DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Bet jubiieum van het Leger des Heils.
Honderd dertigste Jaargang
1928
Aboimementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrulinta
Brieven franco N.V. Boeh- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Bodactie No. S3.
Z/iTERDAAS
BuSteraland
Dagelijksch overzicht.
8 SEPTEMBER
No. 213
DIt nummei besfaat ait 3 blades.
Direcfeur: G. H. KRAK.
Hoofdredactenr Tj. N. ADEMA.
Kort geleden staple een keurig geuniformd
goldaat ons redactie-bureau binnen
Het kan ook een officier of een hoofdoffi-
cier geweest zijn, want bij deze categorie
■trijders zit de aanduiding van den rang
nit' in een hoeveelheid sterren en strepen en
het is voor een niet-ingewijde moeilijk pie
ties na te gaan wien men voor zich heeft.
In alien gevalle was het een „soldaat", in
de algemeene beteekenis van het woord, die
zich op geestelijken arbeid toelegt.
Het was geen legerpredikant, geen cavale-
rist of artillerist, het was een strijder uit de
roote heilsarmee, wier taak niet het vernie-
igen, maar het behouden is.
Hij werkte niet met bommen en granaten,
maar met brochures en weekbiaden, hij
ikwam vertellen, dat de plaatselijke afdee-
mz van het Leger des Heils de volgende
week op feestelijke wijze haar veertigjarig
bestaan hoopt te herdenken, en verzocht ons
daarover een artikel te willen schrijven.
E Natuurlijk voldoen wij daaraan gaarne.
f Want men behoeft niet tot dit leger zelf te
behooren om groote sympathie te kunnen
hebben voor zijn arbeid in het belang van
ongelukkigen en misdeelden.
)uizenden en nog eens duizenden, die op
schrift droeg „Niets zonder oorzaak" en
toen op een Zaterdagavond een drietal offi-
cieren verscheen om de zaal in gebruik te
nemen, moest deze nog in allerijl worden
schoongemaakt.
's Avonds om zeven uur was alles gereed
en in een oogenblik was de zaal eivol met
belangstellende toeschouwers.
Wie denkt, dat dit allemaal ijverige geloo-
vigen waren, vol ongeduld om zich te laten
bekeeren, heeft H.et mis.
Men kwam om zich te vermaken en de
mannen en vrouwen van het Heilsleger te
bespotten en de politie had handen vol werk
om de eerste samenkomsten eenigszins rustig
te doen verloopen.
Toen knielde, naar de plaatselijke afdee-
ling ons thans mededeelt, een der beruchtste
dronkaards uit onze stad neer op de zooveel
bespotte zondaarsbank en bad om verlos-
sing van zijn drankzucht. Zijn gebed werd
verhoord, hij bekeerde zich en werd een
beter mensch.
Het gaf den Heilsoldaten moed om op den
ingeslagen weg voort te gaan, maar een
groot deel van het publiek was met dit re-
j sultaat allesbehalve ingenomen en de balda-
digheid, voornamelijk van de vertegenwoor-
digers der volksklasse, kende geen grenzen
meer.
De ruiten van de zaal werden ingegooid
herpunt'stonden in'maatschappelijk of gees- I en de bezoekers vochten als razenden tegen
telijk opzicht ten onder te gaan, zijn op het de politie, die de onruststokers trachtte te
randje van den afgrond terug getrokken verwijderen.
door mannen en vrouwen in uniform, die hen Geen Heilsoldaat kon zich in dien tijd
weer veilig thuis gebracht hebben, die hun zonder voldoende bescherming op straat
tranen hebben gedroogd, hun honger ge- vertoonen. Hij werd nagejouwd en zoo mo-
stild hun pijn verzacht, die hun door het ge- gelijk afgeranseld en in het Heilooer bosch,
loof de kracht der berusting hebben gegeven. waar de geregelde samenkomsten thans zulk
een rustig verloop hebben, werd de gods-
dienstoefening telkenmale verstoord. De
Heilsoldaten werden als een troep misdadi-
gers uit elkaar gejaagd en moesten de bos-
schen in vluchten om het veege lijf te kunnen
redden.
hebben hier ter stede reeds een zekere prettige
vermaardheid gekregen.
