SISihissSs Courint.
Het gehelmzinnlge Cenootschap.
TUfcMAC
COUE
In en om de hooidstad.
FEUILLETON.
Mo 188
1928
iSondsr?! flerffgste JaargaiT|.
%aterda^ 4 Augustus.
GYMNASIUM TE ALKMAAR.
Het tweede toelatingsexamen zal plaats
hebben op Maandag 3 September a.s., des
morgens 9 uur.
Opgave van candidaten voor 25 Augustus
a.s. uitstuiknd schriftelijk aan den Rector
(den heer Dr. J. Hemelrijk, Huize „De
Spar" te Bergen (N.H.), met Vermel ding van
tiaara, voornamen (ook die van ouders of ver-
zorgers), geboorte-datum en -plaats, laatsi-
bezoohte school en klasse, en adres.
CCXICVII.
VREEMDEL1NGEN EN SPORT
TOeN EN NU.
Onder gewone omstandigheden beweren
we in dezen tijd des jaars steeds, „dat Am
sterdam is keg geloopen en dat we ons be-
vinden in het hartje van den komkommer
tijd", waarmede dan gezegd is, dat de va-
cantie-tijd iedereen, die maar even weg kon,
naar buiten heeft gedreven, over de lands-
grenzen of binnen de landsgrenzen, maar in
elk geval de stad uit, weshalve deze dus
„ledig" is, en dat er voor de dagbladen zoo
weimg „stof" bestaat om aan hun lezers
voor te zctten, dat de redacties er eigenlijk j
,,verlegen over worden".
Zoo luidt de jaarlijksche bewering, welke
ik onder gewone omstandigheden, van jour-
nalistiek standpunt bekeken, niet klakkeloos
zou willen onderschrijven, maar die in elk
geval ditaiaal geen zin heeft, aangezien in
dezen zomer Amsterdam veeleer vol- dan
leegloopt en er voor de journalisten van
een eigcnlijken „komkommertijd" zeker geen
sprake is. Want wij verkeeren nu onder ge-
aeel buitengewone omstandigheden. Vier ja
ren lang hebben we naar dezen zomer uitge-
keken; vier jaren lang heeft men telkens en
telkens weer, bijkans elken dag, meeningen
gehoord en meeningen gelezen over de kan-
scn voor de Olympische Spelen, welke in deze
stad zouden plaats hebben. We hebben er
angsten over uitgestaanangsten, dat de
geheele zaak een mislukking zou worden,
omdat een groot deel des volks in zijn naar
ons parlement gezonden vertegenwoordigers,
van die Spelen niets moest hebben en dus de
kansen, dat van Rijkswege krachtige financi-
eele steun zou worden verleend, slecht gin-
gen staan, waardoor alles op een fiasco zou
moeten uitloopen. Die angsten bleken in zoo-
verre gerechtvaardigd, toen inderdaad door
de Kamer die Regeeringssteun geweigerd
werd, maar het gevoig is daarvan feitelijk
een voordeel voor het welslagen der Spelen
geweest, omdat het Nederlandsche volk ging
begrijpen, dat het tegenover het buiten-
land geen dwaas figuur mocht slaan. Het
demde de tanden op elkaar, het tastte flink
in den buidel, de noodige gelden werden
bijeengebracht; de vroedschap van Amster
dam begreep in deze zijn plicht en het
nieuwe Stadion verrees, het welslagen der
Olympische Spelen mocht verzekerd word-en
geacht.
En n u zijn we zoo ver n u is Amster
dam niet ledig, nu is er geen komkommer-
tijd. Het voorspei der Spelen was reeds door
de hockey- en voetbalspelen een beslist sucks
en met vertrouwen kon men de eigenlijke
Olympiade tusschen 28 Juli en 12 Augus
tus tegemoet zien. Niet ten onrechte wappe-
ren thans de vlaggen in de hoofdstad; niet
ten onrechte heeft het gemeentebestuur gel
den beschikbaar gesteld voor versiering en
avond-verlichting van de typische oudste ge-
deelten onze mooie stad Amsterdam mag
tegenover landgenooten werkeiijk trotsch zijn
tegenover landgenooten werkelk trotsch zijn
op hetgeen hier tot stand is gebracht. Er zijn
fouten gemaakt zekerer zullen er in deze
dagen ook wel gemaakt worden, maar over
het geheel mag men tevreden zijn.
