HhmaarschG CotranL
Scbaakrabrtek.
il
ijByJUJl
Damrnbrlek.
TU RMAd
Brleven nit Berlin.
Het gehsimzinnige Genootschap.
mm
i i
DE 14 COUR Fi v 4
FEU1LLETON.
1
Honderd dertigsfe Jaargang.
Ko. 189 1928
Zaterda^ it Augustus.
De vorige week herdacht ihet Duitsche volk
Sen dag, waarop dertig jaren geleden de
groote Otto von Bismarck voor het laatst de
oogen sloot.
Op het eenvoudige Friedrichsruhe, het
kleine slot in het zoogenaamde Sach'senwald,
zijn de jonge Duitschers bijeengekomen, die
zich tot den Bismarckjeugdbond aangesloten
hebben. En aan zijn graf, een even eenvoudig
Mausoleum nabij het slot, hebben ze een
yeld'godsdienstoefening" gehouden. Waarbij
c m. de grijze veldmaarschalk Von Macken-
ten in groot uniform als zwarte huzaar, en
natuurlijk ook een prins van Pruisen aan-
wezig was.
Aan deze hulde aan de nagedaehtems van
Bismarck deden alle Duitsche kranten mede,
met uitzondering van de socialistische en de
tommunisfische. Maar groote geestdrift vond
men gelijk niet anders te verwadrten was,
tooral in de conservatieve bladen. Voor alles
mat in Duitschland rechts gezind is, beteekent
pamelijk Bismarck, bij alle oprechte bewonde-
ring die men ook daar natuurlijk voor den
pooten staatsman heeft, een extra-reclame-
trtikel. En het grappige van het geval is, dat
ten en ander met de werkelijke geschiedenis
jauwelij'ks in overeenstemming te brengen is
Bismarck is door geen enkele partij1 zoo heftig
tangevallen als juist door die, welke de
.Kreuzzeitung" als hoofdorgaan beschouw-
\t. En diezelfde Kreuzzeitung" geeft sedert
laren als hoofdreclameplaat een teekening
tan het gebouw van den Rijksdag uit, waar
tchter Bismarck als geweldige schaduw meer
San levensgroot omihoogrijst. Bismarck is de
Held van alle kringen, die zijn blijven dwepen
met militarisme, met standsverschillen, met
mtzonderingsposities voor officieren, met zelf-
terheerlijking van den Duitscher als Ger-
inaan van het zuiverste ras, met anti-semitis-
me, en meer van die onsympathieke dingen.
En toch weet het tegenwoordig geslacht uit
hronnen, die niet meer weg te redeneeren zijn,
Sat Bismarck in het geheel niet de barsche
jurassier was, gelijk faij1 op tientallen monu-
mentale standbeelden nog altijd afgebeeld is.
De fijne staatsman met het haast weeke ge-
tnoed, de politicus, die gerust een verdrag van
Eocarno zou onderteekend hebben en die in
Zijn opportunisme waarschijnlijk nog verder
jou gegaan zijn dan Wirth, Rathenau en
Btresemann, als bij er eenig voordeel in ge-
tien had1; de vinnige bestrijder van de inheri
ting en de uitzonderingspositie der beroeps-
cfficieren, de ware Bismarck beantwoordde
eigenlijk in geen enkel opzicht aan het beeld,
dat nog heden in vele Duitsche geschiedenis-
boekjes der jeugd als heldenvoorbeeld getee-
tend wordt.
Maar men houdt in dit land nu eenmaal
ran „helden" en meent, dat zijn weinige wer
telijk groote staatslieden eerst dan vereerens
waard'ig zijn, als men ze het heldenmanteltje
jm de schouders gelegd heeft. Waarbij dan
niet vergeten mag worden, dat als helden
sledhts zij in aanmerfcing komen, die kunnen
aantoonen, dat ze lid zijn van eenige conser
vatieve partij.
