(IkiaiirscliG (unit
Wegen in de Duinstreek.
rige wsgen
Soh&akrnbriek.
FEWLLETON.
Zaterdag 13 October.
1928
JJo. 223
Hontferd dertigste Jaargang,
provincial! nieuws
lasting, terwijl aan D. A'aij Kz. geheele ont-
heffing wordt verleend.
Mededeeling van P. Muijs, volontair ter
secretarie alhier, dat hij voornemens is de
gemeente te gaan verlaten.
Na eenige besprekingen over de mogelijk-
leid tot bet verkrijgen van een terrein voor
gymnastiekoefeningen der schoolkmderen,
werd besloten dat B. en W. zullen trachten
een gescbikt terrein te vinden.
URSEM.
Raadsvergadering.
Verslag van het behandelde in de openbare
tergadering van den Raad dezer gemeente
van 10 October 1928, des avonds 8 uur. Te-
genwoordig alien, De voorzitter de heer v. d
Heuvel.
Behandelt o.a. de volgende ingekomen stuk-
ken:
Adres van Dr. Bloem, te Spierdijk om vaste
aanstelling en salarisverhooging.
Besloten werd dit te stellen in handen van
B en W. en van de commissie belast met het
onderzoek der begrooting voor 1929.
Adres van den gemeente-veldwaditer hou-
dende dankbetuiging voor de hem verleende
toeslag op zijn aan te vragen pensioen.
Andere stukken werden voor kennisgeving
aangenomen.
Verzoek van den Rijksveldwachter Brig.
Tit. C. IJpma alhier om een schuurtje bij zijn
iwoning voor bergplaats van rijwiel enz. enz.
Na eenige discussie werd besloten dat B.
en W. inlichtinger, zullen inwinnen op welke
wijze het voordeeligst een schuurtje kan wor
den gebouwd, doch onder oorwaarde dat de
kosten daarvan in geen geval hooger dan
150 mogen bedragen.
B. en W. bieden aan de gemeentebegroo-
ting dienst-1929. De voorzitter benoemde een
commissie van onderzoek waarin de vijf
raadsleden, o m. de heeren Dol, Groot, Gene
faas, Broertjes en De Boer zitting nemen.
In behandeling kwam de gemeenterekening
dienst 1927, met al'le de daarbij- behoorende
bescheiden, in de vergadering van den 27en
Augustus 1928 aan den Raad aangeboden
en vanaf dien datum gedurende veertien da.
gen ter inzage nedergelegd. De Commissie
van onderzoek in wier handen die rekening is
gesteld geworden rapporteert bij monde van
den heer Genefaas, die rekening te hebben
onderzocht en met de bescheiden te hebben
vergeleken, in orde te hebben bevonden en der-
halve tot goedkeurinc adviseerde. Daarna
werd de erkening goedgekeurd en voprloopig
vast gesteld: Gewone dienst: Onvangsten
35104.0834, Uitgaven 35229.69; Nadee-
lig slot 125.58)4.
Kapitaal dienst. Ontvangsten 3336 62)4
Uitg. f 2600; Voordeelig saldo 736 62)4
De heer Genefaas merkt< op dat hij heeft
gezien dat een bevelschrift van betaling door
een persoon niet geteekend was. Dit betrof
het mandaat van" htt presentiegeld voor de
raadsleden. Het bedrag is door B. en W. in
overeenstemming gebracht met hetgeeri is
uitbetaald, zoodat deze aangelegenheid ge
heel in orde is.
De voorzitter gaf hierover eenige toelich
ting. Allen vereenigen zich daarmede.
Daarna werd door den heer Genefaas na-
inens de commissie van onderzoek een woord
van dank gericht tot den Gemeente-Ontvan-
ger voor diens beheer waarop de voorzitter
een woord van dank richtte tot ue commissie
van onderzoek.
Met alg. stemmen werd besloten tot het
aangaan van een annuiteitsleening groot
70.000.voor den bouw van de R.K
school. Deze geldleening zal worden ge
plaatst bij de Bank van Nederl. Gemeenten
tegen een rente van ten hoogste 4 3/4 pCt
's iaars, af te lossen in 50 jaarlijksche an
ninteiten.
In verband met vorenstaand besluit were
met algemeene stemmen vastgesteld, een
Buopletoire begrooting, dienst 1928.
Zonder hoofdelijke stemming werd" vast
gesteld de exploitatierekening van de woning-
bouwvereeniging „St Joseph".
