ooooooooooo
I
jPUROL
iPUROL
o o
I>e Severs.
Binnenland
Dat benauwde gevoel
Foster's Maagpillen
De Kantonrechter, die het recht het liefste
dient door toepassing van de spreuk: „Men
hoore ook de andere partij", heeft de zaak
tot 7 September aangehouden.
HET VOORTGEZETTE BROODGE-
VECHT VAN DEN BEROEPS-
FOTOGRAAF.
De fotograaf de H., uit Alkmaar, stond
yieden weer 3 rnaal terecht wegens het uit-
oefenen van zijn beroep op het stille strand
te Bergen aan Zee, waartoe de burgemeester
hem geen vergunning wenschte te geven.
De verdachte bleef volhouden aan zijn
Idee, dat dat strand geen openbare weg is.
De burgemeester was hem niet welgezind
en gaf hem geen vergunning. Wei had de
raad de wenschelijkheid uitgesproken dat
daar een fotograaf aanwezig was, doch nu
had de burgemeester 'n anderen fotograaf uit
Alkmaar vergunning verleend, hoewel er
voor twee fotografen ook wel brood was te
verdienen.
Voorts beklaagde verdachte er zich over,
dat de oproepingen om voor den Kantonrech
ter te verschijnen, reeds leant en klaar ge-
schreven zijn. Men vulde alleen het uur in
en dan wad hem zoo'n bon uitgereikt.
Ten slotte wees verdachte er plechtig op,
dat hij, toeh hij trouwde, voor de wet moest
belooven, te zullen zorgen voor vrouw en
'kinderen en nu was het diezelfde wet, die hem
dat verbood.
De Kantonrechter merkte hem op, dat de
logica in zijn betoog niet altijd even zuiver
iwas. Daarop werd verd. veroordeeld tot /3
boete of 3 dagen en tot 2 X 6 boete of 2
X 6 dagen hechtenis.
VOORTDURENDE CONTROLE
i NOODZAKELIJK.
t De koopman K. S., uit Heerhugowaard,
lie zijn zaken drijft met behulp van een klei-
ne auto, werd op 16 Aug. op den Frieschen
iweg aangehouden door een verkeersagent,
die constateerde dat de handrem niet werk-
te. Het defect was thans verholpen, wat niet
buiten sloot dat S. tot 5 boete of 5 dagen
hechtenis werd veroordeeld.
RIJBEWIJZEN NAKIJKEN.
De heeren R. W. de J., kantoorbediende en
motorrijder te Broek op Langendijk, en de
Shel-chauffeur, C. W. te Heiloo, werden te
Alkmaar gecontroleerd en toen bleek, dat ge-
reden werd met vervallen rijbewijzen.
Veroordeeling van ieder overtreder tot 4
boete of 4 dagen hechtenis volgde onfeilbaar.
DE VERBAL1SANT WORDT
UITGENOODIGD.
De 30 jarige chauffeur Th. C. K., in dienst
dan de firma v. N. zou 18 Augustus op den
'Bergerweg hebben gereden met een motorbus
jwaaraan niet voldoend werkende remmen.
.Verdachte beweerde dat die remmen door de
monteurs waren beproefd en in orde bevon-
den. Aangehouden ten einde verbalisant te
hooren.
EE NMAN DIE WEINIG
WATER MEER NOODIG HEEFT.
De 83-jarige Paulus van T., uit Zuid-
scharwoude, verse11 een als verdachte
iter zake het niet voldoen aan de verplichting
tot aansluiting bij de waterleiding. Het oude
nog krasse mannetje was niet onwillig.
maar achtte het nutteloos. Hij had 'n prach-
tigen put die ruimschoots in zijn behoefte
voorzie. De Kantonrechter gaf hem in zijn
hart gelijk maar raadde hem gemoedelijk
aan, zich aan te sluiten, dan wordt alle
drukte voorkomen.
De oude heer beloofde zulks, werd tot 1
boete veroordeeld en voldeed a contant zijn
echuld aan mama Ju&titia.
WEER EEN UITBREKER TE
SCHEVENINGEN.