Het korps heeft in dert loop der jaren een
aantal officieren voortgebracht waarop het
terecht trotsch is, mannen als Luitenant-
Kolonel Schuurman, de secretaris van het
Maatschappelijk werk in MedeiHand en Ma-
joor Bruyns, beiden werkzaam aan het
Hoofdkwartier, die veel in het belang der or-
ganisatie gedaan hebben. Sommigen arbeiden
reeds jarenlang in Ned. Indie en ook enjcele
bekende evangelisten hebben in Alkmaar
voor het eerst met het streven van het Heils
leger kennis gema akt.
Het werk van het Leger des Heils is in
alle opzichten een zegenrijk werk en men
kan er zich slechts over verwonderen, dat er
tientallen jaren van strijd en volharding
voorbij moesten gaan eer men begrepen
heeft, dat dit streven algemeene
ring verdient.
Dat men dit niet eerder heeft ingezien zal
wel in hoofdzaak in de „eigenaardige'1 werk-
wijze van het Leger hebben gelegen.
Vele werkelijk godsdienstige menschen
meenen, dat alleen zij en;hun groepsgenooten
het ware geloof hebben, er is daardoor een
zekere animositeit tusschen de leden van ver-
schillende kerkgenootschappen en het is met
te verwonderen, dat men zich in den begin-
ne gemeenschappelijk keerde tegen de nieu-
we groep, die, in afwijking van traditie en
gewoonte, het evangelie niet in het stille
kerkgebouw onder de welluidende orgeltonen
verkondigde, maar er met een Turksche trom
en trompetten op uittrok en in veler oog het
woord des Heeren daardoor in het kleedje
van een kermisparade heeft gestoken.
Het doet er niet toe, wat men in zijn leven
gedaan heeft, maar het doet er wel toe h o e
men het gedaan heeft.
Dit is op vele jubilea van eenvoudige bur
gers uitgesproken, maar wij zouden juist
hier, bij het jubiieum van het Heilsleger,
deze woorden willen omkeeren.
Het doet er weinig toe, hoe het Leger
gewerkt heeft, maar uitsluitend wat het be-
oogt en tot stand gebracht heeft.
En als men hoort hoevele ongelukkigen
door het Leger weer levensmoed hebben ge
kregen, hoevele verstokte zondaars weer nut-
tige leden van de maatschappij zijn gewor-
den, dan is het van ondergeschikt belang of
dit door prediking in een kerk of in een
schuur, door orgeltonen of door trompetten
tot stand is gekomen.
Zoo denkt, gelukkig, heden ten dage daar
over de groote massa, die niet in eigen ge
loof verstrikt is en door bekrompenheid tot
felle afkeuring van anderer inzicht verleid
wordt.
Maar veertig jaar geleden, toen voor het
eerst de Turksche trom en de klarinetten het
evangelie verkondigden, werd dit als een
soort rebellie op godsdienstig gebied be-
schouwd, als een bespotting van wat men
heilig oordeelde en de pioniers van het
Heilsleger hebben het zoo zwaar te verant-
woorden gehad, dat men er zich over ver
wonderen mag, dat zij het bijltje er niet bij
neergelegd hebben, maar integendeel, door
volhardend werken het Leger die uitbreiding
hebben gegeven en die algemeene achting
hebben doen verwerven, waardoor het thans
als een instelling van groot maatschappelijk
nut gewaardeera wordt.
Het is een bewijs, van de kracht hunner
overtuiging, dat de mannen en vrouwen van
het Heilsleger, ondanks alles wat men hun
in den weg gelegd heeft, voorwaarts gegaan
zijn en dat zij thans, na veertig jaren van in-
gespannen arbeid, met voldoening op de re-
sultaten van hun werk kunnen terugzien.
In Mei 1887 is in Amsterdam met den ar
beid hier te lande van het Leger des Heils
een aanvang gemaakt en weldra breidde de
propaganda daarvoor zich tot de omliggende
plaatsen uit.
