IV DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. be beteekenis den Volksuniwensiteit. Buitenland fcifl t Oif ntttntnet besfaat sit 3 bTadefl. Honderd dertigste Jaargang 1928 ihAammnnitiiiyrUfl bii vooruittoetaling per 3 maanden f2.-, fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. regol, grootere \ethk tMftr tfMkndmte. Ab Brieven franco N.V. Bock- en Handclsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Ad minis tr. No. 3. Redact ie No. 33. 29 MKFTOIBEll Z4TEBOAIS Directear: G. H. KRAK. Hoofdredacteui Tj. N. ADEMA. Het is al weer heel wat jaren geleden, dat wij over het nut van een Volksuniversiteit heb- ben geschreven. Een dergeiijke instelling was toen hier ter stede in voorbereiding en hoewel men in an- dere plaatsen, zooals Amsterdam, Haarlem, Rotterdam, Den Haag, Utrecht Arnhem en Enschede al eenige ervaring op dit gebied had, moest afgewacht worden of een Volks universiteit ook hier gewaardeerd zou wor den en nuttig werk zou kunnen verrichten. Toen wij op 4 October 1924 de wensche- liikheid van een ontwikkelingsinstituut voor ouderen bepleit hebben, waren de voorberei- din^en tot oprichting daarvan in een verge- vorderd stadium en nu wij na vier jaren in het kort zullen nagaan of het nieuwe msti- tuut al dan ndet zijn bestaansrecht heeft be- wezen, is het zeke- wenschelijk nog even aan de gebeurtenis&en bij de oprichting te her- inneren. In het najaar van 1924 besloten de heeren J Westerhof, Mr. J. Zeylemaker, R. Wiarda, A Koelma en H. Westra te onderzoeken in hoeverre men hier ter stede bereid zou blijken mede te werken tot oprichting van een Volks universiteit en in een op 15 October van dat jaar gehouden vergadering bleek uit alle kringen der burgerij, uit den Raad en uit ver- schillende plaatselijke vereenigingen zooveel helangstelling en werd zooveel medewerking toegezegd, dat er dien avond door verschil lende groepen reeds een afgevaardigde werd aangewezen om zittmg te nemen in een comite, dat, met inbegrip van de hierboven ge- noemde vijf heeren, uit 19 leden werd samen- gesteld en dat den verderen gang van zaken sou voorbereiden. Op 23 November van dat jaar werd defim- tief tot de oprichting der Volksuniversiteit be sloten en werd uit het voorloopig comite een bestuur van 9 leden benoemd, waarbij de heeren Westerhof en Koelma, die zich bij de verkiezing terug getrokken hadden, benoemd werden tot voorzitter en secretaris van een in testellen Raad van Toezicht, die mede voor de belangen der stichting zou waken en die minstens uit veertig en hoogstens uit zeven- tig leden zou worden samengesfeld. Het was de bedoeling in dien Raad van Toezicht afgevaardigden uit allerlei organi- saties te benoemen om zoodoende contact met het voile vereenigings-leven te kunnen behou- den. Een door den heer Koelma ontworpen Huishoudelijk Reglement werd aangenomen en de burgemeester bleek bereid het geere- voorzitterschap van de nieuwe stichting te aanvaarden. Nadat de acte van oprichting op 31 Dec. ten overstaan van Notaris Mr. A. P. H. de Lange gepasseerd was, begon de stichting in Januari 1925 haar arbeid en aan het eind van die maand werden de cursussen reeds geopend. Doordat het winterseizoen reeds zoover was verstreken, moest alles natuurlijk in een vlug tempo gaan, maar al heel spoedig had men een tiental cursusleiders gevonden, die bereid waren een leergang op zich te nemen en het bestuur had er voor zorg gedragen deze cursussen zoo bevattelijk te doen zijn, dat zij door ieder met Lagere School