Naar wij vernemen, zegt de Telg., is dezer
iagen ook in de gewone strafgevangenis te
•Scheveningen door een gedetineerde een po-
ging tot uitbraak gedaan. Het schijnt, dat
aeze gedetineerde een of ander voorwerp
machtig is geworden, waarmede het moge-
lijk bleek de tralies van zijn celraampje om
te buigen. Voordat de man gelegenheid vond
zich door de opening heen te werken, is zijn
toeleg echter door een bewaker ontdekt,
waardoor zijn ontvluchting kon worden
Voorkomen.
GASONTPLOFFING.
Vrijdagav'ond heeft te Loosduinen een vrij
fnstige gasontploffing plaats gehad, waar-
oij echter geen persoonlijke ongelukken zijn
voorgekomen. In de gasbuis onder de stee-
nen brug op den Haagweg, ter hoogte van
de r. k. kerk, was een lek ontstaan, waardoor
vrij veel gas ontsnapfe, dat zich onder de
brug verzamelde. Door een onverklaarbare
oorzaak is het gas tot ontploffing gekomen,
waardoor een gat van drie a vier vierk. Me-
•ter in het voetpad van de brug werd gesta
gen. Gelukkig bevonden zich geen perSonen
in den naasten omtrek. Het verkeer onder-
vond weinig of geen vertraging.
DOOR DEN STROOM GEDOOD.
Vrijdagnacht heeft in de fabriek der firma
Van Thiel te Helmond een ongeluk met doo-
delijken afloop plaats gehad. Bij het verrich-
ten van werkzaamheden aan de electrische
geleiding ontstond kortsluiting. De 28-jarige
electricien Mansfelder viel naar beneden en
was onmiddellijk dood. De ongelukkige was
gehuwd en vader van twee kinderen.
PKOGRAMMA VOOR DE HERDEN-
KING VAN EISE EISINGA.
Het programma voor den herdenkingsdag
van Eise Eisinga, den maker van het beroem-
de planetarium te Freneker, op heden 27
Augustus, is door het comite thans definitief
als volgt vastgesteld:
Van 11.25 tot 11.45 zal plechtige muziek
vanaf den Marf-ini'toren klinken. Daarna heeft
ggn ^.menkomst plaate iu de Groote Kerk.
$aar de eere-voorzitter, mr. P. A. V. baron
van Harinxma thoe Slooten, een herdenkings-
rede zal houden, waarna burgemeester De
Kruijff, de heer Havinga, dr. Van Wijk en de
heer T. v. d. Kara het woord zullen voeren.
Om 3.15 zal baron Van Harinxma thoe
Slooten het monument onthullen. Vervolgens
zal men het graf van Eisinga te Dronrijp be-
zoeken en er zal een gedenksteentje in zijn ge-
boortehuis door burgemeester Pals onthuld
worden.
's Avonds 8 uur is er een samenkomst in de
Groote Kerk, waar een gemengd koor het
Eisinga-lied ten gehoore zal brengen.
ARB ITR AG EVE R DR AG MET
FRANKRIJK.
Bij de Tweede Kamer is een wetsontwerp
ingediend tot goedkeuring van het op 10
Maart 1928 te Geneve tusschen Nederland en
Frankrijk gesloten arbitrage- en verzoenings-
verdrag, met bijbehoortnd protocol.
Het arbitrageverdrag met Frankrijk van
6 April 1904, krachtens hetwelk rechtsgeschil
len aan arbitrage onderworpen waren, bevatte
de destijds in arbitrageverdragen veelal voor-
komende uitzonderingen van die geschillen,
welke de levensbelangen, de onafhankelijkheid
of de eer van de verdragsluitende partijen
aantasten. Tegen deze niet scherp omlijnde en
rekbare uitzonderingen lean terecht de beden-
king worden gemaakt, dat zij de waarde van
de verbintenis te zeer beperken. De begrippen
omtrent de beste wijze van vreedzame oplos-
sing van geschillen hebben zich bovendien
sedert 1904 in verschillende opzichten ontwik-
keld.