Alkmaar lag ook toen al onder den rook
van Amsterdam en elken Zaterdagavond
verschenen er een paar afgezanten met
Heilsoldaten", zooals het weekblad van het
Leger toen genoemd werd, op de Steenen
hrug en boden het luidkeels te koop aan.
Men wist beslag te leggen op een zaaltje
m de Langestraat dat het karakteristieke op-
Dat was niet erg aanmoedigend voor hen,
die niets voor,zich zelf begeerden, maar juist
anderen in geestelijk en materieel opzicht de
zegeningen van hun geloof wi-lden brengen.
De zekerheid een goed werk te doen, heeft
hem in die bange dagen de kracht gegeven
om voort te gaan en naarmate men meer aan
een evangelieverkondiging in dezen vorm ge
wend raakte, nam het publiek een minder
vijandige houding aan. Door hun prediking
wonnen de Heilsoldaten vele 'volgelingen en
men raakte langzamerhand met het streven
van het Heilsleger vertrouwd.
De Alkmaarsche afdeeling heeft evenwe:
nog vele moeilijke jaren doorgemaakt.
Zoo nu en dan werd men gedwongen van
zaal te veranderen en er kwam zelfs een tijd,
dat er geen vergaderlokaal te krijgen was en
de bijeenkomsten in de woningen der officie
ren werden gehouden.
Na eenigen tijd in een lokaal op de Oude
Gracht te hebben gepredikt, heeft het Leger
ongeveer 23 jaren geleden de tegenwoordige
zaal op den Limmerhoek in gebruik genomen
„Gelukkig" brandde daar juist een eieren-
pakhuis af en in het uitgebrande pand, tot
zaal omgebouwd, ontbrandde weldra weer de
strijd tusschen de pioniers van het Heilsleger
en de onrustige bezoekers der geregelde sa
menkomsten.
Geen tegenslag was in staat den arbeids-
lust dezer pioniers te verminderen. Weldra
begon men met huisbezoek en later werd bij-
zondere aandacht aan de kinderen geschon-
ken. Men belegde speciale bijeenkomsten voor
de jeugd, richtte naaikransqn op voor oudere
meisjes en slaagde er in erti kinderzangkoor
te vormen.
Vele van zijn beste krachten heeft het Le
ger door dit jeugdwerk gewonnen.
gevaarlijk precedent zou wordfn in het leven
geroepen. Mowinckel verklaarde uitdrukke-
lijk, dat hij natuurlijk niets heeft tegen het
land te wiens gunste het voorstel is inge-
diend, doch dat Noorwegen uit principieele,
theoretische redenen er zich tegen verzetten
moest, dat de Volkenbondsvergadering de
regeling, die uitdrukkelijk slechts voor efn
keer is gemaakt, thans opnieuw zou toepas-
sen.
Hierop heeft Villegas het voorstel verde-
digd, waarbij hij de zonderlinge argumen
teering gebruikte, dat 2 jaar in het leven der
volken eigenlijk niets is, zoodat men gerust
Al is de Alkmaarsche afdeeling niet een een regel van 1926 ook in 1928 nog kan toe-
van de grootste, toch ziet men in deze jubi- "-*• t,;""Aa"
leumdagen dank^aar terug op een actie, wel-
ke tot vele gunstige resultaten geleid heeft en
waardoor h onder den, die zich zelf reeds ver-
loren waanden, weer nuttige leden der maat
schappij zijn geworden.
Velen heeft de afdeeling in den loop der
jaren op haar bloedeloos slagveld zien val-
len, anderen zijn vertrokken, het leven heeft
ook hier niet stilgestaan, maar zij die bleven
en zij die de gelederen kwamen versterken,
hebben den arbeid ten algemeenen nutte
krachtig voortgezet en zijn dankbaar voor de
thans verkregen resultaten.
Om dit jubiieum op gepaste wijze te her
denken heeft de afdeeling van 8 tot en met 16
September een zoogenaamde tentcampagne
georganiseerd.
Een tent, welke 500 bezoekers kan bevatten
wordt op de Paardenmarkt geplaatst en ver-
schillende staf-officieren van het Nationaal
Hoofdkwartier zullen dezer dagen als spre-
kers optreden.
