llkiaarulic ConrmL
Het getieimzinnige Genootschap.
Als de Sociaal-Democraten
aan de regeering komen
FEU1LLETON.
Hinderd dertlgste laargang.
Radio-hoekje
Rechiszaken
jfo 803 1928
jMaandag- Augustus.
Dinsdag 28 Augustus.
Hilversum, 1071 M. 12.302.Concert
<Jcor het Trio Courtel. 6.-7.45 Concert door
jjet Omroep-orkest onder leiding van Nico
Treep. Mia van der Eynde, zangeres. 8.—
Concert in den Dierentuin te Den Haag, door
de Kon. militaire kapel onder leiding van
den heer C. L. Boer. 10.15 Persberichten.
jO.30—11-30 Dat.smuziek door Ted Staves
and his band van het Casino te Schevenin-
gen. In de pauze: Hawailan-muziek door Lu-
rain and partner.
Huizen, 340.9 M. (Na 6 uur 1870 At.)
(Uitsluitend K. R. O.) 12.30—1.30 Lunch-
inuziek door het Trio „Winkels". 6.-7.—
Dramofoonmuziek. 7.45 Gramofoonmuziek.
B.—8.15 Rede door den heer Dr. H. B. Hols-
boer: De 1-jarige manufaeturiers-cursus aan
de Hoogere Textielschool te Enschede. 8.30
Uitzending van de gecombin. feestvergade.-
;ing der jubileerende St. Gregorius-ver. en de
titurg. Ver. in het Aartsbisdom met mede-
rcrerking van de heeren Phons Dusch en Jan
Nieiand. 1. Opening door H. J. Koopmans,
president van het Seminarie te Culenborg
Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Trytels Trio
en A. Brough, bariton. 1 202 20 Orkest
concert. 4.20 Orkestconcert. 5.20 Lezing.
5 35 Kinderuurtje 6.20 Gramofoonmuziek
6.50 Nieuwsberichten. 7.05 Gramofoonmu-
aiek. 7.20 Lezing: The hills of London 7.35
Beethoven's cdilo-sonaten. 7.50 De „Roos-
Jters" A. Mackness, tenor. S. Hunt, bariton.
iP. Merriman, humorist. W. Mack, humorist.
Kenneth en Western-humoristen. 8.20 Pro-
tnenade-concert. Het Sympbonie-orkest onder
leiding van Sir Henry Wood. S. Berton, so-
praan. H. Williams, bariton. A. Trowell,
cello. (Om 9.50 Nieuwsberichten.) 10.50
Nieuwsberichten. 10.55 Lezing: James Cook
Capt. courageous. 11.10—12.20 Dans
muziek.
Parijs, Radio-Paris1750 M. 12.502.10
Orkestconcert. 4.055.05 Orkestconcert.
6.05—11.20 Symphonieconcert. Daarna
„L'Attaque au Moulin", van Bruneau. Zang
spel.
Langenberg, 469 M. 12.301.10 Mecha-
nische muziek. 1.202.50 Orkestconcert.
6.20—7.15 De Original Wiener Schwaiben
Schrammdn. 8.35 Goethe-avond. Met mede-
werking van de leden van de opera en het
iWerag-orkest o. m. „Erwin und Elmire",
zangspel.
Konigswusterhausen, 1250 M. (Zeesen).
12.505.20 Lezingen. 5.206.20 Concert.
6.208.05 Lezingen. 8.25 Ouv. Egmont,
Beethoven. 8.35 Causerie; Goethe. 8.50 „Er-
,win und Elmire", zangspel van Goethe.
10.35 „Satyros", Goethe. Daarna tot 12.50
Dansmuziek.
Hamburg, 395 M. 4.35 Voorlezing. 6.20
Populair concert. 8.20 „Die Fabrik", concert.
1. Maschinen. 2. Arbeiterseele. 3. Finale aus
eitfer Fabrik. Daarna dansmuziek.
Brussel, 509M. 5.20 Gramofoonmuziek
5 50 Orkestconcert. 6.50 Orkestconcert. 7.20
Pianoconcert. 8.20 Concert in de Dierentuin,
Antwerpen. 10.35 Sluiten.
door LEON BLUM.
Leider der sociaal-democratische partij in
Frankrijk.