Bij de besprekingen over het te sluiten
nieuwe verdrag gaf de Fransche regeering er
de voorkeur aan, het model der Locarno-
arbitrageverdragen zooveel mogelijk te volgen
en niet al te zeer in allerlei detailpunten te
treden. De Nederlandsche regeering ging
daarin gaarne mede. In wezen gaan die ver-
dragen uit van dezelfde beginselen als ook
door de Nederlandsche regeering het meest
wenschelijk werden geacht, n.l. arbitrage of
juruisdictie voor rechtsgeschillen, verzoening
voor andere geschillen.
De inleidende bepaling van art. 1 stelt
vast, dat beide partijen van alle onderlinge
geschillen die tusschen haar mochten rijzen,
slechts langs vreedzamen weg de oplossing
zullen zoeken. Dit beginsel vindt in de volgen-
de artikelen zijn uitwerking.
In art. 2, jo. 4 is de verplichte arbitrage'of
juridisdictie over de rechtsgeschillen en met
name die vermeld in art. 13 van het Volken-
bondsverdrag neergelegd.
Daarnaast regelen art. 6 en volgende de
verzoeningsprocedure, die voor de niet juridi-
sche geschillen gelden zal, terwijl zij, bij
onderlinge overeenstemming der partijen, in-
gevolge art. 3 ook voor de juridictie of arbi
trage geschakeld kan worden.
Competentiegeschiilen worden door het Per-
manente Hof van Int. Justitie beslist.
Leidt de verzoeningsprocedure niet tot een
oplossing, dan blijft de weg open om langs
den weg van arbitrage een oplossing te zoe
ken. Een verplichting daartoe is echter in dit
verdrag, evenmin als in het Nederlandsch-
Duitsche verdrag, van te voren vastgelegd.
Art. 7 constateert, dat, zooals ook zondei
de bepaling van dit verdrag het geval zou
zijn, de weg van het Volkenbondsverdrag
open blijft om, ingeval van geschillen die tot
een ortuk zouden kunnen leiden of den vrede
zouden kunnen storen, de zaak voor den
Raad van den Volkenbond te brengen.
DOOR DEN TREIN GEGREPEN
EN GEDOOD.
Vrijdagmiddag omstreeks half zes is door
den trein, welke om 16.42 uit Nijmegen ver-
trekt, op een onbewaakten overweg nabij
Oss een kar met paard gegrepen. De kar
werd totaal vernield en het paard onmiddel
lijk gedood. De voerman werd 300 M. ver
weggeslingerd. Men vond hem bewusteloos
en zwaar gewond in een sloot liggen. IJlings
ontboden geneeskundige hulp mocht niet
meer baten. Toen de dokter kwam gaf hij den
geest.
VERHOOR VAN DEN TWEEDEN
GEVANGENE.
Het zaagje, dat de Belg Geuden heeft ge-
bruikt bij het bewerken van de ijzeren stan-
gen in het raam van het ziekenzaaltje, is
thans teruggevonden. De opnieuw gearres-
teerde had verklaard het instrument, dat 1
c.M. langer is dan een gewoon tafelmes, er-
gens van het dak weggeworpen te hebben.
Dit blijkt niet geheel juist, daar de Belg het
in een spleet bij een tuimelraam op het dak
had weggestopt. Na eenig zoeken werd het
echter te voorschijn gebracht.
Het verhoor van v. d. Brande heeft geen
nieuwe feiten aan het licht gebracht. Hij
volhardt in zijn stilzwijgen en op bijna
iedere vraag antwoordt hij: „Ik zal er nog
eens over denken, of ik jelui er iets van zal
vertellen".
Waar de andere twee vluchtelingen zich
bevinden, en waar hij deze heeft verlaten,
wenscht hij, volgens de Telg., niet te zeg-
gen.
DE „INGENIEUR VAN TRACTIE".
Elken nacht, zoo vertelt de Telg., vertrekt
van het Centraal-Station te Amsterdam een
nachtgoederentrein, met bestemming naar
Rotterdam. Vrijdag werd de anders zoo een-
tonige reis onderboken door een zonderling
avontuur, dat het personeel meemaakte.
