DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderddertigsie Jaargang
Dagelijksch owerzichf.
BMStewIarcd
DIt ntrinmer VesTaai off 2 bla'den.
1928
Deze Couranl wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feesfdagen, uitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruilbelaling per 3 maanclen vooi Alkmaar /2. franco door
bet geheele Rijk 2.50.
Afzonderlijke en bewTJsnummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaafsrufmfe.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h HERMs. COSTER 6 ZOON»
Voordara C9.
Directeur; G. H. KRAK.
WOEV§»A«
Telef.nr. Adrainistratie 3.
Telefoonnr. Redactie 33,
Postgiro 37060.
Hoofdredacteurs Tj. N. ADEMA.
1 AUGUSTUS
VRIJHANDEL OF PROTECTIE?
Protectionism het middel tegen
werkloosheid. De positie van
Baldwin. De rede van Joynson-
Hicks.
DUITSCHLAND.
NIEUW ERNSTIG SPOORWEG-
ONGELUK.
Er zouden 12 dooden en 35
gewonden zijn.
sneltrein 911 is gistermiddag op de
ijn Ulm-Augsburg tegen kwart voor vier op
het station Dinkelscherben op een goederen-
trein geloopen, blijkbaar wegens een defect
aan den wissel.
De locomotief en drie wagons schoven in
elkander. Men spreekt totnutoe over 12 doo
den en 35 gewonden.
De rijksspoorwegen weigerden voorloopig
over het nieuwe spcorweg-ongeluk inlichtin-
gen te geven.
Van Augsburg zijn twee en van Ulim een
ambulance-trein naar de plaats des onheils
vertrokken.
Het aantal dooden bli/kt grooter,
het aantal gewonden kletner.
Het W. B. mela. nader, dat bij het nieuwe
spoorweg-ongeluk in Beieren 14 personen
zijn gedood en 20 werden gewond.
FRANKRIJK.
MONTMARTR'E EN DE WOLGA-
SLEEPERS!
Mile. PopelloDavidoff, een Russische
zangeres, die voor den oorlog in haar vader-
land een groote bekendheid moet hebben ge-
had, had, door den nood der tijden gedwon-
gen, in een cabaret op Montmartre een con
tract van 48.000 frcs. per jaar gesloten. Drie
keer per nacht trad ze op'om de Wolgaslee-
pers en nog een ander lied te zingen.
Op een nacht kreeg ze ruzie met haar direc
teur, die haar verbood langer in zijn etablis-
sement op te treden. Goed, zei ze, mijn con
tract loopt nog wel een paar maanden, maar
dat hindert niet, mijn salaris kom ik wel ha-
len! En inderdaad verscheen ze geregeld
om haar gage op te strijken.
Op den duur begon het den directeur te ver-
velen een zangeres, die niet zong, uit te beta-
len en hij stelde haar voor weer te zingen voor
zoolang het contract nog geldig was. Maar
dat wilde de zangeres niet; zij was er op order
van den directeur mee opgehouden, dus nu
moest het ook maar uit zijn. Waarop de direc
teur weigerde het salaris verder uit te betalen
Een rechtzaak was er het gevolg van. De
rechtbank stelde Mile. PopelloDavidoff in
het gelijk en veroordeelde den directeur tot het
betalen eener schadevergoeding van 60.000
francs
WAT IS EEN „BED"?
Toen de heer Isidore Berr in October 1922
na een verblijf van twee jaren in het Jood-
sche oude-mannenhuis te Nancy overleed, had
hij in zijn testament bepaald, dat hij het
oude-mannenhuis een bedrag naliet, noodig
oen „een bed" te koopen, dat zijn naam zou
dragen. Hij bedoelde daarmede het stichten
van een naar hem genoemd fonds voor het
onderhoud van 'n oude-van-dagen in 't huis
Dit begreep de familie natuurlijk wel, maar
om er op een koopje af te wezen kocht zij
een bed van 500 francs en liet dit naar het
huis brengen.