Daarnaast zal er een Alkmaar-nummer
van de „Strijdkreet" verschijnen, een rijk
ge'fllustreerd" herinneringsnummer waarvoor
verschillende bekenide stadgenooten hun
medewerking verleend hebben.
Hedenavond om half acht wordt een rond-
gang door de stad gemaakt waaraan door
het Muziekkorps van de Haarlemsche afdee
ling zal worden deel genomen, welk korps
ook Zondagmiddag en Zondagavond door
muziek en zang de bijeenkomsten zal opluis-
teren.
Het is het beste bewijs voor de waardee-
ring, die het veelomvattende werk van het
Leger in den loop van jaren heeft gevonden,
dat thans zoo krachtig medegewerkt wordt
om deze herdenkingscampagne in alle op
zichten te doen slagen
De burgemeester heeft zich bereid ver-
klaard hedenavond in de openingsamenkomst
een woord van waardeering en gelukwensch
te spreken, Dinsdag en Donderdag zal „Soli
Deo Gloria" zijn medewerking verleenen en
de beide laatste dagen zal men er zich van
kunnen overtuigen, dat de Congreszaal-Zang-
brigade uit Amsterdam op musikaal gebied
heel wat kan presteeren.
Dit alles mage de Alkmaarsche afdeeling
het bewijs zijn, dat haar werk niet tevergeefs
geweest is. Langs moeilijke paden heeft zij
thans een arbeidsveld bereikt, waar niet al
leen doornen, maar ook rozen worden gevon
den.
Haar groote verdienste is, dat zij ten
krachtigste heeft meegewerkt om het Leger
hier te lande tot de machtige organisatie te
maken, van welker liefdevollen arbeid in het
belang van zoovele door het leven misdeelden
slechts met groote waardeering kan worden
gcsproken.
In de laatste tien jaren heeft het zich in het
bijzonder voor de gevangenen geinteresseerd.
Een reclasseeringsbrigade trok ook in Alk
maar naar de Gevangenis en naar het Huis
van Bewaring. Zij bezocht de gevangenen,
sprak hen moed in en deed al het voorberei-
dende werk om hen na hun vrijlating tot
nuttige leden der maatschappij te maken. Met
vele ontslagen gevangenen blijft men nog
langen tijd in contact en zeer velen gedenken
ook dankbaar welke stoffelijke hulp hun, na
hun vrijlating, door het Leger is geboden.
De echte Heilsoldaat houdt bijzonder van
de openluchtsamenkomsten omdat hij daar
ongezocht zoovelen kan bereiken, die met
geen stok naar de zaa'l zijn te krijgen, al is dit
laatste natuurlijk alleen in figuurlijken zin
bedoeld, daar het Heilsleger er niet aan denkt
eenigen dwang uit te oefenen om haar bijeen
komsten te doen bezoeken.
Een groote schare luisbrt steeds op de
Steenen Brug of m het Heilooer bosch naar
het gesproken en gezongen woord en al weten
de Heilsoldaten heel goed, dat vele omstan-
ders nog alles behalve bewonderaars van hun
optreden zijn, zij hebben thans toch de voldoe
ning volkomen met rust gelaten te_ worden en
leven in de hoop, dat de uitgestrooide zaadjes
hier en daar nog eens in vruchtbare aarde
zullen vallen en later tot ontkieming zullen
komen.
Door de hartelijke medewerking van vele
Alkmaarders wordt het Leger telk'ens weer in
staat gesteld de armen van deze stad een ver-
rassing te bereiden en de Kerstuitdeelingen
passen. Het is jammer dat hierop geen der
gedelegeerden antwoordde, dat wanneer twee
jaren in het leven der volken niets beteekent,
Spanje gerust drie jaren wachten kon alvo-
rens zijn herkiesbaarheid aan te vragen.
Daarna volgde de stemming, waarbij vier
naties, t. w. Nederland, Zweden, Noorwegen
en Perzie zich durfden verzetten en zoo heef'
de vergadering het voorstel met 44 tegen 4
stemmen aangenomen, zonder natuurlijk den
naam van het land, waar het om ging, n.l
Spanje, te noemen.
