DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DE LANDBOUWTENTOONSTEILING
IN SEPTEMBER.
No. 189
Honderd dertigste Jaargang
ATbounementsprljs Tbij vooruithetaling per 3 inaanden f2.—ft*, per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar pXaatsruIinte.
Brieyen franco N.Y. Book- en Handelsdr. y.h. Hems. Coster Zoon, Yoordam CO, Tel. Administr. No. 3. Uedactie No. 33.
ZATERDAG
11 AUGUSTUS
DageBijksch overzicht.
BuitenBand
BSnwenland
Pit nummer bestaat nit 3 blades
1928
Directeur: G. H. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
1 ipe Af dec ling Alkmaar van de Hollandsche
Maatschappij' van Landbouw viert dit jaar
een merkwaardig jubileuro.
In September zal het namelijk vijftig jaar
geleden zijn, dat hier ter stede de eerste harer
Sekende tentoonstellingen georganiseerd werd
en sindsdien heeft men telkenjare zijn best ge-
riaan een keurcollectie bijeen te brengen van
allies wat onze streek aan vee en landbouw-
producten kan voortbrengen.
i Oorspronkelijk werden deze tentoonstellin
gen tegen entree op het Doelenveld gehouden,
maar sinds 1903, dus juist 2'5 jaar geleden
alweer een jubileumworden de markten en
de Korenbeurs gebruikt en wordt alles gratis
yoor belangstellenden ter bezichtiging ge-
steld.
k Dat deze exposities reeds vijftig jaar war
den gehouden, bewijst wel hoe populair ze zijn
geworden.
En het bewijst tevens, dat de Noord Hol
landsche veehouder en landbouwer er een eer
in stelt zijn dieren en veldproducten door
zorgvuldig fokken en goede verzorging van
zoo bijzondere kwaliteit te maken, dat hij ze
gaarne aan de critiek van de beste deskundi-
gen wil onderwerpen.
Tentoonstellingen als deze verdienen dan
ook aller steun en medewerking.
Zij brengen de boeren met elkaar in con
tact, zij versterken hun vereeenigingsleven.
zij ontketenen een vreedzamen strijd waarin
ieder zijn best doet de hoogste prijzen voor
bij zonder goed werk te behalen.
De mensch, die zijn vijftigsten verjaardag
bereikt, weet dat de beste jaren achter hem
liggen.
Maar de landbouwtentoonsteliing, die zoo
cud is geworden, heeft een bewijs van vitali-
teit gegeven, dat er op wijzen kan, dat zij in
de toekomst nog veel meer dan vroeger zal
kunnen presteeren.
Nu twee jaar geleden heeft de fokvereeni-
ging te Stompetoren zich met haar herfstkeu-
ring en fokdemonstratie van rundvee, scha-
pen en varkens bij de AlkmaargcHe tentoon
stelling aangesloten, verleden jaar werkten
reeds vijf fokveevereenigingen uit den orntrek
nee en dit jaar zullen het er niet minder dan
acht zijn.
Dat wijst er wel op, dat de jaarlijksche
tentoonstelling van steeds grooter beteekenis
wordt en er zou slechts reden zijn om zich
daarover van harte te verheugen, als niet met
een buitengewoon onaangenamen factor joest
worden rekening gehouden.
Het organiseeren van ttntoon&tellingeiv is
kostbaar.
Men moet uitgestrekte terreinen in orde
maken, arbeidskrachten betalen, medailles,
prijzen en premies beschikbaar stellen.
Wie alleen den buitenkant der dingen ziet
denkt daarover gewoonlijk heel oppervlakkig,
piaar de organisatoren weten maar al te goed,
niet alleen welk inspannend werk een derge
lijke tentoonstelling vereischt, maar ook welke
enorme kosten daarmede gepaard gaan.
Dank zij de bekende verloting waren die
kosten tot dusver geen bezwaar.
De Alkmaarders, en trouwens alle tentoon-
stellingsbezoekers, koopen elk jaar gaarne de
guldensloten en er is altijd overgroote belang
stelling als de prijzen getrokken worden en
ieder de kans krijgt eigenaar van een kieinen
maar goed doorvoeden veestapel te worden.