De heer Groot merkte op, dat de heer
Berkhout heeft geklaagd, dat hij f 1 meer
moet betalen dan de andere bewoners. Hij
vraagt naar de reden hiervan De voorzitter
zei dat dit zijn oorzaak vindt in de water-
leiding.
Na eenige discussien werd met algemeene
stemmen besloten aan de gewezen assisten-
te der o, 1. school mej. Houtman een maand
extra salaris uit te betalen.
Zonder hoofdelijke stemming werd de ge-
meentelijke vergoeding voor de bijzondere
lagere school alhier voor 1926 vastgeste'd
De R.K. Volkszangdag vraagt een subsidie
voor 1929. Dit verzoek wordt gesteld in
handen der commissie, belast met het nazien
der gemeente-begrooting voor 1929
Aan K. Meester, D. Meester en L Kaan-
dorp wordt voor een half jaar ontheffing
verleend van den aanslag in de hondenbe-
Bij de rondvraag wees de heer croertjes
op de bewoners van het laatste huisje in de
Noorderbuuht. Sjr. vond dat de daar be-
staande toestand niet langer bestendigd kan
blijven. Hij verzocht B. en W. aan dit geval
aandacht te willen schenken. De voorzitter
zei een en ander ter sprake te zullen brengen
in het Burgerlijk Armbestuur.
Daarna sluiting.
Door R, L. de W.
24>
Met den wilden blik van iemand', die ach-
tervolgd wordt, keek hij om zich heen. Geen
enkele leege taxi. Hij kon toch de gelukkige
bezitters er niet uit gooien en door bedreigin-
gen van den chauffeur zien gedaan te krijgen,
dat hij de taxi waarin het meisje zat, zou
volgen. Evenmin kon bij iemand vragen bij
hem te mogen gaan zitten en den chauffeur
last te geven een andere taxi te volgen. Zij
zouden denken, dat hij krankzinnig was. Er
zat niets anders op dan te voet te volgen, er
achter aan te hollen.
Het schouwspel van iemand met hoogen
hoed en gekleede jas langs „the Mail" te
zien draven, een taxi achterna dravend, zou
nog al opzien baren, dacht hij, toch was het't
'erige wat hij doen kon.
Met een sprong kwam hij tusschen twee
Voertuigen te land; het lag in zijn bedoeling
door St. James' Palace te gaan en zoodoende
een hoek af te snijden. Geen twijfel, of het
tneisie ging naar Victoria. O vrouw van het
noodlot, dat hij nu juist in het eenige gedeelte
van Londen moest zijn, waar haast geen
taxi's te krijgen waren.
Juist toen hij op het punt stood van rechts
Wei gelukkig dus zij, die straks tot de
ontdekking komen, dat op hun gebied vele
K.M. weg zullen liggen, waarvan de Pro-
vincie beheer en onderhoud voor haar reke
ning neemt. In heel Noord-Holland zijn dit
320 K.M., zoodat alle andere wegbeheer-
ders voorloopig althans over geen grooter
Iengte dan 2,00 K.M. uitkeering kunnen krij
gen.
Eenige algemeene opmerkingen vooraf.
Men schrijft ons van deskundige zijde:
Zooals algemeen bekend is, ontvangen de
verschillende provincien een uitkeering uit
het Rijkswegenfonds ten bate van die we
gen, welke aan zekere eischen voldoen.
Volgens een zeer ingewikkelde formule is
eerst bepaald, hoeveel K.M. elk gewest op
zijn wegenplan mag plaatsen. Voor Noord-
Holland bedraagt dit 511,7. Over deze totale
Iengte wordt echter geen uitkeering verstrekt
Niet in aanmerking komen bijv. de wegen
waarop nog tol wordt geheven, zoodat Eg-
mond aan Zee een, ook om andere redenen,
verstandig besluit nam, toen het den tol aan
den ingang van het dorp afschafte.
Evenmin kunnen wegbeheerders aanspraak
maken op subsidie, zoolang de beharding te
smal is en nog niet met verbetering een aan-
vang is gemaakt.
Op zich zelf beteekent het dan ook met
veel, als een weg in het wegenplan wordt op
genomen. Dit heeft nl. slechts in zooverre be
teekenis, dat het de noodzakelijke voorwaarde
is om op de wegenlijst geplaatst te kunnen
worden. Voor elken weg, die het zoo ver
brengt, is echter het subsidie verzekerd en
Verklaring:
wegen in beheer en onderhoud bij
de Provincie.
id. id. bij anderen.
aa«a«Sia^ Franschman. Duinvermaak.
