenten geposteerd wordt, om die dertig in
bedwang te houden, als ze soms te rumoerig
mochten willen worden.
Uren te voren staan de liefhbbers dus al
voor de deur gedrongen, in de hoop mee bin
nen te komen. Bij honderden en honderden
staan ze daar, en bij honderden en honderden
druipen ze weer teleurgesteld af.
Sommigen zoeken door een list binnen te
dringen. Een vaak toegepaste true is om zich
eenvoudig eenadvocaten-toga aan te
schaffen, een geleende of gehuurde, en daar-
mee brutaalweg naar binnen te stappen tus-
schen de andere advocaten in.
Een tweede true is om zich uit te geven
voor een familie-lid van een der hoofdperso-
nen in het proces. „Laat mij binnen Ik
ben de zuster van Mestorino!" fluisterde een
dame den portier toe. En de portier liet haar
daddijk door, niet wetende, dat Mestorino
heelemaal geen zuster heeft en nooit een heeft
gehad.
Een andere dame meldde zich aan met een
groote kartonnen doos in haar hand. „Wilt u
mij even doorlaten?" vroeg ze den portier, ,,ik
b.reng de toga van Mr. X." De portier liet
haar door, en haastig zoekt de dame zich een
plaats onder het zaalpubliek.
De malste dingen hoort men op dat ge-
bied. Zoo moet er bij dit proces ook een dame
zijn geweest (alweer een dame)die eenvou
dig zich tot een jong advocaat wendde, die
ze aanbood: „Als u mij een plaats verschaft
in de zaal, krijgt u tien francs van mij!"
ze had zeker wel eens hooren praten over de
soms moeilijke financieele omstandigheden
van jonge advocaten.
Eindelijk is iedereen, die binnen mag, bin
nen. De deuren worden gesloten. Een
oogenblik later wordt plechtig aangekondigd
„La Cour!" de rechters en de jury-leden ko
men de zaal in. Alle aanwezigen rijzen op
en blijven staan tot rechters en jury-leden
wil optreden Men moet de zaak b'ezien uit
zich gezet hebben.
De beschuldigde wordt binnengebracht
tusschen twee agenten in, neemt plaats in
de beklaagden-bank aan iederen kant van
hem een agent, in de bank v6or hem zijn ad
vocaat.
Nu kan het schouwspel beginnen! Het
publiek opent ooren en oogen. De bekl-aagde
wprdt verhoord, de getuigen worden een voor
een opgeroepen. Alle bijzonderheden van
den moord worden uitgerafeld. Het publiek
geniet van al de emoties, die het te verwerken
krijgt.
Emoties om den moordenaar, die een col-
lega bij zich op zijn kantoor ontbood, dien
half bewusteloos sloeg met een instrument,
hem toen een prop watten in de keel duwde,
zoodat hij stikben moest, hem van al zijn geld
en juweelen bestal, vervolgens het lijk in een
deken pakte, het eenige trappen afsjouwde,
het naar zijn auto droeg, die buiten te wach-
ten stond, er mee naar een bosch reed, het
daar overgoot met benzine en het in brand
stak.
Emoties om de ouders van den vermoorde
jongeman, die snikkend wraak eischen voor
hun zoon, de ergste wraak, de doodstraf.
Emoties om het schoonzusje van den
moordenaar, dat hem hielp bij het inpakken
van het lijk, de deken ging koopen, het bloed
wegdweilde van den vloer, en dat op de
rechtszitting zulk een gevoelig persoontje
voorwendt te zijn, dat ze om de haverklap
flauw valt of een zenuw-crisis krijgt, en altijd
juist wanneer haar een belangrijke vraag ge-
steld wordt. En dat er maar op los Tiegt,
zichzelf onophoudelijk tegen spreekt.