De verloting zorgde er voor, dat er geen
tekorten waren.
Finantieele moeilijkheden schenen er'nim-
mer te zijn en in eenige zijner bezuiningings
bevliegingen, waarin de subsidies verklemd
werden en slechts naar behoeft werden gege
ven, heeft de Raad het bedrag voor de jaar
lijksche landbouwtentoonsteliing van 400
tot 200 teruggebracht
k
Tot verleden jaar deden zich in financieel
opzicht geen moeilijkheden voor.
Maar toen kwam er een koninklijke beslis-
6ing, die niemand verwacht had en die een lee-
lij'ke spaak in het wiel heeft gestoken.
Weliicht met het doel de ongeoorloofde
loterijen, of althans de loterijen waarvan het
nut niet ingezien werd, te weren, is er een be-
sluit verschenen, waarbij bepaald werd, dat
men yijftien procent van de opbrengst voor
een liefdadig doel moet_afstaan.
Met andere woorden 'dus: een loterij als de
jaarlijksche landbouwverloting ontvangt
voortaan vijftien procent minder dan vroeger.
Men kan die niet missen, maar moet ze toch
met een breed gebaar aan de een of andere
vereeniging schenken en het is te begrijpen,
oat dit niet van harte gaat.
Dat is liefdadigheid van een zeer bijzonder
soort, een opgedrongen liefdadigheid, waar-
mee zoowel de schenker als de begiftigde ver-
legen zitten.
Verleden jaar heeft men dan ook getracht
er op te vinden, maar dat is niet erg naar
wensch verloopen en dit jaar zit er dus wer-
kehjk niets anders op, dan gehoorzaam te
wezen en de een of andere vereeniging te ver-
blijden mt een royale gift, die men onmogelijk
^a' kunnen missen, wil men de teptoonstel-
ajs gewoofllijk doen slagea. -
Het is onbegrijpelijk, dat men bij1 deze
loterij-voorschriften blijkbaar alles over een
kam scheert, want vooral bij goede tentoon
stellingen is het toch te begrijpen, dat men
juist de loterij organiseert om de kosten te
kunnen dekken en dat men de geheele op
brengst uitstekend voor de expositie zelf zal
kunnen gebruiken.
Het eenige dat met dergelijke verbodsbepa-
lingen bereikt wordt, is, dat men de tentoon
stelling kleiner opzet ofwel, dat men zoo wei-
nig geld aan prijzen besteedt, dat de loten
moeilijker verkocht worden en het fundament
waarop de expositie rust, daardoor bedenke-
lijk verzwakt wordt.
Men tapt deze tentoonstelling het finan-
cieele bloed af en de voortdurende aderlatin-
gen maken er bloedarme en kwijnende exposi
ties van, waarvan geen kracht kan uitgaan
En dat geeft natuurlijk zijn bedenkelijken
terugslag in de bedrijven, waar voortaan de
prikkel ontbreekt om het beste van het beste
te kweeken.
Eenige groote organjsaties op het geb-ied
van veeteelt en paardenfokkerij in Zuid Hoi-
land, domicilie kiezende ten kaptore van den
secrertaris van de Hollandsche Maatschappij
van Landbouw, Afd. Rotterdam, Schiedam en
omstreken, hebben dezer dagen een adres ge-
reed gemaakt, dat aan H.M. de Koningin zal
words., gezonden en waarvoor aan alle afdee-
lingen adhaesie gevraagd is.
Adressanten wijzen er daarin op, dat zij
uitsluitend beoogende de belangen van de ves
ted t en de paardenfokkerij te bevorderen.
Zij doen dit o a. door het houden van ten
toonstellingen, maar ondervinden dan moei
lijkheden van de voorwaarde, dat bij de te or
ganiseeren loterijen slechts een deel via de
opbrengst mag aangewend worden tot dek-
king van de kosten der tentoonstellingen.
Het resultaat aldus dit adres is, dat
het publiek groat bezwaar heeft de loten te
koopen, omdat de kansen om een prijs te krij-
gen zeer beperkt zijn. Het gevolg is dat men
weinig geld in handen krijgt voor het aankoo-
pen van prijzen en premien voor de inzenders,
en de fokkers van vee en paarden getroosten
zich dan nunder moeite hun dieren voor der-
geiijke tentoonstellingen geschikt te maken.