oplei- ding gevolgd konden worden. Het aantal cursisten was dan ook dadelijk vrij groot en niet minder dan 452 belangstel- lenden, waaronder een vijftigtal uit de buiten- gemeenten, werden voor die eerste cursussen ingeschreven. Het is allebehalve gemakkelijk een school voor volwassenen te stichten, die eigenlijk geen school in de gewone beteekenis van het woord1 mag zijn, in alien gevalle niet het ka rakter van een soort vervolgonderwijs mag drag en. Ware dit "wel het geval, menigeen zou zich te groot, te knap of te deftig achten om aan dat vervolgonderwijs deel te nemen en men zou onwillekeurig weer een scheiding krijgen van menschen, die er eerlijk voor zouden uit- komen, dat zij op velerlei gebied nog wel eens wat meer zouden willen weten en anderen, die het air zouden aannemen, dat dit voor hen niet meer noodig was, omdat zij geacht kun nen worden voldoende op de hoogte te zijn van hetgeen een Volksuniversiteit, die bij het ontwikkelingsstaclium van het Lager Onder- wijs aansluit, op wetenschappelijk gebied kan aanbieden. In een provincieplaats met zijn tallooze rangen en standen loopt men eerder gevaar een dergeiijke afscheiding te krijgen dan in een groote stad waar de cursisten elkaar slechts oppervlakkig kennen en wellicht nooit onmioet hebben. meer ontwikkelden zich niet met deze instel- ling hebben ingelaten en zou het succes zeer twijfelachtig geweest zijn. Daarnaast bestond er hier allerminst be- hoefte aan een socrt kunstkring of een ver- eeniging, die, in navolging van „Het Nut en dergeiijke organisaties, zoo nu en dan eens een spreker over een of ander kunstzinnig, 1 wetenschappelijk of litterair onderwerp zou laten komen. In dat alles was hier ter stede al voorzien, al gevoelde men wel de behoefte aan „lezin- gen", die niet zoozeer bedoeld waren om ver- eenigingsleden een gezelligen of interessan- ten avond te bezorgen, dan wel om de toe- hoorders in zeker opzicht te ontwikkelen. Wat hier geboden werd moest onderwijs zijn, maar in een grootendeels camoufleerend kleedje gestoken. Men kan van onderwijzend personeel van allerlei scholen en ook van particulieren vol doende les krijgen in talen, meetkunde, alge bra enz., maar men zal heel moeilijk een leer aar vinden, die b.v. wijsbegeerte doceert. Dus zegt de volksuniversiteit: Wie wil er wat meer van wijsbegeerte weten als wij zor- gen, dat het zoo gedoceerd wordt, dat ieder- een het zal kunnen begrijpen?" En dan we doen nu maar een greep uit de versdiillende beroepen, welke de cursisten uitoefenden - melden zich boschwachters, timjnerlieden, bankdirecteuren, huisvrouwen, tnetse metselaars, advocaten, onderwijzers enz. aan Wie wil er wat van opvoedkunde weten? Dadelijk geven zich huismoeders, onderwij zers, predikanten, bibliothecarissen, loodgie- ters enz. op, menschen, die zich voor opvoed kunde interesseeren en dankbaar zijn, dat zij voor een zeer klein lesgeld in staat gesteld worden een paar interessante en voor ieder bevattelijke voordrachten bij te wonen. eerder Dat is inderdaad een factor, welke bij den opzet van een dergelijk ontwikkelingsinsti tuut van de allergrootste beteekenis voor het welslagen of het mislukken kan zijn. In een betrekkelijk kleine provincieplaats neemt arm en rijk, hoog en laag wel plaats noodgedwongen dikwijls in denzelfden tramwagen, maar niet op dezelfde schoolban- ken. Had de volksuniversiteit zonder meer het karakter van een school gedragen waar op bevattelijke wijze les in verschillende leervak- tati werd gegeven, dan zouden