Anderen kunnen er dit keer dus ook van
mee profiteeren. Ieder, die thans een nieuwen
raadszetel krijgt, kan reeds directe herkies
baarheid over drie jaren aanvragen.
Minister Beelaerts vond het niet noodig,
iets te zeggen en bepaalde zich er toe om
tegen te stemmen. Met zijn autoriteit van
scheidend Raadslid, dat, zooals ieder weet,
geen herkiezing wenscht, zou een bestrijding
door hem, naar wij meenen, op haar plaats
zijn geweest, al was de principieele zaak hier
dan ook volkomen hopeloos verloren.
CHINA.
DE ANTI-JAPANSCHE BOYCOT.
Stappen van Japan.
Men meent te weten dat de minister-presi
dent den Japanschen consul-generaal te
Sjanghai heeft opgedragen een poging te
doen de Chineesche autoriteiten te bewegen
de anti-Japansche boycot op te heffen, daar
de Japansche regeering anders verplicht zou
zijn maatregelen te treffen om de gevolgen
van deze boycot te bestrijden.
DUITSCHLAND.
HET ONDERWIJSSYSTEEM.
■De revolver als protest.
Men herinnert zich het geval van den 17
jarigen „Unterprimaner" te Koningsbergen,
George Schuman, zoon van een rector van
een gymnasium te Berlijn: de jongen stond
plotseling, zonder eenige rechtstreeksche
aanleiding, in de klasse op, trok een revolver
en ijlde naar df waschgelegenheid, waar hij
zich opsloot. Slechts met moeite konden de
leeraren, de vader en de politie den jongen
overhalen zich over te geven.
Gecrge stond bekend als een flink leerling,
die vooral een „wiskundekop" had, en als
een behulpzaam en vriendelijk kameraad
voor zijn medescholieren. Vaak placht hij in
gesprekken met zijn leeraars zijn ontevreden
heid uit'te spreken over het geldend onder
wijsstelsel.
In de „Voss. Z." schrijft thans prof. v.
Hauff over Schuman's gewapend protest
tegen het Duitsche schoolsysteem, dat reeds
zoovele wanhopige jonge menschen het leven
heeft gekost. De ware schuldige, betoogt de
hoogleeraar, is het leerplan. De vader van
den jeugdigen scholier verklaart nadrukke-
lijk, dat zijn zoon het uitsluitend daarop
voorzien had. De jongen drinkt niet, rookt
niet, heeft slechts een eerzucht, n.l. zijn
schooltaak zoo goed mogelijk te doen, het-
geen hem echter niet gelukt, daar deze te
veelomvattend is.
Prof. v. Hauff doet tenslotte een beroep
op de onlangs ingestelde commissie voor de
controle op de schoolboeken: naar te hopen
is moge zij de juiste consekwenties trekken
uit den aanval van George Schuman op het
DE VOLKENBOND.
Spanje's herkiesbaarheid aan-
vaard; Nederland stemt tegen het
voorstel; Briand verdedigt het
voorstel met succes.
De Volkenbondsvergadering heeft zich
gisteren bezig gehouden met het voorstel van
de drie groote mogendheden Duitschland, uu ucu oaiiyai vau OUUL 41iJ „ao „wwsvl
Engeland en Frankrijk, n.l. om bij wijze van ieerprogram; weg met elk leerboek, dat er misdrijf voorwaardelijk veroordeeld, maar
uitzondering de overgangsbepalingen voor de toe meewerkt de taak van den schooljongen j had verzuimd zich op den bepaalden termijn
te zwaar te maken.
ning in Laken. Voor den krokodil en de zee-
koe is daar geen plaats; die worden in den
Antwerpschen dierentuin ondergebracht.
OORLOGSELLENDE.
Opgraven van lifken in Ostende.
In Ostende is men bezig met het opgraven
van Duitsche gesneuvelden in den wereld-
oorlog. Het merkwaardigefeit doet zich
daarbij voor, dat de lijken van eenige ge
sneuvelden nog zoo goed als niet aangetast
zijn, hoewel zij al sedhrt 12 jaar daar be-
graven liggen. Men vermoedt, dat de Duit-
schers ze met een serum hebben ingespoten.