Toen de trein, die met het nummer 4051
staat aangeduid, aan het station te 's-Gra-
venhage stopte, begaf zich een heer naar den
machinist en stapte, zonder wat te zeggen, op
de machine. Toen de machinist vroeg wie hij
was, antwoordde hij. dat hij G. J. van Bent-
forts van Valkenburg heette en ingenieur was
van tractie. De machinist tikte toen aan zijn
petje. De ingenieur zeide, dat hij de peilgla-
zen kwam controleeren, en na een kort on-
derzoek verklaarde hij, dat alles op de loco-
motief in orde was. Hij maakte nog een praat-
je over het type der machine en sprak er
zijn verwondering over uit, dat het uitzetten
van de wagens van den trein zoo lang duur-
de. Hij zou er een eind aan maken en was
blij, dat hij zoo iets in de practijk kon waar-
nemen. Hij stapte toen weer af en begaf zich
naar den rangeerder en diens assistent, hun
verzoekende een weinig meer spoed te willen
betrachten. Of dit gedaan werd, vermeldt de
historie niet, doch zeker is het, dat meneer
Van Bentforts van Valkenburg weer op de
machine klom, welke. nadai de -wagens er
uitgerangeera wareir, naar Rotterdam ver-
trok.
Hij besprak eenige dienstzaken
Daar begaf hij zich naar den opzichter
van tractie die den nachtdienst had, stelde
zich voor en besprak eenige dienstzaken. Het
tweetal stak in de loods een sigaar op. De
ingenieur van tractie vertelde dat hij wachtte
op den posttrein, die wat later o. a. met
pakketten dagbladen naar Amsterdam
zou vertrekken. Ditmaal zou hij de reis niet
op de machine, doch in het postrijtuig tnede-
maken. De opzichter bracht den ingenieur
naar het postrijtuig waarin ook de machi
nist gezeten was, die trein 4061 zoo even
naar Rotterdam had gebracht en die blijk-
baar te Amsterdam woonachtig was. Toen
de opzichter verdwenen was, kwamen de
Hoofdgeleider van den goederendienst, als-
mede een remmer, op het idee den ingenieur
naar diens bewijs van aanstelling te vragen.
Er bestaat n.l. een bepaling, dat ieder van
het bedrijf der Nederlandsche Spoorwegen
zich op aanvrage door middel van een kaart
dient te legitimeeren. Zij vroegen met eenig
respect de kaart te mogen zien. De ingenieur
haalde toen zijn portefeuille voor den dag
en zocht, maar vond de kaart niet. Hij zeide
dat dit erg vervelend was, maar dat hij de
kaart had laten zitten in zijn avondcostuum,
dat hij des avonds had aangehad toen hij
met zijn echtgenoote uit was geweest.
De hoofdgeleider, die zich op zijn instruc-
tie bleef beroepen, dreigde den ingenieur uit
het rijtuig te zetten, waarop deze op zijn
beurt zeide, dat hij genoopt was door dit op-
treden een klacht bij de dircctie in te dienen.
Boos stapte hij uit en kwam even later met
een chef terug. Deze verklaarde, dat „het
goed was", waarop de nachttrein (net be
stemming naar Amsterdam vertrok. Onder-
weg dutte de heer G. J. v. Bentforts van
Valkenburg ten gevolge van de emoties in en
merkte niet, dat de trein aan het station
's-Gravenhage stopte. De koppige hoofdgelei
der, die gelijk wilde hebben, deed zijn beklag
bij den chef aldaar en deze begaf zich naar
het postrijtuig. Met een lantaarntje belichtte
men het gelaat van den slapenden tractie-
ingenieur. Even later zette de machine aan
en vertrok de trein.
De ingenieur liep er in.
Bij Amsterdam, ter hoogte van de Wester-
gasfabriek, zeide de hoofagelider, dat hij
aan het Centraal-Station het zaakje toch wel
tot klaarheid gebracht wilde hebben. Hij
maakte den slaper wakker en deelde hem me
de, dat het Centraal-Station gesloten was en
dat de ingenieur maar via het lokaal van den
binnendienst het emplacement moest verla
ten.