Dat gaat zoo maar niet, zeide de directeur
van het huis. Met een bed wordt heel wat
weidschers bedoeld.
De zaak kwam voor de rechtbank, die ver-
klaarde, dat de overledene geen bed-zonder-
meer had willen geven, maar het bedrag voor
het onderhoud van een zieke.
De familie moet nu nog 30.000 francs bij-
passen
ENGELAND.
EEN POLITIEAGENT DOOD-
GESLAGEN.
Zaterdagnacht is te Newcastle een politie-
agent doodgeslagen. De agent, genaamd Leg-
gett, had een vrijen dag en was 's avonds
naar een feestelijke bijeenkomst gegaan. Toen
hij1 daarvan terugkwam en door een dichtbe-
volkte straat ging, waar hij den vorigen dag
dienst had gedaan, kwam plotseling een man
op hem af en viel hem aan. Leggett kreeg een
paar slagen op het hoofd en viel ter aarde.
Hij werd naar het ziekenhuis overgebracht,
waar schedelbreuk werd geconstateerd. Kort
daarna overleed hij. De aanvaller, een zekere
Cornelius Armstrong, die vlak in de buurt van
de misdaod woont, werd gearresteerd.
DE ZIEKTE BIJ DE LONDENSCHE
POLITIE.
Zij breidt zich nog steeds uit.
De raadselachtige ziekte onder de Londen-
sche politie-agenten, waarvan wij dezer dagen
melding maakten, breidt zich nog steeds uit
Ook een aantal familieleden van politie-agen
ten vertoonen verschijnselen van dezelfde
ziekte. Oorspronkelijk meende men te doen te
hebben met vergiftiging tengevolge van eten
van bedorven spek uit de politie-cantines, doch
thans meenen de artsen, dat de vergiftiging
het gevolg is van de nuttiging van geconser-
veerd fruit.
DE REDE VAN JOYNSON-HICKS.
De parlementaire redactor van de „Eve-
ning Standard", die de rede van Hicks be-
spreekt, legt er den nadruk op, dat zij komt
slechts een paar dagen na de uitdrukkelijke
verklaring van den premier tegenover de La-
gerhuisleden, die verzochten om bescherming
van de ijzer- en staalindustrie, dat hij op dit
verzoek niet kon ingaan, en dat zij sterk het
karakter heeft van een antwoord op de vorige
week door Churchill afgelegde vrijnandelsver-
klaring.
De redacteur verneemt verder dat de pre
mier, die tegen een algemeen tarief is, van
meening is dat welke verandering er, wan-
neer een beroep wordt gedaan op het kiezers-
corps, ook moge komen wat de quaestie der
bescherming belangt, deze verandering even-
tueel niet anders dient te zijn dan een kleine
vergemakkelijking van de precedure, waaron-
der de industrieen zich thans om bescherming
aanmelden. Hij en zijn volgelingen in het ka
binet zijn de mec-ning toegedaan, dat het
slechts juist is om, alvorens een uitbreidine
van de bescherming te overwegen, zich er van
te vergewissen wat de uitwerking zal zijn op
den handel van het nieuwe gemeentelijke be-
lastingplan der regeering. Daar echter het
grootste deel van dit plan niet voor October
1929 in werking treedt, zou men nog een aan-
zienlijken tijd moeten wachten alvorens de
resultaten bekend zijn, maar Joyson-Hicks en
zijn volgelingen hebben geen lust, niet alleen
om zoo lang te wachten, doch wenschen zeker-
heid door directe uitbreiding der bescherming.
RAADSELACHTIG VERDWIJNEN VAN
DRIE BABIES.
Ontvoering, of zwarte kunst?
Een doodgewone ontvoering, of een of an
dere geheime vorm van zwarte kunst, dit is
het probleem, dat de politie in den Indischen
staat Hyderabad moet oplossen ten aanzien
van drie kinderen, die in drie verschillende
jaren uit dezelfde moeder werden geboren en
koht na de geboorte verdwenen. Deze ver-
dwijning heeft grooten indruk gemaakt op
de de kinderlijke verbeelding van het volk,
dat onvoorwaardelijk aanneemt, dat men
hier te doen heeft met het werk van booze
geesten, met „bhanamati", een vorm van
zwarte kunst, die in Hyderabad druk wordt
beoefend.