De uitoefening van de regeeringsmacht
door de sociaal-democratische partijen binnen
het raam van het regime en de inrichtingen
yaji het kapitalisme kan voor hen onder "be-
paalde omstandigheden een onvermijdelijke
yerplichting vormen. Er kan niet de minste
.twijfel aan bestaan, dat de sociaal-democratie
tegenover zulke omstandigheden zal komen
te staan. Zij wordt langzamerhand de mach-
tigste partij. Practisch zou er geen regeering
mogelijk wezen, wanneer zij de leiding niet
tou overnemen. Haar is inderdaad deze lei
ding al aangeboden. Het was haar onmoge
lijk om „neen" te zeggen. In zulke gevallen
komt de noodzakelijkheid, waarin de socialis-
Bsche partijen zich bevinden, om de regee
ringsmacht ter hand te nemen, voort uit het
Lit zelf, dat zij de parlementaire werkzaam-
heid uitoefenen. Het Uit dat de sociaal-demo-
craten het parlement bezigen als een terrein
voor het voeren van den klasse-strijd legt op
hen reeds de verplichting om eventueel de
regeeringsmacht uit te oefenen.
Voor vier jaren heeft de Labour-partij zich
In een gelijke positie bevonden als nu de so
ciaal-democratie, en zij heeft, voor zich alleen,
een minderheids-regeering gevormd, omdat
fle traditie in Engeland zich verzet tegen het
Naar het Engelsch van J. S. Fletcher
door Mej. A. T.
65)
Juffrouw Trickett?" vroeg hij, mij aan-
tlenck
Juffrouw Walsden?" ging hij voort, Eva
veel scherper opnemend.
Wij bogen beiden in antwoord op zijn vra-
gen. Hij wenkte ons te gaan zitten, en deed
dit zelf ook.
"Heel goed" zei hij. „Het spijt mij, u te
moeten zeggen, dames, dat het noodig is ge
weest u hier door een kleine list te moeten
brengen, welke zeer goed geslaagd is. Mijn-
heer James Trickett is niet hier. Mijnheer
James Trickett is niet gewohd, voor zoover
Jv!] weten. Dit is een geen particulier zieken-
fouis. Voor het oogenblk is het een gevange-
his. Uw gevangenis. Beschouwt u zelf ails ge-
Vangenen."
Ik sprong natuurlijk op als ik een
dan was geweest, zou ik mij op hem gewor-
Pra hebben. Hij glimlachte en wenkte met
aim hand
Ik had moeten zeggea gijzelaars",
"Coairtie-stelSei, eri wel dp grond, dat men daar
te lande eeuwen lang en met zeer weinige uit-
zonderingen alleen volkomen tegenover elkaar
staande partijen en homogene regeeringen
kende. In Duitschland daarentegen was de
coalitie steeds gebruikelijk en ik geloof niet,
dat men daar voor of na den oorlog ook maar
eene eensgezinde, homogene partij regeering
gekend heeft. Ramsay Mac Donald, die de
sterkste fractie van een minderheid aanvoerde,
kon zich onmogelijk onttrekken aan den roep
van den koning, die, gehoorzamende aan de
constitutioneele wetten, hem uitnoodigde een
ministerie te vormen. Hermann Muller, als de
vertegenwoordiger van de sterkste fractie van
elke mogelijkheid meerdeillieid, vermocht dat
evenmin. Noch de een, noch de ander mocht
zich afvragen of hij gelijk had of ongelijk
Zij moesten zich onderwerpen aan parlemen
taire gebruiken. Zij waren verplicht „ja" te
zeggen; zij waren gedwongen, de leiding te
nemen.
Wanneer wij in Frankrijk ons bevonden
hadden in de positie van onze kameraden van
de Labour Party en van de Duitsche sociaal-
democratie, hadden wij letterlijk evenzoo ge-
handeld en wij zouden ook nu net zoo doen
als zij, omdat het ons onmogelijk zou geweest
zijn, anders te handelen. Maar wanneer heb
ben wij ooit in hun positie verkeerd? Wanneer
waren wij dan de sterkste fractie van een
meerderheid of van een oppositie? Wanneer
heeft men ons dan de vonning eener regee
ring toevertrouwd? Wanneer heeft men ons
de regeering opgedragen, hetzij om die alleen
uit te oefenen, hetzij om andere politieke partij
en daaraan te laten deelnemen? Nooit hebben
wij ons bevonden in een positie welke te verge-
lijken was met die der Labour Party of der
sociaal-democratie. Had men ons, evenals
hen, aan het roer geroepen, ook wij zouden
het aanbod hebben aanvaard. Riep men ons
morgen daartoe, wij zouden ons wagen aan
het avontuur, dat dergelijke omstandigheden
bij den parlementairen toestand meebrengt
De besluiten welke wij genomen hebben op
de socialistische congressen staan buiten
deze telling, want zij hebben alleen betrekking
op de deelname aan de regeering in engeren
zin, d.w.z. op het optreden van socialisten in
ministeries, welke door andere partijen ge
vormd en geleid worden.