Daarheen begaf de ingenieur zich dan ook.
Toen hij eenmaal binnen was verklaarden de
remmen dat ze nu ,,'t zaakje wilden uitkno-
belen" en de politie zouden roepen. Dat ge-
beurde en spoedig waren een paar agenten
van het beneden in het station gelegen post-
huis bovep. Daar de ingenieur zich natuur-
lijk niet kon legitimeren, werd 7.20 aan
vracht geeischt. Het bleek, dat de heer Van
Bentforts van Valkenburg echter maar -twee
dubbeltjes op zak had. Hij wilde evenwel een
ring, die van een diamant was voorzien, als
pand geven, waarop het spoorwegpersoneel
hem antwoordde, dat het lokaal van den bin
nendienst geen pandhuis was. De man werd
daarop overgebracht naar het bureau War-
moesstraat, waar hij opgaf te Delfst gestu-
deerd te hebben en woonachtig te zijn Laan
van Nieuw-Oost-Indie 112 te 's-Gravenhage.
Later evenwel kwam aan het daglicht, dat
hij Veth heette, vroeger machinist bij de
spoorwegen geweest was, maar thans kell-
ner van beroep zonder vaste woon- en ver-
blijfplaats. Hij moet nog twee maanden
hechtenis te goed hebben.
Welke bedoeling hij gehad heeft van de
nachttrein gebruik te maken, is niet kotnen
vast te staan.
Itoorsitten
Stukloopen
Zionnebrand
en Sinetten
DE UITBREKERS WEER INBREKERS
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
hebben er, naar de Telg. meldt, onder de
gemeente Wassenaar twee inbraken in villa's
en een poging tot inbraak plaats gehad, on
der zoodanige omstandigheden, dat bij de
politie het vermoeden is gerezen, dat hier
een of mogelijk beide der nog voortvluchtige
ontsnapte gevangenen uit de Scheveningsche
bijzodnere gevangenis aan het werk zijn ge
weest. In beide villa's waar de inbraak ge-
lukt was, is alleen naar geld gezocht; alle
andere voorwerpen, tafelzilver en dergelijke
voorwerpen van waarde, ide toch anders
voor een inbreker wel zekere aantrekkings-
kracht bezitten, zijn onaangeroerd gebleven.
Wel wordt door den bewoner van een der
villa's een grijze sneehoed vermist. Een en
ander zou er op wijzen, dat't individu of de
individuen die de inbraken hebben gepleegd,
daarmede alleen het doel hebben zich van
geld en mogelijk van een enkel kleedingstuk
te voorzien. Den geheelen dag heeft de Was-
senaarsche politie ijverig gezocht, maar van
de daders, noch ook van de gesignakerde
ontsnapten is eenig spoor ontdekt.
KORTE BERICHTEN.
Te Bangkinang zijn vijftien kedehs bij Pa-
ser Koeok afgebrand. De sdiade wordt ge-
raamd op 65.000. De oorzaak is onbekend.
Vrhdagnacht zijn te Baso, in het fort de Cock-
sdhe, vijftien kedehs afgebrand1, waarvan de
sdiade beg root wordt op 75.000.
De 32-jarige schipper P. Geerling, van
de zandmotorschuit „Vertrouwen" te Rotter
dam werd1 Zaterdag toen hij den motor wilde
stopzetten, door het drijfwiel gegrepen en
tegen het vliegwiel gesingerd. Een arm werd
hem afgerukt, en zijn kaak werd verbrijzeld.
In emstigen toestand is de man naar het zie-
kenhuis aan den Coolsingel overgebracht.
De heer Richard Heuckerofh, voormalig
dirigent der Ned. Opera, is benoemd tot din-
gent van het Stedelijk Orkest te Purmerend.
De Graafschapsche Folkloredag werd
te Borculo Vriidagmorgen onder gunstge
weersomstandigheden gehouden.
