IV
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
be beteekenis den
Volksuniwensiteit.
Buitenland
fcifl t
Oif ntttntnet besfaat sit 3 bTadefl.
Honderd dertigste Jaargang
1928
ihAammnnitiiiyrUfl bii vooruittoetaling per 3 maanden f2.-, fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. regol, grootere \ethk tMftr tfMkndmte.
Ab Brieven franco N.V. Bock- en Handclsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Ad minis tr. No. 3. Redact ie No. 33.
29 MKFTOIBEll
Z4TEBOAIS
Directear: G. H. KRAK.
Hoofdredacteui Tj. N. ADEMA.
Het is al weer heel wat jaren geleden, dat
wij over het nut van een Volksuniversiteit heb-
ben geschreven.
Een dergeiijke instelling was toen hier ter
stede in voorbereiding en hoewel men in an-
dere plaatsen, zooals Amsterdam, Haarlem,
Rotterdam, Den Haag, Utrecht Arnhem en
Enschede al eenige ervaring op dit gebied
had, moest afgewacht worden of een Volks
universiteit ook hier gewaardeerd zou wor
den en nuttig werk zou kunnen verrichten.
Toen wij op 4 October 1924 de wensche-
liikheid van een ontwikkelingsinstituut voor
ouderen bepleit hebben, waren de voorberei-
din^en tot oprichting daarvan in een verge-
vorderd stadium en nu wij na vier jaren in
het kort zullen nagaan of het nieuwe msti-
tuut al dan ndet zijn bestaansrecht heeft be-
wezen, is het zeke- wenschelijk nog even aan
de gebeurtenis&en bij de oprichting te her-
inneren.
In het najaar van 1924 besloten de heeren
J Westerhof, Mr. J. Zeylemaker, R. Wiarda,
A Koelma en H. Westra te onderzoeken in
hoeverre men hier ter stede bereid zou blijken
mede te werken tot oprichting van een Volks
universiteit en in een op 15 October van dat
jaar gehouden vergadering bleek uit alle
kringen der burgerij, uit den Raad en uit ver-
schillende plaatselijke vereenigingen zooveel
helangstelling en werd zooveel medewerking
toegezegd, dat er dien avond door verschil
lende groepen reeds een afgevaardigde werd
aangewezen om zittmg te nemen in een
comite, dat, met inbegrip van de hierboven ge-
noemde vijf heeren, uit 19 leden werd samen-
gesteld en dat den verderen gang van zaken
sou voorbereiden.
Op 23 November van dat jaar werd defim-
tief tot de oprichting der Volksuniversiteit be
sloten en werd uit het voorloopig comite een
bestuur van 9 leden benoemd, waarbij de
heeren Westerhof en Koelma, die zich bij de
verkiezing terug getrokken hadden, benoemd
werden tot voorzitter en secretaris van een in
testellen Raad van Toezicht, die mede voor
de belangen der stichting zou waken en die
minstens uit veertig en hoogstens uit zeven-
tig leden zou worden samengesfeld.
Het was de bedoeling in dien Raad van
Toezicht afgevaardigden uit allerlei organi-
saties te benoemen om zoodoende contact met
het voile vereenigings-leven te kunnen behou-
den.
Een door den heer Koelma ontworpen
Huishoudelijk Reglement werd aangenomen
en de burgemeester bleek bereid het geere-
voorzitterschap van de nieuwe stichting te
aanvaarden.
Nadat de acte van oprichting op 31 Dec.
ten overstaan van Notaris Mr. A. P. H. de
Lange gepasseerd was, begon de stichting in
Januari 1925 haar arbeid en aan het eind
van die maand werden de cursussen reeds
geopend.
Doordat het winterseizoen reeds zoover
was verstreken, moest alles natuurlijk in een
vlug tempo gaan, maar al heel spoedig had
men een tiental cursusleiders gevonden, die
bereid waren een leergang op zich te nemen
en het bestuur had er voor zorg gedragen
deze cursussen zoo bevattelijk te doen zijn,
dat zij door ieder met Lagere School oplei-
ding gevolgd konden worden.