Evenwel noch in Engeland bij Ramsay Mac
Donald, noch in Duitschland bij Hermann
Muller ging of gaat het om een deelname aan
de regeering in den zin, welken wij in Frank
rijk daaraan hechten. Ramsay Mac Donald
werd door den koning, en Hermann Muller
door den president der republiek met de regee-
rings-vorming belast. De eene vormde die re
geering homogeen alleen uit leden der La
bour Party; de andere stelde een coalitie sa
men, terwijl hij met andere partijen onder-
handelde, die de ministerieele macht met de
sociaal-democratie zouden deelen. De eene
regeerde in naam van een minderheid; de an
dere beproeft, met een meerderheid te regee-
ren. Maar in de beide gevallen is het de so
ciaal-democratie, die aan het roer werd geroe
pen, die de verantwoordelijkheid draagt en de
richting aangeeft. De Labour Party oefende
de regeeringsmacht uitsluitend uit, de soc-
democratie doet dat met het recht, dat de over-
macht haar geeft. Het is niet de sociaal-demo
cratie, maar het zijn de andere partijen, cen
trum, democraten, wellicht de Duitsche Volks,
partij, die aan de regeeringsmacht „deelne-
men.
Gaan wij nu over tot bespreking der regee
ringsverklaring van het nieuwe Kabinet. Her
mann Muller verzekert al dadelijk bij het be
gin, dat de Duitsche regeering elke ged^chte
aan revanche afwijst en verwerpt. Hij verze
kert met dezelfde beslistheid, dat Duitschland
zal voortgaan, de verplichtingen te vervullen,
welke het land zijn opgelegd krachtens het
Dawes-plan en de verdagen van Londen;
verder dat Duitschland van harte zal meewer-
ken aan den arbeid van den Volkenbond en in
stemt met alle algemeene vredes- en ontwape-
ningsverdragen.
Het spreekt van zelf, dat de burgerlijke
partijen zich daarover bijzonder verheugen,
maar zij verwonderen zich er over, wat zeg
ik: zij worden verontwaardigd, dat Hermann
Muller de conelusie uit deze promissen trekt
en het vraagstuk van het Saargebied aan de
orde stelt, dat vroegere ontruiming van de
tweede Rijnzone eischt, terwijl hij tevens con-
stateert, diat heel Duitschland de beeindiging
van die bezetting verlangt. Ziet ge nu wel,
zoo schrijven zij, de Duitsche socialisten blij-
ven altijd dezelfden. Een nai'ef zelfbedrog,
om op den voorgrond te stellen dat, alleen
doordat zij aan het roer gekomen zijn, in de
buitenlandsche politick van hun land iets
veranderen zou. V, ederom zijn de Fransche
socialisten door hen teleurgesteld.
Neen, de Fransche socialisten zijn door
hen niet teleurgesteld. Zij hebben het moment
niet afgewacht, dat het Kabinet van Her
mann Muller gevormd zou wezen, om te ver-
langen dat men aan de militaire bezetting
een eind zou maken. Zij hebben het spontaan
gedaan. Zij doen dat al sedert jaren, uit de
eenige overweging, dat dit het werkelijke be-
lang van Frankrijk is.
Anderzijds was evenwel ook niets natuur-
ging hij voort. „Gijzelaars dat is een aan-
genamer woord. Ga weer zitten, mijn beste
mevrouw. Laten wij praten laten wij
vriendschappelijk zijn."
„Maak die deur open!" zei ik toornig. „U
loopt zelf gevaar, als u ons hier houdt!"
Hij glimlachte slechts en wenkte weer met
zijn hand.
„Er bestaat geen gevaar voor ons, me
vrouw" zei hij kalm. „Het gevaar is voor u
en voor mijnheer Trickett. Ik zeg, laat ons
praten, ik wil u zeggen, waarom u hier is."