Me? streeft dan niet meer naar veredeling
van den veestapel en paarden, wat zijn in-
vloed doet gel den op het belang dat Neder-
land heeft om met het buitenland op dit ge-
bitd te concurreeren.
Adressanten verzoeken dan ook ten slotte,
de vcorschriften zoo te veranderen, dat de
geheele opbrengst dier verlotingen aan de
tentoonstellingen op landbouwgebied ten goe
de kan kemen.
Natuurlijk zal ook de Afd. Alkmaar daar-
aan gaarne adhaesie betuigen en in de zwakke
hoop zelf nog iets te kunnen bereiken, zijn
dezer dagen de voorzittei diert afdeeling en
onze loco-bui genu ester naar D'en Haag ge
trokken om. te trachten den minister van Justi-
tie door hun tranen en smeekbeden te ver-
murwen
Misschien gelukt dat op den duur of wel
iicht heeft't adres aan H. M. de Koningin het
zoo gehoopte succes, maar wij vreezen, dat
toch niet alles zoo vlug voor elkaar kan ko-
men of bij dex verloting voor de tentoonstel
ling welke op1 26 September hier teg stede
wordt gehouden, zal nog een beduidend he-
drag in een of ander kerkezakje gestort moe-
ten 'worden.
En dit is oorzaak, dat men dit jaar zich niet
zooals gewoonlijk zal kunnen bedruipen
Wil men ook de feestelijkheden en het vuur-
werk laten doorgaan, dan zal de burgerij,
door een extra offer moeten bewijzen, dat zij
deze jaarlijksche gebeurtenis voldoende op
prijs stelt.
Het is altijd een treurig gezicht op een gou-
den bruiloft te komen en te zien, dat het geld
ontbreekt om een behoorlijk feest te kunnen
vieren.
En het is ook heel jammer, dat wij op het
gouden feest van onze landbouwtentoonstel-
lingen een beroep op de burgerij moeten
doen, hiervoor een extra bijdrage te verleenen.
Gelukkig hebben velen in, de laatste jaren
ch r het beschikbaar stellen van prijzen en
medailles reeds bewezen, dat zij zich voor dit
goede werk interesseeren en nu de afdeeling
in finantieele moeilijkheden is gekomen ,is het
te hopen, dat ook de Raad de gemeentelijke
subsidie weer op het vroegere bedrag zal
willen brengen.
Het is den heer Govers, den nestor van
onzen Raad, wel toevertrouwd B. en W. eens
een duidelijken wenk in die richting te geven
Laat men niet voorbijzien, dat tentoonstel
lingen als deze duizenden belangstellenden
uit geheei Noord Holland naar onze gemeente
irekken en dat onze middenstand daarvan de
zeer groote voordeelen zal ondervinden.
Velen, die reeds vroeger hun daadwerkelijke
belangstelling voor deze tentoonstelling toon-
den, zullen ook nu niet achter blijven.
Maar er is meer noodig.
En daarom doen wij hier een beroep op
alien, die het groote nut van veredeling van
vee, paarden en landbouwproducten inzien,
om een bijdrage te willen teekenen op de
lijsten, die hun weldra zullen worden aan-
geboden en daardoor er aan mede te werken,
dat.een tentoonstellimr. die haar o-anden iubi-
leum viert, in haar ouden omvang en luister
gehandhaafd kan blijven.
In de geschiedenis van Alkmaar is d€ze ten
toonstelling tot een traditie geworden en het
zou zeker te betreuren zijn als ook deze tra
ditie door al te strenge ministerieele bepalin-
gen zou moeten verdwijnen.
Met aller welwillende medewerking zal dit
zeker voorkomen kunnen worden.
DE BEZETTING VAN HET RIJNLAND.
De kwestie op het Int. soc. congres te
BrusseZ besproken; onaannemenlijk
voor Duitschland; zal Duitschland. de
kwestie officieel ten sprake brengen?
Ook Le Troquer maakt bezwaren.