Neen, Bismarck was anders, was vooral
reel grooter dan men hem in deze kringen ten
bate van de partijkas wenscht te laten voort-
leven. Bismarck stond met beide beenen in het
practische leven. Het is nog slechts weinige
dagen geleden, dat in het Pruisische ministe-
rie van buitenlandsche zaken een oude kast
met archiefstukken plotseling ineenzakte en
een deel der correspondentie van Bismarck
met den grooten Socialist Ferdinand Lasalle
Jood en rood, blootlegde. En daaruit bleek dat
Bismarck degene geweest is (men heeft net
hier steeds omgekeerd willen uitleggen) die
Lasalle uitnoodigde tot tweegesprekken, waar-
in de leider der Duitsche politick duidelijk het
merken, dat hij met de socialisten wilde sa-
menwerken om het liberalisme te bestrijden
Dertig jaren na Bismarcks dood houden de
Duitsche conservatieven nog vol, dat slechts
tegen het socialisme en tegen de Joden ge-
regeerd kan worden, Dan was de oude man uit
het Sachsenwald hen toch zeker een halve
eeuw vooruit!
Wie lezen wil, hoe Bismarck werkelirk was,
neme het uitstekende boek van Emil Ludwig
ter hand, die ook 'n Jood is, en eigenlijk Cohn
heet, maar die met zeldzaam talent zich in de
grootste Duitsche historische figuur inge-
werkt heeft en een portret teekende, waarvan
men mag aannemen, dat het de werkelijkheic
wel zeer nabij komt. Geen hddenfiguur in
krassiers-uniform, maar een geslepen en
geniaal diplomaat, die alle trues kende, die op
zijn tijd ook zwak was, wien „niets mensche-
Naar het Engelsch van J. S. Fletcher
door Mej. A. T.
42)
Eva schudde verwonderd het hoofd.
„In ieder geval niet voldoende, om
ttoord te waarborgen? Nu, ik meen, dat u
voor de zaak van madame Charles naar Pa-
rijs ging, den dag voorafgaande aan dit on-
heil, waamaar wij nu een onderzoek instel-
len? U was nog niet teruggekeerd, toen het
gebeurde, geloof ik?"
„lk was op de terugreis, toen ik er van
hoorde," antwoordde Eva. „Ik las het bericht
in „The Times."
„En u zette dus uw reis niet voort. Wat
deed u?"
,,Ik ging voorloopig," antwoordde Eva
zorgvuldig een antwoord herhalend, dat
Jimmie haar had voorgezegd, „bij een vrien-
din, juffrouw Trickett,'in St. Margaret's Bay
logeeren. Daar alles, wat ik in South Molton
Street had, verbrand was, leek me dit het
neste, wat ik doen kon."
Juist. U was natuurlijk zeer verbaasd,
deze slechte tijding omtrent madame Charles
en haar huis te hooren?"
>,Heel erg verbaasd ik vond het afschu-
welijk!"
Hps vreemd" pleegde te zijn. Een figuur, die
bijna on-Pruisisch was, en die daarom des te
meer de algemeene bewondering verdiende en
nog verdient.
Deze zelfde Emil Ludwig heeft in het^Ber
liner Tageblatt" meegedeeld, dat we binnen-
kort de uitgave van den „oertekst" der beroem
de „Gedanken und Erinnerungen" verwach
ten kunnen. Volgens het Duitsch auteursrecht
is de uitgave van werken van Bismarck thans
vrijgegeven. De firma Cotta kan nu geen pu-
■blicaties van andere zijde meer verhinderen,
evenmin als de familie Bismarck. Deze „oer-
tekst" belooft in hooge mate interessant te
worden. Bismarck is daarin heel wat scherper
en duidelijker geweest, vooral ook in zijn cri-
tiek op den ex-Keizer, dan in het werk, dat ten
slotte het publiek werd aangeboden.