Ik zal in het wekelijksche Amsterdamsche
oraatje, dat ik rrffit de lezers en lezeressen
van dit blad houd, natuurlijk niet gaan ge-
wagen van den loop der gebeurtenissen, die
zich in de twee Olympiade-weken in het Sta
dion en op ds andere plaatsen, waar de spor-
ten beoefend worden, afspelen ik zou er
zooveel dagen te laat mede komen, want zij
worden van dat alles dagelijks in dit blad
volkomen ingelicht. Maar wel geeft dit Olym-
pisch festijn in de Amstelstad mij alle aanlei-
ding tot eenjge beschouwingen en herinne-
ringen, die m.i. thans niet misplaatst zijn.
Amsterdam is nu vol van vreemdelingen,
"geTomen -art schTer alle Tanden vafn Set ouae
Europa niet alleen, doch ook uit werelddee-
len over de wereld-zeeen, allerlei vreemde
talen kan men er thans hooren en de hotels
niet alleen herbergen thans buitenlandsch ge-
zelschap, doch op de wateren van het IJ en
in onze havens liggen vaartuigen, gekomen
uit Scandinavie, uit Finland, uit Italie, uit
Amerika, uiti eigen land zelfs de „Oranje-
Nassau" van onze maatschappij „Zeeland"
die aan sportbeoefenaars tot verblijfplaats
dienen. Er is in de laatste honderd jaren
vermoedclijk geen ander jaar te noemen,
waarin op hetzelfde oogenblik zooveel ver
tegenwoordigers van zooveel verschillende
naties in de hoofdstad zijn geweest. We
moeten een paar eeuwen teruggaan om ons
te herinneren, dat deze stad middelpunt was
van groot vreemdelingenverkeer. Dat is ge
weest in den grooten bloeitijd van Amster
dam in de 17e eeuw. Wanneer men oude pren-
ten van dien tijd te zien krijgt, met name
prenten, die een kijk geven op den Dam en op
de oude Beurs, die daar stond aan den Vij-
gendam en aan het Rokin, dan kan men
daarop steeds zien afgebeeld vreemdelingen
in de costuums van dien tijd; dan ontwaart
men daarop Arabieren, Chineezen, Oosterlin-
gen van allerlei aard, die hun zaken kwa-
men doen in de toen zoo machtige koopstad
aan Amstel en IJ. Waar waren al die vreem
delingen geherbergd? Velen hebben zeker
intrek gehad bij degenen met wie zij in han
delsrelaties stonden, of ze waren geherbergd
in de weinige logementen, die Amsterdam be-
zat, voornamelijk in de Warmoesstraat
toen nog een der deftigste straten der hoofd
stad en in de Kalverstraat of in de Oude-
en Nieuwe Stadsherbergen, die de vroed
schap zelf had opgericht het is zich moei-
lijk in te denken, dat een gedeelte van het
geen nu ons Binnen-Gasthuis is, tot in het
midden der vorige eeuw nog het Nieuwe
Heerenlogement is geweest.
Al die oude verbiijfplaatsen zijn verdwe-
nen; in de vorige eeuw zijn allengs de nieu
we hotels verrezen, welke wij nu alien ken-
nen, met hun „comfort", dien wij eischen in
onzen veel-eischenden tijd en toch is hun aan-
tal bij lange na nog niet voldoende voor on-
derTen, Jaap caen e.a. naarna is geEomen
het voetbalspel. Eerst slechts beoefend door
knapen zonder voldoende leiding en oudere
Amsterdammers zullen zich nog herinneren
hun ergernis over de wijze, waarop die
jeugdige voetbalspelers, wanneer zij- gespeeld
hadden in het Willemspark op Zondagmid-
dagen, zich op luidruchtige, vaak ergerlijke
wijze huiswaarts begaven langs den Wil-
lemsparkweg. Zwemmen hoe weinigen
maar beoefenden ernstig deze nuttige sport,
die bij hen volk in een zoo waterrijk land als
het onze, de sport bij uitnemendheid had be-
hooren te zijn! Onze dagbladen ze ruim-
den slechts noode eenige ruimte in voor het
vermelden van sport-gebeurtenissen, en
thansDaar is veel veranderd op sport-
gebied in de laatste veertig jaren; we zeg-
gen zoo vaak, dat onze tijd staat in het tee-
ken van het v-erkeer, maar staat hij ook niet
in het teeken der sport van allerlei aard? Te
veel volgens velen zeer wel mogelijk
maar het feit valt niet te loochenen.