In het jaar 1923 schonk Roekia Bi, de
vrouw van Syed Jaffar Hoessain, een klerk,
he leven aan een zoon, Fasti genaamd, doch
veertien dagen na de geboorte verdween het
kind op onverklaarbare wijze en alle naspo-
ringen bleven vruchteloos. In 1925 bracht
Roekioi Bi wederom een zoon ter wereld.
Alle mogelijke voorzorgstnaatregelen werden
genomen om het kind te beschermen, doch
evenals het eerste kind verdween de zuige-
ling veertien dagen na de geboorte. Beide
keeren sliepen de vader en de moeder in een
kamer van een huis, en behalve een deur, die
van binnen was gesloten en gegrendeld, had
de kamer geen andere openingen, noch ra-
men. De verdwijning had ongeveer te mid-
dernacht plaats, voDens verklaring van
Roekio Bi zelf. Zij viel in een soort halfbe-
wusteloozen toestand, waarin zij twee vreemd
gekleede personen met ontblootte zwaarden
haar zag naderen. Na haar te hebben be-
dreigd grepen de mannen het kind en ver
dwenen er mede. De deur der kamer ver-
toonde geen teekenen, dat zij was geopend.
In 1926 moest Roekia Bi het leven aan en
derde kind schenken. Haar echtgenoot wilde
opnieuw waken tegen verrassing en bracht
zijn vrouw naar fajailieleden over en ver-
zocht tevens aan de politie het huis te doen
bewaken. Inderdaad wees de politie daarvoor
twee agenten aan. Roekio Bi bracht 2 No
vember wederom een gezond kind ter wereld.
Den 19den November te tniddernacht ver
dween het kind echter weder op dezelfde
vreemde wijze. Gelijk de vorige keeren wa-
ren alle toegangen tot de kamer van binnen
gesloten en gegrendeld terwijl alleen de
vader en de moeder bij het kind in de kamer
waren. Bovendien stonden de agenten voor
het huis op wacht en rapporteerden, dat zij
niemand het huis hadden zien binnen- of uit-
gaan. Jaffar Hoessaon ontwaakte door het
ijlen van zijn vrouw, die hij in een soort
bezwijming vond. Toen zij bijkwam, ver-
klaarde zij, dat in haar slaap een vrouw op
haar toekwam en met geweld haar kind van
haar wegnam.
Roekia Bi verwacht thans een vierde kind
en de politie neemt wederom maatregelen om
het kind, zoodra het ter wereld komt, te be
schermen. Roekia Bi is onder politiegeleide
van Bhongir naar Hyderabad overgebracht
en verbliift thans in een ziekenhuis, dat door
de politie wordt bewaakt.
SUTTER
Een vrouw op den brandstapel.
Britsch-Indie is het land, waar in weerwil
van een streng koloniaal be wind, dat waakt
tegen ritueele excessen der inheemsche bevbl-
king, dteze toch nog voortdurend, waar zij er
kans toeziet, in haar oude zeden terugvalt.
Tot deze oude zeden behoort't z.g. suttee,
waarvan zich onlangs een geval heeft voor-
gedaan te Barh, een stadje in Behar, aan de
dichtbevolkte oevers van den Ganges en dat
geleid heeft tot een sensationeel rechtsge-
ding. Suttee is bij de Brahmanen het ge-
bruik, dat wanneer een man overlijdt, zijn
vrouw zich tegelijk met zijn lijk op een
brandstapel laat verbranden. Te Barh nu
haalden de familieleden met hun godsdien-
stige voorgangers een jonge vrouw over,
zich voor deze ceremonie te leenen.