H. M. de Koningin en Prins Hendrik
zullen 5 September een bezoek brengen aan
de landbouwtentoonstelling „Zwolland" te
Zwolle,
Over de Amsterdam,Riiiiyexbindiog
VERKOOPT U MEBKEN-ART1KELEN WELK ART1KEL
VERKOOPT U HET WEEST, HET GEADVERTEERDE MERK
OF HET NIET GEADVERTEERDEWAARSCHUNLIJK
WE1GERT U ZELFS ELK WERKEN-ARTIKEL TE KOOPEN
WAARVAN U GEEN ZEKERHEID HEEFT DAT HET GE-
ADVERTEERD WORDT. EN WELKE LES IS DAARIN VOOB
U ZELF GELEGEN?
ADVERTEERT IN DE ALKWAARSCHE COURANT,
had een bespreking te Utrecht plaats tus
schen belanghebbenden bij het plan via Wijk
bij Duurstede.
Er is een tijd geweest, dat de bever ook
tamelijk veelvuldig in ons land voorkwam,
en zeifs op het IJ in de nabijheid van Be-
verwijk bouwde dit eigenaardige dier zijn
woningen.
Sedert een groot aantal jaren wordt van
dit dier, waarop vroeger druk gejaagd werd,
geen enkel exemplaar meer bij ons aange-
troffen. En daar men thans in onze streken
geen bevers meer kan bemachtigen, maakt
men er elders te meer jacht op, onidat men
van deze dieren veel voordeel heeft. Bever-
bont is zeer bekend en wordt met hoogen
prijs betaald, doch het is niet alleen hierom,
dat men dit dier tracht te bemachtigen,
maar gaarne ook heeft men het zoogenaam-
de bevergeil of castoreum, dat vroeger meer
dan tegenwoordig bij de pharmacie thuis
behoorde.
Dit geil wordt onttrokken aan een paar
zakvormige lichaamsdeelen, die achter aan
den buik bij de bevers van beiderlei geslacht
voorkomen
Doch niet alleen in ons land werd de bever
uitgeroeid, maar in verscheidene andere
landen van Europa komt dit knaagdier niet
meer voor; in Engeland al in geen vijf eeu-
wen. In Duitschland leeft het nog aan den
mond der Elbe in den vrijen staat, ook in
Anhalt komen enkele exemplaren voor, in
Frankrijk nog op een eiland aan den mond
van de Rhone. Betrekkelijk veelvuldig kan
men den bever nog vinden in enkele deelen
van Rusland, in Bosnie en in Skandinavie,
ofschoon ook daar het aantal hoe langer hoe
minder wordt.
Met het oog op de andere werelddeelen
zij vermeld, dat in Azie nog een groot aantal
bevers voorkomt in de rivieren van Siberie
en ook bij den Kaukasus en in Mesopotanie.
In Amerika gaat het aantal zeer sterk ach-
teruit. Toch werd voor eenige jaren nog ver
meld, dat Amerika jaarlijks nog 15000 be-
vervellen opleverde, die gemiddeld f 24 per
stuk waard waren. De beste vellen worden
met 40 per stuk betaald. Geen wonder, dat
de vervolging zeer groot is.
De achteruitgang van bevers in Canada
blijkt het best uit de volgende cijfers. Van-
daar kwamen in 1700 150000, in 1800
70000, in 1820 30000, in 1840 2000, in
1860 600 en in 1880 200 bevervellen en
later was de ophrengst van geen beteekenis
meer. In andere deelen van Amerika schijnt
de vermindering van minder beteekenis te
zijn, doch overal is achteruitgang te bespeu-
ren, behalve op een paar plaatsen, waar
men ze wenscht te sparen.
De bever is, evenals alle overige knaagdie-
ren, in het bezit van 4 scherpe beiteltanden,
die hem bij het bouwen zijner woningen goed
te pas komen. Zijn voorvoeten zijn door
zwemvliezen verbonden. Hiermede en met
den breeden, met schubben bedekten staart
kan dit ongeveer een meter lange dier zich
gemakkelijk door het water, dat zijn element
is, bewegen.