„Goed zeg het dan!" antwoordde ik, nog
staande blijvend.
„Heel goed", antwoordde hij. Ik zal het ver-
tellen. EVe zaak is, dat mijnheer Trickett in
oorlog is met een genootsc' ap, waarvan ik de
vertegenwoordiger ben. Hij heeft goedgevon-
den zullen we een alledaagsche uitdruk-
king bezigen? zijn neus in onze zaken te
steken. Ondanks waarschuwingen gaat hij
voort, het te doen. Wij zijn daarom gedwon
gen handelend tegen hem op te treden. Wij
hebben dit gedaan door ons meester te maken
van de persoon van die jonge dame."
Ik trok Eva's arm in den mijne. Ik staarde
beide mannen aan.
„Ge zult mij aan stukken moeten scheuren,
voordat ge haar aanraakte!" zei hij.
„Voor het oogenblik zijn we geen geweld
van plan," zei hij, op zijn duivelsche zachte
lijker dan de faal, die Hermann Muller
sprak. Geheel Duitschland is doordrongen
van de overtuiging, dat de handhaving van
de emilitaire bezetting onvereenigbaar is met
de aanvaarding en de uitvoering van het
Dawes-plan, met de verdragen van Locarno,
met het opnemen van Duitschland in den
Volkenbond. Het verse hi. tusschen de Duit
sche socialisten en de nationalisten bestaat
hierin, dat de eersten gepoogd hebben alge
meene bevrediging te scheppen en toenade-
ring tot Frankrijk te bevorderen door het
vervullen der noodzakelijke voorwaarden,
door de handhaving der republikeinsche in-
stellingen, door de uitvoering van het herstel,
terwijl de anderen hoopten op het herstel van
het keizerrijk en mogelijk op een aan over-
winningen rijken revanche oorlog.
De Duitsche socialisten zijn dientengevo!
ge volkomen getrouw aan hun eigen begin
selen en de ware vraag is, op welke manier
hun roep gehoor zal vinden bij Frankrijk. De
regeering van Hermann Muller is gevormd
onder omstandigheden, welke haar dwon-
gen zich te beperken tot binnenlandsche her-
vormingen. Zij kan slechts aan het bewind
blijven en succes hebben naar mate zij in
staat zal wezen de tusschen Duitschland en
Frankrijk nog hangende moeilijkheden te
verlichten. Is onze regeering op den grond-
slag der belangen van Frankrijk, bereid een
politiek van Duitschland te ondersteunen
niettegenstaande den tegenstand van de re-
publikeinen en democraten? Dat is de beslis-
sende vraag.
Klein is de mug, maar groot het leed,
Veroorzaakt door een muggebeet.
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Strafzitting van Vrijdag 24 Aug.
MINSTENS 34 GULDEN SCHADE
AAN ZIJN PORTEMONNAIE.
De heer H. B. uit Heiloo, die verleden
week het air aannam alsof hij geheel ten on-
rechte was vervolgd wegens verzuim van
rentezegeltjesplakken ten behoeve van zijn
huishoudster, leed heden een verpletterende
nederlaag toen de verbalisant, de adj.-com-
mies van den Raad v. Arb., v. d. Vail, werd
gehoord. Hij werd veroordeeld tot 34 X 2
boete of 34 X 1 dag, dat is nog 50 ct. voor
elke overtreding meer dan de ambtenaar, die
ook niet zuinig was met zijn eischen, had
gevraagd. Vermoedelijk omdat de verdachte
zich tegenover den heer v. d. Vail zeer on-
heusch uitliet, een critiek, die men zich onge
straft kon veroorloven in een slaapvretrek,
maar niet via den Kantonrechter
OOK GEEN SCHITTEREND SUCCES.
De arbeider van T. uit Heiloo, thans vei-
ligheidshalve niet present, die beweerd had
niet in het bezit te zijn geweest van een ren-
tekaart toen de heer v. d. Vail daarnaa|- in-
formeerde, mocht zich evenmin verheugen in
eenig behaald voordeel. De heer v. d. Vail
toonde aan dat van iedere verzonden rente-
kaart zorgvuldig notitie werd gehouden, doch
ook in 1927 had verdachte een dergelijk
voorwendsel gebezigd. 8 boete of 8 dagen
hechtenis luidde het vonnis, dus was verdere
commentaar totaal overbodig.