1. Omloop. 2. Zuidlaan. 3. Nesdijk.
wel des te hooger, naar mate hij meer aan
de gestelde eischen voldoet.
Om te beginnen ontvangt de Provincie ai
het geld, dat uit het Rijkswegenfonds voor
de wegen op haar gebied beschikbaar wordt
gesteld. Geaeeltelijk houdt zij dit subsidie in
eigen kas, n.l. voor zoover het uitgekeerd is
voor wegen die bij haar zelf in beheer en on
derhoud zijn.
Voor de rest keert zij het uit aan die be
heer ders, gemeente- of polderbesturen bijv.,
welke daarop recht hebben.
Men bedenke dus wel, dat het subsidie ach-
teraan komt: eerst moet de beheerder zor-
gen,dat zijn weg goed is of ten minste dat hij
met het in orde maken is begonnen, voor hij
eenigerlei uitkeering uit het Wegenfonds
mag verwachten.
Voor een armen wegbeheerder en er
zijn immers arme gemeenten en reed9 al te
zwaar belaste polders is dit een leelijk
ding. Het subsidie van misschien een goede
10Q0 per K.M. lokt hem, maar blijft bui-
ten zijn bereik, indien het in orde maken van
den weg hem vele duizenden guldens per
K.M. moet kosten, duizenden, die hij ner-
gens los zal kunnen krijgen.
in te slaan, kwam een taxi uit een der hekken
van St. James' Palace en ging in Noorde-
lijke richting. Ze was leeg. Er op aanstor-
mend, riep hij den chauffeur toe:
„Draai om en rijd als de bliksem naar Vic
toria, dan krijg je een souvereign."
Beresford sprong er in, terwijl de chauf
feur omdraaide, onder een stortvloed van ver-
wenschingen van een collega van het rad,
wiens spatbord hij op een haar had gemist.
Beresford plantte zijn hoed achterover op zijn
hoofd en uit het raampje leunend trachtte hij
den chauffeur tot den uitersten spoed aan te
manen.
„En de maximum snelheid dan, sir? vroeg
de man van uit den hoek van zijn mond.
„Loop rondom met je maximum snelheid",
riep Beresford, waarop de schildwacht, die
voor St. James' Palace heen en weer liep,
plots bleef staan en hem aanstaarde.
„Ja, allemaal mooi en goed", mopperde de
chauffeur.
„Ik zal boeten en alles betalen", zeide Be
resford, „rijd als de bliksem."
Voorbij de bocht zwaaide de chauffeur zijn
wagen in het midden van „the Mall" en liet
hem voortsnorren. Beresford veranderde van
de binnen- naar de buitenzijde en trachtte iets
te zien te krijgen van de taxi van het meisje.
Ze scheen verdwenen te zijn. Was ze den
anderen kant opgegaan? Een oogenblik aar-
zelde hij. Zou hij den chauffeur doen ophou-
den en omdraaien? En toch, waarom zou
ze dezen kant op zijn gegaan, als ze niet
naar „Victoria" moest, of althans in die rich-
Het bovenstaande hadden wij gevcegehjk
nog eenigen tijd in de pen kunnen houden, In
dien niet een blijkbaar ontijdige publicatie
van een onzer groote daghladen de oplossing
van het wegenvraagstuk in het midden der
joublieke belangstelfing had geplaatst.
De zaak zit zoo.
Verleden jaar is er een provinciaal wegen
plan vastgesteld onder uitdrukkelijke ver-
melding, dat het reeds dit jaar herzien zou
worden, nadat belanghebbenden in de gele-
genheid waren geweest, hun critiek en hun
wenschen kenbaar te maken. Dit is gebeurd
en thans is een commissie uit Provinciate
Staten bezig het nieuwe ontwerp-wegenplan
van den Hoofdingenieur-Directeur van den
Provincialen Waterstaat te bestudeeren, ten
einde er rapport over uit te brengen aan Ge-
deputeerde Staten.
Voor eenige publicatie is het dus feitelijk
nog geen tijd, maar omdat die publicatie toch
heeft plaats gehad, alihans wat de duin-
streek betreft, komt het ons gewenscht voor,
dat wij onzen lezers niet onthouden. wat fei
telijk reeds gemeen goed is geworden. Nieu
we onthullingen zijn niet van ons te ver
wachten, doch wat er omtrent de wegen in de
duinstreek gaande is, zullen we zoo getrouw
mogelijk weergeven aan de hand van een
kaartje.