Het aantal cursisten was dan ook dadelijk
vrij groot en niet minder dan 452 belangstel-
lenden, waaronder een vijftigtal uit de buiten-
gemeenten, werden voor die eerste cursussen
ingeschreven.
Het is allebehalve gemakkelijk een school
voor volwassenen te stichten, die eigenlijk
geen school in de gewone beteekenis van het
woord1 mag zijn, in alien gevalle niet het ka
rakter van een soort vervolgonderwijs mag
drag en.
Ware dit "wel het geval, menigeen zou zich
te groot, te knap of te deftig achten om aan
dat vervolgonderwijs deel te nemen en men
zou onwillekeurig weer een scheiding krijgen
van menschen, die er eerlijk voor zouden uit-
komen, dat zij op velerlei gebied nog wel eens
wat meer zouden willen weten en anderen, die
het air zouden aannemen, dat dit voor hen
niet meer noodig was, omdat zij geacht kun
nen worden voldoende op de hoogte te zijn
van hetgeen een Volksuniversiteit, die bij het
ontwikkelingsstaclium van het Lager Onder-
wijs aansluit, op wetenschappelijk gebied kan
aanbieden.
In een provincieplaats met zijn tallooze
rangen en standen loopt men eerder gevaar
een dergeiijke afscheiding te krijgen dan in
een groote stad waar de cursisten elkaar
slechts oppervlakkig kennen en wellicht nooit
onmioet hebben.
meer ontwikkelden zich niet met deze instel-
ling hebben ingelaten en zou het succes zeer
twijfelachtig geweest zijn.
Daarnaast bestond er hier allerminst be-
hoefte aan een socrt kunstkring of een ver-
eeniging, die, in navolging van „Het Nut
en dergeiijke organisaties, zoo nu en dan eens
een spreker over een of ander kunstzinnig,
1 wetenschappelijk of litterair onderwerp zou
laten komen.
In dat alles was hier ter stede al voorzien,
al gevoelde men wel de behoefte aan „lezin-
gen", die niet zoozeer bedoeld waren om ver-
eenigingsleden een gezelligen of interessan-
ten avond te bezorgen, dan wel om de toe-
hoorders in zeker opzicht te ontwikkelen.
Wat hier geboden werd moest onderwijs
zijn, maar in een grootendeels camoufleerend
kleedje gestoken.
Men kan van onderwijzend personeel van
allerlei scholen en ook van particulieren vol
doende les krijgen in talen, meetkunde, alge
bra enz., maar men zal heel moeilijk een leer
aar vinden, die b.v. wijsbegeerte doceert.
Dus zegt de volksuniversiteit: Wie wil er
wat meer van wijsbegeerte weten als wij zor-
gen, dat het zoo gedoceerd wordt, dat ieder-
een het zal kunnen begrijpen?"
En dan we doen nu maar een greep uit
de versdiillende beroepen, welke de cursisten
uitoefenden - melden zich boschwachters,
timjnerlieden, bankdirecteuren, huisvrouwen,
tnetse
metselaars, advocaten, onderwijzers enz. aan
Wie wil er wat van opvoedkunde weten?
Dadelijk geven zich huismoeders, onderwij
zers, predikanten, bibliothecarissen, loodgie-
ters enz. op, menschen, die zich voor opvoed
kunde interesseeren en dankbaar zijn, dat zij
voor een zeer klein lesgeld in staat gesteld
worden een paar interessante en voor ieder
bevattelijke voordrachten bij te wonen.
eerder
Dat is inderdaad een factor, welke bij den
opzet van een dergelijk ontwikkelingsinsti
tuut van de allergrootste beteekenis voor het
welslagen of het mislukken kan zijn.
In een betrekkelijk kleine provincieplaats
neemt arm en rijk, hoog en laag wel plaats
noodgedwongen dikwijls in denzelfden
tramwagen, maar niet op dezelfde schoolban-
ken.