wellicht de Wanneer de Volksuniversiteit dadelijk be- gonnen was een cursus in Nederlandsche taal te geven en den cursisten was uitgelegd wan neer een woord met een d en wanneer het met een t moet geschreven worden, dan hadden misschien wat minder ontwikkelden zich daar- voor opgegeven. Maar de Volksuniversiteit is wel verstandiger er zegt„De bekende letter- kundige, de heer Herman Robbers zal in zes lessen dat woord is al gevaarlijk over Nederlandsche letterkunde spreken. Hij zal een paar mooie boeken voorlezen, hij zal U zijn opinie over de schrijvers van vroeger en van thans geven, hij spreekt vlot en men heeft een ongezochte gelegenheid deze litteraire be- roemdheid eens rustig te bekijken. De Volksuniversiteit zegt het niet met de zelfde woorden, maar het komt wel op het- zelfde neer en het resultaat is, dat er zich niet minder dan 132 cursisten voor dezen cursus aangemeld hebben, waaronder weer bank directeuren, onderwijzeressen enz. enz. Russische revolutie, productie van Ned. Indie, evolutie in plant- en dierkun-de, het zijn allemaal aantrekkeliike onderwerpen waar- van de meest verschillende ingezetenen wel eens wat meer willen weten. Wij hebben vroeger al eens bedeftking te gen den naam van deze instelling gemaakt. Volksuniversiteit is een veel te Zondagsche en geleerd klinkende naam en geeft onwille keurig den indruk van een opleidingsinstituut voor het verkrijgen van getuigschriften, wel ke eenige bevoegdheid tot het geven van on derwijs of het uitoefenen van eenig ambt of beroep verleenen. In werkelijkheid is deze volksuniversiteit niet anders dan een instelling, welke voor een zeer breede catagorie belanghebbenden de mogelijkheid opent zich te begeven op terrei- nen van wetenschap en kunst, die gelegenheid biedt den gezichtskring te verruimen en zich op wetenschappelijk en ook wel op zedelijk ge bied te ontwikkelen, zonder dat het instituut zoover gaat, examens af te nemen of diplo ma's uit te reiken. Vooral met dit laatste zal men uiterst voorzichtig moeten zijn om niet in concurren ce te komen met leiders van cursussen of par ticulieren, die voor bepaalde vakken opleiden, omdat de Volksuniversiteit als het ware een instelling van algemeen nut is, die door aller lei openbare Hchamen gesubsidieerd worot en daarom „les" kan geven voor veel lagere ta- rieven dan dat aan leeraren, onderwijzers of gediplomeerde particulieren mogelijk is. Het is niet ons doel hier uitvoerig na te gaan, welke cursussen de Volksuniversiteit moet geven, noch hoe ze die moet geven. Ook dat zal afhankelijk zijn van de grootte der plaats en den aard der bevolking. Er zul len Votksuniversiteiten zijn, die aparte leer- gangen geven voor categorieen bezoekers, die lager-, middelbaar- of hooger onderwijs heb ben genoten. Er zullen er zijn, die uitsluitend die onderwerpen zullen doceeren, welke velen interesseeren en waarin op andere wijze geen „les" is te krijgen, er zullen andere zijn, die zich hoofdzakelijk de volksontwikkelin-g ten doel stellen en dus opleidingscursussen ge ven in lezen, schrijven, rek-enen, talen enz. Er zullen er zijn, die zelfs voortgezette cursus- sen geven, zoodat b.v. een curstis in het Fransch drie of vier jaar kan duren en de „leerlingen" van dat vak dus een soort H. B. S.