Zij schijnt daarin te hebben toegestemd,
toen men bij haar den indruk wekte dat geen
menschelijke handen den brandstapel zouden
aansteken en dat zij door een miraculeuze
vlam uit den hemel zou worden verteerd. Er
werden schikkingen getroffen om de plech-
tigheid in het openbaar te doen plaats heb
ben, terwijl de organisators begonnen met
de inzameling van bijdragen van de geloovi-
gen ter eere van het mirakel. De godsdien-
stige voorgangers onderzochten het gewaad
der vrouw, leidden haar naar den brand
stapel, bestegen dezen, plaatsten haar daar-
op in zittende houding en legden het hoofd
van haar echtgenoot in haar schoot.
Plotseling schoteq vlammen uit haar ge
waad, maar de pijn, die't vuur der vrouw
veroorzaakte, bleek machtiger dan haar vast-
beradenheidzij sprong van den brandstapel
af en stortte zich in de rivier. Daarop werd
het lijk van haar man in den Ganges gewor-
pen en de priesters schreeuwden haar toe, dat
zij zich moest verdrinken.
Plaatselijke politie kwam echter tusschen-
beide om de vrouw te redden, doch zwichtte
voor dreigementen. De vrouw slaagde er ten
slotte in den oever te bereiken. Zij was cver-
dekt met brandwonden en ging onder een
boom bij een tempel Hggen. De vrouw blecf
daar eenige uren, terwijl de organisators
van het mirakel een collecte hielden. Toen
een dokter kwam om de vrouw te behande-
len, werd hij weggejaagd; aan de politie werd
belet om de vrouw naar het ziekenhuis te
vervoeren. Eerst na twee dagen en twee
nachten van eindelooze pijnen werd zij ge-
red door een magistraatspersoon, die met
een gewapende politiemacht verscheen en de
wonderdoeners en hun volgelingen het noo-
dige gezag inboezemde. Het was echter te
laat om de vrouw aan den dood te ontruk-
ken, die haar kort daarna opeischte.
Zij die de vrouw er toe overhaalden, zich te
offeren, en beletten dat haar hulp werd ge-
bracht toen zij de vlammen ontvluchtte, heb
ben voor het Hooggerechtshof van Patna te-
recht gestaan. Dit hof veroordeelde hen tot
zware straffen.
ITALIe.
>1 j,EEN KOLOSSALE BLUF".
Een Ualiaansche stem.
Het stilzwijgen der Italaiaansche pers over
het anti-oorlogverdrag van Kellogg is, naar
wordt gemeld, verbroken door de „Lavoro
d'ltalia", waarin wordt gezegd, dat na de on-
derteekening van het pact de wereld net als
te voren zal draaien. „Met het Pact van
Kellogg staan we tegenover een geweldige
bluf, welke echter een groot voordeel boven
de vorige luchtbel van president Wilson
Jheeft, n.l. dat zij uiteen zal spatten zonder
te worden gevolgd door de stichting van
pacifistische wereldinstituten.'
De schrijver van het artikel acht het eenige
concrete feit in de discussies het besluit der
Ver. Staten om de Monroeleer in speciale
zones te handhaven, en dat van Groot-Bri-
tannie om het Britsche Rijk in stand te hou-
den door o.a. de democratiische eischen van
het Egyptische volk te weigeren. En hij zegt,
dat er thans in den Senaat te Washington
dezelfde oppositie tegen het Pact van Kellogg
bestaaa als destijds tegen het voorstel van
Wilson.
INGEBROKEN IN EEN.. GEVANGENIS.
In de gevangenis van Melun, bekend ge-
worden in verband met de geschiedenis van
ontvreemde officieele dokumenten en militai-
re geheimen, een jaar geleden ongeveer, is in-
gebroken. Dieven hebben des nachts, zonder
dat iemand het gemerkt heeft, van de tweede
verdieping 'n zware brandkatt met twee dui-
zend franc erin, weggehaald, na de ijzeren
spijlen voor het raam van den administrateur
te hebben doorgeveild. Buiten de gevangenis
heeft blijkbaar een vrachtauto de dieven en
hun buit opgenomen en naar Parijs gebracht,
waar men aan den Seine-oever de leeg ge-
haalde brandkast heeft gevonden-
De gevangenis-autoriteiten zijn overtuigd,
dat de inbrekers „klanten van het huis" zijn
geweest.