Nu in Amsterdam de Olympische Spelen
zijn, en een groote groep Duitsche
athleten en andere sportsmen zich met die van
tientallen andere naties meten, is het begrij-
pelijk, dat ook de Duitsche bladen weer vele
kolommen aan deze gebeurtenissen wijden. Ik
heb er onlangs al eens op gewezen, dat de
Duitsche persstemmen over ons land niet in
alle opzichten vriendelijk zijn, Wat -ik de
laatste dagen over de Spelen en de ontvangst
in Nederland gelezen heb, geeft in het alge-
meen geen reden tot ontstemming onzerzijds
In groote bladen als het Berliner Tageblatt en
andere organen in West-Duitschland las ik
slechts waardeering voor de wijze, waarop ons
volk de vreemde gasten en vooral ook de Duit
schers ontvangt, en hier en daar wordt zelfs
met voldoening vastgesteld, dat wij1 genoeg
sportief gezind zijn om ondanks den slechten
indruk, dien eenige Duitsche voetballers bij
den wedstrijd tegen Uruguay gemaakt hebben,
hun landgenooten niet minder hartelijk te be-
groeten dan de vertegenwoordigers van alle*
andere naties. Ja, men gaat hier in objectief
denkende bladen nog verder en meent te kun
nen waarnemen, dat bij de officieele opening
in het Stadion de Duitsche groep een extra
applaus kreeg en bij het kiezen van scheids-
rechters aan Duitschland een eereplaats toe-
gekend is.
Daartegenover staan dan persstemmen van
geheel anderen aard en wel bijna uitsluitend
in de rechtsradicale pers. Men moet goed,
deze uitingen niet al te tragisch op te nemen.
Ik wil ze ditmaal niet eens woordelijk aanha-
len, om geen kwaad bloed te zetten. De groote
meerderheid van het Duitsche volk wenscht
met ons Nederlanders in voile oprechtheid de
meest hartelijke verstandhouding, en het lijkt
mdj onheusch, dit streven tegen te werken door
aan uiterst onwelwillende uitingen in een deel
der Ehiitsche pers al te veel waarde te hechten.
Maar het zou toch een verdienstelijk werk ge
weest zijn, indien de Nederlandsch-Duitsche
Vereeniging in den Haag en elders, en de
Deutsch-Niederland'ische Gesellschafte in
Duitschland eens in actie gekomen waren en
de betrokken redacties eens tot wat meer ob-
jectieve berichten bewogen hadden.
Een deel van de Duitsche pers vloeit name-
lijk over van hatelijkheden, waarbij nog altijd
uitlatingen van een of ander obscuur Hol-
landsch blaadje aangehaald worden, verteld
wordt van de zeer anti-Duitsche stemming(?)
van het Nederlandsche volk en bijvoorbeeld
wordt vastgesteld, dat het Nederlandsch
Olympisch Comite met opzet bij het vaststel-
len van de volgorde van naar binnen mar-
cheeren der nationale groepen van de offi
cieele taal het Fransch is afgeweken,
omdat in die taal Duitschland (Allemagne)
volgens het alphabet als eerste zou zijn ver-
schenen, terwijl het in de Nederlandsche taal
pas als dertiende binnenkwam. Dit enkel
voorbeeld moge voldoende zijn om de gezind-
heid van deze groep van Duitschers te teeke-
nen.
Maar het dient herhaald te worden, dat he'
hier om een kleine minderheid gaat.
Ja; en verder leven we hier in den echten
Komkommertijd
Er gebeurt vrijwel niets van beteekenis in
Duitschland. De parlementen zijn met vacan-
tie, de ministers roeien of visschen of baden
of klimmen tegen de bergen op. De groote
zangersfeesten in Weenen brachten in de
nieuws-berichten wat afwisseling en een van
de groote Berlijnsche bladen verraste ons met
een editie, die Zondagavond om zeven uur
reeds te koop was, en waarin een foto was af-
gedrukt, die weergaf hoe dienzelfden ochtend
tegen elf uur de zangers langs de tribunes in
Weenen marcheerden. Dat was natuurlijk al-
leen mogelijk door den sedert eenige weken
voor het publiek opengestelden „Bildfunk-
dienst", die in staat stelt foto's, handteeke-
ningen, brieven enz. langs telegrafischen weg
te verzenden. Ook tusschen Londen en Berlijn
bestaat sinds enkele dagen zulk een dienst, en
het zal niet lang duren, dan hebben we dezelf-
de mogelij'kheden langs draadloozen weg.