Had de volksuniversiteit zonder meer het
karakter van een school gedragen waar op
bevattelijke wijze les in verschillende leervak-
tati werd gegeven, dan zouden wellicht de
Wanneer de Volksuniversiteit dadelijk be-
gonnen was een cursus in Nederlandsche taal
te geven en den cursisten was uitgelegd wan
neer een woord met een d en wanneer het met
een t moet geschreven worden, dan hadden
misschien wat minder ontwikkelden zich daar-
voor opgegeven. Maar de Volksuniversiteit is
wel verstandiger er zegt„De bekende letter-
kundige, de heer Herman Robbers zal in zes
lessen dat woord is al gevaarlijk over
Nederlandsche letterkunde spreken. Hij zal
een paar mooie boeken voorlezen, hij zal U
zijn opinie over de schrijvers van vroeger en
van thans geven, hij spreekt vlot en men heeft
een ongezochte gelegenheid deze litteraire be-
roemdheid eens rustig te bekijken.
De Volksuniversiteit zegt het niet met de
zelfde woorden, maar het komt wel op het-
zelfde neer en het resultaat is, dat er zich niet
minder dan 132 cursisten voor dezen cursus
aangemeld hebben, waaronder weer bank
directeuren, onderwijzeressen enz. enz.
Russische revolutie, productie van Ned.
Indie, evolutie in plant- en dierkun-de, het zijn
allemaal aantrekkeliike onderwerpen waar-
van de meest verschillende ingezetenen wel
eens wat meer willen weten.
Wij hebben vroeger al eens bedeftking te
gen den naam van deze instelling gemaakt.
Volksuniversiteit is een veel te Zondagsche
en geleerd klinkende naam en geeft onwille
keurig den indruk van een opleidingsinstituut
voor het verkrijgen van getuigschriften, wel
ke eenige bevoegdheid tot het geven van on
derwijs of het uitoefenen van eenig ambt of
beroep verleenen.
In werkelijkheid is deze volksuniversiteit
niet anders dan een instelling, welke voor een
zeer breede catagorie belanghebbenden de
mogelijkheid opent zich te begeven op terrei-
nen van wetenschap en kunst, die gelegenheid
biedt den gezichtskring te verruimen en zich
op wetenschappelijk en ook wel op zedelijk ge
bied te ontwikkelen, zonder dat het instituut
zoover gaat, examens af te nemen of diplo
ma's uit te reiken.
Vooral met dit laatste zal men uiterst
voorzichtig moeten zijn om niet in concurren
ce te komen met leiders van cursussen of par
ticulieren, die voor bepaalde vakken opleiden,
omdat de Volksuniversiteit als het ware een
instelling van algemeen nut is, die door aller
lei openbare Hchamen gesubsidieerd worot en
daarom „les" kan geven voor veel lagere ta-
rieven dan dat aan leeraren, onderwijzers of
gediplomeerde particulieren mogelijk is.
Het is niet ons doel hier uitvoerig na te
gaan, welke cursussen de Volksuniversiteit
moet geven, noch hoe ze die moet geven.
Ook dat zal afhankelijk zijn van de grootte
der plaats en den aard der bevolking. Er zul
len Votksuniversiteiten zijn, die aparte leer-
gangen geven voor categorieen bezoekers, die
lager-, middelbaar- of hooger onderwijs heb
ben genoten. Er zullen er zijn, die uitsluitend
die onderwerpen zullen doceeren, welke velen
interesseeren en waarin op andere wijze geen
„les" is te krijgen, er zullen andere zijn, die
zich hoofdzakelijk de volksontwikkelin-g ten
doel stellen en dus opleidingscursussen ge
ven in lezen, schrijven, rek-enen, talen enz. Er
zullen er zijn, die zelfs voortgezette cursus-
sen geven, zoodat b.v. een curstis in het
Fransch drie of vier jaar kan duren en de
„leerlingen" van dat vak dus een soort
H. B. S.-opleiding krijgen. Vooral als den
Jeerlingen" ook huiswerk opgegeven wordt,
krijgt de Volksuniversiteit hier het karakter
van een opleidingsschool.
Andere Volksuniversiteiten zullen zich meer
toeleggen op onderwerpen van kunstzin-ni-
_gen aard,-muziek< schilderen beeldhouwen of
ieis anders.