Men kent met zekerheid slechts een soort,
den gewonen Bever (Castor Fiber L.). Zijn
kop is rond en stomp, op den schedel plat en
gelijkt op dien van een rat; zijn groote bel
is door lange haren omgeven, zijn oor-
schelpen zijn bijna in den pels weggedoken
en zijn oogen zijn klein. Kort en dik is 'de
hals, gewelfd de rug; zijn lichaam is dik en
zijn huid met zacht, dicht en wollig onder-
haar bedekt. Dit is van zilverwitte kleur,
terwijl het stijvere bovenhaar van meer on-
derscheiden kleur is, want bij het eene dier
is het wit, bij het andere grijs, bij het derde
bruin of zelfs zwart. De pooten zijn kort,
zoodat op den wal het lijf bijna over den
grond sleept.
De bevers leven gezellig en arbeiden aan
hun woningen, beverkasteelen genaamd, met
vereende krachten als in een geordende
maatschappij Het hoofdmaterieel is hout,
dat van boomen afgeknaagd wordt doch
steeds daar, vanwaar het stroomafwaarts
kan drijven naar de plaats, waar ze het ver-
langen. Indien het noodig is, worden stroom
dammen opgeworpen ter beveiliging van het
bouwterrein. Het hout wordt opgestapeld
volgens de eischen en de openingen worden
met slib en steenen dichtgemetseld.
Zoo worden woningen met een verdieping
gemaakt, waarvan de bovenste dient tot wa
ning en de onderste, die zich onder den wa-
terspiegel bevindt, tot magazijn. Elke wo-
ning is voor eenige families ingericht en el
ke afdeeling heeft twee openingen, een naar
het midderi van de rivier en een naar de
landzijde.
Het voedsel van de bevers bestaat uit bla-
deren, boomschors en allerlei waterplanten.
Hun lievelingskostje bestaat in bast van de
magnolia, waarom deze boom dan ook wel
beverboom genoemd wordt.
Gewoonlijk in Juni brengt het wijfje 2 tot
5 blinde jongen ter wereld, die pas na een
negental dagen kunnen zien. De jongen blij-
ven wel 2 of 3 jaar bij hun oudets wonen,
daarna maken ze hun eigen huizen.
Het vaggep van hevejrs aeschiedt hoofdza-
l kelijk met bevervallen, en de levenswijze der
beverjagers is vooral bekend geworden door
de beschrijvingen van James Cooper.
„De Bevers", schrijft prof. Harting in „de
Bouwkunst der dieren", leefden eenmaal in
alle Europeesche landen, ook in ons vader-
land, gelijk sommige plaatsnamen nog ge-
tuigen, zooals die van Beverwijk en Bever-
voorde, waar zij vermoedelijk menigvuldiger
waren, dan elders. Onze van talrijke wate-
ren doorsneden bodem, waarop eertijds dich-
te wouden welig tierden, leverde trouwens
aan de bevers een verblijfplaats op, even
gunstig, als het tegenwoordige Canada. Tot
voor een paar eeuwen en ook nog later, wer
den enkele bevers langs de Waal, de Maas
en den IJsel aangetroffen. Zoo werden in
1742 te Gorinchem twee ouden met zes jon
gen gevangen; in 1757 schoot men er een in
den IJsel bij het buitenverblijf Middachten;
in 1770 werd bij het op een uur van's Her-
togenbosch gelegen dorp Hedel, een bever
geschoten, die zich gedurende 6 of 7 jaren in
den omtrek had opgehouden en daar vee!
graan en jong hout bedorven had.
De laatste bever, die hier te lande gevan
gen werd, is die, welke het onderwerp der
Academische Dissertatie van A. C. Bonn
heeft uitgemaakt. Deze bever werd den 17
December 1799 bij Epe, aan den Oostelijken
over van de rivier den IJsel, op een half uur
afstand van Deventer, in een otterstap ge
vangen. Hij had aldaar in de nabijheid met
wilgentakken, biezen en slib een zes voei
(1.8 M.) hooge hut gebouwd; de hoeveelheia
van het daartoe gebezigde hout was zoo
groot, dat twee paarden het ternauwernood
vervoeren konden".