Een Engelsche uitvinder was onlangs hier
en heeft zijn nieuwste toestel gedemonstreerd,
dat uiterst eenvoudig is, en dat voor weinig
geld kan worden aangeschaft. Het wordt in-
geschakeld aan gewone radiofoestellen; en
kondigt een of ander zender nu draadlooze
foto's aan, dan heeft men niets anders te doen
dan een stuk papier in een bepaalde vloeistof
te dompelen, het vochtige papier om een rol
te leggen en af te wachten tot de zender zich
automatisch inschakelt en na afloop weer uit-
schakelt. Men heeft dan de foto duidelijk voor
zich en kan ze in enkele seconden drogen. Er
zal dus stellig binnen niet al te langen tijd
een nieuwe periode komen ook voor de journa-
listieke berichtgeving. Immers, de kranten
zullen dan met eigen zenders hun bulletins
draadloos aan Allen" kunnen doorgeven, en
dank zij de korte golf zal't mogelijk zijn, dat
de radioamateur in ZoetermeerZegwaard
binnen enkele minuten gedrukt een mededee-
ling van een Australisch blad voor zich heeft
liggen.
Men heeft nauwelijks den moed, om zich
verdere consequenties in te denken
ROLAND.
Oplossing probleem 191.
(R. L'Hermet.)
1. Pg5 Kg5 2. Df6 mat.
1.Pg4 2. Phf3 mat.
1. Ph3 2. Pgf3 mat.
1. Pf2 speelt2. Pf4 mat.
Oplossing eindspel 234 (Berger).
1. Dd6f Kc8 2. Kc5 Pg8 3. Dc6f Kd8
Kd6 en wint.
Na 2Pf5 3. Dc6f Kd8 4. Dd5 gaat
evenals na nadere paardzetting een stuk ver-
loren).
Eindspel no. 235.
Zwart: B. Bau.
„U weet ijiet, dat zij vijanden had?"
„Neen, dat weet ik zeker niet."
„Had zij veel vrienden? Vrienden, die haar,
bijvoorbeeld, kwamen bezoeken?"
„Slechts een paar."
„U kunt zeker wel een lijst maken van hun
namen, ik, of de politie zal u vragen, een lijst
te geven met de namen van de personen, die
madame Cahrles kwamen bezoeken en een
andere lijst van de klanten. Voor het oogen-
blik wensch ik u slechts een paar vragen te
doen, die van belang zijn. Weet u, of madame
Charles veel contant geld had in het huis in
de South Molton Street?"
„Ik weet zeker, dat zij dit niet had," ant-
wooidde Eva beslist.
„Weet u iets omtrent haar geldzaken?"
„Ik weet, dat rekeningen van haar klanten
gewoonlijk tweemaal's jaars binnen kwamen,
in het voorjaar en in het najaar, en dat zij in
die tijden veel geld naar haar bank bracht.
Wat haar uitgaven betreft, weet ik, dat zij aan
het einde van iedere maand genoeg geld van
de bank haalde voor de uitgaven der maand."
„Heel goed. Nu komt nog een gewichtige
vraag. Weet u, of madame Charles de ge-
woonte had geld aan haar dames-klanten te
kenen?"
„Geld te leenen?" riep Eva uit.
„Nu ja, tijdelijk. Heeft u er ooit van ge-
hoord heeft zij ooit met u er over gespro-
ken, dat zij aan een van haar klanten geld
leende?"
Eva schudde zeer beslist het hoofd.
m .18!
a b e d e f g h
Wit: Nebermann.
Wit speelt en wint! 't Is niet gemakkelijk.
Probleem no. 192.
(Morphy.)
mm p
a b c d e f g
Wit geeft mat in twee zetten.
Eindspel 236.
(Slot uit een tournooipartij te Buenos
Aires 1925).
Zwart: G. Boneo.
A
liai
abedefgh
Wit Coria (aan zet).
Zwart heeft een overweldigende positie
naar 't schijnt. Met Tab8 dreigt hij onmid-
dellijk te zullen winnen. Zijn pionnen vormen
een fraaie phalanx en hij heeft twee loopers
tegen looper en paard. De witte centrumpion
is zwak en pion b2 niet minder.