En nu het groote wereld-sport-evenement
in de hoofdstad des lands, hetwelk, hoe men
over dit alles ook denken moge, toch onge-
twijfeld een gebeurtenis van beteekenis is al
ware het reeds alleen om het feit, dat het
ons land beter bekend doet worden bij vele
vreemdelingen tot ons gekomen en voor de
hoofdstad in de allereerste palats. Het Sta
dion te Amsterdam; de wegen voor den Ma-
rathon-wedloop aangewezen; het Gooi, Am
sterdam's tuin, als plaats waar het paarden-
sportfestijn zal plaats hebben; de Zuiderzee
voor de eerste en tevens zeker ook voor
de laatste maal het water, waarop zich de
zeilwedstrijden zullen afspelen, ze krijgen in
deze dagen alle historische beteekenis in het
Internationale sportleven ze kunnen, ze
zullen, laat ons dit hopen, bijdragen tot on-
derlinge waardeering tusschen de volken; in
elk geval, ze zullen Amsterdam, onze hoofd
stad, nog meer bekendheid geven naar buiten
dat moet ons reeds veel waard zijn; niet
alleen ons, als Amsterdammers, doch ook u
alien, provincie-menschen, want Amsterdam
is immers ook uw hoofdstad.
SIN I SANA.
ze dagen en zeker niet voor de „invasie" van
vreemdelingen, welke wij nu bij de Olympi
ade zien.
Wanneer vorsten en prinsen, met groot ge
voig meestal, de hoofdstad kwamen bezoe-
ken en de Amsterdamsche geschiedboeken
gewagen van tallooze bezoeken van dien
aard door alle eeuwen heen dan werden
die hcoge heeren meermalen ondergebracht
in het Prinsenhof op den O. Z. Achterburg-
wal, een plaats, waar in onze dagen nie-
mand meer een nieuw heeren-logement plaat
sen zou. Maar in de 16e en 17e eeuw heeft
dat Prinsenhof meermalen groote inachtheb-
bers geherbergd, totdat het in den Napoleon-
tijd tot zetel van het stadsbestuur is aange
wezen. En is het geen typisch toeval, dat
juist in deze dagen van groot vreemdelmgen-
bezoek, dat het oude Prinsenhof, in de laat
ste jaren geheel verbouwd, geheel gemoder-
niseerd, eigenlijk officieel voltooid werd, nu
de g. meenteraad er zijn beraadslagingen is
gaan houden in de nieuwe Raadszaal, inge-
richt op een wijze, die de hoofdstad tot groo
te eere is en zoodanig, dat men zich bijkans
zou kunnen verzoenen met het feit, dat het
stadsbestuur eens werd verdreven uit het def-
tige wereldwonder op den Dam, destijds, ter
kwader ure, tot Paleis voor den regeerenden
vorst of de regeerende vorstin ingericht.