VECHTPARTIJ TE SCHERMERHORN.
De landarbeider A. R., die onlangs,
op Zondag 15 Juli, de aangename stem
ming in het cafe Schreuder wreedaardig had
verstoord door te vechten en per abuis ook
den brigadier Tjalsma 'n gevoelige klap had
gegeven, kon zijn algeheele onschuld na het
verhoor der verbalisanten niet volhouden en
werd alzoo tot 3 boete of 3 dagen hechte-
nis veroordeeld.
MEN MOET EIEREN KIEZEN VOOR
ZIJN GELD.
De voortgezette zaak tegen den huurkoet-
siert Bart H., uit Alkmaar, die te Schoorl
met zijn karos een verboden standplaats had
ingenomen, bracht aan het licht dat de
maatregel in casu was genomen in het be-
lang van de veiligheid van het verkeer in
het drukke dorpscentrum.
Wanneer men vergunning vraagt, dan
wordt die kosteloos verUend en den verzoe-
ker een standplaats aangewezen. Op grond
nu van hetgeen op deze zitting daaromtrent
bekend werd, werd verdachte tot 4 boete of
4 dagen hechenis veroordeeld.
NOGMAALS: OP DE PEDALEN
STAANDE EEN RIJWIEL VOORTBE-
WEGEN WORDT GELIJK GESTELD
MET RIJDEN.
Hoewel de machinist A. K. door voorbren-
ging van een getuige a decharge trachtte
aan te toonen, dat hij slechts een oogenblik
zijn voet op de fietspedaal had gehouden,
toen hij op 8 Augustus den tunnel bij den
Bergerweg door ging, kon hem dat niet van
schuld ontheffen en werd hij veroordeeld tot
3 boete of 3 dagen hechtenis.
Wij willen er ter waarschuwing nog bij-
voegen dat de politie in't vervolg streng zal
toezien dat de verordening niet op deze wijze
wijze wordt gesabotteerd.
manier. „Het lot van juffrouw Walsden be-
rust in handen van mijnheer Trickett. Wij
houden haar als gijzelaar en u ook. Indien
mijnheer Trickett af laat zich verder
te mengen in onze werkzaamheden, voordat
wij1 ze beeindigd hebben, zal noch juffrouw
Walsden, noch u iets kwaads overkomen."
„En als mijn neef er zich niet van ont-
houdt?" vroeg ik, „wat dan?"
„Ohzei hij. „U kent toch zeker de wereld
wel genoeg mevrouw, om te weten, dat gijze
laars gewoonlijk doodgeschoten worden
Wij zouden natuurlijk u en deze jonge dame
niet doodschieten; wij zouden stiller, mooier
manieren gebruiken, om u het leven te bene-
men bij voorbeeld het een of ander in uw
ochtendkopje thee of in uw so-ep
„Wij zijn dus in handen van moordenaars",
zei ik scherp. „Het is goed, dit te weten."
„Als u uit den weg geruimd wordt", zei
hij langzaam, „zal het door de dwaasheid van
mijnheer Trickett zijn. Dat moet u goed be-
grijpen, mevrouw."
„En hoe moet ik mijnheer Trickett in kennis
stellen van uw fraai ultimatum?" vroeg ik.
„Hij is niet telepatisch."
„Wij kennen de macht van mijnheer Tric
kett, mevrouw", antwoordde hij. „Hij heeft
geen groote intellectueele gaven, maar hij be
zit ongelukkig een neiging, om zich te be-
moeien met zaken, die hem niet aangaan. U
DIE KAN BETER EEN OPROERIGE
VOLKSMENIGTE VERSPREIDEN DAN
EEN GEHEEL REGIMENT
CAVALERIE.
De cafehouder Z. uit de Lustige Jager te
Bergen was onlangs veroordeeld wegens
aanrijding van een fietsrijder, met gevolg
dat zijn njbevoegdheid tijdelijk werd ingetrok
ken. Hij zag op 4 Juli nog kans voor die in-
trekking definitief kon worden toegepast, om
te Castricum een steenen paal omver te rij-
den, waarna hij te Heilo in botsing kwam met
een boerenwagen. De snelheid waarmede hij
reed was dan ook onzinnig en de slager v. d.
Woude te Castricum, die het slingerend ge-
vaarte dreigend op zich af zag komen, borg
ijlings't veege liji achter een beschermenden
iepenboom.