Slechts een ding geeft te denken, de Zwarte
K. is zeer gevoelig voor aanvallen tegen zijn
ontbloote stelling en wit maakt hiervan een
voortreffelijk gebruik.
1. Lc4 (Na 1Tb8 volgt 2. Ld5 Kh8
3. Db8 Db8 La2 Db2 Tb3 en de torens bak-
ken zwart een leelijke poets.
1T2a7
2. Ld5 (Na cd5 volgt 3. Dd5f Kg7 4.
Pe5 Le85 Dd8 Td8 6. Td8 Ld8 7. Pc4 en wit
houdt verdedigbaar spel. Zwart hoopt echter
meer te bereiken. Daar de witte D. aangeval-
len blijft wil hij een zet uitwinnen.)
2Kg7 (Maar deze overweging is
hier verkeerd, omdat de dame zich niet aan-
gevalen voelt.
3. Lc6 Tb7
4. Lb7 (op 4c4 volgt nup 5. c6)
4. Lb7 (op 4e4 volgt nu 5. c6)
5 c6 Zwart kan nu niet Tb8 b7 spelen
omdat na cb7 de vrijpion niet
meer te houden is.
5. e4
6. c7 en wint. (Uit Lasker's Schaakboek).
AAN DE DAMMERS!
In onze vorige rubriek gaven wij ter oplos
sing probleem 1028 (auteur E. J. v. Rijn).
Stand.
Zw. 6 sch. op: 1, 3, 15, 19, 20, 36 en dam
op 45.
W. 9 sch. op: 12, 28, 29, 33, 34, 37, 38,
42, 47.
Oplossing.
1. 37—31 1. 36:27
2. 38—32 2. 27 38
3. 29—24 3. 45 48
4. 33 42 4. 48 8
5. 24: 2!
Om het wereldkantpioenschap.
Naar wij vernemen heeft het bestuur van
den Nederlandschen dambond definitief uit-
genoodigd om deel te nemen aan den wed
strijd om het wereldkampioenschap de heeren
M. Fabre, S. Bizot, I. Weiss te Parijs; dr. A.
Moiimrad te Ambert; M. Bonnard te Lyon,
A. K. W. Damme, J. H. Vos te Amsterdam;
W. C. J. Polman te 's-Gravenhage; N. de
Haas te Brussel; B. Springer te Marseille, en
Herm. de Jongh te Parijs. Bij dit aantal zal
zich nog voegen de kampioen uit den loopen
den wedstrijd om het nationaal kampioen-
schap, zoodat het tournooi een bezetting van
12 spelers zal hebben. Wordt 'n uitnoodiging
niet aanvaard, dan ligt het in de bedoeling de
opengevallen plaats niet aan te vullen, om
dat het bondsbestuur wenscht, dat aan dit
tournooi uitsluitend de aliersterkste spelers
uit de wereld zullen deel nemen.
Het tournooi zal te Amsterdam gehouden
worden van 20 October1 November met
24 en 29 October als rustdagen.
De organisatie van den wedstrijd zal zoo
zijn, dat eerst een ronde wordt gespeeld met
alle deelnemers. Wanneer uit de resultaten
dan blijkt, dat 4 spelers absoluut de sterksten
zijn, zal niet een dubbele ronde met alle deel
nemers worden gespeeld, maar zullen de 4
uitverkorenen onderling nog een dubbele ron
de spelen. Hiermede beoogt de organiseeren-
de bond een zoo zuiver mogelijken uitslag te
bevorderen. De winstpunten uit de eerste ron
de blijven gelden. Bovendien heeft dit systeem
voor, dat direct de noodige emst van de spe
lers gevraagd wordt.
Valt een afscheiding niet duidelijk waar te
nemen, dan zal er een dubbele ronde met alle
deelnemers worden gemaakt.