Het Internationaal socialistisch congres
heeft zich in haar vergadering te Brussel
thans ook bezig gehouden met't Rijnland.
Het was de Fransche afgevaardigde Paul
Faure, die er aan herinnerae, dat de Fran
sche Sotialistische Partij zich indertijd had
verzet tegen de bezetting van het Ruhrgebied
en thans de onruiming van het Rijnland
eischte. De bezetting was niet langer go-
rechtvaardigd, daar de schadevergoeding
was gewaarborgd door het plan-Dawes en
de vrede door het verdrag van Locarno.
Het verlengen der bezetting tot 1935 zou
een ernstige politieke fout beteekenen, waar-
uit geen enkel voordeel wordt getrokken. Wij
erkennen zelfs niet, aldus spr., zooals Strese-
mann en Briand, dat de ontruiming een on-
derwerp kan zijn van marchandeeren. Laten
wij zeggen, dat de ontruiming, om zonder
ongerustheid en zonder achterdocht door de
Fransche -openbare meening te worden aan-
vaard, moet worden verbonden met de ont-
wapeningskwestie Wij verlangen controle
op de algemeene ontwapening, waarvan de
ontwapening van Duitschland de inleiding
moet zijn. Wij zullen voortgaan de dringen-
de noodzakelijkheid der ontwapening te be-
toogen.
Stauning wenschte het congres met deze
verklaring geluk en sprak als zijn overtui-
ging uit, dat zij van zeer gunstigen invloed
zal zijn op de Fransch-Duitsehe toenade-
ring.
Een mooie belofte, maar. er zijn toch
nog voetangels en klemmen bij de Franschen,
ook bij de Fransche socialisten. „Wij verlan
gen contole op de algemeene ontwapening,
waarvan de ontwapening van Duitschland
de inleiding moet zijn". Dat is het! De ont
ruiming zal plaats hebben, maar Duitsch
land moet eerst geheei ontwapenen, hetgeen
dus zeggen wil, dat het Rijnland voorloopig
nog bezet moet blijven.
Ret heeft trouwens nog moeite genoeg ge-
kost om de Fransche socialisten zoover te
krijgen, want op hun congres bleek dat er
in de partij omtrent deze kwestie nog ern
stige verdeeldheid bestond en de gematigde
socialisten van het genre van een Boncour
en Renaudel van een aldus opgevatte ,,on-
voorwaardelijke" ontruiming niet eens willen
weten. Paul Boncour wenscht de ontruiming
slechts als een middel om van Duitschland
nieuwe „veiligheidswaarborgen" te verkrij-
fen, ten behoeve van Polen en Frankrijk's
ondgenooten in het Oosten van Europa in
het algemeen.
Toch schijnt het onderwerp „ontruiming
Rijnland" meer en meer een vraagstuk te
worden, dat de belangstelling trekt. Thans
schijnt de Duitsche regeering voornemens
te zijn het vraagstuk te Parijs officieel aan
de orde te stellen Het Duitsche departement
van buitenlandsche zaken zou reeds bij de
verschillende regeeringen hebben aange-
vraagd, of een dergelijke stap gunstig zou
worden ontvangen. Daarbij zal men wel
stranden op Frankrijk, dat van ontruiming
eigenlijk nog niets moet hebben. Evenals
Paul Boncour en Paul Faure heeft de oud-
minister Le Troquer van Frankrijk verklaard,
dat de ontruiming gewenscht was, maar
hij had eveneens dezelfde bedenkingen als de
beide andere heeren!
Zoo zal de ontruiming nog wel eenige kee-
ren een punt van behandeling uitmaken op
diverse vergaderingen en eer de vreemde mi-
litairen uit het Rijnland verdwenen zijn, zal
er nog heel wat water door dienzelfden Rijn
moeten stroomen!
DUITSCHLAND.
DE BOKKENSCHIETENDE „ASSESSOR-'.
Het geval van den op jacht gaanden jeug-
digen Assessor", die zijn kantonrechters-
ambt liet waarnemen door een klerk, heeft
nogal opzien en spot verwekt, zooals wel
te verwachten was.