Voor de aanrijding met den steenen paal
stond de cafehouder heden terecht. Hij ont-
k nde de groote snelheid en de insinuatie,
dat hij onder den invloed van sterken drank
zou hebben verkeerd. Hij had het echter op
de zitting niet bepaald „lekker". De ambte
naar was niet malsch in zijn critiek en vor-
derde 80 boete of 40 dagen met 1 jaar ont-
zegging, welke straf door den Kantonrechter
werd gereduceerd tot 40 boete of 40 dagen
hechtenis met intrekking rijbevoegdheid voor
den tijd van 8 maanden.
DE VAKRISICO WORDT WEL WAT
GROOT.
De voerman Bart H., zooeven veroordeeld
wegens overtreding van de huishoudelijke
wetten van Kennemers lustwarand Schoorl,
moest nu weer terecht staan als grintsleeper
in welke kwaliteit hij op de Noorderkade te
Alkmaar niet had medegewerkt om de vracht-
auto van een pluimveeh. uit Zijpe behoorlijk te
laten passeeren. De auto was onder't voorbij-
rijden in een greppel geraakt en met een
schok tegen de grintkar opgesprongen, zoo-
dat 30.60 schade werd geconstateerd.
Zoowel Bart als zijn principaal deden als
of hun reukorgaan bloedde en dus draaide
Bart er heden leelijk in. Zijn verweer dat
hij met zijn zwaar beladen kar niet uit den
weg en zijn paard niet kon omkrijgen, werd
uitgeschakeld en volgde een veroordeeling tot
15 boete of 15 dagen hechtenis, alsmede
toezegging der civiele vordering aan Klaas
Korver tot een bedrag van 30.60.
EERSTE ACTE VAN DE FILM „DE
VERLATEN AUTO IN DE LANGE-
STRAAT".
De heer J. F. v. d. P., magnetiseur te Am
sterdam, stond heden terecht op grond van
het feit, dat hij te Alkmaar zijn 4-wielig mo-
torrijtuig in de Langestraat nabij 't Payglop
had achtergelaten.
Verdachte was toen geverbaliseerd en deze
bekeuring was gevolgd door een formeel rel-
letje, zoodat nog wel eenige rechtszaken dien-
aangaande zijn te verwachten.
De magnetiseur erkende, doch beweerde
dat de bepaling hem onbekend was. In ver-
schillende groote plaatsen van ons land be
staat een dergelijke verordening niet. Hij was
ook niet gewaarschuwd.
Eisch 5 boete of 5 dagen hechtenis, ge
volgd door een veroordeeling tot 2 boete
of 2 dagen hechtenis.
OOK AL WEER NIET CONTENT.
Het is ontmoedigend dat de zwakke men-
schen zoo weinig waardeering hebben voor
de wetten die tot hun welzijn en veiligheid
zijn uitgevaardigd. Hier hadden we weer een
monteur uit Alkmaar, J. M. T. v. K., die hee-
lemaal niet tevreden was met een procesver-
baal hem door B. Strooker aangeplakt om
dat hij met zijn motorrtijuig op 10 Juli de
beruchte Bergerbocht te veel links had geno
men. Volgens dezen vero-ntwaardigden ver
dachte was het er om te doen geweest hem
perse een procesverbaal te geven. Eerst werd
hem aangewreven dat hij te had reed,
maar later nam men hem omdat hij te veel
den linkerkant van den weg had genomen,
wat allemaal onjuist was.
Op 7 September voortzetting der conferen-
tie, waarbij de heer Strooker ook wordt uit-
genoodigd. Smoking niet noodzakelijk. Den
verdachte, die nogal eenige dikke en xette
woordengebruikte, zou beter doen in .den
juisten toon te blijven in't belang van zijn
zakduitjes.
ONGEOORLOOFD VERVOER XAN
PAARDEN.
De boerenknecht Herman W., te Heiloo,
maakte op 17 Juli gebruik van de veelvuldi-
ge landbouwersgewoonte om een paard te
vervoeren aan het halstertouw, daarbij geze-
ten zijnde en rijdende op een fiets. Voor ja
ren terug, toen het dagelijksch verkeer be-
stond uit 3 hooiwagens en 1 Janplezier,
achtte de Kantonrechter deze methode niet
strafbaar, maar thans was Z.Ed, op die
meening teruggekomen, zooals bleek uit
Hermans veroordeeling tot 3 boete of 3 da
gen hechtenis.