Wij gelooven, dat het uiterst moeilijk zal
zijn voor alle plaatsen een uniforme regeling
te treffen
Wie den tijd neemt eens na te lezen wat er
in verband hiermede b v. op de dit jaar te
Amsterdam gehouden algemeene vergade
ring van den Bond van Nederlandsche Volks
universiteiten gezegd is, begrijpt wel dat de
geleerden, om nu maar eens een algemeen
gangbare uitdrukkin-g te gebruiken, het n-og
allesbehalve eens zijn.
En nog veel talrijker en onderling afwij-
kender zijn de uitspraken van verschillende
deskundigen, paedagogen en anderen van er-
kende capaciteiten, over het doel van de Volks
universiteit. Onderwijs in de gewone betee
kenis mag het niet zijn, het moet ontwikke
len, den gezichtskring verruimen, het moet
de cursisten leeren denken en hen als mensch
op hooger peil brengen, het moet het ver-
langen prikkelen naar algemeene ontwikke-
ling. L'appetit vient en mangeant, zegt de
Franschman en zoo, moet het deelnemen aan
deze cursussen de begeerte wakker maken
naar meerdere wetenschap en ruimeren blik
Op allerlei terrei-n van wetenschap en kunst.
Wie dat alles leest, vraagt zich tenslotte af
wat nu eigenlijk wel en wat niet gedoceerd
mag worden.
Vraagt men ons wat nu b.v. een Alkmaar-
sche Volksuniversiteit moet geven, dan zou
den we bet volgende recept kunnen aanbe-
velen: Neem wat Fransch, wat Engelsch, wat
Hollandsch, wat Duitsch, voeg daarbij een
beetje Latijn, wat plant- en dierkunde, wat
bouwkunst, aardrijkskunde, geschiedenis,
wijsbegeerte, staathuishoudkunde, staats-
inrichting, land- en volkenkunde, opvoed
kunde, handelswetenschappen, kunst- en
muziekgeschiedenis,, rechtswetenschap, soci-
ale wetenschap, godsdienst, radio, politick,
land- en tuinbouwkunde, mythologie en wis-
kunde, meng dit alles goed door elkaar, doe
er wat populaire voordrachten bij, wat le-
zingen van bekende en vooraanstaande figu-
ren en voeg er ten slotte wat films aan toe,
een concert van de Kamermuziek-vereeniging
en een tooneelvertcbning van een der abon-
nementsavonden. Roer of schud dat alles
flink door elkaar tot het een homogeen
mengsel is en bied een lepel vol van dat
mengsel aan ieder die zich voor de Volksuni
versiteit interesseert.
Hiermee is niets onvriendelijks bedoeld We
willen er alleen maar mee te kennen geven
hoe bijzonder moeilijk het is een voor ieder
aantrekkelijk programma te bieden, dat niet
te diep gaat en niet te oppervlakkig is, dat
kunst met wetenschap vereenigt, dat niet al
leen op hooger wetenschappelijk peil brertgt,
maar tevens het karakter veredelt en oog en
oor te genieten geeft.
de Volksuniversiteit haar nuttig, werk uit.
De Openbare leszaal werkt krachtig mee
door het aanschaffen en beschikbaar stellen
van boeken waaruit de cursist zich door
zelfstudie verder kan ontwikkelen en zoo
zien wij hier een krachtige^ organisatie
groeien tot geestelijke en zedelijke ontwik-
keling van alle lagen der bevolking.
Lichamen als deze brengen de bouwstof-
fen, die ieder naar eigen aard en aanleg ge
bruiken kan en geven voorlichting hoe daar-
mede het beste resultaat te verkrijgen is.
Instituten, die schriftelijke lessen op vrij-
wel elk gebied geven, Volksuniversiteiten, die
luister- en werkcursussen openstellen, Open-
bare Leeszalen, die bij de keuze barer lec-
tuur rekening houden met de wenschen harer
leden, het zijn allemaal onontbeerlijke in-
stellingen van dezen tijd geworden, ontstaan
uit het alom sterker wordend verlangen naar
meerdere ontwikkeling en ruimer inzicht.