De partijen worden gespeeld met een tem
po van 25 zetten per uur voor elken tegen-
stander. Gespeeld wordt op de donkere vel-
den. De speler, die de voorkeur geeft aan het
spelen op de witte velden, heeft daartoe het
recht en kan daartoe een bord naast het an
dere plaatsen. (In Frankrijk is het gewoonte
op de witte vakken te spelen). Iedere mede-
dinger moet twee partijen per dag spelen. In
geen geval mogen partijen worden afgebro-
ken. De mededingers van hetzelfde land zul
len elkaar in het begin der ronden eerst ont-
moeten.
De titel van wereldkampioen wordt toege-
kend aan den deelnemer, die in dit tournooi
het hoogste aantal punten heeft behaald. Bij
gelijke aankomst van twee of meer deelne
mers zal een herkamp plaats hebben van 3
partijen onderling.
De titel van wereldkampioen zal geldig zijn
tot aan het eerstvolgende tournooi, mits dit'
het volgend jaar plaats heeft. Anders zal de
wereldkampioen gehouden zijn in 1930 even-
tueele uitdagingen van de nationale kampioe-
nen aan te nemen, echter slechts een per jaar,!
De tegenstander, die in den te houden wed
strijd de tweede plaats inneemt, verzekert zijn
land in 1930 voorrang.
De jury van den wedstrijd zal bestaan uit
3 personen, waarvan 2 aan te wijzen door
den bond van het land, waar de wedstrijd
wordt gehouden, en een door een anderen
bond.
UIT DE PARTIJ.
In een partij te Haarlem gespeeld door de
heeren van Dartelen met wit en van Engelen
met zwart, was na den 25en zet van zwart de
volgende positie ontstaan.
„Nooit!" antwoordde zij:
De man van de wet had niets meer te vra
gen; de coroner verdaagde de zittingen voor
een week, en Eva ging van het getuigenbankje
terug naar juffrouw Trickett en Jimmie Zij
was nog hoogst verbaasd over de laatste
vraag, die haar gedaan was.
„Wat bedoelde hij toch?" vroeg zij.
„Oh!" antwoordde Jimmie nadrukkelijk,
„meer dan oppervlakkig leek. Nu, dat is
voorbij en het was nogal niet heel erg. We
zullen nu kalmte opzoeken en thee gaan drin-
ken."
Hij bracht zijn dames naar zijn eigen ka-
mers, waar hij schikkingen getroffen had, dat
zij1 dien nacht zouden logeeren. Hij wilde
niets meer hooren over de zaak van Chales
of die van Parijs. Hij gaf zich alle moeite
haar bezig te houden, hij koos met alle zorg
een diner voor haar uit, daama nam hij haar
mede naar een schouwburg in de buurt, en
bracht haar naar een loge. Toen dit gedaan
was, verontschuldigde hij zich voor een uur.
daarna beloofde hij terug te komen.
Toen Jimmie buiten den schouwburg was
haastte hij zich naar de kamers van Packe, hij
was al laat voor de afspraak:, die hij gemaakt
had. Packe's zitkmer binnen komende, vond
hij er Scraye hij en Packe waren verdiept
in de avondbladen, Jimmie raadde met juist-
heid, dat zij het verslag van het onderzoek
lazen. Plotseling kreeg nij een gedachte, het
uit zijn zak halende, hield hij hun het stukje
papier voor, dat hij in den kachel gevonden
Zw. 14 sch. op: 3, 4, 6, 7, 8, 11, 13, 15,'
16, 18, 19, 23, 24, 25.
W. 14 sch. op: 22, 27, 28, 30, 32,, 34, 35,
36, 38, 42, 43, 45, 48, 49.
De partij verliep als volgt:
26. 34—29 26. 25 34
27. 29 40 27. 4— 9
28. 49—44 28. 23—29?
M. i. is deze zet zwak. Hiermede geeft
Zwart zijn voordeel vrijwel prijs. Zwart
2429 en daarna 812 en 1217 moet
tot winst leiden!
29. 44—39 29. 8—12
30. 39—34 30. 18—23
31. 36—31 31. 12—17
Op 12—18 zou volgen Wit 22—17}
32—28 en 34 1.
32. 31—26 32. 15—20??
Fout! Zwart 712 was de zet!