Hierop staan aangegeven alle wegen wel
ke volgens het in behandeling zijnde ont-
werp op het wegenplan zullen voorkomen
Een dubbele lijn duidt aan, dat de weg in
beheer en onderhoud der provincie zal zijn,
en een stippellijn beteekent dat beheer en on
derhoud komen voor rekening van anderen,
die daarvoor, indien hun wegen aan zeker;
eischen voldoen, subsidie uit 't Rijkswegen
fonds zullen ontvangen.
Zooals men ziet, is er in de eigenlijke duin
streek maar een weg, die van Limmen naai
zee, waarvoor de provincie zal zorgen. Die
weg vormt een logische voortzetting van den
provincialen weg, welke aangelegd wordt
door de Zaanstreek naar den Rijksweg bij
Limmen.
Voor genoemde streek, die nu reeds de
meeste bezoekers levert voor Castricum aan
Zee, wordt dit een prachtweg, en het zal ons
niets verwonderen, als op den duur Castri
cum de forensen-gemeente wordt voor de ge-
heele Zaan.
De weg naar C. a. Z. bestaat reeds van
Bakkum af. Hij zal nu langs den noordkant
van de Schulpvaart worden doorgetrokken
tot bij Limmen, een veel beter oplossing dan
een verbinding langs den Brakersweg, waar
van ook sprake is geweest.
Verder krijgt Castricum een aansluiting
van de oude Kennemer Heerbaan op den
Rijksweg naar Haarlem, welke geheel ten
W. van de spoorbaan blijft. Het lijkt ons dan
ook zeer waarschijnlijk, dat Castricum met
het gebodene tevreden zal zijn.
Stellig is dit ook het geval met Egmond'
aan Zee en Egmond Binnen, welke beide sub
sidie zullen krijgen voor de wegen, welke op
haar gebied voor doorgaand verkeer in aan
merking komen.
Anders staat het echter met Bergen en
Schoorl. Deze loopen gevaar, dat zij opge-
scheept worden met wegen, welke'eerst in de
verre toekomst van belang zullen zijn en
waarvan de plaatsing op het wegenplan dus
geen cent in't laatje brengt, omdat zij voor
loopig nog niets meer dan theoretische we
gen zullen zijn.
Bergen bijv. zou veel meer gehaat zijn, in
dien op't wegenplan werden geplaatst de
wegen:
a. Franschman tot bij Duinvermaak;
b. Franschman tot het dorp, de z.g
Eeuwige laan;
c. de Zuidlaan tot bij Duinvermaak, aan-
sluitende aan a;
d. de Alkmaarsche weg, niet tot de Zuid
laan, maar tot de kom van het dorp.
Op deze wijze zou Bergen niet meer K.M.
op't wegenplan krijgen, doch wel een groo
ter v/eglengte, waarvoor direct op subsidie
ware te rekenen.
Wat Schoorl betreft, dit komt er in het
ontwerp-wegenplan al buitengewoon slecht
af. In verband met het groote aantal wegen
waarvoor het reeds moet zorgen, is er geen
denken aan, dat het in afzienbaren tijd den
z.g. Omloop zal kunnen maken tot een weg,
welke voor een uitkeering in aanmerking
komt1). Hoogstens zal het dus subsidie ont
vangen voor het kleine stukje weg van
Schoorl dam tot den Omloop!
Wat Schoorl noodig heeft, en Schoorl niet
alleen, doch heel het Noorderkwartier, Is
een goede weg van Schoorldam over Schoorl
langs den duinvoet tot Duinvermaak onder
Bergen.
Een groot deel van Noord-Holland kan
slechts in de duinstreek ontspanning zoeken
in de vrije natuur. Thans is de genoemde
Duinweg vrijwel ongenietbaar, terwijl
Schoorl onmachtig is om hem zoo te maken,
dat hij veilig en aangenaam verkeer waar-
borgt aan wandelaars, fietsers en andere
toeristen. Toch eischt dit het waarlijk alge
meene belang en daarom voelen wij veel voor
het denkbeeld van het Statenlid den heer
Thomassen om in plaats van den Omloop den
weg Schoorldam—Schoorl—Duinvermaak op
het wegenplan te zetten en dien in be
heer en onderhoud te brengen
bij de Provincie.