Toevallig passeerde even te voren een boer
het gerechtsgebouw met een koe aan een
touw, terwijl hij zelf zeer genoegelijk op het
rijwiel voortpeddelde!
zult mijnheer Trickett een brief schrijven,
waarin u alles vertelt, wat u overkomen is;
vertel hem al uw avonturen; beschrijf mij,
dien heer, dezen kamer, meld hem bijzonder
heden van den weg, waar langs u hier ge-
bracht is dat komt er niets op aan, omdat
gij beiden vanavond overgebraeht zult wor
den naar een veel veiliger, afgelegener gevan
genis. Zeg hem hier komt het eigenlijk op
aan dat wij juist tien dagen noodig hebben
om onze zaken in dit land tot een einde te
brengen. Als hij zich van verdere inmenging
onthoudt, als ihdj zwijgt, geen enkel soort in-
lichting aan de politie geeft, dan zullen op
den elfden dag na heden u en juffrouw Wals
den goed en ongedeerd aan hem overgegeven
worden. Zoo niet als hij verder werkt
nu, dan vrees ik, dat wij uw leven en mis-
schien ook het zijne zullen moeten nemen."
„Ik gaf geen antwoord. De andere man
de dokter, werkelijk of namaak, had reeds
schijfgereedschap op de tafel geplaatst. De
man, die gesproken had, wees er naar.
„Schrij-fwanneer u wilt, mevrouw", zei hij
„Wij zullen u nu alleen laten. Beschouw
deze kamer als te uwer beschikking. „Dat",
zei hij, naar een deur wijzend, „is een slaap
kamer, waar u alles zult vinden wat u noodig
heeft. Ik wil, dat u alle gemakken hebben zult.
In een paar minuten zal u thee gebracht wor
den, het middagmaal om zeyen uur, Hier zijn
Van den Waagtoren.
Kermis voor de voders.
„Entrez, Entrez!" schreeuwt de clown met
zijn puntmuts en trekt er dwaze gezichten
bij en zijn collega met het oranjehaar en de
vuurroode puntneus schurkt zich in zijn
wijden broek en doet of hij gekieteld wordt.
„De sterkste dame!" schreeuwt de direc-
teur van de onderneming, „een levende Chi
nees, een elastieken man zonder rugge-
graat
Het publiek geniet. Dicht op elkaar ge-
drongen vult het de kleine ruimte tusschen
het kijkspel en de huizen. Daar is de ouder-
wetsche kermistent weer met zijn piassen,
die klappen krijgen en zijn orkest, dat schet-
terende fanfares laat hooren.
Vaders hebben kleine jongens uit het ge-
drang gered. Ze zitten triomfantelijk op
hooge schouders en juichen de clowns toe.
Die piassen, dat geschreeuw en geschetter,
die mooie muziek, ze nemen het voor altijd
in zich op en vergeten het nooit meer
Naast mij staat een robuste werkman en
geniet van zijn vrijen avond. Hij kijkt tevre
den naar de bonte parade. Misschien denkt
hij terug aan zijn kinderjaren. Het dringen
hindert hem niet, groot en sterk staat hij
daar en kijkt met welgevallen naar de dwa
ze gezichten der piassen.
Er drukt iets tegen mijn been en als ft
neerkijk zie ik het vol verwachting opgehe-
ven kopje van een vier- of vijfjarig meisje.
Ze mocht met vader mee naar de kermis,
mee naar het piassenspul en krampachtig
houdt ze met haar kleine knuisje vaders
groote hand vast.
Ze hoort de menschen lachen, ze hoort
hoe de clowns elkaar klappen geven, ze
hoort het tromgeroffel en de koperen klank
der trompetten.
Ze staat weggedrukt tusschen rokken en
beenen, ze trekt haar kleine voetjes telkens
angstig in, ze ziet niets dan dringende rug-
gen.
Ze kijkt omhoog, ze ziet vader stil genieten
en dan geeft ze een zacht rukje aan de groote
hand: „Vader, vader.,. ik zie niks".
Vader houdt zich doof, maar het kleine ge-
zichtje blijft vol verwachting naar boven kij-
ken.
„Vader, ik heb niks gezien".
„Kan der niks an doen", zegt de man en
kijkt weer over haar heen.