Die drang naar grootere algemeene ontwik
keling openbaart zich over de geheele be-
schaafde wereld. Men kent ze in alle landen,
en al vindt men overal verschillende organi
saties, zij alle hebben zich vereenigd tot een
„Wereldbond voor Ontwikkeling van Vol
wassenen", waarbij instituten voor arbeiders-
ontwikkeling, leeszalen, volksuniversiteiten
en velerlei soortgelijke organisaties zijn toe-
getreden.
Dat dit streven waardeering, aanmoedi-
ging en steun verdient, behoeft geen betoog.
De gestadige groei onzer Volksuniversi
teit doet ons constateeren, dat, dank zij goede
leiding en goede organisatie, ook hier ter
stede op het gebied der volksontwikkeling
reeds zeer goede en tot dankbaarheid stem-
mende resultaten zijn verkregen.
l6lS
trokken regeeringen onderzocht en bespro-
ken worden, en dan zal beslist worden, of het
mogelijk is, verdere stappen te doen, die het
mogelijk maken het werk van de voorberei-
dende ontwapeningscommissie weer te her-
vatten, hetgeen het eenige doel was na dit
Engelsche initiatief.
Dagelijksch overzicht.
HET ANTWOORD VAN AMERIKA OVER
HET FRANSCH-ENGELSCHE
VLOOT ACCOORD.
De noia gepubiiceerd. De
Amerikaansche regeering tot ver
dere onderhandelmgen bereid
De inhoud van de nota.
BME W ILD
Laat over de Boterstraat,
Tel. 34 en 35.
De Volksuniversiteiten, welke zich in een
bond vereenigd hebben en op de jaarverga-
deringen daarvan langdurig over den door
alien te volgen koers debateeren, zullen wel
uitmaken welke richting de grootste bestaans-
zekerheid en het meeste succes biedt, al zul
len, naar wij verwachten, de cursussen in
groote en kleine steden onderling verschil
toonen als men rekening houdt met het aan
tal deeinemers en den aard der bevolking.
Van Alkmaar kunnen wij, nu de Volksuni
versiteit hier bijna vier jaren gewerkt heeft
niets anders zeggen, dan dat men zich uitste-
kend heeft aangepast bij wat men hier van
een dergelijk instituut schijnt te verlangen.
Men gaat van jaar tot jaar iets verder, reke
ning houdend met de opgedane ervaring,
men is er niet alleen in geslaagd vogels van
zeer diverse politieke, maatschappe'ijke en
wetenschappelijke pluimage bijeen te hou
den, maar zag tevens het aantal congiessis-
ten geleidelij'k stijgen, een afdoend bewijs, dat
het nut dezer instelling steeds meer erkend
en gewaardeerd wordt.
Het aantal cursisten over de afgdoapen
jaren bedroeg respectievelijk 452, 531 633 en
1051, de cursusgelden 900.80, 990.30,
f 1206 55 en f 1566.55, het aantal contri-
buanten 307, 308, 331 en 409 en het aantal
contribueerende gemeenten 9, 12 16 en 17,
ierwijl thans ook den steun van Ged Staten
wordt genoten. De gemeente bepaalt zich tot
het goedkoop verstrekken van leslokalen.
In den beginnen werden uitsluitend luister-
cursussen gegeven en daarnaast zijn de
werkcursussen gekomen, waarbij _de cursist
zelf werk moet leveren. Het vorig jaar waren
er 126 deeinemers aan deze cursussen en de
Engelsche cursus moest zelfs een parallel-
klasse vormen. Het aantal werkcursussen is
thans tot 8 uitgebreid en geleidelijk worden
lezingen van een enkelen avond gegeven,
waarop bekende personen iets van hun er-
varingen komen meedeelen of films van we
tenschappelijke en cultureele beteekenis ver-
toond worden. Dit jaar staat voor het eerst
een muziekavond op het programma en een
voorafgaande cursus geeft gelegenheid wat
van componist en muziek te vertellen, zoodar
de muziekavond, naast de reeds gegeven
theorie, eigenlijk een practische les is.