Dan de emoties om de vier leden van het
personeel van den moordenaar, die alien het
begin van den moord hebben gezien en geen
hand uitgestoken hebben om dien te verhin-
deren
De dames en heeren in de zaal genieten,
genieten! me6r dan in een schouwburg,
want hier is het drama eohte, levende werke-
lijkheid. Soms kunnen ze hun emoties niet
meer inhouden, en schreeuwen bijvals-betui-
gingen of protesten, zoodat de president
meermalen moet dreigen de zaal te laten
ontruimen.
En dat gaat zoo dagen achter elkaar, zoo
lang het proces duurt. Er worden wedden
schappen aangegaan, als op de paardenren-
nen hier vo6r of tegen de doodstraf.
Eindelijk de dag der uitspraak. De rechters
hebben de dofldstraf geeischt, de advocaat
van den moordenaar heeft verzachtende om
standigheden gepleit de eindbeslissing is
aan de jury. De jury-leden trekken zich terug
om te overleggen 50 minuten lang be-
raadslagen ze, dan komen ze eindelijk plech
tig weer binnen, het lot van Mestorino is be-
slist geen doodstraf, maar levenslange
dwangarheid.
De moordenaar leeft op, de zaal is te
leurgesteld, de meesten hadden de doodstraf
gewild. En nu zullen ze ook de sensatie van
de guillotineering moeten missen, dat zeld-
zame Parijsche evenement op den boulevard
Arago bij de Sante-gevangenis
Maar ze hebben nog nieuwe emoties te
goed, want het schoonzusje is gevangen geno-
men als medeplichtige, en de vrouw van den
moordenaar heeft zich trachten te vergiftigen.
En terwijl de Parijzenaars al deze drama-
tische gebeurtenissen meeleefden, direct door
het bijwonen van het proces, of tweede-
handsch door de kranten-verslagen, werd aan
den anderen kant hun aandacht in beslag ge-
nomen, door een allergenoegelijkste geheel
verschillende Parijsche gebeurtenis de
triomftocht van den Duitschen huurkoetsier
Gustav Hartmann, die met zijn ouderwetsch
rijtuigje en zijn paard Grasmus van Berlijn
naar Parijs was komen rijden.
Aan de porte de Pantin stond het publiek
hem op te wachten, een dichte menigte, hon
derden en honderdenWant niet uitslui-
tend voor dramatische sensaties interesseert
zich de Parijzenaar de sportieve prestatie
van zoo'n eenvoudigen kranigen ouden baas
interesseert hem even goed.
Aan weerszijden van den weg stonden ze
opgesteld, de kijkers, veel volks-publiek, een
heele troep studenten, en vooraan de zes
oudste huurkoetsiers van Parijs, met hun
fiacres. Achter de toeschouwers een lange rij
taxi's, die door de laatkomers in beslag wer
den genomen, om over de hoofden van de an
deren te kunnen heenkijken, en door de pers-
fotografen, de pers-teekenaars, en de film-
fotografen met hun toestellen.
Daar kwam hij aan, zijn rijtuigje versierd
met de Fransche en de Duitsche vlag. Een
donderend hoeral „Leve Hartmann!" „Leve
Gustav!" „Leve de ijzeren Gustav!" „Leve
Grasmus!"
De oude koetsier lachte vriendelijk en vol-
daan, groette waardig naar links en rechts
met zijn witten hoogen hoed. Werd druk ge
complimenteerd, door zijn collega's, studen
ten en journalisten in het Fransch, ant-
woordde in het Duitsch, een Berlijnsch jour
nalist, die met hem meegekomen was als pas
sagier, fungeerde voor tolk.
Men vormde een stoet, Hartmann met de
zes Parijsche koetsiers voorop, dan de stu
denten, dan een lange, lange stoet publiek er
achter aan, en zoo ging het Parijs binnen,
hier en daar werd halt gehouden, want af
en toe moest Hartmann nieuwe ovaties van
nieuwe menigten in ontvangst nemen, er wer
den hem bloemen aangeboden, zelfs een liter
landwijn door een werkman den wijn voor
diens schaftuurtje bestemd!