En dan, thans is Amsterdam en de omgeving
van Amsterdam zelfs, het middelpunt van de
groote internationale sportgebeurtenissen,
waarop geh-e-el de wereld in deze dagen de
oogen houdt gevestigd. We behoeven geen
eeuwen, doch slechts tientallen jaren terug
te gaan om goed te kunnen beseffen, hoeveel
er gewijzigd is in onze begrippen omtrent
lichaamsoefening, omtrent hetgeen wij on
der dat eene woord „sp,ort" verstaan. Want,
nog maar een kleine veertig jaren geleden
was sport bij de massa lang niet populair,
Ja, wij hadden, met name te Amsterdam, on
ze geliefde watersport, dat kon niet anders,
wij waren altijd een „watervolk" geweest
in den zomer had Amst.rdam zijn roei- en
zeilwedstrijden op den Amstel en op het I.
voor de stad, en des winters toen seheen
men nog geregeld heusche winters te heb
ben onze wedstrijden op scha - tsen. Maar
andere sport ze had niet veel te beteeke-
nen, voor de massa ten minste niet. Zeker,
tal van plaatsen, vooral op het platteland
hadden hun kolfbanen en de steden hadden
hun kegelbanen; we hadden gymnastiek-ver-
eenigingen, maar daar was het vrijwel mede
gezegd. Toen hebben we gekregen onze wie-
lerwedstrijden langs de wegen al waren
die nog zoo slecht op de wielerbanen
die we hier te Amsterdam gekend hebben
achter het Rijksmuseum, in het Willemspark
en waarop de ouderen onder ons zich herin
neren de triumfen te hebben gezien van Ki
Naar h-ef Engelscb van J. S. Fletcher
door Mej. A. T.
36)
Hij fcraclii Schmidt naar de middagboot;
later geleidde hij zijn tante en haar gast naar
de eenzaamheid van St. Margaret's Bay en
btloofde haar binnen een paar dagen te be
zoeken. Toen dit ge-daan was, namen hij en
Kentover den trein naar Londen, en Jimmie,
die nu voor het eerst alleen was na het ge-
sprek van dien morgen, zette zich tot denken.
Hij dacht zoo lang en ernstig na, dat hij door
de liefelij-ke voorsteden Heme Hill en Duk-
wich reed, voordat hij goed begreep, dat zijn
reis bijna ten ein-de liep.
„De zaak is," mom-pelde hij voor zich zelf,
toen de trein het Victoria-station binnenreed,
„dat ik geloof, dat Schmidt het verkeerd heeft
met dat pak, en ik wil dit dadelijk onderzoeken
Daarvan hangt heel wat, meer af, dan waar
wij1 rekening mee gehouden hebben."
Als gevoig van dit besluit zond Jimmie.
toen hij het hotel bereikt had, Kentover naar
zijn fcamers, en hij zelf ging naar het bureau,
waar hij dadelijk een onderzoek instelde naar
de post-regeling. Hij wilde en moest het
weten.
De hoofd-halportier was belast met de post-
regelingen vooral wat betreft alle brieven,
die met de odhtendpos-t- kwamen. Hiji had een
Fa*G»w§8tsia@l nieuws
WARMENHUIZEN.
Gisteravond tegen 7 uur had hier een treu-
rig ongeval met doodelijken afloop plaats.
Een werkman, genaamd Th. Thomassen, uit
Eeten (Duitschland) had het ongeluk van
den kap der in aanbouw zijnde overdekte hal
van het nieuwe veilingsgebouw te vallen. De
man kwam met zijn hoofd op een der dwars-
leggers terecht, waardoor de schedel geheel
gespleten is. De ongelukkige, vader van 7
kinderen, is zeer kort daarna overleden.
De plaatsvervangende geneesheer alhier,
die onmiddellijk ter plaatse was, kon slechts
den dood constateeren.
HEILOO.
Te Utrecht slaagde voor het Staatsexamen,
Grieksch en Latijn, tweede gedeelte, mej. J.
Hoekstra, alhier.
O penluchtuit voering.
De openluc-htuitvoering, waartoe de V.V.V.
Heiloo Vooruit" de tooneelvereenigingen,
alhier uitnoodigde en die door „Falkland"
zal worden gegeven, is bepaald op Zondag
12 Augustus a.s. Reeds lang en tijd wordt
door de spelers op het praehtige, te midden
van mooi opgaand hout gelegen openlucht
tooneel het tooneelwerk: „Judas Ishkarioth"
van J. Walch gerepeteerd en we kunnen de
tooneelliefhebbers in Heiloo verzekeren dat
hun een mooie avond te wachten staat.