Het blijkt uit de Kameraarsrekeningen van
Deventer, volgens P. C. Molhuijzen, dat deze
dieren vroeger talrijk moeten geweest zijn.
In de rekening van 1454 komt voor het eerst
voor, dat de stedelijke Regeering een premie
oever van de rivier den IJssel, op 'n half uur
lang komt deze post voor op de uitgaven, en
bij optelling zou men het getal zeer aanzien-
lijk kunnen vinden. Het aantal premies vari-
eert tusschen twee en dertien.
Uit het register van de Stadsrekeningen
van Zutphen blijkt, dat vanwege de stad aan
de visschers op den IJsel geld verstrekt werd
voor door hen geleverde bevers en dat van
1465 tot 1550, alzoo in 85 jaren, alleen bij
Zutphen, dus waarschijnlijk op een oever-
lengte van 3 uren gaans op den IJsel ge
dood werden 66 bevers, eenmaal 9 jongen
te gelijk.
Omtrent het genoemde bevergeil zij nog
vermeld, dat het behoort tot de aetherische
middelen; het is pijnstillend, .opwekkend
voor de zenuwen en" antihysterlsch. Het
wordt in poeder, pillen of tinctuur inwendig
gebruikt. Dit vereischt echter groote behoea-
zaamheid en mag niet zonder het voorschrift
van een bevoegd geneesheer geschieden.
De aetherische olie van het bevergeil ver*
andert door den invloed van het licht, waar
om men deze stof zorgvuldig tegen het licht
beveiligen moet. Door distellatie als anders-
zins verkrijgt men bevergeilwater, bevergeil-
olie, bevergeilvet, die voor versehillend!
doeleinden gebruikt worden.
De inboorlingen in Amerika eten ook wel
bevervleesch, terwijl pooten en staart voor
een uitgezochte lekkernij gehouden worden.
J. DAALDER Dz.
ProvSncBaal nieuws
noord-scharwoude!
Zaterdagmiddag werd door een veertienta!
tuinbouwers van hier en uit Oudkarspel een
excursie gemaakt naar Anna-Paulowna, om
aldaar eenige bewaarplaatsen van poot-
aardappelen te bezichtigen.
Bezocht werden de bewaarplaatsen van de
heeren P. J. Waiboer en Blauwboer (Ach-
terweg).
Bij eerstgenoemde waren de bakken
stellingen geplaatst, wat de cursisten heel
goed aanstond. Bij den heer Blauwboei
stonden z.g.n. pootjesbakken, wat mindei
gewenscht voorkwam. Vooral ook bij't uit
nemen werd dit bezwaarlijk geacht.
De gebouwen zelf maakten een D
indruk. Bij strenge vorst was (volgens
heer Blauwboer) verwarming noodzakelijk,
volgens den heer Waiboer was dit niet noo
dig.
EGMOND AAN ZEE.
Te Utrecht slaagde voor het exafflet
Fransc-h L. O. mej, C. P. Ranzijn te Egmond.
CASTRICUM.
VEILING.
Aan de veiling van Ons Belang waren he*
den aangevoerd:
510 zak enkele spercieboonen, welke gok
den van 17 tot 28 ct. per k.g.; 427 zak dubbe*
le spercieboonen welke golden van 17 tot 23
ct. per k.g.; 55 zak snijboonen met prijzen
van 22 tot 29 X ct. per k.g.72 zak tuinboo-
nen met prijzen van 414 tot 13 ct. per kg
15 zak erwten welke golden voor raspers
van 30 tot 39 cent en voor capuc. van 23
tot 2414 ct. per k.g. Trosboontjes waren bi]-
na niet aangevoerd, de prijs was hoog eo
wel 37 ct. per k.g. De aanvoer was heden bet
duidend minder dan Woensdag-.
op
PiJ!~ Ifr. V
als gevolg van slechte
spijsverterlng. zal spoe-
dig verdwijnen na ge-
bruik van Foster's Maag-
pillen. het laxeermiddel
bi) uitnemendheid.
Alora verkrijgbaar a f 0.65 per flacon.
o
0
- - - T-l - l="a8agl' Ill II II I
o