Op de groote boulevards werd hij omringd
door een troep Engelsche officieren. Op de
place de l'Opera stonden de studenten van de
Polytechnische school hem op te wachten.
Toen kwam de officieele ontvangst, in het
gebouw van een Parijsche courant. Daar
werd hij opgewacht door den secretaris van
de Duitsche ambassade, door bekende Parij
sche journalisten. Daar werd hem de eere-
wijn aangeboden, daar werd gespeecht in het
Fransch en in het Duitsch. En daar werd hij
weldra opgeeischt door een groep studenten,
die hem kwamen afhalen voor een feestmaal
in het Quartier latin.
Hij werd gekiekt met de studenten samen,
er werd gedronken, er werd geklonken, er
werd gelachen, en druk gespeecht. En Hart
mann vond het allemaal even plezierig.
De feestelijkheden volgden elkaar op. Hij
maakte lunchen, diners, soupers, soirees en
zelfs een dansavond mee, bij de Duitsche
Ambasade, bij Duitsche Vereenigingen, bij
een reisbureau, bij een luchtvaartmaat-
schappij.
En overal waar hij zich op straat vertoon-
de werd hij herkend en toegejuicht. Voor zijn
hotel stond men hem op te wachten, om hem
even te zien te krijgen.
Maar aan alle pret komt een eind. Gustav
is een paar dagen geleden weer naar Berlijn
vertrokken. Maar niet per trein. Neen, weer
met zijn paard en zijn rijtuigje.
En het Parijsche publiek betreurt het har-
telijk, dat het den kranigen „ijzeren Gustav"
weer missen moest, ze hadden hem graag
nog wat gehouden, om hem te kunnen zien,
over al zijn feestelijkheden te kunnen lezen.
Maar hun aandacht wordt nu alweer door
andere belangrijke dingen in beslag genomen,
aa. door deopening van het hen-
gelseizoen. Zoo is nu eenmaal het leven
M. DE ROVANNO.
DIRECTIE VAN NIJVERHEIDS-
SCHOLEN.
Vrijdagavond heeft de Vereenigig van Di-
recties van, Nijverheidsscholen, onder voor-
zitterschap van den heer H. Ellens te Schoon
hoven, te Amhem haar algemeene vergade
ring gehouden.
In zijn openingswoord herinnerde de voor
zitter er aan, dat in de vorige vergadering
ter sprake kwam de kwestie van verzekering
van leerlingen der scholen tegen ongevallen.
Het bestuur heeft 72 scholen aangeschreven;
van de 38 ingekomen antwoorden waren 21
voor verzekering, 17 wenschten voorloopig
niet tot verzekering over te gaansommigen
meenden, dat deze verzekering de taak is der
ouders.
Daartegenover staat de meening van ande
ren, dat, waar de directies der scholen de
plaats innemen van de werkgevers, op de di
recties ook de moreele plicht rust het kind
tegen emstige ongevallen te verzekeren. Het
gaat hier om het kind; het is niet de bedoe-
ling om alleen te verzekeren voor die onge
vallen, die van ernstigen invloed kunnen
zijn op het volgend leven van het kind.
In net eerst meende het bestuur het initia-
tief te moeten nemen. Later bleek, dat ook de
Bond van besturen de vraag in behandeling
had genomenhet bestuur is daarom bereid
zich terug te trekken, mits de zaak tot stand
komt.
De vergadering vereenigde zich na eenige
discussie met dit standpunt.
De voorzitter deelde mede, dat de Bond
van Leeraren een uitnoodiging heeft gezon-
den om zitting te nemen in de Commissie van
psychotechnisch onderzoek voor toelating tot
de scholen.
Het bestuur gevoelde er niets voor om aan
deze uitnoodiging te voldoen.
De vergadering vereenigde zich met het
stanrpunt van het bestuur.