Door de V. V. V. is er naar gestreefd de
toegangsprijzen zoo laag mogelijk te houden,
waarvoor we verwijzen naar een advertentie
in dit nummer.
Ook zijn hierin vermeld de adressen, waar
reeds toegangsbewijzen verkrijgbaar zijn.
De kermis behoort weer tot het verleden
en is rustig verloopen. Op het terrein waren
een luchtschommel, een zweefmolen en een
draalmolen met eenige kramerfjen, waarvan1
de rcspectievelijke eigenaars goed voldaan
waren.
In de danszalen was het druk, vooral bij
den heer Admiraal. Als van ouds had „De
■Rustende Jager" het leeuwenaandeel van het
pubiiek, het was trouwens ook de eenige
plaats waar men rustig kon zitten en luiste-
ren naar de voordrachten van een goed be-
kenden humorist.
Een uitgebreid politiccorps onder leiding
van tnajoor Steen bewaarde de orde. Ernsti-
ge ongeregeldheden vielen niet voor.
Dinsdag en Donderdag heeft de West-
Friesche Bedevaartscommissie met 2 extra
treinen, autobussen en andere gelegenheden
een bezoek gebracht aan „Kapel".
De deelname was buitengewoon groot en
stond onder leiding van den directeur, pas-
toor van Oostwaard uit de Weere (Sijbekar-
spel). Naar schatting was het aantal pel-
grims 2500. De fanfarecorpscn uit de Weere
en de Goorn luisterden de bijeenkomsten op.
OTERLEEK.
De Cooperatieve Inkoopvereeniging „Ons
Doel" vergaderde Dinsdag 31 Juli ten huize
van den heer A. v. Haiti. Aanwezig waren
21 leden, voorzitter was de heer R. Witteveen
Op voorstel van den heer Deun werd beslo-
ten het boekjaar te doen loopen van 1 Sept.
tot 31 Aug. Tot vetkeurders werden benoemd
de heeren A. Klomp en A. Deun. Na heel wat
discussies werd het voorstel van het bestuur,
om de leveranties van brandstoffen te splitsen
en aan de laagste inschrijvers te gunnen, aan-
genomen met 13 tegen 8 stemmen.
Onze plaatsgenoot, de heer K. Kooij, zal de
eierkolen en de briketten leveren, de anthraciet
zal geleverd worden door den i'Teer Borst van
Ursem, alles franco.
De heeren Kruithof en- Witteveen stelden
zich beschikbaar om bij het opwegen tegen-
woordig te zijn.
Bij de rondvraag werd nog besloten om bij
het begin van het nieuwe bcekjaar de leden
weer 10 ct. inleggeld te laten betalen. Van
Januari tot heden was bijna voor 600 aan
bonnen gekocht.
- Na een peri ode van zes weken is thans
weer een geval van mond- en klauwzeer ge-
constateerd bij de heeren Dekker en E. Kalver-
boer aan den korten Molenweg.
HEER HUGOWAARD.
Mej. J. M. Brouwer alhier is te Amster
dam geslaagd voor het examen nuttige hand-
werken
DE STREEK.
De export van vroege aardappelen naar
Duitschland laat nog altijd veel te wenschen
over. Werd vocrheen het product vooral naar
het Ruhrgebied verzonden, thans neemt deze
streek bijna niets af. Gedurende den laatsten
tijd wordt gelukkig veel geexporteerd naar
Beieren. Ook Engeland komt flink aan de
markt.
HOOGKARSPEL.
De heer F. W. Garritsen, stationschef al
hier, heeft onder vele blijken van belangstel-
ling het feit herdacht, dat hij 25 jaar geleden
bij de Nederl. Spoorwegen in dienst trad.
HOORN.
Mej. N. A. Aarnouts, alhier, slaagde te
Haarlem voor de Hoofdacte.
EGMOND AAN ZEE.
Ter gelegenheid van den verjaardag van
de koningin-moeder heeft de vereeniging
„Koninginnedag" doen opvoeren het histo-
risch openluchtspel „Thuiskomst van Baljuw
Dr. CI des de Graeff na den vierdaagschen
zeeslag van 1666".