Het lijkt ons gansehelijk niet overdreven
om hier te spreken van den plicht der Pro
vincie tegenover een groot deel van haar in-
woners, omdat, wij herhalen het, voor deze
geen andere bereikbare gelegenheid bestaat,
waar zij van de vrije natuur kunnen genie-
ten, terwijl de Provincie het dan bovendien in
eigen handen heeft om te zorgen, dat het
natuurschoon niet wordt geschonden.
Een race-weg is hier niet noodig. Die vin
den de liefhebbers in den Rijksweg, terwijl op
de door ons aangegeven wijze een mooie
doorgaande duinweg ontstaat van Castri
cum tot Schoorldam, in het N. en in het Z.
dus aansluitende op den Rijksweg.
Men volge het traject eens op ons kaartje
Van Castricum komende loopt alles goed tot
den Franschman. Dan raakt in het ontwerp
echter alle logica zoek.
Richt men zich echter van den Franschman
op Duinvermaak en vandaar langs den
bestaanden weg op Schoorl, dan zet de
Heerweg zich op de meest natuurlijke wijze
voort en ontsluit Neerlands mooiste duinen
voor ieder, die niet uitsluitend op razendf
snelheid is belust.
Zeker, de Schoorlsche Duinweg heeft een
paar leelijke bochten. Gelukkig zijn daar ter
plaatse echter juist open terreinen aanwezig
om ze af te sniiden.
ting.
Hij scherpte zijn oogen en hmg zoover mo
gelijk uit het rampje, om de andere wagens te
zien als ze bij „Queen Victoria Memorial"
rondzwaaiden. Onbewust, dat hij niet alleen
de aandacht trok van de inzittenden der
taxi's, die hij inhaalde, maar ook van de voor-
bijgangers, ging Eeresford door met kijken en
wanhopen. Ze was weg. In den grond ver-
zwolgen. Wat een pech, wat een drommelsche
pech! Natuurlijk was ze
Hij trok zijn hoofd terug en plofte neer op
de kussens en het scheelde niet veel of hij had
•jjojs ufiz }oui roSnisog jpijs rnotj iooa }nu op
De chauffeur keek om, alsof hij door een
geweerschot was getroffen. Beresford beduid-
de hem langzamer te gaan. Daar, een paar
meter voor hem, ging de taxi van het meisje,
die tot dusver achter een grooten wagen was
verborgen geweest.
Toen de chauffeur zijn vaart verminderd
had, stak Beresford zijn hoofd uit't raampje.
„Volg die taxi met dat meisje er in", com-
mandeerde hij.
„Goed sir", zeide de chauffeur, met een
knipoogje.
Beresford leunde achterover, voor het eerst
bewust van de inspanning van het laatste
oogenblik. Hij was moe en duizelig en her-
innerde zich Ta'llis' raad om alles, wat maar
naar opwinding zweemde, te vermijden. Het
meisje vermijden! Hij lachte. Eindelijk was
hij haar dan toch op het spoor. Waar zij
ging, ging hij ook. Als gehypRotiseerd staar-
de hij naar haar taxi.
Natuurlijk moet de ontwerper van een we
genplan het oog houden op de toekomst. Het
heden heeft echter ook zijn eischen en de
troost, dat er voor het tweede of derde ge-
slacht goede wegen beschikbaar zullen zijn,
is heel schraal voor de thans levenden. Bo
vendien nu en in de toekomst is het van
belang om Mooi Nederland toegankelijk te
maken voor ieder, en daarom luidt ons ad-
vies:
De Schoorlsche Duinweg op
het wegenplan en bijde pro
vincie in beheer en onderhoud.
Wij zijn overtuigd, dat wij hiermee niet
alleen spreken naar het hart der naastbe-
langhebbenden, doch dat ons advies tevens
in overeenstemming is met het belang van
een groot deel van ons gewest.
Hoewel het feitelijk buiten het b'estek van
dit artikel valt, wijzen wij er op, dat van
Noord-Scharwoude af een provinciale weg's
ontworpen door Geestmerambacht tot Koe-
dijk-Noord tegenover de Zuidlaan.
'Of daar ooit een brug zal komen, is de
groote vraag.
Toen zij „Victoria Station" naderden, zag
hij den chauffeur zich omdraaien en iets vra
gen, daarop zwaaide hij linksom naar de
South Eastern Station; Beresford's chauf-
feu stond een twintig yards er achter aan.
Toen zijn taxi voorreed, stapte zij juist uit
de hare. O geen twijfel, ze was het. Een
ki'uier laadde de bagage op een karretje en
scheen tot spoed aan te manen. Zij was zeker
laat.