Meer en meer wordt ook de arbeidersklasse
voor dit onderwijs gewonnen, in het bijzon-
der voor de werkcursussen en, door het ont-
ginnen van steeds nieuwe terreinen, breidt
We hebben reeds eenige keeren over het
Fransch-Engelsch vlootverdrag geschreven
en melding gemaakt van een brief, die in
handen van een Amerikaansch blad is geko
men en afkomstig bleek te zijn van het Fran-
sche ministerie van Buitenlandsche Zaken.
Het Amerikaansche blad publiceerde dezen
brief, waarin de overeenkomst, gesloten tus-
schen Frankrijk en Engeland, uitvoerig were
besproken. Er ging toen een storm van ver-
ontwaardiging op in Amerika en het liep
zoo ver, dat Frankrijk en Engeland genood-
zaakt werden, de geheele overeenkomst aan
Amerika bloot te leggen.
Thans heeft Amerika het antwoord op die
Fransch-Engelsche overeenkomst gepubii
ceerd, een antwoord, dat niet bepaald gun-
stig is.
Hoewel het antwoord geen nieuwe voor-
stellen bevat omtrent de uitvoering van de
wapeningsbeperking, sluit het niet de deur
voor verdere onderhandelingen
Volgens de „Petit Parisien" is de voor-
naamste inhoud van de Amerikaansche nota
als volgt:
De Amerikaansche regeering spreekt er
haar leedwezen over uit, dat zij. niet kan toe-
treden tot de Engelsch-Fransche viootover-
eenkomst in haar tegenwoordigen vorm,
welke overeenkomst wellicht in overeenstem-
ming is met de behoeften van Engeland en
Frankrijk, doch geen rekening houdt met de
behoeften van de Vereenigde Staten. De Ame
rikaansche regeering zegt, dat de Amerikaan
sche marine niet kan toestaan, dat de beper-
king der groote kruisers niet gepaard gaat
met een beperking der lichte kruisers, duik-
booten en hulpschepen, daar een onbeperkt
aantal lichte oorlogsschepen de Vereenigde
Staten in een ongunstige positie ten opzichte
van de andere mogendheden brengt, welke
mogendheden een groot aantal kleine oor-
logsschepen hebben naast een gemakkelijk
voor oorlogsdoeleinden geschikt te maken
groote handelsvloot en bovendien, wat En
geland betreft, dit land beschikt over een
groot aantal marinestations in alle deelen
der wereld.
De Amerikaansche regeering doet geer
voorstel voor een ander plan, doch is bereic
een conference in overweging te nemen, die
rekening zou houden met de speciale behoef
te van Frankrijk, Italie of eenige andere zee-
mogendheid aan een speciale klasse van
schepen, die door hen het meest geschikt ge
acht wordt voor hun verdediging.
Dit zou bereikt kunnen worden door ek
der mogendheden toe te staan om het per
centage van tonnage in klassen te varkeren
tot een zeker overeen te komen percentage
binnen de totale tonnage. Indien er dan een
vermeerdering in een bepaalde klasse van
schepen was, zou er een vermindering in
een andere klasse tegenover moeten staan
Het voorstel, dat in dezen zin is inge-
diend door Engeland en besproken is door
de afgevaardigden van Engeland en de Ver.
Staten, zou door de Ver. Staten welwillend
overwogen worden. Van de andere mogend-
heden wordt een overeenkomstige opvatting
verwacht ten aanzien van de eigen behoeften.
De Amerikaansche nota zal door de be-
DUIISUHLAND.
UIT DEN TREIN GEVALLEN EN
GEDOOD.
Volgens een bericht van de spoorwegdv
rectie te Schwerin stortte Donderdagmiddag
tusschen de stations Primerburg en Gues-
trow uit een coupe 4de klasse van een per-
sonentrein de 12-jarige knaap Gustav Maer-
ker en vond voor de oogen van zijn moeder
onmiddellijk den dood. De knaap heeft vol
gens getuigenis van medepassagiers gespeeld
met de deursluiting, waardoor de deur plot-
seling openging, en de 12-jarige naar buiten
viel.
DE BERLIJNSCHE TAXI'S.
Wie biedt het meest?