Het hoogtepunt van het feest werd gevormd
door een historischen optocht, voorstellende
de inkomst van Claes de Graeff. Ter verdui-
delijking diene het volgende. De Graeff was
baljuw en geneesheer te Egmond aan Zee, die
de 4-daagsche zeeslag met de vloot van ad
miraal de Ruyter heeft meegemaakt. Bij zijn
thuiskomst werd hij door de toenmalige be-
volking feestelijk ingehaald.
stelsel, dat hij volledig verklaarde. Achter het
kantoor bevond zich een kleine kamer, met
hokjes, die geletterd en genummerd waren. Per
sonen, die, zooals Jimmie, bij-zondere kamers
bewoonden, hadden bijzondere hokjes van hun
namen voorzien. In deze hokjes sorteerde de
hoofdportier iederen morgen de post. En van
aangeteekende brieven of pakken hield hij een
bijzondere lijst een memorandumboek
Iedere aangeteekende brief op pak, dat in het
hotel kwam, werd in dat boek ingeschreven
elk. Op dat punt, waren de regels van de
schikking zeer bijzonder. Het was onmogelijk,
dat er een fout werd gemaakt.
„Zoek gisterenochtend eens op," zei Jim
mje. „Is er toen iets aangeteekend voor mij ge
komen?"
De hoofdportier liep met zijn vinger een
kolom langs en hield bij een zeker punt op.
„Hier staat het, mijnheer!" zei hij. „Gis-
terenmorgen. Een aangeteekend pakket uit
Parijs. Ik herinner het mij zeer goed, mijn
heer ik heb er zelf voor geteekend."
HOOFDSTUK XIX.
Mijnheer Curtis van New York
Jimmie nam het memorandumboek uit de
handen van den man en keek de kolom door,
die deze aanwees. Maar hij keek naar een
andere aanteekening, die betrekking had op
een ander pak uit Parijs.
„Een", zei hij nadenkend. „Is het zeker, dat
er geen twee waren?"
„Heel zeker, mijnheer zooals ik zei, ik
fOURNISSEUU
Ongeveer 10 uur begaven zich velen naai
de werf, vanwaar het muziekkorps zijn tochi
door het dorp begon. De groep, in 17 eeuwsch
costuum, werd begeleid door eenige dames en
heeren, eveneens in zulk costuum, die collecte
hidden ter bestrijding van de kosten. Nadat
tot ongeveer 12 uur met succes was. gemusi-
ceerd en gecollecteerd, werden op het strand
nog eenige liederen ten beste gegeven.
Het volgende nummer van het program
begon om half twee. Toen had zich een
groote-menigte naar het strand beg even om
Claes de Graeff te zien landen. Mel een vlet
werd hij van zijn gehavende vloot naar het
strand gebracht. De inmiddels gewaarschuw-
de echtgenoote had zich naar de landings-
plaats begeven om haar man te verwelkomen,
zooals ook de schout doet en de verzamelde
burgers.
Gezamenlijk trok men naar het Pompplein,
waar de Graeff door een kindergroep werd
toegezongen. Midden in de Voorstraat aange-
komen, werden door het dochtertje van den
schout aan Vrouwe de Graeff bloemen aan-
geboden, waarna door het koor werd gezon-
gen: „Waer dat men zich al keerd of wendjf
etc." Verder op volgde een ontmoeting met
twee ruiters, waarmee een gesprek werd ge-
voerd. In de Prins Hendrikstraat volgde we<
derom een toespraak, nadat zich bij de Be-
waarschool een groep van boerinnen en boe-
ren uit Beemsterland bij den stoet had ge-
voegd. Voor de hoofdpoOrt van de Prins Hen-
drikstichting stond een groepje verpleegden,
waarvan twee oude vrouwtjes den dames
bloemen aanboeden. De stoet nam den terug-
weg door de Kerkstraat, Prins Hendrik-.
straat, langs de Duinstraat, naar de Schin-
kelstraat tot het Schoolplein. Dan begaf men
zich naar den dansvloer.
Bij de muziek voerden eerst de leden van
den stoet eenige dansen uit, ter wij 1 later het
pubiiek ook op den dansvloer kwam.