-opleiding krijgen. Vooral als den Jeerlingen" ook huiswerk opgegeven wordt, krijgt de Volksuniversiteit hier het karakter van een opleidingsschool. Andere Volksuniversiteiten zullen zich meer toeleggen op onderwerpen van kunstzin-ni- _gen aard,-muziek< schilderen beeldhouwen of ieis anders. Wij gelooven, dat het uiterst moeilijk zal zijn voor alle plaatsen een uniforme regeling te treffen Wie den tijd neemt eens na te lezen wat er in verband hiermede b v. op de dit jaar te Amsterdam gehouden algemeene vergade ring van den Bond van Nederlandsche Volks universiteiten gezegd is, begrijpt wel dat de geleerden, om nu maar eens een algemeen gangbare uitdrukkin-g te gebruiken, het n-og allesbehalve eens zijn. En nog veel talrijker en onderling afwij- kender zijn de uitspraken van verschillende deskundigen, paedagogen en anderen van er- kende capaciteiten, over het doel van de Volks universiteit. Onderwijs in de gewone betee kenis mag het niet zijn, het moet ontwikke len, den gezichtskring verruimen, het moet de cursisten leeren denken en hen als mensch op hooger peil brengen, het moet het ver- langen prikkelen naar algemeene ontwikke- ling. L'appetit vient en mangeant, zegt de Franschman en zoo, moet het deelnemen aan deze cursussen de begeerte wakker maken naar meerdere wetenschap en ruimeren blik Op allerlei terrei-n van wetenschap en kunst. Wie dat alles leest, vraagt zich tenslotte af wat nu eigenlijk wel en wat niet gedoceerd mag worden. Vraagt men ons wat nu b.v. een Alkmaar- sche Volksuniversiteit moet geven, dan zou den we bet volgende recept kunnen aanbe- velen: Neem wat Fransch, wat Engelsch, wat Hollandsch, wat Duitsch, voeg daarbij een beetje Latijn, wat plant- en dierkunde, wat bouwkunst, aardrijkskunde, geschiedenis, wijsbegeerte, staathuishoudkunde, staats- inrichting, land- en volkenkunde, opvoed kunde, handelswetenschappen, kunst- en muziekgeschiedenis,, rechtswetenschap, soci- ale wetenschap, godsdienst, radio, politick, land- en tuinbouwkunde, mythologie en wis- kunde, meng dit alles goed door elkaar, doe er wat populaire voordrachten bij, wat le- zingen van bekende en vooraanstaande figu- ren en voeg er ten slotte wat films aan toe, een concert van de Kamermuziek-vereeniging en een tooneelvertcbning van een der abon- nementsavonden. Roer of schud dat alles flink door elkaar tot het een homogeen mengsel is en bied een lepel vol van dat mengsel aan ieder die zich voor de Volksuni versiteit interesseert. Hiermee is niets onvriendelijks bedoeld We willen er alleen maar mee te kennen geven hoe bijzonder moeilijk het is een voor ieder aantrekkelijk programma te bieden, dat niet te diep gaat en niet te oppervlakkig is, dat kunst met wetenschap vereenigt, dat niet al leen op hooger wetenschappelijk peil brertgt, maar tevens het karakter veredelt en oog en oor te genieten geeft. de Volksuniversiteit haar nuttig, werk uit. De Openbare leszaal werkt krachtig mee door het aanschaffen en beschikbaar stellen van boeken waaruit de cursist zich door zelfstudie verder kan ontwikkelen en zoo zien wij hier een krachtige^ organisatie groeien tot geestelijke en zedelijke ontwik- keling van alle lagen der bevolking. Lichamen als deze brengen de bouwstof- fen, die ieder naar eigen aard en aanleg ge bruiken kan en geven voorlichting hoe daar- mede het beste resultaat te verkrijgen is. Instituten, die schriftelijke lessen op vrij- wel elk gebied geven, Volksuniversiteiten, die luister- en werkcursussen openstellen, Open- bare Leeszalen, die bij de keuze barer lec- tuur rekening houden met de wenschen harer leden, het zijn allemaal onontbeerlijke in- stellingen van dezen tijd geworden, ontstaan uit het alom sterker wordend verlangen naar meerdere ontwikkeling en ruimer inzicht. Die