De kermis is er voor de vaders en niet
voor de kleintjes, Als't anders was zou hij
weggaan naar een draaimolen, waar ook het
kind kan genieten.
Ik til de kleine op en steek ze naar boven.
Ze zal voldaan zijn als ze maar even gezien
heeft.
De vader waarschuwt nog: „Pas op, want
ze „weegt".
Ze „weegt" inderdaad, maar een vriende-
lijk heer voor me, neemt ze weldra over. Ze
mag op zijn arm zitten en ook de vader
steekt nu even zijn elleboog uit.
Het kleintje geniet, de wangen rood van
opwinding, de schitterende oogjes naar de
clowns in hun bonte pakjes.
Dan wordt het kleine slachtoffer der
zwaartekracht weer neergezet.
Vader vindt het welletjes en geniet alleen
verder.
Het kleintje is tevreden. Het heeft wat ge
zien. Als even later het voile orkest zich laat
hooren gaan de oogjes nog verlangend naar
vaders gezicht, maar het vraagt niet meer.
En als ik mij omkeer om verder te gaan en
nog even naar beneden kijk, krijg ik een
knikje van een klein dankbaar gezichtje.
ZULK EEN OPTREDEN IS NIET
AANBEVELINGSWAARDIG.
De 18-jarige forsch gebouwde meelknecht
Klaas B., te Alkmaar, reed 18 Juli op een
zwaar beladen meelkar in dienst van zijn
vader door de gemeente Heiloo en gaf toen
geen voldoende gelegenheid aan een achter-
op komende automobiel om te passeeren. De
brigadier de Koekkoek, in burger, constateer-
de een en ander en gelastte het jonge mensch
te stoppen. Deze trad toen allesbehalve be-
leefd op, weigerde aanvankelijk zijn naam te
noemen en beleedigde den brigadier.
Dat alles en nog meer was gerelateerd in
het procesverbaal en den Kantonrechter
toonde zich na deze lectuur ver van welwiL
lend tegen het jonge mensch, noemde hem
zelfs een onhebbelijke vlegel en veroordeeld*
verdachte tot 20 boete of 20 dagen hecht.
NOG NIET UITGEMAAKT WIE
GELIJK HEEFT.
De handelsreizer H. H., uit Zaandam, tij
delijk in pension te Egmond aan Zee, had
in de navond van 18 Juli zijn groote auto
geplaatst in een slop in de Voorstraat en
stond nu terecht wegens het innemen van een
verboden standplaats.
Verdachte verkeer de echter in de meening
dat de grond, waarop zijn wagen stond,
eigendom was van zeker en Dr. v. d. Berg.
boeken, kranten, tijdschriften, daar staat een
piano. Ik hoop, dat u zich thuis gevoelen
zult"
Hij boog zich beleefd, de andere man ook,
beiden gingen heen. Wij probeerden de deur,
toen zij heengegaan waren, zij was op slot.
Wij keken naar de ramen, zij waren van mat-
glas, wij maakten uit, dat zij getralied waren,
Wij onderzochten, de slaapkamer'; zij was
even weelderig als de zitkamer, en even zeker
op slot en getralied1: kortom, wij zaten opge-
sloten.
Er valt weinig meer te zeggen. Wij kregen
thee, zeer goede thee, geurig en lekker. Wij
hebben overvloedig gegeten. Na hot middag
maal kwam de chef bij1 ons om te vragen, dat
ik dadelijk mijn brief zou schrijven. Ik heb
hem geschreven. Wij gaan om middernacht
ergens anders heen; wij weten niet waarheen
Er is niets te zeggen. Behalve dit, wat Eva
zegt, en onze bewaker heeft er niets tegen: wij
zijn niet bang en wij laten het aan jou over,
om volgens je eigen oordeel te handelen.
Jimmie liet het laatste blad op tafel vallen
en keerde zich naar zijn vrienden. Zijn oude
energie was teruggekeerd en hij sprong
lachend1 op. Sraye keek hem verbaasd, en
Packe vragend aan.
„Nu?" vroeg hiji. „En wat zal je doen?"
Jimmie lachte weer, bijna vroolijk.
„Doen!" zei hij. „Doen? Ik ga doen precies
wat mijn tante en juffrouw Walsden denke
ik ga volgens mijn eigen oorde^I hand*
len." A T V j
.(Wordt <$-