De „Vorwarts" heeft „Der Richter auf
Jagd" in beeld gebracht: links een keurig
uitgedoschte jagersman, die op een reebok
aanlegt; rechts de „zittende" klerk, die ge-
snapt wordt door den president. Waaronder
het blad de spottende opmerking plaatst:
Wat doet het er tenslotte toe, waar deze
rechter ziin bokken schiet?!
ENGELAND.
LORD ORFORD.
De Engelsche bladen houden zich druk
bezig met het geval-Orford. De 74-jarige
lord Orford is ziek; hij gaat nu tot herstel
van zijn gezondheid, althans om verbetering
te zoeken, een groote reis ondernemen, heel
naar Nieuw Zeeland. en denkt twee iaar
weg te blijven. Hij is of liever was een
schatrijk man en een groot grondbezitter.
Om nu gedurende zijn reis geen last te heb
ben van zakenbeslommeringen en admini-
stratieve zorgen, heeft hij den ietwat onge-
wonen stap gedaan, om reeds thans zijn for-
tuin over te dragen aan den vermoedelijken
erfgenaam, den 15-jarigen schooljongen R.
H. M. Walpole. In de couranten wordt het
geval druk besproken. De knaap is ook al ge-
interviewd, maar bleek niet zoo heel veel Be
lang te stellen in de groote gebeurtenis.
Gelukkig maar, voor jongenheer Robert
H M. Walpole.
ZUID-SLAVIe.
DE DOOD VAN RAD ITS J.
De toestand in Agram.
Uit de berichten over het overlijden van
Stefan Raditsj blijkt wel duidelijk, dat zijn
heengaan ten slotte toch nog zeer onver-
wachis is geweest.
Zijn toestand was's middags zoo goed ge
weest, dat prof. Weckenbach toestemming had
verleend tot het gebruik van wat vleesch en
wijn. Zijn eetlust was uitstekend. Hij kon
zelfs een half uurtje opzitten. Toen de profes
sor om zes uur de villa verliet, verklaarde hij
dat de toestand zeer goed was. In den loop
van den dag had de plaatselijke commandant
in opdracht van den koning den zieke een be-
zoek gebracht om naar zijn gezondheidstoe-
stand te informeeren.
Om half acht werd de patient plotseling
minder goed. De wachthebbende dokter gaf
dadelijk een injectie. Maar de sterke ver-
moeidheid ten gevolge van de onvoldoende
hartwerking nam snel toe. Om kvvart voor
negen was ailes afgeloopen.
Met bliksemsnelheid verspreidde zich de
doodsmare door de stad. Onmiddellijk werden
alle cafe's enz. gesloten. De bevolking liep de
straat op: om tien uur was het stampvol,
maar niettemin heerschte er doodsche stilte
onder de menigte. Slechts nu en dan hoorde
men snikken of een smartelijke uitroepSlowa
Stepanu Raditschu (eere zij Stefan Raditsj)
Plotseling begonnen alle kerklokken te luiden.
Het spoorwegpersoneel trok in optocht door
de stad, die intusschen geheei zwartbevlagd
was. Om half twaalf verschenen de eerste
extra-edities der bladen. De Agramsche jeugd
had de toegangen tot Raditsj's woning afge-
zet. De stoten der betoogers hielden halt.
Stille gebeden werden gemompeld en zwij
gend! trok men weer af. De leiding der boeren-
coalitie had het parool uitgegeven: Alleen
rouwen en verder de rust bewaren."
Nog dien zelfden nacht werden alle afdee-
lingen van den boerencoalitie verwittigd van
het overlijden van Raditsj, terwijl de noodige
aanwijzigingen werden verstrekt voor de ver
der aag te nemen houding.
•A OOSTENRIJK.
DE OVERWEGEN-
Bij Bregenz is een auto met zes menschen
door een trein aangereden. Vijf menschen
werden gedood, de zesde ernstig gewond.
Blijkens een nader bericht, geschiedde het
ongeluk op de lijn Feldkirch-Buchs. De om-
gekomenen zijn dr. Kohler en zijn vrouw, die
het Alpenhotel Bacora dreven, en drie gasten
van het hotel. De gewonde is een dame uit
Stuttgart, die een sleutelbeen gebroken heeft
en er vermoedelijk het leven wel af zal bren
gen.