De vergadering herkoos daarna tot voor
zitter den heer H. Ellens.
De vergadering van Zaterdag werd o.a
bijgewoond door den insp.-gen. en den in-
specteur van het nijverheidsonderwijs, de hee
ren H. J. de Groot en W. H. Cool.
De heer J. Veldkamp hield in deze bijeen
komst een inleiding over de vraag of het
het gewenscht is het aantal lesuren aan de
nijverheidscholen op te voeren, welke vraag
hij ontkennend beantwoordde. Wel zullen er
telkens veranderingen en verbeteringen in
het onderwijs moeten komen, teneinde het
aan te passen aan hetgeen het werkelijke
leven vraagt. De industrie moet voorgaan,
het onderwijs kan slechts volgen. In deze
richting is voortdurend gearbeid en gezocht,
niet in de richting van opvoering van het
leerplan, daar b.v. bouwplannen en volledige
machines te laten vervaardigenmaar door
verbreeding en verdieping van de voor den
ambachtsman noodige kennis.
Bij het debat over deze inleiding betoogde
de heer Van der Worp uit Delft, dat onze
nijverheid behoefte heeft aan goed geschool-
de krachten en daarom dient men wel dege-
lijk overleg te plegen met de industrie. De
meening is, dat het ambachtsonderwijs niet in
overeenstemming is met de eischen die de in
dustrie aan het onderwijs stelt. Hierin schuilt
veel waars. Van industrieele zijde wordt
gezegd, dat een tweejarige cursus voldoende
is. Daarmede is spr. het niet eens. Hij acht
het noodzakelijk dat wordt nagegaan of het
tegenwoordige ambachtsonderwijs nog wel
voldoet aan de eischen van de practijk. Men
moet zorgen, dat de jongens zoodanig wor
den opgeleid, dat zij voor de industrie bruik-
baar zijn, zoodanig, dat zij de concurrence
met het buitenland, wat de industrie noodig
heeft, mogelijk maken.
De heer De Groot, inspecteur-generaal van
het nijverheidsonderwijs, verwees ten aanzien
van de vraag of een langere of kortere cur
sus gewenscht is, naar de meening van den
minister, die ook in een binnenkort te ver-
schijnen circulaire tot uiting zal komen. Daar-
uit zal blijken, dat de minister niet dwingend
het oogpunt van den toesiand welke thans
bestaat. In groote plaatsen kunnen honderden
ioneens niet tot de scholen worden toegela-
ten, waar door zij van zelf worden opgenomen
in het groote leger der ongeschoolden. Daar
om moet men in de eerste plaats vragen: ho«
kunnen de jongens worden geholpen? Spr.
was geen voorstander van verhooging van
het gemiddelde aantal lesuren. Hij was het
niet eens met den heer v. d. Worp, dat vooral
rekening moet worden gehouden met de in
dustrie. Ve6r alles moet men de jongens een
handwerk leeren. In de fabriek kan de jongen
zich later aan de industrie aanpassen. Spr
vond de tegenwoordige schooluren voldoende,
maar onder zekere voorwaardei; het be-
vreemdde hem dat geen der sprekers de aan
dacht vestigde op de wijze, waarop de 38 of
39 schooluren worden gebruikt. Men moet de
jongens de waarde van hun arbeid leeren
kennen, dat die waarde afhankelijk is van den
tijd, waarin die wordt verricht en dat arbeid
met een slakkegang in de practijk geen
waarde heeft.
Nog kort geleden heeft spr. in een bespre-
king met enkele ministers er op gewezen, dat
men in de tegenwoordige richting voortgaan-
de op onderwijsgebied, bezig is een geleerd
proletariaat te kweeken. De markt wordt
overvoerd met intellectueelen, die straks geen
plaats kunnen vinden, terwijl het ambacht
dringend behoefte heeft aan geschoolde ar-
beiders. Te dien opzichte, zeide spr., is men
gebonden aan een stopwet, die belet datgene
te doen wat gedaan moet worden.