De stoet werd weer gevormd om naar de
woning van de Graeff te gaan. De gouver-
neur-generaal sprak de bevolking toe over
den burger, die had geholpen in den strijd
om de visscherij vrij te maken. Dan volgde
de rede van den heer Pluimgraaf, voorzitter
van de vereeniging „Koninginnedag", waar
in hij zijn tevredenheid uitsprak over de me-
dewerking van badgasten en burgers en dank
bracht aan het bestuur van de visscherij-
school voor het openstellen van het gebouw,
aan de vereeniging „Noordzeebad" voor de
financieele hulp, aan de schietvereenigingen
en aan Achilles" voor de hulp bij den stoet;
bovendien aan alien voor de moreele en
financieele hulp.
Men mag den dag geslaagd noemen; de
kleeding was schitterend verzorgd, zoodat
men zich gemakkelijk in de gewenschte sfeer
kon inlevenook werkte daartoe mee het spe
len van liederen uit dien tijd. Jammer alleen
was, dat het gesprokene weinig werd ver
staan. De heer Loevens uit Alkmaar had als
grimeur en costumier prestaties geleverd;
waarmee hij veel eer inlegde.
BERGEN. i
(Vervolg gemeenteraad).
8. Een tweetal adressen van het bestuur
der Vereeniging van den Handeldrijvenden
en Industrieelen Middenstand, afd. Bergen
en van de winkeliers, tegenstanders van ver-
plichte winkelsluiting, houdende verz-oek tot
intrekking van het in de openbare Raads-
vergadering d.d. 7 Juni j.l. genomen princi-
pieel besluit ten aanzien van de invoering
van een beperkte winkelsluiting.
Burgemeester en Wethouders, overwegem-
de dat het principieel besluit genomen is,
naar aanleiding van de voorhanden zijnde
gegevens der meerderheid van belangheb-
bende partijen;
dat nochthans blijkens ingekomen reques-
ten een ongekend groot aantal winkeliers van
een verplichte winkelsluiting tegenstander is;
stellen Uwen Raad voor, het genomen
Raadsbesluit voorloopig in stand te houden,
doch met de uitvoering te wachten totdat het
oordeel is gevraagd van eene te houden ge-
combineerde vergadering van winkeliers^
waarin vertegenwoordigd zijn de drie belang-
hebbende vereenigingen en de niet-aange»
sloten winkeliers.
In het adres wordt gezegd, dat op een
officieele vergadering door enkele personen
misbruik is gemaakt van de naam der ver-
heb alles zelf aangenomen. De eenige aange
teekende dingen, cue gisterenochtend kwamen,
waren uw pakket een vierkant pak in bruin
papier met zwart lak, mijnheer Trickett
een brief voor kapitein Danvers en een brief
voor mevrouw Wellesby."
„Je hebt geen ander pakket uit Parijs ge
zien, ongeveer dezelfde groote als dat van mij,
dat hier gisteren kwam voor iemand, niet voor
mij?" vroeg Jimmie.
„Neen, mijnheer. Deze waren de eenige aan
geteekende dingen, die gekomen zijn."
„Het is inisschien niet ingeschreven," zei
Jimmie meer tot zich zelf dan tot den por-
tier.
„Er was geen enkel ander pakket, mijn
heer Uw aangeteekend pakket was het eenige.
Ik heb zelf de post aangenomen, zooals ik zei;
alles buiten uw pakket waren brieven, mijn
heer, gewone brieven, behalve de twee, die ik
genoemci heb."
Jimmie gaf het boek terug, zonder verder
te vragen. Hij ging naar boven, naar zijn ka
mers en vroeg Kentover hem thee te geven
Toen wierp hij jas en hoed en handschoenen
af en viel in een stoel neer. Nu, Schmidt had
ongelijk gehad met die aangeteekende post-
paketten, in ieder geval, totaal ongelijk. Wat
was het ook, dat Schmidt zoo stellig beweerd
had? Dat twee pakketten, beide aangeteekend,
naar zijn, Jixmmie's adres uit Parijs moesten
verzonden zijn, dat een geteekend was, het
andere niet, dat een of andere persoon, in
dienst van die geheimzinnige bende of syndi-
caat, 't echte pak mee had genomen, 't verkeer-
de had achtergelaten. Nu, aat alles was mis
totaal mis. Er was slechts een
geweest. Dat was een feit.