RUSLAND.
PLAATS TEKORT IN DE GEVANGENIS.
In verband met de overbevolking der ge-
Vangenissen in sowjet-Rusland heeft het
volkscommissariaat van justitie een revisie
gelast, van alle in den laatsten tijd gewezen
vonnissen, waarbij vrijheidsstraffen van
minder dan 8 maanden zijn gegeven. De be-
doeling is, een aantal dezer straffen te wij-
zigen in dwangarbeid, waardoor de bevol
king der gevangenissen eenigszins zou kun
nen worden verminderd.
DRONKAARD CHEF VAN DEN
G EZO NDHEIDS D IE NST.
Terrorisme ten opzichte van dokters
en verpleegsters.
De Moskousche „Izwestya" bevat weer eens
een fraai verhaal omtrent de gedragingen van
een zekeren Klimof, die, nadat hij in 1924 lid
van de communistische partij was geworden,
van fabrieksarbeider tot chef van den gezond-
heidsdienst te Kasjir was gepromoveerd. In
deze kwaliteit was hij' de oppermachtige heer
in de ziekenhuizen van genoemde stad en hij
liet de doktoren en verpleegsters ter dege voe-
len, wat zijn dictatuur beteekende, die nog des
te stuitende'r voor hen was, daar hun chef bij-
na steeds in dronken toestand werd aangetrof-
fen. „Klimowa rjedko kto widal trjezwym",
schrijift de „Izwestya". (Klimof zag men zel-
den nuchter).
Niemand verwonderde zich er meer over,
wanneer hij1 op revolutionnaire feestdagen
Klimof het een of ander ziekenhuis zag bin-
nentreden met een voorraad wodka bij zich
en de assistenten en verpleegsters werden dan
tot drinken gedwongen, waarbij hun fraaie
chef het voorbeeld gaf. Had deze zooveel ster-
kedrank gebruikt, dat Mj niet meer op zijn
beenen kon staan, dan liet hij zich op het bed
van een verpleegster neervallen, die dien
nacht dan maar elders had te slapen,
Herhaaldelijk vonden deze schandelijke too-
neelen in de ziekenhuizen plaats, en tot laving
van den dorst van den oppermachtigen ge-
zondheidsdirecteur werden niet zelden de al-
coholica uit de ziekenhuisapctheek gehaald. De
veroleeusters ep o°k d<=> doktoren moostRi! dan
meedrinken en wee hem, die zich tegen
Klimof's wenschen durfde te verzetten.
Over't algemeen haatte deze sinjeur reeds
zonder meer alle doktoren, maar waagde
bovendien een hunner het nog critiek te oefe-
nen, dan volgde er een stortvloed van scheld-
woorden en bedreigingen, waarbij de dronk-
aard meer dan eens tot handtastelijkheden
overging. Klimof's optreden tegenover de ver
pleegsters en de vrouwelijke artsen was al
even beestachtig, en haar werd duidelijk te
verstaan gegeven, dat zij al zijn luimen had-
den te accepteeren, wilden zij niet onmiddel
lijk worden ontslagen. Verschillende ver
pleegsters bedankten hiervoor en namen dan
haar ontslag, welk voorbeeld door een aantal
doktoren werd gevolgd.
Eenige leden van het verplegend personeel,
klaarblijkelijk beducht broodeloos te worden.
onderwierpen zich aan alle grillen van haar
chef en voor dezen stonden dan de beste baan-
tjes open. Zulks lokte weer protesten uit van
het overige ziekenhuispersoneel en dezen durf-
den zelfs een vergadering te beleggen, waar
in zij Klimof's doopceel lichtten. De dronk-
aard had echter een vertrouwden spion, een
zekeren Jankin, en aan het einde der vergade
ring verscheen de gezondheidsdirecteur zelf
in de zaal en dreigde in geval van herhaling
alle deelneniers als contra-revolutionnairen
voor de rechtbank te zullen brengen.