WAT HAPERT ER AAN?
De Londensche „season" is af geloopen; en
ook de groote en kleine bals behooren weer
tot het verleden. Er is enorm veel gedanst,
er waren zeer vele allerliefste meisjes, die
„uitkwamen", de partijen waren geanimeerd,
zalig! Maar er kwamen geen of betrekkelijk
maar zeer weinjg verlovingen tot stand.
Waarom, vroeg een Engelsche blad zich
af, is dit zoo? En het hield een (bescheiden
enquete onder de mama's. Het bleek, dat er
verscheiden redenen zijn, die alle samenwer-
ken. In de eerste plaats is het moderne, uit-
gaande meisje (in de Engelssche, gegoede
kringen) er niet meer zoo happig op, haar
prettige meisjesbestaan prijs te geven. Dan is
„de man" voor het moderne meisje al lang
geen wezen meer, om met ontzag naar op te
zien en zich met gerust hart aan toe te ver-
trouwen.
Ook is er een tekort aan aannemelijke hu-
welijkscandidaten; de mannen, die goed zou
den kunnen en willen trouwen, komen niet
op bals; maar zijn van den ochtend tot den
avond in het touw. Dan is de voor den oor
log zoo talrijke klasse van jongelui, die „wat
geld hebben" en ook zonder te arbeiden een
geziin zouden kunnen vormen, door de be-
lasting vrijwel uitgeroeid.
Ook is er verandering in de zeden. Als
vroeger een jongmensch een meisje veef atten-
toe schonk, haar mee uitnam naar partijen of
comedies enz., verwachtte de familie, dat hij
de jongedame zou vragen, en duurde het wat
te lang, dan vroeg papa opheldering. Tegen-
woordig hebben de aardige jongemeisjes
(in Engeland) ook wel degelijk jongelui, die
werk van haar maken en om haar heen flad-
deren, maar noch de jongeman, noch het jon-
gemeisje vindt, dat dit tot een verbintenis be-
hoeft te leiden. Het komt weinig voor, dat de
ouders willen of durven.
Dan is er naar een der geintervlewS#
moeders klaagde nog iets. Vele onge-
trouwde heeren, die financieel en sociaal in
aanmerking zouden komen voor het huwelijk,
geven er de voorkeur aan vlotte vriendschap-
pen te onderhouden met getrouwde vrouw-
tjes. Tot een eigen huwelijk komt het dan
niet.
Maar.-... de Engelsche season was een
een groot succes en de „debutantes" waren
bekoorlijker dan ooit.
RUSLAND. f
TEGEN FABRIEKSDIELSTALLEN.
Men is in Rusland den strijd begonnen
tegen een nieuw euvel, dat in de laatste jaren
steeds grootere afmetingen ging aannemen,
en wel fabrieksdiefstallen door de arbeiders
zelf. Vooral stalen instrumenten worden in
massa gestolen, want daarvoor betalen op»
koopers goed bij het groote gebrek aan staal.
Daarnaast echter nemen de arbeiders ook
koper en andere metalen mee, ook leder, en op
de textielfabrieken geweven stoffen en garens.
Men zag geen andere mogelijkheid van be-
strijding dan onverwachte visitatie van alle
arbeiders bij het uitgaan der fabrieken. Dit
heeft gedeeltelijk groote ontevredenheid ge<
wekt. De eerlijike arbeiders protesteeren er
tegen, dat zij, de „meesters der bedrijven", als
misdadigers behandeld worden en erger ver-
nederd worden dan onder het bewind der
vroegere eigenaars.