ALBANIe. j
ERKENNING VAN DE MONARCHIE.
Door Griekenland.
Uit Tirana wordt gemeld, dat ook Grie
kenland de monarctie in Albanie heeft er-
kend. De Griekscbe staatspresident Kondoe-
riotis zond Achmed Zogoe een hartelijk ge-
lukwensch-telegram.
ENGELAND.
NIEUWE BESCHULDIGINGEN TEGEN
DEN GEWEZEN MAHARAJAH VAN
INDORE.
De gewezen Maharajah van Indore, eefl
der Britsch-Indische vorstendommen, doet
weer van zich spreken. Men herinnert zich
wellicht dat hij sterk gecompromitteerd was
door het complot tot ontvoering van de ba-
jadere Mumtaz Begum te Bombay en den
rnoord op haa^r minnaar, een rijk Indisch
koopman. De Britsch-Indische regeering
heeft hem daarna gedwongen afstand te
doen van zijn troon en de afgezette vorst
heeft toen zijn opzienbarende huwelijk met
Nancy Miller, een jonge Amerikaansche, ge-
sloten, met wie hij nu te Parijs vertoeft.
Intusschen heeft Pandarinath Raypurkar,
een schoone Hindoesche, te Bombay een actie
om 13.800 schadevergoeding tegen hem
ingesteld, omdat hij1 haar en haar dochter
tien jaar lang in een fort opgesloten en tevens
wreed behandeld zou hebben.
Op het oogenblik is de kwestie nog hangen-
de, of het nooggerechtshof te Bombay de be-
voegdheid heeft ,om deze zaak te berechten.
Volgens Central News1, beweert eischeres dat
zij en haar dochter in 1915 naar Indore ge-
lokt zijn en dat, toen haar zekere voorstellen
met betrekking tot haar dochter gedaan wer
den en zij die afwees, haar verblijf met een mi-
litair cordon werd omringd. Vervolgens werd
zij onbarmhartig behandeld en naar een af-
gelegen fort gesleept, waar men haar van
haar vrijheid beroofde. Pas in 1920 kon zij
vrijkomen, nadat zij een verzoekschrift tot dep
Onderkoning gericht had.
DE TOEKOMST VAN PARK LANE.
Een winkelwijk.
Zal Park Lane, het centrum van het def-
tige Londensche West End, binnen afzien-
baren tijd een winkelwijk worden? De oude
Londenaars hebben met ontzetting van het
plan gehoord. Een zekere heer Samuel Wall-
rock, voorzitter van de Incorporated Society
of Auctioneers and Landed Property Agents,
heeft dezer dagen een paar huizenblokken in
de Park Lane opgekocht, o.a. op den hoek
van Oxford Street, om tot winkelhuis te doen
verbouwen. Hij wil aldus Oxford Street en
Piccadilly door een nieuwe winkelstraat met
elkaar verbinden en een geheel met Bond
Street en Grosvenor Street doen worden.
Zijn voornemen beteekent een ware revolu-
tie van Londen's deftigste wijk, waar statigf
huizen afwisselen met luxueuse flats. En
het zal hem ongetwijfeld nog moeite kosten
de bewoners successievelijk uit hun oud eh
vertrouwd home te verdrijven.
RENPAARDEN VERBRAND.
Zes kostbare renpaarden zijn om het leven
gekomen bij een brand, die de staflen heeft
verwoest van Goldsborough Hall (Yorkshi
re) de woning van princes Mary.
DE VOORWAARDELIJK
VEROORDEELDE.
Roland Shubotsan stond dezer dagerl fe A!-
dershot terecht. Hij was vroeger wegens een
Raadsverkiezingen uit het jaar 1926 ook dit
jaar geldig te verklaren, zoodat de Staten,
die a.s. Maandag tot niet-permanente leden
van den Volkenbondsraad gekozen worden,
terstond kunnen verzoeken, herkiesbaar te
worden verklaard.
Zooals men weet, heeft Polen indertijd
(in 1926) eenzelfde en dergelijk verzoek tot
de vergadering gericht, hetwelk evenwel niet
werd ingewilligd.