drang naar grootere algemeene ontwik keling openbaart zich over de geheele be- schaafde wereld. Men kent ze in alle landen, en al vindt men overal verschillende organi saties, zij alle hebben zich vereenigd tot een „Wereldbond voor Ontwikkeling van Vol wassenen", waarbij instituten voor arbeiders- ontwikkeling, leeszalen, volksuniversiteiten en velerlei soortgelijke organisaties zijn toe- getreden. Dat dit streven waardeering, aanmoedi- ging en steun verdient, behoeft geen betoog. De gestadige groei onzer Volksuniversi teit doet ons constateeren, dat, dank zij goede leiding en goede organisatie, ook hier ter stede op het gebied der volksontwikkeling reeds zeer goede en tot dankbaarheid stem- mende resultaten zijn verkregen. l6lS trokken regeeringen onderzocht en bespro- ken worden, en dan zal beslist worden, of het mogelijk is, verdere stappen te doen, die het mogelijk maken het werk van de voorberei- dende ontwapeningscommissie weer te her- vatten, hetgeen het eenige doel was na dit Engelsche initiatief. Dagelijksch overzicht. HET ANTWOORD VAN AMERIKA OVER HET FRANSCH-ENGELSCHE VLOOT ACCOORD. De noia gepubiiceerd. De Amerikaansche regeering tot ver dere onderhandelmgen bereid De inhoud van de nota. BME W ILD Laat over de Boterstraat, Tel. 34 en 35. De Volksuniversiteiten, welke zich in een bond vereenigd hebben en op de jaarverga- deringen daarvan langdurig over den door alien te volgen koers debateeren, zullen wel uitmaken welke richting de grootste bestaans- zekerheid en het meeste succes biedt, al zul len, naar wij verwachten, de cursussen in groote en kleine steden onderling verschil toonen als men rekening houdt met het aan tal deeinemers en den aard der bevolking. Van Alkmaar kunnen wij, nu de Volksuni versiteit hier bijna vier jaren gewerkt heeft niets anders zeggen, dan dat men zich uitste- kend heeft aangepast bij wat men hier van een dergelijk instituut schijnt te verlangen. Men gaat van jaar tot jaar iets verder, reke ning houdend met de opgedane ervaring, men is er niet alleen in geslaagd vogels van zeer diverse politieke, maatschappe'ijke en wetenschappelijke pluimage bijeen te hou den, maar zag tevens het aantal congiessis- ten geleidelij'k stijgen, een afdoend bewijs, dat het nut dezer instelling steeds meer erkend en gewaardeerd wordt. Het aantal cursisten over de afgdoapen jaren bedroeg respectievelijk 452, 531 633 en 1051, de cursusgelden 900.80, 990.30, f 1206 55 en f 1566.55, het aantal contri- buanten 307, 308, 331 en 409 en het aantal contribueerende gemeenten 9, 12 16 en 17, ierwijl thans ook den steun van Ged Staten wordt genoten. De gemeente bepaalt zich tot het goedkoop verstrekken van leslokalen. In den beginnen werden uitsluitend luister- cursussen gegeven en daarnaast zijn de werkcursussen gekomen, waarbij _de cursist zelf werk moet leveren. Het vorig jaar waren er 126 deeinemers aan deze cursussen en de Engelsche cursus moest zelfs een parallel- klasse vormen. Het aantal werkcursussen is thans tot 8 uitgebreid en geleidelijk worden lezingen van een enkelen avond gegeven, waarop bekende personen iets van hun er- varingen komen meedeelen of films van we tenschappelijke en cultureele beteekenis ver- toond worden. Dit jaar staat voor het eerst een muziekavond op het programma en een voorafgaande cursus geeft gelegenheid wat van componist en muziek te vertellen, zoodar de muziekavond, naast de reeds gegeven theorie, eigenlijk een practische les is. Meer en meer wordt ook de arbeidersklasse