De vangst bij dergelijke onverwachte onder-
zoekingen is echter buitengewoon groot, en
een zoo groot aantal arbeiders maakt zich
aan deze diefstallen schuldig, dat het voor het
bedrijf onmogelij'k is ze alien te ontslaan.
Men wil een grootscheepsche actie over het
gansche land op touw zetten teneinde de ar
beiders te bewegen met die diefstallen op te
houden, en wil trachten de goeden onder hen
ertoe te brengen, diefstallen, die zij opmerken,
aan te geven.
POLEN.
SPOORWEGONGELUK.
Gisterochtend is op het station van Galy-
koesvek bij Lodz een locomotief in voile
vaart op een andere locomotief geloopen.
Beide locomotieven werden volkomen ver-
nield. Een persoon werd gedood en twee
werden gewond
KNOEIERIJ MET SPOORKAARTJES.
Op groote schaal.
De controleurs van de spoorwegen te Bres-
lau hebben in samenwerking met de recherche
een groote knoeierij in spoorwegkaartjes ont-
dekt, welke sinds jaren moet zijn gedreven.
Tegen tien medeplichtigen, die betrapt zijn,
is reeds een vervolging ingesteld. De leider
van de „onderneming" is iemand uit Breslau,
genaamd Tsjernik, hij is Maandag gearres
teerd. Zijn voornaamste medeplichtige is een
spoorwegbeambte geweest, die men echter nog
niet heeft kunnen u-itvinden. Tsjernik had voor
zijn doeleinden een uitgebreide organisatie in
elkaar gezet. De spoorwegbeambte wist hem
geregeld hoeveelheden spoorwegkaartjes,
welke de reizigers bij het verlaten van de sta
tions hadden afgegeven aan de controleurs,
in handen te spelen. Deze werkte hij dan bij,
ging met zoo'n kaartje naar het station van
afgifte en wist onder verschillende voorwend-
se's z.g. zijn geld terug te krijgen. Daar hij,
of zijn helpers en helpsters, hiervoor steeds
kaartjes over lange trajecten gebruikten, ont*
ving men steeds vrij groote bedragen.
Dezer dagen echter liep dit spelletje te
Leipzig mis'n jong meisje, medeplichtige van
Tsjernik, kreeg aan het loket ruzie met een
beambte, die niet spoedig genoeg naar haat
zin het geld uitbetaalde; er ontstond een op-
loopje, de politie kwam erbij' te pas en nam de
juffrouw in arrest. Een der spoorwegcontro-
leurs, die op de lioogte was van het feit, dat
er geknoeid moest worden met spoorweg
kaartjes, kreeg het aangeboden spoorweg-
kaartje in handen, en kwam al spoedig tot de
overtuiging, dat het vervalseht was.
Dit was natuurlijk het begin van het einds
van Tsjernik's oplichtingen.
De juiste omvang daarvan is echter nog
-nipt vastgesteld kunnen worden.
a ZUID-SLAVIe.
it RADITSJ IN LEVENSGEVAAR.
Zijn toestand nog meer achter-
uitgegaan.
De toestand van Stephan Raditsj was gis-
ternacht achteruitgaande.
Er bestaat thans levensgevaar. De longen
zijn erger ontstoken geraakt.
Uit Agratn wordt gemeld, dat Raditsj dag
en nacht 39 graden koorts heeft en de pols-
slag 140 bedraagt.
EGYPTE.
D(E VER HOUDING TOT ENGELAND.
Verklaringen van Chamberlain.
In het Lagerhuis verklaarde Chamberlain
ten aanzien van Egypte, dat de Britsche regee
ring trouw bleef aan de verklaring van 1922.
Welke regeering er ook in Egypte zou komen,
zq moest rekemng houden met de reserves in
die verklaring vervat, totdat eventueel de tijd
zou komen voor het sluiten van een verdrag
op den eenigen grondslag, waarop een verant-
woprdelijke regeering ooit zou. willen onder-
NO.