Een tweede vergadering vond dan ook niet
meer plaats, doch Klimof's steeds schandelij-
ker optreden dreef ten slotte een der gemartel-
den die er klaarblijkelijk zijn leven voor over
had, tot het indienen van een klacht te Mos-
kou, die (buiten de verwachting) in onderzoek
werd genomen.
Thans, na een meer dan tweejarige terreur
van het beestmensch Klimof, is deze eindelijk
ter beschikking van de justitie gesteld en zijn
proces zal dezer dagen voor de Moskousche
gouveraementsrechtbank een aanvang nemen
POLEN.
EEN MONSTERPROCES.
Te Rzeszow heeft het faillisscment van een
cooperatie van rijksambtenaren, welker leden
persoonlijk aansprakelijk zijn, aanleiding ge
geven tot een proces. waarin zij alien, 21,000
in getal, gedagvaard zijn. Zij zullen wel niet
alien behoefte gevoelen om inderdaad te ver-
schijnen, maar de rechtbank verwacht toch
een zoo talrijke opkomst, dat zij haar zitting
uit het gerechtsgebouw verplaatst heeft naar
het exercitieveld, waar groote tribunes voor
de gelegenheid zijn opgericht,
ITALIe.
DE GEZONKEN DUIKBOOT.
Hoe de marconist de buitenwerela
van den ondergang van schip en be
manning kond deed.
De Tribuna geeft het een en ader weer uit
de gespreken, die tusschen den marconist van
de verongelukte duikboot F 14 en dien van de
duikboot F 15 gevoerd zij toen de F. 14
reeds was gezonken.
Op den roep van de F 15 antwoordde de
telegrafist van de F 14: „Wij hebben 6 doo-
den te betreuren, het water is in het achter-
stuk van de boot binnengedrongen, de boot
ligt op den bodem, de stand van de duikboot
is bijna verticaal". De F 14 seinde spoedig
daarop, dat er giftige gassen aanwezig wa
ren, door het contact van de accumulatoren
met het zeewater ontstaan. Het zeewater was
bij de pogingen van de duikers om de duikboot
door middel van buizen van lucht te voorzien,
binnengedrongen. De bemauning dc\ie mede;
dat de luchttoevoer geen verademing brachtj
en dat zij zich als gevolg van de gasontwik-
keling in een emstigen toestand bevond. De
marconist seinde verder aan de redders zich
te haasten.
Gedurende den nacht waren de duikers
gedwongen, wegens den zwaren zeegang, om
het werk te staken. Tegen 11 uur 5s avonds
werden de signalen van den marconist der F,
14 voortdurend zwakker. De redders verna-
men nog duidelijk de woorden „Wij zijn ver-
loren!" Toen werden nog enkele punten en
zwake strepen door den radio-telegrafist van
de F 14 overgebracht en tenslotte volgde een
diep stilzwijgen.
Na de lichting van de boot en nadat deze
geopend was, vond men den dooden marconist
voor zijn toestel, op welks toetsen nog altijd
zijn levenlooze hand rustte.
Mussolini heeft gelast, dat gister, den dag
van de begrafenis van de slachtoffers van de
F 14, alle openbare gebouwen halfstok moeten
vlaggen.
TE ROTTERDAM VOORLOOPIG GEEN
ZONDAGSLUITING.
Ondanks de nieuwe verordening op de
winkelsluiting op Zon- en feestdagen, zullen
de winkeliers voorloopig hun zaak op dip
dagen toch nog open kunnen houden, zonder
dat zij een proces-verbaal behoeven te vree
zen Ook het ventverbod zal voorloopig geen
kracht hebben. Mr. H. A. J. Reumer, ambto
naar bij het 0. M. van het kantongej^ht te
Rotterdam, heeft n.l. in een schrijven aan den
hoofdeommissaris medegedeeld, dat hij pro-
cessen-verbaal, opgemaakt tegen overtreaers
der nieuwe verordening op ae Zondagslui-
ting, voortaan ter zijde zal leggen. Dit schrij
ven is ter kennis gebracht van de comcnissa-
rissen der afdeelingen en naar aanleiding
daarvan is besloten geen processen-verbaa!
meer op te maken. T
ALKMAAISCHE COURANT.
m
f fiT'!