Dit voorstel der drie groote mogend
heden, dat natuurlijk alleen het oog had op
Spanje, heeft Dinsdag in de bijeenkomst van
het Bureau der Volkenbondsvergadering
aanleiding geven tot urenlange discussies,
waarbij aanvankelijk ook voorzitter Zahle
(Denemarken) en Motta (Zwitserland) be-
zwaren maakten, doch het ten slotte Briand
gelukte, om den tegenstand der minderheid te
overwinnen en eenstemmigheid in het bureau
der vergadering ten gunste van het Duitsch-
Fransch-Engelsche voorstel te veroveren.
Zelfs is het Briand gelukt door te zetten,
dat het Duitsch-Engelsch-Fransche voorstel
niet, zooals de gewoonte is, tevoren naar een
commissie gezonden wordt, doch dat het
BELGIe.
EEN ANTI-DUITSCH RELLETJE.
Op het strand van Blankenbergke.
Donderdag deed zich te Blankenberghe
weer als het vorige jaar een relletje voor te
gen Duitsche badgasten, nadat het gansche
zomerseizoen alles rustig is gebleven en het
bezoek van Duitschers zelfs is toegenomen.
Jonge Duitschers hadden op het strand een
fort gegraven en dit „Nurnberg" gedoopt.
Een heer verzocht den Duitschen naam weg
te nemen, wat dadelijk werd gedaan. Een
Belgisch meisje plantte, daartoe aangezet
door anderen, een Belgische vlag op het fort,
die door een Duitsch meisje werd wegge-
nomen, waarop de omstanders jouwden. En-
kel-e honderden personen wi-erpen met zand.
De herrie werd zoo erg, dat de politie moest
ingrijpen. De Duitschers werden door de
jouwende menigte tot aan hun hotel b-ege-
I leid.
LASTIGE GESCHENKEN.
Het Belgische koningspaar is met tal van
bij de politie aan te melden. Hij bleek dit op-
zettelijk gedaan te hebben, omdat hij wanho-
pig was en maar liever zijn straf wilde uitzit-
ten ,,1'k wit een eeilijk.leven leiden, maar ik
heb vergeefs moeite gedaan om werk te vin-
den."
Ter terechtzitting werd medegedeeld dat de
man onlangs een portefeuille met £21 op
straat had opgeraapt. Toen een mqtorfietser
terugkwam om naar zijn eigendom te zoeken,
had Shubotsan hem dadelijk de portefeuille
overhandigd. Na in zijn bijzijn het geld, nage-
teld te hebben, zeide de motorfietser: „In orde,
goeden dag". Op dat oogenblik bezat Shubot
san nog maar een halven stuiver op de
wereld.
De rechter ontsloeg den beklaagde van
rechtsvervolging, en zoo staat hij nu opnieuw
voor het vraagstuk, hoe hij met het vonnis tot
zijn last eerlijk aan den kost zal kunnen ko
men.
EEN SPAARZAAM WERKMAN.
Donderdag werd te Lambeth het lijk ge-
schouwd van den wisselwachter George
Henry Smith, dat men uit de Theems had op-
terstond in^de voltallige vergadering in be- geschenken uit Congo teruggekeerd, die hun gehaald. Bij het onderzoek werd medegedeeld
spreking zou worden gebracht. Gisteren
heeft deze bespreking plaats gehad, waarbij
Unden (Zweden) en Mowinckel (Noorwe
gen) uit principieele overwegingen het denk-
beeld bestreden. vreezend, dat hierdoor een
door de inboorlingen zijn aangeboden. On
der deze attenties bevinden zich ook een
leeuw, een krokodil en een zeekoe. De leeuw
zal voortaan zijn leven moeten doorbrengen
in een hok op het buitenverblijf van den ko-
dat Smith in den laatsten tijd getobd had,
omdat hij al zijn tanden moest laten uittrek-
1 ken.
Voorts werd verklaard dat hij maar 3
I per week verdiende, maar niettemin elke
AARSCHE
ill iI i 1 1 A« I 1*% Aesr* liofofoti tn/T rr^rnrvi nan