De voorzitter sloot zich bij die laatste
woorden aan en drong er op aan, dat zooveel
mogelijk propaganda zal worden gemaakt
voor de gedachte, dat ook de ambachtslieden
recht hebben op een volledige opleiding en
dat het niet aangaat dat onderwijs te be
snoeien.
Na rondvraag volgde sluiting der verga
dering.
HET ONGELUK TE DRIEWEGEN.
Het door de justitie en deskundigen tet
plaatse ingestelde onderzoek naar de aanrij-
ding tusschen een trein van den lokaalspoor
weg en de auto van dr. Folmer te Driewegen,
waarbij dr. Folmer het slachtoffer werd,
heeft uitgewezen, dat de machinist van den
trein geen schuld treft en dus er dus geen
reden was voor sectie op het lijk of vervol
ging.
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Zaterdag werd te Musis Sacrum te Am
hem onder voorzitterschap van den heer P.
J. de Lanter te 's-Gravenhage de algemeene
vergadering gehouden van de Vereeniging
Nederland in den Vreemde.
De aftredende bestuursleden werden her
benoemd, n.l. de heeren mr. J. H. L. Bergs
ma te, Amsterdam; mr. A. A. de Veer te
Middelburg; ir. P J. Ott de Vries, jhr. mr.
J. L. W. C von Weiler en de heer M Onnea
van Nijenrode, alien te's Gravenhage.
GRONINGF.R LANDDAG.
Na de officieele ontvangst ten stadhulze te
Utrecht, waar de voorzitter van het hoofdbe-
stuur. mr. A. T. Vos uit Appingedam de toe-
spraak van Utrechts's burgemeester beant
woordde, begaf men zich opnieuw naar het
Jaarbeursrestaurant waar behalve mr. H. A.
Poelman, rijksarchivaris te Groningen ook
de heer P. Groen, inspuecteur van het onder
wijs te Delft, een lezing hield over een oil-
derwerp Groning's historie betreffend.
Een gezellig diner volgde, waarop een
voorstelling in den schouwburg dezen eersten
dag besloot.
Zaterdagmorgen kwam de jaarvergadering
opnieuw in het Jaarbeursgebouw bijeen onder
voorzitterschap van mr. Vos. Deze herdacht
allereerst de beide leden die de vereeniging
in den loop van het jaar waren komen te ont-
vallen, de dames G. KunstDe Vogel en De
Haas—Okken.
De voorzitter constateerde dat de belang-
stelling in het Groningsch dialect vermin-
dert, hetgeen o.a. zijn oorzaak vindt in een
achteruitgang van het aantal belangrijke
figuren da( r h hiervan bedient.
Met den ad der geldmiddelen van d*
vereeniging is het slecht gesteld. Vandaar
dat overwogen dient te worden op welke ma-
nier hierin verbetering is te brengen.
Tot hoofdbestuursleden werden herkozen
de heeren F. Bontkes Gosselaar, en mr.
Poelman, beiden uit Groningen en de heer K.
ter Laan uit Zaandam.
Langdurig werd over de financien gespro-
ken. Besloten werd dat de afgevaardigden in
hun afdeelingen zullen overwegen hoe de
vereeniging het best kan worden gesteund en
dat het resultaat dezer besprekingen in een
nieuwe algemeene vergadering in de tweede
helft van October a.s. in Utrecht te houden,
een punt van overleg zal uitmaken.
PROGNOSE VOOR SCHOOLCARRIeRE.
In October zal aan alle scholen in Fries-
land een psychotechnisch onderzoek naar de
leerlingen worden ingesteld. Dit gaat uit van
de Prov. Vereen. v. Leeraren bij het alg. vor-
mend M. O., in samenwerking met dr.
Boschrsticbtine te Groningen,
Alom verkrijgbaat a f 0.65 per flacon.
o
o