Zoodra zij zich omgedraaid had om haar
kruier te volgen, sprong Beresford uit, gaf
twee een ponds bankbiljetten aan zijn chauf
feur stond een twintig yards er achter aan.
Ja, ongetwiife'd was er reden voor haast,
de kruier -draafde weg, het meisje achter
hem aan. Al loopend zocht ze in haar tasch-
je; vermoedelijk om haar kaartje. Wat liep ze
gracieus, vond hij. Zij passeerde de controle,
de conducteur keek in haar richting en riep
ietshet groene vlaggetj-e in zijn hand klaar
om uit te wapperen.
Terwijl hij door de controle vloog, riep Be
resford iets, dat dien trein halen voor hem
een kwestie van leven of dood was. Een bank-
hiljet werd1 in de hand van den controleur ge-
stopt en hij holde door. Juist had hij zichzelf
in een appartiment eersfe klasse geworpen,
toen de trein zich in beweging zette. Met een
gevoel van opluchting merkte hij, dat de wa
gon leeg was.
Hijgend, meer van opwinding dan dat hij
kortademig was, leunde hij achterover en
werd zich zijn triumph bewust. Al zijn moeite
was niet voor niets geweest. Daar ergens in
Aan dien weg bestaat ook niet de min
ste behoefte. Het begin van bebouwing
langs het noordelijk gedeelte wijst daarop:
dat is n.l. een volslagen mislukking.
MORPHY.
Deze naam klinkt ieder bekend in de ooren.
Vooral schakers spreken hem uit als een
bekende. Immers meerdere clubs hebben hun
vereeniging met dezen naam genoemd. En
tochweten weinigen genoeg van dezen
man om hem naar behooren te waardeeren.
Daarom lijkt't ons goed te dezer plaatse iets
van deze persoonlijkheid te vertellen. Wie er
meer van weten wil leze de biografieen van
Schaakmeesters door Kloosterboer (uitgave
Van Goor Gouda) of Den HertogEuwe
4e deel bij denzelfden uitgever.
Van Geza Maroczy's hand is't volgende:
Als meteoor hebt gij geschitterd o Mor-
phy! Slechts luttel jaren, maar nalatend een
eeuwige herinnering. Want de schoonheid en
diepte van uw spel zijn in de annalen van
het schaakspel nauwelijks overtroffen.
Paul Charles Morphy werd den 22en 'Jul!
1837 te New-Orleans geboren. Zijn moeder
was een creoolsche met groote begaafdheid
voor muziek en begiftigd met rijke fantasie
Zijn vader, lid van het opperste gerechtshof
in den Staat Louisana, leerde reeds jong zijn
kinderen naast de muziek ontspanning te
zoeken in het schaakspel. Het onderwijs van
zijn vader en zijn oom Ernest Morphy valt
bij onzen jongen held in vruchtbaren bodem.
dien trein zat het meisje. Aan elk station zou
hij goed opletten en waar zij uitstapte ging
hij er ook uit. Welk een geluk, een ongekend
geluk! Zou zij hem herkennen? Wat zou hij
doen als
„Waar gaat u naar toe, sir?"
Hij keek op. Een conducteur stond in het
deurtje dat naar de gang leidde en keek hem
aan.
„Er... er.
begon hij en hield op. „Ik
heh geen kaartje. Ik heb amper den trein kun
nen halen. Aan de controle heb ik gezegd.
dat ik in den trein zou betalen."
„Goed sir. Waar gaat u heen?" vroeg de
conducteur, een boekje uit zijn zak te voor-
schijn halend.
Waar naar toe! Wat moest hij zeggen?
Waar ter wereld ging die trein naar toe? Hij
had geen tijd gehad het te informeeren. Hij
kon toch niet zeggen, dat hij even ver moest
als het meisje; vermoedelijk zouden ze hem
als een krankzinnige aan het volgend station
uitgezet hebben. Opeens kreeg hij een inge-
ving.
„Tot aan het einde", zeide hij ter loops.
„Naar Parijs, sir?" vroeg weer de conduc
teur.
Naar Parijs! Ging zij naar Parijs? Wat
ter wereld moest hii in Parijs beginnen met
nog niet eens een tantenborstri. Het was al
erg genoeg in den trein naar het vasteland te
reizen met een hoogen hoed op en een geklee
de jas aan.
„U zeide naar Parijs, sir?" vroeg de con
ducteur.
(Wordt vervolgd.)
o 1