33. 27—21! 33. 16:18
34. 32:27! 34. 23:21
35. 34: 1 35. 20—25
36. 40—34 36. 9—14
37. 34—30 37. 25 34
38. 1 40 38. 21—27
39. 40—49 39.
Zwart kon nu wel opgeven.
3— 9
40. 42—37 40. 27—31
41. 38—33 41. 31:42
42. 48 37 42. 24—30
43. 35 24 43. 19 30
44. 45—40 44 .13—28
45. 40—35 45.
De nu volgende damzet voor Zwart i»
toch verloren!
9—13
46. 35:24 46. 13—19
47. 24 22 47. 17 48
48. 49—16 48. 48:31
49. 26:37 49. 11—17
50. 16—11 50. 17—21
51. 11—16 51. 21—26
52. 16—32 52. 14—20
53. 32—38 53. 20—25
fOURNISSCUB.
„Kent een van je beiden dit schrift?" vroeg
Het volgend oogenblik wist Jimmie, dat het
schrift herkend was: zijn onverwachte en plot-
selingen vraag had een zeker antwoord ge-
kregen.
HOFFDSTUK XXII.
De boodschap uit den
schouwburg.
De herkenning was van Scraye. Hij had
het stukje papier uit Jimmie's hand genomen
met klaarblijkelijken schrik en verbazing
Jimmie, die hem scherp aankeek, zou hebben
durven zweren, dat hij op het punt was te zeg-
gen, dat hij de hand kende. Maar even plotse
ling veranderde de uitdrukking in zijn oogen
en op zijn lippen voor die van onverschillig-
heid; het leek wel, alsof een masker plotseling
over een gezicht getroklcen werd, om te ver-
bergen, wat op dat oogenblik beter niet ge-
toond werd. Het was alles in een ondeelbaar
oogenblik gebeurd maar Jimmie wist, dat
zijn eerste gevoel juist was. Hij was er zeker
van, dat Scraye de hand herkend had, en plot
seling besloten had, die herkenning voor zich
zelf te houden.
Dit tweede feit werkte mee, om Jimmie een
besluit te doen nemen op een punt, dat hij tot
dusver onbeslist had gelaten. Hij was het niet
met zich zelf eens geweest, of hij deze twee
vertellen zou van zijn laatste ontdekkingen,
Scraye's handelwijze met betrekking tot hd
stukje papier deed hem besluiten, om te spre-
ken. Hij moest weten, waarom Scraye deed1
alsof hij de hand niet kende, en hij moest het
op zijn eigen manier zien te weten te komen.
Hij richtte zich tot Packe, die op zijn beurt
het papier in zijn handen had genomen en het
nieuwsgierig bekeek.
„Ken je het, Packe?" vroeg hij.
Packe schudde het hoofd en gaf het papier
terug.
„Neen", antwoordde hij, „ik zie alleen, dat
het een hoekje van een blad briefpapier is, en
dat het met die groote forsche letters beschre-
ven is, zooals veel vrouwen tegenwoordig
schrijven. Wat is er mee?"
„Ik zie nog meer dan dat, zei Jimmie. „I!i
zie een deel van een datum, en een deel van
een adres."
Packe nam het stukje papier weer op en be
keek het vrij onverschillig. nham Ma
nor'", zei hij. „Nu, me dunkt, dat dit op een
massa buitenverblijven slaan kan. Laat me
eens zien ik kan er verscheidene op noe-
men. Ja, Aldenham Manor, Goodenham Ma
nor, Wickenham Manor, Cherrenham Manor,
dat zijn alle bestaande buitenverblijven,
-enham is een zeer algemeene uitgang."
Welke beteekenis hecht je aan dit stukje
papier, Trickett?" vroeg Scraye, half onver
schillig. Is het een sleutel voor iets?"
(Wordt xervQlgd.i
V//4"//////.
VM/a WWa
OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGE*.
ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANULSNE,
HET MIDDEL VAN DR. J. H VAN GRAFHORST,
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER*
ZIEKTE. Middelburgscheslr.Zl7, Schevemngen,