De Berlijnsche taxi's dreigen in Ameri
kaansche handen over te gaan. De Yellow
Cal Company" wil dit bedrijf exploiteeren, er
een kapitaal van dertig millioen M. insteken
en geheel vernieuwen.
Er is nog een kansje, dat dit bedrijf in
Duitsche handen blijft. De gemeente denkt er
over om het over te nemen.
De automaatschappijen zijn zoowel berek
om hun zaken aan den Amerikaan, als de ge
meente over te doen.
Wie het meest geeft, zal het winnen.
EEN INBRF.KER.
Dood in een kelder gevonden
Een Wolffbericht uit Berlijn meldt, dat bij
een Berlijnsche firma in de Koepernicker-
strasse in den kelder het lijk gevonden is van
een man. Een onderzoek wees uit, dat deze
man Woensdag in het gebouw ingebroken
had, en daar een stuk linnen van zes meter
had gestolen. Bij zijn pogingen om door een
luik het gebouw te verlaten was hij gevallen.
Daar niemand zijn aanwezigheid had be
merkt was hij hulpeloos gestorven.
WIE ZIJT GIJ?
„Een varkert'
Dat de geest en de manieren van het Wil-
lelminische tijdperk nog in Duitschland hier
en daar en vooral op militaire en half-mili-
taire opleidingsscholen leeft. daarvan is het
geen het „Berl. Tag." vertelt over een voor-
val op de „PolizeisChule" te Sensburg (Oost-
Pruisen) wel een bewijs.
Tuschen een no!itie-'ofbrier en een leerling
politieagent werd' de volgende dialoog ge
voerd:
„Wat zijt ge?".
„Leerling politieagent."
„Een varken zijt ge."
„Wat zijt ge?"
„Leerling politieagent."
Daarop liet de off icier hem op het kazerne-
plein zoolang heen en weer loopen, totdat hi}
op de vraag van den officier antwoordde: „Ik
ben een varken."
Op deze zelfde opleidingsschool gaf een of
ficier aan beambten liet bevel om vuile ciga-
retten-eindjes en oude lucifers op de binnen-
plaats met hun handen op te rapenzij moch-
ten hun bepakking en geweren daaibij niet
af leggen.
E'er beambtc weigerde aan het bevel te vol-
doeneen ander wilde een bevel om een aller-
vieste pijp op te rapen niet opvolgen.
Tegen deze beide mannen is een aanklacht
wegens niet opvolgen van een bevel inge-
diend.
Het Pruisische mmistere van BujtenJand-
sche Zaken heeft een onderzoek gelast.
EEN NIEUWE RAKETWAGEN.
Binnen enkele dagen zal de ingenieur
Valier op den spoorweg tusschen Silberhiitte
en Gernrodc (in den Harz) opnieuw een
proef nemen met een raketwagen, welks
bouw sterk afwijkt van die zijner voorgan-
gers. De wapen is 3 M. lang, de wielen zpn
50 c.M. in middellijn en de spoorbreedte is
60 c.M. De vuurpijlen, die een betrekkelijk
geringe lading hebben, zullen over het ge
heele onderstel gelijkmatig worden verdeeld.
Valier zal ditmaal zelf den wagen bestu
ren. Bij vorige proeven waren de wagens on
bc-mand.
ENGELAND.
MEESTERI .1 IKE VERVALSCHINC
VAA bANKBILJETTEN.
Eenige maanden geleden is te Londen een
vrouw veroordeeld' wegens het in omloop
brengen van valsche bankbiljetten van 5 er?
10. Zij weigerde volstandig te zeggem, wie
de man was die ze haar gegeven had en
Scotland Yard speurt sedert dien tijd naar
een man die een meester in het vak van ver-
valsching moet zijn. Men meent hem nu exn-
delijk op het spoor te zijn en ,,verwachr
volgens de geijkte uitdrukking in de pens,
€en spoedige inh^ciltenisnennng
Bij de behaiid?iir-g van het proces tegen <le
OPGBRICMT
Importeurs der beroemde
- GOD1N en CARLSHuTTE
Verkoop der bekende Ned. iabri-
katAi JAARSMA en ETNA
HAARDEN enKACHELS.
Alleen kwalltelts-artikelen
en goedkoop I