ALKMAARSCHE COURANT
1
In het Lagerhuis werd gisteren een bij-
eenkomst van conservatieve leden van het
parlement gehouden, die een motie betref-
iende de politiek tot bescherming van de
industrie aannam.
Daarin werd beloofd, de politiek van
Baldwin inzake de rijksvoorkeur en de be
scherming der industrie, zooals deze bij de
laatste parlementsverkiezingen is aange-
kondigd, loyaal te steunen en ook werd er
in verklaard, dat de politiek van bescher
ming der industrie het beste middel is tot
vermindering van de werkloosheid in veie
industrieen, inclusief de ijzer- en staalin-
dustrie.
Ziehier in 't kort de inhoud en de beslui-
ten van de jongste vergadering, die echter
in het kabinet zoodanige beroering heeft
gewekt, dat vandaag reeds een buitenge-
wone zitting wordt gehouden!
De tot dusver onder het stelsel van de
„safeguarding"-wetten ingevoerde bescher-
mende rechten kunnen uit den aard der
zaak de protestionisten niet voldoen en zijn
dan ook door dezen steeds beschouwd als
slechts een inleiding tot een waarlijk pro-
tectionistisch regime. Maar Baldwin, die
eenmaal met de protectionistische leuze bij
de verkiezingen een echec leed, heeft zich
tegen de wenschen zijner beschermingsge-
zinde partijgenooten zooveel mogelijk ver-
zet. Deze echter, die beseffen, dat, als men
thans, nu de conservatieve partij over een
zoo overweldigende meerderheid in het
parlement beschikt, niet doortast, er. wel
-niets van een verwezenlijking der protecti
onistische droomen zal komen, hebben in
den laatsten tijd hun pressie op den eersten
minister duchtig versterkt.
En zoo had dan gisteren de bovengenoem
de bijeenkomst plaats. Het was de minister
I van binnenlandsche zaken, die op kwam
voor het protectionisme. Deze hield een lan-
ge rede, waarin het vooral op de volgende
zinsnede aankwam:
,,Indien de Conservatieve partij een poli
tiek wenscht, die iets meer zal doen dan
die waartoe wij in staat zijn geweest om
een eind te maken aan deze afschuwlijke
zwarte plek der werkeloosheid, moeten wij
tusschen dit tijdstip en de volgende verkie-
zing zeer ernstig een uitbreiding overwegen
van de politiek van bescherming („safeguar-
ding") van de industrieen van ons land."
Bij de aanstaande algemeene verkiezin
gen, het volgend jaar dus vermoedelijk, zal
de conservatieve partij wel den strijd moe
ten ingaan met de leuze van tariefhervor-
ming.
In tweeerlei opzicht is deze rede van den
heer Joynson-Hicks van beteekenis. In de
eerste plaats omdat ze leert, dat in het ka
binet zelf de protectionisten in de conser
vatieve partij ondersteuning vinden, on-
danks het feit, dat en de premier en andere
vooraanstaande leden van het kabinet, ge-
lijk de kanselier van de schatkist zich tegen
de verlangens der diehards verzetten. Het-
zij omdat ze, gelijk Churchill, overtuigd zijn
van de gevaren van de bescherming op zich
zelf, hetzij ze gelijk Baldwin beducht zijn
voor de noodlottige gevolgen, die het aan-
heffen van de protectionistische leuze voor
de conservatieve partij bij verkiezingen zou
moeten hebben.
In de tweede plaats echter omdat weer
eens is gebleken, hoe zwak de positie van
den heer Baldwin is, zoodat een der minis
ters van zijn kabinet het aandurft in een
zoo belangrijk politiek vraagstuk de rich-
ting aan te geven waarin de partij moet
gaan, tegen de meening van den partijleider
in.
Het is te begrijpen, dat tegenover een
premier, die aldus zijn leidersgezag hand-
haaft, de heer Hicks zich maar laat gaan
Intusschen wachten de conservatieve partij
nu vermoedelijk moeilijke dagen, omdat in
de partij zelf de strijd om protectie of vrij-
handel thans openlijk is ontbrand,