Maar hier stond Jimmie tegenover eenige
andere feiten, die even stellig waren. Het was
een feit, dat het pakket, dat Kentover hem in
Dover gebracht had, niet de verdwenen kost-
baarheden bevatte. maar eenige stukken zeep,
met wat plukken watten. Verder bestond het
zeer belangrijke feit, dat't pakket dat met de
post uit Parijs gekomen was, in Parijs be-
hoorlijk aangeteekend was. Het was onmoge
lijk deze feiten te ontkennen, zij waren onbe-
twistbaar. Hoe nu waren de pakketten verwis-
seld hoe was het verkeerde in de plaats van
het goede gelegd? In het postkantoor, den
trein, het hotel, waar? Er moest een verwisse-
ling hebben plaats gehad. Jimmie verwierp
als onmogelijk de gedachte, dat het ware
pakket geopend was, de inhoud er uit geno
men, en de zeep en watten er voor in de plaats
gelegd. Dat zou een aantal dingen doen ver-
onderstellen die oppervlakkig gezien volko
men en totaal onmogelijk waren; het veron-
derstelde medeplichtigheid van een postbe-
ambte in Parijs, op weg tusschen de beide
landen of in Londen. Dit denkbeeld kwam in
derdaad bij hem op; vatte daar een tijdlang
post, om dan verdreven te worden. Hoe meer
hij den staat van zaken overdacht, hoe meer
hij overtuigd was, dat er, zooals Schmidt had
gezegd, twee pakketten waren geweest, hij
was evenzeer overtuigd, dat er zooals
Schmidt ook gezegd had een verwisseling
van het eene pakket met het andere had plaats
gehad. Maar de 2 pakketten waren niet voor
hem aan het hotel af gegeven ,hoe had de ver-
wisseling dan plaats gehad, zoodat het nage-
maakte in Kentover's handen viel?
Tegen den tijd, dat Jimmie twee koppen
Chineesche thee had gedronken, begon bif
licht te zien, zooals hiji het noemde. Het kwam
hem voor, dat het namaak-pakket op deze ma-
nier was aangekomen het was onder een
ander adres aan iemand in Londen gezonden,
die intructies had, het biji ontvangst te verwis-
selen met het pakket, dat Jimmie aan zich zelf
geadresseerd had. Dit deed verscheidene din
gen vooropstellen. De persoon, die hiervoor
gebruikt was, moest naturlijk zijn kwartier id
't hotel gevestigd hebben. Dat was eenvoudig
genoeg. Hij moest zich op de hoogte gesteld
hebben van de manier, waarop in het hotel
brieven en pakketten werden afgeleverd en
uitgereikt. Dit was ook gemakkelijk genoeg.
Jimmie begon te begrijpen, hoe de zaken ge-
daan konden worden. De telefonische orders
uit Parijs waren waarschijnlijk spoedic ge
geven, nadat hij, Jimmie, den commissaris
van politie bezodit had, dat zou ongeveer zes
uuir geweest zijn. Tegen zeven uur kon de
Londensche agent aan het hotsl gekomen,
zijn kamer besproken hebben en weer heenge-
gaan zijn, om verder te handelen. In den
avond kon hij gemakkelijk alles te weten ko
men van de post-regeling in het hotel. Den
volgenden ochtend kon hij in de hall zijn op
den tijd, dat de post kwam. Hij kon zoo wat
rondslenteren, zooals gasten dat in de hall
van een hotel doen, de kranten inzien, een blik
op straat werpen, kijken hoe het weer was,
totdat hij kans zag in het zijkamertje te glip-
pen, waar de,brieven in hun hokjes neergelegd
waren.
(Wordt vervolgd.)
OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGE-
ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANIILINE,
HET MIDDEL VAN DR. J. H. VAN GRAPHORST.
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KI.IER-