voor dit onderwijs gewonnen, in het bijzon- der voor de werkcursussen en, door het ont- ginnen van steeds nieuwe terreinen, breidt We hebben reeds eenige keeren over het Fransch-Engelsch vlootverdrag geschreven en melding gemaakt van een brief, die in handen van een Amerikaansch blad is geko men en afkomstig bleek te zijn van het Fran- sche ministerie van Buitenlandsche Zaken. Het Amerikaansche blad publiceerde dezen brief, waarin de overeenkomst, gesloten tus- schen Frankrijk en Engeland, uitvoerig were besproken. Er ging toen een storm van ver- ontwaardiging op in Amerika en het liep zoo ver, dat Frankrijk en Engeland genood- zaakt werden, de geheele overeenkomst aan Amerika bloot te leggen. Thans heeft Amerika het antwoord op die Fransch-Engelsche overeenkomst gepubii ceerd, een antwoord, dat niet bepaald gun- stig is. Hoewel het antwoord geen nieuwe voor- stellen bevat omtrent de uitvoering van de wapeningsbeperking, sluit het niet de deur voor verdere onderhandelingen Volgens de „Petit Parisien" is de voor- naamste inhoud van de Amerikaansche nota als volgt: De Amerikaansche regeering spreekt er haar leedwezen over uit, dat zij. niet kan toe- treden tot de Engelsch-Fransche viootover- eenkomst in haar tegenwoordigen vorm, welke overeenkomst wellicht in overeenstem- ming is met de behoeften van Engeland en Frankrijk, doch geen rekening houdt met de behoeften van de Vereenigde Staten. De Ame rikaansche regeering zegt, dat de Amerikaan sche marine niet kan toestaan, dat de beper- king der groote kruisers niet gepaard gaat met een beperking der lichte kruisers, duik- booten en hulpschepen, daar een onbeperkt aantal lichte oorlogsschepen de Vereenigde Staten in een ongunstige positie ten opzichte van de andere mogendheden brengt, welke mogendheden een groot aantal kleine oor- logsschepen hebben naast een gemakkelijk voor oorlogsdoeleinden geschikt te maken groote handelsvloot en bovendien, wat En geland betreft, dit land beschikt over een groot aantal marinestations in alle deelen der wereld. De Amerikaansche regeering doet geer voorstel voor een ander plan, doch is bereic een conference in overweging te nemen, die rekening zou houden met de speciale behoef te van Frankrijk, Italie of eenige andere zee- mogendheid aan een speciale klasse van schepen, die door hen het meest geschikt ge acht wordt voor hun verdediging. Dit zou bereikt kunnen worden door ek der mogendheden toe te staan om het per centage van tonnage in klassen te varkeren tot een zeker overeen te komen percentage binnen de totale tonnage. Indien er dan een vermeerdering in een bepaalde klasse van schepen was, zou er een vermindering in een andere klasse tegenover moeten staan Het voorstel, dat in dezen zin is inge- diend door Engeland en besproken is door de afgevaardigden van Engeland en de Ver. Staten, zou door de Ver. Staten welwillend overwogen worden. Van de andere mogend- heden wordt een overeenkomstige opvatting verwacht ten aanzien van de eigen behoeften. De Amerikaansche nota zal door de be- DUIISUHLAND. UIT DEN TREIN GEVALLEN EN GEDOOD. Volgens een bericht van de spoorwegdv rectie te Schwerin stortte Donderdagmiddag tusschen de stations Primerburg en Gues- trow uit een coupe 4de klasse van een per- sonentrein de 12-jarige knaap Gustav Maer- ker en vond voor de oogen van zijn moeder onmiddellijk den dood. De knaap heeft vol gens getuigenis van medepassagiers gespeeld met de deursluiting, waardoor de deur plot- seling openging, en de 12-jarige naar buiten viel. DE BERLIJNSCHE TAXI'S. Wie biedt het meest? De Berlijnsche taxi's dreigen in Ameri kaansche handen over te gaan. De Yellow Cal Company" wil dit bedrijf exploiteeren, er een kapitaal van dertig millioen M. insteken en geheel vernieuwen. Er is nog een kansje, dat dit bedrijf in Duitsche handen blijft. De gemeente denkt er over om het over te nemen. De automaatschappijen zijn zoowel berek om hun zaken aan den Amerikaan, als de ge meente over te doen. Wie het meest geeft, zal het winnen. EEN INBRF.KER. Dood in een kelder gevonden Een Wolffbericht uit Berlijn meldt, dat bij een Berlijnsche firma in de Koepernicker- strasse in den kelder het lijk gevonden is van een man. Een onderzoek wees uit, dat deze man Woensdag in het gebouw ingebroken had, en daar een stuk linnen van zes meter had gestolen. Bij zijn pogingen om door een luik het gebouw te verlaten was hij gevallen. Daar niemand zijn aanwezigheid had be merkt was hij hulpeloos gestorven. WIE ZIJT GIJ? „Een varkert' Dat de geest en de manieren van het Wil- lelminische tijdperk nog in Duitschland hier en daar en vooral op militaire en half-mili- taire opleidingsscholen leeft. daarvan is het geen het „Berl. Tag." vertelt over een voor- val op de „PolizeisChule" te Sensburg (Oost- Pruisen) wel een bewijs. Tuschen een no!itie-'ofbrier en een leerling politieagent werd' de volgende dialoog ge voerd: „Wat zijt ge?". „Leerling politieagent." „Een varken zijt ge." „Wat zijt ge?" „Leerling politieagent." Daarop liet de off icier hem op het kazerne- plein zoolang heen en weer loopen, totdat hi} op de vraag van den officier antwoordde: „Ik ben een varken." Op deze zelfde opleidingsschool gaf een of ficier aan beambten liet bevel om vuile ciga- retten-eindjes en oude lucifers op de binnen- plaats met hun handen op te rapenzij moch- ten hun bepakking en geweren daaibij niet af leggen. E'er beambtc weigerde aan het bevel te vol- doeneen ander wilde een bevel om een aller- vieste pijp op te rapen niet opvolgen. Tegen deze beide mannen is een aanklacht wegens niet opvolgen van een bevel inge- diend. Het Pruisische mmistere van BujtenJand- sche Zaken heeft een onderzoek gelast. EEN NIEUWE RAKETWAGEN. Binnen enkele dagen zal de ingenieur Valier op den spoorweg tusschen Silberhiitte en Gernrodc (in den Harz) opnieuw een proef nemen met een raketwagen, welks bouw sterk afwijkt van die zijner voorgan- gers. De wapen is 3 M. lang, de wielen zpn 50 c.M. in middellijn en de spoorbreedte is 60 c.M. De vuurpijlen, die een betrekkelijk geringe lading hebben, zullen over het ge heele onderstel gelijkmatig worden verdeeld. Valier zal ditmaal zelf den wagen bestu ren. Bij vorige proeven waren de wagens on bc-mand. ENGELAND. MEESTERI .1 IKE VERVALSCHINC VAA bANKBILJETTEN. Eenige maanden geleden is te Londen een vrouw veroordeeld' wegens het in omloop brengen van valsche bankbiljetten van 5 er? 10. Zij weigerde volstandig te zeggem, wie de man was die ze haar gegeven had en Scotland Yard speurt sedert dien tijd naar een man die een meester in het vak van ver- valsching moet zijn. Men meent hem nu exn- delijk op het spoor te zijn en ,,verwachr volgens de geijkte uitdrukking in de pens, €en spoedige inh^ciltenisnennng Bij de behaiid?iir-g van het proces tegen <le OPGBRICMT Importeurs der beroemde - GOD1N en CARLSHuTTE Verkoop der bekende Ned. iabri- katAi JAARSMA en ETNA HAARDEN enKACHELS. Alleen kwalltelts-artikelen en goedkoop I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1928 | | pagina 1